Polska Wieś nr 1/2014

8
MIESIęCZNIK KRAJOWEJ RADY IZB ROLNICZYCH NR 1 (91) styczeń 2014 r. XI Posiedzenie KRIR Czytaj na stronie 2 Rolnik jako podatnik VAT Czytaj na stronie 6 MRiRW odrzuca propozycje KRIR Czytaj na stronie 6 MRiRW realizuje wnio- sek ws. przeniesienia niewykorzystanego limitu kwoty mlecznej Czytaj na stronie 5 Konferencja w KE na temat rolnictwa rodzinnego Czytaj na stronie 3 K omitet utworzyli członko- wie Krajowej Rady Izb Rol- niczych, by poprzez moż- liwość wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez obywate- li przywrócić możliwość dokony- wania w Polsce uboju rytualnego, który od dnia 1 stycznia 2013 r. jest zabroniony. Komitet od dnia przy- jęcia zawiadomienia ma 3 miesią- ce od dnia 9 grudnia 2013 r. na zebranie i złożenie do Marszałka Sejmu 100000 podpisów obywa- teli popierających projekt. Projekt ustawy o zmianie usta- wy o ochronie zwierząt, pod któ- rym zbierane są podpisy, jest toż- samy z projektem rządowym, który w dniu 12.07.2013 r. został odrzuco- ny przez Sejm RP w stosunku gło- sów: 222 za, 178 przeciw, 9 wstrzy- mało się. Samorząd rolniczy wielokrot- nie apelował do parlamentarzy- stów o poparcie przepisów zezwa- lających na ubój rytualny w Polsce. Ubój religijny dozwolony jest w 22 krajach, dlatego też polski eksport mięsa pozyskiwanego z uboju rytu- alnego w sytuacji nieuchwalenia ustawy zostanie przejęty przez inne europejskie rynki, pozbawia- jąc nasz kraj zysków i miejsc pracy. Prezes KRIR Wiktor Szmule- wicz w „Studiu TVR” podkreślił, iż w poprzednich miesiącach bardziej było widać tych, którzy byli przeciw- ko ubojowi rytualnemu  niż tych, którzy byli za. – Chcemy w ten spo- sób pokazać, że jest partner, który używając argumentów wskazuje, że ta forma uboju jest konieczna, oczy- wiście przy zachowaniu wszystkich procedur ograniczania bólu i stre- su zwierzętom – dodał. Zachęcamy wszystkich zain- teresowanych do składania pod- pisów pod projektem. Informacji o miejscach zbierania podpisów udzielają wojewódzkie izby rolnicze – kontakty do izb na stronie www. krir.pl w zakładce Izby Rolnicze. Opracowanie: KRIR Samorząd rolniczy walczy o przywrócenie uboju rytualnego W dniu 9 grudnia 2013 r. Marszałek Sejmu RP Ewa Kopacz wydała Postanowienie nr 21 Marszał- ka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej o przyjęciu zawiadomienia o utworzeniu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej ustawy o zmianie ustawy o ochro- nie zwierząt. W dniu 17 grudnia 2013 r. ukazała się w dzienniku „Rzeczpospolita” informacja o naby- ciu osobowości prawnej przez Komitet i z tym dniem rozpoczęła się ogólnopolska akcja zbiera- nia podpisów pod obywatelskim projektem usta- wy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Manifestacja „Ostatni bój o ubój” z udziałem prezesa KRIR miała prze- konać posłów do poparcia przepisów przywracających możliwość ubo- ju rytualnego w Polsce Delegacja rolników z Podlaskiej Izby Rolniczej podczas manifestacji „Ostat- ni bój o ubój” w Warszawie w dniu 10.07.2013 r. W odpowiedzi na pismo MRiRW w sprawie wyz- wań stojących przed polskim mleczarstwem oraz moż- liwości wdrażania i wykorzystywa- nia instrumentów Wspólnej Poli- tyki Rolnej UE na lata 2014–2020 w zarządzaniu rynkiem, 19 listopada 2013 r. zarząd KRIR poinformował, że zdaniem samorządu rolniczego bezwzględnie cała wielkość kwoty mlecznej powinna podlegać kon- traktacji przez podmioty skupowe. Możliwość negocjacji cen spo- woduje raczej ich obniżenie, a pro- dukcja mleka może stać się nieopła- calna. W tej sytuacji powinna być wprowadzona cena gwarantowa- na. W innym wypadku, gdy mleko importowane będzie tańsze niż pol- skie, istnieje zagrożenie, że cena mle- ka proponowana w skupie nie będzie pokrywała kosztów produkcji pono- szonych przez rolników. Ponadto, w opinii izb rolniczych należy bezwzględnie wygenerować środki finansowe na wypłatę rekom- pensaty za likwidację kwot, szczegól- nie tych zakupionych przez rolników na wolnym rynku. Zagrożeniem dla rolników jest także wyodrębnienie w ramach spół- dzielni podmiotów działających na zasadach kodeksu spółek handlo- wych. W ten sposób idea spółdziel- czości mogłaby zostać zatracona. Spółdzielnie obecnie są tworzo- ne przez rolników, w gestii których jest dobro polskiego rolnictwa. Nato- miast spółkom nie będzie zależało na tym, aby produkcja mleka była opłacalna dla rolników, tylko na tym, aby generować jak największe zyski. W opinii samorządu rolniczego nale- żałoby wypracować takie rozwiąza- nia oraz uzyskać dla nich notyfikację KE, które uwzględniłyby funkcjonują- ce w Polsce spółdzielnie mleczarskie. W celu zwiększenia opłacalności produkcji mleka należałoby zwięk- szyć limit zwrotu podatku akcyzowe- go zawartego w cenie oleju napędo- wego zużywanego do produkcji rol- niczej gospodarstw z hodowlą zwie- rząt do poziomu 140 l / ha użytków rolnych ze względu na większe zapo- trzebowanie i zużywanie paliwa na produkcję, zbiór i transport pasz. Opracowanie: KRIR Propozycje KRIR w zakresie wsparcia polskiego mleczarstwa po likwidacji kwot mlecznych Z prac sejmowej i senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Czytaj na stronie 7 Zmiany w rozliczeniach VAT od samochodów Czytaj na stronie 7 Zagrożenia pyłowe w rolnictwie Czytaj na stronie 8 Integrowana ochrona roślin Czytaj na stronie 2 KRIR w sprawie spółdzielczego sektora bankowego Czytaj na stronie 4

description

Miesięcznik Krajowej Rady Izb Rolniczych

Transcript of Polska Wieś nr 1/2014

Page 1: Polska Wieś nr 1/2014

m i e s i ę c z n i k k r a j o w e j r a dy i z b r o l n i c z yc h

nr 1 (91)

styczeń 2014 r.

XI Posiedzenie KrIrCzytaj na stronie 2

rolnik jako podatnik VATCzytaj na stronie 6

MrirW odrzuca propozycje KrIr

Czytaj na stronie 6

MrirW realizuje wnio-sek ws. przeniesienia niewykorzystanego limitu kwoty mlecznej

Czytaj na stronie 5

Konferencja w KE na temat rolnictwa rodzinnego

Czytaj na stronie 3

komitet utworzyli członko-wie krajowej rady izb rol-niczych, by poprzez moż-

liwość wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez obywate-li przywrócić możliwość dokony-

wania w Polsce uboju rytualnego, który od dnia 1 stycznia 2013 r. jest zabroniony. komitet od dnia przy-jęcia zawiadomienia ma 3 miesią-ce od dnia 9 grudnia 2013 r. na zebranie i złożenie do marszałka

sejmu 100000 podpisów obywa-teli popierających projekt.

Projekt ustawy o zmianie usta-wy o ochronie zwierząt, pod któ-rym zbierane są podpisy, jest toż-samy z projektem rządowym, który w dniu 12.07.2013 r. został odrzuco-ny przez sejm rP w stosunku gło-sów: 222 za, 178 przeciw, 9 wstrzy-mało się.

samorząd rolniczy wielokrot-nie apelował do parlamentarzy-stów o poparcie przepisów zezwa-lających na ubój rytualny w Polsce. Ubój religijny dozwolony jest w 22 krajach, dlatego też polski eksport mięsa pozyskiwanego z uboju rytu-alnego w sytuacji nieuchwalenia ustawy zostanie przejęty przez inne europejskie rynki, pozbawia-jąc nasz kraj zysków i miejsc pracy.

Prezes krir Wiktor Szmule-wicz w „studiu TVr” podkreślił, iż w poprzednich miesiącach bardziej było widać tych, którzy byli przeciw-ko ubojowi rytualnemu  niż tych, którzy byli za. – chcemy w ten spo-sób pokazać, że jest partner, który używając argumentów wskazuje, że ta forma uboju jest konieczna, oczy-wiście przy zachowaniu wszystkich procedur ograniczania bólu i stre-su zwierzętom – dodał.

zachęcamy wszystkich zain-teresowanych do składania pod-pisów pod projektem. informacji o miejscach zbierania podpisów udzielają wojewódzkie izby rolnicze – kontakty do izb na stronie www.krir.pl w zakładce izby rolnicze.

Opracowanie: KrIr

Samorząd rolniczy walczy o przywrócenie uboju rytualnego

W dniu 9 grudnia 2013 r. Marszałek Sejmu rP Ewa Kopacz wydała Postanowienie nr 21 Marszał-ka Sejmu rzeczypospolitej Polskiej o przyjęciu zawiadomienia o utworzeniu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej ustawy o zmianie ustawy o ochro-nie zwierząt. W dniu 17 grudnia 2013 r. ukazała się w dzienniku „rzeczpospolita” informacja o naby-ciu osobowości prawnej przez Komitet i z tym dniem rozpoczęła się ogólnopolska akcja zbiera-nia podpisów pod obywatelskim projektem usta-wy o zmianie ustawy o ochronie zwierząt.

Manifestacja „Ostatni bój o ubój” z udziałem prezesa KRIR miała prze-konać posłów do poparcia przepisów przywracających możliwość ubo-ju rytualnego w Polsce

Delegacja rolników z Podlaskiej Izby Rolniczej podczas manifestacji „Ostat-ni bój o ubój” w Warszawie w dniu 10.07.2013 r.

w odpowiedzi na pismo mrirw w sprawie wyz- wań stojących przed

polskim mleczarstwem oraz moż-liwości wdrażania i wykorzystywa-nia instrumentów wspólnej Poli-tyki rolnej Ue na lata 2014–2020 w zarządzaniu rynkiem, 19 listopada 2013 r. zarząd krir poinformował, że zdaniem samorządu rolniczego bezwzględnie cała wielkość kwoty mlecznej powinna podlegać kon-traktacji przez podmioty skupowe.

możliwość negocjacji cen spo-woduje raczej ich obniżenie, a pro-

dukcja mleka może stać się nieopła-calna. w tej sytuacji powinna być wprowadzona cena gwarantowa-na. w innym wypadku, gdy mleko importowane będzie tańsze niż pol-skie, istnieje zagrożenie, że cena mle-ka proponowana w skupie nie będzie pokrywała kosztów produkcji pono-szonych przez rolników.

Ponadto, w opinii izb rolniczych należy bezwzględnie wygenerować środki finansowe na wypłatę rekom-pensaty za likwidację kwot, szczegól-nie tych zakupionych przez rolników na wolnym rynku.

zagrożeniem dla rolników jest także wyodrębnienie w ramach spół-dzielni podmiotów działających na zasadach kodeksu spółek handlo-wych. w ten sposób idea spółdziel-czości mogłaby zostać zatracona. spółdzielnie obecnie są tworzo-ne przez rolników, w gestii których jest dobro polskiego rolnictwa. nato-miast spółkom nie będzie zależało na tym, aby produkcja mleka była opłacalna dla rolników, tylko na tym, aby generować jak największe zyski. w opinii samorządu rolniczego nale-żałoby wypracować takie rozwiąza-

nia oraz uzyskać dla nich notyfikację ke, które uwzględniłyby funkcjonują-ce w Polsce spółdzielnie mleczarskie.

w celu zwiększenia opłacalności produkcji mleka należałoby zwięk-szyć limit zwrotu podatku akcyzowe-go zawartego w cenie oleju napędo-wego zużywanego do produkcji rol-niczej gospodarstw z hodowlą zwie-rząt do poziomu 140 l / ha użytków rolnych ze względu na większe zapo-trzebowanie i zużywanie paliwa na produkcję, zbiór i transport pasz.

Opracowanie: KrIr

Propozycje KRIR w zakresie wsparcia polskiego mleczarstwa po likwidacji kwot mlecznych

Z prac sejmowej i senackiej Komisji rolnictwa i rozwoju Wsi

Czytaj na stronie 7

Zmiany w rozliczeniach VAT od samochodów

Czytaj na stronie 7

Zagrożenia pyłowe w rolnictwie

Czytaj na stronie 8

Integrowana ochrona roślin

Czytaj na stronie 2

KrIr w sprawie spółdzielczego sektora bankowego

Czytaj na stronie 4

Page 2: Polska Wieś nr 1/2014

PW 29styczeń 2014 NR 1

Od 1 stycznia 2014 r. obo-wiązują regulacje praw-ne dotyczące stosowania ogólnych zasad integro-wanej ochrony roślin, tzn. wykorzystania wszyst-kich możliwych i dostęp-nych metod zwalczania agrofagów w szczegól-ności metod niechemicz-nych, w przypadku gdy w produkcji rolnej stosuje się środki ochrony roślin.

W integrowanej ochronie roślin należy wykorzysty-wać w pełni wiedzę o agro-

fagach (w szczególności o ich bio-logii, występowaniu i szkodliwości) w celu określenia optymalnych ter-minów dla podejmowania działań zwalczających te organizmy, a tak-że wykorzystywać naturalne wystę-powanie organizmów pożytecznych, w tym drapieżców i pasożytów orga-nizmów szkodliwych dla roślin lub ich introdukcję. Tym samym, stoso-wanie integrowanej ochrony roślin pozwala ograniczyć stosowanie che-micznych środków ochrony roślin do niezbędnego minimum i w ten spo-sób ograniczyć presję na środowisko

naturalne oraz chronić bioróżnorod-ność środowiska rolniczego.

Ważnymi narzędziami, wykorzy-stywanymi w integrowanej ochronie roślin są:

l metodyki integrowanej ochro-ny roślin poszczególnych upraw,

l progi ekonomicznej szkodliwo-ści – progi te określają, kiedy stoso-wanie chemicznej ochrony roślin staje się ekonomicznie opłacalne, tzn. przy jakiej liczebności organizmu szkodli-wego dla roślin straty, jakie może on spowodować, przewyższają koszty jego chemicznego zwalczania,

l systemy wspomagania decyzji w ochronie roślin – systemy te, bazu-jące na znajomości biologii organi-zmów szkodliwych, wskazują opty-malny termin wykonania chemicz-nych zabiegów ochrony roślin.

Podstawowym elementem integro-wanej ochrony roślin powinno być świa-dome zarządzanie uprawami, oparte na znajomości warunków klimatycz-no-glebowych gospodarstwa. Decyzje o wykonaniu zabiegów ochrony roślin powinny być podejmowane w oparciu o monitoring występowania organi-zmów szkodliwych, z uwzględnieniem progów ekonomicznej szkodliwości.

Dokonując wyboru środków ochrony roślin należy brać pod uwagę ich selek-tywność i klasyfikację. Ponadto, stoso-wanie środków ochrony roślin powinno być ograniczone do niezbędnego mini-mum, w szczególności poprzez zredu-kowanie dawek lub ograniczenie ilości wykonywanych zabiegów.

Stosowanie ogólnych zasad inte-growanej ochrony roślin przez profesjo-nalnych użytkowników środków ochro-ny roślin zostało w Polsce uregulowane przepisami ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (Dz.U. poz. 455) oraz rozporządzenia Ministra Rol-nictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwiet-nia 2013 r. w sprawie wymagań integro-wanej ochrony roślin (Dz.U. poz. 505).

Gwarancją wypełnienia obowiąz-ku stosowania ogólnych zasad inte-growanej ochrony roślin jest przystą-pienie do dobrowolnego systemu cer-tyfikacji jakości żywności – Integrowa-na Produkcja Roślin (IP). Główna róż-nica pomiędzy integrowaną ochroną roślin, a Integrowaną Produkcją pole-ga zatem na konieczności stosowa-nia integrowanej ochrony i możliwości przystąpienia do IP. Można w związ-ku z tym stwierdzić, że każdy produ-cent uczestniczący w IP musi spełniać

wymogi integrowanej ochrony roślin oraz dodatkowo realizować założenia określone wyłącznie dla systemu IP.

Więcej informacji znaleźć moż-na na stronach internetowych Mini-sterstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w zakładce „Ochrona Roślin”

Istnieje również możliwość sko-rzystania z usług doradczych (pro-fesjonalnego doradztwa) dotyczą-cych metod ochrony roślin w zakre-sie realizacji wymagań integrowanej ochrony roślin. Informacje na ten temat uzyskać można w Ośrodkach Doradztwa Rolniczego (także na stro-nach internetowych Ośrodków) oraz poprzez wojewódzkie Izby Rolnicze.

Przydatne linki:l Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi www.minrol.gov.pll Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa www.piorin.gov.pll Agencja Restrukturyzacji i Moder-nizacji Rolnictwawww.arimr.gov.pll Agencja Rynku Rolnego www.arr.gov.pll Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych www.coboru.pll Krajowa Stacja Chemiczno-Rolnicza www.schr.gov.pll Centrum Doradztwa Rolniczego www.cdr.gov.pl

Źródło: MRiRW Opracowanie: KRIR

Czasopismo Krajowej Rady Izb RolniczychUkazuje się raz w miesiącu.Wydawane i redagowane na zlecenie Krajowej Rady Izb Rolniczych przez zespół „Tygodnika Poradnika Rolniczego”.Kolportaż – czasopismo dostępne razem z „Tygodnikiem Poradnikiem Rolniczym”.

Krajowa Rada Izb Rolniczychul. Wspólna 30, 00-930 Warszawa

Tel.: (22) 623 21 65, fax (22) 623 11 55; www.krir.plRedaktor naczelna: Katarzyna Szczepaniak,

e-mail: [email protected]

Integrowana ochrona roślin

4 grudnia 2013 r. w Falen-tach koło Warszawy odby-ło się XI Posiedzenie Kra-jowej Rady Izb Rolniczych IV kadencji.

Wśród najważniejszych punktów obrad samorzą-du rolniczego znalazło się

zatwierdzenie kolejnych porozumień zawartych z instytucjami naukowo--badawczymi dotyczących  upo-wszechniania na obszarach wiej-skich nowych technologii, innowa-cyjnych rozwiązań w zakresie pro-dukcji rolnej, leśnej i przetwórstwa rolno-spożywczego oraz wymiany wiedzy i doświadczeń w tym zakre-sie, a także budżetu Krajowej Rady Izb Rolniczych na 2014 r.

Ponadto, Krajowa Rada Izb Rol-niczych podjęła uchwały w spra-wie upoważnienia zarządu Krajo-wej Rady Izb Rolniczych do podję-cia działań i dokonania wszelkich

czynności prawnych w celu utwo-rzenia spółki z ograniczoną odpo-wiedzialnością, która zajęłaby się hodowlą zachowawczą pszczół ras środkowoeuropejskich. Na posie-

dzeniu Krajowa Rada Izb Rolni-czych przyjęła również stanowi-sko Krajowej Rady Izb Rolniczych odnośnie finansowania Progra-mu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014–2020.

Posiedzenie KRIR tradycyjnie już było również okazją do dyskusji z zaproszonymi gośćmi, wśród któ-rych znaleźli się minister rolnictwa i rozwoju wsi Stanisław Kalemba, przewodniczący Sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Krzysz-tof Jurgiel, zastępca przewodni-czącego  Sejmowej Komisji Rolni-ctwa i Rozwoju Wsi Jan Krzysz-

tof Ardanowski, prezes Honoro-wy KRIR Józef Waligóra, prezes ARR Radosław Szatkowski, pre-zes ARiMR Andrzej Gross, zastęp-ca prezesa KRUS Janina Pszczół-

kowska, dyrektor Biura Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Łukasz Porycki, dyrektor Departamen-tu Działań Społecznych i Środo-wiskowych w ARiMR Franciszek Kadzik i dyrektor Departamentu Płatności Bezpośrednich w ARiMR Reanata Mantur, zastępca dyrek-tora Departamentu Działań Inwe-stycyjnych ARiMR Jerzy Bogdano-wicz, Dyrektor Zespołu Gospodaro-wania Zasobem ANR Tomasz Cio-dyk, zastępca dyrektora Zespołu Gospodarowania Zasobem ANR Anna Zając-Plezia. Na posiedze-nie KRIR zostali również zaproszeni

dyrektorzy wojewódzkich izb rol-niczych, którzy następnego dnia odbyli swoje spotkanie robocze.

Opracowanie: KRIR

XI Posiedzenie Krajowej Rady Izb Rolniczych

Page 3: Polska Wieś nr 1/2014

30 PW styczeń 2014 NR 1

W odpowiedzi na pismo dotyczące opinii do Wniosku – Rozporządze-nia Parlamentu Europej-skiego i Rady w sprawie działań promocyjnych i informacyjnych doty-czących produktów rol-nych COM(2013)812 zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych wniósł szereg uwag do przed-stawionego projektu.

Samorząd rolniczy zauważył, że promocja artykułów rolno--spożywczych na rynku krajo-

wym, wewnętrznym rynku Unii Euro-pejskiej oraz w krajach trzecich, ma ogromne znaczenie dla rozwoju pol-skiego rolnictwa. Przedłożony projekt rozporządzenia regulującego pro-mocję żywności cieszy ze względu na to, że Komisja Europejska doce-nia potrzebę promocji i proponuje zwiększenie budżetu przeznaczo-nego na promocję z 61,5 mln euro w 2013 roku do 200 mln do roku 2020. Zarząd KRIR uznał za korzyst-ne ukierunkowanie działań promo-cyjnych na rynki i obszary objęte negocjacjami i umowami między-narodowymi, opracowanie wspól-nej strategii obejmującej promocję żywności z Unii Europejskiej, jako podmiotu międzynarodowego, przy jednoczesnym zachowaniu możliwo-ści uwidoczniania znaków towaro-wych i kraju pochodzenia. Koniecz-ne jest jednak zachowanie możliwo-ści wpływu państw członkowskich na

rodzaj i kierunek promowanych pro-duktów, tak by zapewnić promocję produktów ważnych dla naszego kra-ju, zgodnych z krajową polityką rolną – poinformował samorząd rolniczy.

Zarząd KRIR zauważył jednak, że niepokój budzi Artykuł 15 rozporzą-dzenia Przepisy finansowe, dotyczące programów prostych pkt1. Udział Unii w finansowaniu programów prostych nie przekracza 50% kwoty wydatków kwalifikowalnych. Pozostałą część wydatków ponoszą wyłącznie orga-nizacje inicjujące. Dotychczas funkcjo-nował system, w którym Unia Euro-pejska na promocję żywności prze-kazywała połowę wartości projektu, 30% dokładało państwo, a pozostałe 20% zbierali przedsiębiorcy – korzy-stając z funduszy promocji. Wyco-fanie możliwości pokrywania 30% kosztów programów promocyjnych z budżetów krajowych będzie bardzo niekorzystne dla naszych producen-tów i przedsiębiorców. W rozporzą-dzeniu zakłada się, że udział środków unijnych będzie w wysokości 50% – a to oznacza, że resztę będą musieli zdobyć sami producenci i przetwór-cy. Możliwości finansowe naszych pro-ducentów są ograniczone a to może spowodować mniejszą aktywność na rynku unijnym i w państwach trzecich.

Słabsza promocja, mniejsze działania informacyjne, w dłuższej perspekty-wie mogą negatywnie przełożyć się na polski eksport rolno-spożywczy. Byłoby stratą, abyśmy utracili dotych-czasowy dorobek. Polska żywność wyrobiła sobie markę, jest znana w świecie z jakości, bezpieczeństwa i dobrej ceny. Odnotowujemy znaczny wzrost eksportu żywności - na prze-strzeni kilku ostatnich lat wartość eks-portu się potroiła i to pozwala uznać ten sektor za jeden z fundamentów naszego eksportu. Dlatego Polska nie powinna poprzeć ograniczeń w dofi-nansowaniu programów promocyj-nych przez kraje członkowskie. Koniec wsparcia rządowego oznacza, że znik-ną finansowane w połowie przez kra-je, a w połowie przez Unię, programy promujące produkty objęte certyfi-kacją unijną. Należą do nich produk-ty regionalne i ekologiczne. W Polsce ten rynek raczkuje, dlatego kampa-nie informujące są szczególnie waż-ne. Otwieranie się na kraje trzecie nie-sie za sobą pewne ryzyko, szczególnie dla naszego rolnictwa, które ma kon-kurować np. z rolnictwem chińskim czy Stanów Zjednoczonych. Możemy wygrywać żywnością zdrową i pro-duktami regionalnymi, bo stosuje-my znacznie mniej środków ochro-

ny roślin i mamy mniejsze nawoże-nie. Dlatego tak ważna jest promocja zdrowej i smacznej żywności, a tym samym promocja produktów regio-nalnych i ekologicznych – przedsta-wił zarząd KRIR.

Kolejne obawy samorządu rol-niczego wzbudziły zapisy dotyczą-ce sposobu wyłaniania projektów. Teraz wstępnej selekcji dokonują kraje członkowskie. W naszym kra-ju wykonuje to Agencja Rynku Rol-nego. W nowym rozporządzeniu pro-ponuje się zmianę sposobu wybo-ru projektów, nie będą wyłaniane przez kraje członkowskie tylko na poziomie Komisji Europejskiej. Jed-nocześnie za prawidłową realizację projektów będzie odpowiedzial-ne państwo członkowskie. Dlatego, zdaniem samorządu rolniczego, nie należy zmieniać sposobu wyłaniania projektów w sprawie działań infor-macyjnych i promocyjnych dotyczą-cych produktów rolnych – pozosta-wić dotychczasowy sposób.

Według zarządu KRIR, niepokój budzi także zapis Artykułu 12 „Wybór programów prostych 1. Komisja dokonuje oceny i wyboru propozy-cji programów prostych przedstawio-nych w związku z zaproszeniem do składania wniosków, o którym mowa

w art. 8 ust. 3”. Z zapisu tego wynika, że Komisja Europejska chce określać, po ewentualnym zasięgnięciu opi-nii grupy doradczej, które produk-ty i w jakich regionach należy pro-mować. Kampanie miałyby realizo-wać te organizacje, które w przetar-gu publicznym złożą najlepszy i zara-zem najtańszy projekt promocyjny. Tu rodzą się kolejne obawy, że projek-ty mogą być zdominowane przez kra-je mające mocne pozycje w struktu-rach unijnych. Dlatego Polska powin-na wzmocnić struktury lobbingowe przy Komisji Europejskiej.

Obawę budzi zapis, który zakła-da realizację działań promocyjnych przez podmioty z krajów trzecich. Takie podejście pociąga za sobą zagrożenie transparentności wyda-wania środków, powstaje koniecz-ność zwiększenia środków ostrożno-ści – kontroli wydatkowania, wzrost biurokracji.

Zdaniem samorządu rolniczego, konieczne jest zapewnienie kontynu-acji na dotychczasowych zasadach sprawdzonego i skutecznie wyra-biającego korzystne nawyki żywie-niowe młodzieży programu „Owo-ce w szkole”

Opracowanie: KRIR

Opinia samorządu rolniczego w sprawie działań promocyjnych i informacyjnych

dotyczących produktów rolnych

W dniu 29 listopada ub.r. w Komisji Europejskiej odbyła się konferencja na

temat „Rolnictwo rodzinne: dialog w kierunku bardziej zrównoważo-nego rolnictwa w Europie i na świe-cie”. W konferencji wziął udział Wiktor Szmulewicz – prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych. W programie konfe-rencji przewidziano przedstawienie następujących tematów: Gospodar-stwa rodzinne w Europie – dlacze-go jest to ważne? Oczekiwania ONZ oraz FAO w związku z Międzynarodo-wym Rokiem Rolnictwa 2014 oraz mię-dzynarodowy panel dotyczący gospo-darstw rodzinnych. Tematem warszta-tów, które odbyły się podczas konfe-rencji, były najlepsze praktyki w gospo-darstwach rodzinnych. Konferencja zakończyła się sesją plenarną i pane-lem Wysokiego Szczebla.

Konferencję rozpoczął komisarz Dacian Ciolos. W swoim przemó-wieniu podkreślił, że konferencja ma na celu przedstawienie wszystkim uczestnikom różnych horyzontów i punktów widzenia na temat rolni-

ctwa rodzinnego. – Na całym świe-cie rolnictwo rodzinne reprezentu-je 80% prowadzonych gospodarstw. Jest to najważniejszy potencjał pro-dukcyjny i bezpieczeństwo żywnoś-ciowe. Rolnictwo rodzinne jest rozwią-zaniem problemów ubóstwa, żywie-nia i bezpieczeństwa żywnościowe-go oraz zarządzania zasobami natu-ralnymi. Rolnictwo rodzinne jest roz-wiązaniem w czasie kryzysu, jest dla niego barykadą, tkanką społeczną, naszą spuścizną kulturalną i duchem narodów. Rolnictwo rodzinne wresz-

cie wychodzi poza sferę ekonomiczną i społeczną, ma potencjał, aby odpo-wiedzieć na problemy socjalne i poli-tyczne. Aktualnie obserwujemy znacz-ne ożywienie się rolnictwa rodzinnego, co pozwoli w przyszłości na zachowa-nie miejsc pracy, ale również na roz-wój rolnictwa zrównoważonego, które musi odpowiedzieć na postulaty spo-łeczeństwa. Rok 2014 jest ogłoszony rokiem rolnictwa rodzinnego, nale-ży ten czas wykorzystać, aby podkre-ślić znaczenie rolnictwa rodzinnego, zakończył komisarz Ciolos.

Graziano da Silva – przewod-niczący FAO, przedstawił oczekiwa-nia ONZ i FAO w związku z Między-narodowym Rokiem Rolnictwa 2014.

W swojej prezentacji nadmienił, że pomysł organizacji międzynarodowe-go roku rolnictwa pojawił się w 2008 roku i realizuje w 2014, co jest ogrom-nym sukcesem. Na całym świecie 70% ludności żyje na obszarach wiejskich. Rolnictwo rodzinne jest częścią roz-wiązania w celu zapewnienia żywno-ści na całym świecie. W 2014 roku trze-ba szczególnie wspierać:l innowacje techniczne,l wdrażanie nowych technologii,l poprawę dostępu do ziemi i do

wody,l wzmocnienie znaczenia spółdzielni .

Nie należy zapominać również o tym, że kobiety na obszarach wiejskich są podstawą działania rolnictwa rodzin-nego.  Graziano da Silva podziękował również Unii Europejskiej za bogatą tra-dycję rolnictwa rodzinnego, którą prag-nie wzmacniać i pokazać jako przykład zrównoważonego rozwoju. Na zakoń-czenie swojego przemówienia dodał,

że należy wspierać rolnictwo rodzinne, ponieważ buduje ono świadomość spo-łeczną, daje możliwość zrealizowania synergii pomiędzy gałęziami gospo-darki i wreszcie stwarza, system zrów-noważonego rolnictwa.

Prezes KRIR, Wiktor Szmulewicz w swojej wypowiedzi podkreślił, że po to, aby rozwiązać największe prob-lemy, z jakimi borykają się gospodar-stwa rolne i które wpływają na zaha-mowanie ich rozwoju trzeba skrócić łańcuchy dostaw żywności i zmniej-szyć biurokrację.

Prezes KRIR zauważył, że 90% gospodarstw jest prowadzonych z poszanowaniem środowiska i uwzględniając zrównoważony roz-wój nie ma powodu, by musieli to udowadniać.

Na zakończenie konferencji Komi-sarz Ciolos zaznaczył, że w rolnictwie europejskim modelem dominującym jest rolnictwo rodzinne i takie rolni-ctwo będzie promowane nie tylko w ciągu 2014 roku.

Opracowanie: KRIR

Konferencja w KE na temat rolnictwa rodzinnego

Page 4: Polska Wieś nr 1/2014

PW 31styczeń 2014 NR 1

W odpowiedzi, resort Skarbu Państwa poinformował, iż celem, jakim kiero-wał się Minister Skarbu Państwa przy

tworzeniu Koncepcji prywatyzacji spółek rol-no-spożywczych, przyjętej decyzją Kolegium Ministerstwa Skarbu Państwa, było zachowanie spółek inseminacyjnych w rękach polskich rol-ników i utrzymanie tzw. polskiej szkoły hodowli.

Aby skutecznie realizować postulat środowi-ska polskich rolników oraz organizacji rolniczych, resort Skarbu Państwa zauważył, że niezbędne jest monitorowanie procesu obrotu udziałami powyż-szych podmiotów. W związku z tym minister Skar-bu Państwa wprowadził do umów prywatyza-cyjnych stosowne zabezpieczenia, w tym m.in. obowiązek 10-letniego składania przez upraw-nionych, w formie oświadczenia, informacji o ilo-ści posiadanych udziałów spółki oraz o udziałach zbytych lub obciążonych, wraz ze wskazaniem na czyją rzecz zostało dokonane zbycie lub obciąże-nie. Okres 10 lat uznano za wystarczający na zor-ganizowanie się wspólników spółek, w celu spra-wowania skutecznej kontroli nad spółkami. Nie-

wywiązanie się ze złożenia powyższego oświad-czenia zostało obłożone karą, która łącznie nie może przekroczyć ceny zakupu udziałów przez wspólnika.

Wprowadzenie do umów powyższych zabez-pieczeń miało charakter wyłącznie prewencyjny, Resort zapewnił, że w interesie ministra Skarbu Państwa nie leży nakładanie kar na udziałow-ców, którzy nabyli udziały od Skarbu Państwa, ale zapewnienie realizacji założeń i postanowień przywołanej wyżej Koncepcji, pozostającej w zgo-dzie z postulatami środowiska rolniczego, na rzecz którego prywatyzacja została przeprowadzona.

Minister Skarbu Państwa zauważył także zbyt-nią sanacyjność wprowadzonych rozwiązań i nie-adekwatność kary w stosunku do przewinienia, jednakże ze względu na znaczne rozdrobnienie udziałów sprywatyzowanych spółek, nie znajdu-je innej możliwości realizacji przyjętej Koncep-cji. Świadomość konieczności złożenia rocznego oświadczenia o stanie posiadania udziałów powin-na powstrzymywać udziałowców przed ewentu-alnymi, sprzecznymi z umową działaniami, pole-

gającymi na odsprzedaży udziałów nieuprawnio-nym. Powyższy obowiązek zapewnia Skarbowi Państwa możliwość weryfikacji realizacji zobo-wiązań wynikających z umów prywatyzacyjnych i umożliwia podjęcie interwencji w przypadkach ewentualnych naruszeń. Bez zaproponowanych sankcji zapisy umów prywatyzacyjnych, ograni-czające obrót udziałami w okresie 10 lat od ich podpisania, nie byłyby respektowane.

W odpowiedzi resort podkreślił, że realiza-cja corocznego obowiązku składania oświadcze-

nia dotyczącego ilości posiadanych udziałów nie musi generować po stronie udziałowców zbęd-nych kosztów. Kluczem do prawidłowego wyko-nania zobowiązań wynikających z umów prywa-tyzacyjnych, w tym terminowego przekazywania odpowiednich oświadczeń, jest właściwa współ-praca zarządów spółek z udziałowcami. Przykła-dem jest tu WCHiRZ Sp. z o. o. w Tulcach, gdzie zostało zawartych 2697 umów sprzedaży udzia-łów na rzecz uprawnionych, a oświadczeń o posia-daniu udziałów nie złożyło bądź złożyło z opóź-nieniem jedynie 5 wspólników (0,19% wszystkich nabywców udziałów). W przypadku tego podmio-tu o najbardziej rozdrobnionej strukturze udzia-łowców spośród wszystkich sprywatyzowanych spółek inseminacyjnych, realizacja zobowiązań prywatyzacyjnych jest monitorowana przez zarząd spółki. Służby spółki są w stałym kontakcie ze swo-imi pracownikami i kontrahentami, będącymi jed-nocześnie udziałowcami.

Biorąc pod uwagę powyższe, Minister Skar-bu Państwa poinformował również, że sprawy braku złożenia oświadczenia lub złożenia po ter-

minie będzie rozpatrywał w trybie indywidual-nych wniosków udziałowców zgodnie z treścią art. 55 ustawy z dnia 27.08.2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 885 – tekst jed-nolity z późn. zm.).

Zarząd Stacji Hodowli i Unasienniania Zwie-rząt Sp. z o.o. w Bydgoszczy także odpowiedział na wniosek zarządu KRIR, informując, iż mając na uwadze zapisy umowy kupna udziałów nakłada-jące na kupującego obowiązek składania pisem-nych oświadczeń w zakresie realizacji zobowią-zań wynikających z umowy, zarząd spółki podjął decyzję, że rokrocznie będzie przypominał swo-im udziałowcom, rolnikom i pracownikom, o obo-wiązku złożenia oświadczenia o niedokonaniu lub dokonaniu zbycia lub obciążenia udziałów.

Z początkiem każdego nowego roku na stro-nie internetowej spółki (www.shiuz.pl) zostaje zamieszczony komunikat przypominający wraz z gotowym do pobrania wzorem oświadczenia. Ponadto, do wszystkich udziałowców spółki będą wysyłane za pośrednictwem Poczty Polskiej lub poczty elektronicznej przypomnienia o obowiązku złożenia oświadczenia wraz z gotowym do wypeł-nienia drukiem oświadczenia i podanym adresem, na który należy wysyłać wypełnione i podpisane oświadczenia. W styczniu 2013 r. wysłano łącznie 738 przypomnień, co odpowiada liczbie udzia-łowców, którzy kupili udziały w SHiUZ Bydgoszcz.

Wzorem lat ubiegłych, również i w tym roku, w pierwszych dniach stycznia 2014 r. do wszyst-kich udziałowców spółki zostaną wysłane przypo-mnienia o obowiązku złożenia oświadczenia w ter-minie do dnia 31.01.2014 r. wg stanu posiadanych udziałów na dzień 31.12.2013 r. wraz z gotowym do wypełnienia drukiem oświadczenia i wskaza-nym adresem, na który należy wysyłać wypełnio-ne i podpisane oświadczenia. Stosowny komuni-kat przypominający wraz z drukiem oświadczenia do pobrania zostanie także zamieszczony na stro-nie internetowej spółki – poinformował SHiUZ.

Opracowanie: KRIR

Wniosek zarządu KRIR ws. umorzenia kar dla udziałowców spółek inseminacyjnych

W związku z naliczaniem kar finansowych spowodowanych nie-złożeniem w terminie lub niezłożeniem w ogóle oświadcze-nia o niedokonaniu zbycia udziałów udziałowców Spółki SHiUZ w Bydgoszczy oraz Spółki Mazowieckiego Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt Sp. z o.o. w Łowiczu, zarząd KRIR zwrócił się do Ministra Skarbu Państwa oraz Prezesów tych spółek z proś-bą o umorzenie kar dla udziałowców (czyli rolników) oraz opraco-wanie i wprowadzenie procedury przypominającej udziałowcom o złożeniu oświadczenia o niedokonaniu zbycia udziałów.

W opinii zrzeszonych Banków Spółdziel-czych zaniepokojenie budzą działa-nia zmierzające do konsolidacji finan-

sów publicznych poprzez zmianę aktów praw-nych regulujących zasady współpracy podmio-tów tego sektora z sektorem bankowym, mają-cych niekorzystny wpływ na współpracę jed-nostek samorządu terytorialnego z lokalnymi instytucjami finansowymi.

Aktualnie znaczna liczba jednostek samo-rządu terytorialnego posiada rachunki w Ban-kach Spółdzielczych. Są naturalnymi partnera-mi biznesowymi tych banków, a przede wszyst-kim podejmują wspólne działania służące roz-wojowi lokalnych środowisk.

Planowane zmiany oznaczają konieczność konkurowania Banków Spółdzielczych z banka-mi komercyjnymi o kompleksową obsługę JST, co w konsekwencji będzie negatywne dla Banków Spółdzielczych. Ponadto, zmiany te mogą ogra-

niczyć realizację projektów dla lokalnego środo-wiska. W efekcie Banki Spółdzielcze mogą utra-cić znaczną część klientów strategicznych, jaki-mi są JST, a przez to środków, które dotychczas służyły finansowaniu małych gospodarstw rol-niczych oraz drobnej przedsiębiorczości, głów-nie na obszarach wiejskich. Środki sektora insty-tucji samorządowych zgromadzone w Bankach Spółdzielczych, zrzeszonych z Bankiem BPS S.A., wynoszą blisko 5 mld zł, z czego ponad 3 mld zł, to środki na rachunkach bieżących. Utrata tych środ-ków może spowodować utratę płynności w wie-lu Bankach Spółdzielczych. Należy zauważyć, iż samorządy terytorialne korzystały jednocześnie z finansowania udzielanego przez zrzeszone Ban-ki Spółdzielcze na kwotę ponad 3 mld zł.

Banki Spółdzielcze są trwałym elementem polskiego rynku finansowego, w pełni odpowia-dają potrzebom gospodarczym i społecznym kra-ju. Uczestniczą w realizowaniu ważnych celów ekonomiczno-społecznych w zakresie przekształ-ceń strukturalnych rolnictwa, zmian struktury gospodarki poprzez pobudzanie małej i śred-niej przedsiębiorczości w lokalnych środowi-skach oraz podnoszenia poziomu cywilizacyj-

nego obszarów wiejskich. Banki Spółdzielcze pełnią wiodącą rolę w finansowaniu tych pod-miotów na terenach wiejskich i małych miast, czyli tam, gdzie potrzeby nakładów są znaczą-ce, aktywnie uczestniczą w dystrybucji środków unijnych poprzez współfinansowanie projektów inwestycyjnych, zaspokajają potrzeby społecz-ne środowisk, w których działają.

Podkreślić należy, że może nastąpić poważ-ne ograniczenie dostępu do środków finanso-wych, które Banki Spółdzielcze dedykowały dotychczas małym i średnim przedsiębiorcom, w tym małym gospodarstwom rolnym. Placów-ki Banków Spółdzielczych lokowane są w prze-ważającej większości w ośrodkach gminnych, na obszarach mniej uprzemysłowionych, szczególnie wiejskich o rolniczym charakterze, często odda-lonych od dużych ośrodków miejskich. Ta specy-fika działalności wiąże się niestety z większym, w stosunku do banków komercyjnych kosztami działalności. Brak możliwości obsługi jednostek budżetowych może doprowadzić do wycofania się z tych obszarów także Banków Spółdzielczych, a tym samym, pozbawienia ich dostępu do usług bankowych. Działalność Banków Spółdzielczych

niewątpliwie przyczynia się do rozwoju terenów poszukujących możliwości uaktywnienia działal-ności gospodarczej. Są dostarczycielem eduka-cji ekonomicznej oraz nowoczesnej technologii bankowej na terenach niebędących w obszarze zainteresowania banków komercyjnych. Przeciw-działają w ten sposób wykluczeniu z rynku usług bankowych ludności z tych terenów.

Obecny stan prawny w przedmiocie prowa-dzenia rachunków jednostek samorządu teryto-rialnego jest właściwy. Zmiany przepisów mogą niekorzystnie wpłynąć na współpracę Banków Spółdzielczych z JST.

Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych zwró-cił się w powyższej sprawie do MF oraz do Komi-sji Nadzoru Finansów Publicznych o zwrócenie szczególnej uwagi, aby stanowione akty prawne nie eliminowały spółdzielczego sektora bankowe-go, reprezentującego polski kapitał, budującego fundusze własne bez pomocy Skarbu Państwa i jednocześnie pełniącego istotną rolę w finan-sowaniu polskiej gospodarki, ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa.

Opracowanie: KRIR

Zarząd KRIR w sprawie spółdzielczego sektora bankowego

Mając na uwadze wniosek zgło-szony podczas X Posiedzenia Krajowej Rady Izb Rolniczych IV kadencji, 31 października 2013 r. Zarząd KRIR wystąpił do ministra finansów oraz Komisji Nadzoru Finansowego z popar-ciem dla zgłoszonych przez sektor bankowości spółdziel-czej postulatów.

Page 5: Polska Wieś nr 1/2014

32 PW styczeń 2014 NR 1

W związku z przekaza-niem do Sejmu RP w dniu 18 listopada 2013 r. rzą-dowego projektu usta-wy o zmianie ustawy o promocji zatrudnie-nia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw, 27 listopa-da 2013 r. zarząd KRIR zwrócił się do ministra pracy i polityki społecz-nej Władysława Kosinia-ka-Kamysza w sprawie zmiany art. 23 ww. usta-wy dotyczącego składu rad zatrudnienia.

KRIR zauważył, że obowiązującej ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i insty-

tucjach rynku pracy (Dz.U. z 2013 r. poz. 674, 675, 829 i 1291) – art. 23 ust. 2 i 3 odnosi się do składu wojewódz-kiej i powiatowej rady zatrudnienia, a pkt. 3 stanowi, że w skład tych rad wchodzą osoby powoływane spośród „społeczno-zawodowych organizacji rolników, w tym związków zawodo-wych rolników indywidualnych i izb rolniczych”. Przepis ten zgodnie z usta-wą z dnia 14 grudnia o izbach rolni-czych (Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927 z późn. zm.) zapewnia uczestni-ctwo w pracach rad przedstawicielom samorządu rolniczego, czyli przedsta-wicielom wszystkich rolników w kra-ju, na poziomie powiatowym i woje-wódzkim. Przedstawiciele izb rolni-czych aktywnie działają w radach i mają rzeczywisty wpływ na kształ-towanie rynku pracy na poziomie lokalnym.

W projektowanej ustawie o zmia-nie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektó-rych innych ustaw, która została prze-słana do Sejmu RP, w art. 23 wykreślo-no zapis umożliwiający reprezentację w ww. radach członkom izb rolniczych, zarówno na poziomie wojewódzkim, jak i powiatowym. Budzi to wiele zastrze-żeń, które napływały do Krajowej Rady Izb Rolniczych z wojewódzkich izb rol-niczych. Co więcej, projekt ustawy nie został przesłany przez resort pracy do konsultacji do Krajowej Rady Izb Rol-niczych w ramach konsultacji społecz-nych. Dlatego też, zarząd KRIR zdecy-dowanie sprzeciwił się projektowanym zmianom i wyraził swoje negatywne stanowisko wobec sposobu prowadzo-nych zarówno konsultacji społecznych ( z których wykluczono zainteresowaną stronę), jak i samych zapisów.

Zarząd KRIR wniósł o przywróce-nie izb rolniczych w brzmieniu art. 23 sugerując wprowadzenie autopopraw-ki przez resort pracy do projektu ww. ustawy.

Wniosek został przesłany także do marszałka sejmu oraz do prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów – ministra gospodarki oraz do ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Minister rolnictwa i rozwoju wsi w piśmie, które wpłynęło do Biura KRIR w dniu 5 grudnia 2013 r. poparł wnio-sek zarządu KRIR, w sprawie projektu

zmiany ustawy o promocji zatrudnie-nia i instytucjach rynku pracy oraz nie-których innych ustaw dotyczącego skła-du rad zatrudnienia.

Minister rolnictwa i rozowju wsi w przesłanym do ministra pracy i poli-tyki społecznej piśmie, które Biuro KRIR otrzymało do wiadomości, wyraził głę-bokie zdumienie, że w ramach konsulta-cji społecznych ww. projekt ustawy nie został przekazany do Krajowej Rady Izb Rolniczych, reprezentującej samorząd rolniczy. Zgodnie z art. 23 ust. 2 i 3 usta-wy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, przedstawiciele izb rolniczych są człon-kami wojewódzkich i powiatowych rad zatrudnienia.

Minister zaznaczył, iż samorząd rolniczy działający w oparciu o prze-pisy ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych, prowadzi działal-ność na rzecz rozwiązywania proble-mów rolnictwa i reprezentuje interesy zrzeszonych w nim podmiotów. Pod-miotami objętymi skutkami wejścia w życie powyższej ustawy, będą m.in. producenci rolni, wymienieni w uza-sadnieniu do projektu ustawy o zmia-nie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektó-rych innych ustaw, w części „Ocena skutków regulacji”.

Mając to na uwadze, minister rolni-ctwa poparł stanowisko KRIR o uwzględ-nienie w projektowanej ustawie o zmia-

nie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektó-rych innych ustaw zapisu dotyczącego zapewnienia przedstawicielom samo-rządu rolniczego, jak również społecz-no-zawodowych organizacji rolników, w tym związków zawodowych rolników indywidualnych, uczestnictwa w pra-cach wojewódzkich i powiatowych rad rynku pracy.

W dniu 9 grudnia 2013 r. minister pracy i polityki społecznej przekazał odpowiedź, iż od początku tworze-nia założeń projektu ustawy o zmia-nie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektó-rych innych ustaw, intencją ministra pra-cy i polityki społecznej było zarówno podniesienie rangi rad rynku pracy, jak również stworzenie sprawnie funkcjo-nującego gremium o charakterze opi-niodawczo-doradczym. W tym celu roz-szerzono kompetencje rad oraz ogra-niczono liczbę jej członków. Dotych-czasowe doświadczenia wskazywały bowiem, że Rada, która ma mieć cha-rakter opiniodawczo-doradczy w tak licznym składzie nie spełniała założo-nej roli. Posiedzenia często miały cha-rakter seminariów czy konferencji, a nie

merytorycznej konstruktywnej dysku-sji. Ponadto, problemem była niska fre-kwencja członków, powodująca brak możliwości podejmowania uchwał. Należy jednak podkreślić, że na mocy projektowanych przepisów, zarówno minister właściwy do spraw pracy, jak i marszałek i starosta, mogli zapraszać do udziału w posiedzeniach rad rynku pracy przedstawicieli organów, organi-zacji i instytucji niereprezentowanych w radach, w przypadku, gdy wymagać tego miała tematyka obrad.

Minister pracy i polityki społecz-nej zadeklarował również pełną otwar-tość na rozwiązanie przedstawionego przez zarząd KRIR problemu, działając w ramach dialogu społecznego. Poin-formował także, że na etapie prac parla-mentarnych ministerstwo pracy i polity-ki społecznej będzie zabiegać o modyfi-kację przepisów powodującą, iż w skład wojewódzkich i powiatowych rad ryn-ku pracy będą powoływani przedsta-wiciele społeczno-zawodowych orga-nizacji rolników, w tym związków zawo-dowych rolników indywidualnych i izb rolniczych.

Opracowanie: KRIR

Realizując wniosek zgłoszony przez Rady Powiatowe Mazo-wieckiej Izby Rolniczej, 25

września 2013 r. zarząd KRIR zwró-cił się do ministra rolnictwa i roz-woju wsi w sprawie przeniesienia w roku kwotowym 2013/2014 nie-wykorzystanego krajowego limitu kwoty mlecznej bezpośredniej na kwotę hurtową.

W odpowiedzi na wniosek KRIR resort rolnictwa poinformował, że mając na uwadze, że od początku kwotowania produkcji mleka Polska po raz drugi – w roku kwotowym 2012/2013 – przekroczyła kwotę krajową dostaw (+0,14%), efek-tywne wykorzystywanie kwoty kra-jowej dostaw przy jednoczesnym

bardzo niskim – i corocznie male-jącym – wykorzystywaniu kwoty krajowej sprzedaży bezpośredniej (na poziomie 46,8% w roku kwoto-wym 2012/2013) oraz zważywszy na fakt, że zachodzące w Polsce pro-cesy restrukturyzacyjne są konty-nuowane, ministerstwo rolnictwa i rozwoju wsi kontynuuje działa-nia na forum UE ukierunkowane na zwiększenie kwoty krajowej dostaw w ramach kwoty krajowej.

Zamrożenie rezerwy krajowej sprzedaży bezpośredniej nie znaj-duje uzasadnienia i hamuje te pro-cesy. Dokonanie na poziomie krajo-wym konwersji części kwoty pozo-stającej w rezerwie krajowej sprze-daży bezpośredniej do kwoty kra-

jowej dostaw umożliwiłoby wyko-rzystanie przyznanej Polsce kwoty krajowej – zauważyło MRiRW.

Minister rolnictwa i rozwoju wsi poinformował, że w listopadzie 2013 r.. zwrócił się ponownie do Komisarza UE ds. Rolnictwa i Roz-woju Obszarów Wiejskich Daciana Ciolosa – przedstawiając stosow-ne uzasadnienie faktyczne i praw-ne – o podjęcie działań legisla-cyjnych umożliwiających Polsce dokonanie na szczeblu krajowym konwersji niewykorzystanej kwo-ty krajowej sprzedaży bezpośred-niej w ilości 70 mln kg na kwotę krajową dostaw.

Opracowanie: KRIR

Głos izb rolniczych w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia

i instytucjach rynku pracy

W opinii samorządu rolnicze-go, plan działań informa-cyjno-promocyjnych mini-

sterstwa rolnictwa i rozwoju wsi na 2014 rok powinien skupić się na ryn-kach: mleka, wołowiny, wieprzowi-ny, drobiu oraz owoców i warzyw. W opinii KRIR, powinny to być: udział w targach krajowych i zagranicz-nych, imprezy plenerowe (festyny, pikniki, imprezy regionalne) z bez-płatną degustacją polskich produk-tów (z możliwością zakupu produk-tów). Proponujemy również opraco-wanie publikacji z ciekawymi przepi-sami kulinarnymi wykorzystującymi polskie produkty, które byłyby bez-płatnie rozpowszechniane oraz dofi-nansowanie udziału polskich pro-ducentów w targach zagranicznych.

Promocją, oprócz terenu Pol-ski, powinny być objęte rynki Unii

Europejskiej, ale także poza jej gra-nicami. Szczególnie aktywnie nale-ży uczestniczyć na targach i promo-cjach na rynkach Bliskiego i Dale-kiego Wschodu oraz Rosji i państw powstałych w wyniku rozpadu ZSRR. Wzrost eksportu produktów, szczególnie wysokiej jakości, może w znacznym stopniu przyczynić się do ożywienia koniunktury w naszym kraju, a tym samym przełoży się na cały rynek w UE. W ramach działań reklamowych powinno być zamiesz-czanie publikacji w czasopismach ogólnopolskich, a także zagranicz-nych. W radio, telewizji oraz w Inter-necie powinny pojawiać się spoty reklamowe. Należałoby również organizować konkursy kulinarne na bazie polskich produktów.

Opracowanie: KRIR

MRiRW realizuje wniosek KRIR ws. przeniesienia niewykorzystanego

limitu kwoty mlecznej bezpośredniej

Zarząd KRIR w sprawie kierunków promocji

polskiej żywności19 listopada 2013 r. zarząd KRIR przekazał resorto-wi rolnictwa i rozwoju wsi opinię w sprawie wyzna-czenia kierunków promocji polskiej żywności.

Page 6: Polska Wieś nr 1/2014

PW 33styczeń 2014 NR 1

Bezpieczny Agrobiznes

W odpowiedzi na wnio-sek zarządu KRIR w spra-wie podatników podat-

ku od towarów i usług, prowadzą-cych działalność rolniczą w ramach gospodarstwa rolnego, resort finan-sów w dniu 2 grudnia ub.r. przedsta-wił swoje wyjaśnienia. Osoby fizycz-ne prowadzące działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, rozliczają poda-tek od towarów i usług według zasad ogólnych bądź podlegają szczegól-nym procedurom dotyczącym rolni-ków ryczałtowych (por. art. 115–118 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pocho-dzących z własnej działalności rolni-czej lub świadczącego usługi rolni-cze, korzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na pod-stawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego, na podstawie przepisów o rachunkowości do pro-wadzenia ksiąg rachunkowych.

Jako produkty rolne i usługi rolni-cze ww. ustawa uznaje towary i usłu-gi wymienione w załączniku nr 2 do tej ustawy oraz towary wytworzone przez rolnika ryczałtowego z pro-duktów pochodzących z jego włas-nej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospo-darstwie rolnym, leśnym i rybackim (por. art. 2 pkt 20 i 21 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 117 ustawy o VAT rolnik ryczałtowy w zakresie prowa-dzonej działalności rolniczej dostar-czający produkty rolne jest zwolnio-ny z obowiązku:

1) wystawiania faktur, o których mowa w art. 106,

2) prowadzenia ewidencji dostaw i nabycia towarów i usług,

3) składania w urzędzie skarbo-wym deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 99 ust. 1,

4) dokonania zgłoszenia rejestra-cyjnego, o którym mowa w art. 96.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie przewidują dla rolników ryczałtowych możliwości korzystania z prawa do obniżenia kwoty podat-ku należnego o kwotę podatku nali-czonego ani też zwrotu tego podat-ku. Jednak w celu zrekompensowa-nia zapłaconego podatku od towa-rów i usług, z tytułu nabywania nie-których środków produkcji dla rolni-ctwa, opodatkowanych tym podat-kiem, rolnikowi ryczałtowemu doko-nującemu dostawy produktów rol-nych do podatnika VAT i świadcze-

niu na jego rzecz usług rolniczych, przysługuje zryczałtowany zwrot podatku. Kwota zryczałtowanego zwrotu podatku jest wypłacana rol-nikowi ryczałtowemu przez nabyw-cę produktów rolnych lub usług rolni-czych. Stawka zryczałtowanego zwro-tu podatku, o którym mowa wyżej, obecnie wynosi 7% kwoty należnej z tytułu dostawy produktów rolnych, pomniejszonej o kwotę zryczałtowa-nego zwrotu podatku (por. art. 146a pkt 3 i art. 115 ust.2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy o VAT, rolnik ryczałtowy może zre-zygnować ze zwolnienia od podat-ku od towarów i usług i rozliczać ten podatek według zasad ogólnych, pod warunkiem dokonania zgłosze-nia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2 ustawy. Rezygnacja z tego zwolnienia oznacza, że czyn-ności te są opodatkowane na zasa-dach ogólnych.

Ustawa o VAT nie przewidu-je szczególnych zasad opodatko-wania (innych niż wyżej wskaza-ne), w odniesieniu do podmiotów świadczących wyłącznie usługi rol-nicze, które to podmioty nie posiadają gospodarstwa rolnego (nie funkcjo-nują w ramach gospodarstwa rolne-go). Oznacza to, iż świadczący usługi rolnicze, w ramach prowadzonej dzia-łalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, do czasu rezygnacji ze zwolnienia przewidzianego dla rol-ników ryczałtowych, są zwolnieni od podatku (są rolnikami ryczałtowymi).

Rolnicy rozliczający podatek od towarów i usług z tytułu prowadzo-nej działalności rolniczej na zasa-dach ogólnych (tj. rolnicy, którzy są obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz rolnicy, którzy zrezygnowali z ww. systemu zry-czałtowanego zwrotu podatku) są obowiązani m.in. do wystawiania faktur VAT, prowadzenia ewidencji dla celów tego podatku oraz skła-dania deklaracji podatkowej VAT – 7. Rolnikom tym, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodat-kowanych, co do zasady, przysługu-je prawo do obniżenia kwoty podat-ku należnego o kwotę podatku nali-czonego.

Należy jednak zaznaczyć, iż usta-wa nie przewiduje możliwości wybo-ru jedynie częściowego rozliczania się w systemie ogólnym, tj. prowadzenia rozliczeń z tytułu podatku od towa-rów i usług przy działalności rolni-czej, w pewnej części działalności wg zasad ogólnych, a w pozostałej czę-ści wg zasad funkcjonowania syste-mu ryczałtowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby praw-ne, jednostki organizacyjne niema-jące osobowości prawnej oraz oso-by fizyczne, wykonujące samodziel-nie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stoso-wanie do art. 15 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku osób fizycznych pro-wadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podat-nika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe stosuje się odpowied-nio do osób fizycznych prowadzą-cych wyłącznie działalność rolniczą, w innych niż wymienione w art. 15 ust. 4 przypadkach (por. art. 15 ust. 5 ustawy o VAT).

Powyższe przepisy w sposób szczególny i specyficzny dla osób prowadzących wspólne gospodar-stwo rolne formułują, kto może korzystać ze statusu podatnika podatku od towarów i usług. Dzia-łalność rolnicza w ramach gospodar-stwa rolnego może być prowadzona przez kilka osób, w tym oboje mał-żonków, jak również może być ono własnością wspólną, jednak przepisy ustawy o VAT wskazują, iż w odnie-sieniu do wspólnego gospodarstwa rolnego podatnikiem VAT jest tylko jedna osoba.

Zasadę tę dodatkowo potwier-dza przepis art. 96 ust. 2 ustawy o VAT, który stanowi, że w przy-padku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłosze-nie rejestracyjne może być dokona-ne wyłącznie przez jedną z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. akt I FSK 1211/10), w którym stwierdzono, iż niedopuszczalna jest taka kon-strukcja prawna, aby w ramach już funkcjonującego gospodarstwa rol-nego działało drugie gospodarstwo, minister finansów poinformował, iż obecnie nie planuje się zmian w tym zakresie.

Przepisy ustawy o VAT pozwa-lają, aby spośród małżonków pro-wadzących wspólne gospodarstwo rolne, odrębnie np. mąż posiadający „status rolnika ryczałtowego” doko-nywał sprzedaży produktów rolnych oraz usług rolniczych, w sytuacji, gdy małżonka, jako zarejestrowany podat-nik VAT, dokonywała sprzedaży towa-rów lub usług, innych niż produkty rolne lub usługi rolnicze.

Resort zaznaczył jednak, iż powyższe wyjaśnienia nie stanowią

interpretacji przepisów w rozumie-niu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.).

Resort finansów podkreślił, iż możliwość uzyskania odpowiedzi na pytania dotyczące konkretnych stanów faktycznych, ustawodaw-ca przewidział w ramach instytu-cji interpretacji indywidualnych. Co więcej, możliwość uzyskania inter-pretacji indywidualnej dotyczy rów-nież przyszłych stanów faktycznych, co może mieć istotne znaczenie dla rolników rozważających uru-chomienie nowego zakresu dzia-łalności i wyboru sposobu jej finan-sowania.

W przypadku wątpliwości zain-teresowanych, co do zakresu stoso-wania przepisów prawa podatko-wego w ich indywidualnych spra-wach, w których nie toczy się postę-powanie podatkowe lub kontrola podatkowa, przepisy ustawy Ordy-nacji podatkowej przewidują moż-liwość uzyskania interpretacji indy-widualnej w trybie przewidzianym jej przepisami (art. 14b–14p).

Zgodnie z art. 14b §2 i §3 usta-wy Ordynacja podatkowa, wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycz-nego lub zdarzeń przyszłych. Skła-dający wniosek o wydanie interpre-tacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawie-nia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowi-ska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Opracowanie: KRIR

Rolnik jako podatnik VAT – wyjaśnienia resortu finansów

W związku z wystąpieniem zarządu KRIR z dnia 24 października 2013 r., aby

w projekcie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie stawki zwro-tu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wyko-rzystywanego do produkcji rolnej na 1 litr oleju w 2014 r., resort rol-nictwa podwyższył stawkę zwrotu podatku akcyzowego oraz zwiększył limit zużycia oleju napędowego na 1 ha użytków rolnych – ministerstwo poinformowało, że zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędo-wego wykorzystywanego do pro-dukcji rolnej (Dz.U. Nr 52, poz. 379, z późn. zm.), Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, corocz-

nie, w terminie do dnia 30 listopa-da, stawkę zwrotu podatku akcyzo-wego na 1 litr oleju napędowego na rok następny, mając na wzglę-dzie projekt ustawy budżetowej na następny rok i obowiązującą staw-kę podatku akcyzowego od oleju napędowego.

W roku 2013 r. wojewodowie złożyli zapotrzebowania na dota-cję celową, przeznaczoną na zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wyko-rzystywanego do produkcji rolnej na łączną kwotę 757,1 mln zł.

Uwzględniając kwotę dota-cji określoną w projekcie ustawy budżetowej na rok 2014 w wyso-kości 750 mln zł, stawkę podat-ku akcyzowego od oleju napędo-wego oraz powierzchnię użytków

rolnych przewidywanych do obję-cia zwrotem podatku akcyzowego w roku 2014, zdaniem resortu rolni-ctwa nie jest możliwe podwyższenie stawki zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowe-go wykorzystywanego do produk-cji rolnej w 2014 r. powyżej kwoty 0,95 zł na 1 litr oleju napędowego.

Ponadto MRiRW poinformo-wało, że ze względu na ograniczo-ne środki budżetowe, możliwe do zaangażowania na zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie ole-ju napędowego wykorzystywane-go do produkcji rolnej, obecnie nie jest możliwe zwiększenie ponad 86 l limitu zużycia oleju napędowego na 1 ha użytków rolnych.

Opracowanie: KRIR

MRiRW odrzuca propozycje KRIR w zakresie podwyższenia stawki zwrotu

podatku akcyzowego

Page 7: Polska Wieś nr 1/2014

PW 34 styczeń 2014 NR 1

05.12.2013 – Sejm RPl Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwoju

Wsi dotycząca rolnictwa ekologicznego:– bariery rozwoju, uregulowania prawne, nad-

zór i promocja;– stosowane obecnie instrumenty wsparcia

rolnictwa ekologicznego z uwzględnieniem nakła-dów finansowych;

– stan prac nad nowymi rozwiązaniami praw-nymi w Polsce, w świetle Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2014–2020.

l Sprawy bieżące.l Wspólnie z Komisją Finansów Publicznych:

rozpatrzenie poprawek zgłoszonych w czasie dru-giego czytania do projektu ustawy o zmianie usta-wy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (druki nr 1640 i 1942).

l Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o dotychczasowych efektach realizacji progra-mu wsparcia upraw roślin motylkowych w latach 2010–2013 i perspektywy wykorzystania krajo-wych źródeł białka roślinnego w paszach.

l Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o wynikach dotychczasowych badań prowadzo-nych w ramach rządowego programu wieloletnie-go (2011–2015) – „Ulepszanie krajowych źródeł białka roślinnego, ich produkcji, systemu obrotu i wykorzystania w paszach”.

11.12.2013 – Sejm RPl Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwo-

ju Wsi na temat realizacji Programu Operacyj-nego „Zrównoważony rozwój sektora rybo-łówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007–2013”;

– wykorzystanie środków UE; realizacja umów zawartych przez MRiRW z Lokalnymi Grupami Rybackimi; wykorzystanie środków na remont kutrów i statków;

– aktualny stan przygotowań w określa-niu terminów wypłat dopłat wodno-środo-wiskowych;

– wykorzystanie środków finansowanych przyznanych z osi 4 Lokalnym Grupom Ryba-ckim.

12.12.2013 – Sejm RPl Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwoju

Wsi o realizacji celów strategicznych państwa w odniesieniu do hodowli zwierząt, w tym:

– informacja na temat realizacji programu wieloletniego „Ochrona i zarządzanie krajowy-mi zasobami genetycznymi zwierząt gospo-darskich w warunkach zrównoważonego użyt-kowania na lata 2011–2015 ustanowionego Uchwałą Rady Ministrów nr 46/2011 z dnia 12 kwietnia 2011 r.;

– informacja na temat realizacji ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodow-li i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

– wsparcie finansowe postępu biologicz-nego w produkcji zwierzęcej;

– środki istniejące i planowane w PROW w celu zachowania zasobów genetycznych zwierząt w rolnictwie.

l Sprawy bieżące.

17.12.2013 – Senat RPl Pierwsze czytanie projektu ustawy

o zmianie ustawy o ochronie przyrody (druk senacki nr 481).

02.01.2014 – Senat RPl Rozpatrzenie ustawy budżetowej na rok

2014 w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji: Rolnictwo; Rozwój wsi; Rynki rolne; Rybołówstwo; Kasa Rolnicze-go Ubezpieczenia Społecznego; Rezerwy celo-we; Budżety wojewodów ogółem, a także pla-ny finansowe: Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych; Agencji Restruktu-ryzacji i Modernizacji Rolnictwa; Agencji Nie-ruchomości Rolnych wraz z planem finanso-wym Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa; Agencji Rynku Rolnego; Funduszu Emerytal-

no-Rentowego; Funduszu Prewencji i Rehabi-litacji; Funduszu Administracyjnego; Polskiego Klubu Wyścigów Konnych; Centrum Doradz-twa Rolniczego w Brwinowie (druk senacki nr 530, druki sejmowe nr 1799, 1966 i 1966-A).

08.01.2013 – Sejm RPl Pierwsze czytanie rządowego projektu

ustawy o zmianie ustawy o Agencji Restruktu-ryzacji i Modernizacji Rolnictwa (druk nr 2000).

l Rozpatrzenie projektu planu pracy Komi-sji na okres od 1 stycznia do 30 czerwca 2014 r.

l Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwo-ju Wsi na temat osiągniętego porozumienia WTO z grudnia 2013 r.

l Informacja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o udziale w pracach Rady Ministrów Unii Europejskiej ds. Rolnictwa i Rybołówstwa w grudniu 2013 r.

09.01.2013 – Sejm RPl Pierwsze czytanie poselskiego projek-

tu ustawy o zmianie ustawy o gospodarowa-niu nieruchomościami rolnymi Skarbu Pań-stwa (druk nr 1925).

Opracowanie: KRIR

Z prac sejmowej i senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

3 stycznia br. zarząd KRIR przekazał do Ministerstwa Finansów uwagi samo-rządu rolniczego w tej sprawie zauwa-

żając, że wprowadzenie pełnego odlicze-nia podatku VAT od samochodów i kosz-tów eksploatacji jest korzystnym zapisem dla rozwoju przedsiębiorczości w kraju. Pro-pozycje rozwiązań zakładają, że jeśli samo-chód o masie całkowitej powyżej 3500 kg lub samochód osobowy, będzie wykorzy-stywany wyłącznie w celach związanych z działalnością gospodarczą, odliczenie VAT-u będzie przysługiwało w wysokości 100%. A to oznacza, że samochody uży-wane wyłącznie na cele działalności firmy mogą uzyskać prawo do pełnego odlicze-

nia VAT, a także możliwość odliczenia VAT od zakupu paliwa czy wydatków eksplo-atacyjnych. Dotychczas obowiązuje zasa-da, że przedsiębiorca przy zakupie samo-chodu może dokonać odliczenia do 60% VAT-u wykazanego na fakturze, jednak kwota ta nie może przekroczyć 6 tys. zł, bez możli-wości odliczenia VAT od paliwa. Nowe roz-wiązanie dla wielu osób prowadzących dzia-łalność gospodarczą może okazać się roz-wiązaniem korzystnym finansowo w posta-ci ponoszenia mniejszych kosztów.

Samorząd rolniczy zwrócił uwagę, że w proponowanej ustawie projektodawca zamierza wprowadzić ograniczenia w odli-czaniu VAT od samochodów wykorzystywa-

nych zarówno do działalności, jak również do celów prywatnych. Jednak zapropono-wane rozwiązanie – dotyczące ogranicze-nia prawa do odliczenia podatku naliczo-nego do 50% kwoty podatku wynikające-go z tzw. mieszanego wykorzystania samo-chodu jest krzywdzące.

Przyjęcie upraszczającego założenia, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczal-nej masie całkowitej do 3,5 tony służy użyt-kowaniu mieszanemu jest niedopuszczal-ne. Nie można z góry zakładać, że dany typ samochodu jest wykorzystywany zarówno do celów działalności, jak i celów prywat-nych, co uzasadnia ograniczenie prawa do odliczenia VAT. Przyjęcie sztywnego założe-nia proporcji 50:50 między wykorzystaniem auta na cele firmowe i prywatne z pewnością jest dyskryminujące dla sporej grupy przed-siębiorców, którzy wykorzystują samocho-dy w większym stopniu na cele służbowe niż osobiste. Izba Przemysłowo-Handlowa szacuje, że 95,5% aut dla przedsiębiorców, to zwykle narzędzia pracy i powinny dawać możliwość pełnego odliczenia podatku VAT – poinformował zarząd KRIR.

Samorząd rolniczy podkreślił, iż na uwa-gę zasługują rozwiązania prawne w Niem-czech czy Czechach, gdzie przysługuje peł-ne odliczenie podatku VAT. Jedynie każde prywatne użycie samochodu jest zgłaszane do opodatkowania, natomiast w Holandii każdorazowe użycie samochodu do celów prywatnych rodzi naliczenie podatku z tego tytułu przy jednoczesnym pełnym odlicze-niu VAT-u. Niestety, planowane zmiany nie będą także korzystne dla wielu przedsię-biorców – stracą ci, którzy mają samocho-

dy ciężarowe i specjalistyczne i używają ich zarówno w firmie, jak i prywatnie. Dziś mogą odliczać VAT w całości, a po zmianach tyl-ko w 50%.

Zarząd KRIR zauważył, iż dokonanie pełnego odliczenia podatku VAT od pojaz-du przeznaczonego wyłącznie na działal-ność gospodarczą pociąga za sobą złoże-nie informacji do Urzędu Skarbowego. Pro-ponowana zmiana ustawy dopuszcza złoże-nie korekty na okoliczność nieusprawiedli-wionego pełnego odliczenia, jednak skut-kuje to sankcjami skarbowymi. Korekta nie powinna nieść za sobą sankcji karnoskar-bowych, jedynie zobowiązanie do złożenia wyjaśnienia. W obecnym systemie prawno--skarbowym korekty są formami dopusz-czalnymi, wymagającymi jedynie dołącze-nia wyjaśnienia.

Zaproponowane przepisy dot. korekt podatku naliczonego są, zdaniem zarządu KRIR, mocno kontrowersyjne. Wynika z nich bowiem, że w przypadku np. samochodu wykorzystywanego zarówno do czynności zwolnionych, jak i do czynności opodatko-wanych VAT, jego sprzedaż należy opodat-kować, nawet w sytuacji nie odliczenia VAT przy nabyciu. W takim przypadku – przy doliczeniu podatku dochodowego – trzeba będzie oddać do Urzędu Skarbowego pra-wie połowę wartości takiego samochodu. Nadal powinna obowiązywać zasada zwol-nienia z VAT przy sprzedaży tych samocho-dów, którym nie przysługiwało odliczenie VAT przy nabyciu.

Opracowanie: KRIR

Zmiany w rozliczeniach VAT od samochodów

Ministerstwo Finansów przedstawiło do konsultacji społecznych projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Zmiany w projektowanej ustawie wprowadzają kompleksowe uregulowania w przepisach doty-czących rozliczenia VAT-u od samochodów osobowych i innych pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Posze-rzony został katalog aut podlegających pełnemu odliczeniu VAT. Są to zmiany korzystne – oczekiwane przez przedsiębiorców i wszystkich tych, którzy prowadzą działalność gospodarczą, ale jednocześnie wymagają dopracowania rozwiązań przy „miesza-nym” użytkowaniu samochodów.

Page 8: Polska Wieś nr 1/2014

PW 35styczeń 2014 NR 1

Pyłem nazywamy cząstki ciała sta-łego, które oderwane od niego przez pewien czas pozostają

zawieszone w powietrzu. Pyły emi-towane na stanowiskach pracy cha-rakteryzują się różnymi własnościami, wynikającymi z ich budowy, jak i pro-cesu technologicznego, podczas któ-rego powstały.

W rolnictwie pyły powstają naj-częściej podczas takich procesów jak: mielenie, szlifowanie, kruszenie, brono-wanie, młócenie, cięcie drewna, siew, nawożenie, przesypywanie nawozów lub innych sypkich substancji. Nale-ży podkreślić, że źródłem zapylenia może być również tzw. pylenie wtór-ne, powstające z pyłów zalegających na powierzchni maszyn i urządzeń, kon-strukcji, meblach i podłodze. Dlatego w pomieszczeniach, w których wystę-puje zapylenie, usuwanie zgromadzo-nego nadmiaru pyłu istotnie wpływa na zmniejszenie zapylenia.

Ze względu na skutki zdrowot-ne, najniebezpieczniejsze są cząst-ki pyłu o średnicy poniżej 7 mm. Tak mała średnica umożliwia przeniknię-

cie cząstek do pęcherzyków płucnych – miejsca wymiany gazowej. Cząstki te stanowią tzw. część wdychalną pyłu. Należy jednak pamiętać, że również pył o większych cząstkach, osadzający się w obrębie górnych dróg oddecho-wych (jama nosowa, krtań, tchawica, oskrzela), może uszkodzić mechanizm eliminacji pyłu z organizmu, wywołu-jąc różnego rodzaju schorzenia i uła-twiając wnikanie pyłu do płuc.

Do najgroźniejszych substan-cji nieorganicznych występujących w pyłach należą związki krzemu. Dzia-łanie pyłów zawierających te związ-ki ma charakter przewlekły, a skutki oddziaływania występują zwykle po wielu latach, w postaci stanów zapal-nych dróg oddechowych i nowotwo-rów. Szczególnie niebezpiecznym pyłem zawierającym związki krzemu jest pył azbestu. Inne pyły zawierające krzemionkę to pyły: cementu, węgla kamiennego i brunatnego, talku, weł-ny mineralnej, ziemi i pyły pochodzą-ce z kamieni szlifierskich.

Nie należy jednak zapominać, że również inne pyły, z pozoru obojęt-

ne dla organizmu człowieka, mogą stanowić poważne zagrożenie. Pyły drzewne, powstające podczas cię-cia bądź szlifowania drewna, mogą być przyczyną wielu chorób układu oddechowego, m.in. mogą powo-dować nowotwory nosa. Do najnie-bezpieczniejszych należą pyły drewna twardego oraz pyły pochodzące od często występującego w Polsce drze-wa, jakim jest sosna.

Szczególnie niebezpieczne dla organizmu człowieka są pyty tok-syczne mogące prowadzić nie tylko do ww. chorób układu oddechowe-go, ale również bezpośrednio do zatruć całego organizmu człowieka. Do pyłów takich, mogących wystąpić w rolni-ctwie, zaliczane są przede wszystkim pyły powstające z nawozów sztucznych podczas ich przygotowywania, prze-sypywania oraz rozsiewania, a także pyły zawierające wapno. Z tego rodza-ju pyłami wiąże się jeszcze inne zagro-żenie, a mianowicie, w zależności od składu chemicznego preparatu nawo-zowego może on być w różnym stop-niu podatny na samozapłon. Dlatego

nie należy przechowywać większych ilości nawozów w pobliżu słomy, siana, a także smarów czy rozpuszczalników.

Zapylenie powietrza może być przyczyną wielu groźnych chorób m.in. takich jak astma oskrzelowa albo alergiczne zapalenie pęcherzy-ków płucnych (płuco rolnika). Więk-szość osób nie łączy wystąpienia duszności, kaszlu, bólu głowy, bólu mięśni czy też gorączki z wykonywa-nymi kilka godzin wcześniej pracami gospodarskimi. Objawy chorobowe, jako efekt wdychanego pyłu, występu-ją często dopiero po kilku godzinach. Czasami choroby są efektem częste-go przebywania w otoczeniu, w któ-rym występują liczne pyły powstałe przy pracy z materiałami roślinnymi (np. z ziarnem zbóż, sianem, kiszon-ką), które wykazują oznaki rozkładu.

Składniki pyłu rolniczego to głównie: l  bakterie, które w tym przypadku na ogół nie wywołują chorób o cha-rakterze zakaźnym (jak np. gruźlica), ale są ważną przyczyną chorób aler-gicznych i immunotoksycznych;l  rozkruszki (rodzina roztoczy), wydalające kał o działaniu alergizu-jącym (uczulającym);l  grzyby pleśniowe, których zarod-niki działają podobnie jak bakterie;

l  pyłki kwiatowe, wywołujące aler-giczny nieżyt nosa (pyłkowicę), ale czasami również astmę;l  różne cząstki roślinne (fragmen-ty łusek nasiennych, włoski, ziarna skrobi), które mogą działać również uczulająco, chociaż ich działanie jest słabsze, niż poprzednich czynników.

Aby ustrzec się przed negatywnym oddziaływaniem pyłów, trzeba podjąć szczególne środki ostrożności. Najbez-pieczniej jest, w miarę możliwości, uni-kać kontaktów z pyłami. W czasie pra-cy należy zakładać maseczkę ochron-ną na twarz. Pomieszczenia, w których przebywamy powinny być często wie-trzone. Tam, gdzie to możliwe, należy zamontować wentylację a ziarno prze-chowywać w warunkach niskiej wil-gotności i niskiej temperatury. W razie choroby skontaktować się z lekarzem i powiedzieć mu o wcześniejszej pracy w silnym zapyleniu. Należy pamiętać o dbaniu o drogi oddechowe i ogranicza-niu kontaktu z alergenami, które mogą doprowadzić do poważnych chorób.

Opracowanie: KRIR

Na podstawie publikacji na www.ciop.pl oraz ulotki KRUS „Pył występujący w rol-nictwie jest niebezpieczny.” oprac. prof. dr hab. Jacek Dutkiewicz, Warszawa 2006.

Zagrożenia pyłowe w rolnictwieFundusz Składkowy USR