ISSN 1505–0998

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 1

KOLEJARZ

mAŁOPOLSKIBIULETYN REGIONALNEJ SEKCJI KOLEJARZY NSZZ

czerwiec 2012 r. Nr 214

Podwyżka w PLK  Trwające  od  kilku miesięcy  negocjacje  związków  zawo-dowych  z  Zarządem  PLK S.A.  przyniosły w  końcu  efekt  w postaci porozumienia o podwyżce wynagrodzeń, od 1 czerwca 2012 r. w wysokości 115 zł do wynagrodzenia zasadniczego. Jednostki  organizacyjne Spółki  otrzymały  środki  na wzrost wynagrodzenia zasadniczego średnio 115 zł na każdego pra-cownika wynagradzanego według ZUZP oraz  na  pochodne. W ramach środków na pochodne od wzrostu wynagrodzenia zasadniczego, zabezpieczony został dla wszystkich jednostek organizacyjnych PLK S.A.,  fundusz premiowy w wysokości określonej w ZUZP, tj. 15% środków przeznaczonych na pod-wyżkę wynagrodzenia zasadniczego.Szczegółowe zasady przeprowadzenia podwyżki wynagrodzeń w jednostkach organizacyjnych Spółki zostały uzgodnione przez dyrektorów z zakładowymi organizacjami związkowymi.  Ponadto strony zapisały, że w przypadku osiągnięcia przez Spółkę po okresie 11 miesięcy br. wyniku finansowego, ko-rzystniejszego niż zatwierdzony w planie działalności Spółki na 2012 r. Zarząd Spółki przeznaczy dodatkowe środki finansowe, stanowiące równowartość 8% kwoty uzyskanej poprawy tego wyniku, na nagrody dla pracowników, które będą wypłacane  w uzgodnieniu z partnerami społecznymi do końca 2012 r.  Należy przypomnieć, ze jest to kolejna 3 podwyżka w ostatnich trzech latach, która dała w tym okresie łączną kwotę 415 zł do wynagrodzenia zasadniczego + pochodne 30 – 50% w zależności 

podwyżki na kolei?

Sponsorem numeru jestKomisja Międzyzakładowa

NSZZ

w PKP PLK S.A.Zakładzie Linii Kolejowych w Krakowie

31-157 Kraków, Plac Matejki 12,tel./faks: 393-34-87

  W dniu 24 maja br. związki zawodowe działające w PKP PLK S.A. podpisały z zarządem spółki porozumienie dotyczące wzrostu płac i dobrowolnych odejść. Podczas negocjacji strony ustaliły  szczegóły  Programu Dobrowolnych Odejść  (PDO)  w  spółce,  którego  podstawowe  zapisy  niniejszym przedsta-wiamy.

CEL PROGRAMU  Wprowadza  się  go mając  na  uwadze  zminimalizowanie negatywnych skutków społecznych towarzyszących zmianom technologicznym i organizacyjnym w Spółce, jako program za-chęt finansowych dla pracowników, którzy będą zainteresowani rozwiązaniem umowy o pracę na mocy porozumienia stron.  PDO zakłada  utworzenie  rezerwy finansowej  na wypłaty rekompensat w  latach  2012 – 2015  dla maksymalnie  4.500 pracowników (w tym w 2012 r. dla maksymalnie 1.000 pra-cowników). Maksymalna  ilość  pracowników  (w  zespołach) planowana do objęcia PDO w 2012 r. wynosi:1. Nadzór i administracja – do 500 pracowników.2. Utrzymanie drogi kolejowej – do 70 pracowników.3. Utrzymanie urządzeń automatyki – do 30 pracowników.4. Inżynieria ruchu – do 270 pracowników.5. Działalność dodatkowa – do 130 pracowników.

ZAKRES PROGRAMU  PDO obowiązuje do 31 grudnia 2015 r. i dotyczy wszystkich pracowników Spółki spełniających jego kryteria, zatrudnionych na  podstawie  umowy o  pracę  na  czas  nieokreślony w dniu rozpoczęcia obowiązywania programu, tj. 30 czerwca 2012 r.  Przystąpienie do PDO jest dobrowolne, a rozwiązanie umowy o pracę następuje w trybie porozumienia stron z przyczyn nie-dotyczących pracowników.  Warunek  udziału w PDO,  jakim  jest  nieodtworzenie  sta-nowiska  pracy  po  odejściu  pracownika  jest  spełniony  także wtedy, gdy inny pracownik PKP PLK S.A. przechodzi na to stanowisko po przeszkoleniu w ramach rekrutacji wewnętrznej, ale zasada zmniejszenia zatrudnienia w macierzystej jednostce organizacyjnej jest utrzymana.   Zasady PDO nie mają zastosowania w przypadku rozwiązania umowy o pracę w trybie wypowiedzenia z przyczyn dotyczących 

Program dobrowolnych odejść w PKP PLK S.A.

DOKOŃCZENIE NA STR.2

DOKOŃCZENIE NA STR.3

O emeryturach u Prezydenta 3 „Kamienni świadkowie dawnych dziejów” 4 Wybory do Rady Nadzorczej w PLK S.A. 5 Komisje antymbbingowe w Cargo 5 Kolejarze w polskim La Salette 6 Informacje z RN PKP S.A. 7 „Solidarność dzieciom” 8

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 2

i niedotyczących pracownika, a także w trybie art. 52 Kodeksu pracy, rozwiązania umowy o pracę z upływem okresu, na jaki była zawarta oraz wygaśnięcia stosunku pracy.

Procedura ZAWIERANIA POROZUMIENIA  Pracownik zainteresowany PDO składa, w komórce orga-nizacyjnej ds. pracowniczych macierzystej jednostki, wniosek o rozwiązanie umowy o pracę, zgodnie z ustalonym wzorem, celem  zaopiniowania  przez  jej  kierownika. Wnioski  o  roz-wiązanie umowy o pracę w 2012 r. należy składać w czerwcu  i lipcu 2012 r. Termin składania wniosków w latach następnych ustalany będzie odrębną decyzją członka Zarządu – dyrektora ds. pracowniczych.   Wniosek, zaopiniowany przez kierownika jednostki organi-zacyjnej zatrudniającej pracownika, zostanie rozpatrzony przez członka zarządu – dyrektora ds. pracowniczych lub upoważ-nioną przez niego osobę w terminie 15 dni od daty złożenia. Informację o sposobie rozpatrzenia wniosku zostanie przekaza-na pracownikowi nie później niż w terminie 7 dni od podjęcia decyzji. Wniosek pracownika o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie jest wiążący dla pracodawcy. Nie uwzględnienie wniosku nie stanowi podstawy  jakichkolwiek roszczeń pracownika wobec pracodawcy.  Rozwiązanie  umów o  pracę w  ramach PDO następować będzie  najpóźniej  do końca miesiąca następującego po mie-siącu, w którym pracownikowi przekazana została informacja  o uwzględnieniu złożonego wniosku. Ze względu na szczegól-ne potrzeby pracodawcy, kierownik jednostki organizacyjnej może zaproponować inną datę rozwiązania umowy o pracę, jednak  nie  później  niż  do  końca  roku, w  którym  złożono wniosek.   W przypadku likwidacji jednostki organizacyjnej, komórki lub posterunku po ustalonym w danym roku terminie, praco-dawca umożliwi pracownikowi wzięcie udziału w PDO także w innym, wspólnie ustalonym terminie.

PODSTAWOWE KRYTERIA KWALIFIKOWANIA DO PDO

1. Spełnienie warunków wymaganych do nabycia świadczenia emerytalnego w roku kalendarzowym złożenia wniosku,

2. Posiadanie  co najmniej 30-letniego okresu pracy na kolei  w rozumieniu §2 ust. 4 obowiązującego ZUZP,

3. Posiadane przez pracownika kwalifikacje i umiejętności oraz przydatność pracownika dla realizacji celów spółki,

4. Wielkość zatrudnienia w zespołach/na stanowiskach w sto-sunku do potrzeb.  

ŚWIADCZENIA FINANSOWE DLA ODCHODZĄCYCH

  Pracownikowi, z którym zostanie rozwiązana umowa o pracę w ramach Programu, przysługuje:1) Odprawa pieniężna (Dz. U. nr 90 z 2003 r., poz. 844 ze zm.) w wysokości:

  a) jednomiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy krócej niż 2 lata, 

  b) dwumiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy od 2 do 8 lat,  

  c) trzymiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy ponad 8 lat.

Wysokość odprawy nie może przekraczać kwoty 15-ktot-nego minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na 

podstawie  odrębnych przepisów,  obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.

2) Dodatkowa  odprawa  pieniężna w wysokości  15.000  zł.  Z zastrzeżeniem, że pracownikom posiadającym prawo do świadczeń emerytalnych, którzy nie zawarli porozumienia  o  rozwiązaniu  umowy  o  pracę w  ramach  PDO w  roku nabycia tego prawa, przysługiwać będzie odprawa w wy-sokości:

  a) 12.000  zł  – w przypadku  rozwiązania  umowy o  pracę w pierwszym  roku kalendarzowym po  roku, w którym pracownik nabywa prawo do świadczeń emerytalnych,

  b) 10.000  zł  – w przypadku  rozwiązania  umowy o  pracę  w drugim roku kalendarzowym po roku, w którym pra-cownik nabywa prawo do świadczeń emerytalnych,

  c) 8.000  zł  – w  przypadku  rozwiązania  umowy  o  pracę  w trzecim roku kalendarzowym po roku, w którym pra-cownik nabywa prawo do świadczeń emerytalnych.

Uwaga! Za rok nabycia prawa do świadczenia emerytalnego w 2012 r. uważa się nabycie przez pracownika tego prawa, zarówno w 2012 r., jak i w latach poprzednich.

3) Odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę w wy-sokości wynagrodzenia za przysługujący pracownikowi okres wypowiedzenia wynikający z § 8 ZUZP dla pracowników PKP PLK S.A. (z uwzględnieniem postanowień § 1 ust. 3 ZUZP) lub art. 36 Kodeksu pracy, który będzie liczony od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem, nie dłużej niż do końca da-nego roku kalendarzowego, w którym następuje rozwiązanie stosunku pracy.

ODPRAWA EMERYTALNA, NAGRODA JUBILEUSZOWA

  Pracownik,  z którym rozwiązana zostanie umowa o pracę  w ramach PDO, a który spełnia warunki do nabycia upraw-nień emerytalnych w oparciu o przepisy ustawy z 13 marca 2003 r. będzie uprawniony do odprawy emerytalnej na pod-stawie Załącznika Nr 13 do ZUZP – po złożeniu stosownego oświadczenia oraz do nagrody jubileuszowej, na podstawie ust. 8 Załącznika nr 12 do ZUZP, jeżeli do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje takiemu pracownikowi mniej niż 12 miesięcy licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy. Odprawa  emerytalna  oraz  nagroda  jubileuszowa  będzie wypłacona w wysokości i zgodnie z zasadami określonymi w ZUZP.  Pracownikowi,  który w  ramach  PDO  rozwiąże  umowę  o  pracę w  dacie  przypadającej  przed  nabyciem uprawnień do nagrody jubileuszowej na podstawie Zał. nr 12 do ZUZP,  a które to uprawnienia pracownik nabyłby pozostając w zatrud-nieniu w okresie do końca roku, w którym zostanie rozwiąza-na umowa o pracę,  będzie wypłacona nagroda  jubileuszowa  w wysokości i zgodnie z zasadami określonymi w załączniku nr 12 do ZUZP.  

ZWROT ŚWIADCZEŃ  Pracownik, zobowiązany jest do zwrotu otrzymanych świad-czeń (tzn. ww. Dodatkowej odprawy pieniężnej, Odszkodowa-nia z tytułu rozwiązania umowy o pracę w wysokości wynagro-dzenia za przysługujący pracownikowi okres wypowiedzenia wynikający z §8 ZUZP dla pracowników PKP PLK S.A. oraz nagrody  jubileuszowej) w  przypadku  ponownego  podjęcia zatrudnienia w PKP PLK S.A., na podstawie umowy o pracę, w okresie  18 miesięcy od dnia  rozwiązania  umowy o pracę  w ramach PDO.

Z.L.

Program dobrowolnych odejść w PKP PLK S.A.DOKOŃCZENIE ZE STR. 1

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 3

podwyżki na kolei?DOKOŃCZENIE ZE STR. 1

od stanowiska (średnio na 1 pracownika spółki). Faktem jest, że kwota podwyżki jest inna od tej, o którą walczyliśmy, lecz należy wiedzieć, że Zarząd w ogóle w tym roku nie zaplanował podwyż-ki. A to, że ona jest zostało wymuszone zagrożeniem niepokojów społecznych (trwało referendum strajkowe). 

Co z podwyżkami w Cargo ?  W dniach 4 – 6 czerwca br. w Spale odbyło się posiedzenie  X WZD Sekcji Zawodowej Cargo S.A. NSZZ „Solidarność”.  W jego trakcie zebrani delegaci podjęli m.in. uchwałę dotyczącą oczekiwanej przez pracowników spółki podwyżki. Zobowią-zano w niej Radę Sekcji Zawodowej do podjęcia niezbędnych działań w celu doprowadzenia do  rozmów z kierownictwem spółki ws. podwyżki. Zobligowano też Radę do zmiany terminu rozmów, które pierwotnie wyznaczone były na lipiec br. aby je przyśpieszyć na II dekadę czerwca br.   Zasadą, która jest mocno akcentowana przez delegatów jest aby podwyżka była systemowa tzn. „do grupy” a nie wypłatą  w  postaci  premii. Druga  uchwała  przyjęta  przez  delegatów dotyczyła sposobu planowanej prywatyzacji spółki Cargo S.A. aby  odbyła  się  ona  przez  giełdę  z  zachowaniem 51% akcji  w rękach Skarbu Państwa a nie przez inwestora strategicznego, co planuje obecnie rząd.  

W Intercity i Przewozach Regionalnych  Podwyżka wynagrodzeń jest również  jednym z głównych tema-tów rozmów związków zawodowych w Spółce Intercity. Z inicja-tywy Zarządu IC rozmowy w tej sprawie mają być kontynuowane  w lipcu br. W spółce Przewozy Regionalne podwyżka wynagro-dzeń wynika nie tyle z dobrej woli Zarządu, co ze zobowiązań przyjętych w porozumieniu podpisanym po strajku, w sierpniu 2011 r. Na mocy zapisów ówczesnego porozumienia, od 1 lipca br. podwyżka ma być w wysokości 130 zł średnio na pracownika do wynagrodzenia zasadniczego.

  W czwartek 24 maja 2012 r. w godzinach popołudniowych przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie odbyła się pikieta zorganizowana  przez NSZZ „Solidarność”. Była ona kolejnym etapem akcji STOP 67. W demonstracji wzięło udział kilka ty-sięcy osób, wśród których byli przedstawiciele kolejowej RSK  w Krakowie.  Zgromadzeni  jednogłośnie  skandowali  „Soli-darność Solidarność” wtórował im głos bębnów, a plac przed Pałacem Prezydenckim  zalało morze  transparentów  i  flag. Organizatorzy wyświetlali na ustawionym telebimie fragmenty wystąpienia Piotra Dudy w Sejmie oraz film dokumentujący kolejne działania „S” związane z ustawą emerytalną, między innymi losy związkowego wniosku o referendum podpisanego przez ponad 2 miliony obywateli – zignorowanego przez Sejm. 

Ustawa o podniesieniu wieku emerytalnego do 67 roku życia, to najistotniejszy od pewnego czasu problem dla obywateli i NSZZ „S”. Dlatego członkowie związku apelowali do Prezydenta aby zwrócił uwagę na negatywne skutki jakie będą miały miejsce po podpisaniu tej niekorzystnej ustawy emerytalnej.   Wszyscy  zgromadzeni  na  placu  przed  Pałacem  z  uwagą słuchali przemawiającego Piotra Dudę. Następnie do zebra-nych przemawiali: przewodniczący ZR Śląsko-Dąbrowskiego Dominik Kolorz, przewodniczący Sekretariatu Metalowców Bogdan  Szozda,  przewodnicząca  Sekretariatu  Ochrony Zdrowia Maria  Ochman.  Po  przemówieniach  do  Pałacu Prezydenckiego  udała  się  delegacja  pod  przewodnictwem Piotra Dudy. Przedstawiciele NSZZ „S” zostali przyjęci przez prezydenta i ekspertów ds. społecznych. Na ręce Prezydenta Bronisława Komorowskiego złożyli pismo przewodnie wraz  z uzasadnieniem dotyczące reformy, a także trzy projekty ustaw  w sprawie podwyższenia płacy minimalnej, pracy tymczasowej i tzw. umów śmieciowych. Po powrocie Piotr Duda relacjo-nując spotkanie z prezydentem powiedział do zebranych: Pan prezydent powiedział, że dokładnie przeanalizuje te projekty. Poprosiliśmy też, żeby dokładnie przeanalizował rządową ustawę pod względem konstytucyjności. Powiedział, że od razu nie podpisze tej ustawy.  Należy  przypomnieć,  że  przed wyborami  prezydenckimi Bronisław Komorowski w debacie  w dniu 28.06.2010 r. mówił (…) w Polsce nie ma potrzeby podnoszenia wieku emerytalne-go – Można stworzyć możliwość wyboru – na przykład łącznie z wyższą emeryturą. Nic na siłę.  Już  jako Prezydent, mimo licznych apeli podpisał szkodliwą dla obywateli ustawę podwyż-szającą wiek emerytalny. Prezydent posłuchał głosu premiera, a nie wsłuchując się w głos Polaków.   Nowelizacja ustawy o emeryturach i rentach z FUS prze-widuje, że od 2013 r. wiek emerytalny będzie wzrastał o trzy miesiące każdego roku. Tym samym mężczyźni osiągną doce-lowy wiek emerytalny (67 lat) w 2020 r., a kobiety – w 2040 r. Nowe  regulacje  przewidują możliwość  przejścia  na wcze-śniejszą, tzw. częściową emeryturę (głodową dla większości obywateli). Prawo do  takiego świadczenia miałyby kobiety  w wieku 62 lat z co najmniej 35-letnim stażem ubezpieczenio-wym (obejmującym okresy składkowe i nieskładkowe) oraz mężczyźni, którzy ukończyli 65 lat i mają co najmniej 40 lat stażu ubezpieczeniowego. Częściowa emerytura stanowiłaby 50% pełnej  kwoty  emerytury  z  FUS. Takie  rozwiązana  są najprostsze  do wprowadzenia  przez  rząd,  ale  gdzie w  tym wszystkim  jest  troska o obywateli,  którzy  ten  rząd wybrali  i prawo do godnego życia Polaków. Dlatego też dla Polaków nic się nie kończy, ale wszystko się dopiero zaczyna co pod-kreślał przewodniczący NSZZ „S” Piotr Duda. Po godz. 1700 przewodniczący NSZZ Solidarność podziękował zgromadzo-nym pod Pałacem Prezydenckim za udział w pikiecie.

M. Dolińska

O emeryturach u Prezydenta

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 4

  W dniach od 23 do 27 maja  2012  r.  zakładowa  „Solidar-ność” działająca w Zakładzie Linii Kolejowych w Krakowie, we współpracy z Biurem Wczasowo-Turystycznym „Koltur” zorganizowała wycieczkę objazdową po Zachodniej Ukrainie. Odbyła się ona pod hasłem: „Kamienni świadkowie dawnych dziejów”. Autorem programu i pilotem wycieczki był Henryk Sikora. Cechą charakterystyczną  tego programu było odwie-dzenie miejsc, często już ruin, wspaniałych niegdyś budowli, głównie zamków i pałaców. Pamiętają one czasy świetności, kiedy tereny te należały do Polski i stanowiły pogranicze Rze-czypospolitej sprzed ok. 350 lat oraz bliższych współczesnym czasom, z okresu międzywojennego XX w.  Są to miejsca mniej znane, rzadziej odwiedzane przez turystów, znajdujące się na uboczu tradycyjnych, utartych szlaków polskich „objazdówek” a zarazem bardzo wymownie pokazujące  to co zostało po dawnych wspaniałych, obronnych zamkach  i  szla-checkich rezydencjach. Uczestnicy wycieczki mogli zobaczyć, co jeszcze pozostało po zniszczeniach dokonanych podczas wojen  i kilkudziesięciu latach sowieckich rządów na tym terenie.   Wyjechaliśmy z Krakowa drogą przez Tarnów, gdzie zabra-liśmy kilku uczestników, kompletując tym samym 45 osobowy skład. Granicę polsko – ukraińską przekroczyliśmy w Korczowej. W godzinach wczesno porannych spotkaliśmy się we Lwowie  z miejscowym przewodnikiem p. Jadwigą Pankowską, która to-warzyszyła nam przez następne cztery dni.  Pierwszym miejscem,  które  odwiedziliśmy we Lwowie był zabytkowy Dworzec Kolejowy, odrestaurowany, zadbany  z dużą przestrzenią i w tych godzinach mocno zatłoczony. Pomimo tego, że Lwów przywitał nas deszczem, z nadzieją na lepszą pogodę wybraliśmy się na „Wysoki Zamek” z kopcem Unii Lubelskiej, będącym wspaniałym punktem widokowym na stare miasto. Tym razem nie dla nas była panorama miasta, a deszcz i burza, skutecznie odstraszyły większość wycieczki od wejścia na wierzchołek kopca.  Z Lwowa pojechaliśmy do Przemyślan,  gdzie  zostaliśmy przyjęci  przez  ks.  Piotra Smolkę, miejscowego proboszcza, który opowiadał nam o historii odzyskania kościoła (lata 90-te XX w.) przez miejscową społeczność katolicką. Zwiedziliśmy zabytkowy kościół,  który  przed  oddaniem był  przedzielony poprzecznie i zaadaptowany na fabrykę, gdzie w miejscu ławek stały  tokarki  i  różne maszyny wykorzystywane do produkcji elementów metalowych. Aby łatwiej było sobie wyobrazić, to co się tutaj działo, wyświetlono nam film obrazujący fabrykę  i zniszczenia, które wtedy dokonano.   Miejscowość Świrz  przywitała  nas  słońcem,  a miejscowy zamek, jego wielkość i położenie (pomiędzy stawami) zrobiły duże wrażenie.  Jeszcze w  latach 30 –  tych XX wieku był on dostojną  rezydencją  rodziny Komorowskich  (generała Bora – Komorowskiego – dowódcy Armii Krajowej). Dzisiaj  pusty, częściowo zniszczony, czekający na właściwe wykorzystanie. 

W drodze do Krzemieńca zatrzymaliśmy się w miejscowości Podhorce, gdzie zobaczyliśmy okazały Pałac Sobieskich i kościół  z pięknymi kolumnami, przypominającymi rzymskie budowle.  Krzemieniec dzisiaj to małe miasteczko, którego zabudowa-nia ciągną się po obu stronach głównej drogi. Dla Polaków to miejsce urodzin Juliusza Słowackiego (zwiedziliśmy muzeum urządzone w domu, w którym się urodził), kościół parafialny  z pomnikiem wieszcza i malowniczymi ruinami zamku królowej Bony na pobliskiej górze, z której widać panoramę miasta.  W trzecim dniu wycieczki zwiedziliśmy Zamek w Zbarażu (zasłynął  bohaterską  obroną  przed wojskami B. Chmielnic-kiego, rozsławiony w „Ogniem i mieczem” H. Sienkiewicza), miasteczko Buczacz (ratusz, katedra, ruiny zamku), Jazłowiec z zamkiem i klasztorem sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP  z grobem Błogosławionej Matki Marceliny Darowskiej (beatyfi-kowana w 1996 r. przez Jana Pawła II) oraz Czerwonogród. To ostatnie miejsce jest szczególnie warte do odwiedzenia (pomimo znacznej odległości) ze względu na znajdujący się tu najwyż-szy wodospad na Podolu,  ruiny kościoła  i  zamku  z  dwiema basztami dominującymi nad wzgórzem, które umiejscowione są w wielkiej dolinie. Wokoło lasy i mnóstwo zieleni, tworzą to miejsce piękne widokowo.   Wieczorem dotarliśmy do hotelu w Kamieńcu Podolskim, który był ostatnim punktem programu (oprócz nocnego zwie-dzania miasta dla tych co mieli na to ochotę).  Rano  następnego  dnia  zwiedzaliśmy Kamieniec Podolski z jego historycznym centrum i zamkiem pamiętającym czasy zajęcia miasta przez Turków.  W drodze do Lwowa zobaczyliśmy ruiny zamku Lanckoroń-skich w Skale Podolskiej.   Po  południu  dotarliśmy  do Lwowa,  gdzie  zwiedziliśmy Cmentarz Łyczakowski i Cmentarz Orląt Lwowskich, na którym złożyliśmy kwiaty i zapaliliśmy znicz przywieziony z Polski  w hołdzie obrońcom Polskiego Lwowa.   Po noclegu u rodzin lwowskich, w ostatnim dniu wycieczki zwiedziliśmy centrum Lwowa z jego najcenniejszymi zabytka-mi: Katedrą Łacińską, Ormiańską, Kaplicą Boimów, Rynkiem, pomnikiem A. Mickiewicza i innymi zabytkami.Wycieczka obfitowała również w inne atrakcje przygotowane dla jej uczestników, takie jak: wspólny śpiew, konkursy piosen-ki, nagrody, wieczór integracyjny, nocny spacer po Kamieńcu Podolskim.  Podróżując po zachodniej Ukrainie odwiedziliśmy miejsca związane z historią I i II Rzeczypospolitej, polskimi pamiątkami dawnych czasów świadczących o „obronie wiary świętej i ojczy-zny miłej”, zamki, warownie, miasto Lwów oraz najcenniejsze zabytki tej ziemi. Spotkaliśmy ludzi, którzy ciekawie opowiadali o  historii  ale  również  i  tych,  którzy  ukazywali współczesne realia, w których przyszło im żyć. 

Henryk Sikora

„Kamienni świadkowie dawnych dziejów”Zamek w Świrzu. Ruiny zamku w Czerwonogrodzie. Grób bł. Matki M. Darowskiej w Jazłowcu.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 5

Kamieniec Podolski.

Na tle zamku Królowej Bony w Krzemieńcu

Na Cmentarzu Orląt Lwowskich.

Opera Lwowska.

Wybory do Rady Nadzorczej w PLK S.A. W dniach 22 – 24 maja br. w PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. zostały przeprowadzone wybory kandydatów pracow-ników do Rady Nadzorczej PKP PLK S.A. Będzie to już jej V kadencja. W wyborach w całej spółce PKP PLK S.A. upraw-nionych do głosowania było 39 683 pracowników. Łączna liczba oddanych głosów wyniosła 10 303 (25,96 % upraw-nionych do głosowania pracowników). Głosów ważnych oddano 10 007, a nieważnych 296. Do obsadzenia były 3 miejsca. Zgłoszonych zostało 4 kandydatów. W wyniku głosowania największą liczbę głosów: 3 330 otrzymał Wiesław Pełka (kandydat zgłoszony przez NSZZ „Solidarność”) i tym samym został kandydatem pracowni-ków do Rady Nadzorczej PKP PLK S.A. Drugim kandydatem została Irena Marszał (Federacja ZZp-PKP), która uzyskała 2 737 głosów. Trzecim kandydatem pra-cowników został Piotr Gebel (ZZDR PKP) z 2 136 głosami. W radzie, tym razem, nie znalazł się Adam Zawodny (ZZ Dróg Żelaznych), na którego głosowało 1 804 osób. Jak głosowano w Małopolsce? W Zakładzie Linii Kolejowych w Krakowie na 1 507 upraw-nionych pracowników w głosowaniu wzięło udział 442 pra-cowników, co stanowi 29,33% wszystkich uprawnionych. Oddano 441 głosów ważnych, 1 głos nieważny. W wyniku głosowania największą ilość głosów dostał Adam Zawodny – 296, następnie Wiesław Pełka – 255, Piotr Gebel – 67 oraz Irena Marszał – 61. W Zakładzie Linii Kolejowych w Nowym Sączu uprawnionych było 1 053 pracowników, w wyborach wzięły udział 292 osoby co stanowi 27,73 % uprawnionych do głosowania pracowni-ków. W wyniku oddanych głosów na poszczególnych kandyda-tów najwięcej głosów uzyskał Wiesław Pełka – 273, Piotr Gebel – 257, Irena Marszał – 245 i Adam Zawodny – 4 głosy. Wybranym gratulujemy i mamy nadzieję, że planowane przez nowy Zarząd PLK wywrócenie dotychczasowej organi-zacji zakładów spotka się z ich zdecydowanym sprzeciwem i protestem.

  Ostatnio w rozmowach często podejmowany jest temat tzw. mobbingu. W Śląsko-Dąbrowskim zakładzie spółki PKP Cargo S.A. aktualnie prowadzone są działania mające doprowadzić do wyborów przedstawicieli pracowników do Komisji antymob-bingowej oraz wyboru męża zaufania z zakładzie.  Przeprowadzenie wyborów zarządzono na podstawie decyzji prezesa Zarządu spółki.   Do  ich  zorganizowania  i  przeprowadzenia,  zostały  powo-łane: zakładowa i terenowe komisje wyborcze. Zgodnie z re-gulaminem, do dnia 15-go czerwca br., zbierane były podpisy pracowników na  kandydatów do Komisji  antymobbingowej (trzy miejsca mandatowe)  i męża  zaufania  (jedno miejsce mandatowe).  By móc startować w wyborach, kandydat do komisji anty-mobbingowej, musiał  zebrać min.  100  podpisów,  kandydat na męża  zaufania min.  150  podpisów  i  spełniać  określone  w regulaminie kryteria. Jeżeli ilość kandydatów będzie większa od ilości miejsc mandatowych, to wybory odbędą się w ostatnim tygodniu miesiąca czerwca bieżącego roku.  Kadencja członka Komisji antymobbingowej trwa 3 lata, na-tomiast męża zaufania 5 lat. Na czym będzie polegać działanie wybranych przedstawicieli pracowników zakładu w sprawach związanych  z mobbingiem,  określają  szczegółowo  zgodne  z prawem, właściwe przepisy.

W. Gołda

Komisje antymobbingowe w Cargo

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 6

Program:1730 – Nieszpory kuczciNajświętszej Maryi Panny1800– UroczystaMszaŚwięta zprocesją eucharystyczną Uroczystezasłonięcie CudownegoObrazu „Wieczór Maryjny”

Zawierzającnasząpracęzawodowąilosnaszychro-dzinPocieszycielcestrapionychzapraszamykolejarzy,emerytówirencistówwrazzrodzinamiikolejowymipocztamisztandaraminadorocznespotkanieutronuPaniTuchowskiej. Do wspólnej modlitwy serdecznie zapraszają: KustoszSanktuariumMatkiBożejwTuchowie,Katolic-kieStowarzyszenieKolejarzyPolskichwNowymSączu iDuszpasterstwoKolejarzywTarnowie.

XIV Ogólnopolska Pielgrzymka Kolejarzy do Sanktuarium Matki Bożej w Tuchowie

w czasie Wielkiego Odpustu7 lipiec (sobota) 2012 r.

  W  sobotę  12 maja  2012  r.  kolejarze z Nowego Sącza  uczestniczyli w Piel-grzymce  do  Sanktuarium Matki Bożej Seletyńskiej w Dębowcu k/Jasła zwanym polskim La Salette. Pielgrzymkę zorgani-zowało Koło Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich w Nowym Sączu. Prze-wodniczył jej duszpasterz nowosądeckich i tarnowskich kolejarzy, proboszcz Parafii Kolejowej o. Stanisław Jopek.   Sanktuarium w Dębowcu  założyli Misjonarze Saletyni, zgromadzenie utwo-rzone w 1852 r., rok po ogłoszeniu dekretu  o prawdziwości objawienia w La Salette.   W 1846  r.  19 września Najświętsza Maria Panna ukazała się w La Salette we Francji dwojgu dzieciom Maksymiliano-wi i Melanii.  Miejscowość Dębowiec położona jest na malowniczej części Pogórza Jasielskiego na Podkarpaciu, w odległości 8 km na południe od Jasła, na terenie diecezji rzeszowskiej.

  Szczególnym kultem wiernych w  tym Sanktuarium cieszy się figura Matki Bożej Płaczącej, w bocznej kaplicy sanktuaryjnej. Dębowicka figura jest rzeźbą o wysokości 130 cm, kopią figury z La Salette we Fran-cji, Przedstawia Matkę Bożą Satetyńską siedzącą na kamiennym głazie,  z  twarzą ukrytą w dłoniach i pochyloną do przodu.  Sanktuarium w Dębowcu jest jednym z  najpopularniejszych  polskich miejsc pielgrzymkowych.  W debowickim sanktuarium znajduje się  także  posrebrzany  relikwiarz  z  reli-kwiami  ponad 50  świętych. Ma kształt ściętego pnia drzewa, z którego wyrastają gałęzie i młode pędy – symbol odradzają-cego się Kościoła. W podstawę relikwia-rza wmontowano  relikwie Apostołów, którzy  są  fundamentem Kościoła, Reli-kwie Apostołów Św. Piotra i Św. Pawła, znajdują się w górnej części zamykającej relikwiarze.

  Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą Św., którą w  asyście Ojców Seletynów  ce-lebrował o. Stanisław  Jopek. Następnie kolejarze zostali zaproszeni do obejrzenia dokumentalnego filmu o objawieniu we francuskich Alpach w La Salette. Później zwiedzali  Sanktuarium  i modlili  się  na zabytkowej Drodze Krzyżowej  na Kal-warii Matki Bożej Seletyńskiej. Jest tam symboliczne źródełko mówiące o Matce Bożej, która leczy i uzdrawia. Na placu przed Sanktuarium znajduje się wypisane dużymi literami Orędzie Matki Boskiej. Kolejarskich  pielgrzymów oprowadzał i całą historię Sanktuarium opowiedział zakonnik,  który  odpowiadał  na  liczne pytania pątników.   Już po kolejarskiej pielgrzymce w dniu 20 maja 2012 r. w uroczystość Wniebowstą-pienia Pańskiego Sanktuarium w Dębowcu zostało podniesione do godności Bazyliki Mniejszej NMP z La Salette. Centralnym punktem uroczystości była Eucharystia, której przewodniczył ks. kardynał Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski.

Jan Popowicz

Kolejarze w polskim La Salette

  (…) Następną kwestią, to ciągłe oszczędzanie na zatrudnieniu, czę-sto ukrywane pod hasłem restrukturyzacji albo zmian organizacyjnych, które wbrew składanym zapewnieniom dosięga również stanowisk odpowiedzialnych za utrzymanie i prowadzenie ruchu kolejowego.  Takim  kluczowym  stanowiskiem  jest  dyżurny  ruchu,  który ustawia drogę przebiegu, a przy okazji ma wiele  innych zadań.  W ostatnich latach zlikwidowano dwuosobową obsadę, która obec-nie występuje nielicznie na największych stacjach. Redukowano nastawniczych i zwrotniczych w wielu przypadkach twierdząc, że jego obowiązki może wykonywać, i to na większym obszarze, przy większej ilości rozjazdów, ktoś inny.   Kolejny problem pracowniczy mający wpływ na bezpieczeństwo ruchu kolejowego, to rażące braki w zatrudnieniu na stanowiskach utrzymaniowych. Dotyczy to monterów urządzeń sterowania ru-chem kolejowym oraz pracowników zatrudnionych przy utrzymaniu torów i rozjazdów. Pogotowia awaryjne w zakładach linii kolejo-wych maja zbyt małe obsady, a są wykorzystywane do wszelkich robót utrzymaniowo – naprawczych.   Uważam za  rzecz oczywistą,  że poprawa bezpieczeństwa na kolei wymusza zwiększenie zatrudnienia w spółkach kolejowych, szczególnie u zarządcy infrastruktury”.  Przytoczyliśmy fragment wypowiedzi przewodniczącego RSK NSZZ „S” w Krakowie H. Sikory dla Wolnej Drogi, który doty-czył katastrofy kolejowej pod Szczekocinami. Całość wypowiedzi można przeczytać w nr 11 „WD” z dnia 25 maja 2012 r. 

O zatrudnieniu w PLK S.A.

KOLEJARZ MAŁOPOLSKI 7

  Na majowym posiedzeniu  (16 maja 2012  r.) Rada Nadzorcza PKP S.A. zaj-mowała się głównie planem działania oraz zaopiniowaniem  celów  strategicznych nowego Zarządu PKP S.A. na rok 2012.   Zarząd  na  podstawie  uchwały Nad-zwyczajnego Walnego  Zgromadzenia PKP S.A. przedstawił Radzie propozycje celów  strategicznych,  które mają  być przyjęte przez Walne Zgromadzenie..  Określenie celów, niezbędne jest aby Walne  Zgromadzenie  ustaliło  zasady i  wysokość wynagrodzenia  członków Zarządu PKP S.A.  Cele  zostały  opisane w kilku  obsza-rach, takich jak: zarządzanie Grupą PKP,  prywatyzacja,  finanse,  optymalizacja procesów  i procedur, dworce kolejowe, zarządzanie nieruchomościami, sprzedaż nieruchomości.  Rada skoncentrowała się na zapisach określających wspomniane wyżej  cele. Zawnioskowała o bardziej precyzyjne za-pisy mówiące nie tylko o przedłożeniu lub przygotowaniu planów albo harmonogra-mów ale i o ich przyjęciu przez Radę.   Następnym punktem porządku obrad była analiza wniosku Zarządu i podjęcie uchwały  dotyczącej  zatwierdzenia Re-gulaminu Rady Nadzorczej Spółki PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.  Zmiany w regulaminie dotyczą przede wszystkim: � rozszerzenia katalogu spraw, które nie mogą być głosowane przez członków Rady Nadzorczej w PLK S.A. w trybie pisemnym (bez odbycia posiedzenia), 

� zmian w progach kwotowych (od któ-rych wymagana jest zgoda Rady Nad-zorczej na zaciąganie zobowiązań), 

� możliwości powoływania przez Radę komitetów stałych lub organów dorad-czych i opiniodawczych.

  Powyższa  procedura  zatwierdzenia zmian w Regulaminie Rady Nadzorczej  w PKP PLK S.A. wymuszona jest zapi-sami Statutu PKP S.A., który mówi, że wniosek  przesłany  na Walne Zgroma-dzenie PKP S.A. musi mieć opinię Rady Nadzorczej PKP S.A.  Rada  przyjęła  uchwałę  dotyczącą aportowania nieruchomości, niezbędnych do  działalności  statutowej  spółki  PKP Energetyka S.A. (budynki warsztatowe, podstacje  trakcyjne,  stacje  transforma-torowo  –  rozdzielcze),  podwyższenia kapitału  zakładowego  i  wynikającej  z tego zmiany Statutu tej spółki.  Z  informacji  dotyczących  sytuacji  w spółkach Grupy PKP (za okres styczeń – marzec 2012 r.) wynika, że przewozy towarowe wykonywane  przez  spółkę Cargo S.A.  są mniejsze  niż  planowano (wykonanie  planu  za  pierwszy  kwartał br. ok. 91%) i wynoszą ponad 27 mln ton,  a planowano 29,7 mln ton.  Gorsze wyniki obserwujemy również w  przewozach  pasażerskich. Na  przy-kładzie  Intercity widać,  że  spada  ilość przewiezionych pasażerów. Od stycznia do marca br. przewieziono 8,3 mln pasa-żerów (w 2011 r. w tym samym okresie IC  przewiozło  8,5 mln)  a  planowano  8,7 mln pas. (ok. 96% planu). 

Informacje z posIedzenIa rady nadzorczej pKp s.a.   PKP S.A. prowadzi dalej działania przy-gotowawcze do prywatyzacji spółek: PKP Cargo S.A., TK Telekom, PKP Energetyka S.A., Polskie Koleje Linowe (II kwartał br. przygotowanie dokumentacji  ofertowej), Drukarnia Kolejowa Kraków Sp.  z o.o.  i spółek z mniejszościowym udziałem PKP S.A. Ponadto przewidziane jest usamorzą-dowienie spółki PKP SKM w Trójmieście Sp. z o.o. (przeniesienie wszystkich udzia-łów na samorząd Województwa Pomor-skiego) oraz restrukturyzacje Spółki PKP PLK S.A. i stworzenie systemu ustalania racjonalnych  i  przewidywalnych  stawek dostępu do  infrastruktury kolejowej dla przewoźników (II kwartał br. – wdrożenie inicjatyw restrukturyzacyjnych).  W ramach nadzoru właścicielskiego PKP S.A. Rada wyraziła zgodę na zajmowanie przez członków Zarządu stanowisk w radach nadzorczych spółek z udziałem PKP S.A.  Zgoda dotyczy Prezesa Zarządu PKP S.A. p. Jakuba Karnowskiego na stanowi-sko Przewodniczącego Rady Nadzorczej w PKP Cargo S.A.  i TK Telekom oraz członków Zarządu p. Piotra Ciżkowicza na  stanowisko Przewodniczącego Rady Nadzorczej spółek PKP Energetyka i PKP Informatyka i p. Marii Wasiak na stanowi-sko Przewodniczącego Rady Nadzorczej  w spółkach Intercity i Natura Tour.  Sprawowanie funkcji w radach nadzor-czych przez członków Zarządu PKP S.A. będzie bez wynagrodzenia.

Henryk Sikora przedstawiciel pracowników

w Radzie Nadzorczej PKP S.A. 

  Pod koniec kwietnia br. Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „S” w Krakowie w swoim piśmie wystąpiła do zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z interwencją dotyczącą stanu modernizacji peronów w stacji Kraków Główny. Chodziło o brak w przededniu Euro 2012, działającego monitoringu na zmodernizowanych już peronach oraz  innych pomieszczeniach dworca. Zainstalowane  kamery nie zostały podłączone do systemu, który zapewniałby bezpieczeństwo podróżnych, znajdujących się na peronach.  System  ten ma  identyfikować  przestępców  z  precyzyjną rejestracją ich wizerunku w programie, z którego można korzy-stać w innych stacjach i centrach monitoringu na terenie kraju. Potrzebne jest też jego podłączenie do centrum monitoringu, który  zdaniem RSK powinien być usytuowany w pobliskiej siedzibie Straży Ochrony Kolei.  Dlatego też, RSK NSZZ „S” przy Regionie Małopolskim, w swo-im piśmie zwróciła się z prośbą o przeanalizowanie obecnej sytuacji oraz zagrożeń, które mogą wystąpić na wskazanym obszarze kole-jowym oraz podjęcie odpowiednich decyzji tak aby zainstalowane fragmenty monitoringu mogły zacząć działać jako spójny system bezpieczeństwa, do którego podgląd będzie miała SOK.  W odpowiedzi na ww.  interwencję z Zarządu Spółki PKP PLK S.A., od Dyrektora ds. Eksploatacji Andrzeja Pawłow-skiego, otrzymaliśmy pismo z dnia 5 czerwca br.,  z którego 

wynika, że  prace modernizacyjne w stacji Kraków Główny są prowadzone zgodnie z przyjętą technologią i harmonogramem, natomiast nastąpiły problemy wynikające z opóźnienia w termi-nie prac realizowanych przez PKP S.A. przy budowie Dworca Podziemnego, w którym docelowo miał zostać zamontowany monitoring w Centrum Zarządzania Dworca Podziemnego.   Niezachowanie  terminów poszczególnych,  uzależnionych od  siebie  projektów  doprowadziło  do  potrzeby wykonania tymczasowego centrum sterowania, które umożliwiałoby suk-cesywne wpinanie nowych systemów w miarę modernizowania kolejnych peronów. Tymczasowe centrum sterowania działa do dziś na peronie 1 (w zmodernizowanym kiosku przeznaczonym na działalność gastronomiczną), umożliwiając poprawne dzia-łanie  systemów  informacji  podróżnych,  bezpieczeństwa  czy monitoringu na peronach i w tunelu „Magda”. Ze względów technicznych, niektóre modernizowane elementy mogą działać dopiero po całkowitym ukończeniu prac na wszystkich peronach i po zapewnieniu obsługi.  Staraniem Zakładu Linii Kolejowych w Krakowie, Wykonawca Projektu POIiŚ doprowadził światłowód, który dostarcza sygnał, z tymczasowego centrum sterowania do centrum monitoringu,  w siedzibie Komendy Regionalnej SOK w Krakowie.  Niestety  nie wszystkie  systemy można  przenieść, muszą pozostać m.in. systemy p.poż i BSM, ponieważ brak jest moż-liwości technicznych ich przeniesienia. 

Pod okiem SOK

WYDAWCA: Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „Solidarność” przy ZR-M. ADRES WYDAWCY I REDAKCJI: PL. MATEJKI 12, KRAKÓW, tel.: 12-393-36-43. Redaguje zespół w składzie: B. Kaszowska, Z. Lis, J. Popowicz, H. Sikora, S. Waligóra.

Skład i korekta: «SW Tekst», tel.: 501-92-44-33. Druk: Drukarnia Kolejowa Kraków Sp. z o.o., 32-086 Węgrzce ul. Forteczna 20A, tel.: 12-298-04-20.

OGŁOSZENIE Regionalna Sekcja Kolejarzy NSZZ „S” w Krakowie zwraca się z prośbą do wszystkich osób, które posiadają informacje, dokumenty oraz zdję-cia dotyczące ufundowania, budowy i poświęcenia w 1992 r. sztandaru Okręgowej Sekcji Kolejarzy NSZZ „S” w Krakowie, o wypożyczenie lub przesłanie ich kopii do biura RSK, Pl. Matejki 12, pokój 34 w Krakowie , tel/faks: 393-36-43 lub na adres e-mail: rsk@solidarnosc.krakow.pl Materiały te będą nam niezwykle pomocne w związku z przypadającą na jesień 2012 r., 20-tą rocznicą poświęcenia tego sztandaru.

  W dniu 01.06.2012 r. Zakład Linii Kolejowych w Krakowie wraz z Komisją Międzyzakładową NSZZ „Solidarność” już kolej-ny raz był organizatorem imprezy z okazji Dnia Dziecka dla dzieci pracowników naszego zakładu. W tym roku impreza odbyła się w Charsznicy. Wzięło w niej udział ponad 330 uczestników,  w tym 240 dzieci. Pomimo trochę niesprzyjającej pogody dzieci bawiły się doskonale prawie do godziny 18-tej. W tym czasie prowadzonych było wiele zabaw i konkursów, które cieszyły się wielkim zainteresowaniem dzieci, wśród których rozdawanych 

zostało wiele nagród za uczestnictwo w konkursach. Przepro-wadziliśmy Akcję Charytatywną na  rzecz wsparcia  leczenia  i rehabilitacji Wojtusia Widacha, syna naszych współpracowni-ków (oboje rodzice pracują w ISE Bukowno).   Zebrane  środki  zostały  przekazane  rodzicom Wojtusia  i w dużej mierze wspomogą ten cel. Ponadto promowaliśmy „Akcję bezpieczny przejazd, mającą na celu rozpropagowanie wśród dzieci bezpiecznego poruszania się na przejazdach kole-jowych. Nasze pociechy wyjeżdżały zadowolone, uśmiechnięte  i radosne z zapytaniem, czy w przyszłym roku też zorganizujemy taką imprezę z okazji ich Święta.

Wojciech Bułat

„Solidarność dzieciom”