Polska Wieś nr 3/2013

8
MIESIĘCZNIK KRAJOWEJ RADY IZB ROLNICZYCH NR 3 (83) maj 2013 r. Przeciw cięciom przez KE Czytaj na stronie 2 W dniu 9 kwietnia br. w Wale- wicach (woj. łódzkie) odbyła się narada dyrektorów Oddzia- łów Terenowych ANR i Filii z prezesami wojewódzkich izb rolniczych. T ematem przewodnim narady była współ- praca ANR z przedstawicielami izb rolni- czych, a także omówienie zmian wpro- wadzonych zarządzeniem nr 10/13 prezesa ANR z dn. 18 stycznia 2013 r. w sprawie sprze- daży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz zarządzeniem nr 9/13 prezesa ANR z dn. 18 stycznia 2013 r. w spra- wie zasad dzierżawy nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. W spotkaniu wziął udział sekretarz stanu w ministerstwie rolnictwa i rozwoju wsi Kazi- mierz Plocke. Zarząd Krajowej Rady Izb Rol- niczych reprezentowali: prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych Wiktor Szmulewicz, wicepre- zes KRIR Marek Borowski, dwóch członków zarządu KRIR: Robert Nowak i Stanisław Bartman. W swoim wystąpieniu prezes Agencji Nie- ruchomości Rolnych podkreślił, że celem spot- kania jest wymiana poglądów, dotyczących usprawnień procesu sprzedaży, aby unikać procedur indywidualnych interwencji. Nie- zbędne do współdziałania jest pełne zrozu- mienie i wola współpracy na szczeblu woje- wódzkim. Wyraził pogląd, że w chwili obec- nej ważnym zadaniem Oddziałów ANR jest przyspieszenie procesu sprzedaży gruntów, gdyż w tym roku kończy się okres przyzna- wania rolnikom kredytów preferencyjnych. Opracowanie: KRIR Krajowa Rada Izb Rolniczych po prze- analizowaniu wysokości środków wynego- cjowanych na rolnictwo w nowej perspek- tywie finansowej 2014–2020, wyraża niepokój i niezadowolenie z tego stanu rzeczy. W opinii samorządu rolniczego, kwota 28,6 mld euro na rolnictwo nie wystarczy polskim rolnikom na sprostanie konkurencji na rynku europejskim. Z wyliczeń wynika, że na polską wieś wpły- nie około 6 mld euro mniej niż w poprzed- niej perspektywie. Warto też zaznaczyć, że nadal utrzymuje się duża różnica w płatnoś- ciach obszarowych, w zagospodarowaniu i roz- woju obszarów wiejskich w poszczególnych krajach UE. Spowoduje to opóźnienie roz- woju rolnictwa i obszarów wiejskich w Polsce. W opinii samorządu rolniczego, bez wsparcia rolnictwa z budżetu krajowego już teraz wie- le polskich rolników i ich rodzin może znaleźć się w trudnej sytuacji, a to w dalszej perspek- tywie może doprowadzić do pogłębienia kry- zysu gospodarczego. Ponadto, żądamy, aby deklaracje pana pre- miera odnośnie przeniesienia 25% środków z II filara do I filara WPR oraz środków z Fun- duszu Spójności na Rozwój Obszarów Wiej- skich były zawarte w oficjalnych dokumen- tach rządowych. Wobec powyższego, apelujemy do Premie- ra RP i ministra rolnictwa i rozwoju wsi o pod- jecie działań w celu zwiększenia środków na rolnictwo i obszary wiejskie z budżetu krajo- wego i funduszu spójności. Wsparcie polskiego rolnictwa jest bardzo potrzebne, a nie da się tego uczynić bez zaangażowania większych środków finansowych na polskie rolnictwo. Tak strategiczny sektor jak rolnictwo potrze- buje silnej i mądrej polityki. Stanowisko KRIR w sprawie wynegocjowanych przez Rząd RP środków UE na rolnictwo w perspektywie finansowej 2014-2020 podjęte na posiedzeniu w dniu 12.03.2013 r. Nowe zasady w obrocie ziemią Spotkanie robocze dyrekcji ANR z prezesami WIR Założenia regionalizacji WPR Czytaj na stronie 3 KRIR odnośnie afer mięsnych Czytaj na stronie 4 Ubezpieczenia upraw a kredyty klęskowe Czytaj na stronie 5 Warto przypominać historię i tradycję izb rolniczych Czytaj na stronie 6 Ubezpieczenia w formule zajemności Czytaj na stronie 6 Przemieszczanie ziemniaków z Polski do UE Czytaj na stronie 7 Mniej bezumownych użytkowników Czytaj na stronie 8 Dodatek pielęgna- cyjny a zasiłek pielęgnacyjny Czytaj na stronie 8 Kwoty mleczne Zgodnie z danymi Agencji Rynku Rolnego, dotyczącymi ilości mleka dostarczanego przez dostawców hurtowych do podmiotów skupują- cych, w lutym 2013 r. dostawy mleka wyniosły 736,8 mln kg, czyli o 7,1% mniej niż w styczniu i jednocześnie o 4,3% mniej niż w lutym 2012 r. W okresie od kwietnia 2012 r. do lutego 2013 r. wielkość skupu mleka wyniosła ok. 8,99 mld kg, co oznacza, że jest o ok. 3,3% wyższa niż w ana- logicznym okresie poprzedniego roku kwotowe- go. Szacunkowy stopień wykorzystania krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych po jedenastu miesiącach roku kwo- towego 2012/2013 wyniósł 91,7%. Jeżeli dotych- czasowa dynamika skupu mleka utrzyma się do końca tego roku kwotowego, ryzyko przekrocze- nia krajowej kwoty dostaw w roku kwotowym 2012/2013 jest minimalne. W przypadku prze- kroczenia krajowej kwoty dostaw, dostawcy, któ- rzy przekraczają indywidualne kwoty mleczne, będą obciążeni opłatą karną. Opracowanie: KRIR

description

Miesięcznik Krajowej Rady Izb Rolniczych

Transcript of Polska Wieś nr 3/2013

M I E S I Ę C Z N I K K R A J O W E J R A DY I Z B R O L N I C Z YC H

NR 3 (83)

maj 2013 r.

Przeciw cięciom przez KE

Czytaj na stronie 2

W dniu 9 kwietnia br. w Wale-wicach (woj. łódzkie) odbyła się narada dyrektorów Oddzia-łów Terenowych ANR i Filii z prezesami wojewódzkich izb rolniczych.

Tematem przewodnim narady była współ-praca ANR z przedstawicielami izb rolni-czych, a także omówienie zmian wpro-

wadzonych zarządzeniem nr 10/13 prezesa ANR z dn. 18 stycznia 2013 r. w sprawie sprze-daży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz zarządzeniem nr 9/13 prezesa ANR z dn. 18 stycznia 2013 r. w spra-wie zasad dzierżawy nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.

W spotkaniu wziął udział sekretarz stanu w ministerstwie rolnictwa i rozwoju wsi Kazi-mierz Plocke. Zarząd Krajowej Rady Izb Rol-niczych reprezentowali: prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych Wiktor Szmulewicz, wicepre-zes KRIR Marek Borowski, dwóch członków zarządu KRIR: Robert Nowak i Stanisław Bartman.

W swoim wystąpieniu prezes Agencji Nie-ruchomości Rolnych podkreślił, że celem spot-kania jest wymiana poglądów, dotyczących

usprawnień procesu sprzedaży, aby unikać procedur indywidualnych interwencji. Nie-zbędne do współdziałania jest pełne zrozu-mienie i wola współpracy na szczeblu woje-wódzkim. Wyraził pogląd, że w chwili obec-nej ważnym zadaniem Oddziałów ANR jest przyspieszenie procesu sprzedaży gruntów, gdyż w tym roku kończy się okres przyzna-wania rolnikom kredytów preferencyjnych.

Opracowanie: KRIR

Krajowa Rada Izb Rolniczych po prze-analizowaniu wysokości środków wynego-cjowanych na rolnictwo w nowej perspek-tywie finansowej 2014–2020, wyraża niepokój i niezadowolenie z tego stanu rzeczy. W opinii samorządu rolniczego, kwota 28,6 mld euro na rolnictwo nie wystarczy polskim rolnikom na sprostanie konkurencji na rynku europejskim. Z wyliczeń wynika, że na polską wieś wpły-nie około 6 mld euro mniej niż w poprzed-niej perspektywie. Warto też zaznaczyć, że nadal utrzymuje się duża różnica w płatnoś-ciach obszarowych, w zagospodarowaniu i roz-woju obszarów wiejskich w poszczególnych krajach UE. Spowoduje to opóźnienie roz-woju rolnictwa i obszarów wiejskich w Polsce. W opinii samorządu rolniczego, bez wsparcia rolnictwa z budżetu krajowego już teraz wie-le polskich rolników i ich rodzin może znaleźć

się w trudnej sytuacji, a to w dalszej perspek-tywie może doprowadzić do pogłębienia kry-zysu gospodarczego.

Ponadto, żądamy, aby deklaracje pana pre-miera odnośnie przeniesienia 25% środków z II filara do I filara WPR oraz środków z Fun-duszu Spójności na Rozwój Obszarów Wiej-skich były zawarte w oficjalnych dokumen-tach rządowych.

Wobec powyższego, apelujemy do Premie-ra RP i ministra rolnictwa i rozwoju wsi o pod-jecie działań w celu zwiększenia środków na rolnictwo i obszary wiejskie z budżetu krajo-wego i funduszu spójności. Wsparcie polskiego rolnictwa jest bardzo potrzebne, a nie da się tego uczynić bez zaangażowania większych środków finansowych na polskie rolnictwo. Tak strategiczny sektor jak rolnictwo potrze-buje silnej i mądrej polityki.

Stanowisko KRIR w sprawie wynegocjowanych przez Rząd RP środków UE na rolnictwo w perspektywie finansowej 2014-2020

podjęte na posiedzeniu w dniu 12.03.2013 r.

Nowe zasady w obrocie ziemiąSpotkanie robocze dyrekcji ANR z prezesami WIR

Założenia regionalizacji WPR

Czytaj na stronie 3

KRIR odnośnie afer mięsnych

Czytaj na stronie 4

Ubezpieczenia upraw a kredyty klęskowe

Czytaj na stronie 5

Warto przypominać historię i tradycję izb rolniczych

Czytaj na stronie 6

Ubezpieczenia w formule zajemności

Czytaj na stronie 6

Przemieszczanie ziemniaków z Polski do UE

Czytaj na stronie 7

Mniej bezumownych użytkowników

Czytaj na stronie 8

Dodatek pielęgna-cyjny a zasiłek pielęgnacyjny

Czytaj na stronie 8

Kwoty mleczne Zgodnie z danymi Agencji Rynku Rolnego,

dotyczącymi ilości mleka dostarczanego przez dostawców hurtowych do podmiotów skupują-cych, w lutym 2013 r. dostawy mleka wyniosły 736,8 mln kg, czyli o 7,1% mniej niż w styczniu i jednocześnie o 4,3% mniej niż w lutym 2012 r. W okresie od kwietnia 2012 r. do lutego 2013 r. wielkość skupu mleka wyniosła ok. 8,99 mld kg, co oznacza, że jest o ok. 3,3% wyższa niż w ana-logicznym okresie poprzedniego roku kwotowe-go. Szacunkowy stopień wykorzystania krajowej kwoty mlecznej przeznaczonej dla dostawców hurtowych po jedenastu miesiącach roku kwo-towego 2012/2013 wyniósł 91,7%. Jeżeli dotych-czasowa dynamika skupu mleka utrzyma się do końca tego roku kwotowego, ryzyko przekrocze-nia krajowej kwoty dostaw w roku kwotowym 2012/2013 jest minimalne. W przypadku prze-kroczenia krajowej kwoty dostaw, dostawcy, któ-rzy przekraczają indywidualne kwoty mleczne, będą obciążeni opłatą karną.

Opracowanie: KRIR

2 PW maj 2013 NR 3

Czasopismo Krajowej Rady Izb RolniczychUkazuje się raz w miesiącu.Wydawane i redagowane na zlecenie Krajowej Rady Izb Rolniczych przez zespół „Tygodnika Poradnika Rolniczego”.Kolportaż – czasopismo dostępne razem z „Tygodnikiem Poradnikiem Rolniczym”.

Krajowa Rada Izb Rolniczychul. Wspólna 30, 00-930 Warszawa

Tel.: (22) 623 21 65, fax (22) 623 11 55; www.krir.plRedaktor naczelna: Katarzyna Szczepaniak,

e-mail: [email protected]

Co dalej z systemem podatko-wym i ubezpieczeniami spo-łecznymi rolników?” – pod

takim tytułem odbyło się 10 marca br. Posiedzenie Komisji Rolnictwa i Obro-tu Rolnego Krajowej Izby Gospodar-czej. Głównym pytaniem, które zadali sobie członkowie Komitetu było : czy system ubezpieczeń społecznych rol-ników sprzyja przemianom struktury agrarnej i czy powinien on te zmia-ny stymulować czy hamować, a tak-że jak ewentualnie wpłynie na roz-wój rolnictwa w Polsce wprowadze-nie podatku dochodowego od dzia-łalności rolniczej.

Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej opracował koncep-cję reformy systemu ubezpie-czeń społecznych rolników w Pol-sce, którą przedstawił na posie-dzeniu prezes Marek Zagór-ski. W nowym systemie, admini-strowanym  przez KRUS lub ZUS, z preferencyjnego ubezpieczenia mogliby korzystać wyłącznie rol-nicy posiadający niskie dochody z rolniczej działalności i osiąga-ją ponad 50% z produkcji rolni-czej. Poza nim znalazłyby się oso-by osiągające ponad 50% przycho-dów poza sektorem rolniczym oraz rolnicy, których dochody uzasad-niają objęcie ich ubezpieczeniem w systemie powszechnym o zdefi-niowanej składce (w tym w kapi-tałowych otwartych funduszach emerytalnych), gdzie wysokość świadczenia zależy od zgroma-

dzonego kapitału i okresu pobie-rania świadczenia (zależnego od wieku rozpoczęcia pobierania świadczenia).

W dyskusji nad przedstawio-nym modelem pojawiały się wąt-pliwości dotyczące definicji przy-chodu z działalności rolniczej, a także przychodu z działalno-ści rolniczej, sposobu obliczania dochodu, kontroli prawidłowości obliczania dochodu w tak dużej i zróżnicowanej liczbie gospo-darstw, jaką mamy w Polsce. Dys-kutowano, w oparciu, o jakie kry-terium należy konstruować defini-cję rolnika. Pojawiły się też obiek-cje co do oparcia założeń reformy o obecny stan rolnictwa w Polsce wobec pewnych już zmian poli-tyki rolnej w najbliższym czasie.

Prezes KRIR Wiktor Szmu-lewicz podkreśli, iż przed kon-strukcją nowego systemu ube-zpieczeń społecznych rolników, a także opodatkowania działal-ności rolniczej, należy określić, do jakiego modelu gospodarstw rolnych dążymy i jaki występować ma w Polsce. Należy oszacować koszty wprowadzanych zmian, zarówno społeczne, jak i gospo-darcze (dotyczące nadwyżki eks-portu polskiej żywności), ponie-waż nie można eksperymento-wać ze zmianami niemając wie-dzy o ich następstwach.

Opracowanie: KRIR

Co dalej z systemem podatkowym

w rolnictwie?

W związku z przekazanym komunikatem z 48. posie-dzenia izb rolniczych państw

Grupy Wyszehradzkiej, które miało miejsce w dniach 20–21 marca br., Copa-Cogeca odpowiedziała na prze-słany dokument, w którym poruszono szereg kwestii związanych z polityką UE w sprawie rolnictwa oraz wspólny-mi działaniami lobbystycznymi.

Copa-Cogeca docenia wspól-ną opinię przedstawioną przez izby rolnicze państw Grupy Wyszehradz-kiej (do V4 należą kraje: Polska, Cze-chy, Słowacja, Węgry). Copa przyzna-ła, że w rzeczywistości to jest także celem Copa-Cogeca. Copa opraco-wuje wspólne stanowiska, najchętniej z pełnym poparciem naszych człon-ków, mimo że coraz trudniej jest zna-

leźć doskonałe rozwiązanie, wspólne dla 27, a wkrótce 28 państw człon-kowskich UE. Komitety Copa-Coge-ca zapewniają, że uważnie wysłuchały przedstawionych przez grupę V4 opi-nii i w miarę możliwości uwzględnią je w dokumentach strategicznych.

Wiele z przedstawionych uwag znalazło się w formalnym stanowi-sku Copa-Cogeca, które zawarte zostały w najnowszym wyczerpują-cym opracowaniu polityki w sprawie WPR z lutego 2012.

W ciągu ostatnich miesięcy te stanowiska pojawiały się na posie-dzeniach, w oficjalnych oświadcze-niach, pismach, komunikatach pra-sowych i innych publikacjach Copa--Cogeca, w których domagano się zwiększenia inwestycji w rolnictwo

oraz zapewnienia rolnikom lepszego dostępu do kredytów. Opinie izb rol-niczych grupy V4 były bardzo istot-ne i doceniane we wszystkich opra-cowaniach Copa-Cogeca.

Copa-Cogeca rozumie szczegól-ną sytuację w krajach V4 w odniesie-niu do praw cudzoziemców do zaku-pu gruntów rolnych.

Przyznaje jednak, że w kontek-ście niektórych aspektów polityki, stanowisko izb rolniczych V4 jest w mniejszości. W opinii Copa-Coge-ca, w tym momencie nie wydaje się możliwe regulowanie rynków rolnych poprzez wprowadzenie na wspól-ny rynek nowych istotnych narzę-dzi zarządzania podażą.

Opracowanie: KRIR

Odpowiedź na komunikat Izb Rolniczych

Prace nad wieloletnimi rama-mi finansowymi UE 2014–2020 są jednym z najważniej-

szych, powtarzających się cyklicznie tematów na forum Unii Europejskiej. Dla polskich rolników najistotniej-szą częścią tej dyskusji jest kwestia budżetu przeznaczonego na politykę rolną. Rolnictwo dzięki Wspólnej Poli-tyce Rolnej było niezmiernie ważną siłą stabilizującą w czasie ostatnich trudności ekonomicznych, zapewnia-jąc konsumentom bezpieczne dosta-wy żywności po rozsądnych cenach, w czasie nasilonej niestabilności ryn-ków. Ostateczny kształt WPR kolej-nego okresu programowego będzie wypracowany w drodze negocjacji

Rady z Parlamentem Europejskim. Zgodnie z przewidywaniami, ter-minem osiągnięcia porozumienia będzie koniec czerwca br. Następ-nie, Komisja Europejska przygotuje podstawy prawne odzwierciedlają-ce kształt zreformowanej Wspólnej Polityki Rolnej, na podstawie których Polska przygotuje przepisy krajowe.

W związku z tym, aby efektyw-nie wykorzystać środki, które Pol-ska dostanie z unijnego budżetu na lata 2014–2020 na WPR, zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych, rea-lizując wniosek z posiedzenia KRIR, zwrócił się z wnioskiem do mini-stra rolnictwa i rozwoju wsi o prze-prowadzenie konsultacji podziału

tych środków z samorządem rolni-czym w celu, jak najlepszego roz-dysponowania środków według zgłaszanych potrzeb do przedsta-wicieli rolników.

Wsparcie na WPR będzie jesz-cze bardziej potrzebne w przyszło-ści. Optymalny podział środków i ich ukierunkowanie umożliwi rolnikom wzmocnienie ich pozycji ekonomicz-nej, przez co zapewni zrównowa-żony wzrost sektorowi rolno-spo-żywczemu. Dlatego Krajowa Rada Izb Rolniczych chce aktywnie włą-czyć się w planowanie działań PROW 2014–2020.

Opracowanie: KRIR

Konieczne konsultacje przy podziale środków na lata 2014–2020

Copa-Cogeca skrytykowała nową propozycję dotyczą-cą obcięcia unijnych płat-

ności bezpośrednich wypłaca-nych rolnikom w ramach Wspól-nej Polityki Rolnej (WPR) o kolejne 5% w 2013 r. Cięcia te nie były pla-nowane i mogą zagrozić inwesty-cjom już poczynionym lub zapla-nowanym na 2013 r., a także pogłę-bić kryzys gospodarczy. Sekretarz Generalny Copa-Cogeca Pekka Pesonen powiedział: „Rolnicy zobo-wiązali się do przeprowadzenia pew-nych inwestycji w 2013  r. i nie spo-dziewali się tego rodzaju cięć. Jeste-śmy zaskoczeni tą decyzją. W sytuacji, gdy ceny uzyskiwane na rynku ledwo pokrywają koszty produkcji a waha-nia rynków wzrastają, dalsze cięcia są gwoździem do trumny. Dochody

rolników już stanowią połowę śred-nich zarobków w UE, a wielu z nich, zwłaszcza w krajach południowych, cierpi z powodu kryzysu gospodar-czego. 40 milionów osób znajdu-je zatrudnienie w unijnym sektorze rolno-spożywczym, decyzja o ogra-niczeniu płatności może jednak spo-wolnić wzrost i doprowadzić do utra-ty miejsc pracy na obszarach wiej-skich, co wpłynie na pogłębienie kry-zysu. Dlatego też apeluję do europo-słów i ministrów UE o zmianę decy-zji i zapewnienie silnego budżetu, tak aby rentowny sektor rolno-spożyw-

czy był w stanie sprostać wzrastają-cemu zapotrzebowaniu na żywność.”

Zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej, płatności bezpośred-nie zostaną ograniczone o prawie 5% (4,98%) w 2013 r. Cięcia te są związane z mechanizmem dyscy-pliny finansowej, który został uru-chomiony, gdyż głowy państw i rzą-dów UE uchwaliły budżet na lata 2014-2020 o 800 milionów niższy od tego założonego przez Komisję.

Opracowanie: KRIR

Przeciw cięciom przez KE

Copa-Cogeca

Copa-Cogeca

PW 3maj 2013 NR 5

Konferencja współfinansowa-na była przez Unię Europej-ską ze środków Europejskie-

go Funduszu Rolnego na rzecz Roz-woju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w Obszary Wiejskie, w ramach III Schematu Pomo-cy Technicznej Programu Roz-woju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013. 

Dyskusje Regionalnej Konferencji Nau-

kowej przewodniczyli: Stanisław Dąbrowa członek zarządu woje-wództwa śląskiego, Andrzej Pilot – I wicewojewoda śląski oraz Roman Włodarz – prezes zarządu Śląskiej Izby Rolniczej. 

Wystąpienie wprowadzające Sta-nisława Dąbrowy – członka zarządu województwa śląskiego oraz Andrze-ja Pilota – I wicewojewody śląskie-go rozpoczęły pierwszy dzień obrad Regionalnej Konferencji Naukowej. W tym dniu wystąpili także przed-stawiciele Urzędów Marszałkowskich Województw: małopolskiego, lubel-skiego oraz śląskiego, a także preze-si zarządów wojewódzkich izb rolni-czych z województw małopolskiego, lubelskiego, opolskiego, podkarpa-ckiego, śląskiego i świętokrzyskiego.

W drugim dniu Konferencji swo-je referaty wygłosili głównie przed-stawiciele środowiska naukowego Uniwersytetu Rolniczego w Krako-wie, a także Ryszard Czaicki – pre-zes zarządu Małopolskiej Izby Rol-niczej, który poruszył zagadnienie sprzedaży bezpośredniej w aspek-cie regionalizacji.

WnioskiW trzecim dniu Konferencji,

w trakcie dyskusji zmierzającej do wypracowania wspólnego stanowi-ska uczestników Konferencji doty-czącego kształtu przyszłej Wspólnej Polityki Rolnej, jej uczestnicy jedno-znacznie opowiedzieli się za przyję-ciem dla PROW 2014–2020 jedno-litego programu dla całego teryto-rium kraju, zgodnie z art. 7 ust. 2 dokumentu KOM(2011) 627 z rów-noczesnym wyodrębnieniem pod-programów tematycznych, określo-nych zgodnie z art. 8 ust. 1 b) oraz ust. 1 c) dokumentu KOM(2011) 627, który będzie uwzględniał specyfikę rolnictwa sześciu województw Pol-ski Południowo-Wschodniej.

Uczestnicy Konferencji mając na uwadze podnoszony przez KE postu-lat konieczności uproszczenia II fila-ru PROW na lata 2014–2020, wnieśli

o wyodrębnienie tylko dwóch pod-programów tematycznych, spośród 4 wymienionych w art. 8 ww. doku-mentu, uznając je za najbardziej odpowiadające potrzebom poten-cjalnie dużej liczbie beneficjentów na obszarze Polski Południowo--Wschodniej.

Ustalenia podjęte przez Uczest-ników Konferencji zostaną skiero-wane do marszałków województw Polski Południowo-Wschodniej oraz ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Ponadto, w Konferencji uczest-niczyli przedstawiciele burmistrzów i wójtów miast i gmin województwa śląskiego, starostowie powiatów z terenu województwa śląskiego, członkowie Komisji Rolnictwa i Tere-nów Wiejskich Sejmiku Samorządo-wego Województwa Śląskiego na cze-le z jej przewodniczącym, wiceprze-wodniczący Sejmiku Samorządowe-go Województwa Małopolskiego oraz przedstawiciele Urzędu Marszałkow-skiego Województwa Małopolskiego i Województwa Lubelskiego, pre-zesi, wiceprezesi oraz członkowie zarządów, a także dyrektorzy biur wojewódzkich izb rolniczych z woje-wództw: małopolskiego, lubelskie-go, opolskiego, podkarpackiego, śląskiego i świętokrzyskiego, dyrek-torzy instytucji pracujących na rzecz i w otoczeniu rolnictwa, przedstawi-ciele Śląskiego Związku Gmin i Powia-tów oraz rolnicy – członkowie wszyst-kich Rad Powiatowych Śląskiej Izby Rolniczej. Ogółem w Regionalnej Kon-ferencji Naukowej udział wzięło 200 osób, które otrzymały materiały kon-ferencyjne, przygotowane przez Biuro Śląskiej Izby Rolniczej w Katowicach.

Opracowanie: Biuro ŚIR

Regionalna Konferencja Naukowa w Szczyrku

Delegat Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej, członek Komi-sji Zarządzającej Funduszem

Promocji Mleka Mirosław Borow-ski oraz delegat Świętokrzyskiej Izby Rolniczej Bogusław Włodar-czyk, członek Komisji Zarządzają-cej Funduszu Promocji Mięsa Koń-skiego, 11 marca br. wzięli udział w spotkaniu podsekretarz stanu Zofia Szalczyk z przewodniczą-cymi Komisji Zarządzających Fun-duszy Promocji Produktów Rolno--Spożywczych zorganizowanym przez MRiRW. Spotkanie poświę-

cone było omówieniu roli fundu-szy promocji w kreowaniu pozy-tywnego wizerunku polskich pro-duktów na rynkach zagranicznych. Dyskutowano na temat przeznacze-nia że z każdego funduszu promo-cji 5% środków na wspólne działa-nia związane z ochroną wizerunku polskich produktów rolno-spożyw-czych. Zaproponowano utworzenie grupy roboczej do prac nad wspól-nym projektem promocji i ochrony wizerunku polskiej żywności.

Opracowanie: KRIR

Spotkanie Komisji Zarządzających

Funduszami Promocji

Na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich 25 mar-ca 2013 r. odbyła się zorgani-

zowana przez Wielkopolską Izbę Rol-niczą debata pod hasłem „Wielkopol-skie rolnictwo dziś i w perspektywie zmian WPR po 2013 roku”. Było to podsumowanie 15 subregionalnych spotkań – nazwanych forami rolniczy-mi – zorganizowanych przez Wielko-polską Izbę Rolniczą w lutym i marcu br. Spotkania te miały charakter kon-sultacji społecznych i wzięło w nich udział ponad 4 tys. osób. W deba-cie wziął udział minister rolnictwa i rozwoju wsi Stanisław Kalemba, prezes Wielkopolskiej Izby Rolniczej, poseł na Sejm RP Piotr Walkowski oraz przedstawiciele instytucji zwią-zanych z rolnictwem. W pierwszej czę-ści spotkania minister Kalemba przed-stawił plany dotyczące rozwoju pol-skiego rolnictwa po 2013 r. Podkre-ślił, że Polska jest największym bene-

ficjentem budżetu unijnego na lata 2014–2020. Na drugi filar, czyli na WPR, Polsce zostało przydzielone 11  mld euro. Zdaniem Stanisława Kalem-by, to bardzo dobry wynik w porów-naniu z innymi krajami Wspólnoty. Druga część spotkania miała charak-ter debaty, podczas której uczestnicy spotkania mieli możliwość zadawania pytań ministrowi. Poruszano tematy dotyczące: zmiany ustawy o ochronie roślin i konsekwencji z niej wynikają-cych, problemów związanych z insty-tucjami rolniczymi, zamykania szkół rolniczych, możliwości zagospoda-rowania nieruchomości z zasobów ANR, finansowania Wspólnej Polityki Rolnej, zmiany ustawy o nasiennictwie oraz problemów związanych z Agen-cją Nasienną oraz uboju rytualnego i rent i emerytur rolniczych.

Opracowanie KRIRŹródło: WIR

Debata o rolnictwiew Wielkopolsce

W dniach 20–22 marca 2013 r. w Centrum Kongre-sów i Rekreacji „Orle Gniazdo” w Szczyrku, odbyła się Regionalna Konferencja Naukowa pod nazwą „Założenia regionalizacji Wspólnej Polityki Rol-nej na lata 2014–2020”, organizowana przez Ślą-ską Izbę Rolniczą wspólnie z Urzędem Marszałkow-skim Województwa Śląskiego, w ramach Sekretaria-tu Regionalnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich w Województwie Śląskim.

Założenia regionalizacjiWspólnej Polityki Rolnej

na lata 2014–2020

4 PW maj 2013 NR 5

Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych zwró-cił się do ministra o pilne podjęcie dzia-łań mających na celu wyeliminowanie

zaistniałych w ostatnim czasie nieprawidłowo-ści w funkcjonowaniu podległych resortowi rolnictwa Inspekcji, a zwłaszcza weterynaryj-nej, nadzorujących zakłady przemysłu mięs-nego i ubojnie.

Wybuchające ostatnio afery związane z fał-szowaniem mięsa, czy przerobem padłych zwie-rząt, podważają zaufanie konsumentów do bez-pieczeństwa całego łańcucha żywnościowego. Zdaniem zarządu KRIR, wynika to w znacznej mierze z systemu nadzoru funkcjonującego w Inspekcji Weterynaryjnej.

Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych uważa za konieczne przeprowadzenie zmian systemo-wych organizacji państwowej Inspekcji Wete-rynaryjnej. Nadzór nad ubojem i przetwór-stwem żywności powinien pełnić urzędowy lekarz weterynarii, a nie na zlecenie Inspekcji Weterynaryjnej lekarz weterynarii wykonujący prywatną praktykę. Spowodować to może stałą utratę wieloletnich starań o zdobycie rynków.

Jednocześnie zarząd KRIR zwrócił uwagę na problem braku implementacji przepisów roz-porządzenia Rady (WE) nr 1099/2009 do pra-wodawstwa krajowego związanego z ubojem z konieczności.

W związku z toczącą się dyskusją w tym temacie, w dniu 16 kwietnia br. z inicjatywy posła Cezarego Olejniczaka w Sejmie RP odbyła się debata nt. organizacji i spójności urzędowej kontroli żywności w Polsce, w któ-rej wzięli udział także przedstawiciele Krajo-wej Rady Izb Rolniczych. W spotkaniu uczest-niczyli również Główni Inspektorzy Urzędów Kontrolnych, a także przedstawiciele branży rolno-spożywczej oraz kierownictwa repre-zentujące producentów i przetwórców żyw-ności. Uczestnicy zwrócili uwagę na potrze-bę reorganizacji inspekcji oraz na ich dobrą wzajemną współpracę, a także zasugerowali, iż istnieje potrzeba dogłębnej analizy działa-nia służb kontrolnych bardziej od strony praw-nej niż organizacyjnej.

Opracowanie: KRIR

W ramach konsultacji społecznych, 14 stycznia br. do KRIR został skiero-wany projekt rozporządzenia zmie-

niającego rozporządzenie w sprawie szczegóło-wych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Program rol-nośrodowiskowy” objętego Programem Roz-woju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013. Projekt rozporządzenia wprowadza odpowie-dzialność zbiorową, gdyż „prawdziwe” sady ekologiczne w przypadku ustalania zobo-wiązania rolnośrodowiskowego w 2013 r. nie będą miały szansy na wsparcie finansowe, pomimo zamiaru kontynuowania zobowią-zania na kolejny okres. Dotychczasowe roz-wiązania pozwoliły na tworzenie tzw. sadów orzechowych oraz innych, które nierzadko tworzone były tylko i wyłącznie z zamiarem korzystania z dofinansowania na to działanie.

Tymczasem, podczas szkolenia w MRiRW w dniu 12 marca br., samorząd rolniczy został poinformowany, że ww. projekty zostały zastąpione nowym rozporządzeniem, któ-re weszło w życie 15 marca br., aby rolnicy w ogóle mogli otrzymać płatności rolnośro-dowiskowe. W nowej wersji rozporządzenia,

oprócz proponowanych zapisów, znajdują się m.in. znaczne zmiany dotyczące stosowa-nia sankcji płatności rolnośrodowiskowych, które nie były przedstawione do konsulta-cji z samorządem rolniczym, a które działa-ją wstecz od 2011 r.

Zastosowanie „ekspresowego” trybu pro-cedowania tak znaczących zmian, jak wpro-wadzenie – oprócz zmniejszenia płatności w danym roku w części dotyczącej działek rolnych, na których uchybienie stwierdzono – również „windykacji” w stosunku do płat-ności, które zostały wypłacone w poprzed-nich latach, jest nie do zaakceptowania przez samorząd rolniczy, co zostało wyrażone w piś-mie KRIR do ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

W związku z tym, zarząd KRIR wystąpił z wnioskiem, aby w przyszłości zmiany doty-czące tak istotnych kwestii były konsulto-wane z samorządem rolniczym odpowied-nio wcześnie. Zarząd KRIR wnioskował tak-że o nowelizację wspomnianego rozporzą-dzenia w kwestii kar, z uwagi na fakt, że, pra-wo nie może działać wstecz.

Opracowanie: KRIR

Zmiany w programie rolnośrodowiskowym

W styczniu br. prezes KRIR wystąpił do Generalnego Inspektora Danych Oso-bowych w związku z zaniepokojeniem

metodami pozyskiwania i przetwarzania danych osobowych rolników przez Agencję Nasienną. Poinformował, iż na zapytania KRIR, z jakiej bazy adresowej Agencja Nasienna korzysta pozysku-jąc dane, Agencja odpowiedziała, iż korzysta z następujących źródeł danych  adresowych:– wyszukiwarki internetowe np. rejestr REGON, Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej, Rejestr Podmiotów Paszowych prowadzony przez Główny Inspektorat Wete-rynarii, wykaz beneficjentów Wspólnej Polity-ki Rolnej, Rejestr KRS, ogłoszenia zamieszcza-ne przez rolników w prasie.

Ponadto, Agencja Nasienna Sp. z o.o. „poprzez zakup odpowiedniej licencji korzystała z komer-cyjnej bazy adresowej gospodarstw rolnych”. Pre-zes KRIR nadmienił w swoim piśmie, że wielu rol-ników, którzy otrzymali pocztą kwestionariusze z Agencji Nasiennej zgłaszających się do woje-wódzkich izb rolniczych i bezpośrednio do KRIR informuje, że nie wyrażali oni zgody na udostęp-nianie swoich danych osobowych. Prezes zwró-cił się do Generalnego Inspektora Danych Oso-

bowych z wnioskiem o zbadanie, o jaką bazę adresową chodzi i czy zakup licencji odbył się zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych.

W odpowiedzi, Generalny Inspektor Ochro-ny Danych Osobowych Wojciech Wiewió-rowski poinformował, iż w Agencji NasiennejSp. z o.o. przeprowadzono kontrolę zgodno-ści przetwarzania danych osobowych posiada-czy gruntów rolnych z przepisami o ochronie danych osobowych, tj. ustawą z dnia 29 sierp-nia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U.z 2002 r. Nr 101, poz. 926 z późno zm.) oraz rozpo-rządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Admi-nistracji z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie doku-mentacji przetwarzania danych osobowych oraz warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy infor-matyczne służące do przetwarzania danych oso-bowych (Dz.U. Nr 100, poz. 1024).

W oparciu o ustalenia dokonane w toku kon-troli, o której mowa powyżej, Generalny Inspek-tor Ochrony Danych Osobowych podjął stosow-ną decyzję nakazującą Agencji Nasiennej przy-wrócenie stanu zgodnego z prawem.

Opracowanie: KRIR

Dane osobowe zdobyte nielegalnie?

Z inicjatywy posłów do Parlamentu Euro-pejskiego: Czesława

Siekierskiego i Jarosława Kalinowskiego, w Cen-tralnej Bibliotece Rolniczej odbywa się cykl semina-riów pod nazwą ”Spotka-nia Europejskie”. Poświęcone są one najważniej-szym kwestiom przyszłości polskiej wsi i rolni-ctwa, zagrożeń środowiskowych, bezpieczeń-stwa żywnościowego, zachowania narodowej tożsamości i polskiego dziedzictwa kulturowego.

4 kwietnia odbyło się seminarium dotyczą-ce końcowego etapu negocjacji nad budżetem wieloletnim UE i reformą WPR na lata 2014–2020. Spotkanie prowadził prof. Sławomir Juszczyk z Wydziału Nauk Ekonomicznych SGGW. Na początku, dr Waldemar Guba – zastępca dyrek-tora Departamentu Unii Europejskiej i Współ-pracy Międzynarodowej w MRiRW, przedstawił budżet ogólny UE i WPR na okres 2014–2020 po szczycie Rady Europejskiej w dn. 7–8 lutego br. Kolejno głos zabrała dr Zofia Krzyżanow-ska – radca generalny w MRiRW, która przed-stawiła reformę WPR w kontekście uzgodnień rady Ministrów Rolnictwa 27 krajów członkow-skich w dn. 18–19 marca br. i przyjęte stano-wisko do negocjacji w tzw. trialogu między Radą UE, Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską. Po niej wystąpili inicjatorzy spot-kania. Poseł do PE dr Czesław Siekierski, który pełni funkcję I wiceprzewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Parlamentu Europej-

skiego, mówił o przyjęciu rezolucji Parlamen-tu Europejskiego w sprawie wyników szczy-tu budżetowego UE i o budżecie ogólnym UE, a poseł do PE Jarosław Kalinowski omówił sta-nowisko negocjacyjne PE w sprawie reformy WPR przyjętej na sesji plenarnej w dn. 13 mar-ca do rozmów z Radą UE i Komisją Europejską w tzw. trialogu. Jako ostatnia wystąpiła Edyta Wieczorkiewicz-Dudek – dyrektor Departa-mentu Rozwoju Obszarów Wiejskich w MRiRW, która przedstawiła stan prac nad założenia-mi Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020. W serii pytań, które nastąpi-ły po wystąpieniach, głównie poruszano kwe-stie dotyczące cappingu, premii dla młodego rolnika, przyszłości gospodarstw niskotowa-rowych oraz programu rolnośrodowiskowego i umiejscowienia programu NATURA 2000. Pod-sumowania seminarium dokonała podsekre-tarz stanu w MRiRW – Zofia Szalczyk.

W seminarium udział wzięli przedstawiciele instytucji i organizacji związanych z rolnictwem, przedstawiciele mediów, studenci oraz przed-stawiciele środowiska naukowego.

Opracowanie: KRIR

Kolejne „Spotkanie Europejskie” w Centralnej Bibliotece Rolniczej

Interwencja KRIR KRIR odnośnie afer mięsnych

Realizując wniosek z VIII Posiedzenia Krajowej Rady Izb Rolni-czych z 12 marca br., zarząd KRIR wystąpił do ministra rolnictwa i rozwoju wsi wyrażając swój stanowczy sprzeciw wobec spo-sobu wprowadzenia zmian w programie rolnośrodowiskowym PROW 2007–2013.

W związku z kolejnymi aferami mięsnymi, Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych 5 kwietnia br. wystąpił do ministra rolnictwa i roz-woju wsi wyrażając swoje zaniepokojenie zaistniałymi ostatnio przypadkami wykrytych nieprawidłowości w zakładach prze-twórstwa mięsnego.

PW 5maj 2013 NR 5

W odpowiedzi resort rolnictwa informuje, iż na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rol-

nych i zwierząt gospodarskich (Dz.U. Nr 150, poz. 1249, z późn. zm.) rolnik, który uzyskał płatności bezpośrednie do gruntów rolnych w rozumie-niu przepisów o płatnościach w ramach syste-mu wsparcia bezpośredniego, ma obowiązek ubezpieczenia w okresie 12 miesięcy co najmniej 50% powierzchni upraw. Rolnik ma zatem obo-wiązek zawarcia umowy ubezpieczenia z wybra-nym zakładem ubezpieczeń, który zawarł z mini-strem właściwym do spraw rolnictwa umowę w sprawie dopłat albo innym wykonującym dzia-łalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpie-czenia upraw zbóż, kukurydzy, rzepaku, rzepiku, chmielu, tytoniu, warzyw gruntowych, drzew i krzewów owocowych, truskawek, ziemnia-ków, buraków cukrowych lub roślin strączko-wych od zasiewu lub wysadzenia do ich zbio-ru, od ryzyka wystąpienia szkód spowodowa-nych przez powódź, grad, suszę, ujemne skut-ki przezimowania oraz przymrozki wiosenne. Oznacza to, że w okresie co najmniej 12 mie-sięcy, co najmniej 50% powierzchni upraw rol-nych będących aktualnie na polu (z wyłącze-niem łąk i pastwisk) powinna być ubezpieczo-na od co najmniej jednego z ww. ryzyk.

Natomiast zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 2009 r. w sprawie rea-lizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji

i Modernizacji Rolnictwa (Dz.U. Nr 22, poz. 121 z późn. zm.), oprocentowanie kredytów banko-wych na sfinansowanie kosztów wznowienia pro-dukcji oraz kosztów odtworzenia środków trwa-łych wynosi dla kredytobiorcy 1,5% w stosunku rocznym – jeżeli w dniu wystąpienia tych szkód kredytobiorca ten posiadał ubezpieczenie co naj-mniej 50% powierzchni upraw rolnych, z wyłą-czeniem łąk i pastwisk, lub co najmniej 50% licz-by zwierząt gospodarskich w gospodarstwie rol-nym lub dziale specjalnym produkcji rolnej od co najmniej jednego z ryzyk: suszy, gradu, desz-czu nawalnego, ujemnych skutków przezimowa-nia, przymrozków wiosennych, powodzi, hura-ganu, pioruna, obsunięcia się ziemi lub lawiny.

Zgodnie z ww. ustawą o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, zakłady ubezpieczeń zawierają z producentami rolnymi umowy ubezpieczenia na podstawie wniosku o zawarcie takiej umowy. W niektórych zakła-dach we wniosku o zawarcie umowy ubezpie-czenia upraw rolnych od zdarzeń losowych pro-ducent rolny określa m.in. okres ubezpieczenia, który następnie wpisywany jest w umowę ubez-pieczenia. Sam producent rolny decyduje zatem na jaki okres chce zawrzeć umowę ubezpiecze-nia, jednakże odpowiedzialność zakładu ubez-pieczeń kończy się z dniem zbioru ubezpieczo-nej uprawy lub w dniu określonym w umowie.

Opracowanie: KRIR

l Projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie MRiRW w sprawie zawartości substancji niepożądanych w paszach.

l Projekt rozporządzenia MRiRW w spra-wie warunków i trybu kierowania przez KRUS na rehabilitację leczniczą oraz udzielania zamó-wień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne.

l Projekt rozporządzenia MRiRW w sprawie szczegółowych sposobów postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Stei-ner et buhrer) Nickle et al. (węgorka sosnowca).

l Projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie MRiRW w sprawie określenia spraw rozstrzyganych w drodze decyzji admini-stracyjnych przez powiatowego lekarza wetery-narii, stanowiącego wypełnienie delegacji art. 7., ust. 4 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach.

l Projekt rozporządzenia zmieniają-cego rozporządzenie w sprawie szczegó-łowych warunków i trybu przyznawania, wypłaty i zwracania pomocy finansowej na realizację środków objętych osią prioryteto-wą 2 – Akwakultura, rybołówstwo śródlądo-we, przetwórstwo i obrót produktami rybo-łówstwa i akwakultury, zawartą w programie operacyjnym „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów ryba-ckich 2007–2013”.

l Projekt Krajowego Programu Wspar-cia Pszczelarstwa w Polsce, ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz prze-pisy szczegółowe dotyczące niektórych pro-duktów rolnych, a także rozporządzenie WE w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia Rady WE dotyczącego działań w dziedzinie pszczelarstwa.

l Projekt rozporządzenia Ministerstwa Gospodarki zmieniający rozporządzenie w spra-wie wymagań jakościowych dla biokomponen-tów, metod jakości biokomponentów, metod badań jakości biokomponentów oraz sposobu pobierania próbek biokomponentów.

l Projekt rozporządzenia Ministerstwa Gospodarki zmieniający rozporządzenie w spra-wie wartości opałowej poszczególnych bio-komponentów i paliw ciekłych.

l Projekt rozporządzenia MRiRW zmienia-jący rozporządzenie w sprawie liczby punktów, jaką przypisuje się do stwierdzonej niezgod-ności oraz procentowej wielkości zmniejsze-nia płatności bezpośredniej, płatności cukro-wej, płatności do pomidorów lub wsparcia specjalnego.

l Projekt rozporządzenia zmieniający rozporządzenie w sprawie podziału środków PROW na lata 2007–2013.

l Projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także zmianie niektórych innych ustaw.

l Projekt rozporządzenia MRiRW w spra-wie wymagań dotyczących sprawności tech-nicznej sprzętu przeznaczonego do stosowa-nia środków ochrony roślin będącego w użyt-kowaniu.

l Projekt rozporządzenia MRiRW w spra-wie potwierdzania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania środ-ków ochrony roślin będącego w użytkowaniu.

l Projekt ustawy o zmianie ustawy o nasiennictwie.

Opracowanie: KRIR

W siedzibie Krajowej Rady Izb Rolni-czych, 4 kwietnia odbyło się spot-kanie Komisji ds. Nowelizacji Usta-

wy o Izbach Rolniczych. W jej skład wchodzą członkowie Krajowej Rady Izb Rolniczych.

Prace Komisji skupiają się na doprecyzowa-niu i zmianie przepisów ustawy dotyczących wyborów do izb rolniczych na wszystkich szczeb-lach (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także nowelizacji przepisów dotyczących finan-

sowania z budżetu państwa kosztów związanych z uczestnictwem izb rolniczych, związków zawodowych rolników indywidualnych oraz społeczno-zawodowych organizacji rolni-ków w ponadnarodowych organizacjach rol-niczych reprezentujących interesy zawodowe rolników indywidualnych wobec instytucji Unii Europejskiej.

Opracowanie: KRIR

02.04.2013 – Senat RP, Dofinansowanie programów rolnośrodowiskowych – stan obec-ny i perspektywy po 2013 r.

03.04.2013 – Sejm RP, Informacja ministra rol-nictwa i rozwoju wsi na temat programu wspar-cia sektora produkcji trzody chlewnej.

03.04.2013 – Senat RP, Rozpatrzenie wnio-sków zgłoszonych na 30. posiedzeniu senatu do ustawy o zmianie ustawy o zwrocie podatku akcy-zowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej.

04.04.2013 – Sejm RP:n rozpatrzenie odpowiedzi ministra Skarbu

Państwa na dezyderat nr 16 skierowany do pre-zesa Rady Ministrów w sprawie prywatyzacji Kra-jowej Spółki Cukrowej S.A.,

n informacja ministra rolnictwa i rozwoju wsi o udziale w pracach Rady Ministrów UE ds. Rolni-ctwa i Rybołówstwa w marcu 2013 r.,

n informacja ministra gospodarki na temat stanu prac nad projektem ustawy o odnawial-nych źródłach energii w świetle uwag i wnio-sków, informacja o stanowisku dotyczącym roz-wiązań proponowanych w ustawie o odnawial-nych źródłach energii,

n rozpatrzenie odpowiedzi ministra Gospo-darki na dezyderat nr 13 skierowany do preze-sa rady ministrów w sprawie wdrażania instala-

cji elektrowni wiatrowych oraz zapoznanie się ze stanowiskiem środowisk reprezentujących przed-siębiorców do projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii.

16.04.2013 – Senat RP:n stanowisko oraz informacja ministra rol-

nictwa i rozwoju wsi w sprawie wsparcia sekto-ra produkcji trzody chlewnej,

n rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku rybnego,

n rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym.

17.04.2013 – Sejm RP: n informacja Ministra Skarbu Państwa o aktu-

alnym stanie prywatyzacji Przedsiębiorstwa Prze-mysłu Ziemniaczanego „Trzemeszno” Sp. z o.o.;

n informacja na temat bieżącej działalno-ści ministerstwa rolnictwa i rozwoju wsi, w tym:

l wyniki posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 7–8 lutego 2013 r. oraz posiedzenia Rady EU ds. Rolnictwa i Rybołówstwa w dniach 18–19 marca 2013 r.

l stanowisko Parlamentu Europejskiego w sprawie Wspólnej Polityki Rolnej 2014–2020; wstępne założenia Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020;

Opracowanie: KRIR

Obowiązkowe ubezpieczenia upraw a kredyty klęskowe

Trwają prace Komisji ds. Nowelizacji Ustawy o Izbach Rolniczych

Z prac sejmowej i senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Do Biura KRIR wpłynęły do konsultacji następujące projekty:

Zarząd KRIR wystąpił do ministra rolnictwa i rozwoju wsi w sprawie wyjaśnienia zasad spełnienia wymogu ubezpieczeń obowiązko-wych upraw polowych w kontekście ewentualnych możliwości sko-rzystania z kredytów klęskowych.

6 PW maj 2013 NR 5

Wzajemnościowa forma ube-zpieczeń silnie rozwinęła się na ziemiach polskich w koń-

cowym okresie zaborów. Najpopular-niejsza była w autonomii galicyjskiej, ale rozwinęła się także w pozostałych zaborach będąc zarazem jedną z form obrony polskości.

Ponieważ pierwsze galicyjskie TUW-y były z reguły tzw. ogniowy-mi, wobec tego na polisach przez nie wystawianych często widniał wizerunek opiekuna strażaków– Św. Floriana w hełmie. Jeszcze dzi-siaj na Podkarpaciu spotkać można starszych ludzi, dla których syno-nimem zakładu ubezpieczeń jest nazwa “florianka”.

Towarzystwo Ubezpieczeń Wza-jemnych „TUW” nawiązało do trady-cji historycznej w ten sposób, że swoim logo uczyniło transformację owego hełmu strażackiego Św. Flo-riana wpisując weń litery: “t”, “u”, “w”.

W okresie II Rzeczypospoli-tej wzajemność ubezpieczenio-wa w Polsce stanowiła większość polskiego rynku ubezpieczeń. Wśród 32 TUW-ów największym był Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych. PZUW był zarazem największą polską firmą ubezpie-czeniową. Po II wojnie światowej, rządzący Polską w ramach likwido-wania różnych form samoorgani-zacji społecznej znieśli całkowicie ubezpieczenia wzajemne, a z PZUW

po odjęciu litery “W” uczynili pań-stwowy PZU.

Dopiero zmiany ustrojowe po upadku PRL, ponownie po niemal półwiekowej przerwie, wprowa-dziły możliwość organizowania się w ubezpieczenia wzajemne.

W krajach o nieprzerwanym pro-cesie rozwoju historycznego wza-jemność dobrze funkcjonuje. Udział wzajemności na największym ubez-pieczeniowym rynku świata wyno-si np. w Stanach Zjednoczonych aż 55%, w Europie – we Francji, ok. 40%, w Finlandii – 80%.

Od kilkunastu lat wzajemność ubezpieczeniowa bardzo dynamicz-nie rozwija się także w krajach Ame-ryki Łacińskiej. Tam, wzorcem stało się Chile, które swój cud gospodar-czy zawdzięcza w znacznym stopniu zastosowaniu wzajemności w rozwią-zaniu problemu emerytalnego i opie-ki zdrowotnej.

Towarzystwo Ubezpieczeń Wza-jemnych „TUW” jest historycznie pierwszym TUW-em po półwieczu nieobecności w Polsce tej formy ubez-pieczeń. Jest obecne na rynku od mar-ca 1992 roku. Prowadzone przez Towa-

rzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych „TUW” prace koncepcyjne nad dro-gą rozwoju wzajemności ubezpiecze-niowej w Polsce oraz krótka wpraw-dzie, ale jednak działalność, spowo-dowały zaproszenie jego przedsta-wicieli do udziału w pracach Sejmo-

wej Podkomisji ds. nowelizacji usta-wy z dnia 28 lipca 1990 roku o dzia-łalności ubezpieczeniowej. Wprowa-dzona w życie 22 października 1995 roku nowelizacja tejże ustawy, zmie-niła także zapisy rozdziału II traktują-cego o TUW-ach. Literalne przeniesie-nie na obecny grunt polski rozwiązań prawnych dotyczących wzajemności z Polski przedwojennej, jak i współ-czesnych zagranicznych jest nie do końca praktyczne ze względu na róż-nice prawne i mentalnościowe.

Nowelizacja wprowadziła elemen-ty w znaczący sposób determinujące polską drogę dalszego rozwoju ube-zpieczeń wzajemnych. Ową determi-nantą jest przede wszystkim wprowa-dzenie ustawowego pojęcia “związek wzajemności członkowskiej”.

Otóż w sensie prawnym TUW jest mieszaniną spółki akcyjnej, spółdzielni i stowarzyszenia. Ubez-

pieczenie się w TUW-ie jest równo-znaczne z członkostwem.

Ubezpieczony w zakładzie ubez-pieczeń działającym w formie spółki akcyjnej jest jej klientem. Ubezpieczo-ny w TUW-ie jest jednocześnie człon-kiem TUW.

Środowiska chcące ubezpieczać się na zasadach wzajemności mają dwie możliwości:

l utworzyć własne towarzy-stwo ubezpieczeń wzajem-nych bądź

l utworzyć związek wzajemno-ści członkowskiej w ramach istniejącego już TUW.

Utworzenie własnego TUW związane jest z koniecznością posiadania znacznego kapitału oraz zazwyczaj trudnym i kłopot-liwym procesem koncesyjnym, jak również zorganizowaniem fachow-ców i sieci sprzedaży.

Efekt wzajemnościowy można uzyskać omijając powyższe zagad-nienia poprzez zorganizowanie się w formie związku wzajemności członkowskiej.

Nie jest więc przypadkiem, że dzisiaj wśród ubezpieczonych człon-ków Towarzystwa dominującą rolę odgrywają członkowie Związków Wzajemności Członkowskiej. Mają oni ogromny wpływ na jego rozwój i na zapadające decyzje. Przedstawi-ciele największych Związków mają swoich reprezentantów w radzie Nadzorczej Towarzystwa, którzy dzia-łają w imię społecznej odpowiedzial-ności i poczucia obowiązku, by we własnym Towarzystwie pilnować interesów własnego środowiska.

Z natury rzeczy bowiem każ-de towarzystwo ubezpieczeń jest samodzielnym i samorządnym sto-warzyszeniem, a zarazem profesjo-nalnym zakładem ubezpieczeń, działającym w warunkach rynko-wych bez żadnej taryfy ulgowej.

www.tuw.pl, [email protected]

Ubezpieczenia w formule wzajemności

n Jest pan prezesem Towarzy-stwa Historycznego im. Szembe-ków, jakie są jego cele, zadania i od kiedy istnieje?

–Tak się złożyło, że od 23 lat pro-wadzę Towarzystwo Historyczne im. Szembeków, a od 20 lat przypominam o dr. Aleksandrze Szembeku, który był prawnukiem Hrabiego Aleksandra Fre-dry – naszego polskiego komediopi-sarza. Postanowiłem ocalić od zapo-mnienia dr. Szembeka, który był przy-jacielem Francji i radcą posła w Paryżu. Dr Szembek pochodził z Wielkopolski, był pierwszym prezesem izb rolniczych i de facto pierwszym ministrem rolni-ctwa w czasie II RP. Jego matka, czyli wnuczka Fredry, wspierała Paderew-skiego w czasie Powstania Wielkopol-skiego, a Szembek w tym czasie był współtwórcą Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. W związku z tym, postanowiłem zająć się histo-rią izb rolniczych, bo izby rolnicze mają ponad 110 lat. Warto o tym przypo-minać, bo także w tym okresie, kiedy rodziły się izby rolnicze, powstawały banki spółdzielcze. Polska była roz-darta po trzech zaborach, a w zaborze pruskim działał ojciec spółdzielczości– ks. Piotr Wawrzyniak. Szembek zmarł w 1928 r. w Paryżu i został pochowa-ny w majątku Szembeków w Siemia-nicach koło Kępna. Warto zobaczyć tę

okolicę, jest tam piękny pałac Szem-beków, w którym Szembek zajmował się reformą rolną. W zeszłym roku przy-padała 116 rocznica działania izb rolni-czych, bo izby powstały w 1896 r. War-to zatem spojrzeć w ich ciekawą histo-rię. Ja postanowiłem 20 lat temu zrobić pierwszą sesję pt. „Rola izb rolniczych w Polsce” i wspominałem dr. Aleksan-dra Szembeka. Od ponad 16 lat współ-pracuję z Krajową Radą Izb Rolniczych i ciągle przypominam tę historię.

n W jaki sposób Towarzystwo Historyczne im. Szembeków sta-ra się przypominać i pielęgnować historię rodu Szembeków, a zara-zem historię izb rolniczych?

– W 2003 r. zorganizowałem pol-sko-francuskie sympozjum w mini-sterstwie rolnictwa i rozwoju wsi, zor-ganizowałem sesję polsko-austriacką w Siemianicach k. Kępna, gdzie był obecny prezes KRIR Wiktor Szmule-wicz. Odbyła się także sesja w nieist-niejącej już Szkole Rolniczej w Jaku-bicach k. Oławy. Warto wspomnieć

tutaj, że szkoły rolnicze mają duża rolę i powinny mieć odpowiednią rangę, ponieważ uczą młodzież podstawowych informacji nt. roz-woju wsi i obszarów wiejskich. War-to także wspominać Aleksandra hr. Szembeka, który jest patronem Kra-jowej Rady Izb Rolniczych, a zarazem osobą ukazującą bogatą historię i tra-dycję izb rolniczych w Polsce.

n A jakie plany na przyszłość?– Obecnie przypada 20-lecie

mojej pracy związanej ściśle z izba-mi rolniczymi. W związku z tym, przy-gotowuję w październiku w mini-sterstwie rolnictwa i rozwoju wsi – i pod patronatem ministra Stanisła-wa Kalemby i prezesa KRIR Wikto-ra Szmulewicza – konferencję rolni-czą „Rola izb rolniczych w Unii Euro-pejskiej”. Do udziału w konferencji zostaną zaproszeni przedstawiciele Ambasady Francuskiej (bo Francu-zi także mają bogatą tradycję rolni-czą) oraz przedstawiciele Ambasa-dy Niemiec i Stanów Zjednoczonych.

Wydaje mi się że warto zapoznać się z tym, jak Amerykanie rozwijają swo-ją gospodarkę rolną we współpra-cy z Unią Europejską. Myślę, że z tej okazji warto przypomnieć nie tyl-ko historię izb rolniczych, ale także ojca spółdzielczości – ks. Piotra Waw-rzyniaka. Spoczywa on w Mogilnie k. Gniezna, przez 26 lat był wika-rym w Śremie i dziś przypada 160. rocznica powstania Banku Ludowe-go w Śremie, którego współzałoży-cielem był właśnie ks. Wawrzyniak. Mało wiemy na temat historii izb rol-niczych, ale również mało wiemy na temat powstawania spółdzielczości.

Kiedyś izby rolnicze i szkoły rolnicze to była spójność. I moim celem jest przypominanie o tej spójności i zapo-znanie młodzieży ze swoją historią i tradycją, bo to właśnie na wsi są bohaterowie naszych ojców i pra-dziadów. Moim celem jest również rozpowszechnienie historii i trady-cji izb rolniczych w Polsce i na tere-nie Unii Europejskiej.

n Co było dla pana najwięk-szym sukcesem i wyróżnieniem podczas dotychczasowej pracy?

– Z okazji 115. rocznicy istnie-nia izb rolniczych i 15 rocznicy ist-nienia Krajowej Rady Izb Rolniczych, w 2011 r. na wniosek KRIR, zosta-łem odznaczony przez Prezydenta RP brązowym Krzyżem Zasługi. Mini-ster rolnictwa i rozwoju wsi Marek Sawicki odznaczył mnie medalem „Zasłużony dla Rolnictwa”, a Wiel-kopolska Izba Rolnicza uhonoro-wała mnie medalem dr Aleksandra hrabiego Szembeka. Jednak uwa-żam, że wspomniana już uroczy-stość, którą przygotowuję z okazji 20-lecia mojej pracy na rzecz izb rol-niczych będzie moim największym sukcesem i podsumowaniem mojej dotychczasowej działalności.

Opracowanie: KRIR

Władysław Ryszard Szeląg z portre-tem dr. Aleksandra hrabiego Szembeka

Rozmowa z Władysławem Ryszardem Szelągiem

– prezesem Towarzystwa Historycznego im. Szembeków

Warto przypominać historię i tradycję izb rolniczych

PW 7maj 2013 NR 5

Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w piś-mie skierowanym do KRIR

informuje, że został poinformowa-ny przez organizacje ochrony roślin innych państw członkowskich Unii Europejskiej o nieprawidłowościach przy przemieszczaniu przesyłek pol-skich ziemniaków do innych państw członkowskich Unii Europejskiej, w odniesieniu do sezonu wywo-zowego 2012/2013. Nieprawidło-wości te dotyczyły głównie braku odpowiednich zaświadczeń, wyda-wanych przez Państwową Inspek-cję Ochrony Roślin i Nasiennictwa, potwierdzających, że przemieszcza-ne ziemniaki są wolne od bakterii Clavibacter michiganensis ssp. sepe-donicus (sprawcy bakteriozy pier-ścieniowej ziemniaka).

Z pisma wynika, że polskie ziemniaki uważane są za stwarza-jące duże zagrożenie fitosanitar-ne i są przedmiotem uwagi krajo-wych służb ochrony roślin wszyst-kich państw członkowskich UE. Spo-wodowane jest to najwyższym spo-śród wszystkich państw UE nasile-niem występowania w Polsce bak-terii Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus, która jest organi-zmem kwarantannowym podle-gającym obowiązkowi zwalczania. W związku z tym, z chwilą przystą-pienia Polski do UE, tj. od 2004 r., wprowadzono wymóg zaopatrywa-nia wszystkich przesyłek polskich ziemniaków, przemieszczanych do innych państw UE, w zaświadczenia potwierdzające, że ziemniaki są wol-ne od bakterii Clavibacter michiga-nensis ssp. sepedonicus. Z informa-cji napływających do GIORiN wyni-ka, że wiele podmiotów dokonu-je wywozu polskich ziemniaków z pominięciem obowiązujących wymagań i procedur w tym zakre-sie. Liczne przypadki nielegalne-go wywozu stawiają w złym świet-le stronę polską i mogą mieć nega-tywne skutki dla podmiotów dzia-łających w sektorze ziemniaka. Ist-nieje również obawa, że duża licz-ba zakwestionowań oraz przypadki wykryć tej bakterii w polskich ziem-niakach przez służby innych państw UE, mogą skutkować wprowadze-niem przez Komisję Europejską dodatkowych obostrzeń dotyczą-cych warunków wywozu ziemnia-ków z Polski.

W związku z tym, Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasienni-ctwa przypomina o zasadach prze-mieszczania ziemniaków wypro-dukowanych w Polsce, do innych państw członkowskich Unii Euro-

pejskiej. Więcej informacji znaleźć można na www.piorin.gov.pl

Dlatego też KRIR wnioskuje do MRIRW o spowodowanie zorganizo-wania spotkania w tej sprawie oraz zapobiegania takim sytuacjom.

Opracowanie: KRIR

Przemieszczanie ziemniaków z Polski do innych państw Unii Europejskiej

Tegoroczny nabór zostanie przeprowa-dzony dwuetapowo. W pierwszym etapie,

od 29 kwietnia do 10 maja 2013 r., wnioskio pomoc będą mogły składać grupy producentówrolnych, wstępnie uznane grupy producentówowoców i warzyw oraz uznane organizacje pro-ducentów owoców i warzyw, spółki i spółdzielniekontrolowane przez takie podmioty, a takżepodmioty skonsolidowane prowadzące działa-lność w zakresie przetwarzania produktów rolnych oraz centra dystrybucji produktów rolnych. Na-stępnie, od 13 do 24 maja, wnioski o przyznaniepomocy będą mogły składać wszystkie upraw-nione podmioty działające w sektorze przetwórstwarolno-spożywczego.

Kto może ubiegać się o pomoc?

O pomoc z działania „Zwiększanie wartości doda-nej podstawowej produkcji rolnej i leśnej” mogąubiegać się podmioty spełniające status mikro,małego lub średniego przedsiębiorstwa, a takżezakłady, które zatrudniają mniej niż 750 osób,a ich roczny obrót nie przekracza 200 mln euro.

Jak duże wsparcie finansowe można otrzymaćz ARiMR?

Wysokość dofinansowania, jakie można otrzymaćz ARiMR, wynosi od 25% do 50% kosztów kwali-fikowalnych poniesionych na realizację inwesty-cji i zależy m.in. od wielkości przedsiębiorstwa.I tak zwrot:

25% kosztów kwalifikowalnych dofinansowa-nia można otrzymać - w przypadku operacji reali-zowanej przez beneficjenta, który zatrudnia mniejniż 750 pracowników lub posiada obrót nieprze-kraczający 200 mln euro i jednocześnie nieprowadzi działalności jako mikro, małe lub

średnie przedsiębiorstwo;

40% kosztów kwalifikowalnych - w przypadkuoperacji realizowanej przez beneficjenta pro-wadzącego działalność jako mikro, małe lub śred-nie przedsiębiorstwo;

50% kosztów kwalifikowalnych - w przypadkuoperacji realizowanej przez beneficjenta pro-wadzącego działalność jako mikro, małe lub śred-nie przedsiębiorstwo, który:

• co najmniej 25% ogólnej ilości produktówrolnych, objętych Załącznikiem 1 do TraktatuWspólnot Europejskich (TWE), nabywa na pod-stawie umów zawartych na co najmniej rok z gru-pami producentów rolnych lub wstępnie uznanymipolskimi grupami producentów owoców i warzywlub uznanymi organizacjami producentów owo-ców i warzyw,

• jest grupą producentów rolnych lub wstęp-nie uznaną grupą producentów owoców i warzyw,lub uznaną organizacją producentów owocówi warzyw, lub

• realizuje operację dotyczącą przetwarza-nia produktów rolnych na produkty wykorzysty-wane na cele energetyczne.

Minimalna kwota pomocy, jaką można uzyskaćz ARiMR, wynosi 100 tys. zł, a maksymalna 20mln zł. W przypadku podmiotów skonsolidowa-nych prowadzących działalność w zakresie prze-twarzania produktów rolnych oraz centrówdystrybucji produktów rolnych może to być nawet50 mln zł. W tegorocznym naborze jest do roz-dysponowania ok. 500 mln zł.

Gdzie składać wnioski o pomoc?

Wnioski o przyznanie pomocy można składaćosobiście lub za pośrednictwem osoby upo-ważnionej w oddziałach regionalnych ARiMRwłaściwych ze względu na miejsce realizacjioperacji.

Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskiePublikacja opracowana przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach pomocy technicznejInstytucja wdrażająca Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

ZwięksZanie wartości dodanejpodstawowej produkcji rolnej i leśnej

Europejski Fundusz Rolny na rzeczRozwoju Obszarów Wiejskich

ZwięksZanie wartości dodanejpodstawowej produkcji rolnej i leśnej

Projekt2:Layout 1 2013-04-18 10:33 Strona 1

8 PW maj 2013 NR 3

Receptą znowelizowana ustawa

3 grudnia 2011 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o gospodarowa-niu nieruchomościami rolnymi Skar-bu Państwa. Wprowadziła ona zapis pozwalający Agencji nakładać na bezumownych użytkowników sank-cje finansowe w wysokości 5-krotno-ści czynszu dzierżawnego możliwe-go do uzyskania za daną nierucho-mość, gdyby była ona przedmiotem umowy dzierżawy po przeprowadze-niu przetargu (art. 39b). Oznacza to, że bezumowni użytkownicy za 1 hektar gruntów mogą zapłacić Agencji wyna-grodzenie („karny czynsz”) w wyso-kości od 2,3 tys. zł w woj. świętokrzy-skim, gdzie średni czynsz dzierżawny w 2012 roku był najniższy i wynosił 5 dt/ha, aż do 8 tys. zł w woj. mazo-wieckim, gdzie z kolei średni czynsz dzierżawny był najwyższy – 17,5 dt/ha. W efekcie wysoki „karny czynsz” czyni proceder bezumownego użytkowa-nia coraz mniej opłacalnym.

W tym kontekście warto przyto-czyć przypadek Zakładów Rolnych Siecieborowice Sp. z o.o. w woj. dolno-

śląskim, gdy po wygaśnięciu umowy dzierżawy spółka odmówiła wydania 2385 ha. Z tytułu bezumownego użyt-kowania tych nieruchomości spółka została w 2012 r. obciążona kwotą 6 mln zł (500 tys. zł miesięcznie).

Kto jest bezumownym użytkownikiem

Istnieją dwie grupy bezumow-nych użytkowników państwowych gruntów: dzierżawcy, którym wyga-sła umowa dzierżawy, lecz nie „zeszli z pola” oraz osoby, które samowolnie, z pełną premedytacją zrobiły „najazd na państwowe grunty”. Pierwsza gru-pa bezumownych użytkowników, czy-li dzierżawcy, stanowią zdecydowa-ną większość, bo prawie ¾. Dzierżaw-cy robią wszystko, aby jak najpóźniej oddać ziemię do Zasobu. Dodatko-wo ułatwiają im to przepisy, które nie pozwalają Agencji na przejęcie gruntów po wygaśnięciu umowy, jeśli dzierżawca nie chce ich wydać. W takich przypadkach Agencja kieruje sprawy do sądu i czeka na prawomoc-ne wyroki, a często także na egzekucje komornicze. Cały proces odbioru nie-

ruchomości wydłuża się nawet do kil-ku lat. W tym czasie osoby, które użyt-kują nielegalnie państwowe grunty, czerpią wymierne korzyści material-ne – pobierają dopłaty bezpośrednie za ich użytkowanie i zbierają plony.

Skala zjawiska malejeProblem bezumownego użyt-

kowania państwowych gruntów nie należy do nowych. W Polsce od wie-lu lat są osoby nagminnie zajmują-ce bezprawnie grunty należące do ANR, użytkują je sezonowo i z tego tytułu czerpią korzyści. Agencja od dawna starała się, i czyni to nadal, ukrócić proceder bezumownego użytkowania. Do 3 grudnia 2011 r., tzn. do wejścia w życie nowelizacji ustawy o gospodarowaniu nieru-chomościami rolnymi Skarbu Pań-stwa, jej wysiłki przynosiły niewiel-kie efekty. Bowiem kary dotyczące obciążeń bezumownych użytkow-ników przez Agencję były nieuciąż-liwe, gdyż stanowiły równowartość średniego czynszu dzierżawnego podwyższonego o 25%. Natomiast zawiadamiane o fakcie zajmowania gruntów przez osoby nieuprawnione, organy ścigania w większości przy-padków nie podejmowały zdecy-dowanych działań z uwagi na – ich zdaniem – małą szkodliwość społecz-ną. Po roku funkcjonowania znowe-lizowanej ustawy, która umożliwiła Agencji nakładanie wysokich opłat za bezumowne użytkowanie grun-

tów, widać zdecydowaną poprawę. Z analiz przeprowadzonych przez oddziały terenowe Agencji wynika, że powierzchnia gruntów znajdują-cych się w bezumownym użytko-waniu wynosi obecnie ok. 12,7 tys.

ha w skali całego kraju. (w 2011 r. bezumowni użytkownicy zajmowali 19,9 tys. ha). W ciągu ostatniego roku skala tego zjawiska zmniejszyła się o ponad 30%. Jednak nadal stano-wi ono poważny problem.

Bezumowni nie blokują sprzedaży

Warto odnotować, że zgodnie z obowiązującymi zasadami dotyczą-cymi sprzedaży nieruchomości Zaso-bu WRSP, do sprzedaży można rów-nież przeznaczać nieruchomości znaj-dujące się w bezumownym użytko-waniu, o ile bezumowny użytkownik nie wystąpił do sądu o uznanie swego prawa do władania tą nieruchomoś-cią. Zajęcie nieruchomości przez oso-bę nieuprawnioną nie jest przeszko-dą do przeprowadzenia przetargów ograniczonych na sprzedaż nierucho-mości dla rolników indywidualnych. Jeśli jednak rolnik zdecyduje się na zakup takiego gruntu, to w umowie sprzedaży oświadcza, że jest świado-my faktu obciążenia nieruchomości bezumownym użytkownikiem oraz że we własnym zakresie i na własny koszt będzie podejmował działania w celu objęcia nieruchomości w posia-danie, a także, iż nie wystąpi z rosz-czeniami wobec Agencji z tytułu bez-umownego użytkowania.

Biuro Rzecznika Prasowego

Mniej bezumownych użytkownikówPowierzchnia gruntów

w bezumownym użytkowaniu na dzień 31 grudnia 2012 r. (w ha)

W końcu 2012 roku powierzchnia gruntów znajdu-jących się w bezumownym użytkowaniu wynosi-ła 12,7 tys. ha. Było to o ponad 30% mniej niż rok wcześniej. To dzięki nowelizacji ustawy o gospo-darowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Pań-stwa udało się skutecznie ograniczyć ten proceder.

OT/Filia Stan w ha

Bydgoszcz 217

Gdańsk 1 450

Gorzów Wlkp. 607

Koszalin 1722

Lublin 206

Łódź 147

Olsztyn 1997

Opole 119

Piła 104

Poznań 498

Rzeszów 210

Suwałki 102

Szczecin 1646

Warszawa 143

Wrocław 3105

Zielona Góra 429

RAZEM 12 702

Wyjaśnienie, czym jest dodatek pielęgnacyjny, a czym zasiłek pielęgna-cyjny, wymaga przywo-łania różnych podstaw prawnych.

Na prośbę Czytelników „Polskiej Wsi”, w cyklu „KRUS informuje” przybliżamy definicje i zasa-

dy przyznawania dodatku pielęgna-cyjnego, tj. świadczenia związanego z prawem do emerytury lub renty oraz przepisy dotyczące zasiłku pie-lęgnacyjnego, należącego do świad-czeń z pomocy społecznej.

Dodatek pielęgnacyjny w związku

z emeryturą lub rentąDodatek pielęgnacyjny jest nieod-łącznie związany z prawem do emery-tury lub renty i jednoczesnym orzecze-niem całkowitej niezdolności do pra-cy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji. W KRUS dodatek ten jest więc wypłacany łącznie z rolniczą eme-ryturą lub rentą, w tym, z rentą rodzin-ną. Kwota dodatku podlega waloryzacji.

Od 1 marca br. dodatek pielęgna-cyjny wynosi 203 zł 50 gr miesięcznie.

Na wniosek emeryta/rencisty pra-wo do dodatku pielęgnacyjnego ustala właściwy organ emerytalno-rentowy (w Kasie jest to zadanie oddziałów regio-nalnych). Podstawą do rozpatrzenia wniosku o ustalenie prawa do dodat-ku pielęgnacyjnego jest art. 27 ust. 1 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpie-czeniu społecznym rolników, stanowią-cy, że: „Do emerytury lub renty rolni-czej przysługuje dodatek pielęgnacyj-ny na zasadach i wysokości określonej w przepisach emerytalnych”. Zgodnie z zawartym w tym przepisie odesła-niem do art. 75 ust. 1 ustawy o emery-turach i rentach z FUS, dodatek pielęg-nacyjny przysługuje osobie uprawnio-nej do emerytury lub renty, jeżeli oso-ba ta została uznana za całkowicie nie-zdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia.

W KRUS o całkowitej niezdolno-ści do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzy-

stencji orzekają w I instancji lekarze--rzeczoznawcy KRUS, a w II instancji – Komisje Lekarskie Kasy. Osobom, które osiągną 75 lat, Kasa przyznaje dodatek pielęgnacyjny z urzędu, bez potrzeby składania wniosku.

Zasiłek pielęgnacyjny – jednym ze świadczeń

opiekuńczychZasiłek pielęgnacyjny jest świad-

czeniem przewidzianym w art. 16 usta-wy o świadczeniach rodzinnych. Świad-czenie to ma na celu częściowe pokry-cie wydatków wynikających z koniecz-ności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnoś-cią do samodzielnej egzystencji.

Świadczenie to przysługuje:n niepełnosprawnemu dziecku;n osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymu-je się orzeczeniem o znacznym stop-niu niepełnosprawności;n osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli

niepełnosprawność powstała w wie-ku do ukończenia 21 roku życia;n a także osobie, która ukończyła 75 lat.Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje:n osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego;n osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej nieodpłatnie całodo-bowe utrzymanie;n jeżeli członkowi rodziny przysługu-je za granicą świadczenie na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tej osoby, chyba że przepisy o koor-dynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umo-wy o zabezpieczeniu społecznym sta-nowią inaczej.

Aktualna miesięczna kwota zasił-ku pielęgnacyjnego wynosi 153,00 zł.

Część rolników mylnie wnioskuje o przyznanie prawa do zasiłku pielęg-nacyjnego do jednostek KRUS, zamiast do właściwych dla tych osób orga-nów (wójtów, burmistrzów lub pre-zydentów miast), które od 1 wrześ-nia 2005 r. przejęły ogół zadań wyni-kających z ustawy o świadczeniach rodzinnych. W praktyce sprawy doty-

czące m.in. świadczeń opiekuńczych prowadzą ośrodki pomocy społecznej.

Albo, alboW przypadku zbiegu prawa do

dodatku pielęgnacyjnego przysłu-gującego do emerytury lub renty z prawem do zasiłku pielęgnacyjnego, wypłaca się tylko jedno z tych świad-czeń, tj. dodatek pielęgnacyjny.

Osobom, które w KRUS nabędą prawo do emerytury rolniczej z ubez-pieczenia społecznego rolników oraz jednocześnie w ZUS do emerytury z innego systemu ubezpieczeń, orga-nem właściwym do ustalenia prawa do dodatku pielęgnacyjnego i jego wypła-ty będzie ZUS.

Oprac. KRUS

Podstawy prawne: Ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpie-czeniu społecznym rolników (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.); ustawa z 17 grud-nia 1998 r. o emeryturach i rentach z Fun-duszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.); Ustawa z 28 listopada 2003 r. o świadcze-niach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 z późn. zm.).

Dodatek pielęgnacyjny a zasiłek pielęgnacyjny