Szanowni PaństwoDrodzy laureaci„Poetycko o pogodzie” to album zawierający prace konkursowe dzieci i młodzieży z całej Polski. Organizatorem konkursu poetyckiego był Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Jest nam niezmiernie miło, że nasz pomysł spotkał się z tak ogromną aprobatą i zainteresowaniem. Jego celem było rozpowszechnienie i zaciekawienie najmłodszych tematyką meteorologii, klimatologii i hydrologii. Z dumą możemy oświadczyć, że cel został osiągnięty - nadesłano ponad 300 prac! Ze względu na tak dużą ilość dzieł, mogliśmy zamieścić tylko niektóre z wierszy. Uczestników konkursu podzieliliśmy na dwie grupy wiekowe: od 6 do 12 lat i od 13 do 18 lat. Prace nadsyłali uczniowie szkół z całej Polski. Każdy z wierszy był wyjątkowy, każdy ukazywał codzienną pracę IMGW obejmującą prognozowanie, ostrzeganie, obserwowanie czy wykonywanie pomiarów. Duża różnorodność dzieł młodych Poetów zrobiła na nas ogromne wrażenie. Dlatego też Jury, miało ciężki orzech do zgryzienia. Po bardzo długich i burzliwych naradach udało się wyłonić grupę zwycięzców. Mam nadzieję na powodzenie kolejnych naszych konkursów, bardzo dziękuję wszystkim uczestnikom i jeszcze raz gratuluję laureatom.Przyjemnej lektury.

Dyrektor Naczelny IMGWDr inż. Mieczysław S. Ostojski, prof. WSŚ

I kategoria do lat 12

Izobary – I miejsce

Rozgniewane izobaryza bary się wzięłyi już wcale nie na żartyściskać się zaczęły.

Izoterma prosi grzecznie skończcie już ten ścisk,bo jak spadnie wam ciśnieniebędzie wielki niż.

Słońce znów zasłoni chmura pewnie lunie deszcz,spadnie mi temperatura,przejdzie zimny dreszcz.

Niech się pani tak nie martwi deszcz też musi być,by w perełkach jego kroplitęcza mogła lśnić.

Jakub Pszonak, lat 9Lębork

Pogodowy zawrót głowy – I miejsce

Początek roku to sroga zima: sypie śnieg, mróz mocno trzyma,syberyjski mamy wyż a ja myślę: Zimo! Kysz!

W marcu mamy ocieplenie, wszyscy cieszą się szalenie:śnieg topnieje, Celsjusz w górę, wiosnę czuję już przez skórę!

Słońce coraz wyżej świeci, południowy wietrzyk leci,atlantycki niż baryczny niesie front atmosferyczny,ciepły – a więc stopnie w górze i te w szkole i w naturze.Gdy się ciepły z zimnym zderzy, pewnie piorun gdzieś uderzy,błękit nieba się zachmurza, to przestroga: zagrzmi burza!!!

Ciepłe prądy zwrotnikowe to wakacji już zapowiedź!Słupki skaczą do 30stki, ledwo mieszczą się na skalę,lecz ciśnienie idealne, wiwat więc hektopaskale!!!

Szkoła, jesień już nadchodzi, słońce szybciej nam zachodzi,żółkną liście, deszcz popada, znowu zima się tu skrada…

Tak nam się pogoda zmienia, wyże, wiatry i ciśnienia,ocieplenia, ochłodzenia…By prognoza się sprawdzała jest potrzebna wiedza cała.Synoptyków to zadanie by przewidzieć, co się stanie.Dla nich to jest łatwa sprawa,

dla mnie ten wiersz to zabawa!

Przemysław Wcisło, lat 11Nowy Dwór Mazowiecki

Pogoda – II miejsce

Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej,Udzieli nam porady mądrej,

Przepowie, jaka będzie pogoda,Czy będzie z nieba śnieg padał, czy woda,

Czy oby słońce przedrze się przez chmury,I dzień jutrzejszy nie będzie ponury,

Każdy słucha prognozy pogody,Czy to człowiek stary czy młody,

I każdemu na pięknej pogodzie zależy,A wszystko Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej zmierzy.

Klaudia Kubrak, lat 11Elbląg

Jeśli chcesz być synoptykiem… II miejsce

Jeśli chcesz być synoptykiem,patrz na chmury i się ucz.Będziesz dobrym przewodnikiem,w chmurach prognoz znajdziesz klucz.

Gdy pierzaste są cirrusy,to opadów dziś nie będzie.Chmury te jak papirusywróżą zmiany aury wszędzie.

Jak się trochę zdenerwującumulusy – letnie chmury,deszczem chwilę pokrapują,nie zaleją dużej dziury.

Chmury stratus przykrywająniebo szczelnie tak jak koci w śmietanę mgły zbijają,Straszna wtedy każda noc!

Jakub Kwiecień, lat 12Ostrowiec Świętokrzyski

Taniec słońca – II miejsce

Dzisiaj rano słonko wstało,uśmiechnięte buzią całą.Pokazało ząbki złote,Dziś zaczynam mą robotę.

Ogrzać wszystko me zadanie,To ciekawsze jest niż spanie.Więc rozgoszczę się na niebie,Aby ogrzać także Ciebie.

I posłało swe promyki,Ponad lasy i strumyki.Rozchyliło pąki kwiatom,I ogrzało sierść zwierzakom.

Gdy nad lasem przebywało,Szepty wiatru usłyszało.Ukłoniło się w podzięce,Pochwyciło go za ręce.

Ożywiony ciepłym tchnieniem,Wiatr posłużył mu ramieniem.I tak tańczą sobie wzajem,Czyniąc wiosnę zwaną majem.

Wschód na zachód się odmienia,Dziś już koniec swawolenia.Słońce oczy swe przeciera,Za zasłonę gór się wdziera.

Jutro wstanie wczesnym świtem,Napełniając świat zachwytem.

Jan Garwoliński, lat 11Chotomów

Do projektantów z Centrum Mody – II miejsce

Proszę urządzić pokaz pogody.Muszę to wiedzieć, zaraz, dziś, już!Co jest modniejsze słońce czy mróz?Jaka pogoda jest dzisiaj modna?Letnia, gorąca czy raczej chłodna?Proszę dorosłych o przebaczenie,ale to ważne dla mnie szalenie.No bo dlaczego gdy u nas zimaTo mama marzy o Filipinach?A kiedy słońca na niebie w bród

To tato krzyczy: Lód gdzie lód?Albo marudzą że śniegu nie maa gdy już spadnie że odśnieżać trzeba.Więc gdy już poznam te trendy modyzaprojektuję mapę pogodytak by zgodnie z wybranym fasonemśnieg lub słońce miał każdy nad domemWymagającym na koniec wręczęNajnowszy model – wspaniałą tęczę.Proszę o rady, co jest dziś w modzieBo dość mam wzdychań o niepogodzie!

Rafał Walicki, lat 10Polkowice

Jak to pewna chmurka pokochała ogórka - wyróżnienie

Pewna chmurka trochę dużaTrochę mała, w ogórku się zakochała.Mój ogórku, mój zielonyTaki jesteś przeziębiony.Przytul mnie – jestem gorącaBo byłam gdzieś blisko słońcaI tak mocno się ogrzałamŻe troszkę wyparowałam.A ogórek przeziębionyKicha, kaszle jak szalony.Jest dziś bardzo nie w humorzeWięc do chmury mówi srodze:Idź stąd brzydki cumulusieNie zasłaniaj nieba dłużej!Więc się chmura obraziłaI ogórka postraszyła:Przyszedł wiatr, wyrwał ogórkaI uciekła szybko chmurka.

Mikołaj Kozok, lat 10Tychy

Idzie wiosna - wyróżnienie

Kiedy wiosna się zbudziła.Oczom własnym nie wierzyła.Jeszcze smutno, jeszcze biało.Wszędzie zimno, brudno i szaro.Więc zawołała motyle, skowronki oraz szpaki.Zaczynamy wiosenne porządki.Zajrzał wietrzyk we wszystkie zakątki.I wysprzątał na polu grządki.Ptaki na nieba błękicie.Piękną tęcze rozwiesiły.Wiosna kwiaty rozsypała.Słonko chmurkom wypolerowała.Teraz pięknie jasno świeci.Grzeje kwiaty oraz dzieci.

Jan Cygan, lat 11Zakliczyn

Pogoda ducha - wyróżnienie

Spadki ciśnienia, fronty burzowe,Wiatry zachodnie lub południowe,Upał i mróz, zamglenia liczne,Wszystko to zjawiska meteorologiczne.Ale nie ważne skwar czy zawieruchaBo zawsze najważniejsza jest pogoda ducha.

Karol Kukieła, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Podzim i insze pory roku - wyróżnienie

Kej podzim i wiater dmieChlapaka i mroczy sieTy łoblykasz szlafrokI idziesz pod kaflok.

Kej zima,mróz blumy sztrykuje,Kożdyn wartkona dwór się rychtuje.Śniegu kula ciepać chce,Nie dziwa sieŻe wiater dmie.

Wiosna daje boliczki i sirotki,Pikne som tedy zagrodki.Filcoki zebujesz i halbki obujesz.

Latem fest gorko,Dyć świci słonko.A dyszcz tyż być musi,Tedy żar ziela nie udusi.

Marcin Sedlaczek, lat 12Tarnowskie Góry

II kategoria od lat 13

Prognoza pogody - I miejsce

Moi drodzy, czy wy wiecieJaki klimat jest na świecie?Kto przewidzi nam pogodę,Suszę, pożar, wielką wodę?

Otóż w ważnym InstytucieCiężko myślą mądrzy ludzie.Mają różne urządzenia,Do pogody przewidzenia.

Mierzą, liczą, obserwują,Bezpieczeństwa wciąż pilnują,Atmosferę na wskroś znają,Przed klęskami ostrzegają.

Dzięki temu wielu ludzi,Gdy do pracy znów się budzi,

Wie jak ma się przygotować,I jak innych los ratować.

Rybak, lotnik i marynarzOd prognozy dzień zaczyna.Sami dobrze więc widzicie,W czyich rękach jest ich życie.

Gdy się wokół trzęsie ziemia,Kiedy klimat nam się zmienia,W mig prognostyk reagujeI o wszystkim informuje.

Dobrze, że ktoś nas pilnujeI prognozę odczytuje.Specjalistom zawdzięczamy,Że pogodę zawsze znamy.

Michał Weiland, lat 14Świdnica

Prognoza pogody – I miejsce

Witam Państwa serdecznie,choć na dworze dzisiaj wietrznie.Krótko z Państwem zabawię.Tylko prognozę pogody przedstawię.

Wieczorem znacznie oziębi się w kraju.Niestety, nie będziemy się czuć jak w maju.Wystąpią przygruntowe przymrozki.Przysporzy to rolnikom kolejnej troski.

Nad ranem wystąpią zamglenia.Kierowcy muszą uważać, by nie potrącić jelenia.

Natomiast w dzień, moi mili,Słoneczko życie Państwu umili.Rozgrzeje ono kraj cały,Będą rośliny się przebijały.

Ciepła będzie na tyle,Że do tańca ruszą motyle.Słoneczne promienie rozbudzą życie.W szafie zostanie ciepłe okrycie.

Natomiast wieczorne zachodzące słońceCzerwienią oświetli horyzontu krańce.Rośliny i zwierzęta ukoi na noc.Życzę Państwu dobranoc.

Łukasz Dańczyszyn, lat 13Lubań

Melodia pogody – II miejsce

Cisza…Tylko mały wiaterek gdzieś w polu biega.Czasem liść zatańczy, zaszumią drzewa.Niebo szarym płaszczem wszystko okrywa.Z góry sypia się diamenty, słońce je pokrywa.

Spokojny wiatr w wichurę się zmienia,Już nie szepce lecz krzyczy, do poety przywiewa wenę.

Ptaki przestały głośno śpiewać,Bo inna muzykę przygrywa im Ziemia.

Z nieba zaczęły rozwijać się wstęgi…Tak znikome! Tak piękne! Tak straszne!Wszystko migocze,Raz ciemne… Raz jasne…

Czy to gwiazdy spadają, czy anioły stępują?Niebo się rozdziera, pioruny wysypują!Może ktoś rozzłościł Zeusa?!Nie…!To tylko zesłana przez Matkę Ziemię burza.

Lecz to wszystko po chwili minie.I znów zapanuje spokój.Zawisną nad nami barwne tęczy linie,A ptaki wzniosą się ku obłokom.

Ziemia komponuje nam te melodie.Czasem słoneczne, a czasem deszczowe…Każda nuta, niesie inną pogodę…Dlatego raz szaro i mgliście, a raz kolorowo…

Wsłuchaj się w tę pieśń naturyI nie dziw się, gdy spotka Cię dzień bury.Żyj zgodnie z rytmem, bo Ziemia też ma humory,Najpierw daje słońce, potem każe chodzić z parasolem.

Monika Łojba, lat 15Lubań Śl.

Podniebny spektakl – II miejsce

Nadciągnęła wichura jak gniewny kochanek,Pannie młodej niosąc w podmuchach swój wianek;A w niebiańskim welonie narzeczonej wpiętoPoranną rosę i mgłę w powietrzu zamkniętą,Jakby w niewoli była. Orszak kroczy dumnie,Dzwony zagrały, goście przybywają tłumnie:Wiatr przechadza się władczo po komnatach nieba,Niby słodko gawędzi, niby wszystkim schlebia,Lecz przy tym syczy i parska, miota się, krząta,Rozstawia wszystkie chmurki za karę po kątach;I te małe puchate, w kędziorach owieczki,I szkaradne, gniewliwe, z całkiem innej beczki,I niewinne, z dziewiczo białymi szatami.Jak też czarne, złowrogie, skumane z czartami

Wtem upiorne nadeszło straszydło podniebne –Burza, w gromnistej sukni utkanej zapewnieZ pacierzy piorunów, z bladych jutrzni błyskawic,Interdykty nieba mając sobie za nic.I nagle bez chwili namysłu, rozwagi dojrzałej,Zaczęła siać zamęt z nadludzkim zapałem:Wycisnęła z powietrza, jak z sokowirówki,Ten zaspany poranek burzowej szarówki;Jeszcze nie popiel, a już nie światła złociste,Już nie pomarańcze, a czerwienie krwiste…

Pewien meteorolog, widząc to nieszczęście,Postanawia więc w końcu wziąć sprawy w swe ręce:

Komunikat „meteo” śle spiesznie do prasy,W końcu: Dość – głośno rzecze – tej podniebnej krasy!;Po czym chwyta farbki i pędzelek cieniutki,By harmonię niebu zwrócić, wszelkie zebrać smutki.Kilkoma ruchami, niczym artysta zręczny,Nakreśla na niebiosach przejrzysty łuk tęczy.

Dominika Lachowicz, lat 15Kraków

Ulewa - II miejsce

Gdy promienie słońca przez okno wpadają,piękną pogodę nam zapowiadają.Poranku rosa na listkach rozbłyska,gdy mgła poranna osiada na listkach.Budzą mnie ptaszki: słowiki, skowronki,szumiące za oknem malwy i dzwonki.Myśli me biegną ku błękitnemu niebu,a chmurki pierzaste przyniosą nam trochę deszczu.Lecz po południu szare chmury kłębiaste zasnuły niebo,aż słońce przygasło.Błyskawice i grzmoty rozdarły czarne niebo,Witam Cie majowa ulewo.

Aleksandra Kobylarz, lat 13Lubań

Sprawdzian - II miejsce

Lekcja geografii się zaczęła,Pani jak zwykle przy dzieciach z wesołą miną stanęła.Że będzie test każdy wie,Dlatego jeszcze do nauki się rwie.Wszystkich pytań temat to pogoda,Najlepiej wszystko wiedziała Jagoda.Co to jest klimat? – od razu wiedziała,Pani aż promiennego uśmiechu dostała.Wiatr, barometr, termometr – te definicje tam były,Meteorologia oraz osady – też się nie ukryły.Opisać pogodę za oknem trzeba było,Trochę śniegu dzięki słońcu ubyło.Zachmurzenie – dość duże,Choć znajdzie się słońce na chmurze.Lecz nagle dzwonek zadzwonił,Wiatr szybko dzieci z klasy przegonił.Pani ma nadzieję, że test dobrze napisały,I ze swoich ocen będą się śmiały.

Malwina Gontarz, lat 14Lubań

Pogoda - wyróżnienie

Panna ta ma chimery sweCzasem dobre, czasem złe.Raz małym deszczykiem nas poleje,Innym razem słonkiem ogrzeje.Barwną tęczą zauroczy,Promykami słońca zajrzy w oczy.Innym razem jest wietrzna, zimna i ponuraNiczym gradowa chmura.Bywa też złośliwa,Mrozem i śniegiem świat okrywa.No i znów jest radosna i wesoła.Kolorami nas woła.Nie pytajcie kto to taki,Bo to są pogody oznaki!

Daria Klimkowska, lat 14Rypin

Pogoda ducha - wyróżnienie

Może nikt mi nie uwierzy,że w pogodzie sedno leżyGdy słoneczko jasno świeci,Wszędzie wokół słychać dzieciGdy zaś kapie, grzmi i leje,Nawet pies się nie zaśmiejeLecz gdy zrobią się kałużei przeminą wiatry, burze,znów usłyszeć można dzieci,aż radośniej słonko świeci.

Kiedy spadnie śnieżny puszekniczym pierze z anielskich poduszek,gawiedź wszędzie widać, słychać…sanna, bałwan, śnieżki wokoło,Jak nam wszystkim jest wesoło!

Sedno leży więc w pogodzie,no i oczywiście w zgodzie.

Agnieszka Matyjas, lat 13Krasnystaw

Marcowa pogoda - wyróżnienie

„W marcu jak w garncu” mówi przysłowie,a o co chodzi zaraz się dowiesz.

W poniedziałek już od rana,słońce świeci, proszę pana.Myśli mama oraz tato:„Czyżby już nadeszło lato?”

A we wtorek deszcz już leje,zimny wiatr bez przerwy wieje.Ciemne chmury dookoła.„To już jesień!” – Jacek woła.

W środę wokół wszędzie biało,mnóstwo śniegu napadało.Wszędzie zaspy, zawierucha.Wraca zima? Nie, posłuchaj!

W czwartek znowu słońce świeci,już z radością skaczą dzieci.Nagle piorun, potem grzmoty,burza rusza do roboty!

W piątek już od rana mgłaludzi w białe mleko pcha.Potem mżawka, lekki deszczyk,od południa lekki wietrzyk.

A w sobotę, rad nie radślad swój pozostawił grad.

Białe kulki leżą wszędzie.Zima wiosną? Co to będzie?

Lecz niedziela już radosna,bo nadchodzi właśnie wiosna.Słonko świeci, deszcz nie pada,tęcza barwy swe rozkłada.

Kapie, sypie, kropi, mży,dmucha, wieje, siąpi, grzmi.Czy to tylko mi się śni?

Błoto, chlapa, śnieg i woda,to marcowa jest pogoda.

Arkadiusz Twardowski, lat 14Legionowo

Kaprysy pogody czyli cztery pory roku – wyróżnienie

Pogoda bardzo często kapryśna bywaTo świeci słońce, to deszcz po oknach spływaZapowiedzi pogody często się sprawdzająBo wyże i niże wciąż się przemieszczają

W zimie trzaskający mróz i lódPowoduje bardzo wiele szkódŚnieg na dachach, zasypane uliceTo powodują szalejące śnieżyceZamarznięte wybrzeże Bałtyku i rzekiKruszenie lodu zajmie lodołamaczom wiekiSpadające sople, łamiące się drzewaWychodzić z domu się odechciewa

Gdy temperatura się podniesieZwierzęta obudzą się w lesieWtedy śnieg się topić zaczniePoziom wody obserwujmy bacznie!Słońce mocniej zaświeciZaczną bawić się dzieciI gdzieniegdzie pierwsze kwiatkiPokażą już swoje płatkiTu żółto, biało lub fioletowoW lasach, jak w bajce kolorowoZakwitną drzewa, pojawią się bazieMgły wiosenne będą na razieWrócą ptaki, zazieleni się trawaW gniazdach kwilenie i wrzawa

Przyjdą pierwsze burze, zjawią się upałyDwadzieścia stopni przez dzień całyGdy wyże i niże nagle się spotkająPrognozy gwałtowne opady nadająW czerwcu wakacje się rozpoczną

Dzieci z ochotą nad morzem odpocznąBędą wyjeżdżać nad rzeki i w góryNie przeszkodzą im nawet ciemne chmuryDojrzeją jagody, wiśnie i czereśnieSłońce wstawać będzie bardzo wcześnieLecz skończy się czas gdy jest ciepło i miłoWciąż działa zasada – co było się skończyło

Po sierpniu jest wrzesieńI zaczyna się jesieńLiście i kasztany opadająLudzie w lasach grzyby zbierająNiektóre zwierzęta w sen zapadająBo srogiej zimy się obawiająPtaki na południe odlatująGęste mgły się w dolinach snująZłociste liście ziemię pokrywająI bardzo często deszcze padająDzień już nie jest taki długiCodzienność – jesienne szarugiGdy słońce swój bieg ku ziemi zniżaTo znak pewny, że zima się zbliża.

Agnieszka Kowalik, lat 13Modliborzyce

Pozostałe nadesłane wiersze

Meteo

Niebo chmurątwarz zasłania.Oko słońcagrzeje nas.Jeszcze słowik,jeszcze łaniawie, że przyjdzie burzy czas.Już w oddalisłychać grzmot.Pęk błyskawicniczym młotwali, tłucze i naciska.Chowa się kto żyw,

uciekają do domów ludziska.Pierwsze krople jak orzechy wielkielecą już na ziemię.Później dzieci ich maleńkiedeszczem zwanym sąwiosennym.A gdy wrzawatam na górzedobiegnie końca,to powita nas radośniepani tęcza- córka słońca

Karolina Pietruszewska, lat 11 Włocławek

Taniec tęczy

Słońce i deszczyk żywioły dwaw tańcu spotkały się pewnego dnia.Słońce żółciutkie i delikatne,a deszczyk lekki jak poranna mgła.Tańczyły razem tańce dwaświat błysnął tysiącem barw.Lecz nagle cóż…coś stało się,słońca już nie ma, deszczyku też.Tęczowy nastrój otoczył nastęcza wiruje, tańczy świat.Wokół tysiące barw mieni sięjak wachlarz pięknie iskrząc się.

Adam Piasecki, lat 10Włocławek

Czasem słonko, czasem deszcz

Świeci wysoko na niebie słońce.Wielkie, okrągłe jak ogień palące.Gdy nam za ciepło wtedy deszcz pada.Tak to w przyrodzie dobrze się składa.Wszyscy lubią wiatr we włosach,w drzewach, trawie, zboża kłosach.Dzieci zaś kochają śnieżek,gdy powietrze mroźne, świeże.Mróz po świecie zimnem dmucha,by wyjść na dwór trzeba zucha.

Karolina Smolińska, lat 9Włocławek

Dopiero wszystko się zaczęło

Kiedy siedzę przy oknieWidzę puchatego bałwanaNagie drzewa kwilące jak dzieciPrzystanek w wielkiej białej czapceUmówiliśmy się tamAle nie przyszedłeśMam ochotę moimi łzamiRozpuścić ten śnieg i lódTęsknie do wiosny i lataWróć do mnieMoja uraza minęłaZapełnij pustkę w moim zamarzniętym sercuCzy mogę mieć nadzieję na to ciepłoSkoro wszystko dopiero się zaczęło

Sandra Wiśniewska, lat 11Inowrocław

Moja pogoda

Moja pogodo, moja pogodo Powiedz mi kochanaJaka jutro będziesz z rana?Może grad,Może śnieg,A może mżawka mała?Powiedz mi kochana!

Aleksander Szlęk, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Pory roku

Wiosną rozwijają się pąki kwiatów,A skowronek lata po niebie podśpiewując.Cała natura budzi się do życia.

Wkrótce przemijają wiosenne dni i nadchodzi lśniące lato.Ptaki latają na tle prażącego słońca.Dzieci uszczęśliwione nadejściem lata hasają po podwórku.

Po letnich upałach przychodzi czas na jesienne słoty.Drzewa mienią się różnymi kolorami,A w powietrzu unosi się miły zapach jesieni.Wszyscy wyruszamy do lasu szukać darów pani jesieni.

Z czasem liście zdobiące piękne dęby, buki i inne drzewa zaczynają opadaćA ptaki odlatują na południe.Nadchodzi zima.Zwierzęta, przykryte grubą warstwą białego puchu,Zapadają w sen.Na dworze jest mroźno.Nikt jednak nie stroni od wyjścia na zewnątrz.Biały puszek srebrzy się wesoło,A bałwan uśmiecha się do nas radośnie.Każda pora roku jest inna, i przynosi coś innego.

Krzysztof Marszałek, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Pod namiotem

Jesteśmy pod namiotem,Rodzina zalewa się potem.Jest środek lata, duszno,Za chwilę strugi deszczu chlusną.

Jedyne schronienie jest pod namiotem,Zaczyna padać, co będzie potem?Namiot stary ledwo się trzyma,A tu zaczęła się prawdziwa zadyma.

Leje jak z cebra, burza szaleje,Deszcz leje, leje i leje.Grzmoty jakby ktoś w bębny walił,A błyski jak wytop stali.

Śluzy zamknęły się,Przeżyliśmy potop.Tęcza zabłysła na niebie,A blask słońca spadł na ziemię.

Emil Norejko, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Cztery pory roku

Pada śnieg za oknem.Ja w domu nie moknę.Szyby całe w szronie.Ja się w domu chronię.

Gdy nadejdzie wiosna,wybiegnę na pole,na boisku z kolegamibędę strzelał gole.

Słońce mocno grzeje,nad rzeką ochłoda.Na upały i gorączkizjemy sobie loda.

Kalosze, parasolsą niezbędne teraz,bo już jesień deszcze niesiei wichurę nieraz.

Zima, wiosna, lato, jesień.Każda pora coś przyniesie.Jedna słońce i pogodę,druga chmury, wiatr i słotę.

Lubię wszystkie pory roku,lecz najbardziej, gdy jest spokój!

Tobiasz Tomczak, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Liście

Liście na wietrzeZ drzew porywał podmuch

Lecą nad potokiemCo oddech jego niesie szum falLecą nad polemCo szum zbóż echem niesie nad horyzontLecą nad niską górąCo niesie spokój niezrozumiały

Liście lecą i widzą dary NATURYKtóra powoli konaStłumiona tchnieniem MIASTA

Jolanta Betłakowska, lat 12Boża Wola

Cztery pory roku

Wiosną kiedy słonko świeciNa podwórze biegną dzieci.Bawią, skaczą, wygłupiają,buźki w słońcu opalają.

A gdy lato już nadejdziezamki z piasku stawiać będzieZosia, Antoś oraz Jacekależ świetną mają pracę.

Jesień z dworu je przeganiadosyć maja już bieganiaPo podwórku zachmurzonymczęstym deszczykiem zroszonym.

Biała zima zaś zapraszana saneczki pierwsza klasa.Gdy do domu już wrócimygorące kakao sączymy.

Zofia Piotrowska, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Zimowe igraszki

Pada śnieg, pada śnieg,będzie biało,będzie wiało.Pada śnieg, pada śnieg,już pierzynką okrył cały sad.Już i domy przykrył biały płat.

Dziś pogodynka prognozę podała,długą i mroźną zimę zapowiedziała.Zima zawsze mroźna jest.Zimą każde dziecko bawić się chce.Tu śnieżynka, tam bałwanek,to dla nas dzieci pracowity ranek.

Już i śnieżki są zlepione,już i kulki lecą w Felka głowę.Olek kulę śnieżną, ogromna toczy,na pewno dziś całe ubranie zmoczy.Wnet od rodziców dostaniemy burę,za wybitą podczas zabaw w płocie dziurę.

Czas na sanki koleżanki!Woła Jurek dziś do Hanki, Olki, Janki.Wszystkie dzieci biorą sanki,i już jadą z górki bez trzymanki.Ach ta zima, niechaj trzyma!Niech nam czas zabaw długo umila.

Weronika Rutkowska, lat 10Koniecpol

Ach ta zima

W styczniowy ranek, wiatr mroźno dmuchai jest na dworze straszna zawierucha.Mroźna zima tego roku do nas zawitała,białe płatki śniegu wokół rozsypała.Białe pola, lasy, łąkii króciutkie nadal dzionki.Zaspy śnieżne są zmrożone.Lodem rzeki ścięte, śnieżkiem przyprószone.Chodzi malarz siwy i bogaty,od małego domku do wiejskiej chaty.Mrozem maluje na szybach okien okazałe kwiaty.Sople z dachów wiszą długie, groźne, choć powietrze jest dość mroźne.Wszędzie cicho, pusto, biało,wszystko wokół posiwiało.Szkolną dróżkę też zawiało.Ptaszki dawno odleciały,tylko szare wróbelki nam zostały.Pożywienia dziś szukały.O, co to? Zobaczyłem dzisiaj gile!Przyleciały, a tu wokół śniegu tyle!Hej dziewczynki i chłopaczki,ubierzmy ciepłe kubraczki!Dziś pójdziemy na saneczki,zjeżdżać z najwyższej góreczki.Już bawimy się na dworzei jest fajnie być na mrozie.

Dominik Kołdon, lat 10Łysiny

Kwiaty

Rosną na polu kwiatkiPani Beatki,U córki DorotkiRosną stokrotki,Za to w ogródki Pana ZiemowitaRośnie nieco sita,A u mojego brataWszystkie kwiaty lata.Moja mamaTak sobie myślęMa coś z tulipanaJednego jej wyślę.Także mój tataKiedy wraca z pracyPrzypomina mi jakiegoś kwiataMoże to narcyz?Tylko ja nie mam żadnego kwiatka,Bo mi zabrała go panna Agatka.

Bartosz Grzyb, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Biały puch

Kiedy z nieba pada biały puch,wszystkie sanki idą w ruch.Dzieci mają dobra minęi kochają taką zimę.I nie straszny jest im mróz,bo zabawnie jest i już.

Michał Stępnik, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Równowaga

Gdy już mokry, zziębnięty, szary świat,Zarządzi tak, aby z nieba zszedł cień,Na powrót słońce wzejdzie, zniknie wiatr,Bo zawsze, po burzy musi przyjść dzień.

A kiedy zmęczy się już upałem,Z nieba zaczną spadać krople potu,Człowiek zniknie w domu, skryty dachem,I będzie słuchał deszczu chlupotu.

Potem znowu na świat światło spada,A z ust ludzi zstępuje powaga,I tak zawsze – raz świeci, raz pada –W naturze musi być równowaga.

Anna Kramarska, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Dąb

Stoi dąb przy drodze,żaden wiatr złamać go nie może.Drogowcy chcą tu obwodnice poprowadzić,lecz tak starego drzewa nie można przesadzić.Mieszkańcy bardzo lubią to drzewo,bo jest od nich domów niedaleko.Nikt nie chce go wyrwać,ale dróg musi przybywać

Karol Sajewski, lat 13Boża Wola

Przyroda

Przyroda nie raz zaskakuje nas,Zimą, wiosną, latem i jesienią,Chłodem, deszczem gradem rosą,Wiosną pąkami na drzewach,Latem ciepłem naszej Polski,Jesienią spadającymi z drzew liśćmi,Zimą śniegiem i zabawą.Przyroda zaskakuje nas swymi koloramibłękit, czerwień oraz zieleń.Przyrodo ma kochana czy jeszcze mnie zaskoczysz czymś?Tego nie wie chyba nikt.

Adriana Krzywdzińska, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Wiedza o klimacie

Są takie nauki w geograficznej dziedzinieJedna z nich klimatologia ma na imię.Uczy nas o klimacie.I dzięki niej wiedze macie.Druga nauka to meteorologiaTo ona uczy nas o zjawiskach w atmosferzeTo znaczy o deszczu, słońcu.I temperaturze w poszczególnej sferze.

Zofia Matysiak, lat 9Wólka Gołębska

Śnieg

Z nieba leci śnieg biały puchczasem robi dużo szkód.Tu napada, tam napada.Dzieciom radość ciągle sprawia. Tworzy zaspy takie wielkieChodź z daleka wyglądają na maleńkie.Jest on mokry oraz zimny,A bałwan z niego czasem dziwny.Leci z nieba biały płatekTaki mały maluteńki,Oraz bardzo drobniusieńki,W ciągłym ruchu ciągle padaI na drzewa wiecznie spada.

Adrianna Bełza, lat 12Nowa Ruda

Wiaterek

Wieje, dmucha, buchaSzybko, nadstaw ucha!A usłyszysz, jak zabawnieDźwięki wyda wnet w kominie.Oj, swawolnik to nie mały!Ciągle w chmurach chce się bawić.Broi, budzi śpiących ludzi,Pewnie ciebie też obudzi.A o świcie wzejdzie słońceBy otulić nas gorącem.Nasz wiaterek stanie z boku,Pomrukując dla uroku!

Milena Ilnicka, lat 12Nowa Ruda

Pogoda

W jesienne rankii późne wieczorywieje jesienny wiatri zrywa z drzewżółtoczerwone liście.A wiosną, gdy świeci słońcei pada deszcz to na niebiepokazuje siępiękna, kolorowa tęcza.

Wojtek Perzyna, lat 8Kolonia Kijowiec

Chwila

Promyki słońca ujrzałamGłowę wychyliłam I czułam, że żyłam…Światełko delikatnieswym blaskiem musnęło me ciało,a ja czułam,że ciągle jest mi go mało…I w oczach iskierka nadziei się tliła,a chwila ta na zawsze będzie miła…Kłębiaste chmury ujrzałam.one słońce swą masą okryły,i świetliste promyki zmyły.Wiatr je kołysał i wznosił,ponurą pogodę przynosił.Strugi deszczu o szybę uderzały,tak jakby czegoś się bały.I tak czekałam w nostalgii na pogodę,niczym na zbawienie,niczym na boskie ukojenie.A na ziemi czarne pojawiły się cienie.i pesymizm wkradł się do mej wątłej duszy i tylko złocisty promyk go skruszy.- O! … jest…Pojawił sięCzuję…, że żyję…I żyć będę godnie,Doceniać każdy dzień,każdą chwilę…

Milena Wesołowska, lat 15Włocławek

Elementy klimatu

Wiatr zmierzymy wiatromierzemOpady deszczomierzemStopnie termometremA ciśnienie barometremI już każdy z nas wieczym elementy klimatuMIERZY SIĘ!

Jeszcze nazwy linii zostałyzaraz je wszystkie powymieniamyPrzed każda nazwąznajdzie się „izo”od łaciny równy.Izotacha, izohieta,izoterma, izobara.Te wszystkie liniestosujemy na mapiew jednostce czasu.

I to już koniec hałasuz KLIMATU!

Natalia Jelinek, 14 latLubań

Ulewa

Gdy promienie słońca przez okno wpadają,piękną pogodę nam zapowiadają.Poranku rosa na listkach rozbłyska,gdy mgła poranna osiada na listkach.Budzą mnie ptaszki: słowiki, skowronki,szumiące za oknem malwy i dzwonki.Myśli me biegną ku błękitnemu niebu,a chmurki pierzaste przyniosą nam trochę deszczu.Lecz po południu szare chmury kłębiaste zasnuły niebo,aż słońce przygasło.Błyskawice i grzmoty rozdarły czarne niebo,Witam Cie majowa ulewo.

Aleksandra Kobylarz, lat 13Lubań

Deszcz

Za oknem pada deszczA pod domem chodzi jeżCały mokry i zmarznięty,Taki jest ten deszcz przeklęty!

Odlatuje już ta chmuraCała mokra szara, bura,Wszyscy ogromnie się cieszą,I na dwór szybko śpieszą.

A jeż wesoły i mały,Patrzy gdzie wiatry pognały,Tę chmurę burą i szarą,przez pola wiatry targają.

Małgorzata Bernacka, lat 13Lubań

Spadł dziś śnieg

Spadł dziś śnieg!A jak z nieba śnieg dziś leci,To zabawę mają dzieci.Lecz i starsi czasu nie marnują,I na narty maszerują.

Spadł dziś śnieg!Wszyscy razem bawią się.Big śnieżkami się rzucają.Na saneczkach se zjeżdżają.

Spadł dziś śnieg!Małe dzieci i dorośli,Przemarzają dziś do kości.W bitwę śnieżną się bawią,Jedni drugim spokoju nie dają.

Spadł dziś śnieg! Tęgi mróz szczypie w uszy,Aż się nie chce z domu ruszyć.Lecz do szkoły trzeba iść,I szósteczkę dostać dziś.

Anna Krawczenko, lat 14Lubań

Atmosfera

Atmosfera 4 części maMyślę, że każdy człowiek je znaAzotu 78% w sobie maI tylko tyle jego z siebie daTlen i argon niezbędny jest teżO to gazów mieszanina doskonałaPowietrzem zwykła być nazywana.Do oddychania potrzebne nam onoGdyż jego brak przypłacimy słono.

Paulina Pilna, 13 latLubań

Poszukiwanie wiosny

Już mamy dosyć tej zimy,już jej wcale nie lubimy.Czekamy na inne wieściz pogodowej opowieści.

Promieni ciepłych szukamyi do Słońca się odwracamy.Szukamy ciepła i jasności,by nas nie bolały kości.Ciepłymi wspomnieniami się ogrzewamyi oznak wiosny szukamy.

Paulina Więcek, lat 14Lubań

Moje spotkania z przyrodą

Jeszcze rzeki skute lodemJeszcze zima straszy chłodemJeszcze słonko krótko świeciJeszcze w kapcach chodzą dzieci.

Jeszcze borsuk śpi w swej norzeJeszcze tęgi mróz na dworzeJeszcze wieją zimne wiatryJeszcze śpią pod śniegiem Tatry.

Jeszcze w lesie nagie drzewaJeszcze żaden ptak nie śpiewaJeszcze niedźwiedź w gawrze chrapieJeszcze chaty w śnieżnej czapie.

Ale minie kilka dzionków,A usłyszysz śpiew skowronków.No i wiosna bosą nóżką,Wkroczy cicho leśną dróżką.

Ewa Ramut, lat 12Jasło

Pogoda

Zima dziś wróciła w swojej dawnej krasie.Siedzę w oknie w naszej ciepłej klasie.Ta zimna pogoda nic mi nie zaszkodzi,bo mi mama w wełnianej czapce każe chodzić!Wełna najlepsza na mrozy siarczystezapewniam Cię uroczyście.

Małgorzata Pacyna, lat 9Wrocław

Noc z gwiazdami

W ciemną nocna czarnym tlena ciemnym niebieniczym robaczki świętojańskiesą one gwiazdy wszechświata.Siedząc nad stawem wybieramytę jedną, jedynąktórej pragniemyby była nasza

Wiktoria Zaręba, lat 9Nowy Dwór Mazowiecki

Ochrona przyrody

Przyroda fajna rzeczwiele w niej gatunków drzew,każde zwierzę oraz liść powie ci jak z ochrona przyrody do przodu iść,ona ci tytuł przyrodnika daa ty sprzątaj jej świat.

Kamil Koperski, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Tęcza

Małe kryształki z nieba spadająI na ziemię powoli opadająTworzą przy tym małe i dużeGłębokie i płytkie kałuże

Z za chmur słońce wyjrzałoW kilka chwil deszczyk ogrzało

Wszystko w koło złociście się mieniłoDopóki piękne zjawisko się nie skończyło

„Tęcza!” wołają dzieci„Zobacz jak pięknie świeci”Bo tak się mówi o kolorowym łukuZwanym Tęczą

Alicja Wojciechowska, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Tęcza

burza niebo znów płakałoa w tym płaczu błyszczał gniewny gromspytałem się go kiedyś co się stałocisza niemy smutek tylko onw odpowiedzi przybył na moje wezwaniew rwącym wietrze chłód zostawił w sercuwtedy nagle widzę jasne saniezłoty rydwan Heliosa na swym miejscujak nadzieja jasny promyk niesiei coś jeszcze coś co się wyłania z lasutak w tym lesiedumnie łuk kolorów stoi w miejscusłońce błyszczy jasno w zgięciuTęcza radość w nieszczęściu

Paulina Marikin, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Matka natura!

Dudni grad w moje okno,Szumią głośno liście drzew,Ptaki w dziuplach rozmawiają,A ja myślę co to jest?To pogoda-mówi mama,Ona zawsze zmienna jest,Raz jest słońce, a raz deszcz.Często różne płata figle,Często sprzyjająca jest,Lecz ja wiem tylko jedno;Taka właśnie Matka Natura jest.

Daniel Maciejewski, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Duży mróz

Idzie mróz duży,aż się za nim kurzy.Idzie mróz spokojniei obdarza śniegiem hojnie.

Temperatura jest dosyć niska,a mróz chłodem ciska.Wszystko jest pod białą pierzyną,poczekamy, aż mrozy miną?

Mróz jest bardzo chłodny.Mróz jest po prostu niezawodny.Widać śnieżna dal;chodźmy na mroźny bal!

Zosia Smoleń, lat 10Kraków

Pogoda i Klimat

Meteorologia,O tym każdy wie,Mówi o pogodzie,Co otacza Cię.

Klimatologia,Mówi o klimacie.

Widzę, że pamiętasz,Widzę, że to znacie.

Niech Twa mądra głowa…Te dwa ważne słowaPamięta na co dzień,O klimacie i pogodzie.

Aneta Cybula, lat 10Puławy

Wiosna

Słońce błyszczy się na niebie,Chmury płyną obok siebie.Drzewa pięknie się zielenią,A w strumieniach wody pienią.Ptaki radośnie ćwierkają,Bo już wiosnę wyczuwają.To przyroda nasza piękna,Przyszła do nas uśmiechnięta.

Aleksandra Śniada, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Pogoda

Mój przyjacielu możesz nie wierzyć ale pogodazmienna jest czasem ciepłymi promieniami ogrzewa

zachęca dzieci do zabawy i ludzi rozwesela a za chwilęzimno i smutno chmury słońce zakryły

i woda leci z nieba strumieniami nie wiem co lepszesłońce czy deszcz ale wiem że jedno i drugie potrzebne jest

Mateusz Banach, lat 13Nowy Dwór Mazowiecki

Jak śnieżynka i kropelka…

Jedna kropla z drugą kropelkąwędrowały podniebną alejkąi trzecia i czwarta się pobawiłyi tak wszystkie spadając miały wesołe miny

Aż niebo się znudziłoi śniegiem poprószyłotak łącząc się ze śnieżynkami o gradzie plotkowały

Wtem śnieżynka z kropeleczkąsię poznały i miły kontakt nawiązałyrazem się wygłupiały figlowania nie skrywałyże razem zostaną przysięgałyaż spadły na ziemię i się roztopiłypołączyły w jedność swego szczęścia nie kryły.

Weronika Mazurowska, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Świat poezji

W świat bajek i powiastek,gdzie cuda dzieją się,spełniają się życzeniai każdy o tym wie.W marzeniach kwitnie przyjaźń,w powietrzu dobra nić,a w sercu wielka miłośćwybija ciągły rytm.Tam przenieść chcę się dzisiaj,jak motyl w niebo wzbić,by wszystkie cuda świataw mym sercu mogły żyć.

Patrycja Ziółkowska, lat 14

30 Grudnia

Był taki dzień 30 grudnia,Pomyślałam wtedy: „Będzie piękna, śnieżna i mroźna zima”

To ostatnie mi się mniej podobało,ale się opłacało!

Dlatego, bo pięknie wygląda,Ta zaśnieżona Polska,

w tle białego puchu,w ulicznym ruchu.

Monika Szydlik, lat 12Nowy Dwór Mazowiecki

Na pogodę

Posmutniały płatki śniegupokropione deszczemBiel w szarości twarz ukrytaMrozem trzęsą dreszcze

Spadające z nieba kropleZimno w chmurach łapiąSzarą mazią buty strasząBłota breją chlapią

Wilgoć wiatr za rękę wzięłagrudniową szarugąChociaż wszędzie chłodem wiejeTo nic się nie dzieje

Synthia Skibicka, lat 15Włocławek

Humory pogody

Pogoda różne humory maczasem jest dobra, a czasem zła.Dobra dlatego, że słonko świeciI szczęśliwe są z tego dzieci.Zła dlatego, bo są pioruny, grzmotyi różne inne łomoty.Ale pogoda sam wiesz potrzebna jestDeszczyk popada, to kwiatki urosnąi będą nas cieszyć latem i wiosną.Więc się z pogody ciesz, bo radosna jest i cześć.

Gabriela Kobylińska, lat 10Zalesie

Wiosna

Idzie wiosna, kwiaty kwitnąWszystkie smutki zaraz znikają.

Zamiast słońca widzę deszczZa chwilę piorun uderzy mnie

Tu Cirrus, Cumulus, Stratus i znowu deszcz,Ale cieszę się, bo wiosna jest.

Hubert Ludwiczak, lat 15Lubań

Jesień

Idzie jesień.Liście z drzewa już spadają,Kolory różne mają.

Dzieci liście kolorowe zbierają,Bukiety duże z nich układają.

Sterta liści w parku już się piętrzy,Każdy człowiek po nich bieży.

Kolorowe drzewa szumią w lesie,wiatr chłodne powietrze nam niesie.

Za oknami kropi deszcz,Według dzieci to jest THE BEST!!!

Roksana Merchwa, lat 14Lubań

Już świt

Czy ja śnię, czy widzę w dzień!To poranek! Jeszcze raz uśmiechnął się!Błysnął w oknoWpadł przez szparyCodziennie nowy i wyczekiwanyPrzez noc starannie przygotowanyI tak niezmiennie obiecującyWprost nie do wiary!To są codzienne małe czary.

Cudowny świt, choć bladyI jeszcze nieco sennyObudził słońce i ptakiRozjaśnił ziemię i kwiatyKorony drzew już rozkołysałI radośnie się rozkrzyczałPożegnał czule nocne cienieStały się już tyko wspomnieniem.Księżyc już dawno w siną dal odpłynąłA drzewa szumią, szumią, szumią…

Paulina Zawiła, lat 12Jasło

Pogoda

Wstawaj, wstawajchociaż pada

Wstawaj, wstawajczasu szkodachociaż brzydka jest pogoda

Wstawaj, wstawajchociaż burza

Wstawaj, wstawajmgła nieduża

Wstawaj, wstawajchociaż chmury

Wstawaj, wstawajchociaż wiatr bury

Wstawaj, wstawajsłońce świecina podwórze przyszły dzieci

Wstawaj, wstawajczasu szkodaprzecież piękna jest pogoda

Ida Kołakowska, lat 10Nowy Dwór Mazowiecki

Wielka burza nad Lubaniem,Błyska, wieje, grzmoci stale.Przestać nie chce ludzi straszyWielki błysk! I nagle cicho…Ptak już śpiewa, słońce wstajePiękna wiosna nad LubaniemWszędzie spokój, wiosną młodąTak to właśnie jest z pogodą.

Anna Sanczek, lat 13Lubań

Przybywają czarne chmuryNiczym muryMorze wzburzonePowietrze zduszone

Zaczyna padaćI więcej chce daćNasza piękna pogodaMija dobaI deszczu nie maAni żadnej kropli z nieba

Przemek Kurkiewicz, lat 13Siekierczyn

Wiatr

Wiatr zrywa się, wieje, dmie i ustajeOd morza i gór i ląduRozpędzić poryw wiatruZłapać wiatrem żaglePorywisty orzeźwiający wiatr

Arkadiusz Burlikowski, lat 14Lubań Śląski

Kapryśna pogoda

Kiedy ładna jest pogodato aż siedzieć w domu szkoda.

Słońce świeci, opadów brak,a ciśnienie jest w sam raz.

Więc wybieram po kryjomustrój, w jakim mam wyjść z domu.

Patrzę w okno, a zdziwieniemiesza się z oszołomieniem.

Nagle świat poszarzał cały,aż mi na wierzch wyszły gały,

Nimbusy zakryły nieboi deszcz zaskoczył każdego.

Bardzo na dwór wyjść chciałam,ale herbatę nagle wylałam.I nikt teraz mnie nie słucha- straciłam pogodę ducha.

Monika Żółtańska, lat 14Lubań

Wiosna

Już wiosna nadchodzi,słychać ptaków śpiewanie.

A wraz z wiosną słońce,i powietrze nagrzane.

Choć pora roku przyjemna,to wiosną bardzo często,

błyskawice, pioruny i grzmoty,po niebie pełzną.

Marzec – roztopy na łące,Kwiecień – cirrusy po niebie rosnące,

Maj – temperatury rosnąceCzerwiec…

Nie obejrzysz się a to w kalendarzu już lato.

Martyna Węglowska, lat 13Lubań

Słońce

Słoneczko, słoneczko moje przyjdź,ogrzej naszą ziemię,bo jesteś bardzo gorące.Zanurz ziemię w swym blasku.Niech zakwitnie trawa i bez pachnący.Przyjdź wiaterku, przyjdź.Czekamy tu na ciebie.Wygoń sroga zimęi przyprowadź do nas królową Wiosnę.

Weronika Nowicka, lat 11Włocławek

Burza

Pod wieczór deszcz i burza przyszła.Słońce skryło się za chmury.Wszyscy ludzie są już w domach.Widać błyskawice, słychać grzmoty.Będzie na podwórku dużo sromoty!

Weronika Andrzejewska, lat 8Włocławek

Deszczowe krople

Każda kropla deszczudo czegoś się przyczynia:Pierwsza – żaby ucieszy.Druga – podlewać kwiaty się śpieszy.Trzecia – niebo „zaczaruje”i tęczę na nim namaluje.

Po pracowitym dniu krople zmęczonew parę się zamieniająi na chmurach odpoczywają.

Joanna Dykczyńska, lat 11Włocławek

Tak to

Tak to się dziwnie plecieNa tym Bożym świecie

Już śniegi znikająMrozy zimę żegnają

Już wiosna nadchodziPo wodzie bocian brodzi

Słychać śpiew słowikaZima nich umyka

Przebiśnieg wyrósł w ogródkuNie ma śladu po zimowym smutku

Już na drzewach bazie kotkiA zwierzęta robią psotki

Michał Sanocki, lat 10Krosno

Tuż, tuż

Bardzo mroźna jest ta zima,Lód nadal trzyma i trzyma!

Choć miejscami się roztapia,i powstaje wielka chlapa.

Lecz nie smuć się,W zimie świetnie można bawić się.

Zaproś koleżanki,Wyciąg je na sanki.

Na nartach pozjeżdżajcie,Uroki zimy podziwiajcie.

A już niedługo przyjdzie wiosna,Uśmiechnięta i radosna.

Wróbelki zaćwierkają,Wiosnę powitają!

Dominika Woźniak, lat 11Krosno

Wiosna

Idzie do nas wiosnaCiepła i radosna.Maluje nam łąki,Na drzewach robi pąki.

Ptaki już ładnie śpiewająI na swych kolegów czekają,Którzy z Afryki przylecąI stare gniazda odwiedzą.

Będą zdobić nasze łąkiŁowiąc żaby i pająki.To bociany – piękne ptaki,Które mają śliczne fraki.

Zuzanna Gierlicka, lat 11Krosno

Wiosna

Bardzo lubię, gdy jest wiosna,Bo jest piękna i radosna.Tulipany, róże, bratkiJuż się pchają na rabatki.Trochę ciepła, wiosny nutka,A mnie ciągnie do ogródka.

Po co?No… ja nie wiem sama.Może spotkam tam bociana,Może spotkam tam królika,co po łące żwawo fika.

Michalina Siwy, lat 11Krosno

Znowu

Jak deszcz pada, biorą ryby.Gdy przestaje, rosną grzyby.Potem znowu świeci słońceI kicają już zające.Bobry harcują, tamy budują.Ptaki śpiewają wiosenne treleZ wiosną ucieka.Szpaków wesele.Misie już prawie wstają ze snu.Wiosna powróci kiedyś tu.

Jan Zubik, lat 11Wróblik Szlachecki

Wieczna wiosna

Kwiecistą łąką idzie świat przyrody,Niesie czas wiosny przez krajobraz lasu zimy.Zażegna ostatnie śniegi,da początek niekończącej się wiośnie.Wiatr niesie nasiona wiecznej dobroci, radości i lata,by zielone liście przeźroczystej zasłonypiękna zakwitły na nowo.I już zieleń cała nas otacza, dodaje błysku w oku,łąka jest kwieciem owinięta,rzekami opasana, słońcem otulona.Już wieczna wiosna się zaczyna,w swej pobudzającej poświacie.Zima szaro-biała i smutna nie istniejepóki wiosna, wieczna wiosna

Zuzanna Filip, lat 11Krosno

Poranek w lesie

Nad lasem wstaje słońcePiękne, wielkie, gorące.Wiatr dmucha cichutko.

W dali słychać śpiew słowika.Słychać jak lis w krzaki zmyka.Już zwierzęta wszystkie wstały:

Zając, jeleń, jeżyk mały.Pięknie jest rankiem w lesie,

Ale Wy to pewnie dobrze wiecie…

Mariola Niżnik, lat 11Krosno

Urósł las…

Urósł duży, wysoki lasPrzez bardzo długi czas.

Urosły dęby, sosny, buki,Zostały tylko zielone łuki.

W te łuki wrosły zielone krzewyA na nich usiadły mewy.

Wyrósł też duży, czerwony kwiatI jego biały brat.

Krzysztof Skomiał, lat 10Krosno

Wiatr, słońce, deszcz i zabawa

A czemuż ty wietrze tak wiejesz?Czyż nie dosyć, że deszcz płacze?Snopy już do układania gotowe,wkrótce słoneczko przyświeci na głowęi powypija płaczące łzy deszczu.Będzie sucho i ładnie,dzieci na pole wyjdąi będą się bawić wesoło, stadnie.

Natalia Kiszka, lat 11Zakliczyn

Ładna pogoda

Słońce grzejejest ciepłoa ja z moją siostrąubrałem się ładnie,bo jest ciepło.

Słońce grzeje…A nam jest coraz cieplej.A może pójdziemy na spacer…a może pójdziemy.Ja i moja siostra.Twój brat.

Dominik Kasprzyk, lat 8Sadlinki

Czas płynie, zegar bije

Deszcz padajest smutno…Za oknem las szumi.Na dworze do tego wichura.Kałuże się robią ijest zimno.Cały czasPłynie.Zegar bijeraz…dwa…

Karolina Kobyłko, lat 8Sadlinki

Pory roku

Kiedy piękny kwiat zakwita,Pewnie wiosna nas powita.Zając zza drzew patrzy na nas,Niedźwiedź z jamy się oddala.

A gdy lato nagle przyjdzie,Ciepły letni deszczyk spadnie,Potem tęcza się pokażeJak prześliczna wstęga marzeń.

Jesień wreszcie przyszła do nas,Są kasztany i żołędzie,Rosną grzyby – borowiki,Już niedługo zima będzie!

Zima wreszcie się zjawiła,Białą kołdrą nas przykryłaBiałe pola, białe lasy,Czekam na wiosenne czasy.

Dominika Bednarek, lat 12Błędów

Instytut Meteorologii i Gospodarki WodnejPaństwowy Instytut Badawczy

ul. Podleśna 61, 01-673 Warszawatel. 22 5694329, faks 22 5694324

mail: imgw@imgw.plwww.imgw.pl

www.pogodynka.pl

Redakcja: Łukasz LegutkoIlustracje: Joanna Olas i Jan Nowicki