Obserwatorium astronomiczne UMK w

Piwnicach

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu – ośrodek astronomiczny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kształcący studentów Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej, a także służący obserwacji kosmosu, badaniom naukowym, popularyzacji wiedzy o wszechświecie.

Obserwatorium założone zostało staraniem prof. Władysława Dziewulskiego i prof. Wilhelminy Iwanowskiej, pracowników naukowych toruńskiego uniwersytetu, a poprzednio Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Wystąpili oni z apelem o pomoc w wyposażeniu tworzonej placówki. W 1947 uzyskali od Harvard College Observatory astrograf Drapera pochodzący z 1891 roku. Podjęto decyzję o zlokalizowaniu obserwatorium astronomicznego w miejscowości Piwnice, ok. 13 km na północ od Torunia. Pomiedzy Piwnicami, a Toruniem znajduje się pas lasów, w tym rezerwat przyrody Las Piwnicki o obszarze ponad 37 ha, ograniczający wpływ miasta na obserwacje.

Historia

Obserwatorium Astronomiczne UMK mieści się w zabytkowym dworze z końca XIX wieku. Do jego wyposażenia należą m.in.

teleskop Schmidta-Cassegraina o średnicy 90 cm, teleskop Cassegraina o średnicy 60 cm. Obserwatorium posiada także dwa nowoczesne radioteleskopy: Mniejszy z nich, o średnicy 15 m został oddany do użytku w

1979, większy o średnicy 32 m w 1994 (jest to największy

radioteleskop w Europie Środkowej). Oba radioteleskopy są częścią światowego systemu VLBI i

pracują w międzynarodowej sieci obserwacji kosmosu. Centrum położone jest w malowniczym parku. Zorganizowane

grupy wycieczkowe mają możliwość zwiedzania Centrum.

Wyposażenie

32 metrowy radioteleskop

Astrograf Drapera

Pawilon z teleskopem Schmidta-Cassegraina

Obiekt astronomiczny okrążający gwiazdę lub pozostałości gwiezdne, w którego wnętrzu nie zachodzą reakcje termojądrowe*, wystarczająco duży, aby uzyskać prawie okrągły kształt oraz osiągnąć dominację w przestrzeni wokół swojej orbity. W odróżnieniu od gwiazd świecących światłem własnym, planety świecą światłem odbitym.

Planeta

*Reakcja termojądrowa, synteza jądrowa lub fuzja jądrowazjawisko polegające na złączeniu się dwóch lżejszych jąder w jedno cięższe, często z uwolnieniem dużej ilości energii.

Układ Słoneczny

Stożek wulkaniczny – wulkan, wzniesienie o stożkowatym kształcie, utworzone z lawy lub materiałów piroklastycznych, wydobywających się z wylotu komina wulkanicznego w czasie erupcji centralnej. W wyniku kolejnych erupcji kształt i wielkość stożka mogą ulegać zmianom, w wierzchołkowej partii może utworzyć się krater lub kaldera.

Stożek wulkaniczny

Bryły możemy spotkać w astronomii, planety są w kształcie kul, a w geologii stożki wulkaniczne przypominają ścięty stożek.

Bryły w astronomii i geologii

www.wikipedia.pl

Bibliografia

KONIEC