najwybitniejszy polski kompozytor i pianista
description
Transcript of najwybitniejszy polski kompozytor i pianista
Żył 39 lat.Urodził się w 1810 r. w Żelazowej Woli (ok. 50 km od Warszawy).Zmarł 17 października 1849 w Paryżu.
FRYDERYK CHOPINnajwybitniejszy
polski kompozytor i pianista
Mikołaj Chopin Tekla Justyna Krzyżanowska
Ludwika Marianna
Justyna Izabella Emilia
Fryderyk
Kościół w Brochowie (koło Sochaczewa)
miejsce chrztu Chopina
Dzieciństwo i lata szkolne Chopin spędził w Warszawie. Wakacje spędzał u przyjaciół w różnych miejscowościach na terenie kraju, gdzie poznawał polską muzykę ludową oraz wiejskie zwyczaje i obrzędy.
Rodzinny dom Fryderyka w Żelazowej Woli
Wojciech Żywny
Gdy Fryderyk miał sześć latzaczął uczyć się gryna fortepianie.Równocześnie u Żywnego uczyła się Ludwika, z którąFryderyk grywał na cztery ręce.
Pierwszy utwór został wydany w 1817 roku o nazwie „Polonez g-moll”.Okres nauki u Wojciecha Żywnego, to także początek występów publicznych małego Chopina; grywał w salonach arystokracji warszawskiej i brał udział w koncertach dobroczynnych.
Fryderyk Chopin w wieku 20 lat wyjechał za granicę w celach koncertowych, ale do kraju już nie wrócił.Do końca życia tęsknił za ojczyzną oraznajbliższymi. Z rodzicami spotkał się już tylkojeden raz, podczas pobytu w Karlsbadzie (Karlove Vary).Siostra Ludwika odwiedziła Fryderyka we Francji była przy nim w ostatnich chwilach jego życia.
Patriota
Geniusz uniwersalny
Człowiek wrażliwy
Żywiołowy, grzeczny
B y wa l e c s a l o n ó w
Panowie, czapki z głów! Oto geniusz!
Schuman
Rodem warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel
Norwid
O Fryderyku Chopinie…
Śmierć ChopinaOd 1839 roku stan zdrowiachorego na gruźlicę Chopina pogarszał się z każdym rokiem. W 1848 roku odbył ostatnią podróż koncertową po Anglii i Szkocji, dając 16 listopadaostatni publiczny koncert w Londynie, po którym ciężkoZaniemógł. Po powrocie do Paryża, nie odzyskał już zdrowia.Zmarł 17 października 1849 roku w mieszkaniu przy placu Vendome 12. Pochowany został na Paryskim cmentarzu Pere Lachaise.
Kościół św. Krzyża w Warszawie
Ludwika (siostra Chopina) zgodnie z ostatnim życzeniem kompozytora przewiozła jego serce do ojczyzny. Urna z jego sercem znajduje się w kościele św. Krzyża w Warszawie
Imię Chopina noszą ulice wielu miast, szkoły, uczelnie, filharmonie, a także statki oraz Międzynarodowy Port Lotniczy- Okęcie w Warszawie
Park Chopina, Gliwice
Pomnik Fryderyka Chopina - Bytom
Park Łazienkowski w Warszawie
Pomnik ChopinaHamamatsu w Japonii,
Pomnik Fryderyka Chopinaw Parku Monceau w Paryżu
Palma, Majorka
Festiwal Chopinowski
Międzynarodowe Festiwale Chopinowskie w Dworku Chopina w Dusznikach Zdroju odbywają się już od ponad sześćdziesięciu lat, czyli od roku 1946. To najstarszy nieprzerwanie działający festiwal pianistyczny na świecie, a także najstarszy polski festiwal muzyczny. Dworek Chopina jest miejscem, w którym od kilku pokoleń spotykają się światowej klasy artyści oraz wielbiciele muzyki Chopina i pianistyki. Piotr Paleczny, dyrektor artystyczny Festiwalu, zaprasza do Dusznik utalentowanych pianistów z całego świata, dla których występ w Dusznikach jest często debiutem przed polską publicznością. Wydarzeniom festiwalowym towarzyszą kursy mistrzowskie prowadzone przez wybitnych pedagogów.
Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny imienia
Fryderyka Chopina
Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, nazywany często Konkursem Chopinowskim – jeden z najstarszych i najbardziej prestiżowych konkursów wykonawczych na świecie, odbywający się co 5 lat w Warszawie. Jest jednym z niewielu konkursów monograficznych – we wszystkich jego etapach wykonywane są wyłącznie utwory jednego kompozytora. Zainicjowany został w 1927 r. przez polskiego pianistę, profesora Jerzego Żurawlewa (1886–1980).
Polscy laureaci Międzynarodowego konkursu:
Halina Czerny-Stefańska (1949)
Adam Harasiewicz (1955)
Krystian Zimerman (1975)
Rafał Blechacz (2005)
Filmy o Szopenie:"Chopin - piewca miłości”Geza von Bolvary (Niemcy, 1934), "Pieśń wspomnień" Charles Vidor (USA, 1945),
"Młodość Chopina" Aleksander Ford (Polska,1951),
"Błękitna nuta" Andrzej Żuławski (Francja/RFN,1991)
"Chopin. Pragnienie miłości" Jerzy Antczak (Polska, 2002).
ZAKOŃCZENIE
Źródło
• Internet• Informacje własne