136, rue de Longchamp - 75116 Paris - Tel : +33 1 56 28 57 60 - Fax: +33 1 56 28 94 66

OECD 360°

Paryż, 30 listopada 2016

1

OECD nie tylko dla wtajemniczonych

Firmowe hasło OECD „Better Policies for Better Life” powinno być wzięte na poważnie, aby

przez świat nie przetaczały się fale gniewu ludzi, którzy czują się ofiarami gospodarczej

globalizacji i przyspieszonych zmian technologicznych.

Hasło to zwraca uwagę na centralne znaczenie władz publicznych, gdyż to one odpowiadają

za polityki (policies), które rozwiązują problemy zbiorowości i dostarczają dóbr publicznych -

władz publicznych od rządu aż po lokalne samorządy, gdyż nie wszystkie problemy można

(i należy) rozwiązywać z poziomu rządowego centrum.

Hasło to przypomina również, że celem polityk (a także samych ludzi) nie jest maksymalizacja

dochodu narodowego, lecz wyższy poziom życia – diagnozowany przez wiele wskaźników,

w tym także przez odwołania do odczuć samych ludzi.

OECD publikuje co roku około 250 opracowań, raportów i książek, które stanowią

kompendium dobrych praktyk i przestróg dla władz publicznych wyprowadzonych na

podstawie obserwacji rzeczywistości społecznej i gospodarczej. Dzięki OECD można uczyć się

na cudzych błędach (i sukcesach).

W pracach OECD uczestniczy wielu Polaków – przedstawicieli naszej administracji publicznej

i ekspertów. Chociaż publikacje OECD docierają do wielu polskich instytucji, powinny trafiać

do jeszcze większej liczby instytucji i środowisk biorących udział w rozwiązywaniu problemów

publicznych.

Stałe Przedstawicielstwo RP przy OECD intensywnie pracuje na rzecz wzrostu użyteczności

OECD dla Polski. Ułatwianie krążenia opracowań OECD i zawartej w nich wiedzy jest jednym

z priorytetowych kierunków naszych działań.

Mamy nadzieję, że biuletyn, w którym sygnalizujemy niektóre z najświeższych opracowań

stanie się zachętą do samodzielnego i głębszego sięgania po materiały OECD i zawarte w nich

przykłady dobrych praktyk.

Aleksander Surdej

Ambasador, Stały Przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej przy OECD

2

Spis treści

1. Polityka ekonomiczna - Jak odciąć terrorystów od środków

finansowych?

2. Polityka ekonomiczna - Wzrost inkluzywny: na świecie i w Polsce

3. Zrównoważony rozwój - Biznes a odpowiedzialny rozwój: zasady

dobrego partnerstwa

4. Handel międzynarodowy - Globalne Forum ds. Handlu OECD

5. Polityka rozwojowa - Spotkanie Krajowych Punktów Kontaktowych

OECD ds. PCD dotyczące doświadczeń i wyzwań w zakresie

implementacji SDGs

6. Rozwój miast - Wizja przyszłości miast

7. Inwestycje - Jak zarządzać procesem dezinwestycji?

8. Współpraca rozwojowa - DAC Peer Review 2016

9. Energia - World Energy Outlook 2016 - co wiemy o roku 2040 i dlaczego

niewiele

10 . Strategia promocyjna krajów członkowskich OECD - Obchody

5. Rocznicy przystąpienia Izraela do Organizacji

3

Poliytka ekonomiczna

Jak odciąć terrorystów od środków finansowych?

Terroryzm jest powszechnie uznawany za jedno z największych globalnych zagrożeń XXI wieku.

Takie organizacje jak Al Kaida czy ISIS nie mogłyby jednak funkcjonować bez stabilnych źródeł

finansowania. Skuteczna walka z nimi musi opierać się na eliminowaniu źródeł ich finansowania,

a Grupa Zadaniowa ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF – Financial Action Task Force on

Money Laundering) zmaga się z tym problemem od ponad 25 lat.

FATF, którego sekretariat obsługuje OECD, powstał w 1989 roku i jest niezależnym podmiotem

międzyrządowym, którego zadaniem jest przygotowanie i wspieranie działań służących zwalczaniu

procederu prania pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu. Jego działania zostały

zintensyfikowane po serii zamachów terrorystycznych na początku XXI wieku. Organizacja opiera

swoje działania na wdrażaniu i egzekwowaniu międzynarodowych regulacji, a dzięki ścisłej

współpracy z Międzynarodowym Funduszem Walutowym (IMF) oraz Bankiem Światowym (WB)

wspólnie wypracowano metodologię mającą pozwolić na szacowanie stopnia, w jakim państwa

stosują się do zaleceń FATF. Sankcją za niestosowanie się do standardów przyjętych przez organizację

jest wciągnięcie na czarną listę, co prowadzi do napiętnowania na arenie międzynarodowej.

W odniesieniu do krajów, które uporczywie odmawiają współpracy w zakresie zwalczania procederu

prania brudnych pieniędzy, możliwe jest wręcz zastosowanie surowszych środków, takich jak

poddanie kraju wzmocnionemu nadzorowi lub ograniczenie zakładania instytucji finansowych na

obszarze krajów wschodzących w skład FATF i z nim współpracujących.

Grupa obejmuje 38 państw, Komisję Europejską, Radę współpracy Zatoki Perskiej oraz 8 członków

stowarzyszonych w tym Komitet Rady Europy (Moneyval), w którym wraz z Polską znajdują się nowe

państwa Unii Europejskiej. Każdego roku zmienia się w niej przewodnictwo, które w lipca 2016 roku

objęła Hiszpania. Grupa deklaruje otwartość na nowych członków, jednak członkostwo wymaga

jednoczesnego spełnienia dwóch warunków. Pod uwagę brane są kryteria makroekonomiczne:

istotny jest PKB danego państwa, wielkość rynku finansowego oraz stopień otwartości gospodarki.

Niezbędna jest również przynależność do grup regionalnych zwalczających proceder prania pieniędzy

oraz zaangażowanie w obszarze AML/CFT (Anti-Money Laundering/ Combating the Financing of

Terrorism).

Polska spełnia wszystkie wskazane kryteria akcesyjne i ubiega się o uczestnictwo w FATF. Jedyną

kwestią sporną, która utrudnia jej wejście do grupy, stanowi warunek tzw. bilansu regionalnego,

wykluczającego państwa Europy Środkowo – Wschodniej (CEE), z uwagi na nadreprezentację państw

z zachodniej Europy. W FATF nie ma jednak żadnego państwa z CEE, a Polska jest krajem

o strategicznym znaczeniu w tym regionie. W styczniu 2014 roku została wskazana przez IMF jako

jedno z 29 państw posiadających systemowo ważny sektor finansowy, uwzględniając wielkość,

wielopłaszczyznowość oraz siłę rynku finansowego danego państwa. Wśród tej wyselekcjonowanej

grupy, Polska jest jedynym państwem, który nie przynależy do FATF, dlatego należy mieć nadzieję, że

przy kolejnym oknie akcesyjnym nasz kraj dostanie zielone światło na przystąpienie do tej organizacji.

Więcej informacji: http://www.fatf-gafi.org/

/ŁB/

4

Poliytka ekonomiczna

Wzrost inkluzywny: na świecie i w Polsce

Przez wiele lat, wzrost Produktu Krajowego Brutto (PKB) stanowił jedyny wskaźnik, na który

zwracali uwagę ekonomiści i decydenci. Wraz z wybuchem gospodarczego kryzysu, coraz więcej

analityków zaczęło jednak podnosić zastrzeżenia, że równie istotna jest jego jakość. Do

powszechnego obiegu weszło pojęcie zrównoważonego rozwoju, a wraz z nim ekonomicznej

inkluzywności – tworzenia gospodarczego otoczenia, w którym wszyscy uczestniczą i mogą

czerpać korzyści.

Wzrost nie jest już celem samym w sobie, istotna jest dystrybucja korzyści z tego wzrostu. OECD

stanowczo podkreśla, że należy przeciwdziałać zachodzącemu obecnie procesowi zwiększania się

nierówności dochodowych i majątkowych. W wielu państwach organizacji stopień nierówności

znajduje się na najwyższym poziomie w historii, co rodzi wiele obaw. Mają one zarówno naturę

społeczno – polityczną, gdyż nierówności mogą prowadzić do radykalizacji i wzrostu populistycznych

nastrojów, jak również gospodarczą: hamują one popyt, a w konsekwencji wpływają na wzrost

gospodarczy.

Nierówności i ich konsekwencje społeczne stanowią niezwykle złożony problem, z którym należy

mierzyć się w kompleksowy sposób, łącząc politykę społeczną z makroekonomiczną. Dlatego OECD

przygotowało raporty: Wspólny problem – dlaczego wszyscy korzystamy na zmniejszeniu nierówności

(In it together: Why less inequality benefits all) oraz Produktywność – Nierówności (Productivity-

Inequality Nexus), w których opisanych jest szereg rekomendacji, które mają sprzyjać wzrostowi

gospodarczemu jednocześnie zmniejszając nierówności. We wskazanych dokumentach znajdują sią

sugestie dotyczące poprawy systemów edukacji poprzez nacisk na rozwój praktycznych umiejętności,

powszechne wdrażanie programów uczenia się przez cały życie (lifelong learning), stworzenie

odpowiednich zachęt do inwestycji opartych o innowacje i pobudzania przedsiębiorczości, oraz

wspierania programów wsparcia na rynku pracy.

Na tle rosnących nierówności, pozytywnie wyróżnia się Polska. Bezrobocie spadło w październiku

2016 roku do 8,3 proc, a przy tym według raportu Going for Growth 2017, Polska jest jednym

z nielicznych państw OECD, w których nierówności, mierzone współczynnikiem Giniego, zmieniały się

na przestrzeni ostatnich kilku lat z blisko 0,31 do 0,28. Nie znaczy to bynajmniej, że problem ten jest

w Polsce nieobecny: w Polsce panuje coraz powszechniejsze przekonanie dotyczące konieczności

bardziej zrównoważonego i inkluzywnego rozwoju. Świadczy o tym m.in. umieszczenie rozwoju

społecznego i terytorialnego wśród głównych filarów Strategii na Rzecz odpowiedzialnego rozwoju.

Podobnie jak OECD, Ministerstwo Rozwoju nastawia się na rozwój, który ma być oparty na solidnych

fundamentach ekonomicznych i wielowymiarowej solidarności społecznej.

Więcej informacji:

http://www.oecd.org/social/in-it-together-why-less-inequality-benefits-all-9789264235120-en.htm

http://www.oecd.org/social/productivity-equality-nexus.htm

/ŁB/

5

Zrównoważony rozwój

Biznes a odpowiedzialny rozwój: zasady dobrego partnerstwa

Od 2012 roku OECD realizuje program „All on Board for Inclusive Growth Initiative”, a od 2015

roku prowadzi the Center for Opportunity and Equality (COPE). W ramach programu „All on

Board for …” OECD uruchamia sieć Business Leaders for Inclusive Growth w celu skoordynowania

wysiłków na rzecz wzrostu dobrobytu, zmniejszania nierówności i poszerzania kręgu

beneficjentów wzrostu gospodarczego.

Chociaż firmy mają przede wszystkim odpowiedzialność za dobre wykorzystanie powierzonych im

zasobów i rentowną działalność, to ich szersza aktywność jest i zrozumiała, i niezbędna.

• Pracownicy są najcenniejszym zasobem firm. Firmy są tym bardziej produktywne, im lepiej

wykształcenia i zdrowsi są ich pracownicy. Inwestowanie w pracowników, to przyczynianie

się do realizacji szerszych celów społecznych.

• Nierówność szans szkodzi biznesowi. W samych państwach członkowskich OECD gospodarczo

nieaktywnych jest 270 milionów osób. Pozostawanie przez nich na marginesie gospodarek

ogranicza rozwój i zmniejsza dobrobyt.

• Rosnące nierówności zmniejszają możliwości 40% rodzin znajdujących się w dolnej części

podziału dochodu do utrzymywania dotychczasowego poziomu życia, zmniejsza także popyt

na nabywane przez nich dobra i usługi.

• Ubożsi konsumenci zwracają mniejszą uwagę na jakość kupowanych dóbr i skutki dla zdrowia

i środowiska takiej konsumpcji.

• Promowanie wzrostu, który przynosi owoce wielu poprawia wizerunek firm, które podejmują

takie działania i informują o tym konsumentów.

W ramach programu realizowanych jest szereg przedsięwzięć, które mają zarówno otwarty, jak

i zamknięty (skierowany wyłącznie do zapraszanych) charakter. W wyniku tych działań stworzona

zostanie baza dobrych praktyk, które ułatwiają firmom sektora prywatnego godzenie rentowności

biznesowej z inkluzywnością działań.

Więcej informacji znajduje się w Raporcie : All on Board: Making Inclusive Growth Happen (2014): http://www.oecd.org/inclusive-growth/All-on-Board-Making-Inclusive-Growth-Happen.pdf

oraz na stronach OECD Center for Opportunity and Equality (COPE):

http://www.oecd.org/inclusive-growth/about/centre-for-opportunity-and-equality/

/AS/

6

Handel międzynarodowy

Globalne Forum ds. Handlu OECD

Tegoroczna edycja Globalnego Forum ds. Handlu OECD (2 listopada 2016 r.) odbyła się pod

hasłem: „Handel międzynarodowy i inwestycje: jak nadążyć za nowymi modelami biznesowymi

oraz rozwijającą się gospodarką cyfrową?” Podobnie jak w latach ubiegłych, w spotkaniu

uczestniczyli przedstawiciele administracji rządowej, środowisk akademickich, przemysłu oraz

liczni eksperci z krajów OECD oraz państw niebędących członkami Organizacji.

Organizatorzy Forum wyszli z założenia, iż udział handlu – a w szczególności globalnych łańcuchów

wartości (GVCs) – we wzroście produktywności i rozwoju jest powiązany z otwarciem rynku dla

towarów i usług oraz z warunkami dla bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Spójność przepisów

prawnych pomiędzy poszczególnymi krajami jest również ważnym czynnikiem. Jednocześnie

zauważono, iż wkład handlu w poprawę produktywności i wzrostu maleje. Powstają więc pytania, czy

obecne międzynarodowe reżimy handlowe i inwestycyjne nadążają za innowacjami w zakresie

produktów, usług i technologii oraz jak dobrze przygotowane są rządy, aby przewidywać i reagować

na nowe technologie i modele biznesowe?

OECD odniosło się przy tym do ostatnich dyskusji na forum G20, w ramach prezydencji chińskiej.

Powyższe zagadnienia stanowiły tam istotny element szerszej debaty nt. kondycji gospodarki

światowej. G20 powołało m.in. Grupę Roboczą ds. Handlu i Inwestycji. Państwa członkowskie OECD

również zidentyfikowały te obszary jako priorytetowe, wskazując na potrzebę pogłębionej analizy

w celu wsparcia rządów na polu powiązania handlu i inwestycji ze wzrostem gospodarczym.

Poszczególne sesje Forum dotyczyły takich zagadnień, jak: powiązanie handlu i inwestycji z GVCs,

kształtowanie polityki handlowej w dobie gospodarki cyfrowej oraz zarządzanie wyzwaniami. To

ostatnie w związku z faktem, iż zarówno handel, jak i globalizacja są aktualnie obwiniane (zdaniem

OECD nieproporcjonalnie do rzeczywistego wpływu) za niski wzrost gospodarczy, bezrobocie,

stagnację wynagrodzeń i nierówności społeczne. Nie doceniane pozostają natomiast pozytywne

aspekty liberalizacji handlu i globalizacji.

Forum tradycyjnie poprzedziło regularną sesję Komitetu Handlu OECD, która odbyła się w dniach 3-4

listopada 2016 r. Poświęcono ją takim kwestiom jak współpraca z G20, handel w rolnictwie,

perspektywy w zakresie przepływów handlowych, polityki handlowej i reform strukturalnych, czy

handel towarami i usługami w kontekście SDGs i COP21.

Więcej informacji: http://www.oecd.org/tad/events/global-forum-trade.htm

/AL/

7

Polityka rozwojowa

Spotkanie Krajowych Punktów Kontaktowych OECD ds. PCD

dotyczące doświadczeń i wyzwań w zakresie implementacji SDGs

W dniu 28 października 2016 r. po raz 11 odbyło się z inicjatywy OECD spotkanie Krajowych

Punktów Kontaktowych ds. spójności polityki na rzecz rozwoju (PCD – Policy Coherence for

Development). Spotkanie miało na celu wymianę doświadczeń dot. wyzwań związanych

z koniecznością wzmacniania spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju (PCSD), dla

realizacji SDGs; wymianę wiedzy nt. różnych podejść krajowych do monitoringu postępów

w zakresie PCSD oraz identyfikację, w jaki sposób spójność instytucjonalna i dotycząca polityk

może być wzmocniona poprzez system wzajemnych ocen OECD (peer reviews).

Sesję otworzył Zastępca Sekretarza-Generalnego OECD, Douglas Frantz. Podkreślił duże ambicje

OECD w odniesieniu do udziału w realizacji Agendy na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030

i przyświecającej jej celów (SDGs). Wspomniał o finalizowanym właśnie Planie Działania OECD dot.

SDGs. Jako jeden z możliwych, kluczowych obszarów działania OECD na rzecz SDGs wymienił

statystyki. W spotkaniu aktywny udział wzięli przedstawiciele departamentów OECD

odpowiedzialnych za gospodarkę, środowisko i statystyki, nawiązując przede wszystkim do tematyki

integracji SDGs z tradycyjnymi przeglądami Organizacji.

W celu wsparcia dyskusji, Sekretariat OECD przygotował dwa dokumenty bazowe:

• „Budowanie spójności polityki na rzecz realizacji SDGs: pierwsze kroki w dziewięciu krajach

OECD” – materiał odnosi się do pierwszych kroków w zakresie implementacji SDGs

z perspektywy PCSD podjętych przez dziewięć wybranych krajów, które zdecydowały się na

prezentację VNRs (Voluntary National Reviews) podczas spotkania HLPF w lipcu 2016r.

• „Śledzenie postępów dla SDG 17.14 - Enhance policy coherence for sustainable development

– przełożenie globalnych aspiracji na cele i wskaźniki narodowe” – opracowanie przedstawia

rozważania nt. monitoringu spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju na

poziomie krajowym, w kontekście wytycznych Ram dla PCSD. Analizuje jednocześnie różne

rodzaje wskaźników OECD, które pomagają państwom w ocenie spójności polityk.

Sugestie dot. dalszych prac i działań dotyczyły Ram dla PCSD, dorocznej publikacji PCSD – „Better

Policies for Sustainable Development”, Partnerstwa PCSD i przygotowań do wydarzenia

towarzyszącego HLPF w 2017r.

Więcej informacji: http://www.oecd.org/pcd/

/AL/

8

Rozwój miast

Wizja przyszłości miast

Jak ukierunkować rozwój miasta, jak planować i uwzględniać potrzeby mieszkańców w polityce

miejskiej.

Rozwój urbanistyczny to jeden z elementów polityki regionalnej pastwa, jednak nie sprowadza się

jedynie do zagospodarowania przestrzennego, budowy obwodnicy i ilości metrów kwadratowych

przestrzeni zielonej przypadającej na jednego mieszkańca. To kompleksowa nauka i sztuka

zarządzania, która bierze pod uwagę potrzeby mieszkańców, ich wiek, pochodzenie, stopień i rodzaj

wykluczenia, planowanie inwestycji, skuteczność dostarczenia usług miejskich, edukacji, transportu

i, ostatecznie, odczucia zadowolenia mieszkańców. Inaczej – inkluzywne podejście do rozwoju miast,

w OECD omawiane jako koncept Inclusive growth in cities oraz Champion mayors for inclusive

growth.

Kampania Inclusive growth in cities powstała przy ścisłej współpracy z Fundacją Toma Forda i skupia

się na zwalczaniu nierówności oraz podnoszeniu świadomości społeczeństwa w zakresie tworzenia

polityk miejskich i konieczności angażowania wszystkich mieszkańców.

Analizy OECD i gwałtowny rozwój metropolii pokazują, że obecnie odpowiedzialność za rozwój miast

i warunki życia ich mieszkańców wcale nie spada na rząd centralny. Wręcz przeciwnie. Wśród państw

OECD średnio 40% wydatków ponoszona jest przez samorządy lub inne władze lokalne, z czego

większość w obszarach gospodarki i edukacji, dziedzinach o największym potencjale generowania

nierówności społecznych. Decyzje władz samorządowych o kolejnych fazach inwestycji

w infrastrukturę i połączenia komunikacyjne przekładają się na rynek pracy, mobilność zawodową

oraz mobilność osób starszych. Szeroko prowadzone konsultacje społeczne dają pogląd na potrzeby

wszystkich grup mieszkańców, ale także kreują subiektywne odczucia samych obywateli, na odczucie

zadowolenia i dobrych warunków życia (tzw. well-being indicator).

20 listopada w Paryżu odbyło się kolejne spotkanie burmistrzów świadomych swojej roli

i zadeklarowanych zwolenników inkluzyjnego rozwoju miast. Przyjęto deklarację, która zawiera dobre

praktyki i zobowiązania do dbania o rozwój miast i ich mieszkańców m.in. wsparcie dla wczesnej

edukacji, aktywizacja osób starszych, współpraca z lokalnymi MŚP, poprawa warunków życia

i zatrudnienia dla najsłabiej wykształconych i osób o najniższym dochodzie, budownictwo społeczne,

integracja obszarów peryferyjnych.

Już 50 burmistrzów z miast na całym świecie zostało zaproszonych do udziału w inicjatywie

i szerzeniu wiedzy na temat inkluzywnego rozwoju miast, m.in. władze Warszawy. Warto jednak, aby

wiedza i dobre praktyki były dalej rozpowszechniane.

Obejrzyj film o skutkach wyłączenia społeczno-ekonomicznego dla miast:

https://www.youtube.com/watch?v=616hEIjCfFI&feature=player_embedded

Więcej o kampanii Inclusive growth in cities: http://www.oecd.org/inclusive-growth/events/launch-

of-the-inclusive-growth-in-cities-campaign.htm

/IB/

9

Inwestycje

Jak zarządzać procesem dezinwestycji?

Czy wycofanie kapitału, zamknięcie linii produkcyjnej, decyzja o wycofaniu się z rynku muszą

oznaczać jedynie porażkę? Coraz częściej mówimy o uwzględnianiu dezinwestycji w strategiach

długoterminowych przedsiębiorstw, zwłaszcza przedsiębiorstw wielonarodowych. Ten aspekt biorą

pod lupę analitycy OECD.

Sekretariat OECD rozpoczął wstępną analizę posiadanych danych dotyczących funkcjonowania

przedsiębiorstw wielonarodowych. Prace wpisują się w szersze działania oceniające rolę inwestycji

w globalnych łańcuchach wartości i ich wpływ na tworzenie nowych miejsc pracy i rozwój

gospodarczy.

Sekretariat szacuje, że w co najmniej ¼ inwestycji pojawia się zjawisko dezinwestycji, w różnej formie

(zamykanie filii, bankructwo, połączenie działów, sprzedaż, przeformułowanie kierunków

strategicznych). Obserwuje się wzrost takich działań w okresie kryzysu ekonomicznego, jednak

niekoniecznie stanowią one ilustrację problemów finansowych trapiących inwestora, a często są

działaniem zmieniającym strategię rozwoju przedsiębiorstwa. Decyzja o sprzedaży lub przesunięciu

produkcji do innej lokalizacji wpisuje się tak samo w strategie przedsiębiorstw, co decyzja

o zainwestowaniu lub wejściu na inny rynek. Według badania przeprowadzonego przez EY w 2016 r.,

49% badanych przedsiębiorstw planowało wycofanie inwestycji w ciągu następnych dwóch lat.

W ocenie Sekretariatu trendy dezinwestowania należy analizować ze względu na wpływ na lokalne

rynki pracy i aktywność gospodarczą, jak i szeroki zakres występowania tego zjawiska. Obserwuje się

także zbieżność występowania decyzji o dezinwestycjach w poszczególnych regionach lub obszarach.

Zrozumienie motywacji do podjęcia takich decyzji jest kluczowe i może przyczynić się do wyrównania

poziomu inwestycji w ujęciu regionu, jak przełożyć się na odpowiednią politykę kraju. Skuteczna

analiza musiałaby obejmować m.in. różne branże produkcji, sektory usług, zmiany technologiczne

w danej dziedzinie, sposób wycofania kapitału, typ przedsiębiorstwa i sposób podejmowania takich

decyzji, czynnik czasu. W niektórych drastycznych przypadkach, decyzje mogą być podyktowane

sytuacją polityczną bądź działaniami rządu, np. zapowiedzią zmian regulacyjnych.

Projekt ma poszukiwać także odpowiedzi na pytanie o najbardziej skuteczne rozwiązania utrzymujące

inwestycje, poprzez odpowiednie wskazanie i oszacowanie czynników decydujących o zmianach

w strategiach inwestycyjnych.

Szerzej o pracach OECD w dziedzinie inwestycji:

https://www.oecd.org/investment/investment-policy/

Obszerne opracowanie OECD opisujące strategie wsparcia polityki inwestycyjnej Supporting

Investment in Knowledge Capital, Growth and Innovation, 2013 r.:

http://www.oecd-ilibrary.org/industry-and-services/supporting-investment-in-knowledge-capital-

growth-and-innovation_9789264193307-en

/IB/

10

Współpraca rozwojowa

DAC Peer Review 2016

Komitet Pomocy Rozwojowej OECD (DAC OECD) przeprowadził w 2016 r. pierwszy od czasu

przystąpienia Polski do DAC w 2013 r. tzw. Przegląd Partnerski (Peer Review) programu współpracy

rozwojowej naszego kraju. Finałem tej procedury był posiedzenie DAC 10 listopada 2016 r., na

którym delegacji Polski przewodniczyła Pani Minister Joanna Wronecka, podsekretarz stanu

w MSZ, nadzorująca m. in. program współpracy rozwojowej.

Komitet Pomocy Rozwojowej przeprowadza okresowe (w przypadku każdego państwa dokonywane

są średnio co 4-5 lat) przeglądy programów współpracy rozwojowej. Celem tej procedury jest

poprawienie jakości i efektywności polityk współpracy rozwojowej oraz systemu zarządzania pomocą

rozwojową.

Przegląd jest przygotowywany i realizowany przez zespół składający się z przedstawicieli Sekretariatu

(Dyrekcji ds. Współpracy Rozwojowej) OECD oraz po 2 reprezentantów z 2 państw członkowskich

DAC nominowanych na funkcję „egzaminatora” (w przypadku Polski były to Austria i Portugalia). Kraj

podlegający przeglądowi przygotowuje memorandum przedstawiające założenia strategiczne swojej

polityki rozwojowej, cele priorytetowe i zasady implementacji. Następnie zespół egzaminacyjny

wizytuje dany kraj przeprowadzając rozmowy w ministerstwach, innych agendach rządowych,

parlamentach, a także spotykając się z przedstawicielami organizacji pozarządowych.

Przeprowadzane są również rozmowy i wizyty w krajach beneficjentach, podczas których sprawdza

się praktyczne efekty programów pomocowych.

Następnie Sekretariat przygotowuje projekt raportu, który jest podstawą dyskusji podczas

całodziennego, formalnego posiedzenia DAC. W jej rezultacie powstaje dokument zawierający

najważniejsze ustalenia i rekomendacje (Main Findings and Recommendations) zatwierdzany przez

członków Komitetu. Stanowi on punkt odniesienia w kolejnym cyklu przeglądowym.

Cała procedura jest poufna, jednak dokument końcowy jest publikowany i przedstawiany na

publicznej prezentacji (z udziałem przedstawicieli DAC) w danym kraju. W praktyce odbywa się to nie

wcześniej, niż po 2 miesiącach, zatem w przypadku Polski nastąpi to prawdopodobnie na początku

2017 r.

Więcej informacji: http://www.oecd.org/dac/peer-reviews/

/MŁ/

11

Energia

World Energy Outlook 2016 – co wiemy o roku 2040 i dlaczego niewiele

Prognozowanie w energetyce, tak jak każde poważne wyobrażenie sobie przyszłości, polega na

analizie wyników różnych modeli, nic lepszego świat jeszcze nie wymyślił. – Ktoś niezwykle biegły

w sztuce modelowania quasi-matematycznego tworzy narzędzie quasi-uniwersalne i przy tysiącach

możliwych zmiennych (którymi trzeba nakarmić model) rozwiązuje zagadkę jutra quasi-arbitralnie.

Nie inaczej jest w przypadku najbardziej wyczekiwanej prognozy rynku energii na świecie – World

Energy Outlook Międzynarodowej Agencji Energetycznej (International Energy Agency, IEA). Czy

w 2040 r. (taki jest horyzont analizy) otworzywszy tegoroczny Outlook będziemy czytać o otaczającej

nas rzeczywistości? – Według wszelkiego prawdopodobieństwa (także ocenianego modelowo)

najpewniej nie. Tylko czy to będzie znaczyło, że prognozowanie nie ma sensu? Po stokroć nie!

Podczas niezwykle ciekawej, zamkniętej dla osób postronnych prezentacji publikacji, w przededniu jej

oficjalnego debiutu w Londynie, pomysłodawca serii WEO, główny jej recenzent i obecny szef IEA dr

Fatih Birol był niezwykle szczery. – There is no single story about the future of energy, only policies

will determine where we go from today. I to jest sedno rzeczy, które sprawia, że sektor energii jest

tak fascynujący - bo tak żywy, zależny od tysięcy decyzji, mód i trendów: każdy nośnik energii ma

odbiorcę.

Można wobec tego wyprowadzić wniosek, że najlepsze prognozy energetyczne na świecie – jest

przecież kilka wartościowych – nie tyle są prognozami (czyli wynikiem analizy zmiennych), ile

poradnikami unikania zaniedbań, słusznie uważanych za największe ryzyko w sektorze.

Tegoroczny World Energy Outlook mówi nam np. co się stanie jeżeli wszystkie zapowiedzi działań

proklimatycznych państw, przyrzeczone podczas historycznego COP21 w Paryżu w 2015 r. zostaną

wdrożone – niewiele się stanie: udział paliw kopalnych w bilansie energetycznym świata spadnie

z 81% dzisiaj do 74% w 2040 r. WEO 2016 ostrzega nas jednak, że jeżeli zaniedbamy wdrożenia

czystszych metod używania paliw stałych i nie zmienimy sposobu ich zużycia, konsekwencje –

zwłaszcza w zakresie lokalnego zanieczyszczenia powietrza – mogą być katastrofalne.

World Energy Outlook 2016 w sposób szczególny zwraca nam uwagę na kwestie innowacji w sektorze

energii – Fatih Birol zapytany przez jednego z uczestników wspomnianego spotkania co poradziłby

rządzącym gdyby miał 30 sekund na ich przekonanie, odpowiedział: „innowacje i nic więcej!”

Niech więc nauką z prognozowania energetycznego będzie nie tyle wiara w te czy inne projekcje, ale

raczej ich krytyczne czytanie w zakresie unikania zaniedbań. World Energy Outlook 2016 także nie

jest szklaną kulą ale na pewno wyśmienitym kompendium unikania pułapek w sektorze energii.

10-stronicowe streszczenie World Energy Outlook:

http://www.iea.org/publications/freepublications/publication/WEO2016_ExecutiveSummary_Polish

version.pdf

/MK/

12

Strategia promocyjna krajów członkowskich OECD

Obchody 5. rocznicy przystąpienia Izraela do Organizacji

Obchody przypadającego w 2016 roku jubileuszu rozpoczęła oficjalna wizyta Sekretarza

Generalnego OECD w Jerozolimie. Angel Gurria dokonał prezentacji czwartego przeglądu

gospodarki Izraela (OECD Economic Survey of Israel) i najnowszego raportu poświęconego

pomiarom i ocenie dobrobytu w Izraelu (Measuring and Assessing Well-being in Israel). Obchody

izraelskiej akcesji wieńczy publikacja (21 listopada) raportu OECD nt. MŚP i polityki

przedsiębiorczości Izraela (SME and Entrepreneurship Policy in Israel 2016).

Od czasu przystąpienia Izraela do Organizacji (7 września 2010 r.) OECD opublikowało - oprócz

przeglądów gospodarczych tego kraju - 8 raportów dotyczących m.in., zatrudnienia, polityki

podatkowej, edukacji, zdrowia, środowiska, prawa (ochrony) konkurencji oraz zarządzania

korporacyjnego Izraela:

- Employment and Skills Strategies in Israel (12.08.2015)

- Global Forum on Transparency and Exchange of Information for Tax Purposes Peer Reviews: Israel

2014 Phase 2: Implementation of the Standard in Practice (29.10.2014)

- A Skills Beyond School Review of Israel (10.06.2014)

- Review of Recent Developments and Progress in Labour Market and Social Policy in Israel Slow

Progress Towards a More Inclusive Society (23.05.2013)

- OECD Reviews of Health Care Quality: Israel 2012. Raising Standards (28.11.2012)

- OECD Environmental Performance Reviews: Israel 2011 (10.11.2011)

- Competition Law and Policy Reviews in Israel (03.11.2011)

- Corporate Governance in Israel 2011 (28.03.2011)

Raport SME and Entrepreneurship Policy in Israel 2016 analizuje skuteczność działań Izraela

w zakresie pobudzania MŚP oraz przedsiębiorczości, a także przedstawia zalecenia dla polityki rządu.

Raport stwierdza dualizm gospodarki Izraela, w której wysoko rozwinięte firmy i MŚP w dziedzinie

R&D oraz kapitału podwyższonego ryzyka (venture capital finance), współistnieją z tradycyjnymi

przedsiębiorstwami o niskiej produktywności i niskim poziomie wzrostu. Raport rekomenduje

przyjęcie narodowej strategii na rzecz MŚP oraz wdrożenie polityki pobudzania przedsiębiorczości,

a także dokonanie nowych, międzyresortowych uzgodnień w sprawach, m.in.: zwiększenia szerokiego

dostępu ludności oraz firm do: kredytu, innowacji, edukacji w zakresie przedsiębiorczości oraz

podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Raport ukazał się w serii przeglądów OECD nt. MŚP i polityki przedsiębiorczości, dokonywanych

w krajach, które wyraziły zainteresowanie zewnętrzną oceną wyzwań dla wdrażanych przez siebie

polityk. Przeglądy takie zrealizowano w Polsce, Kanadzie, Meksyku, Rosji, Tajlandii i Włoszech.

Przegląd Izraela odbył się na wniosek izraelskiego Organu Centralnego MŚP, w imieniu rządu Izraela.

Więcej informacji: http://dx.doi.org/10.1787/9789264262324-en

/DS/

13

OECD 360°

Stałe Przedstawicielstwo RP

przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju

KONTAKT:

136, rue de Longchamp

75116 Paris

Tel. +33 (0)1 56 28 57 60

Fax. +33 (0)1 56 28 94 66

� Aby wejść na stronę internetową placówki: http://www.paryzoecd.msz.gov.pl � Aby skontaktować się z placówką: paryz.oecd.sekretariat@msz.gov.pl

Jeżeli nie życzą sobie Państwo otrzymywać tego typu informacji, prosimy o e-maila zwrotnego pod wyżej

wymieniony adres z informacją „proszę o usunięcie mojego adresu z listy adresatów”