’ ISSN 2300-9233 ‘

ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa

MSZE ŚW.: dzień powszedni: 700, 800, 900, 1830. niedziela: 700, 830, 1000, 1130, 1300, 1830 i 1945.

Spowiedź św. na każdej Mszy św.

Kancelaria: od wtorku do piątku w godz. 900 - 1000; 1600 - 1745;

tel.: 22-838-30-95 (tylko w godz. urzędowania), fax. 22 636-69-55.

Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213

Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego 21 kwietnia 2019

LITURGIA SŁOWA Dz 10,34A.37-43; Ps 118; Kol 3,1-4; J 20,1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunię-ty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra

i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie ra-zem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

– Oto słowo Pańskie.

DRODZY PARAFIANIE, SZANOWNI GOŚCIE! Z okazji radosnych Świąt Zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa, pra-gniemy wyrazić nasze serdeczne życzenia. Niech Zmartwychwstały Chrystus napełnia Was pokojem, którego świat dać nie mo-że, niech daje siłę do pokonywania trudności, obdarzając wszelkimi potrzebnymi łaska-mi i błogosławieństwem. Niech spotkanie z Nim w Poranek Wielkanocny umacnia Waszą wiarę w Jego żywą obecność w naszym życiu, w Jego słowie, w Sakramentach Świę-tych i zawsze prowadzi nas do spotkania z Nim w Eucharystii i w drugim człowieku.

Błogosławionych Świąt i radosnego świętowania. Alleluja! Jezus żyje! Wasi Duszpasterze

Najpierw cisza sobotniego po-ranka, kiedy to Jezus zstępuje do otchłani, dalej wigilijne nocne czuwanie, aż po radość płynącą z paschalnego światła... Jezus zmartwychwstał! Ostatnie słowo należy do życia, do miłości, do Je-zusa. Przez chrzest należymy do Niego, a więc nosimy w sobie Je-go życie, całą Jego historię, Jego drogę. Niech ta noc paschalna sprawi, że staniemy się świadkami zmartwychwstałego Pana! Nieśmy Jego światło wszędzie tam, gdzie panuje ciemność, nadzieję tam, gdzie czai się rozpacz, i miłość tam, gdzie wciąż jeszcze do głosu dochodzi nienawiść. Jezus żyje! Ostatnie słowo należy do Niego.

o. Przemysław Ciesielski OP,

Oremus

KATECHIZM KOŚCIOŁA

KATOLICKIEGO 1153 Celebracja sakramentalna jest spotkaniem dzieci Bożych z Ojcem w Chrystusie i Duchu Świętym; spotkanie to wyraża się jako dialog przez czynności i słowa. Z pewnością same czynności symboliczne mają już jakąś wymowę. Słowo Boże oraz odpowiedź wiary powinny jednak towarzyszyć im i oży-wiać je, by ziarno Królestwa wydało owoc na dobrej ziemi. Czynności liturgiczne oznaczają to, co wyraża słowo Boże: bez-interesowną inicjatywę Boga, a zarazem odpowiedź wiary Jego ludu. 1154 Liturgia słowa jest inte-gralną częścią celebracji sakra-mentalnej. W celu umacniania wiary wiernych powinny zostać dowartościowane znaki słowa Bożego: księga słowa (lekcjo-narz lub ewangeliarz), okazy-wanie jej czci (wniesienie w procesji, kadzidło, światło) i miejsce głoszenia słowa (am-bona), wyraźne i zrozumiałe czytanie; homilia szafarza, któ-ra przedłuża jego głoszenie; odpowiedzi zgromadzenia (aklamacje, psalmy medytacyj-ne, litanie, wyznanie wiary). 1155 Słowo i czynność litur-giczna są nierozłączne jako znaki i nauczanie, a także jako urzeczywistnienie tego, co oznaczają. Duch Święty daje nie tylko zrozumienie słowa Boże-go, wzbudzając wiarę. Za po-średnictwem sakramentów urzeczywistnia także "wielkie sprawy" Boże zapowiadane przez słowo; uobecnia i prze-kazuje dzieło Ojca wypełnione przez Jego umiłowanego Syna.

SEKWENCJA Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy, Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty, I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

ZBIÓRKA NA KORONY DLA OBRAZU MATKI BOŻEJ

Jesienią 2019 roku przypada 60. rocznica tzw. „Cudu na Nowolip-kach”. Chcemy na tę piękną rocznicę nałożyć Matce Bożej w Obrazie Częstochowskim ko-rony. Zwracamy się z prośbą do Parafian i wszystkich, którzy ze-chcą nas wesprzeć, o ofiarowa-nie na ten szczytny cel wyrobów ze złota oraz ze srebra. Aby ko-rona była darem od nas wszyst-kich można na ten cel składać dary pieniężne. Serdecznie dziękujemy za pomoc i każdy dar!

ZMARTWYCHWSTANIE CHRYSTUSA GŁÓWNĄ PRAWDĄ CHRZEŚCIJAŃSTWA Drodzy bracia i siostry! Odmawiając w każdą niedzielę

Credo, ponawiamy nasze wyzna-nie wiary w zmartwychwstanie Chrystusa, w zdumiewające wyda-rzenie, stanowiące główną prawdę chrześcijaństwa.

«Et resurrexit tertia die secundum Scripturas – I zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pi-

smo». W Kościele pojmujemy wszystko w świetle tej wielkiej ta-jemnicy, która odmieniła bieg dziejów i która uobecnia się w każdej celebracji eucharystycznej. Istnieje jednak okres liturgiczny, w którym ta główna rzeczywistość wiary chrześcijańskiej wraz z jej bogactwem doktrynalnym i niewy-czerpaną żywotnością ukazywana jest wiernym w sposób bardziej in-tensywny, by ją wciąż na nowo

odkrywali i coraz wierniej przeży-wali: jest to okres wielkanocny. Co roku w czasie «najświętszego Tri-

duum Chrystusa, który został ukrzyżowany, umarł i zmartwych-wstał» – jak mówi św. Augustyn – w klimacie modlitwy i pokuty Ko-ściół przeżywa ostatnie etapy ziemskiego życia Jezusa: skazanie Go na śmierć, dźwiganie krzyża na wzgórze Kalwarii, Jego ofiarę za nasze zbawienie i złożenie Go do grobu. Następnie «trzeciego dnia» Kościół przeżywa na nowo Jego zmartwychwstanie: jest to Pascha, przejście Jezusa ze śmierci do ży-cia, w którym spełniają się do koń-ca starodawne proroctwa. Cała li-turgia okresu wielkanocnego głosi pewność i radość Chrystusowego zmartwychwstania.

Drodzy bracia i siostry, powinni-śmy nieustannie odnawiać naszą zażyłość z Chrystusem, który dla nas umarł i zmartwychwstał: Jego Pascha jest również naszą Paschą, ponieważ w zmartwychwstałym Chrystusie dana jest nam pewność naszego zmartwychwstania. Wieść o Jego powstaniu z martwych nie przedawnia się, a Jezus jest zawsze żywy; żywa jest też Jego Ewange-lia. «Wiarą chrześcijan – zauważa św. Augustyn – jest zmartwych-wstanie Chrystusa». Dzieje Apo-stolskie mówią o tym wyraźnie: «Bóg uwierzytelnił Jezusa wobec wszystkich ludzi przez wskrzesze-nie Go z martwych» (por. 17, 31). Nie wystarczyła bowiem śmierć, aby wykazać, że Jezus naprawdę jest Synem Bożym, oczekiwanym Mesjaszem. Iluż ludzi na prze-strzeni dziejów poświęciło swoje życie sprawie, którą uważało za słuszną, i poniosło śmierć! I pozo-stają martwi. Śmierć Pana ukazuje ogromną miłość – On nas umiło-wał aż do złożenia siebie w ofierze za nas; lecz jedynie Jego zmar-twychwstanie stanowi «przekonu-jący dowód», daje pewność, że to, co On głosi, jest prawdą odnoszącą się również do nas, po wszystkie czasy. Wskrzeszając Go z mar-twych, Ojciec otoczył Go chwałą. Oto co pisze św. Paweł w Liście do Rzymian: «Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Pa-

nem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie» (10, 9).

Ważne jest, by potwierdzić tę podstawową prawdę naszej wiary, której prawda historyczna jest bo-gato udokumentowana, pomimo że dzisiaj, podobnie jak w przeszło-ści, nie brakuje ludzi, którzy na różne sposoby podają ją w wątpli-wość czy wręcz jej zaprzeczają. Osłabienie wiary w zmartwych-wstanie Jezusa powoduje osłabie-nie świadectwa wierzących. Jeżeli bowiem zanika w Kościele wiara w zmartwychwstanie, wszystko zamiera, wszystko się rozpada. I przeciwnie, przyjęcie umysłem i sercem umarłego i zmartwych-wstałego Chrystusa zmienia życie i oświeca całą egzystencję ludzi i narodów. Czyż to nie pewność, że Chrystus zmartwychwstał, daje odwagę, profetyczną śmiałość i wytrwałość męczennikom we wszystkich epokach? Czyż to nie spotkanie z żywym Jezusem pro-wadzi do nawrócenia i budzi fa-scynację tak wielu ludzi, którzy od początków chrześcijaństwa zosta-wiają wszystko, by pójść za Nim i oddać swoje życie na służbę Ewangelii? «A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał – mówił Apostoł Paweł – daremne jest nasze nau-czanie, próżna jest także nasza wiara» (por. 1 Kor 15, 14). Ale On zmartwychwstał!

Orędzie, które w tych dniach czę-sto słyszymy, brzmi następująco: Jezus zmartwychwstał, żyje i mo-żemy Go spotkać. Tak jak Go spo-tkały kobiety, które rankiem trze-ciego dnia, następnego po szaba-cie, udały się do grobu; tak jak Go spotkali uczniowie, zaskoczeni i wstrząśnięci tym, co im opowie-działy kobiety; podobnie jak spo-tkało Go wielu innych świadków w następnych dniach po Jego zmartwychwstaniu. Również po swoim wniebowstąpieniu Jezus pozostał pośród swoich przyjaciół, jak zresztą obiecał: «A oto Ja je-stem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28,

20). Pan jest z nami, ze swoim Ko-ściołem, aż do końca czasów. Oświeceni przez Ducha Świętego, członkowie pierwotnego Kościoła zaczęli głosić orędzie paschalne otwarcie i bez lęku. Orędzie to, przekazywane z pokolenia na po-kolenie, dotarło aż do nas i co roku w okresie wielkanocnym roz-brzmiewa z wciąż nową mocą.

Szczególnie podczas oktawy Wielkanocy liturgia zachęca nas do osobistego spotkania ze Zmar-twychwstałym i do rozpoznania w wydarzeniach historycznych oraz w naszym codziennym życiu Jego ożywiającego działania. Na przykład dzisiaj, w środę, jest nam przypomniana wzruszająca scena z dwoma uczniami z Emaus (por. Łk 24, 13-35). Po ukrzyżowaniu Jezu-sa pogrążeni w smutku i rozczaro-wani powracali niepocieszeni do domu. W drodze rozmawiali ze sobą o tym, co wydarzyło się w tamtych dniach w Jerozolimie. Wtedy zbliżył się do nich Jezus, zaczął z nimi rozmawiać i ich pou-czać: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cier-pieć, aby wejść do swej chwały?» (Łk 24, 25-26). Następnie, zaczy-nając od Mojżesza i poprzez wszystkich proroków, wyjaśniał im, co we wszystkich Pismach od-nosiło się do Niego. Nauczanie Chrystusa - wyjaśnienie proroctw - było dla uczniów z Emaus jakby nieoczekiwanym, jasnym i pocie-szającym objawieniem. Jezus dał nowy klucz do odczytania Biblii i wszystko wówczas wydawało się jasne, ukierunkowane właśnie na tę chwilę. Urzeczeni słowami nie-znanego wędrowca, poprosili Go, by pozostał z nimi na wieczerzę. On przyjął zaproszenie i usiadł z nimi do stołu. Oto co mówi ewangelista Łukasz: «Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, poła-mał go i dawał im» (Łk 24, 30). I właśnie w tym momencie otwarły się oczy dwom uczniom i rozpo-

znali Go, «lecz On zniknął im z oczu» (Łk 24, 31). A oni, pełni zdumienia i radości, mówili do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?» (Łk 24, 32).

Przez cały rok liturgiczny, a szczególnie w Wielkim Tygo-dniu i w oktawie Wielkanocy Pan towarzyszy nam w drodze i wyja-śnia Pisma, sprawia, że możemy pojąć tę tajemnicę: wszystko mówi o Nim. A to powinno rozpalać tak-że nasze serca, otwierać nam oczy. Pan jest z nami, pokazuje nam prawdziwą drogę. Podobnie jak dwaj uczniowie rozpoznali Jezusa po łamaniu chleba, tak i dzisiaj również my przy łamaniu chleba

rozpoznajemy Jego obecność. Uczniowie z Emaus rozpoznali Go i przypomnieli sobie chwile, gdy Jezus łamał chleb. Łamanie chleba przywodzi nam na pamięć pierw-szą Eucharystię sprawowaną w kontekście Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus połamał chleb i w ten sposób antycypował swoją śmierć i zmartwychwstanie, dając uczniom samego siebie. Jezus ła-mie chleb również z nami i dla nas, staje się dla nas obecny w świętej Eucharystii, daje nam samego sie-bie i otwiera nasze serca. Również i my w świętej Eucharystii i w spo-tkaniu z Jego słowem możemy spotkać i poznać Jezusa przy tym podwójnym Stole - Słowa oraz konsekrowanego Chleba i Wina.

W ten sposób w każdą niedzielę wspólnota przeżywa na nowo Paschę Pana i przejmuje od Zba-wiciela Jego testament miłości i braterskiej służby.

Drodzy bracia i siostry, niech ra-dość tych dni jeszcze bardziej umocni naszą wierną więź z ukrzyżowanym i zmartwych-wstałym Chrystusem. Pozwólmy zwłaszcza, aby zafascynowało nas Jego zmartwychwstanie. Niech Maryja pomoże nam być zwiastu-nami światła i radości paschalnej dla tylu naszych braci. Jeszcze raz składam wszystkim serdeczne ży-czenia radosnych świąt wielkanoc-nych.

Benedykt XVI, 26 III 2006 r.

EXULTET (fragnemt)

Weselcie się już, zastępy Aniołów, w niebie: weselcie się, słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmier-nym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się, Kościele święty, Matko nasza!

O G Ł O S Z E N I A � W drugi dzień świąt Wielkanocnych - 22 kwietnia - Msze św. według porządku niedzielnego, ale nie bę-dzie Mszy św. o godz. 19.45! � Dostępna jest książka Witolda Dąbrowskiego „Cud na Nowolipkach”. Do nabycia w księgarni i kancelarii. Koszt 10 zł. Polecamy tę ciekawą pozycję opisującą ważną część historii naszej parafii. � Trwa zbiórka wyrobów złota i srebra na korony dla Matki Bożej Częstochowskiej z okazji 60. rocznicy tzw. „Cudu na Nowolipkach”. Przyjmujemy także ofiary pieniężne na realizację projektu. Serdecznie dziękujemy za każdy dar. � Planujemy wyjazd dla dzieci i młodzieży na kolonie letnie, które odbędą się od 22 lipca do 3 sierpnia w Szeligach koło Ełku, nad jeziorem Szelment Wielki. Koszt 1.400 zł. Zapisy w zakrystii i kancelarii u ks. Mi-chała i s. Iwony. � Jeszcze raz, Wszystkim Parafianom i Gościom, z okazji Świąt Paschalnych – składamy serdeczne ży-czenia! Niech Zmartwychwstały Jezus Chrystus Pan błogosławi i prowadzi w życiu osobistym, zawodo-wym i rodzinnym. Dziękujemy za Waszą troskę o Parafię oraz polecamy się Waszej modlitwie, o której też sami zapewniamy!

Konto parafii św. Augustyna: 56 1240 2063 1111 0010 0087 4213

Prosimy o ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki. Bóg zapłać!

Redagują: ks. prał. Walenty Królak oraz parafialnie. Do użytku wewnętrznego. www.swaugustyn.pl Wydawca: Parafia św. Augustyna, ul. Nowolipki 18, 01-019 Warszawa. Opracowanie biuletynu i druk: lis888@wp.pl