POŻEGNANIE MATURZYSTÓW W INTERNACIE ULO

Drodzy absolwenci!

Po trzech latach spędzonych w naszej szkole w pierwszej kolejności należą się Wam wielkie podziękowania. Jesteśmy wdzięczni, my uczniowie, za zaprezentowaną przez Was postawę. Dziękujemy za poświęcony nam czas, udzieloną pomoc oraz wkład w nasz rozwój. Dlatego też czujemy się zobligowani do kontynuowania Waszego dzieła i obiecujemy, że w równie doskonały sposób będziemy przekazywali nasze umiejętności nowym adeptom Uniwersyteckiego Liceum Ogólnokształcącego.

Chciałbym, w imieniu swoim i wszystkich mieszkańców Internatu, życzyć Wam wielu sukcesów naukowych, zawodowych, a przede wszystkim osobistych. Pragnę także zwrócić Waszą uwagę na to, że często sama droga jest ważniejsza od osiąganego celu. Otrzymując dzisiaj świadectwo, czujecie wielką radość, jednak jestem przekonany, że to czas spędzony w naszych murach dostarczył Wam najwięcej satysfakcji. W związku z tym, w imieniu całej Młodzieżowej Rady Internatu, życzę Wam, abyście na nowej, w pełni już dorosłej drodze życia spotykali tylko ludzi wspaniałych i przeżywali niesamowite przygody, a osiągane sukcesy niech będą pięknym zwieńczeniem tej wędrówki.

Nataniel Żochowski Przewodniczący MRI

Drodzy wychowankowie klas trzecich... Ile tu już pożegnań mamy za sobą? Ile roczników wypuściłyśmy? Nie wypada się przyznawać... z pewnością: naście... Ale jak długo przyszło nam funkcjonować w tym zawodzie, tak nie spodziewałybyśmy się takiej sytuacji... Że będziemy was żegnać wirtualnie... Że nie poczujemy zapachu bzu, przekraczając w drodze do internatu bramy szkoły... Pożegnanie maturzystów należy w naszej internackiej tradycji do najpiękniejszych, najsympatyczniejszych imprez... Na dworze dzieje się pięknie, słońce świeci jak opętane, w szkolnym ogrodzie przybywa kolejna, drzewna sadzonka, w stołówce roznosi się zapach przygotowywanych potraw. Jak

oddać ducha tych przygotowań? Jak zapewnić Was - tylko na piśmie - że żegnamy was z ogromną serdecznością, licząc, że kiedyś - już w normalnym czasie, jako studenci, jeszcze nas odwiedzicie? Jak wyjść poza frazes, poza rutynę, poczuć energię i wręcz gorączkę przedmaturalnych przygotowań? Możemy sobie jedynie to pożegnanie wyobrazić. A zatem puśćmy wodze wyobraźni... Zobaczcie na archiwalnej stronie szkoły, jak wyglądało to w latach ubiegłych... Wyobraźmy sobie pięknie nakryty stół, ciepłe słowa od wychowawców, wspominkowy program artystyczny, pamiątkowe dyplomy, śliczne, wykonane przez Julię Neumann na szydełku pszczółki, uśmiechy i kręcące się w oczach łzy...

A z drugiej strony, pamiętajcie, każde wspomnienie ma swoją wartość... może ktoś, kiedyś, po latach powie, że jesteście tym pokoleniem, które musiało się zmierzyć z najgorszym wyzwaniem współczesnej cywilizacji i o wiele szybciej dojrzeć... Będziecie o tym opowiadać jeszcze swoim dzieciom

i wnukom... Obyście nie musieli - obyśmy wszyscy nie musieli - walczyć z tak absurdalnym, niewidzialnym potworem codzienności... Oby wasze zmagania z życiem miały lepszy, mądrzejszy sens, odpowiadały po prostu kolejnym, coraz większym wyzwaniom, z których wychodzić będziecie zwycięsko...

Wierzymy, że jeszcze kiedyś podamy sobie ręce... Joanna Jagodzińska-Kwiatkowska i Magdalena Kiełbasiewicz

Kochani Absolwenci! Razem z Panem Pawłem pracujemy w szkole od początku jej powstania i

pierwszy raz w historii naszych pożegnań z maturzystami zostaliśmy przez los pozbawieni możliwości osobistego pożegnania się z Wami. Do tej pory mogliśmy słowa pożegnań kierować do absolwentów naszej Szkoły podczas przygotowywanej corocznie z tej okazji uroczystej kolacji. W tym roku jest inaczej. Chcemy Wam jeszcze raz podziękować za wspólnie przeżyty czas w murach internatu. Słowa, które kierujemy do Was w tomiku absolwenckim płyną ze szczerego serca.

Julian Tuwim w swoich rozważaniach o szczęściu wypowiada bardzo

ważne słowa mówiąc: „Są dwa rodzaje szczęścia: Jedno małe – być szczęśliwym! Drugie duże – uszczęśliwiać innych!”. Pragniemy życzyć Wam, byście w swoim dorosłym życiu potrafili swoją determinacją i wytrwałością dążyć do tego jednego z największych wyzwań, jakie stawia przed Wami codzienna rzeczywistość. Pamiętajcie, że to Wy sami macie wpływ na to, czy będziecie szczęśliwi i w jakim stopniu. Szczęście nigdy nie jest gdzieś daleko, jest blisko, musicie tylko dobrze go poszukać. W naszej pamięci pozostaniecie zawsze pogodni i szczęśliwi, jak na tym zdjęciu.

Ewa Krzyżanowska i Paweł Chariasz, wychowawcy grupy maturalnej

Kochani maturzyści!

Nadszedł dla nas trudny czas pożegnania. Niestety nie możemy osobiście powiedzieć wam, jak bardzo jesteśmy wdzięczni za spędzony wspólnie czas... Przyszło Wam ukończyć nasze Liceum w trudnym czasie pandemii, ale znając was jako naszych nieustępliwych i upartych w dążeniu do sukcesów koleżanki i kolegów, wiemy, że dacie radę nadal podążać szlakiem marzeń na wybrane studia (w różne części świata!!!) Po dwóch latach w jednej szkole, ale i jednym internacie, poznaliśmy się oraz zacieśniliśmy więzi. Wszystkie chwile związane z Wami zostaną w naszej pamięci na długie lata. Staliście się częścią naszej historii, pięknej, chwilami zabawnej, pełnej radości i wzruszeń. Mamy nadzieję, że trzy lata, które spędziliście wspólnie, zaowocowały wartościowymi relacjami, wieloma wspólnymi zdjęciami w albumach, które będziecie mogli w przyszłości przeglądać z uśmiechem na twarzy, powracając do wspomnień. Dziękujemy Wam za dawanie dobrego przykładu, godną reprezentację naszej szkoły, na zawodach, olimpiadach, konkursach. Dziękujemy również za pomoc, którą nam nieśliście, za to, że nie odmawialiście nigdy wsparcia w ciężkich chwilach. Przecieraliście nam szlaki. Byliście nam przyjaciółmi, dobrymi starszymi kolegami i tworzyliście naszą internatową rodzinę. Tę utratę będzie nam ciężko znieść, ale jak powiedział Gabriel García Márquez „Nie płacz, że coś się skończyło, tylko uśmiechaj się, że ci się to przytrafiło.” ;) Pamiętajcie, że nasze życie to ciągła wędrówka, pewien jej etap skończył się właśnie dzisiaj. Życzymy wam: serdecznych uśmiechów, życzliwości, wielu

sukcesów, poczucia spełnienia, dobrej zabawy i żebyście zebrali w życiu tyle dobra, ile sami zasialiście. PS. Powodzenia na maturze! Michał Kamiński, w imieniu grupy IV

Kochani maturzyści!!!  

“Przychodzimy, odchodzimy…” - te słowa dobrze oddają to, jak nasze życie mogłoby wyglądać na osi 

czasu. Jesteśmy gdzieś, a potem nagle nas tam nie ma. Te słowa jednak zupełnie nie oddają tego, jak każdy etap 

naszego życia wygląda naprawdę. Nie oddają tego, że zostawiamy po sobie ślad wszędzie tam, gdzie byliśmy.  

Wy z pewnością zostawiliście ślad w internacie ULO (choć dla Was zawsze będzie to Internat GiLA). 

Pokazaliście nam tradycję witania nowych mieszkańców pierwszego dnia, zdradziliście, na których 

wychowawców należy szczególnie uważać po ciszy nocnej (sic!) i udowodniliście, że można liczyć na Waszą 

pomoc - nie tylko w nauce. Zostawialiście po sobie ślady, śmiejąc się w aneksach kuchennych, prowadząc 

długie rozmowy na kanapach, a nawet - tak po prostu - uśmiechając się do siebie i do nas.  

Po latach przeżytych w tym budynku na pewno zawarliście piękne przyjaźnie, nauczyliście się wielu 

rzeczy i staliście się jeszcze lepszymi ludźmi. Z całego serca dziękujemy Wam za wspólnie spędzony czas i 

życzymy Wam powodzenia na nowych drogach życia. Bądźcie otwarci i odważni, pozostawiajcie swoje ślady w 

kolejnych miejscach tak, jak zrobiliście to tutaj!!!  

Będziemy tęsknić,  

Magdalena Bródka 

w imieniu Grupy III 

Drodzy Maturzyści,

Z całego serca dziękujemy Wam za wspólnie spędzone lata, które, jak mamy nadzieję,

zostaną przez Was zapamiętane jako te owocne w wartościowe znajomości i

uniwersalne doświadczenia. Wyrażamy nadzieję, że będziecie dobrze wspominać nie

tylko nas, uczniów, ale również pedagogów i wszystkich pracowników szkoły. Już wkrótce podejdziecie do egzaminów maturalnych. Życzymy Wam, by okazały się

one dla Was proste, a świetne wyniki umożliwiły Wam, dostanie się na wymarzone

studia. Jesteśmy przekonani, że trzy lata spędzone w naszym liceum były doskonałym

wstępem do dorosłego, dojrzałego życia i nauczyły Was pokonywania przeszkód.

Życzymy Wam, byście obrali właściwą drogę w życiu, spełniali marzenia, osiągali

zamierzone cele. Powodzenia!

Ola Klicka, grupa III

I na koniec...

tekst, który miał się ukazać w tomiku absolwenckim...

KOCHANI WYCHOWANKOWIE!!!

Są rzeczy, na które nie mamy wpływu. Czas biegnie nieubłaganie. Coś się kończy i coś zaczyna. Wy- wciąż młodzi i pełni zapału do życia, my bogatsi o nowe doświadczenia, wkraczamy w kolejny etap, który jest dla nas pełen refleksji. Razem z Wami żegnamy lata spędzone wspólnie w murach internatu. Zostawiamy w naszej pamięci czas poświęcony na pracę nad sobą, na codzienną naukę, na pokonywanie własnych słabości, doskonalenie swojej wiedzy, rozwijanie uzdolnień i pasji. Czas zawierania nowych przyjaźni, poznawania nowych kolegów i koleżanek, swoich wymarzonych sympatii.

W naszych sercach szczególne miejsce zostawiamy na wspomnienia związane z Waszymi artystycznymi występami. Przygotowana przez Was kolacja wigilijna czy uroczystość pożegnania maturzystów są dla nas bardzo cennym doświadczeniem. Pokazaliście, że jesteście bardzo dojrzali, odpowiedzialni i chętni do współpracy w grupie. Każdy coś robił, był za coś odpowiedzialny. W tym miejscu chcemy bardzo podziękować Przemkowi Kociorubie i wszystkim zaangażowanym w pracę zespołu muzyczno-wokalnego za piękną oprawę muzyczną wielu koncertów i szkolnych uroczystości. Łzy wzruszenia podopiecznych Hospicjum „ŚWIATŁO” słuchających Waszych pieśni i kolęd były nagrodą za Waszą ciężką pracę. Pokazaliście, że uczucie empatii nie jest Wam obce. Pomagaliście chorym, starszym osobom, podejmowaliście prace społeczne, włączaliście się chętnie we wszelkie akcje charytatywne i wolontariackie. Rokrocznie byliście wolontariuszami Wielkiej Orkiestry

Świątecznej Pomocy. Zwierzęta z Toruńskiego Schroniska również przekonały się o Waszych dobrych sercach.

Na drogę w nowy start zabierzcie ze sobą wiarę w swoje siły i możliwości. Niech zapał, entuzjazm i ciekawość świata będą Waszym drogowskazem, byście mogli realizować swoje marzenia i życiowe plany. Życzymy Wam byście byli dumni ze swoich osiągnięć, by w Waszych sercach gościł spokój i radość, a szczęście osobiste dawało siłę pokonywać wszelkie przeciwności losu.

Odwiedzajcie nas, bo będzie nam Was brakowało. Nasze wspomnienia o Was będą wciąż żywe w naszej pamięci. Wasze zdjęcia i fotografie pomogą nam przywołać miłe wspomnienia wspólnie spędzonych lat.

Ewa Krzyżanowska i Paweł Chariasz

wychowawcy grupy maturalnej w Internacie