Drobna różnicaczyli jak zostać piłkarzem

PHILIPP LAHMCHRISTIAN SEILER

Drobna różnicaczyli jak zostać piłkarzem

Tłumaczenie: Michał Jeziorny

Kraków 2013

PHILIPP LAHMCHRISTIAN SEILER

Drobna różnicaczyli jak zostać piłkarzem

Tłumaczenie: Michał Jeziorny

Kraków 2013

Tytuł oryginału:

DER FEINE UNTERSCHIEDWie man heute Spitzenfußballer wird

Copyright © Philipp Lahm 2011Copyright © Christian Seiler 2011

Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo SQN 2013

Copyright © for the translation by Michał Jeziorny 2013

Redakcja i korektaKamil Misiek – Editor.net.pl, Sonia Miniewicz, Tomasz Wolfke,

Joanna Mika-Orządała

Opracowanie typograficzne i składJoanna Pelc

OkładkaPaweł Szczepanik – BookOne.pl

Front cover photograph: Getty Images / Flash Press Media

Private photographs inside the book provided courtesy of Philipp Lahm

All rights reserved. Wszelkie prawa zastrzezone.Ksiązka ani zadna jej czesc nie moze byc przedrukowywana ani w jakikolwiek inny

sposób reprodukowana czy powielana mechanicznie, fotooptycznie, zapisywana elektronicznie lub magnetycznie, ani odczytywana w srodkach publicznego

przekazu bez pisemnej zgody wydawcy.

ISBN: 978-83-7924-069-2

www.wsqn.plwww.facebook.com/WydawnictwoSQN

Dziękuję swojej żonie Claudii, rodzinie i przyjaciołom, acta7 oraz Romanowi Grillowi.Szczególne podziękowania dla

Veroniki Oelschlegel za tytuł książki.

Spis treści

Przedmowa 9

Wstęp 11

1 Powiedzieć „tak” w odpowiedniej chwili 13

2 Przez płot do pierwszej drużyny 25

3 Fajnie, że jesteś 39

4 Co najmniej pięć miesięcy przerwy 51

5 Nie ma problemu, panie Lahm 68

6 Nigdy nie zapomnimy twojego imienia… 80

7 Co to za piłka? 101

8 Czas postawić sprawę jasno 111

9 Pieczony kurczak z panią kanclerz 127

10 Historia Fundacji Philippa Lahma 137

11 Jakie to świetne… 145

12 Panie Philippie, od teraz jest pan kapitanem 167

13 Jak tresowanie dzikiej zwierzyny 178

14 Nie wolno kupować piłkarzy tylko dlatego, że są dobrzy 193

15 Philipp, tak się w tobie zakochałem… 207

16 Marzenie nie jest celem 217

Epilog 230

Posłowie 233

11PRZEDMOWA

PRZEDMOWA

W chwili, kiedy pisze te słowa, mam dwadziescia siedem lat. Gram w FC Bayernie Monachium, najlepszej piłkarskiej druzynie Niemiec. Jestem obrońcą reprezentacji Niemiec, druzyny młodych, bardzo obiecujących piłkarzy, z którymi chciałbym wygrac mistrzostwa Eu-ropy w 2012 roku, rozgrywane w Polsce i na Ukrainie. Moja kariera juz jest naszpikowana sukcesami, ale przede mną jeszcze długa droga.

Ksiązke taką jak ta sam chetnie bym przeczytał, gdybym był po-czątkującym zawodnikiem. Odsłania ona bowiem kulisy funkcjono-wania futbolu.

Dzis nowoczesny piłkarz nie moze tylko dobrze grac. Jego kariera powinna zostac zaplanowana w kazdym szczególe, a on musi radzic sobie z kolejnymi szefami i trenerami, wdrazac sie w rózne systemy gry oraz odnaleźc sie w  wymagającym swiecie mediów. Powinien przy tym prowadzic zycie osoby prominentnej i zachowywac sie jak osoba publiczna.

To ksiązka o tym, jak sprostałem tym wymaganiom i z powodze-niem rozpocząłem kariere.

Wybrałem tytuł Drobna różnica, bo bardzo czesto to szczegóły decydują o tym, czy profesjonalnemu piłkarzowi bedzie sie wiodło przecietnie, czy tez osiągnie cos wielkiego. O tych detalach opowiem w rozdziale szesnastym.

Kazdy rozdział prezentuje szczególnie wazne, moim zda-niem, punkty – pytania kluczowe dla kazdego sportowca, kazdej

czytelniczki i kazdego czytelnika, którzy chcieliby spojrzec na futbol z nieco innej perspektywy. Odpowiadam na nie w formie opowiesci o najwazniejszych momentach mojej kariery. We wstepie zas sugeru-je, jakie wnioski mozna z nich wyciągnąc.

Ta ksiązka przedstawia zawód piłkarza w taki sposób, w  jaki ja sam go postrzegam. Jest wymagający i bardziej róznorodny, niz wie-lu mogłoby sądzic, oglądając mecz w telewizorze.

To piekny zawód, wrecz wymarzony. Chciałbym, aby ta ksiązka pomogła wam lepiej zrozumiec piłke nozną.

Philipp LahmMonachium, 14 lipca 2011

13WSTĘP

WSTĘP

Philippa Lahma mozna nazwac uosobieniem ducha Mia san mia („my to my”). Filigranowy boczny obrońca od zawsze ma w sercu Bawarie oraz swój klub – Bayern Monachium. Kazdy kibic piłki noznej bez wahania wymieni go wsród najlepszych bocznych obroń-ców w historii. Stały i wysoki poziom jego gry sprawia, ze jest on piłkarzem wybitnym. Okreslenie Lahma mianem jedynie wspania-łego zawodnika jest jednak niewystarczające. To ktos wiecej. Fani Bayernu Monachium oraz reprezentacji Niemiec znają go nie tylko z poczynań na murawie, ale i z wywazonych oraz inteligentnych wy-powiedzi w roli kapitana. Motto Mia san mia obliguje go do tego, aby wykorzystywac swoją pozycje równiez poza boiskiem. A Philipp Lahm nigdy sie nie boi poruszac drazliwych tematów. W sposób rze-czowy i precyzyjny uderza tam, gdzie boli najbardziej. Sprawia, ze skrywane konflikty czy niedomówienia znikają. Dowodem na to jest własnie ta ksiązka.

„W  chwili, kiedy pisze te słowa, mam dwadziescia siedem lat. Gram w FC Bayernie Monachium, najlepszej piłkarskiej druzynie Niemiec” – tak rozpoczyna opowiesc o swojej karierze. Czy tak mło-dy człowiek moze opowiedziec w  sposób ciekawy o  swojej pracy i o swoim zyciu? Moze! Jego autobiografia znalazła sie na szczytach listy bestsellerów. Czy da sie przełamac tabu, pisząc o zakulisowych poczynaniach druzyny? Czy wolno krytykowac trenerów? Mówic o homoseksualizmie wsród piłkarzy? Wolno, a nawet trzeba! Lahm swoją ksiązką wywołał lawine dyskusji, jednak kazdy inteligentny

człowiek to zrozumie. Kolec wbity w stope bedzie dokuczał, az nie zostanie wyciągniety. To własnie Lahm jest osobą, która potrafi pod-jąc sie podobnego wyzwania zarówno w klubie, jak i w reprezentacji, na boisku i poza nim. Nie wstydzi sie mówic, nie boi sie głosno my-slec. Philipp Lahm to kapitan nowego pokolenia. Ostoja defensywy, wspaniały człowiek, nasz kapitan, nasz idol.

Wielu czytelników zna mnie pod pseudonimem KoRnKage z  www.bayern.munchen.pl, gdzie od wielu lat pisze artykuły. Ta ksiązka jest jednak czyms wiekszym, czyms szczególnym – pokło-nem w waszą strone i przede wszystkim hołdem złozonym Philippo-wi Lahmowi. Czytając ją dwa lata temu po raz pierwszy, marzyłem, aby móc ją przełozyc na jezyk polski. W 2011 roku Lahm napisał w epilogu, ze jego celem jest wygranie Ligi Mistrzów. Dwa lata póź-niej moje marzenie i cel Philippa zisciły sie. Warto miec marzenia i  stawiac sobie wyzwania. Niech ta ksiązka bedzie dla wszystkich motywacją do pracy nad sobą, wyznaczania sobie załozeń i ich reali-zowania. Miejcie marzenia i starajcie sie je realizowac.

Michał „KoRnKage” Jeziorny www.bayern.munchen.pl

15POWIEDZIEĆ „TAK” W ODPOWIEDNIEJ CHWILI

1

POWIEDZIEĆ „TAK” W ODPOWIEDNIEJ CHWILI

W sześć miesięcy z ligi regionalnej do reprezentacji narodowej

Chwytać nadarzające się okazje – pozostać elastycznym w odpowied-niej chwili – uważać na szczegóły – nauczyć się pewności siebie

– flirtować z niewiarygodnym

Dzwoni moja komórka.– Słucham?– Z tej strony Felix Magath.Wypowiedziane przez niego „z  tej strony” ciągnie sie jak akor-

deon. Magath. Ten Magath?! Na początku, troche asekuracyjnie, zaniemówiłem…

– Philipp?– Panie Magath?– Chetnie sciągnąłbym cie do VfB Stuttgart.Wstrzymuje oddech…– Zastanów sie – dodaje Magath i odkłada słuchawke.Zastanowic sie? Niby nad czym? Mam dziewietnascie lat, wła-

snie rozegrałem ostatni mecz sezonu ligi regionalnej w amatorskiej druzynie Bayernu Monachium i dzwoni do mnie Felix Magath. To

16PhiliPP lahm. drobna różnica

on po długoletniej posusze pomógł VfB wrócic do Ligi Mistrzów. Teraz składa druzyne na przyszły sezon i chce, bym stał sie jej czescią. Musze uporządkowac fakty. W  ostatnich dwóch sezonach grałem solidnie na prawej stronie obrony w druzynie amatorskiej Bayernu i jest jasne, ze cos sie musi ruszyc. To, ze po tym sezonie mam sie stac profesjonalnym piłkarzem, jest uwzglednione w  kontrakcie, który podpisałem przed dwoma laty, jednak przejscie z amatorskiej druzy-ny Bayernu do pierwszej wcale nie jest łatwym krokiem, mimo ze jej zawodnicy trenują tuz za płotem. Codziennie słyszymy, jak krzyczą, smieją sie i dyszą ze zmeczenia.

Gwiazdy Bayernu Monachium. Stefan Effenberg. Giovane Élber. Owen Hargreaves. Oliver Kahn. W zyciu bym nie pomyslał, ze oni tez tylko grają w piłke – tak wielki czułem do nich respekt. Czasem zdarzało sie, ze wołali któregos z nas na trening pierwszej druzyny, gdy chcieli rozegrac mecz testowy. Wówczas trenowalismy z nimi, ale cóz to niby znaczyło? Kiedy jeden z nas wchodził na boisko, to jeszcze zanim zdązył sie przyzwyczaic do tego wysokiego tempa, tej energii, tej prezencji piłkarzy pierwszej druzyny, musiał juz wracac do amatorów. Nie miał nawet okazji udowodnic, ze mógłby z nimi grac, gdyby…

To „gdyby” było problemem. Wiedziałem, ze róznica miedzy mną a piłkarzami pierwszej druzyny nie była az tak duza. Gdybym mógł z nimi regularnie trenowac, gdybym tylko miał mozliwosc sie z nimi zmierzyc, to mógłbym udowodnic, ze dotrzymam tempa, ze trening z lepszymi ode mnie piłkarzami sprawi, ze sam bede lepszy, ze jestem wystarczająco zdolny, aby zagrac dla Bayernu.

Jednak w szeregach pierwszej druzyny nie mogłem pokazac zbyt wiele. W listopadzie 2002 roku byłem na boisku przez dwie minuty w starciu z RC Lens. Bayern juz nie miał szans na awans do kolejnej fazy Ligi Mistrzów, a te dwie ostatnie minuty na słabo wypełnionym

17POWIEDZIEĆ „TAK” W ODPOWIEDNIEJ CHWILI

Stadionie Olimpijskim pozwoliły mi pokazac jedynie to, ze na ko-szulce mam numer 29.

Mnie chodziło jednak o duze pieniądze. Gdybysmy wygrali, do-stałbym premie, która byłaby wyzsza niz moje ówczesne miesieczne dochody. Gdy wszedłem, na tablicy widniał dobry wynik – Markus Feuler zdobył akurat gola na 3:2 dla nas. Minute później czar prysł. Remis, premii nie bedzie…

Miejsce w pierwszej druzynie wydawało mi sie wtedy nieosiągal-ne, a tu nagle Felix Magath oferuje mi gre w klubie, który podobnie jak Bayern gra w Lidze Mistrzów.

Codzienny trening z pierwszą druzyną.Bycie piłkarzem pierwszej druzyny.Dzwonie do swojego doradcy. Roman sugeruje, zebym skorzystał.

Ustalamy termin spotkania z ludźmi z Bayernu. W klubie zgadzają sie, abym został wypozyczony do Stuttgartu. Jedziemy tam. Felix Magath to człowiek sprytny, a zarazem niesłychanie miły. Mówi, ze chciałby mnie sciągnąc na prawą obrone, czyli na miejsce Andre-asa Hinkela, obecnego reprezentanta Niemiec. „Ty mozesz przeciez grac równiez na prawej pomocy. Albo Andreas zagra na pomocy, a ty w obronie”. Ja z całej rozmowy wyłapuje tylko jedno słowo – grac. Nie mysle o niczym innym. Regularne wystepy w Bundeslidze, jesli to mozliwe, nawet jako podstawowy gracz – dla dziewietnastolatka to prawdziwe marzenie. Po rozmowie z Magathem jestem przekona-ny, ze on naprawde, ale to naprawde chce mnie w druzynie. Mam grac. Mam grac regularnie! Po kolejnej rozmowie z doradcą Roma-nem i moimi rodzicami zgadzam sie.

Podczas pierwszego treningu podchodze do wszystkich, aby sie przedstawic. Nikt mnie nie zna, oprócz trzech młodych chłopaków, z którymi grałem w młodziezowej reprezentacji Niemiec. „Czesc, je-stem Philipp Lahm… czesc, jestem Philipp Lahm…”.

18PhiliPP lahm. drobna różnica

Teraz mam własną szafke. Po lewej siedzi Timo Hildebrand, któ-ry juz debiutował w reprezentacji, a po prawej Silvio Meißner. Moge sobie wybrac numer na koszulce, wiec decyduje sie na 21.

Atmosfera w  szatni jest jeszcze troche sztywna. Ktos tam pyta mnie, czy juz sie przeprowadziłem. „Tak”, odpowiadam. Nic lepsze-go nie przychodzi mi do głowy.

Na boisku cała trema mija. Wiem przeciez, ze potrafie grac w pił-ke. Chce sie jednak dowiedziec, czy jestem w stanie dotrzymac kro-ku profesjonalistom.

Trening jest napiety. Pierwsza druzyna gra przeciwko drugiej. Ja jestem w drugiej. Mija chwila, zanim łapie, co jest grane.

„Philipp!”, woła mnie trener. Felix Magath, który juz z racji wy-konywanego zawodu wzbudza szacunek, wywołuje mnie z szeregu i  przy całej druzynie ruga za wszystkie czasy. „Wiecej sie ruszaj! – krzyczy niczym kapral podczas musztry. – Bierz udział w grze!”

Ze spuszczoną głową wracam na boisko. W głowie krązą mi dziw-ne mysli. Czy własnie przejechał po mnie walec? Jednak po treningu koledzy z druzyny mówią: „Nie przejmuj sie, trener chce ci tylko pomóc, a taki ma styl”.

Mysle: „W porządku, niech tak bedzie. On mnie opiernicza, bo traktuje mnie jak kazdego innego piłkarza. Nie widzi we mnie ta-lentu z młodziezówki, a pełnoprawnego członka zespołu. On tylko chce, abym wziął sie w garsc. Okej, niech bedzie”.

Biore sie wiec w garsc i rzucam sie w trening. Magath juz sie do mnie nie odzywa, co swiadczy chyba o tym, ze dobrze pracuje. Po chwili koledzy zaczynają robic sobie ze mnie zarty. Żarty w piłce noznej są niczym leksykon konwersacji. Jesli uda ci sie załozyc siatke koledze, to usłyszysz wycedzony przez zeby okrzyk: „Super tunel!”.

Po kilku treningach uczucie obcosci znika. Teraz wszyscy zaczy-nają rozmawiac bez skrepowania, a najczesciej poruszanym tematem

19POWIEDZIEĆ „TAK” W ODPOWIEDNIEJ CHWILI

jest piłka nozna. Podchodzą do mnie, jeden po drugim, bo chcą wiedziec, jak to jest w Bayernie.

Sezon 2003/04 rozpoczynamy 3 sierpnia meczem na wyjeździe przeciwko Hansie Rostock. Jestem czescią kadry, ale nie pierwszej je-denastki meczowej. Na mojej pozycji prawego obrońcy gra Andreas Hinkel, który jest swietny w tym, co robi. Ja, siedząc na ławce, mam przez to mieszane uczucia. Oczywiscie chce, aby druzyna wygrała, ale z checią dołozyłbym swoją cegiełke.

Debiut dla VfB w Bundeslidze zawdzieczam… ochraniaczom na piszczele. Na początku drugiej połowy trener wysyła na rozgrzewke grupe piłkarzy, wsród których jestem i  ja. W drugiej połowie wy-chodzimy na prowadzenie 1:0 po bramce Imrego Szabicsa. Trener chciałby podtrzymac wynik. Z boiska schodzi Silvio Meißner, a pił-karz mający zając jego miejsce nie załozył dobrze ochraniaczy na piszczele i według trenera za wolno wstaje z ławki.

Magath mówi wiec: „Ty nie” – i zamiast na wspomnianego pił-karza wskazuje na mnie. Jestem gotowy. Silvio jeszcze przed me-czem powiedział mi, ze zmiennik moze byc momentalnie potrzebny, wiec załozyłem ochraniacze, gdy tylko usiadłem na ławce. Dzieki za wskazówke, Silvio!

Spiker ogłasza zmiane: „Boisko opuszcza zawodnik z numerem 7, Silvio Meißner, a w jego miejsce wchodzi zawodnik z numerem 21, Philipp Lahm”.

Brzmi nieźle… Gram na lewej pomocy, pozycji dla mnie niety-powej. Nagle na mojej stronie rozpoczyna sie dobra akcja. Przejmuje piłke od przeciwnika, szybko podaje ją do przodu, a Imre Szabics strzela na 2:0 swojego drugiego gola.

Mecz sie skończył, przeciwnik nic nie wskórał. Wszyscy sie cieszą, prócz kolegi od felernych ochraniaczy, który nie skorzystał z szansy na gre.

20PhiliPP lahm. drobna różnica

W kolejnych spotkaniach zaliczam krótkie zmiany, najczesciej na prawej pomocy przed Andreasem Hinkelem. W meczu Pucharu Ligi kontuzji doznaje lewy obrońca Timo Wenzel.

Trener pyta: „Philipp, czy dałbys rade zagrac na lewej obronie?”. Nie waham sie nawet chwili i mówie: „Bez problemu”.

To było smiałe posuniecie, bo tak naprawde jeszcze nigdy nie grałem na tej pozycji. Czy miałem jednak powiedziec, ze nie dam rady? Czy tak po prostu miałem zrezygnowac z danej mi szansy?! Rozegrałem wiec całą połowe jako lewy obrońca; moze nie był to genialny wystep, ale na pewno przyzwoity.

Dwie kolejki później trener wystawia mnie w pierwszym składzie meczu Bundesligi przeciwko Borussii Dortmund. W tamtej chwili nie wiedziałem jeszcze, ze na tej pozycji bede grał przez piec kolej-nych lat…

VfB ma silny zespół. Felix Magath wie, jak nalezy ustawic druzy-ne. Zwarta obrona, Aleksander Hleb jako fantastyczny indywiduali-sta oraz wielu chłopaków takich jak ja, którzy dla klubu wypruwają sobie zyły.

Równolegle do Bundesligi startuje Liga Mistrzów. Trafilismy do mocnej grupy, z Manchesterem United, Glasgow Rangers i Panathi-naikosem Ateny. W pierwszym, przegranym spotkaniu ze Szkotami jeszcze nie zagrałem, ale czekał mnie mecz przeciwko Mancheste-rowi; miałem wtedy za sobą dwa spotkania w pierwszej jedenastce w lidze.

Jednak Bundesliga to zupełnie co innego niz Liga Mistrzów. Manchester pojawia sie z kompletem gwiazd. Paul Scholes i Ryan Giggs grają w pomocy, Rio Ferdinand w obronie, Cristiano Ronal-do i Ruud van Nistelrooy w napadzie. Nie jestem wcale pewien, czy trener pozwoli mi zagrac przeciwko najsilniejszemu atakowi Europy.

Gol przeciwko Kostaryce podczas MŚ 2006

Rok 2006

Gol przeciwko Turcji podczas ME 2008

Fot:

Witt

ers

Fot:

Witt

ers

Fot:

Pic

ture

palli

ance

/dpa

Z Jürgenem Klinsmannem podczas meczu z Kamerunem w 2004 roku

Rok 2004 Z Oliverem Kahnem podczas meczu z Chorwacją w 2004 roku

Fot:

Witt

ers

Fot:

Witt

ers

Fot:

Witt

ers

Koniec fragmentu.

Zapraszamy do księgarń i na www.labotiga.pl