MASTER EC7 Fundamenty - robobat.pl · 12. Nota Obliczeniowa ... Geometria. BIMware® is a ......

MASTER EC7 Fundamenty

BIMware® is a registered trademarks of Robobat Polska Sp. z o.o www.bimware.com www.robobat.pl 1

MASTER EC7 Fundamenty (v 5.0)

Spis treści

MASTER EC7 Fundamenty (v 5.0) ................................................................................................................................. 1

1. Informacje ogólne .............................................................................................................................................. 2

2. Menu programu ................................................................................................................................................. 2

2.1. Górne menu .............................................................................................................................................. 2

2.2. Menu boczne ............................................................................................................................................ 3

3. Geometria .......................................................................................................................................................... 5

4. Parametry Gruntu .............................................................................................................................................. 8

5. Obciążenia ...................................................................................................................................................... 11

6. Parametry obliczeń .......................................................................................................................................... 13

7. Parametry zbrojenia ........................................................................................................................................ 15

8. Stan graniczny nośności .................................................................................................................................. 16

8.1. Obciążenie z dużym mimośrodem .......................................................................................................... 18

8.2. Rozkład naprężeń pod fundamentem ..................................................................................................... 18

8.3. Wyznaczanie nośności gruntu ................................................................................................................ 18

8.4. Weryfikacja poślizgu fundamentu ........................................................................................................... 18

8.5. Weryfikacja stateczności na wypór ......................................................................................................... 19

8.6. Weryfikacja obrotu fundamentu .............................................................................................................. 19

9. Stan graniczny użytkowalności ........................................................................................................................ 19

9.1. Naprężenia w gruncie (SGU) .................................................................................................................. 20

9.2. Weryfikacja osiadania ............................................................................................................................. 21

9.3. Weryfikacja różnicy osiadań fundamentu ............................................................................................... 21

10. Zbrojenie ......................................................................................................................................................... 22

11. Zagadnienia ..................................................................................................................................................... 23

12. Nota Obliczeniowa........................................................................................................................................... 30

13. Ustawienia noty ............................................................................................................................................... 25

http://www.bimware.com/

http://www.robobat.pl/


1. Informacje ogólne

BIMware Master EC7 Fundamenty jest aplikacją do wymiarowania płytkich fundamentów zgodnie z normą PN-EN

1997-1.

Program pozwala na projektowanie fundamentów bezpośrednich w formie stóp fundamentowych

prostopadłościennych, schodkowych, trapezowych, kołowych oraz ław fundamentowych. Przy stopach

prostopadłościennych, schodkowych i trapezowych obciążenia mogą być przekazywane przez jeden lub dwa

słupy.

Program umożliwia sprawdzanie stanów granicznych nośności (SGN) i użytkowalności (SGU) fundamentu

posadowionego na podłożu uwarstwionym. Dodatkowo istnieje możliwość weryfikacji zbrojenia na zginanie w obu

kierunkach oraz weryfikacja przebicia.

2. Menu programu

2.1. Górne menu

Menu tekstowe u góry okna dialogowego, zawiera standardowe opcje:

Plik:

Otwórz – otwiera zapisany plik projektu (rozszerzenie *. bwfd). Wczytanie pliku aktualizuje wszystkie dane

wejściowe dotyczących fundamentu jak i uwarstwienia gruntu (profilu geotechnicznego).

Zapisz – zapisuje bieżący projekt do pliku (rozszerzenie *. bwfd). Zapisany plik przechowuje komplet danych

Zapisz jako – zapisuje bieżący projekt do pliku (rozszerzenie *. bwfd) o określonej przez użytkownika nazwie

Otwórz z BIMware Platform* – otwiera plik zadania zapisany na sieciowej platformie obliczeniowej.

Zapisz z BIMware Platform* - zapisuje plik zadania na sieciowej platformie obliczeniowej.

Przeglądaj BIMware Platform* - umożliwia przeglądanie zawartości projektu (obliczeń, komentarzy,

załączników) utworzonego w ramach sieciowej platformy obliczeniowej.

Zamknij – zamyka aplikację

* BIMware Platform – serwis internetowy, umożliwiający pracę wielu użytkowników w ramach jednego projektu.

Platforma obliczeniowa pozwala uprawnionym użytkownikom (przypisanym do projektu) na współdzielenie plików

dokumentacji projektowej – obliczeń, zdjęć czy komentarzy. Więcej szczegółów dotyczących BIMware Platform

można uzyskać na witrynie www.bimwareplatform.com .

Ustawienia:

Język – umożliwia zmianę języka interfejsu, noty obliczeniowej i wybór załącznika krajowego do normy

Eurokod 7. Dostępne są 3 wersje językowe – polska, angielska I francuska. Zmiana języka jest widoczna po

zamknięciu i ponownym uruchomieniu aplikacji. Wybór załącznika krajowego powoduje automatyczne



http://www.bimwareplatform.com/


uaktualnienie współczynników normowych w zależności od wybranego załącznika. Dostępne są następujące

załączniki krajowe (NA) do normy EN 1997-1: polski, francuski, bułgarski, duński, fiński, brytyjski oraz

obliczenia wg zasad ogólnych ( CEN).

Podejścia Obliczeniowe – otwiera okno, w którym są ustawiane częściowe współczynniki bezpieczeństwa

dla obciążeń, parametrów gruntowych, poszczególnych stanów granicznych nośności. Domyślnie Podejście

obliczeniowe jest ustawiane w zależności od wybranego załącznika krajowego i wartości współczynników są

ustawiane zgodnie z normą i nie ma możliwości ich edycji. Dostępna jest opcja Użytkownik która umożliwia

zarówno zmianę Podejścia obliczeniowego jak również edycję współczynników dla danego podejścia.

Szary pasek informacyjny – wyświetla informacje, które grupy współczynników zostaną uwzględnione w

obliczeniach i w jakich kombinacjach.

Ustawienia współczynników i Podejścia obliczeniowego zapisują się w danym zadaniu.

Pomoc:

Pomoc – wyświetla zawartość pliku pomocy do programu BIMware Master EC7 Fundamenty.

Informacje o licencji – wyświetla okno dialogowe menadżera licencji.

Aktualizacje – umożliwia automatyczne połączenie z serwerem aktualizacji. W przypadku wykrycia nowszej

wersji aplikacji proponuje uaktualnienie zainstalowanego programu.

O programie – wyświetla okno informacyjne aplikacji (nr wersji, dane producenta)

2.2. Menu boczne

Boczne menu jest podzielone na 4 obszary, które można ukrywać poprzez naciśnięcie na tytuł obszaru:

1. Typ fundamentu

Po uruchomieniu programu należy wybrać typ fundamentu. Dostępne są dwie grupy fundamentów, stopy i ławy

fundamentowe. W zależności od grupy dostępne są różne kształty:

Stopa prostokątna dla jednego słupa

Stopa schodkowa dla jednego słupa

Stopa trapezowa dla jednego słupa

Stopa okrągła dla jednego słupa

Stopa prostokątna dla dwóch słupów

Stopa schodkowa dla dwóch słupów

Stopa trapezowa dla dwóch słupów

Ława prostokątna

Ława schodkowa

Ława trapezowa

2. Obliczenia




W tej części definiuje się geometrie fundamentu, warunki gruntowe, obciążenia na fundament i dodatkowe opcje

uwzględniane przy projektowaniu.

Geometria

Parametry gruntu

Obciążenia

Parametry obliczeń

Parametry zbrojenia

3. Rezultaty obliczeń

W tej części zdefiniowany fundament na danym podłożu gruntowym jest sprawdzany ze względu na stan

graniczny nośności i użytkowalności oraz zdefiniowane zbrojenie jest weryfikowane na zginanie i przebicie. W

przypadku zaznaczenia opcji Optymalizacji na zakładce Parametry obliczeń wymiary fundamenty są

optymalizowane w celu spełnienia wszystkich warunków dla rozpatrywanego stanu.

Stan graniczny nośności

Stan graniczny użytkowalności

Zbrojenie

4. Rezultaty

W tym obszarze można dostosować sposób prezentowania wyników w zależności od potrzeb. W nagłówku i

stopce mogą zostać umieszczone ogólne informacje o projekcie i logo firmy. Nota obliczeniowa dla jednego

projektu może zawierać dowolną liczbę obliczeń. Dzięki rozbudowanej nocie i prezentacji poszczególnych etapów

obliczeń można przygotować gotowy dokument od wydruku, który można zapisać w formacie PDF lub RTF.

Zagadnienia

Nota obliczeniowa

Ustawienia noty




3. Geometria




Okno służy do definicji wymiarów fundamentu, materiału, pozycji i wymiarów słupów.

Słupy mogą zostać usytuowane mimośrodowo w dwóch kierunkach. Istnieje jedynie ograniczenie w przypadku

dwóch słupów, że muszą się one znajdować w jednej linii (równoległej do osi X).

Definicja materiału fundamentu:

Klasa betonu – ta lista przedstawia zestawienie klas betonu dostępnych w bieżącym projekcie.

Przycisk pozwala na dostęp do pełnej bazy, gdzie znajdują się wszystkie dostępne typy betonu. Istnieje

również możliwość zdefiniowania betonu o własnych charakterystykach.

Baza danych – pozwala wybrać jedną z dostępnych baz danych.

W polu Charakterystyki użytkownik widzi parametry wybranego z listy materiału. Nowy materiał jest

definiowany poprzez wprowadzenie nowej nazwy oraz wypełnienie odpowiednich pól charakterystykami

materiałowymi.

Naciskając przycisk Dodaj do listy użytkownik może dodać do zestawienia po prawej stronie, materiał z

nową nazwą lub też nadpisać parametry, jeżeli nazwa już występuje w zestawieniu. Wszystkie zmiany są

dokonywane i zapisywane lokalnie w projekcie.

Przyciski [>>] i [<<] pozwalają dodawać i usuwać pozycje z zestawienia po prawej stronie.

Zestawienie po prawej stronie zawiera materiały dostępne w bieżącym projekcie.

W polu Charakterystyki użytkownik widzi parametry wybranego z listy materiału. Dodatkową funkcją

tego obszaru jest możliwość definicji nowego materiału. Nowy materiał jest definiowany poprzez

wprowadzenie nowej nazwy oraz wypełnienie odpowiednich pól charakterystykami materiałowymi.

Naciskając przycisk Dodaj do listy użytkownik może dodać do zestawienia po prawej stronie, materiał z

nową nazwą lub też nadpisać parametry, jeżeli nazwa już występuje w zestawieniu. Wszystkie zmiany

są dokonywane i zapisywane lokalnie w projekcie.




Wartość fck określa charakterystyczną walcową wytrzymałość na ściskanie betonu wybranej klasy. To

edytowalne pole może zostać nadpisane przez użytkownika, jednak każda zmiana betonu w liście dostępnych

klas (powyżej) nadpisuje zawartość pola właściwą wartością pobraną z bazy.

Wartość fcd określa obliczeniową wytrzymałość na ściskanie betonu wybranej klasy – to pole nie jest

edytowalne. Wartość fcd jest określona wyrażeniem: fcd = fck/γc, gdzie współczynnik γc jest określony poniżej.

Definicja geometrii fundamentu:

Początek układu współrzędnych został przyjęty w środku podstawy fundamentu

Wymiary fundamentu:

B, L – szerokość i długość podstawy

h – całkowita wysokość fundamentu

h1 – wysokość dolnej części fundamentu w przypadku fundamentów schodkowych i trapezowych




B1, L1 – szerokość i długość górnej części fundamentu w przypadku fundamentów schodkowych i

trapezowych

Pozycja słupów:

ex1, ex2 – definicja położenia słupów w kierunku x w formie mimośrodowego odsunięcia od początku

układu współrzędnych

ey – definicja położenia słupów w kierunku y w formie mimośrodowego odsunięcia od początku układu

współrzędnych. W przypadku dwóch słupów muszą być one usytuowane w jednej linii.

e2 – odległość między słupami w kierunku x

Wymiary przekroju słupa:

b1, l1 – wysokość i szerokość pierwszego słupa

b2, l2 – wysokość i szerokość drugiego słupa

Istnieje możliwość zablokowania wymiarów fundamentu B, L, H w procesie optymalizacji zaznaczając

znajdującą się przy tych wymiarach opcję Zablokowany. Dodatkowe informacje w opisie okna Parametry

obliczeń.

4. Parametry Gruntu

Okno służy do definicji warunków gruntowych oraz parametrów obliczeniowych związanych z gruntem.

Zakładka podzielona jest na 3 obszary:




1. Układ warstw gruntu

Umożliwia definicję przekroju geotechnicznego gruntu w miejscu posadowienia fundamentu.

Tabela zawiera następujące kategorie parametrów:

Nazwa gruntu – wyświetla pełną nazwę gruntu wybieraną z listy rozwijalnej. Kliknięcie komórki rozwija listę

aktywnych w bazie gruntów pozycji. Wybór pozycji uzupełnia zawartość parametrów w wierszu tabeli, część

parametrów (Z, H, ID/IL, Symbol konsolidacji, Stan wilgotności) jest edytowalna.

Wybór pozycji w kolumnie Nazwa gruntu powoduje automatycznie dodanie kolejnego pustego wiersza tabeli.

Baza – zawiera przycisk otwierający okno podglądu bazy gruntów. Wybór pozycji w bazie i zatwierdzenie

przyciskiem OK wypełnia wiersz tabeli.

Kolumny Z (poziom) i H (miąższość) są ze sobą powiązane. W przypadku pierwszej warstwy podana przez

użytkownika wartość poziomu Z (mierzona od poziomu 0,0) jest automatycznie jej grubością H.

Kolejne warstwy łączy zależność:

[ ]

Wszystkie parametry gruntu są wartościami charakterystycznymi i są używane w obliczeniach po modyfikacji

przez częściowe współczynniki gruntowe określone w oknie Podejście obliczeniowe.

Pod tabelą znajdują się przyciski:

- przesuwa w dół zaznaczony wiersz tabeli

- przesuwa w górę zaznaczony wiersz tabeli

- usuwa zaznaczony wiersz tabeli

- wczytuje plik z definicją warstw gruntu (jako plik z rozszerzeniem *.bwgr)

- zapisuje plik z definicją warstw gruntu (jako plik z rozszerzeniem *.bwgr)

2. Graficzna prezentacja uwarstwienia gruntu

Schematyczny rysunek definiowanego przekroju geotechnicznego gruntu prezentowany jest w oknie przeglądarki

graficznej z prawej strony ekranu.

Grubości warstw gruntu prezentowane są w skali. Definicja kolejnej warstwy powoduje zmianę skali wyświetlania

warstw na rysunku i dopasowanie całego widoku przekroju geotechnicznego do wysokości roboczej viewera.

Z lewej strony, na osi Z, prezentowane są rzędne głębokości zalegania warstwy gruntu (Z - poziom spągu warstwy)

a z prawej, na liniach wymiarowych wyświetlane są grubości warstw (H – miąższość warstwy).

Zdefiniowana warstwa prezentowana jest w kolorze, przypisanym każdemu rodzajowi gruntu w bazie gruntów. Na

rysunku warstwy wyświetlane są informacje – numer (lewy górny róg), symbol (lewy dolny róg) a także nazwa i

wartość ID (dla gruntu niespoistego) lub IL (dla gruntu spoistego) na środku pola.

3. Parametry




Zastąp nacisk dopuszczalny – umożliwia zastąpienie wyliczanej wartości dopuszczalnego naprężenia na

wartość podaną przez użytkownika.

Parametry fundamentu

FL – poziom posadowienia fundamentu. W nocie obliczeniowej parametry gruntowe z indeksem “FL”

sugeruje, że są to parametry gruntu występującego w poziomie posadowienia. Po definicji poziomu

posadowienia na profilu gruntowym pojawia się poziom oznaczony czerwoną linią i symbolem “FL”.

WL – poziom wody gruntowej. Woda będzie uwzględniana w obliczeniach dopiero po zaznaczeniu check

boxa. Dopiero po zaznaczeniu jest możliwa edycja poziomu wody gruntowej. Po definicji poziomu wody

gruntowej na profilu gruntowym pojawia się poziom oznaczony niebieską linią i symbolem “WL”.

Typ fundamentu – określa sposób wykonania fundamentu, czy jest to fundament prefabrykowany, czy

wykonywany na miejscu budowy. Ta informacja jest wymagana w obliczeniach nośności gruntu na poślizg.

Osiadanie

smax – dopuszczalna wartość całkowitego osiadania gruntu pod fundamentem. Sugerowane ograniczenie

całkowitego osiadania do 50mm zgodnie z EN 1997-1-1 Załącznik H punkt (4), jednak wartość ta może być

edytowana, ze względu na dopuszczenie w pewnych przypadkach większych osiadań.

max – dopuszczalna wartość różnicy osiadań w narożach fundamentu.

Czas wznoszenia budowli – czas od momentu wykonania wykopu do obciążenia budowli obciążeniami

stałymi. Jest on wymagany w obliczeniach wtórnych osiadań.




5. Obciążenia

Obciążenia mogą być definiowane na dwa sposoby:

Obciążenia wymiarujące – definiowana jest lista niezależnych od siebie przypadków obciążeń dla danego stanu

granicznego SGN lub SGU. Przypadki te wykorzystywane są wprost w obliczeniach (są to tzw. przypadki

wymiarujące).

Definicja przypadków prostych i kombinacji – definiowane obciążenia traktowane są jako pojedyncze przypadki

obciążeniowe z przypisaną naturą obciążenia (stałe G, zmienne Q, śniegiem C, wiatrem W), z których następnie

tworzone są kombinacje. Kombinacje są tworzone automatycznie na podstawie normy 1990-1 z wykorzystaniem

odpowiednich dla danego podejścia obliczeniowego częściowych współczynników bezpieczeństwa. Wartości

współczynników są edytowalne w oknie Podejście obliczeniowe. Dodatkowo użytkownik ma możliwość edycji

współczynników współistnienia obciążeń oraz wyboru rodzajów tworzonych kombinacji po przejściu w tryb

Kombinacje obciążeń (po wyborze opcji Kombinacje obciążeń nad tabelą obciążeń). Tam również można określić

współistnienie obciążeń zmiennych, co może znacznie zmniejszyć ilość kombinacji obciążeń i skrócić czas

obliczeń.




Obciążenia na stopę fundamentową z jednego lub dwóch słupów są definiowane jako punktowo przyłożone w

środku słupa, a w przypadku ław fundamentowych są to obciążenia działające na metr bieżący ściany. Istnieje

również możliwość zdefiniowania obciążenia równomiernego obciążenia naziomu.

Znakowanie sił jest zgodnie z wyświetlonym szkicem znajdującym się w prawej części okna.

Oznaczenia:

Nazwa – Nazwa obciążenia tworzona automatycznie dla obciążeń SGN i SGU (G, Q, W, S dla przypadków

prostych). Istnieje możliwość edycji nazwy obciążenia, jednak nazwa musi być unikatowa.

Lista Stan Ganiczny – dostępna dla opcji obciążeń wymiarujących. Należy określić do jakich obliczeń

powinien zostać użyty dany przypadek obciążenia: SGN lub SGU.

Lista Natura – dostępna dla opcji przypadków prostych i automatycznych kombinacji. Należy określić naturę

przypadku prostego obciążenia, czy jest to obciążenie stałe, zmienne, wiatrem, śniegiem. Istnieje

ograniczenie na zdefiniowanie 4 przypadków obciążenia każdego typu - ze względu na ilość tworzonych

kombinacji i wynikający z tego długi czas obliczeń.

V – pionowe obciążeni ze słupa A lub B w [kN] lub w przypadku ław fundamentowych jest to obciążenie

równomierne na metr ściany [kN/m]

Hx, Hy – poziome obciążeni ze słupa A lub B w [kN] lub w przypadku ław fundamentowych jest to obciążenie

równomierne na metr ściany [kN/m]

Mx, My – moment zginający ze słupa A lub B w [kNm] lub w przypadku ław fundamentowych jest to obciążenie

równomierne na metr ściany [kNm/m]

qsur – równomierne obciążenie naziomu

Dodaj obciążenie – Dodaje do listy przypadków zdefiniowane obciążenie. Zdefiniowane obciążenia

wyświetlane są w tabeli poniżej

Edytuj obciążenie – Istnieje możliwość edycji zdefiniowanego wcześniej obciążenia. Po dwukrotnym kliknięciu

na dane obciążenie w tabeli wartości poszczególnych sił zostają wczytane do formularza i po ich edycji należy

użyć przycisku Edytuj obciążenie.

- usuwa dane obciążenie

W trybie definicji obciążeń wymiarujących nad tabelą znajduje się przycisk służący do uzupełnienia

zawartości tabeli wartościami ze schowka. Pozwala on na szybkie wypełnienie tabeli wartościami (siłami

wewnętrznymi) po uprzednim ich skopiowaniu z tabeli innego programu (np. arkusza kalkulacyjnego). Procedura

polega na wyselekcjonowaniu w innym programie tabeli z wartościami sił o odpowiedniej liczbie wierszy i kolumn,

następnie skopiowaniu jej do schowka, a na końcu użyciu przycisku w MASTER EC7 w celu wklejenia wartości.

Liczba kolumn wybranych do kopiowania musi być zgodna z liczbą kolumn z siłami wewnętrznymi w tabeli obciążeń

w MASTER EC7 (np. dla stopy z jednym słupem jest to 6 wartości: VA, HxA, HyA, MxA, MyA, qsur) , natomiast

liczba wierszy (tym samym liczba przypadków obciążenia) jest dowolna.




6. Parametry obliczeń

Okno zawiera szereg dodatkowych ustawień zgrupowanych w 3 obszarach:

1. Siła przeciwstawiająca się poślizgowi

Ze względu na różne praktyki projektantów i braku dokładnych wytycznych w normie EN 1997-1.1 istnieje

możliwość uwzględnienia różnych parametrów, które mogą zostać uwzględnione podczas weryfikacji poślizgu.

Odpór gruntu – przy analizie poślizgu wg 6.5.3.(2) norma EN 1997-1 pozwala na uwzględnienie parcie gruntu

na boczną powierzchnię fundamentu w obliczeniach siły utrzymującej. Istnieje możliwość uwzględnienia

całkowitego lub częściowego usunięcia gruntu. Sugerowane jest pominięcie odporu dla płytkich fundamentów

i uwzględnienie usunięcia co najmniej metrowej warstwy. Opcja dostępna jest tylko w przypadku małego

mimośrodu obciążenia poniżej 1/3 szerokości fundamentu dla gruntów niespoistych. Dla gruntów spoistych

pomija się odpór gruntu ze względu na możliwość odspojenia gruntu w wyniku sezonowych zmian objętości

od pionowych powierzchni fundamentu (6.5.3. (6)).

Aktywne parcie gruntu po jednej stronie fundamentu – Norma 1997-1.1 sugeruje uwzględnienie możliwości

odkopania fundamentu z jednej strony, co jest uwzględniane w postaci aktywnego parcia w obliczeniach siły

destabilizującej.

Spoistość gruntu – Przy weryfikacji poślizgu dla warunków z odpływem spoistość gruntu jest uwzględniana w

sile utrzymującej. Opcja jest dostępna tylko w przypadku gdy w poziomie posadowienia fundamentu został

zdefiniowany grunt spoisty.

Sprawdź dla warunków bez odpływu – wyłączenie tej opcji umożliwia przeprowadzenie obliczeń bez

uwzględnienia warunków bez odpływu.




2. Obciążenie z dużym mimośrodem

W przypadku wystąpienia dużego mimośrodu istnieje możliwość uwzględnienia następujących środków

ostrożności:

Uwzględnienie w obliczeniach odchyłki wykonawczej 10mm położenia krawędzi fundamentu

Weryfikacja obrotu fundamentu

3. Optymalizacja

Istnieje możliwość skorzystania z opcji optymalizacji wymiarów fundamentów ze względu na Stan Graniczny

Nośności i Użytkowalności. Należy w tym celu zaznaczyć Optymalizację geometrii i zdefiniować krok przyrostu

wymiarów fundamentu. Następnie w obliczeniach na początku rezultatów w Stanie granicznym nośności lub

użytkowalności zostaną wyświetlone zoptymalizowane wymiary fundamentu które spełniają wszystkie warunki w

danym stanie.

Jeśli na zakładce Geometria został zablokowany dany wymiar, pozostaje on bez zmian w procesie optymalizacji.

Optymalizacja nie jest możliwa, jeśli na zakładce Geometria zostały zablokowane wszystkie 3 wymiary poddane

optymalizacji.

W przypadku większości weryfikacji proces optymalizacji przebiega w kierunku powiększania szerokości i długości

fundamentu, jednak zachowana jest zależność, aby stosunek wysokości do szerokości (w przypadku stopy

kołowej stosunek wysokości do promienia) nie przekraczał 1/4.




7. Parametry zbrojenia

Okno służy do definicji parametrów zbrojenia fundamentu.

W górnej części okna znajdują się:

Klasa stali – ta lista przedstawia zestawienie klas stali dostępnych w bieżącym projekcie. Wybrana klasa

stali dotyczy wszystkich prętów zbrojeniowych. Przycisk pozwala na dostęp do pełnej bazy stali,

gdzie znajdują się wszystkie dostępne typy stali. Istnieje również możliwość zdefiniowania stali o

własnych charakterystykach. W polu Charakterystyki użytkownik widzi parametry wybranego z listy

materiału. Nowy materiał jest definiowany poprzez wprowadzenie nowej nazwy oraz wypełnienie

odpowiednich pól charakterystykami materiałowymi. Naciskając przycisk Dodaj do listy użytkownik może

dodać do zestawienia po prawej stronie, materiał z nową nazwą lub też nadpisać parametry, jeżeli nazwa

już występuje w zestawieniu. Wszystkie zmiany są dokonywane i zapisywane lokalnie w projekcie.

Wartość fyk określa charakterystyczną granicę plastyczności wybranej klasy stali zbrojeniowej. Domyślna

wartość jest ustawiana w zależności od wybranego typu stali z bazy materiałów. To edytowalne pole

może zostać nadpisane przez użytkownika, jednak każda zmiana klasy w liście dostępnych klas

(powyżej) nadpisuje zawartość pola właściwą wartością pobraną z bazy.

Wartość fyd określa obliczeniową granicę plastyczności zbrojenia – to pole nie jest edytowalne. Wartość

fyd jest określona wyrażeniem: fyd = fyk/γs, gdzie współczynnik γs jest określony w ramce Parametry

obliczeniowe.

minimalny i maksymalny stopień zbrojenia; ze względu na brak wytycznych dotyczących minimalnego i

maksymalnego stopnia zbrojenia dla fundamentów, domyślnie jest on określany jak dla belek..




nominalne otulenie prętów; istnieje możliwość uwzględnienia dodatkowych warunków (zgodnie z EN

1992-1-1) dostępnych pod przyciskiem :

W dolnej części okna znajdują się:

wybór średnicy i rozstawu prętów zbrojenia dolnego, niezależnie w kierunkach X i Y. Powierzchnia

przyjętego zbrojenia jest wyświetlana w polach Asprov.

schemat graficzny zdefiniowanego zbrojenia. Ilość prętów jest wyliczana z uwzględnieniem otuliny

zbrojenia.

8. Stan graniczny nośności

Po wykonaniu obliczeń na zakładce prezentowany jest zestaw wyników dla weryfikacji Stanu granicznego

nośności.

Na górze obszaru dostępna jest lista, na której można wybrać jaki zestaw wyników chcemy przeglądać. Domyślnie

są wyświetlane wyniki dla krytycznych przypadków dla każdej weryfikacji z informacją, która kombinacja jest




krytyczna dla danej weryfikacji. Istnieje możliwość wyświetlenia zestawu rezultatów dla jednego konkretnego

przypadku obciążenia, np. dla przypadku krytycznego w weryfikacji poślizgu.

W rezultatach zawierają się:

Dane wejściowe dotyczące geometrii fundamentu, gruntu i obciążeń. W przypadku, gdy na zakładce

Parametry obliczeń zaznaczono opcję uwzględnienia optymalizacji będą prezentowane wyniki dla

fundamentu o wymiarach po procesie optymalizacji.

Schemat z wartościami naprężeń w narożach dla krytycznej kombinacji ze względu na nośność gruntu. W

przypadku odrywania informacja o odrywaniu i schemat z naprężeniami po założeniu zerowych naprężeń w

miejscu odrywania.

Wyniki dla weryfikacji na nośność gruntu, poślizg, wypór, opcjonalnie obrót.

Weryfikacje wchodzące w skład Stanu granicznego nośności:

Obciążenie z dużym mimośrodem

Rozkład naprężeń pod fundamentem

Wyznaczanie nośności gruntu

Weryfikacja poślizgu fundamentu

Weryfikacja stateczności na wypór

Weryfikacja obrotu fundamentu




8.1. Obciążenie z dużym mimośrodem

Za obciążenie działające na dużym mimośrodem uważa się obciążenie działające na mimośrodzie

przekraczającym 1/3 szerokości fundamentu (0,6 promienia w przypadku stopy okrągłej). W przypadku

wystąpienia dużego mimośrodu norma sugeruje zastosowanie dodatkowych środków ostrożności podczas

projektowania fundamentów i zaostrzenia warunków na stan graniczny nośności, np zaleca dodatkowe

sprawdzenie fundamentu na obrót. Wybór środków ostrożności należy do Użytkownika i dokonuje się go na

zakładce Parametry obliczeń.

8.2. Rozkład naprężeń pod fundamentem

Dla poszczególnych kombinacji obciążeń są wyznaczane naprężenia w narożach fundamentów i tworzona jest

przestrzenna bryła naprężeń. W przypadku wystąpienia odrywania naprężenia są przeliczane zakładając, iż nie

występują ujemne naprężenia w gruncie. Program dopuszcza odrywanie w nie więcej niż dwóch narożach

fundamentu.

8.3. Wyznaczanie nośności gruntu

Nośność gruntu dla gruntów spoistych jest sprawdzana zarówno w sytuacji przejściowej, czyli dla warunków bez

odpływu oraz w sytuacji stałej dla warunków z odpływem niezależnie od poziomu wody gruntowej (wg EC7-1

punkt 3.3.6 (3)).

Dla gruntów niespoistych należy sprawdzać nośność gruntu dla warunków z odpływem (trwałej) niezależnie od

poziomu wody gruntowej (wg EC7-1 punkt 3.3.6 (3)).

Nośność gruntu jest obliczana zgodnie z punktem 6.5.2 i Załącznikiem D normy EN 1997-1:2008.

Jeżeli najsłabsza warstwa występuje w poziome posadowienia, to opór graniczny wyznacza się jak dla podłoża nie

uwarstwionego przyjmując właściwości gruntu odpowiadające najsłabszej warstwie.

Jeżeli najsłabsza warstwa na głębokości mniejszej niż 2*max(B, L) występuje poniżej poziomu posadowienie

należy sprawdzać nośność gruntu w poziomie podstawy zastępczego fundamentu. Fundament zastępczy jest

tworzony zgodnie z zasadami poniżej:

dla gruntów spoistych przy h’’ ≤ 2 * min(B, L) b = h’’ / 4

przy h’’ > 2 * min(B, L) b = h’’ / 3

dla gruntów niespoistych przy h’’ ≤ 2 * min(B, L) b = h’’ / 2

przy h’’ > 2 * min(B, L) b = 2 / 3 * h’’

8.4. Weryfikacja poślizgu fundamentu

Weryfikacja poślizgu jest przeprowadzana w dwóch kierunkach. W przypadku gruntów spoistych poślizg jest

analizowany w warunkach z odpływem i bez odpływu zgodnie normą EN 1997-1:2008 punkt 6.5.3. W przypadku

gruntów niespoistych analizowany jest tylko poślizg w warunkach z odpływem.




W przypadku wystąpienia odrywania fundamentu dla gruntów spoistych w warunkach bez odpływu jest

sprawdzany dodatkowy warunek zgodnie z punktem 6.5.3.(12). Normy EN 1997-1:2008.

W zależności od wybranych opcji na zakładce Parametry obliczeń jest uwzględniana kohezja gruntu, aktywne

parcie gruntu z jednej strony fundamentu lun pasywne parcie gruntu w przypadku nie całkowitego odsłonięcia

czoła fundamentu.

8.5. Weryfikacja stateczności na wypór

Weryfikacja na wypór przeprowadzona jest zgodnie z punktem 2.4.7.4 normy EN 1997-1:2008. W obciążeniach

utrzymujących są brane pod uwagę stałe obciążenia przekazywane ze słupów, ciężar własny fundamentu i gruntu

na przysadzkach. W obciążenia destabilizujących są brane odrywające obciążenia stałe i zmienne za słupów oraz

wypór wody.

8.6. Weryfikacja obrotu fundamentu

Weryfikacja obrotu fundamentu nie jest wymagana według normy EN 1997-1:2008. Obrót jest weryfikowany tylko

opcjonalnie w przypadku dużego mimośrodu i zaznaczeniu tej opcji na zakładce Parametry obliczeń.

Obrót jest sprawdzany w obu kierunkach względem krawędzi fundamentu od obciążeń ze słupa w zależności od

znakowania sił. Dodatkowo Ciężar własny fundamentu i gruntu na przysadzkach wywołują moment utrzymujący.

Opcjonalnie w przypadku dużego mimośrodu i zaznaczeniu opcji Parcie gruntu na zakładce Parametry obliczeń

aktywne parcie gruntu jest rozważane, jako oddziaływanie destabilizujące.

9. Stan graniczny użytkowalności

Po wykonaniu obliczeń na zakładce prezentowany jest zestaw wyników dla weryfikacji Stanu granicznego

użytkowalności.

Wyświetlane są wyniki dla krytycznych przypadków dla każdej weryfikacji z informacją, która kombinacja jest

krytyczna dla danej weryfikacji.





Tabela i schemat z wartościami naprężeń w gruncie w poszczególnych warstwach gruntu.

Wyniki dla weryfikacji na osiadanie i różnicę osiadań.




Weryfikacje wchodzące w skład Stanu granicznego użytkowalności:

Naprężenia w gruncie (SGU)

Weryfikacja osiadania

Weryfikacja różnicy osiadania fundamentu

9.1. Naprężenia w gruncie (SGU)

Naprężenia w gruncie są wyznaczane dla kombinacji obciążeń dla stanu granicznego użytkowalności (SGU). W

rezultatach wyświetlane są naprężenia w gruncie dla krytycznej kombinacji obciążeń SGU.

Naprężenia są wyznaczane w środku każdej warstwy gruntu. Jeśli grubość zdefiniowanej warstwy przekracza

połowę szerokości fundamentu 0,5 B warstwa jest dzielona na równe warstwy o grubości spełniającej warunek

Hi < 0,5 B.

Oznaczenia naprężeń w gruncie w środku warstwy na głębokości “z”:

σzρ – pierwotne naprężenia w gruncie

σzp.FL – pierwotne naprężenia w poziomie posadowienia fundamentu

σ'zp – odprężenie podłoża

σzq – naprężenia od obciążenia zewnętrznego

σzsi – naprężenia wtórne w gruncie




σzdi – naprężenia dodatkowe w gruncie

Osiadanie należy sprawdzać do głębokości strefy aktywnej poniżej poziomu posadowienia, dla której naprężenia

w gruncie spełniają warunekm że naprężenia pierwotne nie przekraczają naprężeń ob obciążeń fundmantu σzq ≤

0,2 σzp (wg EN 1997-1 punkt 6.6.2 (6)).

9.2. Weryfikacja osiadania

W oparciu o wartości naprężeń w środku fundamentu wyznaczone zgodnie z normą PN-81-B-03020 są obliczenia

pierwotne i wtórne osiadania. Osiadania od pełzania są pominięte w obliczeniach. Proszę zwrócić uwagę, iż w

pewnych warunkach określonych w normie EN 1997-1 w punkcie 6.6.2 (4) osiadania od pełzania mogą mieć duży

wpływ na końcową wartość osiadania i należy je uwzględnić w całkowitym osiadaniu. Całkowite osiadania są

weryfikowana w porównaniu do dopuszczalnej wartości całkowitego osiadania (sallow) zdefiniowanej przez

użytkownika na zakładce Parametry gruntu.

Pierwotne osiadanie

Mo – pierwotny moduł odkształcenia postaciowego odczytywany z bazy gruntów. Wartość modułu dla danej

warstwy gruntu może być edytowana na zakładce Parametry gruntu

s0.i = σzdi hi / M0.i

s0 = Ʃ(σzdi hi / M0.i)

Wtórne osiadanie

M – wtórny moduł odkształcenia postaciowego odczytywany z bazy gruntów. Wartość modułu dla danej warstwy

gruntu może być edytowana na zakładce Parametry gruntu

s1.i = λ | σzsi | hi / Mi

s1 = Ʃ(λ | σzsi | hi / Mi)

Całkowite osiadanie

s = s0 + s1

9.3. Weryfikacja różnicy osiadań fundamentu

W oparciu o wartości naprężeń w narożach fundamentu wyznaczonych zgodnie z normą PN-81-B-03020 są

obliczenia pierwotne i wtórne osiadania. Różnica osiadań w narożach jest weryfikowana w porównaniu do

dopuszczalnego wartości różnicy osiadań (sdiff) zdefiniowanej przez użytkownika na zakładce Parametry gruntu.




10. Zbrojenie

Weryfikacja przyjętego zbrojenia fundamentu jest przeprowadzana dla bryły naprężeń pod stopą. Metodą

wsporników prostokątnych są wyznaczane maksymalne momenty zginające dla danego kierunku zbrojenia.

Wymagana ilość zbrojenia jest wyznaczana zgodnie z normą EN 1992-1-1:2004 i porównywana z przyjętym

rozkładem zbrojenia. Dla przyjętego zbrojenia jest weryfikowane przebicie fundamentu pod słupem.

Po wykonaniu obliczeń na zakładce prezentowany jest zestaw wyników dla weryfikacji przyjętego zbrojenia.

Na górze obszaru dostępna jest lista, na której można wybrać, jaki zestaw wyników chcemy przeglądać.

Domyślnie są wyświetlane wyniki dla krytycznych przypadków dla każdej weryfikacji z informacją, która

kombinacja jest krytyczna dla danej weryfikacji. Istnieje możliwość wyświetlenia zestawu rezultatów dla jednego

konkretnego przypadku obciążenia, np. dla przypadku krytycznego w weryfikacji zginania zbrojenia dolnego w

kierunku X.








Schemat z wartościami naprężeń w narożach dla krytycznej kombinacji ze względu na nośność gruntu. W

przypadku odrywania informacja o odrywaniu i schemat z naprężeniami po założeniu zerowych naprężeń w

miejscu odrywania.

Wyniki dla weryfikacji zbrojenia dolnego i górnego na zginanie w obu kierunkach.

Weryfikacja na przebicie zgodnie z normą EN 1992-1-1:2004. Zredukowany podstawowy obwód kontrolny

jest przyjmowany z uwzględnieniem wymiarów stopy zgodnie z punktem 6.4.3. Rysunek 6.20. Dodatkowo w

przypadku stopy schodkowej jest sprawdzane przebicie na obwodzie górnego schodka dla efektywnej

głębokości dolnego schodka. Dla ławy fundamentowej brak weryfikacji na przebicie.

Weryfikacja na ścinanie w przypadku ławy fundamentowej.

11. Zagadnienia

Okno Zagadnienia pełni rolę managera zawartości projektu i umożliwia przeglądanie i zarządzanie wieloma

zadaniami (rodzajami obliczeń – np. różnych fundamentów) w obrębie jednego projektu (pliku).

Okno zawiera rozwijaną listę Zadań i związanych z nim Zagadnień; pod każdym Zadaniem znajduje się lista

obliczonych w jego obrębie Zagadnień.

W danym projekcie może być zdefiniowanych wiele Zadań (czyli niezależnych obliczeń dla różnych typów

geometrii fundamentów), natomiast każde z Zadań zawierać może wiele Zagadnień (czyli niezależnych obliczeń

dla różnych danych).

Zagadnienia tworzone są w momencie dodania wyników z okna z rezultatami do noty obliczeniowej. Nazwa

zagadnienia to nazwa wprowadzana podczas dodawania wyników do noty obliczeniowej. Dla jednego Zadania

może być przeprowadzonych wiele obliczeń (dla różnych danych), a dzięki dodaniu każdego z nich do noty będą

one dostępne pod osobnymi Zagadnieniami.

Każde zagadnienie może być modyfikowane. Po modyfikacji zagadnienia możliwa jest aktualizacja noty

obliczeniowej, za pomocą przycisku Aktualizuj notę.




12. Nota Obliczeniowa

To pole zawiera utworzoną notę obliczeniową, gotową do wydruku.

Lista rozwijalna w prawym górnym rogu umożliwia zmianę widoku notki – możliwe jest przełączanie się pomiędzy

widokami: nagłówka, stopki i zagadnień zapisanych w nocie.

Przyciski w prawym rogu umożliwiają zmianę kolejności zagadnień w nocie obliczeniowej i usuwanie z niej

zbędnych zagadnień.

przesuń blok w dół

przesuń blok w górę

usuń blok

Użytkownik może zapisać notę obliczeniową w formacie RTF lub PDF, korzystając z przycisków znajdujących się

w dolnej części okna dialogowego.




13. Ustawienia noty

W tym polu rozwijanym użytkownik może wprowadzić teksty, które zostaną umieszczone w nagłówku i stopce noty

obliczeniowej.

Pola tego obszaru mogą zawierać różne informacje tekstowe dotyczące projektu i klienta, jak np.: dane adresowe

firmy, nazwisko projektanta i sprawdzającego, informacje o projekcie.

W polu Logo użytkownik może dodać do noty grafikę. Po wciśnięciu przycisku Dodaj logo otworzy się okno

dialogowe, umożliwiające załączenie pliku w standardowym formacie graficznym, jak BMP, JPG, GIF, TIFF.

Pole Data może być wypełniane automatycznie przez program z wykorzystaniem aktualnej daty systemowej lub

wypełniane ręcznie przez użytkownika.

Użytkownik decyduje o tym, czy dane pole znajdzie się w nocie obliczeniowej, a także o jego miejscu w układzie

strony, korzystając z listy rozwijanej znajdującej się obok pola.

W pierwszej liście użytkownik decyduje, czy tekst powinien się znajdować w nagłówku, czy też w stopce noty.

Jeżeli wybierze Żaden, wówczas dane pole nie zostanie umieszczone w nocie.

Druga lista umożliwia wybór pozycji tekstu w nagłówku lub stopce: po lewej stronie, po prawej stronie albo

pośrodku.

Przycisk ze strzałką pozwala przesuwać wybrany tekst powyżej innego tekstu znajdującego się w tej samej

pozycji.

Wszystkie zmiany dokonywane w tym obszarze są natychmiast uwzględniane w Nocie obliczeniowej.

Nagłówek/stopka na każdej stronie – jeżeli te opcje są zaznaczone, nagłówek i stopka zostaną umieszczone na

każdej stronie dokumentu zapisywanego w formacie RTF lub PDF. W przeciwnym razie nagłówek i stopka

zostaną umieszczone jedynie na początku i na końcu dokumentu.



MASTER EC7 Fundamenty - robobat.pl · 12. Nota Obliczeniowa ... Geometria. BIMware® is a ......

Documents

Transcript of MASTER EC7 Fundamenty - robobat.pl · 12. Nota Obliczeniowa ... Geometria. BIMware® is a ......