Henryk Postel urodzony 15.07.1957 r., zmarł 15 lutego 2017 r.

Absolwent Politechniki Śląskiej Wydziału Mechanicznego Energetycznego 1981, Specjalność Silniki Spalinowe

Dlaczego będziemy pamiętać Heńka Był przyjacielski, serdeczny, życzliwy. Nigdy nie odmawiał pomocy, wystarczyło opowiedzieć o swoim problemie, a Jego reakcja była szybka i skuteczna. Zawsze gotów podać rękę – wiele osób tego doświadczało. Bardzo pozytywnie nastawiony do życia, lubił ludzi, emanował wielką energią życiową.

Niezwykle pracowity, ambitny, lubił mierzyć się z wyzwaniami. Błyskotliwy, inteligentny szybko zrobił karierę. W bardzo młodym wieku został dyrektorem firmy komunalnej. Potem zarządzał kolejnymi: wodno-kanalizacyjną, gospodarką odpadami, budowlanymi. Drugim obok inżyniera mechanika zawodem było kamieniarstwo, a dokładnie mistrz kamieniarski. Praktyki nabył pracując w zakładzie kamieniarskim swojego ojca. Wykuwał w kamieniu nie tylko napisy, ale piękne wzory często o motywach roślinnych. W tej ciężkiej i żmudnej pracy wyzwalała się Jego artystyczna dusza.

Pracę łączył z działalnością społeczną – był radnym w powiecie będzińskim.

Jowialny z charakterystycznym poczuciem humoru – trochę komik, trochę prześmiewca, a zarazem bystry obserwator rzeczywistości. Otwarty, naturalny, swobodny, nie lubił patosu i dzięki dużemu urokowi osobistemu, w zabawny sposób rozładowywał napięte sytuacje. Dusza towarzystwa, w Jego obecności poprawiał się humor, wpadało się w dobry nastrój, zapominało o codziennych troskach, wszyscy lubiliśmy być w Jego towarzystwie.

Zapalony myśliwy – należał do Związku Łowieckiego, Jego pokój zdobią liczne trofea.

Troszczył się o dom i rodzinę. Kochał swoich bliskich-- żonę Elżbietę Sikorę-Postel ( też absolwentkę ME ’81 ) oraz córkę Karolinę i syna Bartka, i starał się zaspokajać ich potrzeby. Był dla nich oparciem i przyjacielem.

Wszystkim, którzy się z Heńkiem zetknęli, będzie nam go bardzo brakowało. Jest w naszych sercach, oddajmy mu swoją pamięć i serdeczną modlitwę.

21.02.2017

Modlitwa od koleżanek i kolegów z ME

Odszedł nagle do Pana wielki człowiek

15-lutego nie otworzył już powiek

Nasz studencki kolega Henryk Postel

Teraz niebiański zajmuje hostel.

Nie ma silnego nie ma byka.

Nad inżyniera energetyka.

Niestety Heniek opuścił ten świat

Teraz gdy złapał nowy wiatr.

Człowiek który nie bał się nowych wyzwań

Cenił najbardziej rodzinną przystań

Inżynier pracy, czynu i działania

Ciągle odkrywał wciąż nowe zadania

Nie bał się ciężkiej fizycznej pracy

O tym przekonali się nie tylko Polacy

Zdecydowany , odważny prezes

Potrafił w firmie reformy wnieść

Prawy przyjaciel, dowcipny kolega

Który na trudy życia nie narzekał

Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą

Heniu, twe życie miało moc męską

Dziękujemy Ci Boże za czas gdy był z nami

Za to, że obdarzyłeś go wspaniałymi talentami

Potrafił zarządzać , budować i grawerować

Zadbać o rodzinę i las, tańczyć i żartować.

W niebiańskim Królestwie prosimy Boże

Niech naszego kolegę ta modlitwa wspomoże

Niech odpoczywa z Tobą w pokoju wiecznym

Bo był człowiekiem dobrym i serdecznym.

Koleżanki i Koledzy

z Wydziału Mechanicznego Energetycznego

Heniek w Chatce Energetyków – 2011

Heniek na Zjeżdzie absolwentów na Wydziale Mechanicznym Energetycznym - listopad 2006