BiK-Stal 1

BiK-Stal 10

Rysowanie Elementów Stalowych

- Poznań 2016 –

BUDiKOM, ul. Czechosłowacka 16, 61-461 Poznań, tel (61) 830-16-77 fax (61) 835-06-16

2

Umowa licencyjna

1. Przedmiotem umowy jest udzielenie Użytkownikowi prawa na użytkowanie programu BiK wyłącznie na jednym

stanowisku komputerowym. Oprogramowanie działa poprawnie wyłącznie z kluczem sprzętowym USB lub LPT.

Użytkownik jest odpowiedzialny za poprawne warunki użytkowania klucza sprzętowego. Klucz sprzętowy posiada 12

miesięczną gwarancję. Zagubienie klucza sprzętowego nie jest objęte gwarancją i nie uprawnia do otrzymania

kolejnego klucza sprzętowego.

2. Prawo na użytkowanie programu jest wyłącznie prawem nabywcy, bez możliwości przekazania go innym.

3. Legalnym Użytkownikiem jest ten, kto nabył oprogramowanie u Autoryzowanego Partnera (Authorized Reseller)

posiadającego aktualną Umowę Partnerską na sprzedaż oprogramowania.

4. Licencja dopuszcza zainstalowanie i użytkowanie oprogramowania na kilku komputerach, pod warunkiem użytkowania

oprogramowania wyłącznie na jednym komputerze.

5. Legalny Użytkownik powinien używać zainstalowane oprogramowanie według jego przeznaczenia, a Sprzedawcy nie

ponoszą odpowiedzialności za skutki wynikające z jego użytkowania.

6. Zakupiona wersja programu BiK jest przeznaczona na konkretny system operacyjny i platformę CAD. Wszelkie

zmiany, jakie mogą zostać wprowadzone przez producentów w systemach i platformach CAD, mogą wpłynąć na

poprawne działanie programu BiK. Powyższe działania nie mogą być powodem jakichkolwiek roszczeń.

7. Dla zarejestrowanych Użytkowników istnieje możliwość zakupu najnowszych wersji programu - aktualizacji programu.

8. Legalny Użytkownik ma prawo wykonać jedną kopię nośników programu (płyt CD lub dyskietek)

9. Legalny Użytkownik może korzystać z bezpłatnych konsultacji telefonicznych

przez okres 60 dni od daty zakupu

10. Program, jego funkcje i elementy oraz instrukcja obsługi i inne materiały związane z programem, podlegają ochronie

prawnej, zgodnie z Ustawą o Ochronie Praw Autorskich jako odrębne przedmioty tegoż prawa.

11. Naruszenie w/w Ustawy podlega odpowiedzialności karnej i cywilnej i będzie egzekwowane zgodnie z bieżącymi

regulacjami i zasadami prawodawstwa RP.

12. Użytkownikowi zabrania się:

a) Sprzedawania, odstępowania, pożyczania, powielania programu lub jego części.

b) Tworzenia opracowań będących pochodną programu lub jego części oraz instrukcji obsługi.

BiK-Stal 3

c) Ingerowania w pracę programu i klucza zabezpieczającego

d) Modyfikowania programu i jego kodu (dekompilacji i innych technik „śledzenia”) oraz jego elementów

składowych

e) Kopiowania i rozpowszechniania całości lub fragmentów oprogramowania i dokumentacji.

13. Naruszenie jakiegokolwiek warunku Umowy Licencyjnej będzie traktowane jako jej zerwanie. Stanowi to podstawę do

naliczenia i zapłacenia kary umownej przez Użytkownika, określonej jako dziesięciokrotna wartość ceny zakupu

oprogramowania, na rzecz właściciela Praw Autorskich. Dalsze użytkowanie oprogramowania jest nielegalne

i podlega ściganiu z mocy Prawa.

4

Spis treści:

BIK-STAL ............................................................................................................................................................ 7

WPROWADZENIE ............................................................................................................................................... 7

INSTALACJA OPROGRAMOWANIA ..................................................................................................................... 8

MODUŁ BIK-STAL ............................................................................................................................................... 9

OPIS POLECEO ................................................................................................................................................. 11

BIK-MOD ......................................................................................................................................................... 11

PRZERWANIE WYKONYWANIA KOMENDY ....................................................................................................... 12

WYBÓR SKALI RYSOWANIA ............................................................................................................................. 12

RYSUJ LINIĘ ...................................................................................................................................................... 13

PRZYPISZ ELEMENT DO OSI .............................................................................................................................. 14

BLACHY ............................................................................................................................................................ 19

ELEMENTY WALCOWANE ................................................................................................................................. 21

PRZYKŁAD RYSOWANIA ELEMENTU WALCOWANEGO ..................................................................................... 22

ZMIEO ELEMENT .............................................................................................................................................. 27

ODWRÓD ELEMENT WZGLĘDEM OSI ............................................................................................................... 28

OBETNIJ WIDOK I WSTAW PRZEKRÓJ ............................................................................................................... 30

BiK-Stal 5

POŁĄCZENIA DOCZOŁOWE ............................................................................................................................... 33

POBRANIE DANYCH POŁĄCZENIA ..................................................................................................................... 34

POŁĄCZENIE W WIDOKACH .............................................................................................................................. 36

POŁĄCZENIE W PRZEKROJU ................................................................................................................................... 39

ZAKOOCZ BLACHĄ DOCZOŁOWĄ ...................................................................................................................... 40

PODCIĘCIA ....................................................................................................................................................... 42

ZAKOOCZ LINIĄ PRZERYWANĄ ......................................................................................................................... 44

WYTNIJ LINIĄ PRZERYWANĄ ............................................................................................................................ 47

OPIS ELEMENTÓW ........................................................................................................................................... 49

OPISY SPOIN .................................................................................................................................................... 56

DODAJ GROT .................................................................................................................................................... 58

TRÓJKĄT SYSTEMOWY ..................................................................................................................................... 60

ŁĄCZNIKI .......................................................................................................................................................... 62

ŚRUBY W WIDOKU ........................................................................................................................................... 65

ZMIANA NUMERÓW ELEMENTÓW ................................................................................................................... 65

ZMIANA NUMERÓW POZYCJI ................................................................................................................................ 66

WYŚWIETL DANE GEOMETRYCZNE ................................................................................................................... 66

6

ZESTAWIENIA .................................................................................................................................................. 68

ZDEFINIUJ BLACHĘ ........................................................................................................................................... 71

DEFINIOWANIA OTWORU ................................................................................................................................ 72

PRZYPISANIE OTWORU .................................................................................................................................... 74

ZWYMIARUJ BLACHĘ ....................................................................................................................................... 74

STĘŻENIA ......................................................................................................................................................... 75

ŚRUBA RZYMSKA ............................................................................................................................................. 77

USTAWIENIA STALI .......................................................................................................................................... 78

BiK-Stal 7

BiK-Stal

Wprowadzenie

Program BiK jest pakietem procedur wspomagającym wykonywanie dokumentacji technicznej

dwuwymiarowej, wykonywanej w pracowniach projektowych architektoniczno-budowlanych i

konstrukcyjnych.

Pakiet BiK składa się z modułów:

BiK-Base - Pakiet ten jest niezbędny do funkcjonowania pozostałych modułów BiK, stanowi również

podstawę standardu nazewnictwa, tworzenia i zarządzania warstwami. Zawiera podstawowe narzędzia

do wykonywania rysunków architektoniczno-budowlanych wraz z procedurami ułatwiającymi

wprowadzanie całych elementów wykonywanego rysunku.

BiK-Stal - jest to grupa procedur wspomagających tworzenie dokumentacji konstrukcji stalowych

projektowanych z kształtowników stalowych IPE, HEB, HEA ...

BiK-Żelbet - rysowanie parametryczne przekrojów elementów konstrukcyjnych belki, stopy

fundamentowe, słupy wraz z wykonywaniem specyfikacji prętów zbrojeniowych, wykaz stali.

8

W opisie przyjęto następując zasady:

[Komenda_1]-[Komenda_2] - menu główne górne rozwijane i kolejne podmenu

Komenda - polecenie do wprowadzenia z klawiatury

- kolejne etapy wykonywania

polecenia

- informacje

uzupełniające

- wybór z menu

bocznego

- wybór z menu głównego

rozwijanego

Instalacja oprogramowania

Instalację oprogramowania przeprowadza się zgodnie z instrukcjami zawartymi w dołączanych

materiałach. Dla poszczególnych programów CAD przewidziane są odpowiednie pliki startowe. Prosimy

więc o zapoznanie się załącznikami.

Po zainstalowaniu i uruchomieniu programu widoczne są zmiany w menu górnym i w części ekranu

graficznego systemu CAD.

BiK-Stal 9

Moduł BiK-Stal

Moduł ten przeznaczony jest do rysowania konstrukcji stalowych.

Wprowadzanie komend programu BiK może odbywać się kilkoma sposobami:

z klawiatury - pisząc pełną nazwę polecenia lub jego skrót (przyjęte skróty są pokazane w menu

rozwijalnym z prawej strony, pisane wielkimi literami, oczywiście skrót może być wpisany małą

lub wielką literą),

z menu rozwijalnego - poprzez wskazanie myszką,

z paska ikon - poprzez wybranie „kliknięcie” ikony

z menu bocznego

W obecnej wersji dostępne są następujące profile:

Elementy walcowane - polecenie do rysowania elementów walcowanych takich jak

IPN od 80 do 600 również z pocienionym środnikiem

1/2 IPN od 80 do 600

IPE od 80 do 600

1/2 IPE od 80/600

HEB od 100 do 1000

1/2 HEB od 100 do 1000

HEA od 100 do 1000

Ceowniki od 35 do 300 również z pocienionym środnikiem

Ceowniki ekonomiczne od 50 do 400

Kątowniki równoramienne od 20x3 do 200x20

Kątowniki nierównoramienne od 45x30x4 do 200x100x12

10

Rury prostokątne od 40x40x2 do 100x50x5

Przekroje rurowe okrągłe od 20/2.3 do 508/30

HKS od 300-1 do 550-5

IKS od 600-1 do 2000-12

IKSH od 600-1 do 2000-12

IPBS od 300 do 700

Pręty od średnicy 3 do 50 mm

Elementy wymienione powyżej mogą być rysowane w przekroju jak również w widokach bocznych oraz

z góry i od dołu.

BiK-Stal 11

Opis poleceń

BiK-MOD

Pierwszym poleceniem przy rozpoczynaniu pracy z modułem BiK-Stal powinno być wybranie z menu

górnego BiK-MOD polecenie STAL. Należy zdefiniować podstawowe parametry rysunku. Podczas

pracy na wcześniej stworzonych rysunkach w BiK polecenie to wywołuje się automatycznie.

Skala podstawowa - skala w jakiej wykonujemy zasadniczą część rysunku

Skala drugorzędna - skala przewidziana do rysowania szczegółów - zastosowanie w przyszłości.

Najlepiej ustawić ją obecnie na wartość „0”.

Jednostka na metr - liczba jednostek przypadająca na jeden metr. Oznacza to, że aby zdefiniować

jednostkę rysunkową jako 1 mm, należy wprowadzić wartość 1000.

W zależności od skali podstawowej i jednostki program przelicza automatycznie następujące elementy:

- wielkość liter,

- kolor liter (grubość liter na wydruku),

- wielkość odstępów w liniach kreskowanych.

- style wymiarowe

Elementy te są tak dobrane, że po wydruku w odpowiedniej (założonej przez użytkownika skali) litery

opisów i linie przerywane są czytelne i proporcjonalne do rysowanych elementów.

W pakiecie BiK wprowadzone trzy rodzaje opisów: mały, średni, duży. Dla każdego z nich użytkownik

może zdefiniować: wielkość na wydruku w [mm], współczynnik szerokości i styl jakim mają być

wykonywane opisy. Tak zdefiniowane style będą automatycznie wykorzystywane przez program BiK

12

przy generowaniu różnego rodzaju opisów. Użytkownik może również zdefiniować własne style opisów i

wprowadzić je jako elementy definiujące teksty BiK’a.

Przerwanie wykonywania komendy

Polecenie przerywa wykonywaną komendę. Działa podobnie do Esc.

Wybór skali rysowania

Polecenie pozwala na szybką zmianę skali podstawowej rysunku. Umożliwia to, np. wrysowanie

szczegółu razem z rysunkiem podstawowym. Należy przy tym pamiętać o zmianie wielkości liter opisów

na ekranie. Wynika z tego, że program automatycznie dostosuje wielkość liter na ekranie do założenia

o stałej wielkości na wydruku.

Przewidziano kilka „typowych skal” dla rysunku stalowego.

UWAGA:

Zmiana skali podstawowej nie powoduje aktualizacji wcześniej wykonanych opisów i wymiarów.

BiK-Stal 13

Rysuj linię

Komenda pozwala na wybranie rodzaju rysowanej linii. Można wybrać:

linię osiową widokową

linię cienką widokową

linię średnią widokową

linię grubą widokową

linię przerywaną małą

linię przerywaną dużą

Po wybraniu odpowiedniej ikony program przechodzi w tryb rysowania linii. Podczas rysowania

dostępne są wszystkie sposoby rysowania linii zawarte w programie CAD. Ponadto program przed

rysowaniem linii automatycznie ustawia warstwę na jakiej ma zostać ona umieszczona. Nazwa warstwy

zależy od używanego obecnie modułu i od rodzaju linii. W pakiecie BiK zaproponowano standard

warstw. Wszystkie elementy rysowane w BiK automatycznie umieszczane są na warstwach zgodnie z

tym standardem. Zdejmuje to z Użytkownika konieczność ciągłej kontroli aktualnej warstwy, co

zdecydowanie przyspiesza i ułatwia pracę.

Wystarczy więc wybrać rysowanie dowolnego elementu (linii, profilu w widoku lub przekroju, opisu,

wymiaru itd.), a program sam dokona stosownych ustawień.

UWAGA:

Polecenie to może służyć również do ustawienia warstwy . Wystarczy przerwać polecenie rysowania linii

i przejść do rysowania innych elementów rysunkowych na nowo ustawionej warstwie BiK.

14

Przypisz element do osi

Polecenie służy do szybkiego narysowania podstawowych elementów konstrukcji stalowych.

Ponieważ rozpoczynając projektowanie z reguły wyznaczamy osie konstrukcji, więc są to pierwsze

informacje uzyskane podczas projektowania. Możemy zatem wprowadzić je do rysunku korzystając z

polecenia RYSUJ LINIĘ - RYSUJ OŚ. Do narysowanych osi możemy „przywiązać” dowolny profil z

biblioteki profili w wybranym widoku. Program automatycznie rysuje wybrany element w odpowiednim

widoku, zaś oś jest osią geometryczną rysowanego elementu. Następnie program rysuje propozycję

ustawienia elementu i pyta czy go odwrócić. Odpowiedź na to pytanie jest istotna dla profili

niesymetrycznych (np. kątowniki nierównoramienne). Przypisanie do osi można wykonać pojedynczo

lub grupowo dla danego profilu.

Wprowadzamy komendę Przypisz element do osi

Wskazujemy osie na których mają zostać narysowane elementy.

Sposób wyboru osi jest zgodny ze sposobem wyboru w systemach CAD możemy więc wybierać

poprzez wskazanie, okno, przecięcie i inne, jak również możemy w podobny sposób odznaczać

elementy (z przyciśniętym klawiszem shift).

BiK-Stal 15

Ilustracja 1

Wybranie osi poprzez wskazanie.

Następnie wybieramy z okna dialogowego rodzaj profilu i sposób jego widoczności

Sposób rysowania elementu (z lewej, z dołu itd.)

Typ profilu (dwuteownik, ceownik, itp.)

Wielkość profilu. Wybrane wielkości wyświetlane są w oknie dialogowym.

16

Program zapyta o ustawienie elementów

BiK-Stal 17

Ilustracja 2

Wybór ustawienia elementu

Jeżeli odpowiedzią będzie n to program narysuje element w zaproponowanym ustawieniu. Natomiast jeżeli zostanie wybrana opcja t program wprowadzi element w „lustrzanym odbiciu” względem osi geometrycznej.

18

Ilustracja 3

Element pierwszy po „odwróceniu” i propozycja narysowania elementu drugiego.

Jest to bardzo wygodny sposób na wprowadzanie elementów do rysunku, gdyż nie wymaga od

użytkownika pamiętania kierunku rysowania osi.

BiK-Stal 19

Blachy

Polecenie rysowania blach w przekroju i w widokach. Określa się najpierw grubość, następnie jest

przyporządkowany typoszereg szerokości blach uniwersalnych i wybieramy również gatunek stali i

widok elementu.

Ilustracja 4

Okno dialogowe rysowania blach

Jeżeli szerokość blachy jest inna niż podana w typoszeregu to możemy ją zmodyfikować w dolnej

części okna nazwanej „Geometria przekroju”. Wprowadzone wartości mogą być tutaj dowolne. Należy

jednak pamiętać, że tak określona blacha nie należy do blach uniwersalnych.

20

Po określeniu blachy wstawiamy ją na rysunek. Wstawianie blachy w przekroju poprzecznym jest takie

samo jak wszystkich elementów w BiK, tak więc wybieramy punkt na rysunku, określamy kąt obrotu i

wskazujemy przesunięcie. Rysując element w widoku określamy pierwszy i drugi koniec blachy poprzez

wskazanie środków krawędzi bocznych blachy.

Ilustracja 5

Określenie długości blachy.

BiK-Stal 21

Elementy walcowane

Polecenie pozwala wprowadzić elementy z biblioteki profili w dowolnym widoku i przekroju. Elementy

tworzone są parametrycznie oraz odpowiednie linie tworzące element automatycznie umieszczane są

na odpowiednich warstwach. Narysowane linie mają przypisane cechy profilu do jakiego należą.

Dlatego też, opis pręta jest prawie automatyczny.

Ilustracja 6

Okno dialogowe do definiowania elementów walcowanych.

22

W oknie dialogowym wybieramy rodzaj profilu i jego wielkość, oraz widok z którego chcemy narysować

profil. Jeżeli nie zostanie zaznaczony żaden widok to element będzie rysowany w przekroju.

Opcje rysowania:

- Czy-blok - określenie czy rysowany element ma być zapamiętany jako blok czy nie. Polecenie działa

jako przełącznik, oznacza to, że przy rysowaniu kolejnych elementów program będzie tworzył bloki aż

do momentu ponownego wydania komendy czy-blok. Przełącznik ten ma wpływ tylko na elementy

rysowane w przekroju.

- Czy-oś - określenie czy elementy będą rysowane z osią przechodzącą przez środek ciężkości

(przełącznik).

- Dane profilu - możliwość wyboru wyświetlania danych charakterystycznych dla profilu. Przy nieco

słabszych konfiguracjach komputera, okno dialogowe może wyświetlać się zbyt wolno, dlatego też

wprowadzona została ta opcja. Po zmianie opcji, efekt będzie widoczny po ponownym wywołaniu okna

dialogowego.

Przykład rysowania elementu walcowanego.

Ustawiamy przełączniki rysowania osi, znacznika środka oraz czy ma być tworzony blok z aktualnie

rysowanego elementu

Wybrane ustawienia pozostaną aktualne przy rysowaniu kolejnych elementów do czasu

wprowadzenia zmian w ich nastawach.

Wybieramy rodzaj rysowanego profilu (np. IPE)

Ustalamy sposób rysowania elementu (Przekrój, góra, dół, lewo lub prawo)

Wybieramy wielkość elementu z biblioteki profili (np. 220)

Rozpoczynamy rysowanie na ekranie graficznym, przez wprowadzenie pierwszego punktu.

BiK-Stal 23

Tak jak w programie CAD tj. wprowadzamy pierwszy punkt rysowanego elementu (leży on w osi

środka ciężkości) „klikając” punkt na ekranie lub poprzez podanie trzech współrzędnych x,y,z lub w

inny dostępny sposób .

Ilustracja 7

Punkt początkowy i końcowy rysowanego profilu

Następnie wprowadzamy kolejny punkt, koniec osi elementu.

Możemy tutaj wykorzystać dowolny sposób wprowadzania danych dostępny w programie (tzn. w

układzie globalnym, lokalnym @ poprzez przyrosty współrzędnych lub odległość i kąt).

24

Po narysowaniu jednego elementu komenda kończy swoje działanie. W przypadku zmiany typoszeregu

albo zmiany sposobu rysowania należy, „nacisnąć ENTER” a następnie wprowadzić nowy element do

rysunku w oknie dialogowym. Chcąc ponownie narysować kolejny element „naciskamy 2x ENTER”,

jeżeli jest to element z wcześniej wybranego typoszeregu i ma być on rysowany w taki sam sposób jak

poprzedni. Oczywiście dostępny jest podczas rysowania tryb precyzyjnej lokalizacji punktu (skok,

osnap) i wszelkie punkty charakterystyczne (koniec, symetria itd).

Kolejność wprowadzanych punktów ma wpływ na sposób rysowania kształtowników. Jeżeli

wskazywane punkty będą miały „dodatni zwrot” - kolejność wskazywanych punktów jest zgodna z

kierunkiem przyrostu dodatnich współrzędnych na osi X, to element będzie rysowany tak jak w

widokach dla przekroju w położeniu podstawowym (patrz rys. 12 Układ podstawowy przekroju z

widokami)

BiK-Stal 25

Ilustracja 8

Rysowanie profili asymetrycznych.

Powyższa zasada pozwala jednoznacznie wprowadzać elementy profili stalowych.

26

Ilustracja 9

„Dodatnie” rysowanie profilu.

BiK-Stal 27

Zmień element

Podprogram zamiany elementu walcowanego pozwala na zamianę jednego elementu narysowanego

wcześniej na nowy. Można zmienić zarówno sposób rysowania elementu jak i typ przekroju.

Chcąc zamienić element:

wybieramy komendę np. Zamień element walcowany

następnie wskazujemy oś elementu

zaznaczamy wszystkie linie należące do danego elementu

(można wybrać również oś, program odfiltruje poszczególne linie)

Ilustracja 10

Wybór elementu do zamiany, 1 - os elementu, 2 i 3 wskazanie elementu.

28

Program rozpoznaje rodzaj elementu i wyświetla tę informację w oknie dialogowym

Wprowadzamy informację dla nowego elementu

Odwróć element względem osi

Komenda pozwala na odwrócenie -„przewinięcie” elementu już narysowanego względem osi. Po

wykonaniu komendy nie ulega zmianie widok elementu zależny od sposobu rysowania, oznacza to, że

element w widoku np. dolnym nadal w nim pozostaje, zmienia się tylko położenie krawędzi dolne na

górne lub prawe na lewe.

Ilustracja 11

Wskazanie osi elementu do obrócenia i zaznaczenie części elementu.

Komenda ta nie ma szczególnego znaczenia dla profili symetrycznych względem obu osi głównych np.

dwuteowniki.

BiK-Stal 29

Odwróć element wzgl. osi

Wskazujemy kursorem oś elementu

Zaznaczamy oknem wszystkie elementy profilu, łączenie z osią, tak jak w komendzie Zmień profil.

Ilustracja 12

Element po odwróceniu

Program odwróci narysowany wcześniej element.

30

Obetnij widok i wstaw przekrój

Polecenie wycina we wskazanym elemencie fragment linii i umieszcza w tym miejscu przekrój

elementu, który jest rozpoznawany automatycznie.

Wybieramy ikonę i kolejno wskazujemy punkt na skrajnej krawędzi elementu.

We wskazanym punkcie zostanie potem wstawiony przekrój elementu, a dokładnie jego oś.

Wstawiany przekrój będzie zgodny z odpowiednio rozpoznanym elementem, zostanie również

zachowany kąt obrotu elementu. Wskazanie punktu (na „górze” lub „dole” profilu) dla profili

symetrycznych jest nieistotne. W przypadku profili asymetrycznych np. kątowniki lub połówki

dwuteowników wskazujemy najpierw stronę stopki elementu.

Wskazujemy punkt na drugiej krawędzi elementu.

Program automatycznie znajduje punkt leżący na przecięciu krawędzi elementu i prostej

prostopadłej do niej przechodzącej przez pierwszy wskazany punkt. Istotne jest biorąc pod uwagę

wycinany element, aby utworzona linia pomocnicza przechodząca przez dwa wskazane punkty

leżąca na elemencie przecinała oś lub krawędzie niewidoczne elementu. Konsekwentnie przy

wskazaniu pierwszego punktu na krawędzi elementu do wycięcia, a następnie wskazanie drugiego

punktu na drugiej krawędzi elementu wyznacza się prostą przecinającą np. oś, widoczną lub

niewidoczną krawędź elementu, dlatego też odpowiednio zostaną wycięte zaznaczone linie. Taki

sposób wyboru pozwala decydować czy linia osi elementu lub inne mają zostać wycięte podczas

wstawiania przekroju.

Podajemy wielkość wycięcia.

Wycięcie w elemencie powstaje „symetrycznie” względem wprowadzonego poprzednio odcinka

pomocniczego przechodzącego przez pierwszy wskazany punkt. Wielkość wycięcia można

wprowadzić poprzez podanie wartości z klawiatury lub poprzez wskazanie dwóch punktów na

BiK-Stal 31

rysunku. Jeżeli wielkość wycięcia ma pozostać taka jaką wcześniej wprowadziliśmy wystarczy

nacisnąć ENTER lub prawy klawisz myszy.

Ilustracja 13

Wskazywanie punktów przy wycięciu elementu.

32

Ilustracja 14

Widok elementów po wycięciu i wstawieniu automatycznym przekrojów.

BiK-Stal 33

Połączenia doczołowe

Program BiK-Stal posiada obecnie jeden generator połączeń stalowych - połączenia doczołowe.

Przyjęto zasadę jednokrotnego wprowadzenia danych o połączeniu, a następnie w zależności od

potrzeb generowania na ich podstawie przekroju lub odpowiednich widoków. Widoki te generowane są

w pełni automatycznie łącznie z rozpoznaniem ułożenia elementu (czy z góry, czy z boku itd.). Możliwe

jest również wygenerowanie blachy doczołowej na zakończeniu elementu. Wygenerowane rysunki

zawierają symbole otworów, śrub.

Ponieważ program generuje dowolne przekroje dowolną ilość razy, jednak z jednych danych, do

momentu wprowadzenia zmian lub nowych danych, celowe jest wykonanie jednego złącza dla

wszystkich potrzebnych widoków i elementów rysunku. Program „pamięta” ostatnio wprowadzone dane,

dlatego też niewielka korekta pozwala na efektywne wprowadzenie kolejnych typów przekrojów.

Ikona widoczna w pasku ikon zawiera w prawym dolnym narożniku czarny trójkąt. Oznacza to, że

przewidziane jest dodatkowe menu ikonowe dla tej komendy. Specyfiką programu BiK jest możliwość

„wyciągnięcia” rozwiniętego w ten sposób paska ikon. Należy w tym celu trzymając naciśnięty lewy

przycisk myszki przesunąć go na ikonę żółtej strzałki . Wyciągnięty pasek można umieścić w

34

dowolnym miejscu ekranu i używać go do szybkiego wykorzystania (łatwa dostępność). Po zakończeniu

pracy możemy go „zwinąć” naciskając na „minus” w lewym górnym narożniku paska.

Pobranie danych połączenia

Z menu ikonowego rozwijamy pasek ikon

Następnie wybieramy

Zostaje wyświetlona na ekranie informacja o potrzebnych danych do wykonania rysunku połączenia,

należy więc wprowadzić odpowiednie wartości. Program wyświetla wcześniej wprowadzone dane,

chcąc je zaakceptować wystarczy wprowadzić ENTER. Wprowadzone dane będą wykorzystywane

selektywnie w zależności od widoku rysowanego połączenia.

BiK-Stal 35

Ilustracja 15

Wprowadzanie danych połączenia doczołowego..

Po wprowadzeniu ostatniej wartości danych, program ponownie wraca do bieżącego rysunku i możemy

przejść do wstawiania połączenia.

36

Połączenie w widokach

Po wprowadzeniu danych wybieramy komendę z menu

Wybieramy lub z menu górnego [BiK-Stal]-[Połączenia doczołowe]-[Połączenie w

widokach], wskazujemy na ekranie krawędź elementu.

Wskazujemy punkt na krawędzi definiującej.

W miejscu wskazania zostanie później wstawione połączenie, a dokładnie jego oś symetrii. W

przypadku asymetrycznego połączenia kolejność wskazań punktu pierwszego i drugiego ma istotne

znaczenie, gdyż zakłada się, że najpierw wskazujemy górną stronę połączenia, a potem kierunek

połączenia.

Następnie wskazujemy punkt na drugiej krawędzi elementu.

Program wycina wskazany element w miejscu wstawienia blach.

BiK-Stal 37

Ilustracja 16

Wskazywanie punktów w widokach A) „z góry” B) ‘boczny”.

.

Na rysunku widoczne są elementy w dwóch widokach z góry i z boku.

Jedna komenda pozwala na wyrysowanie odpowiadających widoków połączenia.

38

Ilustracja 17

Wygenerowane połączenia w widokach.

Po ponownym uruchomieniu tej samej komendy (np. poprzez ENTER lub naciśnięcie prawego klawisza

myszy) podajemy kolejne punkty wstawienia połączenia.

BiK-Stal 39

Połączenie w przekroju

Po wprowadzeniu wcześniej danych wybieramy komendę z menu :

lub [BIK-Stal]-[Połączenia doczołowe]-[Połączenie w przekroju].

Wskazujemy punkt osiowy na krawędzi definiującej.

W miejscu wskazania zostanie później wstawione połączenie, a dokładnie jego oś symetrii.

Następnie wskazujemy kierunek osi przekroju.

Program rysuje blachę doczołową i otwory.

Ilustracja 18

Wskazywanie punktów przy rysowaniu połączenia w przekroju.

40

Wprowadzenie punktu początkowego 1 (pkt. charakterystyczny symetria) zgodnie z założeniem

przy wprowadzaniu danych. Kolejnym punktem będzie punkt nr

Ilustracja 19

Rysunek z wygenerowanym widokiem połączenia doczołowego.

Program w obecnej wersji nie analizuje wielkości ani rozmieszczenia otworów. Dlatego też, należy

zwrócić szczególną uwagę na poprawność konstrukcyjną połączenia.

Zakończ blachą doczołową

Po wprowadzeniu danych wybieramy komendę

lub [BIK-Stal]-[Połączenia doczołowe]-[Zakończ blachą doczołową].

BiK-Stal 41

Wskazujemy na rysunku jeden punkt na krawędzi definiującej.

W miejscu wskazania zostanie wstawione połączenie, a dokładnie: dla styku po prawej stronie

elementu na prawo od wskazanego punktu; i odpowiednio dla styku po lewej stronie w lewą

stronę od elementu (WAŻNE nie zostają zmieniane długości elementu).

Następnie wskazujemy punkt na drugiej krawędzi

Program rysuje blachę doczołową wraz z symbolami otworów i śrub.

Ilustracja 20

Wskazanie punktów wstawienia blachy doczołowej

Po ponownym uruchomieniu komendy i podaniu pkt. 1 i 2 wygenerowany jest kolejny widok połączenia.

42

Podcięcia

Program umożliwia wprowadzenie podcięć w elementach stalowych. Użytkownik może w dowolny

sposób zdefiniować wielkości podcięcia: w poziomie, pionie oraz promień wyokrąglenia. Raz

wprowadzone dane są pamiętane przez system, dlatego też można wyrysować wiele podcięć o tych

samych wymiarach w wielu elementach bez ponownego definiowania danych. WAŻNE podcięcia nie

zmieniają długości elementu, pod warunkiem użycia punktów charakterystycznych KONiec przy

wprowadzaniu punktów. W innym przypadku nastąpi skrócenie elementu po narysowaniu podcięcia,

zostanie odrzucona część od strony widocznego podcięcia. W związku z powyższym komenda ta może

również służyć do zakańczania elementów.

lub [BiK-Stal]-[Podcięcia]-[Podcięcie jednostronne],

Wskazujemy punkt na pierwszej krawędzi belki lub możemy wprowadzić wartość parametrów

podcięcia wybierając literę P.

Dane mogą być wprowadzone z klawiatury, jak również przy pomocy wskazania na ekranie

punktów, między którymi odległość zostanie przyjęta jako wielkość podcięcia. Korzystnie jest

czasami określić wielkości podcięcia poziomego i pionowego poprzez wskazanie na rysunku,

natomiast warto podać liczbowo promień zaokrąglenia podcięcia z klawiatury.

Następnie wskazujemy punkt na drugiej krawędzi.

Pokazujemy stronę do odrzucenia.

Program wycina wskazany element i dorysowuje odpowiednie obiekty.

BiK-Stal 43

Ilustracja 21

Kolejność wprowadzania punktów do podcięcia.

Ilustracja 22

Wykonane podcięcie jednostronne.

Podcięcia dwustronne wykonuje się analogicznie jak podcięcia jednostronne, przy czym program

automatycznie wprowadza podcięcie na drugiej krawędzi elementu o wielkościach równych podcięciu

pierwszemu.

44

Zakończ linią przerywaną

Polecenie zmienia rodzaj, warstwę, kolor linii wskazanego obiektu na „niewidoczną” jak gdyby

zasłoniętą przez inny element konstrukcyjny.

lub [BiK-Stal]-[Zakończ linią przerywaną LTP] -

Należy wskazać linię dzielącą element (pkt.1 na ilustracji) lub nacisnąć ENTER co pozwoli na

wprowadzenie dwóch punktów wyznaczających linię odcięcia

Następnie wskazujemy linie elementów do „ukrycia” (pkt. 2 i 3 na ilustracji)

Wskazujemy stronę, która ma zostać „ukryta” (pkt. 4)

UWAGA:

- W obecnej wersji można bezpośrednio wskazać jako obiekt dzielący element segment linii lub

polilinii. Po wskazaniu innych obiektów program automatycznie przejdzie w tryb wprowadzania

punktów definiujących odcinek odcięcia.

- Przy wyborze elementów do ukrycia nie należy wskazywać osi elementów, gdyż zostaną również

zamienione na linię przerywaną.

BiK-Stal 45

Ilustracja 23

Wskazanie linii podziału dla „ukrycia” części elementu

46

Ilustracja 24

Wskazanie strony „ukrytej” poprzez „kliknięcie” punktu na rysunku i efekt działania komendy.

BiK-Stal 47

Wytnij linią przerywaną

Jest to polecenie podobne do poprzedniego, z tą jednak różnicą, że podaje się dwie linie cięcia

elementów. Polecenie zmienia rodzaj, warstwę, kolor linii wskazanego obiektu na „niewidoczną” jak

gdyby zasłoniętą przez inny element konstrukcyjny. Polecenie wycina fragmenty linii zawarte pomiędzy

wskazanymi odcinkami, które przecinają obiekt.

lub [BiK-Stal]-[Zakończ linią przerywaną LT2P] - należy wskazać linie dzielące element

pkt. 1 i 2

Można również zamiast wskazania linii nacisnąć ENTER co pozwoli na wprowadzenie dwóch

punktów wyznaczających linię odcięcia. Następnie definiujemy w podobny sposób kolejną linię

Wybieramy obiekty do częściowego „ukrycia” pkt.3 i 4

Program automatycznie „ukrywa” środkową część wskazanych do ukrycia elementów

UWAGA:

- W obecnej wersji można bezpośrednio wskazać jako obiekt dzielący element segment

linii lub polilinii. Po wskazaniu innych obiektów program automatycznie przejdzie w tryb

wprowadzania punktów definiujących odcinek odcięcia.

- Przy wyborze elementów do ukrycia nie należy wskazywać osi elementów, gdyż

zostaną również zamienione na linię przerywaną.

48

Ilustracja 25

Definiowanie dwóch linii ograniczających „ukrytą” część elementów poprzez wskazanie linii oraz wybranie elementów do ukrycia.

BiK-Stal 49

Ilustracja 26

Widok po wykonaniu komendy.

Opis elementów

Komenda służy do wprowadzania opisów elementów stalowych. Program potrafi automatycznie

rozpoznać typ i wielkość elementu oraz jego długość, oczywiście istnieje możliwość zmienienia tych

wartości przez użytkownika. Wartości zawarte w opisie są podstawą do tworzenia zestawień stali.

50

lub [BiK-Stal]-[Opisy elementów] - wybieramy z okna dialogowego rodzaj opisu

Ilustracja 27

Definiowanie rodzaju opisu elementu

Ważne: Zestawienia elementów uwzględniają tylko te opisy które są pełne (tzn. zawierają komplet

informacji o elemencie - ikona pierwsza i trzecia od góry z lewej). Element główny jest natomiast tylko

„wytłuszczony” na wydruku i zestawiany zgodnie z powyższą regułą.

Wprowadzamy pierwszy punkt opisu wskazujący opisywany element

BiK-Stal 51

Następnie „klikamy” kolejny punkt, początek opisu.

Punkt ten może znajdować się w dowolnym miejscu w stosunku do poprzednio

wprowadzonego punktu, linia opisowa i opis zostaną odpowiednio ustawione i sformatowane.

Linia na której będzie umieszczony opis zostanie odpowiednio wydłużona w zależności od

długości opisu.

Wskazujemy linię opisywanego elementu (nie oś).

Program rozpozna typ elementu, jego wielkość i długość wskazanego odcinka. W opisach

używane są specjalnie zdefiniowane czcionki pokazujące symbolicznie rodzaj elementu.

UWAGA:

- Program BiK poprawnie opisuje symbole stalowe gdy styl tekstu średniego i

wymiarowego ma przypisaną czcionkę bikromsw.shx.

- Nie ma konieczności wskazania linii opisywanego elementu. Program jedynie nie

odczyta informacji w opisywanym elemencie. Można będzie wszystkie informacje wpisać

samodzielnie.

52

Kolejność wskazywania punktów.

Wprowadzamy informacje o elemencie

Następnie program zapyta w kolejności czy akceptujemy uzyskane informacje. Jeżeli

zgadzamy się na propozycję wystarczy wcisnąć ENTER, gdy chcemy ją zmienić należy podać

(wpisać z klawiatury) odpowiednią wartość. Dodatkowo dla długości elementu istnieje

możliwość zmierzenia odległości z rysunku poprzez podanie dwóch punktów. Wprowadzenie

tej możliwości było niezbędne ponieważ wielokrotnie przycięte krawędzie elementów nie

stanowią o długości elementu konstrukcyjnego, który zamawiany jest jako „całość”.

Podajemy następnie numer

elementu Wprowadzamy uwagę.

Dowolny ciąg znaków, cyfr lub odstępów (spacji).

BiK-Stal 53

Podajemy numer pozycji.

Podajemy liczbę sztuk elementu.

Ilustracja 28

Widok wykonanego opisu po wprowadzeniu wszystkich danych. Opis wykonano dwukrotnie

Obok opisu widoczne są dwie liczby w kolorze liliowym, pierwsza na górze opisu - nr pozycji, druga na

dole opisu - liczba sztuk. Liczby te są liczbami pomocniczymi niezbędnymi do wykonania zestawień

stali. Nie są to informacje niezbędne przy wydrukach, tak więc możemy je ukryć na czas wydruku.

Najłatwiej jest to wykonać poprzez użycie komendy z menu rozwijalnego [BiK-War]-[Warstwy

54

pomocnicze]-[Niewidoczne]. Chcąc ponownie wyświetlić te wartości korzystamy z komendy [BiK-

War]-[Warstwy pomocnicze]-[Widoczne].

Ponieważ BiK dysponuje (w obecnej wersji) tylko prętami jedno-gałęziowymi proponujemy sposób

opisu prętów dwu-gałęziowych, które to opisy zostaną uwzględnione w zestawieniach stali.

W widoku bocznym widoczny jest tylko jeden „pręt” więc rysujemy go w odpowiednim widoku.

Następnie wykonujemy czynności jak przy zwykłym opisie do momentu zaproponowania przez program

typu przekroju. Program poprawnie rozpoznał typ przekroju pojedynczego, pomimo tego nie

akceptujemy tej wartości poprzez ENTER tylko wybieramy z menu rozwijalnego

odpowiedni układ profili . Nazwa przekroju pozostaje bez zmian,

długość i numer elementu według potrzeb, liczba sztuk koniecznie 1, gdyż jest to jeden pręt dwu-

gałęziowy. Program wykonując zestawienie stali automatycznie rozpozna, że jest to zestaw

kształtowników i wliczy odpowiednią liczbę sztuk.

BiK-Stal 55

.

Ilustracja 29

Przykładowe opisy prętów dwugałęziowych

56

Opisy spoin

Komenda pozwala wprowadzić dowolny opis spoiny. W opisach używane są specjalnie zdefiniowane

symbole czcionek zgodne ze standardem wykonywania opisów spoin.

BiK umożliwia wstawianie opisów spoin w dwojaki sposób, każdy z różnymi grotami (patrz rozdział Ustawienia Stali).

Przykłady opisu spoin:

Uwaga: Przy wstawianiu spoin wg ISO 2553 dochodzi dodatkowe pytanie o usytuowanie strzałki opisu względem spoiny.

BiK-Stal 57

lub [BiK-Stal]-[Opis spoin] - wyświetla okno dialogowe z elementami niezbędnymi do wykonania

kompletnych opisów spoin.

Definiujemy typ spoin poprzez wybranie odpowiedniej ikony do rodzaju spoiny.

Wybieramy typ opisu jaki chcemy wykonać: dolny, górny lub dolny i górny.

Ilustracja 30

Okno dialogowe definiowania rodzaju opisu spoiny.

Możemy również określić rodzaj rysowanej strzałki;

Następnie wprowadzamy kolejno dwa punkty na rysunku: punkt wskazujący spoinę i punkt

wstawienia opisu.

Wpisujemy z klawiatury grubość spoiny górnej, oraz jej długość.

Możemy tutaj również wykorzystać opcję Zmierz do wprowadzenia odległości między dwoma

punktami jako długości spoiny. W przypadku spoiny GÓRA+DÓŁ program zapyta o podobne

wartości spoin jak dla spoiny górnej.

58

UWAGA:

o Aby w opisie spoiny nie określać jej długości należy na pytanie o długości spoiny wpisać

0 (zero) , gdyż spacja traktowana jest jako ENTER.

Ilustracja 31

Po wybraniu typu spoiny, jej rodzaju oraz rodzaju rysowanej strzałki podajemy

dwa punkty odnoszący i miejsce wstawienia opisu. Przykładowy opis spoiny.

Dodaj grot

Do istniejącego opisu spoiny można w bardzo łatwy sposób dodać kolejne strzałki. Dodatkowe strzałki umożliwiają wskazanie jednego załamania więcej, w porównaniu ze strzałką podstawową opisu.

Aby dodać strzałkę, należy:

-wskazać nowy punkt zaczepienia

-wskazać punkt załamania (lub pominąć pytanie Enter)

BiK-Stal 59

-wskazać istniejącą już linię odnośnika.

dodatkowy odnośnik Z załamaniem dodatkowy odnośnik BEZ załamania

Po wykonaniu spoiny możemy dorysować symbol spoiny montażowej i symbol spoiny obwodowej

.

Wybieramy z paska ikon odpowiednią ikonę i „klikamy” miejsce wstawienia w/w elementu do

opisu.

Ilustracja 32

Wstawienie symboli spoiny montażowej i obwodowej po wykonaniu opisu spoiny

.

60

Trójkąt systemowy

Program do wstawiania symbolu trójkąta osiowego z podaniem długości osi wszystkich elementów.

Wstawiany trójkąt może zostać zmniejszony n-razy ze względu na przejrzystość rysunku.

Wybieramy lub komendę z menu górnego [BiK-Stal]-[Trójkąt systemowy], a następnie

na rysunku definiujemy długość przyprostokątnej po kierunku x, a następnie po kierunku y.

Wartości te możemy zmierzyć na rysunku, poprzez odpowiednie „kliknięcie” kolejnych punktów.

W tym celu na pytanie o długości przyprostokątnych należy wpisać Z lub Zmierz. Bardzo ważna

jest kolejność wskazywanych punktów, gdyż określa ona kierunek narożników trójkąta w

poziomie i pionie. Wskazanie z lewej na prawą określa kąt prosty po lewej stronie, wskazanie z

góry na dół określa kąt prosty na górze.

Następnie podajemy współczynnik zmniejszenia trójkąta i punkt jego wstawienia.

Wprowadzone długości elementów osi nie zostają zmienione poprzez współczynnik

zmniejszenia.

BiK-Stal 61

Ilustracja 33

Wprowadzenie wartości X i Y do trójkąta systemowego poprzez wskazanie

na rysunku, pkt. 1,2 i 3,4. Punkt 5 wskazanie umieszczenia trójkąta.

Wstawiony trójkąt systemowy ze współczynnikiem zmniejszenia 2.

62

Łączniki

Program do wstawiania symboli otworów normalnych i montażowych.

Wybieramy a następnie lub komendę z menu górnego i definiujemy

rodzaj otworu,

Następnie wprowadzamy symbol do rysunku.

Jeżeli chcemy wprowadzić tylko jeden symbol to możemy wskazać punkt pomocniczy. Punkt

ten ma być bazą do wprowadzenia symbolu w określonej odległości od niego (np. skraj blachy)

i następnie dokończyć komendę.

Możemy również wprowadzić układ prostokątny otworów tzw. Szyk. Piszemy z klawiatury literę

S i wprowadzamy: średnicę otworu, liczbę otworów w poziomie i pionie, odpowiednie odległości

między otworami i lewy dolny punkt bazowy grupy otworów. Punkt ten pozwala zdefiniować

dodatkowe odsunięcie od np. narożnika blachy, podajemy więc przesunięcie po x i po y,

program wrysowuje grupę otworów.

Program „trzyma” otwór w jego środku i wystarczy „kliknąć” na rysunku aby został wstawiony.

UWAGA:

Wielkości śrub i nitów widoczne w oknie dialogowym służą tylko jako informacja dla użytkownika.

Projektant sam wybiera symbol elementu i określa średnicę otworu.

BiK-Stal 63

Ilustracja 34

Przykładowe symbole śrub zwykłych i pasowanych.

Ilustracja 35

Przykładowe symbole nitów

64

Ilustracja 36

Przykład wstawienia szyku otworów względem lewego

dolnego „narożnika blachy”.

BiK-Stal 65

Śruby w widoku

Program do wstawiania symboli śrub w widoku.

Wybieramy komendę lub z menu górnego [BiK-Stal]-[Śruby w widoku], a następnie na rysunku

definiujemy punkty 1 i 2 w których ma zostać umieszczony symbol śruby.

Punkt pierwszy określa łeb stronę po której jest łeb śruby.

Ilustracja 37

Punkty wstawienia łącznika.

Punkt drugi określa stronę z nakrętką.

Zmiana numerów elementów

Polecenie zmienia numer elementu w opisie elementu. Należy najpierw podać nowy numer a następnie

wskazać elementy do zamiany.

66

Zmiana numerów pozycji

Polecenie zamienia numer pozycji (fioletowy) w opisie elementu na nowy. Należy najpierw wprowadzić

nowy numer a następnie zaznaczyć grupę opisów dla których ma zostać on zmieniony. Opisy można

zaznaczyć „przecięciem” nie zważając na inne elementy rysunkowe, program sam „odfiltruje” potrzebne

elementy i dokona zmiany tylko w numerach pozycji.

Wyświetl dane geometryczne

Komenda pozwala na identyfikację wskazanej linii (nie osi) profilu stalowego i wyświetlenie

charakterystyki geometrycznej wskazanego elementu.

Wybieramy lub polecenie z menu górnego [BIK-Stal]-[Wyświetl dane geometryczne]

Wskazujemy dowolny interesujący nas odcinek.

Program rozpoznaje typ profilu jego wielkość i podaje długość wskazanego elementu.

Możemy wyświetlić informację o dowolnym kształtowniku nawet wcześniej nie narysowanym. W tym

celu na pytanie o linię charakterystyczną elementu należy wcisnąć ENTER lub prawy klawisz myszy, a

następnie podać typ przekroju (wskazując odpowiednią ikonę na pasku czcionki BiK), oraz jego nazwę.

BiK-Stal 67

Niektóre informacje o kształtownikach dostępne są również w oknie dialogowym rysowania elementów

walcowanych.

W przypadku kart graficznych z trybem tekstowym pełnoekranowym, powrót do rysunku poprzez

naciśnięcie klawisza F2

Ilustracja 38

Ekran tekstowy z informacjami o wskazanym profilu

68

Zestawienia

Program BiK-Stal dokonuje zestawień elementów stalowych. Zestawienia są generowane na podstawie

wybranych (zaznaczonych) „pełnych” opisów elementów na rysunku.

Wybieramy lub komendę [BiK-Stal]-[Zestawienia] - zaznaczamy elementy, które mają

zostać uwzględnione w zestawieniach np. oknem. Program z zaznaczonego obszaru wybiera

tylko elementy istotne dla zestawienia, reszta elementów jest pomijana. Taki sposób wyboru

pozwala łatwo zaznaczyć elementy podlegające zestawieniom i umożliwia wykonanie kilku

zestawień w jednym rysunku.

Wskazujemy miejsce wstawienia tabeli,

Lewy górny róg tabeli

Określamy również: tytuł tabeli, naddatki na spoiny, na nierówności przekroju, na elementy

dodatkowe i montażowe oraz ile razy ma zostać wykonany zestawiany element. Dodatkowo

program pyta o liczbę pustych wierszy na końcu tabeli.

Wartości zawarte w tabelach są „zwykłymi” liczbami można je więc bez przeszkód edytować.

Łatwość edycji dotyczy również samej tabeli, jeżeli jakaś kolumna jest dla Państwa zbędna to

można ją po prostu wymazać i dosunąć pozostałą część.

UWAGA:

- Gdy chcemy generować zestawienia stali bez naddatków to przy pytaniu o wielkość

naddatków należy wpisać 0 (zero). Program automatycznie pomija wiersze z naddatkami

zerowymi.

- Przy własnoręcznej modyfikacji tabeli zestawieniowej może okazać się przydatna

komenda ZL zliczająca wartości tekstów.

BiK-Stal 69

Ilustracja 39

Wstawiona tabela zestawieniowa stali dla wybranych obiektów.

70

Ilustracja 40

Wstawiona tabela zestawieniowa stali dla wybranych obiektów.

BiK-Stal 71

ZDEFINIUJ BLACHĘ

Polecenie Zdefiniuj blachę wywołuje okno dialogowe służące do wprowadzenia danych

wykorzystywanych do rysowania blachy za pomocą wskazań użytkownika według dowolnego

wskazanego obrysu.

Ilustracja 42

Okno dialogowe „Zdefiniuj blachę”

72

Użytkownik w oknie definiuje grubość blachy, rodzaj konstrukcji oraz gatunek stali. Kolejnym

krokiem jest wybór przycisku rysuj a następnie wskazujemy kolejne punktu rysowanej blachy, aby

blacha została popranie zdefiniowana obrys musi zostać poprawnie zamknięty.

DEFINIOWANIA OTWORU

Polecenie daje możliwość wstawiania dowolnie zdefiniowanych przez użytkownika otworów w

widoku z góry.

W momencie wyboru funkcji program pyta o średnicę otworu którą należy zdefiniować, drugą wartością

jest rodzaj powierzchni, użytkownik ma do wyboru M-malowana oraz O-ocynkowana. W zależności od

jej rodzaju użytkownik wybiera M lub O.

Ostatnim krokiem jest wskazanie punktu wstawienia otworu oraz kąta jego obrotu.

BiK-Stal 73

Ilustracja 43

Widok otworu po wstawieniu.

74

PRZYPISANIE OTWORU

Polecenie daje możliwość przypisania wcześniej wstawionych otworów do narysowanej blachy.

W momencie wyboru program prosi aby wskazać blachę do której ma zostać przypisany otwór; po

wskazaniu i zatwierdzeniu należy wskazać otwory które mają zostać przypisane, ostatnim krokiem jest

zatwierdzenie polecenia.

W tym momencie twory zostają przypisane do blachy i będą brane po uwagę podczas jej

wymiarowania.

ZWYMIARUJ BLACHĘ

Polecenie daje możliwość zwymiarowania blachy wraz z przypisanymi do niej otworami,

wymiarowanie odbywa się poprzez jej wyciągnięcie.

W momencie wyboru polecenia „Zwymiaruj blachę” program prosi o wskazanie blachy która ma

zostać zwymiarowana, następnym krokiem jest wskazanie punktu zaczepienia względem którego

blacha zostanie wyciągnięta. Następnie za pomocą wybranego punktu użytkownik ma

możliwość wskazania punktu w którym zostanie ona wstawiona wraz z wymiarami.

BiK-Stal 75

STĘŻENIA

Polecenie daje możliwość szybkiego narysowania stężenia. W momencie wywołania

polecenia użytkownik zostaje przeniesiony do okna dialogowego służącego do definicji stężenia.

Ilustracja 44

Okno dialogowe Stężenia.

76

W oknie użytkownik ma możliwość zdefiniowania:

Średnicy śruby

Grubości blachy

Rodzaju konstrukcji

Gatunku stali

Średnicy pręta

Odległości

y Minimum

W momencie zakończenia definiowania parametrów stężenia należy wybrać przycisk rysuj;

następnie należy wskazać dwa punktu wstawienia stężenia.

BiK-Stal 77

Ilustracja 45

Stężenie po wstawieniu.

ŚRUBA RZYMSKA

Polecenie Śruba Rzymska daje użytkownikowi możliwość jej wstawienia na pręcie.

78

W momencie wyboru polecenia program prosi o wskazanie pręta na którym śruba ma zostać

wstawiona, ostatnim krokiem jest wskazanie punktu wstawienia na osi pręta.

Element po wstawieniu wygląda jak na ilustracji.

Ustawienia stali

Lokalizacja polecenia zmiany ustawień w menu głównym i na pasku zadań :

BiK-Stal 79

Okno dialogowe polecenia "Ustawienia stali"

80

Spoiny

Użytkownik ma możliwość wyboru wyglądu:

-grotu strzałki opisu spoiny

-sposobu opisu spoiny (tradycyjnie lub wg ISO 2553)

Śruby

Użytkownik ma możliwość wyboru wyglądu:

-opisu aktywnego,

-opisu powielonego (nieaktywnego),

-grot strzałki (wspólny dla wszystkich opisów),

-obramowanie numeru elementu.

BiK-Stal 81

Dodatkowo użytkownik może określić wysokość tekstu numeracji, ponieważ wysokość ta jest

niezależna od ustawień wysokości czcionek dokonanych podczas uruchamiania modułu

STAL.

82

Przykładowe możliwości ustawień wyglądu opisu śrub: