Osoba z uszkodzonym słuchem w podróży
-
Upload
warszawska-mapa-barier-siskom -
Category
Government & Nonprofit
-
view
182 -
download
0
Transcript of Osoba z uszkodzonym słuchem w podróży
niedosłyszący – częściowe uszkodzenie słuchu (ubytek słuchu średnio do 90 dB)
głusi – praktycznie nie słyszą, ale mówią (utrata słuchu zazwyczaj po opanowaniu mowy dźwiękowej, średnio powyżej 90 dB)
głuchoniemi – nie słyszą i nie mówią (utrata słuchu zazwyczaj od urodzenia lub powstała we wczesnym dzieciństwie średnio powyżej 90 dB).
ok. 35 tysięcy osób głuchoniemych
ok. 10 tysięcy osób głuchych
ok. 900 tysięcy osób niedosłyszących (z uszkodzonym słuchem w stopniu co najmniej umiarkowanym)
Skala tego zjawiska w Polsce
Ponadto ok. 3 milionów osób ma lekki niedosłuch, który także może stanowić problem w komunikowaniu się,
zatem podejmowane działania dotyczyć będą ok. 4 milionów potencjalnych pasażerów z uszkodzonym słuchem,
czyli ok. 10% populacji
Osoby głuchonieme – posługują się głównie lub wyłącznie językiem migowym, możliwość porozumiewania się pismem bywa bardzo ograniczona
Osoby głuche – posługują się mową dźwiękową, ale odbiór informacji może następować głównie drogą pisemną
Osoby niedosłyszące – porozumiewają się mową dźwiękową i posługują słuchem, ale wymagają komfortu akustycznego i odpowiednich środków technicznych.
Uszkodzenie słuchu jest niepełnosprawnością bardzo
często niedostrzegalną w warunkach podróży koleją.
Jeśli wszystko idzie dobrze, nie pojawia się potrzeba
komunikowania się lub dostępu do informacji – nikt
może nie zauważyć, że taka osoba skorzystała
z usług polskich kolei.
Problemy pojawiają się wtedy, kiedy
coś jest nie tak jak powinno być,
a wtedy są to zazwyczaj problemy
bardzo trudne do pokonania.
osoby głuchonieme mogą swobodnie
porozumiewać się pismem – nieprawda,
jest to dostępne tylko nielicznym
aparaty słuchowe załatwiają problem niedosłuchu czy
głuchoty – nieprawda, aparaty
tylko poprawiają sytuację,
ale nie rozwiązują problemu.
rezerwacja i zakup biletu
komunikowanie się i dostęp do informacji na dworcu
komunikowanie się i dostęp do informacji w pociągu
sytuacje awaryjne
na ogół przebiega to bez problemów, często jednak
starsze osoby często nie potrafią samodzielnie
dokonać zakupu lub nie mają dostępu do internetu
osoby głuchonieme najczęściej przygotowują parametry biletu na kartce i podają kasjerce – problem pojawia się wówczas, kiedy konieczna jest wymiana informacji – wtedy brak rozwiązania
osoby głuche wyrażają życzenie mową, w przypadku konieczności wymiany informacji kasjerka posługuje się pismem
osoby niedosłyszące wymagają komfortu akustycznego – idealnym rozwiązaniem jest okienkowa pętla indukcyjna.
Sygnał wejściowy z dowolnego źródła dźwięku (w tym przypadku z mikrofonu) przekazywany jest poprzez wzmacniacz bezpośrednio do pętli indukcyjnej. Gdy użytkownik aparatów słuchowych znajdzie się w zasięgu działania pola magnetycznego urządzenia (wewnątrz obwodu pętli) i przestawi aparat słuchowy na odbiór indukcyjny oznaczany literą „T” lub „MT”, sygnał ze źródła dźwięku dociera bezpośrednio do aparatów słuchowych, dzięki czemu pozbawiony jest wad (zniekształceń w postaci pogłosu, echa czy odbicia) wynikających z rozchodzenia się fali dźwiękowej w otoczeniu. Odbiorca dźwięków ma wrażenie, jakby mówiono mu bezpośrednio do ucha. Koszt takiej pętli jak na obrazku ok. 500 zł.
Piktogram
osoby głuchonieme – kontakt
za pomocą systemu
wideotłumaczenia
osoby głuche – kontakt na
piśmie (papier, smartfon, tablet)
osoby niedosłyszące – kontakt
przez okienkową pętlę
indukcyjną
konieczny jest monitor z kamerą, która widzi osobę głuchoniemą (urządzenie może być za szybą)
po połączeniu się przez internet z tłumaczem osoba głucha nawiązuje z nim kontakt migowy – tłumacz przekłada wypowiedzi osoby słyszącej na język migowy oraz wypowiedzi migowe osoby głuchej na język foniczny – rozmowa przebiega w zasadzie bez problemów.
usługa jest dostępna w Polsce i korzysta z niej coraz więcej instytucji publicznych.
osoby głuchonieme – wielkoformatowy monitor plazmowy z możliwością wyświetlania ważnych informacji także w języku migowym
osoby głuche – wielkoformatowy monitor plazmowy z możliwością wyświetlania ważnych informacji w formie napisów
osoby niedosłyszące – wielkoformatowy monitor plazmowy z możliwością wyświetlania ważnych informacji w formie napisów oraz stacjonarna pętla indukcyjna w pomieszczeniu poczekalni (otaczająca całe pomieszczenie lub jego część)
osoby głuchonieme – dociera tylko informacja wizualna,
w sytuacjach awaryjnych brak rozwiązania
osoby głuche – informacja wizualna i/lub
kontakt na piśmie (papier, smartfon, tablet)
osoby niedosłyszące – obniżone
głośniki, strefa odbioru
indukcyjnego na peronie
osoby głuchonieme – praktycznie brak kontaktu, w sytuacji awaryjnej kierownik pociągu powinien mieć dostęp do tłumacza on-line; należy też rozważyć możliwość szkolenia konduktorów w zakresie podstaw języka migowego
osoby głuche – kontakt na piśmie (papier, smartfon, tablet)
osoby niedosłyszące – kontakt akustyczny, także z wykorzystaniem aparatów słuchowych
z osobą głuchą lub głuchoniemą można próbować
nawiązać kontakt za pomocą smartfona wyposażonego
w opcję przekształcania głosu w pismo (aktualnie
większość taką opcję posiada)
należy posługiwać się prostymi i krótkimi zdaniami.
osoby głuchonieme – widoczna informacja
wizualna, wyświetlanie na wielkoformatowych
monitorach plazmowych informacji w języku
migowym, korzystanie z tłumacza on-line
osoby głuche – widoczna informacja
wizualna, kontakt na piśmie (papier,
smartfon, tablet)
osoby niedosłyszące – widoczna
informacja wizualna, kontakt akustyczny
bezpośredni lub przez pętlę indukcyjną.
uszkodzonym słuchem słyszy się nie tylko ciszej, ale również
inaczej, bowiem dźwięki mowy składają się z wielu częstotliwości,
natomiast uszkodzenie słuchu zazwyczaj jest różne dla różnych
częstotliwości; ewentualny odbiór mowy słuchem jest zniekształcony
aparaty słuchowe działają na bliską odległość – do ok. 2 m, dalej
zakłócenia uniemożliwiają rozumienie mowy
każda osoba z uszkodzonym słuchem chociaż trochę odczytuje
mowę z układu ust; wspomaga to rozumienie mowy, ale nie jest
w stanie zastąpić słuchu; w każdym przypadku osoba głucha musi
widzieć wyraźnie twarz osoby mówiącej, a jej rozmówca musi mówić
wyraźnie (nie przesadnie), zawsze będąc zwrócony twarzą do osoby
z uszkodzonym słuchem
osoba z uszkodzonym słuchem powinna mieć w miarę możliwości
zapewniony komfort akustyczny (cisza wokół).