O przygotowywaniu prac dyplomowych

i prezentacji

J. Pamin(Instytut Technologii Informatycznych

w Inżynierii Lądowej WIL PK)

Kraków, 2017

Zakres prezentacji

Procedura dyplomowania JAK PISAĆ PRACĘ DYPLOMOWĄ? Uwaga plagiat! JAK PRZEDSTAWIĆ DOBRĄ PREZENTACJĘ? Powtórka z logiki

Procedura dyplomowania

Wytyczne formalne można znaleźć na stronach www.wil.pk.edu.pl i www.L5.pk.edu.pl

Karta tematu

Strona tytułowa

Akademicki System Archiwizacji Prac ASAP

Egzamin inżynierski i obrona pracy

Por. Poradnik Samorządu Studentów PWhttp://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/1524/PoradnikPisaniaPracyDyplomowej.pdf

Karta tematu

●Studenci powinni dokonać wyboru tematu pracy dyplomowej najpóźniej do końca semestru szóstego. ●Promotor składa w Instytucie wypełnioną kartę tematu dyplomu.●Studenci załączają kartę do egzemplarza pracy dyplomowej składanego w Instytucie.

Strona tytułowa

Nazwa uczelni i jednostki Kierunek, profil dypl. Imię i nazwisko autora Tytuł pracy (w j. pol. i ang.) Imię i nazwisko opiekuna Ocena pracy Miejsce, rok

System ASAP Procedura sprawdzenia tekstu pracy dyplomowej jest

podana na stronie WWW WIL i antyplagiat.pk.edu.pl

Student po akceptacji pracy przez promotora ładuje plik PDF do systemu ASAP (potrzebne są informacje dodatkowe, np. streszczenie) i oświadcza, że pracę wykonał samodzielnie (tytuł po ang. jest zatwierdzany)

Promotor zatwierdza, a dokument jest wysyłany do sprawdzenia w systemie antyplagiatowym

Promotor ocenia tzw. raport podobieństwa i oświadcza, że praca nie narusza prawa autorskiego

Równolegle recenzent zapoznaje się z pracą, ustala z promotorem ocenę i przygotowuje opinię, udostępniając ją Studentowi

JAK PISAĆ PRACĘ DYPLOMOWĄ?

Maria Węglińska, Jak pisać pracę magisterską, Poradnik dla studentów, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2004

Poradnik zawiera: Wybrane definicje podstawowych pojęć, zwłaszcza

metodologicznych (metoda, technika, narzędzia badawcze) – pomoc na etapie konceptualizacji

Struktura pracy magisterskiej – konstrukcja całości i poszczególnych części

Zestaw wyrażeń i zwrotów

Pojęcia związane z metodologią

Tytuł pracy (zwięzły, trafny, jednoznaczny, językowo poprawny, zgodny z treścią pracy)

Cel pracy (poznawczy, teoretyczny, praktyczny)Problem (zadanie wymagające rozwiązania)Problematyka (całokształt zagadnień, ogół problematyki dotyczącej jakiejś dziedziny)

Techniki badawczeNarzędzia badawcze

Typowa struktura pracy

Strona tytułowa Spis treści Wstęp, zawartość pracy, założenia Część teoretyczna (problematyka, stan wiedzy) Hipotezy, metodologia i organizacja badań, modele Prezentacja i analiza wyników badań (rysunki, tabele),

wnioski szczegółowe Zakończenie pracy (wnioski poznawcze i praktyczne) Bibliografia Streszczenie Załączniki (dodatki)

Zakończenie pracy

Ustosunkowanie się autora do całości, przypomnienie zamierzeń, opis stopnia ich realizacji, wskazanie na plany

Nawiązanie do literatury, problematyki głównej, problemów szczegółowych, do celu, do zastosowanej metodologii, techniki, narzędzi badawczych

Sformułowanie ustaleń („Istnieje zależność między...”)

Sformułowanie wniosków wynikających z ustaleń

Bibliografia

Uporządkowany według określonego kryterium spis książek, artykułów, dokumentów (np. normy) – z podaniem autora, tytułu, miejsca i roku wydania

[1] O.C. Zienkiewicz and R.L.Taylor, The Finite Element

Method, Fourth Edition, McGraw-Hill, London 1989.

[2] de Borst, R. and Muehlhaus, H.-B., Gradient-dependent

plasticity: Formulation and algorithmic aspects,

Int. J. Numer. Methods Engng, 35, p. 521-539, 1992.

Uwagi językowe i dyscyplina

Wybór formy czasowników:

1 os. – „ustaliliśmy” (rzadziej „ustaliłem”)

Forma bezosobowa – „ustalono” Wyrażenia i zwroty podkreślające porządek i

logiczność wypowiedzi („zajmę się najpierw...”, “z tego wynika, że...”)

Słownictwo wyrażające stosunek piszącego do własnych wypowiedzi („według mojej opinii...”, „warto jeszcze dodać, że...”)

Uwaga: każdy rysunek (tabela) musi być wywołany w tekście, każdy symbol we wzorach opisany

Uwaga plagiat! Definicja plagiatu nie jest jednoznaczna, ale sens

plagiatu jako kradzieży cudzej własności intelektualnej jest czytelny

Np. według Princeton University (patrz www.wikipedia.org):

plagiat to świadome użycie cudzego tekstu, idei lub innych materiałów (nie znanych powszechnie) bez podania źródła

Proszę przeczytać hasła PLAGIAT i PLAGIARISM w Wikipedii i nigdy nie zapominać o podaniu źródła wykorzystywanych materiałów

JAK PRZEDSTAWIĆ DOBRĄ PREZENTACJĘ?

J.W. Niemantsverdriet, How to give a successful oral and poster presentation, EFCATS, Eindhoven, http://www.efcats.org

Uwaga widowni Jak ułożyć swoją prezentację 10 kroków do udanej prezentacji Wskazówki odnośnie slajdów Dyscyplina czasowa

Uwaga widowni

Widownia czeka na motywację i tło

Dlaczego widownia przestaje słuchać

Referujący sądzi, że wszyscy wiedzą wiele o przedstawianym zagadnieniu

Układ prezentacji jest nieczytelny Brak ilustracji, są niewłaściwe lub za szybko

przedstawiane Referujący używa skomplikowanego języka,

żargonu lub skrótów Referujący czyta, mówi monotonnie, za szybko lub

za wolno

Pomyśl, kto stanowi widownię

Mów do widowni stojąc przodem lub bokiem do niej

Efektywna prezentacja

Przyciągaj uwagę, pozwól odpocząć

Jak ułożyć prezentację

Ogólna prezentacja problemu Cel, przedmiot i metodyka badań Model 1, wyniki i obserwacje Model 2, wyniki i porównania Wnioski, odkrycia, plany

10 kroków do udanej prezentacji

Zacznij wcześnie przygotowania Sformułuj przesłanie prezentacji w 1 zdaniu Wybierz i ułóż wyniki do pokazania Dobrze przemyśl i przećwicz wstęp Precyzyjnie sformułuj wnioski i zakończenie Najważniejsze są dobre rysunki Zaprojektuj wyraźne slajdy Komunikuj, nie popisuj się

Czas i główne zasady

Zmierz swój czas, nie oszczędzaj na wstępie i wnioskach

Znaj bardzo dobrze język prezentacji Nie wolno mówić dłużej niż przewidziany czas (nie

ma gorszej rzeczy niż przerwanie referatu przez przewodniczącego przed wnioskami)

Uświadom sobie jaką wiadomość chcesz przekazać i zdecyduj, w jaki sposób najlepiej ją przekazać

Powtórka z logiki

B. Raphael and I.F.C. Smith, Fundamentals of Computer-Aided Engineering,

Wiley, Chichester, 2003

Podstawy logiki

Trzy typy wnioskowania: dedukcja, abdukcja, indukcja

Pręt o module Younga E, polu przekroju poprzecznego A i długości L, pod działaniem siły rozciągajacej P wykazuje wydłużenie u=PL/EA

Dla danego pręta mamy:

dwa fakty P i u

jedną regułę przyczynową (jeśli przyczyna to skutek): if P then u

Typ wnioskowania Informacja dana Wniosek

Dedukcja Przyczyna i reguła Skutek

Abdukcja Skutek i reguła Przyczyna

Indukcja Przyczyna i skutek Reguła

Podstawy logiki

Dedukcja jest jedynym poprawnym sposobem wnioskowania w tzw. świecie otwartym

Abdukcja i indukcja wymagają przyjęcia hipotezy tzw. świata zamkniętego (wszystkie fakty i zasady są znane dla danego problemu)

Jeśli znamy regułę i obserwowane jest wydłużenie u, w świecie otwartym nie możemy powiedzieć, że u zostało wywołane przez siłę P (abdukcja)

Jeśli obserwujemy tylko siłę P i deformację u, nie możemy sformułować reguły “if P then u” (indukcja)

Inne fakty w świecie otwartym mogą uzasadniać inną zasadę

Jeśli się założy, że jedyne ważne informacje dla rozważanego problemu to dwa fakty P and u i jedna reguła (świat zamknięty), to abdukcja i indukcja stają się poprawne.

Podstawy logiki

Inżynierowie pracują w świecie otwartym – oczekuje się od nas znajdowania rozwiązań twórczych (creative solutions)

Symulacja:

przyczyna+konstrukcja→skutek, konstrukcja→zachowanie (analiza) Diagnoza:

skutek+konstrukcja→przyczyna Synteza:

wymagane zachowanie→konstrukcja Interpretacja informacji:

konstrukcja+zachowanie→modele zachowania