KOMUNIKAT MIESIĘCZNY n. 9 — 2015

24 września

MARYJA ZAPRASZA NAS DO MODLENIA SIĘ ZA RODZINY I O ŚWIĘTOŚĆ W RODZINACH

Jest naprawdę wielką radością, że przeżywamy radość w rozważaniu wydarzenia VII Międzynarodowego Kongresu Maryi Wspomożycielki. Jak już napisaliśmy: „Z punktu widzenia hasła Kongresu: ‘Tutaj mój dom, stąd moja chwała. Z domu Maryi do naszych domów’, doświadczyliśmy powiewu Ducha Świętego, który tchnie z domu Maryi i który odnawia nasze domy oraz wspólnoty zakonne: w niepohamowanej radości uczestników; w wdzięczności tej, że na różne sposoby współpracowano w przygotowaniu i w urzeczywistnianiu kongresu, znaku prawdziwej pobożności do Maryi; w prawdzie potęgi modlitwy; w bogactwie wniosków przedstawionych w sprawozdaniach, w świadectwach życia świętych, w dobrych doświadczeniach i we wzruszeniach życia, w homiliach celebracji eucharystycznych; w pięknie i w trosce o śpiew i o modlitwę; w radości braterstwa i przyjaźni; w uczestnictwie każdej strefy wiekowej, od noworodka do starszego wiekiem, w przypominaniu sobie jak miłosierdzie Boga się rozprzestrzenia z pokolenia na pokolenie. Rzeczywiście prawdziwy cud Maryi Wspomożycielki!”.

Pragniemy jeszcze raz wyrazić nasze podziękowanie licznym osobom, instytucjom, rodzinom, które w różnorodny sposób przyczyniły się do ducha służby i z radością ewangelii, aby w ten sposób uczynić , żeby to wydarzenie dwustulecia urodzin księdza Bosko mogło stać się dla wszystkich uczestników i dla Rodziny Salezjańskiej upragnionym wydarzeniem łaski upragnionym i złączonym z Maryją Wspomożycielką.

W szczególności doświadczenie Kongresu potwierdza nas w zobowiązaniu do organizowania modlitwy w rodzinach i za rodziny. „Rodzina jest stycznością i związkiem z Bogiem. Słuchamy Boga w naszych sercach a potem rozmawiamy z Nim z naszych serc. Słuchamy i rozmawiamy ze serca: to jest modlitwa. Ale gdzie się rodzą ta miłość i ta modlitwa? Rodzą się w rodzinie. Rodzina, która się modli zjednoczona pozostaje zjednoczona. I członkowie rodziny pozostają zjednoczeni, jeśli będą się kochać wzajemnie jak Bóg ich kocha jednostkowo(Błogosławiona Matka Teresa z Calcutty). Modlimy się za rodzinę ponieważ jedynie z modlitwą w rodzinach narodzą się nowe powołania, nowi kapłani i nowi poświęceni Bogu. W szczególności w miesiącu

październiku dowartościujemy modlitwę Różańca Świętego. Tym występem Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki rozpoczynamy nowy rok łączący

ponieważ będziemy żyć we współbrzmieniu z drogą Kościoła, który w ten sposób przygotowuje się do przeżywania nadzwyczajnego Świętego Roku Miłosierdzia i wiązanki Księdza Generała. Miesięcznie będziemy wspierani poprzez katechezy opracowane przez Siostrę Lindę Pocher, Córkę Maryi Wspomożycielki, której dziękujemy za otwartość do współpracy z nami i do współuczestniczenia w naszej drodze Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki.

Idźmy naprzód z radością i odwagą, wiedząc, że jesteśmy na słusznej drodze, i że Maryja Wspomożycielka kroczy z nami.

Pan Lucca Tullio, Przewodniczący Ksiądz Pierluigi Cameroni SDB, Kierownik duchowy

2

Ho in cuore un vivo ricordo dell'espe-rienza vissuta con l’ADMA e l'amore a Maria ha preso nuova quota veden-do anche l'amore che le famiglie e tanti giovani hanno manifestato (Madre Yvonne Reungoat – Superiora FMA). Words cannot express my gratitude to God, Mary Help of Christians, you, Tullio and all those who helped you to organize such a beautiful congress. It was very well organized and every-

body enjoyed every minute of it. I can imagine all the hard work you have put into it and needless to say problems too. !!!! It was worth the hassle and time to organize such beautiful celebrations. Well done. Prayerfully united (Sr. Eugenia Pantalleresco – Malta). Veramente è stata una gioia vedere lo sviluppo del congresso giorno dopo giorno e assaporare il gu-sto di questa unione di cuori arrivati da tutto il mondo. Tutto ciò ancor più ora che i giorni passano e alla fatica del momento subentrano le emozioni di quanto vissuto. Siamo felici che una nostra piccola goccia abbia potuto contribuire a tutto questo (Giovanni e Barbara con Edoardo e Eleonora – Torino). Grazie a tutti quelli che hanno contribuito ad organizzare le giornate del raduno della famiglia salesia-na. Sono stati giorni pieni ed intensi (Sergio Rocca – Torino). Ringrazio di vero cuore per il Congresso di Maria Ausiliatrice riuscito molto bene e credo che porterà frutto in tante famiglie e anche nelle nostre sorelle e fratelli. Maria Ausiliatrice rinnova la Famiglia sale-siana e anche le nostre comunità educanti, oltre che il nostro cuore (Suor Piera Cavaglià FMA - Roma). GRAZIE, GRAZIE, GRAZIE per questi bellissimi giorni!!!! Mi sono trovata in mezzo al Mondo, un'esperienza nuo-va e coinvolgente. Mi ha emozionata pregare in tutte le lingue, vivere mo-menti di preghiera intensi, sentire testi-monianze toccanti. Adesso riprende-rò in mano i documenti, e li rileggerò con calma per farli miei (Luciana Bian-chetti – Torino). Muchas gracias por estos días de comunión y fraternidad, por su cariño y amistad. Fraternalmente (Luisa de Arribas - Spagna).

Risonanze dal Congresso di Maria Ausiliatrice

3

Me sale del corazón a mí y al Grupo de Barcelona, y seguro que también de toda ADMA de España, partici-pantes en el Congreso, trasmitirte nue-stra cordial felicitación por el maravil-loso Congreso de Maria Auxiliadora celebrado en Turín. La organización, la animación juvenil, la Liturgia y Ora-ción, los Testimonios, las conferencias tan bien preparadas, valientes y llenas de amor a la Iglesia y al carisma sale-siano... Y, especialmente, la presencia constante, cercana y sencilla del Rec-tor Mayor y Sor Ivonne, que se han hecho "uno más" en medio de la Fami-lia Salesiana.

Deseamos compartir contigo y con todos los del Equipo organizador y Animador del Congreso nuestra más sincera felicitación, auspiciando que los frutos del mismo y el empuje recibido se harán notar en ADMA y en los demás Grupos de la Familia Salesiana, especialmente mediante un mayor esfuerzo en la evangelización de las familias, que ha sido el mensaje claro de este Congreso mariano. Que el amor del Señor y la bendición de nuestra Madre Auxiliadora sea el merecido premio a vuestro gran trabajo. Unidos en la oración. Saludos muy cordiales (Joan Faner, Animador Nacional (Barcelona - España). Mi felicitación por el éxito del Congre-so de M. A. Los de mi grupo han venido muy contentos de esos días (Arcadio Cuadrado, Bilbao – Spagna). Grazie tanto per tante cose belle fatte per tante persone al Congresso! Tanta gioia a tante che erano lì venute da tut-to il mondo! Grazie di cuore. Adesso dobbiamo pregare per ringraziare la Madonna! (Leda - Brasile). Gracia, Grazie , Obrigada pelo carin-ho de vocês foi tudo lindo. Salve Maria Auxiliadora !!!! (Selma Toledo Menezes - Brasile). Un saluto tanto affettuoso ancora con la gioia nel cuore di quanto abbiamo vissuto per il Bicentenario di D. Bosco. Giornate intense nei diversi incontri ed eventi della nostra bella Famiglia. Ancora grazie per il Congresso ADMA è stato un bellissimo dono (Suor Maria Luisa Miranda, FMA – Roma). Estuve muy atento al congreso por youtube y muy alegre de poder asistir espiritual y virtualmente VII Congreso Internacional de María Auxiliadora. Su alegria es nuestra alegria, y miestras todos ustedes esten alegres nosotros también en comunion con ustedes y con la oracion que siempre esta presente (Roberth Gonzalez – Venezuela).

4

Siostra Linda Pocher, FMA 1. Współbrzmiący z Papieżem Franciszkiem

8 grudnia 2015 będzie obchodzone otwarcie Świętego Roku Miłosier-dzia. W spojrzeniu na to wydarzenie, papież napisał: „jak pragnę, aby…wszystkich, wierzących i nieobecnych, mógł połączyć balsam miłosierdzia ja-ko znak Królestwa Boga już obecnego pomiędzy nami” (Misericordiae vultus 5). „Życzenie papieża – mówił Ksiądz Bosko - jest dla mnie rozkazem”, dlate-go, jako jego synowie i córki jesteśmy wezwani w sposób szczególny do współbrzmienia na długości fali Ojca świętego. Z radością i poczuciem odpo-wiedzialności , pragniemy współpracować czynnie, ażeby ogłaszano na całym świecie Ewangelię Miłosierdzia. Stawka w grze jest bardzo wysoka, ponieważ, podtrzymuje papież, chodzi o skuteczność nowej ewangelizacji. „Czynnikiem decydującym dla Kościoła i dla wiarygodności jego przepowiadania jest, żeby ona była żywa i świadectwa-mi w pierwszej postaci miłosierdzie.[…]. Dlatego, gdzie Kościół jest obecny, tam powinno być widoczne miłosierdzie miłosierdzia. W naszych parafiach , we wspólnotach, w stowarzyszeniach i w ruchach, krótko mówiąc, gdziekolwiek są tam chrześcijanie, każdy powinien móc znaleźć oazę miłosierdzia” (MV 12).

Ale jak urzeczywistniać te oazy miłosierdzia we wszystkich środowiskach, w których się znajdujemy aby żyć i aby pracować? Drogowskazem formacyjnym przedstawionym na ten łączny rok, będzie pewna pomoc dla tak wielu, którzy pragną podjąć to zadanie: pozwalając się odradzać przez miłosierdzie Ojca, aby być świadkami i nosicielami jego miłości. Będziemy kroczyć wspólnie ku Księdzu Bosko i ku świętym Rodziny Salezjańskiej, którzy nas poprzedzili na tej samej drodze: serdeczność, nie ciosami, starać się bar-dziej kochać jak lękać,…wszystkie te wyrażenia typowe naszej tradycji, wypływają obficie z przeżytego do-świadczenia mocy przemieniającego miłosierdzia Bożego. Maryja, Matka Miłosierdzia, będzie naszą prze-wodniczką i będzie nas uczyć przemierzać z Jezusem <<przygodę Ducha>> - według wskazówek Księdza Generała w Wiązance na Rok 2016. Duch, rzeczywiście, będzie główną postacią naszego przemierzania, ponieważ On jest prawdziwym sprawcą miłosierdzia, żywej Miłości, którą Ojciec i Syn ustawicznie wlewa-ją w nasze serca(Rz 5, 5).

Zanim spojrzymy w treść Ewangelii o Miłosierdziu zapytajmy siebie: czy na początku tego nowego łącznego roku, jestem rozporządzalny do otwierania się na Boga, aby być przemienionym w misjonarza Jego miłosierdzia? 2. Odrodzeni w Jego Miłosierdziu

Na czym zasadza się Ewangelia Miłosierdzia? Po prostu: chodzi o przepowiadanie, oparte na świa-dectwie życia, że miłość Boga jest potężna i że przemienia prawdziwie serce tego, który Mu ufa. Miłosier-dzie Boga, rzeczywiście, jest „rzeczywistością określoną, którą On objawia swoją miłość jak pewien ojciec i pewna matka, którzy w ten sposób wzruszają się aż do głębi trzewi przez swojego syna…uczucie głębokie, prawdziwe, uczynione z czułości i współczucia, darowania kary i przebaczenia” (MV 6). Tę miłość, którą Jezus sam nam opisuje w swoich przypowieściach (Łk 15, 1-32), możemy rozważać w całym jej pięknie i głębokości patrząc na tajemnicę Krzyża. Benedykt XVI pisze, że kiedy Jezus nam mówi <<o ojcu, który wy-chodzi naprzeciw marnotrawnego syna i obejmuje go, nie są to jedynie słowa, ale stanowią one wyjaśnie-nie tego samego bycia i działania. W swojej śmierci na krzyżu w ten sposób wypełnia to co Bóg kieruje przeciw sobie samemu, w której Bóg się darowuje celem podniesienia człowieka i zbawia go – miłość, ona, w swojej formie najbardziej radykalnej>>(Bóg jest miłością 12).

EWANGELIA MIŁOSIERDZIA (1)

5

Na Krzyżu, Jezus jednoczy w jedno sam dwa znaczenia wyrażenia dawać ży-cie: umierać z łaskawości lub w miejsce drugiego oraz wydawać na świat nowe życie. Od Paschy do później, zostaliśmy wyzwoleni od potępienia na śmierć, która zawisła słusznie nad nami z powodu na-szych grzechów i otrzymujemy w nas no-we życie Boga, Jego Ducha, który jest mi-łością, pokojem, radością, zapewnieniem bycia przeznaczonymi na wspólnotę wieczną w Trójcy z wszystkimi naszymi braćmi i siostrami. Rzeczywiście, dzięki sakramentom jesteśmy zjednoczeni w śmierci Jezusa i otrzymujemy Ducha, który się nam odwzajemnia miłosiernym jak mi-łosiernym jest Ojciec” (Łk 6, 36). Ten cud miłosierdzia nie wydarza się dla nas jedynie jeden raz, w dzień naszego Chrztu, ale odnawia się w każdej spowiedzi i w każdej Eucharystii. Każdym razem, rzeczywiście, kiedy nasze serce otwiera się pokornie na Boga, stajemy się nowymi stworzeniami(2 Kor 5, 14-17); pewne nowe spojrzenie na sprawy i na osoby, siła i odwaga pragnienia i wypełniania we wszystkim woli Boga, wzrastają ponownie ale rzeczywiście w cierpieniu, jest wspierane przez nadzieję, która nie rozczarowuje: zadatek Ducha, kiedy strzeżemy w sercu i przez którego jesteśmy strzeżeni(2 Kor 1, 22; Ef 1, 14).

W swoim miłosierdziu Ojciec nas zrodził, streszcza Święty Piotr(1 P 1, 3-4). Spotykamy tu w przyczy-nie teologicznej konieczność rozważania wychowania w kluczu płciowym: ten sam Bóg wychowuje rodząc nieustannie do życia nowego w łonie swojego miłosierdzia. „Istnieje ścisły związek pomiędzy wychowa-niem a rodzeniem: związek wychowawczy się zaszczepia w działaniu zrodzenia i w doświadczeniu bycia dziećmi. W ten sposób człowiek nie daje życia, ale je otrzymuje, ta prawda antropologiczną, którą Ksiądz Roberto Carelli ponownie rozbrzmiał dla nas niedawno na Międzynarodowym Kongresie Maryi Wspomo-życielki, rozbłyskuje jeszcze bardziej jeśli rozważamy tę samą żywiołowość więzi łączącej nas z Bogiem. Jako jedyny Stwórca, od pierwszej chwili naszego istnienia, Bóg sam jest nam ojcem i matką, umieszcza nas w świecie wolności i podejmuje w pełni następstwa i ryzyka: konieczność towarzyszenia swoim działa-niem naszemu dojrzewaniu, wychowywaniu nas przez upomnienie, i możliwość bycia odrzuconym, pogar-dzanym, opuszczonym. W ten sposób, mężczyzna i kobieta, którzy się kochają i tak otwierają na dar życia, doświadczają głębi, których nie opanowują całkowicie, ponieważ w niej stali się uczestnikami czegoś co ich przewyższa: twórcza potęga Boga. Otrzymują oni dar dziecka z Bożego miłosierdzia. Powierzmy się więcej świadomi tej prawdy, jako świeccy i poświęceni Bogu, nasza działalność wychowawcza będzie wię-cej skuteczna i głęboka, ponieważ wzorowana na Bożej pedagogii.

Byłoby pięknym ćwiczeniem, w tym przedmiocie, odczytać ponownie w kluczu płciowym historię dzieł miłosierdzia Bożego, która przychodzi do nas opowiedziana w Piśmie. Księga Wyjścia, dla uczynienia jedynie przykładu, może być łatwo przeczytana – pisze jezuita Jean – Pierre Sonet w księdze Generare é narrare – jak „historia narodzenia i pierwszego dziecięctwa ludu Izraela, aż do dojrzałości, którą zdobywa na Synaju. […]. Okres rozstrzygający wydarzenia wydaje owoce w przejściu morza, scena traumatyczna w której naród doświadcza lęku: przed nimi morze, za nimi Egipcjanie wyjeżdżający w swoim pościgu. Lecz potrzeba przekraczać, każda inna droga jest wykluczona. Dzieje się zatem, że dzięki Bogu i pośrednictwu Mojżesza, otwiera się morze, które się wydawało przeszkodą nieprzezwyciężoną”. Przekraczajcie wody, Lud uważa się za zbawiony. Rozpoczyna się nowe życie, różne od niewoli znoszonej w Egipcie. Życie wy-zwolone, w którym nie brakuje doświadczeń, ale towarzystwo Boga je zabezpieczyło. Ten sam Jezus, ce-lem przygotowania uczniów na swoją Paschę, w której się także urzeczywistnia ostateczne wyzwolenie z niewoli śmierci, używa obrazu bolesnego porodu. Wielki Piątek jest naznaczony ciężko lękiem, ale prze-

6

szła śmierć, lęk zostaje niegasnącą radością(J 16, 21-23). Przyjąć Ewangelię Miłosierdzia, oznacza, zatem wierzyć, że Bóg chce i może wszystko to co jest

konieczne do naszego zbawienia. Pewne, zbawienie świata nie jest jakąś przechadzką, ona kosztuje Ojca krew Syna! Ale właśnie dlatego chrześcijanin nie ma prawa popadać w poddanie się, nawet w obliczu śmierci! Bardzo często, jednakże, doświadczenie spotkania z cierpieniem, niesprawiedliwością, złośliwo-ścią, powoduje zachwianie się naszej wiary i naszej nadziei. Jest faktem, że Bóg wchodzi w nasze życie z delikatnością: nie chce nas zaszokować swoją potęgą, ale wychowywać do poznawania i rozpoznawania swego miłosierdzia. Pierwszy krok zasadza się właściwie na zawierzeniu Jemu bez lęku. Czy wierzę w przemieniającą potęgę miłości Boga, lub żywą pułapkę w lęku, w poddaniu się, w grzech? 3. Z towarzyszącą Wspomożycielką

„Wszyscy chrześcijanie są wezwani do świętości”, lubił powtarzać Jan Paweł II. „Jest wolą Boga, żebyśmy wszyscy stawali się świętymi. I wystarczająco łatwe, by się nam udało. Wielka nagroda jest przy-gotowana w niebie dla tego, który staje się świętym”, mówił Ksiądz Bosko w słynnym kazaniu, które zapa-liło serce Dominika Savio. Wszyscy chrześcijanie zostali wezwani, my zmieniamy(to), aby czynić doświad-czenie miłości Ojca, aby zostać świadkami na tej ziemi i cieszyć się wiecznie w Niebie. Jedno żywe do-świadczenie tej prawdy mieliśmy na Międzynarodowym Kongresie Wspomożycielki. Pomiędzy licznymi świadectwami codziennej świętości o której wysłuchaliśmy, podoba mi się wspomnienie wystąpienia Lo-doviki Marii Zanet, która nam ukazała jak także „świętość salezjańska została przeżywana w historiach rodzin zranionych: rodziny gdzie zdarza się przynajmniej jedna z postaci rodzicielskich, lub też pozostaje obecność mamy i taty, z różnych powodów (fizycznych, psychicznych, moralnych i duchowych), karząca przez swoje dzieci, dziś podążający do chwały ołtarzy”. Z kolejności od Laury Vicuña, Carlo Braga, Anna Maria Lozano Diaz, uczymy się, że nie ma ograniczenia lub cierpienia, które mogłyby przeszkodzić temu kroczeniu, wręcz przeciwnie , z pomocą Boga „natomiast znosić biernie położenie, lub cierpieć z jego po-wodu” pozostaje możliwe „podchodzić ze zwiększającą się świadomością naprzeciw zadaniu” i „odpowiadać z gotowością, unikając wycofywania się z własnego przedstawiania się”. Również wycho-dząc z jednego warunku życia bezstronnie niekorzystnego, święci ci „powiększają także dar, i przeszcze-piają ten dar w określone warunki życia. Tak czyniąc, spajają „da mihi animas” z „caetera tolle” i pozostają żywym znakiem potęgi przemieniającej z miłosierdzia Bożego.

Ale największym świadectwem skuteczności miłosierdzia Boga jest Maryja. Kiedy wiara została po-rwana przez wątpliwości, chwieje się nadzieja i przychodzi mniej miłosierdzia, nie pozostaje nic innego jak zwrócić się nam do Niej, Całej Świętej, najpiękniejszego owocu Bożego miłosierdzia, Ta, której pozwolono w Duchu pełną wolność działania w Jej życiu według wzoru Ojca. Na ile Matka Jezusa, jest także matką miłosierdzia w życiu, jest bramą żywą poprzez którą miłosierdzie wchodzi na świat. Przyglądając się Jej, możemy zobaczyć jak się czyni przyjęcie i pozwala działać Duchowi, uczymy się co znaczy słuchać Słowa i praktykować je. Maryja, ponad to, wstawia się ustawicznie za nas i stajemy się dziecięco pobożni, więcej Ona sama także posługuje przy umożliwianiu dzieła Bożego w nas. Gdzie jest Maryja, mówił Montfort, także pośpiesza Duch Święty! Pomiędzy tymi dwojgu jest naprawdę doskonała współpraca, współpraca, którą odwzajemnia się Maryja Matka Boga, kształtując małego Jezusa w swoim łonie i kierując krok za krokiem w trudnym zadaniu rodzicielki i wychowawczyni Syna Bożego. Poprzez okoliczności radości i bólu, w Niej miłość dla Boga przemienia się ustawicznie w miłość dla bliźniego i odwrotnie, ponieważ treść Sło-wa, które usłyszała jest właśnie urzeczywistnianiem miłosierdzia. Jeżeli chcemy rozpocząć pod Jej prze-wodnictwem macierzyńskim naszą pielgrzymkę miłosierdzia, pierwszym warunkiem jest postawa i stałość w modlitwie: Czy mam zwyczaj słuchać każdego dnia Słowo Boga? Czy powierzam się każdego dnia Wspomożycielce, także jedynie przez Ave Maria?

7

LECCE(WŁOCHY) – SPOTKANIE STOWARZYSZENIA CZCICIELI MARYI WSPOMOŻYCIELKI I PRZEDSTAWIENIE „JAK GWIAZDY NA NIEBIE” 11 czerwca 2015 w Lecce w pierwszym momencie ksiądz Pierluigi Cameroni spotkał Stowarzyszonych pewnych grup Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki z Puglia: Bari, Brindisi, Cerignola, Lecce, Martina Franca. Ksiądz Cameroni przedstawił podstawowe cechy Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki i osobiste zobowiązania podjęte przez przynależność do Stowarzyszenia. Wieczorem miała potem miejsce rozmowa Księdza Cameroni z około 250 zgromadzonymi na temat świętości w Rodzinie Salezjańskiej z przedstawieniem dzieła literackiego ”Jak gwiazdy na niebie…” Dzięki żywemu opowiadaniu zostało także uświadomione, że celebracja Dwóch stuleci księdza Bosko jest sposobnością sprzyjającą do pogłębiania i rozpowszechniania jego duchowego doświadczenia, rozkwitłe-go w najbogatszych i najróżnorodniejszych owocach świętości. Przybliżając wyjątkową i prawdziwą wrażliwość ludz-ką i duchową naszych świętych, błogosławionych, czcigodnych, sług Bożych, odczuło się także ich pragnienie pełni życia, miłość i szczęście w Bogu; także czuło się zachętę do życia przyrzeczeniem i wezwaniem do świętości i do przedstawienia jej w kształcie żarliwym i przekonującym innych, szczególnie do nowych pokoleń. Znajdując się w Operze salezjańskiej w Lecce, gdzie znajduje się jedyna Bazylika na świecie poświęcona Świętemu Dominikowi Savio, nie mogło brakować pewnego szczególnego podkreślenia możliwej i popularnej świętości młodzieńczej, któ-rą ma Dominik Savio jako pierwszy w szeregu, arcydzieło systemu uprzedzającego Księdza Bosko, który się opiera na fundamencie Łaski Boga, źródle zapobiegawczo wzbudzanym na każdej drodze uświęcenia(D. Tommaso De Mi-tri, Kierownik duchowy Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomożycielki w Lecce).

CHILE – NOWI CZŁONKOWIE NA KRAJOWYM DNIU STOWARZYSZENIA CZCICIELI MARYI WSPOMO ŻYCIELKI 24 lipca 2015, w różnych miastach Chile, w związku z Krajowym Dniem Stowarzyszenia Czcicieli Maryi Wspomoży-cielki, 27 nowych członków wyraziło swoje przystąpienie do Stowarzyszenia i trzy rodziny dokonały swoje poświę-cenie. W Santiago Eucharystia została celebrowana w kollegium „El Patrocinio de San Jose”, pod przewodnictwem Ks. Vincente Soccorso, Animatora krajowego, i koncelebrowana przez Ks. Juan Bustamante oraz Ks. Pedro Pablo Cuello. Z wielkim zapałem maryjnym uczestniczyło około 150 członków Stowarzyszenia z członkami rodzin pocho-dzącymi ze wszystkich wspólnot z Santiago i z Santa Cruz. Byli także obecni członkowie innych grup Rodziny Sale-zjańskiej: byli wychowankowie, Wolontariuszki Księdza Bosko, Salezjanie Współpracownicy. Miejsce pochodzenia nowych członków: Antofagasta 5; La Serena 1; Valparaiso Parrochia 2; Santa Cruz 2; Puerto Montt Parrochia 1; Pu-erto Varas Sagrado Corazón 4; Puerto Natales Maria Mazzarello 8; Punta Arenas Cristo Obrero 3; Punta Arenas Ma-ria Auxiliadora 1.

KRONIKA RODZINY

MUMBAI(INDIA) – STOWARZYSZENIE CZCICIELI MARYI WSPOMOŻYCIELKI OBCHODZI UROCZYSTOŚĆ URODZIN KSIĘDZA BOSKO W Sanktuarium Madonny Księdza Bo-sko w Matunga(Mumbai, Indie), 16 sierpnia duża grupa członków Stowa-rzyszenia Czcicieli Maryi Wspomoży-cielki zgromadziła się celem uczczenia Świętego Jana Bosko w związku z za-mknięciem dwu stulecia jego urodzin. Uczestniczono w Eucharystii w Sank-tuarium a następnie w spotkaniu w domu prowincjalnym. Współuczest-nictwo prawie wszystkich obecnych stało się bardzo natchnione: każdy przekazywał wzruszające doświadcze-nie, które pokazywało jak jego życie jest ukształtowane i kierowane przez nauczanie Świętego Jana Bosko i przez macierzyńskie wstawiennictwo Maryi. Dokonała się wielka chwila wspólno-ty!

Nasza grupa Czcicieli Maryi Wspomożycielki Wiernych została zapoczątkowana tu w naszym Sanktuarium maryjnym w sierpniu 2010 i zostaliśmy przyłączeni do Pierwszej (Grupy) w Turynie. Współuczestniczymy we wszystkich modli-twach i wypominkach, które tam zostają ofiarowane. Członkowie, którzy się tam spotykają każdą pierwszą sobotę miesiąca i poszukują wzrostu w ich życiu chrześcijańskim poprzez zastanowienie w czterech wymiarach: nauczającym, kościelnym, maryjnym i salezjańskim. Niech Bóg was kocha i zawsze błogosławi! (Ks. Wilfred, kierow-nik duchowy). ADMA Youth Mendoza Argentina

The paper can be read at the following site:

www.admadonbosco.org/index.php?lang=pl

and here: www.donbosco-torino.it/

For every comunication you can contact

the following email adress: pcameroni@sdb.org