MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian Bach …

MIĘDZYNARODOWY

FESTIWAL ORGANOWY

Johann Sebastian Bach

2019

BAZYLIKA KATEDRALNA W ŁOWICZU

Łowicz, Stary Rynek 24/30

2 lipca – 27 sierpnia

Organizator Festiwalu

WARSZAWSKIE TOWARZYSTWO MUZYCZNE

im. Stanisława Moniuszki – rok założenia 1871

[logo]

Prezes WTM - Anna Malewicz-Madey

Dyrektor WTM - Andrzej Mrowiec

Kierownictwo artystyczne Festiwalu - prof. dr hab. Wiktor Łyjak

Projekt współfinansuje m. st. Warszawa

[logo]

Sponsorzy Festiwalu: Burmistrz Miasta Łowicza

LOTOS [logo]

Łowicka edycja Festiwalu odbywa się pod patronatem honorowym

Jego Ekscelencji Biskupa Prof. dr. hab. Andrzeja Dziuby

Współpraca z Organizatorem Festiwalu BAZYLIKA KATEDRALNA W ŁOWICZU

Ksiądz Kanonik Robert Kwatek - Proboszcz

La chiave di volta

Łowicki Ośrodek Kultury

Łowickie Towarzystwo Muzyczne im. Mikołaja Zieleńskiego

Patronat medialny Radio Victoria w Łowiczu [logo]

Ksiądz Piotr Krzyszkowski – Dyrektor

Patronat medialny: portal internetowy lowicz24.eu

informacja: WARSZAWSKIE TOWARZYSTWO MUZYCZNE im. Stanisława Moniuszki

02-511 Warszawa, ul. Morskie Oko 2

tel./fax 849 56 51, 509 019 934, e-mail: [email protected]

KALENDARZ KONCERTÓW

2 lipca (wtorek), godz. 19.30

Bazylika Katedralna w Łowiczu

ANNA LUBAŃSKA - mezzosopran

WIKTOR ŁYJAK - organy

3 lipca (środa), godz. 20.00

Kościół Ojców Franciszkanów w Warszawie

http://lowicz24.eu/

mailto:[email protected]



JOSEF STILL (Niemcy) - organy





LORETO ARAMENDI (Hiszpania) - organy





KRZYSZTOF JAKOWICZ - skrzypce

KRZYSZTOF MAROSEK - organy





MAREK VRÁBEL (Słowacja) - organy



6 sierpnia (wtorek), godz. 19.30


KAROL GOŁĘBIOWSKI - organy

7 sierpnia (środa), godz. 20.00




STEFANO BERTULETTI (Włochy) - organy





JEAN-BAPTISTE DUPONT (Francja) - organy





ROMAN GRYŃ - trąbka

BOGDAN NARLOCH - organy



KONCERT INAUGURACYJNY 2 lipca (wtorek), godz. 19.30




ANNA LUBAŃSKA - mezzosopran

WIKTOR ŁYJAK - organy

PROGRAM:

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

- Toccata, Adagio i fuga C-dur BWV 564

Antonin Leopold Dvořák (1841-1904)

- Pieśni biblijne op. 99

1. Oblak a mrákota jest vůkol Nĕho

2. Skrýše má a paveza má Ty jsi, na slovo Tvé

3. Slyš, ó Bože! slyš modlitbu mou

4. Hospodin jest můj pastýř

5. Bože! Bože! Piseň novou zpivati budu

6. Slyš, ó Bože, voláni mé

7. Při řekách babylonských

8. Popatřiž na mne a smiluj se nade mnou

9. Pozdvihuji oči svých k horám

10. Zpivejte Hospodinu piseň novou

Johann Sebastian Bach - Toccata i fuga F-dur BWV 540

ANNA LUBAŃSKA mezzosopran, ukończyła z wyróżnieniem warszawską Akademię Muzyczną

w klasie Krystyny Szostek-Radkowej. Jest laureatką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im.

Ady Sari, gdzie otrzymała I nagrodę i trzy wyróżnienia: za najlepsze wykonanie pieśni francuskiej i

utworu W.A. Mozarta, a także za najlepsze wykonanie utworu W. Lutosławskiego. Już podczas

ostatniego roku studiów zaczęła występować na warszawskiej scenie operowej, z którą związana

jest do dzisiaj.

Na scenie Teatru Wielkiego debiutowała jako Blumenmadchen w Parsifalu R. Wagnera.

Rozległy talent, temperament i zdolności aktorskie oraz różnorodny repertuar, czynią z niej jedną z

najbardziej wszechstronnych współczesnych polskich śpiewaczek, zdolnych z równym

powodzeniem wykonywać role tragiczne, a także partie o lżejszym charakterze.

Do najważniejszych ról w jej repertuarze, które wykonywała na deskach Teatru Wielkiego

Opery Narodowej, należą: Księżniczka Eboli w Don Carlos, Amneris w Aidzie i Fenena w Nabucco

G. Verdiego, a także Herodiada w Salome R. Straussa, Jadwiga w Strasznym Dworze S.

Moniuszki, Matka Ubu w Ubu Rex K. Pendereckiego, Olga w Eugeniuszu Onieginie P.

Czajkowskiego, Suzuki w Madama Butterfly G. Pucciniego, Cześnikowa w Strasznym Dworze S.

Moniuszki i Ortruda w Lohengrinie R. Wagnera.

Poza wymienionymi rolami, artystka ma w swoim repertuarze i chętnie śpiewa partie

Azzuceny w Trubadurze G. Verdiego, Fryki w Pierścieniu Nibelunga R. Wagnera, Santuzzy w

Cavallerii Rusticana P. Mascagniego, Carmen w Carmen G. Bizeta i wiele innych.

Jest cenioną interpretatorką pieśni. Jej repertuar obejmuje bardzo liczne utwory w języku

niemieckim, francuskim, polskim, włoskim, hiszpańskim, czeskim, rosyjskim, jidysz i angielskim,

takich kompozytorów jak: F. Schubert, R. Schumann, J. Brahms, R. Strauss, H. Wolf, A.

Schönberg, G. Mahler, S. Moniuszko, M. Karłowicz, K. Szymanowski, F. Poulenc, H. Berlioz, G.

Fauré, C. Debussy, M. Ravel, M. de Falla, P. Czajkowski, D. Szostakowicz.

Artystka często występuje w repertuarze oratoryjno-kantatowym. Do najważniejszych z tego

gatunku należą partie w: Symfonii Dramatycznej Romeo i Julia H. Berlioza, III Symfonii Pieśń o

Nocy K. Szymanowskiego, Mesjaszu G.F. Händla, Siedmiu Bramach Jerozolimy K. Pendereckiego,

Missa pro Pace W. Kilara, liczne opracowania Stabat Mater, m.in. takich kompozytorów, jak A.

Dvořák, K. Szymanowski, G.B. Pergolesi, G.A. Rossini, Requiem w opracowaniu W.A. Mozarta,

G. Verdiego, V. Silvestrova i A. Dvořáka, a także Missa Solemnis i IX Symfonia L. van Beethovena,

Msza Koronacyjna W.A. Mozarta, Magnificat, Pasja według Św. Mateusza i Pasja według Św.

Jana oraz Wielka Msza h-moll J.S. Bacha i jego liczne kantaty.

Od 1993 roku jest stale związana z Teatrem Wielkim Operą Narodową i z tym zespołem

występowała między innymi na scenie Moskiewskiego Teatru Bolszoj, na Festiwalu Operowym w

Wiesbaden, na Festiwalu Afrodyty na Cyprze. Niezależnie od tego śpiewała na scenach operowych

i estradach w Japonii, Norwegii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Belgii, Francji, Rosji, Monako,

Hongkongu. W Polsce gościła między innymi na estradach filharmonicznych Warszawy, Krakowa,

Katowic, Wrocławia i Bydgoszczy. Współpracowała też z Operą Poznańską, Operą Krakowską,

Operą Śląską. Gościła na Festiwalu Wratislavia Cantans, Wielkanocnym Festiwalu L. van

Beethovena oraz na Warszawskiej Jesieni i Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym im.

Krystyny Jamroz.

Jest zapraszana do jury konkursów wokalnych.

WIKTOR ŁYJAK ur. w Skierniewicach, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w

Warszawie, w klasie organów prof. Joachima Grubicha. Koncertował w kraju (m.in. festiwale: we

Fromborku, w Kamieniu Pomorskim, Koszalinie, Oliwie, w synagodze warszawskiej, gdzie 3

lutego 1994 r. wykonał jedyny recital organowy w historii tego miejsca) oraz za granicą: w Austrii,

Belgii, na Białorusi, w Bułgarii, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, we Francji, w Hiszpanii,

Holandii, Korei Płd., na Litwie, w Luksemburgu, Norwegii, Niemczech, Rosji, na Słowacji, w

Szwajcarii, Szwecji, Turcji, na Ukrainie i we Włoszech. Dokonał nagrań dla Polskiego Radia (m.in.

dzieł J. Brahmsa, A. Freyera, utworów z tabulatur polskich XVI-XVIII w.). Utrwalił swe

interpretacje, w tym z solistami i na fisharmonii, na kilkunastu płytach kompaktowych wydanych w

Anglii, Belgii, Korei Płd. i w Polsce.

Jako jedyny polski organista posiada Złotą Płytę (1999 r.) i Platynową Płytę (obecnie jest to

równowartość Podwójnej Platynowej Płyty) przyznaną w 2000 r. za CD z utworami J.S. Bacha.

Jego nagranie CD z dziełami Augusta Freyera uznane zostało przez miesięcznik „Muzyka 21” za

płytę miesiąca we wrześniu 2004 roku. Ma w repertuarze wszystkie dzieła organowe J.S. Bacha, J.

Brahmsa, A. Freyera, C. Francka, F. Mendelssohna-Bartholdy’ego i W.A. Mozarta, a także

wszystkie koncerty organowe J.F. Händla i J. Haydna. Zasiada w jury konkursów krajowych i

zagranicznych.

Jest doktorem nauk humanistycznych Polskiej Akademii Nauk w zakresie Historii - nauki o

sztuce (2002). Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauki o sztuce

uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim. Jako profesor wykłada na Uniwersytecie Jana

Kochanowskiego w Kielcach, gdzie kieruje Zakładem Historii, Teorii i Edukacji Muzycznej.

Opublikował ponad sto pięćdziesiąt artykułów i książek z zakresu dziejów budownictwa

organowego, historii muzyki polskiej i historii, m.in. jest autorem prac: Organy na Mazowszu (I

nagroda Generalnego Konserwatora Zabytków 2006), Organy w kościołach ewangelickich w

Królestwie Polskim w latach 1815-1864, Organy na Mazowszu (tom II) oraz hasła o polskich

organach w znanej encyklopedii Die Musik Geschichte und Gegenwart. Dla Telewizji Polonia

zrealizował cykl programów ARS ORGANI traktujących o dawnych organach w Polsce.

Jako ekspert w zakresie zabytków techniki bierze udział w pracach związanych z

rekonstrukcjami zabytkowych organów i konsultuje projekty powstających współcześnie

instrumentów. Będąc Rzeczoznawcą Ministra Kultury i Sztuki, ekspertem Stowarzyszenia

Konserwatorów Zabytków, działa także na Białorusi, Litwie i Ukrainie. Przewodniczy Radzie

Naukowej Muzeum Historycznego Skierniewic.

Wiktor Łyjak, związany od lat z Warszawą, był organizatorem letnich koncertów

organowych w kościele Św. Krzyża, a w latach 1976-1983 pełnił tam obowiązki organisty, a od

początku, przez trzy i pół roku grał podczas mszy transmitowanych przez Polskie Radio. Przeszło

trzydzieści lat, do 2015 roku był tytularnym organistą Kościoła Prokatedralnego (Seminaryjnego).

Kieruje Międzynarodowym Festiwalem Organowym „Johann Sebastian Bach”,

organizowanym przez Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, w którym jest członkiem Zarządu.





JOSEF STILL (Niemcy) - organy

PROGRAM:

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847)

- Grave z II Sonaty c-moll op. 65/2


- Fuga Es-dur BWV 552

Johann Sebastian Bach

- chorał Schmücke dich, o liebe Seele BWV 654

- Preludium i fuga a-moll BWV 543 - Passacaglia i fuga c-moll BWV 582

- III część z Pastorale BWV 590

- Toccata i fuga d-moll BWV 565 JOSEF STILL, ur. w 1959 r. w Deggendorf nad Dunajem. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej

w Monachium na kierunku Kościelna muzyka katolicka i koncertowa u profesora Gerharda Weinbergera i

Franza Lehrndorfera. Odbył specjalizację koncertową na klawesynie u prof. Hedwiga Bilgrama.

Od 1983 do 1993 roku pracował jako muzyk kościelny i kantor dekanalny w kościele Św. Jana

Chrzciciela w Neu-Ulm. Od 1994 roku jest organistą katedry biskupiej w Trewirze i doradcą w sprawach

budowy i napraw organów w Diecezji Trewirskiej.

Koncertuje jako organista i klawesynista. Nagrywa dla telewizji i radia. Wydał wiele płyt CD, m.in.

trzy z utworami Maxa Regera (NAXOS Records).

Program dzisiejszego koncertu jest nieco skróconą wersją recitalu zagranego w dniu 6 sierpnia 1840

roku w kościele Św. Tomasza w Lipsku przez Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego.





LORETO ARAMENDI (Hiszpania) - organy

PROGRAM: Dietrich Buxtehude (1637-1707)

- Toccata BUX WV 156 Johann Sebastian Bach (1685-1750)

- I Sonata Es-dur BWV 525

[Allegro] - Adagio - Allegro

Jehan Alain (1911-1940) - Litanies

Ferenc Liszt (1811-1886) - Funérailles (Harmonies poétiques et religieuses -1849) transkrypcja na organy Louis Robilliard

Camille Saint-Saëns (1835-1921)

- Danse macabre transkrypcja na organy L. Robilliard

Arvo Pärt (1935)

- Pari Intervalo

Charles Tournemire (1870-1939)

- Choral Improvisation Victimae Paschali

LORETO ARAMENDI jest tytularną organistką bazyliki Santa Maria del Coro w San Sebastian w Hiszpanii,

gdzie gra na organach światowej sławy firmy Cavaillé-Coll z 1863 roku.

Odbyła studia w licznych konserwatoriach, głównie we Francji: Conservatoire National Régional w

Bayonne, Conservatoire National Supérieur w Lyonie, Conservatoire National Supérieur w Paryżu. Prócz

studiów z zakresu organów i klawesynu ukończyła także klasę fortepianu w Barcelonie.

Loreto Aramendi koncertuje na całym świecie, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Japonii,

Argentynie, Rosji oraz większości krajów Europy. Występowała w takich prestiżowych miejscach, jak Opera

City Hall w Tokio, w Auditorio Nacional w Madrycie w ramach Bach-Vermut, w katedrze Notre Dame w

Paryżu, Hallgrímskikja w Rejkjaviku, katedrze Św. Patryka w Nowym Jorku.

Nagrała liczne płyty, m.in. w 2015 roku na organach Cavaillé-Coll w bazylice Santa Maria del Coro w

San Sebastian dzieła C. Francka, F. Liszta, J. Brahmsa i Ch. Tournemire’a, za co została wyróżniona czterema

gwiazdkami magazynu „Choir & Organ” oraz otrzymała znakomitą recenzję w periodyku Sydney Organ

Journal. Równie entuzjastyczne recenzje dostała jej płyta wydana w 2017 roku, zarejestrowana na organach

Cavaillé-Coll w opactwie Saint Ouen w Rouen, gdzie zarejestrowała transkrypcje utworów autorstwa Louisa

Robilliarda.

Zajmuje się także w budownictwie organowym i od 2014 roku konsultuje renowacje instrumentów

we Francji i w Hiszpanii.

Współpracuje z orkiestrą symfoniczną Euskadi, z którą nagrała dwie płyty. Obecnie wykłada w

konserwatorium w San Sebastian.





KRZYSZTOF JAKOWICZ - skrzypce

KRZYSZTOF MAROSEK - organy

PROGRAM:


- Preludium i fuga Es-dur BWV 552

- I Partita h-moll BWV 1002

Allemande - Double (Presto) - Sarabande - Double - Tempo di Bourrée - Double

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)

- Andante F-dur KV 616

Stanisław Moniuszko (1819-1872)

- Za umarłych

Johann Sebastian Bach - Chaconne z II Partity d-moll BWV 1004 (na życzenie publiczności)

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847) - VI Sonata d-moll na temat chorału Vater unser im Himmelreich op. 65/6

Choral - Andante sostenuto - Allegro molto - Fuga (Sostenuto e legato) - Finale (Andante)

KRZYSZTOF JAKOWICZ, wybitny polski skrzypek, szczególnie ceniony przez Witolda Lutosławskiego,

któremu Wielki Kompozytor powierzył polskie prawykonanie wszystkich swoich utworów skrzypcowych

(Łańcuch II, Partita w wersji z orkiestrą, Subito - ostatnie dzieło mistrza). Na zaproszenie Mistrza wykonywał

dzieła kompozytora pod jego batutą w ważnych centrach muzycznych świata.

Krzysztof Jakowicz ukończył z odznaczeniem studia wiolinistyczne pod kierunkiem takich mistrzów,

jak prof. Tadeusz Wroński, Josef Gingold, Eugenia Umińska, Janus Starker, Henryk Szeryng. Jest laureatem I

nagrody Konkursu im. E. Ysaÿe’a w Warszawie (1959) oraz nagrody specjalnej ufundowanej przez Henryka

Szerynga na IV Międzynarodowym Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1962). Artystę

wielokrotnie zapraszano do udziału w festiwalach o światowej renomie, takich jak Warszawska Jesień,

Edynburg Festiwal, Berliner Festspiele, Festiwal w Starym Krakowie, London City Festival, festiwal w

Bregenz, Schleswig-Holstein Festival. Występuje ze sławnymi orkiestrami, m.in. English Chamber Orchestra,

Filharmonia Izraelska, Wiener Symphoniker, BBC Scotish Orchestra, Orchestre National de France,

Filharmonia Narodowa, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Filharmonia w Oslo, Orquesta National de España,

Polska Orkiestra Kameralna, Orkiestra „Amadeus”. Był solistą na licznych tournée zagranicznych większości

polskich orkiestr - z Filharmonią Narodową, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovią, NOSPR, z

Filharmoniami: Łódzką, Wrocławską, Śląską, Krakowską, Bydgoską, Orkiestrą „Amadeus” i innymi.

Współpracuje ze wszystkimi wybitnymi dyrygentami polskimi, a także z artystami tej miary, co Jiři

Belohlavek, Riccardo Chailly, Leopold Hager, Chikara Imamura, Pinchas Steinberg, Michael Tabachnik czy

Takuo Yuasa. Przez dwa lata był pierwszym skrzypkiem słynnego Kwintetu Warszawskiego.

Od kilkunastu lat tworzy duet skrzypcowy ze swoim synem Jakubem Jakowiczem. Współpracuje

także z innymi wybitnymi artystami różnych generacji, m.in. Joanną Bocheńską, Krystyną Borucińską,

Bronisławem Gimplem, Krzysztofem Jabłońskim, Stefanem Kamasą, Mischą Kozłowskim, Krzysztofem

Maroskiem, Waldemarem Malickim, Robertem Morawskim, Tomaszem Strahlem, Tsuyoshi Tsutsumi,

Marcinem Zdunikiem.

Otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, w tym nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za

wielokrotne wykonania muzyki współczesnej (w wielu przypadkach jemu dedykowanej), nagrodę

Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków „Orfeusz” (1986) za najlepsze wykonanie utworu polskiego

kompozytora na „Warszawskiej Jesieni” oraz nagrodę krytyków francuskich „Diapazon d’Or” (1989) za

Łańcuch II Witolda Lutosławskiego. Nagranie Partity Lutosławskiego zostało ukoronowane Fryderykiem ‘96.

Artysta jest także laureatem licznych nagród państwowych.

Jest emerytowanym profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w

Warszawie oraz visiting professor w Soai Uniwersity w Osace (Japonia).

Dokonał wielu nagrań dla firm polskich i zagranicznych, takich jak EMI, Angel, Le Chant du Monde,

Riikonsert, Polskie Nagrania, DUX. W dorobku ma m.in. cztery płyty z koncertami W.A. Mozarta (Orkiestra

Kameralna Filharmonii Narodowej, dyr. K. Teutsch), Pory Roku A. Vivaldiego (Polska Orkiestra Kameralna,

dyr. J. Maksymiuk), koncerty J. Brahmsa (dyr. M. Pijarowski), sonaty G. Fauré’go i C. Francka, polskie

miniatury, utwory F. Kreislera i G. Gershwina, III Koncert G. Bacewicz. Na innej płycie CD Krzysztof Jakowicz

prezentuje 15 różnych polskich skrzypiec (od Groblicza do instrumentów współczesnych), grając 15 różnych

kompozycji polskich kompozytorów. W 2012 r. nagrał dla MTJ sześć Sonat i Partit na skrzypce solo J.S.

Bacha.

Zapraszany jest często do uczestnictwa w pracach jury krajowych i zagranicznych konkursów, takich

jak np. Konkurs im. N. Paganiniego w Genui, Konkurs im. Tadeusza Wrońskiego w Warszawie, Konkurs im.

H. Wieniawskiego w Poznaniu, Konkurs im. C. Nielsena w Odense (Dania) czy Konkurs im. K.

Szymanowskiego w Łodzi.

Krzysztof Jakowicz uważany jest za „skrzypcowego prawnuka” Henryka Wieniawskiego. Gra na

skrzypcach włoskich podarowanych mu przez jego Mistrza, prof. Tadeusza Wrońskiego.

Wybrane opinie o Artyście:

New York Times - „Tytan skrzypiec”,

Haller Kreisblatt - „Polski Menuhin - fascynujące przeżycie”,

Witold Lutosławski - „niezrównane wykonanie Łańcucha 2”,

Prof. Josef Gingold o koncertach Mozarta - „Styl, muzykalność, dźwięk - najwyższej

próby”. KRZYSZTOF MAROSEK otrzymał w 1983 roku dyplom ukończenia Akademii Muzycznej im. F. Chopina w

Warszawie, a w roku 1986 studiował w Summer Academy in Haarlem (Holandia).

Koncertował na najważniejszych festiwalach krajowych, m.in. w Kamieniu Pomorskim, Leżajsku,

Słupsku, Szczecinie, Koszalinie, Łodzi, Toruniu, Włocławku, Legnicy, Katowicach, Kazimierzu Dolnym, a także

w wielu krajach Europy.

Od 1982 roku, przez wiele lat, razem z instrumentalistami Filharmonii Narodowej w Warszawie

współtworzył zespół kameralny w składzie dwoje skrzypiec i basso continuo (organy). Kwartet występował

na wielu festiwalach krajowych i zagranicznych.

Od 1983 roku nawiązał stałą współpracę z Warszawską Operą Kameralną. Wraz z nią brał udział w

koncertach w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech, Austrii, Francji, Libanie, Rosji, we Włoszech. Grał

koncerty solowe, kameralne, oratoryjne, wykonywał partie organowe basso continuo w operach

barokowych, pasjach, oratoriach, kantatach. Występował na wielu festiwalach, między innymi Ad hymnos

ad cantus - Muzyka Staropolska w Zabytkach Warszawy (wiele prawykonań dawnej muzyki polskiej),

Festiwalu Oper Barokowych, Festiwalu Claudia Monteverdiego, a także w odbywającym się obecnie, od

wielu lat, Festiwalu Mozartowskim.

W 1988 roku razem z zespołem Warszawskiej Opery Kameralnej wziął udział w prawykonaniu Pasji

Giovaniego Paisiella na Międzynarodowym Festiwalu MIDEM w Cannes, co było połączone z promocją

nagrania tego dzieła.

Koncertował również na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień (M.

Kagel, Z. Penherski), a w ostatnich latach brał udział w prawykonaniach przedstawień oper kameralnych XX i

XXI wieku, takich kompozytorów jak B. Britten, V. Ullmann, J. Koffler czy E. Pałłasz.

Równocześnie występował z wieloma zespołami filharmonicznymi, m.in. Filharmonii Narodowej

(orkiestra symfoniczna i kameralna), Śląskiej, Łódzkiej, Kaliskiej, pod batutą tak znanych dyrygentów, jak

Antoni Wit, Kazimierz Kord, Tadeusz Strugała.

Dwukrotnie koncertował na Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach: w 2010

roku - jubileuszowym Roku Chopinowskim oraz w 2013 roku - w części solowej i kameralnej wspólnie z

maestro Krzysztofem Jakowiczem.

W grudniu 2013 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie pod kierunkiem Valerego Gergeva wziął

udział w premierze nowej inscenizacji Jolanty Piotra Czajkowskiego i Zamku Sinobrodego Beli Bartoka w

reżyserii Mariusza Trelińskiego.

Koncertował w kraju i za granicą, a także dokonał nagrań z Zespołem Instrumentów Dawnych

Musicae Antiquae Collegium Varsoviense pod kierunkiem Władysława Kłosiewicza.

Corocznie uczestniczy w Międzynarodowym Festiwalu Organowym Johann Sebastian Bach,

poprzednio w warszawskim Kościele Seminaryjnym, a obecnie w kościele Ojców Franciszkanów w

Warszawie i w Katedrze w Łowiczu.

Od kilku lat gra koncerty z jednym z najwybitniejszych polskich skrzypków - Krzysztofem

Jakowiczem.

Od 1984 roku jest pedagogiem warszawskiej uczelni muzycznej, a we wrześniu 2014 roku otrzymał

tytuł doktora habilitowanego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.





MAREK VRÁBEL (Słowacja) - organy

PROGRAM:


-Toccata i fuga F dur BWV 540 - chorał Liebster Jesu, wird sind hier BWV 731 - Duetto I BWV 802

- Duetto II BWV 803

- Duetto III BWV 804

- Duetto IV BWV 805

- chorał Vater unser im Himmelreich BWV 683

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847) - VI Sonata d-moll na temat chorału Vater unser im Himmelreich op. 65/6

Choral - Andante sostenuto - Allegro molto - Fuga (Sostenuto e legato) - Finale (Andante)

Alexandre Pierre François Boëly (1785-1858)

- Offertoire pour le jour de Pȃque, op. 38, nr 10

MAREK VRÁBEL, ur. 1973, należy do najznakomitszych młodych przedstwicieli słowackiej

sztuki interpretacji organowej. Uczył się gry na fortepianie w koszyckim konserwatorium, po czym

studiował organy w klasie prof. Jána Vladimira Michalko, w Wyższej Szkole Muzycznej w

Bratysławie. Uczelnię tę ukończył w 1998 roku. Uczestniczył w licznych kursach interpretacji

organowej, u Jeana Guillou, Susan Landale i Reitze Smitza. Odbył studia doktoranckie pod

kierunkiem Ivana Sokola i J.V. Michalko. Ma na swoim koncie krajowe i międzynarodowe dyplomy z festiwali i konkursów, z których

najważniejsze, to nagrody za interpretacje dzieł Johanna Sebastiana Bacha, Fra Angelica, za

popularyzację kościelnej muzyki słowackiej oraz za popularyzację słowackiej muzyki organowej, w

kraju i za granicą.

Występował jako solista z Filharmonią Koszycką pod dyrekcją Bystrika Režucha, Petra

Macuru i Mariána Vacha, z Miejską Orkiestrą w Żylinie z Dušanem Stankowským, ze Słowacką

Filharmonią pod dyrekcją Ondreja Lenárda, Vladimíra Válka, Petra Feranca, Emmanuela Villauma

i Petra Altrichtera.

Na Słowacji i za granicą wykonał przeszło 170 recitali, w 19 europejskich i azjatyckich

krajach, na różnych prestiżowych festiwalach (Brno, Braszów, Budapeszt, Bukareszt. Caen,

Frankfurt nad Menem, Helsinki, Katowice, Kiszyniów, Kraków, Lahti, Lublana, Lublin,

Monachium, Praga, Sybin, Sztokholm, Tampere, Taszkient, Warszawa, Wiedeń). Jako kameralista współpracuje z artystami ze Słowacji i z zagranicy. Nagrał osiem płyt

kompaktowych, w tym improwizacje oraz utwory Štefana Németha-Šamorínskeho, zarejestrowane

m.in. przez RTVS, ČT, MSP Records, Inedita Austria, Diskant. Zajmuje się także publicystyką. Był pierwszym wykonawcą dedykowanych mu utworów, m.in. autorstwa: Ľuboša Bernátha,

Petra Breinera, Ivana Hrušovského, Víťazoslava Kubičku, Milana Nováka, Marka Piačeka. W

ramach koncertów doktoranckich zrealizował słowackie premiery dzieł Petra Ebena.

Zasiada w radzie bratysławskiego festiwalu organowego. W miejscowym kościelnym

konserwatorium od 1997 roku uczy gry organowej, jest też wykładowcą tamtejszej Wyższej Szkoły

Muzycznej. Zasiada w jury międzynarodowych konkursów organowych (Czechy, Polska). Jego

studenci zobywają międzynarodowe laury.





KAROL GOŁĘBIOWSKI - organy

PROGRAM: Nicolaus Bruhns (1665-1697)

- Wielkie Preludium e-moll

Dietrich Buxtehude (1637-1707)

- Passacaglia d-moll

Antonio Vivaldi (1678-1741)

- Koncert D-dur RV 93 (transkrypcja na organy solo - Piotr Grinholc)

Allegro giusto - Largo - Allegro


- Partita Sei gegrüßet, Jesu gütig BWV 768

- Preludium i fuga D-dur BWV 532

KAROL GOŁĘBIOWSKI ur. w Warszawie, studiował pod kierunkiem Joachima Grubicha

(PWSM w Warszawie), Lionela Rogga (Konserwatorium w Genewie) i Hermana Verschraegena

(Królewskie Konserwatorium w Brukseli), uzyskując najwyższe odznaczenia w swojej

specjalności.

Jest laureatem międzynarodowych konkursów organowych w Monachium, Norymberdze,

Brugge, Speyer i w Rzymie, co pozwoliło mu zdobyć międzynarodową reputację i stało się

początkiem aktywnej kariery solistycznej. Artysta koncertował w najbardziej renomowanych salach

koncertowych i świątyniach w kraju, w niemal wszystkich krajach europejskich, w USA i na

Bliskim Wschodzie, biorąc udział w wielu prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in.: Al Bustan

(Bejrut), Bergen Festival, Berliner Festwoche, Besançon, Festiwal Flandryjski, a także w takich

ośrodkach, jak Antwerpia, Arona, Brno, Bruges, Bruksela, Gandawa, Genewa, Hamburg, Helsinki,

Jerozolima, Kijów, Kopenhaga, Londyn, Lozanna, Lucerna, Magadino, Marsylia, Monachium,

Monaco, Moskwa, Nicea, Norymberga, Oslo, Paryż, Petersburg, Praga, Rouen, Rzym, Sorø, St.

Maximin, Sztokholm, Stuttgart, Tulon, Turyn, Wiedeń, Wilno, Zurich.

Karol Gołębiowski dokonał licznych nagrań płytowych i archiwalnych dla wielu

europejskich wydawców i rozgłośni, takich jak Autographe, BRT, Decca, Dux, EMI, Harmonia

Mundi, Pavane, Polskie Nagrania, RTBF, RTL, Veriton, RTV Suisse Romande, SDR, Selene,

Wifon, ZDF. Jego bogata dyskografia zawiera ponad 50 tytułów, wśród których znajdują się m.in.:

Die Kunst der Fuge oraz wszystkie dzieła organowe J.S. Bacha, J. Brahmsa i W.A. Mozarta, a także

utwory J. Alaina, D. Buxtehudego, N. Bruhnsa, N. de Grignego, C. Francka, A. Guilmanta, F.

Liszta, O. Messiaena, J. Reubkego, M. Regera, L. Vierna, Ch.-M. Widora i wielu innych.

Mieszkający od 1981 roku w Brukseli artysta był w latach 1991-2008 dyrektorem

artystycznym i współzałożycielem Europejskiego Festiwalu Organowego.

Od 2010 roku współpracuje z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie

prowadzi klasę organów w Instytucie Edukacji Muzycznej. W 2012 roku otrzymał stopień doktora,

a w grudniu 2016 - doktora habilitowanego sztuk muzycznych. W 2018 roku został profesorem

Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.





STEFANO BERTULETTI (Włochy) - organy

PROGRAM: Johann Gottfried Walther (1684-1748) - Concerto del Sig. Vivaldi w transkrypcji na organy LV 133

Allegro - Adagio - Allegro Johann Sebastian Bach (1685-1750)

- Wachet auf, ruft uns die Stimme BWV 645 - Valet will ich dir geben BWV 736 - Nun komm der Heiden Heiland BWV 659 - Praeludium i fuga D-dur BWV 532 Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809-1847) - VI Sonata d-moll na temat chorału Vater unser im Himmelreich op. 65/6

Choral - Andante sostenuto - Allegro molto - Fuga (Sostenuto e legato) - Finale (Andante) Johann Sebastian Bach

- Fantazja i fuga g-moll BWV 542

STEFANO BERTULETTI studiował w Instytucie Muzyki Sakralnej w Bergamo. Jest laureatem I

nagrody w dziedzinie muzyki organowej w konserwatorium Gaetano Dionizetti w Bergamo. Jego

mistrzami byli m.in. H. Vogel, M. Marcon, L.F. Tagliavini, R. Jaud, J.L.G. Uriol, B. Leighton, C.

Stembridge. Występuje przede wszystkim jako solista biorąc udział w renomowanych festiwalach,

ale koncertuje także z zespołami kameralnymi i chórami we Włoszech, Francji, Szwajcarii,

Niemczech, Stanach Zjednoczonych. Obecnie jest tytularnym organistą kościoła Santo Cuore

Bonato Sotto Bergamo. Do 2012 roku był wykładowcą Wyższej Szkoły Muzycznej Santa Cecilia w

Bergamo.

Stefano Bertuletti jest też aktywnym kompozytorem. Jego utwory publikują europejskie

wydawnictwa muzyczne, takie jak: Edizioni Carrara, Armelin, Rugginenti, Delatour France,

Bajard-Nizet i Dr. Butz Musikverlag. Kompozycje te znajdują się w repertuarze znanych muzyków:

Juan Paradell Solè, Massimo Nosetti, Marie Agnès Grall-Menet, Alessandro Bianchi, Hans Uwe

Fiel Hielscher i Martin Setchell.

Artysta prowadzi równolegle działalność naukową publikując liczne teksty na temat

budownictwa organowego.





JEAN BAPTISTE DUPONT (Francja) - organy

PROGRAM:

Johann Sebastian Bach (1685-1750) - Fantasia super Komm, heiliger Geist, Herre Gott BWV 651

- chorał An Wasserflüßen Babylon BWV 653

- chorał Nun komm’ der Heiden Heiland BWV 659

- chorał O Lamm Gottes unschuldig BWV 656

Max Reger (1873-1916)

- Canzone, opus 63, nr 3

- Introdukcja i Passacaglia f-moll, opus 63, nr 5 i 6

Jean-Baptiste Dupont (*1979)

- improwizacje JEAN-BAPTISTE DUPONT jest muzykiem koncertującym w wielu krajach, przede wszystkim w Europie, ale

także w Stanach Zjednoczonych i Rosji (teatry Maryjski i Bolszoj w Moskwie). Ma bardzo szerokie

zainteresowania muzyczne - jego repertuar obejmuje muzykę od renesansowej po współczesną.

Specjalizuje się w improwizacji organowej i w tej dziedzinie prowadzi warsztaty i klasy mistrzowskie. Zasiada

w jury konkursów we Francji, Niemczech i w Stanach Zjednoczonych.

Naukę gry zaczynał od fortepianu w Tuluzie, gdzie następnie rozpoczął studia w Instytucie Muzyki

Sakralnej uwieńczone nagrodą Francisa Vidala. Kontynuował studia w Centre d’Etudes Supérieures de

Musique et Danse.

Jest laureatem wielu zagranicznych konkursów. Zdobył m.in. I nagrodę w konkursie improwizacji w

St. Alban, II nagrodę w konkursie Michaiła Tariverdieva w Kaliningradzie, III nagrodę w konkursie Xaviera

Darasse’a. W 2013 roku wydał płyty z wszystkimi dziełami Maxa Regera.

Obecnie jest tytularnym organistą katedry w Bordeaux i jest dyrektorem artystycznym

odbywających się tam wydarzeń. Działa na rzecz renowacji organów.





ROMAN GRYŃ - trąbka

BOGDAN NARLOCH - organy

PROGRAM:

Jeremiah Clarke (1674-1707)

- The Prince of Denmark’s March (trąbka i organy)

Johann Sebastian Bach (1685-1750) –

- Fantazja i fuga g-moll BWV 542

John Stanley (1713-1786)

- Trompet Voluntary (trąbka i organy)

Felix Mendelssohn Bartholdy (1809-1847)

- Preludium i fuga d-moll op. 37

Władimir Wawiłow (1925-1973) [kompozycja przypisywana G. Cacciniemu]

- Ave Maria (trąbk i organy)

Oskar Lindberg (1887-1955)

- Gammal fabodpsalm (trąbka i organy)

Hans-André Stamm (*1958)

- Rondo alla Latina

Marek Czerniewicz (*1974)

- For My Godfather (flugelhorn i organy)

Brita Leutert-Falch (*1966)

- Toccata na temat Lobe den Herren

Karol Kurpiński (1785-1857)

- Cavatina (trąbka i organy)

ROMAN GRYŃ należy do wybitnych polskich wykładowców i wirtuozów trąbki. Po studiach w

Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie doskonalił umiejętności u wybitnych

pedagogów, m.in. u Tiemofieja Dokshicera i Edwarda Tara w Bayreuth. Jest laureatem Konkursu

Młodych Trębaczy w Pabianicach (1980) oraz Konkursu Gry na Trąbce w Gdańsku (1985).

Pracę zawodową rozpoczął w 1983 roku w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W latach

1986-1988 pozostawał na stanowisku muzyka-solisty w bydgoskiej Filharmonii Pomorskiej, a od

1986 do 2007 roku był solistą i kierownikiem grupy trąbek w Filharmonii Poznańskiej. Ponad to

współpracował z wieloma orkiestrami w kraju i zagranicą. Występował we wszystkich krajach

Europy, a także w Kanadzie i USA.

Jest profesorem w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i profesorem zwyczajnym w

Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie prowadzi klasę trąbki, pełniąc jednocześnie od 2002 roku

funkcję kierownika Katedry Instrumentów Dętych i Akordeonu. Często zasiada w jury konkursów

krajowych i międzynarodowych. Prowadzi warsztaty i kursy interpretacji w zakresie muzyki

orkiestrowej, kameralnej i solistycznej. BOGDAN NARLOCH odbył studia muzyczne w klasie organów prof. Leona Batora w Akademii

Muzycznej w Gdańsku.

Jest doktorem habilitowanym, profesorem nadzwyczajnym Akademii Sztuki w Szczecinie,

prowadzi też klasę organów w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Koszalinie. Jego bardzo

aktywna działalność koncertowa obejmuje recitale solowe, muzykę kameralną i koncerty z

orkiestrami. Występował w większości krajów europejskich oraz w Izraelu, Rosji, Brazylii,

Urugwaju i na Tajwanie. W swoim dorobku posiada kilka nagrań CD, m.in. prezentujących

historyczne organy i muzykę organową Pomorza. Poza działalnością dydaktyczną i artystyczną

zajmuje się problematyką budownictwem organowym współpracując w tym zakresie z Urzędem

Ochrony Zabytków.

W latach 1995-2014 roku, wspólnie z prof. Markiem Toporowskim organizował coroczne

Ogólnopolskie Kursy Interpretacji Muzyki Organowej odbywające się pod patronatem Ministra

Kultury. Prowadziło je wielu wybitnych europejskich organistów.

Od wielu lat pełni funkcję dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Organowego w

Koszalinie oraz Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Słupsku.

ŁOWICZ Organy katedry p.w. Wniebowzięcia NMP w Łowiczu zbudował w latach 1942-43 Wacław

Biernacki z Warszawy jako instrument o dwóch manuałach, klawiaturze nożnej i 30 brzmiących

głosach (na dyspozycji 32) i trakturze elektropneumatycznej. Staraniem Biskupa Józefa

Zawitkowskiego, w latach 1988 i 1992 dokonano przebudowy, w wyniku której obiekt otrzymał

trzy klawiatury ręczne, a dyspozycję powiększono do 41 głosów. Prace organmistrzowskie

wykonała renomowana Firma „Jan Zych i Syn” z Wołomina przy konsultacji Wiktora Łyjaka.

Manuał I Manuał II Manuał III Pedał

(Grand Orgue) (Positif) (Recit expressif)

Bourdon 16’ Flet kryty 8’ Pryncypał 8’ Kontrabas 16’

Pryncypał 8’ Kwintadena 8’ Flet major 8’ Subbas 16’

Szpicflet 8’ +Krumhorn 8’ Gamba 8’ +Puzon 16’

Holflet 8’ Pryncypał 4’ Aeolina 8’ Kwintbas 10⅔’

Salicet 8’ Flet 4’ Vox coelestis 8’ Oktawbas 8’

+Trompet 8’ +Trompet 4’ +Obój 8’ Fletbas 8’

Oktawa 4’ Oktawa 2’ Oktawa 4’ +Basson 8’

Rurflet 4’ Siflet 1’ Flet minor 4’ Chorałbas 4’

Kwinta 2⅔’ Cymbel 3x Nasard 2⅔’ Flet kryty 4’

Mixtura 4x Picolo 2’ Mixtura 5x

Dzwony Tercflet 13/5’

Harmonia

aeteria 3x

Tremolo

KOŚCIÓŁ OJCÓW FRANCISZKANÓW

[fotografia kościoła]

Franciszkanie Konwentualni przybyli do Warszawy stosunkowo późno, zważywszy, że inne zakony

franciszkańskie - Bernardyni i Reformaci - osiadły tutaj wcześniej, pierwsi już wa drudzy w 1623 roku. W

1645 r. Franciszkanie zaczęli stawiać drewniany kościół i klasztor na gruncie usytuowanym za ówczesnym

Nowym Miastem. Wkrótce budynki te zniszczyli Szwedzi, a kamień węgielny pod nową budowlę sakralną

wmurowano w 1679 roku. Prace trwały przez wiele lat: w 1691 roku oddano do użytku prezbiterium i

kaplicę MB Pocieszenia, w 1700 roku położono fundamenty pod część nawową, a kościół wzniesiono w

latach 1713-1732 z fundacji Jerzego Lubomirskiego. Budowali go Józef i Jakub Fontanowie według projektu

Jana Baptysty Ceroniego, którego plan zmodyfikował Karol Antoni Baj. Czas wykończenia wnętrza przypadł

na lata 1733-1736, a w 1737 roku odbyła się konsekracja. Chór muzyczny stanął nieco później, w 1738 roku,

lecz stosunkowo szybko powiększono go w 1775 roku według projektu Bonawentury Solariego.

Zwieńczeniem prac przy świątyni było przekształcenie fasady i dodanie nadbudowy wież w 1788 roku

według projektu Józefa Borettiego.

Znajdujące się w kościele relikwie Św. Witalisa gromadziły wojskowych - ich patrona, a w dniu Św.

Cecylii, przypadającym 22 listopada, przybywali tu muzycy.

Czas zaborów nie był dla Franciszkanów szczęśliwy. Po powstaniu listopadowym ich klasztor zajęła

Akademia Teologiczna. Kościół nadal pełnił swą funkcję, a w latach 1842-1845 przeprowadzono remont

związany m.in. z powiększeniem chóru muzycznego według projektu Damazego Borzęckiego.

Po powstaniu styczniowym zmuszono zakonników do opuszczenia Warszawy. W ich kościele - teraz

garnizonowym - modlili się katolicy służący w wojsku rosyjskim. Sytuacja zmieniła się dopiero w 1918 roku,

gdy Franciszkanie odzyskali swoją świątynię. Odtąd bezustannie przebywają w tym miejscu troszcząc się o

zabytkowy kościół i jego wyposażenie.

ORGANY

Jakkolwiek już w XVII w. notowano w kościele franciszkańskim niewielkie organy-pozytywy, dopiero

w 1755 roku stanął tu okazały instrument, o dwóch klawiaturach ręcznych i klawiaturze nożnej, zbudowany

na głównym chórze przez Wawrzyńca Zadorskiego, wsławionego wcześniej wystawieniem wielkich organów

w stołecznym kościele p.w. Św. Krzyża. Obok tych organów, w połowie XVIII wieku mniejsze instrumenty

notowano w chórze zakonnym (ulokowanym za ołtarzem) i w kaplicy Matki Boskiej Pocieszenia - ten w 1741

roku podarowała wdowa po zmarłym właśnie organmistrzu - Piotrze Kosmowskim. Gdy w 1918 roku

Ojcowie Franciszkanie wrócili do swojej świątyni, istniały jeszcze stare i kilkakrotnie przerabiane organy

pamiętające ich czasy. Niebawem postanowiono zastąpić je nowym dziełem.

Organy powstały z inicjatywy ojca gwardiana Floriana Koziury, a ich odbiór odbył się dnia 18

listopada 1925 roku. Praca wileńskiej firmy Wacława Biernackiego zdobyła powszechne uznanie, a sam

zamawiający, w piśmie z dnia 6 listopada 1926 roku adresowanym do Wacława Biernackiego, skierował do

niego wyrazy podziękowania stwierdzając przy tym, że jego oferta była wyceniona najniżej spośród

nadesłanych. Piękną fasadę instrumentu zaprojektował Wincenty Bogaczyk.

Organy powstały z inicjatywy ojca gwardiana Floriana Koziury, a ich odbiór odbył się dnia 18

listopada 1925 roku. Praca wileńskiej firmy Wacława Biernackiego zdobyła powszechne uznanie, a sam

zamawiający, w piśmie z dnia 6 listopada 1926 roku adresowanym do Wacława Biernackiego, skierował do

niego wyrazy podziękowania stwierdzając przy tym, że jego oferta była wyceniona najniżej spośród

nadesłanych. Piękną fasadę instrumentu zaprojektował Wincenty Bogaczyk.

Organy uległy częściowemu zniszczeniu w czasie II wojny światowej, a podczas odbudowy w 1957

roku i naprawy (1962) dokonano rozbudowy i zmieniono wybór ich głosów. Jest to instrument

pneumatyczny, o trzech klawiaturach ręcznych (C-a3) i klawiaturze nożnej (C-f1), z następującą dyspozycją:

Manuał I Manuał II Manuał III Pedał

Pryncypał 8’ Flet kryty 16’ Kwintaton 8’ Pryncypał 32’

Flet otw. 8’ Pryncypał 8’ Flet kryty 8’ Pryncypał 16’

Gamba 8’ Flet rurk. 8’ Flet łagodny 8’ Subbas 16’

Salicet 8’ Klarnet 8’ Eolina 8’ +Puzon 16’

+Trompet 8’ +Obój 8’ +Vox humana 8’ Pryncypał 8’

Oktawa 4’ Flet spicz. 4’ Oktawa 4’ Flet 8’

Flet rurk. 4’ Flet łagodny 4’ Róg nocny 4’ Oktawa 4’

Kwinta 2⅔’ Kwinta 2⅔’ Flet leśny 2’ Róg nocny 2’

Oktawa 2’ Fujarka 2’ Tercja 13/5’ Mikstura 4 rz

Mikstura 4 rz Kornet 3 rz Kwinta 1⅓’

Mikstura 3 rz Septima 11/7’

Sifflet 1’

Cymbałki 3 rz

inne rejestry: II-I 8’; III-I 8’; III-II 8’; II-I 16’; II-I 4’; I-P; II-P; III-P; Tremolo II-III

przyciski ręczne: A.P.P.; [K]; P.P.; P.; M.F.; F.; T.; [K]; W.K. I; W.K. II; CRESC.; [K]; W.J.; [K.]

dźwignie nożne: Cresc. Decr.; Jalus. III

MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian Bach …

Documents

Transcript of MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL ORGANOWY Johann Sebastian Bach …