Kiedy czuję, że się edukuję? O animowaniu społeczności

lokalnych.

CO W PREZENTACJI?

Animacja w definicjach

Trzy różne przykłady pracy animacyjno-edukacyjnej, czyli:

� Od Podwórka u Stefana przez Współtworzę Zatorze do Podwórek z Natury, czyli jak działać w środowiskach miejskich i w jaki sposób samorząd się inspiruje, a mieszkańcy dokonują zmian?

� 200 lat- aktywizowanie seniorów i otoczenia sąsiedzkiego poprzez organizowanie jubileuszy osób starszych przez lokalną społeczność;

� Inspirowanie do działania na rzecz innych osób będących trudnych sytuacjach życiowych na przykładzie przedsiębiorstwa symulowanego, jakim jest Job firma.

edukacja nieuświadomiona?

edukacja świadoma. Wymiana doświadczeń.

ANIMACJA SPOŁECZNA TO?

A. Organizowanie czasu wolnego mieszkańcom/ grupom;

B. Ożywianie społeczności lokalnych;

C. Przewodzenie grupom, prowadzenie ich do określonego celu.

ANIMACJA

Słowo animacja pochodzi od słów łacińskich anima – dusza, animatio –ożywienie, animus – wigor i czasownika animo, -are, który oznacza m.in. tchnąć życie w coś, obdarzyć duszą, powoływać do życia, pobudzić, dodawać odwagi, zachęcać, śmiałym czynić.

W języku francuskim słowo animer znaczy wnosić życie, dodawać siły do działania, zapoczątkować określone przedsięwzięcie, zachęcać.

(Stowarzyszenie CAL)

ANIMACJA SPOŁECZNA TO SPOSÓB I PROCES:

� kształtowania społeczności/wspólnoty (budowania relacji i więzi społecznych),

� aktywizacji i mobilizacji społecznej ,

� kreatywnego uruchamiania potencjału ludzi, grup i społeczności,

� emancypacji i upodmiotowienia ludzi, grup i społeczności (zwłaszcza marginalizowanych i wykluczonych społecznie),

� partycypacji publicznej (uzyskania wpływu na decyzje).

(Stowarzyszenie CAL)

ANIMATOR

Animator to iskra społeczna, która zapala do aktywności kolejne osoby. To osoba, która mobilizuje, angażuje, inspiruje, zachęca ludzi do działania, a także ich edukuje. Jest praktykiem. Dostrzega potencjały lokalnych środowisk, inicjuje powstawanie różnych grup społecznych, łączy je, stara się je aktywizować. Wspiera też osoby indywidualne –liderów, społeczników, inicjatorów lokalnych, którzy później przejmują część zadań od animatora.

(za Stowarzyszeniem CAL)

MISJA ANIMATORA/ ANIMATORKI

Jeśli chcesz zbudować statek, nie zwołuj ludzi, aby ci przynieśli drzewo, przygotowali narzędzia, nie przydzielaj zadań i pracy, lecz wzbudź w nich tęsknotę za dalekim, bezkresnym morzem.

Antoine de Sainte-Exupery

ETAPY PRACY

� Zbieranie informacji

� Ocena sytuacji

� Zachęcanie ludzi do spotkania się w celu podjęcia decyzji, jakim problemem/wyzwaniem chcą się zająć,

� Tworzenie i wspieranie grupy

� Pomaganie grupie w planowaniu jej strategii i taktyk oraz określaniu priorytetów działań

� Umacnianie i podtrzymywanie grup, gdy zaczynają realizować działania

� Dokonanie przeglądu postępów i działań grupy

� Pomaganie grupie w zakończeniu działań lub w podjęciu decyzji, co dalej

� (cały proces zaczyna się od początku)

PODWÓRKO U STEFANA - DIAGNOZA

WYDARZENIA- NAJPIERW BYŁA HERBATKA

ANIMACJA WOKÓŁ MOZAIKI NA ŚCIANIE GARAŻU

EFEKT KULI ŚNIEGOWEJ

DO DOROSŁYCH PRZEZ DZIECI

KINO U STEFANA

WIDOWNIA

WOKÓŁ ŚWIATŁA I OBRAZU

WSPÓŁTWORZĘ ZATORZE

Na bazie doświadczeń U Stefana powstał

projekt, który miał na celu włączenie

mieszkańców w działania na rzecz swojego

osiedla, budowanie poczucia tożsamości, dumy

z faktu, że jestem z Zatorza, a przez to

wzięcie odpowiedzialności za to co się tam

dzieje.

WYDARZENIA- ZMIANA FORMUŁY MIEJSKIEGO FESTYNU I

WYSTAWA FOTOGRAFII W HALI TARGOWEJ

ŚWIĘTOWANIE

CO SIĘ WYDARZYŁO?

• Ponad 2600 osób wzięło udział w półtorarocznych działaniach projektowych, w tym w spotkaniach animacyjnych, warsztatach, inicjatywach podwórkowych, a także w festynach, piknikach, przemarszach itp.

• 5 podwórek zostało objętych działaniami animacyjnymi- w tym czasie odbyło się 100 spotkań animacyjnych z mieszkańcami

• mieszkańcy zrealizowali 12 wspólnych inicjatyw

WYDARZENIA CD.

• odbył się cykl warsztatów fotograficznych

• pokazy dyskusyjno-filmowe poruszające ważne społecznie tematy

• warsztaty z komunikacji międzyludzkiej, w tym też międzysąsiedzkiej

• warsztaty dotyczące promocji aktywnego stylu życia

• cykl warsztatów dla gimnazjalistów nt.zaangażowania młodzieży w życie osiedla/ miasta

• dzieciaki nakręciły 2 filmy, uczestniczyli wizytach wyjazdowych i bloku warsztatów (szczudła, bębny, pieczenie chleba)

• wspólnie z partnerami zorganizowaliśmy dwudniowe Święto Zatorza i wystawę wielkoformatowych zdjęć w hali targowo-handlowej Zatorzanka

EFEKTY/INSPIRACJE

Samorząd ogłosił dla mieszkańców i mieszkanek Olsztyna konkurs „Podwórka z natury”, w ramach którego trzy wybrane w konkursie podwórka otrzymują kilkumiesięczne wsparcie animatorów, architektów krajobrazu i dotację na zmianę otoczenia.

200 LAT –PRZEPIS NA AKTYWIZACJE OSÓB STARSZYCH I OTOCZENIA SĄSIEDZKIEGO

200 lat polega na organizacji jubileuszu urodzin (niekoniecznie okrągłych) osobom starszym przez członków lokalnej społeczności: sąsiadów, organizacje działające na danej przestrzeni, radnych osiedlowych, uczniów lokalnej szkoły itp.

JUBILATKI I JUBILACI, CZYLI DO KOGO JEST SKIEROWANA INICJATYWA200LAT?

Kto może czy powinien być jubilatem? -każda osoba starsza, zwłaszcza zależna, czyli mniej lub bardziej niesamodzielna, wyizolowana. Czynniki, które wpływają na trudności w funkcjonowaniu, to:

• Samotność

• Niska aktywność społeczna

• Zdrowie

• Miejsce zamieszkania

• Ubóstwo

ORGANIZATORZY/PARTNERZY – OTOCZENIE SIECI WSPARCIA

• Organizacje pozarządowe

• Rady osiedli, rady sołeckie, koła parafialne

• Szkoły, przedszkola, inne jednostki edukacyjne

• Zakłady

• Grupy nieformalne

• Inne, w tym przedsiębiorcy (np. restauratorzy), świetlice, środowiskowe domy samopomocy, domy dziennego pobytu, sąsiedzi itd.

PRZEPIS NA 200 LAT

1. Wybór jubilatki/jubilata

2. Diagnoza i planowanie

a. źródła, charakter, sposób i efekty zbierania

informacji.

3. Planowanie i partnerstwo

a) Program

b) Zasoby i współpraca

4. Przebieg jubileuszu

5. Informacja i promocja

6. Ewaluacja

200 LAT A POTRZEBY OSÓB STARSZYCH

Potrzebę bycia docenionym

Potrzebę kontaktu z ludźmi

Potrzebę oderwania się od codzienności i zwykłego życia

EDUKACJA

1. Inwestycja w kadrę- kursy i szkolenia z animacji , umiejętności pracy w środowisku

2. Szkoła Animatorów/ Edukatorów Społecznych na temat

• roli animatora,

• diagnozie środowiska lokalnego (tu w kontekście pracy z seniorami i 200 lat),

• projektowaniu zmiany społecznej i planowaniu Inicjatywy 200 lat,

• partnerstwu lokalnemu oraz mobilizowaniu ludzi do działania.

3. W procesie: poznawanie i uznawania wartości osób starszych, uczenie się siebie nawzajem, historii, zapomnianych tradycji, budowanie własnej tożsamości, lekcja człowieczeństwa

INSPIROWANIE DO DZIAŁANIA NA RZECZ INNYCH OSÓB BĘDĄCYCH TRUDNYCHSYTUACJACH ŻYCIOWYCH NA PRZYKŁADZIE PRZEDSIĘBIORSTWA SYMULOWANEGO,

JAKIM JEST JOB FIRMA,

forma przedsiębiorstwa treningowego, w ramach którego uczestnicy i uczestniczki (wybrane wcześniej osoby, głównie te będące w bardzo trudnej sytuacji życiowej i zawodowej) powołują wspólnie z personelem JOBfirmy fikcyjną firmę, w której nabywają umiejętność samodzielnego poruszania się na rynku pracy i rozbudowują swoje kompetencje społeczne.

JOBFIRMA -

EDUKACJA W JOBFIRMIE ZACHODZI NA WIELU POZIOMACH, M.IN:

• Życiowym

• Zawodowym

• Społecznym/obywatelskim – inicjują i uczestniczą w działaniach na rzecz innych, wzmacniając swoją rolę jako sąsiada/mieszkańca/obywatela. Rozwijają też niezbędne w życiu i na rynku pracy kompetencje społeczne, takie jak np. umiejętność pracy w zespole, komunikowania się, współpracy i inne.

ANIMACJA SPOŁECZNA W JOBFIRMIE

Zadaniem animatorów/animatorek jest aktywizowanie środowiska osób zagrożonych wykluczeniem, aby na nowo przywrócić im społeczne znaczenie – mieszkańca, sąsiada czy osoby, która działa na rzecz innych.

Animatorzy pracują też z samymi uczestnikami JOBfirmy, włączając ich w działania społeczne, obywatelskie

Wzmacniają też samych uczestników i uczestniczki, ich pasje i talenty-cykl FOSa Prezentacje.

EDUKACJA NIEUŚWIADOMIONA ?

Podejmując wspólne działania osoby uczą się/nabywają kompetencji miękkich, np: umiejętności współpracy, komunikacji, rozwiązywania konfliktów, ale też praktycznych umiejętności (sadzenia roślin, gotowania, fotografii, robienia zdjęć, prowadzenia fanpejdża, pisania pism do urzędu i innych).

CYKL KOLBA CZYLI UCZENIE PRZEZ DOŚWIADCZENIE

DOŚWIADCZENIE - DZIAŁANIE

REFLEKSJA – ANALIZA, ZASTANAWIANIE SIĘ NAD DOŚWIADCZENIEM, CO SIĘ ZADZIAŁO,

TEORIA – UOGÓLNIANIE DOŚWIADCZENIA I WYCIĄGANIE WNIOSKÓW

PRAKTYKA/ ZASTOSOWANIE - EKSPERYMENTOWANIE, PRÓBOWANIE NOWYCH POMYSŁÓW, PLANOWANIE KOLEJNYCH KROKÓW.

PODZIELMY SIĘ DOŚWIADCZENIAMI

Napiszcie na czacie, jakie Wy macie doświadczenia w animacji

i edukowaniu osób w tym procesie?

Dziękuję Monika Hausman-Pniewska