Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Komitet Regionówi polska prezydencjaw Radzie Unii Europejskiej

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

Czas start dla prezydencji o ambitnym programies. 3

s. 4

s. 6

s. 8

s. 10

s. 13

s. 18

s. 20

s. 21

s. 38

s. 39

s. 41

01Silne regiony to konkurencyjna Europa02Polska prezydencja, Komitet Regionów i przyszłość

polityki spójności03Polityka spójności europejską polityką rozwoju04Dlaczego Komitet Regionów?05Polscy członkowie Komitetu Regionów przy pracy06Polska delegacja w Komitecie Regionów07Podział administracyjny Polski08Polityka spójności przynosi efekty09

Kalendarz wydarzeń11

Open Days - w Polsce odbędzie się 17 imprez

lokalnych10

Kontakt12

3

Po raz pierwszy w swojej historii i w dziejach Unii Europejskiej Polska obejmie na sześć

miesięcy rotacyjne przewodnictwo w Radzie Unii Europejskiej. Będzie ona jednocześnie

sprawować tę funkcję po raz pierwszy w ramach nowej europejskiej struktury

instytucjonalnej, wdrożonej w następstwie przyjęcia traktatu lizbońskiego. 184 dni – tyle

czasu dano Polsce na prowadzenie negocjacji i znalezienie rozwiązań problemów, na

których skupiają się obecnie debaty polityczne Unii Europejskiej. Polska ma 4416 godzin

– albo 264 960 minut – by utrwalić swój wizerunek kraju nowoczesnego, kreatywnego

i dynamicznego. Wyzwanie zostało rzucone! Do najważniejszych elementów agendy

wspólnotowej należą strategia „Europa 2020” na rzecz inteligentnego i zrównoważonego

rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, przyszły budżet europejski oraz wielkie

reformy, takie jak reforma polityki spójności i wspólnej polityki rolnej.

Polska wiąże ambitne plany ze swoim przewodnictwem: do programu prezydencji wpisała

umocnienie rynku wewnętrznego, politykę sąsiedztwa (w tym zwłaszcza Partnerstwo

Wschodnie), zewnętrzną politykę energetyczną UE oraz ochronę środowiska. Władze

lokalne i regionalne będą oczywiście z uwagą śledziły postępy negocjacji w sprawie

strategicznych kwestii związanych z przyszłością polityki spójności oraz w sprawie

projektów rozporządzeń dotyczących polityki spójności po roku 2013. Polska ma bowiem

utwierdzoną reputację kraju wzorowo wykorzystującego fundusze strukturalne. Zdołała

pokazać, jak największy benefi cjent funduszy UE może dzięki zasobom polityki spójności

oraz inteligentnemu kierowaniu polityką krajową niemal całkowicie uniknąć kryzysu. Faktem

jest, że to obywatele w największym stopniu korzystają z tej wartości dodanej wnoszonej

przez politykę spójności. Nie wątpię, że przykład Polski może być użyteczny dla innych

podmiotów sceny europejskiej poszukujących nowych źródeł wzrostu gospodarczego

w Europie.

Polska prezydencja przypadnie również w okresie przeglądu strategii na rzecz Morza

Bałtyckiego. Będzie to dla Komitetu Regionów doskonała okazja do podkreślenia ważnej

roli regionów w kontekście strategii makroregionalnych, a tym samym istotnego znaczenia

instrumentów współpracy terytorialnej, takich jak EUWT.

Podczas gdy Polsce nie brakuje ambicji, swoje ambicje ma także Komitet Regionów, który

będzie się starał przekazywać opinie samorządów lokalnych i regionalnych we wszystkich

debatach, jakie są przewidywane w drugiej połowie 2011 r.

Czas start dla prezydencji o ambitnym programie

01

Mercedes BressoPrzewodnicząca Komitetu

Regionów

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

4

Będąc największym benefi cjentem

polityki spójności, Polska jest świadoma

odpowiedzialności za kształt debaty

na temat przyszłości tej polityki.

Rozpoczynające się w lipcu polskie

przewodnictwo w Radzie UE będzie więc

idealnym czasem na faktyczne rozpoczęcie

negocjacji nt. kształtu przyszłego budżetu

UE. Jesteśmy w pełni gotowi do podjęcia

tego wyzwania.

Wdrażanie polityki spójności w Polsce to

historia sukcesu. M.in. dzięki tej polityce

w ciągu zaledwie kilku lat, które minęły od

wejścia Polski do UE, dochód na jednego

mieszkańca zwiększył się z 45% średniej

poziomu zamożności do 60%. Polska

była jedynym krajem UE, który w 2009 r.

uniknął recesji, na co istotny wpływ miało

efektywne wdrażanie polityki spójności.

Polityka spójności pozwala na to, by

uczestnictwo we wspólnym rynku było

korzystne dla każdego regionu UE. W tak trudnych i niepewnych czasach Europa

potrzebuje solidarności, nie egoizmu. Z oczywistych powodów słowo „solidarność”

zajmuje w sercach Polaków szczególne miejsce. Wraz z przystąpieniem Polski do UE

solidarność nabrała dodatkowego, europejskiego wymiaru. Jestem przekonany, że

w kontekście nowych wyzwań gospodarczych i społecznych, przed którymi stoi UE,

zasada solidarności powinna być rozumiana również jako solidarność międzypokoleniowa.

Decyzje dotyczące przyszłości polityk fi nansowanych z budżetu UE, w tym polityki

spójności, będą miały istotny wpływ na jakość życia przyszłych pokoleń i konkurencyjność

gospodarki UE w perspektywie czasowej znacznie wykraczającej poza tę wyznaczoną

przez strategię „Europa 2020”.

Warto tutaj podkreślić, że w ramach polityki spójności realizowane są przedsięwzięcia

bardzo dobrze wpisujące się w cele wspomnianej strategii, czyli w budowę innowacyjnej

i wykorzystującej wszystkie zasoby społeczne gospodarki europejskiej.

Biorąc pod uwagę różne poziomy rozwoju gospodarek europejskich i różne ścieżki

osiągania celów strategicznych UE, powodzenie realizacji celów strategii „Europa 2020”

w dużej mierze zależeć będzie od elastyczności podejmowanych działań i aktywności władz

regionalnych i lokalnych. Polityka spójności doskonale wpisuje się także i w te wymogi. Jej

działania nie są ustandaryzowane, lecz ukierunkowane na potrzeby rozwojowe i potencjał

danego regionu.

W krajach Południa, które przez ostatnie 20 lat miały szansę osiągnąć nasycenie

infrastrukturą podstawową na poziomie jednym z najwyższych na świecie, polityka

spójności powinna pomóc ludziom w zdobywaniu nowych kwalifi kacji i w przejściu na

gospodarkę opartą na wiedzy. W krajach UE-12 polityka ta powinna – tak jak do tej

pory – być głównym źródłem fi nansowania zwiększających popyt inwestycji publicznych

oraz innowacji. W przyszłości zadaniem Unii będzie też zbudowanie infrastrukturalnych

połączeń z regionem Bałkanów Zachodnich, aby przygotować integrację tych państw ze

wspólnym rynkiem. Potrzebne jest także wzmożenie działań mających na celu integrację

społeczną Romów, migrantów i innych mniejszości.

Donald TuskPrezes Rady Ministrów,

premier Rzeczypospolitej

Polskiej

Silne regiony to konkurencyjna Europa

02

Komitet Regionówi polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

5

W czasach niepewności ekonomicznej potrzeba mądrej polityki spójności jest więc

bardziej aktualna niż wcześniej. Spowolnienie gospodarcze w ostatnich latach miało

bardzo nierówne skutki w sensie terytorialnym. W największym stopniu zostały nim

dotknięte kraje najbardziej oddalone od najlepiej rozwiniętych regionów UE, w tym kraje

bałtyckie i bałkańskie. Stąd też nie do przecenienia są dodatkowe korzyści wynikające

z wdrażania polityki spójności. Okazuje się bowiem, że w momencie silnych turbulencji

makroekonomicznych polityka ta stanowiła swoisty mechanizm stabilizujący koniunkturę

i zwiększający poziom konsumpcji, a tym samym łagodzący zawirowania zarówno

na rynkach lokalnych, jak i w skali całej UE. Polityka spójności powinna być zatem

podstawowym instrumentem UE służącym wychodzeniu z kryzysu.

Polityka spójności w zamyśle swoich twórców nigdy nie była widziana jako opodatkowanie

bogatych i transfer socjalny dla biednych. Zawsze miała służyć przede wszystkim

wyrównywaniu szans i tak też powinno pozostać w przyszłości. Należy więc utrzymać silną

politykę spójności jako istotny element europejskiego modelu społeczno-gospodarczego.

Jestem bowiem zdania, że polityka spójności oferuje mechanizmy wdrażania, które

funkcjonują i sprawdziły się we wszystkich 271 regionach UE. Są one oparte na podziale

zadań i współpracy między różnymi poziomami władz rządowych i samorządowych

oraz lokalnymi podmiotami. Ten unikalny system charakteryzuje się dużą elastycznością,

mobilizacją potencjału inicjatyw lokalnych i regionalnych i służy rozwojowi społeczeństwa

obywatelskiego. Polityka spójności ucieleśnia także zasadę pomocniczości, ponieważ

potrzeby rozwojowe są oceniane i realizowane na możliwie najniższym poziomie.

Dlatego też Polska jest przeciwna wydzielaniu z polityki spójności funduszy sektorowych

lub tworzeniu nowych. Zarządzane z Brukseli, nigdy nie dadzą takich samych efektów

jak wdrażane oddolnie fundusze strukturalne. Tylko polityka spójności gwarantuje spójne,

całościowe i terytorialne podejście do problemów rozwoju gospodarczego. Instrumenty

tej polityki pozwalają skutecznie zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, przed którymi

stoi UE, takimi jak poprawa efektywności energetycznej, przystosowanie do zmian

demografi cznych, walka ze zmianami klimatu czy przeciwdziałanie negatywnym aspektom

globalizacji.

Jestem głęboko przekonany, że architektura polityki spójności powinna być oparta

na trzech dotychczasowych instrumentach fi nansowych, tj. Funduszu Spójności,

Europejskim Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Europejskim Funduszu Społecznym.

Dlatego też z inicjatywy Polski premierzy Grupy Wyszehradzkiej podpisali wspólny list

do przewodniczącego Komisji Europejskiej i tym samym zaprezentowali jednolity front

w sprawie zachowania obecnej architektury polityki spójności, która powinna obejmować

wszystkie regiony UE. Zbliżająca się polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej będzie

niewątpliwie doskonałą okazją do wyraźnego i dobitnego podkreślenia wspomnianego

stanowiska na europejskim forum.

Realizacja priorytetów strategii „Europa 2020” wymaga zintegrowanego podejścia do

wszystkich polityk rozwojowych. Dlatego też reformując politykę spójności, nie powinniśmy

zapominać o polityce rozwoju obszarów wiejskich. Obszary te są najbardziej narażone na

starzenie się społeczeństwa i depopulację. Polityka spójności UE i wspólna polityka rolna

powinny więc wzajemnie się uzupełniać, a nie konkurować ze sobą.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

6

Polska prezydencja, Komitet Regionów i przyszłość

polityki spójności

03

Polityka regionalna Unii Europejskiej na okres po 2013 r. będzie kształtowana podczas

polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r.

Najbardziej dotkliwy kryzys gospodarczy od czasu II wojny światowej nadwerężył fi nanse

publiczne w państwach członkowskich UE. Nie udało nam się jeszcze przezwyciężyć

wszystkich problemów, lecz wydaje się, że najgorsze już za nami. Europa tworzy obecnie

podstawy większego, sprawiedliwszego i bardziej zrównoważonego wzrostu. W debatach

po kryzysie słychać jednak głosy kwestionujące jeden z głównych fi larów UE – politykę

spójności. Pojawia się pokusa, by ograniczyć i znacjonalizować politykę regionalną. Nie

możemy ulec tej pokusie.

Parlament Europejski, a także z pewnością Komitet Regionów, będzie walczył o budżet

odpowiadający celom i ambicjom UE. Jest jasne, że europejska polityka regionalna jest

nie tylko wyrazem solidarności, lecz także przynosi korzyści gospodarcze. To narzędzie

inwestycji, a nie tylko datek dla potrzebujących regionów, by ulżyć im w ich codziennych

problemach. Celem tej polityki jest zapewnienie stałego i zrównoważonego wzrostu

w biedniejszych regionach, na czym korzystają także regiony bardziej zamożne.

Nowa polityka regionalna powinna czerpać z wcześniejszych doświadczeń, musimy

jednak zająć się także niedostatkami, które ujawniły się w ostatnich latach. Uważam, że

aby zapewnić równowagę między ciągłością działań a zmianami w polityce spójności

po 2013 r., powinniśmy kierować się w naszych wysiłkach trzema zasadami.

Są to: ustanawianie priorytetów, upraszczanie i wymiar europejski.

Poprzez ustanawianie priorytetów mam na myśli ograniczenie liczby celów na rzecz

większej determinacji w ich realizowaniu. Polityka regionalna musi wspierać realizację

celów strategii „Europa 2020”. Powinniśmy zadbać o wydatkowanie środków na tworzenie

trwałych miejsc pracy dzięki zrównoważonemu wzrostowi. Musimy zachować spójność

między różnymi obszarami polityki. W tym kontekście konieczne będzie dostosowanie

wspólnej polityki rolnej i polityki regionalnej, aby uniknąć ich pokrywania się oraz trwonienia

zasobów fi nansowych i ludzkich. Usprawnienia horyzontalne powinny dotyczyć wszystkich

obszarów polityki.

Jerzy BuzekPrzewodniczący Parlamentu

Europejskiego

7


Uproszczenie ma wiele plusów, lecz nie jest uniwersalnym lekarstwem na wszystko.

Niewykorzystane środki to nie oszczędności UE. Skomplikowana procedura przydziału

środków utrudnia otrzymanie funduszy regionalnych. Potrzebujemy systemu fi nansowania

bardziej przyjaznego dla użytkownika i lepszej komunikacji, co poprawi skuteczność

i przejrzystość przydziału środków. Uproszczenie powinno jednak wzmacniać, a nie

ograniczać dyscyplinę. Widzieliśmy przykłady wadliwej administracji i sprzeniewierzania

środków, często z powodu luk w przepisach. Uproszczenie nie powinno odbywać się

kosztem konsekwencji w działaniu.

Jednocześnie polityka regionalna musi pozostać przykładem wielopoziomowego

sprawowania rządów, partnerstwa między organami władz lokalnych, regionalnych,

krajowych i europejskich w zakresie wspólnych działań na rzecz planowania, fi nansowania,

realizacji i monitorowania naszych wspólnych celów. Wymiar europejski polityki regionalnej

jest bezdyskusyjny. Parlament Europejski stwierdził w swojej rezolucji z października,

że państwa członkowskie powinny powstrzymać się od prób renacjonalizacji polityki

regionalnej.

Na zakończenie pragnę życzyć rządowi polskiemu sukcesów w sprawowaniu prezydencji,

która rozpoczyna okres trzech nowych prezydencji. Parlament Europejski z radością

oczekuje owocnej i intensywnej współpracy.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

8

Jakie znaczenie ma polityka

spójności na tle wyzwań

rozwojowych UE?

Przed UE niełatwe czasy, stoi ona bowiem

przed koniecznością skutecznego

powrotu na trwałą ścieżkę wzrostu

gospodarczego, stałego podnoszenia

konkurencyjności unijnej gospodarki na

arenie międzynarodowej, zwiększania

bezpieczeństwa energetycznego

czy przeciwdziałania skutkom zmian

klimatycznych i demografi cznych.

Sprostanie tak wielu wyzwaniom wymaga

ogromnego potencjału instytucjonalnego

i fi nansowego. Dlatego tak istotne jest

maksymalne wykorzystanie możliwości

drzemiących w istniejących unijnych

politykach i instrumentach. W tym celu

należy skoordynować ich działania,

usprawnić mechanizm wdrażania

i zorientować go na osiąganie konkretnych

rezultatów.

W tę oszczędnościową koncepcję realizacji wyzwań rozwojowych Unii Europejskiej bardzo

dobrze wpisuje się polityka spójności. Po pierwsze, pomaga ona utrzymać równowagę

makroekonomiczną, dynamizując wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej

koniunktury. Dzięki realizacji wieloletnich projektów rozwojowych polityka spójności

przeciwdziała skokowemu spadkowi inwestycji i wzrostowi bezrobocia.

Po drugie, działania podejmowane w ramach polityki spójności przyczyniają się do wzrostu

konkurencyjności gospodarki europejskiej i budowy jednolitego rynku, a co za tym idzie – do

wzmocnienia unii gospodarczej i walutowej. Z funduszy tej polityki realizowany jest bowiem

szereg projektów wspierających rozwój innowacji i przedsiębiorczości, podnoszących

jakość i mobilność kapitału ludzkiego, czy też projektów z zakresu rozwoju infrastruktury.

Po trzecie, w ramach polityki spójności realizowane są przedsięwzięcia bardzo dobrze

wpisujące się w cele strategii „Europa 2020”, czyli w budowę zielonej, innowacyjnej

i wykorzystującej wszystkie zasoby społeczne gospodarki europejskiej. Widać więc

wyraźnie, że tworzenie nowych instrumentów rozwojowych w dobie trudności

budżetowych wymagałoby czasu, zwiększenia zasobów kadrowych i dodatkowych

nakładów fi nansowych.

Mając świadomość, że polityka spójności stanowi bardzo ważne narzędzie realizacji celów

strategicznych UE, uważam, że debata nad przyszłością tej polityki w nowej perspektywie

fi nansowej powinna być prowadzona na szczeblu politycznym, podczas formalnych

spotkań ministrów odpowiedzialnych za politykę spójności w ramach Rady ds. Ogólnych.

Debata ta powinna określić rolę polityki spójności jako kluczową w procesie wychodzenia

z kryzysu, przywracania miejsc pracy, podnoszenia konkurencyjności gospodarki

europejskiej oraz budowy zielonej ścieżki wzrostu.

Polityka spójności europejską polityką rozwoju

04

Elżbieta BieńkowskaMinister rozwoju regionalnego

Rzeczypospolitej Polskiej

9


Jakie korzyści czerpią z funduszy polityki spójności gospodarki

europejskie?

Polityka spójności jest integralną częścią systemu polityk rozwojowych Unii Europejskiej

i powinna wspierać wszystkie jej regiony. Każdy region, niezależnie od poziomu

rozwoju, posiada potencjał, który powinien zostać wykorzystany do realizacji unijnych

celów rozwojowych. Zadaniem tej polityki nie jest zatem wspieranie rozwoju wyłącznie

najbiedniejszych obszarów Wspólnoty. Dzięki jednolitemu rynkowi wszystkie kraje i regiony

UE korzystają z jej efektów, także te najbogatsze.

Polskie badania ewaluacyjne pokazują, że w latach 2004–2015 prawie 38 mld euro,

a więc ponad połowa pomocy strukturalnej przyznanej Polsce, wróci do krajów UE-15

(w formie bezpośredniej i pośredniej). Polityka spójności odgrywa szczególnie ważną

rolę w dokonaniu szybszego skoku cywilizacyjnego. Polska jest przykładem kraju, który

– dzięki tej polityce – rozwija się szybciej i stabilniej. Jesteśmy żywym dowodem na to,

że polityka spójności stabilizuje wzrost gospodarczy i zatrudnienie w okresach słabnącej

koniunktury. Ponad połowa wzrostu gospodarczego w Polsce w 2009 r. została osiągnięta

dzięki funduszom unijnym, a liczba osób pracujących zwiększyła się o ok. 150 tys.

Polska jest także dowodem na to, że polityka spójności stymuluje procesy modernizacyjne,

rozwojowe i trwałe zmiany strukturalne, wymusza podejmowanie kompleksowych działań

rozwojowych i mobilizuje różne środowiska oraz szczeble zarządzania do realizacji

wspólnych przedsięwzięć. Szczególnie pozytywne efekty przynosi realizacja projektów

wielofunduszowych, tj. wspieranych wspólnie ze środków Europejskiego Funduszu

Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego.

Jakie cele stawia sobie Polska podczas prezydencji?

W sferze polityki spójności największym wyzwaniem dla polskiego przewodnictwa

w Radzie UE będzie organizacja dyskusji nad projektami rozporządzeń tej polityki w kolejnej

perspektywie fi nansowej. Pragniemy ukierunkować debatę na zagadnienia, które pozwolą

zwiększyć skuteczność polityki spójności, tak aby jeszcze bardziej wzmocnić jej wartość

dodaną w skali europejskiej. Mamy nadzieję, że uda nam się wspólnie wypracować

rozwiązania w zakresie programowania strategicznego, koncentracji tematycznej,

mechanizmów warunkowości oraz ewaluacji. Liczymy, że Komisja Europejska przedstawi

projekty rozporządzeń na początku polskiej prezydencji, tak aby na jej zakończenie mogły

być już widoczne pierwsze rezultaty negocjacji.

Obok debaty nad rozporządzeniami, polska prezydencja zamierza kontynuować prace nad

agendą terytorialną oraz zintegrowanym podejściem do rozwoju. W listopadzie chcielibyśmy

zorganizować wspólne nieformalne spotkanie ministrów ds. polityki regionalnej, spójności,

spójności terytorialnej i rozwoju miast w celu przyjęcia zintegrowanych konkluzji.

Cieszę się, że właśnie podczas polskiej prezydencji zainicjowana zostanie dyskusja

nad realnym kształtem polityki spójności po 2013 roku. Dotychczasowe efektywne jej

wdrażanie w Polsce jest bowiem dobitnym przykładem jej wszechstronnej skuteczności

w realizacji unijnych celów rozwojowych i z pewnością stanowić będzie doskonały punkt

wyjścia do intensywnej i owocnej europejskiej debaty.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

10

W UE istnieją trzy główne instytucje decyzyjne: Parlament Europejski, który reprezentuje

obywateli UE i jest bezpośrednio przez nich wybierany; Rada Unii Europejskiej, która

reprezentuje poszczególne państwa członkowskie; i Komisja Europejska, która stoi na

straży interesów Unii jako całości. Niemniej jednak za wdrażanie znakomitej większości

decyzji podejmowanych na poziomie europejskim odpowiedzialne są władze lokalne

i regionalne: około dwóch trzecich prawodawstwa unijnego wdraża się na poziomie

regionalnym i lokalnym. Dlatego też w 1994 roku powołano Komitet Regionów (KR),

aby umożliwić władzom lokalnym i regionalnym opiniowanie treści unijnych wniosków

ustawodawczych na etapie projektu po to, by lepiej je dostosować do potrzeb obywateli.

Traktaty europejskie stanowią, że należy zasięgać opinii Komitetu Regionów w sprawie

wszystkich projektów aktów prawnych w dziedzinach wpływających na sytuację regionów

i społeczności lokalnych. W praktyce oznacza to, że konsultacje z Komitetem Regionów

odbywają się na mocy prawa w przypadku większości projektów prawodawstwa

europejskiego.

W traktacie z Maastricht z 1992 roku określono pięć dziedzin obowiązkowej konsultacji:

spójność społeczno-gospodarcza, sieci transeuropejskie, zdrowie, edukacja i kultura.

Traktat z Amsterdamu z 1997 roku dodał kolejnych pięć dziedzin: politykę zatrudnienia,

politykę społeczną, środowisko, kształcenie zawodowe i transport.

Od wejścia w życie traktatu z Lizbony KR zyskał nowe uprawnienia, zarówno w dziedzinie

spójności terytorialnej, jak i w odniesieniu do monitorowania przestrzegania zasady

pomocniczości. KR odgrywa dziś większą rolę doradczą i uzyskał wpływ na wdrażanie

wielopoziomowego sprawowania rządów. Parlament Europejski, Komisja i Rada muszą

obecnie konsultować się z Komitetem Regionów, kiedy tworzą przepisy we wszelkich

dziedzinach wywierających wpływ na regiony. A opinie Komitetu obejmują teraz kilka

nowych dziedzin polityki, między innymi energię i zmianę klimatu. Niemniej jednak wszystkie

trzy instytucje mogą konsultować się z KR-em w innych dziedzinach, jeżeli stwierdzą, że

ich działania mogą nieść skutki na poziomie lokalnym lub regionalnym. Komitet Regionów

może też zgłaszać własne priorytety do programu Unii Europejskiej, sporządzając opinie

z inicjatywy własnej oraz raporty na interesujące go tematy. Jednakże zaangażowanie

KR-u nie kończy się z chwilą wydania przez niego opinii dotyczącej wniosku Komisji. KR

ma również prawo zadawać pytania Komisji, Parlamentowi i Radzie, jeżeli instytucje te

nie uwzględnią w swoich pracach jego stanowiska. W skrajnych przypadkach Komitet

Regionów ma prawo wystąpić z pozwem do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości,

jeśli uzna, że nie skonsultowano się z nim w odpowiedni sposób.

Jak działa Komitet Regionów?

Komitet Regionów liczy 344 członków i tyluż zastępców członków. Członkowie

wyznaczani są przez państwa członkowskie na pięcioletnią, odnawialną kadencję. Muszą

piastować stanowisko pochodzące z wyboru lub ponosić polityczną odpowiedzialność

przed wybieralnym zgromadzeniem. Z tego powodu członkowie, którzy przestają

piastować takie stanowisko, automatycznie tracą mandat w Komitecie Regionów.

Każdy kraj wybiera swoich członków na własny sposób, jednak dobór członków musi

odzwierciedlać równowagę polityczną i geografi czną, a członkowie muszą wywodzić się

zarówno ze szczebla regionalnego, jak i lokalnego. Członkowie KR-u wybierają swojego

przewodniczącego – obecnie funkcję tę sprawuje Mercedes Bresso z regionu Piemont we

Włoszech.

Dlaczego Komitet Regionów?

05

11


Prace KR-u przydzielane są sześciu wyspecjalizowanym komisjom:

– Komisji Polityki Spójności Terytorialnej (COTER);

– Komisji Polityki Gospodarczej i Społecznej (ECOS);

– Komisji Środowiska, Zmiany Klimatu i Energii (ENVE);

– Komisji Kultury, Edukacji i Badań Naukowych (EDUC);

– Komisji Obywatelstwa, Sprawowania Rządów, Spraw Instytucjonalnych i Zewnętrznych

(CIVEX);

– Komisji Zasobów Naturalnych (NAT).

Komisje, w których skład wchodzą członkowie KR-u, sporządzają projekty opinii w sprawie

wniosków ustawodawczych zgłaszanych przez Komisję Europejską, Radę lub Parlament

Europejski. Projekty opinii są następnie poddawane pod głosowanie na jednej z pięciu sesji

plenarnych, jakie odbywają się każdego roku. Przyjmowane są jedynie wtedy, gdy uzyskają

większość oddanych głosów.

Komisję CAFA Komitetu Regionów powołano w celu ułatwienia i wspierania bliższych

kontaktów z władzą budżetową oraz zadbania o uwzględnienie i realizację priorytetów KR-u

w dorocznej procedurze budżetowej. W latach 2008–2010 funkcję przewodniczącego

CAFA sprawował Polak Leszek Świętalski, wójt gminy Stare Bogaczowice.

W Komitecie Regionów reprezentowane są cztery grupy polityczne: Europejska Partia

Ludowa (PPE), Partia Europejskich Socjalistów (PSE), Grupa Porozumienia Liberałów

i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) oraz Przymierze Europejskie (EA). Obecnym

przewodniczącym EA jest Polak Jerzy Zająkała, wójt gminy Łubianka.

Prace Komitetu Regionów, zgromadzenia o charakterze prawdziwie politycznym, opierają

się na trzech podstawowych zasadach:

– zasadzie pomocniczości: stanowi ona, że decyzje muszą być podejmowane na takim

poziomie sprawowania rządów, który najlepiej służy interesom publicznym; Unia

Europejska nie może podejmować działań, które zostałyby wykonane lepiej przez

władze krajowe, regionalne lub lokalne;

– zasadzie bliskości: wszystkie poziomy sprawowania rządów muszą funkcjonować

w jak najbardziej przejrzysty sposób i jak najbliżej obywateli, tak by było wiadomo, kto

za co odpowiada i gdzie należy się zwrócić, by zostać wysłuchanym;

– zasadzie partnerstwa: władze unijne, krajowe, regionalne i lokalne muszą działać

wspólnie w całym procesie podejmowania decyzji.

Zbliżanie Unii Europejskiej do obywateli

Mimo że znaczna część działalności KR-u polega na angażowaniu się w proces

ustawodawczy, jego rola nie ogranicza się tylko do tego. Członkowie KR-u na co dzień

żyją i działają w swoich regionach i miastach jako przewodniczący władz regionalnych,

prezydenci miast lub radni gmin. Dzięki temu bezpośrednio stykają się z problemami

społeczności, które reprezentują, a tym samym mogą skutecznie przekazywać opinie

i odczucia obywateli w samym sercu systemu europejskiego – na posiedzeniach KR-u

w Brukseli. Ponadto KR systematycznie zwiększa zauważalność władz lokalnych

i regionalnych na arenie europejskiej, organizując we współpracy z partnerami regionalnymi

i lokalnymi konferencje, seminaria i wystawy, między innymi Europejski Tydzień Regionów

i Miast „Open Days” – wydarzenie, które odbywa się w październiku i w którym bierze

udział przeszło 7 tys. podmiotów.

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

12

Traktat z Lizbony: więcej demokracji dla Europy

Traktat z Lizbony został podpisany 13 grudnia 2007 r., a wszedł w życie z dniem 1 grudnia

2009 r. Umacnia on pozycję miast i regionów w systemie politycznym UE i zwiększa

w procesie ustawodawczym rolę instytucjonalną ich organu przedstawicielskiego

w Brukseli – Komitetu Regionów. Oprócz rozszerzenia wymogów dotyczących konsultacji

w procesie przyjmowania prawodawstwa UE, KR uzyskał też prawo wnoszenia skarg do

Trybunału Sprawiedliwości w dwóch przypadkach: w obronie swoich prerogatyw jako

instytucji oraz w celu unieważnienia nowych przepisów unijnych, które jego zdaniem

naruszają zasadę pomocniczości w dziedzinach określonych w traktacie jako wymagające

konsultacji z Komitetem. Traktat lizboński po raz pierwszy uwzględnia „spójność

terytorialną” jako podstawowy cel Unii Europejskiej. Uznaje również rolę samorządności

lokalnej i regionalnej i wzmacnia kontrolę stosowania zasady pomocniczości przez

parlamenty narodowe i parlamenty regionalne posiadające uprawnienia ustawodawcze.

Europejskie prawodawstwo będzie także w przyszłości musiało w większym stopniu

uwzględniać potrzeby europejskich obywateli oraz wybieranych przez nich przedstawicieli

lokalnych i regionalnych.

„Od kilku lat Komisja Europejska realizuje program »lepszego stanowienia prawa«. Jako że

70% prawodawstwa europejskiego wdrażane jest przez samorządy lokalne i regionalne,

KR aktywnie uczestniczy w tych wysiłkach na rzecz przejrzystości i uproszczenia prawa”.

121212

José Manuel BarrosoPrzewodniczący Komisji

Europejskiej

13

Polscy członkowie Komitetu Regionów przy pracy

06

Na skrzyżowaniu Europy

W drugiej połowie 2011 roku Polska przejmie przewodnictwo w Unii Europejskiej, po raz

pierwszy od chwili wstąpienia do Wspólnoty w 2004 r. Stawka jest wysoka. Europa wciąż

stara się przywrócić wcześniejszy poziom wzrostu po stagnacji spowodowanej globalnym

kryzysem ekonomicznym; wiele zależy od powodzenia nowej europejskiej strategii

„Europa 2020” i od tego, czy uda się zrealizować cele związane z ożywieniem w obszarze

zatrudnienia i edukacji oraz ograniczyć ubóstwo.

„Kluczową kwestią jest zaangażowanie władz samorządowych w realizację strategii”

– twierdzi Marek Woźniak. Delegacja będzie wspierała inicjatywy podejmowane przez

polski rząd w ciągu sześciomiesięcznej prezydencji Polski w UE oraz będzie starała się

nadać im wymiar regionalny i lokalny. „Nasze działania koncentrować się będą zatem

wokół takich kwestii, jak strategia »Europa 2020« i włączanie władz samorządowych

w proces jej wdrażania, silna pozycja polityki spójności oraz kształt budżetu UE po

2013 r. Zależy nam, by polityka spójności obejmowała swoim zasięgiem wszystkie regiony

UE. Powinna być wyposażona w wystarczająco duże środki fi nansowe, które umożliwią

jej efektywną realizację i przyczynią się do dalszego wzrostu gospodarczego regionów”.

„Z realizacją strategii »Europa 2020« ściśle wiąże się także rozwój transportu, a w sferze

infrastruktury transportowej mamy jeszcze wiele do zrobienia – ocenia Marek Woźniak.

– Żaden region nie otrzymał wystarczającego wsparcia na inwestycje w tym zakresie.

Wielkopolska, dzięki polityce spójności, ma dziś historyczną szansę dokonania znaczących

postępów w tym obszarze. Z punktu widzenia naszego regionu ważne jest jak najlepsze

wykorzystanie położenia na przecięciu szlaków transportowych, zarówno tych krajowych,

jak i europejskich. Wielkopolska posiada jeden z największych potencjałów logistycznych

i handlowych w kraju, a dobrze rozwinięty transport jest jednym z podstawowych

czynników konkurencyjności. Bez niego uczestnictwo w światowym handlu i wdrażanie

innowacji nie są możliwe. Niestety, nie wszystkie połączenia Wielkopolski z otoczeniem są

satysfakcjonujące”.

Wiele jest także do zrobienia w kwestiach społecznych. Choć bezrobocie w Wielkopolsce

jest niższe niż w innych regionach, wciąż stanowi poważny problem. „Środki wspólnotowe,

jakie otrzymujemy na realizację polityki spójności, są doskonałym instrumentem do

rozwiązania tego problemu – uważa marszałek Woźniak. – Rozwój przedsiębiorczości

i innowacyjności w regionie, podnoszenie poziomu wiedzy i kwalifi kacji mieszkańców,

partnerstwo na rzecz rozwoju obszarów wiejskich to główne cele programu operacyjnego

»Kapitał ludzki«. Od 2007 roku w Wielkopolsce spożytkowano już przeszło miliard PLN

[0,24 miliarda EUR], czego efekty są wyraźnie widoczne”.

Marek Woźniak odgrywa aktywną rolę w promowaniu przedsiębiorczości społecznej

jako koordynator polityczny inicjatywy przewodniej strategii „Europa 2020” – „Europejska

platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym”

w ramach Grupy Europejskiej Partii Ludowej w Komitecie Regionów, której jest

wiceprzewodniczącym. „Zamierzam promować tę formę walki z ubóstwem w Europie, jako

najlepszy sposób aktywizacji osób wykluczonych – wyjaśnia. – Analizując treść strategii

»Europa 2020«, utwierdzamy się w przekonaniu, że jej cele realizujemy od dawna, a efekty

już widać. Mamy wyjątkowy kapitał ludzki, stawiamy na rozwój inteligentny, szczególnie

w zakresie edukacji i innowacji. Tworzymy odpowiednie otoczenie dla efektywnej działalności

gospodarczej i inwestujemy w środowisko (…). Wiemy, że dystans do najlepszych jest

jeszcze duży, ale tempo jego pokonywania także jest spore”.

Marek WoźniakPrzewodniczący polskiej

delegacji do KR-u,

marszałek województwa

wielkopolskiego

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

14

Dobrzy sąsiedzi

„Nie tylko dla Polski, ale też dla całej Unii Europejskiej ważne są dobre stosunki z naszymi

sąsiadami ze Wschodu: Ukrainą, Białorusią, Mołdawią, Armenią, Azerbejdżanem i Gruzją.

Stabilizacja w tych krajach oznacza większe bezpieczeństwo krajów członkowskich UE”

– twierdzi Jacek Protas, marszałek regionu położonego w północno-wschodniej Polsce.

„Oto powód, dla którego UE powinna skupić swoje wysiłki i środki na stymulowaniu

procesów demokratycznych oraz rozwoju gospodarek w tych krajach. Dlatego też jednym

z priorytetów polskiej prezydencji jest zwiększenie wagi Partnerstwa Wschodniego” –

dodaje.

Na Warmii i Mazurach mieszka wiele mniejszości narodowych przybyłych na te tereny

po wojnie. Są to głównie Ukraińcy, ale również Litwini i Białorusini. „Prowadzimy różne

programy dotyczące współpracy z naszymi partnerami ze Wschodu, zwłaszcza na

Ukrainie. Staramy się pełnić rolę łącznika pomiędzy UE a Wschodem. Mój region jako

jedyny w Polsce graniczy na odcinku 200 km z Rosją, więc chcemy służyć za przykład

dobrych stosunków z Rosją i innymi krajami byłego Związku Radzieckiego” – podkreśla

marszałek.

Protas zwraca uwagę, że chociaż zmiany następują, to ich tempo jest różne

w poszczególnych krajach. Białoruś na przykład to kraj, gdzie demokracja rozwija się

powoli, ale już Gruzja radzi sobie znacznie lepiej. „Jestem pod wrażeniem postępów Gruzji

w kwestiach dotyczących demokracji, zarządzania i gospodarki” – mówi. W przygotowanej

przez siebie opinii KR na temat współpracy europejskich i gruzińskich samorządów zaleca

m.in. zwiększenie wymiany doświadczeń i kontaktów międzyludzkich. „Takie inicjatywy

mają wielkie znaczenie dla Europy” – dodaje.

Jacek Protas do niedawna był również prezydentem Euroregionu Bałtyk, który w ciągu

ostatnich pięciu lat nawiązał owocną współpracę z rosyjskim Obwodem Kaliningradzkim.

„Uważam, że każda inicjatywa sprzyjająca współpracy międzyregionalnej w różnych

krajach UE jest inicjatywą dobrą” – stwierdza na zakończenie.

Jacek Protas jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat samorządu lokalnego i regionalnego w Gruzji oraz jej współpracy z UE.

Zaangażowanie w procesy europejskie

Gospodarka odpadami to kolejny kluczowy aspekt ochrony środowiska. „Odpady stanowią

wyzwanie dla wszystkich krajów członkowskich, a w Polsce pozostaje w tej sprawie

jeszcze wiele do zrobienia” – twierdzi Jerzy Zająkała, który był autorem opinii KR-u na

temat zagospodarowania odpadów. „Daje mi to możliwość przedstawienia polskiego

punktu widzenia – zauważa. – Ta opinia została przyjęta jednogłośnie. Skupiliśmy się

na środowisku jako na sprawie priorytetowej. W końcu to właśnie lokalne i regionalne

władze ponoszą odpowiedzialność za wdrażanie polityki zarządzania odpadami w UE

i w konsekwencji powinny one odgrywać kluczową rolę w tworzeniu przepisów prawnych

oraz nowych rozwiązań dla sektora odpadów”.

Mając na uwadze jeden z priorytetów strategii „Europa 2020”, jakim jest walka z ubóstwem,

Jerzy Zająkała niepokoi się, że w jego regionie bezrobocie sięga 17% w porównaniu

ze średnią kraju wynoszącą 13,1%. „Tworzenie nowych i trwałych miejsc pracy jest dla

nas wielkim wyzwaniem” – zauważa. W wielu rodzinach sytuacja jest trudna z uwagi na

brak pracy. W moim otoczeniu spotykam się z tym coraz częściej. Na poziomie powiatu,

w którym liczba mieszkańców wynosi 90 tys. w roku ubiegłym wydaliśmy 14 milionów

złotych [3,5 miliona EUR] na projekty szkoleniowe związane z poszukiwaniem pracy

i podnoszeniem kwalifi kacji osób bezrobotnych”. Na poziomie regionalnym fundusze UE

wspierają rozwój kapitału ludzkiego poprzez edukację dorosłych i programy uczenia się

przez całe życie. „W mojej społeczności inicjatywy szkoleniowe i zwiększenie aktywności

mieszkańców zmniejszyły bezrobocie do ok. 6%” – zauważa.

Jacek ProtasMarszałek województwa

warmińsko-mazurskiego

Jerzy ZająkałaWójt gminy Łubianka, wojewódz-

two kujawsko-pomorskie,

przewodniczący Grupy Przy mierza

Europejskiego w KR-ze

15


Sytuację komplikują powroty pracowników z zagranicy na lokalny rynek pracy. „Jest to

problem – mówi Jerzy Zająkała. – Ludzie wyjechali z mojego regionu do pracy za granicą

i teraz wracają z powodu kryzysu. Niektórzy z nich nie mają rezerw fi nansowych, ale

widzimy, że dokonała się w nich zmiana – już nie są pasywni, lecz aktywnie poszukują

pracy. Te doświadczenia to wartość dodana w tej sytuacji, chociaż oczywiście najlepiej

byłoby, gdyby w ogóle nie musieli wyjeżdżać”.

„Bardzo ważny jest aktywny udział władz lokalnych i regionalnych oraz ich przedstawicieli

w polityce europejskiej – stwierdza na zakończenie. – Potrafi my wyrażać nasze potrzeby

i przełożyć je na język prawa UE. Właśnie poprzez aktywność członków Komitetu Regionów

realizowany jest udział społeczeństwa w tworzeniu europejskiego prawa. Czasami ludzie

w moim otoczeniu pytają, dlaczego nie zapewniam bezpośrednio środków fi nansowych na

konkretne projekty rozwojowe, ale rozumieją, co robię w Brukseli, i szanują to”.

Jerzy Zająkała jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat używania substancji niebezpiecznych w sprzęcie elektronicznym i elektrycznym oraz zagospodarowania odpadów tego sprzętu.

Zwiększenie solidarności na rzecz obszarów wiejskich

„W czasach kryzysowych bardzo trudno prowadzi się dialog o budżecie dla Europy

innej solidarności, niż tej, w której była obfi tość dotacji dla Portugalii, Hiszpanii i Grecji

we wcześniejszym okresie i później dla Polski, Węgier i krajów nadbałtyckich – zauważa

Leszek Świętalski. – W nowym budżecie powinny znaleźć się fundusze na realizację

zadań wynikających z traktatu lizbońskiego, strategii »Europa 2020«, a przede wszystkim

na wdrażanie polityki spójności. Nakazem czasów »solidarności kryzysowej« jest bycie

orędownikiem solidarnej Europy i solidarnego budżetu”.

„Pracując w specjalnej komisji ds. budżetu UE, wielokrotnie podkreślałem, iż Europa nie

składa się tylko z regionów i metropolii, ale także z obszarów wiejskich zamieszkiwanych

przez ok. 40% społeczeństwa. Dlatego też należy przeciwstawiać się tendencjom

lansującym tzw. miejski i metropolitalny wymiar polityki spójności. Prowadzić one

mogą do utrwalenia przyzwolenia na to, że rozwój miast odbywać się będzie kosztem

zachowania skansenów na terenach wiejskich – ostrzega Leszek Świętalski. – Za pomocą

środków wsparcia w ramach II fi laru WPR nie zmienimy oblicza wielu gmin wiejskich

i nie przeciwstawimy się wyludnianiu i degeneracji obszarów wiejskich. Potrzebne są inne

instrumenty wsparcia. Takie uwagi zgłaszałem podczas prac komisji. Aby ocalić spójność

w wymiarze europejskim, regionalnym i lokalnym jako podstawę nowego europejskiego

budżetu, trzeba ją postrzegać jako zrównoważoną politykę rozwojową i główne narzędzie

wspomagania Europy konkurencyjnej, innowacyjnej i uwrażliwionej na ochronę środowiska

we wszystkich jej wymiarach: regionalnym, miejskim i wiejskim”.

Leszek Świętalski jest członkiem Komisji Spraw Administracyjnych i Finansowych w Komitecie Regionów.

1Leszek ŚwiętalskiWójt gminy Stare Bogaczowice,

województwo dolnośląskie

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

16

Zwiększenie znaczenia regionów

„Regiony z natury rzeczy lepiej znają potrzeby swoich mieszkańców oraz dysponują

unikalną paletą własnych pomysłów na ich zaspokojenie – twierdzi Marek Olszewski.

– Pojawienie się i wdrożenie tych pomysłów będzie możliwe w sytuacji odważniejszego

delegowania władzy oraz narzędzi budżetowych do regionów. Fundusze strukturalne,

stanowiące znaczącą część budżetu państwa i budżetów samorządów, to obecnie

silny bodziec sprzyjający np. poprawie sytuacji na rynku pracy oraz polepszeniu sytuacji

przedsiębiorstw. Nie bez znaczenia jest rola funduszy strukturalnych w modernizacji

polskich przedsiębiorstw, a przez to – w podnoszeniu ich konkurencyjności na wspólnym

rynku i poza nim”.

Marek Olszewski uważa jednocześnie, iż dziedziny, w których regiony powinny mieć

więcej do powiedzenia, to wspieranie infrastruktury społecznej i rozwoju społeczeństwa

obywatelskiego, edukacja na poziomie I i II, edukacja przedszkolna oraz rozwój obszarów

wiejskich, z wyłączeniem rolnictwa.

Rozwój infrastruktury społecznej jest priorytetem polityki spójności. „Celem jest podniesienie

jakości życia dzięki zastosowaniu m.in. efektu współdziałania – wyjaśnia Marek Olszewski.

– Inwestycje w edukację, sport oraz infrastrukturę związaną z wypoczynkiem z pewnością

będą skutkowały nie tylko polepszeniem warunków życia, ale też zredukują zagrożenia

społeczne, na przykład społeczne dysfunkcje, a ponadto zwiększą poziom społecznego

zaangażowania oraz wspomogą rozwój społeczeństwa obywatelskiego”.

Jako sprawozdawca opinii KR-u z 2007 roku, Marek Olszewski podkreśla rolę edukacji

w promowaniu zrównoważonego rozwoju: „Szczególnie istotne jest zwiększenie

możliwości włączenia zagadnień środowiska i zrównoważonego rozwoju do krajowych

systemów edukacji w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz do zintegrowanego

programu kształcenia przez całe życie (life-long learning)”.

Marek Olszewski jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat roli edukacji w promowaniu zrównoważonego rozwoju.

Marek OlszewskiWójt gminy Lubicz, województwo

kujawsko-pomorskie

17


Zdrowe perspektywy

Doświadczenia Adama Banaszaka jako aktywnego sportowca pozwalają mu na

spojrzenie ze szczególnej perspektywy na sprawy związane z oceną poziomu dobrobytu

mieszkańców UE. „Równie ważne jak stan naszego konta bankowego jest zdrowie,

wysokiej jakości żywność oraz czyste powietrze – twierdzi Banaszak. – Chcielibyśmy, żeby

fundusze UE były lepiej wykorzystywane na promowanie zdrowego trybu życia naszych

obywateli. W porównaniu z innymi krajami mamy w tej dziedzinie bardzo wiele do zrobienia”.

„Opieka zdrowotna leży w kompetencjach każdego z krajów członkowskich, ale do

problematyki zdrowia należy podchodzić bardziej kompleksowo – wyjaśnia. – Zdrowie to

pojęcie obszerne, dlatego równie często jak o inwestycjach w szpitale i kliniki, powinniśmy

w jego kontekście mówić o czystym środowisku, żywności niemodyfi kowanej genetycznie,

sporcie dzieci i młodzieży oraz o zdrowym stylu życia”.

Jego zdaniem dostęp do dobrej opieki zdrowotnej jest kwestią kluczową. Poprawa

warunków funkcjonowania służby zdrowia w Polsce i zbliżenie do standardów panujących

w krajach starej Unii pozwolą Polakom czuć się bardziej obywatelami Europy. Powinno to

obejmować nie tylko fi nansowanie infrastruktury, ale również kampanie uświadamiające

oraz wykorzystywanie wiedzy i dobrych praktyk: „Obecnie jedynie mała część funduszy

spójności jest przeznaczana na opiekę zdrowotną. Z pewnością trzeba to zmienić. Przed

nami wiele pracy”.

Adam Banaszak podkreśla, że na zdrowie obywateli ma wpływ stan środowiska, w jakim

żyją, stąd tak ważna jest jego ochrona, i przyznaje: „Polska oczywiście korzysta z funduszy

UE, ale mamy także swoje własne budżety na ten cel. Z dumą stwierdzam, że w moim

regionie osiągnęliśmy już bardzo wiele i możemy porównać się z innymi krajami UE”. Na

przykład ponad 15,5% zużywanej energii pochodzi już ze źródeł odnawialnych, z czego

cztery piąte z instalacji hydroelektrycznych. „Wydajemy ponad 100 milionów złotych

[25 milionów EUR] rocznie na ochronę środowiska, z czego 20 milionów złotych

[5 milionów EUR] na zapewnienie odpowiedniej jakości powietrza” – mówi Adam

Banaszak, który był również sprawozdawcą opinii KR dotyczącej polityki leśnej UE. „Żyjące

lasy pochłaniają dwutlenek węgla za darmo, bez konieczności ponoszenia ogromnych

nakładów. Musimy zmaksymalizować korzyści z tego, co już mamy – wyjaśnia. – Zapewnić

to może między innymi lepsza koordynacja pracy Dyrekcji Generalnych Komisji Europejskiej

zajmujących się europejskim lasami”.

Adam Banaszak jest sprawozdawcą opinii KR-u na temat roli władz lokalnych i regionalnych we wdrażaniu strategii zdrowia w UE.

Adam BanaszakRadny sejmiku województwa

kujawsko-pomorskiego

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

18

Polska delegacja w Komitecie Regionów

07

Jan Bronś Burmistrz Oleśnicy

EA

Adam Sebastian Jarubas Marszałek województwa

świętokrzyskiego

PPE

Lech Jaworski Radny Warszawy

PPE

Maciej Kobyliński Prezydent Słupska

PSE

Jacek Protas Marszałek województwa warmińsko-

mazurskiego

PPE

Józef Sebesta Marszałek województwa opolskiego

PPE

Mieczysław StrukMarszałek województwa pomorskiego

PPE

Adam Struzik Marszałek województwa

mazowieckiego

PPE

Leszek Świętalski Wójt gminy Stare Bogaczowice

PSE

Polskie władze samorządowe reprezentowane są w Komitecie

Regionów od 1 maja 2004 r. Polska delegacja liczy 21 członków

oraz tyle samo zastępców. Podstawą prawną jej nominowania

jest Ustawa o Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu

Terytorialnego oraz o przedstawicielach Rzeczypospolitej

Polskiej w Komitecie Regionów Unii Europejskiej.

Przy doborze zarówno delegatów, jak i ich zastępców

władze regionalne dysponują dziesięcioma miejscami,

a lokalne – jedenastoma. Proces powoływania delegacji

wygląda następująco: sześć stowarzyszeń samorządowych

reprezentujących regiony, powiaty, metropolie, miasta,

miasteczka oraz gminy wiejskie przedstawia swoich

kandydatów na członków oraz ich zastępców. Następnie

Komisja Wspólna Rządu i Samorządu zatwierdza ich

listę, zwracając szczególną uwagę na to, czy wszystkie

województwa będę posiadały co najmniej jednego

reprezentanta w Komitecie Regionów. Kolejnym etapem jest

wydanie pozytywnej opinii o kandydatach na członków oraz

zastępców przez polski rząd oraz Komisję Sejmową ds. Unii

Europejskiej. Na koniec Rada Unii Europejskiej ostatecznie

zatwierdza nowych członków oraz ich zastępców.

Obecnie członkowie polskiej delegacji działają we wszystkich

sześciu komisjach Komitetu Regionów oraz trzech grupach

politycznych: Europejskiej Partii Ludowej, Partii Europejskich

Socjalistów i Przymierzu Europejskim.

Członkowie polskiej delegacji

19


Stanisław Szwabski Przewodniczący Rady Miasta Gdynia

EA

Marek Tramś Starosta polkowicki

EA

Tadeusz Truskolaski Prezydent Białegostoku

PPE

Ludwik Kajetan Węgrzyn Radny powiatu bocheńskiego

PPE

Marek Woźniak Marszałek województwa

wielkopolskiego

PPE

Jerzy Zająkała Wójt gminy Łubianka

EA

Zastępcy członków polskiej delegacji

Paweł Adamowicz Prezydent Gdańska PPE

Adam Banaszak Radny Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego EA

Lech Dymarski Przewodniczący Sejmiku Województwa Wielkopolskiego PPE

Robert Godek Starosta powiatu strzyżowskiego EA

Michał Karalus Starosta pleszewski PPE

Marzena Kempińska Starosta świecki PSE

Józef Kotyś Radny Sejmiku Województwa Opolskiego EA

Andrzej Kunt Burmistrz Kostrzyna nad Odrą PSE

Lucjan Kuźniar Radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego PSE

Mirosław Lech Wójt gminy Korycin EA

Marek Olszewski Wójt gminy Lubicz EA

Ewa Panasiuk Radna Sejmiku Województwa Lubelskiego EA

Zbigniew Podraza Prezydent Dąbrowy Górniczej PSE

Elżbieta Rusielewicz Radna Bydgoszczy PPE

Czesław Sobierajski Radny Sejmiku Województwa Śląskiego EA

Dariusz Wróbel Burmistrz Opola Lubelskiego EA

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

20

Podział administracyjny Polski

08

W ramach rozpoczętego w 1989 r. procesu transformacji polityczno-gospodarczej

Polska przystąpiła do tworzenia racjonalnego, możliwie skutecznego systemu podziału

administracyjnego państwa, zapewniającego decentralizację władzy i wprowadzenie

przepisów pomocniczych. Pomimo różnic zdań na temat kształtu przyszłego podziału

administracyjnego, w latach 1990–1998 rząd polski przyjął pakiet ustaw, który stał się

podstawą utworzenia nowych ram prawnych i instytucjonalnych. W związku z tym reformę

administracyjną należy postrzegać jako wynik kompromisu politycznego.

Zgodnie z nową strukturą administracyjną określoną w ustawie kraj został podzielony na

16 województw, 380 powiatów1 oraz 2489 gmin2 (miejskich lub wiejskich). W wielu

przypadkach duże miasta posiadają status zarówno gminy, jak i powiatu.

Reformę administracyjną w Polsce przeprowadzono z myślą o ścisłym rozdzieleniu władzy

i kompetencji między trzema stopniami podziału terytorialnego oraz o wzmocnieniu

szczebla samorządowego. Samorządy lokalne i regionalne nie podlegają władzy

centralnej. Głównym celem wprowadzenia zasady decentralizacji było przekazanie

większości kompetencji najniższemu szczeblowi, pozostającemu w najbliższym kontakcie

z obywatelami. Dlatego też nieoceniona jest rola gmin, najmniejszych jednostek podziału

terytorialnego Polski. Do głównych kompetencji gmin i powiatów należy świadczenie

społecznościom lokalnym usług publicznych.

W obrębie województwa władza dzielona jest między dwa odrębne organy. Pierwszym

jest wojewoda – mianowany przez rząd centralny w Warszawie – który sprawuje funkcję

naczelnika województwa. Tak więc wojewoda reprezentuje rząd w danym regionie

i odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa publicznego oraz poszanowanie norm

i prawa. Ponadto każde województwo ma swoje wybieralne zgromadzenie zwane

sejmikiem. Członkowie sejmiku wybierają zarząd, na czele którego stoi marszałek. Do

kompetencji urzędu marszałka należy określanie programu działań (opracowywanie

strategii rozwoju województwa), realizacja polityki rozwoju oraz sprawowanie kontroli nad

samorządowymi organami wykonawczymi.

1 Obecnie istnieje 378 powiatów.

2 Obecnie istnieje 2478 gmin.

21

Jedną z najważniejszych polityk wspólnotowych, która przyczynia się do rozwoju wszystkich regionów Unii Europejskiej, jest polityka spójności. Warto o tym pamiętać zastanawiając się nad jej przyszłością. Sukcesy Polski w wykorzystaniu środków unijnych i ich niebagatelny wpływ na gospodarkę nie tylko polską, ale i innych państw UE stanowią doskonały argument za uznaniem jej za ogólnoeuropejską politykę rozwojową. Warto utrzymać to bardzo efektywne narzędzie również po 2013 roku, zwłaszcza że doskonale wpisuje się ono w cele, jakie zostały przedstawione w strategii „Europa 2020”.

Na Polsce, jako największym benefi cjencie polityki spójności, spoczywa odpowiedzialność

za pokazywanie jej efektów oraz aktywne uczestnictwo w debacie nad jej przyszłością.

Co piąte euro przeznaczone w obecnym budżecie unijnym na politykę spójności trafi a

do naszego kraju, w związku z tym oczy całej Unii Europejskiej będą skierowane na nas.

Przyszłość polityki spójności zależy w dużej mierze od tego, jak wykorzystamy fundusze

przyznane nam na lata 2007–2013. Jesteśmy więc dla państw UE swego rodzaju

miernikiem skuteczności tej polityki.

Bilans efektów realizacji polityki spójności w Polsce wypada pozytywnie. Jesteśmy

przykładem kraju, który dzięki niej rozwija się szybciej i stabilniej. Nasze osiągnięcia

potwierdzają, że polityka spójności stymuluje procesy modernizacyjne, rozwojowe i trwałe

zmiany strukturalne. Wymusza podejmowanie kompleksowych działań rozwojowych

i mobilizuje różne środowiska i szczeble zarządzania do realizacji wspólnych przedsięwzięć.

Inwestycje w politykę spójności to inwestycje w rozwój gospodarczy, społeczny

i terytorialny, a także wspomaganie „zielonego” i inteligentnego rozwoju. Polska jest

żywym dowodem na to, że polityka spójności stabilizuje wzrost gospodarczy i zatrudnienie

w okresach słabnącej koniunktury.

Dlatego podczas naszego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej rzeczowo i aktywnie

przedstawimy europejskiej opinii publicznej wymierne efekty i korzyści, jakie polityka

spójności przynosi całej Wspólnocie.

Piotr Popa Rzecznik ds. prezydencji w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego

Polityka spójności przynosi efekty

09

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

22

Województwo dolnośląskie:

Innowacje dla przyszłości Ziemi

Budowa kompleksu edukacyjno-badawczego Geocentrum Politechniki Wrocławskiej

Program:

Regionalny program operacyjny województwa

dolnośląskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa:

Edukacja

Działanie 7.1:

Rozwój infrastruktury szkolnictwa wyższego

Okres realizacji:

25.11.2008–31.12.2012

Koszt całkowity projektu:

69 613 005,13 PLN

Montaż fi nansowy projektu:

Wydatki/koszty kwalifi kowalne:

środki Europejskiego Funduszu Rozwoju

Regionalnego:

45 557 268,27 PLN ( 65,70 %)

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego:

20 830 142,13 PLN (30,04 %)

środki własne Politechniki Wrocławskiej:

2 953 941,60 PLN (4,26 %)

Wydatki/koszty niekwalifi kowalne:

271 653,13 PLN

Rafał Jurkowlaniec, marszałek województwa dolnośląskiego, mówi o projekcie: „Jednym

z priorytetów działań Zarządu Województwa Dolnośląskiego jest wspieranie projektów

edukacyjnych, które umożliwiają dynamiczny rozwój technologiczny regionu. Elementem

tej strategii jest między innymi budowa kompleksu edukacyjno-badawczego Geocentrum

przy Politechnice Wrocławskiej. Projekt ten będzie fi nansowany z Regionalnego programu

operacyjnego województwa dolnośląskiego na lata 2007–2013. Realizacja przedsięwzięcia

wychodzi naprzeciw rosnącemu zapotrzebowaniu przedsiębiorców na wszechstronnie

wykształconych absolwentów w dziedzinach przemysłu surowcowego, budownictwa,

inżynierii lądowej i środowiskowej. Jestem przekonany, że ośrodek badawczy przyczyni

się do wzrostu atrakcyjności inwestycyjnej regionu oraz podkreśli prestiż dolnośląskiego

szkolnictwa wyższego”.

W skład Geocentrum wejdą cztery wydziały Politechniki: Wydział Geoinżynierii, Górnictwa

i Geologii, Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego, Wydział Inżynierii Środowiska

oraz Wydział Mechaniczno-Energetyczny. Projekt, będący odpowiedzią na coraz większe

zapotrzebowanie rynku pracy na interdyscyplinarnie wykształconych specjalistów,

doprowadzi do większej integracji środowiska naukowego i badawczego Wrocławia.

Zintensyfi kowane również zostaną działania na rzecz innowacyjności oraz wspomagania

technologii i technik ważnych dla gospodarki regionalnej Dolnego Śląska w przemysłach

związanych z szeroko rozumianymi naukami o Ziemi (przemysł surowcowy, budownictwo,

inżynieria lądowa, inżynieria środowiskowa).

Sam budynek, w którym Geocentrum będzie miało siedzibę, będzie stanowić zintegrowane,

odpowiadające współczesnym standardom i wymogom centrum dydaktyczne na miarę

XXI wieku.

Marek Tramś, starosta polkowicki, członek Komitetu Regionów, podkreśla, iż Dolny Śląsk

to jeden z najbardziej zasobnych surowcowo regionów Polski: „To również województwo

ludzi młodych i wykształconych. Nasz region charakteryzuje się nowoczesną i dynamicznie

rozwijającą się gospodarką. Budowa kompleksu Geocentrum pozwoli na rozpoczęcie

zupełnie nowych działań edukacyjnych i badawczych, umożliwi wykształcenie wysokiej klasy

specjalistów, którzy dadzą nam gwarancję mądrej eksploatacji złóż i naszego bogactwa.

Uważam, że to przedsięwzięcie doskonale odpowiada na aktualne zapotrzebowanie

naszego rynku pracy”.

23


Projekt rewitalizacji Wyspy Młyńskiej w Bydgoszczy jest przedsięwzięciem wieloletnim

i wieloetapowym. Nadrzędny cel projektu to holistyczna rewitalizacja Wyspy Młyńskiej

– unikatowego układu przestrzennego Bydgoszczy, objętego w całości ścisłą ochroną

konserwatorską. Rewitalizacja uwzględnia aspekt społeczny, gospodarczy i środowiskowy.

Projekt został podzielony na 4 etapy stanowiące odrębne przedsięwzięcia dofi nansowane

ze środków europejskich: rozwój przedsiębiorczości, renowacja obiektów dziedzictwa

kulturowego, budowa infrastruktury rekreacyjnej oraz rewitalizacja terenów sportowych,

w tym budowa przystani jachtowej.

Piotr Całbecki, marszałek województwa kujawsko-pomorskiego: „Kiedyś bezludna wyspa,

dziś tętniący życiem urokliwy zakątek w centrum Bydgoszczy – Wyspa Młyńska. Dzięki

środkom Regionalnego programu operacyjnego województwa kujawsko-pomorskiego

odzyskuje dawny blask. Ocalała unikatowa wartość historyczna i kulturowa tego miejsca

– symbolu Bydgoszczy, gdzie osiemnastowieczne spichrze malowniczo wkomponowują

się w krajobraz miasta. Dziś Wyspa Młyńska to nie tylko początek wędrówki przez

»kładkę zakochanych« na urokliwą Wenecję Bydgoską i do opery Nova. To miejsce, gdzie

w Centrum Pracy i Przedsiębiorczości rodzą się pomysły na biznes, w gotyckim Białym

Spichrzu, gdzie mieści się Muzeum Okręgowe, spotykają się miłośnicy tradycji i historii,

w amfi teatrze szukają artystycznych wrażeń mieszkańcy i goście Bydgoszczy. Trzeba tu

przyjść też po zmroku, by zobaczyć, jak iluminowane kamieniczki przeglądają się w lustrze

Kanału Zbożowego i Międzywodzia. Wyspa Młyńska to miejsce z duszą w sercu miasta.

Warto przekonać się o tym na własne oczy”.

Należy podkreślić, że projekt polegał nie tylko na kompleksowej rewitalizacji Wyspy

Młyńskiej oraz rewaloryzacji części jej historycznej infrastruktury. W jego ramach

stworzone zostały podstawy dla nowych funkcji społeczno-gospodarczych wyspy poprzez

uruchomienie w odnowionym zabytkowym budynku Centrum Pracy i Przedsiębiorczości.

Centrum jest organizacją służącą inwestorom oraz mieszkańcom poszukującym nowych

form zatrudnienia. Jego działalność polega na profesjonalnym doradztwie oraz organizacji

warsztatów, seminariów i wykładów, w których corocznie uczestniczy ok. 2 tys. osób.

Marzena Kempińska, starosta

świecki, członkini Komitetu Regionów,

podsumowuje: „Rewitalizacja Wyspy

Młyńskiej pokazała, jak w krótkim

okresie zrewitalizowano duży obszar

miasta. Nastąpiła całkowita odnowa

Wyspy Młyńskiej. Zachowano

przy tym jej wyjątkowy historyczny

charakter, dostosowując zarazem do

wymogów i potrzeb współczesności,

i nadano nowe funkcje urbanistyczne.

Zdegradowany poprzemysłowy obszar

przekształcono w przestrzeń kultury,

rekreacji, turystyki i sportu. Czy byłoby

możliwe zrealizowanie tego typu

przedsięwzięcia w tak krótkim czasie

bez wsparcia UE? Sądzę że nie”.

Województwo kujawsko-

pomorskie: Nowy duch Wyspy

Młyńskiej

Rewitalizacja Wyspy Młyńskiej – laureata konkursu „Polska Pięknieje – 7 Cudów Funduszy Europejskich”

Benefi cjent:

Miasto Bydgoszcz

Program:

Zintegrowany program operacyjny rozwoju

regionalnego

Oś priorytetowa 3:

Rozwój lokalny

Działanie 3.3:

Zdegradowane obszary miejskie poprzemysłowe

i powojskowe

Okres realizacji:

2006-2007


12 107 332,96 PLN



Regionalnego:

2 307 000,00 PLN (19%)

środki z budżetu państwa:

461 400,00 PLN (3,8%)

budżet miasta:

9 338 932,96 PLN (77,2%)

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

24

Celem projektu jest ożywienie gospodarcze i społeczne zdegradowanego obszaru

miasta poprzez wykorzystanie potencjału turystycznego Piotrkowa Trybunalskiego. Cel

ten zostanie osiągnięty poprzez remonty elewacji budynków i przebudowę ulic, poprawę

bezpieczeństwa oraz zwiększenie atrakcyjności obszarów miejskich dla inwestorów

lokalnych i zewnętrznych.

O projekcie opowiada Witold Stępień, marszałek województwa łódzkiego: „Piotrków

Trybunalski – drugie co do wielkości miasto województwa łódzkiego, położone

w centrum Polski, kolebka polskiego parlamentaryzmu – jak żaden inny historyczny gród

zasługuje na przywrócenie mu dawnej świetności. Przez dziesięciolecia pomijany pod tym

względem, doczekał wreszcie czasów, gdy – dzięki wykorzystaniu dotacji unijnej w ramach

Regionalnego programu operacyjnego województwa łódzkiego – możliwy jest rozwój

potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację jego zabytkowych obszarów.

Trakt Wielu Kultur, prowadzący od dawnego dworca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej

poprzez cerkiew prawosławną, klasztory ojców Bernardynów i sióstr Dominikanek, stare

miasto i kościół ewangelicko-augsburski aż po Zamek Królewski i Wielką Synagogę,

w pełni odzwierciedla wszystkie barwy historyczne i kulturowe Piotrkowa Trybunalskiego.

Dzięki funduszom unijnym ta zapomniana perła odzyskała swój blask. Teraz czekamy, aż

turyści docenią wartość tej perły i kierując się sentymentem lub chcąc odwiedzić miejsca

religijnego kultu, tłumnie wypełnią piotrkowski gród”.

Dzięki realizacji projektu zostaną

utworzone nowe miejsca pracy

w branży turystycznej i powstaną

nowe fi rmy. Projekt sprzyjać

będzie wyeksponowaniu, zarówno

w kontekście inwestycyjnym, jak

i promocyjnym, kluczowych walorów

Piotrkowa Trybunalskiego. Poprzez

uzupełnienie braków w istniejącym

zagospodarowaniu turystycznym

oraz uzyskanie pełnej dostępności

do atrakcji turystycznych zwiększy

się liczba turystów odwiedzających

miasto i region.

Województwo łódzkie: Trakt

Wielu Kultur

Rozwój potencjału turystycznego miasta poprzez rewitalizację

zabytkowych obszarów Piotrkowa Trybunalskiego

Benefi cjent:

Miasto Piotrków Trybunalski

Program:


łódzkiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa VI:

Odnowa obszarów miejskich

Działanie VI.1:

Rewitalizacja obszarów problemowych

Okres realizacji:

2008–2011


22 527 134,91 PLN



Regionalnego:

16 361 040,03 PLN (75%)

budżet miasta:

5 453 680,01 PLN (25%)

25


Krzysztof Hetman, marszałek województwa lubelskiego, tak opisuje projekt: „Jego

celem jest renowacja historycznego zespołu architektoniczno-urbanistycznego starego

miasta w Lublinie: Bramy Krakowskiej z XVI w., neogotyckiego zamku z XIX w.,

zamkowej kaplicy Trójcy Świętej z XIV w. z unikatowymi freskami rusko-bizantyńskimi

z 1418 r. i basztą z XIII w. Realizacja projektu pozwoli na kompleksową konserwację

i remont zabytków oraz nadanie im nowych funkcji turystycznych i kulturalnych. Unikalna

w skali europejskiej kaplica Trójcy Świętej jest wielką atrakcją dla znawców i miłośników

zabytków przeszłości zwiedzających zamek lubelski. Dzięki inwestycji najcenniejsze

i najstarsze zabytki Lublina uzyskają należyty dla ich rangi stan techniczny, zarówno pod

względem jakości użytkowania, jak i estetyki. Jednym z pozytywnych efektów realizacji

projektu będzie również przystosowanie obiektów i ich otoczenia do obsługi ruchu

turystycznego, w tym do potrzeb osób niepełnosprawnych”.

Ewa Panasiuk, radna Sejmiku

Województwa Lubelskiego oraz

członkini Komitetu Regionów: „Dzięki

tej inwestycji Lublin rozbłyśnie i pokaże

swoją bogatą w atrakcje ofertę, która

jest historyczną esencją koegzystencji

trzech kultur: żydowskiej, prawosławnej

i katolickiej. Stanowią one o pięknie

Lubelszczyzny, do którego poznawania

wszystkich serdecznie zapraszam”.

Województwo lubelskie: Historia

dla rozwoju

Konserwacja najcenniejszych zabytków Lublina

Benefi cjent:

Muzeum Lubelskie w Lublinie

Program:


lubelskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa VII:

Kultura, turystyka i współpraca międzyregionalna

Działanie 7.1:

Infrastruktura kultury i turystyki

Okres realizacji:

01.04.2010–10.12.2012


13 197 559,83 PLN



Regionalnego:

8 284 985,05 PLN (70%)

wkład własny:

3 550 707,90 PLN (30%)

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

26

Efekty tego projektu nie ograniczają się tylko do przebudowy instytucji, zakupu

nowego sprzętu medycznego, modernizacji infrastruktury związanej z ochroną zdrowia,

zwiększenia liczby specjalnych badań medycznych i osób z nich korzystających. Dzięki

utworzeniu ośrodka zwiększy się także dostępność do świadczeń neurochirurgicznych,

neurotraumatologicznych i neuroonkologicznych, pacjenci będą krócej oczekiwali na

leczenie, a jakość wykonywanych świadczeń ulegnie znacznej poprawie. Projekt ma

również zapobiec zahamowaniu odpływu wysoko wykwalifi kowanej kadry lekarsko-

pielęgniarskiej.

Elżbieta Polak, marszałek województwa lubuskiego: „Województwo lubuskie może

pochwalić się wieloma udanymi inwestycjami, które powstały dzięki wsparciu Unii

Europejskiej. Wśród projektów o dużym znaczeniu dla regionu jest projekt utworzenia

Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii, zrealizowany przez Szpital

Wojewódzki w Zielonej Górze. Ośrodek zajmuje dwa piętra w głównym budynku

zielonogórskiego szpitala. Jest tu duża sala przeznaczona dla pacjentów, którzy wymagają

intensywnej opieki medycznej. Pacjenci leżą na specjalnych łóżkach, które można

bezdotykowo regulować. Sercem ośrodka jest sala operacyjna. Szczególnym urządzeniem

jest tomograf z ramieniem w kształcie litery »o«. Dzięki temu urządzeniu podczas operacji

lekarz może zrobić pacjentowi tomografi ę komputerową. Bardzo precyzyjny obraz

powstaje zaledwie w 12 sekund. Dzięki takiej aparaturze w ośrodku można operować

wszystkie urazy czaszkowo-mózgowe, urazy kręgosłupa oraz schorzenia onkologiczne.

Zielonogórska neurochirurgia to jeden z wielu przykładów zadań, których realizacja

pozwoliła na polepszenie jakości życia mieszkańców naszego regionu. W przypadku

ośrodka neurochirurgii możemy mówić o większym komforcie leczenia, precyzyjnej

diagnostyce, szybkiej rekonwalescencji.

Na utworzenie Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii i Neurotraumatologii szpital czekał 10

lat. Remonty odbywały się metodą małych kroków. Dopiero dofi nansowanie z Lubuskiego

regionalnego programu operacyjnego pozwoliło szybko dokończyć inwestycję. Dziś

specjaliści z całej Polski nie mają wątpliwości, że jest to najnowocześniejszy ośrodek

w kraju”.

Dr Andrzej Kunt, burmistrz Kostrzyna

nad Odrą, członek Komitetu Regionów,

ocenia: „Utworzenie tego ośrodka

w szpitalu w Zielonej Górze uważam

za jeden z największych sukcesów

Lubuskiego regionalnego programu

operacyjnego i gratuluję trafności

wyboru projektu. Jest faktem, iż bez

dofi nansowania unijnego ta niezwykle

oczekiwana i potrzebna inwestycja

nigdy nie zostałaby zrealizowana”.

Województwo lubuskie:

Uzdrawiające innowacje

Utworzenie Lubuskiego Ośrodka Neurochirurgii

i Neurotraumatologii w Zielonej Górze

Benefi cjent:

Szpital Wojewódzki Samodzielny Publiczny Zakład

Opieki Zdrowotnej w Zielonej Górze

Program:


lubuskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa:

Rozwój i modernizacja infrastruktury społecznej

Działanie:

Rozwój i modernizacja infrastruktury ochrony

zdrowia

Okres realizacji:

2006–2009


11 967 940,10 PLN



Regionalnego:

8 272 240,19 PLN (69.12%)

budżet Szpitala Wojewódzkiego SP ZOZ

w Zielonej Górze:

1 668 653,53 PLN (13.94%)

budżet województwa:

2 027 123,11 PLN (16.94%)

27


Marek Sowa, marszałek województwa małopolskiego, mówi o projekcie: „Kraków od

lat szukał pomysłu na zagospodarowanie terenu po jednym z najstarszych w Europie

lotnisk – założonym w 1912 r. i obecnie zlokalizowanym blisko centrum miasta byłym

porcie lotniczym Rakowice-Czyżyny. Unijna dotacja w ramach Małopolskiego regionalnego

programu operacyjnego pozwoliła na wybudowanie w tym miejscu nowoczesnego

budynku Muzeum Lotnictwa Polskiego.

Gmach Główny Muzeum Lotnictwa Polskiego o powierzchni 3,3 tys. m², który został

zaprojektowany przez pracownię Pysall.Ruge Architekten, jest innowacyjnym obiektem,

nawiązującym do najnowocześniejszych na świecie muzeów tego typu i parków kulturowych.

Z lotu ptaka budynek przypomina śmigło. W przestronnych wnętrzach znajduje się sala

kinowa, gdzie wyświetlane są fi lmy o tematyce lotniczej, sala wielofunkcyjna na 150 osób,

liczne stanowiska komputerowe, biblioteka, czytelnia oraz kawiarnia. Podstawowymi

założeniami ekspozycji Muzeum są: ogólna dostępność dla zwiedzających, w tym dla

niepełnosprawnych, różnorodność tematyki i nowoczesność formy.

Liczący ponad 6 ha teren wokół Muzeum został zagospodarowany nowoczesnymi

aranżacjami zieleni, małą architekturą i alejkami. Dzięki nowemu budynkowi Muzeum może

się rozwinąć i stać się atrakcyjnym punktem dziedzictwa kulturowego Małopolski.

Dzięki utworzeniu Lotniczego Parku Kulturowego nie tylko krakowski obszar metropolitalny,

jak i cały region wzmocnią swój potencjał kulturowy, ale także wzrośnie znaczenie kultury

jako czynnika stymulującego rozwój społeczno-gospodarczy. Polskie dziedzictwo kulturowe

w wymiarze uniwersalnym będzie

zarówno upowszechniane, jak

i promowane, a jednocześnie będzie

przyczyniało się do ułatwiania

porozumiewania się kultur i społeczności

oraz wspomagania integracji kulturowej

narodów Europy”.

Zdaniem Ludwika Węgrzyna,

radnego powiatu bocheńskiego

i członka Komitetu Regionów, projekt

ten jest niezwykle interesującym

przedsięwzięciem łączącym

w swoim programie pracę naukowo-

badawczą z szeroko pojętą

promocją przemysłu czasu wolnego:

„W pracach tej placówki będzie możliwe

konfrontowanie historycznych osiągnięć

technicznych z rzeczywistością

niezwykle dynamicznego rozwoju

współczesnej techniki lotniczej. Będzie

ona zaprzeczeniem obiegowej oceny

o nudnym zwiedzaniu muzeów”.

Małopolska: Lotnicze

dziedzictwo

Budowa Lotniczego Parku Kulturowego w Krakowie i Gmachu Głównego Muzeum Lotnictwa Polskiego

Benefi cjent:

Muzeum Lotnictwa Polskiego

Program:

Małopolski regionalny program operacyjny na lata

2007–2013

Oś priorytetowa 5.2:

Krakowski obszar metropolitalny

Działanie 5.2:

Rozwój funkcji metropolitalnych krakowskiego

obszaru metropolitalnego

Okres realizacji:

2007–2010


55 947 487,70 PLN



Regionalnego:

35 243 765,00 PLN (76,84%)

budżet wojewodztwa:

20 703 722,70 zł (23,16%) [10 622 476,77 zł -

koszty kwalifi kowalne; 10 081 245,93 zł – koszty

niekwalifi kowalne]

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

28

Istniejący od ponad 60 lat najsłynniejszy polski zespół ludowy Mazowsze nareszcie może

się poszczycić wspaniałą siedzibą – miejscem o niezwykłej atmosferze. Na 12-hektarowym

terenie zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego w Karolinie powstał wielofunkcyjny

obiekt widowiskowo-ekspozycyjny, w którym utworzono Europejskie Centrum Promocji

Kultury Regionalnej i Narodowej „Matecznik Mazowsze”. Budynek o powierzchni 6 690 m²

ze sceną teatralną liczącą 225 m² i widownią na 580 miejsc przystosowany jest do potrzeb

osób niepełnosprawnych. To nowoczesny obiekt, który łączy w sobie najwyższe standardy

wykonania, funkcjonalność i wygodę, a jego architektura nawiązuje skalą i detalami do

istniejącego pałacu w Karolinie. Projekt światowego centrum kultury, jako przedsięwzięcie

zrealizowane na obszarze wiejskim, jest unikatowy w skali całego kraju.

Adam Struzik, marszałek województwa mazowieckiego i członek Komitetu Regionów,

uważa, iż środki unijne stanowią niezwykle istotne wsparcie dla rozwoju regionu: „Fundusze

z Unii Europejskiej, które wykorzystujemy również w sektorze kultury, pozwalają nam na

liczne inwestycje związane m.in. z rozbudową i modernizacją infrastruktury turystycznej,

popularyzacją produktów turystycznych czy też organizacją imprez promujących nasze

regionalne dziedzictwo.

Finanse pozyskiwane przez instytucje samorządowe, domy kultury, muzea, organizacje

pozarządowe przyczyniają się do podnoszenia atrakcyjności turystycznej i stanowią

ważny element realizacji strategii rozwoju regionu. »Matecznik Mazowsze« uważany jest

za najnowocześniejszy ośrodek kultury w kraju. Inwestycja ta z pewnością przyniesie

wymierne korzyści. Już dziś wiemy, że zakątek stał się niekwestionowaną atrakcją, która

pośrednio dynamizuje również gospodarczy rozwój województwa mazowieckiego. Jest to

wielofunkcyjne centrum, miejsce dialogu kultur, a także ważnych wydarzeń o znaczeniu

regionalnym, państwowym oraz międzynarodowym.

Centrum pozwoli na rozszerzenie oferty kulturalnej zespołu Mazowsze i istotnie wpłynie

na poprawę dostępności infrastruktury kulturalnej w regionie oraz rozwój turystyki.

W »Mateczniku« będą odbywały się: kursy i seminaria związane tematycznie z folklorem

polskim i tradycją regionu mazowieckiego oraz kulturą innych narodów; szkolenia

animatorów kultury, choreografów, instruktorów tańca; warsztaty rękodzieła ludowego,

śpiewu i gastronomii regionalnej, a także koncerty innych zespołów i artystów; festiwale

artystyczne o zasięgu krajowym

i międzynarodowym. Ponadto

Centrum będzie prowadziło działalność

dokumentacyjną i popularyzatorską,

poprzez przygotowywanie programów

telewizyjnych oraz wydawanie publikacji

związanych z zespołami regionalnymi,

ośrodkami folkloru oraz placówkami

etnografi cznymi. Wymiernym rezultatem

inwestycji będzie utworzenie wielu

nowych miejsc pracy”.

Województwo mazowieckie:

Matecznik Mazowsze

Budowa centrum folklorystycznego

Benefi cjent:

Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca

„Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego

Program:


mazowieckiego 2007–2013

Oś priorytetowa VI:

Wykorzystanie walorów naturalnych i kulturowych

dla rozwoju turystyki i rekreacji

Działanie 6.1:

Kultura

Okres realizacji:

01.01.2007–30.03.2011


58 790 534 PLN

Wydatki kwalifi kowalne projektu:

45 770 239 PLN



Regionalnego:

38 904 703 PLN (85%)

wkład własny:

6 865 536 PLN (15%)

29


Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu od wielu lat zapewnia mieszkańcom miasta i regionu

dostęp do szerokiego zbioru literatury z różnych dziedzin. Jest największą biblioteką

publiczną, biorąc pod uwagę wielkość księgozbioru, liczbę czytelników i liczbę wypożyczeń

w województwie opolskim. Poza wypożyczaniem księgozbiorów, biblioteka realizuje wiele

przedsięwzięć popularyzujących czytelnictwo: organizuje spotkania autorskie, warsztaty,

festiwale literackie, wykłady, konkursy.

Dotychczas opolska biblioteka nie dysponowała odpowiednim zapleczem lokalowym,

aby w pełni realizować swoją misję. Przy budowie jej nowej siedziby wykorzystano fasadę

zrujnowanej kamienicy, którą odrestaurowano i połączono z nowoczesnym przeszklonym

gmachem. Dzięki przywróceniu pierwotnej elewacji zabytkowej kamienicy obiekt świetnie

wpisuje się w krajobraz opolskiej starówki.

Józef Sebesta, marszałek województwa opolskiego, członek Komitetu Regionów:

„Największą wartością każdego regionu są jego mieszkańcy. Naszym celem jest

podejmowanie i wspieranie działań, które zapewnią opolanom dogodne warunki do życia

w regionie oraz stworzą im możliwości wszechstronnego rozwoju. Realizacja potrzeb

kulturalnych społeczeństwa wymaga zagwarantowania odpowiedniego standardu usług

oferowanych przez instytucje publiczne.

Utworzenie nowej siedziby Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu to inwestycja

w wysoką jakość przestrzeni publicznej. Dzięki realizacji projektu udaje nam się eliminować

ograniczenia w dostępie do edukacji kulturalnej, popularyzować czytelnictwo i przyczyniać

się do wzrostu aktywności mieszkańców w tym zakresie.

Nowa przestronna siedziba biblioteki, dzięki swojej unikatowej formie, łączy tradycję ze

współczesnością. To obecnie jeden z najnowocześniejszych obiektów tego typu w kraju.

Fuzja nowoczesności i tradycji nie dotyczy wyłącznie wyglądu biblioteki – w środku każdy

opolanin może nie tylko wypożyczyć książki czy skorzystać z czytelni, ale ma również

dostęp do szerokich zasobów multimedialnych, może posłuchać muzyki, wypożyczyć

fi lm oraz posurfować w internecie. W nowej siedzibie biblioteki pomyślano również

o najmłodszych czytelnikach – stworzony został »pokój bajek«, w którym dzieci mogą

poczytać lub posłuchać swoich ulubionych opowieści. Cały obiekt został przystosowany

do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Dzięki realizacji tego projektu Opole

uzyskało nowe centrum kulturalne.

Wszechstronność oferty i duża

funkcjonalność budynku sprawiają, że

działalność biblioteki znacznie wykracza

poza standardowe ramy. Myślę, że tego

typu inwestycje w tworzenie nowej

jakości życia w regionach to ważny

element ich rozwoju”.

Województwo opolskie:

Biblioteka XXI wieku

Przebudowa i rozbudowa Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu

Benefi cjent:

Miasto Opole

Program:


opolskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa 5:

Infrastruktura społeczna i szkolnictwo wyższe

Działanie 5.3:

Rozwój kultury oraz ochrona dziedzictwa

kulturowego

Okres realizacji:

lipiec 2008 r. – luty 2011 r.


14 343 996,04 PLN

Montaż fi nansowy:


Regionalnego:

6 479 060,99 PLN (49,99%)

wkład własny:

6 479 061,00 PLN (50,01%)

„Duch literatury wciąż żywy” autorstwa Grzegorza Gębali

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

30

Ułatwienie wymiany gospodarczej, podniesienie komfortu życia i pracy mieszkańców,

zwiększenie atrakcyjności turystycznej, a przede wszystkim wzrost konkurencyjności

regionu – to korzyści z funkcjonowania nowoczesnego i odpowiednio wyposażonego

lotniska. Szacuje się, że w wyniku realizacji projektu budowy terminala pasażerskiego

liczba obsługiwanych pasażerów na lotnisku w Rzeszowie wzrośnie do 700 tys. w 2013 r.

W ciągu godziny będzie można odprawić 700 pasażerów, tj. dwa razy więcej niż obecnie.

Marszałek województwa podkarpackiego Mirosław Karapyta mówi o projekcie: „Jeszcze

kilka lat temu trudno było sobie wyobrazić, że na terenie Portu Lotniczego Rzeszów-

Jasionka może być realizowanych jednocześnie tak wiele inwestycji. Dzięki odważnemu

sięganiu po fundusze europejskie rozwój podrzeszowskiego lotniska nabrał dużego tempa.

Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka położony jest w centrum województwa podkarpackiego,

w odległości 7,8 km w linii prostej od centrum Rzeszowa. W sąsiedztwie lotniska znajduje

się jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc inwestycyjnych w południowo-wschodniej

Polsce: Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny »Aeropolis«. Powstają tu m.in.

laboratoria badawcze Politechniki Rzeszowskiej i Uniwersytetu Rzeszowskiego. Niezwykle

istotne jest, że w sąsiedztwie lotniska powstaje autostrada A4.

Regionalny program operacyjny województwa podkarpackiego dał możliwość

dofi nansowania środkami z Unii Europejskiej 9 projektów, których całkowita wartość

wynosi ponad 146 mln zł, z czego ponad 80,5 mln zł to dofi nansowanie unijne. Największe

z tych projektów to budowa hangarów dla statków powietrznych wraz z płytą postojową,

rozbudowa zaplecza technicznego portu oraz wyposażenie nowo powstającego terminalu

pasażerskiego. Z uwagi na stale rosnącą liczbę pasażerów i konieczność zapewnienia

im odpowiednich standardów, najważniejszą i największą inwestycją jest właśnie budowa

terminalu pasażerskiego, współfi nansowana z Programu operacyjnego »Infrastruktura

i środowisko«.

Dzięki funduszom europejskim nowoczesny port lotniczy ma szanse stać się naszą swoistą

»kartą przetargową« w staraniach o kolejne międzynarodowe inwestycje”.

Członek KR-u Lucjan Kuźniar podkreśla zalety projektu: „Jedną z kluczowych kwestii

dla rozwoju województwa podkarpackiego jest stworzenie nowoczesnego systemu

infrastruktury komunikacyjnej regionu,

dzięki któremu Podkarpackie stanie się

bardziej dostępne, a tym samym jeszcze

bardziej atrakcyjne dla inwestorów,

turystów i samych mieszkańców.

Rozbudowa lotniska to szansa na

realne budowanie jego pozycji oraz

rozwój sieci połączeń lotniczych,

a co za tym idzie – otwarcie regionu

zarówno na zachód, jak i wschód

Europy i świata. Podkarpackie, które

od niedawna reklamuje się hasłem

»przestrzeń otwarta«, udowadnia, że

szeroko otwiera się na świat”.

Województwo podkarpackie:

Okno na świat

Port Lotniczy Rzeszów – budowa nowego terminalu pasażerskiego

Benefi cjent:

Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka Sp. z o.o.

Program:

Program operacyjny „Infrastruktura i środowisko”

na lata 2007–2013

Oś priorytetowa 6:

Drogowa i lotnicza sieć TEN-T

Działanie 6.3:

Rozwój sieci lotniczej TEN-T

Okres realizacji:

wrzesień 2011 r. – styczeń 2012 r.


102 486 710,36 PLN

Fundusz Spójności:

50% kosztów kwalifi kowalnych

31


Projekt polegał na przygotowaniu infrastrukturalnym terenów Podstrefy Białystok Suwalskiej

Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dzięki inwestycji stolica regionu oferuje potencjalnym

inwestorom dogodne warunki dla rozwoju przedsiębiorczości wraz z dostępem do

infrastruktury i mediów.

Przygotowanie terenów inwestycyjnych jest jednym z warunków rozwoju gospodarczego

miasta i całego regionu. Inwestycja sprzyjać będzie realizacji w województwie

podlaskim przedsięwzięć innowacyjnych – to jeden z wymogów stawianych podmiotom

zainteresowanym działalnością w specjalnych strefach ekonomicznych. Lokalizacja

inwestycji pozwoli na utworzenie nowych miejsc pracy i zwiększenie tempa wzrostu

gospodarczego. Na powiększeniu strefy zyskają też przedsiębiorstwa działające w jej

sąsiedztwie.

W ramach projektu wybudowano infrastrukturę dla terenów inwestycyjnych, w tym m.in.

sieć wodociągową, wybudowano również nowe oraz przebudowano istniejące drogi

gminne i powiatowe.

Marszałek województwa podlaskiego Jarosław Dworzański podkreśla zalety projektu:

„Przygotowanie białostockiej podstrefy Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej

w obrębie ulic Mickiewicza, Kuronia, Myśliwskiej, Solnickiej i Żurawiej w Białymstoku to

niezwykle ważne działanie na rzecz rozwoju regionu, szczególnie w przypadku takich

województw, jak Podlaskie. Dofi nansowanie z regionalnego programu operacyjnego

pozwoliło władzom Białegostoku uzbroić prawie 30 ha terenu położonego w pobliżu drogi

krajowej S19. Sąsiedztwo działek inwestycyjnych pozytywnie wpływa na rozwój miasta

i całego województwa. Przynoszą one korzyści nie tylko inwestorom, którzy zdecydują

się ulokować tu swoje fabryki, ale także lokalnym fi rmom, które mogą się rozwijać dzięki

współpracy z dużym, silnym partnerem. Zyskują także mieszkańcy naszego regionu, którzy

mają większe szanse na znalezienie zatrudnienia, przede wszystkim w branży usługowej

i budowlanej.”

Członek KR-u, prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski, mówi o projekcie:

„Odpowiednie przygotowanie terenów inwestycyjnych to działanie wpisujące się w szerszą

strategię rozwoju Białegostoku. Jestem przekonany, że uda nam się w pełni wykorzystać

gospodarczy potencjał miasta,

co wywrze z pewnością wpływ na

cały region. Działania te trzeba jednak

realizować, mając na uwadze kontekst.

Białystok to stolica województwa

o niezwykłych walorach przyrodniczych.

Lokalizacja w tym miejscu wszelkich

możliwych zakładów produkcyjnych

mijałaby się z celem i mogłaby przynieść

znacznie więcej szkód niż pożytku.

Dlatego też liczymy na zainteresowanie

inwestorów chcących lokalizować u nas

przemysł nieuciążliwy, szczególnie taki,

który wykorzystywałby innowacyjne

technologie. Takich zaś możemy

zachęcić, proponując im preferencyjne

warunki, właśnie w SSSE”.

Województwo podlaskie:

W stronę inwestora

Przygotowanie terenów inwestycyjnych dla podstrefy Suwalskiej Strefy Ekonomicznej w Białymstoku poprzez budowę infrastruktury i nawierzchni ulic

Benefi cjent:

Miasto Białystok

Program:


podlaskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa 1:

Wzrost innowacyjności i wspieranie

przedsiębiorczości w regionie

Działanie 1.2:

Region atrakcyjny dla inwestycji

Poddziałanie 1.2.1:

Tereny inwestycyjne

Okres realizacji:

08.06.2007–28.05.2010


50 202 080,06 PLN


45 886 752,15 PLN


Regionalnego:

41 240 673,15 PLN (89,87%)

budżet miasta:

4 646 079,00 PLN (10,13%)

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

32

Dzięki realizacji projektu „Fizyka dla przyszłości” po raz pierwszy w historii Uniwersytetu

Gdańskiego (a także wszystkich innych uczelni w kraju) absolwenci fi zyki zapoznają

się z nowoczesną aparaturą pomiarową i nowoczesnymi metodami analizy danych

pomiarowych w murach własnej uczelni, co jeszcze przez lata zapewni im nadwyżkę wiedzy

i umiejętności w odniesieniu do sprzętu, który zastaną u potencjalnych pracodawców (fi rm,

innych uczelni, laboratoriów badawczych itd.). Absolwenci fi zyki Uniwersytetu Gdańskiego

będą poszukiwanymi na rynku pracy specjalistami w dziedzinie nauk ścisłych, obeznanymi

z najnowszymi technologiami, będą pracownikami kreatywnymi i otwartymi na innowacje.

Na potrzeby laboratorium zakupiono setki nowych przyrządów, wszystkie o standardzie

światowym, najnowszych rozwiązaniach technologicznych w swoich klasach. Kilka

urządzeń na wyposażeniu laboratorium to unikaty przewyższające poziomem technicznym

to, czym dysponują pracownie naukowe polskich uczelni. Należą do nich: spektrometr

ramanowski (pierwsze takie urządzenie w Polsce, trzecie na świecie); spektrofl uorymetr

oraz skaningowy mikroskop elektronowy o nowatorskiej, pierwszej na świecie kompaktowej

konstrukcji.

Marszałek województwa pomorskiego Mieczysław Struk komentuje projekt: „Nowe

technologie to dla młodych wykształconych ludzi nie tylko szansa na rozwój ich potencjału,

ale także możliwość równej rywalizacji na rynku pracy. Podnoszenie jakości kształcenia jest

kluczem do wzrostu znaczenia Pomorza oraz całego kraju na arenie międzynarodowej.

Mogę śmiało powiedzieć, że projekt »Fizyka dla przyszłości«, realizowany przez

Uniwersytet Gdański, jest dumą województwa pomorskiego i sytuuje nas w ścisłej krajowej

czołówce. Nowe laboratorium z wysokiej klasy sprzętem badawczym to szansa dla

młodych ludzi, by stać się poszukiwanymi na rynku pracy specjalistami w dziedzinie nauk

ścisłych, obeznanymi z najnowszymi technologiami, kreatywnymi, otwartymi na innowacje

pracownikami.

Wsparcie przez województwo pomorskie projektu »Fizyka dla przyszłości« to inwestycja

w młode pokolenie i perspektywa wzmocnienia potencjału regionu. Mając świadomość,

że najlepszym ulokowaniem środków pieniężnych jest nauka, władze regionu ufają, że

projekt ten zapoczątkuje tworzenie silnej, wyspecjalizowanej kadry wspierającej różne

gałęzie gospodarki”.

Województwo pomorskie:

Fizyka dla przyszłości

Zakup nowoczesnego wyposażenia dydaktycznego

laboratorium fi zycznego dla studentów i doktorantów

kierunku fi zyka Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku

Benefi cjent:

Uniwersytet Gdański

Program:

Regionalny program operacyjny dla województwa

pomorskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa programu operacyjnego:

2. Społeczeństwo wiedzy

Działanie: 2.1:

Infrastruktura edukacyjna i naukowo-dydaktyczna

Okres realizacji projektu:

kwiecień 2009 r. – czerwiec 2010 r.

Całkowity koszt realizacji projektu:

3 487 483,82 PLN



Regionalnego:

2 615 612,85 PLN (75%)

wkład własny:

871 870,97 PLN (25%)

33


Poprzez rewitalizację obszarów poprzemysłowych projekt ten przyczyni się do

powstania jednego z najnowocześniejszych muzeów w Polsce, będącego jednocześnie

specjalistycznym centrum edukacji archeologicznej, etnografi cznej, teatralnej i artystycznej.

Przedsięwzięcie obejmujące utworzenie imponującej przestrzeni wystawienniczej,

prezentującej m.in. historię Górnego Śląska, poszerzy dotychczasową ofertę kulturalną

regionu i zwiększy jego atrakcyjność turystyczną.

Marszałek województwa śląskiego Adam Matusiewicz opisuje projekt: „Muzeum

Śląskie zostało formalnie powołane ustawą Sejmu Śląskiego w 1929 roku. Od tego

czasu do dzisiaj zgromadziło ponad 83 tys. eksponatów. Są to zarówno dzieła sztuki, jak

i archeologii, etnografi i, historii, fotografi i i plastyki nieprofesjonalnej. W 1991 r. jako oddział

muzeum utworzono Centrum Scenografi i Polskiej, niemające odpowiednika w polskim

muzealnictwie.

Już raz przymierzano się do utworzenia nowoczesnej siedziby Muzeum Śląskiego.

Prace rozpoczęły się w 1936 roku. Projekt budynku był jednym z najnowocześniejszych

w tamtym czasie w Europie. Zakończenie prac budowlanych przypadło na początki II

wojny światowej. Jeszcze przed ofi cjalnym otwarciem nowej siedziby Muzeum Śląskiego

hitlerowcy nakazali jego rozbiórkę, niszcząc wszystko, co stanowiło symbol polskości.

W 1984 roku Muzeum Śląskie wznowiło swoją działalność w tymczasowej siedzibie,

w centrum Katowic, gdzie mieści się do dzisiaj. Wciąż jednak pojawiały się różne koncepcje

jego nowej siedziby. W 1987 roku narodził się pomysł zaadaptowania na potrzeby

Muzeum terenu dawnej Kopalni Węgla Kamiennego »Katowice« z wykorzystaniem jego

postindustrialnej zabudowy.

Nowe Muzeum Śląskie będzie pierwszym obiektem wyznaczającym w Katowicach

tzw. oś kultury, w ramach której oprócz nowego gmachu muzeum powstanie również

Międzynarodowe Centrum Kongresowe (projekty wpisane do listy projektów kluczowych

RPO WSL) oraz siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach

(projekt dofi nansowany z POIŚ).

Poruszanie się po nowej siedzibie umożliwią podziemne lub naziemne przejścia. Nad

powierzchnią zobaczymy jedynie szklane wieże doświetlające podziemne ekspozycje

– według projektu wystawy

zaprezentowane na wszystkich

kondygnacjach w głównym budynku

w całości znajdą się pod ziemią. Ponad

6 tys. m2 powierzchni wystawienniczej

w pełni umożliwi zaprezentowanie

zbiorów, które czekają na tę chwilę

w magazynach muzealnych. Na gości

nowego Muzeum Śląskiego będzie

czekać sześć wystaw stałych, w tym

ekspozycja dotycząca historii Górnego

Śląska, oraz szeroko prezentowana

kolekcja zbiorów Centrum Scenografi i

Polskiej”.

Województwo śląskie: Nowe

oblicze starej kopalni

Budowa nowej siedziby Muzeum Śląskiego w Katowicach

Benefi cjent:

Muzeum Śląskie

Program:


śląskiego na lata 2007–2013

Priorytet VI:

Zrównoważony rozwój miast

Działanie VI.1:

Wzmacnianie regionalnych ośrodków wzrostu

Okres realizacji:

lata 2008–2012


324 271 174,73 PLN



Regionalnego:

225 448 089,84 PLN (85%)

wkład własny:

98 823 084,90 PLN (15%)

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

34

Marszałek województwa świętokrzyskiego Adam Jarubas mówi o projekcie:

„Z województwem świętokrzyskim należy wiązać dynamicznie rozwijającą się ofertę turystyki

biznesowej, skupioną wokół Targów Kielce – wicelidera polskiego rynku wystawienniczego

z kilkudziesięcioprocentowym udziałami w rynku. Targi Kielce (www.targikielce.pl)

rozpoczęły swą działalność w 1992 roku, a pierwszymi targami zorganizowanymi

w kieleckim ośrodku wystawienniczym był Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego.

W latach 90. w Kielcach odbywało się zaledwie kilka wystaw rocznie. Teraz w kalendarzu

targów na 2011 rok jest ich kilkadziesiąt!

Województwo świętokrzyskie, dzięki swojemu położeniu geografi cznemu, potencjałowi

społeczno-gospodarczemu, pięknej przyrodzie i wielkich możliwościach inwestycyjnych,

ma warunki, by stać się jednym z najatrakcyjniejszych w kraju. Ten ogromny potencjał

pomagają wykorzystać właśnie Targi Kielce.

Ponad dwustumilionowy projekt rozbudowy Targów Kielce okazał się najpopularniejszym

projektem Programu operacyjnego »Rozwój Polski Wschodniej«. Zdecydowali

o tym internauci w konkursie Ministerstwa Rozwoju Regionalnego »Przymierz się«.

W ramach unijnego projektu powstał m.in. terminal wejściowy z elektronicznym systemem

rejestracji wystawców i zwiedzających,

wyremontowano zniszczoną

pożarem halę F oraz wybudowano

najnowocześniejszą w Polsce halę

wystawienniczą wartą 35 mln PLN.

Na przełomie 2010 i 2011 roku

rozpoczęła się budowa Centrum

Kongresowego za 61 mln PLN. To

największa inwestycja w historii Targów

Kielce. Centrum będzie spełniało

wiele funkcji, dzięki niestandardowym

rozwiązaniom”.

Realizacja projektu przyczyni się do

rozwoju gospodarczego Kielc i regionu

świętokrzyskiego poprzez tworzenie

nowych miejsc pracy, rozwój edukacji

i innowacji oraz działania promocyjne.

Województwo świętokrzyskie:

Rozwojowe Targi

Modernizacja i rozbudowa infrastruktury Targów Kielce jako

Międzynarodowego Ośrodka Wystawienniczo-Kongresowego

Benefi cjent:

Targi Kielce Sp. z o.o.

Program:

Program operacyjny „Rozwój Polski Wschodniej

2007–2013”

Oś priorytetowa III:

Wojewódzkie ośrodki wzrostu

Działanie III.2:

Infrastruktura turystyki kongresowej i targowej

Okres realizacji:

2009–2014


203 235 494,48 PLN



Regionalnego:

60 368 071,00 PLN (29.7%)

budżet miasta:

142 867 423,48 PLN (70.3%)

35


Regionalny program operacyjny „Warmia i Mazury” na lata 2007–2013 zakłada wzrost

udziału turystyki w gospodarce regionu, głównie dzięki zwiększeniu atrakcyjności

oferty turystycznej. Jakość tej oferty w dużym stopniu zależeć będzie od fachowości

kadry zatrudnionej w tym sektorze. Omawiany projekt zrealizowano w celu stworzenia

nowoczesnej bazy kształcenia w zawodach gastronomicznych i hotelarskich. W jego

ramach rozbudowano i zmodernizowano cztery placówki oświatowe w regionie. Powstały

w nich nowe, nowocześnie wyposażone pracownie, m.in. hotelarskie, gastronomiczne

(kawiarniane, cukiernicze, garmażeryjne, czekolady), techniki biurowej i komputerowej,

obsługi konsumenta, oceny organoleptycznej. Szkoły rozszerzyły ofertę kształcenia

o nowe kierunki. Nowa baza dydaktyczna, która powstała w wyniku realizacji projektu,

oraz rodzaj i liczba pracowni będą spełniać europejskie standardy szkolenia zawodowego,

a wyposażenie w wysoce specjalistyczny sprzęt zapewni odpowiedni, wysoki poziom

nauczania.

Marszałek województwa warmińsko-mazurskiego Jacek Protas wypowiada się na

temat projektu: „Turystyka jest jedną z głównych gałęzi gospodarki na Warmii i Mazurach.

Odwiedzającym oferujemy między innymi aktywny wypoczynek nad jeziorami, zwiedzanie

oraz bogatą kuchnię regionalną. Stąd pomysł na projekt, który poprawi konkurencyjność

regionalnej oferty turystycznej na rynku krajowym i europejskim.

Samorząd województwa zdecydował o wsparciu szkół zawodowych z branży hotelarskiej

oraz gastronomicznej. Dofi nansowanie dostały placówki w Ełku, Szczytnie, Elblągu

i Olsztynie. Dzięki funduszom unijnym możliwa jest poprawa infrastruktury technicznej

w tych placówkach, wyposażenie sal do

praktycznej nauki zawodu. Tworzone są

nowe, autorskie programy nauczania,

a kadra pedagogiczna przechodzi

odpowiednie szkolenia.

Szkoły otrzymują akredytacje jako

centra państwowych egzaminów

zawodowych. Dla uczniów

organizowane są również praktyki

w Polsce i Europie. Absolwenci tych

szkół będą świetnie przygotowani do

świadczenia usług na najwyższym

poziomie, a to wpłynie na jakość oferty

kierowanej do turystów i mieszkańców

regionu”.

Województwo warmińsko-

mazurskie: Gastronomia

z europejskimi gwiazdkami

Budowa, rozbudowa i unowocześnienie bazy szkolnictwa zawodowego, gastronomiczno-hotelarskiego z uwzględnieniem dostosowania do standardów unijnych

Nazwa benefi cjenta:

Powiat ełcki//powiat szczycieński/gmina Miasto

Olsztyn/gmina Miasto Elbląg

Program:

Regionalny program operacyjny „Warmia i Mazury”

na lata 2007–2013

Oś priorytetowa 3:

Infrastruktura społeczna

Działanie 3.1:

Inwestycje w infrastrukturę edukacyjną

Okres realizacji:

8 stycznia 2008 r. – 29 października 2010 r.


42 852 319,88 PLN (w tym kwalifi kowalnych

30 446 265,34 PLN)



Regionalnego:

30 446 265,34 PLN (71%)

wkład własny:

12 406 054,54 PLN (29%)

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

36

Przedmiotem projektu, realizowanego w latach 2010–2013, jest zakup 22 elektrycznych

zespołów trakcyjnych (EZT) dla regionalnych pasażerskich przewozów kolejowych.

Nowoczesne pociągi przeznaczone do obsługi regionalnych kolejowych przewozów

pasażerskich na liniach zelektryfi kowanych będą użytkowane na następujących liniach

kolejowych: Poznań – Kutno, Poznań – Zbąszynek oraz Poznań – Inowrocław.

Kolorowe 75-metrowe pojazdy zabiorą po 204 pasażerów na miejscach siedzących i

będą wyposażone w klimatyzację, monitoring, udogodnienia dla osób niepełnosprawnych

oraz niską podłogę. Pociągi mogą poruszać się z maksymalną prędkością eksploatacyjną

160 km/h.

Zakup nowych pociągów w powiązaniu z utworzeniem przez samorząd województwa

własnej spółki przewozowej Koleje Wielkopolskie i rosnącymi nakładami budżetowymi na

transport kolejowy zapewni wkrótce nową jakość usług transportowych w Wielkopolsce.

Bezpieczniejsza, szybsza i lepiej dostosowana do oczekiwań pasażerów oferta sprawi,

że pasażerowie z mniejszych miast wygodniej i w krótszym czasie dotrą do Poznania.

Nowe pociągi będą tańsze w eksploatacji niż obecnie używane lokomotywy, co pozwoli na

obniżenie kosztów nowych połączeń regionalnych.

Marszałek województwa wielkopolskiego Marek Woźniak podsumowuje projekt: „To

największy zakup inwestycyjny w historii wielkopolskiego samorządu. Decyzję w sprawie

kupna nowoczesnego taboru kolejowego podjęliśmy w 2006 roku, z myślą o tym, by

Wielkopolanie mogli szybko i bezpiecznie przemieszczać się na wyznaczonych liniach

kolejowych.

Zamówione przez nas pojazdy spełniają wymogi bezpieczeństwa, które zaczną

obowiązywać dopiero za kilka lat. Pierwsze z nich mają trafi ć do Wielkopolski już przed

Euro 2012, a wszystkie – do połowy 2014 roku. Dostarczenie tych pociągów będzie

niewątpliwie prawdziwym przełomem cywilizacyjnym dla kolei w naszym regionie.

Nową jakość w obsłudze regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich ma nam

zagwarantować powołana niedawno spółka Koleje Wielkopolskie.

Nie wykluczam, iż za kilka lat zdecydujemy się na zakup kolejnych pociągów dla Wielkopolski,

ale będzie to zależało między innymi

od możliwego dofi nansowania z Unii

Europejskiej”.

Województwo wielkopolskie:

Pociąg do nowoczesności

Zakup taboru dla regionalnych pasażerskich przewozów

kolejowych

Benefi cjent:

Samorząd województwa wielkopolskiego

Program:

Wielkopolski regionalny program operacyjny na lata

2007–2013

Oś priorytetowa II:

Infrastruktura komunikacyjna

Działanie 2.4:

Tabor kolejowy dla regionalnych przewozów

pasażerskich

Okres realizacji:

2010–2014


483,3 mln PLN



Regionalnego:

168,4 mln PLN (85% dofi nansowania)

środki z budżetu państwa:

29,7 mln PLN (15% kwoty dofi nansowania)

wkład własny:

198,1 mln PLN oraz pokrycie wydatków

niekwalifi kowanych (podatek VAT)

fot. Archiwum Pesa

37


Marszałek województwa zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz opowiada

o projekcie: „Przedmiotem projektu był zakup 10 spalinowych zespołów trakcyjnych

napędzanych silnikami Diesla, wyprodukowanych przez bydgoską spółkę PESA. Kolejne

dwa pojazdy tego samego typu województwo zachodniopomorskie zakupiło ze środków

własnych. Wszystkie pociągi są w pełni nowoczesne, ekologiczne i dostosowane do

potrzeb osób niepełnosprawnych.

Model autobusu szynowego SA136 przez podróżnych i kolejarzy nazywany jest »smerfem«

ze względu na swoją biało-niebieską kolorystykę. Szynobusy są wielkim udogodnieniem

dla wszystkich podróżujących pomiędzy największymi miastami województwa. Ich trasy

sięgają także poza jego granice – do Piły i Chojnic.

Szybkie i bezpieczne połączenia oferują duży komfort podróżowania. Gwarantuje go 157

wygodnych i miękkich, przystosowanych do długich podróży foteli oraz klimatyzowane

wnętrza, które zapewniającą przyjemny chłód nawet podczas największych upałów.

Nad bezpieczeństwem podróżnych czuwa system monitoringu obejmujący zarówno

wnętrze, jak i sytuację na zewnątrz pojazdu. Ponadto każdy pociąg wyposażony jest

w złożony system diagnostyki pokładowej, współpracujący z komputerami pokładowymi

i na bieżąco informujący maszynistę o pracy pojazdu. Dane te są także transmitowane za

pomocą sieci GSM do lokomotywowni, w której pojazd jest serwisowany.

Nie zapomniano także o ochronie środowiska naturalnego. Dzięki zastosowaniu

nowoczesnych zespołów napędowych, spełniających wyśrubowane europejskie normy

ekologiczne, przekładniom hydrodynamicznym, cichemu zawieszeniu oraz hamulcom

tarczowym pojazdy emitują znacznie mniej substancji szkodliwych i hałasu niż inne

eksploatowane pojazdy kolejowe.

Długich podróży nie będą musieli się obawiać niepełnosprawni, rodzice z małymi dziećmi

ani turyści podróżujący ze swoimi jednośladami, gdyż obniżona podłoga pojazdów ułatwi

wsiadanie. Dodatkowo przewidziano szereg udogodnień dedykowanych tym osobom.

Inne usprawnienia to gniazdka umożliwiające ładowanie baterii telefonów komórkowych

i zasilanie notebooków oraz

system informacji audiowizualnej

wykorzystujący m.in. panele LCD

i system GPS. Dzięki nim podróżni śledzą

rozkład jazdy pociągu, jego położenie,

najbliższe stacje i prędkość, z jaką się

porusza. Monitory LCD umożliwiają

wyświetlanie fi lmów, m.in. promujących

województwo i wydarzenia kulturalne

odbywające się w regionie.

Organizowanie i dotowanie regio-

nalnych kolejowych przewozów

pasażerskich oraz nabywanie taboru

kolejowego jest jednym z zadań

samorządu województwa. Zakup

nowych szynobusów nie tylko zwiększy

spójność komunikacyjną województwa,

ale przede wszystkim poprawi warunki

podróżowania i umożliwi skrócenie

czasu podróży. Jest to możliwe dzięki

zastosowaniu taboru o lepszych parametrach trakcyjnych w stosunku do klasycznych

pociągów spalinowych. W ten sposób komunikacja kolejowa może stać się alternatywą

dla transportu samochodowego w regionie”.

Województwo

zachodniopomorskie:

Przyjazne „smerfy”

Wykonanie i dostawa 10 autobusów szynowych o napędzie spalinowym

Benefi cjent:

Województwo zachodniopomorskie

Program:


zachodniopomorskiego na lata 2007–2013

Oś priorytetowa:

Rozwój infrastruktury transportowej i energetycznej

Działanie:

Zintegrowany system transportowy województwa

Okres realizacji:

2010–2011


149 364 600 PLN



Regionalnego:

122 430 000 PLN (81,97%)

budżet województwa:

8 184 600 PLN (5,48%)

fundusz kolejowy:

18 750 000 PLN (12,55%)

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

38

Open Days – w Polsce odbędzie się 17 imprez lokalnych

10

Już po raz dziewiąty od 2003 r. Komitet Regionów i Dyrekcja Generalna ds. Polityki

Regionalnej w Komisji Europejskiej wspólnie zorganizują Europejski Tydzień Regionów

i Miast „Open Days”, podczas którego co roku spotykają się przedstawiciele lokalnych

i regionalnych władz z całej Europy. W edycji 2011 udział weźmie 206 regionów i miast

z 35 krajów oraz szereg organizacji europejskich. W tegorocznym programie przewidziano

112 seminariów i warsztatów, w których ma wziąć udział 6 tys. osób.

Ponadto od września do listopada odbędzie się ponad 200 lokalnych imprez dla 20 tys.

osób w 35 krajach pod hasłem „Europa w moim regionie, Europa w moim mieście”.

Ich celem jest informowanie oraz tworzenie okazji do dyskusji. W regionach i miastach

Polski odbędzie się 17 różnych imprez lokalnych z udziałem masowej publiczności

i ekspertów. Tematem przewodnim będzie strategia „Europa 2020”. Oprócz tego głównymi

wątkami tegorocznej edycji Open Days będą „Lepsza realizacja” oraz „Znaczenie aspektu

geografi cznego”.

Udział w tych imprezach to dla polskich regionów i miast możliwość okazania

zainteresowania unijną polityką i podkreślenia konstruktywnego i trwałego dialogu między

obywatelami a instytucjami europejskimi. To także sposobność do zwrócenia uwagi

obywateli na wyzwania, które ich bezpośrednio dotyczą, jak również do zacieśnienia

współpracy poprzez wymianę najlepszych wzorców postępowania.

Więcej szczegółów znajduje się na stronie www.opendays.europa.eu

Łódź Miasto Łódź Debata „Europa 2020” – branże twórcze

Szczecin Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego Seminarium Znaczenie aspektu geografi cznego

OlsztynRadio Olsztyn / Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-

MazurskiegoImpreza radiowa Zdrowie

Białystok Radio Białystok Audycja radiowa Partnerstwo Wschodnie

Lublin Radio Lublin Audycja radiowa

Aktywność osób starszych: możliwości

oferowane w ramach programu

„Uczenie się przez całe życie”

Kraków Zarząd Województwa Małopolskiego DO USTALENIA DO USTALENIA

Opole Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego Seminarium „Europa 2020”

Rzeszów Urząd Marszałkowski Konferencja „Europa 2020”

Warszawa Województwo Mazowieckie / Mazowiecka Agencja Energetyczna Seminarium Efektywność energetyczna

Łódź

Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego, Departament Polityki

Regionalnej, Departament ds. PO „Kapitał ludzki”, Departament

Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich, Centrum Obsługi

Przedsiębiorcy

III doroczne Forum

Funduszy Europejskich „Europa 2020”

Gdańsk /

GdyniaStowarzyszenie „Pomorskie w Unii Europejskiej” Seminarium „Europa 2020”

Poznań Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego Konferencja „Europa 2020”

Gdańsk Miasto Starogard Gdański

Stoisko na wolnym

powietrzu, prezentacje

multimedialne,

wystawa fotografi czna,

warsztaty

Kielce Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego Warsztaty „Europa 2020”

Toruń Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego Seminarium Lepsza realizacja

Zielona GóraDepartament Współpracy Zagranicznej i Informacji Europejskiej (Urząd

Marszałkowski Województwa Lubuskiego)Warsztaty Lepsza realizacja

Warszawa Urząd Miasta Stołecznego Warszawy Konferencja „Europa 2020”

9. Europejski Tydzień Regionów i Miast

Bruksela

10–13 października 2011 r.

39

Kalendarz wydarzeń

11

CZERWIEC

30 czerwca

Prezentacja priorytetów prezydencji polskiej

podczas sesji plenarnej Komitetu Regionów

w dniach 29 czerwca – 1 lipca

» Bruksela

LIPIEC

4 lipca

Komitet Regionów: Komisja COTER

» Bruksela

5 lipca

Komitet Regionów: Komisja ECOS

» Bruksela

7–8 lipca

„Polityka spójności oparta na wynikach”

» Gdańsk, Polska

12 lipca

Wspólne spotkanie krajowych punktów

kontaktowych ds. spójności terytorialnej (NTCCP)

i spotkanie Grupy ds. Rozwoju Miast (UDG)

» Warszawa, Polska

18–19 lipca

Seminarium nt. wymiaru terytorialnego

w politykach rozwojowych

» Ostróda, Polska

WRZESIEŃ

8–9 września

Stała Konferencja Władz Lokalnych i Regionalnych

na rzecz Partnerstwa Wschodniego (CORLeap)

» Poznań, Polska

8–9 września

Wyjazdowe posiedzenie Prezydium Komitetu

Regionów

» Poznań, Polska

15–16 września

Konferencja nt. programów transnarodowych

(z udziałem przewodniczącej Komitetu

Regionów Mercedes Bresso)

» Katowice, Polska

21 września

Grupa robocza Komitetu Koordynującego

Fundusze przy Komisji Europejskiej (COCOF) ds.

Spójności Terytorialnej i Rozwoju Miast

» Bruksela

19 września

Komitet Regionów: Konferencja polskich

regionów nt. przyszłości TEN-T

» Bruksela

26 września

Komitet Regionów: Komisja CAFA

» Bruksela

26–27 września

Wspólne spotkanie krajowych punktów

kontaktowych ds. spójności terytorialnej (NTCCP)

i spotkanie Grupy ds. Rozwoju Miast (UDG)

» Warszawa, Polska

28–29 września

Komitet Regionów: Komisja EDUC

» Sofi a, Bułgaria

28–29 września

Konferencja pt. „Dziedzictwo kulturowe – produkty

lokalne, znaczenie globalne”

» Sofi a, Bułgaria

29–30 września

Szczyt Partnerstwa Wschodniego

» Warszawa, Polska

29–30 września

Terytorialny wymiar Europejskiego Funduszu

Społecznego (z udziałem przewodniczącej

Komitetu Regionów Mercedes Bresso)

» Warszawa, Polska

30 września

Komitet Regionów: Komisja NAT

» Bruksela

PAŹDZIERNIK

3–4 października

Komitet Regionów: Komisja ENVE

» Malmö, Szwecja

3–4 października

Konferencje pt. „Rio+20: Eko-gospodarka”

» Malmö, Szwecja

5 października


» Bruksela

10 października

Posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów

» Bruksela

10–13 października

Komitet Regionów: Open Days – Europejski

Tydzień Regionów i Miast

» Bruksela


Miasteczko polskie

» Bruksela


Komitet Regionów: Sesja plenarna

» Bruksela

11 października


regionów nt. miejskiego wymiaru polityki

spójności

» Bruksela

11 października

Konferencja w sprawie przygotowania do

światowego szczytu Rio+20

» Warszawa, Polska

18 października

Komitet Regionów: Komisja CIVEX

» Bruksela


Komitet Regionów: EuroPCom europejska

konferencja nt. komunikacji w sektorze

publicznym

» Bruksela


Europejski Kongres Gmin Wiejskich

(z udziałem przewodniczącej Komitetu

Regionow Mercedes Bresso)

» Warszawa, Polska


Komitet Regionów: Komisja COTER, konferencja

pt. „Jaka polityka spójności dla obszarów

wiejskich po 2013 r.”?

» Warszawa, Polska


Przyspieszenie reform – wsparcie EFS dla

dobrego rządzenia

» Warszawa, Polska

24 października

Bałtyckie Forum Rozwoju

» Gdańsk, Polska


Efektywne instrumenty rozwoju

terytorialnego (z udziałem przewodniczącej


» Warszawa, Polska

25 - 26 października

II Roczne Forum Interesariuszy Strategii Unii

Europejskiej Regionu Morza Bałtyckiego

» Gdańsk, Polska


Grupa Robocza ds. EFS przy Komitecie

Europejskiego Funduszu Społecznego

» Bruksela


Posiedzenie Komitetu Koordynującego Fundusze

(COCOF)

» Warszawa, Polska

LISTOPAD

3–4 listopada

Spotkanie dyrektorów generalnych ds. polityki

regionalnej, spójności terytorialnej i rozwoju miast

» Warszawa, Polska

9 listopada


regionów nt. Partnerstwa Wschodniego

» Bruksela

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

40

14 listopada

Posiedzenie Komitetu Monitorującego Program

Sieci Rozwoju Obszarów Miejskich URBACT II

» Warszawa, Polska

17–18 listopada

Instrumenty polityki spójności jako narzędzie

wsparcia dla regionów borykających się

z problemami rozwojowymi

» Lublin, Polska

21 listopada

Komitet Regionów: Komisja CAFA

» Bruksela

23 listopada

Komitet Regionów: Komisja EDUC

» Bruksela

24 listopada

Zintegrowane podejście do rozwoju – klucz

do inteligentnej, inkluzywnej i zrównoważonej

Europy (z udziałem przewodniczącej


» Poznań, Polska

25 listopada

Nieformalne spotkanie ministrów ds. polityki

regionalnej, spójności terytorialnej i rozwoju miast

» Poznań, Polska

28 listopada

Komitet Regionów: Komisja NAT

» Bruksela

28 listopada

ESPON WEEK: Spotkanie punktów kontaktowych

ESPON

» Kraków, Polska

29 listopada

Komitet Regionów: Kwestie zmiany klimatu

– miasta i regiony europejskie działają (do

potwierdzenia)

» Bruksela

29 listopada

Komitet Regionów: Komisja ENVE

» Bruksela

29–30 listopada

ESPON WEEK: Seminarium ESPON 2013 –

Spójność terytorialna w praktyce

» Kraków, Polska

29–30 listopada

Grupa Robocza ds. EFS przy Komitecie

Europejskiego Funduszu Społecznego

» Kraków, Polska

30 listopada


regionów nt. unijnej strategii dla regionu

Morza Bałtyckiego

» Bruksela

GRUDZIEŃ

1 grudnia

Komitet Regionów: Komisja CIVEX

» Bruksela

1 grudnia

Komitet Europejskiego Funduszu Społecznego

» Kraków, Polska

1–2 grudnia

ESPON WEEK: Komitet Monitorujący Programu

ESPON 2013

» Kraków, Polska

2 grudnia


» Bruksela

7–9 grudnia

Spotkanie attaché ds. polityki regionalnej na temat

nowych rozporządzeń dla polityki spójności po

2013 r.

» Kraków, Polska

12 grudnia

Ewaluacja oddziaływania interwencji publicznej.

Seminarium metodologiczne DG Regio.

» Warszawa, Polska

13 grudnia

Komitet Regionów: Forum pt. „Jaką rolę

mają odgrywać europejskie miasta i regiony

w odniesieniu do przyszłości polityki UE w zakresie

badań i innowacji?”

» Bruksela

13 grudnia

Posiedzenie Prezydium Komitetu Regionów

» Bruksela

14–15 grudnia

Komitet Regionów: Sesja plenarna

» Bruksela

15 grudnia

Grupa robocza Komitetu Koordynującego

Fundusze przy Komisji Europejskiej (COCOF) ds.

Spójności Terytorialnej i Rozwoju Miast

» Bruksela

grudzień

Rada ds. Ogólnych (GAC)

» Bruksela

41

Kontakt

12

Jan Tombiński

Adres: Rue Stevin 139, 1000 Bruksela

Telefon: +32 (0)2 78 04 220

Faks: +32 (0)2 77 77 297 (298)

E-mail: [email protected]

Karolina Kierońska

Telefon: +32 (2) 78 04 366


http://brukselaeu.polemb.net/index.php?document=1

Stałe Przedstawicielstwo Rzeczpospolitej Polskiej przy Unii

Europejskiej w Brukseli

Przedstawicielstwa polskich regionów w Brukseli

Kontakt: Przedstawiciel: Ewa Foltynowicz

Adres: Avenue d`Auderghem 22-28, 1040 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 740 27 29

Faks: +32 (0)2 740 27 20


www.umwd.dolnyslask.pl/urzad/wspolpraca-z-zagranica/regionalne-biuro-wojewodztwa-dolnoslaskiego-w-brukseli/

Kontakt: Przestawiciel: Beata Skowrońska

Adres: Avenue de Tervueren 84, 1040 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 734 12 17

Faks: + 32 (0)2 734 29 96


www.mojregion.eu

Kontakt: Przedstawiciel: Marta Smulkowska


Telefon: + 32 (0)2 738 02 24

Faks: + 32 (0)2 735 33 20


www.eastpoland.eu

Kontakt: Przedstawiciel: Jarosława Suchecka

Adres: Avenue Palmerston 3, 1000 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 234 68 56

Faks: + 32 (0)2 234 68 59


www.bruksela.lubuskie.pl

1. Biuro Regionalne Województwa

Dolnośląskiego w Brukseli

2. Biuro Informacyjne

Województwa Kujawsko-

Pomorskiego w Brukseli


Lubelskiego w Brukseli


Lubuskiego w Brukseli

Ambasador, Stały Przedstawiciel:

Kontakt w kwestiach związanych

z Komitetem Regionów:

Alicja MAJEWSKA-GAŁĘZIAK


Monika KAPTURSKA


DyrektorBiuro Informacyjne Województwa Wielkopolskiego

Avenue de l’Yser 19

B-1040 Bruksela

Telefon: + 32 2 732 96 88

+ 48 61 278 53 96

+32 474 316 583

Faks: + 32 2 734 09 44

Koordynatorzy polskiej delegacji w Komitecie Regionów

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

42

Kontakt: Przedstawiciel: Ewelina Izydorczyk-Lewy

Adres: Square Marie-Louise 1, 1000 Bruksela

Telefon: (02) 230 96 18

Faks: (02) 231 15 88


www.brussels.lodz.pl

Kontakt: Dyrektor: Marcin Podgórski

Adres: Square Marie-Louise 1, 1000 Bruksela

Telefon: +32 (0)2 230 90 77

Faks: +32 (0)2 231 15 87


www.bruksela.lodzkie.pl

Kontakt: Przedstawiciel: Filip Zoń

Adres: Rond Point Schuman 14, 1040 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 286 85 21

Faks: + 32 (0)2 286 85 28

E-mail: fi [email protected]

www.malopolskaregion.eu

Kontakt: Dyrektor: Nina Małachowska

Adres: Rue Victor Hugo 199, 1030 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 230 96 62

Faks: + 32 (0)2 230 70 83


www.mazovia.pl/wojewodztwo/wspolpraca-zagraniczna/biuro-w-brukseli/

Kontakt: Dyrektor: Dariusz Kozak

Adres: Avenue de Tervueren 13B, 1040 Brussels

Telefon: + 32 (0)2 732 73 21

Faks: + 32 (0)2 732 73 24


www.bruksela.opolskie.pl

Kontakt: Przedstawiciel: Katarzyna Stachowicz


Telefon: +32 (0)2 738 02 23

Faks: +32 (0)2 735 33 20


www.eastpoland.eu

Kontakt: Przedstawiciel: Michał Szczepura


Telefon: +32 (0)2 738 02 22

Faks: +32 (0)2 735 33 20


www.podlaskie.eu

Kontakt: Dyrektor: Anna Drążek

Adres: Rond Point Schuman 6, 1040 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 282 84 10

Faks: + 32 (0)2 282 84 12


www.pomorskie-eu.pl

Kontakt: Dyrektor: Magdalena Chawuła

Adres: Rue Saint Laurent 36/38, 1000 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 514 77 67

Faks: + 32 (0)2 218 77 77


www.silesia-europa.pl

Kontakt: Dyrektor: Piotr Gołacki


Telefon: + 32 (2) 738 02 27

Faks: +32 (2) 735 33 20


www.eastpoland.eu


Mazowieckiego przy UE


Województwa Opolskiego

w Brukseli


Województwa Podkarpackiego

w Brukseli

11. Biuro Regionalne

Województwa Podlaskiego

w Brukseli

12. Regionalne Biuro

Województwa Pomorskiego

w Brukseli


Województwa Śląskiego

w Brukseli


Województwa Świętokrzyskiego

w Brukseli

5. Przedstawicielstwo Miasta

Łodzi w Brukseli

6. Przedstawicielstwo

Województwa Łódzkiego

w Brukseli

7. Przedstawicielstwo

Województwa Małopolskiego

w Brukseli

43



Województwa Warmińsko-

Mazurskiego w Brukseli


Województwa Wielkopolskiego

w Brukseli


Województwa

Zachodniopomorskiego

w Brukseli

Kontakt: Dyrektor: Małgorzata Wasilenko


Telefon: + 32 (0)2 738 02 26

Faks: + 32 (0)2 735 33 20


www.eastpoland.eu

Kontakt: Dyrektor: Monika Kapturska

Adres: Avenue de l’Yser 19, 1040 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 734 09 41

Faks: + 32 (0)2 734 09 44

E-mail: brussels.offi [email protected]

www.wielkopolska.eu

Kontakt: Dyrektor: Sebastian Gojdź

Adres: Rue Montoyer 31, 1000 Bruksela

Telefon: + 32 (0)2 414 96 04, +32 (0)2 514 01 07

Faks: + 32 (0)2 411 32 15


www.wzp.pl/westpomerania/

UNIA EUROPEJSKA

Komitet Regionów

www.pl2011.eu

Opracowanie: Dyrekcja Komunikacji, Prasy i Organizacji Imprez

Data publikacji: lipiec 2011 r.

Rue Belliard/Belliardstraat, 101 | 1040 Bruxelles/Brussels | Belgique/BelgiëQ

G-3

1-11

-015

-PL-

C

Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej

Documents

Transcript of Komitet Regionów i polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej