Objawienie

swietego Jana

św. Jan

przekład ks. J. Wujka, wraz z tekstem łacińskim Vulgatam Clementinam

1

Wstęp. (1,1-3)

1

1 Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu

Bóg, aby wyjawił sługom jego, "co się ma

stać" wkrótce i oznajmił przez poselstwo

anioła swojego słudze swemu Janowi, 2

który wydał świadectwo o słowie Boga i o

świadectwie Jezusa Chrystusa, cokolwiek

widział. 3 Błogosławiony, który czyta i

słucha słów proroctwa tego i zachowuje to,

co w nim jest napisane : albowiem czas jest

blisko.

CZĘŚĆ I

(1,4 - 3,22)

A. LISTY DO SIEDMIU KOŚCIOŁÓW

Pozdrowienie siedmiu kościołów.

4 Jan, siedmiu kościołom w Azji : Łaska

wam i pokój od tego, "który jest," i który był

i który przyjdzie i od siedmiu duchów,

stojących przed stolicą jego; 5 i od Jezusa

Chrystusa, który jest "wiernym świadkiem,"

pierworodnym z umarłych i "książęciem

królów ziemi," on nas umiłował i obmył nas

z grzechów naszych we krwi swojej 6 i

uczynił nas "królestwem i kapłanami Bogu" i

Ojcu swojemu : jemu chwała i panowanie na

wieki wieków. Amen. 7 "Oto idzie z

obłokami i ujrzy" go wszelkie oko i ci co go

przebili. "I będą nad nim płakać wszystkie

pokolenia ziemi." Tak. Amen. 8 Jam Alfa i

Omega początek i koniec, mówi Pan Bóg,

"który jest" i który był i który przyjdzie :

"Wszechmogący."

WIDZENIE SYNA CZŁOWIECZEGO.

9 Ja, Jan, brat wasz i uczestnik ucisku i w

królestwie i w cierpliwości w Chrystusie

Jezusie, byłem na wyspie zwanej Patmos, dla

słowa bożego i świadectwa Jezusa. 10 Byłem

w duchu w dzień Pański i usłyszałem za sobą

głos silny jakby trąby, 11 mówiącej : Co

widzisz, napisz w księdze i poślij siedmiu

1

1 Apocalypsis Jesu Christi, quam dedit illi

Deus palam facere servis suis, quæ oportet

fieri cito : et significavit, mittens per

angelum suum servo suo Joanni, 2 qui

testimonium perhibuit verbo Dei, et

testimonium Jesu Christi, quæcumque vidit.

3 Beatus qui legit, et audit verba prophetiæ

hujus, et servat ea, quæ in ea scripta sunt :

tempus enim prope est.

4 Joannes septem ecclesiis, quæ sunt in Asia.

Gratia vobis, et pax ab eo, qui est, et qui erat,

et qui venturus est : et a septem spiritibus qui

in conspectu throni ejus sunt : 5 et a Jesu

Christo, qui est testis fidelis, primogenitus

mortuorum, et princeps regum terræ, qui

dilexit nos, et lavit nos a peccatis nostris in

sanguine suo, 6 et fecit nos regnum, et

sacerdotes Deo et Patri suo : ipsi gloria et

imperium in sæcula sæculorum. Amen. 7

Ecce venit cum nubibus, et videbit eum

omnis oculus, et qui eum pupugerunt. Et

plangent se super eum omnes tribus terræ.

Etiam : amen. 8 Ego sum alpha et omega,

principium et finis, dicit Dominus Deus : qui

est, et qui erat, et qui venturus est,

omnipotens.

9 Ego Joannes frater vester, et particeps in

tribulatione, et regno, et patientia in Christo

Jesu : fui in insula, quæ appellatur Patmos,

propter verbum Dei, et testimonium Jesu : 10

fui in spiritu in dominica die, et audivi post

me vocem magnam tamquam tubæ, 11

dicentis : Quod vides, scribe in libro : et

2

kościołom w Azji : Efezowi i Smyrnie i

Pergamowi i Tiatyrze i Sardom i Filadelfii i

Laodycei. 12 I obróciłem się, żeby zobaczyć

głos, mówiący ze mną. A obróciwszy się,

ujrzałem siedem świeczników złotych, 13 a

w pośrodku siedmiu świeczników złotych

"podobnego do Syna Człowieczego,

obleczonego w długą szatę i przepasanego

przez pierś pasem złotym. 14 A "głowa jego i

włosy były jasne jak wełna" biała i "jak

śnieg, a oczy jego jak płomień ognia." 15 "I

nogi jego podobne do mosiądzu"

rozpalonego "i głos jego jak głos wielu wód."

16 A miał w swej prawej ręce siedem gwiazd

i z ust jego wychodził miecz z obu stron

ostry, a oblicze jego jak słońce świecące w

swej mocy. 17 gdy go ujrzałem, upadłem do

nóg jego jakby martwy. I położył swą

prawicę na mnie, mówiąc : Nie bój się ; "ja

jestem pierwszy i ostateczny," 18 żywy a

byłem umarły i oto jestem żyjący na wieki

wieków i mam klucze śmierci i otchłani. 19

Napisz więc, co widziałeś i co jest i "co się

ma dziać potem." 20 Tajemnica siedmiu

gwiazd, które widziałeś w prawej ręce mojej

i siedem świeczników złotych: siedem

gwiazd, to aniołowie siedmiu kościołów, a

siedem świeczników, to siedem kościołów.

2

LIST DO KOŚCIOŁA W EFEZIE.

1 Aniołowi kościoła w Efezie napisz : To

mówi ten, co trzyma siedem gwiazd w

prawicy swej, a chodzi między siedmiu

złotymi świecznikami: 2 Znam sprawy twoje

i pracę i cierpliwość twoją i że nie możesz

ścierpieć złych i wystawiłeś na próbę tych,

co się podają za Apostołów, a nie są i

znalazłeś ich kłamcami. 3 I masz cierpliwość

i nieustraszenie cierpiałeś dla imienia mego.

4 Ale mam przeciwko tobie, że opuściłeś

twoją pierwszą miłość. 5 Pamiętaj przeto,

skąd wypadłeś i czyń pokutę i spełniaj

uczynki jak pierwej. Jeśli nie, przyjdę do

ciebie i poruszę świecznik twój z miejsca

swego, jeśli nie będziesz czynił pokuty. 6

mitte septem ecclesiis, quæ sunt in Asia,

Epheso, et Smyrnæ, et Pergamo, et Thyatiræ,

et Sardis, et Philadelphiæ, et Laodiciæ. 12 Et

conversus sum ut viderem vocem, quæ

loquebatur mecum : et conversus vidi septem

candelabra aurea : 13 et in medio septem

candelabrorum aureorum, similem Filio

hominis vestitum podere, et præcinctum ad

mamillas zona aurea : 14 caput autem ejus, et

capilli erant candidi tamquam lana alba, et

tamquam nix, et oculi ejus tamquam flamma

ignis : 15 et pedes ejus similes auricalco,

sicut in camino ardenti, et vox illius

tamquam vox aquarum multarum : 16 et

habebat in dextera sua stellas septem : et de

ore ejus gladius utraque parte acutus exibat :

et facies ejus sicut sol lucet in virtute sua. 17

Et cum vidissem eum, cecidi ad pedes ejus

tamquam mortuus. Et posuit dexteram suam

super me, dicens : Noli timere : ego sum

primus, et novissimus, 18 et vivus, et fui

mortuus, et ecce sum vivens in sæcula

sæculorum : et habeo claves mortis, et

inferni. 19 Scribe ergo quæ vidisti, et quæ

sunt, et quæ oportet fieri post hæc. 20

Sacramentum septem stellarum, quas vidisti

in dextera mea, et septem candelabra aurea :

septem stellæ, angeli sunt septem

ecclesiarum : et candelabra septem, septem

ecclesiæ sunt.

2

1 Angelo Ephesi ecclesiæ scribe : Hæc dicit,

qui tenet septem stellas in dextera sua, qui

ambulat in medio septem candelabrorum

aureorum : 2 Scio opera tua, et laborem, et

patientiam tuam, et quia non potes sustinere

malos : et tentasti eos, qui se dicunt apostolos

esse, et non sunt : et invenisti eos mendaces :

3 et patientiam habes, et sustinuisti propter

nomen meum, et non defecisti. 4 Sed habeo

adversum te, quod caritatem tuam primam

reliquisti. 5 Memor esto itaque unde

excideris : et age pœnitentiam, et prima opera

fac : sin autem, venio tibi, et movebo

candelabrum tuum de loco suo, nisi

pœnitentiam egeris. 6 Sed hoc habes, quia

3

Ale to masz, że nienawidzisz uczynków

nikolaitów, których i ja nienawidzę. 7 Kto

ma uszy, niech słucha, co Duch mówi

kościołom : Zwycięzcy dam "jeść z drzewa

życia," które jest "w raju Boga" mojego.

DO KOŚCIOŁA W SMYRNIE.

8 I aniołowi kościoła w Smyrnie napisz : To

mówi "pierwszy i ostatni," który był umarł, a

żyje. 9 Znam ucisk twój i ubóstwo twoje, ale

jesteś bogaty i że cię znieważają ci, co się

uważają za żydów, a nie są, lecz są zborem

szatana. 10 I Nic się nie bój tego, co masz

cierpieć. Oto diabeł ma wrzucić niektórych z

was do ciemnicy, aby was doświadczyć i

będziecie mieli ucisk przez dziesięć dni.

Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec

życia. 11 Kto ma uszy, niech słucha, co Duch

mówi kościołom: Zwycięzcy nie wyrządzi

szkody śmierć powtórna.

DO KOŚCIOŁA W PERGAMIE.

12 Aniołowi zaś kościoła w Pergamie napisz

: To mówi ten, co ma miecz z obydwu stron

ostry: 13 Wiem, gdzie mieszkasz, gdzie jest

stolica szatana i trzymasz się imienia mojego

i nie zaparłeś się wiary mojej. W te dni

Antypas, świadek mój wierny, był zabity u

was, gdzie szatan mieszka. 14 Ale mam

nieco przeciwko tobie, że masz tam

trzyrnających się nauki Balaama, który uczył

Balaka siać zgorszenie "wśród synów

Izraelskich, żeby jedli i oddawali się

rozpuście" ; 15 tak masz i ty trzymających

się nauki nikolaitów. 16 Zatem czyń pokutę;

a jeśli nie, przyjdę do ciebie wkrótce i będę

walczył z nimi mieczem ust moich. 17 Kto

ma uszy, niech słucha, co Duch mówi

kościołom : Zwycięzcy dam mannę ukrytą i

dam mu kamyk biały, a na kamyku napisane

imię nowe, którego nikt nie zna, tylko ten, co

otrzymuje.

odisti facta Nicolaitarum, quæ et ego odi. 7

Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat

ecclesiis : Vincenti dabo edere de ligno vitæ,

quod est in paradiso Dei mei.

8 Et angelo Smyrnæ ecclesiæ scribe : Hæc

dicit primus, et novissimus, qui fuit mortuus,

et vivit : 9 Scio tribulationem tuam, et

paupertatem tuam, sed dives es : et

blasphemaris ab his, qui se dicunt Judæos

esse, et non sunt, sed sunt synagoga Satanæ.

10 Nihil horum timeas quæ passurus es. Ecce

missurus est diabolus aliquos ex vobis in

carcerem ut tentemini : et habebitis

tribulationem diebus decem. Esto fidelis

usque ad mortem, et dabo tibi coronam vitæ.

11 Qui habet aurem, audiat quid Spiritus

dicat ecclesiis : Qui vicerit, non lædetur a

morte secunda.

12 Et angelo Pergami ecclesiæ scribe : Hæc

dicit qui habet rhomphæam utraque parte

acutam : 13 Scio ubi habitas, ubi sedes est

Satanæ : et tenes nomen meum, et non

negasti fidem meam. Et in diebus illis

Antipas testis meus fidelis, qui occisus est

apud vos ubi Satanas habitat. 14 Sed habeo

adversus te pauca : quia habes illic tenentes

doctrinam Balaam, qui docebat Balac mittere

scandalum coram filiis Israël, edere, et

fornicari : 15 ita habes et tu tenentes

doctrinam Nicolaitarum. 16 Similiter

pœnitentiam age : si quominus veniam tibi

cito, et pugnabo cum illis in gladio oris mei.

17 Qui habet aurem, audiat quid Spiritus

dicat ecclesiis : Vincenti dabo manna

absconditum, et dabo illi calculum candidum

: et in calculo nomen novum scriptum, quod

nemo scit, nisi qui accipit.

4

DO KOŚCIOŁA W TIATYRZE.

18 I aniołowi kościoła w Tiatyrze napisz : To

mówi Syn Boży, który ma "oczy jak płomień

ognia, a nogi jego podobne do mosiądzu" :

19 Znam uczynki twoje i wiarę i miłość

twoją i posługiwanie i cierpliwość twoją i

czyny twoje ostatnie liczniejsze niż dawne.

20 Lecz mam nieco przeciwko tobie, że

niewieście Jezabeli, która podaje się za

prorokinię, pozwalasz uczyć i zwodzić sługi

moje, żeby " się oddawali rozpuście i jedli

rzeczy bałwanom ofiarowane." 21 I dałem jej

czas, aby pokutę czyniła, a nie chce

pokutować za rozpustę swoją. 22 Oto rzucę

ją na łoże, a którzy z nią cudzołożą, będą w

ucisku bardzo wielkim, jeśli nie będą

pokutowali za uczynki swoje. 23 I dzieci jej

pobiję śmiercią i poznają wszystkie kościoły,

że ja jestem, "który badam nerki i serca" i

oddam "każdemu z was według uczynków

jego." Wam zaś 24 i innym, co jesteście w

Tiatyrze, mówię : Którzykolwiek nie mają tej

nauki i tym, co nie poznali, jak mówią,

głębin szatańskich, nie włożę na was innego

ciężaru; 25 wszelako ten, co macie, znoście,

aż przyjdę 26 Kto by zwyciężył i zachował

aż do końca dzieła moje, dam mu

zwierzchność "nad narodami 27 i będzie

nimi rządził laską żelazną, a jak naczynie

garncarskie będą pokruszone," 28 jak i ja

otrzymałem od Ojca mojego i dam mu

gwiazdę zaranną. 29 Kto ma uszy, niech

słucha, co mówi Duch kościołom.

3

DO KOŚCIOŁA W SARDES.

1 Aniołowi zaś kościoła w Sardes napisz : To

mówi ten, co ma siedem duchów bożych i

siedem gwiazd : Znam uczynki twoje, że

masz imię żyjącego, ale jesteś umarły. 2

Bądź czujny i utwierdzaj resztki, które

wymierają Albowiem nie znajduję uczynków

twoich doskonałych przed Bogiem moim. 3

Pamiętaj, więc, jak otrzymałeś i słyszałeś i

zachowuj i czyń pokutę. Jeśli więc nie

będziesz czuwał, przyjdę do ciebie jak

złodziej, a nie dowiesz się, o której godzinie

18 Et angelo Thyatiræ ecclesiæ scribe : Hæc

dicit Filius Dei, qui habet oculos tamquam

flammam ignis, et pedes ejus similes

auricalco : 19 Novi opera tua, et fidem, et

caritatem tuam, et ministerium, et patientiam

tuam, et opera tua novissima plura prioribus.

20 Sed habeo adversus te pauca : quia

permittis mulierem Jezabel, quæ se dicit

propheten, docere, et seducere servos meos,

fornicari, et manducare de idolothytis. 21 Et

dedi illi tempus ut pœnitentiam ageret : et

non vult pœnitere a fornicatione sua. 22 Ecce

mittam eam in lectum : et qui mœchantur

cum ea, in tribulatione maxima erunt, nisi

pœnitentiam ab operibus suis egerint. 23 Et

filios ejus interficiam in morte, et scient

omnes ecclesiæ, quia ego sum scrutans renes,

et corda : et dabo unicuique vestrum

secundum opera sua. Vobis autem dico, 24 et

ceteris qui Thyatiræ estis : quicumque non

habent doctrinam hanc, et qui non

cognoverunt altitudines Satanæ,

quemadmodum dicunt, non mittam super vos

aliud pondus : 25 tamen id quod habetis,

tenete donec veniam. 26 Et qui vicerit, et

custodierit usque in finem opera mea, dabo

illi potestatem super gentes, 27 et reget eas in

virga ferrea, et tamquam vas figuli

confringentur, 28 sicut et ego accepi a Patre

meo : et dabo illi stellam matutinam. 29 Qui

habet aurem, audiat quid Spiritus dicat

ecclesiis.

3

1 Et angelo ecclesiæ Sardis scribe : Hæc dicit

qui habet septem spiritus Dei, et septem

stellas : Scio opera tua, quia nomen habes

quod vivas, et mortuus es. 2 Esto vigilans, et

confirma cetera, quæ moritura erant. Non

enim invenio opera tua plena coram Deo

meo. 3 In mente ergo habe qualiter acceperis,

et audieris, et serva, et pœnitentiam age. Si

ergo non vigilaveris, veniam ad te tamquam

fur et nescies qua hora veniam ad te. 4 Sed

habes pauca nomina in Sardis qui non

5

przyjdę do ciebie. 4 Lecz masz trochę osób w

Sardes, które nie pokalały szat swoich i

chodzić będą ze mną w bieli, gdyż godne są.

5 Zwycięzca tak będzie obleczony w szaty

białe i nie wymażę imienia jego z księgi

życia i wyznam imię jego przed Ojcem moim

i przed aniołami jego. 6 Kto ma uszy, niech

słucha, co Duch mówi kościołom.

DO KOŚCIOŁA W FILADELFII.

7 I aniołowi kościoła w Filadelfii napisz: To

mówi Święty i Prawdziwy, który ma "klucz

Dawida, który otwiera i nikt nie zamyka,

zamyka i nikt nie otwiera." 8 Znam uczynki

twoje Oto zostawiłem przed tobą drzwi

otwarte, których nikt me może zamknąć,

gdyż moc masz małą i zachowałeś słowo

moje i nie zaparłeś się imienia mojego. 9 Oto

ze zboru szatana dam tych, co się nazywają

żydami, a nie są, lecz kłamią; oto sprawię, że

oni "przyjdą i pokłonią się przed stopami

twymi" i poznają, "że ja ciebie umiłowałem."

10 Ponieważ zachowałeś naukę o

cierpliwości mojej i ja ciebie zachowam w

godzinę doświadczenia, które przyjdzie na

cały świat, aby doświadczać mieszkańców

ziemi. 11 Oto przyjdę wkrótce: trzymaj, co

masz, żeby nikt nie wziął korony twojej. 12

Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga

mego i więcej z niej na zewnątrz nie wyjdzie

i napiszę na nim imię Boga mego i "imię

miasta" Boga mego, nowego Jeruzalem,

zstępującego z nieba od Boga mego 1 moje

"imię nowe." 13 Kto ma uszy, niech słucha,

co Duch mówi kościołom.

DO KOŚCIOŁA W LAODYCEI.

14 Aniołowi zaś kościoła w Laodycei napisz

: To mówi Amen, "świadek wierny" i

prawdziwy, który jest "początkiem

stworzenia" bożego: 15 Znam sprawy twoje,

że nie jesteś ani zimny, ani gorący. Bodajbyś

był zimny, albo gorący! 16 Ale że jesteś letni

i ani zimny, ani gorący, pocznę cię wyrzucać

z ust moich. 17 Przecież mówisz : Jestem

bogaty i wzbogaciłem się i niczego nie

potrzebuję, a nie wiesz, że ty jesteś nędzarz

pożałowania godzien i ubogi i ślepy i nagi:

inquinaverunt vestimenta sua : et ambulabunt

mecum in albis, quia digni sunt. 5 Qui

vicerit, sic vestietur vestimentis albis, et non

delebo nomen ejus de libro vitæ, et

confitebor nomen ejus coram Patre meo, et

coram angelis ejus. 6 Qui habet aurem,

audiat quid Spiritus dicat ecclesiis.

7 Et angelo Philadelphiæ ecclesiæ scribe :

Hæc dicit Sanctus et Verus, qui habet clavem

David : qui aperit, et nemo claudit : claudit,

et nemo aperit : 8 Scio opera tua. Ecce dedi

coram te ostium apertum, quod nemo potest

claudere : quia modicam habes virtutem, et

servasti verbum meum, et non negasti nomen

meum. 9 Ecce dabo de synagoga Satanæ, qui

dicunt se Judæos esse, et non sunt, sed

mentiuntur : ecce faciam illos ut veniant, et

adorent ante pedes tuos : et scient quia ego

dilexi te, 10 quoniam servasti verbum

patientiæ meæ, et ego servabo te ab hora

tentationis, quæ ventura est in orbem

universum tentare habitantes in terra. 11

Ecce venio cito : tene quod habes, ut nemo

accipiat coronam tuam. 12 Qui vicerit,

faciam illum columnam in templo Dei mei, et

foras non egredietur amplius : et scribam

super eum nomen Dei mei, et nomen civitatis

Dei mei novæ Jerusalem, quæ descendit de

cælo a Deo meo, et nomen meum novum. 13

Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat

ecclesiis.

14 Et angelo Laodiciæ ecclesiæ scribe : Hæc

dicit : Amen, testis fidelis et verus, qui est

principium creaturæ Dei. 15 Scio opera tua :

quia neque frigidus es, neque calidus :

utinam frigidus esses, aut calidus : 16 sed

quia tepidus es, et nec frigidus, nec calidus,

incipiam te evomere ex ore meo : 17 quia

dicis : Quod dives sum, et locupletatus, et

nullius egeo : et nescis quia tu es miser, et

miserabilis, et pauper, et cæcus, et nudus. 18

Suadeo tibi emere a me aurum ignitum

6

18 Radzę ci, abyś sobie kupił u mnie złota w

ogniu doświadczonego, żebyś się wzbogacił i

żebyś się ubrał w szaty białe, żeby się nie

okazywała sromota nagości twojej ; a namaż

maścią oczy twoje, abyś widział. 19 Ja tych

"karcę i karzę, których miłuję." Bądź więc

gorliwy i pokutuj. 20 Oto stoję u drzwi i

kołaczę ; jeśli kto usłyszy głos mój i otworzy

mi drzwi ; wejdę do niego i będę z nim

ucztował, a on ze mną. 21 Zwycięzcy

pozwolę zasiąść z sobą na tronie moim jak i

ja też zwyciężyłem i zasiadłem z Ojcem

moim na tronie jego. 22 Kto ma uszy, niechaj

słucha, co Duch mówi kościołom.

CZĘŚC II

(4,1-19,10)

WIDZENIA SYMBOLICZNE

PRZYSZŁYCH WALK KOŚCIOŁA.

A. SIEDEM PIECZĘCI.

PRZED STOLICĄ BOŻĄ.

4

1 Potem widziałem, a oto drzwi otwarte w

niebie i głos pierwszy, który usłyszałem

jakby trąby przemawiającej do mnie,

mówiący: Wstąp tutaj, a pokażę ci, co się ma

piać potem 2 Natychmiast przeniosłem się w

duchu : oto stolica postawiona była w niebie,

a "na stolicy siedzący." 3 I ten, co siedział,

był podobny z wyglądu do kamienia jaspisu i

sardiusza i "tęcza była wokoło stolicy,"

podobna z wyglądu do szmaragdu. 4 A

wokoło stolicy było dwadzieścia cztery

stolice, a na tronach siedziało dwudziestu

czterech starców, ubranych w szaty białe, a

na głowach ich korony złote. 5 I z tronu

wychodziły "błyskawice i głosy i gromy" i

siedem lamp gorzało przed tronem - to

siedem duchów bożych.

probatum, ut locuples fias, et vestimentis

albis induaris, et non appareat confusio

nuditatis tuæ, et collyrio inunge oculos tuos

ut videas. 19 Ego quos amo, arguo, et

castigo. Æmulare ergo, et pœnitentiam age.

20 Ecce sto ad ostium, et pulso : si quis

audierit vocem meam, et aperuerit mihi

januam, intrabo ad illum, et cœnabo cum illo,

et ipse mecum. 21 Qui vicerit, dabo ei sedere

mecum in throno meo : sicut et ego vici, et

sedi cum Patre meo in throno ejus. 22 Qui

habet aurem, audiat quid Spiritus dicat

ecclesiis.

4

1 Post hæc vidi : et ecce ostium apertum in

cælo, et vox prima, quam audivi tamquam

tubæ loquentis mecum, dicens : Ascende huc,

et ostendam tibi quæ oportet fieri post hæc. 2

Et statim fui in spiritu : et ecce sedes posita

erat in cælo, et supra sedem sedens. 3 Et qui

sedebat similis erat aspectui lapidis jaspidis,

et sardinis : et iris erat in circuitu sedis

similis visioni smaragdinæ. 4 Et in circuitu

sedis sedilia viginti quatuor : et super thronos

viginti quatuor seniores sedentes,

circumamicti vestimentis albis, et in

capitibus eorum coronæ aureæ. 5 Et de

throno procedebant fulgura, et voces, et

tonitrua : et septem lampades ardentes ante

thronum, qui sunt septem spiritus Dei.

7

CZTERY ZWIERZĘTA.

6 A przed stolicą jakby morze szklane,

podobne do kryształu, a "w pośrodku stolicy"

i "wokoło stolicy cztery zwierzęta, pełne

oczu" z przodu i z tyłu. 7 I zwierzę pierwsze

podobne do lwa, a drugie zwierzę podobne

do cielca, a trzecie zwierzę, mające oblicze

jakby człowieka, a czwarte zwierzę podobne

do orła latającego. 8 I każde z czworga

zwierząt miało po sześć skrzydeł, a wokoło i

wewnątrz pełne jest oczu i odpoczynku nie

miały we dnie i w nocy, mówiąc : "Święty,

Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący,"

który był i "który jest" i który ma przyjść. 9 I

gdy owe zwierzęta oddawały chwałę i cześć i

dziękczynienie "siedzącemu na stolicy,

żyjącemu na wieki wieków," 10 dwudziestu

czterech starców upadało przed siedzącym na

tronie i kłaniali się żyjącemu na wieki

wieków i rzucali korony swe przed tronem,

mówiąc : 11 Godzien jesteś, Panie, Boże

nasz, otrzymać chwałę i cześć i moc, bo ty

stworzyłeś wszystkie rzeczy 1 z woli twojej

były i stworzone zostały.

5

KSIĘGA ZAPIECZĘTOWANA I

BARANEK.

1 I widziałem w prawej ręce "siedzącego na

tronie księgę zapisaną wewnątrz i zewnątrz,

zapieczętowaną" siedmiu pieczęciami. 2 I

widziałem anioła mocnego, wołającego

głosem donośnym: Kto jest godzien

otworzyć księgę i rozłamać jej pieczęcie? 3 I

nikt nie mógł ani w niebie, ani na ziemi, ani

pod ziemią otworzyć księgi, ani na nią

patrzeć. 4 I płakałem bardzo, że nikt nie

znalazł się godny otworzyć księgi, ani na nią

patrzeć. 5 Jeden zaś ze starców rzekł mi : Nie

płacz, oto zwyciężył lew z pokolenia Judy,

potomek Dawida i otworzy księgę i rozwiąże

siedem jej pieczęci. 6 I widziałem : a oto w

pośrodku tronu i czworga zwierząt i wśród

starców Baranek stojący jakby zabity,

mający siedem rogów i siedem oczu - to

siedem duchów bożych, posłanych na całą

ziemię.

6 Et in conspectu sedis tamquam mare

vitreum simile crystallo : et in medio sedis, et

in circuitu sedis quatuor animalia plena

oculis ante et retro. 7 Et animal primum

simile leoni, et secundum animal simile

vitulo, et tertium animal habens faciem quasi

hominis, et quartum animal simile aquilæ

volanti. 8 Et quatuor animalia, singula eorum

habebant alas senas : et in circuitu, et intus

plena sunt oculis : et requiem non habebant

die ac nocte, dicentia : Sanctus, Sanctus,

Sanctus Dominus Deus omnipotens, qui erat,

et qui est, et qui venturus est. 9 Et cum darent

illa animalia gloriam, et honorem, et

benedictionem sedenti super thronum,

viventi in sæcula sæculorum, 10 procidebant

viginti quatuor seniores ante sedentem in

throno, et adorabant viventem in sæcula

sæculorum, et mittebant coronas suas ante

thronum, dicentes : 11 Dignus es Domine

Deus noster accipere gloriam, et honorem, et

virtutem : quia tu creasti omnia, et propter

voluntatem tuam erant, et creata sunt.

5

1 Et vidi in dextera sedentis supra thronum,

librum scriptum intus et foris, signatum

sigillis septem. 2 Et vidi angelum fortem,

prædicantem voce magna : Quis est dignus

aperire librum, et solvere signacula ejus ? 3

Et nemo poterat neque in cælo, neque in

terra, neque subtus terram aperire librum,

neque respicere illum. 4 Et ego flebam

multum, quoniam nemo dignus inventus est

aperire librum, nec videre eum. 5 Et unus de

senioribus dixit mihi : Ne fleveris : ecce vicit

leo de tribu Juda, radix David, aperire

librum, et solvere septem signacula ejus. 6 Et

vidi : et ecce in medio throni et quatuor

animalium, et in medio seniorum, Agnum

stantem tamquam occisum, habentem cornua

septem, et oculos septem : qui sunt septem

spiritus Dei, missi in omnem terram.

8

7 I przyszedł i wziął księgę z prawicy

siedzącego na tronie.

ANIOŁOWIE I STWORZENIA WIELBIĄ

BARANKA.

8 I gdy otworzył księgę, cztery zwierzęta i

dwudziestu czterech starców upadło przed

Barankiem, każdy z nich miał cytry i czasze

złote, pełne wonności, są to modlitwy

świętych. 9 I śpiewali pieśń nową, mówiąc:

Godzien jesteś, Panie, otrzymać księgę i

otworzyć jej pieczęcie, bo zostałeś zabity i

odkupiłeś nas dla Boga przez krew swoją z

wszelkiego pokolenia i języka i ludu i narodu

10 i uczyniłeś nas Bogu naszemu królestwem

i kapłanami i będziemy królować na ziemi.

11 I widziałem 1 słyszałem głos wielu

aniołów wokoło tronu i zwierząt i starców, a

była ich liczba tysiące tysięcy, 12

mówiących głosem donośnym : Godzien jest

Baranek, który był zabity, otrzymać moc i

bóstwo i mądrość i siłę i cześć i chwałę i

błogosławieństwo. 13 A wszelkie stworzenie,

które jest w niebie i na ziemi i pod ziemią i

co jest na morzu i co w nim, słyszałem, jak

wszyscy mówili : Siedzącemu na tronie i

Barankowi błogosławieństwo i cześć i

chwała i potęga na wieki wieków. 14 I cztery

zwierzęta mówiły : Amen. A dwudziestu

czterech starców upadło na oblicza swoje i

pokłoniło się żyjącemu na wieki wieków.

6

OTWARCIE PIERWSZYCH CZTERECH

PIECZĘCI.

1 I widziałem, że Baranek otworzył jedną z

siedmiu pieczęci i słyszałem jak jedno z

czterech zwierząt mówiło jakby głosem

gromu: Przyjdź i patrz. 2 I widziałem, a oto

"koń biały" i siedzący na nim miał łuk i dano

mu wieniec i wyszedł zwycięsko, aby

zwyciężyć. 3 I gdy otworzył drugą pieczęć,

słyszałem drugie zwierzę mówiące: Przyjdź i

patrz. 4 I wyszedł inny "koń ryży" i

siedzącemu na nim dane było, aby zabrał

pokój z ziemi i żeby jedni drugich zabijali i

7 Et venit : et accepit de dextera sedentis in

throno librum.

8 Et cum aperuisset librum, quatuor animalia,

et viginti quatuor seniores ceciderunt coram

Agno, habentes singuli citharas, et phialas

aureas plenas odoramentorum, quæ sunt

orationes sanctorum : 9 et cantabant

canticum novum, dicentes : Dignus es,

Domine, accipere librum, et aperire signacula

ejus : quoniam occisus es, et redemisti nos

Deo in sanguine tuo ex omni tribu, et lingua,

et populo, et natione : 10 et fecisti nos Deo

nostro regnum, et sacerdotes : et regnabimus

super terram. 11 Et vidi, et audivi vocem

angelorum multorum in circuitu throni, et

animalium, et seniorum : et erat numerus

eorum millia millium, 12 dicentium voce

magna : Dignus est Agnus, qui occisus est,

accipere virtutem, et divinitatem, et

sapientiam, et fortitudinem, et honorem, et

gloriam, et benedictionem. 13 Et omnem

creaturam, quæ in cælo est, et super terram,

et sub terra, et quæ sunt in mari, et quæ in eo

: omnes audivi dicentes : Sedenti in throno,

et Agno, benedictio et honor, et gloria, et

potestas in sæcula sæculorum. 14 Et quatuor

animalia dicebant : Amen. Et viginti quatuor

seniores ceciderunt in facies suas : et

adoraverunt viventem in sæcula sæculorum.

6

1 Et vidi quod aperuisset Agnus unum de

septem sigillis, et audivi unum de quatuor

animalibus, dicens tamquam vocem tonitrui :

Veni, et vide. 2 Et vidi : et ecce equus albus,

et qui sedebat super illum, habebat arcum, et

data est ei corona, et exivit vincens ut

vinceret. 3 Et cum aperuisset sigillum

secundum, audivi secundum animal, dicens :

Veni, et vide. 4 Et exivit alius equus rufus :

et qui sedebat super illum, datum est ei ut

sumeret pacem de terra, et ut invicem se

9

dano mu miecz wielki. 5 I gdy otworzył

trzecią pieczęć, słyszałem trzecie zwierzę

mówiące: Przyjdź i patrz. I oto "koń kary," a

siedzący na nim miał szalę w ręce swojej. 6 I

słyszałem jakby głos w pośrodku czworga

zwierząt mówiących : Miarka pszenicy za

denara i trzy miarki jęczmienia za denara, a

nie czyń szkody oliwie i winu. 7 A gdy

otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos

czwartego zwierzęcia mówiącego : Przyjdź i

patrz. 8 A oto koń blady, a siedzącemu na

nim na imię śmierć i piekło szło za nim i

dana mu jest moc nad czterema częściami

ziemi, aby zabijał mieczem, głodem i

śmiercią i przez zwierzęta ziemskie.

PIĄTA I SZÓSTA PIECZĘĆ.

9 I gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem

pod ołtarzem dusze pobitych dla słowa

bożego i dla świadectwa, które miały. 10 I

wołały głosem wielkim, mówiąc: Dokądże,

Panie (święty i prawdziwy), nie wydajesz

wyroku i nie mścisz krwi naszej nad tymi, co

mieszkają na ziemi? 11 I dano im po szacie

białej i powiedziano im, aby jeszcze zostały

w spokoju przez krótki czas aż się dopełni

liczba współsług i braci ich, którzy mają być

zabici jak i oni. 12 I widziałem, gdy otworzył

szóstą pieczęć, a oto powstało wielkie

trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak

wór włosienny i cały księżyc stał się jak

krew 13 i "gwiazdy z nieba spadły" na

ziemię, jak drzewo figowe zrzuca swe

niedojrzałe owoce, gdy nim zatrzęsie wiatr

wielki. 14 I niebo ustąpiło jak "księga

zwinięta" i każda góra i wyspy zostały

poruszone z miejsc swoich, 15 a królowie

ziemi i książęta i wodzowie i bogaci i

mocarze i każdy niewolnik i wolny pokryli

się "w jamach i w skałach" gór. 16 "I mówią

do gór i skał : Padnijcie na nas i zakryjcie

nas" przed obliczem siedzącego na tronie i

od gniewu Baranka, 17 gdyż "przyszedł

dzień wielki gniewu" ich "i któż będzie mógł

się ostać przed gniewem ?"

interficiant, et datus est ei gladius magnus. 5

Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi

tertium animal, dicens : Veni, et vide. Et ecce

equus niger : et qui sedebat super illum,

habebat stateram in manu sua. 6 Et audivi

tamquam vocem in medio quatuor animalium

dicentium : Bilibris tritici denario et tres

bilibres hordei denario, et vinum, et oleum ne

læseris. 7 Et cum aperuisset sigillum

quartum, audivi vocem quarti animalis

dicentis : Veni, et vide. 8 Et ecce equus

pallidus : et qui sedebat super eum, nomen

illi Mors, et infernus sequebatur eum, et data

est illi potestas super quatuor partes terræ,

interficere gladio, fame, et morte, et bestiis

terræ.

9 Et cum aperuisset sigillum quintum, vidi

subtus altare animas interfectorum propter

verbum Dei, et propter testimonium, quod

habebant : 10 et clamabant voce magna,

dicentes : Usquequo Domine (sanctus et

verus), non judicas, et non vindicas

sanguinem nostrum de iis qui habitant in

terra ? 11 Et datæ sunt illis singulæ stolæ

albæ : et dictum est illis ut requiescerent

adhuc tempus modicum donec compleantur

conservi eorum, et fratres eorum, qui

interficiendi sunt sicut et illi. 12 Et vidi cum

aperuisset sigillum sextum : et ecce

terræmotus magnus factus est, et sol factus

est niger tamquam saccus cilicinus : et luna

tota facta est sicut sanguis : 13 et stellæ de

cælo ceciderunt super terram, sicut ficus

emittit grossos suos cum a vento magno

movetur : 14 et cælum recessit sicut liber

involutus : et omnis mons, et insulæ de locis

suis motæ sunt : 15 et reges terræ, et

principes, et tribuni, et divites, et fortes, et

omnis servus, et liber absconderunt se in

speluncis, et in petris montium : 16 et dicunt

montibus, et petris : Cadite super nos, et

abscondite nos a facie sedentis super

thronum, et ab ira Agni : 17 quoniam venit

dies magnus iræ ipsorum : et quis poterit

stare ?

10

7

PIECZĘTOWANIE WYBRANYCH.

1 Potem widziałem czterech aniołów,

stojących "na czterech krańcach ziemi,"

wstrzymujących "cztery wiatry" ziemskie,

aby nie wiały na ziemię ani na morze, ani na

żadne drzewo. 2 I widziałem innego anioła,

wstępującego od wschodu słońca, mającego

pieczęć Boga żywego i zawołał głosem

wielkim do czterech aniołów, którym

pozwolono szkodzić ziemi i morzu, 3

mówiąc : Nie szkodźcie ziemi i morzu ani

drzewom, dopóki nie popieczętujemy sług

Boga naszego na czołach ich. 4 I słyszałem

liczbę pieczętowanych : sto czterdzieści

cztery tysiące pieczętowanych z wszystkich

pokoleń synów izraelskich. 5 Z pokolenia

Judy dwanaście tysięcy pieczętowanych, z

pokolenia Rubena dwanaście tysięcy

pieczętowanych, z pokolenia Gada

dwanaście tysięcy pieczętowanych, 6 z

pokolenia Asera dwanaście tysięcy

pieczętowanych, z pokolenia Neftalima

dwanaście tysięcy pieczętowanych, z

pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy

pieczętowanych, 7 z pokolenia Symeona

dwanaście tysięcy pieczętowanych, z

pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy

pieczętowanych, z pokolenia Isachara

dwanaście tysięcy pieczętowanych, 8 z

pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy

pieczętowanych, z pokolenia Józefa

dwanaście tysięcy pieczętowanych, z

pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy

pieczętowanych.

WIDOK WSZYSTKICH ZBAWIONYCH.

9 Potem widziałem rzeszę wielką, której nikt

nie mógł przeliczyć, z wszystkich narodów i

pokoleń i ludów i języków - ci stojąc przed

tronem i przed obliczem Baranka,

przyodziani w szaty białe i palmy w ręku ich,

10 wołali głosem donośnym, mówiąc:

Zbawienie naszemu Bogu, który siedzi na

tronie i Barankowi. 11 A wszyscy aniołowie

stali około tronu i starców i czworga zwierząt

i padli przed tronem na twarze swoje, i

7

1 Post hæc vidi quatuor angelos stantes super

quatuor angulos terræ, tenentes quatuor

ventos terræ, ne flarent super terram, neque

super mare, neque in ullam arborem. 2 Et

vidi alterum angelum ascendentem ab ortu

solis, habentem signum Dei vivi : et clamavit

voce magna quatuor angelis, quibus datum

est nocere terræ et mari, 3 dicens : Nolite

nocere terræ, et mari, neque arboribus,

quoadusque signemus servos Dei nostri in

frontibus eorum. 4 Et audivi numerum

signatorum, centum quadraginta quatuor

millia signati, ex omni tribu filiorum Israël. 5

Ex tribu Juda duodecim millia signati : ex

tribu Ruben duodecim millia signati : ex

tribu Gad duodecim millia signati : 6 ex tribu

Aser duodecim millia signati : ex tribu

Nephthali duodecim millia signati : ex tribu

Manasse duodecim millia signati : 7 ex tribu

Simeon duodecim millia signati : ex tribu

Levi duodecim millia signati : ex tribu

Issachar duodecim millia signati : 8 ex tribu

Zabulon duodecim millia signati : ex tribu

Joseph duodecim millia signati : ex tribu

Benjamin duodecim millia signati.

9 Post hæc vidi turbam magnam, quam

dinumerare nemo poterat, ex omnibus

gentibus, et tribubus, et populis, et linguis :

stantes ante thronum, et in conspectu Agni,

amicti stolis albis, et palmæ in manibus

eorum : 10 et clamabant voce magna,

dicentes : Salus Deo nostro, qui sedet super

thronum, et Agno. 11 Et omnes angeli

stabant in circuitu throni, et seniorum, et

quatuor animalium : et ceciderunt in

11

pokłon oddali Bogu, 12 mówiąc : Amen.

Błogosławieństwo i chwała i mądrość

i.dziękczynienie, cześć i moc i siła Bogu

naszemu na wieki wieków. Amen. 13 I jeden

ze starców odezwał się i rzekł mi : Kim są ci

przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? 14

I rzekłem mu : Panie mój, ty wiesz. I rzekł

mi : Ci są, co przyszli z wielkiego ucisku i

"obmyli szaty swoje" i wybielili je w krwi

Baranka ; 15 dlatego są przed tronem Boga i

służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a

ten, co siedzi na tronie, będzie mieszkał

wśród nich. 16 "Nie będą więcej łaknąć ani

pragnąć, ani nie dokuczy im słońce, ani

żadne gorąco" ; 17 ponieważ Baranek, który

jest w pośrodku tronu, będzie nimi rządził i

poprowadzi ich do źródeł wód życia i Bóg

otrze z ich oczu wszelką łzę."

8

SIÓDMA PIECZĘĆ.

B. SIEDEM TRĄB.

SIEDMIU ANIOŁÓW Z TRĄBAMI.

1 I gdy otworzył siódmą pieczęć, nastało

milczenie na niebie, jakby przez pół godziny.

2 I widziałem siedmiu aniołów, stojących

przed obliczem Boga i dano im siedem trąb.

3 I pewien anioł przyszedł i stanął przed

ołtarzem, mając kadzielnicę złotą i dano mu

wiele kadzidła, aby złożył z modlitwami

wszystkich świętych na ołtarz złoty, który

jest przed stolicą Boga. 4 I wstąpił dym

kadzidła z modlitw świętych z ręki anioła

przed Boga. 5 I wziął anioł kadzielnicę i

napełnił ją ogniem z ołtarza i rzucił na ziemię

i powstały gromy i głosy i błyskawice i

wielkie trzęsienie ziemi. 6 I siedmiu aniołów,

którzy mieli siedem trąb, przygotowało się,

aby trąbić.

conspectu throni in facies suas, et

adoraverunt Deum, 12 dicentes : Amen.

Benedictio, et claritas, et sapientia, et

gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo

Deo nostro in sæcula sæculorum. Amen. 13

Et respondit unus de senioribus et dixit mihi :

Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt ? et

unde venerunt ? 14 Et dixi illi : Domine mi,

tu scis. Et dixit mihi : Hi sunt, qui venerunt

de tribulatione magna, et laverunt stolas suas,

et dealbaverunt eas in sanguine Agni. 15 Ideo

sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac

nocte in templo ejus : et qui sedet in throno,

habitabit super illos : 16 non esurient, neque

sitient amplius, nec cadet super illos sol,

neque ullus æstus : 17 quoniam Agnus, qui in

medio throni est, reget illos et deducet eos ad

vitæ fontes aquarum, et absterget Deus

omnem lacrimam ab oculis eorum.

8

1 Et cum aperuisset sigillum septimum,

factum est silentium in cælo, quasi media

hora. 2 Et vidi septem angelos stantes in

conspectu Dei : et datæ sunt illis septem

tubæ. 3 Et alius angelus venit, et stetit ante

altare habens thuribulum aureum : et data

sunt illi incensa multa, ut daret de orationibus

sanctorum omnium super altare aureum,

quod est ante thronum Dei. 4 Et ascendit

fumus incensorum de orationibus sanctorum

de manu angeli coram Deo. 5 Et accepit

angelus thuribulum, et implevit illud de igne

altaris, et misit in terram : et facta sunt

tonitrua, et voces, et fulgura, et terræmotus

magnus. 6 Et septem angeli, qui habebant

septem tubas, præparaverunt se ut tuba

canerent.

12

GŁOS PIERWSZYCH CZTERECH TRĄB.

7 I pierwszy anioł zatrąbił i powstał grad i

ogień zmieszany z krwią i został rzucony na

ziemię i trzecia część ziemi została spalona i

trzecia część drzew zgorzała i wszelka trawa

zielona spłonęła. 8 I drugi anioł zatrąbił i

jakby wielka góra, płonąca ogniem,

wrzucona została w morze i trzecia część

morza stała się krwią 9 i trzecia część z tych

stworzeń, co żyją w morzu pozdychała i

trzecia część okrętów zginęła. 10 I zatrąbił

anioł trzeci i spadła z nieba wielka gwiazda,

gorejąca jak pochodnia i upadła na trzecią

część rzek i na źródła wód; 11 a gwiazda ma

imię : Piołun i trzecia część wód zmieniła się

w piołun i wielu ludzi pomarło od wód, gdyż

stały się gorzkie. 12 I zatrąbił anioł czwarty i

porażona została trzecia część słońca i trzecia

część księżyca i trzecia część gwiazd, tak że

ich trzecia część się zaćmiła i przez trzecią

część dnia nie było światła i podobnie w

nocy. 13 I widziałem i słyszałem głos

jednego orła, lecącego przez środek nieba,

wołającego donośnym głosem : Biada, blada,

biada mieszkańcom ziemi z powodu głosów

innych trzech aniołów, którzy mieli zatrąbić.

9

NA GŁOS PIĄTEJ WYCHODZI

SZARAŃCZA.

1 I zatrąbił piąty anioł i widziałem gwiazdę,

która z nieba spadła na ziemię i dano jej

klucz od studni przepaścistej. 2 I otworzyła

studnię przepaścistą i "wzniósł się dym" ze

studni jak "dym z pieca" wielkiego i zaćmiło

się słońce i powietrze od dymu studni. 3 I z

dymu studni wyszły szarańcze na ziemię i

dano im moc, jak mają skorpiony ziemskie. 4

I rozkazano im, żeby nie szkodziły trawie

ziemi ani żadnej zieleni, ani żadnemu

drzewu, ale tylko ludziom, którzy nie mają

pieczęci bożej na czołach swoich. 5 I

dozwolono im, nie żeby ich zabijały, lecz

męczyły przez pięć miesięcy i męka ich jak

męka po skorpionie, gdy ukąsi człowieka. 6 I

7 Et primus angelus tuba cecinit, et facta est

grando, et ignis, mista in sanguine, et missum

est in terram, et tertia pars terræ combusta

est, et tertia pars arborum concremata est, et

omne fœnum viride combustum est. 8 Et

secundus angelus tuba cecinit : et tamquam

mons magnus igne ardens missus est in mare,

et facta est tertia pars maris sanguis, 9 et

mortua est tertia pars creaturæ eorum, quæ

habebant animas in mari, et tertia pars

navium interiit. 10 Et tertius angelus tuba

cecinit : et cecidit de cælo stella magna,

ardens tamquam facula, et cecidit in tertiam

partem fluminum, et in fontes aquarum : 11

et nomen stellæ dicitur Absinthium, et facta

est tertia pars aquarum in absinthium ; et

multi hominum mortui sunt de aquis, quia

amaræ factæ sunt. 12 Et quartus angelus tuba

cecinit : et percussa est tertia pars solis, et

tertia pars lunæ, et tertia pars stellarum, ita ut

obscuraretur tertia pars eorum, et diei non

luceret pars tertia, et noctis similiter. 13 Et

vidi, et audivi vocem unius aquilæ volantis

per medium cæli dicentis voce magna : Væ,

væ, væ habitantibus in terra de ceteris

vocibus trium angelorum, qui erant tuba

canituri.

9

1 Et quintus angelus tuba cecinit : et vidi

stellam de cælo cecidisse in terram, et data

est ei clavis putei abyssi. 2 Et aperuit puteum

abyssi : et ascendit fumus putei, sicut fumus

fornacis magnæ : et obscuratus est sol, et aër

de fumo putei : 3 et de fumo putei exierunt

locustæ in terram, et data est illis potestas,

sicut habent potestatem scorpiones terræ : 4

et præceptum est illis ne læderent fœnum

terræ, neque omne viride, neque omnem

arborem : nisi tantum homines, qui non

habent signum Dei in frontibus suis : 5 et

datum est illis ne occiderent eos : sed ut

cruciarent mensibus quinque : et cruciatus

eorum, ut cruciatus scorpii cum percutit

13

w owe dni szukać będą ludzie śmierci, a nie

znajdą jej i będą chcieli umrzeć, a śmierć od

nich ucieknie. 7 Szarańcze były podobne z

wyglądu do koni gotowych do bitwy i na

głowach ich jakby korony podobne do złota i

twarze ich jak twarze ludzkie. 8 I miały

włosy jak włosy niewieście i "zęby ich były

jak zęby lwów" 9 i miały pancerze jak

pancerze żelazne, a pogłos ich skrzydeł jak

głos wozów wielokonnych, biegnących do

boju 10 i miały ogony podobne do

skorpionów, a żądła były w ich ogonach, a

moc ich - szkodzenia ludziom przez pięć

miesięcy. 11 I miały nad sobą króla, anioła

przepaści, którego imię po hebrajsku

Abaddon, a po grecku Apollyon, a po łacinie

imię jego Externlinans. 12 Jedno biada

przeszło, a oto jeszcze potem nadchodzą dwa

blada.

NA GŁOS SZÓSTEJ WYCHODZĄ

MORDERCY LUDZI.

13 I szósty anioł zatrąbił i słyszałem głos

jeden z czterech rogów ołtarza złotego, który

jest przed oczyma Boga, 14 a ów rzekł

szóstemu aniołowi, który miał trąbę :

Rozwiąż czterech aniołów, co są uwiązani w

wielkiej rzece Eufrates. 15 I rozwiązani

zostali czterej aniołowie, którzy byli gotowi

na godzinę i dzień i miesiąc i rok, aby zabić

trzecią część ludzi. 16 A liczba konnego

wojska dwakroć dziesięć tysięcy miriad i

słyszałem ich liczbę. 17 I tak ujrzałem konie

w widzeniu, a siedzący na nich mieli

pancerze ogniste i hiacyntowe i siarczane, a

głowy koni były jak głowy lwie i z pysków

ich wychodzi ogień i dym i siarka. 18 Od

tych trzech plag zginęła trzecia część ludzi,

od ognia i od dymu i od siarki, które

wychodziły z ich pysków. 19 Siła bowiem

koni jest w ich pyskach i w ich ogonach, bo

ich ogony podobne do wężów, mają głowy i

nimi szkodzą. 20 I inni ludzie, którzy nie

zostali zabici tymi plagami, nie pokutowali

za uczynki rąk swoich, tak żeby się nie

kłaniali "czartom i bałwanom złotym i

srebrnym i miedzianym i kamiennym i

drewnianym, nie rnogącym ani widzieć, ani

hominem. 6 Et in diebus illis quærent

homines mortem, et non invenient eam : et

desiderabunt mori, et fugiet mors ab eis. 7 Et

similitudines locustarum, similes equis

paratis in prælium : et super capita earum

tamquam coronæ similes auro : et facies

earum tamquam facies hominum. 8 Et

habebant capillos sicut capillos mulierum. Et

dentes earum, sicut dentes leonum erant : 9 et

habebant loricas sicut loricas ferreas, et vox

alarum earum sicut vox curruum equorum

multorum currentium in bellum : 10 et

habebant caudas similes scorpionum, et

aculei erant in caudis earum : et potestas

earum nocere hominibus mensibus quinque :

11 et habebant super se regem angelum

abyssi cui nomen hebraice Abaddon, græce

autem Apollyon, latine habens nomen

Exterminans. 12 Væ unum abiit, et ecce

veniunt adhuc duo væ post hæc.

13 Et sextus angelus tuba cecinit : et audivi

vocem unam ex quatuor cornibus altaris

aurei, quod est ante oculos Dei, 14 dicentem

sexto angelo, qui habebat tubam : Solve

quatuor angelos, qui alligati sunt in flumine

magno Euphrate. 15 Et soluti sunt quatuor

angeli, qui parati erant in horam, et diem, et

mensem, et annum, ut occiderent tertiam

partem hominum. 16 Et numerus equestris

exercitus vicies millies dena millia. Et audivi

numerum eorum. 17 Et ita vidi equos in

visione : et qui sedebant super eos, habebant

loricas igneas, et hyacinthinas, et sulphureas,

et capita equorum erant tamquam capita

leonum : et de ore eorum procedit ignis, et

fumus, et sulphur. 18 Et ab his tribus plagis

occisa est tertia pars hominum de igne, et de

fumo, et sulphure, quæ procedebant de ore

ipsorum. 19 Potestas enim equorum in ore

eorum est, et in caudis eorum, nam caudæ

eorum similes serpentibus, habentes capita :

et in his nocent. 20 Et ceteri homines, qui

non sunt occisi in his plagis, neque

pœnitentiam egerunt de operibus manuum

suarum, ut non adorarent dæmonia, et

simulacra aurea, et argentea, et ærea, et

14

słyszeć, ani chodzić" 21 I nie pokutowali za

rnężobójstwa swoje ani za czary swoje, ani

za rozpustę swoją ani za kradzieże swoje.

10

ANIOŁ Z OTWARTĄ KSIĄŻECZKĄ.

1 I widziałem innego anioła mocnego,

zstępującego z nieba, przyodzianego w obłok

i na głowie jego tęcza, a oblicze jego było jak

słońce, a nogi jego jako słupy ogniste. 2 I

miał w ręce swojej książeczkę otwartą i

postawił nogę swoją prawą na morzu, a lewą

na ziemi 3 i zawołał głosem donośnym, jak

gdy lew zaryczy. I gdy zawołał, siedem

gromów odezwało się swoimi głosami. 4 I

gdy. siedem gromów odezwało się swoimi

głosami, ja miałem pisać. I usłyszałem głos z

nieba, mówiący mi : Zapieczętuj, co mówiło

siedem gromów i nie pisz tego. 5 Anioł zaś,

którego widziałem stojącego na morzu i na

ziemi; "podniósł swą rękę ku niebu 6 i

przysiągł przez Żyjącego na wieki wieków,

który stworzył niebo i to co w "im jest i

ziemię i to co na niej jest i morze i to co w

nim jest," że czasu więcej nie będzie, 7 ale w

dni głosu anioła siódmego, kiedy pocznie

trąbić, dokona się tajemnica boża, jak

oznajmił przez proroków sług swoich. 8 I

słyszałem głos z nieba, znowu

przemawiający do mnie i mówiący : Idź i

weź książkę otwartą z ręki anioła, stojącego

na morzu i na ziemi. 9 I poszedłem do anioła,

mówiąc mu, aby mi dał książkę. I rzekł mi :

Weź książkę i zjedz ją i spowoduje

zgorzknienie twego żołądka, lecz w ustach

twoich będzie słodka jak miód. 10 I wziąłem

książkę z ręki anioła i "zjadłem ją i była

słodka w ustach moich jak miód," a gdy ją

zjadłem zgorzkniał mój żołądek. 11 I rzekł

mi : Musisz znowu "prorokować narodom i

ludom i językom i wielu królom."

lapidea, et lignea, quæ neque videre possunt,

neque audire, neque ambulare, 21 et non

egerunt pœnitentiam ab homicidiis suis,

neque a veneficiis suis, neque a fornicatione

sua, neque a furtis suis.

10

1 Et vidi alium angelum fortem

descendentem de cælo amictum nube, et iris

in capite ejus, et facies ejus erat ut sol, et

pedes ejus tamquam columnæ ignis : 2 et

habebat in manu sua libellum apertum : et

posuit pedem suum dextrum super mare,

sinistrum autem super terram : 3 et clamavit

voce magna, quemadmodum cum leo rugit.

Et cum clamasset, locuta sunt septem

tonitrua voces suas. 4 Et cum locuta fuissent

septem tonitrua voces suas, ego scripturus

eram : et audivi vocem de cælo dicentem

mihi : Signa quæ locuta sunt septem tonitrua

: et noli ea scribere. 5 Et angelus, quem vidi

stantem super mare et super terram, levavit

manum suam ad cælum : 6 et juravit per

viventem in sæcula sæculorum, qui creavit

cælum, et ea quæ in eo sunt : et terram, et ea

quæ in ea sunt : et mare, et ea quæ in eo sunt

: Quia tempus non erit amplius : 7 sed in

diebus vocis septimi angeli, cum cœperit

tuba canere, consummabitur mysterium Dei

sicut evangelizavit per servos suos prophetas.

8 Et audivi vocem de cælo iterum loquentem

mecum, et dicentem : Vade, et accipe librum

apertum de manu angeli stantis super mare,

et super terram. 9 Et abii ad angelum, dicens

ei, ut daret mihi librum. Et dixit mihi :

Accipe librum, et devora illum : et faciet

amaricari ventrem tuum, sed in ore tuo erit

dulce tamquam mel. 10 Et accepi librum de

manu angeli, et devoravi illum : et erat in ore

meo tamquam mel dulce, et cum devorassem

eum, amaricatus est venter meus : 11 et dixit

mihi : Oportet te iterum prophetare gentibus,

et populis, et linguis, et regibus multis.

15

11

DWAJ ŚWIADKOWIE.

1 I dano mi trzcinę podobną do laski i

powiedziano mi: Wstań i zmierz świątynię

bożą i ołtarz i modlących się w mej, 2

dziedziniec zaś, który jest przed świątynią,

pomiń i me mierz go, gdyż jest dany

narodom i będą deptać miasto święte przez

czterdzieści i dwa miesiące. 3 I pozwolę

dwom świadkom moim i prorokować będą

tysiąc dwieście i sześćdziesiąt dni obleczeni

w wory. 4 Ci są "dwie oliwy i dwa

świeczniki, stojące przed obliczem Pana

ziemi." 5 I jeśliby kto chciał im szkodzić,

wyjdzie z ich ust ogień i pożre ich

nieprzyjaciół i jeśliby kto chciał im szkodzić,

ten tak samo ma być zabity. 6 Ci mają moc

zamykania nieba, aby deszcz nie padał w

czasie ich proroctwa i mają moc nad wodami

przemieniania ich w krew i nawiedzania

ziemi wszelką plagą, ilekroć by chcieli. 7 I

gdy skończą świadectwo swoje, "bestia,

która wychodzi z przepaści, stoczy z mmi

bitwę i zwycięży ich" i zabije ich. 8 I ciała

ich leżeć będą na ulicach wielkiego miasta,

które przenośnie nazywają Sodomą i

Egiptem, gdzie i Pan ich był ukrzyżowany. 9

I ludzie z pokoleń i z ludów i z języków i z

narodów patrzeć będą na ciała ich przez trzy

dni i pół i ciał ich nie pozwolą kłaść do

grobów. 10 Mieszkańcy zaś ziemi cieszyć się

będą z powodu nich i radować się będą i

upominki poślą jedni drugim, gdyż ci dwaj

prorocy trapili tych, co mieszkali na ziemi.

11 A po trzech dniach i pół "duch życia" od

Boga "wszedł w nich i stanęli na nogach

swoich" bojaźń wielka padła na tych, co na

nich patrzyli. 12 I usłyszeli głos wielki z

nieba, mówiący im: Wstąpcie tu ! I wstąpili

do nieba w obłoku, i nieprzyjaciele ich

patrzyli na nich. 13 I owej godzinie powstało

wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta

część miasta i zabitych zostało w trzęsieniu

ziemi siedem tysięcy ludzi, a resztę ogarnął

lęk i dali chwałę Bogu nieba. 14 Drugie

biada przeszło i oto trzecie biada przyjdzie

wkrótce.

11

1 Et datus est mihi calamus similis virgæ, et

dictum est mihi : Surge, et metire templum

Dei, et altare, et adorantes in eo : 2 atrium

autem, quod est foris templum, ejice foras, et

ne metiaris illud : quoniam datum est

gentibus, et civitatem sanctam calcabunt

mensibus quadraginta duobus : 3 et dabo

duobus testibus meis, et prophetabunt diebus

mille ducentis sexaginta, amicti saccis. 4 Hi

sunt duæ olivæ et duo candelabra in

conspectu Domini terræ stantes. 5 Et si quis

voluerit eos nocere, ignis exiet de ore eorum,

et devorabit inimicos eorum : et si quis

voluerit eos lædere, sic oportet eum occidi. 6

Hi habent potestatem claudendi cælum, ne

pluat diebus prophetiæ ipsorum : et

potestatem habent super aquas convertendi

eas in sanguinem, et percutere terram omni

plaga quotiescumque voluerint. 7 Et cum

finierint testimonium suum, bestia, quæ

ascendit de abysso, faciet adversum eos

bellum, et vincet illos, et occidet eos. 8 Et

corpora eorum jacebunt in plateis civitatis

magnæ, quæ vocatur spiritualiter Sodoma, et

Ægyptus, ubi et Dominus eorum crucifixus

est. 9 Et videbunt de tribubus, et populis, et

linguis, et gentibus corpora eorum per tres

dies et dimidium : et corpora eorum non

sinent poni in monumentis : 10 et

inhabitantes terram gaudebunt super illos, et

jucundabuntur : et munera mittent invicem,

quoniam hi duo prophetæ cruciaverunt eos,

qui habitabant super terram. 11 Et post dies

tres et dimidium, spiritus vitæ a Deo intravit

in eos. Et steterunt super pedes suos, et timor

magnus cecidit super eos qui viderunt eos. 12

Et audierunt vocem magnam de cælo,

dicentem eis : Ascendite huc. Et ascenderunt

in cælum in nube : et viderunt illos inimici

eorum. 13 Et in illa hora factus est

terræmotus magnus, et decima pars civitatis

cecidit : et occisa sunt in terræmotu nomina

hominum septem millia : et reliqui in

timorem sunt missi, et dederunt gloriam Deo

cæli. 14 Væ secundum abiit : et ecce væ

tertium veniet cito.

16

SIÓDMA TRĄBA ZWIASTUJE SĄD

BOŻY.

15 I zatrąbił anioł siódmy i rozległy się

donośne głosy w niebie, mówiące: Królestwo

tego świata przeszło do Pana naszego i

Chrystusa jego i "będzie królował na wieki

wieków. Amen. 16 I dwudziestu czterech

starców, którzy siedzą na stolicach swoich

przed obliczem bożym, upadło na twarze

swoje i pokłoniło się Bogu, mówiąc 17

Dziękujemy ci, Panie Boże wszechmogący,

który jesteś i który byłeś i który masz

przyjść, że otrzymałeś moc swą wielką i

objąłeś królestwo. 18 I "rozgniewały się

narody" i przyszedł gniew twój i czas sądu

umarłych i oddania zapłaty sługom twoim

prorokom i świętym i bojącym się imienia

twego, małym i wielkim i zagłady tych, co

zepsuli ziemię. 19 I otwarła się świątynia

boża na niebie i ukazała się "arka

testamentu" jego w świątyni jego i nastały

błyskawice i głosy i trzęsienia ziemi i grad

wielki.

C. SIEDEM ZNAKÓW.

12

NIEWIASTA I SMOK.

1 I ukazał się znak wielki na niebie:

Niewiasta obleczona w słońce a księżyc pod

jej nogami i na głowie jej korona z gwiazd

dwunastu. 2 A będąc brzemienną, "wołała

rodząc i męczyła się w porodzie." 3 I ukazał

się inny znak na niebie : oto smok wielki,

ryży, mający siedem głów i dziesięć rogów, a

na głowach jego siedem koron 4 i ogon jego

ciągnął trzecią część gwiazd niebieskich i

zrzucił je na ziemię. I smok stanął przed

niewiastą, która miała porodzić, aby pożreć

syna jej, gdy się narodzi. 5 I porodziła syna,

mężczyznę, który "miał rządzić wszystkimi

narodami laską żelazną" i syn jej był

porwany do Boga i do stolicy jego, 6 a

niewiasta uciekła na pustynię; gdzie miała

miejsce przygotowane przez Boga, aby ją

tam żywiono tysiąc dwieście sześćdziesiąt

dni.

15 Et septimus angelus tuba cecinit : et factæ

sunt voces magnæ in cælo dicentes : Factum

est regnum hujus mundi, Domini nostri et

Christi ejus, et regnabit in sæcula sæculorum.

Amen. 16 Et viginti quatuor seniores, qui in

conspectu Dei sedent in sedibus suis,

ceciderunt in facies suas, et adoraverunt

Deum, dicentes : 17 Gratias agimus tibi,

Domine Deus omnipotens, qui es, et qui eras,

et qui venturus es : quia accepisti virtutem

tuam magnam, et regnasti. 18 Et iratæ sunt

gentes, et advenit ira tua et tempus

mortuorum judicari, et reddere mercedem

servis tuis prophetis, et sanctis, et timentibus

nomen tuum pusillis et magnis, et

exterminandi eos qui corruperunt terram. 19

Et apertum est templum Dei in cælo : et visa

est arca testamenti ejus in templo ejus, et

facta sunt fulgura, et voces, et terræmotus, et

grando magna.

12

1 Et signum magnum apparuit in cælo :

mulier amicta sole, et luna sub pedibus ejus,

et in capite ejus corona stellarum duodecim :

2 et in utero habens, clamabat parturiens, et

cruciabatur ut pariat. 3 Et visum est aliud

signum in cælo : et ecce draco magnus rufus

habens capita septem, et cornua decem : et in

capitibus ejus diademata septem, 4 et cauda

ejus trahebat tertiam partem stellarum cæli,

et misit eas in terram : et draco stetit ante

mulierem, quæ erat paritura, ut cum

peperisset, filium ejus devoraret. 5 Et peperit

filium masculum, qui recturus erat omnes

gentes in virga ferrea : et raptus est filius ejus

ad Deum, et ad thronum ejus, 6 et mulier

fugit in solitudinem ubi habebat locum

paratum a Deo, ut ibi pascant eam diebus

mille ducentis sexaginta.

17

SMOK Z NIEBA STRĄCONY.

7 I rozegrała się wielka bitwa na niebie :

Michał i aniołowie jego walczyli ze smokiem

i smok walczył i aniołowie jego 8 i nie

przemogli ani nie znaleziono już więcej

miejsca ich w niebie. 9 I zrzucony został ów

smok wielki, wąż starodawny, nazwany

"diabłem i szatanem," który zwodzi cały

świat ; i zrzucony został na ziemię i

aniołowie jego zostali z nim zrzuceni. 10 I

słyszałem głos donośny w niebie, mówiący:

Teraz nastało zbawienie i moc i królestwo

Boga naszego i władza Chrystusa jego, gdyż

zrzucony został oskarżyciel braci naszych,

który ich oskarżał przed obliczem Boga

naszego we dnie i w nocy. 11 I oni

zwyciężyli go przez krew Baranka i przez

świadectwo swoje, a nie umiłowali życia swe

o aż do śmierci. 12 Dlatego wesel się niebo i

mieszkający w nim. Biada ziemi i morzu,

gdyż zastąpił diabeł do was, żywiący wie

gniew, gdyż wie, że ma mało czasu.

SMOK PRZEŚLADUJE NIEWIASTĘ.

13 A gdy smok widział, że był zrzucony na

ziemię, prześladował niewiastę, która

porodziła mężczyznę. 14 I dano niewieście

dwa skrzydła orła wielkiego, aby poleciała

na pustynię na miejsce swoje, gdzie ją żywią

przez "czas i czasy i przez połowę czasu" z

dala od widoku węża. 15 I wypuścił wąż z

paszczy swojej za niewiastą wodę jak rzekę,

usiłując, żeby ją rzeka porwała. 16 I ziemia

wspomogła niewiastę i ziemia otworzyła

gardziel swoją i pochłonęła rzekę, którą

wypuścił był smok z paszczy swojej. 17 I

rozgniewał się smok na niewiastę i poszedł

walczyć z resztą jej potomstwa, które

zachowuje przykazania boże i ma

świadectwo Jezusa Chrystusa. 18 I stanął na

piasku morskim.

7 Et factum est prælium magnum in cælo :

Michaël et angeli ejus præliabantur cum

dracone, et draco pugnabat, et angeli ejus : 8

et non valuerunt, neque locus inventus est

eorum amplius in cælo. 9 Et projectus est

draco ille magnus, serpens antiquus, qui

vocatur diabolus, et Satanas, qui seducit

universum orbem : et projectus est in terram,

et angeli ejus cum illo missi sunt. 10 Et

audivi vocem magnam in cælo dicentem :

Nunc facta est salus, et virtus, et regnum Dei

nostri, et potestas Christi ejus : quia projectus

est accusator fratrum nostrorum, qui

accusabat illos ante conspectum Dei nostri

die ac nocte. 11 Et ipsi vicerunt eum propter

sanguinem Agni, et propter verbum

testimonii sui, et non dilexerunt animas suas

usque ad mortem. 12 Propterea lætamini

cæli, et qui habitatis in eis. Væ terræ, et mari,

quia descendit diabolus ad vos habens iram

magnam, sciens quod modicum tempus

habet.

13 Et postquam vidit draco quod projectus

esset in terram, persecutus est mulierem, quæ

peperit masculum : 14 et datæ sunt mulieri

alæ duæ aquilæ magnæ ut volaret in

desertum in locum suum, ubi alitur per

tempus et tempora, et dimidium temporis a

facie serpentis. 15 Et misit serpens ex ore suo

post mulierem, aquam tamquam flumen, ut

eam faceret trahi a flumine. 16 Et adjuvit

terra mulierem, et aperuit terra os suum, et

absorbuit flumen, quod misit draco de ore

suo. 17 Et iratus est draco in mulierem : et

abiit facere prælium cum reliquis de semine

ejus, qui custodiunt mandata Dei, et habent

testimonium Jesu Christi. 18 Et stetit supra

arenam maris.

18

13

BESTIA WYCHODZĄCA Z MORZA.

1 I widziałem bestię wychodzącą z morza,

mającą siedem głów i dziesięć rogów, na

rogach jej dziesięć koron i na głowach jej

imiona bluźniercze. 2 I bestia, którą

widziałem, podobna była do rysia, a nogi jej

jak nogi niedźwiedzia i paszcza jej jak

paszcza lwa. I dał jej smok moc swoją i

władzę wielką. 3 I widziałem jedną z głów

jej jakby na śmierć zabitą, lecz rana jej

śmiertelna została uleczona. I cała ziemia z

podziwem spoglądała na bestię 4 I kłaniali

się smokowi, który dał władzę bestii i

kłaniali się bestii, mówiąc: Któż podobny do

bestii? I kto będzie mógł z nią walczyć? 5 I

dano jej "usta mówiące rzeczy wyniosłe" i

bluźnierstwa i dano jej moc działania przez

czterdzieści dwa miesiące. 6 I otworzyła usta

swoje, aby głosić bluźnierstwa przeciw

Bogu, aby bluźnić imię jego i przybytek jego

i tych, co mieszkają na niebie. 7 I pozwolono

jej "prowadzić wojnę ze świętymi i

zwyciężać ich." I dano jej władzę nad

wszelkim pokoleniem i ludem i językiem i

narodem. 8 I kłaniali się jej wszyscy

mieszkańcy ziemi, "których imiona nie są

zapisane w Księdze Życia Baranka, który jest

zabity" od początku świata. 9 Jeśli kto ma

uszy, niech słucha. 10 Kto w niewolę

uprowadza, do niewoli pójdzie. Kto mieczem

zabija, ma być mieczem zabity. Tu jest

cierpliwość i wiara świętych.

BESTIA WYCHODZĄCA Z ZIEMI.

11 I widziałem drugą bestię, wychodzącą z

ziemi i miała dwa rogi podobne do

barankowych, a mówiła jak smok. 12 I

używała wszelkiej władzy bestii pierwszej w

jej obecności i sprawiła, że ziemia i

mieszkańcy jej kłaniali się bestii pierwszej,

której śmiertelna rana była uleczona. 13 I

uczyniła znaki wielkie, sprawiając, że i ogień

zstąpił z nieba na ziemię przed oczyma ludzi.

14 I zwiodła mieszkańców ziemi przez znaki,

które pozwolono jej czynić przed oczyma

bestii; polecając mieszkańcom ziemi, aby

13

1 Et vidi de mari bestiam ascendentem

habentem capita septem, et cornua decem, et

super cornua ejus decem diademata, et super

capita ejus nomina blasphemiæ. 2 Et bestia,

quam vidi, similis erat pardo, et pedes ejus

sicut pedes ursi, et os ejus sicut os leonis. Et

dedit illi draco virtutem suam, et potestatem

magnam. 3 Et vidi unum de capitibus suis

quasi occisum in mortem : et plaga mortis

ejus curata est. Et admirata est universa terra

post bestiam. 4 Et adoraverunt draconem, qui

dedit potestatem bestiæ : et adoraverunt

bestiam, dicentes : Quis similis bestiæ ? et

quis poterit pugnare cum ea ? 5 Et datum est

ei os loquens magna et blasphemias : et data

est ei potestas facere menses quadraginta

duos. 6 Et aperuit os suum in blasphemias ad

Deum, blasphemare nomen ejus, et

tabernaculum ejus, et eos qui in cælo

habitant. 7 Et est datum illi bellum facere

cum sanctis, et vincere eos. Et data est illi

potestas in omnem tribum, et populum, et

linguam, et gentem, 8 et adoraverunt eam

omnes, qui inhabitant terram : quorum non

sunt scripta nomina in libro vitæ Agni, qui

occisus est ab origine mundi. 9 Si quis habet

aurem, audiat. 10 Qui in captivitatem duxerit,

in captivitatem vadet : qui in gladio occiderit,

oportet eum gladio occidi. Hic est patientia,

et fides sanctorum.

11 Et vidi aliam bestiam ascendentem de

terra, et habebat cornua duo similia Agni, et

loquebatur sicut draco. 12 Et potestatem

prioris bestiæ omnem faciebat in conspectu

ejus : et fecit terram, et habitantes in ea,

adorare bestiam primam, cujus curata est

plaga mortis. 13 Et fecit signa magna, ut

etiam ignem faceret de cælo descendere in

terram in conspectu hominum. 14 Et seduxit

habitantes in terra propter signa, quæ data

sunt illi facere in conspectu bestiæ, dicens

habitantibus in terra, ut faciant imaginem

19

uczynili obraz bestii, która ma ranę od

miecza i ożyła. 15 I dano jej, aby ożywiła

obraz bestii i żeby obraz bestii mówił i

sprawiła, żeby "wszyscy, co się nie pokłonią

obrazowi" bestii, byli zabici. 16 I sprawi, że

wszyscy mali i wielcy, bogaci i ubodzy i

wolni i niewolnicy będą mieli cechę na

swojej prawej ręce, albo na czołach swoich;

17 i żeby nikt nie mógł kupować, ani

sprzedawać, tylko ten, co ma cechę albo imię

bestii, albo liczbę jej imienia. 18 Tu jest

mądrość. Kto ma rozum, niech zrachuje

liczbę bestii. Albowiem jest to liczba

człowieka, a liczba jego sześćset

sześćdziesiąt sześć.

14

BARANEK I DZIEWICE.

1 I Spojrzałem, a oto Baranek stał na górze

Syjon i z nim sto czterdzieści i cztery

tysiące,. mających imię jego i imię Ojca jego

napisane na czołach swoich. 2 I usłyszałem

głos z nieba jakby głos wielu wód i jakby

głos gromu wielkiego, a głos, który

słyszałem jakby cytrzystów, grających na

cytrach swoich. 3 I "śpiewali jakby pieśń

nową" przed stolicą i przed czterema

zwierzętami i starcami, a żaden nie mógł

śpiewać pieśni, tylko te sto czterdzieści

cztery tysiące, którzy są wykupieni z ziemi. 4

Ci są, którzy się nie pokalali z niewiastami,

bo są dziewicami. Ci chodzą za Barankiem,

gdziekolwiek idzie. Ci są wykupieni spośród

ludzi jako pierwociny Bogu i Barankowi, 5 a

"w ustach ich nie znalazło się kłamstwo,"

albowiem bez zmazy są przed tronem

bożym.

TRZEJ ANIOŁOWIE ZWIASTUNAMI

SĄDU.

6 I widziałem drugiego anioła, lecącego

przez środek nieba, mającego ewangelię

wieczną, by ją opowiadać siedzącym na

ziemi i wszelkiemu narodowi i pokoleniu i

językowi i ludowi, 7 a wołał głosem

donośnym : Bójcie się Pana i cześć mu

oddajcie, gdyż przyszła godzina sądu jego i

bestiæ, quæ habet plagam gladii, et vixit. 15

Et datum est illi ut daret spiritum imagini

bestiæ, et ut loquatur imago bestiæ : et faciat

ut quicumque non adoraverint imaginem

bestiæ, occidantur. 16 Et faciet omnes

pusillos, et magnos, et divites, et pauperes, et

liberos, et servos habere caracterem in

dextera manu sua, aut in frontibus suis : 17 et

nequis possit emere, aut vendere, nisi qui

habet caracterem, aut nomen bestiæ, aut

numerum nominis ejus. 18 Hic sapientia est.

Qui habet intellectum, computet numerum

bestiæ. Numerus enim hominis est : et

numerus ejus sexcenti sexaginta sex.

14

1 Et vidi : et ecce Agnus stabat supra

montem Sion, et cum eo centum quadraginta

quatuor millia, habentes nomen ejus, et

nomen Patris ejus scriptum in frontibus suis.

2 Et audivi vocem de cælo, tamquam vocem

aquarum multarum, et tamquam vocem

tonitrui magni : et vocem, quam audivi, sicut

citharœdorum citharizantium in citharis suis.

3 Et cantabant quasi canticum novum ante

sedem, et ante quatuor animalia, et seniores :

et nemo poterat dicere canticum, nisi illa

centum quadraginta quatuor millia, qui empti

sunt de terra. 4 Hi sunt, qui cum mulieribus

non sunt coinquinati : virgines enim sunt. Hi

sequuntur Agnum quocumque ierit. Hi empti

sunt ex hominibus primitiæ Deo, et Agno : 5

et in ore eorum non est inventum mendacium

: sine macula enim sunt ante thronum Dei.

6 Et vidi alterum angelum volantem per

medium cæli, habentem Evangelium

æternum, ut evangelizaret sedentibus super

terram, et super omnem gentem, et tribum, et

linguam, et populum : 7 dicens magna voce :

Timete Dominum, et date illi honorem, quia

venit hora judicii ejus : et adorate eum, qui

20

kłaniajcie się temu, "który uczynił niebo i

ziemię i morze" i źródła wód. 8 A za nim

leciał inny anioł, mówiąc: "Upadł, upadł ów

Babilon wielki, który napoił wszystkie

narody winem" szału swego nierządu. 9 I

trzeci anioł przeleciał za nimi wołając

głosem donośnym : Jeśliby się kto kłaniał

bestii i obrazowi jej i przyjąłby znamię na

swe czoło, albo na rękę swoją 10 i on pić

będzie z wina gniewu bożego, "które

zmieszane jest ze szczerym winem w kubku

gniewu jego" i będzie męczony ogniem i

siarką wobec aniołów świętych i wobec

Baranka. 11 A "dym" męki ich "wznosić się

będzie na wieki" wieków i nie mają

odpoczynku we dnie i w nocy ci, co się

kłaniali bestii i obrazowi jej i jeśli kto przyjął

znamię jej imienia. 12 Tu jest cierpliwość

świętych, którzy zachowują przykazania

boże i wiarę Jezusową. 13 I usłyszałem głos

z nieba, mówiący mi : Napisz :

Błogosławieni umarli, którzy w Panu

umierają. Odtąd już, mówi Duch, niech

odpoczywają od prac swoich, albowiem ich

uczynki idą za nimi.

ŻNIWO I WINOBRANIE ZIEMI.

14 I spojrzałem, a oto obłok biały, a "na

obłoku" siedzący "podobny do Syna

Człowieczego," mającego na głowie swej

koronę złotą, a w ręce jego sierp ostry. 15 I

inny anioł wyszedł z świątyni, wołając

głosem donośnym do siedzącego na obłoku:

"Zapuść sierp swój" i żnij, "gdyż przyszła

godzina żniwa," ponieważ dojrzało żniwo

ziemi. 16 I ten, co siedział na obłoku,

zapuścił sierp swój na ziemię i zżęta jest

ziemia. 17 A inny anioł wyszedł z świątyni,

która jest w niebie, mając także sierp ostry.

18 I inny anioł, który miał moc nad ogniem,

wyszedł od ołtarza i zawołał donośnym

głosem do tego, co miał sierp ostry, mówiąc :

Zapuść sierp swój ostry i zbieraj grona

winnicy ziemskiej, bo jej jagody są dojrzałe.

19 I zapuścił anioł sierp swój ostry na ziemię

i dokonał zbioru w winnicy ziemi i wrzucił w

kadź wielką gniewu bożego.

fecit cælum, et terram, mare, et fontes

aquarum. 8 Et alius angelus secutus est

dicens : Cecidit, cecidit Babylon illa magna :

quæ a vino iræ fornicationis suæ potavit

omnes gentes. 9 Et tertius angelus secutus est

illos, dicens voce magna : Si quis adoraverit

bestiam, et imaginem ejus, et acceperit

caracterem in fronte sua, aut in manu sua : 10

et hic bibet de vino iræ Dei, quod mistum est

mero in calice iræ ipsius, et cruciabitur igne,

et sulphure in conspectu angelorum

sanctorum, et ante conspectum Agni : 11 et

fumus tormentorum eorum ascendet in

sæcula sæculorum : nec habent requiem die

ac nocte, qui adoraverunt bestiam, et

imaginem ejus, et si quis acceperit

caracterem nominis ejus. 12 Hic patientia

sanctorum est, qui custodiunt mandata Dei, et

fidem Jesu. 13 Et audivi vocem de cælo,

dicentem mihi : Scribe : Beati mortui qui in

Domino moriuntur. Amodo jam dicit

Spiritus, ut requiescant a laboribus suis :

opera enim illorum sequuntur illos.

14 Et vidi : et ecce nubem candidam, et super

nubem sedentem similem Filio hominis,

habentem in capite suo coronam auream, et

in manu sua falcem acutam. 15 Et alius

angelus exivit de templo, clamans voce

magna ad sedentem super nubem : Mitte

falcem tuam, et mete, quia venit hora ut

metatur, quoniam aruit messis terræ. 16 Et

misit qui sedebat super nubem, falcem suam

in terram, et demessa est terra. 17 Et alius

angelus exivit de templo, quod est in cælo,

habens et ipse falcem acutam. 18 Et alius

angelus exivit de altari, qui habebat

potestatem supra ignem : et clamavit voce

magna ad eum qui habebat falcem acutam,

dicens : Mitte falcem tuam acutam, et

vindemia botros vineæ terræ : quoniam

maturæ sunt uvæ ejus. 19 Et misit angelus

falcem suam acutam in terram, et

vindemiavit vineam terræ, et misit in lacum

iræ Dei magnum :

21

20 I deptano kadź" za miastem i wyszła krew

z kadzi aż po wędzidła końskie na tysiąc

sześćset stadiów.

15

SIEDMIU ANIOŁÓW Z SIEDMIU

PLAGAMI.

1 I widziałem inny znak na niebie wielki i

dziwny : siedmiu aniołów, mających siedem

plag ostatecznych, gdyż w nich wypełnił się

gniew Boży. 2 I widziałem jakby morze

szklane, zmieszane z ogniem i tych, co

zwyciężyli bestię i obraz jej i liczbę imienia

jej, stojących nad morzem szklanym,

mających cyfry Boże 3 i śpiewających pieśń

Mojżesza, sługi bożego" i pieśń Baranka,

mówiąc : "Wielkie i dziwne są sprawy twoje,

Panie," Boże wszechmogący ; "sprawiedliwe

i prawdziwe są drogi twoje, Królu wieków. 4

Któż się nie będzie bał Ciebie, Panie, i nie

uwielbi imienia twego?" gdyż sam dobry

jesteś, ponieważ "wszystkie narody przyjdą i

kłaniać się będą przed obliczem twoim,"

ponieważ się ujawniły sądy twoje.

D. SIEDEM CZASZ

ANIOŁOWIE OTRZYMUJĄ CZASZE.

5 I potem spojrzałem, a oto otwarła się

świątynia "przybytku przymierza" w niebie 6

i wyszło z świątyni siedmiu aniołów,

mających siedem plag, obleczonych płótnem

czystym i jasnym i przepasanych około piersi

złotymi pasami. 7 A któreś z czworga

zwierząt dało siedmiu aniołom siedem czasz

złotych, pełnych gniewu Boga, żyjącego na

wieki wieków. 6 "I napełniła się świątynia

dymem majestatu" Boga i mocy jego "i nikt

nie mógł wejść" do świątyni, dopóki się nie

wypełni siedem plag siedmiu aniołów.

20 et calcatus est lacus extra civitatem, et

exivit sanguis de lacu usque ad frenos

equorum per stadia mille sexcenta.

15

1 Et vidi aliud signum in cælo magnum et

mirabile, angelos septem, habentes plagas

septem novissimas : quoniam in illis

consummata est ira Dei. 2 Et vidi tamquam

mare vitreum mistum igne, et eos, qui

vicerunt bestiam, et imaginem ejus, et

numerum nominis ejus, stantes super mare

vitreum, habentes citharas Dei : 3 et

cantantes canticum Moysi servi Dei, et

canticum Agni, dicentes : Magna et mirabilia

sunt opera tua, Domine Deus omnipotens :

justæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculorum.

4 Quis non timebit te, Domine, et

magnificabit nomen tuum ? quia solus pius

es : quoniam omnes gentes venient, et

adorabunt in conspectu tuo, quoniam judicia

tua manifesta sunt.

5 Et post hæc vidi : et ecce apertum est

templum tabernaculi testimonii in cælo, 6 et

exierunt septem angeli habentes septem

plagas de templo, vestiti lino mundo et

candido, et præcincti circa pectora zonis

aureis. 7 Et unum de quatuor animalibus

dedit septem angelis septem phialas aureas,

plenas iracundiæ Dei viventis in sæcula

sæculorum. 8 Et impletum est templum fumo

a majestate Dei, et de virtute ejus : et nemo

poterat introire in templum, donec

consummarentur septem plagæ septem

angelorum.

22

16

WYLEWAJĄ PIĘĆ PIERWSZYCH

CZASZ.

1 I słyszałem głos donośny z świątyni,

mówiący do siedmiu aniołów : Idźcie i

wylejcie siedem czasz gniewu bożego na

ziemię. 2 I odszedł pierwszy i wylał czaszę

swą na ziemię "i powstała sroga i złośliwa

rana w ludziach," którzy mieli znamię bestii i

w tych, którzy się kłaniali jej obrazowi. 3 I

drugi anioł wylał czaszę swą na morze "i

powstała krew" jakby umarłego i wszelka

istota żywa zdechła w morzu. 4 I trzeci wylał

czaszę swą na rzeki i na źródła wód - "i

powstała krew." 5 I słyszałem anioła wód

mówiącego : Sprawiedliwy jesteś, Panie,

który jesteś i który byłeś, Święty, który to

osądziłeś, 6 ponieważ krew świętych i

proroków wylali, dałeś im też pić krew, bo

godni są. 7 I słyszałem drugiego mówiącego

od ołtarza: Tak, "Panie, Boże

wszechmogący, prawdziwe i sprawiedliwe

sądy twoje." 8 I czwarty anioł wylał czaszę

swą na słońce i pozwolono mu nękać ludzi

upałem i ogniem. 9 I płonęli ludzie od

skwaru wielkiego i bluźnili imię Boga,

mającego władzę nad tymi plagami, a nie

czynili pokuty, aby mu oddać chwałę. 10 I

piąty anioł wylał czaszę swą na stolicę bestii

i królestwo jej zaległa ciemność i kąsali

języki swoje z boleści. 11 I bluźnili Boga

niebieskiego z powodu boleści i ran swoich,

a nie pokutowali za uczynki swoje.

SZÓSTA I SIÓDMA CZASZA.

12 I szósty anioł wylał czaszę swą "na

Eufrat, ową wielką rzekę i wysuszył wodę"

jej, aby przygotować drogę królom "od

wschodu słońca." 13 I widziałem z paszczy

smoka i z pyska bestii i z ust fałszywego

proroka trzy nieczyste duchy na kształt żab.

14 Albowiem są to duchy czartów, które

czynią znaki i wychodzą do królów całej

ziemi, by ich gromadzić na walkę na dzień

wielki wszechmogącego Boga. 15 Oto idę

16

1 Et audivi vocem magnam de templo,

dicentem septem angelis : Ite, et effundite

septem phialas iræ Dei in terram. 2 Et abiit

primus, et effudit phialam suam in terram, et

factum est vulnus sævum et pessimum in

homines, qui habebant caracterem bestiæ, et

in eos qui adoraverunt imaginem ejus. 3 Et

secundus angelus effudit phialam suam in

mare, et factus est sanguis tamquam mortui :

et omnis anima vivens mortua est in mari. 4

Et tertius effudit phialam suam super

flumina, et super fontes aquarum, et factus

est sanguis. 5 Et audivi angelum aquarum

dicentem : Justus es, Domine, qui es, et qui

eras sanctus, qui hæc judicasti : 6 quia

sanguinem sanctorum et prophetarum

effuderunt, et sanguinem eis dedisti bibere :

digni enim sunt. 7 Et audivi alterum ab altari

dicentem : Etiam Domine Deus omnipotens,

vera et justa judicia tua. 8 Et quartus angelus

effudit phialam suam in solem, et datum est

illi æstu affligere homines, et igni : 9 et

æstuaverunt homines æstu magno, et

blasphemaverunt nomen Dei habentis

potestatem super has plagas, neque egerunt

pœnitentiam ut darent illi gloriam. 10 Et

quintus angelus effudit phialam suam super

sedem bestiæ : et factum est regnum ejus

tenebrosum, et commanducaverunt linguas

suas præ dolore : 11 et blasphemaverunt

Deum cæli præ doloribus, et vulneribus suis,

et non egerunt pœnitentiam ex operibus suis.

12 Et sextus angelus effudit phialam suam in

flumen illud magnum Euphraten : et siccavit

aquam ejus, ut præpararetur via regibus ab

ortu solis. 13 Et vidi de ore draconis, et de

ore bestiæ, et de ore pseudoprophetæ spiritus

tres immundos in modum ranarum. 14 Sunt

enim spiritus dæmoniorum facientes signa, et

procedunt ad reges totius terræ congregare

illos in prælium ad diem magnum

omnipotentis Dei. 15 Ecce venio sicut fur.

23

jak złodziej : Błogosławiony ten, co czuwa i

strzeże szat swoich, aby nie chodził nago i

nie oglądano sromoty jego. 16 I zgromadzi

ich na miejsce, które nazywają po hebrajsku

Armagedon. 17 I siódmy anioł wylał czaszę

swą w powietrze i rozległ się donośny głos z

świątyni od tronu, mówiący : Stało się. 18 I

powstały "błyskawice i głosy i gromy" i

nastało wielkie trzęsienie ziemi, jakiego

nigdy nie było, odkąd ludzie zamieszkują

ziemię; takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. 19

I rozpadło się miasto wielkie na trzy części. I

miasta narodów upadły. I przed pamięcią

Boga stanął "Babilon wielu," aby mu dał

"kubek wina zapalczywości" gniewu swego.

20 I wszelka wyspa zniknęła i góry się nie

znalazły. 21 I wielki grad wagi talentu spadł

z nieba na ludzi i bluźnili ludzie Boga z

powodu plagi gradu, gdyż była nader wielka.

E WIELKI BABILON

17

WSZETECZNICA PIJANA KRWIĄ

MĘCZENNIKÓW.

1 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy

mieli siedem czasz i odezwał się do mnie,

mówiąc : Chodź, pokażę ci potępienie

wielkiej wszetecznicy, która siedzi "nad

wodami wielkimi, 2 z którą nierząd uprawiali

królowie ziemi i opili się" winem jej

nierządu mieszkańcy ziemi. 3 I zaniósł mię w

duchu na pustynię. I widziałem niewiastę,

siedzącą na szkarłatnej bestii, pełnej imion

bluźnierczych, mającej siedem głów i

dziesięć rogów. 4 A niewiasta przyobleczona

była w purpurę i karmazyn i ozdobiona

złotem i drogimi kamieniami i perłami,

trzymała puchar złoty w swej ręce, pełny

obrzydliwości i plugawej rozpusty swojej, 5

a na czole swoim napisane imię : Tajemnica;

Babilon wielki, matka rozpusty i

obrzydliwości ziemi. 6 I widziałem niewiastę

pijaną krwią świętych i krwią męczenników

Jezusowych. I ujrzawszy ją, zdziwiłem się

zdumieniem wielkim.

Beatus qui vigilat, et custodit vestimenta sua,

ne nudus ambulet, et videant turpitudinem

ejus. 16 Et congregabit illos in locum qui

vocatur hebraice Armagedon. 17 Et septimus

angelus effudit phialam suam in aërem, et

exivit vox magna de templo a throno, dicens

: Factum est. 18 Et facta sunt fulgura, et

voces, et tonitrua, et terræmotus factus est

magnus, qualis numquam fuit ex quo

homines fuerunt super terram : talis

terræmotus, sic magnus. 19 Et facta est

civitas magna in tres partes : et civitates

gentium ceciderunt. Et Babylon magna venit

in memoriam ante Deum, dare illi calicem

vini indignationis iræ ejus. 20 Et omnis

insula fugit, et montes non sunt inventi. 21 Et

grando magna sicut talentum descendit de

cælo in homines : et blasphemaverunt Deum

homines propter plagam grandinis : quoniam

magna facta est vehementer.

17

1 Et venit unus de septem angelis, qui

habebant septem phialas, et locutus est

mecum, dicens : Veni, ostendam tibi

damnationem meretricis magnæ, quæ sedet

super aquas multas, 2 cum qua fornicati sunt

reges terræ, et inebriati sunt qui inhabitant

terram de vino prostitutionis ejus. 3 Et

abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi

mulierem sedentem super bestiam

coccineam, plenam nominibus blasphemiæ,

habentem capita septem, et cornua decem. 4

Et mulier erat circumdata purpura, et

coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso,

et margaritis, habens poculum aureum in

manu sua, plenum abominatione, et

immunditia fornicationis ejus. 5 Et in fronte

ejus nomen scriptum : Mysterium : Babylon

magna, mater fornicationum, et

abominationum terræ. 6 Et vidi mulierem

ebriam de sanguine sanctorum, et de

sanguine martyrum Jesu. Et miratus sum cum

vidissem illam admiratione magna.

24

TAJEMNICA NIEWIASTY I BESTII.

7 I rzekł mi anioł : Czemu się dziwisz? Ja ci

wytłumaczę tajemnicę niewiasty i bestii,

która ją niesie, a ma siedem głów i dziesięć

rogów. 8 Bestia, którą widziałeś, była, a nie

jest i "ma wyjść z przepaści" i pójdzie na

zagładę i zdziwią się mieszkańcy ziemi

(których imiona nie są zapisane w księdze

życia od założenia świata), widząc bestię,

która była, a me jest. 9 I tu jest rozum - kto

ma mądrość. Siedem głów - to siedem gór,

na których niewiasta siedzi, królów jest też

siedmiu. 10 Pięciu upadło, jeden jest, a drugi

jeszcze nie przyszedł I gdy przyjdzie, ma

pozostać przez krótki czas. 11 Bestia zaś,

która była, a nie jest i ona jest ósma spośród

siedmiu i idzie na zagładę. 12 "A dziesięć

rogów," które widziałeś - to "dziesięciu

królów," którzy nie objęli jeszcze królestwa,

ale otrzymają moc jako królowie na jedną

godzinę po bestii. l3 Ci mają jeden zamiar i

moc i władzę swoją oddadzą bestii. l4 Ci

będą walczyć z Barankiem a Baranek ich

zwycięży, gdyż jest Panem nad pany i

Królem nad królami i ci, co są z nim,

wezwani, wybrani i wierni. 15 I rzekł mi :

Wody, które widziałeś, gdzie siedzi ˇ

wszetecznica - to są ludy i narody i języki. 16

A dziesięć rogów, które widziałeś na bestii -

ci będą mieć w nienawiści wszetecznicę i

spustoszą ją i ogołocą i ciało jej jeść będą, a

ją samą spalą ogniem. l7 Albowiem Bóg

tchnął w ich serca, aby czynili, co się jemu

podoba, aby oddali królestwo swe bestii, aż

się wypełnią zamiary Boże. 18 I niewiasta,

którą widziałeś - to miasto wielkie, które

panuje nad królami ziemi.

18

ZAGŁADA BABILONU.

1 I potem widziałem innego anioła,

zstępującego z nieba, mającego moc wielką i

zajaśniała ziemia od chwały jego. 2 I

krzyknął potężnie, mówiąc : "Upadł, upadł

Babilon wielki" i stał się "mieszkaniem

czartów" i kryjówką wszelkiego ducha

nieczystego i kryjówką wszelkiego ptactwa

7 Et dixit mihi angelus : Quare miraris ? ego

dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiæ,

quæ portat eam, quæ habet capita septem, et

cornua decem. 8 Bestia, quam vidisti, fuit, et

non est, et ascensura est de abysso, et in

interitum ibit : et mirabuntur inhabitantes

terram (quorum non sunt scripta nomina in

libro vitæ a constitutione mundi) videntes

bestiam, quæ erat, et non est. 9 Et hic est

sensus, qui habet sapientiam. Septem capita,

septem montes sunt, super quos mulier sedet,

et reges septem sunt. 10 Quinque ceciderunt,

unus est, et alius nondum venit : et cum

venerit, oportet illum breve tempus manere.

11 Et bestia, quæ erat, et non est : et ipsa

octava est : et de septem est, et in interitum

vadit. 12 Et decem cornua, quæ vidisti,

decem reges sunt : qui regnum nondum

acceperunt, sed potestatem tamquam reges

una hora accipient post bestiam. 13 Hi unum

consilium habent, et virtutem, et potestatem

suam bestiæ tradent. 14 Hi cum Agno

pugnabunt, et Agnus vincet illos : quoniam

Dominus dominorum est, et Rex regum, et

qui cum illo sunt, vocati, electi, et fideles. 15

Et dixit mihi : Aquæ, quas vidisti ubi

meretrix sedet, populi sunt, et gentes, et

linguæ. 16 Et decem cornua, quæ vidisti in

bestia : hi odient fornicariam, et desolatam

facient illam, et nudam, et carnes ejus

manducabunt, et ipsam igni concremabunt.

17 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant

quod placitum est illi : ut dent regnum suum

bestiæ donec consummentur verba Dei. 18 Et

mulier, quam vidisti, est civitas magna, quæ

habet regnum super reges terræ.

18

1 Et post hæc vidi alium angelum

descendentem de cælo, habentem potestatem

magnam : et terra illuminata est a gloria ejus.

2 Et exclamavit in fortitudine, dicens :

Cecidit, cecidit Babylon magna : et facta est

habitatio dæmoniorum, et custodia omnis

spiritus immundi, et custodia omnis volucris

25

nieczystego i obmierzłego. 3 Z wina bowiem

jej szalonego nierządu "piły wszystkie

narody i królowie ziemi uprawiali z nią

rozpustę" i kupcy ziemscy stali się bogatymi

z nadmiaru jej zbytków. 4 I słyszałem inny

głos z nieba mówiący: "Wyjdź z niej, mój

ludu," abyście nie byli uczestnikami jej

grzechów i żebyście nie doznali jej plag. 5

"Gdyż grzechy jej doszły aż do nieba" i

wspomniał Pan na jej nieprawości. 6

"Oddajcież jej, jak i ona oddawała wam," a w

dwójnasób podwójnie oddajcie "według jej

uczynków" ; do pucharu, którym nalewała,

nalejcie jej w dwójnasób. 7 Jak wielce się

wynosiła i w rozkoszach była, tak wiele

zadajcie jej męki i smutku, gdyż w sercu

swym mówi : Siedzę jak królowa 1 me

jestem wdową i nie zaznam smutku. 8

Dlatego w jednym dniu przyjdą jej plagi,

śmierć i smutek i głód i ogniem będzie

spalona, gdyż mocny jest Bóg, który ją

osądzi.

ŻAŁOBA NAD BABILONEM.

9 1 będą płakać i będą narzekać nad nią

królowie ziemscy, którzy z ni rozpustę

uprawiali i w rozkoszach żyli, gdy ujrzą dym

jej pożaru, 10 z daleka stojąc dla bojaźni jej

mąk, będą mówić : Biada, biada, owo miasto

wielkie Babilon, owo miasto mocne, a

przecie w jedną godzinę przyszedł twój sąd.

11 I kupcy ziemscy będą płakać i smucić się

nad nią, że towarów ich nikt więcej nie kupi,

12 towaru złota i srebra i kamienia drogiego i

pereł i bisioru i szkarłatu i jedwabiu i

karmazynu i wszelkiego drzewa tujowego i

wszelkiego sprzętu z kości słoniowej i

wszelkiego naczynia z kamienia

kosztownego i z miedzi i z żelaza i z

marmuru. 13 i cynamonu i wonności i maści

i kadzidła i wina i oliwy i mąki czystej i

pszenicy i bydła i owiec i koni i wozów i

niewolników i istot ludzkich. 14 I owoce,

których pożądała dusza twoja, odeszły od

ciebie i wszystko, co tłuste i świetne,

przepadło dla ciebie i już więcej nigdy ich

nie znajdą. 15 Kupcy tych rzeczy, którzy się

wzbogacili, z daleka od niej będą stać dla

bojaźni jej mąk, płacząc i smucąc się 16 i

immundæ, et odibilis : 3 quia de vino iræ

fornicationis ejus biberunt omnes gentes : et

reges terræ cum illa fornicati sunt : et

mercatores terræ de virtute deliciarum ejus

divites facti sunt. 4 Et audivi aliam vocem de

cælo, dicentem : Exite de illa populus meus :

ut ne participes sitis delictorum ejus, et de

plagis ejus non accipiatis. 5 Quoniam

pervenerunt peccata ejus usque ad cælum, et

recordatus est Dominus iniquitatum ejus. 6

Reddite illi sicut et ipsa reddidit vobis : et

duplicate duplicia secundum opera ejus : in

poculo, quo miscuit, miscete illi duplum. 7

Quantum glorificavit se, et in deliciis fuit,

tantum date illi tormentum et luctum : quia in

corde suo dicit : Sedeo regina : et vidua non

sum, et luctum non videbo. 8 Ideo in una die

venient plagæ ejus, mors, et luctus, et fames,

et igne comburetur : quia fortis est Deus, qui

judicabit illam.

9 Et flebunt, et plangent se super illam reges

terræ, qui cum illa fornicati sunt, et in deliciis

vixerunt, cum viderint fumum incendii ejus :

10 longe stantes propter timorem

tormentorum ejus, dicentes : Væ, væ civitas

illa magna Babylon, civitas illa fortis :

quoniam una hora venit judicium tuum. 11 Et

negotiatores terræ flebunt, et lugebunt super

illam : quoniam merces eorum nemo emet

amplius : 12 merces auri, et argenti, et lapidis

pretiosi, et margaritæ, et byssi, et purpuræ, et

serici, et cocci (et omne lignum thyinum, et

omnia vasa eboris, et omnia vasa de lapide

pretioso, et æramento, et ferro, et marmore,

13 et cinnamomum) et odoramentorum, et

unguenti, et thuris, et vini, et olei, et similæ,

et tritici, et jumentorum, et ovium, et

equorum, et rhedarum, et mancipiorum, et

animarum hominum. 14 Et poma desiderii

animæ tuæ discesserunt a te, et omnia

pinguia et præclara perierunt a te, et amplius

illa jam non invenient. 15 Mercatores horum,

qui divites facti sunt, ab ea longe stabunt

propter timorem tormentorum ejus, flentes,

ac lugentes, 16 et dicentes : Væ, væ civitas

26

mówiąc : Biada, biada, owo miasto wielkie,

które było obleczone w bisior i w szkarłat i w

karmazyn i było ozdobione złotem i

kamieniem drogim i perłami, 17 że też w

jednej godzinie spustoszone zostały tak

wielkie bogactwa. I wszelki sternik i wszelki

z miejsca na miejsce jeżdżący i "żeglarze i ci,

co na morzu pracują," stanęli z daleka 18 i

zawołali, widząc miejsce pożaru jego,

mówiąc: Któreż podobne miastu temu

wielkiemu? 19 I posypali proch na swe

głowy i płacząc i smucąc się" wołali, mówiąc

: Biada, biada, owo miasto wielkie, w którym

z dostatków jego wzbogacili się wszyscy, co

mieli okręty na morzu ; że też w jednej

godzinie spustoszało. 20 Raduj się nad nim

niebo i święci Apostołowie i Prorocy, gdyż

Bóg osądził sprawę waszą przeciw niemu.

MIASTO OPUSTOSZAŁE.

21 I jeden anioł mocny podniósł jakby wielki

młyński kamień i wrzucił w morze, mówiąc:

Tym rozpędem wrzucony będzie Babilon,

owo miasto wielkie "i już więcej się nie

znajdzie." 22 I głosu cytrzystów i śpiewaków

i grających na flecie i na trąbie "nie będzie

więcej słychać w tobie" i żadnego

rzemieślnika jakiegokolwiek rzemiosła nie

znajdą więcej w tobie i głosu młyna nie

będzie więcej słychać w tobie. 23 I światło

lampy nie zaświeci więcej w tobie i głosu

oblubieńca i oblubienicy nie usłyszą więcej

w tobie, gdyż kupcy twoi byli książętami

ziemi, gdyż przez czary twoje zbłądziły

wszystkie narody. 24 I znalazła się w nim

krew proroków i świętych i wszystkich, co

byli zabici na ziemi.

19

ŚWIĘCI W NIEBIE SIĘ RADUJĄ.

l Potem słyszałem jakby głos rzesz wielkich

w niebie, mówiących : Alleluja, zbawienie i

chwała i moc Bogu naszemu, 2 gdyż sądy

jego są prawdziwe i sprawiedliwe, on też

osądził wielką wszetecznicę, która zepsuła

ziemię nierządem swoim i pomścił krew sług

swoich z rąk jej. 3 I znowu rzekli : Alleluja.

illa magna, quæ amicta erat bysso, et

purpura, et cocco, et deaurata erat auro, et

lapide pretioso, et margaritis : 17 quoniam

una hora destitutæ sunt tantæ divitiæ, et

omnis gubernator, et omnis qui in lacum

navigat, et nautæ, et qui in mari operantur,

longe steterunt, 18 et clamaverunt videntes

locum incendii ejus, dicentes : Quæ similis

civitati huic magnæ ? 19 et miserunt

pulverem super capita sua, et clamaverunt

flentes, et lugentes, dicentes : Væ, væ civitas

illa magna, in qua divites facti sunt omnes,

qui habebant naves in mari de pretiis ejus :

quoniam una hora desolata est. 20 Exsulta

super eam cælum, et sancti apostoli, et

prophetæ : quoniam judicavit Deus judicium

vestrum de illa.

21 Et sustulit unus angelus fortis lapidem

quasi molarem magnum, et misit in mare,

dicens : Hoc impetu mittetur Babylon civitas

illa magna, et ultra jam non invenietur. 22 Et

vox citharœdorum, et musicorum, et tibia

canentium, et tuba non audietur in te amplius

: et omnis artifex omnis artis non invenietur

in te amplius : et vox molæ non audietur in te

amplius : 23 et lux lucernæ non lucebit in te

amplius : et vox sponsi et sponsæ non

audietur adhuc in te : quia mercatores tui

erant principes terræ, quia in veneficiis tuis

erraverunt omnes gentes. 24 Et in ea sanguis

prophetarum et sanctorum inventus est : et

omnium qui interfecti sunt in terra.

19

1 Post hæc audivi quasi vocem turbarum

multarum in cælo dicentium : Alleluja :

salus, et gloria, et virtus Deo nostro est : 2

quia vera et justa judicia sunt ejus, qui

judicavit de meretrice magna, quæ corrupit

terram in prostitutione sua, et vindicavit

sanguinem servorum suorum de manibus

27

"A dym jej wstępuje na wieki" wieków. 4 A

dwudziestu czterech starców upadło i cztery

zwierzęta i pokłonili się Bogu siedzącemu na

tronie, mówiąc : Amen, Alleluja. 5 I rozległ

się głos od tronu, mówiący: "Dajcie chwałę

Bogu naszemu wszyscy słudzy jego i którzy

się go boicie, mali i wielcy. " 6 I słyszałem

jakby głos rzeszy wielkiej i szum wielu wód i

jakby huk potężnych gromów, mówiących:

Alleluja, gdyż "Pan Bóg nasz wszechmogący

objął królestwo." 7 Weselmy się i radujmy i

dajmy mu chwałę, bo przyszło wesele

Baranka, a małżonka jego przygotowała się.

8 I dano jej przyoblec się w bisior jasny 1

czysty. Bisiorem bowiem są sprawiedliwe

uczynki świętych. 9 I rzekł mi : Napisz :

Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę

weselną Baranka. I rzekł mi: Te słowa Boga

są prawdziwe. 10 I upadłem do nóg jego, aby

mu się pokłonić. I mówi mi : Nie waż się

tego czynić; jestem współsługą twoim i braci

twoich, mających świadectwo Jezusowe.

Bogu się kłaniaj. Świadectwem bowiem

Jezusa jest duch proroctwa.

CZĘŚĆ III

(19,11-22,5)

TRIUMF CHRYSTUSA I KOŚCIOŁA.

SĄD NAD BESTIĄ.

11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń

biały, a siedzącego na nim zwano Wiernym i

Prawdziwym i sądzi sprawiedliwie i walczy.

12 Oczy zaś jego jak płomień ognisty i na

głowie jego wiele koron i ma imię wypisane,

którego nikt nie zna, tylko on sam. 13 I

ubrany był w szatę skropioną krwią, a imię

jego nazywają Słowo Boga. 14 I wojska,

które są w niebie, jechały za nim na koniach

białych, obleczone w bisior biały i czysty. 15

I z ust jego wychodzi miecz z obydwu stron

ostry, aby nim "bił narody." I on "będzie nim

rządził laską żelazną" ; on też "depce prasę"

wina zapalczywości gniewu Boga

wszechmogącego. 16 I ma na szacie i na

biodrze swoim napisane: "Król królów i Pan

ejus. 3 Et iterum dixerunt : Alleluja. Et

fumus ejus ascendit in sæcula sæculorum. 4

Et ceciderunt seniores viginti quatuor, et

quatuor animalia, et adoraverunt Deum

sedentem super thronum, dicentes : Amen :

alleluja. 5 Et vox de throno exivit, dicens :

Laudem dicite Deo nostro omnes servi ejus :

et qui timetis eum pusilli et magni. 6 Et

audivi quasi vocem turbæ magnæ, et sicut

vocem aquarum multarum, et sicut vocem

tonitruorum magnorum, dicentium : Alleluja

: quoniam regnavit Dominus Deus noster

omnipotens. 7 Gaudeamus, et exsultemus : et

demus gloriam ei : quia venerunt nuptiæ

Agni, et uxor ejus præparavit se. 8 Et datum

est illi ut cooperiat se byssino splendenti et

candido. Byssinum enim justificationes sunt

sanctorum. 9 Et dixit mihi : Scribe : Beati qui

ad cœnam nuptiarum Agni vocati sunt ; et

dixit mihi : Hæc verba Dei vera sunt. 10 Et

cecidi ante pedes ejus, ut adorarem eum. Et

dicit mihi : Vide ne feceris : conservus tuus

sum, et fratrum tuorum habentium

testimonium Jesu. Deum adora. Testimonium

enim Jesu est spiritus prophetiæ.

11 Et vidi cælum apertum, et ecce equus

albus, et qui sedebat super eum, vocabatur

Fidelis, et Verax, et cum justitia judicat et

pugnat. 12 Oculi autem ejus sicut flamma

ignis, et in capite ejus diademata multa,

habens nomen scriptum, quod nemo novit

nisi ipse. 13 Et vestitus erat veste aspersa

sanguine : et vocatur nomen ejus : Verbum

Dei. 14 Et exercitus qui sunt in cælo,

sequebantur eum in equis albis, vestiti

byssino albo et mundo. 15 Et de ore ejus

procedit gladius ex utraque parte acutus, ut in

ipso percutiat gentes. Et ipse reget eas in

virga ferrea : et ipse calcat torcular vini

furoris iræ Dei omnipotentis. 16 Et habet in

vestimento et in femore suo scriptum : Rex

28

panujących." 17 I widziałem jednego anioła

stojącego w słońcu i zawołał głosem

donośnym, mówiąc do wszystkich ptaków,

co latały wpośród nieba : Chodźcie i

zgromadźcie się na wielką wieczerzę bożą, l8

abyście jadły ciała królów i ciała wodzów i

ciała mocarzów i. ciała koni i siedzących na

nich i ciała wszystkich wolnych i

niewolników i małych i wielkich. 19 I

widziałem bestię i królów ziemskich i wojska

ich zebrane, dla stoczenia bitwy z tym, który

siedział na koniu i z wojskiem jego. 20 I

pojmano bestię i z nią fałszywego proroka,

który czynił cuda przed nią, którymi zwiódł

tych, co przyjeli znamię bestii i którzy się

kłaniali jej obrazowi. Ci dwoje wrzuceni

zostali żywcem w jezioro ognia gorejącego

siarką. 21 A innych pobił miecz, wychodzący

z ust siedzącego na koniu i "wszystkie ptaki

nasyciły się ich mięsem."

20

SĄD NAD SZATANEM

I Widziałem anioła lecącego z nieba,

mającego klucz przepaści i łańcuch wielki w

ręce swojej. 2 I uchwycił smoka, węża

starego, którym jest diabeł i szatan i związał

go na tysiąc lat. 3 I wrzucił go w przepaść i

zamknął i położył pieczęć nad nim, aby

więcej nie zwodził narodów, dopóki nie

upłynie tysiąc lat; a potem ma być

rozwiązany na krótki czas. 4 I widziałem

stolice i usiedli na nich i "dano im władzę

sądzenia" i dusze pościnanych dla

świadectwa Jezusowego i dla słowa bożego i

tych, co się nie kłaniali bestii ani obrazowi

jej i nie przyjmowali znamienia jej na czoła

albo na ręce swoje ; i ożyli i królowali z

Chrystusem tysiąc lat. 5 Inni z umarłych nie

ożyli, dopóki nie upłynie tysiąc lat. To jest

zmartwychwstanie pierwsze. 6

Błogosławiony i święty, który ma udział w

pierwszym zmartwychwstaniu ; nad tymi nie

ma mocy śmierć druga, ale będą kapłanami

Boga i Chrystusa i, będą królować z nim

tysiąc lat. 7 A gdy się skończy tysiąc lat,

regum et Dominus dominantium. 17 Et vidi

unum angelum stantem in sole, et clamavit

voce magna, dicens omnibus avibus, quæ

volabant per medium cæli : Venite, et

congregamini ad cœnam magnam Dei : 18 ut

manducetis carnes regum, et carnes

tribunorum, et carnes fortium, et carnes

equorum, et sedentium in ipsis, et carnes

omnium liberorum, et servorum, et

pusillorum et magnorum. 19 Et vidi bestiam,

et reges terræ, et exercitus eorum

congregatos ad faciendum prælium cum illo,

qui sedebat in equo, et cum exercitu ejus. 20

Et apprehensa est bestia, et cum ea

pseudopropheta : qui fecit signa coram ipso,

quibus seduxit eos, qui acceperunt

caracterem bestiæ, et qui adoraverunt

imaginem ejus. Vivi missi sunt hi duo in

stagnum ignis ardentis sulphure : 21 et ceteri

occisi sunt in gladio sedentis super equum,

qui procedit de ore ipsius : et omnes aves

saturatæ sunt carnibus eorum.

20

1 Et vidi angelum descendentem de cælo,

habentem clavem abyssi, et catenam magnam

in manu sua. 2 Et apprehendit draconem,

serpentem antiquum, qui est diabolus, et

Satanas, et ligavit eum per annos mille : 3 et

misit eum in abyssum, et clausit, et signavit

super illum ut non seducat amplius gentes,

donec consummentur mille anni : et post hæc

oportet illum solvi modico tempore. 4 Et vidi

sedes, et sederunt super eas, et judicium

datum est illis : et animas decollatorum

propter testimonium Jesu, et propter verbum

Dei, et qui non adoraverunt bestiam, neque

imaginem ejus, nec acceperunt caracterem

ejus in frontibus, aut in manibus suis, et

vixerunt, et regnaverunt cum Christo mille

annis. 5 Ceteri mortuorum non vixerunt,

donec consummentur mille anni. Hæc est

resurrectio prima. 6 Beatus, et sanctus, qui

habet partem in resurrectione prima : in his

secunda mors non habet potestatem : sed

erunt sacerdotes Dei et Christi, et regnabunt

cum illo mille annis. 7 Et cum consummati

29

szatan będzie zwolniony z więzienia swego i

wyjdzie i będzie zwodził narody, które są na

"czterech krańcach ziemi Goga i Magoga" i

zbierze ich na walkę, a ich liczba jest jak

piasek morski. 8 I wstąpili "na okręg ziemi" i

otoczyli obóz świętych i miasto "umiłowane.

9 I zstąpił ogieńí z nieba od Boga i pożarł

ich," a diabeł, który ich zwodził wrzucony

został w jezioro ognia i siarki, gdzie i bestia

10 i fałszywy prorok będą męczeni we dnie i

w nocy na wieki wieków.

SĄD NAD UMARŁYMI.

11 I widziałem tron wielki, biały i siedzącego

na nim, "przed którego obliczem uciekła

ziemia i niebo i nie znaleziono miejsca dla

nich." 12 I widziałem umarłych, wielkich i

małych, stojących przed tronem ; i "księgi

zostały otwarte" i otworzono inną księgę,

która jest księgą życia. I osądzono umarłych

z tego, co było napisane w owych księgach,

"według ich uczynków." 13 I morze wydało

umarłych, którzy w nim byli i śmierć i piekło

oddały umarłych swoich; którzy w nich byli i

osądzono każdego "według jego uczynków."

14 I piekło i śmierć wrzucono do jeziora

ognistego. Ta jest śmierć druga. 15 I kogo

nie "znaleziono zapisanego w księdze życia,"

ten wrzucony został do jeziora ognistego.

21

NIEBO NOWE I ZIEMIA NOWA.

1 I widziałem nowe niebo i nową ziemię."

Albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia

przeminęły, a morza już niema. 2 Ja Jan

widziałem święte miasto Jeruzalem nowe,

zstępujące z nieba od Boga, przygotowane

jak oblubienica przystrojona dla swego męża.

3 I słyszałem głos donośny z tronu, mówiący

: "Oto przybytek" Boga z ludźmi "i będzie

mieszkał z nimi. I oni będą jego ludem," a

Bóg sam "z nimi będzie" ich Bogiem. 4 "I

otrze Bóg wszelką łzę z oczu" ich i nie

będzie więcej śmierci, ani smutku, ani

krzyku, ani boleści więcej nie będzie, gdyż

fuerint mille anni, solvetur Satanas de

carcere suo, et exibit, et seducet gentes, quæ

sunt super quatuor angulos terræ, Gog, et

Magog, et congregabit eos in prælium,

quorum numerus est sicut arena maris. 8 Et

ascenderunt super latitudinem terræ, et

circuierunt castra sanctorum, et civitatem

dilectam. 9 Et descendit ignis a Deo de cælo,

et devoravit eos : et diabolus, qui seducebat

eos, missus est in stagnum ignis, et sulphuris,

ubi et bestia 10 et pseudopropheta

cruciabuntur die ac nocte in sæcula

sæculorum.

11 Et vidi thronum magnum candidum, et

sedentem super eum, a cujus conspectu fugit

terra, et cælum, et locus non est inventus eis.

12 Et vidi mortuos, magnos et pusillos,

stantes in conspectu throni, et libri aperti sunt

: et alius liber apertus est, qui est vitæ : et

judicati sunt mortui ex his, quæ scripta erant

in libris, secundum opera ipsorum : 13 et

dedit mare mortuos, qui in eo erant : et mors

et infernus dederunt mortuos suos, qui in

ipsis erant : et judicatum est de singulis

secundum opera ipsorum. 14 Et infernus et

mors missi sunt in stagnum ignis. Hæc est

mors secunda. 15 Et qui non inventus est in

libro vitæ scriptus, missus est in stagnum

ignis.

21

1 Et vidi cælum novum et terram novam.

Primum enim cælum, et prima terra abiit, et

mare jam non est. 2 Et ego Joannes vidi

sanctam civitatem Jerusalem novam

descendentem de cælo a Deo, paratam sicut

sponsam ornatam viro suo. 3 Et audivi

vocem magnam de throno dicentem : Ecce

tabernaculum Dei cum hominibus, et

habitabit cum eis. Et ipsi populus ejus erunt,

et ipse Deus cum eis erit eorum Deus : 4 et

absterget Deus omnem lacrimam ab oculis

eorum : et mors ultra non erit, neque luctus,

neque clamor, neque dolor erit ultra, quia

30

pierwsze rzeczy przeminęły. 5 I "siedzący na

tronie" rzekł : Oto czynię wszystkie rzeczy

nowe. I rzekł mi : Pisz, bo te słowa są bardzo

pewne i prawdziwe. 6 I rzekł mi : Stało się.

Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec. Ja

dam "pragnącemu darmo ze źródła wody

życia." 7 Kto zwycięży, odziedziczy to i

"będę mu Bogiem, a on mi będzie synem." 8

Bojaźliwym zaś i niewiernym i obmierzłymi

mężobójcom i rozpustnikom i czarownikom i

bałwochwalcom i wszystkim kłamcom - tym

przypadnie część w jeziorze gorejącym

ogniem i siarką ; to jest śmierć druga.

NOWE JERUZALEM.

9 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy

mieli siedem czasz napełnionych siedmiu

plagami ostatecznymi i odezwał się do mnie,

mówiąc: Chodź, a pokażę ci oblubienicę,

małżonkę Baranka. 10 I "zaniósł mię w

duchu na górę wielką i wysoką i pokazał mi

miasto święte Jeruzalem," zstępujące z nieba

od Boga, 11 mające "jasność Boga," a

światło jego podobne do kamienia

kosztownego jakby do kamienia jaspisu

jakby krzyczał. 12 I miało mur wielki i

wysoki, posiadający dwanaście bram, a na

bramach dwunastu aniołów i imiona

wypisane, które są imionami dwunastu

pokoleń synów Izraelskich. 13 "Od wschodu

trzy bramy i od północy trzy bramy i od

południa trzy bramy i od zachodu trzy

bramy." 14 I mur miasta miał dwanaście

fundamentów, a na nich dwanaście imion

dwunastu apostołów Baranka.

JEGO MURY, BRAMY I FUNDAMENTY.

15 Ten zaś, co ze mną mówił, miał

trzcinową, złotą miarę, aby mierzyć miasto i

bramy jego i mur. 16 Miasto leży w

czworoboku, a długość jego jest tak wielka,

jak i szerokość. I zmierzył miasto trzciną

złotą na dwanaście tysięcy stadiów i długość

i wysokość i szerokość jego są równe. 17 I

zmierzył mur jego: sto czterdzieści cztery

łokcie miary człowieka, to jest anioła. 18 A

mur jego był zbudowany z kamienia jaspisu,

a samo miasto: złoto czyste, podobne do

prima abierunt. 5 Et dixit qui sedebat in

throno : Ecce nova facio omnia. Et dixit mihi

: Scribe, quia hæc verba fidelissima sunt, et

vera. 6 Et dixit mihi : Factum est : ego sum

alpha et omega, initium et finis. Ego sitienti

dabo de fonte aquæ vitæ, gratis. 7 Qui

vicerit, possidebit hæc : et ero illi Deus, et

ille erit mihi filius. 8 Timidis autem, et

incredulis, et execratis, et homicidis, et

fornicatoribus, et veneficis, et idolatris, et

omnibus mendacibus, pars illorum erit in

stagno ardenti igne et sulphure : quod est

mors secunda.

9 Et venit unus de septem angelis habentibus

phialas plenas septem plagis novissimis, et

locutus est mecum, dicens : Veni, et

ostendam tibi sponsam, uxorem Agni. 10 Et

sustulit me in spiritu in montem magnum et

altum, et ostendit mihi civitatem sanctam

Jerusalem descendentem de cælo a Deo, 11

habentem claritatem Dei : et lumen ejus

simile lapidi pretioso tamquam lapidi

jaspidis, sicut crystallum. 12 Et habebat

murum magnum, et altum, habentem portas

duodecim : et in portis angelos duodecim, et

nomina inscripta, quæ sunt nomina duodecim

tribuum filiorum Israël : 13 ab oriente portæ

tres, et ab aquilone portæ tres, et ab austro

portæ tres, et ab occasu portæ tres. 14 Et

murus civitatis habens fundamenta

duodecim, et in ipsis duodecim nomina

duodecim apostolorum Agni.

15 Et qui loquebatur mecum, habebat

mensuram arundineam auream, ut metiretur

civitatem, et portas ejus, et murum. 16 Et

civitas in quadro posita est, et longitudo ejus

tanta est quanta et latitudo : et mensus est

civitatem de arundine aurea per stadia

duodecim millia : et longitudo, et altitudo, et

latitudo ejus æqualia sunt. 17 Et mensus est

murum ejus centum quadraginta quatuor

cubitorum, mensura hominis, quæ est angeli.

18 Et erat structura muri ejus ex lapide

31

szkła czystego. 19 I fundamenty muru miasta

ozdobione wszelkim drogim kamieniem.

Pierwszy fundament jaspis, drugi szafir,

trzeci chalcedon, czwarty szmaragd, 20 piąty

sardoniks, szósty sardiusz, siódmy chryzolit,

ósmy beryl, dziewiąty topaz, dziesiąty

chryzopraz, jedenasty hiacynt, dwunasty

ametyst. 21 Dwanaście bram, to dwanaście

pereł, każda z osobna; a każda brama była z

jednej perły, a ulica miasta złoto czyste, jak

szkło przeźroczyste.

JEGO PRZYBYTKIEM I ŚWIATŁEM

BARANEK.

22 I świątyni w nim nie widziałem, bo Pan,

Bóg wszechmogący, jest świątynią jego i

Baranek. 23 I miasto nie potrzebuje "słońca

ani księżyca," aby w nim świeciły, gdyż je

oświeciła jasność Boga, a lampą jego jest

Baranek. 24 "I narody będą chodziły w

światłości jego, a królowie ziemscy tam

przyniosą chwałę" swoją i cześć. 25 "I bramy

jego nie będą w dzień zamknięte," albowiem

nocy tam nie będzie. 26 "I tam przyniosą

chwałę" i cześć narodów. 27 Nie wejdzie do

niego nic nieczystego, albo budzącego

odrazę i kłamstwo, tylko ci, co są zapisani w

Barankowej księdze życia.

22

RZEKA I DRZEWO.

1 I ukazał "rzekę wody życia," jasną jak

kryształ, wychodzącą ze stolicy Boga i

Baranka. 2 "Wpośród" rynku jego i "z obu

stron rzeki drzewo życia," rodzące dwanaście

owoców, na każdy miesiąc dające swój

owoc, a liście drzewa na zdrowie narodów. 3

"I nie będzie więcej żadnego przekleństwa,"

lecz będzie w nim stolica Boga i Baranka i

słudzy jego służyć mu będą, 4 "będą oglądać

jego oblicze," a jego imię na ich czołach.

jaspide : ipsa vero civitas aurum mundum

simile vitro mundo. 19 Et fundamenta muri

civitatis omni lapide pretioso ornata.

Fundamentum primum, jaspis : secundum,

sapphirus : tertium, calcedonius : quartum,

smaragdus : 20 quintum, sardonyx : sextum,

sardius : septimum, chrysolithus : octavum,

beryllus : nonum, topazius : decimum,

chrysoprasus : undecimum, hyacinthus :

duodecimum, amethystus. 21 Et duodecim

portæ, duodecim margaritæ sunt, per singulas

: et singulæ portæ erant ex singulis margaritis

: et platea civitatis aurum mundum, tamquam

vitrum perlucidum.

22 Et templum non vidi in ea : Dominus

enim Deus omnipotens templum illius est, et

Agnus. 23 Et civitas non eget sole neque luna

ut luceant in ea, nam claritas Dei illuminavit

eam, et lucerna ejus est Agnus. 24 Et

ambulabunt gentes in lumine ejus : et reges

terræ afferent gloriam suam et honorem in

illam. 25 Et portæ ejus non claudentur per

diem : nox enim non erit illic. 26 Et afferent

gloriam et honorem gentium in illam. 27 Non

intrabit in eam aliquod coinquinatum, aut

abominationem faciens et mendacium, nisi

qui scripti sunt in libro vitæ Agni.

22

1 Et ostendit mihi fluvium aquæ vitæ,

splendidum tamquam crystallum,

procedentem de sede Dei et Agni. 2 In medio

plateæ ejus, et ex utraque parte fluminis,

lignum vitæ, afferens fructus duodecim per

menses singulos, reddens fructum suum et

folia ligni ad sanitatem gentium. 3 Et omne

maledictum non erit amplius : sed sedes Dei

et Agni in illa erunt, et servi ejus servient illi.

4 Et videbunt faciem ejus : et nomen ejus in

frontibus eorum.

32

5 I nocy więcej nie będzie i nie będzie im

trzeba światła lampy, ani "światła słońca,"

gdyż "Pan Bóg będzie ich oświecał i

królować będą na wieki wieków."

Zakończenie księgi. (22,6-21)

PROROCTWO TO JEST PRAWDZIWE

6 I rzekł mi : Te słowa są bardzo pewne i

prawdziwe. I Pan, Bóg duchów prorockich

posłał anioła swego, aby pokazać sługom

swym, co się ma stać prędko. 7 I oto przyjdę

szybko. Błogosławiony, który zachowuje

słowa proroctwa tej księgi. 8 A ja, Jan,

słyszałem to i widziałem. I gdy usłyszałem i

ujrzałem, upadłem do stóp anioła, który mi to

pokazywał, aby się pokłonić. 9 I rzekł mi :

Nie waż się tego czynić, bo jestem

współsługą twoim i braci twoich proroków i

tych, co strzegą słów proroctwa tej księgi.

Bogu się kłaniaj. 10 I rzekł mi: Nie pieczętuj

słów proroctwa tej księgi, czas bowiem jest

blisko. 11 Kto szkodzi, niech jeszcze szkodzi

i kto tkwi w brudach, niech jeszcze się bruka,

a kto jest sprawiedliwy, niech się jeszcze

usprawiedliwi, a święty niech się jeszcze

uświęci.

CHRYSTUS ODPŁACI KAŻDEMU.

12 Oto przyjdę prędko, a zapłatę moją z sobą

niosę, "abym oddał każdemu według

uczynków jego." 13 Ja jestem Alfa i Omega,

"pierwszy i ostatni," początek i koniec. l4

Błogosławieni, którzy "obmywają szaty"

swoje w krwi Baranka, aby mieli prawo do

drzewa życia i żeby weszli przez bramy do

miasta. 15 Na zewnątrz psy 1 czarownicy i

bezwstydni i mężobójcy i bałwochwalcy i

każdy, co miłuje i żyje w kłamstwie. l6 Ja,

Jezus, posłałem anioła mego, aby wam o tym

świadczył w kościołach. Ja jestem potomek i

z rodu Dawida, gwiazda jasna i zaranna. 17

Duch i oblubienica mówi : Przyjdź. A kto

słyszy niech mówi: Przyjdź. I kto "pragnie,

niech przyjdzie" i kto chce, niech bierze

"wodę życia darmo."

5 Et nox ultra non erit : et non egebunt

lumine lucernæ, neque lumine solis, quoniam

Dominus Deus illuminabit illos, et regnabunt

in sæcula sæculorum.

6 Et dixit mihi : Hæc verba fidelissima sunt,

et vera. Et Dominus Deus spirituum

prophetarum misit angelum suum ostendere

servis suis quæ oportet fieri cito. 7 Et ecce

venio velociter. Beatus, qui custodit verba

prophetiæ libri hujus. 8 Et ego Joannes, qui

audivi, et vidi hæc. Et postquam audissem, et

vidissem, cecidi ut adorarem ante pedes

angeli, qui mihi hæc ostendebat : 9 et dixit

mihi : Vide ne feceris : conservus enim tuus

sum, et fratrum tuorum prophetarum, et

eorum qui servant verba prophetiæ libri hujus

: Deum adora. 10 Et dicit mihi : Ne

signaveris verba prophetiæ libri hujus :

tempus enim prope est. 11 Qui nocet, noceat

adhuc : et qui in sordibus est, sordescat

adhuc : et qui justus est, justificetur adhuc :

et sanctus, sanctificetur adhuc.

12 Ecce venio cito, et merces mea mecum

est, reddere unicuique secundum opera sua.

13 Ego sum alpha et omega, primus et

novissimus, principium et finis. 14 Beati, qui

lavant stolas suas in sanguine Agni : ut sit

potestas eorum in ligno vitæ, et per portas

intrent in civitatem. 15 Foris canes, et

venefici, et impudici, et homicidæ, et idolis

servientes, et omnis qui amat et facit

mendacium. 16 Ego Jesus misi angelum

meum testificari vobis hæc in ecclesiis. Ego

sum radix, et genus David, stella splendida et

matutina. 17 Et spiritus, et sponsa dicunt :

Veni. Et qui audit, dicat : Veni. Et qui sitit,

veniat : et qui vult, accipiat aquam vitæ,

gratis.

33

NIC NIE ZMIENIAĆ; W TEJ KSIĘDZE.

18 Oświadczam bowiem każdemu

słuchającemu słów proroctwa tej księgi:

"Jeśliby kto dodał do tego," spuści nań Bóg

"plagi opisane w tej księdze." 19 A jeśliby

kto ujął ze słów księgi tego proroctwa,

odejmie Bóg część jego z księgi życia i z

miasta świętego i z tego, co jest napisane w

tej księdze. 20 Który daje świadectwo o tym,

mówi: Zaiste, przyjdę prędko. Amen.

Przyjdź, Panie Jezu ! 21 Łaska Pana

naszego Jezusa Chrystusa z wami

wszystkimi. Amen.

18 Contestor enim omni audienti verba

prophetiæ libri hujus : si quis apposuerit ad

hæc, apponet Deus super illum plagas

scriptas in libro isto. 19 Et si quis diminuerit

de verbis libri prophetiæ hujus, auferet Deus

partem ejus de libro vitæ, et de civitate

sancta, et de his quæ scripta sunt in libro isto

: 20 dicit qui testimonium perhibet istorum.

Etiam venio cito : amen. Veni, Domine Jesu.

21 Gratia Domini nostri Jesu Christi cum

omnibus vobis. Amen.

34