Koncepcje umysłu/ świata dziecka

Literatura:J. Bruner (2006) Kultura edukacji. Kraków: Universitas.

D, Klus-Stańska (2008) Między wiedzą a władzą. Dziecięce uczenie się w dyskursach pedagogicznych.

[w:] Filipiak E. (2008) Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy. Bydgoszcz: Wyd. UKW

Pedagogika wczesnoszkolna (red.) D. Klus-Stańska

Pytania do przemyślenia (zadanie 1)

• Kim jest dziecko?• Jaki jest jego umysł?• Jak poznaje świat?

Osobiste i społeczne historieJęzyk, głosy społeczne

Osoby znacząceŚrodowisko rodzinne, rówieśnicze, lokalneKapitał społeczny

Teksty kulturoweTRADYCJA (religia, obrzędy,Zwyczaje, oczywistości,

Mass media

ZainteresowaniaPotencjał rozwojowyDoświadczenia osobiste

Sytuacja polityczno- ekonomiczna

Instytucjeinfrastruktura

ALA JAŚ

Makro/ mikroświatSpołeczny i przyrody

DZIECKO JAKO UCZĄCE SIĘ PRZEZ NAŚLADOWANIE: NABYWANIE UMIEJĘTNOŚCI PRAKTYCZNYCH

ZAŁOŻENIA MODELU:• Jednostki posiadają zdolność uczenia się poprzez

naśladowanie• modelowanie i naśladowanie umożliwia kumulację

kulturowo istotnej wiedzy, również przekazywanie kultury z pokolenia na pokolenie.

• Na ludzką kompetencję składają się w większym stopniu talenty, umiejętności i zdolności niż wiedza i rozumienie

• Źródłem kompetencji jest praktyka

DZIECKO JAKO UCZĄCE SIĘ W SKUTEK EKSPOZYCJI NA DZIAŁANIA DYDAKTYCZNE

• uczeń „nie wie”, że...• pozostaje w niewiedzy, jest nieświadomy pewnych faktów, reguł,

zasad, które można mu przekazać• to, czego uczeń powinien się nauczyć, znajduje się w umysłach

nauczycieli, książkach, mapach, dziełach sztuki, komputerowych bazach danych, itp.

• Wiedzę należy „Obejrzeć”, lub ją „poszukać”, ponieważ jest to kanon/antologia, reprezentacja tego, co znane

• Widzę proceduralną (typu „jak”) uznaje się za wypływającą automatycznie ze znajomości pewnych twierdzeń o faktach, teorii, ...

•

POSTRZEGANIE DZIECI JAKO MYŚLĄCYCH:ROZWÓJ WYMIANY INTERSUBIEKTYWNEJ

• Ludzie stale re/konstruują obraz świata, w którym interpretują swoje doświadczenia

• Jak dzieci strukturyzują własne uczenie się, zapamiętywanie, myślenie?

Odnaleźć w intuicjach dziecka korzenie systematycznej wiedzy

• ZAŁOŻENIA:• wszystkie ludzkie umysły są zdolne do posiadania przekonań i idei, które przez

dyskusję i interakcję mogą zostać włączone w pewien wspólny układ odniesienia.• Zarówno dziecko, jak i dorosły mają własne punkty widzenia, ważne jest

rozpoznanie poglądów drugiej osoby;• Dziecko postrzega siebie jako podmiot poznający i jako uczący się. Nie jest

„pustym naczyniem”. Jest zdolne do rozumowania, znajdowania sensu (samodzielnie, w dyskusji z innymi) , do refleksji nad własnym myśleniem, do korygowania własnych pomysłów, przekazów poprzez refleksję ( poziom „meta”)

• Dziecko podobnie, jak dorosły posiada mniej lub bardziej spójne teorie świata, swojego własnego umysłu, sposobu jego funkcjonowania. „Naiwne teorie” są uzgadniane z poglądami innych poprzez dyskusję, współpracę i negocjację.

• Wiedza jest tym, co zostaje uwspólnione wewnątrz dyskursu, prawdy są wytworami formułowanych dowodów, argumentów i konstrukcji

Kierunki badań:

• Intersubiektywność – jak dzieci rozwijają zdolność ‘czytania innych umysłów”.

• uchwycenie przez dziecko „stanów intencjonalnych innego” – Jego „teorii umysłu”czyli: jego przekonań, obietnic, intencji, pragnień.

• Jak dzieci dochodzą nabywają przekonania na temat tego, jak inni dochodzą do rozmaitych stanów umysłowych lub je porzucają?

• W jaki sposób dzieci porządkują ludzkie przekonania i opinie jako prawdziwe lub uzasadnione w przeciwieństwie do fałszywych i bezzasadne.

• mateapoznanie – co dzieci myślą na temat uczenia się, zapamiętywania, procesów myślowych (zwłaszcza własnych)

• Jak myślenie o własnych procesach poznawczych wpływa n ich własne procedury umysłowe.

• kooperatywne uczenie się i rozwiązywanie problemów. Jak dzieci przetwarzają i korygują swoje przekonania w dyskusji.

• Jak strukturyzują własne uczenie się, zapamiętywanie, myślenie?

DZIECKO JAKO WIEDZĄCY. ZARZĄDZANIE WIEDZĄ

Dziecko jest zdolne do:• Rozumienia w jaki sposób dowody pozwalają

weryfikować przeświadczenia? Teraz mam powód, by uznać to przekonanie za prawdziwe/fałszywe.

• odnoszenia osobistych idei, przeświadczeń do jest w wiedzy publicznej. Jak dawne przypuszczenia utrwaliły się przez wieki?

Wiedza poddawana jest rewizji

• Osobiste przekonania na tle faktów• Jak publiczne przekonania utrwaliły się przez

wieki? • Jak badacz/ autor doszedł do swoich idei?• Alternatywne koncepcje, możliwe rozwiązania• „Rozmowa” z nieżyjącymi autorami

(nie kult, ale dyskusja)

beata.zamorska@wp.pl

603 955 142