Hodowla komercyjna

Obecnie g³ówne oœrodki hodowli ryb ozdobnych znaj-

duj¹ siê w krajach azjatyckich. Korzystny klimat pozwala na

hodowlê ryb na zewn¹trz, pod go³ym niebem. Popularne s¹

równie¿ hodowle w systemach szklarniowych. W przy-

padku mieczyka Hellera praktykuje siê wychów ryb w sta-

wach ziemnych, co umo¿liwia wykorzystanie naturalnej

bazy pokarmowej. Takie rozwi¹zania pozwalaj¹ na zaosz-

czêdzenie nak³adów pracy i daj¹ wymierne korzyœci ekono-

miczne. Tego typu farmy z powodzeniem prosperuj¹ np. na

Florydzie.

W klimacie europejskim komercyjn¹ hodowlê mieczyka

prowadzi siê g³ównie w zamkniêtych systemach recyrkula-

cyjnych w akwariach lub basenach. Zastosowanie w zbior-

nikach wydajnej filtracji wody, zarówno mechanicznej, jak

i biologicznej pozwala na utrzymanie w³aœciwych warunków

do wzrostu i rozrodu tej ryby. Zestawy tarlaków sk³adaj¹ce

siê z kilku samic i jednego samca umieszcza siê w specjal-

nych sadzach o du¿ych oczkach (fot. 3). Chroni to wylêg

przed atakami doros³ych ryb. W trakcie hodowli ryby s¹ sor-

towane pod wzglêdem wielkoœci, dziêki czemu mo¿liwe jest

prowadzenie hodowli przy maksymalnych i jednoczeœnie

optymalnych zagêszczeniach. Wielkoœæ ryby handlowej

(3-3,5 cm) uzyskuje siê w optymalnych warunkach chowu

po oko³o 10-12 tygodniach.

Mieczyk jest dosyæ powszechnym gatunkiem ryby

akwariowej i cieszy siê nadal du¿¹ popularnoœci¹ zarówno

wœród amatorów, jak i profesjonalnych hodowców. Walory

estetyczne i ³atwoœæ hodowli tego gatunku sprawiaj¹, ¿e

zajmuje on sta³¹ pozycjê w ofercie bran¿y akwarystycznej.

Literatura

Axelrod A.H., Wischnath L. 1991 – Swordtails and platies – T.H.F. Publica-tions, Inc., Neptune City, NJ, USA.

Breder C.M., Rosen D.E. 1966 – Modes of reproduction of fishes – NewYork: American Museum of Natural History Press.

Dawes J.A. 1991 – Livebearing Fishes. A guide to their aquarium care, bio-logy and classification – Blandforn, London, England. 240 pp.

Hamilton T.R. 1981 – Courtship and hybridisation in platyfish and swordtails– Aquarist and Pondkeeper 46(3): 60-61.

Hensley D.A., Courtenay W.R. Jr. 1980 – Xiphophorus hellerii (Heckel) –Green swordtail pp. 554 in D.S. Lee et al. Atlas of North AmericanFreshwater fishes. N.C. State Mus. Nat. Hist., Raliegh, 854 pp.

Mierzwiak M. 1992 – Najpopularniejsze… Mieczyk Hellera Xiphophorus hel-leri (Heckel,1848) – Akwarium nr 123, 3

Milton A.A., Arthington A.H. 1983 – Reproductive Biology of Gambusia affi-nis holbrooki (Baird and Girard), Xiphophorus helleri, (Gunther) and X.malculatus (Heckel) (Pisces; Poeciliidae) in Queensland, Australia –J. Fish. Biol. (23): 23-41

Tamaru C.S., Cole B., Bailey R., Brown C., Ako H. 2001 – A manual for thecommercial production of the swordtail, Xiphophorus hellerii – CTSAPublication No. 128. University of Hawaii Sea Grant Extension Servi-ce, Honolulu, Hawaii.

�Konferencje � Seminaria � Informacje � Spotkania � Zjazdy � Targi � Uchwa³y

Ryszard Kolman, Andrzej Kapusta, Miros³aw Szczepkowski

Instytut Rybactwa Œródl¹dowego w Olsztynie

Nasz udzia³ w Miêdzynarodowych Targach „Grüne

Woche – Zielony Tydzieñ ” 2014 w Berlinie

Sta³o siê ju¿ tradycj¹, ¿e corocznie w styczniu Organiza-

cja Producentów Ryb Jesiotrowatych przy wspó³pracy

z Departamentem Rybo³ówstwa Ministerstwa Rolnictwa

i Rozwoju Wsi organizuje w Berlinie podczas Miêdzynarodo-

wych Targów „Zielony Tydzieñ” konferencjê poœwiêcon¹

problemom rybactwa i przetwórstwa w Polsce. W tym roku

odbywa³a siê ona po has³em: „Systemy jakoœci i dobre prak-

tyki w bran¿y rybackiej”. Oprócz tego odby³y siê równolegle

trzy spotkania grup warsztatowych poœwiêcone nastê-

puj¹cym zagadnieniom: akwakulturze ryb jesiotrowatych,

akwakulturze i rybo³ówstwu œródl¹dowemu oraz spotkanie

grupy inicjatywnej przygotowuj¹cej miêdzynarodowy pro-

jekt restytucji jesiotra ba³tyckiego w ramach programu

LIFE+.

Konferencja zgromadzi³a ponad 130 uczestników:

przedstawicieli w³adz centralnych bran¿y rybackiej z dyr.

Tomaszem Nawrockim i jego zastêpc¹ dr. Januszem

Wron¹ na czele, w³adz PZW, pracowników instytutów bra-

n¿owych IRS i MIR oraz przedstawicieli organizacji rybac-

kich, rybaków i przetwórców ryb. W konferencji uczestni-

czyli zaproszeni goœcie zagraniczni – g³ównie wspó³pra-

cuj¹cy w zakresie restytucji jesiotra ba³tyckiego: dr Joern

1/2014 KOMUNIKATY RYBACKIE 37

Gessner z Instytutu Ekologii Wód i Rybactwa w Berlinie,

grupa kolegów z Litwy z dyrektorem S³u¿by Rybackiej przy

Min. Rolnictwa Litwy Vytautasem Grušauskasem na czele,

przedstawiciele nauki i organizacji rybackich z obwodu kali-

ningradzkiego: dr Aleksey Gushchin i dr Sergey Shibayev

oraz Yuriy Sazonov zastêpca naczelnika Zachodnioba³tyc-

kiego Oddzia³u Federalnej Agencji Rybactwa (fot.1). W tym

roku po raz pierwszy na konferencjê zaproszono dr. Cor-

nela Ceapa, z którym przez wiele lat Instytut Rybactwa

Œródl¹dowego realizuje umowê, w ramach której corocznie

dostarcza on do Polski zap³odnion¹ ikrê jesiotra ostrono-

sego – materia³ wyjœciowy do restytucji jesiotra ba³tyc-

kiego.

Konferencjê otworzy³ przewodnicz¹cy Organizacji Pro-

ducentów Ryb Jesiotrowatych i g³ówny organizator „zielo-

notygodniowych” berliñskich spotkañ prezes Miros³aw

Purzycki, który powita³ uczestników konferencji, a nastêp-

nie udzieli³ g³osu dyr. Tomaszowi Nawrockiemu (fot. 2).

Dyrektor Nawrocki przekaza³ pozdrowienia dla uczestni-

ków konferencji od ministra Kazimierza Plocke, który oso-

biœcie nie móg³ w tym roku uczestniczyæ w konferencji,

a nastêpnie z³o¿y³ ¿yczenia owocnych obrad organizato-

rom i uczestnikom konferencji.

Prowadzenie czêœci merytorycznej konferencji powie-

rzono dr. in¿. Zbigniewowi Karnickiemu, który po przywita-

niu uczestników poprosi³ Marcina Ruciñskiego, przedstawi-

ciela Polski w Komisji Europejskiej o przedstawienie

za³o¿eñ Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego

na lata 2014-2020 (fot. 3).

Na wstêpie poinformowa³ on zgromadzonych, ¿e prace

nad kluczowymi zagadnieniami dla funkcjonowania EFMR

jeszcze trwaj¹. Nie zosta³ nawet uzgodniony do koñca

podzia³ œrodków na g³ówne dzia³y produkcji rybackiej.

Opracowano natomiast nowe „Rozporz¹dzenie Podsta-

wowe Wspólnej Polityki Rybackiej”, które okreœla g³ówne

cele i zasady funkcjonowania EFMR. W najbardziej intere-

suj¹cym nas dziale „Akwakultura”, szczególny nacisk

zostanie po³o¿ony na projekty innowacyjne realizowane

wspólnie z instytucjami naukowymi. Przewiduje siê rozwój

inwestycji rybackich, których celem powinny byæ m.in.:

– dywersyfikacja produkcji rybackiej;

– poprawa jakoœci produktów oraz warunków pracy;

– redukcja negatywnego wp³ywu produkcji rybackiej

na œrodowisko;

38 KOMUNIKATY RYBACKIE 1/2014

Fot.1. Uczestnicy konferencji – uœmiechniêty dr Joern Gessner. Fot. 2. Prezes Miros³aw Purzycki otwiera konferencjê.

Fot. 3. Przedstawiciel Polski w Komisji Europejskiej – Marcin Ru-ciñski przedstawia za³o¿enia EFMR na lata 2014-2020.

Fot. 4. Prof. Ryszard Kolman przedstawia aktualny stan prac nadrestytucj¹ jesiotra ba³tyckiego.

– przywracanie funkcji produkcyjnej stawom.

W drugiej kolejnoœci wyst¹pi³ prof. Ryszard Kolman,

który nakreœli³ przebieg i zakres prac dotycz¹cych odbu-

dowy populacji jesiotra ostronosego w po³udniowej czêœci

basenu Morza Ba³tyckiego, podkreœlaj¹c znaczenie dla

powodzenia prac restytucyjnych wspó³pracy krajów

nadba³tyckich przedstawi³ jej zaawansowanie (fot. 4).

Wystêpuj¹cy po nim dr Joern Gessner zaprezentowa³

wyniki zebranych danych charakteryzuj¹cych potencjalny

wp³yw rybo³ówstwa na efekty restytucji jesiotra ba³tyckiego

(fot. 4). Ostatni w bloku prezentacji wyst¹pi³ dr Cornel Ceapa,

który zaprezentowa³ na przyk³adzie swojego przedsiêbior-

stwa mo¿liwoœci dywersyfikacji dzia³alnoœci w obrêbie gospo-

darstwa rybackiego, gwarantuj¹cej osi¹ganie sukcesu.

Po przerwie, w drugiej czêœci konferencji omówiono

obecne i przewidywane problemy polskiego rybactwa. Prof. dr

hab. Tomasz Linkowski przedstawi³ problemy rybo³ówstwa

ba³tyckiego, w tym przyczyny s³abej kon-

dycji populacji dorsza. Jerzy Safader

pokaza³ sukcesy polskiego przetwórstwa,

zwracaj¹c jednoczeœnie uwagê na pro-

blemy bran¿y zwi¹zane z nowymi wymo-

gami rynku i przepisami unijnymi. Kontynu-

acj¹ tego kierunku by³o wyst¹pienie Moniki

Ko³odziejczyk z Ministerstwa Rolnictwa,

dotycz¹ce prac prowadzonych na rzecz

identyfikowalnoœci ryb i otrzymywanych

z nich produktów. Nastêpne dwa wyst¹pie-

nia Dionizego Ziemieckiego z Polskiego

Zwi¹zku Wêdkarskiego i Krzysztofa Karo-

nia przewodnicz¹cego Zwi¹zku Producen-

tów Ryb poœwiêcone by³y w du¿ej czêœci

wspólnym problemom producentów ryb

i wêdkarzy. S¹ to niestety wci¹¿ nie-

rozwi¹zane tematy strat (ci¹gle nara-

staj¹cych) zwi¹zanych z kormoranem

i innymi zwierzêtami rybo¿ernymi. Ostatnie

dwa wyst¹pienia przedstawia³y udzia³ sto-

warzyszeñ i samorz¹dów w pracach na rzecz œrodowiska wod-

nego, rybactwa i wêdkarstwa.

Na zakoñczenie pierwszego dnia pobytu w Berlinie

uczestnicy konferencji mieli mo¿liwoœæ zapoznania siê

z tegoroczn¹ ofert¹ Targów Grüne Woche (fot. 5).

W polskim pawilonie, gdzie wiêkszoœæ naszych regio-

nów prezentowa³a swoje atrakcyjne wyroby spo¿ywcze

panowa³ du¿y ruch (fot. 5). Wœród nich godnie prezen-

towa³o siê stanowisko Organizacji Producentów Ryb Jesio-

trowatych (fot. 6 ).

Rozwiniêcie problematyki przestawianej na konferencji

umo¿liwi³y warsztaty tematyczne, z których pierwszy naj-

bardziej „hermetyczny” poœwiêcony by³ sprawom organiza-

cyjnym zwi¹zanym z przygotowywanym miêdzynarodo-

wym projektem restytucji jesiotra w basenie Ba³tyku, drugi

dotyczy³ problemów akwakultury ryb jesiotrowatych,

a trzeci poœwiêcony by³ szerokim tematycznie zagadnie-

1/2014 KOMUNIKATY RYBACKIE 39

Fot. 5. Polski pawilon na Grüne Woche – 2014 jak zwykle budzi³ zainteresowanie zwie-dzaj¹cych.

Fot. 6. Stanowisko Organizacji Producentów Ryb Jesiotrowatych. Fot. 7. Dr Cornel Ceapa przedstawia uwarunkowania prawneochrony jesiotrów na kontynencie amerykañskim.

niom rybactwa œródl¹dowego, w tym równie¿ i s³odkowod-

nej akwakulturze.

W grupie jesiotrowej przedstawiono krótkie prezenta-

cje poœwiêcone problemom zwi¹zanym z chowem jesio-

trów, a tak¿e wyniki prac nad odbudow¹ populacji jesiotra

ba³tyckiego. Ciekaw¹ prezentacjê dotycz¹c¹ ochrony jesio-

trów na kontynencie amerykañskim przedstawi³ dr Cornel

Ceapa (fot.7).

Natomiast dr Aleksey Gushchin zapre-

zentowa³ wyniki wspólnych badañ z kole-

gami z Litwy nad przemieszczaniem siê

narybku jesiotra ostronosego w Zalewie

Kuroñskim (fot. 8).

Na warsztatach poœwiêconych rybac-

twu i akwakulturze kontynuowano dyskusjê

na temat przygotowywanych regulacji praw-

nych dotycz¹cych identyfikowalnoœci pro-

duktów rybnych. Monika Ko³odziejczyk

przedstawi³a szczegó³owo planowany kieru-

nek prac w Ministerstwie Rolnictwa. Zagad-

nienie to wywo³a³o o¿ywion¹ dyskusjê, wiêk-

szoœæ uczestników warsztatów wyrazi³a

obawy zwi¹zane z nadmiern¹ regulacj¹ tych

zagadnieñ. Przedstawiono specyficzne pro-

blemy poszczególnych czêœci rybactwa.

Zgodzono siê, ¿e w dalszych pracach (jesz-

cze na etapie przygotowywania) aktywny

udzia³ powinni mieæ przedstawiciele organi-

zacji rybackich i œrodowiska naukowego.

Warsztaty zwi¹zane z przygotowaniem miêdzynarodo-

wego projektu pt. Joint Baltic Sea Sturgeon Rehabilitation

Development (Baltic Sturgeon Rehabilitation) by³y zorgani-

zowane w trakcie konferencji „Systemy jakoœci i dobre prak-

tyki w bran¿y rybackiej” przygotowanej przez Organizacjê

Producentów Ryb Jesiotrowatych w trakcie targów Grüne

Woche w Berlinie. W warsztatach zorganizowanych w Ber-

lin Mark Hotel uczestniczy³o 15 osób pochodz¹cych

z oœmiu krajów (fot. 9). Uczestnicy reprezentowali rz¹dowe

agendy odpowiedzialne za rybactwo, instytuty naukowe,

uniwersytety oraz organizacje NGO zainteresowane resty-

tucj¹ jesiotra Acipenser oxyrinchus w zlewni Morza Ba³tyc-

kiego. Koordynatorem prac nad przygotowaniem projektu

jest Marco Milardi (HELCOM). W pierwszym dniu warszta-

tów przedstawiono g³ówne za³o¿enia projektu oraz poten-

cjalne Ÿród³a pozyskania funduszy. W kolejnych dniach

opracowano szczegó³owy harmonogram zadañ projektu

przewidzianych do realizacji przez poszczególnych

wspó³wykonawców w latach 2015-2020. D³ugotermino-

wym celem dzia³añ zwi¹zanych z restytucj¹ jesiotra

w zlewni Ba³tyku jest utworzenie rozradzaj¹cej siê w rze-

kach populacji tego gatunku. Przygotowany projekt zak³ada

stworzenie podstaw umo¿liwiaj¹cych realizacjê d³ugoter-

minowego celu. W trakcie warsztatów dyskutowaliœmy

o szczegó³ach zwi¹zanych z tworzeniem stad tarlaków,

podchowem stadiów juwenalnych, znakowaniu i zarybie-

niach, ograniczeniu œmiertelnoœci jesiotrów oraz stworzeniu

planu dzia³ania dla jesiotra w krajach ba³tyckich. Ustalono

równie¿, ¿e nastêpne spotkanie grupy roboczej przygoto-

wuj¹cej projekt odbêdzie siê na Litwie w maju 2014 roku.

Podsumowuj¹c tegoroczny wyjazd na Grüne Woche

nale¿y podkreœliæ doskona³¹ jego organizacjê, dziêki której

uda³o siê w pe³ni zrealizowaæ tak bogaty i wa¿ny dla bran¿y

rybackiej program. Sk³adamy za to podziêkowania

zespo³owi zaanga¿owanemu w organizacjê, a szczególnie

g³ównemu promotorowi „zielonotygodniowych” spotkañ

prezesowi Miros³awowi Purzyckiemu.

40 KOMUNIKATY RYBACKIE 1/2014

Fot. 8. Dr Aleksey Gushchin opowiada o zachowaniu narybku je-siotra w Zalewie Kuroñskim.

Fot. 9. Uczestnicy warsztatów „LIFE+”.

Cud nad Rab¹

Raba powy¿ej Myœlenic do ujœcia Krzczonówki

to rzeka mojej wczesnej m³odoœci i przygód

z rybami. Tu pod koniec lat 50. i wczesnych 60. spê-

dza³em wakacje i po³kn¹³em bakcyla wêdkarstwa

muchowego. Dlatego te¿ ze smutkiem patrzy³em na

zniszczenia wynikaj¹ce miêdzy innymi z budowy

autostrady, ale te¿ z nadziej¹ na dzia³ania Józefa

Jeleñskiego, dzier¿awcy tego odcinka. By³y to zary-

bienia wyroœniêtymi pstr¹gami têczowymi, jednego

z pierwszych w Polsce rzecznego ³owiska,

dzia³aj¹cego na zasadzie tworzenia warunków dla

maksymalnie skutecznego wêdkarskiego od³owu.

Okaza³o siê, ¿e przy okazji przybywa pstr¹gów

potokowych, najprawdopodobniej w wyniku spadku

presji wêdkarskiej ukierunkowanej g³ównie na chêt-

niej wspó³pracuj¹ce têczaki. W zwi¹zku z powy¿-

szym Józef Jeleñski zaj¹³ siê tworzeniem stada

matecznego pstr¹gów potokowych z osobników

zasiedlaj¹cych dop³ywy Raby, w tym strumyk

przep³ywaj¹cy tu¿ obok jego posiad³oœci na Zarabiu w Myœ-

lenicach, zak³adaj¹c, i¿ jest to oryginalny genotyp miejsco-

wych pstr¹gów. Dalsze zarybienia dzier¿awionego odcinka

Raby prowadzone by³y wy³¹cznie potomstwem tych tarla-

ków. Jednak¿e prawdziw¹ pasj¹ in¿yniera Jeleñskiego jest

odtwarzanie naturalnego (oryginalnego) ekosystemu Raby.

Sta³o siê to mo¿liwe dopiero wtedy, kiedy Stowarzyszenie

„Ab Ovo” wraz z Funduszem Szwajcarskim rozpoczê³o

Projekt Tarliska Górnej Raby w obszarze Natura 2000

(rejon Lubnia, Pcimia i Stró¿y), w partnerstwie z Regional-

nym Zarz¹dem Gospodarki Wodnej w Krakowie.

W tym celu wyznaczono korytarz swobodnej migra-

cji koryta. Oznacza to rezygnacjê z in¿ynierskich prób

regulacji brzegów rzeki w omawianym obszarze. Zabezpie-

czenie zagro¿onego powodzi¹ erozyjn¹ osiedla i drogi uzy-

skano poprzez wymianê gruntu na skalisty tu¿ poza granic¹

swobodnej migracji koryta Raby. Natomiast ingerencje

w samym korytarzu polegaj¹ na umieszczaniu w odpowied-

nich miejscach stosunkowo niewielkich iloœci ¿wiru i rumo-

szu skalnego, w celu podniesienia poziomu wody na tak

zwanych garbach stanowi¹cych pocz¹tek bystrzyny. Dopo-

maga to rozcz³onkowaniu rzeki (powstaniu odnóg), a wiêc

i powiêkszaniu obszaru bytowania ryb i innych organizmów

wodnych, a tak¿e utrzymaniu wysokiego poziomu wód

gruntowych. Innym rodzajem wykonywanych prac jest

stopniowa rozbiórka zapór rumowiskowych na potokach

w zlewisku renaturyzowanej Raby. W ten sposób zwiêk-

szany jest znacznie obszar naturalnych tarlisk i terenów

odrostowych narybku, a tak¿e nastêpuje przywrócenie

Ÿróde³ naturalnego zasilania rumoszem g³ównego koryta

rzeki. Kolejnym prostym, acz skutecznym dzia³aniem zapo-

biegaj¹cym rabunkowemu pozyskiwaniu ¿wiru, a tak¿e

wywo¿eniu gruzu i œmieci by³o przegrodzenie miejsc mo¿li-

wego dojazdu potê¿nymi g³azami (fot. 1). Dziêki

wspó³pracy z Instytutem Ochrony Przyrody PAN w Krako-

wie prowadzona jest akcja przywracania granicom koryta-

rza rzecznego pierwotnej szaty roœlinnej poprzez stopniow¹

eliminacjê gatunków obcych (topole nierodzime, akacje,

klony jesionolistne) i zastêpowanie ich ongiœ typowymi na

danym obszarze (d¹b, jawor, wi¹z, olcha). O tym wszystkim

dowiedzia³em siê skorzystawszy z zaproszenia Józefa

Jeleñskiego (fot. 1) do odwiedzenia pod jego przewodnic-

twem miejsc objêtych Projektem Tarliska Górnej Raby.

Rzeczywiœcie miast zniszczonej „ucywilizowanej” rzeki

zobaczy³em rozcz³onkowan¹, z licznymi zakolami,

g³êboczkami, plosami i pr¹dami krystalicznie czyst¹ Rabê

mojego dzieciñstwa (fot. 2) Szczególne wra¿enie zrobi³ na

mnie jej prawobrze¿ny dop³yw Krzczonówka, a œciœlej dolny

1/2014 KOMUNIKATY RYBACKIE 41

Fot. 1. Zapora z g³azów, Józef Jeleñski.

Fot. 2. Rozpleciona Raba powy¿ej ujœcia potoku Krzczonówka.

odcinek pe³en narybku kleni, œwinek, strzebli, widoczny

dowód, i¿ po dokonanych zabiegach renaturyzacyjnych

stanowi on cenny teren tarliskowy (fot. 3).

Podsumowuj¹c, na w³asne oczy zobaczy³em, i¿ dziêki

wiedzy, entuzjazmowi, zdolnoœciom organizacyjnym

mo¿na dokonaæ cudów polegaj¹cych na prze³amaniu

z³ych, anachronicznych i nadal powszechnie stosowanych

sposobów ochrony przeciwpowodziowej, wymuszanych

bezmyœln¹ zabudow¹ brzegów i zwê¿aniem korytarza swo-

bodnej migracji koryta rzecznego. Dzielê siê radoœci¹

z odzyskania fragmentu rzeki mojego dzieciñstwa wierz¹c,

i¿ dobry przyk³ad zainspiruje i u³atwi dzia³ania naœladow-

ców Józefa Jeleñskiego. Tych chêtnych odsy³am do boga-

tej w rzeczowe informacje domeny: http://tarliskagornej-

raby.pl/ .

Krzysztof Goryczko

Projekt finansowany przy wsparciu Szwajcarii w ramach

szwajcarskiego programu wspó³pracy z nowymi krajami

cz³onkowskimi Unii Europejskiej (Stowarzyszenie Ab Ovo,

30-418 Kraków, ul. Zakopiañska 58, biuro@tarliskagornej-

raby.pl)

42 KOMUNIKATY RYBACKIE 1/2014

Fot. 3. „Naprawiony” potok Krzczonówka.

1/2014 KOMUNIKATY RYBACKIE 43

Henryk Chmielewski, Kamil Zdanowski,

Jerzy Waluga – Jeziora Pojezierza E³ckiego –

Wyd. IRS 2007, s. 165Tom obejmuje, poza nielicznymi wyj¹tkami, wiêk-

szoœæ jezior Pojezierza E³ckiego, stanowi¹cego wschod-ni¹ czêœæ Pojezierza Mazurskiego. Pojezierze E³ckie wrazze Wzgórzami Szeskimi jest regionem bardzo urozmaico-nym krajobrazowo. Ze wzglêdu na pagórkowaty charak-ter ta czêœæ Pojezierza zosta³a nazwana przez miejscow¹ludnoœæ „Mazurami Garbatymi". Wzgórza Szeskie nale¿¹wraz z Suwalszczyzn¹ do najch³odniejszych w zimie(poza górami) obszarów Polski.

Niestety nie wszystkie jeziora by³y objête pomiara-mi g³êbokoœci, st¹d pewna liczba, zw³aszcza mniej-szych zbiorników nie ma planów batymetrycznych.

Wiêkszoœæ jezior opisywanych w bie¿¹cym tomie dzier¿awi Gospodarstwo Rybackie w E³ku Sp. z o.o., Gospodarstwo Rybac-kie PZW w Suwa³kach oraz Gospodarstwo Rybackie Rajgród.

Przewodnik obejmuje nastêpuj¹ce jeziora: Bia³e, Che³skie (Dunajek), Czarne k. Monet, D³ugie k. Doliw, Dobrzyñ, Dob-skie, Drêstwo – Rybczyzna, Druglin, Dudeckie, Dworackie, Dybowskie, E³ckie, Garbas, Golubskie, Jêdzelewo, Kraksztyn,Krzywe Oleckie, Krzywe k. Jeziora Rajgrodzkiego, Krzywianka, Kukowino, Lipiñskie, Litygajno, £aœmiady, £aŸno, Mle-czówka, Mul (Muliste), Nieciecze, Oleckie Ma³e, Oleckie Wielkie, Pi³w¹g, P³ociczenko (P³ociczno), Przytulskie (G¹skie), Raj-grodzkie, Regiel (Regielskie), Rek¹ty, Romo³y k. Doliw (Rumity, Romoty), Sawinda Wielka, Sedraneckie, Selmêt Wielki, Sko-mêtno, Straduñskie, Sunowo, Szarek, Szóstak, Szwa³k Ma³y, Szwa³k Wielki, Œwiêtajno, Tajno, Toczy³owo, U³ówki, Woszczel-skie, Zajdy, Zawadzkie, Zdrê¿no

H. Chmielewski, K. Zdanowski – Jeziora Pojezierza

Suwalskiego – Wyd. IRS 2012, s. 248

Niniejszy tom jest ósmym z serii, przedstawiaj¹cym opisy i plany batymetryczne

110 jezior Pojezierza Suwalskiego.Zeszyt obejmuje spor¹ czêœæ jezior Pojezierza Suwalskiego, stanowi¹cego

zachodni¹ czêœæ Pojezierza Litewskiego (powierzchnia ok. 3375 km2 w gra-

nicach Polski).

Pojezierze Suwalskie to przede wszystkim typowy krajobraz m³odoglacjalny,

charakteryzuj¹cy siê stromymi wzgórzami i pagórkami moren czo³owych,

wysoczyznami moren dennych (urozmaicone kemami, ozami i drumlinami),

g³êbokimi rynnami polodowcowymi (wiêkszoœæ jezior to twory rynnowe),

p³askimi równinami sandrowymi oraz licznymi g³azami narzutowymi.

W sk³ad Pojezierza Suwalskiego wchodz¹: Puszcza Romincka, Pojezierze

Zachodniosuwalskie, Pojezierze Wschodniosuwalskie i Równina Augus-

towska.

Znaczna czêœæ Pojezierza Suwalskiego le¿y w dorzeczu Niemna, a jedynie

po³udniowo-zachodnia w dorzeczu Wis³y oraz pó³nocno-zachodnia – Prego³y.

Niestety, nie wszystkie jeziora by³y objête pomiarami g³êbokoœci, st¹d pew-

na liczba, zw³aszcza mniejszych zbiorników nie ma planów batymetrycz-

nych. [z Wprowadzenia]

Opracowa³: Henryk Chmielewski

Wydawnictwo IRS poleca � Wydawnictwo IRS poleca

44 KOMUNIKATY RYBACKIE 1/2014

„WYLÊGARNIA 2014”4-5 wrzeœnia 2014 r.Temat przewodni:

„Wylêgarnictwo organizmów wodnych a bioró¿norodnoœæ”

Organizatorzy:

� Instytut Rybactwa Œródl¹dowego im. St. Sakowicza

w Olsztynie:

– Zak³ad Akwakultury

– Zak³ad Hodowli Ryb Jesiotrowatych

Uprzejmie zapraszamy na kolejn¹ konferencjê

„WYLÊGARNIA” o tematyce zwi¹zanej z zagadnieniami

wylêgarnictwa organizmów wodnych i akwakultury. Tego-

roczne spotkanie „Wylêgarnia 2014” planujemy zorganizo-

waæ w dniach 4-5 wrzeœnia 2014 r. w województwie podla-

skim. Dok³adnego miejsca konferencji nie mo¿emy jeszcze

sprecyzowaæ. Bêdzie to mo¿liwe dopiero po rozstrzygniêciu

procedury przetargowej na œwiadczenie us³ugi hotelarsko-

-gastronomicznej. Zorganizowanie konferencji jest jednym

z elementów realizacji kolejnego, ju¿ V (przedostatniego)

etapu operacji zatytu³owanej: „Upowszechnianie najnowszej

wiedzy oraz propagowanie wspó³pracy miêdzy przedstawi-

cielami nauki i organizacjami sektora rybackiego w zakresie

wylêgarnictwa i podchowu organizmów wodnych"

wspó³finansowanej w ramach Programu Operacyjnego:

"Zrównowa¿ony rozwój sektora rybo³ówstwa i nadbrze¿nych

obszarów rybackich 2007-2013”, Oœ priorytetowa 3: Œrodki

s³u¿¹ce wspólnemu interesowi, Œrodek 3.1: Dzia³ania

wspólne, Umowa nr 00002-61720-OR1400001/10.

Temat przewodni tegorocznej konferencji bêdzie doty-

czy³ interakcji miêdzy wylêgarnictwem organizmów wod-

nych a bioró¿norodnoœci¹, a wiêc zagadnieñ zwi¹zanych

z produkcj¹ materia³u zarybieniowego, zarybieniami i zna-

kowaniem. Oprócz tej tematyki prezentowane bêd¹ inne,

wa¿ne dla rozwoju wylêgarnictwa i chowu/hodowli organi-

zmów wodnych aspekty.

Przewidujemy zorganizowanie 3 sesji referatowych

i jednej plakatowej. Czas ka¿dego referatu nie mo¿e prze-

kraczaæ 20 minut (razem z dyskusj¹). Prosimy o zg³aszanie

tytu³ów proponowanych doniesieñ z zaznaczeniem prefe-

rowanej formy ich prezentacji (referat lub poster). Informa-

cje te prosimy przesy³aæ do koñca marca 2014 r. drog¹

elektroniczn¹ na adres: agatakow@infish.com.pl. Orga-

nizatorzy rezerwuj¹ sobie prawo wyboru doniesieñ.

Priorytetowo bêd¹ traktowane doniesienia mieszcz¹ce siê

w obszarze tematu przewodniego tegorocznej konferencji i

o stricte aplikacyjnym charakterze.

Teksty prac prosimy przes³aæ w formie elektronicznej

(pliki tekstowe przygotowane w programie Word, rysunki

w programie Excel lub Statistica, wysokiej jakoœci fotogra-

fie w plikach z rozszerzeniem .jpg lub .tif). Wraz z tekstem

pracy prosimy o przesy³anie za³¹czników zawieraj¹cych

rysunki, tabele i fotografie w formatach plików z oryginalnymi

rozszerzeniami (rysunki, fotografie i tabele nie powinny byæ

wklejone w tekst pracy). Prace nale¿y przes³aæ w nieprzekra-

czalnym terminie do koñca kwietnia 2014 r., na adres:

zakes@infish.com.pl. Maszynopisy, podobnie jak w latach

poprzednich, musz¹ byæ przygotowane w sposób zgodny

z wymaganiami stawianymi autorom nadsy³aj¹cym prace do

redakcji Archives of Polish Fisheries (szczegó³y dostêpne na

stronie www.infish.com.pl). Przes³ane opracowanie musi

zawieraæ streszczenie sk³adaj¹ce siê z 150-200 s³ów.

W przypadku, gdy nades³ana praca nie bêdzie spe³nia³a

ww. wymagañ nie zostanie ona poddana pracom

redakcyjnym.

Rejestracjê uczestników konferencji planujemy roz-

pocz¹æ w œrodê 3 wrzeœnia br. od godz. 15.00. Nasze spo-

tkanie zakoñczymy w pi¹tek 5 wrzeœnia po obiedzie. Dal-

sze, bardziej szczegó³owe informacje o konferencji bêdzie

mo¿na znaleŸæ w kolejnych numerach Komunikatów

Rybackich, a tak¿e na stronie internetowej projektu:

www.wylegarnia.infish.com.pl. Link do tej strony znaj-

duje siê te¿ na stronie internetowej IRS Olsztyn:

www.infish.com.pl.

Serdecznie zapraszamy do udzia³u,

za Komitet Organizacyjny:

prof. dr hab. Zdzis³aw Zakêœ,

Zak³ad Akwakultury,

ul. Oczapowskiego 10, 10-719 Olsztyn,

tel. 89-5240171,

zakes@infish.com.pl

Unia Europejska

Europejski

Fundusz

Rybacki