Pobierz mały pdf 15.48 MB

160
ISSN 1643-7861

Transcript of Pobierz mały pdf 15.48 MB

Page 1: Pobierz mały pdf 15.48 MB

ISSN 1643-7861

Page 2: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 3: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 4: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 5: Pobierz mały pdf 15.48 MB

Od kilkunastu lat, każdej wiosny na wystawie „Plany na przyszłość” możemy zobaczyć, jak będzie się zmieniać Warszawa. Obserwujemy nowe propozycje architektów i inwestorów. Część, już zrealizowanych, w niedługim czasie będziemy mogli oglądać w przestrzeni miejskiej. Wtedy porównamy nasze wyobrażenie o rozwoju stolicy z wizjami projektantów. Dzięki temu kształtujemy własny sposób patrzenia na nowoczesną architekturę i uczymy się ją oceniać.

W ostatnich latach trwa intensywny rozwój Warszawy. Nabrała rozpędu budowa drugiej linii metra, możemy już jeździć nowym mostem Skłodowskiej-Curie, otwarto Stadion Narodowy, przygotowujemy się do Mistrzostw Europy w piłce nożnej. Można powiedzieć, że wiosna w tym roku jest pełna nowości i energii.

Hanna Gronkiewicz-WaltzPrezydent m.st. Warszawy

Page 6: Pobierz mały pdf 15.48 MB

Centrum ŁOWICKA od 17. lat organizuje wystawę „PlANy NA PrzySzŁOść. Architektura Warszawy w projektach”. Pomysł jest prosty. Nie mając ambicji do oceny tego co się buduje, stworzyliśmy kronikę ostatnich kilkunastu lat w dziedzinie architektury. Nasi najstarsi goście mają z pewnością na półkach komplet katalogów.Pierwszy dział, to budynki użyteczności publicznej, a więc biurowce i budynki firmowe, obiekty handlowe, sportowe, ale także hotele, ambasady, obiekty kulturalne takie jak, teatr czy akademia muzyczna. Pokazując dwa projekty przedszkoli opisujemy proces projektowania takich obiektów oparty na przykładzie skandynawskim. Na Żoliborzu spytano dzieci i wychowawców o pewne funkcje: co jest, czego brakuje, a co przeszkadza.Drugi dział to mieszkaniówka. Pokazujemy tendencje zmian w projektowaniu budynków mieszkalnych i całych osiedli, a także gdzie one powstaną.Kolejnym działem są „Budynki wielorodzinne i jednorodzinne”. Przedstawiamy duży wybór obiektów bardzo ciekawie zaprojektowanych i nowoczesnych.W dziale „Stare-nowe” pokazujemy Państwu przykłady renowacji starych warszawskich kamienic. Co roku przybywają kolejne odrestau-rowane zabytkowe budynki. Są teraz piękne.Kilku architektów przysłało do nas projekty swoich idei, którymi są zafascynowani. Tak powstał dział „Koncepcje”. Prosimy uważnie przejrzeć te strony. Są to nowatorskie czasem kontrowersyjne idee, ale warte naszej uwagi.Co dwa lata organizowany jest konkurs EUrOPAN, w tym roku hasłem konkursu było „Pozytywne promieniowanie” i dotyczyło oceny zmian przestrzennych na warszawskiej Pradze w ostatnich latach w wyniku budowy Stadionu Narodowego i organizacji Mistrzostw Europy w piłce nożnej EUrO 2012. Projekty laureatów polskiej edycji to dział następny naszej wystawy.Ostatnim działem jest prezentacja projektów studentów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Jak zwykle zachęcam do prze-analizowania prac tych młodych ludzi. Nieskrępowani wymogami inwestora, pełni pasji i bardzo fajnych pomysłów.W miesięczniku „Architektura-murator” z marca 2012 roku przeczytałam opinię profesjonalisty, szwajcarskiego architekta i redaktora od-wiedzającego Warszawę od 25. lat, Wernera Hubera. Artykuł nosi tytuł: „Dwadzieścia lat warszawskiej architektury okiem szwajcarskiego krytyka”. I przytoczę Państwu jedno zdanie: „Spojrzenie na dzisiejszą Warszawę pozwala stwierdzić, że pod względem architektonicznym Polska dołączyła do Europy. Deficyty istnieją jeszcze w sferze planowania oraz zagospodarowania przestrzeni publicznej.” Myślę, że taka ocena kogoś kto patrzy na nasze miasto z perspektywy jest satysfakcjonująca.

Katarzyna HagmajerDyrektor Centrum ŁOWICKA

Page 7: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 8: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 9: Pobierz mały pdf 15.48 MB

7

Lokalizacja ul. Burakowska, Wola Autorzy projektu Projekt Polsko-Belgijska Pracownia Architektury Sp. z o.o. arch. Adam Wagner, arch. Paweł Strug, arch. Alicja Górecka, arch. Marcin Latuszek Projekt 2011

Powierzchnia całkowita 48 280 m2 Powierzchnia użytkowa 38 515 m2 • 34  kondygnacje nadziemne, 5 podziemnych • 330 podziemnych miejsc parkingowych, 10 nadziemnych

Zespół budynków biurowo-usługowo-handlowychProjektowana zabudowa zlokalizowana jest przy ul. Bura-kowskiej róg Młocińskiej w pobliżu Ronda „Radosława”. Dominująca funkcja zabudowy to funkcja biurowa obej-mująca 80% powierzchni budynku oraz funkcja usługowo--handlowa. Od strony Ronda „Radosława” zaprojektowano dominantę składającą się z dwóch części – 120 m (34 kondygnacje) i 109,5 m (31 kondygnacji). Wzdłuż Burakowskiej zabudowa jest niższa – 25 m do 35,5 m (od 7 do 10 kondygnacji). Na kondygnacji 1. i 2. zlokalizowano powierzchnie usługo-wo-handlowe dostępne z poziomu ul. Burakowskiej i Mło-cińskiej oraz z poziomu Ronda „Radosława. Na wyższych kondygnacjach przewiduje się lokalizację powierzchni biurowych.Budynek ma konstrukcję żelbetową (słupy, trzony komu-nikacyjne – klatki schodowe i szachty windowe). Trzon komunikacyjny usytuowany jest w centralnej części bu-dynków (część wyższa i niższa), co pozwala na optymalne aranżowanie przestrzeni biurowej. Wjazdy do garażu podziemnego przewidziane są od strony ul. Burakowskiej oraz Młocińskiej.

kondygnAcjA 7

Page 10: Pobierz mały pdf 15.48 MB

8

Lokalizacja ul. Prosta, Wola Autorzy projektu jEMS Architekci arch. arch. Olgierd Jagiełło, Maciej Miłobędzki, Marcin Sadowski, Jerzy Szczepanik-Dzikowski • Katarzyna Bogusławska-Bradley, Wojciech Kotecki, Paweł Majkusiak, Andrzej Sidorowicz Współpraca arch. arch. Adam Brzostek, Paweł Gozdyra, Jacek Mroczkowski, Piotr Waleszkiewicz konstrukcja KiP Sp. z o.o. Inwestor Mennica Polska S.A. Projekt architektoniczny 2012

Kubatura całkowita 418 000 m3 Powierzchnia całkowita 101  500 m2 Powierzchnia sprzedaży 58 000 m2 • 31 kondygnacji nadziemnych, 3 podziemne • 469 podziemnych miejsc parkingowych, 10 naziemnych

Mennicabudynek biurowy

Page 11: Pobierz mały pdf 15.48 MB

9

Lokalizacja ul. Świętokrzyska, Śródmieście Autorzy projektu Projekt Polsko-Belgijska Pracownia Architektury Sp. z o.o. arch. Adam Wagner, arch. Paweł Strug, arch. Alicja Górecka, arch. Marcin Latuszek

Powierzchnia całkowita 83 375 m2 Powierzchnia użytkowa 58 363 m 2 • 37  kondygnacj i nadziemnych, 5 podziemnych • 520 podziemnych miejsc parkingowych

Zespół budynków biurowo–usługowo–hotelowo–handlowych

Od strony płd.-wsch. zaprojektowano dominantę o wysokości – 150 m (37 kondygnacji), z uskokiem na 16. kondygnacji, w której zlokalizowano powierzchnie o funkcji biurowej.Od strony płn., zach., płd., w niższej części zabudowy, która będzie miała 3, 4, 5 i 9 kondygnacji, zaprojektowano hotel 4 1/2* oraz centrum konferencyjne.Na niższych kondygnacjach przewiduje się lokalizację po-wierzchni usługowo-handlowych.Elewacja części biurowej zabudowy będzie miała prostą for-mę, od strony ul. Świętokrzyskiej zaprojektowano podcień na wysokości 3. kondygnacji. Elewacja części hotelowej będzie miała formę nieregularną z nadwieszeniami od strony ul. Świę-tokrzyskiej. Zakłada się też realizację garażu podziemnego max. 5 kon-dygnacji, połączonego z projektowaną stacją metra „Rondo ONZ”. Na części kondygnacji -1 przewiduje się możliwość lokalizacji powierzchni usługowo-handlowych.Wjazdy do garażu podziemnego projektowane są od strony ul. Twardej oraz ul. Mariańskiej. Od strony Świętokrzyskiej za-projektowano główny podjazd do części hotelowej. Od strony ul. Twardej zlokalizowano drugi podjazd dla części hotelowej oraz biurowej.

eleWacja od ul. ŚWiętoKrzysKiej

Page 12: Pobierz mały pdf 15.48 MB

10

Lokalizacja ul. Woronicza, Mokotów Autorzy projektu Hra architekci sp. z o.o. sp. k. generalni projektanci arch. Wojciech Hermanowicz, arch. Błażej Hermanowicz, arch. Stanisław Rewski • arch. Marcin Góra, arch. Tomasz Laskowski Inwestor Woronicza Prestige PM Sp. z o.o. Sp.k. Projekt architektoniczny 2012 realizacja 2013

Powierzchnia całkowita 13 600 m2 Powierzchnia użytkowa 12 000 m2 • 10 kondygnacji nadziemnych, 4 podziemne • 170 podziemnych miejsc parkingowych

budynek biurowo-usługowy

Page 13: Pobierz mały pdf 15.48 MB

11

Lokalizacja ul. Elektryczna, Powiśle Autorzy projektu APA Wojciechowski Sp. z o.o. arch. arch. Szymon Wojciechowski, Michał Sadowski, Witek Dudek, Marcin Grzelewski, Grzegorz Gurgacz, Katarzyna Jabłońska-Bida, Katarzyna Kozioł, Szymon Nieszporek, Piotr Zielawski, stud. arch. Aleksandra Cupek konstrukcja ARBO Projekt Sp. z o.o. konserwacja zabytków Pro-Arte, Hanna Jung-Migdalska Inwestor Menolly Nowe Powiśle Sp z o.o. Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 26 175 m3 Powierzchnia całkowita 6 780 m2 Powierzchnia użytkowa 5 933 m2 • 5 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 44 podziemne miejsca parkingowe

budynek biurowy „b1”na terenie dawneJ elektrociepłowni „powiŚle”

Budynek B1, jako część wielofunkcyjnego kompleksu Nowe Powiśle II, jest nowym budynkiem biurowym z usługami w parterze, zlokalizowanym na terenie dawnej Elektrociepłow-ni „Powiśle”. Główną częścią kompleksu są adaptowane na cele usługowo-handlowo-biurowe budynki dawnej kotłowni D1, maszynowni D2, rozdzielni D3 oraz kesonu D5, wpisane do rejestru zabytków.Bryła budynku B1 jest bezpośrednio ograniczona liniami za-budowy wyznaczonymi decyzją warunków zabudowy oraz zaleceniami konserwatorskimi, jako bryła ustanawiająca pie-rzeję od strony ul. Dobrej i dawnego przebiegu ul. Elektrycznej.Budynek B1 o wysokości 24 m zaprojektowano w narożniku utworzonym pomiędzy historyczną ul. Elektryczną a projek-towanym placem, na froncie zabytkowej kotłowni D1. Parter budynku kontynuuje funkcję usługową, otwierając się na plac oraz integrując funkcjonalnie z zabytkową częścią kompleksu. Wycofanie ostatniej kondygnacji nawiązuje do bryły projekto-wanego budynku wielorodzinnego B2B3 wzdłuż ul. Dobrej oraz eksponuje frontową elewację zabytkowej kotłowni D1.

Powierzchnia biurowa na wszystkich kondygnacjach budynku jest przeznaczona na wynajem dla jednego lub kilku najem-ców. Miejsca parkingowe zapewniono w garażu podziemnym z wjazdem od ul. Leszczyńskiej.Stalowy szkielet, ceramiczne detale oraz podziały fasad bu-dynku bezpośrednio korespondują z unikatowymi elewacjami sąsiadujących zabytków dawnej Elektrociepłowni.

budynKi noWoProjeKtoWane

budynKi zabytKoWe do adaPtacji

Page 14: Pobierz mały pdf 15.48 MB

12

Lokalizacja ul. Orzechowa i Krakowiaków, Włochy Autorzy projektu APA Wojciechowski Sp. z o.o. arch. arch. Szymon Wojciechowski, Michał Sadowski, Witek Dudek, Marcin Grzelewski, Anna Kurowska, Salma Amarin-Strzałkowska, Beata Książek, Iwona Matuszczyk konstrukcja SDŻ Projekt Inwestor AIG/Lincoln Polska Sp. z o.o. generalny wykonawca Porr (Polska) S.A. Projekt architektoniczny 2009/2011 realizacja 2011/2012

Powierzchnia całkowita 190 000 m2 Powierzchnia użytkowa 108 000 m2 • 4-5 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna

Projekt otrzymał certyfikat Bream interim ‘very good’ w dziedzinie rozwiązań ekologicznych.

„the park”Zespół budynków biurowych

Nazwa projektu oddaje ideę i atmos-ferę założenia. Budynki zostały zapro-jektowane z myślą o harmonii miejsca pracy z naturą. Od samego początku głównym zamiarem projektantów i de-welopera było stworzenie zdrowego i dynamicznego środowiska pracy, działającego w zgodzie z naturalnym środowiskiem. Obiekty otoczone są starannie dobraną zielenią, fontanna-mi i innymi elementami architektury ogrodowej. Aranżacja parków i skwe-rów stwarza warunki do osiągnięcia równowagi i sprzyja powstawaniu nowych idei.

Architektura zapewnia otwarcie po-wierzchni biurowej na przestrzenie zielone. Duża ilość naturalnego świa-tła w biurze oraz otwierane okna łączą tereny zielone i powierzchnię pracy.

Page 15: Pobierz mały pdf 15.48 MB

13

Lokalizacja ul. Wirażowa, Włochy Autorzy projektu APA Wojciechowski Sp. z o.o. arch. arch. Szymon Wojciechowski, Michał Sadowski, Witek Dudek, Marcin Grzelewski, Anna Kurowska, Salma Amarin-Strzałkowska, Piotr Zielawski, Beata Książek, Iwona Matuszczyk konstrukcja SDŻ Projekt Inwestor AIG/Lincoln Polska Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2010/2011 realizacja 2012/2013

Powierzchnia całkowita 63 000 m2 Powierzchnia użytkowa 54 000 m2 • 7-10 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne

„lincoln park”Zespół budynków biurowych

Page 16: Pobierz mały pdf 15.48 MB

14

Lokalizacja Al. Jerozolimskie, Śródmieście Autorzy projektu APA Wojciechowski Sp. z o.o. arch. Szymon Wojciechowski, arch. Michał Sadowski, arch. Witek Dudek, arch. Marcin Grzelewski, arch. Michał Grabski, arch. Magda Maciąg Inwestor WND Projekt 2011 realizacja 2013

Kubatura całkowita 51 430 m3 Powierzchnia całkowita 14  300 m2 Powierzchnia użytkowa 12  400  m2 • 7  kondygnacj i nadziemnych, 1 podziemna • 80 podziemnych miejsc parkingowych

budynek biurowy

Page 17: Pobierz mały pdf 15.48 MB

15

Lokalizacja ul. Lorentza, Śródmieście Autor projektu AMc - andrzej M. chołdzyński sp. z o.o. sp. komandytowa generalny Projektant arch. Andrzej M. Chołdzyński Współpraca arch. arch. Bogumił Kidziak, Beata Świeboda-Budzyńska, Szymon Schmeidel, Magdalena Macioszczyk, Maciej Człapiński Inwestor Centrum Bankowo-Finansowe „Nowy Świat” S.A. konstrukcja BWL – Projekt Sp. z o.o. konkurs architektoniczny 2010-2011 Projekty architektoniczne i budowlany 2011-2012 realizacja 2013-2015

Kubatura całkowita 41 700 m3 Powierzchnia całkowita 10  820 m2 Powierzchnia użytkowa 9  020   m2 • 6  kondygnacj i nadziemnych, 3 podziemne • 40 podziemnych miejsc parkingowych

roZbudowa koMpleksu centruM bankowo-Finansowego „nowy Świat”o budynek biurowo-handlowo-usługowy Z parkingieM podZieMnyM

Projektowany budynek biurowo-usługowy jest położony mię-dzy Domem Partii – zabytkiem lat 50-tych XX wieku autorstwa „Tygrysów”: arch. arch. Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mo-krzyckiego, Eugeniusza Wierzbickiego, a gmachem Centrum Giełdowe autorstwa architektów Andrzeja M. Chołdzyńskie-go i Stanisława Fiszera, zbudowanym w latach 1997-2000. W swym zamyśle architektonicznym jest zwornikiem emocjo-nalnym i kompozycyjnym dla tych obu gmachów. Sam pozo-staje eteryczny, w abstrakcyjny, syntetyczny sposób łącząc bogatą tektonikę elewacji obu zastanych gmachów.

Wobec umiarowych i monumentalnych, prostopadłościennych kompozycji obu istniejących sąsiadów, utrzymanych w rytmie – baza, korpus, zwieńczenie – projekt wprowadza w przestrzeń ich wzajemnych relacji płynną, budowaną po szerokim łuku elewację wschód-zachód, zakończoną owalnymi narożnikami. Lekkość i elegancja tego gestu jest współczesną interpreta-cją i miarą zamierzonej monumentalności przestrzeni. Projekt wzbogaca rangę Traktu Królewskiego, budując prostopadłą doń, rzeźbiarską i ekspresyjną przestrzeń otwierającą Trakt Królewski na Park na Książęcem.

Dzięki temu zabiegowi miejsce dotychczas uznawane za za-pleczowe i peryferyjne, nabiera rangi miejsca ważnego, roz-poznawalnego, posiadającego własną tożsamość.

Page 18: Pobierz mały pdf 15.48 MB

16Lokalizacja ul. Skierniewicka róg Siedmiogrodzkiej, Wola Autorzy projektu s.a.M.i. arcHiteKci Mariusz Lewandowski i Wspólnicy Sp. z o.o. generalni projektanci arch. Mariusz Lewandowski, arch. Anna Albiniak Współpraca autorska arch. Tomasz Szediw, arch. Paweł Ptaszyński, arch. Justyna Duszyńska-Krawczyk, arch. Anna Białobrzewska, arch. Grzegorz Wróbel, arch. Rafał Turno Inwestor Farmacol S.A. Projekt architektoniczny 2011

Kubatura całkowita 75 000 m3 Powierzchnia całkowita 27 163 m² Powierzchnia użytkowa 24 570 m² Powierzchnia biur i usług 22 900 m² • 14 kondygnacji nadziemnych, 2  podziemne • 294 miejsc parkingowych w  garażach wbudowanych

budynek biurowo-usługowykoncepcJa konkursowa (konkurs inwestorski)

Budynek biurowy z parterem przeznaczonym na cele usługowe, zaprojektowany w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy. Baza budynku nawiązuje do gabarytów zabudowy sąsiedniej. Wyrastają z niej dwie wieże do wysokości 9. i 14. kondygnacji ukształtowane w optymalny sposób, przy zachowaniu odpowiednich warunków oświetlenia dla budynków sąsiednich i wzajemnego przesłaniania elementów budynku projektowanego. Wewnątrz budynku zapro-jektowano dziedziniec stanowiący przestrzeń rekreacyjną dla jego użytkowników.

eleWacja Północna od ul. siedMiogrodzKiej

Page 19: Pobierz mały pdf 15.48 MB

17

Lokalizacja ul. Łopuszańska, Włochy Autor projektu EM jednacz i Architekci arch. Mirosław Jednacz Współpraca arch. Paweł Słupiański, arch. Monika Bahonko Autor konstrukcji DMK Inwestor Łopuszańska Nieruchomości Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011/2012 realizacja 2012/2013

Kubatura całkowita 39 250 m 3 Powierzchnia całkowita 10 300 m2 Powierzchnia użytkowa 7 800 m2 • 5  kondygnacj i nadziemnych, 1 podziemna • 48 podziemnych miejsc parkingowych, 34 naziemne

budynek biurowy

Page 20: Pobierz mały pdf 15.48 MB

18Lokalizacja ul. Łopuszańska, Włochy Autorzy projektu 77 studio PaWeł naduK arch. Paweł Naduk, arch. Piotr Zając, arch. Jakub Kończyk Inwestor MOTOZBYT S.A. Projekt architektoniczny 2012

Kubatura całkowita 56 000 m3 Powierzchnia całkowita 15  360 m2 Powierzchnia użytkowa 12 800 m2 • 6 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 110 podziemnych miejsc parkingowych, 21 naziemnych

budynek biurowo-usługowy

Jasne, monochromatyczne, proste formy stojące wśród zie-leni tworzą przestrzeń zorganizowaną, atrakcyjną, przyjazną użytkownikom, daleką od typowych centrów magazynowych i przemysłowych. Założeniem projektu było uzupełnienie kom-pozycji komercyjnym budynkiem biurowym, spójnym z istnie-jącym charakterem. Budynek skomponowano z trzech brył, połączonych prze-szklonymi na przestrzał wielokondygnacyjnymi holami. Struktura budynku umożliwia dowolny podział przestrzeni do wynajmu. Podział na biura o powierzchni 100-300 m2 całko-wicie eliminuje korytarze, tworząc wejście do każdego biura bezpośrednio z reprezentacyjnego holu. Szybkie, estetyczne starzenie się budynków, których wyraz architektoniczny opiera się na aktualnych możliwościach technologii szkła i systemów elewacyjnych (dotyczy głównie budynków biurowych), skłoniło nas do podjęcia próby świa-domej „ucieczki” do wartości przyrodniczych w kształtowaniu estetyki budynku. Wyraz architektoniczny budynku stanowi reinterpretacja ist-niejącej tkanki – lekka, przestrzenna struktura przeplatana zielenią. Monochromatyczne, jasne bryły podkreślają także szpaler drzew przed budynkiem i porządkują fragment ul. Ło-puszańskiej. Betonowa „skóra” poza wprowadzaniem plastycznej gry świa-tła służy jako przeciwpożarowe pasy międzyokienne. Stano-wi zadaszenia ograniczające nagrzewanie się pomieszczeń, tworzy przesłonę urządzeń na dachu spójną z bryłą budynku, a także kryje donice na zieleń. Wprowadzenie roślin tuż za oknem oraz stworzenie w holach na poszczególnych piętrach miejsc na nieformalne spotkania w otoczeniu zieleni, ma nadać środowisku pracy przyjazny charakter.

Page 21: Pobierz mały pdf 15.48 MB

19Lokalizacja ul. Postępu 4, Służewiec Przemysłowy Autorzy projektu jEMS Architekci arch. arch. Olgierd Jagiełło, Maciej Miłobędzki, Marcin Sadowski, Jerzy Szczepanik-Dzikowski Współpraca arch. arch. Tomasz Japa, Marek Kuciński, Jacek Mroczkowski konstrukcja LGL Inwestor Garvest Real Estate Projekt architektoniczny 2012

Kubatura całkowita 103 000 m3 Powierzchnia całkowita 28 400 m2 Powierzchnia użytkowa 25 000 m2 • Od 4 do 7 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 580 podziemnych miejsc parkingowych

Zespół budynków biurowych „p4”

Page 22: Pobierz mały pdf 15.48 MB

20Lokalizacja ul. Spokojna 5, Wola Autorzy projektu Biuro Projektów Kazimierski i ryba sp.j. dr inż. arch. Tomasz Kazimierski, arch. Andrzej Ryba, arch. Michał Kazimierski Inwestor Portico Project Management Sp. z o.o. i Wspólnicy Sp. k. Projekt architektoniczny 2011/2012

kubatura brutto 19 605 m3 Powierzchnia całkowita lącznie 6 179,89 m2 Powierzchnia użytkowa zgodnie z przykładową aranżacją 2 612,29 m2 • 5 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 32 miejsca parkingowe w garażu podziemnym

budynek biurowy Z usługaMi Budynek ma 5 kondygnacji nadziemnych i 2. podziemne. W par-terze znajdują się dwa lokale usługowe, komunikacja i biura. Na kondygnacjach nadziemnych znajdują się lokale biurowe. Układ komunikacyjny oparty jest na dwóch klatkach schodowych.Budynek nie jest wysoki i dzięki usytuowaniu na wąskiej działce odbierany jest jako bardzo zwarty.Spokojna, stonowana architektura ze szlachetnych materiałów – na głównej elewacji kamień, laminaty drewnopodobne HPL i duże przeszklenia. Frontowa elewacja rozrzeźbiona dzięki wycofaniu fragmentów elewacji z oknami.Dodatkowe „krzywe” elementy z aluminium w intensywnym kolorze staną się wyróżnikiem tej elewacji w okolicy. Ponieważ niemożliwe było bezpośrednie nawiązanie do sąsiedniej kamienicy (inne wysokości kondygnacji), wprowadzono dodatkowe poziome elementy z aluminium, będące kontynuacją gzymsu nad parterem kamienicy.Od „podwórka” na elewacji zastosowano tynk mineralny w kon-trastowych kolorach z wyraźnym zaznaczeniem podziałów boni w kolorze (nawiązanie do czerwonych elementów na froncie).

eleWacja frontoWa

Page 23: Pobierz mały pdf 15.48 MB

21Lokalizacja ul. Żwirki i Wigury 2B, Włochy Autorzy projektu szmyd, zaborowski architekci sp. z o.o. arch. Jaromir Szmyd, arch. Maciej Zaborowski, arch. Maciej Sikorski Inwestor FED Poland Sp. z o.o. koncepcja architektoniczna 2007-2012 realizacja 2014 -2019

Powierzchnia całkowita 315 000 m2 Powierzchnia użytkowa 265 000 m2 • 3 – 10 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 3 900 podziemnych miejsc parkingowych

„warsaw airport business park”

Budynek wielofunkcyjny: biura, hotel, rekreacja.Zadaniem postawionym przez inwestora było stworzenie koncepcji i otrzy-manie decyzji o warunkach zabudowy, dotyczącej spektakularnej działki o powierzchni ponad 14 ha, zlokalizowanej naprzeciwko lotniska Chopina.Mimo bliskiej odległości od Portu Lotniczego działka nie jest w strefie na-lotów, możliwa jest relatywnie duża wysokość zabudowy (średnio od 30 do 42 m).Teren składa się z dwóch stref: Fortu Zbarż (6 ha) i 8. hektarowego pierście-nia pod intensywną zabudowę.

Całość została oparta na trzech wjazdach z nowobudowanej trasy NS.Teren Fortu jest przeznaczony pod ekstensywną zabudowę i stanowi zielone serce całego założenia, wokół którego zlokalizowane są budynki „Business Parku” o większej intensywności zabudowy.

Page 24: Pobierz mały pdf 15.48 MB

22

Lokalizacja al. Rzeczypospolitej, Wilanów Autorzy projektu Atelier 3 girtler & girtler Biuro Architektoniczne s.c. arch. Mar ta Gir tler-Szymborska, arch. Ryszard Gir tler, arch. Wojciech Wierzbicki (architekt prowadzący), arch. Łukasz Kozioł konstrukcja Rybcent • inż. Witold Rybiński Inwestor Wilanów Office Center Sp. z o.o. spółka celowa Grupy Kapitałowej Robyg SA generalny wykonawca Robyg Construction Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2012/2013

Kubatura całkowita nadziemna – 40 400 m3 podziemna – 15  100 m3 Powierzchnia całkowita 12 878 m2 Powierzchnia użytkowa 8 400 m2 • 3 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 125 podziemnych miejsc parkingowych, 60 naziemnych, 85 nadziemnych

„robyg business center”. etap 1budynek biurowy Z usługaMi

Projektowany budynek zlokalizowany jest w północnej części działki i stanowi pierwszy etap zespołu biurowo--usługowego. Budynek ma 3 kondygnacje nadziemne, garaż podziemny oraz parking otwarty na dachu, który dostępny będzie z realizowanego w drugim etapie wielo-poziomowego parkingu otwartego.Budynek tworzy zwartą bryłę z zaznaczonym wycofa-niem w środkowej części elewacji i dwoma podcieniami z wejściami do części biurowych. Wejście do największe-go lokalu handlowego zaznaczone jest w bryle budynku wycofaniem kondygnacji biurowej. Elewacje mają charakter współczesny z zaznaczonymi podziałami pionowymi, których moduł umożliwia swo-bodną aranżację wnętrz pod funkcje biurowe. Zakłada się techniczną możliwość łączenia lub dzielenia lokali w spo-sób odpowiadający przyszłym najemcom.

rzut Parteru

Page 25: Pobierz mały pdf 15.48 MB

23Lokalizacja ul. Wielicka/Domaniewska, Mokotów Autorzy projektu biuro Projektów Kazimierski i ryba sp.j. dr inż. arch. Tomasz Kazimierski, arch. Andrzej Ryba, arch. Michał Kazimierski Inwestor Towarzystwo Inwestycyjne „BTA” Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2012

kubatura brutto 76 000 m3 Powierzchnia całkowita lącznie 24 700 m2 Powierzchnia użytkowa zgodnie z przykładową aranżacją 11 400 m2 • 7 kondygnacji naziemnych, 3 podziemne • ok. 230 miejsc parkingowych w garażu podziemnym

budynek biurowy Z usługaMi

Kontynuacja formy rozpoczętej przez inwestora budynkiem BTD. Budynek ma tworzyć uzupełnienie poprzedniej inwesty-cji operując podobnymi zasadami i materiałami. Dla przekory zastosowano odwrócenie materiałów.

Page 26: Pobierz mały pdf 15.48 MB

24

Lokalizacja Piaseczno Autorzy projektu +48 grupa projektowa arch. Agata Filipek, arch. Kamil Miklaszewski, arch. Karol Szparkowski, arch. Adrian Wyparło, arch. Jacek Kamiński, stud. arch. Agnieszka Król Inwestor korporacyjnyACJ firma teleinformatyczna Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 4 800 m3 Powierzchnia całkowita 1 340 m2 Powierzchnia użytkowa 1 145 m2 • 3 kondygnacje nadziemne • 12 naziemnych miejsc parkingowych

acJ – budynek biurowy

Budynek biurowy o cechach budynków biurowych A+, prze-znaczony na siedzibę małej firmy teleinformatycznej z moż-liwością wynajmu powierzchni innym przedsiębiorstwom. Kształtowanie planu budynku ograniczają wielkość działki i warunki techniczne.Najważniejszym wymogiem stawianym budynkowi jest funk-cjonalność.Elewacja jest złożona z pakietów szklanych - ortogonalnych,niskoemisyjnych szyb. Okna w stosunku do siebie są w pro-porcjach 3:1.Co kondygnację zmienia się kierunek szprosów w naprze-miennym rytmie.Forma budynku jest jednorodna i zwarta. Bryłę deformują trzy elementy: główne wejście znajdujące się w rytmie okien, gabi-net prezesa, w którym zastosowano łukowe okna wychodzące na zieloną część działki i założony tam ogród. Trzecim elemen-tem ingerującym w spójność bryły jest element konstrukcyjny, wyprowadzony na dach, w którym umieszczono komunikację pionową. Na dachu znajduje się taras – ze względu na wy-tyczne urzędu miasta, nie było możliwości zrobienia pełnej kondygnacji biurowej. W elemencie konstrukcyjnym wypro-wadzonym na dach znajdują się, podobnie jak w gabinecie prezesa, okna łukowe, które wychodzą na taras i stanowią kontrapunkt wobec technicznej ortogonalnej elewacji. Umiesz-czono tu małą kuchnię / pomieszczenie socjalne.Elementem najtrudniejszym do rozwiązania była komunikacja pionowa, która nie mogła zajmować zbyt dużej powierzchni. Dlatego usytuowano ją wzdłuż ściany budynku od strony po-łudniowej. Także od południa, na drugiej kondygnacji, znalazły się pomieszczenia socjalne. Dzięki temu od zachodu, wschodu i północy uzyskano pełnowartościowe powierzchnie biurowe, doświetlone i wystarczająco szerokie, by móc je w pełni swo-bodnie aranżować.

Page 27: Pobierz mały pdf 15.48 MB

25

Lokalizacja ul. Czerska 12, Dolny Mokotów Autorzy projektu Projekt Polsko-Belgijska Pracownia Architektury Sp. z o.o. arch. Adam Wagner, arch. Paweł Strug Współpraca arch. Agata Kolwas, arch. Magdalena Kozłowska, inż. Marcin Latuszek, stud. Wojciech Lewandowski Inwestor Facinelli Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011 Planowana realizacja 2013

Kubatura całkowita 56 908 m3 Powierzchnia całkowita 14 908 m2 Powierzchnia użytkowa 7 030  m2 • 5 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 170 podziemnych miejsc parkingowych, 8 nadziemnych

budynek biurowo-usługowy „X2”

X2 to obiekt biurowo-usługowy klasy A. Na par terze przewidziano powierzchnie na lokal gastronomiczny, punkty usługowe oraz strefę wypoczynku zlokalizowaną w ponad stumetrowym, reprezentacyjnym hallu wejściowym. Pozostałe cztery kondygnacje przeznaczono na powierzchnie biurowe.Budynek posiada czytelny układ przestrzenny i funkcjonalny. Trzon ko-munikacyjny oraz toalety są zlokalizowane w centralnej części budynku.Główne wejście przewidziano od strony północnej, czyli od ulicy we-wnętrznej, będącej przedłużeniem ul. Krasnołęckiej. Na parterze we wschodnim skrzydle obiektu będzie znajdowała się część usługowa, w części zachodniej oraz południowej, restauracja. Zarówno usługi, jak i restauracja będą dostępne z zewnątrz oraz z holu głównego.Na pozostałych czterech kondygnacjach znajdą się przestrzenie biurowe, pomieszczenia socjalne oraz pomieszczenia gospodarcze. Przestrzeń biurowa tzw. open space umożliwia dowolną aranżację przestrzeni.Wejścia do budynku dostępne są bezpośrednio z poziomu chodnika zewnętrznego. Forma budynku to prosta bryła o charakterze monolitycznym. Budynek posiada asymetrycznie zaprojektowaną strukturę fasady i schemat rzu-tu. Fasada frontowa zdominowana jest dużą ilością okien, w której co jakiś czas pojawiają się okna, umieszczone w grubych, stalowych ra-mach. Charakterystycznym elementem budynku są dwa wycięcia bryły, jedno na dłuższej fasadzie od strony północnej, na wysokość trzech kondygnacji oraz drugie, w narożniku budynku od strony ul. Czerskiej i drogi wewnętrznej, oba wykończone postarzaną, czerwoną cegłą. Materiały wykończeniowe elewacji to: cegła pełna, ręcznie formowana, postarzana ślusarka okienna i drzwiowa oraz elementy profili stalowych i blachy malowane proszkowo.

Page 28: Pobierz mały pdf 15.48 MB

26Lokalizacja ul. Rydygiera 6, Żoliborz Autorzy projektu PPA – Płaskowicki+Partnerzy architekci arch. Piotr Płaskowicki, arch. Marcin Gutowski, tech. Katarzyna Gołębiewska, arch. Marcin Otulak, arch. Aleksandra Gosiewska, stud. arch. Paweł Załęski Inwestor R6 Offices Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2012 realizacja 2014

Kubatura całkowita 131 379,7 m3 Powierzchnia całkowita 37 638,3 m2 Powierzchnia użytkowa 32 765,2 m2 • 10 kondygnacji nadziemnych + techniczna, 2-4 podziemne • 201 podziemnych miejsc parkingowych, 5 naziemnych

„r6 business park”

Page 29: Pobierz mały pdf 15.48 MB

27Lokalizacja ul. Postępu 12A, Mokotów Autorzy projektu foroom sp. z o.o. - dawniej grotte art arch. Bartłomiej Grotte, arch. Rafał Jedliński, arch. Konrad Waligóra, arch. Maria Śmigielska, arch. Maciej Pędzich Inwestor Schindler Polska Projekt architektoniczny 2011

Kubatura całkowita 18 570,13 m3 Powierzchnia całkowita 6 632,19 m2 Powierzchnia użytkowa 5 305,73 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 50 podziemnych miejsc parkingowych, 15 naziemnych

budynek biurowy dla FirMy schindler

Główną ideą projektu było stworzenie budynku, który swoją architekturą nawiązywałby do dzia-łalności firmy, jej wiodącej pozycji na rynku, a także wyrażał istotne dla niej wartości. Autorzy postarali się, by budynek godnie reprezentował firmę, podnosił jej prestiż, a jednocześnie stał się przyjaznym miejscem dla pracowników. Intencją było, aby projektowany budynek zaistniał w świadomości mieszkańców Warszawy, jako obiekt dobrze wpisujący się w tkankę miejską, a jednocześnie wyróżniający się innowacyjnym podejściem do rozwiązań energooszczędnych. Smukła i elegancka forma budynku oraz nowatorskie rozwiązanie ruchomego narożnika w po-staci panoramicznej windy, stanowić będą najlepszą wizytówkę firmy.

Kompleks biurowy siedziby firmy Schindler składa się z trzech podstawowych brył, tworzących założenie architektoniczne. Bryłę główną stanowi smukły, wysoki budynek z dwupowłokową szklaną fasadą, o wysokości 25 m. Mieszczą się tam pomieszczenia biurowe w układzie open space. Drugim elementem założenia jest „cokół”, na którym posadowiono bryłę główną i prze-widziano funkcję holu wejściowego, zespołu sal konferencyjnych oraz stołówki pracowniczej. Całość zakończono od strony wschodniej pomieszczeniami warsztatów i magazynów. Trzecia bryła to budynek istniejący, przewidziany do adaptacji. W przypadku późniejszej rozbudowy założenia biurowego, przewidziano możliwość przedłużenia głównego skrzydła na rezerwę te-renu we wschodniej części działki.

Page 30: Pobierz mały pdf 15.48 MB

28 Lokalizacja ul. Puławska, Ursynów Autorzy projektu 22arcHiteKci arch. Aleksander Drzewiecki, arch. Michał Tatjewski, arch. Maciej Kowalczyk, arch. Wojciech Conder konstrukcja APP Unimed Sp. z o.o. • Anna Wagner Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2012-13

Kubatura całkowita 23 358 m3 Powierzchnia całkowita 6 223 m2 Powierzchnia użytkowa 3 625 m2 • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 57 podziemnych miejsc parkingowych, 27 naziemnych

budynek biurowo-usługowo-wystawiennicZy

Budynek został zlokalizowany na wąskiej działce ułożonej prostopadle do ul. Puławskiej. Rozwiąza-nia projektowe miały maksymalnie uelastycznić jego funkcję.Może on pełnić wyłącznie funkcję biurową lub łączyć w sobie funkcję biurową i handlowo-wystawienni-czą dla jednego lub wielu najemców. Sprzyja temu regularny plan budynku z centralnym trzonem sa-nitarno-komunikacyjnym umożliwiający różnorodną aranżację.Formę architektoniczną ukształtowało kilka czynni-ków. Wąska działka wpłynęła na podłużny kształt budynku. Potrzeba wygenerowania czytelnego frontu od strony ulicy miała znaczenie dla stworzenia usko-ku w bryle oraz mocno przeszklonej fasady-witryny. Boczne elewacje stanowią skromną przeciwwagę dla frontu. Rytm wąskich okien przełamują panora-miczne przeszklenia nawiązujące detalem do głównej elewacji.

Page 31: Pobierz mały pdf 15.48 MB

29Lokalizacja Stare Babice k. Warszawy Autorzy projektu tomcat.arch.design arch. Tomasz Olszewski, arch. Leszek Żołnowski Współpraca arch. Magdalena Olszewska, arch. Agata Żołnowska Inwestor GRIST 99 Projekt architektoniczny 2011-2012 realizacja 2012

Kubatura całkowita ok. 5 000 m3 Powierzchnia całkowita 910 m2 Powierzchnia użytkowa 720 m2 • 2½ kondygnacje nadziemne • 8 naziemnych miejsc parkingowych

drukarnia „grist 99”

Bryła zaprojektowanego budynku jest sumą stanu zastanego, wymiarów działki, planu miejscowego oraz wymogów stawianych przed częścią usługowo-produkcyjną. Inspirację w budowaniu idei projektowej stano-wiły: kartka, ryza papieru, nośnik + pigment, piksel, punkt drukarski.

Prosty, wydłużony korpus stanowi opakowanie dla specjalistycznych maszyn drukarskich zlo-kalizowanych na parterze. Piętro ma charakter biurowy. Podstawową bryłę zwieńczono niety-powym, trzypołaciowym dachem, nadającym wnętrzom części biurowej indywidualny, nie-powtarzalny charakter. Zapewniono zarazem doskonałe doświetlenie naturalne wszystkim przestrzeniom wewnętrznym, a także komuni-kacji pionowej i poziomej.

Biały masyw o geometrycznym rysunku po-działów przywodzi na myśl arkusz papieru zadrukowany kontrastowymi pikselami okien i blend, wykonanych z aluminiowych matryc drukarskich, świadectwa odbywającego się we wnętrzu procesu produkcyjnego.Cztery bryły wystające poza „biały, papierowy” korpus są analogią nieprzetworzonego surow-ca, substratu. Obłożono je różnymi gatunkami drewna. Ich ilość (4) jest nieprzypadkowa i wynika z ilości kolorów podstawowych wy-korzystywanych w poligrafii. CYAN – recepcja nad wejściem.MAGENTA – naświetlarnia ponad dojazdem technicznym i dokiem rozładowczym drukarni.YELLOW – fragment projektowanego maga-zynu.BLACK – fragment istniejącej drukarni.

Page 32: Pobierz mały pdf 15.48 MB

30Lokalizacja ul. Bar tycka, Siekierki Autor projektu EM jednacz i Architekci arch. Mirosław Jednacz Współpraca arch. Paweł Słupiański, arch. Monika Bahonko, arch. Grażyna Bednarczyk, tech. Zofia Stegienko Inwestor Platyn Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2012 realizacja 2012/2013

Kubatura całkowita 4 080 m3 Powierzchnia całkowita 852 m2 Powierzchnia użytkowa 480 m2 • 2 kondygnacje nadziemne • 17 naziemnych miejsc parkingowych

budynek usługowo-handlowy

eleWacja frontoWa

Page 33: Pobierz mały pdf 15.48 MB

31Lokalizacja ul. Konwaliowa, Białołęka Autorzy projektu 77 studio PaWeł naduK arch. Paweł Naduk, arch. Piotr Zając, arch. Jakub Kończyk konstrukcja PF PROJEKT Inwestor AUTOOPONY.COM Rober t Miłosz generalny wykonawca TEL-BUD Przedsiębiorstwo Budowlane Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2012

Kubatura całkowita 3 303 m3 Powierzchnia całkowita 993,9 m2 Powierzchnia użytkowa 599,1  m2 • 3  kondygnacje nadziemne • 4 naziemne miejsca parkingowe

stacJa obsługi Środków transportu

Projekt zakłada wzniesienie budynku stacji obsługi środ-ków transportu – wymiany opon, felg oraz podstawowego zakresu serwisu pojazdów.

Trzykondygnacyjny budynek mieści część warsztatową z 4. stanowiskami, dwukondygnacyjną część magazyno-wą oraz trzykondygnacyjną część biurowo-ekspozycyjną. Wyraz architektoniczny budynku ma nawiązywać do funkcji obiektu. Biorąc pod uwagę, iż ważną rolę w działalności inwestora stanowi dystrybucja światowych marek felg alu-miniowych, zastosowano detale i formy charakterystyczne w autach sportowych. Kształt otworów okiennych i podcięć ma nadać budynkowi dynamiki, stalowe przesłony i żaluzje nawiązują do wlotów powietrza na karoseriach, zaś domi-nantę stanowi wewnętrzna ściana w „czerwieni Ferrari”, pełniąca rolę miejsca ekspozycji felg.

Dwukondygnacyjna sala ekspozycyjna oraz odpowiednie usytuowanie otworów w ścianach i dachu zapewni grę świateł na krwistoczerwonej ścianie przez większą część dnia, tworząc plastyczny efekt eksponujący wnętrze i oży-wiający kolorystycznie monochromatyczne elewacje.

rzut Parteru

Page 34: Pobierz mały pdf 15.48 MB

32Lokalizacja ul. Wier tnicza 154/156, Wilanów Autorzy projektu xystudio arch. arch. Filip Domaszczyński, Marta Nowosielska, Dorota Sibińska, Ewa Sibińska, Dominika Lorek, stud. arch. Jakub Bojas Inwestor Ministerstwo Spraw Zagranicznych Egiptu za pośrednictwem Ambasady Egiptu Projekt architektoniczny 2010 realizacja 2013/2014

Kubatura całkowita 7 500 m3 Powierzchnia całkowita 2 670  m2 Powierzchnia użytkowa 2 155 m2 • 3 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna

aMbasada egiptui MieJsce w konkursie architektonicZnyM

Page 35: Pobierz mały pdf 15.48 MB

33Lokalizacja ul. Wier tnicza 30, Wilanów Autorzy projektu xystudio arch. arch. Filip Domaszczyński, Marta Nowosielska, Dorota Sibińska, Ewa Sibińska Inwestor Ministerstwo Spraw Zagranicznych Królestwa Arabii Saudyjskiej za pośrednictwem Ambasady Królestwa Arabii Saudyjskiej Projekt architektoniczny 2006/2007 realizacja 2013

Kubatura całkowita 11 300 m3 Powierzchnia całkowita 4 395 m2 Powierzchnia użytkowa 3 448 m2 • 3 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna

aMbasada królestwa arabii saudyJskieJ oraZ reZydencJa aMbasadora

Page 36: Pobierz mały pdf 15.48 MB

34Lokalizacja ul. Sierakowskiego, Piaseczno Autorzy projektu PdV Architekci arch. Przemysław Wielądek, arch. Jacek Ciećwierz, arch. Rober t Grabarek, arch. Ryszard Struzik Współpraca arch. Juan Zardini Inwestor ML Consulting Projekt koncepcyjny 2011

Powierzchnia całkowita 16 583 m2 Powierzchnia użytkowa 6 585 m2 • 5 kondygnacji nadziemnych • 306 miejsc parkingowych na parkingu wielopoziomowym

centruM handlowe „piasecZno”

Projektowany obiekt znajduje się w Pia-secznie przy ul. Sierakowskiego na działce obecnie użytkowanej jako parking miejski. Założeniem projektu jest stworzenie nowej ofer ty handlowo-usługowej w tej ważnej części miasta oraz powiększenie ilości obecnych miejsc parkingowych ze 123 do 306. Projektowany budynek znajduje się na po-graniczu śródmiejskiej oraz parkowej strefy Piaseczna. Lokalizacja wewnętrznego pa-sażu na głównej osi założenia parkowego umożliwia połączenie tych dwóch stref miasta. Na kondygnacji parteru zaprojek-towano powierzchnie usługowo-handlowe. Na pozostałych usytuowano część biuro-wą oraz cztery poziomy ogólnodostępnego parkingu.

Page 37: Pobierz mały pdf 15.48 MB

35Lokalizacja ul. Okopowa 58/72, Wola Autorzy projektu grupa 5 architekci arch. Rafał Grzelewski, ach. Roman Dziedziejko, arch. Mikołaj Kadłubowski, arch. Michał Leszczyński, arch. Krzysztof Mycielski, arch. Rafał Zelent

Współpraca arch. Katarzyna Skiba, arch. Wojciech Strzelczyk, arch. Agata Stelmach konstrukcja Tomasz Klimczak Inwestor PAIGE INVESTMENTS Sp. z o.o., zarządca AEW Europe Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011/2012 realizacja 2012

centruM handlowo-biurowe „kliF”

Założeniem autorskim było stworzenie nowego wizerunku centrum handlowego „Klif”.Zaproponowana nowa elewacja ma nawiązywać do układu diamentów, nadając budynkowi, nowoczesny, a zarazem ele-gancki wizerunek.Duża powierzchnia elewacji i odległość, z jakiej można ją w pełni odczytać, wyznaczyły skale poszczególnych paneli elewacyjnych. Eleganckie płyty z Corianu ułożone pod różnorodnym kątem pozwalają w ciągu dnia rozrzeźbić bryłę światłem i cieniem. W nocy, gra światła jest kontynuowana poprzez podświetlanie wybranych płyt. W zagospodarowaniu terenu zmieniono nawierzchnie, upo-rządkowano ścieżki piesze oraz zaproponowano współczesną małą architekturę w postaci ażurowych pergoli czy rzeźbiarsko ukształtowanych ulicznych lamp.

Page 38: Pobierz mały pdf 15.48 MB

36Lokalizacja ul. Poleczki, Ursynów Autorzy projektu jasiŃsKi KruszeWsKi arcHiteKci sp. z o.o. arch. Mariusz Jasiński, arch. Romuald Kruszewski Współpraca arch. Adam Łabędź, arch. Krzysztof Budzisz, arch. Sebastian Bocian Inwestor AZABACHE POLSKA Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2010 realizacja 2012-2014

Kubatura całkowita 54 529 m3 Powierzchnia całkowita 34 705 m2 Powierzchnia użytkowa 29 730 m2 • 4 kondygnacje nadziemne, 2  podziemne • 333 podziemne miejsca parkingowe, 150 naziemnych

centruM konFerencyJne Z hoteleM

Projektowany przez nas obiekt biurowo-konferencyjny ze swoim złożo-nym i rozbudowanym programem funkcjonalnym, stanowi uzupełnienie infrastruktury powstającego Poleczki Business Park, w którym w przy-szłości ma pracować ok. 30 tys. pracowników. Główne wejście do budynku z zadaszonego placu jest naturalnym prze-dłużeniem foyer, gdzie mogą się odbywać różnego rodzaju wydarzenia związane z działalnością Centrum Konferencyjnego. Podstawową funk-cją budynku jest sala konferencyjna przewidziana na 1000 osób, wokół której rozmieszczone są m.in. biura, przestrzeń handlowo-usługowa, hotel, gastronomia, centrum medyczne oraz basen. Tworząc projekt Centrum Konferencyjnego braliśmy pod uwagę bliskie sąsiedztwo portu lotniczego Okęcie, z którym ma ono być funkcjonalnie powiązane.

Page 39: Pobierz mały pdf 15.48 MB

37

Lokalizacja ul. Wioślarska 6, Powiśle Autorzy projektu Kuryłowicz & associates sp. z o.o. arch. Jacek Świderski, arch. Karina Kowalewska, arch. Rober t Ochrymiuk konstrukcja NAZBUD Inwestor Warszawskie Towarzystwo Wioślarskie Projekt architektoniczny 2011-2012 realizacja 2012-2013

ETAP IKubatura całkowita 16 554,5 m3 Powierzchnia całkowita 4 111,2 m2 Powierzchnia użytkowa 3 407,64  m2 • 6  kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 17 podziemnych miejsc parkingowych, 1 naziemne

ETAP IIKubatura całkowita 70 531 m3 Powierzchnia całkowita 19 572,1 m2 Powierzchnia użytkowa 18 443,6 m2 Powierzchnia biurowa 8 760 m2 Powierzchnia hotelowa 3 267,2 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 92 podziemne miejsca parkingowe, 8 naziemnych • 12 apartamentów hotelowych (45 m2 – 165 m2)

warsZawskie towarZystwo wioŚlarskie / the tides

Zespół budynków: biurowo-szkoleniowego dla Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego oraz hotelowo-biurowego, zloka-lizowany będzie w pasie pomiędzy ulicą Wioślarską a Wisłą. W tym miejscu obecnie stoi zrealizowany w 1928 roku budy-nek Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Pierwotnie miał on 3 kondygnacje, lecz po zniszczeniach wojennych zo-stał odbudowany bez dbałości o odtworzenie wcześniejszego kształtu. Znajdujący się przy ul. Wioślarskiej 6 budynek jest o 1. kondygnację niższy i wraz z towarzyszącymi zabudowa-niami przeznaczony jest do rozbiórki.Głównym dążeniem projektantów było uzyskanie spójnej i współgrającej z otaczającą przyrodą architektury. Liniowy charakter działki jest jednym z licznych czynników wpływają-cych na kształt zabudowy.

Od strony rzeki projektowane budynki otwierają się poprzez przeszkloną elewację, zacierając granicę pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem. Organiczność geometrii dodatkowo potęguje ten efekt. Inspiracją dla jej stworzenia były skrzące się bliki na pofalowanym lustrze wody. Przebywający w pomieszczeniach zlokalizowanych z tej strony budynku będą mogli doświadczać ciągłego kontaktu z przyro-dą i odczuwać bliskość Wisły. Od strony ulicy Wioślarskiej, ze względu na znaczną długość budynku i jego niedużą odległość od bardzo ruchliwej trasy, elewacja została zaprojektowana jako wielopłaszczyznowa ściana ze zróżnicowanymi wielkościowo oknami. Zabieg ten pozwala na lepszą izolację akustyczną oraz poprawienie komfortu pracy. Nawiązaniem do architektury marynistycznej jest zastosowanie na całej powierzchni elewacji wykończenia z HPL o strukturze drewna.Masywna, podpierająca 4 kondygnacje aparthotelowe „noga”, mieszcząca klatkę ewakuacyjną, jest wymogiem zapisów wa-runków zabudowy, zakładających otwarcie widokowe na osi ulicy Ludnej. Wokół niej zlokalizowane zostały miejsca parkin-gowe dla gości rejestrujących się w aparthotelu.Kształtując budynek aparthotelowo-biurowy poszukiwano for-my nawiązującej z jednej strony do charakteru Wisły, na którą się otwiera, z drugiej zapewnienia komfortu pracy poprzez odcięcie budynku od hałasu ul. Wioślarskiej.

Unikalna lokalizacja z widokiem na zielony, praski brzeg Wisły i Stadion Narodowy, to nie jedyne atuty budynków zapro-jektowanych przy ulicy Wioślarskiej. Ciekawa architektura, a przede wszystkim funkcjonalność sprawiają, że budynki te będą przyjazne dla użytkowników oraz odpoczywających nad Wisłą przechodniów. Niezależnie od punktu, z którego będą obserwowane (oba brzegi, Most Poniatowskiego, ul. Ludna, czy też Wioślarska), będą stanowiły intrygujący obiekt.

Page 40: Pobierz mały pdf 15.48 MB

38Lokalizacja ul. Metryczna róg Bruzdowej, Wilanów Autorzy projektu ebing & Partners sp. z o.o. arch. Jerzy Ebing, arch. Ewa Ebing Współpraca arch. Rafał Kłosiński, arch. Maciej Kwiatkowski Inwestor NEW CUT Bogdan Kondracki Projekt 2012 realizacja 2012/2013

Kubatura całkowita 33 000 m3 Powierzchnia całkowita 4 033 m2 Powierzchnia użytkowa 3 667 m2 Powierzchnia usługowa 420,4 m2 • 1-3 kondygnacji nadziemnych • 12 miejsc parkingowych

centruM usług technicZnych

Centrum Usług Technicznych – nowa siedziba NEW CUT Bogdan Kondracki, stanowi wypadkową za-awansowanej technologii obróbki metali i niewiel-kiej działki w otoczeniu ekstensywnej zabudowy zagrodowej. Forma obiektu, mimo swej kompaktowości jest z założenia intuicyjna - witalny nawis nad wejściem od strony ul. Metrycznej, z rytmem szedów części industrialnej od ul. Bruzdowej. Charakterystyczna linia deformacji formy u zbiegu ulic wynika bezpo-średnio z geometrii skrzyżowania. Tak powstałe ak-centy w prostej formie miały na celu oddać również wyraz dynamicznego rozwoju aktywności firmy jako całości i poszczególnych jej działów. Ponadto zróż-nicowane zostało nasłonecznienie i transparentność poszczególnych stref, a tym samym zróżnicowana została ich skala, zaś w konsekwencji pomniejszona skala całego obiektu. Zagospodarowanie „na surowym korzeniu” stano-wiło prawdziwe wyzwanie, stąd w terenie zostały zaprojektowane liczne elementy na styku budynek – otoczenie, t.j. gazony z niską roślinnością, sadzaw-ka (zbiornik odparowywalny na linii szedów), sieć ciągów pieszych w powiązaniu z parkingiem u frontu oraz w powiązaniu z istniejącą zatoką przystankową (zmiana stałej organizacji ruchu). Ten pionierski, typowo industrialny obiekt położony w dzielnicy Wilanów – Kępa Zawadowska stanowi z założenia zaczątek ładu przestrzennego i nowy wizerunku miejsca.

Page 41: Pobierz mały pdf 15.48 MB

39Lokalizacja Żerań Autorzy projektu ebing & Partners Sp. z o.o. arch. Jerzy Ebing, arch. Ewa Ebing Współpraca arch. Rafał Kłosiński, inż. Antoni Szewczyk Inwestor ,,Błękitne Studnie’’ Projekt 2012 realizacja 2013

Kubatura całkowita 27 000 m3 Powierzchnia całkowita 3 990 m2 Powierzchnia użytkowa 3 600 m2 • 1 kondygnacja nadziemna, 1 podziemna

centruM sportów wodnych. etap ii

Centrum Sportów Wodnych stanowi przykład rewitalizacji kanału portowego, odnogi Kanału Żerańskiego. Pierwotne jego przeznaczenie miało charakter zaplecza Fabryki Domów na Żeraniu. Końcowa partia kanału zostanie czę-ściowo zasypana na potrzeby realizacji nowej bazy szkoleniowej nurkowań głębokich i akcji ratowniczych – max. 15 m. Idea cumowania bezpośrednio pod dachem i wejście „suchą stopą” na poziom nabrzeża i foyer, przyświe-cała od pierwszych szkiców. Lekka forma zadaszonej przestrzeni ponad taflą wody stylizowana jest jako alegoria spotkania dwóch żeglarzy. Obsługę grup umożliwi podwieszona do dachu multimedialna sala konferencyjna na 50 osób i baza noclegowa stylizowana na kajuty (2 górne poziomy).

Projektowana zabudowa nie zakłóci równowagi wodnej w samym kanale, a także umożliwi istniejący odpływ wody deszczowej na końcu kanału wol-nego od zabudowy, a następnie odpływ pod istniejącym nabrzeżem (kanałem opływowym). W celu wodowania małych jednostek wzdłuż przeciwległego, długiego boku obiektu powstanie slip (mała pochylnia), który posłużyć może również jako droga dostaw do zbiornika różnych wraków szkoleniowych.

W akwenie portu powstaną docelowo pomosty do cumowania łodzi mo-torowych i jachtów, bowiem z założenia CSW będzie półotwartą przestrze-nią miejską i zapewni połączenie wodne z Zalewem Zegrzyńskim – P+S (park&swim).

Page 42: Pobierz mały pdf 15.48 MB

40

Lokalizacja Narodowe Centrum Sportu, ul. Zieleniecka, Praga Płd. Autorzy projektu „Waza - Wojciech zabłocki” prof. arch. Wojciech Zabłocki, arch. Łukasz Smolczewski konstrukcja inż. Wiktor Humięcki Projekt koncepcyjny 2011

Kubatura całkowita 46 500 m3 Powierzchnia użytkowa muzealna – 5 202 m2, pomieszczeń technicznych, magazynu i garażu – 3 338 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 43 podziemne miejsca parkingowe, 21 naziemnych + autokar, nadwyżki przy stadionie - zgodnie z warunkami planu.

MuZeuM sportu i turystyki

Teren muzeum przewidziany w miejscowym planie zagospo-darowania znajduje się w kompleksie Narodowego Centrum Sportu, przy projektowanym placu, przed przystankiem Sta-dion i głównych ciągach pieszych. Bryła budynku składa się z prostokreślnej „bazy”, zawierającej wszystkie funkcje logistyczne i z wielkoprzestrzennej części wystawowej, przekrytej trzema łupinami o powierzchniach wypukłych i wklęsłych. W ten sposób autor chciał osiągnąć wrażenie ruchu form, mających reminiscencje w architekturze sportu.Trzy elementy łupinowe są inspirowane trzema zasadami Ru-chu Olimpijskiego – citius, altius, fortius - szybciej, wyżej, mocniej.Przestrzeń wystawowa składa się z sali wystaw stałych i wy-staw czasowych, z możliwością łączenia. Sale mają zmienną wysokość od 3,5 do 10 m, co daje swobodę aranżacji eks-pozycji na wielu poziomach. W sali wystaw stałych zaprojek-towana jest antresola.Przy głównym ciągu pieszym przewidziane jest zewnętrzne lapidarium dla ekspozycji rzeźb.

Page 43: Pobierz mały pdf 15.48 MB

41

Lokalizacja ul. Czerniowiecka 3, Skarpa Mokotowska Autorzy projektu WWAA arch. Marcin Mostafa, arch. Natalia Paszkowska, arch. Michał Bartnicki, arch. Bartek Popiela, stud. arch. Joanna Rżysko konstrukcja KIS – Projekt Sp. z.o.o Inwestor Stowarzyszenie Rozwoju Wspinaczki Sportowej Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2014

Powierzchnia działki 13 830 m2 Powierzchnia zabudowy 662 m2 Kubatura całkowita 1 500 m3 Powierzchnia całkowita 2 240 m2 Powierzchnia użytkowa 2 120 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych • 11 nadziemnych miejsc parkingowych Powierzchnia elewacji 3 500 m2 Powierzchnia rozbiegu 770 m2 Powierzchnia ścianki wspinaczkowej 270 m2 Wysokość budynku 34 m

centruM wspinacZkowe k-16

Skocznia na mokotowskiej skarpie to dla mieszkańców War-szawy miejsce szczególne – punkt orientacyjny w skali miasta, charakterystyczny symbol Mokotowa, dla całego pokolenia wspomnienie suchych zapraw na stoku u jej podnóży.Sylwetka nieistniejącego już rozbiegu skoczni stała się główną inspiracją projektu, determinując zarówno bryłę obiektu, jak i sposób jego funkcjonowania.Ważnym elementem projektu było zachowanie historycznych murów budynku, na którym osadzono rozbieg skoczni, pro-jektu Jeremiego Struchackiego z 1955 roku. Surowa archi-tektura istniejących ścian, wymurowanych z nieregularnych kamiennych bloków, została skontrastowana z strukturalną bryłą nadbudowy. Strukturalne, wielowarstwowe i semitransparentne elewacje budują architekturę relatywnie lekką w odbiorze, zwłaszcza po zmroku, gdy cała bryła jest równomiernie rozświetlona od wewnątrz, a igelitowe maty delikatnie rozpraszają światło.Aby w pełni wykorzystać potencjał drzemiący w formie obiektu, jego wnętrze jest w maksymalnym stopniu uwol-nione, wszystkie obsługujące funkcje zostały przyklejone do krzywizny rozbiegu. Komunikację zapewniają z jednej strony wewnętrzne schody, ale także – niekonwencjonalnie – pod-wieszona kolejka linowa, której wagonik może być starannie odrestaurowanym reliktem z epoki pierwszej polskiej infra-struktury turystycznej.Po wejściu do Centrum odwiedzający nie znajduje się w kla-sycznym budynku, lecz w kolejnej otwartej przestrzeni, prze-znaczonej w całości na aktywność sportową. Zachęcony tym widokiem, może udać się do szatni i rozpocząć trening lub wjechać kolejką do sali wykładowej, sklepu lub na sam szczyt do kawiarni z tarasem i widokiem na wschodnią panoramę Warszawy.Odtworzenie sylwetki starej skoczni, z wpisanymi w nią nowy-mi, aktualnymi funkcjami, a także nowatorskie zastosowanie igelitu na elewacjach, stwarzają szansę na stworzenie obiektu unikalnego, a jednocześnie ściśle powiązanego z kontekstem miejsca, jego historią i potrzebami użytkowników.

kondygnAcjA +2

Page 44: Pobierz mały pdf 15.48 MB

42Lokalizacja ul. Prusa/Kościelna, Pruszków Autorzy projektu d. W. bagiŃscy | arcHiteKci sc arch. arch. Dorota i Wojciech Bagińscy konstrukcja inż. Aleksander Włodarz Inwestor Gmina Miasto Pruszków Projekt architektoniczny 2011 Przewidywana realizacja 2013

Kubatura całkowita 4 124,3 m3 Powierzchnia całkowita 1 532 m2 Powierzchnia użytkowa 948,12 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, budynek częściowo podpiwniczony • 4 miejsca parkingowe przy ulicy

prZedsZkole MieJskie nr 4

Projektowanie rozbudowy i przebudowy budynku przedszko-la podjęto w wyniku decyzji inwestora, Miasta Pruszkowa, spowodowanej koniecznością uzupełnienia jego programu funkcjonalnego, poprawy warunków edukacji dzieci, a także ogólnego komfortu użytkowania budynku. Za istotną została uznana też potrzeba podniesienia poziomu bezpieczeństwa. Zakres planowanej inwestycji połączono z termomodernizacją istniejącej części przedszkola. Projektanci dodatkowo dostrzegli w planowanej tak komplek-sowo inwestycji szansę na uporządkowanie fragmentu prze-strzeni śródmieścia Pruszkowa.W projekcie budynek uzyskał drugie skrzydło z salą rekreacyjną i salą edukacyjną. Nowe wejście i hall umieszczono w czę-ści budynku łączącej oba skrzydła. Wejście osłania podcień, a przestrzeń je poprzedzająca jest bezpiecznie wycofana od ulicy. Architekturę strefy wejścia wyróżnia z całości bryły jej zamierzona transparentność. Łatwa dostępność wejścia z po-ziomu chodnika, dobrze widoczne stąd wnętrze hallu i ogród, jak również możliwość zajrzenia do sali rekreacyjnej z podcie-nia i z hallu, mają zainteresować dziecko, przełamać możliwe obawy i zaprosić je do przedszkola. Przemieszczenie części programu edukacyjnego do nowego skrzydła budynku umożliwiło wybudowanie w istniejącym skrzydle pomieszczeń do indywidualnej pracy z dziećmi i odpowiednie-go zaplecza dla pedagogów. Nowe sale rozwiązano w znacznie wyższym standardzie powierzchniowym, niż panujący dotąd w obiekcie. Sale zaprojektowano w sposób ograniczający ich kon-takt z przyległą ulicą, sprowadzając znaczenie większości okien od strony północnej do dostarczenia odpowiedniego oświetlenia. Okna z przeciwnej strony otwierają się szeroko na nasłoneczniony ogród. Od strony południowego ogrodu zorganizowano połączony z salą rekreacyjną taras na parterze. Przewidziano szereg powiązań widokowych stwarzających dzie-ciom wachlarz możliwych doświadczeń. Są to np. okna wykuszy sali na piętrze, umieszczone na poziomie dziecka, dają wyjąt-kową możliwość obserwowanie ulicy, otwory umożliwiające powiązania widokowe sali rekreacyjnej z hallem, wgląd z sali edukacyjnej do ogródka na zielonym dachu, możliwość ogląda-nia z góry wejścia do przedszkola, a także duże okno w szatni otwarte na widok ruchliwego skrzyżowania ulic.Ściany frontowe obu skrzydeł budynku opisują obwód kwartału wypełniając pierzeje ulic. Zielone wnętrze kwartału, dostrzegalne z ulicy dzięki przejrzystej strukturze hallu, pozostaje niezabu-dowane.

Page 45: Pobierz mały pdf 15.48 MB

43Lokalizacja ul. św. Urszuli Ledóchowskiej, Miasteczko Wilanów Autorzy projektu xystudio arch. Filip Domaszczyński, arch. Mar ta Nowosielska, arch. Dorota Sibińska, arch. Dominika Lorek, arch. Anna Nowak, stud. arch. Jakub Bojas Projekt architektoniczny 2011

Kubatura całkowita żłobek – 2 366,87 m3, przedszkole – 8 435,13 m3 szkoła podstawowa – 26 027,91 m3, gimnazjum – 12 442,53 m3 Powierzchnia całkowita żłobek – 1 082 m2, przedszkole – 2 822 m2 szkoła podstawowa – 7 321 m2, gimnazjum – 4 308 m2 Powierzchnia użytkowa żłobek – 757 m2, przedszkole – 2 423,1 m2 szkoła podstawowa – 6 593,6 m2, gimnazjum – 3 813,6 m2

koMpleks prZedsZkolno-sZkolnywyróżnienie honorowe w konkursie architektonicZnyM sarp

szKoła PodstaWoWa

ŻłobeK PrzedszKole

eleWacja szKoły PodstaWoWej

Kompleks szkolno-przedszkolny przy ulicy Le-dóchowskiej w Warszawie to zespół budynków dedykowanych dzieciom.

Punktem wyjściowym do projektowania był Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzen-nego z rygorystycznymi zapisami nakazującymi zachowanie 70% powierzchni biologicznie czyn-nej. W związku z tym budynki zaprojektowane zostały jako zwarte bryły.

Priorytetem było stworzenie przestrzeni bez-piecznej i komfor towej, a jednocześnie inte-raktywnej, dającej najmłodszym możliwości zabawy i spotkań starszym dzieciom i młodzie-ży. W tym celu zarówno przestrzeń wewnątrz budynków, jak i tereny wokół zostały specjalnie podzielone tak, aby wydzielić strefy dostosowa-ne do wieku użytkowników.

Rozwiązania funkcjonalne charakteryzują się krótkimi, kameralnymi korytarzami z wydzie-lonymi miejscami do siedzenia, widnymi szat-niami.

Wspólna przestrzeń dla uczniów została po-większona poprzez zaprojektowanie przestrze-ni jadalni jako ogólnodostępnej, umożliwiającej spotkania, wspólną naukę czy też kameralne imprezy w czasie poza przerwami obiadowymi.

Page 46: Pobierz mały pdf 15.48 MB

44Lokalizacja ul. Młynarska 52, Wola Autor projektu Michał jakub Spisak – Architekt arch. Michał J. Spisak Współpraca arch. Paweł Żmudowski konstrukcja inż. Paweł Golnik, inż. Radosław Lorens Inwestor Starowarszawska Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2009-2011

Kubatura całkowita części nadziemnej 11 053,54 m3 Powierzchnia całkowita 5 168,32 m2, w tym część nadziemna – 3 277,62 m2 Powierzchnia użytkowa 2 643 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 46 podziemnych miejsc parkingowych • 105  łóżek hotelowych

hotel na MłynarskieJ

Hotel w standardzie trzech gwiazdek, znakomicie wykorzy-stuje potencjał niewielkiej, ale doskonale skomunikowanej z centrum miasta, działki. Niewątpliwym wyzwaniem w pro-jektowaniu budynku było efektywne wykorzystanie powierzch-ni działki o szerokości jedynie 14,5 m. Na posesji należało również zachować istniejący tam dom jednorodzinny. Dodat-kowym utrudnieniem było bezpośrednie sąsiedztwo terenów zabytkowych cmentarzy. W efekcie w głębi działki powstał obiekt wielofunkcyjny o szerokości traktu 9 m, umożliwiający nocleg dla grupy 105. osób.

Na parterze obiektu zlokalizowano restaurację. Pierwsze piętro budowli przeznaczono na sale konferencyjne, na wyższych kondygnacjach zaprojektowano pokoje hotelowe i aparta-menty.Z uwagi na gabaryty działki, pod budynkiem zlokalizowano dwie kondygnacje parkingowe oparte o windę samochodową. Program funkcjonalny uzupełnia taras użytkowy zlokalizowa-ny na dachu konstrukcji.

Page 47: Pobierz mały pdf 15.48 MB

45Lokalizacja ul. Zaruby, Kabaty Autorzy projektu szmyd, zaborowski architekci sp. z o.o. arch. Jaromir Szmyd, arch. Jakub Bazelak Inwestor Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 5 391,6 m3 Powierzchnia całkowita 927,43 m2 Powierzchnia użytkowa 798,93 m 2 • 2 kondygnacje nadziemne

sala giMnastycZnaroZbudowa istnieJącego koMpleksu edukacyJnego wraZ Z FunkcJaMi towarZysZącyMi

Projektowany obiekt to sala gimnastyczna wraz zapleczem szat-niowo-magazynowym i technicznym. Budynek ma kształt prosto-kąta i jest ustawiony równolegle do ścian istniejącego budynku szkoły i kaplicy. Jest on połączony łącznikiem z korytarzem istnie-jącego budynku szkoły na poziomie jej parteru. Główne wejście do budynku prowadzi przez łącznik. Wyjścia ewakuacyjne od strony południowej i wschodniej zostały skomunikowane z ciąga-mi pieszymi i wyjściami na ulicę Kabacką i Dembego. Dodatkowe wejście usytuowano od strony ulicy Kabackiej. Budynek sali gimnastycznej stanowi prostą, zwarta bryłę połączoną łącznikiem z południowo-wschodnim skrzydłem istniejącego zespołu edukacyjnego. Ustawiona równolegle do ścian istniejącego budynku kubatura wypełnia narożnik działki u zbiegu ulicy Dembego i Kabackiej. Zespół zaprojektowano w estetyce nawiązującej do istnieją-cego zespołu, uwzględniającej współczesne możliwości kon-strukcyjno-materiałowe. Użycie okładzin z cegły elewacyjnej w kolorze piaskowym, płyt z betonu prasowanego oraz blachy cynkowo-tytanowej w kolorze grafitowym, pozwala korzystnie zestawić bryły budynków.

Page 48: Pobierz mały pdf 15.48 MB

46Lokalizacja ul. Samogłoska 15, Młociny Autorzy projektu tomcat.arch.design arch. Tomasz Olszewski, arch. Leszek Żołnowski, arch. kraj. Krzysztof Ogonowski Współpraca stud. arch. Katarzyna Błaszkiewicz, stud. arch. Agata Czerska, stud. arch. Maria Jabłońska konstrukcja PF Projekt Prasalski & Fabisiak Inwestor SŁAWRON Projekt architektoniczny 2009-2011 realizacja 2010-2012

Kubatura całkowita ok. 1 800 m3 Powierzchnia całkowita 532,61 m2 Powierzchnia użytkowa 383,06 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 214,12 m2 • 2½ kondygnacje nadziemne • 7 naziemnych miejsc parkingowych

gniaZdo sMakubudynek MiesZkalno-gastronoMicZny

Ideą projektu było stworzenie dialogu między dwoma prze-ciwieństwami, świetlistym obiektem i ciemną ramą. Budynek składa się zasadniczo z dwóch elementów kom-pozycyjnych: białej, światłocieniowej bryły z wąskim skrzy-dłem zapleczowym oraz ciemnego „passe-partout”. Tekto-niczną, pryzmatyczną powierzchnię elewacji białego obiektu podkreślają i wzmacniają od strony ulicy dwa zwrócone na stare sosny, wykusze z panoramicznymi przeszkleniami. Białe płaszczyzny stają się zarazem teatrem, gdzie główne role grają zmienne, migotliwe cienie starych, dostojnych sosen. Ciemne, spływające po ścianach, płyciny dachu wy-znaczają ramy i podkreślają geometrię białej bryły. Ciemne tworzywo stanowi zarazem drogowskaz kierunkujący go-ścia do budynku.Obiekt stanowi rozbudowę istniejącego od lat siedemdzie-siątych budynku garażowego. Jego wyraz architektoniczny z jednej strony ma harmonizować z okoliczną zabudową domków jednorodzinnych, zatopionych w starodrzewie, z drugiej, ma wskazywać na publiczną funkcję budynku – restaurację ze stancjami pod wynajem. W zamierzeniu forma budynku ma być ikoniczna, ale nie nachalna, zdecy-dowana i zapamiętywalna, ale nie krzykliwa.

rzut 1. Piętra

Page 49: Pobierz mały pdf 15.48 MB

47

rzut Piętra

sZkoła MuZycZna

Lokalizacja ul. Geodetów, Józefosław Autorzy projektu atd tomasz drelichowski arch. Tomasz Drelichowski, arch. Stanisław Rachocki, arch. Michał Słowiński konstrukcja inż. Waldemar Kułakowski Inwestor „Mel-kan” PUH Kazimierz Jakubiak Projekt architektoniczny 2010 realizacja 2012

Kubatura całkowita 3 099,44 m3 Powierzchnia całkowita 638,32 m2 Powierzchnia użytkowa 572,21 m2 • 2 kondygnacje nadziemne (w perspektywie nadbudowa o 1 kondygnację) • 8 naziemnych miejsc parkingowych

Budynek prywatnej szkoły muzycznej z założenia jest uniwer-salnym budynkiem usługowym. Prosty układ konstrukcyjny oraz prosty układ komunikacji wewnętrznej, pionowej i po-ziomej, daje możliwość łatwej i taniej adaptacji budynku do nowego układu funkcjonalnego oraz całkowitej zmiany prze-znaczenia budynku, np. na cele biurowe. Budynek posiada prostą formę prostopadłościanu, z wyraźnie zaznaczonym wejściem głównym. Z lewej strony elewacji – stalowe liny symbolizujące struny instrumentu muzycznego.Na parterze budynku znajduje się hall główny z recepcją oraz główną salą występów, która może również służyć jako sala do ćwiczeń na instrumentach muzycznych. Na parterze znajdują się również pomieszczenia sanitarne oraz administracyjno--biurowe. Na piętrze – sale do ćwiczeń oraz pomieszczenia biurowe.Budynek został tak zaprojektowany, aby zapewnić możliwość nadbudowy z lekkich elementów prefabrykowanych.

Page 50: Pobierz mały pdf 15.48 MB

48

siedZiba teatru „kwadrat”adaptacJa i prZebudowa dawnego kina „wars”

Lokalizacja Rynek Nowego Miasta 3/5/7/9 Autorzy projektu Are Sp. z o.o. arch. Jakub Wacławek, arch. Grzegorz Stiasny, arch. Olga Parys, arch. Krystyna Godlewska, arch. Jacek Michalak, arch. Maria Kopczyńska, arch. Jan Bagiński, arch. Grzegorz Owczarczyk Inwestor Teatr „Kwadrat” Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2013

Kubatura całkowita 64 890 m3 Powierzchnia całkowita 5 520 m2 Powierzchnia użytkowa 3 510 m2 • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 16 podziemnych miejsc parkingowych

Chcemy, aby nowy budynek był wyraźnym, optymistycznym znakiem, ale jednocześnie obiektem o formie zharmonizo-wanej z otoczeniem we współczesny sposób. Służyć temu będzie rozczłonkowanie brył obiektu, duża kubatura teatru podzielona optycznie na szereg mniejszych części, odpo-wiadających skalą i podziałami otaczającej zabudowy. Duża ilość zieleni wokół budynku skłania do prób poszukiwania większych powierzchni przeszkleń, otwierających atrakcyjne widoki, zwłaszcza w części przeznaczonej dla publiczności. Jako kontynuację krajobrazowego zagospodarowania wnę-trza bloku zabudowy proponuje się pokrycie części dachów i ścian roślinnością we współczesny technicznie sposób („ściany zielone” np. typu – mur vegetal). Proponujemy po-działy elewacyjne w formie geometrycznego odpowiednika klasycyzujących kompozycji fasad otaczających budynków.

Istniejąca zabudowa pochodzi z okresu odbudowy 1950-1960. Charakteryzuje się uproszczonymi formami brył, jednostajnym detalem i niskiej jakości wykonawstwem. Architektura projektowanego obiektu stara się być moż-liwie obojętna w wyrazie – niekonkurencyjna dla obiek-tów z okresu odbudowy. Zharmonizowanie z otoczeniem zostanie osiągnięte poprzez rozczłonkowanie obiektu, utrzymanie niewielkiej skali zabudowy poszczególnych części, poprzez ogólne podziały fasad, proporcje i po-działy otworów okiennych, zróżnicowanie materiałowe i barwne elewacji, zmienne proporcje i wysokości brył.

Opis lokalizacji:HistorycznaFrontową kamienicę (Rynek Nowego Miasta 7) wybudowano w połowie lat 50. XX wieku w miejsce trzech eklektycznych kamienic z lat 1900-1910, zburzonych podczas wojny.obecnaFrontowa kamienica tworzy ważny fragment pierzei No-womiejskiego Rynku. W formie niemal pałacowej, z kor-pusem centralnym i bocznymi skrzydłami, zaprojektowana przez Jerzego Gajewskiego i Włodzimierza Wapińskiego. Na tyłach budynku frontowego, zamiast oficyn całkowi-cie okalających podwórka – studnie, wzniesiono pawilon kina, projektowany przez ten sam zespół. Część holu kina znajdowała się w parterze centralnej części kamienicy fron-towej. W 1965 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków jako wydzielona część Zespołu Staromiejskiego. Planowana nowa bryła teatru powstanie na wydzielonej działce na tyłach kamienicy frontowej.PlanowanaW trakcie powojennej odbudowy zabudowa bloków mieszkalnych w tym rejonie została znacznie rozluźnio-na, dlatego działka przeznaczona na inwestycję znajduje się wewnątrz bloku zróżnicowanej zabudowy, otoczona rozczłonkowaną przestrzenią połączonych podwórek i przejść pieszych łączących ul. Freta, Szarą i Rynek Nowego Miasta. Od północy ogranicza ją jednorodny w wyrazie architektonicznym blok kamienicy frontowej. Od zachodu otwiera się na tyły ciągu odbudowanych ka-mieniczek przy ul. Freta. Od wschodu, sąsiaduje z kwar-tałem zabudowy mieszkaniowej, od strony południowej z ogrodami i wielofunkcyjnymi zabudowaniami klasztoru dominikanów.

Page 51: Pobierz mały pdf 15.48 MB

49

Lokalizacja ul. Dobra 14/16, Powiśle Autorzy projektu 81.waw.pl arch. Anna Paszkowska, arch. Rafał Grudziąż, stud. arch. Łukasz Groszewski konstrukcja inż. Jacek Zawadzki technolog teatralny mgr inż. Maciej Wojciechowski Inwestor Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina koncepcja architektoniczna 2011

Kubatura całkowita 49 800 m3 Powierzchnia użytkowa 12 000 m2 • 4/5 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 101 podziemnych miejsc parkingowych

uniwersytet MuZycZny Fryderyka chopina

Spełnieniem celu i założeń programowych koncepcji nowego budynku Uniwersy-tetu Muzycznego jest współzależność dwóch brył: sali operowej na 324 miejsca siedzące, będącej najważniejszą przestrzenią i otaczającej ją przestrzeni dydak-tycznej (sale wykładowe, sale ćwiczeniowe).relacje z otoczeniemBezwzględną wartością przestrzenną dla komponowania ważnej i atrakcyjnej przestrzeni w obszarze miejskim jest powstająca oś urbanistyczna wyznaczona przez ulicę Dobrą. Oś ta z licznymi powiązaniami stanie się miejscem eduka-cji. Nowa siedziba Uniwersytetu Muzycznego znajduje się na szlaku przestrzeni i budynków użyteczności publicznej w bezpośredniej bliskości BUW-u, Akademii Sztuk Pięknych (obecnie rozbudowywanej), szkoły na ulicy Bednarskiej i Centrum Nauki Kopernik.zagospodarowanie otoczeniaGłówne wejście do gmachu zlokalizowano w północno-zachodnim narożniku działki. Poprzez rozrzeźbienie bryły budynku powstał plac wejściowy, na którym mogą gromadzić się studenci. Od strony północnej zlokalizowano taras letni dla kawiarni uniwersyteckiej.Struktura obiektuStrukturę obiektu można podzielić na dwie części, salę operową i resztę gmachu, który ma służyć studentom. Sala operowa wchłonięta do środka, stała się sercem budynku, otacza ją edukacja. Dzięki takiemu układowi powstała idealnie działająca przestrzeń, którą wypełnia muzyka.Architektura budynkuNowa siedziba Uniwersytetu Muzycznego jest zwartą bryłą wpisaną w kontekst zabudowy pierzei ulicy Dobrej, która stanowi zachodnią elewację gmachu. Od frontu zaprojektowano głębokie wcięcie z przeszkloną fasadą dla podkreślenia głównego wejścia. To z niego „wylewa” się muzyka zaakcentowana na elewacji, wykonanej z blachy tytanowo-cynkowej, głębokimi liniami nawiązując do pięcio-linii. Reszta elewacji zaprojektowana z jasnego piaskowca w formie modularnych kwadratów. W module tym umieszczono szkiełka, za którymi „ukryto” okna dla doświetlenia wnętrza poszczególnych sal. W nocy gmach pokazuje swoją drugą twarz, szkiełka na elewacji zaczynają świecić, ukazując na elewacji budynku zapis nutowy.

Page 52: Pobierz mały pdf 15.48 MB

50

hotel „harenda”prZebudowa i roZbudowa

Lokalizacja ul. Krakowskie Przedmieście 4/6, Śródmieście Autorzy projektu d. W. bagiŃscy | arcHiteKci s c arch. arch. Dorota i Wojciech Bagińscy Inwestor REMPEX Sp. z o.o. Projekt architektoniczny w przygotowaniu, przewidywana realizacja 2013

dane techniczne po rozbudowieKubatura całkowita 26 440 m3 Powierzchnia całkowita 8 312 m2 Powierzchnia użytkowa 6 645 m2 • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna

Przebudowa i rozbudowa Hotelu „Harenda” podyktowana jest potrzebą zwiększenia ilości miejsc hotelowych, podniesienia ich standardu i wzbogacenia programu usług związanych z hote-lem. Obecnie trwa projektowanie przekształceń obiektu, które realizować będą przyjęte założenia. Rozwój obiektu realizowany będzie w drodze przebudowy istniejących kondygnacji hotelu, adaptacji poddasza na funkcje hotelowe oraz poprzez budowę nowego budynku wewnątrz kwartału zabudowy, pomiędzy ist-niejącym hotelem a kamienicami Krakowskiego Przedmieścia.

Budynek hotelu odzyska pierwotne wejście główne. Odtwo-rzony zostanie wartościowy przestrzennie układ pomieszczeń recepcyjnych. Strefa wejścia zostanie rozbudowana i uzyska połączenie z układem komunikacji nowego budynku, dzięki czemu oba budynki stanowić będą wspólny obiekt. Nowy budynek wraz z istniejącym stworzą ramy kameralnego dzie-dzińca o regularnym kształcie, powiązanego widokowo z wnę-trzami hotelowymi. Dla podwyższenia komfortu użytkowania hotelu, od strony dziedzińca umieszczono dwie windy. Na da-chach nowego budynku zaplanowano użytkowe tarasy i zieleń. Nowy budynek harmonijnie wpisuje się w przestrzeń istnieją-cej zabudowy, porządkując ją przy zachowaniu odpowiednich proporcji i relacji przestrzennych. Nowa architektura rozwinie strukturę istniejącego budynku spójnie z jej logiką, szanując jej zasadnicze podziały.

Zastosowany detal architektoniczny związany w dużej mierze z urządzeniem tarasów i utrzymaniem roślin oraz liczne prze-szklenia otwierające pomieszczenia, ożywią wnętrze kwartału, wpływając korzystnie na jego charakter.

Page 53: Pobierz mały pdf 15.48 MB

51

Lokalizacja ul. Chmielna 25, Śródmieście Autorzy projektu bulanda, Mucha - Architekci Sp. z o.o. arch. arch. Andrzej Bulanda, Włodzimierz Mucha, Jacek Chyrosz, Maciej Kaufman, Piotr Steckiewicz, Agnieszka Szuran, Zuzanna Cichocka Współpraca arch. arch. Michał Brzychcy, Aleksander Gruszka, Marcin Maraszek, Ewelina Siestrzewitowska, Jose Luis Zaragoza Sevilla, Giandomenico Racamato, Piotr Bujas konstrukcja KiP Sp. z o.o. • dr inż. Piotr Pachowski, inż. Michał Dyszkiewicz

Inwestor LHI Leasing Polska Sp. z o.o. generalny wykonawca Budner S.A. Projekt architektoniczny 2011 realizacja 2013

kubatura 148 712 m3 Powierzchnia użytkowa 7 135 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 25 podziemnych miejsc parkingowych

„chMielna 25”budynek biurowo-usługowy

Page 54: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 55: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 56: Pobierz mały pdf 15.48 MB

54

Część biurowo-usługowaLokalizacja ul. Kruczkowskiego 2, Powiśle Autorzy projektu Kuryłowicz & Associates Sp. z o.o. prof. nzw. dr hab. arch. stefan Kuryłowicz, prof. nzw. dr hab. arch. Ewa Kuryłowicz, arch. Marcin goncikowski, arch. Krzysztof Pydo Współpraca arch. Katarzyna osiecka, arch. Nina wójcicka Konstrukcja KiP sp. z o.o. Inwestor Powiśle Park sp. z o.o. Generalny wykonawca buDiMEX s.a. Projekt architektoniczny 2009-2011 Realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 106 216 m3 Powierzchnia całkowita 27 808 m2 Powierzchnia użytkowa 23 257 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych, 3 podziemne • 231 podziemnych miejsc parkingowych

Część MiEszKaNiowaLokalizacja ul. Kruczkowskiego 2, Powiśle Autorzy projektu Kuryłowicz & Associates Sp. z o.o. prof. nzw. dr hab. arch. stefan Kuryłowicz, prof. nzw. dr hab. arch. Ewa Kuryłowicz, arch. Marcin goncikowski, arch. Krzysztof Pydo, arch. Tomasz bardadin, arch. andrzej zajkowski, arch. Tomasz Pokropowicz, arch. grzegorz szymański Konstrukcja KiP sp. z o.o. Inwestor Powiśle Park sp. z o.o. Generalny wykonawca buDiMEX s.a. Projekt architektoniczny 2009-2011 Realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 96 072 m3 Powierzchnia całkowita 25 554 m2 Powierzchnia użytkowa 21 612 m2 • 7 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 174 podziemne miejsca parkingowe • 139 mieszkań (od 36,4 m2 do 139 m2)

zespół zabudowy mieszkaniowej z częścią biurowo-usługową

obiekt wyposażony w zaawansowany technologiczne, zlokalizowany pod ziemią zespół energetyczny oparty na trigeneracji gazowej. skojarzone wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła następuje w wyniku spalania gazu ziemnego. agregat wody lodowej i wieża chłodnicza zlo-kalizowana na dachu budynku biurowego stanowią źródło chłodu, produkowanego z ciepła odpadowego. zespół bilansuje potrzeby wszystkich budynków w realizowa-nym kompleksie, nadwyżki produkcji energii elektrycznej oddawane są do sieci.

Page 57: Pobierz mały pdf 15.48 MB

55

Lokalizacja u l . Kolejowa, wola Autorzy projektu JEMS Architekci arch. arch. olgierd Jagiełło, Maciej Miłobędzki, Marcin sadowski, Jerzy szczepanik-Dzikowski, Paweł Majkusiak Współpraca architekci: Tytus brzozowski, Małgorzata Charazińska, Marcin Citko, Daniel Drynkowski, Paweł gozdyra, urszula Kos, Justyna Kościańska, wojciech Kotecki, Marek Kuciński, Piotr Lisowski, Mariusz olszewski, Marta świątek-Piziorska, anna świderska, zuzanna ufnalska, Dariusz wasak, izabela wencel Konstrukcja LgL sp. z o.o. Inwestor Pro urba invest sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2007-2011 Realizacja 1. etapu 2010-2011

Dane techniczne sumaryczne dla wszystkich budynkówKubatura 127 000 m3 Powierzchnia całkowita 236 000 m2 Powierzchnia użytkowa 97 000 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 83 000 m2 (35 m2 – 120 m2) • 5-10 kondygnacji nadziemnych, 1-2 podziemne • 1 853 podziemne miejsca parkingowe, 191 naziemnych • 1 713 mieszkań

osiedle „19.dzielnica”

EtAP IV A

EtAP IzREALIzowAny

EtAP III A

EtAP V

EtAP IV b

EtAP VI

EtAP III b

EtAP II

Page 58: Pobierz mały pdf 15.48 MB

56Lokalizacja ul. Dereniowa, ursynów Autorzy projektu Bulanda, Mucha – Architekci Sp. z o.o. arch. arch. andrzej bulanda, włodzimierz Mucha, Michał brzychcy, aleksander gruszka, Marcin Maraszek, Ewelina siestrzewitowska Inwestor spółdzielnia usług Mieszkaniowych ursYNÓw Koncepcja 2011

Kubatura 57 660 m3, w tym nadziemna – 33 870  m3, podziemna – 23 790 m3 Powierzchnia całkowita 15 511 m2, w tym część nadziemna – 10 752 m2, podziemna – 4 759 m2 Powierzchnia użytkowa mieszkań 6 700 m2, usług – 398 m2 • 9 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 126 miejsc parkingowych w garażu, 6 na terenie • 117 mieszkań • 5 lokali usługowych

budynek mieszkalny z częścią usługową

Page 59: Pobierz mały pdf 15.48 MB

57Lokalizacja skrzyżowanie ul. Tamka i Kruczkowskiego, Powiśle Autorzy projektu SwECo Architekci arch. andrzej Markowski, arch. rafał szczepański, arch. grzegorz Perguł, arch. adam Choiński Konstrukcja Pracownia Konstrukcji budowlano-inwestycyjnych Pikus adamski Nowik sp.p. Inwestor ronson Development sp. z o.o. Enterprise Projekt architektoniczny w trakcie powstawania

Kubatura całkowita 36 676 m3 Powierzchnia całkowita 12 570 m2 Powierzchnia użytkowa 10 056 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 5 097 m2 (46 m2 – 126 m2) • 8 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 95 podziemnych miejsc parkingowych • 62 mieszkania

budynek apartamentowy

interesująca lokalizacja pomiędzy ścisłym centrum miasta, a częścią bardziej rekreacyjną – jaką stano-wi bliskość wisły, jest dodatkowym atutem naszego projektu. Ciekawym ujęciem jest perspektywa od uli-cy Topiel. Patrząc w stronę centrum oczom odbiorcy ukazuje się malowniczy widok na centrum warsza-wy, w tym na zamek ostrogskich. Nasz projekt na zasadzie kontrastu stanowi uzupełnienie widokowe dla istniejącego w tle budynku zamku.

w podstawowym założeniu budynek ukształtowany jest w formie dwóch skrzydeł, równoległych do gra-nic działki (od strony Tamki i klasztoru zgromadzenia sióstr Miłosierdzia), połączonych prostopadłym łącz-nikiem. Elewacja od strony ul. Tamka proporcjami, wydzieleniem dwukondygnacyjnej części cokołowej oraz wyrazistymi wertykalnymi podziałami, nawiązu-je bezpośrednio do sąsiadującej zabytkowej zabudo-wy. Dodatkowym nawiązaniem do historii miejsca jest zastosowanie ażurowych okiennic o rysunku inspirowanym detalami warszawskich kamienic. ukłonem w stronę nowoczesności i podniesienia rangi budynku jest zastosowanie jako okładziny szla-chetnego materiału – kamienia. zdecydowaliśmy się na użycie piaskowca, ze względu na jego historyczne powiązania z architekturą warszawy. Fasady kamienne zaprojektowano także od strony ulicy Kruczkowskiego oraz wokół wewnętrznego dziedzińca. Pozostałe elewacje mają formę loggii zamkniętych ażurową, mobilną ścianą okiennic. rozwiązanie takie nadaje elewacjom lekki i nieregu-larny charakter. Do wykończenia wewnętrznych elewacji w loggiach użyto płyt włókno-cementowych w kolorze grafito-wym. Duża ilość przeszkleń od strony południowej za-pewnia bezpośredni kontakt pomiędzy mieszkaniami a strefą zieleni, co daje efekt przenikania się wnętrza z zewnętrzem oraz stanowi doskonałe doświetlenie pomieszczeń. obiekt swoją wysokością 27. m na-wiązuje do gabarytów otaczającej zabudowy.

Page 60: Pobierz mały pdf 15.48 MB

58

Lokalizacja ul. siedmiogrodzka 1/3, wola Autorzy projektu Grupa 5 Architekci Sp. z o.o. arch. arch. rafał grzelewski, roman Dziedziejko, Mikołaj Kadłubowski, Michał Leszczyński, Krzysztof Mycielski, rafał zelent Współpraca autorska arch. arch. andrzej Kikowski, agata Muszyńska, łukasz bałut, Mariusz wolski, Maciej szpilewicz, Maciej gruszecki, agnieszka Jóźwiak, Krzysztof Puta Konstrukcja Nazbu Firma Projektowo-Konsultingowa • inż. wojciech Naziębło Inwestor oKaM 2007 sp.  z o.o. Generalny wykonawca uNibEP s.a. Projekt architektoniczny 2011-2012 Realizacja 2012-2014

Kubatura całkowita 229 219,7 m3 Powierzchnia całkowita 73 482 m2 Powierzchnia użytkowa 32  500 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 27 800 m2 (35 m2 – 110 m2) • 1, 8, 17 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 480 podziemnych miejsc parkingowych, 43 naziemne • 483 mieszkania

zespół budynków apartamentowych z usługami

w założeniu wyróżniono trzy kameralne dziedziń-ce z zielenią, placami rekreacyjnymi i prywatnymi ogródkami. Ponad 8. kondygnacyjną część budyn-ku wznoszą się dwie wieże, stanowiące dominantę w urbanistycznym układzie najbliższego otoczenia.

Elewacje budynku zaprojektowano w ciepłych ma-teriałach: ceramice, drewnie i tynku. wieże zyskują elegancki i ekskluzywny charakter dzięki okładzi-nie z  laminowanych płyt szklanych. Do każdego mieszkania przyporządkowano balkon, loggię lub taras. Do założenia prowadzą trzy reprezentacyjne hole wejściowe. zaprojektowano w nich okładziny kamienne, zieleń w donicach i barwne kompozycje z fizelinowych tapet.

Page 61: Pobierz mały pdf 15.48 MB

59Lokalizacja ul. Krasińskiego, Żoliborz Autorzy projektu JASIŃSKI KRUSzEwSKI ARCHItEKCI Sp. z o.o. arch. arch. Mariusz Jasiński, romuald Kruszewski Współpraca arch. arch. adam łabędź, olgierd Jankowski, szymon Kalata, Konrad Żaglewski Konstrukcja KoNbuD Krzysztof guraj Inwestor spółdzielnia budowlano-Mieszkaniowa warDoM Generalny wykonawca budbaum s.a. Projekt architektoniczny 2010 Realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 54 529 m3 Powierzchnia całkowita 14 834 m2 Powierzchnia użytkowa 7 526 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 6  669 m2 (28 m2 – 149 m2) • 9 kondygnacji nadziemnych, 1  podziemna • 129 podziemnych miejsc parkingowych, 13 naziemnych • 100 mieszkań

„osiedle krasiŃskiego”zespół budynków mieszkalnych, wielorodzinnych

zajmujący 66 ha teren położony na Żoliborzu Połu-dniowym między ulicami Krasińskiego, Powązkow-ską, Duchnicką i broniewskiego, staje się nowym fragmentem miasta, przedłużeniem starego Żolibo-rza. Jedną z przewidzianych tam inwestycji jest nasz projekt przy ulicy Krasińskiego.

zespół dwóch budynków mieszkalnych z częścią usługową jest kompozycją powstałą w wyniku roz-cięcia trapezoidalnego kwartału zabudowy w kierun-kach południowo-zachodnim i północno-wschod-nim. zdefiniowane w ten sposób otwarcie kwartału pozwala na optymalne nasłonecznienie mieszkań i dziedzińca.

Diagonalna geometria brył budynków znajduje konty-nuację w ukształtowaniu terenu w obrębie inwestycji. Trójkątne pola płaszczyzn ze zróżnicowaną zielenią przenikają się z liniami poprowadzonymi miedzy klu-czowymi elementami budynków.

Elewacje budynków mają zróżnicowany charakter, zależny od ich umiejscowienia w strukturze kwartału – elewacje zewnętrzne są masywne, poprzecinane poziomymi pasami okien, natomiast wewnętrzne – ażurowe, otwarte na zazielenioną przestrzeń między budynkami.osiedle jest nieogrodzone od strony przestrzeni pu-blicznych

Page 62: Pobierz mały pdf 15.48 MB

60Lokalizacja soho Factory, ul. Mińska 25, Praga Płd. Autorzy projektu wwAA arch. Marcin Mostafa, arch. Natalia Paszkowska, arch. iwona borkowska, stud. arch. andrzej Hunzvi, arch. Michał Kielian • Konkret Architekci arch. Piotr Puścikowski, arch. Piotr zmarzłowski, arch. Michał Dezór, arch. Małgorzata Majzel, arch. Dominika Tomaszewska, techn. arch. Małgorzata Lewandowska Konstrukcja inż. Marek Czapski Inwestor „soHo FaCTorY” sp. z o.o. Generalny wykonawca P.P.u. Pro-Tronik Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura całkowita nadziemna – 18 500 m³ , podziemna – 5 300 m³ Powierzchnia całkowita nadziemna – 6 200 m², podziemna – 1 780 m² Powierzchnia użytkowa mieszkań 2 980 m², usług – 300  m² • 12 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 58 podziemnych miejsc parkingowych • 43 mieszkania

„rebel one”

Kamionek to stosunkowo mało rozpoznana a niezwykle ciekawa część Pragi Południe, znajdująca się w ścisłym geograficznym centrum war-szawy. Niemal połowę jej powierzchni zajmują Park skaryszewski wraz ze stadionem Narodowym i przyległymi błoniami. Ponad połowa po-zostałego terenu to zabudowa o charakterze poprzemysłowym. ulica Mińska stanowi swoistą granicę. Na północ od niej rozciągają się już tereny niemal całkowicie pozbawione funkcji mieszkaniowej, ograni-czone torami kolejowymi. Dziś obszar ten funkcjonuje pod nazwą soho Factory i jest jednym z ciekawszych przykładów rewitalizacji zespołu obiektów poprzemysłowych w warszawie.

zgodnie z projektem Miejscowego Planu zagospodarowania Przestrzen-nego teren został przeznaczony pod zabudowę mieszkaniowo-usłu-gową, przy zachowaniu obiektów wartościowych z punktu widzenia konserwatora zabytków. Pierwszy z projektowanych i realizowanych w ramach zespołu budynków – „rebel one”, stanowi jedną z dwóch przewidzianych w projekcie urbanistycznym dominant, budynków o zwartym rzucie i trzynastu kondygnacjach nadziemnych. Elewacje forpoczty nowych inwestycji na terenie soho, to próba nawiązania do architektonicznych motywów reliktów przemysłowego Kamionka. skala otwarć w fasadzie może sugerować odmienną od mieszkaniowej funk-cję, zmieniając także percepcję skali całego obiektu. Cegła jako wykoń-czenie elewacji, to materiał niesłychanie tradycyjny, jednak podlegający reinterpretacji dzięki użyciu nowych technologii, materiałów i motywów.grafitowa, ciemna kolorystyka ścian zewnętrznych została przełama-na intensywną barwą wewnętrznych ścian i sufitów głównych otwarć, wykończonych gładkoziarnistym tynkiem.

Dla zachowania proporcji i zapewnienia widoku, balustrady loggii za-projektowano jako pełnoszklane. Mieszkańcy budynku dzięki stosun-kowo dużym, portfenetrowym przeszkleniom mają zapewnione dobre nasłonecznienie i szerokie perspektywy obejmujące dużą część Pragi Południe, a nawet lewy brzeg wisły. ażurowe fragmenty elewacji wi-doczne z wnętrza tworzą natomiast swoiste połączenie z otoczeniem, determinując po części charakter mieszkania i przywołując kontekst wyjątkowej okolicy, w której się znajduje.

Page 63: Pobierz mały pdf 15.48 MB

61

Lokalizacja ul. św. stanisława, wawrzyszewska, ostroroga; wola Autorzy projektu Mąka Sojka Architekci arch. arch. Maciej Mąka, radosław sojka, grzegorz Pyzikiewicz – architekt prowadzący Współpraca autorska arch. arch. Katarzyna biała, Natalia regulska, Marcin Nawrocki, bar tosz Tylman, grzegorz woronowicz Współpraca arch. Małgorzata Danilczuk-Danilewicz, tech. arch. alicja Piwiec, tech. arch. grażyna grzybowska, arch. Piotr bylka, arch. grzegorz Madejski, arch. krajobrazu Magdalena sobótka Inwestor Dom Develoment Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2012-2013

Powierzchnia całkowita 36 000 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 16 150 m2 (27,6 m2 – 127 m2) • 7  kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 272 podziemne miejsca parkingowe, 30 naziemnych • 294 mieszkania

młyny królewskie

zespół czterech budynków wielorodzinnych o wysokości 6. i 7. kondygnacji. Nazwa tego fragmentu woli – Młynów, wywodzi się od wia-traków licznie występujących w okolicy jeszcze w drugiej połowie XiX wieku, ciągnących się dziesiątkami aż po Marymont. Na tożsamość miejsca wpływa również silny kontekst histo-ryczny w postaci pobliskiego obszaru dawnego Koła Elekcyjnego.

w artykulacji architektury świadomie zrezygno-wano z bezpośrednich odniesień historycznych.rysunek pierzejowych elewacji kształtują cią-gi loggii o głębokim światłocieniu. geometria ich podziałów porządkuje przestrzeń rygorem prostoty; zmienny rysunek podziałów pomaga uciec od monotonii pomniejszając skalę percy-powanych kubatur.

Lokalny kontekst odbija swój ślad na stosowa-nych materiałach. Tak na elewacjach, jak i we wnętrzach, dominują ciepłe, naturalne barwy i faktury naznaczone „mączną” patyną stoso-wanej kolorystyki. szlachetnego wyrazu dodają elementy ceramiczne i drewnopodobne.

Efekt dopełnia zagospodarowanie terenu. i tak jak widok wolskich młynów funkcjonuje już tylko w naszej wyobraźni, tak i zieleń w projektowa-nym zespole odwoływać się będzie do krajobra-zu wspomnień – polskich pejzaży.

Page 64: Pobierz mały pdf 15.48 MB

62Lokalizacja ul. racjonalizacji 7, Mokotów Autorzy projektu Biuro Projektów Kazimierski i Ryba Sp.j. dr inż. arch. Tomasz Kazimierski, arch. andrzej ryba, arch. Miłosz Proch, arch. agnieszka woźniak, techn. arch. Katarzyna szantroch Konstrukcja inż. Jacek gołaszewski Inwestor racjonalizacji sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012-2013

Kubatura część nadziemna – 63 788 m3, część podziemna – 62  740  m3 Powierzchnia całkowita nadziemna 28 957 m2 Powierzchnia użytkowa usług (7 lokali) ok. 1 050 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 19 608 m2 (36,6 m2 - 101,4 m2) • 7, 9, 12 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 416 podziemnych miejsc parkingowych, 6 naziemnych • 316 mieszkań

zespół budynków mieszkalnych z usługami

w aspekcie czysto urbanistycznym projekt planu stara się uwzględnić postulaty „tradycyjnego” XiX-wiecznego miasta. zabudowa ustawiona jest w maksymalnym stop-niu pierzejowo.Nowa zabudowa powstała w sąsiedztwie przy ul. racjo-nalizacji i woronicza, swoją formą i jakością architektury podkreśla ogólnomiejski, pierzejowy charakter większości nowych lokalizacji.inwestycja składa się z czterech budynków o wys. 7., 9., i 12. kondygnacji, z których wydzielono pożarowo części wysokie 12 kondygnacji b oraz g.zespół włącza się w system komunikacji w dwóch miej-scach: do ul. woronicza oraz do ul. racjonalizacji – moż-na przejechać wewnętrzną uliczką będącą jednocześnie drogą pożarową z jednej wyżej wymienionej ulicy na drugą. Do garaży pod budynkami wjeżdża się rampami obok budynku a od strony ul. racjonalizacji.od strony podwórza zlokalizowano plac zabaw oraz drogę pożarową wraz z zawrotką.

Page 65: Pobierz mały pdf 15.48 MB

63Lokalizacja ul. Harfowa róg włodarzewskiej, ochota Autorzy projektu Danprojekt Plus Sp. z o.o. arch. Danuta rydzewska, arch. anna rydzewska-szpak Inwestor Dom Development s.a. Generalny wykonawca Dom Development s.a. Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura 24 607 m3 Powierzchnia całkowita 11  869,5  m2 Powierzchnia użytkowa 8  167,6  m2 Powierzchnia użytkowa mieszkań 4 595,4 m2 (29,45 m2 – 81,67 m2) • 7 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 120 miejsc postojowych w garażu podziemnym dwupoziomowym • 90 mieszkań

budynek mieszkalnywielorodzinny z usługami

ELEwACJA wSCHoDnIA

Page 66: Pobierz mały pdf 15.48 MB

64Lokalizacja ul. sternicza, bemowo Autorzy projektu ARE Sp. z o.o. Generalni projektanci arch. grzegorz stiasny, arch. Jakub wacławek Projektant arch. izabela bartosik Współpraca arch. Magdalena góralczyk, arch. Katarzyna góralczyk, arch. Jan bagiński Inwestor spółdzielnia Mieszkaniowa „Lazurowa” Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2014

Powierzchnia całkowita 18 339,73 m2 Powierzchnia użytkowa 12 386,5 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 7 205,76 m2 (32,14 m2 – 128,36 m2) • 9 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 153 podziemne miejsca parkingowe, 12 naziemnych • 107 mieszkań

zespół zabudowy mieszkaniowej, wielorodzinnej

ELEwACJA oD UL. StERnICzEJ

osiedla usytuowane w zachodniej części bemowa, to oazy zieleni z rozstawionymi pośród niej budynkami. Projektując nowy budynek uzupełniający strukturę osiedla Lazurowa, chcemy wzmocnić wyraz zatopie-nia budynków w zieleni i rozdrobnić zabudowę tak, aby uniknąć przestrzennego wrażenia monotonii i zamknię-cia w przestrzeni szerokiej ulicy.

Przedstawiony projekt przewiduje realizację rozczłon-kowanego na podłużne części budynku mieszkalnego, tworzącego pierzeję ul. sterniczej i ul. rozłogi. budynek dzieli się na wyraźne części. Dwie średniowysokie do-minanty o wysokości 9. kondygnacji znaczą narożniki skrzyżowań ulic. Pomiędzy nimi wstawiono części niż-sze, z których środkowa wycofana jest od ul. sterni-czej, aby zapewnić optymalne warunki skierowanym na tę stronę mieszkaniom. Cześć niższa, wschodnia, stanowi przejście przestrzenne od dominanty narożnika skrzyżowania ul. rozłogi z ul. sterniczą do niskiej zabu-dowy ul. rozłogi. uzyskano to stopniowym obniżaniem optycznym bryły przeprowadzonym dla dopasowania projektowanego budynku do istniejącej zabudowy. Par-ter budynku od strony otaczających ulic przeznaczono na usługi i powierzchnie handlowe.

Dom przy ul. sterniczej jest rzeźbiarsko potraktowaną, poetycką bryłą, skomponowaną na zasadach asymetrii rządzącej się naturalnymi prawami, narzucanymi przez wewnętrzny program pomieszczeń. został zaprojekto-wany od wewnątrz do zewnątrz, ale nowoczesne oto-czenie narzuca specjalną estetykę architektury: istnieją-ce budynki osiedla tworzą kontekst i klimat przestrzeni, którą nowy dom będzie uzupełniał. architektura niesie skojarzenia z atmosferą otwartych przestrzeni terenów mieszkaniowych, ale też estetycznie próbuje wprowa-dzić nową, współczesną jakość kształtowania fromy, jakość materiałów i dzisiejszy standard przestrzenny.

Page 67: Pobierz mały pdf 15.48 MB

65

Lokalizacja ul. Kłobucka, Mokotów Autorzy projektu Chrzanowski Klepin Architekci sp.j. arch. arch. arkadiusz Klepin, Mariusz Chrzanowski, Michał burkiewicz, Paweł Fras, Magdalena Dołęgowska Konstrukcja inż. Leszek szymański Inwestor ronson Development group Projekt architektoniczny 2010-2011 Realizacja 2011-2012

Kubatura całkowita 51 180 m3 Powierzchnia całkowita 16 255 m2 Powierzchnia użytkowa 8 280 m2 Powierzchnia mieszkań od 31 m2 do 110 m2 • 7-11 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 146 podziemnych miejsc parkingowych, 25 naziemnych • 138 mieszkań

budynek mieszkalny, wielorodzinny

Rzut 7. PIętRA

Page 68: Pobierz mały pdf 15.48 MB

66Lokalizacja ul. bar tycka, siekierki Autorzy projektu oStRowSCy ARCHItEKCI s.c. arch. arch. Jarosław ostrowski, Dagmara ostrowska, grzegorz Kenig, Marta Cytowska, Jan Poborski, sylwia Ciesielska, Diana siemińska Inwestor zawadowski Quality Developments Projekt architektoniczny 2010-2011 Realizacja 2012-2014

Kubatura całkowita 8 770 m3 Powierzchnia całkowita 2 218 m2 Powierzchnia użytkowa 1 739 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 1 310 m2 (37 m2 – 64 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 34 podziemne miejsca parkingowe • 26 mieszkań

budynek mieszkalnywielorodzinny z lokalem usługowym

budynek zlokalizowany jest w okolicy rozwijającej się nowej zabudowy.Prostopadłościenna, zwarta bryła wykończona jest suro-wymi, eleganckimi materiałami: ciemnym tynkiem szla-chetnym z dodatkiem miki, ceramiką, metalem i szkłem.

Na charakter budynku wpływają uporządkowane regu-larne elewacje z balkonami z przesuwnymi szklanymi osłonami oraz loggie wykończone naturalnym drewnem.

Na par terze zlokalizowano lokal usługowo-handlowy oraz dwa mieszkania z ogródkami lokatorskimi. Piętra i-iii mieszczą po 12 mieszkań dwu i trzypokojowych. wszystkie kondygnacje w części mieszkalnej łączy cen-tralnie umieszczona, przeszklona klatka schodowa z win-dą, zapewniająca dopływ naturalnego światła dziennego do wnętrza i części wspólnych budynku.

zaprojektowany budynek cechuje elegancja, prostota i uporządkowanie oraz zdecydowane i nowoczesne roz-wiązania materiałowe.

eleWACJA PołuDnIoWA

Page 69: Pobierz mały pdf 15.48 MB

67Lokalizacja ul. słowiańska 17, bielany Autorzy projektu foroom Sp. z o.o. – dawniej grotte art arch. arch. bartłomiej grotte, rafał Jedliński, Maciej Pędzich, Konrad waligóra Konstrukcja inż. Jarosław Kołton, inż. Leszek szymański Inwestor Projekt Marymont sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2013 - 2014

Kubatura całkowita 10 600 m3 Powierzchnia całkowita 3 400 m2 Powierzchnia użytkowa 2 590 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 1 670 m2 (170 m2 – 230 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 16 podziemnych miejsc parkingowych • 8 mieszkań

budynek apartamentowyideą projektu było stworzenie ośmiu wygodnych aparta-mentów – domów miejskich. Każdy z nich jest dwukon-dygnacyjny z przestronną strefą dzienną na poziomie wejścia i rozbudowaną strefą nocną na antresoli. Jednym z głównych założeń było wygospodarowanie dwukondygnacyjnej, otwar tej przestrzeni salonów, z których każdy wyposażony jest w kominek opalany drewnem. Całość posadowiona jest na garażu pod-ziemnym mieszczącym po dwa miejsca postojowe oraz komórkę lokatorską dla każdego z apartamentów. Kameralną skale podkreślają dwie klatki schodowe (tylko 4 apartamenty na klatce) oraz optyczne rozbicie elewacji wejściowej na 3 mniejsze segmenty.

Pełnowymiarowe przeszklenia oraz duże loggie (w zi-mie pełniące funkcję ogrodów zimowych) pozwalają na nieskrępowany kontakt z zielonym otoczeniem. Prosta, geometryczna bryła z oszczędnym, ale wyrafinowanym detalem architektonicznym, w połączeniu z tradycyjnym materiałem, jakim jest jasnoszara cegła cementowa, tworzą budynek, który z powodzeniem łączy nowo-czesność z tradycjami przedwojennego modernizmu bielańskiego. zielony ekstensywny dach stanowi do-datkowy atut dla klimatu miasta.

RzUt PARtERU

Page 70: Pobierz mały pdf 15.48 MB

68Lokalizacja ul. Mała 8, Praga Północ Autorzy projektu Archigraf Michał Brutkowski arch. Michał brutkowski, arch.  izabela grabowska, arch. Małgorzata Nowak-Pińkowska Inwestor buD-KLiM sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011-12

Kubatura całkowita 4 260 m3 Powierzchnia całkowita 1 375 m2 Powierzchnia użytkowa 1 175 m2 + garaż i pom. techniczne – 420 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 976 m2 (29,6 m2 - 90,4 m2) • 5 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 19 podziemnych miejsc parkingowych • 20 mieszkań

budynek mieszkalny, wielorodzinny

ulica Mała jest wpisana do rejestru zabytków jako układ urbanistyczny i zespół budowlany. Jej północna strona wraz z południową pierzeją ul. stalowej stanowi dobrze zacho-wany blok historycznej zabudowy, nie tylko na Pradze, ale i w całej warszawie.Jakościowo budynki w tym kwartale szczególnie nie wyróż-niają się. Jednak o wartości tego zespołu przesądza prawie w całości zachowany zespół budynków, niemal 100% zacho-wanej substancji zabytkowej. budynki w tej części i po drugiej stronie ulicy Małej są przeważnie cztero, pięciokondygnacyj-ne z wysokimi, dwuspadzistymi dachami, tylko częściowo użytkowymi. większość domów w tym rejonie to budynki wielorodzinne. Nowy budynek będzie wypełniał działkę na całej szerokości. Przewiduje się możliwość uzupełnienia narożnika ulicy Małej i zaokopowej nową zabudową. wtedy ulica Mała miałaby uporządkowaną pierzeję, a krajobraz całej ulicy zostałby odtworzony. Dlatego prezentowana koncepcja budynku ze ścianą szczytową została tak zaprojektowana, aby w przy-szłości można było dostawić do niej nową kubaturę. Do czasu nowej dobudowy ścian, ściana szczytowa będzie miała zamontowany ruszt stalowy dla pnączy.wysokość budynku od poziomu chodnika do kalenicy wy-nosi 15,8 m i odpowiada wysokości budynku sąsiedniego, narożnego, stojącego w narożniku ul. Małej i zaokopowej. gzyms nad parterem jest umieszczony na tej samej wyso-kości co gzyms kamienicy sąsiedniej. Linie okien i pozio-mów kondygnacji nawiązują do budynków stojących obok. Podobnie projektowane małe balkony mają w gabarytach i charakterze nawiązywać do balkonów budynków znajdu-jących się przy ul. Małej. zaproponowano elewację o konsekwentnym i regularnym podziale. Materiały wykończeniowe wysokiej jakości: cegła klinkierowa w kolorze brązowo-czerwonym, nieszkliwiona w pasach międzyokiennych, tynk szlachetny, szło hartowa-ne na balustrady balkonów i beton architektoniczny, formo-wany na cokole parteru oraz ścianie szczytowej. Dla pod-kreślenia liniowości z kamienicami sąsiednimi, jako gzymsy, zaproponowano ceowniki stalowe w kolorze szarym.

ul. MAłA 8

UL. z

AoKo

Pow

A

Page 71: Pobierz mały pdf 15.48 MB

69

Lokalizacja ul. osowska 84, Praga Południe Autorzy projektu GRUPA At Sp. z o.o. arch. arch. Mirosława Karoń, agnieszka zawadzka, Krzysztof Tryboń Konstrukcja inż. Piotr Cichowlas Inwestor osowska 84 Development sp.  z  o.o. sp. komandytowa Generalny wykonawca Technobud sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2010-2011 Realizacja 2012-2013

Powierzchnia całkowita 6 945 m2 Powierzchnia użytkowa 5 739,8 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 2 860 m2 (30 m2 – 110 m2) • 8 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 46 miejsc parkingowych w garażu podziemnym, 24 naziemne • 48 mieszkań

budynek mieszkalno-usługowy

eleWACJA PołuDnIoWA

Page 72: Pobierz mały pdf 15.48 MB

70

Lokalizacja ul. uznamska 11, zacisze Autorzy projektu 4am Architekci s.c. arch. arch. Małgorzata Krukowska, Tomasz Karpiński, arkadiusz wróblewski, Jan Dogwiałło, Jędrzej stąpień Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 13 084 m3 Powierzchnia całkowita 5 975 m2 Powierzchnia użytkowa 4 374 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 3 043 m2 (27 m2 – 63 m2) • 5 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 102 podziemne miejsca parkingowe • 72 mieszkania

„uznamska 11”budynek mieszkalny, wielorodzinny

RzUt KonDyGnACJI +2

Page 73: Pobierz mały pdf 15.48 MB

71Lokalizacja ul. Powstańców śląskich, bemowo Autorzy projektu lengiewicz / Charkiewicz A R C H I t e K C I arch. robert Charkiewicz, arch. Joanna Lengiewicz-Charkiewicz, arch. Michał Trojga, tech. grzegorz semak Konstrukcja ProKoNbuD • inż. bogumił Duraj Inwestor City Homes sp. z o.o. sp.k. Generalny wykonawca Totalbud sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 100 044,84 m3 Powierzchnia całkowita 3 087,89 m2 Powierzchnia użytkowa: 2  598,57  m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 1 462,48 m2 (43,9 m2 – 101,2 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 2 podziemne • 36 podziemnych miejsc parkingowych • 24 mieszkania

budynek mieszkalny, wielorodzinny

RzUt PARtERU

Page 74: Pobierz mały pdf 15.48 MB

72

Lokalizacja ul. Krypska 20, Praga Południe Autorzy projektu JP s.c. arch. arch. Jakub szatkowski, Paweł zawadzki, agnieszka Tacikowska, Karolina Tesarska, Paweł zalewski, Konstrukcja Pracownia Projektowa Euro • inż. Piotr Cichowlas, tech. Tomasz głodek Inwestor Toroo invest sp. z o.o. Generalny wykonawca iNTEr-CoNsTruCTioN sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 9 594,4 m3, w tym naziemna – 6 745 m3, podziemna – 2 849,4 m3 Powierzchnia całkowita 2 463,5 m2 Powierzchnia użytkowa 2 455,1 m2, w tym mieszkania - 1 264,2 m² (37,9 m2 – 107,5 m2), usługi – 76,2 m² • 5  kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 25 miejsc parkingowych w garażu podziemnym, 6 w garażu wbudowanym • 23 miejsca dla rowerów • 23 mieszkania

budynek mieszkalnywielorodzinny z usługami

inwestycja położona kilkaset metrów od ronda wiatraczna obejmuje budowę jednego budynku 5. kondygnacyjnego, mieszczącego funkcję usługową w poziomie parteru oraz mieszkalną na czterech piętrach budynku. usługi w parterze stanowić będą uzupełnienie funkcji znaj-dujących się w sąsiedztwie inwestycji – sklepy, punkty usługowe, miejsca rozrywki, rekreacji oraz placówki oświatowe i służby zdro-wia. Dostępność do podstawowych usług, a jednocześnie spokojna okolica, stwarzają dobre warunki do zamieszkania.główne wejście do obiektu, do usług, wjazd na teren działki (garażu na parterze) oraz wjazd do garażu podziemnego zlokalizowano od ul. Krypskiej. Lokale mieszkalne zaprojektowano z wyraźnym wydzieleniem strefy dziennej, sypialnianej i pomocniczej. wszystkie mieszkania są wy-

posażone w balkony lub loggie. zaprojektowano mieszkania o stan-dardowych metrażach 37,9 m2 – 78,3 m2 oraz jeden apartament o powierzchni 107 m2.wychodząc naprzeciw tendencjom zielonego rozwoju miasta, zapro-jektowano miejsca postojowe dla rowerów na terenie działki oraz w garażu podziemnym. bryłę budynku stanowi prostopadłościan w kolorze bieli, odcięty grafito-wą podstawą parteru o nieregularnym rysunku płyt elewacyjnych. z bia-łej bryły powysuwano naprzemiennie zabudowane i otwarte balkony, które tworzą narożnikowe opaski, spinające elewację frontową z bocz-ną oraz rozrzeźbiają elewację tylną. wnętrza balkonów wykończone drewnem w ciepłym, jasnym kolorze, co stanowi akcent kolorystyczny, a jednocześnie podkreśla powysuwane z bryły prostopadłościany.

1 hall 5,5 m2

2 pokój z aneksem kuchennym 26,7 m2

3 pokój 12,7 m2

4 łazienka 4,4 m2

powierzchnia użytkowa 49,3 m2

5 loggia 3,9 m2

Page 75: Pobierz mały pdf 15.48 MB

73Lokalizacja ul. Przasnyska 7, Żoliborz Autorzy projektu Szmyd, zaborowski Architekci Sp. z o.o. arch. arch. Jaromir szmyd, Jakub bazelak, Tomasz Nowiński, wojciech wiatr, Konrad rakowski, Kamil Chmielewski, bartłomiej Terlikowski Inwestor atelier Żoliborz sp. z o.o. Generalny wykonawca unibep s.a. Projekt architektoniczny 2008 - 2011 Realizacja 2012 - 2014

Kubatura całkowita 158 550 m3 Powierzchnia całkowita 50 273 m2 Powierzchnia użytkowa 25 800 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 25 165 m2 (29 m2 – 160  m2) • 7 kondygnacji nadziemnych + 10 wieża, 2 podziemne • 434 podziemne miejsca parkingowe • 352 mieszkania

„atelier Żoliborz”

warunki zabudowy dotyczące działki przy ul. Przasnyskiej da-wały możliwość intensywnej zabudowy tego terenu. Dlatego celem projektu było osiągnięcie maksymalnej intensywności, zapewniając wrażenie kameralności budynku.Cały zespół został podzielony optycznie na 3 elementy - bu-dynki, każdy z niezależnym wejściem w formie por talu do własnego patio. Elewacje od Przasnyskiej i Nowoprojekto-wanej, nadające charakter całemu obiektowi, zostały również podporządkowane idei zmniejszenia skali poprzez optyczne zintegrowanie dwóch kondygnacji oraz wstawienie płyt for-nirowych HPL i pilastrów z piaskowca, w strefie par teru i pierwszego piętra.zaokrąglenie narożników jest swoistym ukłonem w stronę estetyki dwudziestolecia międzywojennego, co wraz z efek-townymi, wysokimi przeszkleniami daje ciekawy przestrzenny efekt w mieszkaniach.

Page 76: Pobierz mały pdf 15.48 MB

74

Lokalizacja ul. szklana róg wiernej, Targówek Autorzy projektu HRA Architekci Sp. z o.o. Sp. k. Generalni projektanci arch. wojciech Hermanowicz, arch. błażej Hermanowicz, arch. stanisław rewski Architekci prowadzący arch. Mariusz Fidura, arch. aleksander Krauze • arch. agnieszka Duranowska, arch. Tomasz Laskowski Konstrukcja Pikus Konstrukcje budowlane • inż. Mariusz Pikus Inwestor Dom Development s.a. Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2013

Kubatura całkowita 59 934 m3 Powierzchnia całkowita 19 583 m2 Powierzchnia użytkowa 14 349 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 7 810 m2 (32 m2 – 60 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 185 podziemnych miejsc parkingowych • 165 mieszkań

osiedle „wilno 2”. etap ibudynek mieszkalny, wielorodzinny z usługami

Page 77: Pobierz mały pdf 15.48 MB

75

Lokalizacja ul. zamkowa, Targówek Autorzy projektu HRA Architekci Sp. z o.o. Sp. k. Generalni projektanci arch. wojciech Hermanowicz, arch. błażej Hermanowicz, arch. stanisław rewski Architekci prowadzący arch. Mariusz Fidura, arch. aleksander Krauze (ETaP iii), arch. Karol Furman (ETaP iV) • arch. anna Kołodziej, arch. agnieszka Duranowska, arch. Magdalena Palmowska, arch. Tomasz Dobiech, arch. Tomasz Laskowski Konstrukcja EtAP III Pikus Konstrukcje budowlane • inż. Mariusz Pikus

EtAP IV Hub-bud • inż. Jacek Lipiec Inwestor Dom Development s.a. Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 370 000 m3 Powierzchnia całkowita 29 800 m2 Powierzchnia użytkowa 21  300  m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 12 000 m2 (30 m2 – 69 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 264 podziemne miejsca parkingowe, 9 naziemnych • 241 mieszkań

osiedle „wilno”. etap iii i iVzespół budynków mieszkalnych, wielorodzinnych

Page 78: Pobierz mały pdf 15.48 MB

76

Lokalizacja oś Królewska, Nowy wilanów Autorzy projektu HRA Architekci Sp. z o.o. Sp. k. Generalni projektanci arch. wojciech Hermanowicz, arch. błażej Hermanowicz, arch. stanisław rewski • arch. Mariusz rakus, arch. Marek Hys, arch. Krzysztof rewski, s tud. a rch. Mar ta gr zeszk iewicz Konstrukcja PsP-sTuDio • inż. radosław rzeszotek Inwestor QuaLia sp. z o.o. – Nowy wilanów sp. k. Projekt architektoniczny 2011/2012

Kubatura całkowita ok. 103 000 m3 Powierzchnia całkowita ok. 36 000 m2 Powierzchnia użytkowa ok. 17 000 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie ok. 16  500  m2 (45 m2 – 125 m2) Powierzchnia usług 500 m2• 5 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna • 399 podziemnych miejsc parkingowych • 253 mieszkania

apartamenty „royal park”

Page 79: Pobierz mały pdf 15.48 MB

77

Lokalizacja ul. Klasyków, białołęka Autorzy projektu HRA Architekci Sp. z o.o. Sp. k. arch. arch. wojciech Hermanowicz, stanisław rewski, błażej Hermanowicz • Krzysztof Toczyski, Monika Modzelewska, Michał badowski, Tomasz Laskowski Konstrukcja NazbuD • inż. wojciech Naziębło Inwestor Dom Development s.a. Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2013

Kubatura całkowita 85 652,8 m3, w tym nadziemie – 54  082,2 m3, garaż – 31 570,6 m3 Powierzchnia całkowita 32 047,9 m2, w tym nadziemie – 24 041,9 m2, garaż – 8 006 m2 Powierzchnia użytkowa 20 636,7 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 11 120,4 m2 (31 m2 – 61 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 206 podziemnych miejsc parkingowych, 31 nadziemnych • 236 mieszkań

„osiedle klasyków”. ii etap inwestycjibudynki mieszkalne, wielorodzinne

założenie pięciu budynków mieszkalnych, wielorodzinnych z garażem podziemnym jest zlokalizowane przy ul. Klasyków i Kro-kwi w dzielnicy białołęka i stanowi kon-tynuację budowy trzy etapowego osiedla budynków mieszkalnych z usługami i ga-rażami podziemnymi. Dwa etapy zostały już zrealizowane.

Projektowane budynki mieszkalne posiada-ją 4 kondygnacje nadziemne, mieszkalne z obniżeniem do 3. kondygnacji od strony ulicy Krokwi, sąsiadujących z terenami parkowo-leśnymi oraz jedną kondygnację podziemną, przeznaczoną na garaż oraz pomieszczenia służące obsłudze budynku. Na par terach budynków zlokalizowano wejścia do holi windowych, pomiesz-czenia śmietników, wózkownie i komórki lokatorskie.

Page 80: Pobierz mały pdf 15.48 MB

78Lokalizacja ul. Postępu, służewiec Przemysłowy Autorzy projektu HRA Architekci Sp.z o.o. Sp.k. arch. arch. wojciech Hermanowicz, błażej Hermanowicz, stanisław rewski, Dariusz Kurowski, witold wyczański, stud. arch. Katarzyna Kurowska Konstrukcja Hub-buD Inwestor rogowski Development ii sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2012

Kubatura całkowita 13 464,3 m3 Powierzchnia całkowita 4 488,11 m2 Powierzchnia użytkowa mieszkania – 2 235,8 m2 (33,13 m2 – 87,1 m2), usługi – 482,26 m2 • 6 kondygnacji nadziemnych, 2 podziemne • 49 podziemnych miejsc parkingowych • 41 mieszkań

budynek mieszkalnywielorodzinny z usługami

Forma bryły budynku jest wynikiem przyjętych rozwiązań na efektywne wykorzystanie terenu w niezmier-nie trudnych warunkach, jakie w tym miejscu stwarza najbliższa zabudowa oraz obowiązek zachowania jak największej liczby istniejących drzew na działce, wynikający z zapisów planu miejscowego.bryłę budynku stanowią trzy prostopadłościenne elementy, z których dwa ustawione prostopadle do trzeciej, dłuższej części stanowią formalnie wydzielone jednostki mieszkalne. Dodatkowo transparentne przecięcie na styku brył, podkreśla rozdzielenie elementów. Jednoczesne umiejscowienie w tej części elementów komunikacji, spaja funkcjonalnie wszystkie bryły budynku.

industrialny kontekst tej części dzielnicy, zrodził potrzebę stworzenia formy elewacji, która swym charak-terem wpisze się w zastaną sytuację. Ceglana elewacja z rytmicznie zaprojektowanymi oknami, schodzą-cymi do podłogi, połączyła industrialną formę architektury z mieszkalną funkcją budynku.stonowana bryła połączona z wychodzącymi z elewacji balkonami, wykonanymi z architektonicznego betonu, wpływa na jej dynamiczny i współczesny charakter.

Page 81: Pobierz mały pdf 15.48 MB

79Lokalizacja ul. Topiel róg zajęczej, Powiśle Autorzy projektu Grupa 5 Architekci Sp. z o.o. arch. arch. roman Dziedziejko, Mikołaj Kadłubowski, Michał Leszczyński, Krzysztof Mycielski, rafał zelent zespół autorski arch. arch. andrzej Kikowski, Mariusz wolski, Dariusz Kwiatkowski, Jan Placha, Krzysztof Kamiński Konstrukcja adam grabowski LgL Inwestor iCoN rEaL EsTaTE Projekt architektoniczny 2011 Rozpoczęcie realizacji 2012

Kubatura 62 070 m3 Powierzchnia całkowita 17 008,12 m2 Powierzchnia użytkowa 7 155,09 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 5 348,93 m2 (26,75 m2 – 157,35 m2) Powierzchnia lokali usługowych 713,41 m2 • 6 kondygnacji nadziemnych, 3 podziemne • 92 miejsca parkingowe w garażu podziemnym • 81 mieszkań

„piano house”budynek apartamentowy

Projektując budynek apar tamentowy „Piano House” szczególnie zadbaliśmy o detal i dobór materiałów wy-kończeniowych. zastosowane okładziny elewacyjne z pia-skowca o zróżnicowanej fakturze, polerowny granit oraz panele wskazują na prestiżowy charakter inwestycji, zlo-kalizowanej w sercu Powiśla. wysoki standard budynku podkreślają użyte materiały oraz zastosowanie drewnianej stolarki okiennej.zabudowa skupiona wokół wewnętrznego dziedzińca z ogrodem dostępnym dla mieszkańców, swoimi ga-barytami wpisuje się w miejscowy układ urbanistycz-ny. ściany szczytowe stwarzają możliwość kontynuacji zabudowy pierzejowej na sąsiadującej działce, tworząc w przyszłości zwarty kwartał śródmiejskiej zabudowy. Dla podkreślenia głównego wejścia do budynku oraz do lokali usługowych, wytworzono podcień od strony ulicy Topiel.swoją stylistyką apartamentowiec nawiązuje do przedwo-jennych kamienic, a zastosowanym detalem w częściach wspólnych do stylistyki art Deco. wertykalizm elewacji został podkreślony podziałem kamienia oraz ujęciem w pojedyncze ramy dwukondygnacyjnych fragmentów budynku.Przy projektowaniu zwrócono szczególną uwagę na możliwości wprowadzania zmian przy aranżacji po-szczególnych apartamentów. Lokale mieszkalne posia-dają wysokość netto od 283 cm do 300 cm. Na ostatniej kondygnacji przewidziano luksusowe apartamenty wypo-sażone w tarasy z widokiem na skarpę warszawską oraz dolinę wisły. wszystkie mieszkania posiadają loggie lub tarasy, dodatkowo dla mieszkań położonych na parterze zaprojektowano przynależne doń ogródki.Do wszystkich klatek schodowych zapewniono dostęp poprzez hole wejściowe od strony dziedzińca wewnętrz-nego. w części przyziemia budynku od ulicy Topiel przewidziano lokale usługowe o łącznej powierzchni ponad 700 m2. Możliwość dowolnej aranżacji wnętrza pozwala na zlo-kalizowanie dowolnej funkcji, zgodnej z oczekiwaniami mieszkańców np. sPa.

Page 82: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 83: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 84: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 85: Pobierz mały pdf 15.48 MB

83

Lokalizacja ul. Podchorążych 89, Dolny Mokotów Autorzy projektu 4am Architekci s.c. arch. arch. Małgorzata Krukowska, Tomasz Karpiński, Arkadiusz Wróblewski, Jan Dogwiałło, Agata Piwowarska Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 6 700 m3 Powierzchnia całkowita 3 400 m2 Powierzchnia użytkowa 1 940 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 1 080 m2 (189 m2 – 270 m2) • 7 kondygnacji nadziemnych, 4 podziemne • 16 podziemnych miejsc parkingowych • 5 mieszkań

„Podchorążych 89”Budynek aPartamentowy

Bryła budynku wpisuje się w otoczenie poprzez wycofanie trzech najwyższych kondygnacji i dostosowanie wysoko-ści poszczególnych części budynku do zabudowy sąsied-niej. Obiekt nawiązuje swoimi gabarytami do sąsiednich budynków mieszkalnych, wielorodzinnych tworząc spójny kompleks mieszkaniowo-usługowy w tym rejonie.

Budynek otwiera się na zachód – w kierunku Łazienek Królewskich oraz na wschód – w kierunku ogródka. Za-myka się na południe – od hałaśliwej ulicy Gagarina oraz na północ – od strony drogi dojazdowej.

Aby rozdrobnić bryłę budynku elewacje od strony pół-nocnej i południowej, zostały wyraźnie podzielone pasami międzykondygnacyjnymi. Między nimi umieszczono pio-nowe panele metalowe: stałe, gdzie we wnętrzu znajduje się pełna ściana oraz otwierane, gdzie są okna i klapa napowietrzająca. Otwierane panele – okiennice są ste-rowane z wnętrza poszczególnych apartamentów i dają możliwość użytkownikowi odcięcia się od uciążliwych czynników zewnętrznych takich, jak hałas czy słońce.Elewacje, które otwierają się na otoczenie: wschodnia i zachodnia zostały przeszklone. Dopełnieniem geometrii budynku są balkony, które poprzez swoje naprzemienne ułożenie wzajemnie się nie zacieniają. Płyty balkonów są kontynuacją pasów międzykondygnacyjnych na pozosta-łych elewacjach.

Page 86: Pobierz mały pdf 15.48 MB

84Lokalizacja ul. Roztocka 8, Praga Południe Autor projektu ARTINEX arch. Krzysztof Wolski Współpraca arch. arch. Mar ta Kaźmierczak, Piotr Gasparski, Jarosław Koryś, Tomasz Kanclerz Konstrukcja „Prokonbud” Pracownia Projektowa • inż. Bogumił Duraj Inwestor J.W.W. Projekt Sp. z o.o. Generalny wykonawca HORT Sp. z o.o. Projekt architektoniczny 2010 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 4 822,8 m3 Powierzchnia całkowita 1 365,33 m2 Powierzchnia użytkowa 1 118,33 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 590,81 m2 (41,49 m2 – 70,7 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 13 podziemnych miejsc parkingowych, 2 naziemne • 12 mieszkań

Budynek mieszkalny

Ze względu na kształt działki budynek zrealizowany jest na planie zbli-żonym do trójkąta. Bryła od strony frontowej jest zwarta i prosta, nato-miast od strony ogrodowej odznacza się dynamiką, którą potęgują skosy ścian oraz widoczne „wcięcia” tarasowe, wynikające z „linijki słońca” dla sąsiednich działek.Zjazd do garażu odbywa się po zadaszonej rampie zlokalizowanej wzdłuż wschodniej granicy działki.Na kondygnacjach naziemnych zaprojektowano dwanaście lokali miesz-kalnych oraz komórki lokatorskie. Każde z mieszkań, w zależności od kondygnacji, posiada wyjście na ogród, przestronny taras lub balkon.Budynek charakteryzuje się wysokim standardem materiałów wykoń-czeniowych. Elewacje budynku są spokojne, harmonijne i wyważone.

RzuT KoNdyGNAcjI +4

Page 87: Pobierz mały pdf 15.48 MB

85

Lokalizacja ul. Suflerska, Rembertów Autorzy projektu oSTRoWScy ARcHITEKcI s.c. arch. arch. Jarosław Ostrowski, Dagmara Ostrowska, Sylwia Ciesielska, Jan Poborski Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012-2014

Kubatura całkowita 7 527,48 m3 Powierzchnia całkowita 2 526,71 m2 Powierzchnia użytkowa 1 232,64 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 838,48 m2 (41,54 m2 – 129,84 m2) • 3 kondygnacje nadziemne + poddasze użytkowe, 1 podziemna • 13 podziemnych miejsc parkingowych, 11 naziemnych • 12 mieszkań

Budynek mieszkalnywielorodzinny z częścią usługowo-handlową

Budynek został dopasowany przeznaczeniem, skalą i wysokością do otoczenia, kontynuując kameralną w charakterze zabudowę mieszkalną. Obiekt został wkomponowany w działkę z zachowaniem występu-jącego na nim atrakcyjnego starodrzewu.Budynkowi nadano współczesny wyraz, komponując go z wyrazi-stych, prostych brył. Na formę składa się dominująca, biała bryła z dwuspadowym dachem; prostopadłościenna bryła wykończona drewnem oraz część usługowa w parterze z wydatnym podcieniem i dużym udziałem szkła na elewacji. Elewacje rozwiązano z użyciem jasnego tynku i naturalnej barwy drewna, a dach bez okapów po-kryto blachą ocynkowaną. Na fragmenty elewacji wprowadzono zieleń w postaci bluszczu.Budynek podzielony jest na bloki funkcjonalnie, zgodnie z podzia-łem na kondygnacje.Część podziemną budynku w zasadniczej części stanowi garaż podziemny. Na parterze zlokalizowano lokal usługowo-handlowy, dostępny bezpośrednio z poziomu terenu tj. z chodnika – doj-ścia pieszego od ul. Suflerskiej. Kolejne dwa piętra mieszczą po 6 mieszkań. Połowa z nich na II piętrze, to wygodne mieszkania dwupoziomowe z wydzielonymi antresolami, z których zaprojek-towano wyjścia na rozległe, atrakcyjne tarasy. Zaprojektowany budynek cechuje prostota i dyskretna nowocze-sność, kameralny charakter zabudowy, duży udział zieleni w terenie inwestycji.

ELEWAcjA WScHodNIA

Page 88: Pobierz mały pdf 15.48 MB

86Lokalizacja ul. Serenady, Ursynów Autorzy projektu Warmijak Puta Architekci arch. Anna Warmijak, arch. Krzysztof Puta Konstrukcja MES-Projekt Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2012

Kubatura całkowita 5 200 m3 Powierzchnia całkowita 1 400 m2 Powierzchnia użytkowa 1 120 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 720 m2 (90 m2 – 150 m2) • 4 kondygnacje nadziemne • 12 miejsc parkingowych • 6 mieszkań

Budynek mieszkalny

Głównym punktem wyjściowym przy projektowaniu budynku było stworzenie przestronnych mieszkań z jak najlepszym do-świetleniem naturalnym światłem. Stąd wielkie przeszklenia oraz loggie od strony południowej.

Bryła budynku jest prosta, a jej ostateczny kształt wynika z wycinania lub dodawania do głównej bryły budynku pro-stopadłościanów. Odjęte kubatury tworzą loggie, a dodane wykusze zapewniają większą powierzchnię mieszkań. Na ostatniej kondygnacji znajduje się taras. Dodatkowo najwyż-sza kondygnacja została wycofana oraz wykończona okładziną drewnianą, co powoduje optyczne zmniejszenie wysokości budynku. Głównym materiałem wykończeniowym jest biały tynk oraz okładzina z piaskowca w przestrzeniach loggii.

RzuT 3. KoNdyGNAcjI

Page 89: Pobierz mały pdf 15.48 MB

87Lokalizacja ul. Przy Parku, Ochota Autorzy projektu jLc. jacek Laskowski arch. Andrzej Ludew, arch. Piotr Kuflewski, arch. Jacek Laskowski Współpraca arch. Marcin Pajura – wizualizacje Konstrukcja inż. Juliusz Jaworski Inwestor MODHAUS Sp. z o.o. Projekt wykonawczy 2011-2012 Przewidywana realizacja 2012

Kubatura całkowita 3 420,7 m3 Powierzchnia całkowita 950,2 m2 Powierzchnia użytkowa mieszkań 439,2 m2, garażu – 198,4 m2 Apartament 1 (kondygnacja +1) 163,6 m2 Apartament 2 (kondygnacja +2) 154,9 m2 Apartament 3 (kondygnacja +3) 120,7 m2 • 3 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 8 podziemnych miejsc parkingowych • 3 mieszkania

Budynek mieszkalny, wielorodzinny

Budynek w atrakcyjnej lokalizacji, mimo małej działki, ma spra-wiać wrażenie otwartego na przestrzeń – otwarcie na Górkę Szczęśliwicką.

Dążąc do uzyskania harmonijnej całości w architekturze bu-dynku, jego otoczenia i sąsiedztwa, zaprojektowano budynek w kształcie prostopadłościanu z wysuniętym tarasem w par-terze, wysuniętą górną częścią 1. piętra i cofniętą częścią 2. piętra. Bryła główna to trzy przenikające się prostopadłościany w różnych kolorach. Zaprojektowano budynek z trzema apartamentami typu „loft” o wysokościach 3 i 3,45 m z podwieszonymi sufitami i prze-strzeniami na instalacje. Zastosowano duże przeszklenia, które doświetlają pomiesz-czenia i optymalnie je powiększają. Na parterze i piętrach umieszczono apartamenty, które mają duże tarasy od strony południowej oraz loggie i balkony od strony wschodniej i zachodniej.Apar tament na par terze ma przydzielony ogródek o po-wierzchni ok. 150 m2.W projekcie dążono do uzyskania optymalnych rozwiązań na tym terenie.

Page 90: Pobierz mały pdf 15.48 MB

88Lokalizacja ul. Kiprów, Praga Południe Autorzy projektu Mierzejewski Kasprzycki Czaplicki Architekci Sp. z o.o. arch. arch. Marek Mierzejewski, Robert Czaplicki, Paweł Kasprzycki, Marta Rogozińska, Paweł Kowalki, Katarzyna Zakrzewska Konstrukcja Przedsiębiorstwo Projektowania i Realizacji Inwestycji Budowlanych „Pro-Bud” Andrzej Kołdej • inż. Andrzej Kołdej, inż. Grzegorz Dmochowski, inż. Andrzej Czokajło Inwestor Cogik Investments Sp. z o.o.

Spółka Komandytowo-Akcyjna Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2012-2013

Kubatura całkowita 10 713,7 m3 Powierzchnia całkowita 3 317,7 m2 Powierzchnia użytkowa 1 497,51 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 1 451,6 m2 (33,7 m2 – 67,6 m2) • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 38 podziemnych miejsc parkingowych • 29 mieszkań • 1 lokal usługowy (45 m2)

Budynek mieszkalny, wielorodzinny

Ideą było stworzenie budynku wielorodzinnego, który poprzez skalę i swoje konotacje bryłowe z podmiejską willą, będzie wpi-sywał się w zabudowę w bezpośrednim sąsiedztwie projektowa-nego budynku – głównie budynków jednorodzinnych. Prosta forma obiektu z dominującym bryłowo wykuszem loggii, wysoka jakość materiałów użytych na elewacji w postaci okła-dzin kamiennych w partii wejściowej, cegły klinkierowej parteru i piętra, drewna egzotycznego loggii wpisuje się w willowo-apar-tamentowy charakter budynku. Maksymalna wysokość budynku wynosi 14 m i jest zbliżona do wysokości sąsiednich obiektów. W budynku zaprojektowano 29 mieszkań i jeden lokal usługowy. Zaprojektowano mieszkania od 1. do 4. pokojowych. W struktu-rze dominują mieszkania 2. pokojowe. Średnia wielkość miesz-kania wynosi 50 m2.Obsługa komunikacyjna – wjazd do garażu podziemnego od ulicy Kiprów. Brama wjazdowa i furtka w celu sprawnej obsługi zostaną wycofane w stosunku do krawędzi chodnika o 5 m.

Page 91: Pobierz mały pdf 15.48 MB

89Lokalizacja Konstancin-Jeziorna / Obory Autorzy projektu 81.waw.pl arch. Anna Paszkowska, arch. Rafał Grudziąż, stud. arch. Łukasz Groszewski Inwestor prywatny Konstrukcja inż. Arnold Prasalski, inż. Rober t Fabisiak Projekt architektoniczny 2012

Powierzchnia działki 2 500 m2 Powierzchnia zabudowy 350 m2 Kubatura całkowita 750 m3 Powierzchnia użytkowa 250 m2 • 1 kondygnacja nadziemna • 2 naziemne miejsca parkingowe

dom jednorodzinny

Własny dom jednorodzinny jest spełnieniem marzeń wielu rodzin i jest najważniejszą życiową inwestycją oraz miej-scem, w którym mieszkać będą przynajmniej dwa pokole-nia. Warto zadbać, by nie był to typowy dom – klocek bez wyrazu, a ciekawa konstrukcja ciesząca oczy właścicieli oraz sąsiadów. Parterowy dom na planie litery L o powierzchni użytkowej 250 m2, w swoim wnętrzu kryje wszystko, co jest potrzeb-ne czteroosobowej rodzinie, aby wygodnie i komfortowo mieszkać. Układ funkcjonalny domu został określony w bardzo czytelny sposób. Komunikacja wewnątrz odbywa się jednym korytarzem, wzdłuż dłuższej ściany budynku. Okna umieszczone na obu końcach korytarza doświetlają i jednocześnie otwierają go na przestrzeń ogrodu wokół domu. Poruszając się korytarzem początkowo zaglądamy do części dziennej budynku. Następnie docieramy do stre-fy prywatnej mieszkańców, w której zlokalizowane zostały trzy sypialnie z łazienkami. Przeszklenia w strefie nocnej są mniejsze niż w dziennej i dodatkowo wyposażone w  ru-chome żaluzje, umożliwiające regulację dopływu światła do poszczególnych sypialni. Bryła budynku to układ pionowych i poziomych płaszczyzn, przesuniętych względem siebie, dzięki czemu udało się odizolować optycznie strefę wejścia do domu od strefy ogródka. Ciekawym zabiegiem jest podzielenie budynku na dwie bry-ły, tzw. „strefa brudna” czyli garaż i kotłownia oraz druga – właściwy budynek mieszkalny. Obie strefy są połączone dzięki zadaszeniu stworzonemu poprzez przesunięcie jed-nej z płyt. Rozsunięcie brył dało wgląd na fragment ogrodu. Cały dom i jego najbliższe otoczenie został dostosowany do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych. W Polsce domy parterowe zazwyczaj nie są popularne, skoro jednak w naszym kraju dom służy nam na długie lata, to może warto rozważyć możliwość wybudowania domu bez schodów, które z biegiem lat stają się przeszkodą.Wraz z domem zaprojektowany został także ogród w stylu japońskim, w którym głównym elementem dekoracyjnym są płaskie głazy oraz niska roślinność zachowująca zieleń przez cały rok. Materiały elewacyjne wykorzystane do wy-kończenia domu – drewno i łupek naturalny - sprawiają, że budynek zdaje się wyrastać z ogrodu i jest jego naturalną częścią. Dom i ogród, przemyślane w każdym detalu, two-rzą oryginalną i niebanalną całość.

Page 92: Pobierz mały pdf 15.48 MB

90Lokalizacja Habdzin Autorzy projektu SWEco Architekciarch. Andrzej Markowski, arch. Łukasz Krukowski, arch. Adam Choiński, stud. Łukasz Włodarczyk Konstrukcja Pracownia Konstrukcji Budowlano-Inwestycyjnych Pikus Adamski Nowik Sp.p. Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Przewidywana realizacja 2012

Kubatura całkowita 2 698 m3 Powierzchnia całkowita 1 000 m2 Powierzchnia użytkowa 777 m2 (lokal 1 – 579,8 m2, lokal 2 – 197,2 m2) • 2 kondygnacje nadziemne • 5 naziemnych miejsc parkingowych • 2 mieszkania

Budynek mieszkalny, jednorodzinny, dwulokalowy

Forma architektoniczna budynku składa się z dwóch dwu-kondygnacyjnych prostopadłościanów, przykrytych dachem czterospadowym, połączonych jednokondygnacyjną czę-ścią środkową, przykrytą zielonym tarasem. Założeniem projektowym było uzyskanie nowoczesnej formy wpisanej w krajobraz. Główne otwarcia widokowe budynku skierowa-no na południowy zachód, w stronę Jeziorka Habdzińskiego. Budynek otaczają schodkowo opadające tarasy i wpisane w nie ozdobne zbiorniki wodne.

Projektowany budynek dzieli się na 2. części mieszkalne zlo-kalizowane w dwóch wyższych skrzydłach budynku i część rekreacyjną, mieszczącą się w środkowym, jednokondygna-cyjnym łączniku. Wejścia do lokali umieszczono w południo-wo-wschodniej i północnej elewacji budynku w sąsiedztwie wjazdów do garaży. Partery części mieszkalnych mieszczą strefy wejścia, salony, kuchnie wraz z pomieszczeniami do-datkowymi. Na piętrach zlokalizowano sypialnie z łazienkami i garderobami. Jednokondygnacyjna część środkowa z funkcją rekreacyjną zawiera salon oraz salkę kinową.

Page 93: Pobierz mały pdf 15.48 MB

91Lokalizacja Falenica Autorzy projektu 81waw.pl arch. Anna Paszkowska, arch. Rafał Grudziąż, stud. arch. Łukasz Groszewski Konstrukcja inż. Arnold Prasalski, inż. Robert Fabisiak Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012/13

Powierzchnia działki 1 185 m2 Powierzchnia zabudowy 356 m2 Kubatura całkowita 1 830 m3 Powierzchnia użytkowa 550 m2 •2 kondygnacje nadziemne • 4 miejsca parkingowe w garażu

dom w zaBudowie Bliźniaczej

RzuT PARTERu

Page 94: Pobierz mały pdf 15.48 MB

92

Lokalizacja ul. Komorowska 48, Nadarzyn Autorzy projektu ATd Tomasz drelichowski arch. Tomasz Drelichowski, arch. Stanisław Rachocki, arch. Michał Słowiński Konstrukcja inż. Krzysztof Gorajczyk Inwestor Joanna Klimkiewicz Projekt architektoniczny 2008 Realizacja 2012

Powierzchnia działki 1 000 m2 Powierzchnia zabudowy 185,78 m2 Kubatura całkowita 844,49 m3 Powierzchnia całkowita 256,34 m2 Powierzchnia użytkowa 209,61 m2 Powierzchnia mieszkań łącznie 165,13 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, w tym poddasze użytkowe • 2 naziemne miejsca parkingowe

Budynek jednorodzinnyPrzeBudowa Budynku garażowo-gosPodarczego. rozBudowa o część mieszkalną.

Głównym założeniem projektu było wykorzystanie ist-niejącej struktury budynku garażowo-gospodarczego dla stworzenia niedużego, ale funkcjonalnego budyn-ku mieszkalnego, jednorodzinnego. Budynek zawiera pomieszczenia typowe dla budynku jednorodzinnego, w klasycznym układzie funkcjonalnym. Oprócz miesz-kania i wbudowanego garażu, budynek daje możliwość wydzielenia w przyszłości małego gabinetu psychologicz-nego z oddzielnym wejściem, z dostępem bezpośrednio z podjazdu. Budynek jest wykonany w techologii trady-cyjnej. Ściany murowane z bloków gazobetonowych,

stropy gęstożebrowe, dach o konstrukcji drewnianej, pokryty blachą aluminiową, układaną w technologii rąb-ka stojącego. Dodatkowe elementy dekoracyjne elewacji są również wykonane z blachy aluminiowej. Głównym elementem elewacji jest duże przeszklenie ściany od stro-ny zachodniej. Zadaniem przeszklenia jest maksymalne doświetlenie wnętrza budynku (szczególnie w okresie je-sienno-zimowym), ponieważ układ działki i usytuowanie budynku istniejącego wykluczało inny niż przyjęty układ rozbudowy. Od strony północnej znajduje się taras z ko-minkiem, zacieniony naturalną roślinnością.

Page 95: Pobierz mały pdf 15.48 MB

93Lokalizacja ul. Dżwiękowa, Ursynów Autorzy projektu BIuRo PRojEKTÓW arch. Tomasz Żemojcin, arch. Maria Rauch, arch. Zofia Rauch Konstrukcja inż. Zygmunt Olechowski Inwestor prywatny Projekt 2011

Powierzchnia działki 600 m2 Powierzchnia zabudowy 110 m2 Powierzchnia użytkowa 310 m2 • 2 kondygnacje nadziemne + poddasze, 1 podziemna • 2 naziemne miejsca parkingowe

dom w PyracheleWACjA PołudnioWA

Page 96: Pobierz mały pdf 15.48 MB

94Lokalizacja Nowa Iwiczna Autorzy projektu SEMA architekci arch. Jarosław Kraska, arch. Maciej Utliński, arch. Agata Misiejuk-Wąsowska Konstrukcja inż. Marcin Janisiewicz Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011/2012 W trakcie realizacji

Powierzchnia działki 1 035 m2 Powierzchnia zabudowy 243,44 m2 Kubatura całkowita 2 000,21 m3 Powierzchnia całkowita 623,67 m2 Powierzchnia użytkowa 492,69 m2 • 2½ kondygnacje nadziemne • 8 miejsc parkingowych na terenie • 2 mieszkania

Budynek jednorodzinny z częścią usługową

Bryła budynku zaprojektowana jest tak, by wyraźnie zaznaczyć część usługową, znajdującą się bliżej ulicy i mieszkalną, w głębi działki. Część usługowa, wyższa (2½ kondygnacji), wykończo-na jest ciemną cegłą, w której wycięte są otwory, a których wnętrze jest jasne. Wyższa część nawiązuje do stojącego na-przeciwko budynku wielorodzinnego, dlatego też od tej strony lukarna w dachu ma prostą formę, a spadki dachu skierowane są w stronę działki. Dzięki temu oba budynki w pewnym stopniu korespondują ze sobą, pomimo różnicy materiałowej oraz skali.

Budynek jest również dialogiem z istniejącym budynkiem jed-norodzinnym na działce sąsiedniej, będącym domem-kostką. Jego prosta forma i wykończenie elewacji jest spójne z formą części mieszkalnej projektowanego budynku (biała bryła z jed-nospadowym dachem).

Zarówno w doborze materiałów i kolorystyki, jak również w za-sadzie kształtowania bryły i elewacji, budynek posiada prostą formę, a zastosowane środki mają za zadanie podkreślenie atrakcyjności części przeznaczonej na usługi i kameralności części mieszkalnej.

Page 97: Pobierz mały pdf 15.48 MB

95

Lokalizacja Radość Autorzy projektu d. W. BAGiŃSCY | ARCHiTeKCi s. c. arch. arch. Dorota i Wojciech Bagińscy Współpraca arch. Mariusz Wronowski Konstrukcja inż. Aleksander Włodarz Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2011/2012

Powierzchnia działki 2 092 m2 Powierzchnia zabudowy 230,86 m2 Kubatura całkowita 1 660,3 m3 Powierzchnia całkowita 523,14 m2 Powierzchnia użytkowa 382,85 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, budynek częściowo podpiwniczony • 2 miejsca parkingowe w garażu wolnostojącym, 2 naziemne

dom jednorodzinny

W zaprojektowanym domu zamieszka rodzina z sześciorgiem dzieci. Dzie-ciom zapewniono oddzielne sypialnie w trzech kameralnych zespołach, wy-posażonych w łazienki i garderoby, a także pomieszczenia gdzie wspólnie będą się bawić, uczyć, muzykować. Program funkcjonalny objął też miesz-kanie opiekunki.

Dom usytuowano na zadrzewionej działce w warszawskiej Radości dbając o zachowanie jak największej ilości rosnących tu licznie sosen. Jego układ przestrzenny rozpięty został między częścią wejściową posesji i podjazdem – na wschodzie, a ogrodem wypoczynkowym i tarasem – na zachodzie. Dom otwarto na oba te obszary poprzez transparentne elewacje szczytowe budynku, silnie łącząc ze sobą przestrzenie wewnątrz i zewnętrzne. Otwarty charakter szczytów budują duże otwory okien, podkreślone zastosowanym na elewacji drewnem.

Wybór okładziny drewnianej jako materiału elewacyjnego zaznaczającego specjalne miejsca bryły budynku ma szczególne znaczenie w przypadku domu budowanego na linii otwockiej. W tych otwartych strefach domu umieszczono wspólnie użytkowane wnętrza: hall, bibliotekę, salon i pokój zabaw. Obie strefy zostały powiązane wewnątrz budynku układem wysokich, przestronnych halli parteru i piętra, głęboko wpuszczających światło dzienne. Ścianę południową wyposażono w wysokie okna – portfenetry sprzyjające absorpcji energii słońca. Okna w okresach nadmiaru nasłonecznienia będą chronione przesuwnymi drewnianymi żaluzjami. Okna w ścianie północnej zminimalizowano, umieszczono przy niej wszystkie pomieszczenia pomoc-nicze i techniczne.

Wnętrze domu i ciepłą wodę ogrzewać będzie pompa ciepła wspomagana przez kolektory słoneczne. Wentylację mechaniczną wyposażoną w reku-perator powiązano z gruntowym wymiennikiem ciepła. Dom wyposażono w alternatywny system wentylacji naturalnej umożliwiający czasowe funk-cjonowanie domu, także przy wyłączeniu wentylacji podstawowej.

Page 98: Pobierz mały pdf 15.48 MB

96Lokalizacja Pruszków – Malichy Autorzy projektu BRzozoWSKI GRABoWIEcKI ARcHITEKcI Sp. z o.o. arch. arch. Konrad Grabowiecki, Jan Belina Brzozowski, Agnieszka Grzywacz, Marcin Szulc Współpraca techn. Jadwiga Gąsiorek, inż. elektryk Jarosław Derlacki, Paweł Filip Konstrukcja inż. Zbigniew Koc Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012/2013

Powierzchnia działki 1 919 m2 Powierzchnia zabudowy 179 m2 Kubatura całkowita 1 322 m3 Powierzchnia całkowita 432 m2 Powierzchnia użytkowa 291 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 2 naziemne miejsca parkingowe

rozBudowa domu jednorodzinnego

Istniejący obiekt to budynek modernistyczny, wybudowany na te-renie przedwojennego założenia urbanistycznego miasta – ogrodu Pruszków.

RzuT PARTERu

Page 99: Pobierz mały pdf 15.48 MB

97Lokalizacja pod Warszawą Autorzy projektu Firma Projektowa Akcent arch. Rafał Bujnowski, arch. Piotr Bujak Projekt architektoniczny 2010 Realizacja 2012/2013

Powierzchnia działki 1 089 m2 Powierzchnia zabudowy 155 m2 Kubatura całkowita 552 m2 Powierzchnia całkowita 295 m2 Powierzchnia użytkowa 215 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 1 naziemne miejsce parkingowe

Budynek jednorodzinnyNa formę budynku decydujący wpływ miał kształt oraz wymiary działki. Układ przestrzenny budynku oparto na osi płn.-płd. z obsługą komunikacyjną wzdłuż ściany wschodniej (ściana bez otworów). Takie rozwiązanie wy-musiło podział na dwie części funkcjonalne: mieszkalną na północy oraz gospodarczą na południu.

Istotne uwarunkowanie stanowił dojazd z drogi publicznej od południowej strony. Przy niewielkiej szerokości budyn-ku sama brama garażowa oraz podjazd musiałaby zająć jej większą część. Lokalizacja garażu w części naziem-nej była jednym z wymagań inwestora. Zdecydowano się zatem na rozwiązanie z dwiema fasadami południowymi dla części gospodarczej oraz mieszkalnej, zróżnicowa-ne wysokością z zaakcentowaniem tej drugiej, poprzez stworzenie zamkniętego z 3. stron patio. Patio stanowi swego rodzaju centrum całego układu przestrzennego, dostępne zarówno z części mieszkalnej, jak i gospodar-czej, co podkreśla również układ ścian zewnętrznych, które „obrysowują” budynek z 3. stron jedną ciągłą linią, zaczynającą się i kończącą przy patio.

Page 100: Pobierz mały pdf 15.48 MB

98Lokalizacja ul. Poprawna, Wawer Autorzy projektu +48 grupa projektowa arch. Agata Filipek, arch. Kamil Miklaszewski, arch. Karol Szparkowski, arch. Adrian Wyparło, arch. Jacek Kamiński, stud. arch. Agnieszka Król Konstrukcja Zygmunt Olechowski Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012-2013

Powierzchnia działki 320 m2 Powierzchnia zabudowy 92 m2 Kubatura całkowita 940 m3 Powierzchnia całkowita 280 m2 Powierzchnia użytkowa 230 m2 • 3 kondygnacje nadziemne • 1 naziemne miejsce parkingowe

dom jednorodzinny Budynek jednorodzinny zlokalizowany jest na narożnej działce przylegającej do ulic od strony wschodniej i południowej. Otoczenie projektowanego bu-dynku tworzy zabudowa jednorodzinna, w większości nie wyższa niż dwie kondygnacje.Podstawowym problemem projektowym wynikającym z rozmiaru działki i jej usytuowania, było zapewnienie prywatności ogródka i pomieszczeń zlokalizowanych na parterze budynku.Przylegający do budynku ogród podzielono na aneksy bezpośrednio powią-zane funkcjonalnie z pomieszczeniami zlokalizowanymi na parterze.Aneksy są rozdzielone grupami zwartej zieleni. Zieleń oraz ogrodzenie, miej-scami zaprojektowane jako pełne, zapewniają izolację od strony ulicy.Bryła budynku jest prosta, nakryta dachem kopertowym o dwóch połaciach. Kalenica budynku idzie po jego przekątnej. Rzut budynku na planie prosto-kąta z klatką schodową w części centralnej. Budynek jest niepodpiwniczony, o trzech kondygnacjach nadziemnych.Na dachu dodatkowo przewidziano taras – bocianie gniazdo, stanowiące najwyższy punkt budynku. Taras znajdujący się powyżej poziomu okolicznej zabudowy zapewnia widok na panoramę śródmieścia Warszawy, jednocze-śnie jest to najbardziej prywatna część ogrodu. Zlokalizowany poza zasięgiem wzroku mieszkańców sąsiednich budynków zapewnia miejsce prywatnego odpoczynku.

Page 101: Pobierz mały pdf 15.48 MB

99

Lokalizacja Bielany Autorzy projektu PEER Architekci arch. Krzysztof Pęszkal • arch. Dagmara Zawadzka, arch. Andrej Vitkowski; arch. krajobrazu Robert Nowicki Konstrukcja PKBI Sp.p. • inż. Mariusz Nowik, inż. Mariusz Pikus, Inwestor prywatny Generalny wykonawca Bamix Sp z.o.o Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012-2013

Powierzchania działki 1 360 m2 Powierzchnia zabudowy 345 m2 Kubatura całkowita 4 250 m3 Powierzchnia całkowita 932 m2 Powierzchnia użytkowa 839,7 m2 • 3 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 3 naziemne miejsca parkingowe

Budynek mieszkalny, jednorodzinny

Architektura nawiązuje do modernistycznego stylu zabudowy Żoliborza i Bielan. Zastosowano ponadczasowe i trwałe materiały wykończe-niowe.

Page 102: Pobierz mały pdf 15.48 MB

100Lokalizacja Izabelin Autor projektu jjjASKoLA ARcHITEKcI arch. Jacek Jan Jaskóła, arch. Eliza Gawor-Kowalczyk, arch. Maja Chodorowska Konstrukcja SPACE GROUP • inż. Jan Tolksdorf Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2012 Realizacja 2012

Powierzchnia działki 2 060 m2 Powierzchnia zabudowy 333 m2 Kubatura całkowita 2 254 m3 Powierzchnia całkowita 440 m2 Powierzchnia użytkowa 357 m2 • 2 kondygnacje nadziemne + poddasze użytkowe • 2 naziemne miejsca parkingowe

dom rodzinny

Prosta bryła, brak ornamentów, duże przeszklenia, słupy, białe ele-wacje, to większość z założeń modernizmu. Jednak zasady te stały się wypadkową, a nie zamierzonym działaniem przy projekcie. Chęć powiązania frontowej działki z lasem w jej tylnej części zmusiła nas do zawieszenia piętra na słupach, przeszklenia parteru, stworzenia przebić w formie tarasu i głównego wejścia do budynku. Dwa prosto-padłościany, położone jeden na drugim pod kątem prostym, wytwo-rzyły trzecią bryłę – przeszklony obustronnie salon. Dzięki takiemu zabiegowi, las w tyle działki widzimy nie tylko w postaci korony drzew ponad budynkiem, lecz także jego dolne partie. Poddasze w postaci białego sześcianu ze świetlikiem równoważy całą bryłę.

Wchodząc do budynku znajdujemy się w jednej dużej, otwar tej przestrzeni, bez podziałów, słupów czy ścian – 150 m2 przypadają na salon, kuchnię i jadalnię oraz hall wejściowy. Surowa betonowa posadzka ma przywoływać sportowe obiekty, z którymi to inwestor jest na stałe związany. Jednak wchodząc po ażurowych schodach na piętro docieramy do przestrzeni prywatnej, ocieplonej nie tylko dębowymi deskami na podłodze, ale przede wszystkim widokiem na las – koronę drzew. Drewniane kładki prowadzące do sypialni znacząco odcinają się od betonu na parterze. Biała elewacja prostej bryły kontrastuje z pniami drzew i Lasem Kampinoskim w tle, ale z nim nie konkuruje, a duże przeszklenia, w których natura się odbija, mocno tę bryłę rozrzeźbiają.

ELEWAcjA FRoNToWARzuT PARTERu

Page 103: Pobierz mały pdf 15.48 MB

101

Lokalizacja Konstancin Kiereszek Autor projektu jjjASKoLA ARcHITEKcI arch. Jacek Jan Jaskóła, arch. Eliza Gawor-Kowalczyk Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Powierzchnia działki 15 560 m2 Powierzchnia zabudowy 972 m2 Kubatura całkowita 5 325 m3 Powierzchnia całkowita 1 923 m2 Powierzchnia użytkowa 1 609 m2 • Powierzchnia tarasów 730 m2 • 2 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 8 podziemnych miejsc parkingowych

rezydencja tarasowa

Złożoność funkcji, wielkość działki, zapis planu miejscowego, wymagania inwestora – zdecydowały o rozpoczęciu prac nad koncepcją, gdzie wyjścio-wą stało się założenie pałacowe, składające się z 3. budynków ułożonych na planie litery U. Każdy z budynków posiada odrębną funkcje, będąc inte-gralnym elementem całości. W naszym przypadku trzy budynki zostały tak ustawione, by jak najlepiej wykorzystać warunki terenowe działki, widoki perspektywiczne, doświetlenie i funkcje. Każdy z budynków otrzymał określoną funkcję zgodnie z zasadami założenia pałacowego. Dachy czterospadowe zostały uproszczone do dwu-spadowych, a w parterze zostały scalone prostokątną bryłą. Ze względu na ogromną działkę, trudną w całości do zagospodarowania, na poziomie parteru zostały stworzone wewnętrzne zielone patia, które stały się dobrze zaplanowanymi, zadbanymi ogrodami o różnym charakterze. Pozostały teren to naturalna łąka z aleją drzew i urządzeniami sportowymi. Powstałe w ścianach zewnętrznych ogrodów ramy stały się ramami kadrują-cymi wybrane widoki. Powstały taras nad bryłą parteru stał się przestrzenią integrującą, intymną, pokazującą otoczenie z innej perspektywy. Bryła całego założenia obłożona bazaltem i piaskowcem ma podkreślić ma-sywność i trwałość budynku (jedne z wytycznych inwestora). Na poziomie -1 znalazły się miejsca parkingowe dla 8. samochodów, myjnia samocho-dowa, centrum fitness spa, druga – robocza kuchnia oraz urządzenia tech-niczne. Jeden z budynków to salony o różnym charakterze, kolejny to pokoje prywatne, a trzeci samowystarczalne mieszkanie z odrębnym wejściem, połączony z resztą rezydencji. W poziomie parteru znajdują się też dwa gabinety, biblioteka oraz sala kinowa.

RzuT PARTERu

Page 104: Pobierz mały pdf 15.48 MB

102Lokalizacja Konstancin Borowina Autor projektu jjjASKoLA ARcHITEKcI arch. Jacek Jan Jaskóła, arch. Eliza Gawor-Kowalczyk Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Powierzchnia działki 2 050 m2 Powierzchnia zabudowy 232 m2 Kubatura całkowita 1 967 m3 Powierzchnia całkowita 359 m2 Powierzchnia użytkowa 320 m2 • 2 kondygnacje nadziemne • 2 naziemne miejsca parkingowe

V-house

Kształt bryły domu to złamany prostopadłościan ze sko-śnym dachem o niewielkim spadku, w kształcie asyme-trycznych skrzydeł – stąd nazwa V-house.Okna różnej wielkości rozrzeźbiają elewację. Pionowe deskowanie elewacji modrzewiem nawiązuje do otacza-jącego dom lasu. Pogrążony dach nadaje lekkości poprzez swoja formę, z każdej strony bryła wygląda inaczej.Załamanie na rzucie powstało w celu ułatwienia wjazdu do garażu oraz doświetlaniu światłem południowym tarasu przy sypialni na piętrze. Wejście zostało zaakcentowane podcięciem i dużym prze-szkleniem. Prowadzi ono do dużego hallu ze schodami na piętro. Jednak domownicy będą głównie dostawali się do domu poprzez garaż, a później przez krótki korytarz dotrą do kuchni i salonu. Salon wraz z jadalnią doświetlony od poranka do zachodu – duże okna od wschodu, południa i zachodu. Salon wysoki na dwie kondygnacje podobnie jak przestrzeń zaraz po wejściu do budynku – dając wraże-nie otwartości i przenikania przestrzeni. Na piętrze znalazły się pokoje dla dzieci oraz duża sypialnia z wewnętrznym intymnym tarasem.

Poprzez załamany dach i pionowe deskowanie trudno do-kładnie określić, w którym momencie budynek się kończy i zaczyna.

RzuT PARTERu

Page 105: Pobierz mały pdf 15.48 MB

103

Lokalizacja Józefów k/Warszawy Autorzy projektu Moko architects arch. Mar ta Frejda, arch. Michał Gratkowski Współpraca arch. Waldemar Nowicki

Powierzchnia działki 1 676 m2 Powierzchnia użytkowa domu 257,1 m2 (par ter – 154,1 m2, piętro – 103 m2), garażu – 37,9 m2

twig house / dom gałązka

Dostaliśmy zadanie polegające na stworzeniu projektu domu na terenie porośniętym sosnowym borem. Już po pierwszej wizycie na działce wiedzieliśmy, że budynek musi być organizmem żyjącym w ścisłej symbiozie z otaczają-cym go ekosystemem. W sposób całkowicie nieinwazyjny powinien wpasować się pomiędzy istniejące sosnowe pnie. Ma sprawiać wrażenie, że wyrasta ze ściółki i jest organi-zmem będącym integralną częścią lasu. Ze względu na nie-typowy kształt i podział funkcji wewnętrznych, nazwaliśmy go domem gałązką.Dom, którego zewnętrzny obrys wyznaczają istniejące drzewa, został wyraźnie podzielony na cztery główne stre-fy – odnogi.Na przedłużeniu trzech z nich, znajdują się drewniane pa-tia, inspirowane lokalną tradycją posiadania przydomowych werand. Przestrzenie te są kontynuacją stref znajdujących się wewnątrz budynku (strefa dzienna, kuchenno-jadalna oraz strefa pracy). Taki układ domu zapewnia doskonałe warunki nasłonecznienia wnętrza, ponieważ każde z po-mieszczeń jest doświetlone z trzech stron. Otwory okienne zostały rozmieszczone w taki sposób, aby kadrować naja-trakcyjniejsze fragmenty leśnego krajobrazu.Strefa I • Część dzienna z głównym wejściem, hallem oraz reprezentacyjnym salonem. Kontynuacją jej jest przestronne patio – weranda, powiązane widokowo z otaczającą przyro-dą. Ta cześć przeznaczona jest do wypoczynku i chilloutu.Strefa II • Fragment domu dedykowany spożywaniu i przy-gotowaniu posiłków: spiżarnia, kuchnia i jadalnia. Połączo-ne z tą częścią patio – weranda ma być sferą do przyjemne-go celebrowania posiłków bezpośrednio w otoczeniu lasu.Strefa III • Część z pokojem do pracy, który umieściliśmy w dużej odległości od funkcji generujących hałas. Strefa ta jest zestawiona z kolejnym patio. Jest tam blat do pracy i otwory wprowadzające światło. Przewidzieliśmy tu spe-cjalny otwór, wejście dla psa z terenu działki.Strefa IV • Techniczna oraz garaż z magazynem.Nad częścią strefy I oraz strefami II, III umieściliśmy sypial-nie i pokoje dla dzieci oraz łazienki.Użyte materiały: elewacja zewnętrzna domu wykonana z czarnej blachy łączonej na rąbek. Zmienne szerokości pionowych pasów tworzą subtelną grafikę.Wewnętrzne elewacje patio – werandy wykończono de-skami z modrzewia syberyjskiego, tworzącymi przytulny i ciepły klimat.Konstrukcja mieszana – stropy żetbetowe, ściany częścio-wo żelbetowe i murowane z pustaka ceramicznego.

RzuT PARTERu

Page 106: Pobierz mały pdf 15.48 MB

104Lokalizacja Wieś Czarnów k/Konstancina Autor projektu NuX Edward dylawerski arch. Edward Dylawerski Konstrukcja inż. Janusz Krzykawski Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Powierzchnia działki 1 192 m2 Powierzchnia zabudowy 230 m2 Kubatura całkowita 1 286 m3 Powierzchnia całkowita 356 m2 Powierzchnia użytkowa 238 m2 • 2 kondygnacje nadziemne • 2 naziemne miejsca parkingowe

dom jednorodzinny z garażem

Budynek usytuowany jest na wąskiej działce na terenach leśnych w otulinie Chojnowskiego Parku Krajobrazowego niedaleko Konstancina.Największy wpływ na kształt budynku miały wymiary działki – jest ona wąska i długa, możliwy do zabudo-wy teren uszczupliła dodatkowo linia rozgraniczająca od strony drogi. Dzięki temu powstał budynek o cha-rakterystycznym wydłużonym kształcie.Wykorzystuje on całą powierzchnie możliwą do zabudowy i mieści pomieszczenia typowe dla potrzeb mieszkalnych dla trzyosobowej rodziny.

Dodatkowo posiada pomieszczenie rekreacyjne o podwójnej wysokości kondygnacji z antresolą na pierwszym piętrze. Ta nietypowa wysokość ma stworzyć punkt widokowy na okolicę.W budynku zastosowano instalacje OZE takie, jak gruntowy wymiennik ciepła, rekuperator oraz nad-normowe izolacje, aby zapewnić komfort użytko-wania i racjonalne zużycie energii.Elewacje zaprojektowano z białego tynku oraz z okładziny z czarnego gontu bitumicznego.

Page 107: Pobierz mały pdf 15.48 MB

105

Lokalizacja Białobrzegi, Gmina Nieporęt Autorzy projektu STudIo GoMEz Biuro Projektowe arch. Hernan Gomez, tech. Joanna Brzezińska, tech. Rober t Wasążnik, inż. Arkadiusz Kąkowski Konstrukcja PF PROJEKT PRASALSKI & FABISIAK Konstrukcje Budowlane • inż. Arnold Prasalski, inż. Robert Fabisiak Inwestor Dernet Enterprises Polska Sp. z o.o Projekt architektoniczny 2009 Realizacja I etap – koniec 2012

Powierzchnia działki 5 0797 ha Powierzchnia użytkowa mieszkań 10 190 m2 • 2 kondygnacje nadziemne • 78 naziemnych miejsc parkingowych (w każdym budynku garaż na 2 samochody) • 39 budynków Powierzchnia od 215 m2 do 258 m2 + 1 dom – 472,5 m2

osiedle domów jednorodzinnych, wolnostojącychz Budynkiem usługowym i stróżówką

Wille nad Zalewem Zegrzyńskim powstają na dużej, zalesionej działce naprzeciw Portu Pilawa i Portu Jachtowego Nieporęt. Przyległe lasy z Uroczyskiem Białobrzegi i opływającą teren strugą, tworzą idealną scenerię dla pięknej, willowej architektury.

Wille położone na leśnych działkach o powierzchni co naj-mniej 1 000 m2. Oś strzeżonego, zamkniętego osiedla stanowi wewnętrzna droga otoczona starodrzewiem. W usytuowaniu domów wykorzystano naturalne ukształtowanie terenu, dobie-rając położenie każdego z budynków pod kątem optymalizacji naświetlenia, wielkości ogrodu i zachowania prywatności.Architektura „Willi nad Zalewem” inspirowana jest kulturą śródziemnomorską, wyrażająca się dużymi przeszkleniami i maksymalnym otwarciem na otaczającą przyrodę. Projekt dopracowany pod względem funkcji i detalu, wnętrze wyraźnie strefowane, rozdzielające część dzienną, gościnną i prywatną. Wille stanowią wzorzec podmiejskiego, komfortowego i repre-zentacyjnego domu. Każda willa oprócz rozbudowanych funkcji mieszkalnych dysponuje garażem na 2 samochody, zapleczem w postaci pralni, łazienką z możliwością montażu klasycznej sauny, ze-wnętrznym oryginalnym grillem argentyńskim. Wielkość działki i utwardzonego podjazdu pozwala na zimowanie łodzi.

ELEWAcjA FRoNToWA

RzuT PARTERu

Page 108: Pobierz mały pdf 15.48 MB

106Lokalizacja Wilanów Autorzy projektu PdV Architekci arch. Przemysław Wielądek, arch. Jacek Ciećwierz, arch. Robert Grabarek Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Powierzchnia działki 4 342 m2 Powierzchnia zabudowy 554,1 m2 Kubatura 920 m3 Powierzchnia całkowita 342 m2 Powierzchnia użytkowa 272,2 m2 • 1 kondygnacja nadziemna • 2 naziemne miejsca parkingowe

dom jednorodzinny

Page 109: Pobierz mały pdf 15.48 MB

107

Lokalizacja ul. Starego Dębu, Komorów Autorzy projektu 77 STudio PAWeł nAduK arch. Paweł Naduk, arch. Piotr Zając, arch. Jakub Kończyk Konstrukcja MES Arkadiusz Jakubowski Inwestor prywatny Projekt architektoniczny 2011/2012 Realizacja 2012/2013

Powierzchnia działki 2 084 m2 Powierzchnia zabudowy 230 m2 Kubatura całkowita 1 096 m3 Powierzchnia całkowita 332,8 m2 Powierzchnia użytkowa 260,2 m2 • 2 kondygnacje nadziemne • 2 naziemne miejsca parkingowe w garażu w bryle budynku

Budynek mieszkalny, jednorodzinnyz garażem w Bryle Budynku

Budynek zaprojektowano na zbliżonej do kwadratu, przestronnej działce, zamkniętej lasem od strony zachodniej, a ulicą od strony południowej. Zamierzeniem projektu jest ekspozycja wartościo-wego widoku, a także stworzenie kameralnych prze-strzeni przepełnionych światłem, otwartych na ogród. Projekt zakłada także stworzenie ogródków/tarasów dostosowanych do różnych potrzeb użytkowych o po-szczególnych porach dnia i roku. Rzut budynku uformowano w kształcie litery C, wyty-czając 2 ogrody o odmiennym charakterze – zachod-ni „otwarty” – rekreacyjny, ograniczony lasem oraz wschodni – „zamknięty” – zaciszne, półprzymknięte patio wokół istniejącego drzewa. Na połączeniu obu przestrzeni zlokalizowano przeszkloną na przestrzał część dzienną. Od strony lasu przeszklenie na całej długości salonu, jadalni i kuchni tworzy 14. metrowy „żywy obraz”. W celu zatarcia granicy między wnętrzem i zewnę-trzem zastosowano ażurowe pergole i żaluzjowe przesłony. Ich rolą jest także ograniczanie nagrze-wania pomieszczeń, dostosowanie budynku do skali ludzkiej (odczucie kameralnego parterowego pawilonu) oraz stworzenie plastycznej gry światła we wnętrzach. Stonowana, ciemna bryła ma wpisać budynek w zie-leń i otoczenie, zaś tradycyjne, naturalne materiały (cegła, drewno) mają nadać przyjazny, „miły w do-tyku” charakter.

RzuT PARTERu

Page 110: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 111: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 112: Pobierz mały pdf 15.48 MB

110

Lokalizacja ul. Górnośląska 7A, Śródmieście Autorzy projektu Pracownia Architektoniczno-Konserwatorska PROART arch. Anna Rostkowska, arch. Marcin Biczyk, arch. Sylwia Trzałkowska, arch. Piotr Prostko Inwestor Odyseusz Sp. z o.o. Pierre Opportunites 1 Societe Par Actions Simplifiee S.A. Uproszczona Oddział w Polsce • Pierre Opportunites 2 Societe Par Actions Simplifiee S.A. Uproszczona Oddział w Polsce Projekt 2011 Realizacja 2012

Stanistniejący ProjektkoncepcyjnyKubatura 7 096 m³ 7 561,8 m³ Powierzchniacałkowita 1 899,4 m² 2 241,3 m² Powierzchniaużytkowa 1 635,5 m² 1 805,9 m² Kondygnacje nadziemne 4 5 Kondygnacje podziemne 1 1 Mieszkania 31 26Lokaleusługowe 3 5 Powierzchniamieszkań 16,11-78,4 m2 26,27-134,05 m²

górnośląska 7aProJEkT PrZEBUDoWY i roZBUDoWY kaMIEnICY

Zamiarem projektowym jest dostosowanie obiektu do obowiązujących stan-dardów technicznych oraz użytkowych.Projekt obejmuje:• wyremontowanie elewacji poprzez odtworzenie detalu architektonicznego

– gzymsów, pilastrów, płycin oraz przywrócenie oberwanych balkonów, podwyższenie balustrad do wysokości 110 cm;

• ujednolicenie i poszerzenie witryn usługowych w parterze;• wymianę stolarki okiennej na drewnianą, jednoramową z odtworzeniem

podziałów (szprosów) na wzór istniejących;• wyposażenie budynku w nową windę osobową przy spoczniku schodów

klatki schodowej;• zwiększenie wysokości pomieszczeń piwnicy poprzez podbicie fundamen-

tów, adaptacje piwnic i parterów na cele usługowe;• zaprojektowanie zieleni w podwórzu oraz patia dostępnego z lokalu usłu-

gowego piwnicy;• przeprojektowanie układu mieszkań tak, aby spełniały współczesne stan-

dardy i normy;• przekształcenie poddasza nieużytkowego na mieszkania. Od strony frontowej dach podniesiony i wycofany z lica elewacji, z pozo-stawieniem gzymsu i ścianki kolankowej. Podniesienie kalenicy dachu do wysokości 21 m od poziomu terenu.

Page 113: Pobierz mały pdf 15.48 MB

111

Stanistniejący ProjektkoncepcyjnyKubatura 15 822 m³ 16 294 m³ Powierzchniacałkowita 3 619,2 m² 4 472,4 m² Powierzchniaużytkowa 2 799,5 m² 3 351,3 m²Kondygnacje nadziemne 4/5 5/6 Kondygnacje podziemne 1 1Miejsca parkingowe – 22Powierzchniagarażu – 365 m² Mieszkania 34 50 Lokaleusługowe 3 6 Powierzchniamieszkań 28,9-101 m² 37,5-97,4 m²

kosZYkoWa 49aProJEkT PrZEBUDoWY i roZBUDoWY kaMIEnICY

Dostosowanie obiektu, XIX-wiecznej, zniszczonej kamienicy do obowiązują-cych standardów technicznych oraz użytkowych.Projekt obejmuje:• odtworzenie charakteru elewacji frontowej z czasów jej powstania poprzez

zaprojektowanie detalu elewacji w oparciu o zachowane ślady oraz przy-wrócenie balkonów;

• dodatkowe wejście do lokalu usługowego w parterze elewacji frontowej, • dodatkowe wejścia do lokalu usługowego w parterze elewacji tylnej, • wymianę i ujednolicenie stolarki okiennej na drewnianą, jednoramową z od-

tworzeniem podziałów (szprosów) na wzór istniejących;• zaprojektowanie elewacji podwórzowych na podstawie istniejących detali

oraz uzupełnienie brakujących elementów na zasadzie analogii;• lokalizacje śmietnika w wygospodarowanym pomieszczeniu, dostępnym

z bramy;• wyposażenie budynku w cztery nowe windy osobowe;• wymianę stropu nad piwnicą, zwiększenie wysokości pomieszczeń piw-

nicy poprzez podbicie fundamentów, adaptacje piwnic i parterów na cele usługowe;

• przeprojektowanie układu mieszkań tak, aby spełniały współczesne stan-dardy i normy;

• przekształcenie poddasza nieużytkowego na mieszkania z możliwością wyj-ścia na taras poprzez otwierane klapy w dachu, podnoszone siłownikami;

• doświetlenie pomieszczeń piwnic poprzez powiększenie otworów okiennych i wstawienie studzienek doświetlających;

• zaprojektowanie garażu pod podwórzem z wjazdem od strony frontowej; • zaprojektowanie zieleni w centralnej części podwórza.

Lokalizacja ul. Koszykowa 49A, Śródmieście Projekt Pracownia Architektoniczno-Konserwatorska PROART arch. Anna Rostkowska, arch. Sylwia Trzałkowska, historyk sztuki Agnieszka Rene Inwestor Ares Sp. z o.o. Projekt 2011 Realizacja 2012

Page 114: Pobierz mały pdf 15.48 MB

112

Lokalizacja ul. Poznańska 13, Śródmieście Autorzy projektu SWECO Architekci arch. Andrzej Markowski, arch. Roman Popielawski Konstrukcja P.K.M. Dariusz Karolak Inwestor Ipeco Sp. z.o.o. Projekt architektoniczny 2011

Kubaturacałkowita 15 100 m3 Powierzchniacałkowita 3 849 m2 Powierzchniaużytkowa 2 759 m2 Powierzchniamieszkańłącznie 2 472,5 m2 (59,7 m2 – 174,7 m2) • 6 kondygnacji nadziemnych, 1 podziemna •23 mieszkania, 2 lokale usługowe

PoZnańska 13PrZEBUDoWa i naDBUDoWa kaMIEnICY

Budynek przy Poznańskiej to trzykondygnacyjna kamienica z przełomu XIX i XX wieku. Skalą wyraźnie odbiega od budynków sąsiednich, stanowi dysonans w zwartej i wyrównanej zabudowie ul. Po-znańskiej. Wnętrze również nie prezentuje się korzystnie, brak remontów przyczynia się do niszczenia budynku.

Planujemy przebudowę układu wewnętrznego, nadbudowę o 3 kondygnacje, dostosowującą wysokością kamienicę do budynków sąsiednich, wykonanie dwóch kondygnacji pełnych oraz jednej niepełnej na poziomie 5. piętra. Od strony frontowej przewidujemy kształtowanie bryły na zasadzie uskakujących tarasów, co pozwoli na lepsze wpisanie bryły budynku w istniejącą zabudowę oraz uatrakcyjni przestrzeń przypisaną do mieszkań. Istniejące mury planujemy odremontować oraz przeprowadzić renowację istniejącego układu. Nowa część nawiązywać będzie podziałami oraz skalą do istniejącej. W części nadbudowywanej projekt zakłada lokaliza-cję 11. mieszkań, w tym na kondygnacji ostatniej przewiduje się lokalizację penthouse’u zajmującego całą kondygnację.

Page 115: Pobierz mały pdf 15.48 MB

113

MokoToWska 40rEnoWaCJa ElEWaCJI oraZ naDBUDoWa BUDYnkU MIEsZkalnEgo

Lokalizacja ul. Mokotowska 40, Śródmieście Autorzy projektu arch. Piotr Bielecki, arch. Dominika Zubkowicz Projekt elewacji zabytkowej arch. Irena Oborska, arch. Andrzej Jerzewski Konstrukcja inż. Krzysztof Pawłowski Projekt 2012

Kubatura 13 820 m3, w tym część istniejąca – 11 070 m3, nadbudowa – 2 750 m3 Powierzchniaużytkowanetto 2 632 m2, w tym część istniejąca – 2 030 m2, część nadbudowana – 602 m2 Powierzchnia całkowita 3 637 m2, w tym część istniejąca – 2 850 m2, (kondygnacja podziemna i nadziemna), część nadbudowana – 787 m2 • 5 kondygnacji istniejących + 2 nadbudowane

Celem inwestycji jest przywrócenie na projektowanym odcinku ulicy „dawnej Mokotowskiej”, (czemu ma służyć szczegółowa rekonstrukcja – restauracja), fasady z okresu przedwojennego od strony ulicy i wewnętrznych oficyn.Obecnie elewacja frontowa jest pozbawiona prawie wszelkich detali i zupełnie zatraciła charakter epoki, z której pochodzi. Jej przywrócenie byłoby wkładem w rewitalizację tego obszaru, podnosząc zdecydowanie prestiż i atrakcyjność ważnego pod względem przestrzennym fragmentu Śródmieścia.Nadbudowę stanowić będą kondygnacje mieszkalne, wycofane w stosunku do lica elewacji frontowej. Planuje się rekonstrukcję historyczną istniejącej elewacji budynku, polegającą na przywróceniu jej stanu sprzed 1939 roku. W ramach nadbudowy przewiduje się również dobudowę do istniejącego budynku od strony podwórza – wewnętrznego dziedzińca, przeszklonego szybu windowe-go, obsługującego zarówno istniejące, jak i nowoprojektowane kondygnacje.

Rozwiązaniafunkcjonalno-przestrzenne• odrestaurowanie elewacji zarówno od strony Mokotowskiej, jak i od strony

oficyn, ze szczególnym uwzględnieniem rekonstrukcji detali architektonicz-nych;

• odrestaurowanie przejścia bramowego;• odrestaurowanie klatek schodowych;• nadbudowanie kamienicy dwoma kondygnacjami mieszkalnymi – pierwsza

wycofana o ok. 200 cm od strony ul. Mokotowskiej, druga 600 cm w sto-sunku do lica elewacji frontowej;

• zachowanie istniejącego gzymsu od strony Mokotowskiej;• lokalizacja okien nadbudowy od strony Mokotowskiej zgodna z układem

istniejących okien;• dobudowanie przeszklonego szybu windowego od strony oficyn;• nadbudowa przekryta dachem płaskim o nachyleniu połaci do 12º;• wymiana nawierzchni chodników w oficynie.

Ze względu na konieczność uzyskania harmonijnego ukształtowania elewacji, a także całości układu przestrzennego w kontekście ulicy, zdecydowano się na nadanie projektowanej nadbudowie charakteru niekolidującego z istniejącą elewacją tj. oszczędnego pod względem formy i detalu. Dzięki temu odrestau-rowany front budynku będzie zdecydowanie bardziej wyeksponowany.

Page 116: Pobierz mały pdf 15.48 MB

114Lokalizacja ul. Olszewska 12, Mokotów Autor projektu Archi-med Sollers Sp. z o.o. Głównyprojektant dr inż. arch. Michał Grzymała-Kazłowski Współpraca arch. Dariusz Kuljon, arch. Joanna Wachowicz, arch. Aleksandra Ruszkowska, stud. bud. Sylwia Pskit Konstrukcja inż. Bogusław Stejkowski Inwestor Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania Projekt architektoniczny 2011 Realizacja 2012

Powierzchnia zabudowy 536,35 m2 Kubatura budynku 10  749,58 m3 Powierzchnia całkowita 2 477,45 m2 Powierzchniaużytkowausług i ruchu2 008,56 m2 • 4 kondygnacje nadziemne, 1 podziemna • 6 naziemnych miejsc postojowych

rEkToraT WYżsZEJ sZkołY EkologII i ZarZąDZanIa

naDBUDoWa BUDYnkU DaWnEJ DrUkarnI WraZ ZE ZMIaną sPosoBU UżYTkoWanIa na CElE aDMInIsTraCYJno-DYDakTYCZnE

Podstawowe założenia projektowe to:• uszanowanie istniejącej tkanki architektonicznej; • wprowadzenie nowej funkcji z respektowaniem istniejącego

układu kompozycyjnego i wyraźne zaznaczenie nowocze-snej architektury w części modernizowanej;

• przystosowanie budynku do pełnienia roli rektoratu oraz wizytówki szkoły;

• przystosowanie budynku dla osób niepełnosprawnych.

Page 117: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 118: Pobierz mały pdf 15.48 MB

116

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO REJONU UL. POZNAŃSKIEJ

Autorzy opracowania STUDIO KA prof. dr hab. inż. arch. Krystyna Gruszecka, mgr Ilona Izdebska-Józwik, mgr inż. Łukasz Beń, arch. Piotr Kalbarczyk, inż. Małgorzata Twarowska, mgr inż. Grażyna Matusewicz-Wlaź

Obszar planu jest usytuowany w ścisłym centrum Warszawy. Teren ma charakter wielo-funkcyjny, o zwartej, w większości historycznej zabudowie. Zawiera też rejony, które będą ulegać poważnym przekształceniom, budując nowy wizerunek stołecznego centrum. Cha-rakteryzuje się dużą ilością usług, w tym budynków administracji publicznej o znaczeniu lokalnym i ponadlokalnym. Obejmuje swym zasięgiem przestrzenie o istotnym znaczeniu w skali miasta. Są to m.in. oto-czenie ronda Dmowskiego i płd. – wsch. narożnik skrzyżowania Al. Jerozolimskich i ul. Cha-łubińskiego. Prezentowany materiał stanowi warianty rozwoju tego ważnego w skali miasta obszaru, z naciskiem na wyżej wspomniane tereny.Przy rondzie Dmowskiego w miejscu obecnej Cepelii planowany jest nowy obiekt dostoso-wany do wysokości hotelu Polonia. Natomiast wyższe budynki wokół ronda Dmowskiego: Uniwersal i Novotel, będące w zasięgu planu miejscowego rejonu tzw. Ściany Wschodniej oraz siedziba PKO przy Nowogrodzkiej, będą tworzyć kompozycję przestrzenną tego frag-mentu śródmieścia.

Kolejny ważny teren stanowi grupa zabudowy wysokiej pomiędzy ulicami: Chałubińskiego, Wspólną, Emilii Plater i Al. Jerozolimskimi. Dla tego terenu powstały dwa warianty. W pierw-szym wariancie zachowawczym, założono utrzymanie wysokości dotychczasowej zabudowy wysokościowej oraz realizację nowego zespołu Porta Varsovia w miejscu obecnego terenu szkół. Drugi wariant perspektywiczny z przebudową i rozbudową budynków tzw. Ściany Zachodniej: Intraco i hotelu Marriott oraz zagospodarowaniem terenu szkół, nawiązuje skalą do sąsiedniej, wysokościowej zabudowy otoczenia PKiN, tj. nieco powyżej 240 m.Istotnym założeniem planu było utworzenie nowych atrakcyjnych przestrzeni publicznych oraz ożywienie i uatrakcyjnienie istniejących. W tym celu wytworzono równoleżnikowy ciąg przestrzeni publicznej, z projektowanym terenem zielonym przy zbiegu ulic Wspólnej i Emi-lii Plater oraz placem miejskim powstałym poprzez przekształcenie podstawowego układu komunikacyjnego - ul. św. Barbary. Koncepcja planu dla układu komunikacyjnego podąża w kierunku ograniczania ruchu w śród-mieściu w związku z założeniami perspektywicznymi koncepcji transportowej śródmieścia, a tym samym uprzywilejowania komunikacji publicznej i pieszej. Dąży się do bardziej miejskie-go charakteru ulic z przejściami dla pieszych w poziomie terenu, np. w ulicy Marszałkowskiej dopuszcza się pas tramwajowo-autobusowy, a w jej przebiegu przy rondzie Dmowskiego realizację przejść pieszych nie tylko podziemnych, ale i w poziomie terenu.

wArIAnT I

POzA ObSzArem PlAnU

w ObSzArze PlAnU

budynki istniejące

budynki istniejące

budynki istniejącez nadbudową

bUDynKI PrOjeKTOwAne

DrzewAbUDynKI PrOjeKTOwAne

wArIAnT II

Page 119: Pobierz mały pdf 15.48 MB

117

KUBATURA DLA KULTURY. NA SKARPIE

W ramach współpracy prof. Danuty Kło-sek-Kozłowskiej z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Fundacji Culture Shock i projektu „Warszawska Droga Kul-tury” powstały prace studenckie dotyczące koncepcji zagospodarowania przestrzeni pu-blicznej dla jednego z najciekawszych i naj-bardziej intrygujących fragmentów Skarpy Warszawskiej. Postawione przed studentami Wydziału Architektury zadanie – „Kubatura dla kultury” – było pretekstem do ukazania wiel-kiego potencjału kulturowego obszaru Skarpy. Zadanie to w ramach współpracy będzie roz-wijane w latach następnych.

Zadanie:„Kubatura dla kultury” jest tworem niedo-określonym. Jest hasłem, impulsem do uru-chomienia wyobraźni: jak w zdefiniowanej przestrzeni o wyrazistym kształcie kompozy-cyjnym i wybitnych walorach krajobrazowych stworzyć coś jeszcze, co będzie intrygować, przyciągać i zachwycać nową formą stworzo-ną dla kultury, jej różnych odsłon.Pojawia się na skarpie pomiędzy Placem Trzech Krzyży a monumentalnymi schodami, które podporządkowując skalą zieleń skarpy sięgają kompozycją Wisły.

Z Placem Trzech Krzyży łączy ją przestrzeń publiczna – ul. Bolesława Prusa. Atrakcyj-ność zagospodarowania tego wnętrza stwo-rzyć ma komfort jego użytkowania oraz prze-bywania w nim mieszkańców, gości. Wnętrze charakteryzować ma wysoka przestrzenna jakość: detal, rysunek posadzki, materiały, kolor, światło, meble uliczne, formy zieleni. Ważny będzie też pomysł dotyczący tematy-zacji przestrzeni ulicy, która zachęcać ma do podążania w stronę miejsca, gdzie „kubatura dla kultury”.

OPIEKUNprof. arch. Danuta Kłosek-Kozłowska

Autor opracowania stud. arch. Nella Rautenstrauch

„Kubatura dla kultury” Mała architektura i jej lokalizacja.Forma lekkich podświetlanych kubików wystawowych wychylających się spomiędzy drzew.

Skwer poświęcony pamięci postaci Bolesława Prusa z okazji 100. rocznicy śmierci wybitnego pol-skiego pisarza. Uatrakcyjnienie fragmentu Warszawy łączącego Plac Trzech Krzyży z Aleją Na Skarpie.

Page 120: Pobierz mały pdf 15.48 MB

118

Autorzy opracowaniastud. arch. Vo Hoang Linhstud. arch. Dariusz Rowicki

Centrum Sztuki Współczesnej ROZBRATProjekt wykonany został w ramach przedmiotu Konserwacji i Modernizacji Architekto-nicznej na Wydziale Architektury i Urbanistyki Politechniki Warszawskiej. Projekt zlokalizowany został na placu z „wielkimi schodami”, znajdującym się w osi Bolesława Prusa na Skarpie Warszawskiej. Założenie projektowe zaczyna się od placu Trzech Krzyży i ciągnie się wzdłuż osi Bolesława Prusa w stronę Wisły.Zaobserwowaliśmy, że plac z „wielkimi schodami” obecnie jest miejscem opuszczo-nym przez mieszkańców Warszawy, mimo iż przestrzeń ta posiada ogromny potencjał historyczny (kiedyś tętniło tam towarzyskie życie warszawiaków) i lokalizacyjny, nie wspominając o pięknym otaczającym go krajobrazie.Celem projektu modernizacji było przywrócenie miejscu dawnej świetności.Zaproponowaliśmy budynek częściowo wkopany pod „wielkimi schodami” z cieka-wą funkcją kulturalną oraz zagospodarowaniem terenu dokoła. Nowa architektura o funkcji kulturowej ma charakter nowoczesny, lecz w swojej stylistyce nawiązuje do historycznego otoczenia.Jednym z ważniejszych elementów kompozycji proponowanego zagospodarowania terenu jest rewitalizacja istniejącej fontanny. Odnowiona fontanna wraz z projektowa-nym budynkiem podkreśli osiowość dawnej kompozycji. Projektowana zieleń i iluminacja poprowadzą zwiedzających do nowego budynku już od placu Trzech Krzyży. Całość założenia projektowego ma stopniowo zaskakiwać odbiorcę.Mamy nadzieję, że przez działania modernizacyjne przestrzeń ta stanie się atrakcyj-nym, wręcz kultowym miejscem gdzie będą organizowane różne wydarzenia kulturalne dla mieszkańców stolicy.

KUBATURA DLA KULTURY. NA SKARPIE

Page 121: Pobierz mały pdf 15.48 MB

119

Autor koncepcjistud. arch. Tomasz Skoroszewski

Dawny Centralny Park Kultury, obecnie Rydza-Śmigłego jest niesamowitym miejscem – ogromnym parkiem w centrum stolicy, łączącym śródmieście z Wisłą. Obecnie zaniedbany popada w zapomnienie. Projekt ten ma na celu pokazać, jak wiele można osiągnąć, aby podnieść walory tego zespołu parkowego. Przedmiotem projektu jest czytelnia wraz z kawiarnią (kawiarnia kulturalna), w założeniu mająca zastąpić obecnie pojawiającą się w parku okresową małą gastronomię oraz za-pewnić użytkownikom dostęp do kultury. Ponadto dodatkowymi elementami promującymi kulturę lub jej elementy są: hyde park oraz jeden z okręgów na tarasie środkowym, na którym nadrukowane są informacje o historii miejsca.Główną ideą stojącą za obiektem było stworzenie wejścia w formie walca – tubusa. Pier-wotna obudowa windy została dodatkowo otoczona szerokimi i reprezentacyjnymi szkla-nymi schodami. Zabieg ten miał na celu wprowadzenie jak największej ilości światła do wnętrza zakopanego w skarpie.Forma okręgu i łuku została powtórzona w urbanistyce i architekturze. Owalne lub popro-wadzone po łuku są miejsca do siedzenia. Świetliki na tarasie środkowym są kształtu koła. Wzór posadzki prowadzono po łukach, z podziałem na przestrzeń do siedzenia i przestrzeń ruchu, podkreślone różnicą materiału.Motyw koła był już obecny w parku. Istniały tu koła do nauki/praktyki tańca, oryginalne ścieżki poprowadzone po łukach, arkady zawierające w sobie łuki, a także różne drobne formy architektoniczne.Dalej tę samą formę można odnaleźć w otaczającej urbanistyce, np. w bryle Sejmu.

„KUBATURA DLA KULTURY”. NA SKARPIE

Page 122: Pobierz mały pdf 15.48 MB

120

PRZEDSZKOLE Z LABIRYNTEMFundacja Młodej Kultury Hopsiup Project, Warszawa 2011.Kurator projektu Katarzyna Domagalska, historyk sztukiwspółpraca Joanna Krupa

Fundacja Młodej Kultury Hopsiup Project zajmuje się wczesną edukacją prze-strzenną, wiedząc, że zapoznawanie dzieci z pojęciami i umiejętnościami doty-czącymi architektury, urbanistyki i życia publicznego daje im wymierne korzyści. Dzięki warsztatom dzieci podnoszą poziom logicznego myślenia, inteligencję przestrzenną, kreatywność, a w dalszej perspektywie również poczucie estetyki, zdolność krytycznej oceny rzeczywistości. Założeniem kuratorów projektu Przedszkole! było wniesienie faktycznego wkładu w kształt budownictwa użyteczności publicznej dedykowanego dzieciom, wzoru-jąc się na dobrych praktykach skandynawskich.

Ideą obiektu jest subtelna izolacja budynku przedszkola od otoczenia. W tym celu obniżono teren wokół obiektu od południa o wysokość jednej kondygnacji. Umożliwiło to stworzenie dwukondygnacyjnej elewacji otwartej na południe. Od północy obiekt jest parterowy. Takie rozwiązanie sprzyja niskoenergochłonności obiektu. W zagłębieniu powstałym z ukształ-towania terenu została zorganizowana zielona przestrzeń z wieloma atrakcjami dla dzieci. Przedszkole posiada ciekawe rozwiązania przestrzenne: dwukondygnacyjny hol główny ze zjeżdżalnią, który jest jednocześnie salą zabaw i galerią prac dziecięcych. Na kondygnacji -1 został zaprojektowany labirynt, ze względów bezpieczeństwa ściany labiryntu są na takiej wysokości, aby z perspektywy osoby dorosłej dzieci były dobrze widoczne. Rozwiązania energooszczędnePrzeszklenia w budynku zaprojektowane zgodnie z koncepcją niskoenergochłonności, największy procent przeszkleń na południu, najmniejszy na północy. Ściany wewnętrzne,

zaprojektowano jako akumulujące ciepło słoneczne. Wszystkie przegrody zewnętrzne za-projektowano o podwyższonej izolacyjności cieplnej. Elewacja dopasowana jest zarówno do warunków oświetleniowych w zimie, jak i w lecie. W dniu przesilenia letniego kąt padania promieni słonecznych wynosi 60°, a zimą 14°. Tarasy oraz ich zadaszenie zatrzymują pro-mienie słoneczne latem, chroniąc sale przed przegrzewaniem. Zimą umożliwiają doświetlenie naturalnym światłem słonecznym, a także kumulację energii słonecznej. Duże kubatury, szczególnie takie, w których przebywają ruchliwe dzieci, wymagają stałej wy-miany powietrza. Zapewnia to rekuperator filtrujący i podgrzewający powietrze, usytuowany w narożniku północno-wschodnim, jak najbliżej środka budynku.Gruntowny wymiennik ciepła zapewnia przyjemny chłód w budynku latem, a zimą odpowiada za ogrzewanie obiektu.

zaspół projektowy studenci Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej: Michał Anto-szewski, Paulina Jolanta Dębska, Ewa Kurlanc, Kamila Mazur, Filip Nowak, Paulina Święto-chowska, pod kierunkiem architekta Jakuba Lewkowicza

Page 123: Pobierz mały pdf 15.48 MB

121

PRZEDSZKOLE ZMYSłóW

Głównym założeniem projektowym budynku jest możliwość swobodnej komunikacji wewnątrz obiektu i jak najpełniejsze otwarcie się na trzy rodzaje przestrzeni zielonych: wewnętrzny ogród i zewnętrzny oraz dach zielony. Sercem budynku jest owalne patio, wokół którego wszystkie po-mieszczenia układają się wzdłuż spiralnej osi komunikacji rampowej. Na parterze sale macierzyste dla najmłodszych dzieci z dostępem do wewnętrznego patio, góra przeznaczona jest dla dzieci starszych z wyjściem na zielony dach. W zależności od wieku i wzrostu zmienia się postrzeganie odległości i wielkości obiektów. Zmienia się też ich dostępność. Pomieszczenia przewidziane dla dzieci nie przytłaczają ich swoją skalą, jednocześnie nie mogą być zbyt małe. Zagadnienie proporcji zachowania wolnej przestrzeni w relacji do jej wielkości jest jednym z podstawowych założeń tego przedszkola.Wartością obiektu jest ciekawy program ogrodu zewnętrznego z małym ogródkiem kwiatowo-wa-rzywnym, przeznaczonym pod uprawę dla przedszkolaków. Urozmaicony program ogrodu wykorzy-stuje ciekawe ukształtowanie terenu. Różnorodność faktur, kolorów, zapachów i dźwięków zarówno wewnatrz, jak i na zewnątrz budynku, wpływa stymulująco na prawidłowy rozwój percepcji zmysłów.

Rozwiązania energooszczędne• cyrkulacja ciepła: północna elewacja sklasyfikowana jako strefa zimna, południowa – strefa ciepła.

Jest to związane bezpośrednio z ilością naturalnego światła słoneczego, ma na to wpływ m. in. ilość okien umieszczonych w poszczególnych częściach budynku. Wentylacja w budynku, oprócz projektowanej, jest spowodowana konwekcją mas ciepłego i zimnego powietrza;

• zacienianie: elewacje, najbardziej wystawione na działanie słońca, obłożone są żaluzjami stalo-wymi, umożliwiającymi docieranie promieni słonecznych w głąb budynku zimą i ograniczjącymi ich dostęp latem, jak również ograniczenie dostępu promieni UV. Efekt ten potęguje wycofanie linii okien w głąb budynku względem stropu i stworzenie w ten sposób podcieni;

• kolektory słoneczne umieszczone na dachu;• dach zielony – użytkowy, zwiększa powierzchnię biologicznie czynną działki oraz poprawia ter-

moizolacyjność budynku w przyjazny naturze sposób;• strefowanie funkcjonalne budynku: komunikacja i pomieszczenia techniczne umieszczone od

północy i w północnym przyziemiu; pomieszczenia dydaktyczne, większe od południa; • zastosowanie posadzki akumulującej ciepło – ciemna posadzka w pomieszczeniach dydaktycznych.

rzUT POzIOmU 0

zespół autorski studenci Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej: Paweł Artyfikiewicz, Olga Bartuszek, Anna Jackiewicz, Magda Koźluk, Aleksandra Krzywańska, Maja Matuszewska, Filip Surowiecki, Katarzyna Szpicmacher, pod kierunkiem architekta Jakuba Lewkowicza

Pierwszym krokiem w procesie projektowania były konsultacje z głównymi użyt-kownikami – dziećmi i wychowawcami. Warsztaty w przedszkolu integracyjnym nr 247 na warszawskim Żoliborzu pokazały jak dzieci odbierają przestrzeń bu-dynku, co w nim jest atrakcyjne, co przeszkadza i czego brak. Zdefiniowaną przez przedszkolaki jakość przedszkola idealnego interpretowali studenci architektury pod kierownictwem polsko-duńskiego architekta Jaku-ba Lewkowicza, przy udziale merytorycznym firmy Rockwool. Powstały dwie koncepcje architektoniczne oparte na skandynawskiej stylistyce, rozwiązaniach energooszczędnych i z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju. Wraz z architektami z pracowni „Le 2 Workshop”, dopracowali detale architektoniczne. Projekt ma swoją zasadniczą zaletę, jest projektowany na faktycznej działce, prze-znaczonej w Planie Zagospodarowania Dzielnicy Żoliborz pod budowę przedszkola dla nowobudowanej części Żoliborza Południowego. www.hopsiupproject.blogspot.com

Page 124: Pobierz mały pdf 15.48 MB

122

PROJEKT ROZWOJU DAWNEGO BUDYNKU PREZYDIUM RZąDUWSPóLNA 62

Autor opracowania arch. Rafał Szczepańskiwspółpraca arch. Mateusz Szurgot

Budynek biurowy Prezydium Rządu wzniesiony został w roku 1952 według projektu Marka Leykama. Ten wybitny architekt projektujący nieliczne, lecz bardzo oryginalne budowle, pró-bował w latach dominacji socrealizmu tworzyć architekturę charakteryzującą się niezwykłą, kreatywną przestrzenią – jakby buntem wyobraźni. Podobnym przestrzennie rozwiąza-niem o układzie okrężnym jest dom towarowy tzw. okrąglak w Poznaniu, wyprzedzający ideę komunikacyjną zastoso-waną później w muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. Dawny budynek Prezydium Rządu z monumentalnym holem jest bardziej kaprysem architektonicznym, wypływającym z potrzeby kreacji niż sprawnym obiektem biurowym. Jego niezwykłość i wartość jako dzieła sztuki aby przetrwać, musi być uzupełniona współczesnymi elementami techniki i funkcji, skomponowanymi tak, by dodając nowe wartości,

nie deprecjonować oryginalnego układu przestrzennego. Przedstawiony projekt ewolucji jest wynikiem fascynacji architekturą Marka Leykama i świadomości konieczności jej uzupełnienia.

Projekt obiektu biurowego o pierwotnej funkcji administracji państwowej wyższego szczebla, charakteryzował się komu-nikacją rozwiązaną w trzech owalnych klatkach schodowych, trzonu windowego i znacznych rozmiarów sali konferencyj-nej, znajdującej się w podziemiu, pełniącej również funkcję schronu. Monumentalny hol nadawał budynkowi charakte-rystyczny klimat, jednak rozrząd funkcji i komunikacja po-zostawiały wiele do życzenia. W kolejnych odsłonach, budynek pełnił funkcje biurowe firmy Motoprojekt, a schron przeciwatomowy używany był jako kino „Pod Kopułą”. Na przełomie wieków stan techniczny budynku i sposób jego użytkowania prowadziły do degradacji substancji. W kryte-

riach gospodarki rynkowej, obiekt o tak niezwykle skompo-nowanej funkcji, nie stał się ofiarą gorączkowej przebudowy, stanowiąc w dalszym ciągu niezwykłe dzieło sztuki architek-tonicznej warte przetrwania.

Mając świadomość, że istnienie obiektu o trudnych do przyjęcia wskaźnikach ekonomicznych może być w bliższej lub dalszej przyszłości niezwykle problematyczne, przedsta-wiamy projekt stanowiący próbę ratowania obiektu poprzez poprawę jego wskaźników. Komunikacja diagonalna, powierzchnie użytkowe o charak-terze konferencyjnym i uzupełniającym wobec istniejących pomieszczeń biurowych oraz nadanie dynamicznego charak-teru wnętrzu, bez zacierania cech pierwotnej kompozycji, stoi u podstaw prezentowanego projektu. Dzięki temu rozwiąza-niu uzyskujemy dodatkową powierzchnię. Lekka konstrukcja stalowa oparta o kratownice przestrzenne wsparta jest na ścianach fundamentowych wewnętrznego pierścienia.

Page 125: Pobierz mały pdf 15.48 MB

123

PROJEKT ROZBUDOWY PAłACU KRóLIKARNIA

Klasycystyczny pałac położony przy ulicy Puławskiej u szczytu Skarpy Wiślanej, został wzniesiony w latach 1782-1786 według projektu Dominika Merliniego. Wzór zaczerpnięty ze słynnej włoskiej renesansowej rezydencji – Villa Rotonda niedaleko Vicenzy, autorstwa Andrea Palladio. Pałac Królikarnia posiada niezwykłą historię. W czasie insu-rekcji rezydował w nim Tadeusz Kościuszko. W 1816 roku z rąk pierwotnego właściciela, królewskiego szambelana Ka-rola de Thomatis, przeszedł w ręce Radziwiłłów, a w 1849 roku zakupiła go rodzina Pusłowskich. Po naruszeniu jego struktur przez pożar, został zrekonstruowany przez Józefa Hussa. Ostatnimi właścicielami pałacu była rodzina Kra-sińskich.

We wrześniu 1939 roku budynek został zniszczony, w cza-sie wojny zagładzie uległa również kuchnia, wzorowana na rzymskim grobowcu Cecylii Metelii z końca I w. p.n.e. oraz drzewostan parku. Pałac odbudowano dopiero w 1964 roku, a od 1965 mieści się tam muzeum Xawerego Dunikowskie-go, oddział Muzeum Narodowego. Zarówno architektura, jak i historia tego miejsca, i jego rezydentów, stanowią o nie-zwykłości Królikarni. Aby to kontynuować należałoby podjąć pewne kroki projektowe, by zwiększyć atrakcyjność klasy-cystycznego pałacu i pozwolić mu wpisać się we współ-czesne standardy rezydencji czy obiektów kultury wyższej.

Budynek pałacu ma niezwykłe podziemia, można było nimi przechodzić do niektórych obiektów wspomagających rezy-dencję. Dawniej na terenie przyległego parku znajdowały się cegielnia, browar, stodoła, karczma, młyn oraz położona na zboczu wąwozu kuchnia, którą również dziś możemy podzi-wiać. W celu podniesienia coraz gorzej broniących się walo-rów użytkowych pałacu, przedstawiamy projekt, który tchnie nowe życie w zabytkowy obiekt. Nowa, podziemna część zlokalizowana na przedpolu Królikarni, da kompleksowi nie-zbędną dodatkową powierzchnię o najwyższym standardzie.

Uniwersalna konstrukcja daje możliwość wariantowania scenariusza użytkowania. Jeśli pałac miałby wrócić do swojej pierwotnej rezydencjonalnej funkcji, w nowej części znalazłyby się powierzchnie dla obsługi, ochrony, niezbędny parking, nowe powierzchnie użytkowe, a nawet basen czy mała sala kinowa. Wewnętrzny owalny dziedziniec stwo-rzyłby kameralny ogród. Zachowując swą obecną funkcję, muzeum zyskałoby nowoczesne, niezbędne powierzchnie ekspozycyjne, parkingi, powierzchnie magazynowe, a w ra-zie potrzeb nawet konferencyjne. Taki zabieg jest w stanie podnieść znacząco prestiż i jakość pałacu jako obiektu kul-tury i zwiększyć atrakcyjność i konkurencyjność muzeum. Patio stanowi idealną otwartą przestrzeń wystawową. Obiekt położony pod poziomem powierzchni nie zakłóciłby prze-strzennego odbioru parku i pałacu.

Autor opracowania arch. Rafał Szczepańskiwspółpraca arch. Mateusz Szurgot

Page 126: Pobierz mały pdf 15.48 MB

124

KOPIEC OBROŃCóW EUROPY W OLSZYNCE GROChOWSKIEJ

Opracowanie arch. Józef Heliński

Opracowanie urbanistyczne z Kopcem Obrońców Europy w Olszynce Grochowskiej oddaje hołd poległym w obronie Europy i ojczyzny, na przestrzeni tysiącletniej historii na tle ważnych wydarzeń w Europie, od chrztu Polski do czasów współczesnych.Założenie urbanistyczne zintegrowane jest z trasami pieszo--rekreacyjnymi Wisła. Utworzono 4 km bezkolizyjnej drogi tzw. Alei Honorowej łą-czącej Akademię Obrony Narodowej w Rembertowie z Aleją Chwały i Kopcem przy Pomniku Bitwy z 1831 roku na skrzy-żowaniu ul. Szerokiej i Traczy.Od Kopca Obrońców Warszawy i Europy prowadzą ścieżki historycznych szlaków toczonych bitew na polach Grochowa od Placu Szembeka w rejon ul. Terespolskiej.Kopiec Obrońców Europy zintegrowano z turystycznymi szla-kami ciągów pieszo-rekreacyjnych, od Mazowieckiego Krajo-brazowego Parku rejonu Otwocka do Zalewu Zegrzyńskiego,

po stronie prawobrzeżnej Wisły. Na lewym brzegu ciągi łączą Lasy Chojnowskie z Kampinoskim Parkiem Narodowym.We wnętrzu Kopca w poziomie terenu lokalizuje się użytko-we przestrzenie przesklepione kopułami o wysokości 16. m, średnicy 32. m, powierzchni ok. 700 m2 każda, przy ilości 6. kopuł, to około 4 200 m2 powierzchni użytkowej.Powierzchnie pod kopcem można wykorzystać na cele wy-stawiennicze, muzealne, religijne, kulturalne. Mogłyby się tu znaleźć urny z prochami poległych żołnierzy na wszystkich polach bitewnych Europy i wszystkich kontynentów, jako światowe mauzoleum.Usypany społecznym wysiłkiem kopiec, oprócz funkcji dy-daktyczno-muzealnej, stanowi ciekawy punkt widokowy na lasy Rembertowa i okolice Grochowa, uatrakcyjnia tę część miasta.Na szczyt 50. m wysokości Kopca wije się symbolicznej długości 1 046 m (od roku 966 do 2012) granitowa ścieżka w kolorze biało-czerwonym. Na całej długości ścieżki, którą co roku będzie się wydłużać o 1 m – symbol ciągłości pokoleń, przewiduje się umieścić

tablice upamiętniające ważne wydarzenia historyczne, wo-jenne, postępu i rozwoju cywilizacyjnego.Przed Kopcem lokalizuje się Wojskowy Plac Apelowy, o średnicy około 100 m, a pod nim parking na około 500 samochodów. Wzdłuż Alei Chwały ustawiono już około 30 kamieni z imiennymi tablicami bohaterów poległych w obro-nie Warszawy i Europy.

aleja chwały z kurhanem w olszynce grochowskiej

Page 127: Pobierz mały pdf 15.48 MB

125

PAłAC KULTURY i NAUKI – NOWE OTWARCIE

Autor opracowania arch. Rafał Szczepańskiwizualizacje arch. Mateusz Szurgot

Projekt nowego zespołu wejściowego Pałacu Kultury i Nauki wynika wprost z koncepcji neutralizacji jego otoczenia.

Formuła funkcjonalna Pałacu wydaje się być wyczerpana, jako biurowiec jest nieefektywny, jako miejsce targowe, konferencyjne broni się jedynie lokalizacją, stwarzając same trudności w zakresie obsługi i dostępności. Budowa trzech kubatur o powierzchni ponad 40 000 m2, w tym zespołu wejściowego, stanowić może nowy impuls w rozwoju, a może bardziej w pod-trzymaniu istnienia tego bądź co bądź zabytku. Luwr dał nowy zespół wejściowy zaopatrzony w piramidę Peia. Ratunek dla Pałacu nieoczekiwanie może przyjść z tej samej strony, a przy okazji odetchnie miasto.

Page 128: Pobierz mały pdf 15.48 MB

126

WIEżA DLA JERZYKóW

Autor opracowania arch. Edward Dylawerski

Wieża dla jerzyków może być możliwa do wybudowania w każdym sąsiedztwie i zajmować możliwie mały obrys gruntu. Jednocześnie ma spełniać wytyczne co do wielkości skrzynek lęgowych, jak i umożliwiać dostęp w celu obserwacji i czyszczenia lęgowisk. Zaproponowana forma skrzynki odbiega od standardowego prostopadło-ścianu i ma układ nieortogonalny tak, aby wieża w pewien sposób nawiązywała do swojej funkcji i zwracała uwagę w pozytywnym sensie.

konstrukcja i posadowienie Wieża składa się ze stalowego słupa o średnicy 300 mm na posadowieniu dosto-sowanym do lokalizacji (stopa fundamentowa). Na wysokości 6 m nad poziomem terenu znajduje się platforma o konstrukcji stalowej (krata pomostowa oparta na ramie z rur o profilach zamkniętych), umożliwiająca dostęp do skrzynek lęgowych. Skrzynki mocowane są do stalowego pionowego rusztu o siatce i wymiarach umoż-liwiających otwieranie tylnej ścianki poszczególnych skrzynek. Ruszt oparty jest na słupie i stabilizowany za pomocą podpór połączonych z platformą.skrzynki lęgowe Zbudowane są ze sklejki wodoodpornej o grubości 19 mm. Otwór dla ptaków umiesz-czony jest 5 cm nad poziomem dna skrzynki i posiada owalny kształt o wymiarach 30 x 60 mm. Aby zapobiec przegrzaniu i chronić skrzynkę przed opadami, nad skrzynką przewidziano dodatkowy daszek oddzielony szczeliną powietrzną od kor-pusu. Wymiar skrzynek może być większy lub mniejszy w zależności od potrzeb – geometrię i wymiary konstrukcji można odpowiednio dostosować.

Page 129: Pobierz mały pdf 15.48 MB

127

WIEżA LĘGOWA DLA JERZYKóWPRACA KONKURSOWA

Opracowanie Open Systems Piotr Czyżewski

lokalizacja• dowolna na terenach występowania jerzyka (Apus Apus). Zarówno na terenach mocno zurbani-

zowanych, jak i w parkach, i na przedmieściach. Założeniem inwestora było wskazanie lokalizacji warszawskich. Odpowiadając na zapotrzebowanie ochrony dla tego cennego z punktu widzenia miejskiego ekosystemu gatunku, zaproponowano reprezentatywne lokalizacje warszawskie. Wskazano: Ogród Zoologiczny, mokotowskie podwórko (ul. Łowicka), Plac III Krzyży.

konstrukcja wieży• prefabrykowany żelbet;• gładka kolumna główna wieży uniemożliwia wdrapywanie się drapieżników oraz ludzi.konstrukcja wkładów lęgowych• polipropylen w formie rur kwadratowych 18/18 cm;• wkłady mogą być demontowalne do okresowego czyszczenia za pomocą myjek ciśnieniowych;• konstrukcja wkładu działa jako izolator do materiału wieży, poprawiając komfort bytowania

ptaków oraz chroniąc je przed porażeniem w wyniku wyładowań atmosferycznych;• wkłady oznaczone są różnymi kolorami celem identyfikacji wizualnej poszczególnych rodzin;• tworzywo PP jest neutralne dla zdrowia ptaków i łatwo poddaje się recyclingowi.

transport i montaż wieży• wymiary całkowite wieży (wraz z fundamentem) dostosowane są do typowego rozmiaru

naczepy samochodowej (tj. nie przekraczają 13/2,5/2,5 m);• wieża może być zamontowana przy pomocy żurawia typu HDS, zlokalizowanego na na-

czepie samochodu dostarczającego prefabrykat.ekonomika i zrównoważone rozwiązania• prefabrykowana konstrukcja jest tania w wykonaniu i możliwa do realizacji praktycznie

w każdym miejscu zarówno w Polsce, jak i na świecie;• wieża nie wymaga szczególnych prac pielęgnacyjnych;• montaż wieży odbywa się w ciągu kilkudziesięciu minut;• wieża po zamontowaniu może być od razu użytkowana;• demontaż wieży i transport w inne miejsce jest równie nieskomplikowany jak jej montaż;• wkłady lęgowe mogą być w prosty sposób czyszczone lub wymieniane na nowe;• niewielka powierzchnia zabudowy wieży (ok. 0,6 m2 niweluje zniszczenie podłoża podczas

montażu).opcje dodatkowe• fakultatywne oświetlenie LED RGB w dolnych partiach wieży ma funkcje dekoracyjne oraz

może być źródłem przyciągania pożywienia dla jerzyków, jakim są owady;• wieże mogą być stawiane w grupach i uzupełniać szpalery drzew.

Page 130: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 131: Pobierz mały pdf 15.48 MB

E u r o p a n

Europan poLSKa 2011EUROPAN - międzynarodowy konkurs architektoniczny dla młodych profesjonalistów z dziedzin architektury, inżynierii, planowania i budowy miast, organizowany od 1988 roku w cyklach dwuletnich przez federację Europan Europe.

EUROPAN EUROPE - federacja zainicjowana w 1988 roku przez 9 państw europejskich, zrzeszająca dziś narodowe struktury 22 państw organizujących w cyklach dwuletnich międzynarodowy konkurs architektoniczny Europan, którego celem jest zaangażowanie młodych profesjonalistów w poszukiwanie awangardowych rozwiązań, nowatorskich idei i możliwości w zakresie budowy współczesnego miasta europejskiego oraz podejmowania efektywnego, konstruktywnego dialogu organizatorów, uczestników, decydentów i inwestorów.

W ostatnim dziesięcioleciu rozwój Warszawy – największego miasta i stolicy Polski -gwałtownie przyspieszył. Pozycja centrum administracyjnego,edukacyjnego, kulturowego i biznesowego oraz wyższa niż w pozostałych regionach średnia zarobków powodują stały wzrost migracji. Rosnąca liczba mieszkańców i rozwój terytorialny powodują rozlewanie tkanki miasta. Strategią miasta jest zwiększenie intensywności zabudowy, m.in. poprzez reurbanizację terenów poprzemysłowych oraz kolejowych.Organizacja EURO 2012 i budowa największej w mieście Sali koncertowej Sinfonia Varsovia zwróciły uwagę na konieczność przekształceń terenówna wschodnim brzegu Wisły. Zainteresowanie sportową imprezą i liczne towarzyszące jej inwestycje korzystnie wpłynęły na perspektywy rozwoju tej części miasta.Projekt powinien uwzględniać specyfikę społeczną i kulturową Pragi i zapobiegać wykluczeniu społecznemu mieszkańców dzielnicy. Optymalnaproporcja zabudowy mieszkaniowej, terenów sportu, rekreacji, nowoczesnego przemysłu i pracy sprzyjać powinna dalszemu harmonijnemui zrównoważonemu rozwojowi dzielnicy. Ze względu na peryferyjne położenie terenu, tworzenie przejrzystej struktury powiązań z miastem - zarównona poziomie lokalnym, jak i całej aglomeracji – wymaga znalezienia atrakcyjnej przyciągającej funkcji na zakończeniu ulicy Podskarbińskiej. W projekcie należy wziąć pod uwagę rozwiązanie problemu istniejących barier komunikacyjnych w postaci linii kolejowych i właściwej od nich izolacji.

Jury konkursuprzewodniczàcy Jakub Szcz´sny – architekt, polskaS´dzia referent Mirosław Jednacz – architekt, polska Frauke Burgdorff – architekt, niemcy Katarzyna Furgaliƒska – architekt, polska Holger Kleine – architekt, niemcy Marek Mikos – architekt, polska Tomasz Zemła – architekt, polska Joanna Szczepaƒska – architekt, psycholog, polska Karol Kobos – dziennikarz, polskaSekretarz jury Hubert Wójcicki – architekt, polska

poZYTYWnE proMIEnIoWanIE – hasło przewodnie

WYKorZYSTanIE poZYTYWnEGo WpŁYWu InWESTYCJI prZY prZEKSZTaŁCEnIuZDEGraDoWanYCH TErEnÓW prZEMYSŁoWo-MaGaZYnoWYCH GroCHoWaW WIELoFunKCYJnÑ DZIELnIC¢ MIESZKanIoWÑ.

STraTEGIa MIaSTa

Page 132: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 133: Pobierz mały pdf 15.48 MB

131

I NAGRODA

Autorzy opracowaniaBarbara Skrzypczyk – architekt, PolskaMarcin Skrzypczyk – architekt, PolskaKatarzyna Chabanne – urbanista, Polska

Opinia o pracyProjekt proponuje strategię rozwoju dla obszarów nie objętych miejscowymi planami zago-spodarowania przestrzennego. Nowy pomysł, definiowany przez autora, opiera się na zasto-sowaniu procesu negocjacji pomiędzy inwestorami, a podmiotami zarządzającymi terenami przeznaczonymi do ich zabudowy.Propozycja prezentowana jest na przykładzie lokalizacji konkursowej, dla której władze miasta, zgodnie z przyjętą wcześniej własną polityką przestrzenną, pełnią rolę mediatora między sektorem prywatnym a lokalnymi społecznościami.Swoje rozważania autor wzbogaca analizami przeprowadzonymi dla trzech różnych skal zago-spodarowania przestrzeni. Pierwsza z nich to skala największa – całe miasto, druga to skala dzielnicy, a trzecia to obszar poprzemysłowy, z funkcjami kulturotwórczymi i sportowymi w lokalizacji konkursowej oraz w jej pobliżu. Projektant przewiduje szeroki zakres rewitalizacji tych obszarów, poprzedzając swoją pracę bardzo rozbudowanymi badaniami analityczno--projektowymi. Autor wyodrębnia w jej ramach trzynaście nowych bloków miejskich, parceli. Siatka ulic, która je obsługuje, jest wynikiem kształtów owych trzynastu proponowanych obrębów. W projekcie wskazuje na nadrzędną rolę ulicy Podskarbińskiej jako głównej osi północ-południe, łączącej planowane funkcje publiczne, kulturotwórcze z nowoprojektowaną, będącą wynikiem międzynarodowego konkursu architektonicznego, salą koncertową „Sinfonia Varsovia” wraz z założeniem parkowym, a także istniejącymi stadionem i domem kultury. To połączenie jest szczególnie ważne dla północnych fragmentów lokalizacji – terenów poprze-mysłowych, rewitalizowanych przez projekt konkursowy. Strukturę proponowanych trzynastu bloków można opisać jako połączenie terenów zieleni, stanowiących opaskę wzdłuż krawędzi

oraz wypełnienie, na które to składa się budynek również z opaską zieleni. Przyjęta formuła klocków – puzzli (układanych zgodnie z doraźnym zapotrzebowaniem) sprawia, że możliwe jest ich skatalogowanie pozwalające na uzyskanie szeregu możliwości zagospodarowania działki zarówno pod względem formy zieleni, jak i różnego typu wypełnienia.Owo wypełnienie każdego z trzynastu obszarów stanowi obiekt negocjacji pomiędzy miastem a inwestorem. W negocjacjach tych miasto oferuje inwestorowi teren z szeregiem propozycji na jego zagospodarowanie, które jest ustalone poprzez katalog form zieleni oraz form archi-tektonicznych. Bogactwo wyboru pozwala na bardzo dużą elastyczność.Projekt traktuje istniejącą infrastrukturę kolejową jako pozytywny element mający wpływ na postrzeganie miasta jako dynamicznie rozwijającej się metropolii.W opinii jury projekt twórczo ustala nowe kryteria określające przestrzeń miejską, oferu-jąc długoterminową strategię, której ostateczne rezultaty nie są znane natychmiastowo, ale uzależnione od decyzji podejmowanych w trakcie rozwoju. Od zaraz znany jest tylko zakres przyjętych trzynastu bloków, obszarów miejskich. Pomysł oferuje publiczną mediację miasta z inwestorem, powrót lokalnych bezrobotnych na rynek pracy poprzez oferowanie programów edukacyjnych, Autor wyraźnie chce wpłynąć na proekologiczne kształtowanie przestrzeni miejskiej, narzucając katalog bloków będących składnikami przestrzeni miejskiej z zawsze jasno określonym i dużym procentem dla terenów zieleni.Takie podejście do regulacji urbanistycznej jest otwarciem drzwi nie tylko dla prywatnych inwestycji, ale także społecznych przedsięwzięć oraz dla kreowania nowych polityk spółdzielni mieszkaniowych.Słabością projektu jest brak szczegółowych scenariuszy możliwego rozwoju. Autor pozo-stawia wiele domyślności jury. Podsumowując, autor podkreśla znaczenie władz lokalnych, jako tych, które są decydującą siłą w procesie kształtowania tkanki miejskiej. W projekcie podkreśla tę funkcję, która musi być wdrażana poprzez tworzenie i realizację spójnej długo-terminowej polityki przestrzennej. Ważnym czynnikiem, na który wskazuje, jest konieczność rozwoju przestrzennego zgodnie z obserwowanymi zmianami społeczno-gospodarczymi, czyli warunkami, które zawsze są odzwierciedleniem interesu publicznego.

Page 134: Pobierz mały pdf 15.48 MB

132

II NAGRODA

Autor opracowaniaMateusz Herbst – architekt urbanista, Polska

Opinia o pracyProjekt „Czerpać z wewnątrz” rozpoczyna analiza miejsca przyszłej inwestycji w szerszym kontekście. Autor odwołuje się do struktury całego miasta, nawiązując do skali i charakteru istniejącej w najbliższym sąsiedztwie, od strony południowo-wschodniej, tkanki miejskiej. Proponuje nowe osiedla o podobnej strukturze.Tytuł tej pracy odnosi się do tożsamości industrialnej lokalizacji, która w sensie symbolicznym ma być zachowana. Mimo to autor likwiduje niektóre elementy architektury przemysłowej, ta-kie jak kominy lub zbiorniki wodne, zaś stare budynki przemysłowe, znajdujące się w północ-nej części działki, odnawia i przekształca w „strefę inicjatyw twórczych”, oddzielając ją wraz z małym parkiem biegnącym wzdłuż czynnej linii kolejowej, od hałasu dzielnicy mieszkalnej. Tkanka mieszkaniowa, powstała w latach 50. i 60., budowana zarówno na Grochowie, jak też na Pradze Północ i Muranowie, okazała się atrakcyjnym miejscem do życia. Pomimo słabej jakości architektonicznej budowanych tam domów osiedla były wielkim sukcesem pod względem socjologicznym dzięki rozległym terenom zieleni, których nie ma za wiele w zabudowie mieszkaniowej z ostatnich dwóch dekad.

Analizy przeprowadzone przez autora wskazują, że architektura powstająca w okresie ko-munizmu nie wykształciła dobrych wzorców dla funkcji usługowej i komercyjnej w mieście. Projekt konkursowy łączy oba te aspekty poprzez lokalizowanie usług i punktów handlowych na parterze oraz zieleni na dachach budynków.By podjąć jak najlepsze decyzje lokalizacyjne, autor przeprowadził ankietę wśród mieszkań-ców, w wyniku której określił ich potrzeby dotyczące różnych funkcji publicznych, takich jak np. budynek kina.Autor zajął się problemem zagospodarowania nadmiaru wody deszczowej, projektując system zbierający wodę oraz kaskadę w parku, w pobliżu planowanego „Pawilonu Zero”. Najsilniejszą stroną tej pracy jest dobrze przygotowana analiza służąca do opracowywania projektu zarówno w aspektach miejskich, jak i społecznych. Chociaż wnioski nie są zbyt zaskakujące, to proponowane rozwiązania są dobre oraz właściwie nawiązują do istniejącej tkanki miejskiej i jej infrastruktury komunikacyjnej.Najsłabszą stroną projektu jest chęć zamiany starego toru kolarskiego na miejsce targowe. Można powiedzieć, iż można takie posunięcie traktować jako ironiczny komentarz wobec historii Stadionu Narodowego, powstałego na miejcu Stadionu X-lecia, który przez wiele lat był ogromnym bazarem.

Page 135: Pobierz mały pdf 15.48 MB

133

WYRÓŻNIENIE

Autorzy opracowaniaJordi Peralta – architekt urbanista, HiszpaniaJoan Caba Roset – architekt urbanista, HiszpaniaMarta Masferrer Juliol – architekt urbanista, HiszpaniaJorge Perea Solano – architekt urbanista, Hiszpania

Opinia o pracyTen projekt to próba opracowania nowego układu przestrzennego, który ma symbolizować „kierunek ekologiczny” oraz kolejne zmiany w oczekiwaniach mieszkańców. Ekonomiczne przetrwanie może zaistnieć jedynie poprzez dostępność. Z tego właśnie powodu ogólny ruch jest zasadniczo kierowany na dwie główne ulice wschód-zachód (ul. Żupnicza oraz ul. Kijowska). Nowo stworzona arteria północ-południe, nazwana „Brochette”, jest przeznaczona wyłącznie do ruchu rowerowego i pieszego. Łączy ona stację metra z nowym uniwersytetem. Takie podejście jest w pełni uzasadnione, gdyż tory kolejowe stanowią nieprzekraczalną barierę, a teren można potraktować jako „kieszeń”. Plac został stworzony na skrzyżowaniu Brochette i ul. Żupniczej – centrum nowego obszaru o mieszanej funkcji. System kolejowy posłużył projektantom jako model w podejściu do terenu. Powierzchnia ziemi jest uważana za ciągły zielony dywan składający się z różnych naturalnych materiałów: sady miejskie, tereny podmokłe, zielone alejki i dziedzińce, prywatne ogrody, szklarnie, „zielone” dachy itp. Szczególną uwagę poświęcono zrównoważonemu systemowi wodnemu. Naturalny materiał oraz obiekty znajdujące się na nim posiadają strukturę zgodną z otoczeniem i infra-

strukturą. Udział funkcji publicznych, usługowych oraz biurowych rośnie wraz z bliskością do sąsiedniego osiedla mieszkalnego i głównych arterii. Odwrotnie, bliskość „bariery kolejowej” daje większy udział funkcji prywatnych.Te „udziały” znajdują odbicie w strukturze obiektów: siedem kwartałów, siedem typologii, siedem charakterów. Dzielnice o mieszanych typologiach o wysokości 1-6 kondygnacji są naj-bliżej istniejącego miasta. Mieszane typologie oznaczają mieszanie klas społecznych. To samo się dzieje w przypadku dzielnicy „piwnic i wież” o wysokości 8-14 kondygnacji, która tworzy kwartał technologiczno-trzeciorzędny. Stadion w południowej części, jeden z nielicznych budynków Macieja Nowickiego, jakie przetrwały w Warszawie, zostanie zrewaloryzowany przy pomocy komplementarnych obiektów sportowych, częściowo przykryty PV.Zaułki miejskie tworzone przez budynki z dziedzińcami znajdują się wzdłuż ulic rozchodzących się promieniście od placu. Miasto-ogród o dużej intensywności oraz podwyższone bloki mieszkalne znajdują się na terenach podmokłych na północy. Właśnie tam „cząstki w krajo-brazie” znajdujące się w sadach tworzą dopełnienie wizerunku całości. Brochette przecina wszystkie 7 dzielnic jak promienie rentgenowskie. Zapewnia mocne przeżycie nowej typologii i krajobrazu miasta, które stanowią odpowiedź na wyzwania XXI wieku.Chociaż niektóre aspekty projektu budziły kontrowersje, jury jest przekonane, że Warszawa zostałaby wzbogacona takim rozwiązaniem urbanistycznym. Dalsze prace projektowe nad tą dzielnicą mogą doprowadzić do połączenia zalet mieszkania w środowisku miejskim, jak i wiejskim, i to w sposób unikalny.

UniwersytetUKŁAD KOMUNIKACJI

MOKRADŁA ZIELONE DZIEDZIŃCE OGRODY PRYWATNE SADY MIEJSKIE ZIELONE DACHY SZKLARNIE

7 KWARTAŁÓW

PARK PANELI SŁONECZNYCHGęsta zabudowa

Cząstki w krajobrazie

Miejskie zakątki

Budynki biurowo-usługowo-mieszkalne

Częściowo przekryty parkPiwnice i wieże

Podwyższone bloki mieszkalne

Page 136: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 137: Pobierz mały pdf 15.48 MB

nakoncepcj´ plastyczno-przestrzennà ekspozycji stałejMuzeum Historii polski w Warszawie

Organizator Muzeum Historii Polski z siedzibą w Warszawie przy ul. Senatorskiej 35. Rozstrzygnięcie Warszawa, dnia 6 grudnia 2011 r.

Jury w składzie:1. prof. Andrzej Rottermund – dyrektor Muzeum Zamku

Królewskiego w Warszawie, Przewodniczący Sądu Konkursowego,2. prof. Jolanta Choińska-Mika – historyk, Uniwersytet Warszawski,3. prof. Juliusz Chrościcki – historyk sztuki, Uniwersytet Warszawski,4. Maciej Czeredys – architekt, sędzia referent,5. prof. Jack Lohman – dyrektor Museum of London,6. dr hab. Piotr Majewski – dyrektor Narodowego Instytutu

Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, reprezentant MKiD,7. Allan Starski – scenograf,8. prof. Wojciech Tygielski – historyk, Uniwersytet Warszawski,9. prof. Jerzy Zdrada – historyk, Uniwersytet Jagielloński

przyznało następujące nagrody:

I. NAGRODA• WWAA PRACOWNIA PROJEKTOWA MARCIN MOSTAFA• PLATIGE IMAGE Sp. z o.o., Polska

II. NAGRODA• STUDIO PROJEKTOWE PIOTR GOVENLOCK• BULANDA, MUCHA – ARCHITEKCI Sp. z o.o., Polska

III. NAGRODA TEMPORA S.A., Belgia

KonKurS

Konkurs architektoniczny na projekt Muzeum Historii Polski, (lokalizacja nad Trasą Łazienkowską wzdłuż osi ul. Jazdów), został rozstrzygnięty 6 grudnia 2009 roku. Zwyciężyła koncepcja pracowni Paczowski et Fritsch Architects z Luksemburga.Wszystkie nagrodzone prace w tym konkursie zostały pokazane w katalogu wystawy PLANY NA PRZYSZŁOŚĆ 2010.

Page 138: Pobierz mały pdf 15.48 MB

136

I NAGRODAAutorzy WWAA Pracownia Projektowa Marcin Mostafa Platige Image Sp. z o.o.

Stworzyliśmy projekt, który ma potencjał przetrwania w czasie, mimo dynamicznych zmian w percepcji przez młode pokolenie i zawrotnego postępu technicznego.Priorytetem było nowatorskie podejście do tematu, zarówno w sposobie aranżacji przestrzeni, jak i wykorzystania nowoczesnych technologii. Duży nacisk położyliśmy na opracowanie czytelnej i intuicyjnej struktury narracji, eksponując walory edukacyjne ekspozycji.Motywem przewodnim, który zepnie klamrą wydarzenia całej wystawy jest pojęcie wolności, będącej siłą napędową i motywacją wszystkich dziedzin życia społecznego i politycznego. Tak rozumiana idea wolności umożliwi spotkanie dwóch narracji – „wielkiej polityki” i „oby-watela”. Przełoży się to również na przedstawienie w sposób czytelny splotu najważniejszych aspektów wystawy – instytucjonalnych, narodowościowych i wyznaniowych.

Punktem wyjścia do stworzenia całościowej narracji jest zbudowanie szybkiej ścieżki zwie-dzania, stanowiącej kręgosłup wystawy. W warstwie merytorycznej tworzyć ją będą przeło-mowe momenty z historii Polski: chrzest • rozbicie dzielnicowe • wolne elekcje • rozbiory • niepodległość • II wojna światowa • „Solidarność”. Formą przestrzenną dla kolejnych etapów szybkiej ścieżki będą gniazda – duże, interaktywne instalacje, zajmujące centralne miejsce w każdej galerii. Będą miały one zróżnicowany kształt i estetykę, adekwatnie do prezentowanej treści. Wydarzenia w gniazdach zobrazowane zo-staną za pomocą atrakcyjnych wizualnie animacji komputerowych. Narracja w gniazdach oraz wybranych instalacjach towarzyszących będzie mocno oparta na grafice i animacji komputerowej, szczególnie w interaktywnym wydaniu.Chcemy, by język wizualny opowieści zmieniał się wraz z klimatem danej galerii, zachowując przy tym jednolity styl, spójny z identyfikacją wizualną Muzeum.Elementem aranżacji sygnalizującym widzowi zmiany w narracji będzie posadzka wystawy. Jej wznosząca się i opadająca forma ma współgrać z przełomowymi momentami historii. KONCEPCJA PLASTYCZNA Obojętna forma – poruszająca treść, to nadrzędne hasło, które przyświecało projektowaniu ekspozycji w jej materialnej warstwie. Projekt ekspozycji w pełni wykorzystuje potencjał

zapisany w projekcie architektonicznym Muzeum – ogrom niezdefiniowanej i oświetlonej dziennym światłem przestrzeni ekspozycyjnej. Wymaga ona dopowiedzenia i wprowadzenia dramaturgii, wewnętrznych podziałów. Z drugiej strony, prostota architektury samego Muzeum zobowiązuje do podobnego podejścia do jego wnętrz, co wpisuje się zarówno w najlepsze modernistyczne tradycje przedwojennej Warszawy, jak i w najnowsze światowe trendy w pro-jektowaniu obiektów muzealnych. Podział na strefy, zdeterminowany narracją ekspozycji, nie został stworzony poprzez wprowadzenie ścian czy oddzielnych pomieszczeń – struktura ewoluuje, tworząc kolejne przestrzenne układy. Drogę zwiedzania rozpoczynają organiczne formy, „głazy”, gdzie toczy się opowieść o początkach państwa polskiego. Chrzest jest pokazany w koncentrycznie zorganizowanym układzie elementów, które wraz z rozwojem historii organizują się orto-gonalnie, tworząc plac na rzucie kwadratu. Na środku placu kapsuła – obca forma, będącą swoistym transporterem na miejsce interesującej akcji, czyli na pole elekcyjne. W kolejnej strefie rozbiorów gęsta już urbanistyczna struktura lewituje nad głowami, rozdarta na trzy tematyczne działy. Niepodległość tworzą ulatujące bryły poszczególnych obiektów, wypeł-nione realistyczną treścią – kiosk, kino, teatr. Uosabiają marzenie o „szklanych domach”, jednocześnie dając oddech przed następną strefą, II wojny światowej. Ostatni etap ekspo-zycji silnie zdeterminowany układami brył, to PRL, gdzie ich dominanty przywodzą na myśl potężne bloki. Stąd zwiedzający przechodzą do ogrodu wolności, zataczając symboliczną pętlę z początkiem ekspozycji. Swoista urbanistyka ekspozycji rozgrywa się na z góry rozplanowanej siatce, widocznej w posadzce i w większości podziałów – jej rygorystycznym zasadom formowania przestrzeni wymykają się tylko incydentalnie wyjątkowe ważne wydarzenia, zmieniające bieg historii – np. chrzest czy pole elekcyjne.

Powierzchnia wystawy stałej – 8 515 m2 Sala wystaw czasowych o powierzchni blisko 1 100 m2 jest całkowicie dedykowana tymcza-sowym instalacjom.Została pomyślana jako zamknięta konstrukcja myślowa – w kategoriach narracji i głównych decyzji plastycznych. Otwarta i pojemna forma plastyczna, pozbawiona treści w samej swej materii, doskonale umożliwia modyfikacje (wprowadzanie nowych tech-nologii, eksponatów i materiałów, zmianę koncepcji prezentacji konkretnych wydarzeń).Powierzchnia przestrzeni edukacyjnej dla dzieci wynosi 102 m2.

Page 139: Pobierz mały pdf 15.48 MB

137

II NAGRODAAutorzy Studio Projektowe Piotr GovenlockBulanda, Mucha – Architekci Sp. z o.o. (Polska)

Punktem wyjścia dla koncepcji muzeum jest idea architektoniczna zespołu Bohdana Paczow-skiego. Budynek Muzeum Historii Polski przy wykorzystaniu swego historycznego położenia i ukształtowania terenu, został pomyślany jako symboliczny most spinający następujące po sobie dziejowe wydarzenia. Sam budynek o formie otwartej, ponadczasowej, w zamyśle autorów miał stworzyć jedynie przestrzenne ramy dla właściwej ekspozycji. Szanując mak-symalnie prostą, „kontenerową” architekturę budynku, projekt nie wbudowuje dodatkowych, wewnętrznych podziałów architektonicznych.Istotą projektu jest wprowadzenie w ogromną przestrzeń budynku, ukierunkowaną biegiem wysokich na 4 m kratownic konstrukcji, znaczeniowo nośnych form przestrzennych, sta-nowiących wizualne metafory kolejnych epok . Formy te, same silnie nacechowane znacze-niowo i emocjonalnie, tworzą ramy dla ekspozycji przedstawiających kolejne, wyznaczone scenariuszem rozdziały historycznej narracji – od „Polski średniowiecznej” do „Wolnej Polski po 1989 roku”.Ich układ jest podporządkowany głównemu elementowi przestrzennemu całości ekspozycji – 150 metrowej „osi czasu”, której ciągłość i trwanie, jej symboliczne otwarcie na minione i  przyszłe dzieje, sugerowane jest jej „przebiciem” poza kubaturę budynku i wyprowadzeniem w przestrzeń zewnętrzną.Równolegle do głównej osi narracyjnej biegną przewidziane scenariuszem ścieżki tematyczne: Polityka, Gospodarka, Społeczeństwo.W budynku przewidziane są przestrzenie zróżnicowane funkcjonalnie: publiczne Forum, sale wystaw czasowych, kawiarnie, usługi muzealne, recepcja etc. Przestrzeń ekspozycyjną od-dzielają od Forum (przy wejściu i wyjściu) dwa wysokie (5 m.) portale otwierające, a zarazem odgraniczające od otoczenia, przestrzenie wystawy stałej.Na wstępie na wystawę i na jej zakończeniu zostają umieszczone wielkie (5x5 m.) wirtualne mapy, ukazujące historyczne zmiany granic i obszaru państwa polskiego. Na wejściu zwiedzających wita wielkoformatowa projekcja oparta o mapę Polski i Europy „Od początków do współczesności – Polska w Europie”. Instalacja ma za zadanie uświadomić zwiedzającym podstawowe wyobrażenia na temat historii Polski w kontekście europejskim.

Ciągnąca się wzdłuż całej ekspozycji wewnętrzna „ściana czasu”, służy jako ekran dla odpo-wiadającego kolejnym epokom kalendarium, co pozwala na każdym etapie zwiedzania sięgnąć do podstawowych informacji (daty, fakty). Na przeciwległej ścianie (elewacyjnej) widzowi towarzyszy „pochód historii”, orszak postaci zarówno historycznych, jak i anonimowych. Ich usytuowanie na poziomie widza ma dać zwiedzającemu wrażenie włączenia się w nurt historii, bliskiego z nią obcowania. Obie ściany tworzą continuum dla narracji złożonej z sześciu części odpowiadających wielkim epokom: Polska średniowieczna 960-1505 • dawna Rzeczpospolita 1505-1795 • pod zaborami 1796-1914 • drogi do niepodległości i niepodległość 1914-1939 • II wojna światowa 1939-1945 • PRL 1945-1989 • wolna Polska od 1989 roku.Projekt realizuje założenia “muzeum otwartego”, w którym widz może wybrać indywidualną drogę zwiedzania: eksplorować kompletną opowieść np. o Solidarności z jej kontekstem histo-rycznym, politycznym i społecznym lub wybrać jedną ze zdefiniowanych ścieżek zwiedzania . Muzeum Historii Polski ma być muzeum narracyjnym, opartym głównie na współczesnych, elektronicznych technikach przekazu. Autorzy zaproponowali zastosowanie technologii RFID (Radio Frequency Identification) w bi-letach, która zapewnia zindywidualizowane zwiedzanie. Bilet będzie sterować wszystkimi urządzeniami interaktywnymi.Projektanci planują wprowadzenie elektronicznych przewodników audiowizualnych jako pod-stawowego narzędzia ułatwiającego zwiedzanie dla indywidualnego widza. Przewodniki te są specjalizowaną wersja ręcznego komputera PDA (bardzo mały, przenośny komputer) ze specjalizowanym oprogramowaniem – zawartością (kontentem). Przewodnik ten będzie podstawowym środkiem do przeprowadzenia indywidualnych zwiedza-jących wzdłuż konkretnych ścieżek zwiedzania. Kontenty z przewodników będą opublikowane w internecie, aby umożliwić „zabranie muzeum do domu”. Rozbudowywane przez wiele lat powinny śledzić rozwój wiedzy o historii Polski i wszelkie zmiany w ekspozycji muzealnej. Projekcje na elewacjiProjekt zakłada zastosowanie przesłon oddzielających szybę elewacji od sali wystawowej, w celu zachowania odpowiedniego poziomu oświetlenia wewnątrz muzeum. Efektem jest dodatkowa przestrzeń, którą można wykorzystać do budowania świetlnych projekcji na całej elewacji budynku. Projekcje te będą dominantą dla przejeżdżających Trasą Łazienkowską samochodów i staną się kolejną ikoną Muzeum.

Page 140: Pobierz mały pdf 15.48 MB

138

III NAGRODA

Autorzy Tempora S.A., Belgia

Muzeum Historii Polski ma ambicję stać się muzeum nowoczesnym, narracyjnym, w skali międzynarodowej. Chodzi o zaproponowanie zrównoważonego podejścia dydaktycznego, które pozwoli obywatelom Polski zapoznać się ze swoją historią, docenić swoje korzenie oraz umożliwi identyfikację. Proponujemy wykorzystanie całego wachlarza nowoczesnych technik audiowizualnych podporządkowując ich użycie całościowej narracji wystawy.

Muzeum znajduje się w miejscu zanurzonym w historii. Współczesna bryła architektoniczna znakomicie współgra z otaczającymi ją historycznymi obiektami, dlatego naszym zamysłem było dostosowanie się do projektu architektonicznego w sposób wzmacniający elegancką powściągliwość tej koncepcji. Układ funkcjonalny-przestrzenny ekspozycji stałej.Muzeum Historii Polski składa się z sześciu galerii, każda zawiera jedną lub kilka przestrzeni wprowadzają-cych i podsumowujących oraz trzy osie tematyczne:państwo – suwerenność – wolność,kultura – społeczeństwo – tożsamość,gospodarka – technika – życie codzienne.W projekcie układu przestrzennego galerii inspirowaliśmy się formami typowymi dla danej epoki.GALERIEI. Powstanie państwa polskiego i epoka średniowiecza. Projekt kładzie duży nacisk na ważną rolę chrześci-jaństwa w tworzeniu państwa polskiego, dlatego galeria mieści się w symbolicznym wnętrzu romańskiego kościoła. Odwołując się do jego planu zaprojektowaliśmy trzy osie tematyczne, tworzące razem korpus świątyni. Scenografia wnętrza wzoruje się na wystroju pierwszych budowli sakralnych.Projekt zakłada powiązanie każdej galerii z drzewem. Wybraliśmy gatunki drzew kojarzące się w symboliczny sposób z epoką, której poświęcona jest dana galeria.Drzewem pierwszej galerii jest dąb, symbol starości i pradawności. Stanowi naturalną metaforę przejścia od pogaństwa do chrześcijaństwa, które zapoczątkowało historię państwa polskiego.II. Dawna Rzeczpospolita. Układ galerii jest inspirowany teorią heliocentryczną Kopernika. Na niej oparty jest wystrój przestrzeni wprowadzającej, układ i długość trzech osi wychodzących z przestrzeni wprowadzającej.

Drzewem jest lipa, symbol okresu, w którym kształtowała się literatura polska. III. Epoka rozbiorowa ma stanowić wizualne wyobrażenie rozdarcia Polski, tak ważnego w formowaniu się zbiorowej pamięci Polaków. Oczywistym roz-wiązaniem było zorganizowanie przestrzeni wokół rozdarcia na trzy części. Linie łamane i ostre kąty, jakie tworzą ściany, potęgują atmosferę gwałtu zadanego przestrzeni. Drzewem przypisanym do tej galerii jest wierzba, tradycyjny symbol żałoby i melancholii. IV. II Rzeczpospolita. Naszą intencją było zaskoczenie widza. Stworzyliśmy nietypową ścieżkę zwiedzania odtwarzając atmosferę i układ przestrzenny pełnej dynamiki międzywojennej Warszawy – z wielopiętrowymi kamienicami i pełnym światła życiem nocnym. Galerii tej towarzyszy sosna, która rośnie nawet nad przepaścią i dlatego stanowi doskonałą metaforę państwa o nie-pewnej przyszłości, stworzonego na niestabilnym gruncie.V. Opowieść o II wojnie światowej. Chcieliśmy stworzyć dynamiczną at-mosferę, by nie skupiać się jedynie na spowszedniałym, statycznym obrazie ruin. Dlatego projekt ukazuje ideę załamania się i unicestwienia dawnego świata, stąd formy pochylone, zatrzymane w pół drogi przed upadkiem. Drzewem związanym z tą galerią jest brzoza, okolice Katynia i tereny na wschodzie Polski to lasy brzozowe, a więc jest to naturalny symbol, świadek męczeństwa narodów.VI. Odbudowa Polski pod jarzmem komunizmu. Projekt inspiruje się formami architektonicznymi charakterystycznymi dla czasów odbudowy. Przestrzeń ga-lerii stanowi ciąg mieszkań, przylepionych do siebie budynków pozbawionych przedniej ściany, przekrojów wnętrz, reprezentujących wystrój typowy dla danego okresu. Porządek chronologiczny układu galerii odzwierciedla wymuszone przez władzę okresy normalizacji i okresy buntu społecznego przeciw rządzącym.

Page 141: Pobierz mały pdf 15.48 MB

Z poÊród dyplomów magisterskich opracowanych w 2011 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, Jury składajàce si´ z nauczycieli akademickich i przedstawicieli OW SARP, wyró˝niło 10 „warszawskich” prac prezentowanych w niniejszym katalogu. Studenckie projekty młodych, wkraczajàcych właÊnie w ˝ycie zawodowe architektów, to istotny głos w toczàcej si´ niezmiennie dyskusji dotyczàcej wizji przestrzennej stolicy. Głos uzupełniajàcy, ale nierzadko polemizujàcy z realizacjami dojrzałych twórców architektury.

Pierwszym zadaniem, równie trudnym jak sam projekt, stojàcym przed ka˝dym dyplomantem jest wybór problematyki pracy. Dzi´ki wra˝liwoÊci przestrzennej młodych adeptów architektury mo˝emy odkrywaç co roku nowe obszary naszego miasta.

Jednym z kryter iów wyboru prac było ukazanie ró˝norodnoÊci poruszanej przez studentów problematyki. Stàd trudno o generalne wnioski doszukujàce si´ wspólnego głosu młodego Êrodowiska. Warto jednak zwróciç uwag´ na cechujàcy wszystkie prace nacisk na tradycj´ miejsca i innowacyjnoÊç proponowanych rozwiàzaƒ.

Oprócz cz´Êci graficznej architektoniczne dyplomy zawierajà opracowania teoretyczne wykraczajàce poza obj´toÊç niniejszej publikacji. Rozwa˝ania teoretyczne stanowià nieodzownà podstaw´ przeprowadzanego przez studentów samodzielnie Êwiadomego i konsekwentnego procesu projektowego, zakoƒczonego prezentacjà wizji architektonicznej.

dr in˝. arch. Marcin Górski

STUDENCKIEPLANY NA PRZYSZŁOÂå 2011

Page 142: Pobierz mały pdf 15.48 MB

140

TrakT królewski. Koncepcja zagospodarowania jego południowej części: od Belwederu do Wilanowa

Dyplomant Joanna PętkowskaPromotor dr inż. arch. Krzysztof Domaradzki

Projekt podejmujący temat Traktu Królewskiego – najistotniejszego szlaku historycznego Warszawy – ma na celu wydobycie jego struktury w części południowej, od Belwederu do Wilanowa. Na tym bowiem odcinku nie jest on odczytywany jako kontynuacja drogi o tak doniosłym dla Warszawy znaczeniu.W celu nadania mu odpowiedniej oprawy tak, aby był czytelny jako spójna całość z odcinkiem północnym, przewiduję następujące działania:W obszarze całego Traktu Królewskiego1. Powiązanie trzech warszawskich szlaków: Traktu Królewskiego, Alei na Skarpie i Bulwarów Nadwiślańskich korespondującymi ze sobą odcinkami tematycznymi o różnym charakterze.2. Podział Traktu na odcinki tematyczne stanowiące kompozycję rozpoczynającą się od historycznej części przy Cytadeli Warszawskiej i kończącą się historycznym założeniem Pałacu w Wilanowie.W części południowej – od Belwederu do Wilanowa1. Przeniesienie zasady bezpośrednich powiązań przestrzennych Traktu z terenami przyle-głymi, widocznej w części północnej, do części południowej.Na południu zakładam wzmocnienie powiązań z przyległymi istniejącymi instytucjami kul-turalnymi i budynkami użyteczności publicznej, jak również z terenami rekreacji w zieleni. Powiązania te zasygnalizowane będą w postaci szpalerów drzew, stanowiących odnogi głównej alei lipowej, jak również charakterystyczną posadzką i detalami urbanistycznymi.2. Stworzenie wzdłuż południowego odcinka Traktu Królewskiego miejskiej przestrzeni pu-blicznej. Wzbogacenie funkcjonalne otoczenia Traktu.Osiedla Stegny i Sadyba nie tworzą wzdłuż ul. Sobieskiego wnętrz urbanistycznych. Również w kwestii funkcjonalnej osiedla te stanowią jednostki oderwane od ulicy. Jedną z ważniejszych

kwestii projektowych staje się więc stworzenie wzdłuż południowego odcinka Traktu miejskiej przestrzeni publicznej.3. Przeniesienie zasady kształtowania miejsc węzłowych i powiązania ich z przestrzenią ulicy, widocznej w części północnej, do części południowej. Pierzeje placów zostaną utworzone poprzez uzupełnienie zabudowy, w parterach bu-dynków przewiduje się usługi kulturotwórcze. Zakłada się dbałość o detal urbanistyczny i wyraz architektoniczny budynków, a także ich odpowiednią skalę.4. Podkreślenie powiązań Traktu Królewskiego z ulicami poprzecznymi jako odniesie-nie do zasady widocznej w części północnej Traktu, w której powiązania prostopadłe przecinające Trakt są wyraźnie widoczne i charakterystyczne w skali całej Warszawy.Powiązania poprzeczne zaakcentowane zostaną m.in. poprzez odnogi alei lipowej, bie-gnącej wzdłuż głównej linii Traktu. 5. Wprowadzenie ciągłości terenów zieleni poprzez rozwinięcie powiązań w części po-łudniowej; w części północnej klamrą spinającą tereny zielone jest Skarpa.Tereny zielone w obrębie osiedli Stegny i Sadyba powinny utworzyć atrakcyjny park osie-dlowy umożliwiający aktywność sportową i wypoczynek dla wszystkich grup wiekowych. 6. Wprowadzenie lub uzupełnienie wzdłuż Traktu historycznej alei lipowej, podkreślającej jego charakter reprezentacyjny.7. Powiązanie południowego odcinka Traktu z centrum Warszawy poprzez wprowadzenie tramwaju biegnącego ulicą Sobieskiego i rozgałęziającego się w aleję Rzeczpospolitej i w kierunku Pałacu w Wilanowie, co podkreśliłoby przebieg Traktu Królewskiego i wpły-nęłoby korzystnie na jego czytelność i spójność przestrzenną.Uczytelnienie Traktu Królewskiego w strukturze urbanistycznej Warszawy stanowi jed-nocześnie dbałość o pamięć o początkach stolicy, jak i o dziedzictwie kulturowym naszego państwa.

Page 143: Pobierz mały pdf 15.48 MB

141

WeWnętrzna i zeWnętrzna przestrzeń aKtyWizująca loKalną społeczność W noWym centrum ŻoliBorza. projekt żoliborskiego centrum kultury wraz z koncepcją zagospodarowania placu Grunwaldzkiego w Warszawie

Dyplomant Joanna KufirskaPromotor prof. nzw. dr inż. arch. Marek Budzyński

Temat opracowania niniejszego projektu porusza problematykę związaną z nadawaniem miej-scom zdegradowanym nowej jakości, która w sposób racjonalny szanuje historyczne uwarun-kowania, jednocześnie tworząc przestrzeń bliską współczesnemu człowiekowi. Rozważania dotyczące tych zagadnień oraz płynące z nich wnioski zostały zastosowane i pokazane na przykładzie nowej koncepcji zagospodarowania placu Grunwaldzkiego w Warszawie wraz z Centrum Kultury dla dzielnicy Żoliborz.

Celem projektu jest wykorzystanie potencjału płynącego z zastanej struktury oraz harmonijna kontynuacja już ściśle zdefiniowanego układu przestrzennego, historycznego Żoliborza. Punk-tem wyjścia do działań projektowych stały się nie tylko analizy czysto teoretyczne miejsca, ale również zdiagnozowanie potrzeb mieszkańców, których wiedza płynąca z empirycznego doświadczania otoczenia jest nieoceniona. Ma to na celu, zwrócenie uwagi na problem par-tycypacji społecznej w dzisiejszym świecie i jej ogromnej wagi w tworzeniu miasta. Prze-strzeń pro-społeczna powstaje dzięki ludziom. To oni, jako aktorzy sceny miejskiej nadają jej określony charakter i pozwalają zaistnieć w świadomości użytkowników. Dlatego działania związane z tworzeniem struktury miejskiej powinny być warunkowane czynnikami „dospo-łeczniającymi” przestrzeń.

Przykładem takich działań, są proponowane zmiany projektowe w obrębie placu Grunwaldz-kiego w Warszawie. Jest on przestrzenią nieistniejącą w świadomości mieszkańców, gdyż funkcjonuje jedynie w nazewnictwie administracyjnym. Miejsce stanowi obszar nieczytelny w bezpośrednim kontakcie, a przyczyną takiego stanu rzeczy, jest niedokończenie historycz-nego układu urbanistycznego.

W ramach zabiegów rewitalizacyjnych podjęto decyzje o stworzeniu na tym obszarze zhar-monizowanej tkanki nowego centrum Żoliborza. Zaproponowana koncepcja urbanistyczna przewiduje zachowanie najcenniejszych elementów historycznego założenia, z jednoczesnym wykreowaniem zhierarchizowanych przestrzeni o ludzkiej skali. Układ ma mieć również czy-telne w odbiorze rozwiązania funkcjonalne, które pozwolą lepiej zaakceptować i zrozumieć miejsce. W całość założenia wkomponowany został obiekt nowego Centrum Kultury, który stanowi swego rodzaju dominantę architektoniczno-przestrzenną. Punktem wyjścia do powstania bryły tego budynku i działania obiektu był fakt, iż przestrzeń powstała w jego wnętrzu miała spójnie współgrać z otaczającą go przestrzenią zewnętrzną. Dlatego kształtowanie bryły mocno wynika z koncepcji urbanistycznej całości. Projekt posiada również element pozwalający utożsamiać się jego użytkownikom z tym miejscem. Jest nim ruchoma elewacja z przysłonami fotograficznymi, która wyświetla imiona, nazwiska, pseudo-nimy lub wcześniej określone frazy swoich użytkowników. Dzięki temu aktorzy wnętrza obiektu zmieniają go w czasie i tworzą go cały czas na nowo. Są oni także w pewnym sensie „częścią budynku”, co mocno oddziałuje na poczucie przynależności mieszkańców do tej przestrzeni.

Page 144: Pobierz mały pdf 15.48 MB

142

FunKcja Koloru W architeKturzeWydział sztuki mediów ul. hoża

Dyplomant Maciej BogaczewiczPromotor dr arch. Anna Grabowska

Barwa jest w stanie pełnić w architekturze praktycznie dowolne funkcje: kamuflować i wyróżniać budynek, wiązać go z otoczeniem lub go separować, upiększać, a także szpecić. Choć w tej pracy skupiono się jedynie na pozytywnych aspektach użycia koloru w projektowaniu, należy pamiętać, że nie jest on wartością samą w sobie, lecz jedynie środkiem do osiągnięcia zamierzonego celu. Użyty świadomie i z fantazją z pewnością może stanowić równoważny z formą element nadający architekturze niepowtarzalny, indywidualny i zgodny z ludzkimi potrzebami charakter. Barwy rów-nież mocno oddziaływują na zachowanie człowieka, umiejętne ich stosowanie może wpłynąć tera-peutycznie, pobudzająco inspirująco na ich zmysły. Po głębszej analizie, kolory możemy podzielić na występujący i stosowany we wnętrzu oraz widniejący na zewnątrz. Kolor we wnętrzu spełnia wiele funkcji, m.in. informującą, estetyczną, budującą klimat. Kolor użyty na zewnątrz budynku zależy od wielu czynników: kulturowych, przyrodniczych, uwarunkowania miejsca.

Wydział Sztuki Mediów jako relatywnie nowy na Akademii Sztuk Pięknych jest dość specyficznym kierunkiem. Studenci kształceni są w wielu formach przekazu. Zaczynając od tradycyjnych sztuk plastycznych, przez fotografię, przekaz audiowizualny na przestrzennych instalacjach i alterna-tywnych technikach obrazowania kończąc. Charakter wnętrz powinien jak najbardziej regulować i podkreślać charakterystykę prowadzonych w nim zajęć. Poszczególne katedry podzielone zostały piętrami, aby na danej kondygnacji znajdowały się pracownie prowadzące zbliżone do siebie za-jęcia. Dodatkowo na każde piętro wprowadzony został kolor przewodni najwłaściwiej obrazujący i najwłaściwiej wpływający na studentów danej katedry. Kolor ten pojawia się zarówno na ścianach, jak i detalach każdego wnętrza. Wspomniana wcześniej neutralna rama, swoiste pass-partout w postaci ciemnej obudowy budynku, dodatkowo podkreśla koloryt poszczególnych wnętrz.

Strefa wejściowa, hol główny, foyer oraz antresola na kondygnacji +01 odpowiada kolorystycznie najbardziej ruchliwej części budynku. Pojawia się tu żółty kolor na fragmencie ściany oraz ostra czerwień na schodach dominujących całą przestrzeń. Kolor czerwony wybrany został jako naj-bardziej pasujący do elementu służącemu komunikacji. Prześwitując poprzez stonowaną fasadę skupia uwagę pieszych i tworzy swoistą reklamę dla znajdującej się przy nim części galerii.Kolejne kondygnacje o funkcji edukacyjnej zostały opisane również przez zastosowanie ko-lorów takich jak: Fuksja – katedra sztuki mediów, Biel – katedra ogólnoplastyczna, Szarość – katedra fotografii, Fiolet – katedra komunikacji intermedialnej.Same przestrzenie zostały na poszczególnych kondygnacjach potraktowane dość swobodnie. Projektowane przegrody między salami są w większości przeszklone co daje możliwość ich prawie swobodnej aranżacji oraz w miarę potrzeb wydzielenia przez zastosowanie żaluzji. Daje to wrażenie jednego organizmu funkcjonującego w zakresie jednej kondygnacji gdzie formy nauczania przeplatają się ze sobą tworząc całość.Pracownie plastyczne umieszczone na ostatnich dwóch kondygnacjach to pracownie wymagają-ce największego skupienia. Nie ma tu mowy o wyrazistych kolorach ani o zbędnych korytarzach przeplatanych z przestrzeniami ekspozycyjnymi. Zlokalizowanie ich na ostatnich piętrach izoluje je również od zgiełku ulicznego, a zastosowanie podwójnej elewacji pełniącej rolę dyfuzorów świetlnych daje stonowane, dzienne oświetlenie, idealne do działań plastycznych.

Page 145: Pobierz mały pdf 15.48 MB

143

„poDmościa”czyli adaptacja terenów zdegradowanych, na nowe przestrzenie publiczne, na przykładzie pasa obszaru pod trasami szybkiego ruchu w Warszawie.

Część teoretyczna pracy dyplomowej porusza problem przestrzeni miejskich, które są uciąż-liwe, ale jednocześnie tkwi w nich ogromny potencjał. Są to obszary pod trasami szybkie-go ruchu w Warszawie. Wspomniane tereny mają ogromny zasięg, różnorodny charakter, ale niewielką wartość rynkową. Dylemat, jaki zostaje postawiony przed projektantem stwarza wyjście do rozważań na temat urbanistyki oraz podstawowych potrzeb człowieka w zakre-sie integracji społecznej. Autor opisuje współczesne podejście do tematu urbanistyki oraz analizuje najbardziej problematyczną ze sfer związanych z życiem człowieka – związaną z życiem społecznym. W tym celu przeprowadzono analizuję obszaru, który jest ściśle związany z omawianym problemem – „podmościa” warszawskiej Trasy Łazienkowskiej. Dla lepszego zobrazowania problemu niewykorzystanych obszarów, zostają przywołane inne warszawskie trasy (Most Poniatowskiego i Trasa Siekierkowska), które mają na celu uwypuklenie i porównanie proble-mu. Wnioski, jakie są wyciągnięte z analizy stają się inspiracją dla projektu.

Projekt opiera się na założeniu łączącym istniejące tereny zarówno pod względem funkcjo-nalnym, jak i estetycznym, przy jednoczesnym zachowaniu charakterystycznych kształtów konstrukcji trasy.Projekt zakłada możliwość rozwoju przestrzeni zależnie od potrzeb mieszkańców, dlatego wyjściowe założenie przedstawia teren, który może się zmieniać zarówno, jeżeli chodzi o pory roku, jak i organizowane wydarzenia kulturalne.Program projektowanych terenów obejmuje obszary o charakterze rekreacyjnym oraz inne o funkcji zgodnej z zapotrzebowaniem poszczególnych terenów. Szczegółowy program wynika z analiz wyjściowych, na które składają się ankieta, inwentaryzacja terenów oraz indywidualne obserwacje projektanta.Projekt przedstawia propozycję aranżacji przestrzeni pod wybranym fragmentem Trasy Łazien-kowskiej. Obszar pod trasą został przeznaczony na nowocześnie zaaranżowane przestrzenie publiczne z szeroko rozbudowanym programem małej architektury.

Dyplomant Zuzanna CichockaPromotor dr inż. arch. Ewa Pachowska

Page 146: Pobierz mały pdf 15.48 MB

144

Koncepcja zaGospoDaroWania rejonu DaWneGo DWorca WarszaWa GłóWna jaKo przyKłaD reWitalizacji zDeGraDoWanych terenóW poKolejoWych

Dyplomant Katarzyna Kot Promotor prof. nzw. dr hab. inż. arch. Danuta Kłosek-Kozłowska

Tak duży i niezagospodarowany teren w centrum miasta jest znaczącym problemem urba-nistycznym. Choć znajduje się w sercu miasta, nie jest to miejsce atrakcyjne. Wrażenie to wywołuje brak miejsc przyjaznych przechodniom, bliskość skomplikowanego węzła komuni-kacyjnego placu Zawiszy, przebieg linii średnicowej wraz z terenem porośniętym dziką roślin-nością o znacznej powierzchni. Ta część Warszawy jest zatem miejscem, którego zarówno mieszkańcy jak i turyści unikają. Pomimo dużego codziennego przepływu ludności, rejon ten ma znaczenie wyłącznie przesiadkowe.Podstawowym zadaniem koncepcji projektowej było stworzenie atrakcyjnej przestrzeni pu-blicznej w centrum miasta powiązanej z rozbudową Muzeum Kolejnictwa mieszczącym się w zabytkowym budynku dworca kolejowego Warszawa Główna. Koncepcja obejmuje zde-gradowane tereny pokolejowe położone pomiędzy ul. Towarową, ul. Kolejową oraz czynnym torowiskiem linii średnicowej wzdłuż Al. Jerozolimskich – obszar o łącznej pow. 220 000 m2 położony w centrum Warszawy.Na dawnych terenach kolejowych dworca Warszawa Główna koncepcja przewiduje rozbudo-wę istniejącego Muzeum Kolejnictwa oraz projekt Parku Kolejowego Warszawa Główna. Obej-muje on tereny dworca wraz z jego połączeniami dojazdowymi, stanowiącymi przedłużenie ekspozycji muzealnej w otwartej przestrzeni, które powiązane zostały z nowo projektowanymi zabudowaniami. Koncepcja projektowa Parku przewiduje jego podział na trzy mniejsze strefy o wyraźnie zróżnicowanej funkcji i różnej stymulacji związanej ze społeczną aktywnością: strefę kultury, sportowo-rekreacyjną i strefę przyrodniczą. W Parku nie zabraknie atrakcji kolejowych. Długo nieużytkowane wagony kolejowe adaptowane i odpowiednio wyposażo-ne, mogą służyć jako wagony restauracyjne czy kafejki, a drezyny – atrakcyjne pojazdy do poruszania się w rozległym terenie parku po wyłączonych z użycia torach, będą stanowić wspaniałą atrakcję dla użytkowników, całych rodzin. Na zagospodarowanym terenie znalazły

się również obiekty bezpośrednio związane z kolejnictwem i kolejową historią miejsca, takie jak budynki gospodarcze, budynki techniczne czy zespół parowozowni, które zostaną za-adaptowane na nowe funkcje związane z kulturą, gastronomiczne i usługowe. Park Kolejowy pomyślany został również jako uzupełnienie terenów zieleni urządzonej o charakterze rekre-acyjnym dla sąsiadującej z nim zabudowy mieszkaniowej, która według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego rejonu Czyste, ma powstać na północ od ul. Kolejowej.Cały teren został otwarty w stronę Woli i powiązany z nowym systemem ulic projektowanych oraz połączony komunikacyjnie z Ochotą poprzez pieszą kładkę, przebiegającą w poprzek założenia parkowego i Al. Jerozolimskich, łącząc projektowane przedłużenie ul. Brylowskiej z ul. Grzymały. Wzdłuż torowiska linii średnicowej zaprojektowany został ciąg budynków administracyjnych i komercyjnych z przewagą biur i usług towarzyszących (handel, gastro-nomia, banki) o wysokości do 6. kondygnacji. Po południowej stronie ul. Kolejowej istniejący ciąg obiektów pokolejowych zostanie poddany rewaloryzacji i uzupełniony o nową zabudowę o funkcji handlowo-usługowej z przewagą usług gastronomicznych i kulturalnych.

Page 147: Pobierz mały pdf 15.48 MB

145

przestrzeń resocjalizacji społecznej. zaBuDoWa mieszKanioWa socjalna

Dypomant Agata Przybylska Promotor arch. Piotr Kudelski

„Przestrzeń resocjalizacji społecznej” to przede wszystkim przyjazna przestrzeń do mieszkania. Obiekt ma być próbą odpowiedzi na rosnący problem miesz-kaniowy w Warszawie, w tym przede wszystkim mieszkań socjalnych. Podstawą teoretyczną projektu były badania i publikacje w zakresie psychologii środowiskowej. Badania miały wykazać, czy istnieje silna zależność pomiędzy niską jakością zabudowy mieszkaniowej socjalnej, a sytuacją ży-ciową rodzin, które ją zamieszkują. Polityka miasta wydaje się być niewystarczająca w tej dziedzinie. Próby uzdrowienia sytuacji mieszkaniowej w stolicy rozwiązują jedynie część problemów, wskutek czego nadal ogromna ilość rodzin mieszka w lokalach o niezwykle niskim standardzie, prze-ludnionych, niedoposażonych pod względem technicznym, a inne przez lata czekają na swój przydział. Wydaje się, że niezbędne jest zupełnie nowe podejście do tego typu za-gadnienia, podejście, które rozwiąże problem wykluczenia społecznego rodzin korzystających z opieki socjalnej.Projekt skupia się przede wszystkim na aspekcie społecznym. Priorytetem było stworzenie osiedla, które swoimi rozwiąza-niami przestrzennymi będzie ułatwiało nawiązanie kontaktów społecznych i tym samym pozwoli na stworzenie przyjaznego, bezpiecznego miejsca do zamieszkania. Na tej podstawie stwo-rzony został program dla budynku, który ma skupiać zarówno mieszkania komercyjne (na sprzedaż), jak i socjalne oraz usługi, otwarte tereny rekreacji, które będą przyciągać mieszkańców do codziennych wspólnych aktywności. Taka przestrzeń ma umożliwić nawiązanie kontaktu pomiędzy odmiennymi grupami społecznymi i pomóc w ten sposób rodzinom korzystającym z opieki socjalnej wyjść z trudnej sytuacji życiowej.Projekt został zlokalizowany w istniejącej, zwartej tkance miej-skiej, na jednym z osiedli Ursynowa. Uznałam, że ze względu

na pogłębiający się problem gettoizacji przestrzeni miejskiej Warszawy, nie należy sytuować mieszkań socjalnych w pobliżu miejsc, które już są zdegradowane przestrzennie i społecznie. Taka lokalizacja już z góry przeznacza rodziny w trudnej sytuacji na pozostanie w niej bez perspektyw na nowy start. Dlatego moim głównym kryterium wyboru Ursynowa na miejsce lo-kalizacji była możliwość włączenia osiedla w istniejącą tkankę miejską z pełnym dostępem do infrastruktury technicznej oraz komunikacyjnej. Nie bez znaczenia była także różnorodność zabudowań, a co za tym idzie również warstw społecznych zamieszkujących bezpośrednie sąsiedztwo lokalizacji. Umoż-liwia to wykorzystanie procesu zwanego przez psychologów percepcją zmiany. Percepcja zmiany w tym przypadku wyko-rzystuje fakt, że struktura społeczna tej części Ursynowa jest jeszcze nie do końca ukształtowana, co wiąże się z ciągłym pojawianiem nowych budynków i mieszkańców. Daje to moż-liwość wprowadzenia pewnej (określonej przez badania) ilości mieszkań socjalnych, która zostanie niezauważona przez ak-tualnych mieszkańców i dzięki temu nie będzie wymagała od nich procesu adaptacji.Lokalizacja miała bardzo duży wpływ na kształtowanie formy i idei całego założenia. Nie bez znaczenia dla mnie był fakt, że projektuję na terenie, który jest aktualnie przestrzenią re-kreacji dla mieszkańców, jednocześnie szukałam sposobu stworzenia pewnych ram do rozwoju procesu psycholo-gicznego przywiązania do miejsca nowych mieszkańców, co w przypadku mieszkań socjalnych, które z założenia są tymczasowe, jest niezwykle trudne. Miało to wpływ na de-cyzję, że główną inspiracją dla stworzenia bryły budynku jest sąsiadujący bezpośrednio z działką park. Ideą projektu było stworzenie połączenia pomiędzy terenem parku, a istniejącą, zwartą strukturą mieszkaniową osiedla. Budynek miał stano-wić połączenie pomiędzy parkiem, a miastem. W tym celu zróżnicowana została wysokość kondygnacji budynku. Od zachodu obiekt rozpoczyna się od jednej, następnie dwóch

kondygnacji domów szeregowych, po czym rośnie stopnio-wo kończąc na sześciu kondygnacjach zlokalizowanych od strony ulicy Lanciego. Wysoka część usytuowana od tego kierunku stanowi, wraz z sąsiadującymi budynkami, jedno-litą pierzeję ulicy, ale także osłania teren osiedla od hałasu i zanieczyszczeń. Poszczególne części budynku zostały prze-sunięte względem pozostałych, skutkując niesymetryczną strukturą całości. Zieleń na terenie osiedla została wprowadzona na dwóch pozio-mach – w przestrzeni otwartego rekreacyjnego dachu oraz na poziomie terenu – w postaci otwartych dziedzińców. Użytkownik jest wprowadzany na dach za pomocą pochylni, która rozpo-czyna się już w parku, przy jednej ze ścieżek. Pochylnia wije się pomiędzy drzewami, następnie ma swoją kontynuację na dachu najniższej części budynku. W najwyższym punkcie tej części budynku znajduje się plac zabaw dla dzieci młodszych oraz niewielkie tereny zielone służące rekreacji. Na pozostałe części budynku można dostać się za pomocą schodów lub wind. Te części obiektu, które zwracają się w stronę parku ukształtowane są za pomocą zielonych tarasów, sprowadzając użytkowników na niższe poziomy. Dla mieszkańców budynku istnieją bezpo-średnie wyjścia z klatek schodowych zlokalizowanych wewnątrz budynku. Zieleń na terenie parku na dachu została zainspirowana roślinnością łąk, które kiedyś porastały okoliczne tereny. Jest to głównie trawa i drobne rośliny motylkowe oraz jabłonki. Zależało mi na tym, żeby w ten sposób w pewnym sensie zrekompenso-wać mieszkańcom sąsiednich działek teren, który zabieram pod zabudowę, tworząc tym samym przestrzeń dialogu pomiędzy nimi, a nowymi mieszkańcami. Całość rozwiązań przyjętych w projekcie została podpo-rządkowana potrzebom mieszkańców – zarówno przyszłych potencjalnych, jak i obecnych – sąsiadujących budynków. Projekt ma na celu ukazanie, że architektura społeczna nie musi być kompletnie odrębną dziedziną teorii architektury, ale powinna być istotnym elementem każdego projektu.

Page 148: Pobierz mały pdf 15.48 MB

146

przystaneK sasKahostel na terenach dawnych basenów Warszawskich ośrodków Wypoczynkowych „Wisła”, ul. Wał miedzeszyński 407

Dyplomant Agnieszka LecykPromotor prof. nzw. dr hab. arch. Ewa Kuryłowicz

Istotą rzeki jest jej nieprzewidywalność. Człowiek nie powinien starać się ją okiełznać, ale umieć z nią współpracować. Istotą projektowania przestrzeni nad rzeką jest zatem podkre-ślenie, że swobodny przepływ potrzebuje ram, a nie zamkniętej, zdefiniowanej formy. Taka jest myśl tego projektu.Warszawa żyje nad Wisłą, ale jakby jej nie zauważała. Tymczasem tereny nadrzeczne kryją w sobie ogromny potencjał przestrzeni rekreacyjnych i publicznych. W XVIII wieku za cza-sów Augusta III Sasa, traktowane były jako miejsce wypoczynku Warszawy. Na początku XX wieku przyciągały rzesze warszawiaków gorącym piaskiem plaż. Jeszcze w latach 80. przybywały tu tłumy, aby skorzystać z basenów publicznych. Dziś taką liczbę osób można tu spotkać jedynie przy okazji zagrożenia powodziowego, gdy każdy chce zobaczyć podno-szący się poziom Wisły… Projekt hostelu przy kompleksie otwartych basenów na Saskiej Kępie jest głosem w dyskusji nad możliwością przywrócenia terenom nadwiślańskim rangi wizytówki Warszawy.Budowa hostelu jest traktowana w projekcie jako impuls do rewitalizacji terenów nadrzecz-nych między mostami Poniatowskiego a Łazienkowskim. Na osi dawnego głównego zejścia nad Wisłę miałaby powstać scena letnia z krajobrazowo ukształtowaną widownią. Tłem dla koncertów czy spektakli byłaby Wisła, a w dalszej perspektywie Park Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza na jej lewym brzegu. Po obu stronach sceny przywrócone zostałyby do

użytku dwa kompleksy basenów otwartych. Hostel, usytuowany przy kompleksie północ-nym, stanowiłby jednocześnie zaplecze dla działalności kąpieliska – z kawiarnią, wypoży-czalnią kajaków i ścianką wspinaczkową.Architektura nad rzeką to architektura przepływu. To stworzenie ram dla ruchu - nie tylko wody, ale i przestrzeni, czasu, a przede wszystkim ludzi. Sąsiedztwo Wisły determinuje sposób kształtowania wnętrza i formy zewnętrznej budynku. Praktycznie z każdego miej-sca można podziwiać rzekę, a dwa przecięcia w poprzek bryły prowadzą bezpośrednio na pomost nad wodą.Hostel jest miejscem odpoczynku, ale i poznawania odmiennej kultury, w tym kajakowej. Ma on służyć uczestnikom wydarzeń organizowanych na Stadionie Narodowym. Przede wszystkim jednak zorientowany jest na kajakarzy. Wspólne przygotowywanie posiłków, rozmowy oraz wspólne spędzanie wolnego czasu są wyznacznikiem dla tej kultury, ale też dla działania hostelu.Dzięki rozdzieleniu strefy sypialnej od przestrzeni działań wspólnych (z salą audytoryjną, jadalnią i świetlicą) budynek może też służyć do organizacji konferencji. Trzecia strefa – kawiarnia – otwarta jest nie tylko dla gości hostelu, ale również dla plażowiczów korzy-stających z basenów. Przywrócenie do życia tych kąpielisk byłoby pierwszym krokiem do tchnięcia nowego życia w zapomniane miejsce wypoczynku mieszkańców Warszawy. Zagospodarowanie terenu, podporządkowane naturalnemu krajobrazowi, podkreśla unika-towość tego miejsca. Nie ma tu zwykłych ławek, ale każdy może przyjść z kocem i usiąść bezpośrednio na trawie. To właśnie szacunek wobec natury a jednocześnie śródmiejskie położenie i otwartość na mieszkańców jest kluczem do sukcesu prawego brzegu Wisły.

Page 149: Pobierz mały pdf 15.48 MB

147

KluB sportóW miejsKichmiejsce reKreacji i spotKań młoDzieŻy W mieście

Dyplomant Dominika LipiecPromotor dr inż. arch. Piotr Trębacz

Projekt traktuje kwestię społeczną jako sprawę nadrzędną, punktem wyjścia do projektowania są rozważania na temat młodzieży jako grupy społecznej, poszukującej swojego miejsca w przestrzeni miejskiej. Taka przestrzeń jest środkiem do podtrzymania zbiorowej tożsamości oraz powinna przyciągać czymś, co dla młodych ludzi jest istotne i ich interesuje. Jednym z wielu takich czynnikiów jest sport. Szczególną grupę stanowią sporty miejskie, popularne w dużych aglomeracjach. Jazda na deskorolce czy rowerach bmx to forma utożsamiania się z określonym stylem bycia, zainteresowaniem określoną muzyką, filmem czy sztuką. Wybie-rając ten typ sportów młodzież szuka nowych wyzwań, emocji, mocnych wrażeń i adrenaliny. Klub Sportów Miejskich jest uzupełnieniem programu sportowego dla planów Powiśla i wy-pełnia niszę związaną z uprawianiem tych sportów. Obszar posiada dobre połączenie komu-nikacyjne dla rowerzystów dzięki sieci dobrze przystosowanych ścieżek. Przeznaczeniem budynku było też nawiązanie do historycznej, sportowej funkcji jaką niegdyś

pełnił obszar w rejonie ulic Oboźnej i Dynasy. Znajdowała się tu siedziba Warszawskiego To-warzystwa Cyklistów i wówczas najnowocześniejszy w Europie tor kolarski. Zaproponowany nowy obiekt ma przybliżyć historię jednego z najstarszych towarzystw sportowych, symbolu Warszawy. Dodatkowo ma uzmysłowić młodzieży, gdzie biorą początek i skąd wywodzą się tego typu sporty rowerowe, których uprawianie jest wciąż popularne.

Celem projektu jest ukształtowanie budynku o nowej formie z wpisaną tkanką zabytkową czyli z ceglanymi murami rotundy. Zachowane we wnętrzu mury są również widoczne z zewnątrz. Sercem budynku jest niecka do jazdy na deskoroloce, rowerach bmx lub rolkach. Wokół niej zlokalizowane zostały dodatkowe funkcje. We wnętrzu widać zachowane mury, które stały się swego rodzaju rzeźbą. Dzięki zastosowaniu neutralnej kolorystyki, barwa i forma murów została wyeksponowana. Ściany parteru są przeszklone, a wejście stanowi podcień ze ścianą biegnącą po łuku. Na elewacji pojawia się również akcent w postaci wybrzuszenia. Przykrywająca budynek kopuła na planie okręgu nawiązuje do kształtu rotundy i jest widoczna z góry dla osób schodzących ulicą Oboźną.

Page 150: Pobierz mały pdf 15.48 MB

148

areszt śleDczy W WarszaWie. przestrzeń WyKluczenia

Dyplomant Jacek Dudkiewicz Promotor mgr inż. arch. Paweł Grodzicki

W wybranej lokalizacji naturalnym działaniem jest uzupełnianie brakujących elementów pier-wotnych kwartałów urbanistycznych. Zapełnianie miejsc po budynkach zniszczonych w czasie II wojny światowej pozwala na uporządkowanie i rewaloryzację takich miejsc. Praktyka wielu miast pokazuje, że efekty tych działań są więcej niż zadowalające.

Jeżeli już wszystkie wolne miejsca tego typu będą zabudowane, w jakiś sposób architekci i urbaniści powinni dalej rozwijać duże zespoły urbanistyczne? Gdzie powinny pojawiać się nowe powierzchnie mieszkalne, handlu, usług? Czy istnieje alternatywa dla monstrualnych rozmiarów rozbudowy przedmieść lub symultanicznego podnoszenia intensywności zabudowy całych kwartałów? Jak będzie wyglądać Warszawa w 2050 r.? Jednym z rozwiązań i odpowiedzi jest punktowe dogęszczanie tkanki miejskiej poprzez budowę niezależnych jednostek wieżowych ponad poziomem zabudowań XIX-wiecznych. Przy tak dra-stycznym podniesieniu intensywności mieszkańcy muszą zrezygnować z samochodów i przyjąć nowe zwyczaje związane z mieszkaniem w mieście. Uprzywilejowanie komunikacji miejskiej i indywidualnej komunikacji kołowej (rowery, skutery) powinno nastąpić już ponad 10 lat temu. W każdym mieście europejskim reprezentującym jakieś wartości przestrzenne właściciele sa-mochodów płacą gigantyczne opłaty za wjazd do strefy śródmiejskiej, parkowanie jest drogie, garaże i parkingi są trudnodostępne (np.: Rzym, Paryż, Neapol, Londyn, Kopenhaga). Samo-chody usuwa się z miast gdyż do poruszania się po nich tańsza, wydajniejsza i skuteczniejsza jest komunikacja publiczna. Nasuwa się też pytanie odnośnie funkcji tradycyjnie uznawanych za „brudne” i niepożądane w mieście. Przykłady intensywnego rozwoju wielkich miast amerykań-

skich XX wieku dostarczyły nam wystarczających informacji i argumentów na temat patologii jakie rodzi. Wracamy do zdrowego i sprawdzonego wzorca, w którym po zakupy na śniadanie idzie się 5 minut piechotą (głównie po schodach), a nie jedzie samochodem przez 15 minut.

W kontekście miastotwórczym głównymi założeniami projektu są: a) uporządkowanie i uzupełnienie istniejących kwartałów urbanistycznych, b) miejscowe dogęszczenie tych kwartałów obiektami wieżowymi, c) zachowanie usług w parterach, d) usunięcie z miasta samochodów i przebudowa dróg na ciche trakty pieszorowerowe, e) stopniowa likwidacja parkingów i ich adaptacja na przestrzenie sportowo-rekreacyjne, f) zachowanie i kontynuacja istniejących pierzei ulic, g) wizualne oderwanie od istniejącej zabudowy kubatury będącej dogęszczeniem, h) włączenie w strukturę miasta wszystkich funkcji, łącznie z tymi uznawanymi za „brudne”.

W kontekście architektoniczno-budowlanym obiekt jest silnie definiowany poprzez cel jakiemu ma służyć. Wytyczne funkcjonalne uzupełniają postulaty urbanistyczne i wypływają z potrzeb związanych z prawidłowym działaniem budynku: i) prosty w kontroli punktowy schemat komunikacyjny (ścisła lustracja dostępu), j) budynek wpisujący się charakterem w zabudowę sąsiadującą, „oswojony” z otoczeniem, k) uniemożliwienie osadzonym komunikacji z zewnętrzem (detale architektoniczne), l) parter umożliwiający komunikację pomiędzy ul. Równą i ul. Stalową, m) wielkość Areszt Śledczy = 240 osadzonych, oddziały 10. osobowe, cele pojedyncze, n) bezpośrednia kontrola penitencjariuszy, o) udostępnienie okolicznym mieszkańcom części przestrzeni pomocniczych (biblioteka), p) integracja obiektu z otoczeniem poprzez przestrzenie placów wejściowych (ekspozycje), r) ograniczenie do niezbędnego minimum przestrzeni parkingowych, s) stworzenie miejskiej jednostki penitencjarnej poprzez zabiegi architektoniczne.

Page 151: Pobierz mały pdf 15.48 MB

149

intensyWna zaBuDoWa WieloroDzinna jaKo FraGment miasta na przyKłaDzie KWartału zaBuDoWy na WarszaWsKiej praDze

Dyplomant Wojciech Fabiński Promotor prof. nzw. dr hab. inż. arch. Joanna Giecewicz

Powoli zmieniająca się Praga cieszy się zróżnicowaną opinią wśród mieszkańców miasta. W rankingach wymarzonych miejsc zamieszkania znajduje się na dole list, a jednocześnie można o niej często usłyszeć opinie podkreślające niepowtarzalny charakter i bogaty kontekst. Z tego też względu wybrałem kwartał znajdujący się na Pradze jako lokalizację dla swojego projektu dyplomowego. Istniejąca intensywna zabudowa w wielu miejscach podupadła. Skłania to do rozwa-żań i refleksji nad tym, czym ten obszar mógłby być i czym się w przyszłości stanie. Wydaje się, że jeżeli dalszy rozwój Warszawy będzie przebiegał jak w ciągu ostatnich 20. lat, to sama Praga również będzie się silnie przekształcać i rozwijać. Z pewnością atutów jej nie brakuje. Jest to prawobrzeżna część Wisły, położona najbliżej lewobrzeżnej części miasta. Szybka przeprawa mostem na drugą stronę umożliwia dotarcie na Stare Miasto, do Centrum czy dalej na Wolę w przeciągu zaledwie paru minut. Planowany rozwój komunikacji publicznej powinien jeszcze tą sytuację poprawić.

Zła renoma dotycząca bezpieczeństwa słabnie i co jakiś czas Praga kusi nowych mieszkańców do przeprowadzki. Wydaje się nieuniknione, iż w końcu potencjał tego miejsca zostanie odkryty i ukazany mieszkańcom miasta w większym niż dotąd stopniu. Takie poczucie nieuniknionego rozwoju sprawia, że stawiamy sobie pytania o jego przebieg. Jak Praga będzie wyglądać za 10, 20 albo 50 lat? Pytanie to rodzi następne. Czy istnieją warunki, które mogą spowodować konkretny obrót wydarzeń, zainicjować zmiany, albo też je powstrzymać? Wydaje mi się, że

w tej sytuacji wiele zjawisk jest niezależnych od jednostki, a jednocześnie brak jakichkolwiek działań spowoduje utratę kontroli nad ich kierunkiem. Dlatego na temat mojej pracy dyplomowej wybrałem kwartał zabudowy pomiędzy ulicami Brzeską, Wieczorkiewicza, Markowską, Ząb-kowską, będący częścią zabytkowego układu urbanistycznego ulicy Brzeskiej. Sądzę, że jakość miasta, w dużej mierze będzie rezultatem tego, w jakim stopniu różne grupy społeczne mogą razem w jego przestrzeni koegzystować. Celem było zaprojektowanie obsza-ru, który nie tylko zaciekawi możliwie szeroką grupę potencjalnych nowych mieszkańców, ale równocześnie uatrakcyjni okolicę dla zastanych w jej sąsiedztwie użytkowników.

Przedmiotem projektu są dwa zespoły budynków usługowo-mieszkaniowych składające się z mediateki, lokali usługowo-biurowych, zróżnicowanych lokali mieszkaniowych oraz sze-rokiej gamy przestrzeni publicznych, półpublicznych i półprywatnych. Wszystko razem ma współtworzyć pełnowartościowy fragment Warszawy.

rozKład funKcji oBeKTu projeKToWanego

mieszkania autonomicznemieszkania ze wspólną komunikacjąmieszkania-pracownieusługibiuraużyteczność publiczna

Page 152: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 153: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 154: Pobierz mały pdf 15.48 MB

Akademia Małego Architekta, działająca w CentrumŁowicka, to oparta na metodzie warsztatowej, regularna „szkoła” architektury dla dzieci w wieku 7-9 lat.

AMA rozwija u dzieci zainteresowanie otaczającymje światem, tym naturalnym i zabudowanym.Uczy jak obserwować i jak w kreatywny sposób kształtować świat wokół siebie.

KIEDY TO SI¢ ZACZ¢ŁO?

Inauguracja działalności AMA miała miejsce w maju 2011 roku, podczas corocznej wystawy architektonicznej „Plany na Przyszłość” w Bilbliotece Uniwersyteckiej.

foto. BOGUMIŁA BOREJSZO

Warsztaty AMA obj´te sàhonorowym patronatemSt o w a r z y s z e n i aA r c h i t e k t ó wPo l s k i c h

Page 155: Pobierz mały pdf 15.48 MB

b lo g

Wszystkie zajęcia są chronologicznie dokumentowane w postaci wpisów na blogu AMA.

akademiama.blogspot.com

NA CZYM PolEgA WYJĄTKoWoŚĆAKADEMII MAŁEgo ARCHITEKTA?

AUTORSKI PROGRAMProgram warsztatów został opracowany w całości na potrzeby Akademii Małego Architekta. Dzieci stopniowo poznają podstawowe pojęcia, reguły i tajniki dobrych przestrzeni, co jest warunkiem u d a n e j z a b a w y w p r o j e k t o w a n i e . Program AMA został stworzony przez architektki: Marię Rauch i Iwonę Całę.

PRACA W GRUPIEKażde z dzieci ma możliwość roz wijania własnych umiejętności komunikac yjnych, w yraż ania opini i .Działając w grupie, dzieci mogą debatować, spierać się i d o c h o d z i ć d o w s p ó l n y c h r o z w i ą z a ń .

ZA NAMIwarsztat FORMA – forma, faktura, kolor i wzór oraz rytm, akcent i kompozycjawarsztat DOMY z GŁOWĄ – pierwsze budowanie domów na drzewie, na wodzie, mobilne domy, pierwsze papierowe konstrukcje, indiańskie tipi, namioty, szałasy i inne domy światawarsztat GLINA i CEGŁA – budujemy z ulubionych, w ybranych drogą g łosowania materia łów budowlanych, a są to: drewno, glina i materiały recyklingowe

PRZED NAMIkwiecień – JAK TO DZIAŁA?czyli tajemnice niezwykłych konstrukcji

maj – KTO TO ZAPROJEKTOWAŁ?czyli tajemnice znanych architektów

czerwiec – W CO SIĘ BAWIĆ?czyli co nieco o miejscach dla dzieci: plac zabaw, klockido nauki, wakacyjny domek...

Page 156: Pobierz mały pdf 15.48 MB

154

Wstęp Prezydent m.st. Warszawy .......................................................................... 3Wstęp Dyrektor Centrum ŁOWICKA ....................................................................... 4uŻYTecznoŚĆ puBLiczna .................................................................................. 5Budynek biurowo-usługowy, ul. Burakowska ......................................................... 7Mennica, ul. Prosta ................................................................................................ 8Budynki biurowe z usługami i hotelem, ul. Świętokrzyska ..................................... 9Budynek biurowo-usługowy, ul. Woronicza ...........................................................10Budynek biurowy – d. Elektrociepłownia „Powiśle”, ul. Elektryczna ......................11„The Park”, ul. Orzechowa/Krakowiaków ..............................................................12„Lincoln Park”, ul. Wirażowa .................................................................................13Budynek biurowy, Al. Jerozolimskie ......................................................................14Budynek Centrum Bankowo-Finansowego „Nowy Świat”, ul. Lorentza .................15Budynek biurowy z usługami, ul. Skierniewicka ....................................................16Budynek biurowy, ul. Łopuszańska .......................................................................17Budynek biurowo-usługowy, ul. Łopuszańska .......................................................18Zespół budynków biurowych „P4”, ul. Postępu .....................................................19Budynek biurowy z usługami, ul. Spokojna .......................................................... 20„Warsaw Airport Business Park”, ul. Żwirki i Wigury ............................................ 21„Robyg Business Center”, al. Rzeczypospolitej .................................................... 22Budynek biurowy z usługami, ul. Wielicka/Domaniewska .................................... 23ACJ - budynek biurowy, Piaseczno .......................................................................24Budynek biurowo-usługowy „X2”, ul. Czerska ..................................................... 25„R6 Business Park”, ul. Rydygiera........................................................................ 26Budynek dla firmy Schindler, Mokotów................................................................. 27Budynek biurowo-usługowo-wystawienniczy, ul. Puławska ................................. 28Drukarnia „Grist 99”, Stare Babice ....................................................................... 29Budynek usługowo-handlowy, ul. Bartycka .......................................................... 30Stacja obsługi środków transportu, ul. Konwaliowa ............................................. 31Ambasada Egiptu, ul. Wiertnicza .......................................................................... 32Ambasada Arabii Saudyjskiej i rezydencja ambasadora, ul. Wiertnicza ................ 33Centrum handlowe „Piaseczno” ........................................................................... 34Centrum handlowe „Klif”, ul. Okopowa ................................................................. 35Centrum konferencyjne z hotelem, ul. Poleczki .................................................... 36Warszawskie Towarzystwo Wioślarskie, ul. Wioślarska ....................................... 37Centrum Usług Technicznych, ul. Metryczna/Bruzdowa ....................................... 38Centrum Sportów Wodnych, Żerań ....................................................................... 39

Muzeum Sportu i Turystyki, ul. Zieleniecka .......................................................... 40Centrum wspinaczkowe K-16, ul. Czerniowiecka ...................................................41Przedszkole miejskie nr 4, Pruszków .................................................................... 42Kompleks przedszkolno-szkolny, ul. św. Urszuli Ledóchowskiej .......................... 43 Hotel na Młynarskiej ............................................................................................. 44Sala gimnastyczna, ul. Zaruby .............................................................................. 45Gniazdo smaku, ul. Samogłoska .......................................................................... 46Szkoła muzyczna, Józefosław .............................................................................. 47Teatr „Kwadrat”, Rynek Nowego Miasta ............................................................... 48Uniwersytet Muzyczny, ul. Dobra ......................................................................... 49Hotel „Harenda”, ul. Krakowskie Przedmieście ..................................................... 50 „Chmielna 25”, ul. Chmielna ..................................................................................51BudYnKi MieSzKaLne ....................................................................................... 53Zabudowa mieszkaniowa z biurami i usługami, ul. Kruczkowskiego ..................... 54Osiedle „19. Dzielnica”, ul. Kolejowa ..................................................................... 55Budynek z usługami, ul. Dereniowa ...................................................................... 56Budynek apartamentowy, ul. Tamka/Kruczkowskiego .......................................... 57Budynki apartamentowe z usługami, ul. Siedmiogrodzka ..................................... 58„Osiedle Krasińskiego”, ul. Krasińskiego .............................................................. 59„Rebel One”, ul. Mińska ........................................................................................ 60Młyny Królewskie, ul. św. Stanisława/Wawrzyszewska/Ostroroga ...................... 61Budynki z usługami, ul. Racjonalizacji .................................................................. 62Budynek przy Harfowej ........................................................................................ 63Zabudowa wielorodzinna, ul. Sternicza ................................................................ 64Budynek wielorodzinny, ul. Kłobucka ................................................................... 65Budynek wielorodzinny, ul. Bartycka .................................................................... 66Budynek apartamentowy, ul. Słowiańska ............................................................. 67Budynek wielorodzinny, ul. Mała .......................................................................... 68Budynek z usługami, ul. Osowska ........................................................................ 69„Uznamska 11”, ul. Uznamska .............................................................................. 70Budynek wielorodzinny, ul. Powstańców Śląskich ................................................ 71Budynek wielorodzinny z usługami, ul. Krypska ................................................... 72„Atelier Żoliborz”, ul. Przasnyska .......................................................................... 73Osiedle „Wilno 2”, etap I, ul. Szklana/Wierna ........................................................74Osiedle „Wilno 2”, etap III, IV, ul. Zamkowa .......................................................... 75„Royal Park”, Oś Królewska ................................................................................. 76

Page 157: Pobierz mały pdf 15.48 MB

155

„Osiedle Klasyków”, Białołęka .............................................................................. 77Budynek wielorodzinny z usługami, ul. Postępu ................................................... 78„Piano House”, ul. Topiel/Zajęcza ......................................................................... 79BudYnKi WieLorodzinne i jednorodzinne ................................................. 81„Podchorążych 89”, ul. Podchorążych ................................................................. 83Budynek przy Roztockiej ...................................................................................... 84Budynek z usługami przy Suflerskiej .................................................................... 85Budynek przy Serenady ........................................................................................ 86Budynek na ul. Przy Parku .................................................................................... 87Budynek przy ul. Kiprów ....................................................................................... 88Dom jednorodzinny, Konstancin-Jeziorna ............................................................ 89Dom w Habdzinie ................................................................................................. 90Dom w Falenicy .................................................................................................... 91Dom w Nadarzynie ............................................................................................... 92Dom w Pyrach...................................................................................................... 93Dom w Nowej Iwicznej ......................................................................................... 94Dom w Radości .................................................................................................... 95Dom w Pruszkowie – Malichy .............................................................................. 96Dom pod Warszawą ............................................................................................. 97Dom w Wawrze .................................................................................................... 98Dom na Bielanach ................................................................................................ 99Dom w Izabelinie ................................................................................................ 100Dom w Konstancinie – Kiereszek ........................................................................101Dom w Konstancinie – Borowina .........................................................................102Dom gałązka w Józefowie .................................................................................. 103Dom we Wsi Czarnów ........................................................................................ 104Osiedle domów jednorodzinnych w Białobrzegach ..............................................105Dom w Wilanowie .............................................................................................. 106Dom w Komorowie ..............................................................................................107STare – noWe ................................................................................................. 109Górnośląska 7A ...................................................................................................110Koszykowa 49A ...................................................................................................111Poznańska 13 ......................................................................................................112Mokotowska 40 ...................................................................................................113Rektorat Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania ..................................................114

Koncepcje ........................................................................................................115Plan zagospodarowania rejonu ul. Poznańskiej ...................................................116„Kubatura dla kultury. Na skarpie.” Nella Rautenstrauch .....................................117„Kubatura dla kultury. Na skarpie.” Vo Hoang Linh, Dariusz Rowicki ...................118„Kubatura dla kultury. Na skarpie.” Tomasz Skoroszewski ..................................119Przedszkole z labiryntem .....................................................................................120Przedszkole zmysłów ..........................................................................................121Wspólna 62 .........................................................................................................122Królikarnia ...........................................................................................................123Kopiec Obrońców Europy ....................................................................................124Pałac Kultury – nowe otwarcie ............................................................................125Wieża dla jerzyków ..............................................................................................126Wieża lęgowa dla jerzyków .................................................................................127europan polska 2011 ........................................................................................ 129I nagroda .............................................................................................................131II nagroda ............................................................................................................132Wyróżnienie ........................................................................................................133Muzeum Historii polski ..................................................................................... 135I nagroda .............................................................................................................136II nagroda ............................................................................................................137III nagroda ...........................................................................................................138Studenckie plany na przyszłość ........................................................................ 139Trakt Królewski ...................................................................................................140Aktywizacja lokalnej społeczności ......................................................................141Funkcja koloru w architekturze ............................................................................142„Podmościa” ...................................................................................................... 143Zagospodarowanie rejonu dworca Warszawa Główna ........................................ 144Przestrzeń resocjalizacji społecznej ....................................................................145„Przystanek Saska” .............................................................................................146Klub sportów miejskich .......................................................................................147Areszt śledczy .....................................................................................................148Intensywna zabudowa rodzinna ..........................................................................149Centrum ŁOWICKA .......................................................................................150-151Akademia Małego Architekta ........................................................................152-153

Page 158: Pobierz mały pdf 15.48 MB

156

WYSTaWa

Kurator Dorota Katner

aranżacja ekspozycji Łukasz Wawrynkiewicz

projekt plansz Łukasz Wawrynkiewicz

Wydruki plansz PROGRAF. Drukarnia Cyfrowa

KaTaLog

redakcja Joanna Maciejewska, Dorota Katner

Współpraca Radosław Katowicz, Urszula Ścibor-Rylska, Urszula Lipińska

projekt graficzny Łukasz Wawrynkiewicz

opracowanie planów sytuacyjnych Michał Antoszewski

Tłumaczenie wersji angielskiej Radosław Katowicz

Skład Poligraffitti

Wydane nakładem Centrum ŁOWICKA, 1300 egz.

druk OMIKRON Sp. z o.o.

Wszystkie teksty opisowe zredagowane przez Centrum ŁOWICKA na podstawie materiałów autorskich. Opinie jury na str.: 131, 132, 133 za: Magazyn Urbanistyczno-Architektoniczny KRAJOBRAZ WARSZAWSKI, wydawany przez Biuro Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu m.st. Warszawy.

Tekst na str. 129 pochodzi z oficjalnej strony organizatora.

Page 159: Pobierz mały pdf 15.48 MB
Page 160: Pobierz mały pdf 15.48 MB

SPONSORZY

PaRtNeR

PatRONi medialNi

ORgaNiZatOR