FPISMO PARAFII RZYMSKO-KATOLICKIEJ

p.w. MI£OSIERDZIA BO¯EGOw Ostrowie Wielkopolskim

ul. Limanowskiego 40 (62) 735 60 90

e-mail: andrzejszudra@poczta.onet.pl

www.parafiamilosierdziabozego.pl

Rok: 20 Nr 37 (837) 11. 11. 2018 - 17. 11. 2018 r.

Pomódl siê dziœ za Polskê, za Ojczyznê ...

2

Ewangelia: Mk.12,38-44

Ewangeliczne zamyœlenie XXXII Niedziela - 11. 11. 2018 r.

Jezus nauczaj¹c dalej mówi³: «Strze¿cie siê uczonych w Piœmie. Z upodobaniem chodz¹ oni w pow³óczystych szatach, lubi¹ pozdrowienia na rynku, pierwsze krzes³a w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadaj¹ domy wdów i dla pozoru odprawiaj¹ d³ugie modlitwy. Ci tym surowszy dostan¹ wyrok». Potem usiad³ naprzeciw skarbony i przypatrywa³ siê, jak t³um wrzuca³ drobne pieni¹dze do skarbony. Wielu bogatych wrzuca³o wiele. Przysz³a te¿ jedna uboga wdowa i wrzuci³a dwa pieni¹¿ki, czyli jeden grosz. Wtedy przywo³a³ swoich uczniów i rzek³ do nich: «Zaprawdê, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuci³a najwiêcej ze wszystkich, którzy k³adli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywa³o; ona zaœ ze swego niedostatku wrzuci³a wszystko, co mia³a, ca³e swe utrzymanie». Oto S³owo Pañskie.

W czasach Jezusa uwa¿ano, ¿e od kobiety nie mo¿na siê wiele nauczyæ. Kobiety by³y traktowane na równi z dzieæmi i niewolnikami. Nie mog³y modliæ siê w œwi¹tyni ani studiowaæ Pisma. W Talmudzie palestyñskim czytamy: Lepiej by³oby spaliæ wszystkie s³owa Tory, ani¿eli daæ je do rêki kobiecie. Kobiety nie mia³y równie¿ ¿adnych praw spo³ecznych ani politycznych. Niemal jak przedmioty przechodzi³y z r¹k ojców w rêce mê¿ów. Wdowy uznawano za osoby znajduj¹ce siê na marginesie ¿ycia spo³ecznego. By³y pozbawione presti¿u spo³ecznego i szacunku. Jezus natomiast ukazuje kobietê - wdowê jako niezwyk³y wzór do naœladowania, wzór bezinteresownej hojnoœci. Uboga wdowa jest kobiet¹ pokorn¹, prost¹, przejrzyst¹ i cich¹. Dyskretnie, by nikt jej nie widzia³ wrzuca wszystko, co mia³a do skarbony. ¯ydzi, gdy wrzucali pieni¹dze do skarbony w œwi¹tyni, informowali kap³ana o ich wysokoœci i przeznaczeniu. Pieni¹dze wrzucali do trzynastu skarbon, nazywanych tr¹bami, które znajdowa³y siê na Dziedziñcu Kobiet w œwi¹tyni jerozolimskiej. Dar biednej wdowy jest ca³kowicie bezinteresowny. Jest to kategoria mi³oœci, która stoi poza wszelk¹ przezornoœci¹, która daje wszystko. I w rzeczywistoœci tak¿e wszystko otrzymuje. Wielkim bogactwem tej kobiety jest wiara i ufnoœæ w Bo¿¹ Opatrznoœæ, w Bo¿e mi³osierdzie. Taka wiara uwalnia od trosk i lêków i daje wewnêtrzn¹ wolnoœæ. Jezus podziwia tê kobietê i stawia za wzór: Zaprawdê, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuci³a najwiêcej ze wszystkich, którzy k³adli do skarbony. Ona wpisuje siê w hierarchiê Jezusa, w perspektywê Ewangelii: ten, kto da³ wiêcej, ale na pokaz i z tego, co mu zbywa, w istocie da³ mniej. Kto chce byæ pierwszy, bêdzie ostatni. Komu siê wydaje, ¿e jest wielki, w rzeczywistoœci jest ma³y. W perspektywie Bo¿ej, nie jest wa¿ne, czy daje siê du¿o, czy ma³o. Wa¿ne jest, czy daje siê z czystego serca. Nie chodzi wiêc o iloœæ, ale o wartoœæ, o czystoœæ intencji. Uboga wdowa pokazuje, ¿e mo¿na daæ bardzo wiele, nic nie znacz¹c i prawie nic nie posiadaj¹c. Wystarczy otworzyæ swoje serce, nieraz bardzo skurczone. W dzisiejszym œwiecie rodzice chc¹ przekazaæ dziecku jak najwiêcej rzeczy materialnych. Dzieci maj¹ niemal wszystko. Brakuje im tylko jednego - mi³oœci. To jest ten grosik, który przewy¿sza wszystkie inne dary.

3ci¹g dalszy na stronie 5

100 roczn ica wybuchu pows tan ia wielkopolskiego to dobry moment, by przypomnieæ piêkn¹ kartê bohaterstwa zapisan¹ przez duchownych. Od pierwszych c h w i l o d z y s k a n i a p r z e z P o l s k ê niepodleg³oœci, która dla naszego regionu nie oznacza ³a p rzec ie¿ au tomatyczn ie odzyskania niepodleg³oœci, ludzie Koœcio³a w³¹czyli siê czynnie w ¿ycie polityczne szykuj¹cej siê do walki Wielkopolski. W listopadzie i grudniu 1918 r. Ks. Stanis³aw Adamski nastêpca s³ynnego ks. Piotra Wawrzyniaka organizuje wraz z Wojciechem Korfantym i Adamem Poszwiñskim Sejm Dzielnicowy. Sejm wy³ania Naczelna Radê Ludowa, zaœ ta – szeœcioosobowy Komisariat z udzia³em ks. Adamskiego. To w³aœnie Komisariat og³asza 8 stycznia 1919 r., ¿e przejmuje w³adz´ na terenach wyzwolonych przez Powstanie, zaœ jego cz³onkowie sprawuj¹ administracjê Wielkopolski. Obok ks. Adamskiego najpracowitszym dzia³aczem narodowym jest ks.Walenty Dymek, póŸniejszy metropolita poznañski . We trzech, wraz z ks. Józefem Pr¹dzyñskim (nastêpnie d z i e k a n e m g e n e r a l n y m A r m i i W i e l k o p o l s k i e j ) ,bior¹ udzia³ w organizacji wyborów do Sejmu Dzie ln icowego. Ks .Dymek zos ta je cz³onkiem poznañskiej Rady Ludowej. Za to pierwszym historykiem i dyplomat¹ powstania z racji urzêdu jest arcybiskup gnieŸnieñski i poznañski Edmund Dalbor

Kap³ani w Powstaniu Wielkopolskim

Bp. Walenty DymekJednym z nominatów ks. abp. Dalbora jest ks. Tadeusz Dykier, który w listopadzie wchodzi w sk³ad Powiatowej Rady Ludowej w Lesznie,jednak Niemcy aresztuj¹ go w styczniu. Po uwolnieniu wyje¿d¿a do Poznania, gdziegen. Dowbór-Muœnicki mianuje go, w randze pu³kownika, dziekanem generalnym powstaj¹cej Armii Wielkopolskiej. K s i ¹ d z D y k i e r s ³ y n i e j a k o powstañczykaznodzieja, jednak chêæ uniezale¿nienia siê od w³asnego arcybiskupa powoduje konflikt. Mianowany na krótko, dziêki biskupowi polowemu, jako genera³podporucznik, dziekanem generalnym Polskich Si³ Zbrojnych b. zaboru pruskiego,zostaje zmuszony przez ks. abp. Dalbora do opuszczen ia Armi i Wie lkopo l sk ie j .Pole do dzia³añ znajduje od 1920 r. w Kwidzynie, gdzie organizuje Warmiaków do(niestety przegranego) plebiscytu.

Ks. Dykier Ks. Arcybiskup Edmund Dalbor

4

Z DzienniczkaŒwiêtej Siostry Faustyny

b³. Sancja Szymkowiak

We wszystkim trzeba dzia³aæ z mi³oœci Bo¿ej, ki Jego wiekszej chwale i dla spe³nienia Jego Woli Najœwiêtszej, Tym s p r a w i m y r a d o œ æ P a n u Jezusowi.Szukajmy i kierujmy siê tylko Wol¹ Bo¿¹i ufajmy Mu z prostot¹ - strze¿my siê ob³udy, skrytoœci.

Kiedy dusza zag³êbia siê w przepaœci swej nêdzy, Bóg u¿ywa Swej wszechmocy, aby j¹ wywy¿szyæ; je¿eli jest na ziemi dusza prawdziwie szczêœliwa, to tylko dusza prawdziwie pokorna; w pocz¹tku wiele cierpi z tego powodu mi³oœæ w³asna, ale Bóg po mê¿nym potykaniu siê, udziela duszy wiele œwiat³a, którym ona poznaje jak nêdzne jest wszystko i pe³ne z³udy.

(Dz 593)

5

ci¹g dalszy ze strony 5

Wojskowym rzemios³em popisa³ siê ks. Kazimierz Stachowiak, proboszcz parafii w Budzyniu. Powstrzyma³ wycofuj¹ce siê oddzia³y powstañcze i zorganizowa³ obronê zagro¿onych miejscowoœci. Z kolei w powiecie czarnkowskim ks. Miko³aj Swiniarski by³ jednym z inicjatorów zrywu. Z kap³anem wspó³pracowa³ proboszcz parafii Lubasz – ks. Ludwik Rosenberg. Prowadzi³ z ramienia Rady Robotniczej i ¯o³nierskiej akcjê nauczania religii w jêzyku polskim oraz jednoczeœnie wprowadza³ polski w szko³ach ca³ego powiatu.. Czo³ow¹ rolê w regionie œremskim odgrywa ks. Jan Chrzciciel Beisert. Podczas konspiracyjnego (jeszcze) zebrania w listopadzie z udzia³em innych proboszczów przejmuje sprawy oœwiaty i spolszczenia szkó³. Mimo przewagi Niemców wystêpuje przeciwko Radzie Robotniczej i ¯o³nierskiej w Œremie, domagaj¹c siê wy³¹cznie polskiej reprezentacji w powiecie. Wchodzi w sk³adtrzyosobowego kierownictwa Powiatowej Rady Ludowej. Gdy Niemcy 30 grudniaopuszczaj¹ Œrem, odprawia Mszê œw. dziêkczynn¹ i jako jedyny delegat z powiatuzostaje wybrany na Sejm Dzielnicowy. Pozostaje w Œremie jako kapelan garnizonupowstañczego; umiera tam w 1923 roku. W leszczyñskim odznaczy³ siê bohaterstwem ks. Pawe³ Steinmetz, proboszcz z Osiecznej. Wspó³tworzy³ Polski Czerwony Krzy¿, prowadzi ³ wiece patr iotyczne. By³ wspó³organizatorem Grupy Leszno. W Banku Ludowym w Osiecznej, razem z ks. Œremkiewiczem, wzi¹³ po¿yczkê na 5 tys. marek, by wspomóc formuj¹ce siê powstañcze wojsko. Zorganizowa³ te¿ udan¹ obronê Osiecznej przed powracaj¹cymi Niemcami. „Wszystkiemu winien jest ks. Steinmetz, a gdy Niemcy wróc¹, bêdzie musia³ w to uwierzyæ” – napisa³ o nim ostatni niemiecki burmistrz Osiecznej. W koñcu ks. Pawe³ poprosi³ abp. Dalbora o mo¿liwoœæ ulokowania oddzia³ów powstañczych w klasztorze Ojców Franciszkanów w Osiecznej.

Podobnie arcybiskup post¹pi³ w lutym 1919 r., k i e d y o d d a ³ d o d y s p o z y c j i w o j s k powstañczych klasztor w Gostyniu, który te¿ odznaczy³ siê zdolnymi wojskowymi w sutannach.Gdy wybuch³o powstanie ks. Mieczys³aw Meissner utworzy³ w Œrodzie polsk¹ Radê Robotników i ¯o³nierzy, a nastêpnie zosta³ prezesem Powiatowej Rady Ludowej. By³ organizatorem 1 Kompanii Œredzkiej i starost¹ œredzkim (do po³owy stycznia 1919).

Ks. Meissner

W Pleszewie ju¿ w paŸdzierniku 1918 r. z a w i ¹ z a ³ s i ê z i n i c j a t y w y i p o d przewodnictwem miejscowego proboszcza ks. Kazimierza Niesio³owskiego Tajny Komitet Obywatelski, który 14 listopada przekszta³ci³ siê w jawn¹ Radê Ludow¹. Prezesem Rady zosta³ wybitny patriota ksi¹dz Kazimierz Niesio³owski – proboszcz parafii p.w. Œciêcia œw. Jana Chrzciciela , zastêpc¹ Artur hrabia Szenic z Korzkiew, a sekretark¹ Anna Suchocka.

Parafi¹ w Miejskiej Górce administruje m³ody ks. Roman Dadaczyñski. Organizuje Stra¿ Ludow¹, ostro spiera siê z Naczeln¹ Rad¹, zarzucaj¹c jej kunktatorstwo i chc¹c rozwiniêcia dzia³añ powstañczych w powiecie rawickim. Gdy dowiaduje siê, ¿e Niemcy zaczêli ostrza³ Rawicza, 9 styczniaodbiera w swej parafii przysiêgê od 400 powstañców i udaje siê na pole walki,dowodz¹c w pierwszej linii. Jednoczeœnie zasiada w miejscowej Radzie Ludowej,nie dopuszczaj¹c do niej przedstawicieli niemieckich. Nalega, w porozumieniu zprzewodnicz¹cym Powiatowej Rady Ludowej w Rawiczu ks. Zdzis³awem Zakrzewskim, by uderzyæ na miasto bêd¹ce w rêkach Niemców.

Wybrany w 2001 roku C z ³ o w i e k i e m w i e k u w Œrodzie Wlkp.

.

12.00 + Sylwester Sznajder, + Stanis³awy Sznajder 15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego 15.30 + Józef i Marian Pietrzak (13 rocz. œm.) + Józef Pietrzak (6 rocz. œm.) + Bogus³aw Mal¹g. 18.30 O. Krzysztof odprawia na Papui Nowej Gwinei za + Tomasza Jêdrzejaka 18.30 + Józef Grzelak

7.30 + Zofia Borowiak 15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego 15.30 + Zofia Grabia (10 rocz. œm.)15.30 + Marek Jankowski 18.30 + Kazimierz Celmer 18.30 + Leon Helwing (I rocz. œm.)

W TYM TYGODNIU MODLIMY SiÊ... WTOREK 13.11. 2018 PONIEDZIA£EK 12.11. 2018

CZWARTEK 15.11. 2018

NIEDZIELA 18.11. 2018

PI¥TEK 16.11. 2018

ŒRODA 14.11. 2018

SOBOTA 17.11. 2018

6

7.30 + Stanis³aw Jura 15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego15.30 + Maria D¹brówka 15.30 + Maria i Czes³aw Piwoñscy, + Maria i Alfons Królik i 18.30 + Zofia Rybak

zmar³ych z obu Rodziny

18.30 + Helena Rataj 19.00 Ró¿aniec Fatimski

7.30 + Zenona Chmielewska 15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego 15.30 + Janina KoŸmiñska 15.30 + Jan Mat³oka (2 rocz. œm.) + Ryszard Borusiak, + Mieczys³aw Nowak (40 rocz. œmierci) 15.30 + Radomir Szewczyk (z okazji urodzin). 18.30 + Anna Musielak 18.30 + Kazimierz Dankiewicz 18.30. O. Krzysztof odprawia na Papui Nowej Gwinei za + Tomasza Jêdrzejaka

7.30 W pewnej intencji15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego 15.30 + Arkadiusz Szóstak15.30 + Edmund Wnuk

18.30 18.30 O. Krzysztof odprawia na Papui Nowej Gwinei za + Tomasza Jêdrzejaka

Za zmar³ych

7.30 + Ryszard Turkiewicz 14.00 Msza œw. œlubna: Patrycja Mus – Daniel KaŸmierczak 15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego 15.30 W intencji Arlety z okazji 50 rocznicy urodzin z podziêkowaniem za otrzymane ³aski z proœb¹ o Bo¿e b³og. zdrowie i opiekê MB i Œw. Józefa 16.15. W intencji Wojciecha i o Bo¿e b³og. w rodzinie 16.30 Dom Opieki: 17.15 W intencji Ireny Kruszyk z okazji 90 rocznicy urodzin z podziêkowaniem za otrzymane ³aski z proœb¹ o Bo¿e b³og. i zdrowie oraz Opiekê Matki Bo¿ej i œw. Józefa 18.30 + Franciszek M¹drzak (29 rocz. œm.). Jan M¹drzak, W³adys³aw i Wies³aw Wronka. 18.30 O. Krzysztof na Papui Nowej Gwinei za + Tomasza Jêdrzejaka

ZA PARAFIAN

7.30 + Sylwester Sznajder 15.00 Koronka do Mi³osierdzia Bo¿ego15.30 + Zdzis³awa Kiszka 15.30 + Halina Marecka i zmarli z Rodziny Mareckich i Szóstaków 18.30 + Teresa Mal¹g 18.30 + Stanis³awa , Franciszek Walisiak, W³adys³aw B¹k

7.30 + Katarzyna Galewska i zm. z Rodziny Galewskich i Wieczorków 9.00 Z podziêkowaniem za otrzymane ³aski z proœb¹ o Bo¿e b³og. i zdrowie z okazji 40 rocznicy œlubu: Jolanty i Andrzeja 10.30 + Andrzej P³óciennik (I rocz. œm.) + Józef P³óciennik (30 rocz. œm.)10.30 W intencji Stefanii i Witalisa z okazji 40 rocznicy œlubu z podziêkowaniem za otrzymane ³aski z proœb¹ o Bo¿e b³og. zdrowie opiekê Matki Bo¿ej dla ca³ej Rodziny i za zmar³ych rodziców z obu stron

7

M RHU O iPatron tygodn aŒw. Marcin - Biskup

Marcin z Tours, œwiêty Marcin ur. w roku 317 lub 335 w Sabarii w Panonii. Jego ojciec by³ rzymskim trybunem wojskowym. W wieku 15 lat œw. Marcin obra³ stan ¿o³nierski i zosta³ rzymskim legionist¹, przysiêgê z³o¿y³ w wieku 17 lat. Wydarzenie, które wszyscy czciciele wspominaj¹, mia³o miejsce w okresie s³u¿by. ¯ebrakowi prosz¹cemu o ja³mu¿nê u bram miasta Amiens Marcin odda³ po³owê swej opoñczy. Nastêpnej nocy ukaza³ mu siê Chrystus odziany w ten p³aszcz i mówi¹cy do anio³ów: "To Marcin okry³ mnie swoim p³aszczem". Pod wp³ywem tego wydarzenia Marcin przyj¹³ chrzest i opuœci³ wojsko, uwa¿aj¹c, ¿e wojowanie k³óci siê z zasadami wiary. Nastêpnie uda³ siê do œw. Hilarego, biskupa Poitiers (we Francji), staj¹c siê jego uczniem. Zosta³ akolit¹, a nastêpnie diakonem. Po pewnym czasie osiad³ jako pustelnik na wysepce Gallinaria w pobli¿u Genui, gromadz¹c wokó³ siebie wielu uczniów.W 361 r. za³o¿y³ pierwszy klasztor w Galii - w Liguge. Dziesiêæ lat póŸniej, mimo jego sprzeciwu, lud wybra³ go biskupem Tours. Jako pasterz diecezji prowadzi³ nadal surowe ¿ycie mnisze, budz¹c sprzeciw okolicznych biskupów. Klasztory, które zak³ada³, ³¹czy³y koncepcjê ¿ycia mniszego z prac¹ misyjn¹. Marcin zmar³ 8 listopada 397 r. w Candes podczas podró¿y duszpasterskiej. Jego cia³o sprowadzono Loar¹ do Tours i pochowano 11 listopada. Relikwie spoczywaj¹ w bazylice wzniesionej ku czci Œwiêtego. Wspomnienie liturgiczne (dzieñ œwiêtego Marcina) w Koœciele katolickim obchodzone jest 11 listopada. Jest patronem ¿o³nierzy w Koœciele katolickim.W Polsce uroczyst¹ oprawê wspomnienia obowi¹zkowego posiadaj¹: Poznañ, Jarocin, Krzeszowice oraz Bydgoszcz, Jawor i Opatów. K. R.

Przychodzi dwóch facetów obok Sejmu i s³ysz¹ jak wrzyscy krzycz¹: “Sto lat! Sto lat!"Jeden do drugiego:- Ktoœ tam chyba ma urodziny.- Nie. Wiek emerytalny ustalaj¹.

Do domu s³awnego polityka przychodz¹ dziennikarze.Drzwi otwiera im jego syn:- Twój tata jest w PSL, SLD czy AWS?- Mój tata jest teraz w WC.

Niemcy walcz¹ o Pokój, ¯ydzi tocz¹ wojnê, a Polacy robi¹ interesy..."Co ten kapitalizm z ludzi robi...

Po czym siê poznaje, ze polityk k³amie?- Po tym, ze porusza ustami...

Redakcja: Ks. Andrzej Szudra, Andrzej Kr¹¿ek, K. R.

Nr GG: 5884036

e-mail: parafia@promax.media.pl BIURO PARAFIALNE

poniedzia³ki, œrody i pi¹tki od 9.00 do 11.00wtorki i czwartki od 15.00 do 18.00

CZYNNE:

Tel./Fax. 62 735 60 90

Telefon Dy¿urny 502 547 809

Ogloszenia DuszpasterskieXXXII Niedziela Zwykla – 11. 11. 2018 r.

1. „Bóg zap³aæ" za ofiary zebrane dziœ i sk³adane przy ró¿nych okazjach na nasze Sanktuarium. Za zrozumienie i ka¿dy Dar Serca serdecznie dziêkujemy. 2. , która przypada we wtorek, 13 listopada przez ca³y dzieñ adorowaæ bêdziemy Najœwiêtszy Sakrament, dziêkuj¹c Bogu za wszystkie otrzymane ³aski, prosz¹c o dalsz¹ opiekê i wstawiennictwo œw. Józefa. Plan Adoracji (do odczytania) wywieszony jest w gablocie og³oszeñ i na naszej stronie internetowej www.parafiamilosierdziabozego.pl 3. odmawiaæ bêdziemy we wtorek, 13 listopada po Mszy œw. wieczornej. 4. Apel Jasnogórski – w pi¹tek, 16 listopada na godz.21.005. W niedzielê, 18 listopada Cz³onkowie Zespo³u Charytatywnego, zbieraæ bêd¹ ofiary przed Koœcio³em w zwi¹zku ze zbli¿aj¹cymi siê œwiêtami dla najbardziej potrzebuj¹cych rodzin z naszej parafii. 6. Zachêcamy do nabywania i lektury prasy katolickiej. W sklepiku s¹ równie¿ do nabycia wykonane na szkle wizerunki ze Œw. Janem Paw³em II i Papie¿em Benedyktem oraz Kalendarze diecezjalne i ksi¹¿eczki z okazji 40 rocznicy wyboru Papie¿a-Polaka na Stolicê Piotrow¹ w cenie 8 z³.

W zwi¹zku z XXII rocznic¹ Nawiedzenia Obrazu œw. Józefa

Ró¿aniec Fatimski –