MOTYWY

DZIECKA

Prezentacja w wykonaniu:

Diana Ziejło

Mariola Skrzypek

Krystian Arian

Adrian Turek

Dawid Pełech

Celem naszej prezentacji jest ukazanie kilku motywów dziecka, z którymi często się

spotykamy.

ZAPRASZAMY!!!

Dziecko to bardzo częsty temat w literaturze i sztuce. Motyw ten jest opisywany w różnych kontekstach i formach. Teksty kultury prezentują m.in.: stereotyp wiecznie szczęśliwego dziecka lub jego krzywdę, małego bohatera idealnego lub wręcz przeciwnie – okrutnego człowieka. Dzieci są przedstawiane jako członkowie rodziny lub jako samodzielne, muszące sobie w życiu radzić, istoty. Dzieciństwo jest bardzo ważnym etapem w życiu człowieka. Często szczęśliwe lub przykre chwile z lat wczesnej młodości zostają zapamiętane na całe życie. Niekiedy mają one nawet wpływ na dalsze losy człowieka, a także jego późniejszej rodziny. Bardzo często zdarzają się więc powroty osób dorosłych do dziecięcych lat. Są to podróże w rodzinne strony lub też zwykłe przywoływanie wspomnień – powracanie myślami do dawnych przeżyć.

CO OZNACZA SŁOWO „DZIECKO” ?

Dziecko – w podstawowym znaczeniu młody

człowiek, który nie osiągnął jeszcze pełnej

dojrzałości.

W innym znaczeniu dziecko to także syn lub

córka, niezależnie od jego aktualnego wieku i

stopnia dojrzałości (np. w zdaniu: Tomek jest

dzieckiem Andrzeja i Krystyny.).

JEZUS Najważniejsze dziecko na świecie, centralna

postać religii chrześcijańskiej. W

chrześcijaństwie uznawany

za Boga i człowieka, współistotnego Bogu

Ojcu. Całe jego życie zostało opisane w

Biblii.

Mały Jezus z matką

Zgodnie z przekazem nowotestamentowym Jezus Chrystus

urodził się w żydowskiej rodzinie, jako syn dziewicy Marii

poślubionej Józefowi. Współcześnie narodziny Chrystusa datuje

się na 8–4 rok p.n.e w okresie drugiej świątyni. Za

czasów papieża Jan I (zm. 18 maja 526) zaczęto liczyć naszą

erę od jego urodzenia, jednak według współczesnych nauk mnich,

który dokonał rachuby lat, pomylił się o kilka lat.

Miejsce narodzin według Ewangelii to Betlejem. Zdaniem

niektórych historyków – było to prawdopodobnie Nazaret. Nadano

mu imię Jezus. Józef był z zawodu cieślą budowlanym ,a

według Ewangelii Mateusza i Łukasza potomkiem króla Dawida .

Wedle Ewangelii Mateusza i Łukasza, jedynych pism w Nowym

Testamencie, które zawierają informacje o poczęciu i narodzinach

Jezusa, został on poczęty nie przez Józefa, lecz przez Ducha

Świętego w łonie Marii.

JANKO MUZYKANT

Jednym z najbardziej słynnych dzieci w literaturze polskiej jest Janko Muzykant.

Janko marzył o swoich skrzypkach , lecz bieda nie pozwalała na ich zakup. Był chłopcem zaradnym i pomysłowym –skoro nie mógł mieć prawdziwych ,

zrobił sobie je z gonta i włosia końskiego. Uważam , że Janko to dziecko bardzo wrażliwe i utalentowane.

Nie mógł jednak rozwijać swego talentu , gdyż był bardzo biedny. Był chłopcem prawdomównym i

uczciwym , ponieważ przyznał się do tego ,co zrobił. Nie był złodziejem , pragnął tylko dotknąć

wymarzonych skrzypiec. Wierzył w Boga i pytał przed śmiercią , czy w niebie da mu On prawdziwe

skrzypce.

Chłopiec grający

na skrzypcach,

obraz z około

1630 roku.

„Przyszło to na świat wątłe, słabe.”

„(...) chudy był zawsze i opalony, z brzuchem

wydętym, a zapadłymi policzkami; czuprynę

miał konopną, białą prawie i spadającą na

jasne, wytrzeszczone oczy, patrzące na świat,

jakby w jakąś niezmierną dalekość

wpatrzone.”

„W zimie siadywał za piecem i popłakiwał

cicho z zimna, a czasem z głodu, gdy matula

nie mieli co włożyć ani do pieca, ani do

garnka; latem chodził w koszulinie

przepasanej krajką, i w słomianym

„kapalusie”, spod którego obdartej kani

spoglądał, zadzierając jak ptak głowę do

góry.”

URSZULKA

Urszula Kochanowska z rodziny Kochanowskich (ur. 1575 lub 1576, zm. 1578) –

córka poety Jan Kochanowskiego i Doroty Podlodowskiej, wnuczka Piotra

Kochanowskiego. Według poety, już w wieku dwóch lat przejawiała zdolności poetycko-

literackie, przez co rodzina i przyjaciele Kochanowskiego uznali ją za jego godną

następczynię. Zmarła w wieku dwóch i pół lat, prawdopodobnie na tyfus. Jej śmierć

stanowiła dla Jana Kochanowskiego inspirację do napisania Trenów.

Jan Kochanowski z

Urszulką –

obraz Władysława

Łuszczkiewicza

Tren VI : Ucieszna moja śpiewaczko, Safo

słowieńska, Na którą nie tylko moja cząstka

ziemieńska, Ale i lutnia dziedzicznym prawem

spaść miała, Tęś nadzieję już po sobie

okazowała, Nowe piosnki sobie tworząc, nie

zamykając Ustek nigdy, ale cały dzień

prześpiewając.

Tren VIII: Tyś za wszytki mówiła, za wszytki

śpiewała, Wszytkiś w domu kąciki zawżdy

pobiegała. Nie dopuściłaś nigdy matce sie

frasować Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy

psować, To tego, to owego wdzięcznie

obłapiając I onym swym uciesznym śmiechem

STAŚ I NEL

Byli oni głównymi bohaterami książki Henryka

Sienkiewicza „ W pustyni i w puszczy”.

Najlepsi przyjaciele, jak się potem okazuje

małżeństwo

Porwano ich ale wydostali się. Tułali się po

pustyniach w poszukiwaniu swoich ojców

oraz domu. Wędrowali z okolicznymi

tubylcami, którzy byli również ich

przyjaciółmi.

Staś i Nel

KILKA SŁÓW O KSIĄŻCE „W PUSTYNI I W

PUSZCZY”

„W pustyni i w puszczy” to jedna z najbardziej znanych polskich powieści

przygodowych przeznaczonych dla młodego czytelnika. Zamiarem autora było

stworzenie wciągającej, niezwykłej (ale prawdopodobnej) historii, dziejącej się na

tle afrykańskiej przyrody i obyczajowości.

Główny wątek utworu dotyczy porwania dwójki dzieci przez zwolenników

Mahdiego – przywódcy sudańskiego powstania przeciw egipskiemu rządowi. Po

uwolnieniu się z rąk porywaczy, dzieci przemierzają Afrykę w poszukiwaniu

pomocy, doświadczając wielu ekscytujących przygód. Czytelnik śledzący

przygody Stasia i Nel staje się świadkiem skutków przejęcia władzy przez

Mahdiego, poznaje razem z dziećmi realia życia XIX-wiecznych mieszkańców

Afryki i zachwyca się malowniczymi opisami afrykańskiej przyrody, po równi

fascynującej i niebezpiecznej.

Powieść ma dużą wartość poznawczą. Sienkiewicz, zapalony podróżnik i myśliwy,

stworzył obraz Afryki na podstawie własnych doświadczeń i

obserwacji. Przygody dzieci toczą się w styczności z historycznymi

wydarzeniami – oblężeniem i zdobyciem Chartumu, śmiercią generała Gordona,

przejęciem władzy przez Mahdiego. Czytelnik odnajdzie na kartach powieści

informacje na temat ówczesnego życia

DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI

Dziewczynka z zapałkami – baśń Hansa Christiana Andersena z 1845 roku. Pisarz, który sam wywodził się z niezwykle biednej rodziny, w swojej twórczości

bardzo często nawiązywał do wątku biedy i smutnego życia, zwłaszcza dzieci. Tak jest i w tym opowiadaniu.

Jedno z najbardziej przejmujących przedstawień śmierci człowieka. Śmierci smutnej, bo odchodzi małe, niewinne dziecko. Śmierci niepotrzebnej i

niezrozumiałej, bo przecież to dziecko mogło żyć wiele lat. Jakby rozumiejąc bezsensowność i

okrucieństwo takiego końca, autor próbuje nadać samemu faktowi śmierci nowe znaczenie. Oswoić, znaleźć w nim sens i piękno, uwznioślić, ułatwić

niejako jego pojmowanie.

Ilustracja

autorstwa

Bertalla (II poł.

XIX w.).

WIERSZKiedyś...

bardzo chciałemnapisać wierszlecz nie wiedziałem jeszcze o czymwtedy przyszła mina myśl mała dziewczynkastojąca samotnie pośród ciemnego lasuwokół jedynie jęk wiatrui wielkie płaty śniegutak bardzo sama

i drżąca

Z zimnazbyt smutna i zagubionaby...odszukać...drogę...Przyszedł mi do głowy pewien pomysł.przez ekran komputerapodałem jej...paczkę...Zapałek .

DZIECKO W

MALARSTWIE

Józef Pankiewicz

– Dziewczynka

w czerwonej

sukni

Władysław

Podkowińsk

i – Dzieci w

ogrodzie

Olga Boznańska -

Dziewczynka z

chryzantemami

Stanisław Wyspiański - Dziewczynka

w kapeluszu

Józef Mehoffer –

Dziewczynka

góralska

Antoni

Piotrowski -

Dziewczynka

z kotem

Alfons Karpiński -

Chłopiec

Wojciech

Weiss -

Tadzio

DZIECKO W MUZYCE

Dziś w muzyce możemy dostrzec wiele

motywów dziecka oraz dzieciństwa i dorastania.

Oto kilka przykładów piosenek, które w swoim

brzmieniu mają te motywy:

Tadeusz Nalepa – Niechciane dzieci,

Lenny Valentino – Uwaga! Jedzie tramwaj!,

Eleni – Czas dzieciństwa,

Stare dobre małżeństwo – Dziewczynka z

konwaliami,

Majka Jeżowska – Wszystkie dzieci,

oraz wiele innych piosenek

DZIECKO W FILMIE

KOCHANKOWIE Z KRĘGU POLARNEGO, REŻ.

JULIO MEDEM

Film prezentuje historię Otta i Any. Zakochali się oni w

sobie już jako dzieci. Świadczyć o tym może

symboliczna scena, w której Otto puszcza na wietrze

papierowe samolociki, a jeden z nich łapie Ana.

Przypadkowo ojca chłopca i matkę dziewczynki

również zaczyna łączyć miłość. Otto i Ana stają się

więc jedną rodziną, dorastają razem. Są też

kochankami. Jednak ich szczęście nie trwa wiecznie,

ich drogi się rozchodzą. Film za pomocą

symbolicznych scen pokazuje historię miłości na

przestrzeni kilkunastu lat. Następuje przejście od

dziecięcej miłości do tej dojrzałej.

POWRÓT, REŻ. ANDRIEJ ZWIAGINCEW

Film opowiada o dwóch chłopcach, którzy

wychowywani są przez matkę. Pewnego dnia po

wielu latach do domu wraca ich ojciec. Wkracza

zdecydowanie w życie dorastających synów –

przyjmuje postawę groźnego opiekuna, który ma

nauczyć ich prawdziwego życia. Zabiera ich na

wycieczkę. Jest ona sprawdzianem dla ich

umiejętności, dojrzałości i męskości. Młodszy z braci

zaczyna się buntować przeciwko postępowaniu ojca.

Gdy po dość długiej podróży, docierają na miejsce,

dochodzi do wypadku. Film w bardzo tajemniczy

sposób opowiada historię rosyjskiej rodziny.

Pokazuje uczucia takie jak strach, gniew, bunt czy

INNE PRZYKŁADY FILMOWE :

My, dzieci z dworca Zoo, reż. Uli Edel (dzieci uzależnione od

narkotyków);

Kochankowie mojej mamy, reż. Radosław Piwowarski (chłopiec,

który dba o matkę-alkoholiczkę);

Tajemniczy ogród, reż. Agnieszka Holland (osierocona dziewczynka,

kaleki chłopiec);

Tato, reż. Maciej Ślesicki (walka ojca o przyznanie opieki nad

dzieckiem);

Cztery pokoje, reż. Robert Rodriguez (niesforne dzieci gangstera);

Czekolada, reż. Lasse Hallström (dziewczynka obdarzona matczyną

miłością);

Był sobie chłopiec, reż. Paul Weitz (chłopiec zmieniający życie

mężczyzny);

28 dni później, reż. Danny Boyle (dziewczynka, która traci ojca);

Tajemnica Aleksandry, reż. Rolf de Heer (dzieci odizolowane od

ojca);

Oliver Twist, reż. Roman Polański (chłopiec-sierota).