Wernisaż wystawy Michała Brzezińskiego„Antycypacje”

WernisażwystawyMichałaBrzezińskiego„Antycypacje”

Na wystawie przedstawione zostaną prace z lat 2001–2011, będące zapisem procesu badawczegoartysty – ewolucji zainteresowań formalnych (od wideo poprzez Fake Art do interaktywnychobiektów i instalacji, czy mediów bio-digitalnych) i kontynuacji rozwoju linii tematycznej w jegopracach. Od 2000 r. poruszał w swoich pracach problematykę wyłaniania się materii ożywionej znieożywionej, genezy życia i świadomości jako form aktywności elektromagnetycznej strukturbiałkowych. Rozważał relacje percepcji, tożsamości i krajobrazu: mediów, innych form życia,minerałów, pola elektromagnetycznego ziemi i samego ciała podmiotu obserwującego. Jegowielowymiarowa twórczość wideo wchodziła w „romanse” z tematami społecznymi i politycznymi,ale przede wszystkim stanowiła złożoną refleksję i rodzaj medytacji, w której luźno powiązaneelementy tworzyły nowe relacje i znaczenia, stale generowane przez umysł widza. Prowadziło totakże do gry z umysłem odbiorcy, z pamięcią i funkcjonowaniem mózgu. Prace wchodziły w rytmpracy mózgu i za pomocą częstotliwości próbowały ją zmieniać, poszukując somatycznychdoświadczeń estetycznych.Kurator: Ewa Kokot

Wystawa czynna od 23 października do 15 grudnia 2013 r. Podczas wernisażu odbędzie się wykładartysty pt. „EFEKT – DEFEKT – AFEKT, ewolucja paradygmatów w estetyce XX i XXI wieku”,wprowadzający do tematyki jego działań twórczych.

Michał Brzeziński – artysta łączący w swoich działaniach biologiczną materię z systemamiinformatycznymi. Futurolog-kulturoznawca. W swoich pracach wykorzystuje interfejsy medyczne,takie jak USG, GSR, czy EEG do analizowania afektów w celu poszukiwania międzygatunkowegojęzyka. Korzenie jego działań artystycznych tkwią w subkulturach muzycznych oraz w sztuce wideo,którą animował na pułapie dyskursu teoretycznego w latach 2000– 2010. Odwołując się dokonceptualizmu i medialności sztuki, która staje się englobe sztuką wideo, sformułował opisującą tenproces strategię Fake Art, wynikającą z teorii sztuki jako komunikatu.

„W swoich pracach wykraczam poza tradycyjnie ustalone ramy posthumanizmu i transhumanizmu,poszukując odpowiedzi na podstawowe pytania filozoficzne, które zmieniły się wraz z rozwojemtechnologii. Dzisiejszy gatunek ludzki nie może definiować się jak gdyby technologia nie stała sięjego częścią, oraz tak, jakby biotechnologie nie miały zmienić jego podstawowych predyspozycji.Jesteśmy pierwszym gatunkiem, który sam decyduje o własnej ewolucji i pierwszym, który z materiipotrafił stworzyć życie (nie tylko mechaniczne, ale i biologiczne). Człowiek stworzył sztuczną żywąkomórkę, stworzył maszyny, nie tylko wspomagające myślenie człowieka, ale i myślące samodzielnie.Poszukuję takich definicji życia chronionego BIOS, które będą ujmowały rozmaite hybrydyczne formymechaniczno-biologiczne. Tworzę artystyczny język afektywnej komunikacji, między różnymiaktualnie popularnymi formami życia, które do tej pory nie posiadały skonwencjonalizowanychintersubiektywnych kanałów komunikacji”.

Michał Brzeziński