Kolko TaneczneII(1)

4
Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu. Wyraża się to między innymi w jego dążeniu do tańca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki uczeń odczuwa ją bardziej aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter. I WSTĘP Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu. Wyraża się to między innymi w jego dążeniu do tańca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki uczeń odczuwa ją bardziej aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter. Taniec jest jednym ze sposobów przeżywania i przekazywania emocji, formą fizycznego i duchowego wyżycia, sposobem zabawy i odprężenia. Umożliwia on regenerację sił fizycznych i psychicznych, podniesienie sprawności ruchowej. II CELE PROGRAMU CELE OGÓLNE: 1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju fizycznego uczniów. 2. Zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu. 3. Poznawanie tańców regionalnych, narodowych, towarzyskich.. CELE SZCZEGÓŁOWE: III METODY REALIZACJI 1. Metoda syntetyczna- nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno- ruchowych. 2. Metoda analityczna- nauczanie pewnych określonych całości muzyczno- ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu fragmentów, łączenie ich w większe zestawy ruchowe. 3. Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu większych zestawów muzyczno- ruchowych, dążenie do ich opanowania całościowego ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów. Podczas nauczania ruchów z muzyką nauczyciel przez wzorowy pokaz w zwolnionym tempie, powiązanym z wyliczaniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym objaśnieniem słownym lub uwagami słownymi korygującymi ruch powinien przekazać uczniom wyobrażenie koncepcji ruchu. IV FORMY REALIZACJI, TREŚCI Zajęcia odbywają się w formie warsztatowej raz w tygodniu. Obecność na zajęciach jest nieobowiązkowa. Treści: I. Zabawy ze śpiewem. 1. "Budujemy domy"- zabawa taneczna. 2. "Na krakowską nutę"- zabawa taneczna. II. Tańce regionalne Polski. o Tańce śląskie: 1. "Stara baba". 2. "Litera". o Tańce regionalne oparte na kroku polkowym: 3. "Grożony". 4. "Miotlarz". o Tańce regionalne oparte na kroku walca: 5. "Nie chcę cię znać". II. Polskie tańce narodowe. 1. "Krakowiak". 2. "Polonez".

Transcript of Kolko TaneczneII(1)

Dziecko od najwczeniejszych lat odczuwa potrzeb ruchu

Dziecko od najwczeniejszych lat odczuwa potrzeb ruchu. Wyraa si to midzy innymi w jego deniu do taca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszajc si zgodnie z nakazami muzyki ucze odczuwa j bardziej aktywnie, atwiej rozumie jej charakter.

I WSTPDziecko od najwczeniejszych lat odczuwa potrzeb ruchu. Wyraa si to midzy innymi w jego deniu do taca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszajc si zgodnie z nakazami muzyki ucze odczuwa j bardziej aktywnie, atwiej rozumie jej charakter.Taniec jest jednym ze sposobw przeywania i przekazywania emocji, form fizycznego i duchowego wyycia, sposobem zabawy i odprenia. Umoliwia on regeneracj si fizycznych i psychicznych, podniesienie sprawnoci ruchowej.

II CELE PROGRAMUCELE OGLNE:

1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju fizycznego uczniw.

2. Zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu.

3. Poznawanie tacw regionalnych, narodowych, towarzyskich..

CELE SZCZEGOWE:

III METODY REALIZACJI

1. Metoda syntetyczna- nauczanie caociowe zestaww mniejszych elementw, motyww i wreszcie wikszych zestaww muzyczno- ruchowych.

2. Metoda analityczna- nauczanie pewnych okrelonych caoci muzyczno- ruchowych fragmentarycznie, czciami. Po opanowaniu fragmentw, czenie ich w wiksze zestawy ruchowe.

3. Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu wikszych zestaww muzyczno- ruchowych, denie do ich opanowania caociowego ze szczeglnym uwzgldnieniem mniejszych elementw. Podczas nauczania ruchw z muzyk nauczyciel przez wzorowy pokaz w zwolnionym tempie, powizanym z wyliczaniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokadnym objanieniem sownym lub uwagami sownymi korygujcymi ruch powinien przekaza uczniom wyobraenie koncepcji ruchu.

IV FORMY REALIZACJI, TRECIZajcia odbywaj si w formie warsztatowej raz w tygodniu. Obecno na zajciach jest nieobowizkowa.

Treci:

I. Zabawy ze piewem.

1. "Budujemy domy"- zabawa taneczna.

2. "Na krakowsk nut"- zabawa taneczna.

II. Tace regionalne Polski.

Tace lskie:

"Stara baba".

"Litera".

Tace regionalne oparte na kroku polkowym:

"Groony".

"Miotlarz".

Tace regionalne oparte na kroku walca:

"Nie chc ci zna".

Polskie tace narodowe.

0. "Krakowiak".

1. "Polonez".

1. Tace towarzyskie

0. "Walc angielski".

1. "Cha- cha- cha".

2. "Jive".

3. "Rumba".

1. Gimnastyka rekreacyjna- Aerobik.

0. Formy ksztatujce sylwetk- Callanetics.

1. Formy ksztatujce wydolno fizyczn- Low Impact.

2. Formy relaksacyjne- Stretching, Yoga.

1. PROPOZYCJE WYBRANYCH SCENARIUSZY ZAJ

SCENARIUSZ NR 1 Temat zaj: Nauka podstawowych krokw i figur tanecznych cha- cha- cha.Cele zaj:Umiejtnoci- zataczenie w parze kroku podstawowego cha- cha- cha.Wiadomoci- oglna charakterystyka taca cha- cha- cha.Sprawno fizyczna- wyrabianie szybkiej orientacji przestrzennej.Postawy i motywacje- umiejtno wspdziaania w parze tanecznej.Pomoce: magnetofon, kaseta magnetofonowa z nagraniem melodii.Przebieg zaj:

0. Czynnoci organizacyjno- porzdkowe.Przywitanie, przedstawienie celw zaj i uzasadnienie potrzeby ich realizacji, kontrola stroju.

1. Oglna charakterystyka taca.Cha- cha- cha to popularny kubaski taniec towarzyski uksztatowany przez rne nurty tradycji afro amerykaskiej. W Ameryce i Europie zyska du popularno od 1955r. Jest tacem bardzo rytmicznym w takcie parzystym, o wesoym charakterze.

2. Ustawienie podstawowe zamknite.Chopiec i dziewczynka stoj naprzeciw siebie. Chopiec praw rk obejmuje dziewczynk, trzymajc do poniej jej lewej opatki. Dziewczynka lew do kadzie na prawym boku partnera. Rce wolne s zczone, ugite w okciach i umieszczone na wysokoci gowy niszej osoby w parze.

3. Kroki taneczne.Krok podstawowy w przd.Na "raz"- krok lew nog w przd (z przedniej czci stopy na ca stop), wysunicie lewego biodra w bok, w lewo,na "dwa"- przeniesienie ciaru ciaa w ty na praw nog, wysunicie prawego biodra w bok, w prawo,na "trzy"- may krok lew nog w bok, na "i"- dostawienie prawej nogi do lewej,na "cztery"- krok lew nog w bok, wysunicie lewego biodra w bok, w lewo.Krok podstawowy w ty.Na "raz"- krok praw nog w ty (z przedniej czci stopy na ca stop), wysunicie prawego biodra w bok, w prawo,na "dwa"- przeniesienie ciaru ciaa w przd na lew nog, wysunicie lewego biodra w bok, w lewo,na "trzy"- may krok praw nog w bok,na "i"- dostawienie lewej nogi do prawej,na "cztery"- krok praw nog w bok, wysunicie prawego biodra w bok, w prawo.

4. Figury taneczne.Figura podstawowa- mieci si w dwch taktach.Takt 1Chopiec i dziewczynka stoj w objciu zamknitym. Chopiec rozpoczyna figur nog lew i wykonuje krok podstawowy w przd, dziewczynka krok podstawowy w ty.Takt 2Chopiec wykonuje krok podstawowy w ty rozpoczynajc go nog praw, dziewczynka wykonuje krok podstawowy w przd nog lew.

5. Podsumowanie zaj.Przypomnienie celw zaj i ocena ich realizacji.

6. SCENARIUSZ NR 2Temat zaj: Nauka krokw poloneza.Cele zaj: Umiejtnoci- zataczenie podstawowych krokw poloneza.Wiadomoci- oglna charakterystyka taca.Sprawno fizyczna- rozwijanie koordynacji ruchowej.Postawy i motywacje- ksztatowanie waciwej postawy i kultury osobistej.Pomoce: magnetofon, kaseta z nagraniem.Przebieg zaj:

7. Czynnoci organizacyjno- porzdkowe.Przywitanie, sprawdzenie przygotowania wiczcych, przedstawienie celw lekcji i uzasadnienie potrzeby ich realizacji.

8. Oglna charakterystyka taca.Polonez to taniec narodowy o uroczystym, dostojnym charakterze. Taczony jest w parach, w takcie 3/4, w tempie umiarkowanym. Kroki i figury taneczne wykonywane s lekko, z gracj i dystynkcj. Naley je wiczy pocztkowo przy gonym odliczaniu nauczyciela, a pniej po ich dobrym opanowaniu z podkadem muzycznym.

9. Kroki taneczne.Krok podstawowy (skada si z trzech krokw). Na "i"- uginamy lekko i pynnie nog w kolanie (dziewczynka lew, chopiec praw) i wysuwamy w przd nog przeciwn,na "raz"- stawiamy nog w miejscu wysunicia i przenosimy na ni ciar ciaa, jednoczenie prostujemy nog w kolanie,na "dwa"- wykonujemy krok w przd (dziewczynki lew, chopcy praw nog),na "trzy"- wykonujemy krok w przd (dziewczynki praw, chopcy lew nog) itd.Krok drobiony, ozdobny (dla dziewczt).Polega na posuwaniu si w okrelonym kierunku drobnymi krokami w rytmie semek. Dziewczynki- na palcach, pynnie i rwno stawiaj mae kroczki, nie akcentujc miar taktu.Krok chodzony.Skada si z trzech rwnych krokw zmiennych (kady krok wykonywany jest inn nog).

10. Ukony.Ukon chopca:na "raz"- wyduony krok w przd lub w bok lew nog,na "dwa"- dostawienie prawej nogi do lewej z jednoczesnym pochyleniem barkw i skonem gowy,na "trzy"- wytrzymanie pozy.Ukon dziewczynki:na "raz"- wyduony krok w przd praw nog z przesuniciem ciaru ciaa w kierunku ruchu, ugicie w kolanie nogi lewej,na "dwa"- ponowne przeniesienie ciaru ciaa, ale na lew nog, prawa zostaje w przodzie i opiera si palcami o podog. Pochylenie gowy w przd i lekkie rozoenie obu stron spdniczki.na "trzy"- wytrzymanie pozy.

11. Trzymania w parze.Trzymanie ITaczcy trzymaj si rkami "wewntrznymi" (chopiec podtrzymuje do dziewczynki). Unosz w przd zczone rce poniej linii barkw dziewczynki. Woln, lew rk chopiec unosi lekko w bok, odwracajc do na zewntrz. Dziewczynka praw rk podtrzymuje brzeg spdniczki.Trzymanie IITaczcy trzymaj si lewymi rkami uniesionymi w przd do poziomu. Prawa rka chopca jest wysoko za plecami dziewczynki, prawa rka partnerki podtrzymuje brzeg spdniczki.

12. Podsumowanie zaj.

13. Przypomnienie celw zaj i ocena ich realizacji.

VI PRZEWIDYWANE OSIGNICIA UCZNIW

rozumie pikno i harmoni utworw muzycznych,

reaguje na przerw w muzyce,

reaguje na zmiany tempa,

wykazuje szybk reakcj suchowo- ruchow,

reaguje na zmiany dynamiki,

swobodnie porusza si w rnych kierunkach, jednoczenie obserwujc przestrze wok siebie,

rozrnia kierunki w przestrzeni,

ma wyrobione poczucie metryczne,

jest wraliwe na rnic wysokoci oraz rnice barwy dwikw,

posiada umiejtno podporzdkowania si dyscyplinie rytmicznej taca,

ma wyksztacon prawidow postaw,

rytmicznie chodzi, sprawnie stpa,

posiada umiejtno odbicia si w rnych rodzajach skokw,

swobodnie operuje ruchami rk,

odtwarza kroki i figury, ktre skadaj si na wybrany taniec.

EWALUACJA PROGRAMU

ANKIETAUczestniczylicie w dodatkowych zajciach kka tanecznego. Prosz o wypenienie poniszej anonimowej ankiety. Dziki niej wyrazicie swoj opini na temat zaj, w ktrych bralicie udzia. Zaznacz waciw odpowied lub wpisz w miejsce kropek swoje spostrzeenia.

1. Czy chciaaby uczestniczy w tego typu zajciach ponownie?a) takb) niec) obojtnie

2. Jak czsto chciaaby uczestniczy w takich dodatkowych zajciach ?............................................................................... ............................................................................... ...............................................................................

3. Po zakoczeniu zaj uwaasz, e Twoje umiejtnoci taneczne a) poprawiy sib) pogorszyy sid) s bez zmian

4. Po zakoczeniu zaj uwaasz, e Twoje umiejtnoci wsppracy w zespolea) poprawiy sib) pogorszyy si c) s bez zmian

5. Wymie przynajmniej trzy tace towarzyskie:............................................................................... ............................................................................... ...............................................................................

VIII ZAKOCZENIEProgram koa tanecznego przeznaczony jest dla uczniw klas IV-VI szkoy podstawowej, lubicych wiczy przy muzyce.Jego celem jest usprawnianie motorycznoci, rozwj i ksztatowanie sprawnoci ruchowej, twrcze wypowiadanie si ucznia poprzez ruchy ciaa.

IX LITERATURA DO PROGRAMU

1. Cichalewska A., Kolarczyk E., Arlet A.: Aerobik. Podstawy teoretyczne i zasb wicze gimnastycznych, AWF Krakw 1997 (skrypt).

2. Gablankowski A.: Stretching w szkole, WSiP, Warszawa 1994.

3. Kwanicowa Z.: Tace polskie. Zbir plsw, Tom I-II, Nasza Ksigarnia, Warszawa 1937-1938.

4. Modzikowska M., Tukiendorf Cz.: Formy muzyczno- ruchowe w szkolnym wychowaniu fizycznym, AWF Warszawa 1978 (skrypt).

5. Noyska Z.: wiczenia muzyczno- ruchowe, SiT, Warszawa 1953.

6. Siemkowicz J.: wiczenia muzyczno- ruchowe. Poradnik metodyczny, PZWS, Warszawa 1973.