NORY PODBIJAJĄ NORY PODBIJAJĄ LEUVENLEUVEN

ODCINEK SPECJALNYODCINEK SPECJALNY

NAJAZD NA ANTWERPIĘNAJAZD NA ANTWERPIĘ

17 luty- śliczny niedzielny poranek Norki wyruszają na łowy do światowej stolicy diamentów po jelenia, który za to wszystko zapłaci

Już w pociągu nasz zwierzęcy magnetyzm zaczął działać

„Huje morhe mojsie dames” ( tł. Dzień dobry pięknym paniom ) – zapis fonetyczny co byście wiedzieli jak przeczytać …

W przemiłym towarzystwie dotarłyśmy na miejsce

Nasz dobrze poinformowany Lolo uprzedził nas, że dworzec w Antwerpii to nie byle co

W Polsce można pomarzyć o takim :- Trzypiętrowe glajzy (dla monojęzykowców

– tory) - Nad wejściem rozety jak w Notre-Dame de

Paris- A wnętrze przypomina pałac (marmury,

itd.)

Nasz sexapil ( a właściwie Nory ) podziałał szczególnie intensywnie na szpakowatego dżentelmena w czerwonym kabrio

Dobrze, że ulica była szeroka (a pan miał niezły refleks) i zdążył uniknąć czołowego zderzenia z hydrantem.

W poszukiwaniu najważniejszego zabytku miasta – Brouwershuis (stary browar) trafiłyśmy na niezwykłe relikty

Powstanie tego zjawiska szacuje się na początki antyku i choć jesteśmy już w XXI wieku popyt na ten fenomen nie maleje.

„Cóż to takiego???” Zapytacie…

Pewnie się już domyślacie ( w końcu NORki jesteście )

Brawo!!!!!Macie rację, chodzi o ten najstarszy

zawód świata

Choć w bardzo nowoczesnej szacie -eleganckie, podświetlane witrynki, a na wystawie – towar z początku ubiegłego wieku, który wymaga, naszym skromnym zdaniem, natychmiastowej renowacji.

O dziwo Belgowie nie są zbyt wybredni i antyczne boginki ( antyki znów dżezi ) idą jak świeże bułeczki

My w „antykwariacie” ( na Rote Strasse ) wyglądałyśmy jak Japończycy w Luwrze (Nora z aparatem, Aga z mapą miasta a Hania…uchachana )

Dla Hani to nie pierwszyzna, od małego w takich klimatach … Dla Nory też nie nowość, tylko Aga wyszła na niewiniątko (kto by się spodziewał )

To tyle refleksji z tego jakże dziewiczego terenu ale nie zagrzałyśmy tam miejsca (krzesła wyglądały na niewygodne)

Z ulicy rozpusty udałyśmy się do domu Rubensa, by podziwiać prawdziwe antyki

… a chałupę to miał wielką… i pół morgi zagona … skisłyśmy tam na dwie godziny.

Ku naszej radości obrazy można było kontemplować w pozycji siedzącej

Wyczerpane ruszyłyśmy w kierunku pięknego dworca.

Przechadzając się po najdroższej ulicy Europy i przyglądając się światowym dziełom sztuki jubilerskiej z przykrością stwierdziłyśmy, że takie same modele można kupić na ruskim targu (przy Reymonta) za rozsądną cenę

Zmarznięte i jak zawsze wygłodzone wróciłyśmy do naszej przytulnej norki

Bez diamentów ... bez jelenia … Za tydzień jedziemy do Brukseli…Liczymy na jakiegoś przynajmniej

jednego grubszego zwierza