Prezentacja programu PowerPoint - Codziennie lepsi · Porządek spostrzegania, czyli co nasz umysł...

CODZIENNIE LEPSICODZIENNIE LEPSICODZIENNIE LEPSICODZIENNIE LEPSI

Dr Beata Izabela KozyraDr Beata Izabela Kozyra

KOMUNIKACJA KOMUNIKACJA KOMUNIKACJA KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA:INTERPERSONALNA:INTERPERSONALNA:INTERPERSONALNA:

ISTOTA ISTOTA ISTOTA ISTOTA I PROCES KOMUNIKACJII PROCES KOMUNIKACJII PROCES KOMUNIKACJII PROCES KOMUNIKACJI

ISTOTA KOMUNIKACJIISTOTA KOMUNIKACJI

Ilustracja: Kate Bauer z książki: Beata Kozyra, Komunikacja bez barier, czyli wilk syty i owca cała, MT Biznes, 2008

Czy powyższy znak to 6, czy 9, a może jeszcze coś innego? Przez każdego ten symbol może być inaczej interpretowany. Jeden znak różne możliwe odpowiedzi. Różne INTERPRETACJE!


Wracający do swojej rodowej posiadłości z długiego spaceru potomek hrabiego, szukając kluczy

w spodniach zauważył, że zamek uległ zniszczeniu.

ZAMEK?

Jaki zamek autor miał na myśli? Czy zamek w spodniach przy kieszeni? Czy zamek do drzwi? Czy może posiadłość hrabiego? Na tę wątpliwość raczej nie znajdziemy odpowiedzi w powyższym zdaniu. Każda INTERPRETACJA teoretycznie jest możliwa.


Chylące się ku zachodowi słońce przypomniało hasającym razem po łące wilkowi i owcy, że najwyższa pora już coś zjeść. Owca krzyknęła więc do wilka: „Czas na KOLACJĘ”. Wilk na to: „Świetny pomysł”.

KOLACJA?

Czy, aby na pewno oba zwierzaki mają to samo na myśli? Czy słowo kolacja ZINTERPRETUJĄ w identyczny sposób?

Ilustracja: Kate Bauer z książki: Beata Kozyra, Komunikacja bez barier, czyli wilk syty i owca cała, MT Biznes, 2008


INTERPRETACJA. W tym właśnie tkwi problem z naszą komunikacją.

Każdy z nas interpretuje na swój własny sposób nawet pojedynczy symbol, słowo, wyrażenie,

obraz, dźwięk czy gest.

Interpretuje poprzez pryzmat posiadanych informacji, wiedzy, swoich wartości i przekonań oraz przeżytych doświadczeń.

Każdy z nas postrzega świat inaczej!

Beata Kozyra, Komunikacja bez barier, czyli wilk syty i owca cała, MT Biznes, 2008


Postrzeganie – zespół procesów, za pomocą których jednostka staje się świadoma informacji o otoczeniu i interpretuje te informacje. To procesy rozumienia informacji docierających do nas za pomocą pięciu zmysłów: Wzroku Słuchu Węchu Smaku Dotyku


Brak umiejętności efektywnej komunikacji może zaburzać:

swobodny rozwój

relacje interpersonalne prywatne i w pracy

osiąganie porozumienia

nawiązywanie bliskich i głębokich relacji.

Komunikacja interpersonalna – podejmowana w określonym kontekście wymiana werbalnych, niewerbalnych i wokalnych sygnałów w celu osiągnięcia lepszego poziomu współdziałania.

Transfer i rozumienie informacji.

http://en.wikipedia.org/wiki/Communication; Nęcki Z.(1996) Komunikacja międzyludzka. Kraków Wydawnictwo Profesjonalne Szkoły Biznesu

Sposób wymiany informacji, uczuć oraz idei z innymi ludźmi.


http://en.wikipedia.org/wiki/Communication

1. Znaczenie (myśl, intencja,

emocje, argumenty, …)

2. Kodowanie

3. Wiadomość (informacja nadana)

4. Przekazanie

(kanał komunikacyjny)

5. Wiadomość

(informacja otrzymana)

6. Rozkodowanie

7. Znaczenie

(interpretacja, nadanie znaczenia)

Szumy: bariery

i błędy skutecznej

komunikacji

Szumy: bariery

i błędy skutecznej

komunikacji

Zgodność między intencją nadawcy a interpretacją odbiorcy nazywamy porozumieniem, czyli efektywną komunikacją.

Efektywna komunikacja to proces, który powinien zakończyć się znalezieniem wspólnego dla obu stron znaczenia danego przekazu. To dzielenie się posiadaną informacją z drugą osobą.

Beata Kozyra, Komunikacja bez barier, czyli wilk syty i owca cała, MT Biznes 2007


WIARYGODNOŚĆ ROZMÓWCY

- ważenie, jakie powstają w głowach słuchaczy na temat osoby wypowiadającej się w danym kontekście, m.in. na podstawie znajomości tematu, na który dana

osoba się wypowiada sposób mówienia używanych słów adekwatnego ubioru mowy ciała i mikroekspresji twarzy Czyli wewnętrznej u zewnętrznej spójności.

ATRAKCYJNOŚĆ ROZMÓWCY

-to nie tylko pociągająca powierzchowność, ale umiejętność bycia interesującym dla innych. Co wpływa na atrakcyjność: zadbany wygląd samoakceptacja naturalność i spontaniczność dobry humor i pogoda ducha otwartość własne zdanie kreatywność

Dwa elementy, które decydują w pierwszej kolejności, że chcemy kogoś słuchać:

Porządek spostrzegania,

czyli co nasz umysł rejestruje w pierwszej kolejności:

rasa

płeć

wiek

wzrost

wyraz twarzy, oczy i włosy

ubranie

ruchy

postawa

Porządek oceniania,

czyli co nasz umysł ocenia w pierwszej kolejności:

atrakcyjność osobowość i temperament wykształcenie osiągnięty sukces kulturę osobistą wychowanie stan majątkowy pozycję w firmie zalety społeczne i moralne pozycja społeczna

Pierwsze wrażenie – decyduje o nim 20-30 sekund:

pierwszych 20-30 kroków

pierwszych 20-30 gestów

pierwszych 20-30 słów

Pierwsze wrażenie jest odruchem instynktownym, który pozwala nam ocenić czy, osoba jest do nas podobna, czy czujemy się z nią bezpiecznie.

Pierwsze wrażenie to obraz osoby, który tworzymy sobie w naszym umyśle. Obraz ten jest związany z emocjami, dlatego długo utrzymuje się w naszej pamięci.

Siła pierwszego wrażenia jest ogromna i wdrukowuje się w nasze umysły na długo. Potrzeba ok. 70 godzin spotkań daną osobą, aby pierwsze wrażenie zastąpić obiektywną opinią, jeśli jest ona inna niż po pierwszym spotkaniu.

to, kim jesteś,

to, co mówisz,

to jak jesteś ubrany,

to jak się zachowujesz,

to, co robisz, musi wynikać jedno z drugiego

i wzajemnie się uzupełniać

Spójność pierwszego wrażenia

Znaczenie (myśl, intencja,, zamiar, emocja)

Intencje nadawcy – zamiar, cel, motyw przekazania danej

wiadomości. Powód, dla którego pragniemy przekazać coś, co

mamy na myśli. Intencje mogą być świadome i nieświadome.

Argumenty logiczne i emocjonalne – fakty lub / i nasze

odczucie, które chcemy przekazać drugiej osobie.

Kolejność przekazywania – chronologia przekazywania

ważnych dla nas lub dla odbiorcy, z naszego punktu wiedzenia,

informacji. Czy pojawią się one na początku wypowiedzi, czy też

jako podsumowanie na jej końcu. Oraz w jaki sposób zostaną

zaakcentowane.

słowo obraz kolor ruch światło mowa ciała zapach dotyk przestrzeń

Sposoby kodowania przekazu

Ustnie

Pisemnie

Niewerbalnie

Inne: koncert, wystawa, happening, zdjęcia,

filmy, plakaty, schematy, itd.

Na podstawie kanały można określić rodzaje

komunikacji: ustna, pisemna i niewerbalna.

Sposoby „przesyłania” przekazu (kanały przesyłania wiadomości)

rozmowa, dyskusja

narada, prezentacja

rozmowa telefoniczna

poczta głosowa

programy radiowe i telewizyjne

przemówienie,

video konferencja

to co podsłuchane

Komunikacja ustna

Tradycyjna

Poczta zewnętrzna

Poczta wewnętrzna (wnioski

urlopowe, zwolnienia lekarskie, raporty)

Biuletyny, gazetki firmowe

Gazety, czasopisma

Wizytówki

Zawartość segregatorów

Kalendarz biurkowy

…

Elektroniczna

Ekran komputera

Zawartość plików

E – mail

CD-ROM

Pendrive

…

Na podst.: Na podst.: Praktyka kierowania, Praktyka kierowania, pod redakcjąpod redakcją D. M. Stewart,D. M. Stewart,, , PWE, PWE, WW--wawa 2002, s. 652002, s. 65

Komunikacja pisemna

Komunikacja ustna

Zalety: łatwość, szybkość i możliwość uzyskania natychmiastowej odpowiedzi.

Wady: zniekształcenie wiadomości, tendencja do wyrażania skrajnym opinii, brak trwałego zapisu.

Komunikacja pisemna

Zalety: namacalna i możliwa do zweryfikowania

Wady: zabiera więcej czasu; brak natychmiastowej odpowiedzi, nie sprzyja zwrotnej reakcji i wymianie poglądów, formalny i zamknięty charakter

Komunikacja ustna i pisemna

Jest znacznie starsza od mowy.

Jest jedynym środkiem porozumiewania się zwierząt.

W świecie ludzi również pełnią istotną rolę.

Komunikacja niewerbalna

postawa, pozycja ciała (sposób stania, chodzenia, siedzenia,

postawa otwarta, zamknięta)

mimika (miny, ruchy oczu, kontakt wzrokowy, wzdychanie)

gesty (ruchy ramion, dłoni, palców)

dotyk, kontakt fizyczny dźwięki para językowe (śmiech, płacz, mruczenie, mlaskanie, …)

kontakt wzrokowy

wygląd, kolor odległość

zapach

rekwizyty

wystrój otoczenia


Zalety: wspomaga komunikację werbalną

pokazując emocje towarzyszące wypowiedzi.

Wady: błędna interpretacja mowy ciała może

wpłynąć na niewłaściwą interpretację przekazu.


funkcja zastępowania – „emblematy” –

charakterystyczne sygnały niewerbalne, które mogą występować w miejsce słów (gest pozdrowienia zamiast słów "Dzień Dobry”, znak V – victoria, T – jako znak „czas”)

funkcja uzupełniania – „ilustratory” – sygnały niewerbalne, które precyzują komunikat werbalny (przy opisie złapanej na wędkę ryby: „taaaka duża”)

funkcja ekspozycji – „pozy” – sygnały niewerbalne pozwalające na podkreślenie uczuć i emocji lub ich zatuszowanie (przy osobie, której nie lubimy, staramy się ukryć naszą niechęć i poprzez odpowiedni wyraz twarzy okazujemy zadowolenie ze spotkania)

Komunikacja niewerbalna – funkcje

funkcja regulacyjna – „regulatory” – sygnały użyte do

płynności procesu komunikowania (kontakt wzrokowy, czy

kiwanie głową jako wyraz zainteresowania, podniesienie

brwi, jako wyraz zdziwienia)

funkcja moderująca – „adaptery” – sygnały niewerbalne,

które służą do łagodzenia napięć i stresu wywołanego przez

proces komunikowania (obgryzanie paznokci jako przejaw

zdenerwowania, kręcenie się na krześle jako przejaw

zniecierpliwienia)

Komunikacja niewerbalna – funkcje

Sygnały niewerbalne są identyczne w różnych kulturach.

Mowa ciała wyrażająca podstawowe stany emocjonalne, jak radość, wściekłość, smutek, zainteresowanie, zaskoczenie, strach, złość, wstręt, pogarda i wstyd jest podobna wśród ludzi należących do odmiennych kultur.

Komunikacja niewerbalna – jednorodność

Mehrabian A., Silent messages. Wadsworth, Belmont, California, 1971

Komunikacja niewerbalna – znaczenie

% wpływu rodzajów kodu na odczucia odbiorcy i interpretację informacji

55%

7%

38%

mowa ciała

słowa

głos

Istnieje ponad 1 000 000 świadomych

i nieświadomych gestów i około 550 000

słów wymienianych w najobszerniejszych

słownikach.


Udział zmysłów w przyswajaniu nowych informacji:

Węch – 3%

Dotyk – 6%

Słuch – 13%

Smak – 3%

Wzrok – 75%

Jedno spojrzenie równa się 1000 słów


Obraz w komunikacji:

oddziałuje bardziej emocjonalnie niż słowa

nie wymaga dużego namysłu – jest odbierany

automatycznie

jest łatwiej i na dłużej zapamiętywany

bardziej wpływa na zachowania

łatwiej przyciągają uwagę


Przykładowe znaczenie kolorów

Kolory Skojarzenia emocjonalne Inne

Czerwony podniecający, silny, namiętny, głośny, gwałtowny, drapieżny, gorący, słodki,

wyzwanie, pasja

Pomarańczowy serdeczny, pełen życia, pogodny, wesoły, pobudzający, ciepły, słodki

obfitość, sytość, kruchość, radość

Żółty pogodny, optymizm, nostalgiczny, lekki, gładki, jasny

ostrożność, tchórzostwo, nieuczciwość, wolność,

Zielony orzeźwiający, gorzki, owocowy, twórczy, młody, spokojny, chłodny,

przerażenie, choroba, wina, zazdrość, ignorancja

Niebieski pasywny, powściągliwy, pełny, zimny, mokry, gładki, cichy, daleki

niebo, lód, opanowanie, zaufanie

Fioletowy dumny, godny, dostojny, dwuznaczny, mglisty, nieszczęśliwy, atłasowy, narkotyczny, słodki, ciemny

zapach, smutek, rozpacz


Więcej na: http://codziennielepsi.com/?page_id=63

W procesie porozumiewania się sygnały niewerbalne wywierają na rozmówców pięciokrotnie większy wpływ niż używane przez nich słowa.

W sytuacji niezgodności obu rodzajów komunikatów, te o charakterze werbalnym uznawane są za nieprawdziwe.

Prawie zawsze język ciała odsłania autentyczne intencje.


OSTROŻNIE ZE ZBYT POCHOPNĄ INTERPRETACJĄ GESTÓW!!!

Komunikacja niewerbalna – przykładowe gesty

Dłoń spoczywająca na policzku

Rozmówca jest zainteresowany

Palec na skroni Rozmówca jest nastawiony krytycznie

Drapanie się po głownie

Rozmówca zastanawia się nad czyś co trzeba przemyśleć, ale nie bardzo ma na to ochotę

Założenie rąk na kark i odchylenie ciała

Rozmówca ma poczucie, że kontroluje sytuację

Kciuk założony za pasek od spodni

Rozmówca jest pewny siebie

http://portalwiedzy.onet.pl/7093,,4,,,,,487850,tematyczne.html

Komunikacja niewerbalna – przykładowe gesty

Zwiędła dłoń Odbierana jest jako brak szacunku dla rozmówcy, słaby charakter, zwątpienie

Nakładka, ala ojciec chrzestny

Próba dominacji, pokazanie wyższości

Uściśnięcie dłoni rozmówcy obiema rękami

Próba zjednania sobie osoby

Podanie końcówki palców

Niechęć do bliższego kontaktu, introwertyk

Uściśnięcie dłoni Szacunek, partnerstwo, otwartość na kontakty

Komunikacja niewerbalna – strefy kontaktu

Strefa oficjalna powyżej 360 cm. Dystans zarezerwowany głównie dla polityków, aktorów, wykładowców, trenerów.

Strefa służbowa lub kontaktów społecznych

ok. 120-360 cm. Strefa dla osób, które dopiero się poznały albo się nie znają, a muszą utrzymywać ze sobą kontakt – kasjerka, mechanik, sprzedawczyni, klient, szef.

Strefa towarzyska

ok. 45–120 cm (w zasięgu ręki). Terytorium, do którego mogą wkraczać znajomi i przyjaciele, czyli osoby, które dobrze się znają i lubią.

Strefa intymna ok. 0–45 cm (wokół nas). W zasadzie brak dystansu – to bliskość przeznaczona dla osób najbliższych, dla ludzi, którzy się kochają, są ze sobą mocno związani.

Komunikacja niewerbalna – dotyk

Dotyk funkcjonalny przy czynnościach zawodowych, w których osoba dotykana traktowana jest „bezpodmiotowo” (badanie lekarskie, pomiar ciała u krawca)

Dotyk grzecznościowo

Często związany z pewnymi rytuałami (np. uścisk dłoni przy powitaniu)

Dotyk przyjacielsko komunikujący wyjątkowość, jedyność kontaktu i oznacza sympatię dla danej osoby(np. obejmowanie ramieniem, przytulanie, uściski)

Dotyk miłosno-intymny

akt łączący się z głębokim przywiązaniem emocjonalnym i więzią miłosną (trzymanie się za ręce, pocałunki)

Dotyk seksualno-pobudzający

w którym traktuje się partnera jako obiekt erotyczny, służący zaspokojeniu płciowemu.

Komunikacja niewerbalna – uśmiech

Uśmiech zwykły nie odsłaniający zębów, obserwowany głównie u osób, które uśmiechają się same do siebie.

Uśmiech górny odsłonięte górne siekacze, towarzyszy mu kontakt wzrokowy, często spotykany podczas witania przyjaciół.

Uśmiech szeroki połączony ze śmiechem, odsłonięte górne i dolne siekacze, rzadko występuje razem z kontaktem wzrokowym.

Uśmiech prostokątny wargi silnie rozciągnięte, stosowany w sytuacjach wymagających uprzejmości.

Uśmiech „z przygryzaniem wargi”

dolna warga znajduje się pomiędzy zębami, wskazuje na podrzędność wobec drugiej osoby.

Uśmiech przez zęby przypomina szczerzenie zębów u zwierząt, można wskazywać na nieszczerość lub złośliwość.

Komunikacja niewerbalna – postawy

Nastawienie nieprzyjazne Nastawienie przyjazne

unika wymiany spojrzeń patrzy w oczy rozmówcy

pochyla, odwraca głowę kiwa głową aprobująco

pociera często nos, głowę uśmiecha się

odsuwa się od rozmówcy zbliża się ku rozmówcy

Zachowania osoby lękliwej Zachowania osoby pewnej siebie

często przymyka oczy oczy ma naturalnie otwarte

nerwowo rusza rękami trzyma prosto ramiona

zasłania często usta trzyma nogi spokojnie, wygodnie

wierci się na krześle siedzi pewnie, spokojnie

Prezentacja programu PowerPoint - Codziennie lepsi · Porządek spostrzegania, czyli co nasz umysł...

Documents

Transcript of Prezentacja programu PowerPoint - Codziennie lepsi · Porządek spostrzegania, czyli co nasz umysł...