Nagroda Artystyczna Siemensa 2016 - Polski · jako matryca staje się podłożem finalnej pracy....

Nagroda Artystyczna

Siemensa2016

MAGDALENA CIEMIERKIEWICZ

ZUZANNA JANKOWSKA

ANITA KUCHARCZYK

ALEKSANDRA ŁATECKA

2 3

To już jedenasta edycja konkursu o Nagrodę Artystyczną Siemensa i kolejna wy-stawa finałowa, którą będzie można oglądać w galerii Salon Akademii. W tym roku nieco później niż w poprzednich edycjach, ponieważ dopiero w grudniu okaże się, kto zostanie laureatem tegorocznego konkursu.Wystawa Finalistów nie jest i nigdy nie była wystawą pokonkursową. Dopiero w trakcie jej trwania lub bezpośrednio przed otwarciem odbędzie się drugie po-siedzenie jury, na którym zostanie wyłoniony laureat. Mając w pamięci poprzed-nie edycje i znając prace tegorocznych finalistów, jestem bardzo ciekaw, kto w tym roku stanie się beneficjentem nagrody głównej i jedynej, o niebagatelnej wartości 30 tysięcy złotych. Ustanowiona w 2006 roku Nagroda Artystyczna Siemensa każdego roku ma ułatwić start w „dorosłe”, artystyczne życie jednej z osób wywo-dzących się z grona absolwentów danego rocznika lub studentów ostatniego roku studiów magisterskich.W tym roku w konkursie wzięła udział rekordowa liczba zainteresowanych jak na warunki konkursu, który skierowany jest wyłącznie do studentów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Spośród złożonych aplikacji jury w czasie pierwszego posiedzenia wyłoniło cztery finalistki reprezentujące trzy Wydziały – Malarstwa, Grafiki i Sztuki Mediów.Tegoroczna wystawa zapowiada się niezwykle ciekawie i to nie tylko dlatego, że będzie można zobaczyć najlepsze prace z trzech różnych wydziałów, ale również z tego względu, że wszystkie prezentowane prace wymykają się stereotypowym kryteriom, jakimi zwykliśmy się posługiwać, myśląc o malarstwie, grafice czy ry-sunku. Chyba pierwszy raz w historii konkursu nie zobaczymy na wystawie „ty-powego” obrazu ani grafiki. Coraz częściej się zdarza, że młodzi twórcy poszukują nowych środków wyrazu, wykorzystują nowe technologie wywodzące się z prze-mysłu reklamowego lub designu w celach czysto artystycznych. Próbują wyjść w przestrzeń poza ramy obrazu, w klasycznym tego słowa rozumieniu, lub doko-nują swego rodzaju przewartościowań, w których materiał używany do tej pory jako matryca staje się podłożem finalnej pracy. Tak jest na przykład w przypadku prac Pani Zuzanny Jankowskiej, prezentującej wielkoformatowe grafiki na blasze aluminiowej, dla których inspiracją były osobiste przeżycia autorki związane

z szybką jazdą na motorze. Kolejna finalistka, Pani Anita Kucharczyk, używa tworzyw wykorzystywanych w reklamowym druku wielkoformatowym w celu uzyskania iluzji ruchu i przestrzeni na – w gruncie rzeczy – dwuwymiarowym podłożu. Efekt, jaki w ten sposób uzyskała, jest trudny do opisania i właściwie nie do zreprodukowania, chyba że w technologii 3D. Określenie przestrzeni w obrazie i próba przełamania dwuwymiarowości płaszczyzny to problem, któ-ry porusza w swoich pracach również Pani Aleksandra Łatecka, jednak czyni to w zdecydowanie inny sposób, zastępując standardowy prostokąt obrazu roz-członkowaną formą o nieregularnym kształcie geometrycznym, której źródła należałoby szukać w realnej przestrzeni. Tworzy w ten sposób coś, co można by określić mianem obiektu malarskiego, który za sprawą wewnętrznej struktury – mimo że jest płaski – zaczyna się uprzestrzenniać. Również ostatnia z czwórki finalistek, Pani Magdalena Ciemierkiewicz, zrezygnowała z klasycznego prosto-kąta na rzecz owalu, komponując swoje prace w okręgach czy elipsach. I w tym przypadku można mówić, przynajmniej o części prac, że mamy do czynienia bardziej z obiektem malarskim niż z obrazem. Mam tu na myśli tajemnicze obrazy-lustra, których prawdziwa natura ujawnia się dopiero w chwili, gdy się przed nimi stanie.Mam nadzieję, że wystawa dostarczy Państwu wielu wrażeń, płynących nie tyl-ko z możliwości bezpośredniego obcowania z tymi zaskakującymi pracami, ale również wynikających z ich relacji i wzajemnego oddziaływania w obrębie jed-nej przestrzeni wystawienniczej.Wszystkim czterem Paniom życzę, by ta finałowa wystawa stała się dla Nich do-brym startem w przyszłość i początkiem prawdziwej kariery w dobrym tego słowa znaczeniu. Zaś wszystkim Państwu, którzy na tę wystawę przyjdą, życzę, byście wychodząc, czuli się bogatsi.

Michał Boryssekretarz jury konkursu

kurator wystawy

Wstęp

ur. w 1992 roku w Rzeszowie

W 2016 roku obroniła pracę dyplomową na Wydziale Malarstwa w Pracowni Malarstwa II st. kwal. Andrzeja Rysińskiego, prof. ASP.O swojej twórczości pisze w sposób nasypujący: W ostatnich latach studiów moje poszukiwania krąży-ły wokół zagadnień związanych z egzystencją człowie-ka w czasie i materii. Są to próby przeniesienia refleksji o człowieku na język obrazu i jego dwubiegunowość – pomiędzy wyobrażeniem i materią oraz duchowością i fizycznością. Posługuję się zróżnicowaną formą, która w swej ewolucji tworzy ciąg zdarzeń – narrację, bazującą na indywidualnym doświadczeniu, będącą wypowiedzią jednostki wobec ogółu. Doświadczanie czasu i przestrzeni, cielesności, duchowości to zagadnienia, w których poszu-kuję istoty człowieka.

Twórczość Magdaleny Ciemierkiewicz wynika z poszukiwa-nia odpowiedzi na pytania, które wynikają z bezpośredniej obserwacji własnego życia i doświadczania rzeczywistości. Dotyczą one czasu i przestrzeni, cielesności i duchowości, w szerszym ujęciu – opozycji między naturą i kulturą, sferą sacrum i profanum. Zależnie od obszaru poszukiwań i po-trzeby autorka stosuje zróżnicowany język obrazowania – zarówno abstrakcji, jak i figuracji, posługuje się warsztatem malarstwa, rysunku, fotografii, kolażu i tkaniny. We wszyst-kich tych formach porusza się bardzo umiejętnie, z namy-słem, świadomie i bardzo sprawnie, dokonując precyzyjnej, przekonującej i sugestywnej analizy/interpretacji/kreacji. Poszukiwania te mają na celu znalezienie tego, „co pozo-staje w ukryciu”. Jest to proces, który według artystki nie ma końca, ponieważ granice obszaru tych poszukiwań, w miarę powstawania i rozwoju kolejnych prac, stale przesuwają się.

II st. kwal. Andrzej Rysiński, prof. ASP

Magdalena Ciemierkiewicz

4 5

7

bez tytułu, 2014, długopis na papierze, 150x150 cm bez tytułu, 2016, olej na desce, Ø 60 cm

8 9

Lustra, obiekty MDF oraz fotografie, 2016

Inspiracją pracy dyplomowej Zuzanny Jankowskiej jest ruch, szybkość, dynamika. Autorka jest amatorką szybkiej jazdy na motocyklu. Tu niewątpliwie należy doszukiwać się pierwowzoru pomysłu powstania cyklu „Speed”. Prace zostały wydrukowane na podłożach z blach aluminiowych, o zróżnicowanych formatach i kształtach, przybierających w niektórych wypadkach formę obiektów graficznych. Całość projektu została znakomicie zakomponowana i dopasowana do prze-strzeni ekspozycyjnej. Należy też podkreślić wręcz ide-alne zespolenie poruszanego tematu z formą pracy, użytymi materiałami i metodą druku. Bardzo wysoko oceniam pracę pani Zuzanny Jankowskiej za jej intere-sującą, nowatorską formę i perfekcyjną realizację.

prof. Andrzej Węcławski

ur. w 1991 roku w Warszawie

Studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w War-szawie; dyplom z wyróżnieniem dziekańskim w Pracowni Grafiki Warsztatowej prof. Andrzeja Węcławskiego (2016).Zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową oraz komputerową.Uczestniczka wystaw zbiorowych: Kissprint, Warszawa (2013 i 2016); 5. Międzynarodowe Biennale Grafiki Cyfro-wej, Gdynia (2016); Wystawa Pracowni nr 6, ASP w Ka-towicach (2016); wystawy pokonkursowej MUZA – Mag-dalena Abakanowicz, Galeria Centrum Promocji Kultury, Warszawa (2015) oraz indywidualnej malarstwa Alterna-tywna geometryczność, Boska Praga, Warszawa (2016).

Zuzanna Jankowska

1110

12 13

Speed VII, 2016, druk UV na blachach aluminiowych, 2 blachy gięte 20x200 cm Speed IV, 2016, druk UV na blachach aluminiowych, 60x400 cm

14 15

Speed I, 2016, druk UV na blachach aluminiowych, blacha cięta, ok. 100x60 cm Speed II, 2016, druk UV na blachach aluminiowych, blacha cięta, ok. 100x60 cm

16 17

Realizacja pracy magisterskiej w pracowni multimediów – Pracownia Alternatywnego Obrazowania – jest realizacją dzieła do przestrzeni publicznej – miejskiej, a w szczegól-ności przestrzeni sakralnej: kościoła Świętej Trójcy w War-szawie (parafia ewangelicko-augsburska). Monumentalna realizacja pani Anity Kucharczyk odnosi się do konkretnej architektury, na planie koła (rotundy), z wielowarstwową aranżacją figuratywnego ruchu człowieka. Sekwencyjność ruchu ciała z równoległym rozwarstwieniem obrazu i ze-wnętrznym podświetleniem w sposób sugestywny nawią-zuje interakcję z odbiorcą znajdującym się w środku koła. Ruch i światło przenoszą nas sugestywnie w nowy obszar doznań i relacji międzyludzkich, a to ze względu na miej-sce daje nowy koncept sacrum. Cielesność przestaje być już tylko ciałem i przenosi nas do nowych rozwiązań estetycz-nych z wykorzystaniem percepcji optyki i animacji, co czyni prace pani Anity Kucharczyk nowatorską, zasługującą na szczególne uznanie. Chciałbym podkreślić, że wątek idei podjętej przez panią Anitę jest koncepcją wysoce rozwojo-wą na przyszłość, estetycznie opartą o współczesny język sztuki, co z pewnością zaowocuje kolejnymi dziełami i co ważne – w relacji do architektury.

prof. Włodzimierz Szymański


Studia na Wydziale Malarstwa oraz na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.Na Wydziale Malarstwa dyplom z wyróżnieniem dziekańskim w Pracowni Malarstwa prof. Wojciecha Cieśniewskiego (2015), aneks do dyplomu w Pracow-ni Wiedzy o Działaniach i Strukturach Wizualnych prof. Jacka Dyrzyńskiego. Na Wydziale Sztuki Mediów dyplom z wyróżnieniem dziekańskim w Pracowni Al-ternatywnego Obrazowania prof. Włodzimierza Szy-mańskiego (2016), aneks w Pracowni Multimediów dr. hab. Piotra Welka.Brała udział w wystawie Coming Out 2015 Najlepsze Dyplomy ASP w Warszawie (reprezentowała Wydział Malarstwa) oraz Sztuka wszędzie, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie (2012). Zajmuje się ma-larstwem, rysunkiem, animacją, fotografią i instalacja-mi przestrzennymi.

Anita Kucharczyk

18 19

Poliptyk Ciało moje, 2016, siatka mesh i baner backlit, 230x3056 cm

22 23


Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięk-nych w Warszawie w latach 2011–2016; dyplom z wyróżnieniem dziekańskim w Pracowni Malarstwa II st. kwal. Andrzeja Rysińskiego, prof. ASP, aneks do dyplomu w Pracowni Grafiki Artystycznej prof. Piotra Smolnickiego.

Aleksandra Łatecka

Prace Aleksandry Łateckiej w bezpośredni sposób dotykają problemu określenia przestrzeni w obrazie. Jej propozycję należałoby rozpatrywać w kategoriach analizy przestrzeni obiektu malarskiego, prace bowiem zaistniały na trudnej do określenia granicy tradycyjnego obrazu i rzeźby. Czerpiąc elementy z obu, artystka zbudowała bardzo spójną inter-pretację przestrzeni dużych, efektownych form malarskich, w których tektonika, dynamika i głębia przestrzeni przeczy dwuwymiarowości rozczłonkowanej formy podobrazia. Propozycja, którą tutaj przedstawia w bardzo dużym skró-cie, świadczy o zaskakującej dojrzałości i trafności rozwią-zań formalnych i przemyśleń artystki w dyplomowej pracy.

II st. kwal. Andrzej Rysiński, prof. ASP

bez tytułu, 2016, akryl na desce, 136x200 cm

Katalog wystawyNagroda Artystyczna Siemensa 2016

Akademia Sztuk Pięknych w WarszawieGaleria Salon Akademiiwystawa czynna 12–22.12.2016

Kurator wystawy Michał Borys

ArtyściMagdalena CiemierkiewiczZuzanna Jankowska Anita KucharczykAleksandra Łatecka

Projekt graficzny, skład i łamanieMaciej Januszewski & Sonia Jaszczyńska

© Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie i Autorzy, 2016

WydawcaAkademia Sztuk Pięknych w WarszawieKrakowskie Przedmieście 500-068 Warszawawww.asp.waw.pl

Druk i oprawa Drukarnia Klimiuk, Warszawawww.klimiuk.com.pl

ISBN 978-83-65455-27-7

Nagroda Artystyczna Siemensa 2016 - Polski · jako matryca staje się podłożem finalnej pracy....

Documents

Transcript of Nagroda Artystyczna Siemensa 2016 - Polski · jako matryca staje się podłożem finalnej pracy....