Dominika Basik Legenda o Lewinie

Dawno, dawno temu na ziemie Lewina przybył ksiąŜę Johan Schweinchen von Löwen,

który był oczarowany księŜniczką Barbarą z rodu Hoff. Chcąc zrobić na niej duŜe wraŜenie, Johan przyjechał na lwie z dwoma ogonami. KsiąŜę Schweinchen niezbyt kochał księŜniczkę, ale marzył, aby zasiąść na tronie rodziny Hoff. Po kilku miesiącach Johan i Barbara wzięli ślub, na który miała duŜy wpływ śmierć ojca księŜniczki, Jana Hoffa – po śmierci Jana Hoffa, księŜniczka Barbara i ksiąŜę Johan bardzo się do siebie zbliŜyli. Johan Schweinchen stał się władcą Lewina, a nowego władcę bardzo polubili mieszczanie i inni poddani.

Lewin słynął z osób „spóźnialskich”, dlatego Johan Schweinchen von Löwen postanowił, aby na dachu kościoła pw. św. św. Piotra i Pawła umieścić zegar słoneczny, dzięki któremu jego poddani juŜ się nie spóźniali.

KsięŜna Barbara miała wielu adoratorów, a Johan lubił jeździć na samotne polowania. Podczas jednej z wypraw, któryś wielbiciel Barbary zabił księcia. Pogrzeb księcia odbył się w kościele pw. św. św. Piotra i Pawła, a pochowano go w zamku w Kantorowicach, gdzie ponoć codziennie o północy straszy jego duch. śona Schweinchena przez długi czas Ŝyła w Ŝałobie, ale po pewnym czasie ponownie wyszła za mąŜ. Nowego władcy lud nie zaakceptował, aŜ sam król Polski nie pozwolił mu rządzić Lewinem. Potem dobiegł kres dynastii lewińskich Hoffów.

Johan był najbardziej lubianym władcą Lewina, dlatego tamtejsi mieszkańcy postanowili nazwać swoją miejscowość jego nazwiskiem „Löwen”, natomiast motywem herbu Lewina został lew z dwoma ogonami, na którym Johan przyjechał do księŜniczki, aby zdobyć jej serce.