Udział młodych ludzi w życiu politycznym i społecznym

Dzisiejsze pokolenie młodych Polaków jest pierwszym od dawna, które nie jest obciążone doświadczeniami realnego socjalizmu. W okresie PRL-u nie było szans na budowę społeczeństwa obywatelskiego, gdyż instytucje państwowe jawiły się jako pozbawione politycznej legitymacji. To właśnie młodzi ludzie byli inicjatorami zmian, które doprowadziły do upadku komunizmu w Polsce.

Dziś, w wolnej Polsce podstawą udziału młodych w życiu politycznym Polski nie musi być już protest. Obecnie, gdy demokratycznie wybrana władza wyraża rzeczywistą wolę obywateli, rola polityków i ich wpływ na życie ludzi znacznie rośnie, zaś obywatele mogą wreszcie realnie wpływać na decyzje polityczne.

Wedle badań przeprowadzonych w roku 1997 przez Komitet Badań Naukowych na pytanie „Czy interesujesz się polityką?” 50% badanej grupy młodzieży odpowiedziało twierdząco. Jednakże tylko 31% badanych określiło siebie jako zwolennika jakiegoś ugrupowania. Faktem jest, że większość młodzieży nie interesuje się własnym udziałem w życiu politycznym i nie jest ono brane pod uwagę jako pole samorealizacji, a nawet kariery zawodowej. Dowodem na to są badania przeprowadzone w 1998 roku, wedle których osoby poniżej 40 roku życia stanowiły jedynie 15% polskiej elity politycznej.

Wśród młodzieży powszechne jest przekonanie o tym, że polityka jest czymś „brudnym” oraz o tym, że „wszyscy politycy są tacy sami”. Według wielu młodych ludzi politycy zamiast kierować się dobrem publicznym, kierują się wyłącznie partykularnym interesem własnego ugrupowania politycznego. Scena polityczna postrzegana jest jako niezrozumiała, nieprzejrzysta, o niejasnych i „nieczystych” zasadach gry.

Wynika z tego, że wśród polskiej młodzieży występuje nie brak zainteresowania polityką, lecz dezaprobata sceny politycznej. To ona jest główną przyczyną niskiej aktywności politycznej młodych.

Tymczasem aktywny udział obywateli w życiu politycznym jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania wolnego państwa. Polsce potrzebna jest masowa aktywność w życiu publicznym ludzi

młodych, kompetentnych, przedsiębiorczych, a przede wszystkim uczciwych, potrafiących udźwignąć ciężar reform koniecznych do stworzenia w Polsce społeczeństwa otwartego.

Warto w tym miejscu i w tym czasie zacytować słowa Jana Pawła II, wypowiedziane podczas jego piątej pielgrzymki do ojczyzny w 1997 roku: „Przyszłość Polski zależy od was. Budujcie i umacniajcie na polskiej ziemi <Cywilizację miłości> w życiu osobistym, społecznym, politycznym, w szkołach, uniwersytetach, parafiach, w ogniskach rodzinnych, które kiedyś utworzycie. Nie żałujcie na ten cel młodzieńczego entuzjazmu, wysiłku ani ofiary.”

Konieczność zmiany postawy młodzieży w kierunku zainteresowania udziałem w życiu publicznym wymaga poddania pod dyskusję dwóch zagadnień.

Pierwsze związane jest z budowaniem właściwych wzorów przez ludzi uprawiających aktywność polityczną. Posiadanie autorytetów wśród elit politycznych przez młodych ludzi będzie sprzyjać rozwojowi ich zainteresowań sprawami publicznymi. Dlatego szczególnie istotny jest autorytet władzy. Politycy powinni traktować swój zawód jako rzeczywistą służbę publiczną, a odpowiednio funkcjonujące instytucje władzy wspierać autorytety osobowe ludzi władzy.

Drugim czynnikiem mającym wpływ na zwiększenie aktywności politycznej młodzieży powinno być wspieranie przez rządzących inicjatyw obywatelskich. Zaangażowanie w organizacjach młodzieżowych, charytatywnych, religijnych, klubach sportowych, kołach naukowych i zainteresowań, często jest pozytywnie skorelowane z działalnością polityczną. Osoby będące już członkami organizacji formalnych są bardziej skłonne do podejmowania działania w kolejnych stowarzyszeniach i instytucjach. Są one bardzo zaangażowane w życie społeczne, a także polityczne. Tak więc władza powinna aktywnie wspierać wszelkiego rodzaju inicjatywy społeczne, szczególnie ludzi młodych, budując w ten sposób społeczeństwo obywatelskie.

Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej, a także przedstawiciele władzy wykonawczej powinni czynić wszystko, by poprawić autorytet władzy, oraz wspierać młodych ludzi, którzy będą chcieli wziąć czynny udział w życiu politycznym.