POWSTANIE LISTOPADOW

EAleksandra Rogowska kl. V „e”

CO TO JEST?

Powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska 1830-

1831 – polskie powstanie narodowe przeciw Rosji,

które wybuchło w nocy z 29 listopada na 30 listopada

1830, a zakończyło się 21 października 1831.

Zasięgiem swoim objęło Królestwo Polskie i część

ziem zabranych: Litwę, Żmudź i Wołyń.

PRZYCZYNY WYBUCHU POWSTANIA

Główną przyczyną wybuchu powstania

listopadowego było nieprzestrzeganie przez cesarzy

Imperium Rosyjskiego postanowień konstytucji z

1815 roku.

Przywódcy Powstania

NACZELNI WODZOWIE:

gen. dyw. Józef Chłopicki 5 grudnia 1830 – 17 stycznia 1831

gen. dyw. Michał Gedeon Radziwiłł 20 stycznia – 26 lutego 1831

gen. dyw. Jan Zygmunt Skrzynecki 26 lutego – 12 sierpnia 1831

gen. dyw. Henryk Dembiński[c] 12 sierpnia – 17 sierpnia 1831

gen. bryg. Ignacy Prądzyński 16 sierpnia – 19 sierpnia 1831

gen. dyw. Kazimierz Małachowski[c]20 sierpnia – 10 września 1831

gen. dyw. Jan Nepomucen Umiński 23 września – 24 września 1831

gen. dyw. Maciej Rybiński 24 września – 9 października 1831

PIOTR WYSOCKI

Po wybuchu powstania został mianowany kapitanem, w

powstaniu dosłużył się stopnia pułkownika, był adiutantem

naczelnego wodza Michała Radziwiłła. Uczestniczył w

bitwie pod Wawrem, pod Grochowem, bitwie pod Dobrem i

bitwie pod Okuniewem. Brał udział w wyprawie generała

Józefa Dwernickiego na Wołyń, przeszedł granicę

austriacką, ale uniknął internowania i przedostał się z

powrotem do kraju. We wrześniu 1831 roku, będąc

dowódcą 10 pułku piechoty liniowej, został ranny podczas

walk w obronie reduta nr 56 na warszawskiej Woli i 6

września 1831 roku dostał się do niewoli rosyjskiej.

NAJWAŻNIEJSZE BITWY POWSTANIA

bitwa pod Stoczkiem 1831

bitwa pod Grochowem 1831

bitwa pod Ostrołęką 1831

bitwa pod Stoczkiem (14 lutego 1831)

bitwa pod Dobrem (17 lutego 1831)

I bitwa pod Kałuszynem (17 lutego 1831 )

I bitwa pod Wawrem (19 lutego 1831)

bitwa pod Białołęką (24 lutego – 25 lutego 1831)

)

bitwa pod Olszynką Grochowską ( 25 lutego 1831)

ofensywa Dwernickiego

bitwa pod Nową Wsią (19 lutego 1831)

bitwa pod Puławami (2 marca 1831)

bitwa pod Kurowem (3 marca 1831)

bitwa pod Poryckiem ( 1 kwietnia 1831)

bitwa pod Boremlem ( 18 kwietnia – 19 kwietnia 1831)

ofensywa Prądzyńskiego

II bitwa pod Wawrem ( 31 marca 1831)

bitwa pod Dębem Wielkim ( 31 marca 1831)

II bitwa pod Kałuszynem (2 kwietnia 1831)

bitwa pod Domanicami (10 kwietnia 1831)

bitwa pod Iganiami (10 kwietnia 1831)

ofensywa Sierawskiego

bitwa pod Wronowem (17 kwietnia 1831)

bitwa pod Kazimierzem Dolnym (18 kwietnia 1831)

Bitwy ugrupowań partyzanckich

bitwa pod Nowogrodem (23 lutego 1831)

bitwa pod Połągą (10 maja – 14 maja 1831)

bitwa pod Daszowem (14 maja 1831)

bitwa pod Mariampolem (22 kwietnia 1831)

wyprawa Chrzanowskiego

bitwa pod Firlejem (9 maja 1831)

bitwa pod Lubartowem (10 maja 1831)

bitwa pod Jędrzejowem (13 maja 1831)

bitwa pod Tykocinem (21 maja 1831)

bitwa pod Nurem (22 maja 1831)

bitwa pod Ostrołęką (26 maja 1831)

bitwa pod Rajgrodem (29 maja 1831)

wyprawa Jankowskiego

bitwa pod Budziskami (19 czerwca 1831)

bitwa pod Łysobykami (19 czerwca 1831)

SKUTKI POWSTANIA LISTOPADOWEGO

Po klęsce Powstania Listopadowego wszyscy trzej zaborcy

- Rosja, Prusy i Austria - nasilili ucisk wobec Polaków.

Wprawdzie pod koniec 1831 roku wobec uczestników

powstania została ogłoszona carska amnestia, jednak zostali

z niej wyłączeni czołowi uczestnicy powstania. Jednocześnie

wprowadzono poważne zmiany w ustroju Królestwa

Polskiego.

OCENA POWSTANIA

Ilekroć patrzymy na historię zrywów przeciw zaborcom w XIX

wieku, staramy się dokonać oceny szans na odzyskanie

niepodległości. Bardzo często przewijają się opinie na temat

możliwości zwycięstwa z Rosją, Prusami i Austrią. Przeważnie

oceny te są negatywne – pisze się, że Polacy nie mieli

praktycznie szansy, by wygrać z przeważającym liczebnie

wrogiem, a powstania były jedynie manifestacją polskości,

chęcią pokazania, że naród polski jeszcze nie zatracił

świadomości narodowej.

KONIEC!

Dziękuje za uwagę Ola Rogowska kl. V

„e”

Źródło: wikipedia, polskie dziejeOpracowała: Ola Rogowska