NASZA POLITECHNIKA

marzec/kwiecieñ 2008 numer 2(68)

W numerze:Prof. Kazimierz Furtak rektorem elektemPolitechniki Krakowskiej . . . . . . . . . . . . . . . . 2

TEMAT NUMERU: BIBLIOTEKA PK

Nowa biblioteka coraz bli¿ej — Wac³aw Celadyn . . . . 3Niech przemówi¹ liczby — Marek M. Górski . . . . . . . 5Zapraszamy po raz kolejny — Agnieszka Bogusz . . . . 8Zasoby cyfrowe Biblioteki PK — Marzena Marcinek . . . 9

INFORMACJE

Prof. Günter Wozny doktorem honoris causa

Politechniki Krakowskiej . . . . . . . . . . . . . . . . 11Kronika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12Rektor i Senat PK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13Pracownicy PK

Profesorowie tytularni . . . . . . . . . . . . . . . 14Doktor habilitowany . . . . . . . . . . . . . . . . 18Doktorzy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

Wspomnienie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20„MINATECH” — dla gospodarki opartej na wiedzy . . . 21Bêdzie wymiana z Aleppo . . . . . . . . . . . . . . . . 21Nasz wk³ad w EURO 2012. . . . . . . . . . . . . . . . 22Umowa z Uniwersytetem w Miszkolcu. . . . . . . . . . 22Delegacja z Singapuru na PK . . . . . . . . . . . . . . 2270-lecie prof. Antoniego Ostoi-Gajewskiego . . . . . . 23Minister gratuluje naukowcom PK . . . . . . . . . . . . 23BIURO KARIER

Kim jest absolwent PK?. . . . . . . . . . . . . . . 24Lepsza oferta pracy. . . . . . . . . . . . . . . . . 24Szkolenia dla studentów . . . . . . . . . . . . . . 24

CENTRUM TRANSFERU TECHNOLOGIIEEN na mapie innowacyjnej Europy . . . . . . . . 25

Innovator Ma³opolski . . . . . . . . . . . . . . . . 25Polimerowa pi³ka w auli PAU . . . . . . . . . . . . . . 25

ARTYKU£Y

Krakowskie Towarzystwo Techniczne a powstaniePolitechniki Krakowskiej — KrzysztofKnapik, Jerzy Banaœ 26Czy¿yny te¿ siê humanizuj¹ — Zbigniew Lata³a . . . . . 30Samorz¹d potrzebny i pomocny — Marcin Styrna . . . . 31Rektorzy obradowali w Barcelonie — KrzysztofBieda . . 33

KALEJDOSKOP

Wykombinowali most . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34Prof. W³odzimierz Bojarski laureatem Nagrodyim. Jerzego Ciesielskiego . . . . . . . . . . . . . . . . 35Laury dla red. Mariana Nowego . . . . . . . . . . . . . 35KLUB UCZELNIANY AZS PK

Panie walczy³y do upad³ego . . . . . . . . . . . . 368 medali narciarzy i snowboardzistów . . . . . . . 37Narciarskie i snowboardowe mistrzostwa PK. . . . 37

Moje pasjeBlisko Polonii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38

GALERIA GILPANi_TO_GRAFik — Mira Skoczek-Wojnicka . . . 39Gadamesz — fotografie Andrzeja Hrabca . . . . . 39

GALERIA „KOT£OWNIA”Wystawa twórczoœci Ma³opolskiegoOddzia³u Stowarzyszenia Marynistów Polskich . . 40Plener malarski studentów I roku architektury . . . 40Œladami Roalda Amundsena —fotografie Tadeusza i Gerarda Natanków. . . . . . 40

NASZA POLITECHNIKA

Dwumiesiêcznik Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Koœciuszki.Ukazuje siê od 1997 roku.

Adres redakcji: Politechnika Krakowska, ul. Warszawska 24, 31-155 Krakówtel.: (0 12) 628 25 08; e-mail: naszapol@pk.edu.plwww.pk.edu.pl/~naszapol

Kolegium Redakcyjne: REDAKTOR NACZELNY — Les³aw Peters,SEKRETARZ REDAKCJI — Katarzyna Tyñska,REDAKTORZY — Katarzyna Baron, Teresa Marszalik, Danuta Zajda, Jan Zych.

Opracowanie graficzne: Kolegium Redakcyjne i Wydawnictwo PK

Sk³ad: Wydawnictwo PK

Druk: Sekcja Poligrafii PKNak³ad: 800 egz.

Za treœæ nades³anych materia³ów odpowiadaj¹ autorzy. Redakcja zastrzega sobie prawodokonywania skrótów i zmian redakcyjnych. Materia³ów nie zamówionych nie zwraca siê.

Nasza ok³adka: Model Stadionu Miejskiego w Poznaniu badany w tunelu aerodynamicznymLaboratorium In¿ynierii Wiatrowej PK (zob. tekst na s. 22).

Prof. Kazimierz Furtak rektorem elektemPolitechniki Krakowskiej

4 kwietnia br. Kole-

gium Elektorów Politech-

niki Krakowskiej doko-

na³o wyboru rektora na

kadencjê 2008–2012.

Funkcjê tê powierzono

prof. dr. hab. in¿. Ka-

zimierzowi Furtakowi.

Prof. Kazimierz Furtakurodzi³ siê w Boratynieko³o Jaros³awia. Ma 57 lat.Z Politechnik¹ Krakowsk¹jest zwi¹zany nieprze-rwanie od 40 lat, od czasu

studiów, które odby³ w latach 1968–1973 na ówczesnymWydziale Budownictwa L¹dowego. W 1979 r. uzyska³ sto-pieñ doktora nauk technicznych, doktorem habilitowanymzosta³ w 1987 r. Tytu³ profesora otrzyma³ w 1999 r., a od2002 r. pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego.

Na polu nauki zajmuje siê przede wszystkim konstrukcja-mi mostowymi, zagadnieniami zmêczeniowymi w odniesie-niu do materia³ów i konstrukcji, zastosowaniami nowoczes-nych materia³ów kompozytowych w budowie mostów orazprojektowaniem tuneli komunikacyjnych. Stale wspó³pracujez trzema uczelniami zagranicznymi. Opublikowa³ 265 publi-kacji (134 samodzielnie), w tym 43 zagraniczne.

Jako in¿ynier jest autorem lub wspó³autorem oko³o 260prac dla gospodarki, w wiêkszoœci wdro¿onych. Uczestniczy³

m.in. w projektowaniu mostu o najd³u¿szym w Polsce przêœlezespolonym i pierwszego w naszym kraju d³ugiego tuneludrogowego. Ma te¿ na koncie drugie w Polsce zastosowanietaœm kompozytowych do wzmacniania obiektu mostowego.

Czynnie uczestniczy w pracach ró¿nego rodzaju gre-miów naukowych. Jest m.in. cz³onkiem Komitetu In¿ynieriiL¹dowej i Wodnej PAN, cz³onkiem Sekcji In¿ynierii L¹do-wej i Wodnej Miêdzywydzia³owej Komisji Nauk Technicz-nych PAU, wiceprzewodnicz¹cym Komisji BudownictwaOddzia³u Krakowskiego PAN i przewodnicz¹cym RadyProgramowej ds. Rozwoju Infrastruktury TransportowejMiasta Krakowa. Szczególnie ceni sobie przewodniczenieZwi¹zkowi Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej. Jestrównie¿ cz³onkiem komisji, która nadzoruje budowê Cen-trum Jana Paw³a II „Nie lêkajcie siê”. Zasiada w radach pro-gramowych szeœciu czasopism specjalistycznych, w tymperiodyków „In¿ynieria i Budownictwo”, „Przegl¹d Budow-lany” i „Mosty”.

Za dzia³alnoœæ naukow¹ w powi¹zaniu z praktyk¹in¿ynieryjn¹ zosta³ uhonorowany Medalem prof. StefanaBry³y, Medalem Wasiutyñskich (za dokonania w zakresiein¿ynierii komunikacyjnej) oraz Medalem „Zas³u¿ony dlapolskiego mostownictwa”.

Na Politechnice Krakowskiej przez dwie kadencje by³prodziekanem i dwie kadencje dziekanem Wydzia³uIn¿ynierii L¹dowej. Obecnie drug¹ kadencjê pe³ni funkcjêprorektora.

Lubi turystykê samochodow¹. Interesuje siê pierwszy-mi latami chrzeœcijañstwa.

11 kwietnia br. Kolegium Elektorów PK wybra³o prorektorów na kadencjê 2008–2012. Zostali nimi:

Prof. dr hab. in¿. Dariusz Bogda³

(WIiTCh) — prorektor ds. kszta³ceniai wspó³pracy z zagranic¹. Specjalistaw dziedzinie chemii organicznej i poli-merów oraz wykorzystania promienio-wania mikrofalowego w syntezie che-micznej.

Prof. dr hab. in¿. arch. Wac³aw Celadyn

(WA) — prorektor ds. ogólnych. Spe-cjalista w zakresie wspó³czesnychtechnologii budowlanych, budownic-twa energooszczêdnego i ekologicz-nego.

Prof. dr hab. in¿. Jan Kazior (WM) —prorektor ds. nauki. Specjalista w za-kresie metalurgii proszków, obróbkicieplnej oraz technologii spieków i kom-pozytów.

Dr hab. in¿. Leszek Mikulski, prof. PK(WIL) — prorektor ds. studenckich.Specjalista w dziedzinie optymalnegokszta³towania konstrukcji in¿ynier-skich, szczególnie teorii optymalnegosterowania.

Nowa biblioteka coraz bli¿ej

Spo³ecznoœæ Politechniki Krakowskiej z niecierpliwo-

œci¹ oczekuje rozpoczêcia budowy nowego gmachu Biblio-

teki G³ównej. Przygotowania do realizacji przedsiêwziêcia

podjêto kilka lat temu, lecz widocznych efektów nadal brak.

Niebawem prace powinny ruszyæ. W marcu otrzymaliœmy

pozwolenie na budowê obiektu.

Problemy finansowe s¹ do pokonania

Przygotowania do rozpoczêcia budowy trwa³y doœæ d³ugo.Obejmowa³y opracowanie programu inwestycji, a na jego baziekoncepcji architektonicznej wy³onionej w drodze konkursu. Na-stêpnie w wyniku przetargu na opracowanie dokumentacji pro-jektowo-kosztorysowej, na podstawie koncepcji autorstwa prof.Marii Misi¹giewicz i prof. Dariusza Koz³owskiego, biuro projek-towe „Perbo” przygotowa³o projekt budowlany, wykonawczyi kosztorysy inwestorskie.

Teoretycznie mo¿na by³oby rozpocz¹æ prace budowlane ju¿teraz. Chwilowo jednak na przeszkodzie stanê³y problemy fi-nansowe. Inwestycja jest niezwykle kosztowna. Jej wartoœækosztorysowa dochodzi do 190 mln z³ brutto (z VAT).

Jeszcze przed rozpoczêciem opracowywania dokumentacjitechnicznej, pod koniec 2006 r., podjêto starania o œrodki finan-sowe z funduszy unijnych, próbuj¹c ulokowaæ nasz¹ inwestycjêna tzw. liœcie indykatywnej. Próba ta nie powiod³a siê. Obecniepozostaje nam zabiegaæ o dofinansowanie ze znacznie skrom-niejszej puli regionalnej. Teraz jednak jesteœmy do tego znacz-nie lepiej przygotowani, gdy¿ dysponujemy pozwoleniem na bu-dowê, co stanowi niezbêdny warunek przy sk³adaniu wniosku.

Konieczne jest jeszcze przygo-towanie studium wykonalnoœci in-westycji. Znajduje siê ono w fazieopracowywania.

Kompletny wniosek zostanie z³o-¿ony w czwartym kwartale bie¿¹ce-go roku, w momencie og³oszeniakonkursu w ramach ProgramuOperacyjnego „Infrastruktura i Œro-dowisko” (priorytet XIII: infrastruktu-ra szkolnictwa wy¿szego). Mo¿na t¹drog¹ uzyskaæ dofinansowaniew wysokoœci 85 proc. wartoœcikosztorysowej inwestycji. Pozosta³e15 proc. Politechnika powinna za-pewniæ ze œrodków w³asnych lubpozyskanych z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego.

Nie tylko biblioteka

Przygotowuj¹c siê do realizacji inwestycji, uczelnia zarezerwo-wa³a ju¿ œrodki w³asne na ten cel. Niestety, w ramach dofinanso-wania tylko 25 proc. mo¿e byæ przeznaczone na obiekty pomoc-nicze, do których zaliczono w ramach tej inwestycji bibliotekê.

W zwi¹zku z tym postanowiono podzieliæ budowê na dwaetapy. Jest to uzasadnione, poniewa¿ za nazw¹ „BibliotekaG³ówna” kryje siê obiekt wielofunkcyjny, z³o¿ony z dwóch za-sadniczych czêœci — biblioteki oraz czêœci dydaktycznej — któ-re tworz¹ niezale¿ne funkcjonalnie segmenty. Obydwie czêœci

3

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Te

ma

tn

um

eru

Prof. Wac³aw CeladynFot.: Jan Zych

W bibliotece studenci coraz czêœciej korzystaj¹ z elektronicznych form przekazu informacjiFot.: Jan Zych

obiektu s¹ podpiwniczone dwoma poziomami, poziom -2 mieœcigara¿e, a poziom -1 ma charakter techniczny.

W dziesiêciokondygnacyjnym segmencie dydaktycznymutworzono dwie strefy — ogóln¹ i dydaktyczn¹. W czêœci ogól-nej na parterze i na pierwszym piêtrze znajduje siê przestrzeñrecepcyjna, aula na 400 osób, sala wyk³adowa (mo¿na j¹ po-dzieliæ na trzy mniejsze sale lub przekszta³ciæ w galeriê lub salêbankietow¹).

Na wy¿szych kondygnacjach znajd¹ swoje lokum trzy insty-tuty Wydzia³u Fizyki, Matematyki i Informatyki Stosowanej orazdwie jednostki miêdzywydzia³owe. I tak, na drugim piêtrze —Studium Praktycznej Nauki Jêzyków Obcych, na trzecim piêtrze— ta sama jednostka wraz z Instytutem Matematyki, na czwar-tym piêtrze — Instytut Matematyki, na piêtrach od pi¹tego dosiódmego — Instytut Modelowania Komputerowego, na piêtrzeósmym — Instytut Ekonomii, Socjologii i Filozofii, a na dzie-wi¹tym — Centrum Pedagogiki i Psychologii. Proponowana lo-kalizacja poszczególnych jednostek wynika ze zg³oszonego

przez nie zapotrzebowania powierzchniowego orazz analizy komunikacji wewnêtrznej i dostêpnoœci po-szczególnych kondygnacji w budynku.

Dziêki temu, ¿e segment dydaktyczny zajm¹ in-stytuty zwi¹zane z kierunkami nauczania uznanymiprzez programy unijne za priorytetowe, zostan¹spe³nione warunki umo¿liwiaj¹ce uzyskanie dofinan-sowania w ramach wspomnianego programu i priory-tetu. Wraz z pierwszym realizowanym segmentem po-wsta³aby jednoczeœnie czêœæ podziemna pod ca³ymobiektem, dziêki czemu uniknie siê w póŸniejszymokresie problemów z przy³¹czami niezbêdnych insta-lacji technicznych. Koszt segmentu wraz z czêœci¹podziemn¹ wyniesie 115 mln z³ brutto. Obejmuje onrównie¿ prace przygotowawcze, m.in. wyburzenie ist-niej¹cych w miejscu budowy gara¿y oraz przek³adkisieci uzbrojenia terenu.

Budowa mo¿e ruszyæ w przysz³ym roku

Istotny problem pojawi³ siê, jak wspominano wczeœ-niej, w odniesieniu do segmentu bibliotecznego, którynie mo¿e byæ dofinansowany w ten sam sposób.Funkcja biblioteczna w ramach tego samego progra-mu i priorytetu zosta³a zdefiniowana jako „infrastruk-tura towarzysz¹ca, wykorzystywana przez studen-tów”. W tym przypadku ewentualne dofinansowanieunijne by³oby znacznie skromniejsze i wynosi³oby 25proc. kosztów kwalifikowanych. Oznacza to, ¿e Poli-technika musi znaleŸæ sposób na sfinansowanie po-zosta³ych 75 proc. kosztów. �ród³em finansowaniaw tym przypadku mo¿e byæ — tak jak dla segmentudydaktycznego — Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaWy¿szego lub inwestor zewnêtrzny. Koszt segmentubibliotecznego to 75 mln z³ brutto.

Optymistycznym sygna³em jest zainteresowaniedofinansowaniem inwestycji przez instytucjonalnego in-westora zewnêtrznego w zamian za wynajem okreœ-lonej powierzchni w obiekcie. Jeœli nie uda siê pozyskaæœrodków unijnych i ministerialnych, Politechnika po-

dejmie dalsze dzia³ania, by znaleŸæ innych potencjalnych inwes-torów.

Po wielu latach przygotowañ i starañ o realizacjê tej naj-wa¿niejszej obecnie inwestycji uczelnianej nadchodzi momentdecyduj¹cy: rozpoczêcie budowy. Kieruj¹c siê koniecznoœci¹jak najszybszego przyst¹pienia do realizacji inwestycji, w³adzeuczelniane zak³adaj¹, ¿e nawet przy przed³u¿aj¹cych siê stara-niach o dofinansowanie zewnêtrzne prace budowlane powinnyrozpocz¹æ siê w przysz³ym roku. Pozwol¹ na to zarezerwowanew tym celu w³asne œrodki finansowe.

Miejmy nadziejê, ¿e w ci¹gu najbli¿szych czterech lat, jakzak³ada d³ugoterminowy plan inwestycyjny, d³ugo oczekiwanyobiekt wzbogaci nasz¹ infrastrukturê uczelnian¹, przyczy-niaj¹c siê do znacznej poprawy warunków studiowania na Po-litechnice Krakowskiej oraz do efektywnego prowadzenia ba-dañ naukowych.

Wac³aw Celadyn

4

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Te

ma

tn

um

eru

Wizualizacja nowego budynku Biblioteki PK. Koncepcja autorstwa prof. MariiMisi¹giewicz i prof. Dariusza Koz³owskiego

Niech przemówi¹ liczby

Od 2004 r. dzia³a w Polsce Zespó³ ds. Standardów dla

Bibliotek Naukowych (ZSBN). W jego sk³ad wchodzi m.in.

Biblioteka Politechniki Krakowskiej. Nasz udzia³ w ze-

spole nie jest przypadkowy. Pomys³ podjêcia ogólno-

polskich badañ, których celem by³oby wypracowanie me-

todologii i kryteriów pomocnych do przeprowadzenia

analizy funkcjonowania polskich bibliotek naukowych,

zrodzi³ siê na bazie zrealizowanego i koordynowanego

przez Bibliotekê PK projektu Tempus Phare „Deve-

lopment of Library Management as a Part of the University

Total Quality Management”.

G³ównym zadaniem projektu by³o przygotowanie, wewspó³pracy z bibliotekami krajów UE oraz polskimi bibliotekamiuczestnicz¹cymi w projekcie, podstaw do wdro¿enia technik TQM(Total Quality Management). W wyniku realizacji powsta³y m.in.szczegó³owe analizy funkcjonowania bibliotek (Analysis of current

state of the library with selected performance indicators) oraz sy-stemy ich sporz¹dzania, opracowywania i prezentacji wyników.Przygotowano równie¿ wskaŸniki efektywnoœci funkcjonowaniabiblioteki, stanowi¹ce podstawê do analizy jakoœciowej i iloœcio-wej. Przyjêta wtedy metodologia, po dalszych modyfikacjach, zo-sta³a zastosowana w badaniach ogólnopolskich prowadzonychw ramach wspomnianego Zespo³u ds. Standardów dla BibliotekNaukowych. Nie bez znaczenia jest te¿ fakt, ¿e w 2006 r. opub-likowano polsk¹ normê „Informacja i dokumentacja. WskaŸnikifunkcjonalnoœci bibliotek” (PN-ISO 11620), która okreœla i regulujezasady prowadzenia tego rodzaju analiz.

Warto zauwa¿yæ, ¿e badania dotycz¹ce parametryzacji bi-bliotek s¹ z powodzeniem prowadzone równie¿ na œwiecie. Zna-ne w œrodowisku bibliotek naukowych programy badawcze: bry-tyjski SCONUL Statistics (SCONUL — Society of College,National & University Libraries UK), australijski CAUL Statistics(Council of Australian University Librarians) czy te¿ niemieckiBIX — Der Bibliotheksindex, potwierdzaj¹, ¿e warto realizowaætego typu przedsiêwziêcia. Biblioteki w tych krajach funkcjonuj¹na najwy¿szym poziomie, stopieñ ich funkcjonalnoœci jest opty-malny.

Bior¹c pod uwagê fakt, ¿e regularnaanaliza funkcjonowania Biblioteki PK jestprowadzona od 1998 r. — pocz¹tkowozgodnie z za³o¿eniami projektuTEMPUS, zaœ od 2002 r. w ramach pro-jektu AFBN1 (Analiza FunkcjonowaniaBibliotek Naukowych) — warto przed-stawiæ, jak obraz biblioteki zmienia³ siê naprzestrzeni ostatnich kilku lat. Poni¿ej je-dynie czêœæ informacji z ogólnej liczbyponad 200 danych i wskaŸników opraco-wanych w ramach programu.

Pracownicy

Pierwsza grupa informacji przedstawia pracowników Biblio-teki PK. Spoœród ró¿nych zgromadzonych danych warto przyj-rzeæ siê tym, które charakteryzuj¹ ich pod wzglêdem wieku orazwykszta³cenia. Zauwa¿alny jest dynamiczny wzrost liczbym³odych pracowników z krótkim sta¿em. W ci¹gu ostatnichpiêciu lat liczba m³odszych bibliotekarzy podwoi³a siê. Nale¿ydodaæ, ¿e niemal wszystkie osoby z tej grupy legitymuj¹ siêwy¿szym wykszta³ceniem (informacja naukowa i biblioteko-znawstwo). To bardzo wa¿ne w kontekœcie stoj¹cych przed bi-bliotek¹ wyzwañ: komputeryzacji zbiorów, zarz¹dzania infor-macj¹, udostêpniania nowych serwisów.

W pragmatyce zawodu bibliotekarza pojawi³y siê nowestanowiska: broker informacji, bibliotekarz dziedzinowy, biblio-tekarz systemowy. Coraz bardziej po¿¹dani s¹ specjaliœciw dziedzinie Public Relation czy TQM. Wspó³czesna bibliotekanaukowa wymaga od swoich pracowników najwy¿szych kwali-fikacji w zakresie organizacji i dystrybucji informacji naukowej,klasyfikowania zasobów, zarz¹dzania danymi. Wiele z tychumie- jêtnoœci nabywa siê podczas studiów uniwersyteckich ta-kich jak informacja naukowa i bibliotekoznawstwo. (Notabeneprogramy tych studiów zosta³y obecnie w znaczny sposób zmo-dyfikowane w odpowiedzi na zapotrzebowanie, jakie niesiewspó³czesnoœæ).

Funkcjonowanie biblioteki naukowej musi byæ równie¿ opar-te na doœwiadczeniu i zachowaniu pewnej ci¹g³oœci. Umiejêt-noœci w³aœciwej klasyfikacji zasobów nabywa siê przez lata. Dru-ga w Bibliotece PK co do liczebnoœci grupa zatrudnionych, gru-pa kustoszy (najwy¿sze stanowisko w bibliotece wœród pra-cowników niebêd¹cych nauczycielami akademickimi), a wiêcpracowników o d³ugim sta¿u pracy i wysokich kwalifikacjach,daje gwarancjê tej ci¹g³oœci. Warto podkreœliæ, ¿e pracownicyz wy¿szym wykszta³ceniem stanowi¹ 62,5 proc. wszystkich za-trudnionych w Bibliotece PK osób.

I jeszcze jedna rzecz. W latach 2004–2007 pracownicy Bi-blioteki PK byli autorami oko³o 53 publikacji (artyku³y, referaty)

5

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Te

ma

tn

um

eru

1 http://ssk2.bu.amu.edu.pl/standaryzacja/

2002

2003

2004

2005

2006

2007

Wykres 1. Pracownicy BPK — podzia³ ze wzglêdu na wiek

w fachowych wydawnictwach polskich i zagranicznych oraz kil-kunastu artyku³ów w innych wydawnictwach (np. w „Naszej Po-litechnice”). Œwiadczy to o ich potencjale i mo¿liwoœciach roz-woju, chêci do podnoszenia kwalifikacji, ale równie¿ o uznaniu,jakie zyskali w œrodowisku bibliotek naukowych.

U¿ytkownicy

Zgodnie ze wspomnian¹ wczeœniej norm¹ potencjalnymiu¿ytkownikami biblioteki akademickiej s¹ pracownicy i studencimacierzystej uczelni. To przede wszystkim do nich jest adreso-wana oferta biblioteki. Liczba u¿ytkowników jest w Bibliotece PKrejestrowana od 1995 r. i obecnie (stan na 31 grudnia 2007) wy-nosi 17 483 osoby. S¹ to czytelnicy, którzy maj¹ swoje konto bi-blioteczne. Liczba ta obejmuje: studentów (14 453), pracowni-ków PK (1205) oraz studentów i pracowników innych uczelni czyinstytucji naukowych (1825).

Z danych z komputerowego systemu bibliotecznego wynika,¿e w roku 2007 wykonano ³¹cznie 418 282 operacje: wypo¿y-czenia i udostêpnienia na miejscu (w woluminach), a tak¿ewypo¿yczenia miêdzybiblioteczne, prolongaty i zwroty.

Zbiory

Stan zbiorów na koniec 2007 r. wynosi³ 756 893 jednostkiobliczniowe. Na tê liczbê sk³adaj¹ siê ksi¹¿ki, czasopisma dru-kowane, zbiory specjalne, w tym normy i patenty oraz ksi¹¿kielektroniczne. Do tego nale¿y dodaæ imponuj¹c¹ (szczególniew porównaniu z liczb¹ prenumerowanych czasopismdrukowanych) liczbê 17 800 tytu³ów pe³notekstowych czaso-pism elektronicznych. Od roku 2001 nak³ady Biblioteki PK nazbiory elektroniczne rosn¹ dynamicznie i od 2004 r. ich udzia³jest najwiêkszy w wydatkach przeznaczanych na zbiory. Jed-noczeœnie zwiêksza siê dostêpnoœæ zbiorów elektronicznych,

które zarejestrowany u¿ytkownik (wa¿nekonto biblioteczne) mo¿e przegl¹daæz dowolnego komputera, tak¿e z domu.

W kontekœcie wydatków na zbiorywarto zobaczyæ, jak kszta³tuj¹ siê onew przeliczeniu na jednego u¿ytkownikabiblioteki. Jako podstawê do okreœleniawskaŸników przyjêto, zgodnie z norm¹,¿e u¿ytkownikami Biblioteki PK s¹ stu-denci i pracownicy PK. W wielu przy-padkach wskaŸniki dodatkowo odnosz¹siê do liczby studentów stacjonarnych,studiuj¹cych na PK. Ten sposób oblicza-nia danych czêœciej spotyka siê w biblio-tekach zagranicznych (szczególnie bry-tyjskich, amerykañskich i australijskich).W Polsce, z uwagi na bardziej z³o¿on¹strukturê u¿ytkowników bibliotek aka-demickich, przyjêto zasadê odnoszeniadanych do liczby tzw. potencjalnychu¿ytkowników, a dodatkowo do liczbystudentów stacjonarnych w celu prowa-dzenia ewentualnych porównañ.

Spoœród wielu wskaŸników ilustru-j¹cych problem przedstawiono poni¿ej tyl-ko dwa — pierwszy okreœla wydatki na za-kup ksi¹¿ek przypadaj¹ce na jednegou¿ytkownika Biblioteki PK (wykres 5), dru-gi okreœla liczbê studentów przypada-j¹cych na jedno miejsce w czytelniachbiblioteki (wykres 6).

WskaŸniki dotycz¹ce Biblioteki PK s¹skonfrontowane ze wskaŸnikami ogólno-polskimi, odnosz¹cymi siê do grupy biblio-tek uczelni technicznych, a wiêc biblioteko podobnym charakterze.

6

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Te

ma

tn

um

eru

7967

14946

140

00 1

6546

17079

17483

15886

747

4

5767

5876

322

4

4147

4233

0

2000

4000

6000

8000

10000

12000

14000

16000

18000

20000

1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007

Wykres 2. Liczba zarejestrowanych u¿ytkowników w latach 1995–2007

0

100000

200000

300000

400000

500000

600000

700000

800000

2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007

Wykres 3. Wydatki na zbiory w latach 2000–2007 (w z³)

Czy Biblioteka Politechniki

Krakowskiej jest potrzebna?

Zauwa¿alny spadek liczby studentówna jedno miejsce w czytelniach ma bez-poœredni zwi¹zek z oddaniem do u¿yt-kowania w 2003 r. filii Biblioteki PK naWydziale Mechanicznym. Jednakw porównaniu z standardami ogólnopol-skimi (nie wspomnê o normach europej-skich) dostêpnoœæ naszej biblioteki jestdu¿o gorsza. Jak s¹dzê, jest to dodatko-we uzasadnienie dzia³añ na rzecz budowynowej siedziby Biblioteki, tym bardziej ¿ew sytuacji powstawania nowych bibliotekakademickich (ostatnio uniwersytetów:Gdañskiego, £ódzkiego, Mazursko-War-miñskiego, wczeœniej m.in. UniwersytetuWarszawskiego), wskaŸnik ogólnopolskibêdzie siê zmienia³ w kierunku wiêkszejdostêpnoœci bibliotek.

Ostatni przedstawiony w tym arty-kule wskaŸnik jest jednoczeœnie odpo-wiedzi¹ na pytanie, czy Biblioteka Poli-techniki Krakowskiej jest potrzebna.Mo¿na s¹dziæ, ¿e wyra¿one w nim war-toœci, daj¹ obiektywn¹ odpowiedŸ, prze-cz¹c jednoczeœnie opiniom o zbêdnoœcibibliotek w dobie Internetu i kompute-rów. Opiniom takim przeczy równie¿liczba budowanych, nowoczesnych bi-bliotek akademickich, które dziêkiwspó³czesnej architekturze z powodze-niem mog¹ realizowaæ program otwar-tej, przyjaznej dla u¿ytkownika instytucjiwspomagaj¹cej proces dydaktyczny.Wœród bardzo wielu przyk³adów nowo-czesnych bibliotek europejskich, zbu-dowanych w ostatnich latach, wartowymieniæ takie, jak: Biblioteka Uniwer-sytecka w Oslo (2005 r.), Biblioteka Uni-wersytecka w Helsinkach (2004 r.), Bi-blioteka Uniwersytetu HertfordshireHatfield (Wielka Brytania), której projektzosta³ nagrodzony przez SCONUL2

w 2002 r. (Library Design Avard) czynieco starsza (bo zbudowana w 1998 r.,ale ci¹gle uznawana za jedn¹ z najno-woczeœniejszych) Biblioteka Uniwersy-tetu Technicznego w Delft, w Holandii.

7

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Te

ma

tn

um

eru

23,63

26

23,86

24,89 25,25

28,326,53

29,57

26,01

29,44

1.170,00

1.072,65

1.198,441.152,9

923,0

1.043,9

899,6

1.008,3

806,0

638,4

1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007

Wykres 4. Wydatki Biblioteki PK na zbiory biblioteczne (w z³) oraz ich procentowy udzia³ w bud¿ecieBiblioteki

12,42

14,38

10,02

9,23

13,36

4,28

7,85

9,93

9,12

9,989,1

14,19

9,5510,45

0

2

4

6

8

10

12

14

16

1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007

BPK

politechniki (mediana)

Wykres 5. WskaŸniki — poziom makro: wydatki (w z³) na zakup ksi¹¿ek na jednego u¿ytkownikaw latach 1998–2007

76,9

68,28

74

70,2

75,7875,08

95,3

89,57

95,5

104,87105,32

98,63

84,888,26

20

30

40

50

60

70

80

90

100

110

1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007

BPK

politechniki (mediana)

Wykres 6. WskaŸniki — poziom us³ug: liczba studentów na jedno miejsce w czytelniach w latach1998–2007

2 Society of College, National & UniversityLibraries UK

W ubieg³ym roku program AFBNprzedstawiono podczas zorganizowane-go przez Bibliotekê Narodow¹ miêdzyna-rodowego seminarium, którego tematemby³ stan prac dotycz¹cych parametryzacjibibliotek. Na tle prezentowanych tam pro-jektów realizowanych w ró¿nych krajach(Wêgry, S³owacja, Czechy, Niemcy) pro-jekt polski, obok niemieckiego BIX-DerBibliotheksindex, uzyska³ najlepsze opi-nie. Wskazywano przede wszystkim nakompleksowe podejœcie do tematu, a tak-¿e liczbê i ró¿norodnoœæ gromadzonychdanych i wskaŸników. Dla Biblioteki PKgromadzone dane i wskaŸniki s¹ zna-komitym, obiektywnym narzêdziem dozarz¹dzania, planowania i okreœlania jejpotrzeb.

Marek M. Górski

8

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Te

ma

tn

um

eru

42,07

79,61

85,62

75,87

90,593,31

43,82

37,3742,3

72,82

76,66

74,21

70,1369,35

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007

BPK

politechniki (mediana)

Wykres 7. WskaŸniki — poziom makro: procent zarejestrowanych u¿ytkowników w stosunku dopotencjalnych u¿ytkowników w latach 1998–2007

Zapraszamy po raz kolejny

Obchody Tygodnia Bibliotek znalaz³y sta³emiejsce w kalendarzu imprez organizowanychprzez Bibliotekê PK. Tegoroczna akcja odbêdziesiê pod has³em „Biblioteka miejscem spotkañ”i rozegra siê od 5 do 11 maja.

Organizatorzy postanowili zaproponowaæ wszystkimmi³oœnikom ksi¹¿ek informacjê na temat us³ug œwiad-czonych przez Bibliotekê PK i nieco rozrywki — wszak bi-bliotekarze id¹ z duchem czasu.

Tydzieñ Bibliotek rozpocznie siê od otwarcia wystawy,której ide¹ jest przedstawienie nowoczesnej i atrakcyjnej ar-chitektury bibliotecznej. Podczas uroczystej inauguracji 5maja (godzina 10.00) referat wyg³osi Bart³omiej Homiñski.Zdjêcia zostan¹ udostêpnione w Czytelni Czasopism.

W Pawilonie Bibliotecznym pracownicy Oddzia³u Infor-macji Naukowej przeprowadz¹ cykl prezentacji i szkoleñ,po³¹czonych z konkursami dla uczestników. Z okazji œwiêta Bi-

blioteki postanowiono zachowaæ 50-procentow¹ obni¿kêzaleg³ych op³at za przetrzymywanie ksi¹¿ek. Organizatorzyprzygotowali równie¿ atrakcyjny program imprez na wolnympowietrzu. Niew¹tpliwym hitem bêdzie wielkie grillowanie. Pik-nik rozpocznie siê 6 maja o godzinie 10.00 i potrwa do godziny13.00. W tym czasie w kampusie przy ul. Warszawskiej zo-stanie rozstrzygniêty konkurs z krzy¿ówk¹, w którym nagrod¹bêdzie anulowanie zaleg³ej op³aty bibliotecznej. Konkursow¹krzy¿ówkê zamieœcimy w „Bibliodniówce”, gazecie stworzonejprzez bibliotekarzy, ale z myœl¹ o u¿ytkownikach.

Nowoœci¹ jest kino letnie. Mamy nadziejê, ¿e wieczornaimpreza przy akademikach na ul. Skar¿yñskiego t³umniezgromadzi studentów PK.

Atrakcji jest wiele, wiêc spotkajmy siê w bibliotece —w miejscu nauki, kultury, a nawet wypoczynku.

Agnieszka Bogusz

Biblioteka PK (budynek czytelni) dzisiajFot.: Jan Zych

Zasoby cyfrowe Biblioteki PK

Najpierw by³y gliniane tabliczki. Potem zwoje papiruso-

we, kodeksy pisane rêcznie na pergaminie, wreszcie folia³y

wychodz¹ce spod pras drukarskich. Ksi¹¿ka od tysiêcy lat

zmienia swoj¹ zewnêtrzn¹ postaæ. Jesteœmy w³aœnie œwiad-

kami jej kolejnej metamorfozy: obok ksi¹¿ki drukowanej na

papierze pojawi³a siê ksi¹¿ka elektroniczna. W zbiorach Bi-

blioteki PK dokumenty elektroniczne odgrywaj¹ coraz

wiêksz¹ rolê.

Elektroniczne ksi¹¿ki…

Biblioteka PK zapewnia dostêp do dokumentów elektronicz-nych za poœrednictwem swojej strony www1. Dla jej u¿ytkowni-ków pe³ny zasób udostêpnianych dokumentów jest widoczny pozalogowaniu siê na stronie www Biblioteki PK z dowolnego miej-sca w sieci.

Ksi¹¿ki elektroniczne udostêpniane s¹ na dwóch platfor-mach — Knovel i Wiley InterScience. Knovel w chwili obecnejumo¿liwia dostêp do 19 kolekcji tematycznych, które obejmuj¹m.in. mechanikê, in¿ynieriê chemiczn¹, elektryczn¹, l¹dow¹,in¿ynieriê œrodowiska, materia³oznawstwo, a tak¿e przemys³ lot-niczy, petrochemiczny, farmaceutyczny. W ramach KonsorcjumKnovel, koordynowanego przez Bibliotekê Politechniki £ódzkieji firmê AKME Archive, Biblioteka PK zapewnia swoim u¿ytkow-nikom dostêp do oko³o 850 tytu³ów ksi¹¿ek naukowych z 6 ko-lekcji tematycznych.

Natomiast na platformie WileyInterScience u¿ytkownicymaj¹ dostêp do 35 ksi¹¿ek naukowych, g³ównie o charakterzereferencyjnym, które BPK zakupi³a na w³asnoœæ.

…i czasopisma

Jeœli chodzi o czasopisma, BPK zapewnia dostêp do pe³nychtekstów artyku³ów z oko³o 20 tys. tytu³ów. Czytelnicy mog¹ te¿przegl¹daæ spisy treœci i abstrakty artyku³ów z dalszych 20 tys.tytu³ów czasopism. Czasopisma s¹ udostêpniane na kilku plat-formach: ScienceDirect, Springer Link, Wiley InterScience, Ebsco— Projekt EIFL Direct, IEEE Explore oraz bezpoœrednio ze stronniektórych wydawców.

Artyku³y w postaci pe³nych tekstów s¹ udostêpniane jako plikiw formatach PDF, HTML i Real Page. Istnieje mo¿liwoœæ prze-gl¹dania czasopism w uk³adzie alfabetycznym i dziedzinowym.Dla u³atwienia wyszukiwania informacji BPK oferuje tak¿e spe-cjalne narzêdzie dostarczane przez firmê EBSCO, umo¿liwiaj¹ce³¹czne przeszukiwanie wszystkich czasopism subskrybowanychprzez bibliotekê, a udostêpnianych na ró¿nych platformach. Abyz niego skorzystaæ, nale¿y w serwisie czasopism realizowaæ wy-szukiwanie za poœrednictwem listy A-Z.

Zapewnienie przez BPK dostêpu do tak bogatego zasobuczasopism jest mo¿liwe dziêki udzia³owi w kilku konsorcjach. Od2000 r. BPK jest cz³onkiem konsorcjum Springer LINK, od 2002r. tak¿e konsorcjum ELSEVIER, koordynowanych przezInterdyscyplinarne Centrum Modelowania Matematycznego

i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2005 r.BPK jest cz³onkiem Konsorcjum Wiley koordynowanego przezEBSCO IPS.

Bazy danych

Granica pomiêdzy serwisami czasopism i bazami danychcoraz bardziej siê zaciera, poniewa¿ w ramach serwisów cza-sopism coraz czêœciej oferowany jest dodatkowo dostêp dope³nych tekstów materia³ów konferencyjnych, cenników, kata-logów bran¿owych i innych typów publikacji. Dlatego w serwisieBiblioteki PK w dziale „Bazy danych” znalaz³y siê g³ównie bazybibliograficzne z abstraktami. Wiêkszoœæ z nich zapewniawszak¿e odnoœniki (linki) do pe³nych tekstów, udostêpnianychw ramach serwisów czasopism.

Ze strony www BPK s¹ udostêpniane bazy tematyczne(dziedzinowe) oraz multidyscyplinarne. BPK zapewnia dostêpdo baz w ramach subskrypcji oraz poleca linki do wybranych bazogólnodostêpnych, bezp³atnych.

Spoœród baz dziedzinowych warto wymieniæ bazy CambridgeScientific Abstracts (CSA) udostêpniane na platformie Illumina, za-pewniaj¹cej zaawansowane narzêdzia wyszukiwawcze oraz mo¿li-woœæ wszechstronnego zarz¹dzania wynikami i powi¹zanie z innymibazami i serwisami czasopism w subskrypcji BPK. Na tej platformieposadowione s¹ bazy kierowane g³ównie do architektów (Avery In-dex to Architectural Periodicals, ARTbibliographies Modern), kon-struktorów (CSA Engineering Research Database) oraz in¿ynierówœrodowiska (Aqualine, Water Resources Abstracts). Inne warte od-notowania bazy dziedzinowe w subskrypcji BPK to np. ICONDA (theInternational CONstruction Database) — szczególnie chêtnie wyko-rzystywana przez przedstawicieli wydzia³ów Architektury i In¿ynieriiL¹dowej, INSPEC, w którym materia³ów poszukuj¹ najczêœciej in-formatycy, fizycy elektronicy oraz MathSci.

Dostêpnoœæ baz ze strony www BPK

Spoœród baz ogólnodostêpnych dwie s¹ tworzone w BibliotecePK — „Architektura i sztuka Krakowa” oraz „Konferencje Krynickie”.

„Architektura i sztuka Krakowa” to bibliograficzna baza za-wieraj¹ca opisy artyku³ów z „Rocznika Krakowskiego”, wydawa-nego od 1898 r. przez Towarzystwo Mi³oœników Historii i Za-bytków Krakowa. Pe³ne teksty s¹ dostêpne w Czytelni Pracow-ników Nauki BPK. Trwa poszerzanie bazy o opisy wybranych ar-tyku³ów z „Teki Komisji Architektury PAN”. Z kolei tworzona od1985 r. w BPK baza „Konferencje Krynickie” zawiera opisy bi-bliograficzne referatów opublikowanych w materia³ach konfe-rencyjnych z konferencji naukowych Komitetu In¿ynierii L¹do-wej i Wodnej PAN i Komitetu Nauki PZITB.

Bazy multidyscyplinarne to przede wszystkim subskrybowa-ne bazy SCOPUS i Science Citation Indeks (SCI) oraz w wol-nym dostêpie BazTech i SYMPO.

SCOPUS jest obecnie najwiêksz¹ na œwiecie multidys-cyplinarn¹ baz¹ danych, indeksuj¹c¹ oko³o 15 tys. tytu³ów

9

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Te

ma

tn

um

eru

1 Biblioteka Politechniki Krakowskiej [on-line]. Dostêpny w World Wide Web: www.biblos.pk.edu.pl

czasopism w ró¿nych jêzykach, wyposa¿on¹ w potê¿ne na-rzêdzia do równoleg³ego wyszukiwania informacji w ró¿nych za-sobach oraz do zarz¹dzania otrzymanymi wynikami i do analizycytowañ (Citation Tracker). Z kolei indeksuj¹ca oko³o 5,3 tys.tytu³ów SCI od pocz¹tku swojego istnienia jest wykorzystywanag³ównie do œledzenia cytowañ. BPK posiada subskrypcjê inter-netowej bazy SCI Expanded od 1996 r.

Dwie polskie bazy szczególnie godne uwagi to BazTechi SYMPO. Bibliograficzno-abstraktowa baza danych o zawar-toœci polskich czasopism technicznych BazTech od 1998 r. re-jestruje artyku³y z ponad 450 tytu³ów polskich czasopism z za-kresu nauk technicznych oraz z wybranych czasopism z naukœcis³ych i ochrony œrodowiska2. Bazê tworz¹ 22 biblioteki uczelnii instytutów naukowo-badawczych przy wspó³udziale 46 wy-dawnictw. Koordynatorem tego programu jest Biblioteka Poli-techniki Krakowskiej.

Inn¹ popularn¹ baz¹ jest SYMPO. Zawiera ona informacjeo materia³ach konferencyjnych w polskich bibliotekach nauko-wych. Baza rejestruje materia³y z konferencji, zjazdów, kon-gresów, sympozjów i innych spotkañ naukowych krajowych i za-granicznych, które odby³y siê po 1980 r. Równie¿ w tworzeniu tejbazy BPK wspó³uczestniczy.

Oferta edukacyjna BPK

U¿ytkownicy BPK mog¹ liczyæ na pomoc bibliotekarzy w wy-borze najodpowiedniejszych Ÿróde³ informacji, technik ich prze-szukiwania oraz sposobów efektywnego zarz¹dzania wynikami(e-narzêdzia do porz¹dkowania i przechowywania danych).Pracownicy Oddzia³u Informacji Naukowej udzielaj¹ tej pomocyna ró¿ne sposoby: na miejscu w informatorium, telefonicznieoraz za poœrednictwem Internetu.

Na stronie www BPK w dziale „Informacja naukowa”3 s¹ za-mieszczane informacje opracowywane specjalnie pod k¹tem po-trzeb spo³ecznoœci akademickiej PK: wykaz baz danych udostêp-

nianych w OIN, bezpoœrednie linki do katalogów bibliotek nauko-wych w Krakowie i innych polskich miastach, za granic¹ oraz dokatalogów centralnych, a tak¿e dedykowane linki dziedzinowe.

Na linki dziedzinowe sk³adaj¹ siê starannie dobrane i opisaneodnoœniki do zasobów i serwisów tematycznych, encyklopedii, lek-sykonów, s³owników terminologicznych i jêzykowych on-line, a tak¿edo stron instytucji i stowarzyszeñ naukowych oraz konferencji dzie-dzinowych. W czêœci ogólnej tego dzia³u znajduj¹ siê linki do wy-specjalizowanych wyszukiwarek internetowych, repozytoriów nauko-wych OA, stron www instytucji naukowych i serwisów informacyjnych(w tym informuj¹cych o konferencjach i sympozjach), a tak¿e dostron www poœwiêconych zagadnieniom, których u¿ytkownicy BPKczêsto poszukuj¹ (np. odnoœniki do listy czasopism punktowanych,rankingi czasopism, encyklopedie i s³owniki on-line).

Aby u³atwiæ pracownikom, doktorantom i studentom PKefektywne korzystanie z elektronicznych zasobów Biblioteki PK,OIN realizuje cykl prezentacji i warsztatów komputerowych.Udzia³ w nich u³atwia efektywne przeszukiwanie zasobów elek-tronicznych oraz sprawne zarz¹dzanie zgromadzonymi mate-ria³ami (tworzenie bibliografii, analizê cytowañ, otrzymywaniebie¿¹cych informacji z interesuj¹cych dziedzin). Prezentacje s¹realizowane zarówno w Bibliotece PK, jak i na wydzia³ach (np.w trakcie seminariów w poszczególnych instytutach albo w ra-mach zajêæ dla studentów).

Na stronie www BPK w dziale „Informacja naukowa” wy-odrêbniono „Szkolenia”. Znajduje siê tam program oraz aktualnyharmonogram bezp³atnych prezentacji i warsztatów komputero-wych realizowanych w OIN, a tak¿e oferta prezentacji i warsztatówtematycznych na wydzia³ach PK. Program takich prezentacjii warsztatów jest ka¿dorazowo uzgadniany z przedstawicielamijednostek zapraszaj¹cych OIN na szkolenie. Zapisy na szkoleniaw OIN dla indywidualnych u¿ytkowników i grup zorganizowanychodbywaj¹ siê przez zamieszczony w serwisie formularz on-line

4

oraz telefonicznie lub poczt¹ elektroniczn¹.Marzena Marcinek

10

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Te

ma

tn

um

eru

Bazy w subskrypcji BPK dostêpne bez logowania z komputeróww domenie PK oraz z innych komputerów (wy³¹cznie dlazarejestrowanych u¿ytkowników BPK, poniewa¿ zdalny dostêpwymaga logowania)

Bazy ogólnodostêpne, polecane przez BPK,dostêp bezp³atny,nie wymaga logowania

Bazy CSAAvery Indexto Architectural Periodicals

Architektura i sztuka Krakowa

ARTbibliographies Modern BazTech

CSA Engineering Research Database Katalog Polskich Norm

Aqualine Konferencje Krynickie — referaty

Water Resources Abstracts Math

ICONDA SYMPO

INSPEC SYNABA

MathSciNet Bazy Biblioteki NarodowejBibliografia zawartoœci czasopismi prasa

Science Citation Index — Expanded (SCI)Bibliografia narodowa i bibliografiespecjalne

SCOPUS Katalogi centralne

Ulrich’s Web Zbiory specjalne

2BAZTECH [on-line]. [dostêp 2 kwietnia 2008]. Dostêpny w World Wide Web: http://baztech.icm.edu.pl/3Serwis informacyjny OIN BPK Informacja naukowa [on-line]. Dostępny w World Wide Web:http://www.biblos.pk.edu.pl/serwis_oin_informacje_ogolne4 Aktualny harmonogram prezentacji i warsztatów w OIN [on-line]. Dostêpny w World Wide Web: http://www.biblos.pk.edu.pl/oin_szkolenia_terminy

Prof. Günter Woznydoktorem honoris causa Politechniki Krakowskiej

Grono osób wyró¿nionych najwy¿-

sz¹ godnoœci¹, jak¹ mo¿e przyznaæ

nasza uczelnia, powiêkszy³o siê o pro-

fesora Güntera Woznego z Berlina —

wybitnego specjalistê w dziedzinie

in¿ynierii chemicznej i procesowej.

Uroczystoœæ nadania tytu³u doktora

honoris causa odby³a siê 29 lutego br.

w auli Collegium Maius UJ.

Promotorem postêpowania w sprawieprzyznania tytu³u by³ prof. Micha³ Dyl¹gz Wydzia³u Mechanicznego PK, który pod-czas ceremonii przedstawi³ tekst laudacji.Dyplom doktora honorowego wrêczy³ rek-tor Politechniki Krakowskiej, prof. JózefGawlik. Na zakoñczenie uroczystoœci ze-brani mieli okazjê wys³uchaæ wyk³adu prof.Woznego.

W uroczystoœci wzi¹³ udzia³ konsulgeneralny Niemiec w Krakowie dr Tho-mas Gläser.

*

Prof. Günter Wozny jest przyk³ademuczonego, którego dzia³alnoœæ nauko-wo-badawcza przynios³a wiele korzyœciprzemys³owi. Dziêki jego pracom zaczê-to konstruowaæ nowoczeœniejsze, wydaj-niejsze instalacje produkcyjne, a tak¿elepiej wykorzystywaæ urz¹dzenia ju¿dzia³aj¹ce, a w konsekwencji zredukowa-no koszty otrzymywania produktów che-micznych, które wytwarza siê na wielk¹skalê. Rezultaty badañ prof. Woznegospotka³y siê z uznaniem na ca³ym œwie-cie, on sam zaœ zdoby³ wielki autorytet.Tym bardziej wiêc cieszy fakt, ¿e uczonyten od lat œciœle wspó³pracuje z Politech-nik¹ Krakowsk¹.

Prof. Günter Richard Wozny urodzi³siê 1 listopada 1947 r. w Schönbergw Nadrenii Pó³nocnej-Westfalii. Po ukoñ-czeniu szko³y œredniej odby³ trzyletni¹ prak-tykê rzemieœlnicz¹ jako mechanik, zanimpodj¹³ studia — najpierw w PañstwowejSzkole In¿ynierskiej w Siegen (1967–1970 r.), nastêpnie w renomowanej Rei-nisch-Westfälischen Technische Hoch-schule w Aachen (1972–1976). W 1979 r.

uzyska³ stopieñ doktoranauk technicznych (na pod-stawie pracy, któr¹ ocenio-no na celuj¹co z wyró¿nie-niem), a w 1983 r. — stopieñdoktora habilitowanego.

Lata 1983–1993 by³yw ¿yciu badacza wa¿nymokresem pomna¿ania do-œwiadczeñ w dziedzinie ³¹-czenia teorii z praktyk¹przemys³ow¹. Günter Woz-ny pracowa³ wówczas w kon-cernie Henkla w Düsseldor-fie jako kierownik Wydzia³uAutomatyzacji Procesów.W 1993 r. wygra³ konkursma stanowisko profesorazwyczajnego na Uniwersy-tecie Technicznym w Berli-nie. Pracuje tam do dziœ.Jest kierownikiem KatedryDynamiki i Sterowania Pro-cesów Przemys³owych.

Zainteresowania nauko-we prof. Woznego dotycz¹g³ównie transportu pêdu,energii i masy w wêz³achtechnologicznych instalacjiprzemys³owych. Badacz kon-centruje siê na identyfikacjii modelowaniu zjawisk fizyko-chemicz-nych, le¿¹cych u podstaw technologii pro-dukcji. Jest autorem ponad 300 publikacjiog³oszonych drukiem w czasopismacho zasiêgu miêdzynarodowym. Do tegonale¿y dodaæ monografie, podrêczniki,skrypty, a tak¿e cztery wdro¿one patenty.Wiele z prac prof. Woznego wyznaczy³okierunki nowych badañ; wiele te¿ jest dziœpozycjami klasycznymi w literaturze po-œwiêconej tej tematyce.

Na Uniwersytecie Technicznym w Ber-linie uczony rozwin¹³ szerok¹ wspó³pracêz czo³owymi uczelniami technicznymiw Niemczech oraz oœrodkami w StanachZjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Chi-nach, Korei Po³udniowej, Finlandii, tak¿ew Polsce, gdzie poza Krakowem nawi¹za³kontakty w Gliwicach, £odzi, Szczecinie,Warszawie i Wroc³awiu.

Zwi¹zki prof. Woznego z Politechnik¹Krakowsk¹ datuj¹ siê od jego przyjœciana Uniwersytet Techniczny w Berlinie,kiedy to obj¹³ opiekê nad ca³oœci¹ wspó³-pracy obu szkó³. Efektem dzia³alnoœci natym polu s¹ wspólne konferencje nau-kowe z zakresu in¿ynierii procesoweji budowy aparatury (w roku przysz³ymodbêdzie siê ju¿ siedemnaste spotkaniez tego cyklu), wspólne prace badawcze,sta¿e naukowe, prowadzenie w UTw Berlinie przewodów doktorskich absol-wentów PK, wymiana literatury nauko-wej, realizowanie umowy o podwójnymdyplomowaniu, wymiana dyplomantówi inne formy wspólnych dzia³añ.

W uznaniu zas³ug dla naszej uczelniw 2004 r. prof. Günterowi Woznemu na-dano tytu³ honorowego profesora PK.

(lp)

11

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

Fot.: Jan Zych

Kronika

12

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje

2 lutego — 4 kwietnia

2 II Inauguracja 19. edycji studiów podyplomowych w dziedzinie miêdzynarodowego systemu zarz¹dzania jakoœci¹ wed³ug norm ISO9000, zorganizowanych przez Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakoœci PK.

2–9 II Wizyta przedstawicieli Biura Wspó³pracy Miêdzynarodowej na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie w celu zapoznania siê z meto-dami pracy na tamtejszej uczelni. Rozszerzenie wspó³pracy na kolejne wydzia³y PK.

14 II Wrêczenie Nagrody im. S³ugi Bo¿ego Jerzego Ciesielskiego. Uroczystoœæ zorganizowana przez Tygodnik „�ród³o” w Sali Senackiej PK.

Spotkanie rektorów szkó³ wy¿szych Krakowa z przedstawicielami firm, wchodz¹cych w sk³ad Kraków Bussiness Park Zabierzów, zor-ganizowane u prezydenta miasta Krakowa.Wizyta rektora i profesorów z Uniwersytetu w Aleppo (Syria), podpisanie umowy o wspó³pracy.

16 II Inauguracja 5. edycji studiów podyplomowych z zarz¹dzania œrodowiskowego — ISO 14000, zorganizowanych przez Centrum Szko-lenia i Organizacji Systemów Jakoœci PK.

20–21 II Wizyta rektora PK i prorektora ds. wspó³pracy miêdzynarodowej i regionalnej na Uniwersytecie w Miszkolcu (Wêgry); spotkanie z rek-torem, prorektorem i dziekanami wydzia³ów tamtejszej uczelni w celu nawi¹zania wspó³pracy.

21 II Otwarcie miêdzynarodowej konferencji w CTT.22 II Podpisanie porozumienia o utworzeniu Miêdzyregionalnego Klastra Innowacyjnych Technologii „MINATECH”. Do porozumienia

przyst¹pi³o 21 partnerów, m.in. 4 urzêdy marsza³kowskie, 9 uczelni krakowskich i spoza Krakowa oraz 7 instytucji.25 II Rektor PK i prorektor ds. wspó³pracy miêdzynarodowej i regionalnej uczestniczyli w spotkaniu w Krakowskiej Szkole Wy¿szej im.

A. Frycza Modrzewskiego z przedstawicielami miasta Fez (Maroko) w sprawie podjêcia prac konserwatorskich w ramach praktyk stu-denckich w zakresie konserwacji zabytków.

27 II Wizyta przedstawicieli uczelni National University of Singapore, Nanyang Technological University, A*STAR — Agency for Science,Technology and Research z Singapuru dotycz¹ca wspó³pracy naukowo-badawczej i wykorzystania grantów oferowanych przez rz¹dSingapuru.

28 II Uroczyste spotkanie z okazji 70. rocznicy urodzin prof. Antoniego Ostoi-Gajewskiego.29 II Uroczystoœæ nadania tytu³u doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej prof. Günterowi Woznemu z Uniwersytetu Technicznego

w Berlinie.1 III Impreza integracyjna — „International Students Integrating Party”, zorganizowana przez Samorz¹d Studentów PK w SCK „Kwadrat”.5 III Otwarcie wystawy Miry Skoczek-Wojnickiej — grafiki 1984–2000 — w Galerii PK GIL.

6–8 III Studencki Festiwal Informatyczny zorganizowany przez Akademiê Górniczo-Hutnicz¹, Politechnikê Krakowsk¹, Uniwersytet Eko-nomiczny i Uniwersytet Jagielloñski pod patronatem prezydenta miasta Krakowa i wojewody ma³opolskiego.

10 III Otwarcie wystawy poplenerowej studentów I roku WA PK (rocznik 2006/2007) pt. „Kraków i Che³mno 2007” w Galerii PK „Kot³ownia”.

13 III Otwarcie In¿ynierskich Targów Pracy zorganizowanych w Hali TS „Wis³a” przez Biuro Karier PK i Centrum Karier AGH.

13–16 III 55. Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Narciarstwie Alpejskim i Snowboardzie.

14 III Posiedzenie Kolegium Rektorów Szkó³ Wy¿szych Krakowa. G³ówne tematy:• zatwierdzenie nowych zasad wydawania „Dziennika Akademickiego”,• sprawa przyst¹pienia do KRSWK uczelni niepublicznych,• przedstawienie przez przedstawicieli w³adz Krakowa propozycji przyst¹pienia do umowy o wspó³pracy w zakresie promocji KOA

uczelni niepublicznych,• Phil Epistemonii za lata 2006–2007 (ustalenie wysokoœci nagrody i zg³oszenie kandydatur),• przyjêcie planu dzia³añ Radia Akademickiego.

27–28 III „Dni Transportu” zorganizowane po raz trzeci przez Studenckie Ko³o Naukowe Logistyki i Ko³o Naukowe Transportu PK. W ramachimprezy odby³y siê: wyk³ady, prezentacje, dyskusje, warsztaty i case study.

28 III Konferencja inauguruj¹ca rozpoczêcie dzia³alnoœci sieci Enterprise Europe Network w Polsce Po³udniowej, zorganizowana przezCentrum Transferu Technologii PK.

29 III Inauguracja pierwszej edycji studiów podyplomowych z zarz¹dzania chemikaliami w przedsiêbiorstwie ze szczególnym uwzglêdnie-niem rozporz¹dzenia REACH, zorganizowanych przez Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakoœci.

31 III Wernisa¿ wystawy fotografii Tadeusza i Gerarda Natanków pt. „Œladami Roalda Amundsena” w Galerii PK „Kot³ownia”.2 IV Dzieñ Otwarty na PK.4 IV Wybory rektora Politechniki Krakowskiej na kadencjê 2008–2012.

ZAPOWIEDZI

8–9 V III Seminarium pt. „Wp³yw ha³asu i drgañ wywo³anych eksploatacj¹ transportu szynowego na budynki i ludzi w budynkach — diagnos-tyka i zapobieganie”. Organizator: Instytut Mechaniki Budowli Wydzia³u In¿ynierii L¹dowej PK.

8–10 V Miêdzynarodowa Konferencja Naukowa pt. „Zarz¹dzanie krajobrazem kulturowym i kszta³towanie spo³ecznych podstaw proekolo-gicznych”. Organizatorzy: Komisja Krajobrazu Kulturowego Polskiego Towarzystwa Geograficznego i Instytut Architektury Kraj-obrazu Wydzia³u Architektury PK.

13

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

INFORMACJE

• Prof. dr hab. Tadeusz Burczyñski zosta³ powo³any na cz³onka korespondenta Polskiej Akademii Nauk.• Dr hab. in¿. Jerzy Pamin, prof. PK otrzyma³ Nagrodê Wydzia³u IV Nauk Technicznych PAN.• Stypendium ministra nauki i szkolnictwa wy¿szego za osi¹gniêcia w nauce otrzymali:

— Sylwia Barnaœ — studentka V roku Wydzia³u Fizyki, Matematyki i Informatyki Stosowanej,— Regina Anna Koszel — studentka V roku Wydzia³u Architektury,— Piotr Nikiel — student IV roku Wydzia³u In¿ynierii Elektrycznej i Komputerowej,— Agata Skoczylas — studentka III roku Wydzia³u Architektury,— Agnieszka Szki³ondŸ — studentka V roku Wydzia³u Architektury,— Tomasz Wiewiórka — student IV roku Wydzia³ Fizyki, Matematyki i Informatyki Stosowanej.

• Diana Stachowicz otrzyma³a nagrodê dla najlepszego studenta V roku Wydzia³u Architektury, kierunku „architektura i urbanistyka”, ufundowan¹przez Stowarzyszenie Budowniczych Domów i Mieszkañ.

Opracowa³a: Teresa Marszalik

Rektor i SenatPosiedzenie Senatu PK 14 marca 2008 r.

Senat PK przyj¹³ uchwa³y w sprawie:• nadania prof. zw. dr. hab. Józefowi Nizio³owi tytu³ doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej;• opiniowania wniosków o nagrody ministra nauki i szkolnictwa wy¿szego. Pozytywnie zosta³y zaopiniowane wnioski o przyznanie:

— nagrody indywidualnej I stopnia — prof. dr. hab. in¿. Edwardowi Szarañcowi (za ca³okszta³t dorobku naukowego i dydaktycznego), prof. zw.dr. hab. Józefowi Nizio³owi (za ca³okszta³t dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego), dr. hab. in¿. Edwardowi Lisowskiemu,prof. PK (za osi¹gniêcia naukowe), dr hab. in¿. arch. Agacie Zachariasz (za dzia³alnoœæ naukow¹), prof. dr. hab. in¿. Micha³owi Dyl¹gowi (zaca³okszta³t dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego), dr. hab. in¿. Markowi Kozieniowi (za osi¹gniêcia naukowe);

— nagrody indywidualnej II stopnia — dr. hab. in¿. Leszkowi Mikulskiemu, prof. PK (za osi¹gniêcia naukowe), mgr. in¿. Romanowi Putano-wiczowi (za osi¹gniêcia naukowe);

— nagrody zespo³owej — prof. dr. hab. in¿. Dariuszowi Bogda³owi oraz dr. in¿. Aleksandrowi Prociakowi (za dzia³alnoœæ naukow¹); zespo³owiw sk³adzie: dr hab. in¿. arch. El¿bieta Wêc³awowicz-Bilska, prof. PK, prof. dr hab. in¿. arch. Tadeusz Bartkowicz, dr in¿. arch. Rafa³ B³azy, drin¿. arch. Monika Go³¹b-Korzeniowska, dr in¿. arch. Matylda Wdowiarz-Bilska, dr in¿. arch. Anna Pawlak, mgr in¿. arch. Jakub B³achut, mgrin¿. arch. Wojciech Wójcikowski, mgr in¿. arch. Piotr Lager, dr hab. in¿. arch. El¿bieta Kaczmarska (za dzia³alnoœæ naukow¹); zespo³owiw sk³adzie — dr in¿. El¿bieta Starzyk, dr in¿. Renata Kozik, mgr in¿. Micha³ Juszczyk (za osi¹gniêcia dydaktyczne); zespo³owi w sk³adzie — drhab. in¿. Bogdan Bochenek, prof. PK, prof. dr hab. in¿. Jacek Kru¿elecki (za osi¹gniêcia naukowe); zespo³owi w sk³adzie — prof. dr hab. in¿.Jan Pielichowski, prof. dr hab. in¿. Krzysztof Pielichowski, dr in¿. Jolanta Polaczek, dr Jerzy Polaczek (za dzia³alnoœæ naukow¹);

• powo³ania zespo³u do oceny dzia³alnoœci prof. Józefa Gawlika, rektora PK, w sk³adzie — dr hab. in¿. Leszek Mikulski, prof. PK, prof. dr hab. in¿.arch. Anna Mitkowska, prof. dr hab. in¿. El¿bieta Nachlik;

• przyjêcia sprawozdania finansowego PK za 2007 r.;• przyjêcia za³o¿eñ do planu rzeczowo-finansowego na rok 2008;• aktualizacji planu zamówieñ na roboty inwestycyjne budowlane i projektowe PK na rok 2008;• finansowania wk³adu w³asnego PK do projektów strukturalnych.

Opracowa³a: Teresa Marszalik

Zarz¹dzenia:

• Nr 4 z 30 stycznia 2008 r. w sprawie zmian w zasadach prowadzenia indeksu studenta Politechniki Krakowskiej.• Nr 5 z 11 lutego 2008 r. w sprawie gromadzenia, opracowania i udostêpniania przez Bibliotekê Politechniki Krakowskiej rozpraw doktorskich bro-

nionych na Politechnice Krakowskiej.• Nr 6 z 11 lutego 2008 r. w sprawie kandydatów i rekrutacji na I rok studiów stacjonarnych i niestacjonarnych w roku akademickim 2008/2009,

dzia³ania komisji rekrutacyjnych i egzaminacyjnych oraz trybu postêpowania w sprawach zasad opracowywania i sposobu ochrony tematówegzaminacyjnych na Wydziale Architektury.

• Nr 7 z 18 lutego 2008 r. w sprawie realizacji na Politechnice Krakowskiej projektów zg³oszonych w ramach 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej.• Nr 8 z 25 lutego 2008 r. w sprawie zmiany procedury udzielania pierwszej pomocy.

•Pisma okólne:

• Nr 6 z 29 stycznia 2008 r. w sprawie okresowej oceny nauczycieli akademickich.• Nr 7 z 5 lutego 2008 r. w sprawie powo³ania pozawydzia³owych komisji wyborczych dla wyboru w³adz Uczelni na kadencjê 2008–20012.• Nr 8 z 18 lutego 2008 r. w sprawie zasad przyznawania i wykorzystania urlopów wypoczynkowych na Politechnice Krakowskiej.• Nr 9 z 18 lutego 2008 r. w sprawie zmiany w sk³adzie Rektorskiej Komisji Bezpieczeñstwa i Higieny Pracy powo³anej „Pismem okólnym nr 28 Rek-

tora PK z 10 listopada 2006 r.”.• Nr 10 z 26 lutego 2008 r. w sprawie powo³ania Laboratorium Kompatybilnoœci Elektromagnetycznej i Pomiarów Elektrycznych w Trakcji (E-41).• Nr 11 z 18 marca 2008 r. w sprawie podwy¿ek wynagrodzeñ od 1 stycznia 2008 r.

Opracowa³a: Marlena Wolska

Pracownicy PK

Profesorowie tytularni

Profesor Dariusz Bogda³

Urodzi³ siê 4 lipca 1961 r. we Wroc-³awiu. W 1980 r., po ukoñczeniu wroc³aw-skiego XIV LO, rozpocz¹³ studia na Wy-dziale Chemii Politechniki Wroc³awskiej,a w 1983 r. przeniós³ siê na Wydzia³ Che-miczny Politechniki Krakowskiej (specjal-noœæ: technologia i synteza organiczna).W 1985 r. uzyska³ dyplom mgr. in¿., bro-ni¹c pracê pt. „Badania reakcji utlenia-j¹cego odwodornienia etylobenzenu dotrans-stilbenu”. Stopieñ doktora nauk che-micznych nada³a mu Rada Wydzia³u Che-micznego Uniwersytetu Jagielloñskiegow 1991 r. na podstawie rozprawy doktor-skiej pt. „Badania nad syntez¹ i reakcjamidichloroacetylenu w warunkach katalizymiêdzyfazowej”, a stopieñ doktora habili-towanego w 2000 r. Rada Wydzia³u Che-micznego Politechniki Warszawskiej napodstawie rozprawy habilitacyjnej „Zasto-sowanie promieniowania mikrofalowegow syntezie organicznej”. Za rozprawê ha-bilitacyjn¹ otrzyma³ nagrodê ministra edu-kacji narodowej i sportu w 2001 r. Po prze-wodzie przeprowadzonym na WydzialeChemicznym Politechniki Warszawskiejprezydent RP postanowieniem z 21 grud-nia 2007 nada³ mu tytu³ profesora naukchemicznych.

Profesor Dariusz Bogda³ po studiachzosta³ zatrudniony na Wydziale In¿ynieriii Technologii Chemicznej Politechniki Kra-kowskiej. Pracowa³ na stanowisku asys-

tenta, potem adiunkta, a w roku 2003 zo-sta³ profesorem nadzwyczajnym tej uczel-ni. W latach 1991–1993 przebywa³ na sta¿unaukowym w Clemson University (StanyZjednoczone), a w latach 1997–1998 by³zatrudniony jako pracownik naukowyw Karolinska Institutet w Sztokholmie (De-partment of Dental Biomaterials Science).W 1996 r. i 1997 r. odby³ dwa 3-miesiêcz-ne sta¿e naukowe w Imperial College ofScience Technology and Medicine w Lon-dynie, gdzie opracowa³ interaktywny pro-gram do nauki identyfikacji zwi¹zkóworganicznych za pomoc¹ metod spektro-skopowych (NMR, IR, MS) — NMR Tu-tor(ek) (http://www.ch.ic.ac.uk/local/nmr).W 2003 r. spêdzi³ miesi¹c na Uniwersyte-cie Paris-Sud w Orsay ko³o Pary¿a jakotzw. professeur associé.

Przedmiotem pracy doktorskiej pro-fesora Bogda³a by³y synteza i reaktyw-noœæ dichloroacetylenu, niestabilnegoi wybuchowego zwi¹zku. Do najwa¿niej-szych osi¹gniêæ profesora w tej dziedzi-nie mo¿na zaliczyæ opracowanie nowejmetody syntezy dichloroacetylenu orazzbadanie jego reakcji z fenolami, alkoho-lami, aminami oraz zwi¹zkami azahete-rocyklicznymi.

W trakcie dwuletniego pobytu nasta¿u doktorskim w Stanach Zjednoczo-nych profesor prowadzi³ badania nadgenerowaniem i reaktywnoœci¹ jonównitreniowych, zajmowa³ siê m.in. syn-tez¹ zwi¹zków, które w wyniku rozpadutermicznego lub fotolitycznego s¹ zdol-ne do wytworzenia cz¹steczek obdarzo-nych ³adunkiem dodatnim, zlokalizowa-nym na atomie azotu, a tak¿e dalszymœledzeniem œcie¿ek reakcji. Pozna³ rów-nie¿ niektóre mo¿liwoœci zastosowaniapromieniowania mikrofalowego w syn-tezie chemicznej. Prace nad jego wy-korzystaniem w syntezie organicznejstanowi³y podstawê przewodu habilita-cyjnego. Pocz¹tkowo badania dotyczy³yznanych wczeœniej reakcji zachodz¹-cych w warunkach katalizy przeniesie-nia miêdzyfazowego. Wykazano, ¿ew wielu przypadkach u¿ycie promienio-wania mikrofalowego prowadzi do

znacznego skrócenia czasów reakcjii czêsto do zwiêkszenia ich wydajnoœciw porównaniu z tymi samymi reakcjamiprowadzonymi w warunkach konwen-cjonalnych. Obecnie techniki mikrofalo-we, obok wysokociœnieniowych czyultradŸwiêkowych, stanowi¹ jedn¹ z naj-wa¿niejszych, nowych dróg syntezyw tzw. „zielonej chemii” — pozwalaj¹ naotrzymywanie produktów w wyniku pro-stych operacji, przy niewielkim udzialeproduktów ubocznych oraz umo¿liwiaj¹wyeliminowanie rozpuszczalnika zeœrodowiska reakcji.

Profesor D. Bogda³ zajmowa³ siê rów-nie¿ syntez¹ polimerów, zawieraj¹cychzwi¹zki azaheterocykliczne, zw³aszczapochodne karbazolu. Prace mia³y cha-rakter aplikacyjny, gdy¿ wiele polimerówzawieraj¹cych ugrupowania karbazolo-we mo¿e byæ wykorzystanych w urz¹dze-niach elektronicznych i optoelektronicz-nych (diody elektroluminescencyjne,ogniwa fotowoltaiczne, tranzystory po-lowe i inne). W ostatnich latach profesorBogda³ w³¹czy³ siê w g³ówny nurt badañzwi¹zanych z elektronik¹ organiczn¹i molekularn¹. Dziêki badaniom nad no-wymi pochodnymi karbazolu i procesamiich polimeryzacji uzyska³ — we wspó³-pracy z Uniwersytetem Piotra i Marii Cu-rie w Pary¿u — grant POLONIUM (celemjest otrzymanie nowych polimerów, wy-kazuj¹cych w³aœciwoœci fotorefrakcyjne).By³ tak¿e cz³onkiem grupy roboczejmiêdzynarodowego programu COST P8„Materials and Systems for Optical DataStorage and Processing”. Ponadto w la-tach 1994–1997 uczestniczy³ w organi-zacji konferencji, szkó³ letnich i praktykstudenckich w ramach programów edu-kacyjnych Tempus („Ecology in Chemis-try: Analytical Control, Clean Technolo-gies, Recycling” i „Modern Studies inPolymer Science and Technology Inclu-ding Aspects of Environmental Prob-lems”).

Jako cz³onek jednej z grup roboczychprogramu COST Action D-10 (InnovativeMethods and Techniques for ChemicalTransformations: Microwave Activation

14

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje

in Organic Transformations) zajmowa³siê zastosowaniem promieniowania mi-krofalowego w syntezie organicznej(1999–2002). Pomog³o mu to nawi¹zaækontakt z oœrodkami naukowymi, którezajmuj¹ siê t¹ problematyk¹. Obecniejest koordynatorem nowej grupy roboczej— Diversity Oriented Synthesis under(Highly Efficient) Microwave Conditions,dzia³aj¹cej w ramach akcji COST D-32(Chemistry in High-Energy Microenviron-ments).

Profesor D. Bogda³ wspó³pracuje z kra-jowymi oraz zagranicznymi zak³adami prze-mys³owymi (Zak³ady Azotowe w Tarnowie,Zak³ady Chemiczne BLACHOWNIA orazInstytut Ciê¿kiej Syntezy Organicznejw Kêdzierzynie-KoŸlu, Ruetgers VFT AGw Niemczech, Shell AG w Holandii, PPGw Stanach Zjednoczonych), dla którychprzygotowa³ 12 ekspertyz oraz niepubliko-wanych opracowañ.

Jest autorem ksi¹¿ki „Microwave-As-sisted Organic Synthesis: One HundredReaction Procedures” (Elsevier, Nether-lands, 2005) i wraz z Aleksandrem Pro-ciakiem „Microwave-Enhanced PolymerChemistry and Technology” (BlackwellPublishing, USA, 2007). Ma w swoim do-robku 3 rozdzia³y do ksi¹¿ek wydanychw wydawnictwie Wiley-VCH, ponad 80prac oryginalnych i przegl¹dowych (wy-dane g³ównie za granic¹), 45 komuni-katów w materia³ach konferencyjnych i ze-szytach naukowych, ponad 40 referatówwyg³oszonych na konferencjach krajo-wych i zagranicznych. Prace profesoraD. Bogda³a by³y cytowane ponad 400 razyw uznanych czasopismach naukowych.

W 1999 r. zosta³ redaktorem regio-nalnym wydawanego w Szwajcarii cza-sopisma „Molecules”, a w roku 2001 —„Arkivoc”, czasopisma ukazuj¹cego siêw Stanach Zjednoczonych. By³ równie¿cz³onkiem komitetów naukowych miêdzy-narodowych konferencji poœwiêconych za-stosowaniu promieniowania mikrofalowe-go, m.in.: 9th International ElectronicConference on Synthetic Organic Chemis-try (2005), Advances in Microwave-Assis-ted Organic Synthesis (2006), 3rd Inter-national Conference on MicrowaveChemistry (2006) i 11th International Con-ference on Microwave and High Fre-quency Heating (2007).

Prowadzi zajêcia dydaktyczne na Wy-dziale In¿ynierii i Technologii Chemicznejze studentami III, IV i V roku, g³ówniez chemii polimerów i technologii tworzywsztucznych. Dotychczas wypromowa³

4 doktorów nauk chemicznych i technicz-nych. Jest cz³onkiem Polskiego Towa-rzystwa Chemicznego. Za swoje osi¹gniê-cia otrzyma³ Br¹zow¹ Odznakê PK, Srebr-ny Krzy¿ Zas³ugi, Nagrodê Ministra Naukii Sportu, Nagrodê Rektora PK.

Profesor Jerzy D¹bkowski

Urodzi³ siê 23 kwietnia 1942 r. w Cho-rzelowie ko³o Mielca. Jest absolwentemLiceum Ogólnokszta³c¹cego im. Bole-s³awa Chrobrego w K³odzku (1959 r.).W roku 1964 ukoñczy³ z wyró¿nieniemstudia na Wydziale Matematyki, Fizykii Chemii Uniwersytetu Jagielloñskiego.Dyplom magistra fizyki (specjalnoœæ: do-œwiadczalna fizyka j¹drowa) zdoby³, bro-ni¹c pracê magistersk¹ pt. „Detektorypó³przewodnikowe z powierzchniow¹ ba-rier¹ potencja³u”.

Stopieñ doktora nauk fizycznych uzys-ka³ w 1972 r. na Uniwersytecie Jagiel-loñskim na podstawie pracy doktorskiejz fizyki teoretycznej cz¹stek elementar-nych, zatytu³owanej „Analiza spinowychw³asnoœci produktów dysocjacji dyfrak-cyjnej przy wysokich energiach”. Promo-torem pracy by³ profesor Andrzej Bia³as.W 1979 r. odby³ roczny sta¿ naukowyw Katedrze Fizyki Uniwersytetu w Wup-pertalu (Niemcy), a w 1985 r. miesiêcznysta¿ zawodowy w Centrum Obliczenio-wym uniwersytetu stanowego w Purdue(Stany Zjednoczone). Ukoñczy³ wiele kur-sów zwi¹zanych z technologiami infor-matycznymi, m.in. w 1975 r. w firmie CDCkurs u¿ytkowania systemów operacyjnychmaszyn rodziny Cyber.

W 1999 r. Rada Wydzia³u Technikii Energetyki Rolniczej Akademii Rolni-czej w Krakowie nada³a mu stopieñ dok-tora habilitowanego nauk rolniczych(specjalnoœæ: systemy komputerowe

w in¿ynierii rolniczej) na podstawie roz-prawy habilitacyjnej pt. „Metoda ocenypostêpu technicznego w rolnictwie z za-stosowaniem analizy wielowymiarowej”.Na wniosek Rady tego Wydzia³u prezy-dent RP, postanowieniem z dnia 21 grud-nia 2007 r., nada³ mu tytu³ naukowy pro-fesora nauk rolniczych.

Bezpoœrednio po studiach rozpocz¹³pracê w Katedrze Fizyki ówczesnej Wy¿-szej Szko³y Rolniczej w Krakowie i z t¹szko³¹ by³ zwi¹zany przez prawie czter-dzieœci lat swej kariery zawodowej, dopókiw 2001 r. nie przeniós³ siê do Instytutu Te-leinformatyki na Wydziale In¿ynierii Elek-trycznej i Komputerowej Politechniki Kra-kowskiej, gdzie jest kierownikiem Zak³aduObliczeñ Rozproszonych.

G³ówne zainteresowania naukoweprof. D¹bkowskiego to: technologie e-lear-

ningowe, implementacje logiki rozmytejw systemach informatycznych oraz algo-rytmy grafiki komputerowej. Jego najwa¿-niejsze osi¹gniêcia s¹ zwi¹zane z zasto-sowaniem informatyki w in¿ynierii rolni-czej. W serii publikacji przedstawi³ algoryt-my optymalizacji i modelowania strukturtechnicznych wykorzystywanych w in¿y-nierii rolniczej, a du¿a czêœæ jego dorobkujest zwi¹zana tak¿e z zastosowaniem sta-tystyki wielowymiarowej do badania infra-struktury technicznej w gospodarstwachrolnych.

Prof. Jerzy D¹bkowski jest autoremlub wspó³autorem skryptów uczelnianych:„Rachunek prawdopodobieñstwa i statys-tyka matematyczna: dla wydzia³ów tech-nicznych AR” (wraz z A. Sow¹), „Wpro-wadzenie do elektronicznej technikiobliczeniowej i badañ operacyjnych” (wrazz E. Dêbsk¹ i M. Rutkowskim), „Informaty-ka”, „Matematyka wy¿sza z elementamiinformatyki” (wraz z M. Nelick¹-Leonhard).Jest tak¿e autorem podrêczników z dzie-dziny informatyki: „Derive — niezwyk³y na-uczyciel matematyki”, „Æwiczenia z bazdanych” (wraz z K. Molend¹), „Grafikakomputerowa w jêzyku JAVA: teoriai praktyka” (wraz z M. Klamr¹), ksi¹¿ki„Jêzyk M” o ma³o znanej w Polsce techno-logii M (jednej z interesuj¹cych technologiipostrelacyjnych systemów bazodano-wych), wielu publikacji w czasopismachnaukowych oraz ponad dwudziestu refe-ratów przedstawionych na konferencjachkrajowych i miêdzynarodowych.

Jest cz³onkiem zespo³u redakcyjne-go internetowego czasopisma Œwiato-wego Stowarzyszenia In¿ynierii Rolniczej(CIGR), które ma sw¹ siedzibê na Texas

15

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

A&M University w stanie Teksas i Euro-pejskiego Zespo³u Ekspertów i Do-radców systemu Derive. Uczestniczy³w pracach zespo³u przygotowuj¹cegopolsk¹ wersjê najpopularniejszegow Polsce komputerowego pakietu sta-tystycznego STATISTICA.

Odznaczony Z³otym Krzy¿em Zas³ugii Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Jest ¿onaty (¿ona Teresa). Pasjonujesiê gr¹ w tenisa, uprawia narciarstwo al-pejskie i jazdê konn¹. Przez wiele lat by³wiceprezesem Krakowskiego Klubu Jaz-dy Konnej, a przez dwie kadencje pre-zesem Klubu AZS Akademii Rolniczej.

Profesor Jacek Kru¿elecki

Urodzi³ siê 2 paŸdziernika 1948 r. weWroc³awiu. Po ukoñczeniu LiceumOgólnokszta³c¹cego im. Leona Krucz-kowskiego w Tychach rozpocz¹³ studiana Wydziale Mechanicznym PolitechnikiKrakowskiej, gdzie w 1972 r. uzyska³stopieñ mgr. in¿. (kierunek: podstawoweproblemy techniki, specjalnoœæ: mecha-nika stosowana). Po studiach podj¹³ pra-cê na Wydziale Mechanicznym Politech-niki Krakowskiej, w Instytucie Mechanikii Podstaw Konstrukcji Maszyn (obecnieInstytut Mechaniki Stosowanej), w któ-rym pracuje do dziœ. Tu pod naukow¹opiek¹ prof. Micha³a ¯yczkowskiego zaj-mowa³ siê zagadnieniami statecznoœcii optymalizacji konstrukcji. Stopieñ dok-tora nauk technicznych otrzyma³ na pod-stawie rozprawy doktorskiej „Optymalnekszta³towanie przekroju prêtów cienko-œciennych o profilu zamkniêtym pod dzia-³aniem obci¹¿eñ z³o¿onych”, obronionejz wyró¿nieniem w 1981 r. Po doktoracie,na prze³omie 1982 r. i 1983 r., jako sty-pendysta Ministerstwa Edukacji Danii

przez kilka miesiêcy zajmowa³ siê za-gadnieniami optymalizacji pow³ok przywarunkach statecznoœci na TechnicalUniversity of Denmark w Lyngny. W la-tach 1985–1986 prowadzi³ badania do-œwiadczalne i teoretyczne nad statecz-noœci¹ pow³ok na University of Liverpool.W 1993 r. na podstawie monografii „Pro-blematyka optymalnego kszta³towaniaœciskanych sprê¿yn œrubowych przy wa-runkach statecznoœci”, stanowi¹cej roz-prawê habilitacyjn¹, uzyska³ stopieñ dok-tora habilitowanego nauk technicznychw dyscyplinie mechanika, specjalnoœæ:mechanika cia³ odkszta³calnych. Za wy-ró¿nion¹ pracê habilitacyjn¹ i cykl publi-kacji otrzyma³ w 1995 r. presti¿ow¹nagrodê naukow¹ Wydzia³u IV NaukTechnicznych PAN. W roku 1993 zosta³stypendyst¹ Commission of the Euro-pean Communities i przez 3 miesi¹ceprzebywa³ na University of Liverpool (De-partment of Mechanical Engineering).

Na Politechnice Krakowskiej prze-szed³ wszystkie szczeble awansu zawo-dowego — od pracownika technicznegodo profesora PK, którym zosta³ w 1999 r.Tytu³ profesora nauk technicznych nada³mu prezydent RP postanowieniem z 21grudnia 2007 r.

Dzia³alnoœæ naukowa i wdro¿eniowaprofesora Jacka Kru¿eleckiego pozwoli³ana nawi¹zanie wspó³pracy z CERN (Eu-ropejski Oœrodek Badañ J¹drowych)w Genewie. W jedenastoletnim okresietej wspó³pracy (od 1997 r.) profesor zaj-mowa³ siê przede wszystkim analiz¹i optymalizacj¹ tzw. komór pró¿niowychw ró¿nych eksperymentach w projekcieLHC (Large Hadron Collider — WielkiZderzacz Hadronów). Kilkanaœcie krót-koterminowych pobytów w CERN z³o¿y³osiê na prawie dwuletni okres pracy w tejznanej, cenionej i ze wszech miar intere-suj¹cej placówce naukowej, z któr¹ pro-fesor wspó³pracuje do chwili obecnej.

W dzia³alnoœci naukowej profesor JacekKru¿elecki skupi³ siê przede wszystkim natrzech obszarach mechaniki konstrukcji:analizie wytrzyma³oœciowej konstrukcji,statecznoœci konstrukcji i optymalnymkszta³towaniu wytrzyma³oœciowym. Pod-stawow¹ i najbardziej rozbudowan¹ dzie-dzin¹ jego badañ jest optymalne kszta³-towanie wytrzyma³oœciowe konstrukcji,zw³aszcza nara¿onych na utratê sta-tecznoœci. Podsumowaniem pracy nauko-wej jest wydana w 2007 r. ksi¹¿ka pt.„Optymalizacja statecznoœci konstrukcji.Wspó³czesne problemy” (wspó³autor B. Bo-

chenek). Profesor opublikowa³ kilkadzie-si¹t prac naukowych i opracowañdotycz¹cych tego zagadnienia, a wynikijego badañ by³y wielokrotnie cytowane wliteraturze przedmiotu. O naukowej wadzetej tematyki œwiadczy równie¿ fakt, ¿e KBNprzyzna³ mu 4 granty na badania w tejdziedzinie (1991, 1993, 1999, 2003).

W dorobku naukowym profesoraznajduj¹ siê 2 monografie oraz prawie 60artyku³ów, z których 15 zosta³o opubliko-wanych w czasopismach z listy filadelfij-skiej, a 16 — w wydawnictwach PAN.Profesor jest autorem ponad 40 wy-st¹pieñ na znacz¹cych konferencjach,kongresach krajowych i zagranicznych(na Œwiatowym Kongresie Mechaników— ICTAM w 2000 r. w Chicago orazw 2004 r. w Warszawie) oraz na siedmiudotychczasowych œwiatowych kongre-sach optymalizacyjnych WCSMO.

Pracê naukow¹ ³¹czy z rozwojemswoich podopiecznych. Wypromowa³3 doktorów. Od pocz¹tku swej pracy za-wodowej jest zwi¹zany z Wydzia³emMechanicznym PK — prowadzi wyk³a-dy, æwiczenia i zajêcia laboratoryjnez wytrzyma³oœci materia³ów, statecz-noœci i optymalizacji konstrukcji, sta-tecznoœci, teorii p³yt i pow³ok. Prowadzirównie¿ w Instytucie Mechaniki Stoso-wanej seminarium z mechaniki cia³ od-kszta³calnych (notabene ma ono ju¿ po-nad piêædziesiêcioletni¹ tradycjê), któredla studentów specjalnoœci mechanikakomputerowa jest równoczeœnie semi-narium dyplomowym. Opiekuje siê rów-nie¿ pracami przejœciowymi i dyplomo-wymi studentów tej specjalnoœci.

Jest cz³onkiem krajowych i zagranicz-nych towarzystw naukowych, takich jak:Polskie Towarzystwo Mechaniki Teore-tycznej i Stosowanej, Sekcja Optymaliza-cji i Sterowania Komitetu Mechaniki PAN,International Society for Structural andMultidisciplinary Optimization (ISSMO).

Za osi¹gniêcia naukowe minister edu-kacji narodowej przyzna³ mu dwa razynagrodê indywidualn¹, otrzyma³ równie¿Nagrodê Wydzia³u IV Nauk TechnicznychPAN oraz kilka razy Nagrodê Rektora Po-litechniki Krakowskiej.

Profesor Jacek Kru¿elecki od wielu lataktywnie anga¿uje siê w pracê na rzeczPolitechniki Krakowskiej. By³ cz³onkiemSenatu PK (1984–1986), Rektorskiej Komi-sji Mieszkaniowej (1991–1994), SenackiejKomisji ds. Gospodarki, Bud¿etu i Finan-sów PK (1996–2005), kierownikiem i wspó³-organizatorem Miêdzywydzia³owego

16

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje

Studium Doktoranckiego Mechaniki Kom-puterowej PK (1995–1998). Przez rok by³zastêpc¹ dyrektora ds. naukowych Instyt-utu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Ma-szyn PK (1994), od roku 1995 do chwiliobecnej jest kierownikiem specjalnoœcimechanika komputerowa na WydzialeMechanicznym PK. By³ cz³onkiem, a na-stêpnie przewodnicz¹cym Komisji Finan-sowej Wydzia³u Mechanicznego PK (1996–2005). Od powo³ania w 2004 r. KatedryMechaniki Technicznej w Instytucie Me-chaniki Stosowanej jest jej kierownikiem.

Za dzia³alnoœæ naukow¹, organiza-cyjn¹ i dydaktyczn¹ zosta³ odznaczonyOdznak¹ Honorow¹ PK, Z³ot¹ Odznak¹PK, Srebrnym i Z³otym Krzy¿em Zas³ugi.

Zainteresowania pozazawodowe pro-fesora Jacka Kru¿eleckiego to ciekawaksi¹¿ka i film. Lubi dobr¹ kuchniê i czer-wone wino. W zimie z zapa³em uprawianarciarstwo i siatkówkê, a latem lubi wy-cieczki rowerowe. Od 27 lat jest ¿onatyi ma syna Karola koñcz¹cego w³aœniestudia.

Profesor Marek A. Ksi¹¿ek

Urodzi³ siê 10 stycznia 1946 r. w Wie-liczce. W 1963 r., po ukoñczeniu I Liceumim. Bart³omieja Nowodworskiego w Kra-kowie, podj¹³ studia na Wydziale Mecha-nicznym Politechniki Krakowskiej. Tytu³mgr. in¿. uzyska³ w 1969 r.

W 1969 r. zosta³ zatrudniony w Insty-tucie Mechaniki i Podstaw KonstrukcjiMaszyn Politechniki Krakowskiej. Po-cz¹tkowo pracowa³ jako asystent sta-¿ysta, nastêpnie jako asystent i starszyasystent. W paŸdzierniku 1978 r. obroni³pracê doktorsk¹ pt. „Wybrane zagad-nienia identyfikacji i wibroizolacji cz³o-wieka-operatora” (praca wyró¿niona i na-grodzona nagrod¹ indywidualn¹ III

stopnia przez ministra nauki, szkolnictwawy¿szego i techniki) i w 1979 r. zosta³adiunktem. Na tym stanowisku pracowa³do 2001 r. W latach 1980–1991 by³ rów-nie¿ wyk³adowc¹ i promotorem wieluprac dyplomowych w Ecole NationalePolytechnique w Algierze.

W 1993 r. przebywa³ na dwumie-siêcznym sta¿u naukowym w Ecole Poly-technique w Mons, w Belgii, a 1995 r.w Human Factors Research Unit (jed-nostka Institute of Sound and Vibration)w Southampton, w Anglii.

Stopieñ doktora habilitowanego nauktechnicznych w dyscyplinie mechanika,specjalnoœæ: mechanika teoretyczna i tech-niczna nada³a mu 2 lipca 1999 r. RadaWydzia³u Mechanicznego na podstawierozprawy habilitacyjnej „Modelowanie i op-tymalizacja uk³adu cz³owiek — wibroizola-tor — maszyna”. Za pracê habilitacyjn¹otrzyma³ nagrodê indywidualn¹ ministraedukacji narodowej w 2000 r. Od 1 paŸ-dziernika 2001 r. jest zatrudniony na sta-nowisku profesora nadzwyczajnego PK.Tytu³ profesora nauk technicznych uzyska³na mocy postanowienia prezydenta RPz 21 grudnia 2007 r.

Zainteresowania naukowe profesoraMarka Ksi¹¿ka dotycz¹ dynamiki uk³a-dów materialnych. Profesor prowadzi ba-dania w dziedzinie modelowania i opty-malizacji uk³adu cz³owiek — maszyna.Zajmuje siê porównywaniem efektyw-noœci pasywnych i aktywnych uk³adówwibroizolacji cia³a siedz¹cego cz³owieka,syntez¹ optymalnych uk³adów wibro-izolacji uk³adu rêka — ramiê, syntez¹ ak-tywnych modeli cz³owieka. Za pomoc¹metod bezkontaktowych bada wp³yw wi-bracji miejscowej i ogólnej na cz³owieka.Opracowuje nowe procedury oceny i mo-delowania dyskomfortu wibracyjnego,wra¿liwoœci na wibracje oraz wydajnoœcipracy. Interesuje go równie¿ syntezaoptymalnych uk³adów wibroizolacji dlacia³a siedz¹cego cz³owieka jako uk³aduaktywnego, analiza i synteza optymalnejwibroizolacji z³o¿onych uk³adów dynamicz-nych typu droga — pojazd — cz³owiek.

Jest autorem lub wspó³autorem po-nad 70 artyku³ów naukowych (w tym ar-tyku³y z listy filadelfijskiej), 3 monografiioraz rozdzia³u w ksi¹¿ce „Dynamikauk³adów mechanicznych” (seria Me-chanika Techniczna, t. II, cz. VII, Wyd.Komitetu Mechaniki PAN, IPPT PAN,Warszawa 2005). Recenzowa³ artyku³yzamieszczane m.in. w „Mechanical Sys-tem and Signal Processing Journal”

(czasopismo z listy filadelfijskiej),„Structural Dynamics Recent Advan-ces”, „Mechanics” i „Czasopiœmie Tech-nicznym”.

Profesor Marek Ksi¹¿ek uczestniczy³w ponad 48 specjalistycznych krajowychi zagranicznych konferencjach nauko-wych, na których wyg³asza³ referaty w jê-zyku polskim, angielskim i francuskim.Zrealizowa³ 7 projektów badawczychfinansowanych przez KBN, 4 z nich kie-rowa³, a jednym kieruje obecnie.

Jako nauczyciel akademicki prowa-dzi wyk³ady i æwiczenia z przedmiotów ta-kich, jak mechanika ogólna, dynamikamaszyn, wyk³ady i zajêcia laboratoryjnepoœwiêcone dynamice uk³adów zauto-matyzowanych, wyk³ad dotycz¹cy wp³y-wu wibracji na cz³owieka, monograficznywyk³ad wybieralny na studiach dokto-ranckich pt. „Modelowanie i wibroizolacjauk³adu cz³owiek — maszyna”, wyk³adi æwiczenia z optymalnego sterowania.W czasie pobytu w Algierii prowadzi³wyk³ady i æwiczenia w jêzyku francuskimz wytrzyma³oœci materia³ów, mechanikianalitycznej, teorii drgañ, zaœ dla stu-dentów podyplomowych wyk³ady z teoriidrgañ przypadkowych oraz dynamiki ma-szyn i mechanizmów. Wypromowa³ 32magistrów (prace w jêzyku francuskim,polskim i angielskim) oraz 3 doktorównauk technicznych.

Od wielu lat anga¿uje siê w prace narzecz Politechniki Krakowskiej — jestcz³onkiem kolegium Instytutu MechanikiStosowanej PK, Rady Wydzia³u Mecha-nicznego (od 2000 r.), trzech komisji Wy-dzia³u Mechanicznego ds. przewodówdoktorskich, Senatu PK i Senackiej Ko-misji Statutowej na kadencjê 2005–2008 r.

Jest cz³onkiem Sekcji Dynamiki Uk³a-dów Materialnych Komitetu MechanikiPAN (od 2002 r.), Sekcji Teorii, Budowyi Eksploatacji Maszyn w Miêdzywydzia-³owej Komisji Nauk Technicznych PAU(od 25 II 2004 r.), Komisji Mechaniki Sto-sowanej PAN Oddzia³ w Krakowie (od 27III 2007 r.) na kadencjê 2007–2010 r.

Za osi¹gniêcia naukowe otrzyma³Nagrodê Rektora Politechniki Krakow-skiej oraz zespo³ow¹ Nagrodê MinistraNauki i Szkolnictwa Wy¿szego. Przy-znano mu Odznakê Honorow¹ PK, Z³ot¹Odznakê PK, Srebrny Krzy¿ Zas³ugi.

¯onaty od 1970 r., ¿ona El¿bieta,córka Sabina. Zainteresowania pozaza-wodowe: skrzypce, narty, bryd¿ sporto-wy, tenis, szachy, dobra ksi¹¿ka.

17

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

Doktor habilitowany

Doktor habilitowany

Agata Zachariasz

Jest absolwentk¹ klasy matematycznejw Liceum Ogólnokszta³c¹cym im. Sta-nis³awa Staszica w Chrzanowie. W 1980 r.zda³a egzamin wstêpny na Wydzia³ Archi-tektury Politechniki Krakowskiej. W trakciestudiów dzia³a³a w Kole Naukowym HistoriiSztuki, Kole Naukowym BudownictwaOgólnego oraz „Architectura Militaris”. Stu-dia ukoñczy³a z wynikiem bardzo dobrymw 1987 r., broni¹c pracê dyplomow¹ pt.„Monografia i projekt rewaloryzacji za³o¿e-nia pa³acowo-parkowego w Siarach ko³oGorlic”, wykonan¹ pod kierunkiem prof. Ja-nusza Bogdanowskiego.

W czerwcu 1988 r. zosta³a zatrud-niona w Zak³adzie Architektury KrajobrazuInstytutu Urbanistyki i Planowania Prze-strzennego Politechniki Krakowskiej, po-cz¹tkowo jako pracownik in¿ynieryjno--techniczny, a od 1992 r. jako asystentnaukowy i od 1993 r. — asystent nauko-wo-dydaktyczny. W Instytucie ArchitekturyKrajobrazu pracowa³a kolejno: w ZespoleRewaloryzacji Zabytkowych Uk³adów Zie-leni, w Zak³adzie Sztuki Ogrodowej i Te-renów Zieleni (1988–1994), w KatedrzeTeorii Architektury Krajobrazu i Kompo-zycji Ogrodowej (od 1994), w Zak³adzieKrajobrazu Miejskiego i Stref Podmiej-skich (od 1997 r.). Obecnie jest pracowni-kiem Zak³adu Kompozycji i PlanowaniaKrajobrazu. Od 1995 r., w ramachwspó³pracy pomiêdzy uczelniami, prowa-dzi æwiczenia i wyk³ady na WydzialeOgrodniczym Akademii Rolniczej w Kra-kowie. W 1997 r. podjê³a dodatkow¹ pracêw Miejskiej Pracowni Planowania Prze-

strzennego i Strategii Rozwoju w War-szawie na stanowisku starszego specja-listy, gdzie pracowa³a do lutego 1998 r.W 1998 r. obroni³a pracê doktorsk¹ pt.„Plany katastralne ogrodów jako œwiadec-two rozwoju idei »ogrodu angielskiego«(na przyk³adzie Beskidu Niskiego i Po-górza)”, której promotorem by³ prof. Ja-nusz Bogdanowski i objê³a stanowiskoadiunkta na Wydziale Architektury PK.Stopieñ doktora habilitowanego nada³a jejRada Wydzia³u Architektury 19 grudnia2007 r. na podstawie rozprawy habilitacyj-nej pt. „Zieleñ jako wspó³czesny czynnikmiastotwórczy ze szczególnym uwzglêd-nieniem roli parków publicznych”.

Wykonuje prace badawcze i projekto-we z dziedziny architektura krajobrazu,poœwiêcone wspó³czesnym i historycznymza³o¿eniom ogrodowym i parkowym, zaj-muje siê studiami krajobrazowymi tak¿ew skali planowania przestrzennego. Jestautorem i wspó³autorem prac studialnychi projektowych dotycz¹cych za³o¿eñ ogro-dowych m.in. ogrodów dworskich i pa³a-cowych [w S³ocinie ko³o Rzeszowa (1991),Arkadii ko³o £owicza, w Krakowie — w Ple-szowie i Bie¿anowie (2006), w P³azie ko³oChrzanowa]; parków publicznych [Kra-kowskiego (1994), Dêbnickiego (1991––2001) i Jagielloñskiego w Krakowie,w Bêdzinie na Górze Zamkowej (2005),w Sanoku (2004) i salinarnego w Wie-liczce (2004–2005)]; ogrodów królewskich[w £obzowie (1989–1990, 1997), przy Zam-ku Królewskim w Warszawie (1991) i Zam-ku Królewskim na Wawelu (2005)], ogro-dów œródblokowych Krakowa (StaregoMiasta oraz Stradomia i Kazimierza), ziele-ni na Rynku G³ównym w Krakowie i w Su-chej Beskidzkiej. Uczestniczy³a te¿ w pra-cach zespo³ów przygotowuj¹cych studiakrajobrazowe w skali urbanistycznej, m.in.w opracowaniu „Studium architektonicz-no-krajobrazowego mo¿liwoœci podwy¿-szenia obwa³owañ i bulwarów wiœlanychw Krakowie” (1997), „Studium urbanistycz-no-konserwatorskiego bulwarów Wis³yw Krakowie” (2005)] i w skali planowaniaprzestrzennego — w opracowaniu „Miej-scowego planu ogólnego zagospodaro-wania przestrzennego miasta Krakowa”(1994) i „Studium uwarunkowañ i kierun-ków zagospodarowania przestrzennegoWarszawy” (1998). Inne prace, którychjest wspó³autorem, to koncepcje kszta³to-

wania systemów terenów zieleni miejskiejKrakowa (1996) i Sanoka (2004).

Jest autorem i wspó³autorem ponad80 publikacji z zakresu architektury krajob-razu i historii sztuki ogrodowej, 8 ksi¹¿ek,m.in. pracy zbiorowej „Parki i ogrody Kra-kowa w obrêbie Plant, z Plantami i Wawe-lem. Katalog parków i ogrodów w Polsce”(t. I), wraz z Aleksandrem Böhmem s³owni-ka „Architektura krajobrazu i sztuka ogro-dowa. Ilustrowany s³ownik angielsko-pol-ski” (t. I–III, 1997, 2000, 2005).

Bra³a udzia³ w kilkunastu zagranicz-nych wyjazdach studialnych, m.in. do An-glii, zorganizowanych w ramach realizacjigrantu KBN i stanowi¹cych uzupe³nieniestudiów w zakresie problematyki ogrodówangielskich. Uczestniczy³a — tak¿e w ra-mach grantu KBN — w pracach zespo³uprowadz¹cego badania nad dziedzictwemarchitektonicznym polskiej emigracji w Bra-zylii. Od 2003 r. jest uczestnikiem miêdzy-narodowego programu LE:Notre (obecnieLE: Notre TWO Landscape Education:New Opportunities for Teaching and Re-search in Europe — Kszta³cenie w dzie-dzinie krajobrazu: nowe mo¿liwoœci na-uczania i badañ w Europie).

Jest nauczycielem akademickim, po-cz¹tkowo prowadzi³a zajêcia dla studen-tów kierunku architektura i urbanistyka naWydziale Architektury PK. W latach1998–2000 aktywnie uczestniczy³a w two-rzeniu nowego kierunku na wydziale — ar-chitektury krajobrazu. Prowadzi na nimzajêcia od 2001 r.

Uczestniczy w pracach Komisji Urba-nistyki i Architektury Oddzia³u PAN w Kra-kowie jako sekretarz naukowy (od 1989 r.)i techniczny (od 1991 r.) Sekcji Sztuki Ar-chitektury Ogrodowej. Od 1993 r. jest te¿sekretarzem „Teki Komisji Urbanistyki i Ar-chitektury”.

W latach 1998–2003 by³a wicedyrek-torem Instytutu Architektury Krajobrazu PK,a w latach 2003–2005 pe³ni³a powierzon¹ jejprzez dziekana Wydzia³u Architektury PKfunkcjê pe³nomocnika ds. kierunku architek-tura krajobrazu. Od roku akademickiego2005/2006 jest prodziekanem do spraw stu-denckich na Wydziale Architektury.

Tematy najbardziej j¹ zajmuj¹ce to:ogród, park, tereny zieleni i krajobraz z po-zycji historycznej i wspó³czesnej, sztuki ogro-dowej, architektury krajobrazu i planowaniaprzestrzennego. Lubi podró¿owaæ i zwie-dzaæ, szczególnie parki i ogrody.

18

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje

Doktorzy

Wydzia³ Architektury

dr in¿. arch. Andrzej Gaczo³ (A-1) —„Praktyka konserwatorska w Krakowie w la-tach 1918–2006 na tle teorii i doktryn”, pro-motor: prof. dr hab. in¿. arch. KazimierzKuœnierz, recenzenci: dr hab. in¿. arch.Zbigniew Paszkowski (PŒ), dr hab. in¿.arch. Zbigniew Bia³kiewicz, prof. PK, 27 II2008 r., praca wyró¿niona.

dr in¿. arch. Wies³awa Gadomska

(osoba spoza PK) — „Walory krajobrazowerzeki w mieœcie i ich wykorzystywanie w za-gospodarowaniu przestrzennym obszarównadrzecznych (na przyk³adzie £yny w Olsz-tynie)”, promotor: dr hab. in¿. arch. Krysty-na Paw³owska, prof. PK, recenzenci: prof.dr hab. in¿. arch. Aleksander Böhm (PK),prof. dr hab. in¿. Krzysztof M³ynarczyk(UWM w Olsztynie), 16 IV 2008 r.

dr in¿. arch. Janusz Grycel (osoba spo-za PK) — „Wspó³czesna architektura miesz-kaniowa polsko-bia³oruskiego pogranicza.Na przyk³adzie Bia³egostoku i Grodna”, pro-motor: prof. dr hab. in¿. arch. Dariusz Koz-³owski, recenzenci: prof. dr hab. in¿. arch.Wojciech Buliñski (PK), prof. dr hab. in¿.arch. Nina Juzwa (PŒ), 16 IV 2008 r.

Sprostowanie

W nr 1/2008 „Naszej Politechniki” poda-

liœmy b³êdnie nazwiska promotorów i recen-

zentów prac doktorskich obronionych na WA

PK. Promotorem pracy doktorskiej dr in¿.

arch. Justyny Kobylarczyk by³a dr hab. in¿.

arch. Gra¿yna Schneider-Skalska, prof. PK,

a recenzentami — prof. zw. dr hab. in¿. Ja-

nusz A. W³odarczyk (PB) i dr hab. in¿. arch.

El¿bieta Wêc³awowicz-Bilska, prof. PK. Pro-

motorem pracy doktorskiej dr in¿. arch. Iza-

beli Sykty by³ prof. dr hab. in¿. arch. Alek-

sander Böhm, a recenzentami — prof. zw. dr

hab. in¿. arch. S³awomir Gzell (PW) i dr hab.

in¿. arch. Krystyna Paw³owska, prof. PK. Za

pomy³kê przepraszamy.

Redakcja

Wydzia³ In¿ynierii i Technologii

Chemicznej

dr in¿. El¿bieta Skrzyñska (absol-wentka Miêdzynarodowego Studium Dok-toranckiego Instytutu Katalizy i Fizyko-chemii Powierzchni PAN i WIiTCh PK) —„Badanie aktywnoœci katalizatorów wa-nadowych w reakcji odwodornienia izo-butanu do izobutenu w obecnoœci ditlenku

wêgla”, promotor: prof. dr hab. in¿. JanOgonowski, recenzenci: prof. dr hab. in¿.Jan Zawadiak (PŒ), prof. dr hab. in¿. JanPielichowski (PK), 20 II 2008 r.

dr in¿. Monika Bañdura (absolwentkaMiêdzynarodowego Studium DoktoranckiegoInstytutu Katalizy i Fizykochemii PowierzchniPAN i WIiTCh PK) — „Badania nad modyfika-cj¹ ¿ywic epoksydowych dla optyki nieliniowej(NLO)”, promotor: prof. dr hab. in¿. Jan Pieli-chowski, recenzenci: prof. dr hab. in¿. Sta-nis³aw Kucharski (PWr), dr hab. in¿. RomanPopielarz (PK), 26 III 2008 r.

Wydzia³ In¿ynierii L¹dowej

dr in¿. Jacek Dêbowski (L-1) —„Wp³yw ukrytych wad wykonawczych natrwa³oœæ budynków wielkop³ytowych”, pro-motor: dr hab. in¿. Wies³aw Ligêza, prof.PK, recenzenci: prof. dr in¿. Bohdan Le-wicki (ITB w Warszawie), prof. dr hab. in¿.Antoni Stachowicz (PK), 20 II 2008 r.

dr Magdalena Jakubek (L-5) — „Za-stosowanie sztucznych sieci neuronowychw wybranych zagadnieniach eksperymen-talnej mechaniki materia³ów i konstrukcji”,promotor: prof. dr hab. in¿. Zenon Wasz-czyszyn, recenzenci: prof. dr hab. in¿. Ka-zimierz Furtak (PK), prof. dr hab. in¿. Leo-nard Ziemiañski (PRz), 20 II 2008 r.

dr in¿. Krzysztof Zima (L-3) — „Anali-za deweloperskich przedsiêwziêæ bu-dowlanych z zastosowaniem logiki roz-mytej”, promotor: dr hab. in¿. AndrzejKosecki, prof. PK; recenzenci: prof. drhab. in¿. Witold Werner (Instytut RozwojuMiast), prof. dr hab. in¿. Oleg Kapliñski(PP), 20 II 2008 r.

dr in¿. Krzysztof Kozio³ (L-4) — „Prê-towe konstrukcje z odci¹gami — analizaodpowiedzi dynamicznej na obci¹¿eniawyj¹tkowe”, promotor: dr hab. in¿. Krzysz-tof Stypu³a, prof. PK; recenzenci: prof. drhab. in¿. Janusz Kawecki (PK), prof. drhab. in¿. Kazimierz Rykaluk (PWr), 16 IV2008 r.

dr in¿. Przemys³aw Rucha³a (studiadoktoranckie) — „Identyfikacja parame-trów zredukowanego modelu fundamentupod turbozespó³ przy zastosowaniu funk-cji falkowych”, promotor: dr hab. in¿. Bo-gumi³ Wrana, prof. PK; recenzenci: dr hab.in¿. Tadeusz Tatara, prof. PK, dr hab. in¿.W³adys³aw Mironowicz, prof. PWr, 16 IV2008 r.

Wydzia³ In¿ynierii Œrodowiska

dr Mariola Kêdra (Œ-1) — „Chaos deter-ministyczny w przep³ywach rzecznych wybra-nej zlewni górskiej”, promotor: dr hab. in¿. An-drzej Prystaj, prof. PK, recenzenci: prof. dr hab.in¿. El¿bieta Nachlik (PK), prof. dr hab. in¿.Zbigniew Kundzewicz (Zak³ad Badañ Œrodo-wiska Rolniczego i Leœnego PAN), 19 III 2008 r.

dr in¿. Agnieszka Kowalczyk (studiadoktoranckie) — „Modelowanie rozmytew strategii podejmowania decyzji grupo-wych w hydroin¿ynierii”, promotor: dr hab.in¿. Andrzej Prystaj, prof. PK, recenzenci:prof. dr hab. in¿. Tadeusz Bednarczyk (ARw Krakowie), dr hab. in¿. Wojciech Chmie-lowski, prof. PK, 9 IV 2008 r.

Wydzia³ Mechaniczny

dr in¿. Robert Talarczyk (studia dok-toranckie) — „Wymiana ciep³a w ziêbni-czych skraplaczach p³ytowych ch³odzonychwod¹”, promotor: prof. dr hab. in¿. WojciechZalewski; recenzenci: prof. dr hab. in¿.Franciszek Kluza (AR w Lublinie), dr hab.in¿. Piotr Cyklis, prof. PK; 23 I 2008 r.

dr in¿. Rafa³ Bogucki (M-2) — „Wp³ywobróbki cieplnej na w³asnoœci mechaniczneniskowêglowych stali stopowych z dodat-kiem miedzi”, promotor: dr hab. in¿. Sta-nis³aw Pytel, prof. PK; recenzenci: prof. drhab. in¿. Zygmunt Nitkiewicz (PCz), dr hab.in¿. Roman Wielgosz, prof. PK; 12 III 2008 r.

dr in¿. Aneta Liber-Kneæ (M-1) —„Wp³yw zmian w strukturze na w³aœciwoœcimechaniczne poliamidu z w³óknem szkla-nym w warunkach obci¹¿eñ d³ugotrwa³ych”,promotor: prof. dr hab. in¿. Stanis³aw Ma-zurkiewicz; recenzenci: dr hab. in¿. JózefKuczmaszewski, prof. PL, prof. dr hab. in¿.Aleksander Muc (PK); 12 III 2008 r.

dr in¿. Grzegorz Brak (studia dokto-ranckie) — „Model symulacyjny wielostop-niowego obiegu sorpcyjnego LiBr – H2O”,promotor: dr hab. in¿. Piotr Cyklis, prof. PK;recenzenci: prof. dr hab. in¿. Janusz Cie-œliñski (PG), prof. dr hab. in¿. Wojciech Za-lewski (PK); 9 IV 2008 r.

dr in¿. Grzegorz Struzikiewicz (M-6)— „Optymalizacja warunków toczenia wy-koñczeniowego stopu Inconel 718”, pro-motor: dr hab. in¿. Wojciech Zêbala, prof.PK; recenzenci: prof. dr hab. in¿. W³odzi-mierz Przybylski (PG), prof. dr hab. in¿.Józef Gawlik (PK); 9 IV 2008 r.

19

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

Wspomnienie

Jan Harasymowicz

Spo³ecznoœæ Politechniki Krakow-

skiej po¿egna³a cenionego naukowca

i nauczyciela akademickiego: 5 marca

2008 r. zmar³ profesor Jan Harasymo-

wicz. By³ wybitnym specjalist¹ w dzie-

dzinie maszyn s³u¿¹cych do obróbki

skrawaniem, prekursorem badañ nie-

zawodnoœci narzêdzi, szanowanym pe-

dagogiem, a tak¿e spo³ecznikiem.

Urodzi³ siê 18 marca 1921 r. w Kra-kowie w rodzinie pu³kownika Wojska Pol-skiego. Kszta³ci³ siê m.in. w znanym kra-kowskim Liceum œw. Jacka, nastêpniewst¹pi³ na Politechnikê Lwowsk¹. Po wy-buchu wojny w 1939 r. podj¹³ pracêw warsztatach kolejowych we Lwowie.Kontynuuj¹c studia, dzia³a³ od 1941 r.w Armii Krajowej. Kolportowa³ biuletynyoraz dostarcza³ ¿ywnoœæ wiêŸniom poli-tycznym i jeñcom wojennym. W 1945 r.powróci³ do Krakowa, by podj¹æ naukêna wydzia³ach politechnicznych AGH.W 1946 r. uzyska³ stopieñ magistra in-¿yniera mechanika.

Na kilka lat przeniós³ siê do Byd-goszczy, gdzie pracowa³ w Zak³adachEnergetycznych Pomorza, ³¹cz¹c to za-jêcie z prac¹ nauczycielsk¹ w techni-kach. Jednoczeœnie uczestniczy³ w two-rzeniu podwalin pod Wy¿sz¹ Szko³ê In-¿yniersk¹ (dziœ Uniwersytet Technicz-no-Przyrodniczy) w Bydgoszczy, w którejobj¹³ stanowisko zastêpcy profesora.W 1954 r. powróci³ do Krakowa, by ju¿trwale zwi¹zaæ siê z Politechnik¹ Kra-kowsk¹. Szczeble jego kariery naukowejwyznacza³y kolejno: stopieñ doktoranauk technicznych w 1962 r., stanowiskodocenta PK w 1968 r., stopieñ doktorahabilitowanego w 1970 r., tytu³ naukowyprofesora nadzwyczajnego w 1972 r.i tytu³ profesora zwyczajnego w 1990 r.

Swoje zainteresowania naukowe prof.Harasymowicz skupia³ na zagadnieniachobróbki ubytkowej oraz konstrukcji i eks-ploatacji narzêdzi skrawaj¹cych. Do jegonajwa¿niejszych osi¹gniêæ naukowo-badaw-czych nale¿y zaliczyæ kompleksowe roz-wi¹zanie problemu obróbki wieloœcianóww ruchu obrotowym i wyjaœnienie zagad-nieñ wytrzyma³oœciowego zu¿ycia ostrzynarzêdzi skrawaj¹cych. Sporz¹dzi³ jeden

z pierwszych w œwiecie, matema-tyczny model zmêczeniowego proce-su zu¿ycia ostrza. Opracowa³ meto-dykê prognozowania zu¿ycia ostrzyi oceny niezawodnoœci pracy ostrza.

Opublikowa³ kilkanaœcie ksi¹¿ek.Jego „Podstawy projektowania na-rzêdzi skrawaj¹cych wraz z podsta-wami technologicznymi” wydanew 1976 r. przez PWN doczeka³y siêdwóch wznowieñ. W sumie og³osi³ponad dwieœcie publikacji w kilkujêzykach (m.in. wêgierskim i w³os-kim). Jako autor lub wspó³autor uzys-ka³ 37 patentów w Polsce i by³ejNRD. Doprowadzi³ do dyplomu pra-wie 800 magistrów i in¿ynierów. Na Wy-dziale Mechanicznym PK zorganizowa³studia doktoranckie, a nastêpnie kierowa³nimi od 1968 do 1984 r. Sam by³ promo-torem 8 obronionych prac doktorskich,a tak¿e opiekunem 14 zatwierdzonychprzewodów habilitacyjnych. Z grona jegowychowanków kilka osób uzyska³o tytu³profesora, w tym równie¿ obecny rektorPK, prof. Józef Gawlik.

W 1962 r. prof. Harasymowicz zosta³powo³any na cz³onka Komisji MechanikiStosowanej Oddzia³u Krakowskiego PAN,a w 1968 r. — na cz³onka Sekcji Techno-logii Maszyn PAN w Warszawie. Zapra-szano go do rad naukowych oœrodkówbadawczo-rozwojowych, zosta³ cz³onkiemrzeczywistym Akademii In¿ynieryjnej.Jako cz³onek Stowarzyszenia In¿ynierówMechaników Polskich by³ w latach 1955–1959 przewodnicz¹cym Oddzia³u Po-morskiego, a w okresie 1965–1970 wice-przewodnicz¹cym Oddzia³u Krakowskie-go. Uhonorowano go licznymi orderamii odznaczeniami, w tym Krzy¿em Ofi-cerskim OOP, Krzy¿em Armii Krajoweji Medalem Komisji Edukacji Narodowej.W roku ubieg³ym Uniwersytet Technicz-no-Przyrodniczy w Bydgoszczy nada³ mutytu³ doktora honoris causa.

Równie¿ w 2007 r. prof. Harasymo-wicz otrzyma³ Order Legii Honorowej jakowyraz uznania za dzia³alnoœæ na rzeczutrwalenia pamiêci o jeñcach krakowskie-go Stalagu 369, gdzie w latach II wojnyœwiatowej Niemcy przetrzymywali jeñców

francuskich, belgijskich i holenderskich.Dziêki staraniom Profesora w Borku Fa-³êckim wzniesiono obelisk upamiêtniaj¹cyich cierpienia.

W ci¹gu trwaj¹cej ponad pó³ wiekuwiêzi z nasz¹ uczelni¹ prof. Jan Harasy-mowicz zaskarbi³ sobie szacunek wspó³-pracowników i wychowanków. Bêd¹cszefem wymagaj¹cym (równie¿ w kwestiiprzestrzegania „zasad kindersztuby”, jaksam mawia³), okazywa³ jednoczeœnie lu-dziom ¿yczliwoœæ. Nigdy nie odmawia³rady i pomocy. Pobudza³ aktywnoœæ na-ukow¹ i mobilizowa³ do pracy osobyw¹tpi¹ce w swe si³y. Prywatnie intereso-wa³ siê histori¹ II wojny œwiatowej. Gro-madzi³ materia³y dotycz¹ce lotników pol-skich w Wielkiej Brytanii, sta³ siê znawc¹problematyki martyrologii ¯ydów kra-kowskich i lwowskich. W wolnym czasieczêsto odwiedza³ te¿ operê, teatr, fil-harmoniê. Wra¿liwy na ludzk¹ niedolêwspomaga³ finansowo, w miarê swoichmo¿liwoœci, organizacje charytatywnew Polsce i na Ukrainie. Lubi³ podró¿o-waæ. Dwukrotnie oblecia³ kulê ziemsk¹.

W ostatnich miesi¹cach powa¿niechorowa³. Order Legii Honorowej ode-bra³, przebywaj¹c w szpitalu. Mimo tosprawia³ wra¿enie cz³owieka, który tylkochwilowo prze¿ywa k³opoty i wkrótcewróci do zdrowia. Z tym wiêkszymbólem przyjêliœmy wiadomoœæ o jegoœmierci.

Pogrzeb odby³ siê 18 marca — w dniuJego 87 urodzin — na cmentarzu Rako-wickim w Krakowie.

20

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje Prof. Jan Harasymowicz przy obelisku w Borku Fa³êckim

Fot.: Jan Zych

Bêdzie wymiana z Aleppo

14 lutego Politechnika Krakowskagoœci³a prof. dr. Farida Jawalê — prezesaRady Powierniczej Private University ofScience & Arts w Aleppo, w Syrii. W wyni-ku tej wizyty zosta³o zawarte porozumieniez Private University of Science & Artsw Aleppo. Dokument przewiduje m.in. wy-

mianê kadry i studentów w zwi¹zku z dzia-³alnoœci¹ edukacyjn¹ i badawcz¹, a tak¿ewymianê informacji, g³ównie na temat za-sobów bibliotecznych i publikacji nauko-wych. Porozumienie zawarto na piêæ lat.

Aleppo (Halab) jest drugim co dowielkoœci miastem Syrii. Liczy ok. 2 mln

mieszkañców. Prócz uniwersytetu znaj-duj¹ siê w nim muzu³mañskie szko³yteologiczne, muzea, a tak¿e wiele zabyt-ków architektury siêgaj¹cych czasówœredniowiecza.

(lp)

21

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

„MINATECH” — inicjatywa dla gospodarkiopartej na wiedzy

Politechnika Krakowska bêdzie

koordynowaæ dzia³alnoœæ Miêdzy-

regionalnego Klastra Innowacyjnych

Technologii „MINATECH”. Podpisa-

nie porozumienia inicjuj¹cego dzia-

³alnoœæ klastra odby³o siê 22 lutego

br. w murach naszej uczelni.

Intencj¹ przedsiêwziêcia jest zbudo-wanie platformy wspó³dzia³ania przedsiê-biorstw, organów samorz¹du, szkó³ wy¿-szych, agencji, stowarzyszeñ i instytucjiotoczenia biznesu na rzecz rozwoju no-wych technik i technologii, szczególniew zakresie mikro- i nanotechnologii orazin¿ynierii biomedycznej. Chodzi o wspie-ranie rozwoju gospodarki opartej na wie-dzy i sprzyjanie podnoszeniu konkuren-cyjnoœci przedsiêbiorstw zgodnie z prog-ramem „Wiedza — Innowacyjnoœæ —Konkurencyjnoœæ”. Komentuj¹c powo³anieklastra, marsza³ek województwa ma³o-polskiego Marek Nawara powiedzia³ „Ga-zecie Krakowskiej”: „Ma³opolska powin-na siê staæ jednym z g³ównych oœrodkówwiedzy w Europie”.

Strony porozumienia chc¹ poprzezwspólne dzia³anie racjonalniej wykorzy-stywaæ potencja³ intelektualny i mate-rialny skupiony na obszarze Polski po-³udniowo-wschodniej. Podpisana umowaprzewiduje przede wszystkim:• inwentaryzacjê i efektywne wykorzy-

stanie nowoczesnej aparatury badaw-czej w oœrodkach tworz¹cych klaster;

• koncentracjê potencja³u kadrowegodo prowadzenia badañ naukowychw strategicznych obszarach badaw-czych;

• opracowanie i wdro¿enie nowych tech-nik i technologii w obszarach in¿ynieriibiomedycznej oraz mikro- i nanotech-nologii;

• opracowanie i wdro¿enie nowych me-tod i urz¹dzeñ diagnostycznych;

• utworzenie silnych, konkurencyjnychzespo³ów badawczo-wdro¿eniowych,podejmuj¹cych wspó³pracê z zagra-nicznymi zespo³ami badawczymi i kor-poracjami przemys³owymi;

• kszta³cenie studentów dla rozwojui zastosowañ in¿ynierii medycznej,mikro- i nanotechnologii.Partnerami porozumienia s¹ cztery wo-

jewództwa (ma³opolskie, œwiêtokrzyskie,

œl¹skie i podkarpackie — reprezentowaneprzez w³adze marsza³kowskie), szeœæuczelni krakowskich (UJ, AGH, PK, AR,AWF i UE), politechniki w Kielcach, Gliwi-cach i Rzeszowie, Instytut Fizyki J¹drowejPAN w Krakowie oraz kilka innych oœrod-ków badawczych i instytucji zainteresowa-nych promocj¹ nowoczesnych technologii.Do porozumienia mog¹ równie¿ przy-st¹piæ nastêpni partnerzy.

W wielu gospodarkach rynkowychdzia³alnoœæ klastrów przynosi po¿ytecz-ne efekty. Zapewne i w tym przypadkuwspó³praca oka¿e siê korzystna dlawszystkich stron porozumienia.

(lp)

Rektor Politechniki Krakowskiej, prof. Józef Gawlik (z lewej) podpisuje tekst porozumieniaFot.: Jan Zych

Nasz wk³ad w EURO 2012

Politechnika Krakowska ma ju¿

swój udzia³ w przygotowaniach do

pi³karskich mistrzostw Europy, które

odbêd¹ siê w 2012 r. na stadionach

Polski i Ukrainy. W okresie od listopa-

da 2007 r. do stycznia 2008 r. w Labo-

ratorium In¿ynierii Wiatrowej PK, kie-

rowanym przez prof. Andrzeja Flagê,

przeprowadzono badania modelowe

Stadionu Miejskiego w Poznaniu. Ba-

dania wykonano w tunelu aerodyna-

micznym.

G³ównym celem badañ by³a analizawytrzyma³oœci dachu stadionu wykona-nego z napiêtej membrany zbrojonejuk³adem ortogonalnych w³ókien. Cho-dzi³o o okreœlenie skrajnie niekorzyst-

nych rozk³adów ciœnieñ wiatru na posz-czególnych po³aciach zadaszenia. Napodstawie wykonanych pomiarów przy-jêto schematy oddzia³ywania wiatru.Pos³u¿ono siê nimi w dalszych oblicze-niach statyczno-wytrzyma³oœciowychanalizowanej konstrukcji.

Model stadionu w skali 1:200 zosta³wykonany w pracowni projektowo-plas-tycznej „Model-Art” w Poznaniu. W ele-menty pomiaru (czujniki do pomiaru)ciœnieñ wyposa¿ono go w LaboratoriumIn¿ynierii Wiatrowej PK. Pomiarów doko-nano przy pe³nym zakresie zmiennoœcik¹ta nap³ywu wiatru na konstrukcjê(0o–360o) z krokiem 10o. W efekcie prze-prowadzonych badañ wykonano dzie-

wiêæ schematów oddzia³ywania wiatru naprzekrycie membranowe, nastêpnie wy-korzystano je w obliczeniach statyczno--wytrzyma³oœciowych konstrukcji noœnejzadaszenia.

Na tym samym modelu wykonanorównie¿ pierwsze w Polsce badania mo-delowe symulacji obci¹¿enia œniegiemdachu stadionu. Szerzej temat ten po-staramy siê przedstawiæ w nastêpnymnumerze „Naszej Politechniki”.

Badania aerodynamiczne StadionuMiejskiego w Poznaniu zleci³a firma Mo-dern Construction Systems Sp. z o.o.z Poznania, która jest g³ównym projek-tantem obiektu.

(R.)

22

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje

Delegacjaz Singapuru na PK

27 lutego tego roku na PolitechniceKrakowskiej goœcili przedstawiciele Na-tional University of Singapore (NUS) i Na-nyang Technological University (NTU) —presti¿owych uniwersytetów w Singapu-rze oraz Agency for Science, Technology& Research (A*STAR) — lidera na rynkubadawczo-rozwojowym w dziedzinie naukœcis³ych, biomedycznych oraz in¿ynier-skich. Goœcie przedstawili swój programedukacyjno-badawczy oraz zapropono-wali podpisanie umowy miêdzyuczelnia-nej, która dotyczy³aby wymiany studen-tów, a tak¿e kadry naukowej w obrêbiepartnerskich instytucji. Mamy nadziejê naowocn¹ wspó³pracê.

K. R.

Umowa z Uniwersytetem w Miszkolcu

20 i 21 lutego br. rektor PK prof.

Józef Gawlik i prorektor ds. wspó³pra-

cy miêdzynarodowej i regionalnej prof.

Krzysztof Bieda z³o¿yli krótk¹ wizytê

na Uniwersytecie w Miszkolcu na

Wêgrzech w celu rozszerzenia dotych-

czasowej wspó³pracy.Ze strony wêgierskiej w rozmowach

uczestniczyli rektor uczelni prof. GyulaPatkó, prorektor ds. nauki i kontaktówmiêdzynarodowych prof. Mihály Dobrókai prorektor ds. strategii i rozwoju dr BélaMang i inne osoby. Delegacja PK zapoz-na³a siê z programami nauczania, prog-ramami badañ naukowych, a tak¿e zezmianami w strukturze uczelni dokonany-mi w zwi¹zku z wdra¿aniem Procesu Bo-loñskiego. Przedyskutowano m.in. mo¿li-

woœci rozwoju wymiany w ramach pro-gramu Erasmus.

Podpisana zosta³a ramowa umowao wspó³pracy. Szczegó³owe umowy pro-gramu Erasmus mog¹ byæ wypracowanepomiêdzy poszczególnymi wydzia³amiobu uczelni. Oferta strony wêgierskiejw tym wzglêdzie wydaje siê byæ szcze-gólnie atrakcyjna dla Wydzia³u Mecha-nicznego, Wydzia³u In¿ynierii i Technolo-gii Chemicznej oraz Wydzia³u In¿ynieriiŒrodowiska naszej uczelni.

Podczas zwiedzania wêgierskiego uni-wersytetu nasza delegacja z zainteresowa-niem obejrza³a nowe budynki kampusu,œwietnie wyposa¿one laboratoria, bibliote-kê i domy studenckie.

(R.)

Budynek Uniwersytetu w MiszkolcuFot.: Krzysztof Bieda

Przedstawiciele NUS, NTU, A*STARw towarzystwie gospodarzy spotkaniaFot.: Jan Zych

Minister gratuluje naukowcom PK

Od 10 do 15 marca odbywa³a siêw Warszawie XV Gie³da Wynalazków,podczas której prezentowano prace na-grodzone na œwiatowych wystawach in-nowacji w 2007 r. Pierwszego dnia im-prezy twórcy najlepszych rozwi¹zañzostali uhonorowani dyplomami i listamigratulacyjnymi ministra nauki i szkolni-ctwa wy¿szego. Wœród wyró¿nionychznaleŸli siê naukowcy z naszej uczelni.

Katedra Chemii i Technologii Two-rzyw Sztucznych PK otrzyma³a dyplomyza projekt pakietu powodziowego „Aquastoper” (twórcy: prof. Jan Pielichowski, drin¿. Jerzy Polaczek i dr in¿. Jolanta Po-laczek) i za projekt inteligentnych nawo-

zów i œrodków ochrony roœlin o nazwie„PTP PK”, otoczkowanych hydro¿elem(twórcy: dr in¿. Jerzy Polaczek, prof.Krzysztof Pielichowski i mgr in¿. Bo¿enaTyliszczak). Ponadto do Politechniki Kra-kowskiej skierowany zosta³ list z gratu-lacjami za opracowanie projektu przy-domowego zbiornika retencyjnego nawodê opadow¹ „Rain box” (twórcy: dr in¿.Jerzy Polaczek, prof. Jan Pielichowski,dr in¿. Jolanta Polaczek). Laureaciotrzymali te¿ pami¹tkow¹ statuetkê (nazdjêciu obok).

(lp)

23

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

70-lecie prof. Antoniego Ostoi-Gajewskiego

Sympatycznym, utrzymanym w nie-

omal rodzinnym klimacie spotkaniem

uczczono na Wydziale Fizyki, Matema-

tyki i Informatyki Stosowanej PK 70.

urodziny prof. Antoniego Ostoi-Gajew-

skiego. Uroczystoœæ odby³a siê 28 lute-

go, aczkolwiek dostojny Jubilat — co

podkreœlono podczas spotkania — przy-

szed³ na œwiat 19 lutego, czyli w rocz-

nicê urodzin Miko³aja Kopernika.

Prof. Ostoja-Gajewski jest cenionymspecjalist¹ w dziedzinie mechaniki tech-nicznej, szczególnie w zakresie statecz-noœci i optymalizacji konstrukcji. Studiana Wydziale Budownictwa L¹dowego PK(w latach 1955–1961) uzupe³ni³ studiamiw zakresie fizyki na Uniwersytecie Ja-gielloñskim (1959–1964). Doktorat obro-ni³ na Wydziale Mechanicznym PKw 1968 r., a habilitacjê uzyska³ w 1975 r.Tytu³ profesora nadzwyczajnego otrzy-ma³ w 1987 r., profesorem zwyczajnymzosta³ w 1994 r.

Uznaniem œwiata nauki cieszy siêszczególnie z powodu swoich osi¹gniêæ napolu teorii statecznoœci, w zakresie którejuzyska³ wiele oryginalnych wyników. Napi-sa³ z tej dziedziny seriê prac, w którychprzedstawi³ rozwi¹zanie problemu jedno-i dwumodalnej optymalizacji prêta obci¹-¿onego si³¹ œledz¹c¹ prêtów drgaj¹cych

i prêtów na pod³o¿u Winklera.Prace te uznaje siê za pionier-skie w literaturze œwiatoweji mówi o nich, ¿e wytyczy³y nowykierunek badañ. Prof. Osto-ja-Gajewski jest te¿ wspó³auto-rem wydanej w 1988 r. przezKluwer Academic Publisherspracy „Optimal Structural Designunder Stability Constraints”, któ-ra zosta³a uznana przez specja-listów za podstawow¹ monogra-fiê w tej dziedzinie.

Na uczelni da³ siê poznaæjako znakomity organizator.Przez 18 lat (1985–2003) by³dyrektorem Instytutu Fizyki,w którym stworzy³ dwa nowezak³ady — Zak³ad Magnetycznych W³as-noœci Cia³ Sta³ych i Zak³ad Teorii FazySkondensowanej.

Przedstawiaj¹c podczas uroczysto-œci jubileuszowej dorobek i zas³ugi prof.Ostoi-Gajewskiego dyrektor Instytutu Fi-zyki PK, prof. W³odzimierz Wójcik wspo-mnia³ o licznych wychowankach tegoznakomitego badacza. Jego studentamibyli m.in. obecni na uroczystoœci dwajprorektorzy naszej uczelni — prof. Ka-zimierz Furtak i dr hab. Rafa³ Palej, prof.PK. Prof. Wójcik dziêkowa³ za klimat ser-

decznoœci, jaki stwarza³ wokó³ siebieprof. Ostoja-Gajewski. Drogê ¿yciow¹Profesora przypomnia³ prof. Jacek Kru-¿elecki. W wyliczeniu zaszczytów, jakiespotka³y Jubilata, nie zabrak³o informacjio Krzy¿u Kawalerskim OOP, a tak¿e 23nagrodach rektora PK przyznanych w la-tach 1966–1999.

W najbli¿szych miesi¹cach uka¿e siêzeszyt „Czasopisma Technicznego”, którybêdzie poœwiêcony Jubilatowi.

(lp)

Jubilat przyjmuje gratulacje od swojego dawnego ucznia,prof. Kazimierza FurtakaFot.: Jan Zych

Kim jest absolwent PK?Biuro Karier dzia³a na Politechnice Kra-

kowskiej od 1997 r. Od tego czasu bardzozmieni³a siê sytuacja absolwentów wy¿szychuczelni, zw³aszcza in¿ynierów na rynku pracy.Jacy s¹ absolwenci PK i jak oceniaj¹ swoj¹uczelniê? Co decyduje o ich sukcesie?

Badania prowadzone w Biurze Kariernad rocznikiem absolwentów 2007 wy-kaza³y, ¿e a¿ 70 proc. stanowi¹ osoby za-dowolone z obranego kierunku studiów.Studenci wyra¿aj¹ siê bardzo dobrzeo wyk³adowcach Politechniki Krakowskiej— 88 proc. badanych uznaje ich zamistrzów. Na studiach politechnicznychnajwy¿ej oceniaj¹ przyrost wiedzy ogólno-

technicznej i zawodowej, œrednio — przy-rost wiedzy informatycznej, mniej ni¿ œred-nio — doskonalenie jêzyków obcych.Opinie o zdobyciu umiejêtnoœci interper-sonalnych oraz wiedzy ekonomicznej pod-czas studiów na PK s¹ rzadsze, a ocenyni¿sze. 91 proc. ubieg³orocznych absol-wentów PK deklaruje, ¿e zna jeden jêzykobcy, 55 proc. — ¿e zna go dobrze. Drugimjêzykiem w³ada jedynie 46 proc. badanych,jednak jego znajomoœæ jest okreœlana jako„potrafiê siê porozumieæ”. Prawie po³owaabsolwentów podjê³a w czasie studiów do-datkowe kursy, najczêœciej pedagogiczne,rozwoju umiejêtnoœci technicznych oraz

jêzykowe, 10 proc. studiowa³o przez jakiœczas za granic¹, a 38 proc. jest zaintere-sowanych studiami podyplomowymi. Sto-sunek do dzia³alnoœci na rzecz organizacjispo³ecznych i studenckich mo¿na oceniæœrednio (31 proc. absolwentów uczestni-czy³o w takich formach dzia³añ).

Z badañ wynika, ¿e ubieg³oroczniabsolwenci PK s¹ œwiadomi mo¿liwoœciza³o¿enia w³asnej firmy (rozwa¿a to 66proc. ankietowanych). Pracowali ju¿ za gra-nic¹ (w wiêkszoœci przypadków w swojejbran¿y), a 50 proc. z nich zdecydowa³o siêna podjêcie pracy na obczyŸnie, jednakw wyuczonym zawodzie.

Lepsza oferta pracyPracodawcy wykorzystaj¹ ka¿d¹

okazjê, by zwerbowaæ do pracy studen-

tów renomowanych uczelni technicz-

nych, dobrych in¿ynierów. W tych sta-

raniach liczy siê pomys³owoœæ i refleks.

Œwiadczy o tym sytuacja z ostatnich

In¿ynierskich Targów Pracy: student

PK, który pomaga³ nam w przygotowa-

niu stoiska, otrzyma³ dwie oferty pracy

parê godzin przed oficjalnym rozpo-

czêciem targów... kiedy wiesza³ plakaty,

reklamuj¹ce nasze biuro. Wybra³, oczy-

wiœcie, tê lepsz¹.

X In¿ynierskie Targi Pracy zorganizo-wane przez Biuro Karier PK oraz CentrumKarier AGH zgromadzi³y 13 marca br.w Hali TS „Wis³a” oko³o 7 tys. osób. Du¿¹czêœæ odwiedzaj¹cych stanowili absolwen-ci z lat ubieg³ych, poszukuj¹cy na nowo cie-kawej oferty pracy. W przesz³oœci korzystaliz porad naszego biura i mi³o nam by³o za-

prosiæ ich do naszej nowej siedziby. Pra-cownicy Biura Karier PK udzielali informacjina temat bie¿¹cych dzia³añ, ofert pracy, sta-¿y zawodowych i organizowanych szkoleñ.

W targach uczestniczy³y organizacjestudenckie obydwu uczelni technicznych,tj. Niezale¿ne Zrzeszenie Studentów i Ko-mitet Lokalny IAESTE. Ta ostatnia wspó³-pracowa³a w organizacji targów i zapew-nia³a obs³ugê stoisk.

Patronat nad tragami sprawowali: pre-zydent Krakowa, prezes Krakowskiej RadyZarz¹du FSNT NOT, rektor AGH, rektor PKoraz dyrektor Wojewódzkiego Urzêdu Pra-cy w Krakowie. G³ównym sponsorem by³afirma Woodward Governor Poland.

Biuro Karier PK uczestniczy³o w ostat-nim czasie w jeszcze jednej imprezie targo-wej, tj. w Targach Pracy w Zespole Szkó³Mechanicznych, zorganizowanych 14 mar-ca w Krakowie. Wizyta ta szczególnie przy-

s³u¿y³a siê nowemu pracownikowi, któryzajmuje siê organizacj¹ takich imprez. By³amo¿liwoœæ porównania obydwu imprez,ich rozmachu i zainteresowania targami naposzczególnych stopniach edukacji ludzim³odych.

Szkolenia dla studentówBiuro Karier oferuje studentom koñ-

cz¹cym studia szerok¹ gamê ró¿norodnychszkoleñ, m.in. na temat zak³adania firmyi najnowszych technik rekrutacyjnych, jakiewykorzystuj¹ pracodawcy, by znaleŸæ war-toœciowego pracownika. Bêdziemy równie¿radzili, jak pokonaæ stres, jak uczyæ siê efek-tywnie, jak stosowaæ techniki pamiêciowe,wyjaœnimy, na czym polega komunikacja in-terpersonalna, zarz¹dzanie czasem, aser-

tywnoœæ, lobbing, praca w grupie. Zajmiemysiê wyst¹pieniami publicznymi i autoprezen-tacj¹, psychologi¹ konfliktu oraz inteligencj¹emocjonaln¹. Dla absolwentów Wydzia³uIn¿ynierii L¹dowej, którzy szczególnie intere-suj¹ siê prac¹ na stanowisku wymagaj¹cymkierowania grup¹ ludzi, opracowaliœmy cie-kawe zajêcia. Nowym blokiem programo-wym bêd¹ zajêcia informuj¹ce o œrodowiskumiêdzykulturowym w pracy — zachowa-

niach miêdzykulturowych w biznesie orazkulturze organizacyjnej w œrodowisku wielo-kulturowym. Zajêcia poprowadz¹ pracowni-cy zreorganizowanego Biura Karier ju¿ odkwietnia. (Zapisy drog¹ internetow¹ poprzezstronê Biura Karier: www.pk.edu.pl/kariery).

Przygotowa³a:

Jolanta Tyszkowska-PaŸdzierko

24

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Info

rma

cje

Wyst¹pienie rektora PK, prof. Józefa Gawlikapodczas targówFot.: Jan Zych

Centrum Transferu Technologii

Innovator Ma³opolskiRozpoczê³a siê trzecia edycja konkursu

„Innovator Ma³opolski” organizowanegoprzez Centrum Transferu Technologii PK.Nagroda jest wprawdzie m³oda, jednak namapie polskich wyró¿nieñ za dzia³alnoœæinnowacyjn¹ zajmuje presti¿ow¹ pozycjê.Trafi, jak zawsze, do ma³opolskich firm,które wdra¿aj¹ innowacyjne rozwi¹zania.Na jednolitym rynku Unii Europejskiej nie

ma bowiem miejsca na podmioty, któretego nie robi¹. Wiedz¹ o tym wszyscy, któ-rzy s¹ zainteresowani pozyskiwaniem œrod-ków z bud¿etu pañstwa czy UE. Mowa nietylko o funduszach strukturalnych, ale i tychformach pomocy, które na szczeblu central-nym i regionalnym s¹ skierowane przedewszystkim do innowacyjnych przedsiê-biorstw, jak choæby ulgi podatkowe, bez-

p³atne us³ugi realizowane w ramach Kra-jowej Sieci Innowacji (PARP) czy korzystnefinansowo oferty prowadzenia dzia³alnoœcina terenie parków technologicznych. Mo¿li-woœci jest bardzo wiele.

Przygotowa³a:

Lucyna Œwi¹tek

25

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Info

rma

cje

EEN na mapie innowacyjnej Europy28 marca br. Centrum Transferu Tech-

nologii PK zorganizowa³o konferencjê

„Wsparcie dla biznesu w zasiêgu rêki”,

która zainaugurowa³a dzia³alnoœæ Enter-

prise Europe Network (EEN) na terenie

po³udniowej Polski. Omówiono g³ówne za-

³o¿enia projektu, a przedstawiciele Polskiej

Agencji Rozwoju Przedsiêbiorczoœci i urzê-

dów marsza³kowskich województw z terenu

objêtego dzia³aniem Konsorcjum Polska

Po³udniowa przedstawili mo¿liwoœci pozys-

kiwania wsparcia z funduszy strukturalnych

dla ma³ych i œrednich przedsiêbiorstw.

Enterprise Europe Network — to nowainicjatywa w ramach Programu Ramowegona rzecz Konkurencyjnoœci i Innowacji(CIP). Sieæ powsta³a w bie¿¹cym rokuw wyniku po³¹czenia Innovation Relay Cen-tres (IRC) oraz Euro Info Centers. Zrzeszaeuropejskie instytucje œwiadcz¹ce us³ugiinformacyjne i doradcze, dzia³aj¹ce przedewszystkim na rzecz sektora ma³ych i œred-

nich przedsiêbiorstw. Funkcjon-uje w ponad 40 krajach i skupiaponad 600 organizacji partner-skich.

Centrum Transferu TechnologiiPolitechniki Krakowskiej jest koordy-natorem jednego z czterech utwo-rzonych w Polsce konsorcjów, Kon-sorcjum Polska Po³udniowa. Swoimdzia³aniem obejmuje ono woje-wództwa: ma³opolskie, podkarpac-kie, œl¹skie, œwiêtokrzyskie.

Wsparcie bêdzie polegaæ m.in.na doradztwie w zakresie mo¿liwoœcifinansowania dzia³alnoœci gospo-darczej, prawa UE. Mali i œredniprzedsiêbiorcy mog¹ tak¿e liczyæ napomoc w wyszukiwaniu partnerówzagranicznych (m.in. poprzez bazydanych zawieraj¹ce oferty wspó³pracy techno-logicznej i biznesowej), we wdra¿aniu innowacjii rozwoju badañ oraz pozyskiwaniu funduszy

na prowadzenie dzia³alnoœci badawczej (tak¿ew ramach 7. Programu Ramowego).

Rektor PK, prof. Józef Gawlik z uczestnikami konferencjiFot.: Jan Zych

Polimerowa pi³ka w auli PAU

Goœciem krakowskiej Kawiarni Nauko-wej, wspólnego przedsiêwziêcia PolskiejAkademii Umiejêtnoœci i redakcji „DziennikaPolskiego”, by³ 18 lutego br. prof. Jerzy Kap-ko. Badacz zwi¹ zany z Politechnik¹ Kra-kowsk¹ wyg³osi³ wyk³ad „Cuda chemii ma-teria³ów”. Wyst¹pienie mia³o wyj¹tkowycharakter, bowiem prof. Kapko wzbogaci³ jeo pokaz niezwyk³ych w³asnoœci tworzyw po-limerowych.

Z rozp³ywaj¹cego siê plastiku profesoruformowa³ kulkê wielkoœci pi³eczki ping-pon-gowej, a nastêpnie uderza³ ni¹ o parkiet.O dziwo, pi³eczka wykonana z materia³u,który mo¿na przepuœciæ przez lejek, odskaki-wa³a, jakby by³a z gumy. W ten sposób za-demonstrowane zosta³o zjawisko zwane lep-

kosprê¿ystoœci¹. By³ to zreszt¹ chyba pierw-szy w dziejach przypadek „zabawy” z pi³k¹w szacownej auli PAU! W ten nietypowysposób prof. Kapko zilustrowa³ specjali-styczny sk¹din¹d wyk³ad na temat chemiipolimerów — dyscypliny wiedzy, dziêki którejpowsta³o wiele niezwykle u¿ytecznych wy-robów od kamizelek kuloodpornych po licznesprzêty dla medycyny. Profesor przedstawi³m.in. efekty w³asnych badañ, bowiem w tejdziedzinie sam ma znacz¹cy dorobek.

Prof. Jerzy Kapko to nie pierwszy goœæKawiarni Naukowej zwi¹zany z nasz¹uczelni¹. Wczeœniej, w 2004 r., by³ w niejz wyk³adem prof. Wiktor Zin.

(lp)

Prof. Jerzy KapkoFot.: Jan Zych

Krakowskie Towarzystwo Technicznea powstanie Politechniki Krakowskiej

Jak d³ugi ¿ywot mo¿na przypisaæ

idei utworzenia politechniki w Krako-

wie? Próba odpowiedzi na to pytanie

cofa nas do XIX w. i wy³ania problem

ogólniejszej natury. Trzeba wpierw

ustaliæ pocz¹tki stowarzyszania siê

w Polsce ludzi zainteresowanych tech-

nik¹, bowiem dyskusja o rozwoju pol-

skiego szkolnictwa technicznego mog-

³a zaistnieæ dopiero tam, gdzie powsta³o

odpowiednie forum publiczne.

U Ÿróde³ idei

W 1815 r. przy Uniwersytecie Jagiel-loñskim zosta³o utworzone TowarzystwoNaukowe Krakowskie, które organizacyj-nie dzieli³o siê na kilka wydzia³ów, a jed-nym z nich by³ Wydzia³ WiadomoœciTechnicznych i Wszelkich Kunsztów.W roku tym, jak pamiêtamy z historii, naj-wa¿niejszym dla Polaków wydarzeniemby³o dokonane podczas Kongresu Wie-deñskiego zatwierdzenie zaborczychgranic na gruzach RzeczypospolitejObojga Narodów. W tym samym 1815 r.zaborcy nie mogli te¿ porozumieæ siê natemat losu Krakowa i utworzyli Rzecz-pospolit¹ Krakowsk¹, ostatni skrawekziemi, chocia¿ politycznie skrêpowany,ale nominalnie polski.

Mniej znany jest fakt, ¿e w tamtymroku otwarto, jako jedn¹ z pierwszychw Europie, Politechnikê Wiedeñsk¹,która mia³a staæ siê modelowym roz-wi¹zaniem wy¿szej uczelni z wydzia-³ami technicznymi w naszej czêœci Eu-ropy. I w³aœnie podczas zebrania wewspomnianym Towarzystwie Nauko-wym Krakowskim pojawi³ siê po razpierwszy pomys³, aby w Krakowie utwo-rzyæ podobn¹ uczelniê, przeznaczon¹dla studentów polskich rekrutowanychz dawnych ziem Rzeczypospolitej. Jed-nak droga do realizacji tej idei mia³a byæd³uga i zawi³a.

Pocz¹tkowo sprzyja³o jej szybkiegospodarcze odradzanie siê Krakowa,daj¹ce w³adzom miasta ekonomiczn¹i organizacyjn¹ szansê na realizacjê ta-kiego pomys³u dziêki kadrze UJ. Jed-nak¿e rezydenci dworów zaborczych

nie dopuœcili do powstania politechnikiani nawet akademii technicznej (uczelnijednowydzia³owej). Wyra¿ono nato-miast zgodê na utworzenie InstytutuTechnicznego, który ju¿ w roku 1835rozpocz¹³ dwustopniowe nauczaniem³odzie¿y w Krakowie.

Z biegiem lat instytut przechodzi³ró¿ne fazy rozwoju, zmieniano jegonazwê, lecz starania o podniesienia jegostatusu do rangi szko³y akademickiej tra-fia³y zawsze na mur sprzeciwu. W roku1844 rz¹d wiedeñski utworzy³ na zie-miach polskich Akademiê Techniczn¹,ale… we Lwowie, z jêzykiem wyk³ado-wym niemieckim. Spo³eczeñstwo galicyj-skie musia³o jeszcze prze¿yæ czas patrio-tycznych zrywów w okresie WiosnyLudów i powstania styczniowego, kiedyto na czo³o spraw wysunê³y siê kwestiepolityczne i represje. A¿ nadesz³y czasyautonomii i stopniowej poprawy warun-ków obywatelskiego ¿ycia.

Narodziny Krakowskiego

Towarzystwa Technicznego

Kolejn¹ dat¹ wa¿n¹ dla naszych roz-wa¿añ jest rok 1877. Uczelnia Lwowskazosta³a spolszczona i uzyska³a rangêpolitechniki, a polscy in¿ynierowie utwo-rzyli samodzielnie i równolegle dwie or-ganizacje — Lwowskie TowarzystwoPolitechniczne i Krakowskie Towarzyst-wo Techniczne.

Trzon cz³onkowski KTT stanowili ab-solwenci maj¹cego ju¿ czterdziestoletni¹tradycjê Instytutu Technicznego. Pierw-szym prezesem Towarzystwa zosta³ drPawe³ Brzeziñski, dyrektor IT. O swojejszkole dawni cz³onkowie KTT mówili i pi-sali „Nasza Technika”, aby przypominaæ,¿e chocia¿ czas p³ynie, to w Krakowie niewygas³y aspiracje do posiadania poli-techniki. W programie nauczania ITutrzymywano wysoki poziom. Wed³ugdzisiejszych kryteriów by³aby to wy¿szaszko³a in¿ynierska. Wtedy mówiono tak-¿e o szkole pó³wy¿szej.

Przyk³adem drogi zawodowej ówczes-nego in¿yniera krakowskiego mo¿e byæbiografia Józefa Sarego, który po piêciu

latach nauki zosta³ absolwentem krakow-skiego Instytutu Technicznego, a nastêp-nie po dwóch latach studiów na Politech-nice Wiedeñskiej obroni³ w 1867 r. dyplomin¿yniera. Do KTT wst¹pi³ w roku 1882,w okresie 1889–1892 by³ prezesem To-warzystwa, a od 1902 r. przez 20 lat pia-stowa³ godnoœæ wiceprezydenta Krakowa.

Cesarz zgadza siê

na Akademiê Górnicz¹

W czasach Sarego znowu mówionowiele o koniecznoœci utworzenia w Kra-kowie wy¿szej uczelni technicznej,a w planach cz³onków KTT mia³a to byæpolitechnika. Natomiast za³o¿ona w na-szym mieœcie nieco póŸniej ni¿ KTTorganizacja in¿ynierska, dzia³aj¹ca podnazw¹ Sta³a Delegacja Górników i Hut-ników Polskich, podejmowa³a staraniao powo³anie w Krakowie chocia¿by aka-demii górniczej. Politechnika Lwowskaju¿ wtedy by³a wielk¹ uczelni¹ tech-niczn¹, o wysokim poziomie naukowym,ale nie mia³a wydzia³u górniczego. Cz³on-kowie KTT zrozumieli, ¿e na politechnikê

26

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Art

yk

u³y

Pierwszy prezes KTT dr Pawe³ Brzeziñski

w Krakowie nie ma szans i przy³¹czyli siêdo starañ organizacji górniczej.

W 1906 r. KTT, ciesz¹ce siê du¿ymautorytetem u w³adz miasta, zbudowa³o zesk³adek cz³onkowskich na gruncie daro-wanym przez gminê Kraków obiekt nazy-wany obecnie Domem Technika. W owymczasie ju¿ prawie ca³e spo³eczeñstwo na-ciska³o na rz¹d wiedeñski w sprawie po-wo³ania wy¿szej uczelni technicznejw Krakowie. Musia³ wreszcie zmieniæ swo-je nastawienie do Krakowa sêdziwy ce-sarz Franciszek Józef, co spowodowa³o,¿e w³adze miasta uzyska³y zgodê na two-rzenie Akademii Górniczej.

W tamtym czasie w Krakowie pu³kiaustriackie opuœci³y Zamek Królewski naWawelu i zosta³y ulokowane w nowo wy-budowanych, stylowych koszarach przyulicy Warszawskiej.

Pocz¹tek dzia³alnoœci dydaktycznejAkademii Górniczej nast¹pi³ dopiero w ro-ku 1918, gdy¿ I wojna œwiatowa przerwa³azaawansowane prace organizacyjne. Uczel-nia rozwija³a siê dynamicznie, w ci¹gu 10lat liczba studentów wzros³a (w stosunkudo pocz¹tkowej — ok. 100) dziesiêciokrot-nie. Otworzono tylko Wydzia³ Górniczyi odpowiednio powiêkszano kadrê nauko-wo-dydaktyczn¹. W 1921 r. AG powo³a³ana stanowisko starszego wyk³adowcy m³o-dego doktora nauk technicznych, a rokpóŸniej awansowa³a na profesora nad-zwyczajnego, absolwenta PolitechnikiLwowskiej dr. Izydora Stellê-Sawickiego.Po latach cz³owiekowi temu przypadnie

w udziale dzie³o stworzenia wymarzonejprzez pokolenia krakowian PolitechnikiKrakowskiej.

Na przeszkodzie stanê³a wojna

W latach 1934–1938 Izydora Stellê--Sawickiego piêciokrotnie wybierano naprezesa KTT. Profesor nie tylko by³ wy-bitnym konstruktorem, ale mia³ tak¿e ta-lent zjednywania ludzi do swoich idei.Jedn¹ z nich by³a sprawa powo³aniaw Krakowie politechniki.

Pierwszy odczyt w KTT na temat po-trzeby utworzenia naszej uczelni wyg³osi³profesor AG Jan Krauze. Mia³o to miej-sce pod koniec lat 30. Prace nad budo-waniem podstaw politechniki przerwa³a IIwojna œwiatowa. Nasta³y lata okupacjiniemieckiej, a profesor Stella-Sawicki,wraz z liczn¹ grup¹ naukowców krakow-skich, trafi³ do obozu koncentracyjnegow Sachsenhausen. Nale¿a³ do grupy tych,którzy mieli szczêœcie wróciæ do Krakowa.Jeszcze podczas okupacji otrzyma³ pracêu profesora Walerego Goetla, który kie-rowa³ Szko³¹ Techniczn¹ Górniczo-Hut-niczo-Miernicz¹, bêd¹c¹ namiastk¹ za-mkniêtej przez okupanta AG.

Odciêcie od Polski Lwowa w wynikupowojennej korekty granic spowodowa³o,

¿e m³odzie¿ wielu miast, poczynaj¹c odTarnowa, a koñcz¹c na Przemyœlu, jakrównie¿ m³odzie¿ wiejska z tych obsza-rów, marz¹c o pracy in¿yniera l¹dowegolub wodnego, mechanika czy architekta,kierowa³a oczy na Kraków. Równie¿ licznakadra profesorów, adiunktów i asystentówz Politechniki Lwowskiej, emigruj¹c zeWschodu, szuka³a w pierwszej kolejnoœcimo¿liwoœci zatrudnienia w Krakowie. Sy-tuacja umocni³a profesora Stellê-Sawic-kiego i jego przyjació³ w przekonaniu, ¿enadszed³ czas powo³ania w Krakowie po-litechniki, chocia¿ ówczesne w³adze mia³yinne plany.

Czas dynamicznego rozwoju

Mimo trudnoœci uzyskano odpowied-nie pomieszczenia: dla adeptów architek-tury — na Wawelu, u prof. Szyszko-Bo-husza, dla in¿ynierii — na Oleandrachi czêœciowo w budynkach AG. KTT dys-ponowa³o wówczas dwoma salami wyk³a-dowymi i biurami nadaj¹cymi siê w samraz dla potrzeb Wydzia³u Komunikacji(Mechanicznego) oraz dla samopomo-cowej organizacji studenckiej, tzw. Brat-niaka. By³y prezes KTT nie mia³ trudnoœciw uzyskaniu zgody zarz¹du Towarzystwana u¿yczenie pomieszczeñ nowej uczelni.

27

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Art

yk

u³y

Pierwszy rektor PK prof. Izydor Stella-Sawicki

Od lewej: Izydor Stella-Sawicki, Walery Goetel, Jan Krauze. Kraków, 1945 r.Uroczysta inauguracja pierwszego po zakoñczeniu II wojny œwiatowej roku akademickiego po-wstaj¹cej w Krakowie politechniki odby³a siê 31 maja 1945 r. w Auli Akademii Górniczej. Miejscaw prezydium zajêli: prof. dr Walery Goetel — rektor Akademii Górniczej, prof. Izydor Stella-Sa-wicki — profesor Akademii Górniczej i przewodnicz¹cy Komitetu Organizacyjnego Politechnikiw Krakowie, prof. Jan Krauze — profesor Akademii Górniczej. Wyk³ad inauguracyjny „Znaczeniewy¿szych uczelni technicznych dla pañstwa” wyg³osi³ prof. I. Stella-Sawicki. Wyk³ady oraz zajêciadydaktyczne rozpoczê³y siê 5 czerwca 1945 r. (zob.: W. Muszyñski, „Politechnika Krakowska —spe³nione zamierzenia wielu pokoleñ”, Nasza Politechnika nr 5/2002).

W protoko³ach z walnych zgromadzeñ wy-borczych KTT z lat 1945–1947 odnotowa-no wyst¹pienia mianowanego prorekto-

rem Wydzia³ów Politechnicznych AGHprofesora Stelli-Sawickiego, informuj¹cezebranych o rozwoju m³odej uczelni, o jejplanach, a tak¿e zawieraj¹ce podziêko-wania za u¿yczenie Domu KTT.

Nale¿y jeszcze wspomnieæ, ¿e odroku 1883 — z przerwami w okresachtrudnoœci lub w zwi¹zku z czasowym pu-blikowaniem przez KTT czasopisma „Ar-chitekt” — wydawany by³ miesiêcznik„Czasopismo Techniczne”, poœwiêconyrozwojowi techniki i sprawom organiza-cyjnym. W okresie 1946–1947 nast¹pi³dynamiczny rozwój czasopisma, gdy au-torzy podejmowali tematykê postêpu na-ukowego, jaki dokona³ siê w technicew latach wojny. Wobec powszechnegobraku podrêczników miesiêcznik by³ tak-¿e wa¿nym uzupe³nieniem wiadomoœcidla studentów i to nie tylko uczelni kra-kowskich, ale o zasiêgu ogólnopolskim.Z tego tytu³u Towarzystwo otrzymywa³odotacje z Ministerstwa Oœwiaty. Redak-torem czasopisma i p³odnym autorempublikacji by³ kolejny wielki naukowiec,przysz³y wieloletni rektor PK, a od roku1935 cz³onek KTT — Bronis³aw Ko-pyciñski.

Wspó³dzia³anie uczelni i Towarzystwauk³ada³o siê znakomicie, cz³onkami KTTby³o wielu profesorów PK, m.in.: W³odzi-

mierz Roniewicz, Stanis³aw Andrusze-wicz, Maciej Mischke, Jan Kostewicz,W³adys³aw Borusiewicz i inni. Od roku1948, po uzyskaniu budynków po daw-nych austriackich koszarach i adaptacji ichna potrzeby katedr i administracji uczelni,zacz¹³ siê okres dynamicznego rozwojuPolitechniki Krakowskiej, trwaj¹cy podzieñ dzisiejszy.

Przymusowe samorozwi¹zanie

Inaczej potoczy³y siê losy Towarzy-stwa. W ramach centralizacji i „budowysocjalizmu” ówczesne w³adze partyjnei pañstwowe zarz¹dzi³y zmianê modeluistniej¹cych stowarzyszeñ in¿yniersko--naukowych, które dot¹d tworzy³y mo-zaikê organizacji bran¿owych lub regio-nalnych — wielobran¿owych. Pozwolonojedynie na dzia³alnoœæ 20 stowarzyszeñbran¿owych, podporz¹dkowanych swo-im zarz¹dom g³ównym oraz NaczelnejOrganizacji Technicznej, która — razemze swoimi oddzia³ami wojewódzkimi —mia³a prawo reprezentowania ruchuspo³ecznego in¿ynierów wobec w³adz.KTT nie mieœci³o siê w tym modelu. Zo-sta³o skazane na przymusowe samoroz-wi¹zanie. Wymuszanie tego aktu trwa³opó³tora roku, do czerwca 1949 r., kiedy to

28

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Art

yk

u³y

...i w okresie, gdy by³ pierwsz¹ siedzib¹ PK

Dom Technika przy ul. Straszewskiegow pocz¹tkach XX wieku...

odegrano, z pogwa³ceniem statutu, od-powiednie przedstawienie.

Gdy jeszcze w 1948 r. politechnikazwolni³a lokale Domu KTT, wprowadzonotam agendy NOT. Œrodowisko by³o bez-silne. W pamiêci cz³onków pozosta³ jed-nak œlad doznanej krzywdy. Wraz z na-staniem pierwszej „odwil¿y” w 1956 r.i poluzowaniem praktyk stalinowskich pro-fesor Kopyciñski wraz z grup¹ by³ych ka-tetowców wznowi³ wydawanie „Czasopis-ma Technicznego” jako organu uczelnii stowarzyszeñ technicznych. Kiedy jed-nak w³adze zmieni³y tak zwany „kurs”, cza-sopismo musia³o zmieniæ profil i sta³o siêtym, czym jest dzisiaj — organem na-ukowym PK. Sam tytu³ wszak uratowanoi byli cz³onkowie KTT, spotykaj¹c siêmiêdzy sob¹ lub opowiadaj¹c m³odymdzia³aczom o dawnych formach ruchu sto-warzyszeniowego, mogli wskazywaæ naow¹ jego pozosta³oœæ.

Nowy etap wspó³dzia³ania

Mija³y lata, szeregi dawnych cz³onkówkurczy³y siê. A¿ nadszed³ rok 1991,wróci³a do Polski demokracja i ci, którzyjeszcze ¿yli, mogli podj¹æ starania o od-rodzenie Towarzystwa. Z grona ok. 500cz³onków prze¿y³o kilkunastu. Na wnioskuzawieraj¹cym zg³oszenie Towarzystwaw s¹dzie rejestrowym widnieje 15 pod-pisów, z czego po³owa to pracownicy na-ukowi PK na czele z rektorem Ko-pyciñskim, profesorami S. Andruszewi-czem, M. Mischke, T. Chlipalskim, T. Ga-bryszewskim i innymi. Rozpoczyna³ siênowy etap wspó³dzia³ania uczelni i To-warzystwa.

Jednak¿e po przesz³o dziesiêciu la-tach okaza³o siê, ¿e S¹d Apelacyjnyw Krakowie, zmieniaj¹c na wniosek NOTwyrok S¹du Okrêgowego, odmówi³ KTTpraw do odzyskania domu. Na tych pro-wadzonych ze zmiennym szczêœciempracach, które zmierza³y do odzyskaniadomu, skupia³a siê podstawowa dzia-³alnoœæ zarz¹du KTT. W tej kwestii,a tak¿e w sprawie odzyskania rangi To-warzystwa wœród innych krakowskichstowarzyszeñ in¿ynierskich wspiera³ nasdo koñca swego ¿ycia jeszcze jedenzas³u¿ony rektor Politechniki Krakow-skiej, prof. W³adys³aw Muszyñski — takjak wspomniani wczeœniej rektorzy,cz³onek honorowy KTT.

Wymieniliœmy z nazwiska tylko naj-wybitniejszych profesorów Politechnikizaanga¿owanych w dzia³alnoœæ KTT i tyl-ko tych, którzy ju¿ od nas odeszli. A prze-cie¿ by³o ich wielu. I oczywiœcie ¿yj¹ jesz-cze i dzia³aj¹ wœród nas ich nastêpcy.Cech¹ charakterystyczn¹ tych ludzi by³oto, ¿e oprócz pracy zawodowej i organi-zacyjnej dla uczelni wykazywali zaan-ga¿owanie w sprawy ¿ycia stowarzysze-niowego in¿ynierów, ³¹cz¹c na ogó³z cz³onkostwem w KTT przynale¿noœæ dostowarzyszenia bran¿owego. To na nichmo¿emy siê powo³ywaæ teraz, gdy naczo³o problemów ideowych Towarzystwa

wysuwa siê kontynuacja 130-letniej tra-dycji KTT, œwiadcz¹cej o przynale¿noœciin¿ynierów polskich do wielkiej rodzinyin¿ynierów europejskich. Tych polskichin¿ynierów, którzy potrzebê utworzeniaw naszym mieœcie politechniki dostrze-gali ju¿ w XIX w.

Krzysztof Knapik

Jerzy Banaœ

29

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Art

yk

u³y

Prof. Bronis³aw Kopyciñski — redaktor „Cza-sopisma Technicznego” i wieloletni rektor PK

Prof. W³adys³aw Muszyñski — rektor PKw latach 1972–1975 oraz 1987–1990

„Czasopismo Techniczne” by³oorganem Polskiego Towarzy-stwa Politechnicznego (PTP).Wydawane we Lwowie w latach1883–1939 (do 1890 r. wspólnieprzez PTP i Krakowskie Towa-rzystwo Techniczne). Zajmo-wa³o siê problemami techniki,kszta³cenia politechnicznego,rozwoju przemys³u. Od 1946 r.pod nazw¹ „Czasopismo Tech-niczne” ukazuj¹ siê zeszyty na-ukowe, obecnie jest organemPolitechniki Krakowskiej im. Ta-deusza Koœciuszki.

Czy¿yny te¿ siê humanizuj¹

Nie mo¿na zostaæ wybitnym uczonym,

nie bêd¹c chocia¿ trochê artyst¹.(Leonardo da Vinci)

Powszechnie wiadomo, ¿eobcowanie ze sztukami piêknymirozwija kreatywnoœæ oraz wy-obraŸniê. Cechy te przypisujemyg³ównie artystom, ale przydatne,a nawet potrzebne, s¹ tak¿e w pra-cy in¿yniera. To ostatnie stwier-dzenie nie jest niczym nowym.Wszak ju¿ staro¿ytni Grecy wie-dzieli, ¿e nale¿y rozwijaæ i cia³o,i duszê.

Wspó³czeœni zdaj¹ siê równie¿ o tympamiêtaæ. By³y dziekan Wydzia³u Mecha-nicznego, nie¿yj¹cy ju¿ prof. Stanis³aw Rud-nik, niejednokrotnie zwraca³ uwagê: „Mó-wi¹ o nas inteligencja TECHNICZNA. ToNIE JEST komplement”. Bardzo czêstos³yszymy, zw³aszcza w ostatnich latach,o koniecznoœci humanizacji uczelni tech-nicznych, ale zazwyczaj na tym siê koñczy.

Co mo¿na zrobiæ dla studenta?

To prawda, ¿e trudno zmusiæ studen-ta, ¿eby poszed³ do teatru lub na koncertw filharmonii. Trudno te¿ zachêciæ go dosiêgniêcia po dobr¹ ksi¹¿kê, bo naj-czêœciej uwa¿a, ¿e sprawy, których nieznajdzie w Google (i to na pierwszych stro-nach wyniku wyszukiwania), po prostu nieistniej¹. Czy rzeczywiœcie nic nie da siêz tym zrobiæ? Okazuje siê, ¿e mo¿na i tobez koniecznoœci anga¿owania du¿ychœrodków finansowych. Udowodnili to pra-cownicy Instytutu Informatyki Stosowanej,w którym z inicjatywy jego dyrektora, prof.Leszka Wojnara oraz ni¿ej podpisanegopowsta³a nowa galeria sztuki PRO M-7.

Na pocz¹tku by³a luŸna rozmowa, ¿etrzeba coœ zrobiæ dla studentów, którzysiedz¹ na pod³odze, na korytarzu, cze-kaj¹c na zajêcia. Zaczêliœmy siê zasta-nawiaæ, co mo¿emy dla nich zrobiæ.Chcieliœmy stworzyæ otoczenie z mi³¹atmosfer¹, odbiegaj¹c¹ od tego, do cze-go przyzwyczai³y nas smutne, uczelnia-ne korytarze. Niektóre bywaj¹ wprawdzienieco urozmaicone gablotami z ok³ad-kami wydawnictw, zdjêciami z imprez

i mniej lub bardziej aktualnymi komunika-tami. Jednak te miejsca nie s¹ przytulne,nie daj¹ poczucia intymnoœci. Nie s¹ townêtrza, w których chcia³oby siê za-trzymaæ na d³u¿ej, odpocz¹æ.

Byliœmy zaskoczeni odkryciem, ¿ewnêtrza naszego wydzia³u s¹ tak ma³oprzyjazne dla cz³owieka. Zrozumieliœmy,¿e sami mieliœmy ju¿ trochê doœæ sza-rych, pustych i przygnêbiaj¹cych prze-strzeni. Podjêliœmy wiêc próbê zmianytego stanu rzeczy. Zmiany, po³¹czonejz zaproponowaniem studentom treœcihumanistycznych i estetycznych.

Enklawa studentów

Z wygospodarowanych œrodków uda³osiê zaaran¿owaæ coœ w rodzaju miniparkuz krzewami (niestety, sztucznymi, bo miej-sce jest pozbawione okien) i wygodnymi³awkami oraz sto³ami. Na œcianach wisz¹oprawione w ramy plakaty oraz rysunki,a posiadacze laptopów mog¹ korzystaæz bezprzewodowego dostêpu do Inter-netu. Studenci polubili to miejsce i wbrewmalkontentom niczego nie niszcz¹. Wrêczprzeciwnie, dbaj¹ o tê swoj¹ enklawê.

Przyzwyczailiœmy siê, ¿e wszystko,co na Politechnice jest zwi¹zane zesztuk¹, dzieje siê w kampusie przy ul.

Warszawskiej i w budynku przy ul. Pod-chor¹¿ych. Ma to oczywiœcie zwi¹zekz faktem, ¿e tam mieszcz¹ siê jednostkiWydzia³u Architektury, którego zwi¹zkize sztukami wizualnymi s¹ oczywiste.Lecz to w³aœnie siê zmienia…

Nowa galeria stawia sobie za cel po-kazywanie grafiki komputerowej, cyfrowejfotografii, plakatu artystycznego, rysunkusatyrycznego, etc. W planach mamy wy-stawy plakatów Franciszka Starowieyskie-go oraz profesorów ASP: Mieczys³awaGórowskiego, Tomasza Bogus³awskiego,W³adys³awa Pluty, Romana Kalarusa, Pio-tra Kunce. Swoje rysunki satyryczne o te-matyce ekologicznej zaprezentuje samAndrzej Mleczko. Obok tych wielkich na-zwisk pojawi¹ siê te¿ nasi studenci zeswoimi najciekawszymi pracami po-wstaj¹cymi na zajêciach z grafiki kompu-terowej i DTP.

Kwestia wra¿liwoœci

W programach studiów technicznychmamy coraz wiêcej przedmiotów zwi¹za-nych mniej lub bardziej ze sztuk¹. S¹ to:grafika komputerowa, rendering i ani-macja, multimedia. Media elektronicznestworzy³y zupe³nie nowe mo¿liwoœci dlasztuki, stworzy³y nowy jêzyk, a co za tym

30

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Art

yk

u³y

Studenci polubili to miejsceFot.: Jan Zych

Samorz¹d potrzebny i pomocny

Praca w Samorz¹dzie Studentów

Politechniki Krakowskiej daje wiele

okazji do nabycia i rozwiniêcia warto-

œciowych umiejêtnoœci, nie tylko ta-

kich, które uzyskuje siê dziêki samym

studiom. Zaanga¿owanie w dzia³ania

samorz¹dowe przysparza doœwiadcze-

nia i satysfakcji. Nie bez znaczenia s¹

tak¿e kontakty nawi¹zywane podczas

organizacji ró¿nych przedsiêwziêæ.

Nie tylko koncerty i kabarety

Formalnie rzecz bior¹c, Samorz¹dStudentów PK tworz¹ wszyscy s³uchaczeuczelni. Jednak g³ówny ciê¿ar pracy spa-da na delegatów wybranych najpierw dorad wydzia³owych Samorz¹du Studentóworaz do rad mieszkañców domów stu-denckich PK, a póŸniej do UczelnianejRady Samorz¹du Studentów. To oni two-rz¹ najwa¿niejszy organ samorz¹du.Zgodnie z przepisami ustawy „Prawoo szkolnictwie wy¿szym” organa samo-rz¹du s¹ wy³¹cznymi reprezentantamiogó³u studentów.

Obecnie URSS PK sk³ada siê z 45osób (3 osoby z g³osem doradczym).

Najbardziej widoczn¹ form¹ aktyw-noœci samorz¹du s¹ organizowane prze-zeñ imprezy, np. koncerty czy wystêpy ka-baretowe. Jednak doœwiadczenie mo¿natu zdobywaæ równie¿ poprzez dzia³alnoœæzwi¹zan¹ z popraw¹ jakoœci kszta³cenia,szeroko pojêt¹ dydaktyk¹, tworzeniem ró¿-nego typu regulaminów, a tak¿e wspó³prac¹z w³adzami uczelni i wydzia³u oraz repre-zentowaniem studentów wobec w³adz Po-litechniki.

Pomóc studentom

Ostatnio du¿o mówi siê na tematjakoœci kszta³cenia, a tym samym podno-szenia rangi uczelni, jak równie¿ zdobywa-nia dodatkowych punktów w akredytacji.W zwi¹zku z tym zosta³a powo³ana Komi-sja ds. Jakoœci Kszta³cenia URSS. Osobykieruj¹ce jej pracami (Tomasz Haziaki Katarzyna Stawinoga) nale¿¹ do Sena-ckiej Komisji ds. Kszta³cenia, wiêc maj¹bezpoœredni wp³yw na wdra¿anie pomy-s³ów rodz¹cych siê w samorz¹dzie. Jednojest pewne: ta komisja to przysz³oœæ, ale

trzeba sobie równie¿ zdawaæ sprawê, jakwiele czeka j¹ pracy.

G³ównym celem Komisji DydaktycznejURSS (kierowanej przez Micha³a Jani-kowskiego i Konrada Pietruszewskiego)jest pomaganie studentom we w³aœciwymrozumieniu regulaminów oraz prawa obo-wi¹zuj¹cego na PK. Korzystaj¹c z formu³yotwartych spotkañ ze studentami, komisjainicjuje równie¿ sygnalizowane przez nichzmiany. W ostatnim czasie prowadzones¹ powa¿ne rozmowy w sprawie ustano-wienia egzaminu jêzykowego jako nie-obowi¹zkowego. Inicjatorami byli studenciz Wydzia³u Mechanicznego oraz In¿ynieriii Technologii Chemicznej.

Komisja Kultury (kierowana przezPiotra Przyby³kiewicza) jest organizato-rem ¿ycia kulturalnego naszych stu-dentów. W najbli¿szym czasie w ramachtrzeciego z kolei Festiwalu Kultury prze-widuje siê wiele atrakcji (wystêpy kabare-tów, koncerty, wybory Najmilszej Stu-dentki oraz Superstudenta PK). Komisjabierze równie¿ czynny udzia³ w organiza-cji XLVI Rajdu PK, który odbêdzie siê ju¿niebawem — w maju. Rajd Politechnikijest pere³k¹ w dzia³alnoœci Samorz¹duStudentów ze wzglêdu na to, ¿e ma bar-dzo d³ug¹ i bogat¹ tradycjê.

Okno na œwiat

W roku akademickim 2007/2008 Ko-misja Zagraniczna URSS PK (kierowanaprzez Ilonê Kisielewsk¹) podjê³a wieledzia³añ. 1 marca br. w SCK „Kwadrat” zo-sta³a zorganizowana ju¿ po raz pi¹ty im-preza dla studentów zagranicznych —International Students’ Integrating Party.Wziê³o w niej udzia³, jak siê szacuje, ok.300 osób. Przewodnicz¹ca komisjiuczestniczy³a w spotkaniach z przed-stawicielami uczelni z Singapuru i Kairuoraz w spotkaniu z przedstawicielem sto-warzyszenia Sevenseas, zajmuj¹cegosiê nawi¹zywaniem wspó³pracy pomiê-dzy uczelniami indyjskimi a uczelniamiz innych pañstw. Politechnika Krakowskajest bardzo zainteresowana wspó³prac¹z Indiami. Podjête zosta³y starania w celunawi¹zania wspó³pracy z Samorz¹demStudentów Uniwersytetu Technicznegow Berlinie. Komisja Zagraniczna wspó³pracu-je z Biurem Wspó³pracy Miêdzynarodowej

31

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Art

yk

u³y

idzie now¹ estetykê, pozwalaj¹c¹ na ³a-manie konwencji i swobodn¹ grê wy-obraŸni. Niema³y udzia³ maj¹ w tym foto-grafia cyfrowa i wideo.

Komputerowa analiza obrazu wi¹¿esiê z jego przetwarzaniem poprzez pod-dawanie go ró¿nego rodzaju filtracjom,przekszta³ceniom geometrycznym, etc.Trudno wtedy nie zwróciæ uwagi nawarstwê estetyczn¹ przetwarzanych kom-puterowo obiektów, co ma silny zwi¹zeknie tyle z wiedz¹, co z wra¿liwoœci¹. A têma przecie¿ ka¿dy z nas. Humanizacjênale¿y zatem rozumieæ jako d¹¿enie dorozbudzenia tej wra¿liwoœci.

Graficzne komentarze ...

Niejako na inauguracjê nowej galeriizaprezentowane zosta³y dwie wystawy— rysunków satyrycznych Leszka Woj-nara oraz plakatów zaprojektowanychprzez ni¿ej podpisanego.

Sta³o siê ju¿ tradycj¹, ¿e uczest-nicz¹c w wielu miêdzynarodowych kon-ferencjach na temat stereologii i kompu-terowej analizy obrazu prof. Wojnar jestproszony o podsumowanie obrad. Robito wówczas w sposób niestandardowy,m.in. poprzez tworzenie serii rysunkówkomentuj¹cych to, co dzia³o siê na kon-ferencji. Próbkê takiego graficznego ko-mentarza do dyskusji na temat wspó³cze-snych problemów nauki polskiej mo¿nazobaczyæ obecnie w galerii.

... i sztuka z komputera

Z kolei plakaty autorstwa pisz¹cegote s³owa pokazuj¹ niezbicie, ¿e komputerw rêkach twórcy pozwala uzyskaæ zupe³-nie nowe efekty, bardzo trudne do od-tworzenia technikami klasycznymi. Po-wstaje nowa forma graficzna, gdzieœpomiêdzy malarstwem, grafik¹ i foto-grafi¹. Ta ostatnia zreszt¹ dopiero sto-sunkowo niedawno zosta³a uznana zaformê sztuki.

Zapraszamy zatem do galerii PRO M-7Instytutu Informatyki Stosowanej, któraznajduje siê na I piêtrze w budynku nr 2Wydzia³u Mechanicznego PK w Czy¿y-nach. Humanistom przypominam, ¿ew budynku tym mieœci siê równie¿ biblio-teka Wydzia³u Mechanicznego.

Zbigniew Lata³a

oraz Miêdzynarodowym CentrumKszta³cenia. Nawi¹zaliœmy tak¿e kontaktz IAESTE PK.

Jedn¹ z najbardziej zapracowanychjest Komisja Socjalna (kierowana przezAlberta Opokê). Wspomnieæ te¿ nale¿yo Komisji Regulaminowej, która bêdzieodpowiedzialna za tworzenie nowego re-gulaminu Samorz¹du Studentów PK.

Wspólne dzia³ania

Samorz¹d Studentów PK podejmujeró¿ne inicjatywy we wspó³pracy z po-szczególnymi jednostkami uczelni. W os-tatnim czasie zwrócono siê do dziekanówz proœb¹ o pomoc w tworzeniu bazy firm,które mog³yby przyjmowaæ naszych stu-dentów na praktyki. Docelowo na stroniewww.pk.edu.pl-studenci planuje siê za-instalowaæ specjaln¹ wyszukiwarkê, zapomoc¹ której student bêdzie móg³ beztrudu znaleŸæ odpowiadaj¹c¹ mu prak-tykê. Razem z Centrum Pedagogikii Psychologii PK i Komend¹ Wojewódzk¹Policji dla wszystkich studentów pierw-szego roku zosta³y zorganizowane szko-lenia w ramach Zintegrowanej Polityki

Bezpieczeñstwa, a tak¿e z etyki studio-wania. Samorz¹d obieca³ równie¿ swoj¹pomoc w organizacji obchodów 50-leciaistnienia Stowarzyszenia WychowankówPK. Studenci maj¹ bowiem œwiadomoœæ,¿e kiedyœ sami stan¹ siê wychowankami.

Aktywnoœæ samorz¹du widoczna jestna forum ogólnopolskim w ramach Par-lamentu Studentów RzeczypospolitejPolskiej oraz Forum Uczelni Technicz-nych. Studenci PK uczestnicz¹ te¿ w Po-rozumieniu Samorz¹dów StudentówUczelni Krakowa. Samorz¹d Politechnikipodj¹³ wspó³pracê przy akcji honorowegooddawania krwi wœród studentów —KRKRKR (KRwiecieñ KRwiodawstwaw KRakowie — szczegó³y na stroniewww.krkrkr). Jest to miesiêczna akcja,która ma podnieœæ œwiadomoœæ stu-dentów naszego miasta co do hono-rowego krwiodawstwa i transplantologii.

W najbli¿szym czasie czekaj¹ nasCzy¿ynalia, które w tym roku bêd¹utrzymane w klimacie hawajskim. Dla-tego ich nazwa zosta³a poszerzonao has³o: „ALOHA PK 2008”. Zaczynamywe wtorek, 6 maja, koñczymy wieczor-kiem filmowym 11 maja w „Kwadracie”.

Gwiazdami Czy¿ynaliów w tym rokubêd¹: Tabu, IRA i Kabaret MoralnegoNiepokoju. Swój pokaz filmowy urz¹dziw akademikach Biblioteka PK w zwi¹zkuz Dniem Bibliotekarza. Patronat nadCzy¿ynaliami obj¹³ rektor PK.

*

Marzeniem pisz¹cego te s³owa —jako przewodnicz¹cego Samorz¹du Stu-dentów PK — jest, aby organizacja taby³a na co dzieñ postrzegana jako organpotrzebny studentom, mog¹cy im sku-tecznie pomagaæ. Chodzi te¿ o to, abyprzyczynia³ siê on do rozwijania i pro-mowania swej uczelni.

Samorz¹d Studentów PK jest otwartyna wszystkich, którzy chcieliby zdobywaæw nim nowe doœwiadczenia. Je¿eli maszochotê w³¹czyæ siê w jego dzia³alnoœæ,koniecznie napisz —biuro@samorzad.pk.edu.pl.Siedziba samorz¹du mieœci siê w budynkuStudium Jêzyków Obcych, w pokoju 107.

Marcin Styrna

32

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Art

yk

u³y

Podczas obrad samorz¹duFot.: Jan Zych

Rektorzy obradowali w Barcelonie

Podczas kolejnej konferencji

European University Association, zor-

ganizowanej w Barcelonie od 27 do 29

marca br., powrócono do problemu

zarz¹dzania uczelniami. Dyskusja na

ten temat toczy³a siê poprzednio na

spotkaniu EUA we Wroc³awiu jesieni¹

ubieg³ego roku.

Przypomnijmy, ¿e na wroc³awskiejkonferencji zastanawiano siê m.in. nadtym, jak zwiêkszona autonomia orazzmniejszaj¹ca siê ingerencja pañstwabêd¹ wp³ywaæ na sposób zarz¹dzaniauczelni¹ (por. „Nasza Politechnika” 6/07,s.15–16). W Barcelonie poszukiwano od-powiedzi na pytanie, jak nale¿y formu-³owaæ politykê i strategiê rozwoju szkó³wy¿szych, by zwiêkszyæ ich efektywnoœæi sprostaæ nowym wyzwaniom, tak¿erosn¹cym oczekiwaniom spo³eczeñstwwobec szkolnictwa wy¿szego oraz za-ostrzaj¹cej siê konkurencji ze strony in-nych regionów œwiata.

W trakcie posiedzenia plenarnegoprzedyskutowano proponowane zmianyw statucie EUA, m.in. problem kryteriumcz³onkostwa w stowarzyszeniu. Czêœæuczestników opowiada³a siê za utrzy-maniem wymogu dzia³alnoœci badawczejuczelni potwierdzonej prawem prowadze-nia doktoratów. Wiêkszoœæ jednak popar³akoncepcjê poszerzenia mo¿liwoœci cz³on-kostwa równie¿ dla uczelni prowadz¹cychstudia dwustopniowe. Uzasadniono to po-trzeb¹ wzmocnienia stowarzyszenia, którepowinno reprezentowaæ ca³e œrodowiskoakademickie Europy.

Zgromadzenie ogólne EUA dokona³owyboru dwóch nowych cz³onków w³adzstowarzyszenia. Do EUA Board weszliprof. Tadeusz Luty, rektor PolitechnikiWroc³awskiej, przewodnicz¹cy KRASPoraz prof. Lauritz Holm-Nielsen, rektorUniwersytetu Aarhus z Danii.

Wœród zaproszonych mówców drugiejsesji plenarnej znalaz³ siê prezydent Wro-c³awia, Rafa³ Dutkiewicz. Przedstawi³ onwizjê rozwoju metropolii opart¹ na uczel-niach i instytutach badawczych — na„przemyœle wiedzy”. Warunkiem jest do-bra wspó³praca i synergiczne wspó³dzia-³anie w³adz miasta i uczelni. WypowiedŸzosta³a bardzo dobrze przyjêta. Na tledoœæ minorowych g³osów co do perspek-tyw rozwoju uczelni europejskich w wa-

runkach zaostrzaj¹cej siê konkurencjiglobalnej i niedostatku œrodków stanowi³apropozycjê atrakcyjnej alternatywy: kon-cepcjê szko³y wspieranej przez w³adzelokalne i jednoczeœnie — na zasadzieobopólnych korzyœci — wspieraj¹cejgospodarkê miasta.

Podsumowuj¹c konferencjê, prezy-dent EUA prof. Georg Winkler zarysowa³niektóre kierunki dzia³ania wa¿ne dlaw³adz uczelni. Musz¹ one tak formu-³owaæ swoj¹ misjê, by utrzymaæ kredytspo³ecznego zaufania, anga¿uj¹c przytym wszystkich swoich „udzia³owców” —w³adze publiczne, studentów, pracowni-ków i biznes. Potrzebne bêdzie jasne de-finiowanie roli cia³ kolegialnych uczelniz wyraŸnym oddzieleniem samorz¹d-noœci (governance), zarz¹dzania i admi-nistrowania. Rektorzy nie powinni byæprzy tym postrzegani jako managerowie(corporate chief executives), gdy¿ uczel-nie s¹ specyficznymi instytucjami, któremusz¹ skutecznie integrowaæ zarz¹dza-nie trzema ró¿nymi obszarami dzia³ania:

nauczaniem, badaniami naukowymi i inno-wacyjnoœci¹. Zwracaj¹c siê do rz¹dówpañstw europejskich i polityków, mówcapodkreœli³ potrzebê zwiêkszenia fundu-szy na szkolnictwo wy¿sze w celu osi¹g-niêcia wyznaczonego przez Komisjê Eu-ropejsk¹ poziomu 2 proc. PKB.

W konferencji uczestniczy³o prawie400 rektorów i prorektorów z 32 krajówEuropy, a tak¿e zaproszeni przedstawi-ciele szkolnictwa wy¿szego z wielu kra-jów pozaeuropejskich. Polskie uczelniereprezentowa³a du¿a, licz¹ca ponad 30osób delegacja.

W sesjach udzia³ wziêli przedstawicie-le w³adz pañstwowych i regionalnych Hisz-panii: minister edukacji i nauki MercedesCabrera, prezydent Katalonii Jose Montillai burmistrz Barcelony Jerdi Hereu. Gospo-darzem spotkania by³ Uniwersytet Barce-lony i jego rektor, prof. Marius Rubiralta.Obrady toczy³y siê we wspania³ych wnê-trzach neogotyckiego kompleksu uniwer-syteckiego w centrum Barcelony.

Krzysztof Bieda

33

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Art

yk

u³y

Budynek mieszkalny w Barcelonie zaprojektowany przezAntonio Gaudiego (1906–1910)Fot.: Krzysztof Bieda

34

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Ka

lejd

os

ko

p

Wykombinowali most

Studenci z Politechniki Krakow-skiej zajêli pierwsze i trzecie miej-sce w Konkursie „wyKOMBinujmOst” zorganizowanym na Poli-technice Gdañskiej. Zadanie kon-kursowe polega³o na zbudowaniumodelu z kartonu ³¹czonego kle-jem polimerowym. Pracê nale¿a³owykonaæ w ci¹gu 5 godzin.

By³ to pierwszy tego typu konkursw Polsce, choæ na œwiecie jego idea jestznana od dwudziestu lat, a szczególn¹popularnoœci¹ cieszy siê w Stanach Zjed-noczonych. Konkurs zorganizowa³o Ko³oNaukowe Mechaniki Budowli KoMBo,dzia³aj¹ce przy Katedrze Mechaniki Bu-dowli i Mostów Wydzia³u In¿ynierii L¹do-wej i Œrodowiska PG.

6 marca br. do wspó³zawodnictwaprzyst¹pi³o 25 trzyosobowych dru¿yn,z których do fina³u zakwalifikowano 12.W tym gronie by³y 2 zespo³y studentówz Ko³a Naukowego Mechaniki Budowli,prowadzonego przez dr. in¿. Henryka La-skowskiego w Instytucie Mechaniki Bu-dowli Wydzia³u In¿ynierii L¹dowej PK.W sk³ad dru¿yny „Fratres Pontifices” wcho-dzili: Miko³aj Pawe³czak, Pawe³ Szafran,Przemys³aw Zacharias, a „Cartoon Brid-ge” — Jakub Knapik, £ukasz Michalski,Robert Maroszek. Modele mostów oce-niano pod wzglêdem noœnoœci, ciê¿arui estetyki. (Wyniki znajduj¹ siê na stronieinternetowej http://www.kombo.pg.gda.pl).

Warto podkreœliæ, ¿e modele wyko-nane przez studentów PK w porównaniuz innymi wyró¿nia³y siê lekk¹ konstrukcj¹i du¿¹ wytrzyma³oœci¹. Nie mog³o byæinaczej, skoro udzia³ w konkursie poprze-dzi³y intensywne przygotowania obu dru-¿yn — studenci zgromadzili dane na te-mat materia³ów, przyjêli ogólne za³o¿e-nia odnosz¹ce siê do budowanych mo-deli, wykonali odpowiednie obliczeniai opracowali technologiê monta¿u. Te-stowali ró¿ne rozwi¹zania konstrukcyjne.Podczas przygotowañ i samego kon-kursu, traktowanego w kategoriach za-bawy, nie tylko zmagali siê z czasem, alezetknêli siê z problemami, jakie pojawiaj¹siê w procesie budowy rzeczywistychobiektów. Rozwi¹zuj¹c je, dowiedli, ¿eposiadaj¹ te cechy, które powinny cha-rakteryzowaæ dobrego in¿yniera.

(R.)

Dru¿yna „Cartoon Bridge”Fot.: Henryk Laskowski

Zwyciêskie zespo³y PK wrazz opiekunem naukowymFot.: Archiwum KN Mechaniki

Budowli

Wykres przedstawia wyniki badañ trzech najlepszych modeli. Mosty umieszczano na maszyniewytrzyma³oœciowej na podporach odleg³ych o 60 cm i obci¹¿ano si³¹ pionow¹. Rejestrowano war-toœæ tej si³y w N (oœ pionowa) przy narastaj¹cym ugiêciu u (oœ pozioma), a¿ do 20 mm. I miejsce„Cartoon Bridge” (PK) — ciê¿ar modelu — 509 g, noœnoœæ — 1150,12 N, II miejsce KBI Joint Ven-ture (PG) — ciê¿ar — 1128 g, noœnoœæ — 1127,7 N; III miejsce „Fratres Pontifices” (PK) — ciê¿ar— 469,2 g, noœnoœæ — 798,59 N

Prof. W³odzimierz Bojarski laureatemNagrody im. Jerzego Ciesielskiego

Ju¿ po raz dwunasty zosta³a

wrêczona Nagroda im. S³ugi Bo¿ego

Jerzego Ciesielskiego, przyznawana

za zas³ugi w dzia³alnoœci na rzecz

umacniania rodziny. Otrzyma³ j¹ prof.

W³odzimierz Bojarski — energetyk,

ekonomista i politolog. UroczystoϾ

odby³a siê 14 lutego br. tradycyjnie na

naszej uczelni, z któr¹ patron nagrody

by³ zwi¹zany zawodowo.

Urodzony w 1930 r. prof. Bojarski —absolwent Politechniki Warszawskiej, d³u-goletni pracownik Instytutu PodstawowychProblemów Techniki PAN — jest naukow-cem o szerokim wachlarzu zainteresowañ.Zajmowa³ siê ekonomik¹ u¿ytkowaniai wytwarzania energii elektrycznej, bezpie-czeñstwem energetycznym, planowaniemsystemów zaopatrzenia w energiê i och-ron¹ atmosfery. Z prac¹ naukow¹ ³¹czy³zaanga¿owanie w sprawy publiczne, m.in.jako senator I kadencji, a tak¿e autor pu-blikacji na temat polskiej polityki wschod-niej czy roli pañstwa w gospodarce.

W swych pracach naukowych i wy-st¹pieniach publicznych prof. Bojarskiuwzglêdnia potrzeby rodziny i jej roz-woju w strukturze gospodarczej kraju.Mówi¹c o gospodarce, globalizacji czyintegracji europejskiej zawsze na pierw-szym miejscu stawia rodzinê. W ¿yciu

prywatnym jest ojcem piêciorga dzieci.Jak sam kiedyœ stwierdzi³ — rodzina tojego hobby.

Nagroda im. S³ugi Bo¿ego JerzegoCiesielskiego jest przyznawana przezkapitu³ê dzia³aj¹c¹ przy Tygodniku Ro-dzin Katolickich „�ród³o”. Prof. Bojarskiotrzyma³ j¹ z r¹k prezesa Fundacji„�ród³o” dr hab. Jadwigi Wronicz i redak-

tora naczelnego tygodnika Adama Ki-siela. W uroczystoœci, któr¹ prowadzi³prof. Janusz Kawecki, uczestniczy³ bpJan Szkodoñ. Przekaza³ on laureatowipozdrowienia od metropolity krakowskie-go, kard. Stanis³awa Dziwisza.

(lp)

Laury dla red. Mariana Nowego

W trzeciej edycji konkursu „Populary-zator Nauki”, którego organizatorami s¹serwis PAP Nauka w Polsce oraz Mini-sterstwo Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego,nagrodê w kategorii „Dziennikarz, re-dakcja, instytucja nienaukowa” przyzna-no red. Marianowi Nowemu. W tej samejkategorii równorzêdn¹ nagrodê otrzy-ma³o te¿ Centrum Nauki Kopernik w War-szawie.

Red. Nowy jest dobrze znany na Poli-technice, zarówno jako za³o¿yciel i d³ugo-letni redaktor „Dziennika Akademickiego”(bêd¹cego dodatkiem do „Dziennika Pol-skiego”), jak równie¿ autor wielu kom-

petentnych tekstów o naszej uczelni.W ubieg³ym roku akademickim w wyda-wanym w „Dzienniku” dodatku PK opu-blikowa³ seriê artyku³ów, przedstawia-j¹cych poszczególne wydzia³y. Ostatniona tych samych ³amach ukazuj¹ siê jegoteksty na temat jednostek miêdzywydzia-³owych, dzia³aj¹cych na naszej uczelni. Zaswoj¹ dzia³alnoœæ na rzecz krakowskiegoœrodowiska akademickiego by³ trzykrotnie(jako jedyny) wyró¿niony Nagrod¹ Kole-gium Rektorów Szkó³ Wy¿szych Krakowa„Phil Epistemoni”.

(lp)

35

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Ka

lejd

os

ko

p

Prof. W³odzimierz Bojarski (na zdjêciu z ¿on¹) otrzyma³ ikonêœw. Rodziny autorstwa Krzysztofa CudoFot.: Jan Zych

Marian NowyFot.: Jan Zych

36

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Ka

lejd

os

ko

p

Klub Uczelniany AZS PK

Panie walczy³y do upad³ego

XXXII Bieg Koœciuszkowski za

nami. Pot, krew i ³zy — nieod³¹czne

elementy widowisk sportowych z naj-

wy¿szej pó³ki — tym razem sta³y siê

udzia³em uczestników naszej imprezy.

Emocji na trasie by³o co niemiara,

o czym œwiadcz¹ niewielkie ró¿nice

czasowe na mecie. £askawa dla bie-

gaczy okaza³a siê pogoda, bowiem

mimo gêstych chmur deszcz nie spad³.

Zawody przeprowadzono w nie-zmienionej od lat formule. Zg³osi³o siê 25sztafet mêskich (125 sportowców) i 22¿eñskie (88 zawodniczek). Mê¿czyŸnirozpoczêli rywalizacjê o godzinie 12.00pod gmachem g³ównym PK, a biegkoñczyli na kopcu Koœciuszki.

Rywalizacjê wœród panów wygra³pierwszy zespó³ Akademii Pedagogicz-nej, który prowadzi³ od startu i zwy-ciêstwa nie oddal do mety. Tu¿ za APuplasowa³ siê pierwszy zespó³ AGHKraków. Trzecie miejsce zajêli zawodnicydrugiej sztafety AWF Kraków. SztafetyPolitechniki Krakowskiej zajê³y ósmei szesnaste miejsce. Kamil Murzyn, którypobieg³ najszybciej na pierwszym od-cinku biegu, wygra³ tym samym, podob-nie jak w zesz³ym roku, Memoria³ im. dr.Piotra Je¿a. Drugi w memoriale by³ Mak-symilian Piasecki z AGH Kraków, a trze-cie miejsce zajêli ex aequo TomaszSzpanbauer (Uniwersytet Jagielloñski)i Adam Czerwiñski (AWF Kraków).W biegu mêskim uczestniczy³y te¿ szta-fety s³u¿b mundurowych, które zosta³ysklasyfikowane osobno. Zwyciêstwo w tejkategorii przypad³o Jednostce Wojsko-wej 4495.

Wyj¹tkowo ciekawy by³ bieg sztafeto-wy kobiet, który rozegra³ siê na RynkuG³ównym przy udziale licznie zgroma-dzonej publicznoœci. Bojowe nastawienieudzieli³o siê wiêkszoœci pañ. Niektóre za-wodniczki przyp³aci³y walkê upadkamii pot³uczeniami, a po przekroczeniu liniimety pada³y ze zmêczenia. Zwyciêstwoprzypad³o w udziale drugiemu zespo³owiAWF Kraków. Drugie i trzecie miejscezajê³y odpowiednio sztafeta AZS UJ

i pierwszy zespó³ AWF Kraków. Sztafetykobiet PK by³y na miejscach dwunastymi osiemnastym.

Ceremonia wrêczenia nagród odby³asiê w Hali Sportowej przy ul. Kamiennej.Nagrody wrêczali m.in. wiceprezydentKrakowa El¿bieta Lêcznarowicz i rektorPK prof. Józef Gawlik.

W sk³ad Honorowego Komitetu Orga-nizacyjnego wchodzili prezydent KrakowaJacek Majchrowski, marsza³ek wojewódz-twa ma³opolskiego Marek Nawara, woje-woda ma³opolski Jerzy Miller, konsul gene-ralny Stanów Zjednoczonych Anne Hall,rektor Politechniki Krakowskiej prof. JózefGawlik, zastêpca przewodnicz¹cego sej-mowej Komisji Kultury Fizycznej i SportuIreneusz Raœ, prezes Zarz¹du G³ównegoAZS prof. Marek Rocki, prezes AZSKraków prof. Kazimierz Trybalski.

Tegoroczny Bieg Koœciuszkowski, jaki w latach poprzednich, nie móg³by odbyæsiê bez sponsorów, którymi w tym rokuby³y firmy: CHEMOBUDOWA-KRAKÓWSA, FAKRO, SKOBUD, BANK BPH,KLUB STUDENCKI KWADRAT. Impre-zie patronowa³y m.in. TVP KRAKÓW,RADIO KRAKÓW, DZIENNIK POLSKI,EUROSTUDENT, MANKO, SEMESTR,DLA STUDENTA.PL, STUDENT

SERWIS.EU. Wysi³ek organizacyjnywspar³ równie¿ Urz¹d Miasta Krakowa.

Komitet Organizacyjny XXXII Ulicz-nego Biegu Sztafetowego Szlakiem Pom-ników Pamiêci Tadeusza Koœciuszkigor¹co dziêkuje grupie ponad 1600 stu-dentów, którzy zabezpieczali trasê bieguoraz pracownikom Centrum Sportu i Re-kreacji Politechniki Krakowskiej, którzykoordynowali ich pracê, a tak¿e Wydzia-³owi Ruchu Drogowego Komendy Miej-skiej Policji w Krakowie, która jak co rokudba³a o bezpieczeñstwo uczestnikówulicznych zmagañ.

Jacek Pêkala

Fot.: Jan Zych

Rywalizacjê biegaczy poprze-dzi³a ceremonia z³o¿enia wieñcówkwiatów na p³ycie upamiêtniaj¹cejprzysiêgê Tadeusza Koœciuszki naRynku G³ównym. W uroczystoœci tejuczestniczyli: w imieniu prezydentaKrakowa Krystyna Paluchowska(zastêpca dyrektora Wydzia³uSpraw Spo³ecznych Urzêdu MiastaKrakowa), prorektor ds. dydaktykiPK prof. Rafa³ Palej, dyrektor CSiRZbigniew Kucia oraz przedstawi-ciele Ogólnopolskiego Zwi¹zku¯o³nierzy Batalionów Ch³opskich.

8 medali narciarzy i snowboardzistów

Od 5 do 9 marca zawodnicy AZS Po-

litechniki Krakowskiej uczestniczyli

w XXV Mistrzostwach Polski Szkó³

Wy¿szych w Narciarstwie Alpejskim

i Snowboardzie. Ta najwiêksza impreza

zimowa w Polsce, która odby³a siê na

stoku Harenda w Zakopanem, zgroma-

dzi³a na starcie reprezentacje 60 uczelni

z ca³ej Polski. W zawodach wziê³o udzia³

754 zawodników. Reprezentacja Poli-

techniki Krakowskiej liczy³a 28 osób.

Nasi walczyli ze zmiennym szczêœ-ciem. W finale slalomu giganta najlepsze,25. miejsce zajê³a Katarzyna Berbeka,a Martyna Król by³a 36. Na 175 startuj¹cychzawodniczek by³ to jednak i tak niez³y wy-nik. Wœród mê¿czyzn liczyliœmy bardzo naGrzegorza Kurka, który wygra³ eliminacjestrefy wschodniej. Na trudnej technicznietrasie lepsi okazali siê tylko trzej zawodnicyz eliminacji zachodnich. Grzegorz wywal-czy³ 4. miejsce w klasyfikacji generalnej sla-lomu giganta i zdoby³ srebrny medal w gro-nie politechnik. Inni zawodnicy zjechali namiarê swoich mo¿liwoœci: Wojciech Ga-

jewski by³ 22., Pawe³ Œwierczek 35. W su-mie startowa³o 258 osób.

Fina³ slalomu rozgrywano na zmro¿onejtrasie, wiêc du¿e znaczenie mia³o w³aœciweprzygotowanie sprzêtu. Nasze zawodniczkiw komplecie dojecha³y do mety: KatarzynaBerbeka zajê³a 24. miejsce, Karolina Brach— 35., Beata Wójciak — 48., ZuzannaPodgórna — 50. W klasyfikacji generalnej(na 42 sklasyfikowane uczelnie) zajê³y 6.miejsce i zdoby³y srebrny medal w klasyfika-cji politechnik. Wœród mê¿czyzn nie zawiód³Grzegorz Kurek, który by³ 8. w klasyfikacjigeneralnej, tu¿ za najlepszymi w Polsce spe-cjalistami od slalomu. Ponownie zdoby³srebrny medal w klasyfikacji politechnik.W generalnej klasyfikacji dru¿ynowej repre-zentanci PK zajêli 6. miejsce na 49 sklasy-fikowanych uczelni.

Wœród naszych snowboardzistek swoj¹formê potwierdzi³a Paulina Nowik, zdobywa-j¹c srebrny medal indywidualny w Mistrzo-stwach Polski Politechnik i zajmuj¹c 11. po-zycjê w klasyfikacji generalnej. Nina Sitkozajê³a 23. miejsce, a Mi³os³awa Niezgoda —

28. Jak na pierwszy start obydwu pañ w Mi-strzostwach Polski Szkó³ Wy¿szych by³ todobry wystêp. Tym bardziej ¿e przyniós³ z³otymedal w klasyfikacji politechnik! Szkoda tyl-ko, ¿e pechowy upadek Ewy Tybinkowskiejpozbawi³ kobiety szans na zwyciêstworównie¿ w klasyfikacji generalnej. Skoñczy³osiê na br¹zowym medalu (na 28 uczelni).W rywalizacji mê¿czyzn ca³a ekipa PK liczy³ana dobry wystêp Bart³omieja Derdy. Popierwszym przejeŸdzie zajmowa³ dobr¹, 8.pozycjê. Niestety, w przejeŸdzie fina³owymminimalny b³¹d spowodowa³ upadek. W kla-syfikacji dru¿ynowej zajêliœmy 6. miejsce na40 uczelni i uzyskaliœmy br¹zowy medalwœród politechnik.

W sumie AZS Politechniki Krakowskiejzdoby³ 8 medali (w tym 3 indywidualne).Trochê s³abiej ni¿ rok temu, kiedy nasi przy-wieŸli 12 medali, ale od pocz¹tku sztab tre-nerski dowodzony przez Zbigniewa Kuciêzdawa³ sobie sprawê, ¿e powtórzenieubieg³orocznego wyniku bêdzie bardzotrudne.

(R.)

Narciarskie i snowboardowe mistrzostwa PK

99 uczestników, 2 dni rywalizacji

w Kotle G¹sienicowym Kasprowego

Wierchu i... ju¿ po jubileuszowych 55.

Mistrzostwach Politechniki Krakowskiej

w Narciarstwie Alpejskim i Snowboar-

dzie — najstarszej imprezie sportowej

Politechniki Krakowskiej, rozgrywanej

nieprzerwanie od 55 lat.

Mistrzostwa rozpoczê³y siê tradycyjniew czwartkowy wieczór. Uczestników przy-wita³ dyrektor Centrum Sportu i RekreacjiZbigniew Kucia. Zawodnicy otrzymali pa-mi¹tkowe numery startowe, odznaki mi-strzostw i plakaty. Do rywalizacji przyst¹pio-no w pi¹tek. Nastêpnego dnia pogorszy³a siêpogoda. Z powodu s³abej widocznoœci, nawniosek pracowników rozegrano, tylko jedenprzejazd. Jednak¿e decyzja ta nie dotyczy³astudentów. I dobrze siê sta³o. Na drugi prze-jazd wysz³o s³oñce i zawodnicy rywalizowaliw lepszych warunkach. Pracownicy i absol-wenci mogli tylko ¿a³owaæ.

W uroczystym zakoñczeniu mistrzostwwzi¹³ udzia³ prof. Kazimierz Furtak, prorek-tor ds. nauki PK, który wspólnie z dyrekto-rem Kuci¹ wrêczy³ nagrody i dyplomy.Rozlosowano równie¿ nagrody dodatkowe

ufundowane przez sponsorów mistrzostw.W tym roku zawody wsparli: POLBAU,CHEMOBUDOWA — KRAKÓW, KRAKBAU,FAKRO, SKOBUD, EXCALIBUR TOURS,CAMPING POD KROKWI¥, HUTA SZK£AJÓZEFINA, SALOMON, JASKÓ£KA.Sponsorom serdecznie dziêkujemy.

Marek Szlachta

Wyniki

Slalom

Pracowniczki gr 1: Zuzanna PodgórnaPracowniczki gr 2: Marta TomczykPracownicy gr 1: Zbigniew KuciaPracownicy gr 2: Piotr CelewiczAbsolwentki: Ma³gorzata BoryczkoAbsolwenci: Krzysztof Ca³kaStudentki: Karolina BrachStudenci: Grzegorz Kurek

Snowboard

Studentki: Nina SitkoStudenci: Bart³omiej DerdaPracowniczki gr 1: Zuzanna PodgórnaPracowniczki gr 2: Marta Tomczyk

Pracownicy gr 1: Leszek WojnarPracownicy gr 2: Marek SzlachtaAbsolwentki: Ma³gorzata BoryczkoAbsolwenci: Kazimierz KorzeniowskiStudentki: Karolina BrachStudenci: Grzegorz Kurek

Klasyfikacja jednostek PK

1. Centrum Sportu i Rekreacji (O-4)2. Instytut Zarz¹dzania w Budownictwie

i Transporcie (L-3)3. Instytut Materia³ów i Konstrukcji Budow-

lanych (L-1)4. Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)5. Biblioteka PK (BPK)

Nagrody indywidualne

najwiêkszy pechowiec — Maria Wrzaknajlepszy strój — Bogdan Targosznajwiêkszy postêp narciarski — EdwardS³awiñskinajwytrwalej prezentuj¹cy swoje umiejêt-noœci — Daniel Erazmus i Przemys³awStrza³ka

Komplet wyników znajduje siê na stronie in-ternetowej AZS PK.

37

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Ka

lejd

os

ko

p

Moje pasje

Blisko Polonii

Jest profesorem naszej uczelni,

specjalist¹ w dziedzinie numeryczne-

go obliczania przemieszczeñ du¿ych

mas ziemnych oraz nieinwazyjnej

identyfikacji infrastruktury podziem-

nej. Praca naukowa to nie jedyne pole

jego aktywnoœci. Od lat udziela siê

w œrodowiskach polonijnych, przede

wszystkim dokumentuj¹c osi¹gniêcia

naukowo-techniczne Polaków ¿yj¹-

cych poza granicami kraju.

Jako naukowiec prof. Zbigniew Piasekzdoby³ sobie uznanie nie tylko w Polsce.By³ ekspertem przy uk³adaniu wielkiegoruroci¹gu na Bliskim Wschodzie, gdzieobliczenie wielkoœci mas zimnych wyma-gaj¹cych przemieszczenia by³o bardzoz³o¿onym problemem. Jest te¿ autorem,wspólnie z dr. Wies³awem Nawrockim(zreszt¹ swoim doktorantem) wydanejw 2006 r. na PK monografii „Metody fa-lowe lokalizacji infrastruktury i obiektówpodziemnych”.

— To jest pierwsza publikacja na tentemat w kraju — mówi z satysfakcj¹.

Znaczenie tej pracy doceniæ mo¿e jed-nak tylko w¹skie grono specjalistów. Doznacznie szerszego krêgu odbiorców tra-fi³a inna ksi¹¿ka prof. Piaska — wydanarównie¿ dwa lata temu „Encyklopediaœwiatowego dziedzictwa naukowo-tech-nicznego Polonii w Stanach Zjednoczo-nych Ameryki, Kanadzie, Europie, Argen-tynie i Singapurze”. Autor zebra³ w niejinformacje o osi¹gniêciach technicznychPolaków i osób polskiego pochodzenia,których dokonania wp³ynê³y na obecn¹pozycjê Polonii w œwiecie.

Has³a biograficzne dotycz¹ osób¿yj¹cych. Poszczególne biogramy nie s¹jedynie krótkimi notami, ale zawieraj¹ ob-szerne, niekiedy nawet kilkustronicoweinformacje o wykszta³ceniu, przebiegupracy zawodowej, wa¿niejszych osi¹g-niêciach, publikacjach, przynale¿noœcido organizacji i instytucji naukowych orazodznaczeniach. W czêœci drugiej zosta³yprzedstawione wybrane organizacje po-lonijne, g³ównie stowarzyszenia tech-niczne. Encyklopedia jest dwujêzyczna

— napisana po angielskui po polsku — dziêki czemutrafi³a do wielu odbiorców naró¿nych kontynentach.

Zainteresowania tematy-k¹ polonijn¹ prof. Piasek za-wdziêcza swemu wujkowi,ks. Alojzemu Nosalowi. Poukoñczeniu we Francji teo-logii i etnografii zacz¹³ onjeŸdziæ z wyk³adami po Eu-ropie i Ameryce. Dziêki licz-nym podró¿om zebra³ sporomateria³ów o Polakachrozsianych w œwiecie. Czêœætych zbiorów przekaza³ sio-strzeñcowi i to dla prof. Pia-ska sta³o siê pierwszymimpulsem do podjêcia wspó³pracy z Po-loni¹.

Dziœ prof. Piasek jest wiceprezesemZarz¹du Œwiatowego StowarzyszeniaDziedzictwa Kulturowego Polonii z sie-dzib¹ w Czêstochowie. Inicjuje kongresymiêdzynarodowe, dzia³a na rzecz upo-wszechniania wiedzy o dorobku polskiejmyœli technicznej na obczyŸnie, stara siêintegrowaæ Poloniê. Mówi, ¿e jego ma-rzeniem jest, by œwiatowym centrum Po-lonii sta³a siê Czêstochowa.

Za swoj¹ dzia³alnoœæ na rzecz Polonii zo-sta³ uhonorowany licznymi wyró¿nieniami.Z dum¹ pokazuje dyplomy i medale. M.in.w 2004 r. otrzyma³ tytu³ Cz³onka Honorowe-

go i z³ote odznaczenie Stowarzyszenia Pol-sko-Amerykañskich In¿ynierów, w 2006 r.otrzyma³ z³ote odznaczenie The Institution ofPolish Egineers in Great Britain, a w 2007 r.Z³ot¹ Odznakê Honorow¹ Association of Po-lish-American Engineers i „Historyczne wy-ró¿nienie im. Ralpha Modjeskiego” (StanyZjednoczone) oraz medal wybity z okazji90-lecia Stowarzyszenia In¿ynierów i Tech-ników Polskich we Francji.

Ostatnio myœli prof. Zbigniewa Piaskakieruj¹ siê ku nowemu projektowi. Zamie-rza napisaæ wielk¹ encyklopediê Polonii.Ksi¹¿ka bêdzie wydana pod patronatem wi-cemarsza³ka Senatu RP.

Les³aw Peters

38

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Ka

lejd

os

ko

p

Prof. Zbigniew Piasek (z prawej) podczas spotkania z b. pre-zydentem RP na uchodŸstwie Ryszardem Kaczorowskimw 2007 r. na Jasnej GórzeFot.: Andrzej Winiarz

Dyplom Z³otej Odznaki przyznanej prof. Piaskowi w 2006 r. przez StowarzyszenieTechników Polskich w Wielkiej Brytanii, g³ównie za opracowanie encyklopedii

Galeria GIL

PANi_TO_GRAFik

Mira Skoczek-Wojnicka

5–28 marca 2008 r.

Urodzona w Krakowie w 1959 r. Stu-diowa³a na Wydziale Grafiki AkademiiSztuk Piêknych w Krakowie. Dyplom uzys-ka³a w 1984 r. w Pracowni Wklês³odrukui Litografii tej uczelni. W 1994 r. ukoñczy³astudia podyplomowe z zakresu konser-wacji architektury na Wydziale Architektu-ry PK. Uprawia grafikê, rysunek, malarst-wo, zajmuje siê tak¿e projektowaniemgraficznym. Prace wystawia od 1986 r.Zorganizowa³a 10 wystaw indywidualnychoraz bra³a udzia³ w oko³o 60 wystawachzbiorowych, m.in. we W³oszech, Francjii na Tajwanie. Jest laureatk¹ wielu kon-

kursów, m.in.: Grand Prix w Konkursie„Najlepsza grafika miesi¹ca” (2000i 2006 r.), „Z³ota Rama” w Konkursie „Ma³yobraz” (Kraków, 2001 i 2007 r.), II nagrodaza grafikê w XX Premio Firenze (2003 r.),III nagroda za grafikê w XXII Premio Fi-renze (2005 r.), I nagroda w XXV PremioFirenze (2007), otrzyma³a wiele wyró¿-nieñ, finalistka 12th International BiennialPrint & Drawing (Taiwan, 2007).

Na wystawie zaprezentowa³a wy-brane prace z lat 1984–2008.

Gadamesz — fotografie Andrzeja Hrabca

1–13 kwietnia 2008 r.

W centrum Gadameszu, miasta-oazypo³o¿onego we wschodniej Libii i oddalone-go od Trypolisu o oko³o 620 km w linii pro-stej w g³¹b Sahary, znajduje siê objêtyochron¹ UNESCO skansen. Stare domyi ogrody czasem s¹ wykorzystywane jakomiejsca letniskowe, szczególnie w okresie

wielkich upa³ów. Ze wzglêdu na trudny do-jazd i du¿e odleg³oœci przebywa tu jednakstosunkowo niewielu turystów. Obecnie nakoszt rz¹du prowadzi siê prace restaura-cyjne zabytkowej struktury przestrzennejmiasta. Jest to jedyne miejsce na œwiecie,gdzie gêsto rozmieszczone domy miesz-

kalne stanowi¹ równoczeœnie basztyobronne.

Na wystawie zaprezentowano oko³o 50fotografii ukazuj¹cych wspania³¹ wêdrówkêw¹skimi uliczkami egzotycznego Gadame-szu, unikatowego miasta-twierdzy.

39

2/2008 NASZA POLITECHNIKA

Ka

lejd

os

ko

p

Na zdjêciach III strony ok³adki

grafiki Miry Skoczek-Wojnickiej

zaprezentowane w Galerii „GIL”

PK. U góry „Terra vecchia II”,

u do³u od prawej „Cathedral”,

„Podró¿ do Indii albo gdzieœ In-

dziej”.

Malarstwo, grafika, rzeŸba

Wystawa twórczoœci Ma³opolskiego Oddzia³u Stowarzyszenia Marynistów Polskich

29 stycznia — 21 lutego 2008 r.

W tym roku Stowarzyszenie Maryni-stów Polskich obchodzi 40-lecie swej dzia-³alnoœci. Jednym z najwczeœniej dzia-³aj¹cych w Polsce by³ Klub Marynistówza³o¿ony przy ZPAP w 1946 r. W sierpniu1968 r. z klubów i kó³ stworzono jedn¹ or-ganizacjê — Stowarzyszenie MarynistówPolskich z siedzib¹ Warszawie i piêciomaoddzia³ami terenowymi.

Ma³opolski oddzia³, choæ najbardziejoddalony od morza, prowadzi aktywn¹dzia³alnoœæ marynistyczn¹: zorganizowa³m.in. dwie pierwsze ogólnopolskie wystawytwórczoœci marynistycznej, wyda³ wszystkie

kolorowe albumy, a tak¿e dwa biuletyny in-formacyjne Zarz¹du G³ównego Stowa-rzyszenia Marynistów Polskich.

Na wystawie zaprezentowali swe pra-ce: Janina Berdak, Stefan Berdak, AnnaDrozd, Jadwiga Godzik, Danuta Kowalska,Anna Lewiñska, Tadeusz Malina, Jerzy Na-pieracz, Józef Nawa³a, Lucjan Ostrowski,Adam Pochopieñ, Agnieszka Praxmayer,Anna Praxmayer, Anna Romañska-Tu-siewicz, Anna Sagan, Jan Stopczyñski, Ma-ria Zachwieja-Wala.

Krakowski Kazimierz, park Jordana, Che³mno — plener malarski studentów I roku architektury

10–28 marca 2008 r.

Po raz kolejny mieliœmy okazjê prze-konaæ siê o wielkim potencjale drzemi¹cymw studentach Wydzia³u Architektury PK.Obrazy powsta³y podczas plenerów, któreodby³y siê w Krakowie i Che³mnie w lipcu2007 r. w ramach praktyk studenckich.Opiekunami pleneru byli pracownicyZak³adu Rysunku, Malarstwa i RzeŸby Wy-dzia³u Architektury PK — adiunkt II st. art.mal. arch. Joanna Sto¿ek oraz dr szt. art.graf. Ryszard Grazda.

Swe prace zaprezentowali: Kinga B³a-siak, Aleksandra Bobryk, Karolina Boche-nek, Anita Chrzanowska, Katarzyna Cie-

liba³a, Pawe³ Ciesielski, Katarzyna Dulêba,Agnieszka Gozdek, Maria Green, KamilHojarczyk, Izabela Kanadys, Natalia Ko-sturkiewicz, Konrad Kowal, AgnieszkaKowalczyk, Andrzej Kutiak, AleksandraNatonek, Magdalena Niedrygas, AnnaOstrowska, Pawe³ Pietkun, Anna Piwowar-czyk, Marta Pulikowska, Marcin Rataj, EwaRomaniak, Iwona Ro¿nowska, WojciechRó¿ewicz, Tomasz Skubis, Tomasz Soska,Ma³gorzata Sowa, Konrad Stafiñski, DorotaSuchecka, Iwona Syga, Kamil Walczyk, Ka-tarzyna Weberbauer, Przemys³aw Wójci-cki, Dominika Zieliñska.

Œladami Roalda Amundsena — fotografie Tadeusza i Gerarda Natanków

31 marca — 11 kwietnia 2008 r.

Wystawa fotografii stanowi artystyczn¹kronikê wyprawy jachtem ¿aglowym „Nek-ton”, który autorzy zbudowali i na którym po-konali jedn¹ z najtrudniejszych dróg mor-skich — z Oceanu Atlantyckiego na OceanSpokojny, wzd³u¿ pó³nocnych wybrze¿yAmeryki, przez Arktykê Kanadyjsk¹ i Alaskêdo Cieœniny Beringa. By³ to rejs jedn¹ z naj-trudniejszych na œwiecie tras ¿eglarskich —przez przejœcie pomiêdzy Kanad¹ i biegu-nem pó³nocnym, tak zwane North West Pas-sage. W latach 1903–1906 trasê tê jako pier-wszy pokona³ norweski odkrywca polarny

Roald Amundsen na ma³ym ¿aglowcu„Gjoea”.

„Nekton” wyruszy³ z kanadyjskiegoSept-Iles 26 lipca 2006 r. i po przebyciu7379 mil morskich dotar³ do Vancouver 9paŸdziernika 2006 r.

Inicjatorem zaprezentowania tej cieka-wej wyprawy na naszej uczelni by³ dr in¿. Ma-rek Bodziony, wyk³adowca Zak³adu Hydro-logii Instytutu In¿ynierii i Gospodarki WodnejWydzia³u In¿ynierii Œrodowiska PK.

Przygotowa³a:

Danuta Zajda

40

NASZA POLITECHNIKA 2/2008

Ka

lejd

os

ko

p