Ksiądz Karol WojtyłaJesienią 1942 roku Karol

Wojtyła podjął decyzję o wstąpieniu do seminarium duchownego. Jako że Niemcy zakazali wówczas kształcenia seminarzystów, uczęszczał do tajnego seminarium duchownego założonego przez Księcia Metropolitę Adama Sapiehę. W roku 1944 Karol Wojtyła zamieszkał w pałacu Księcia Metropolity w Krakowie przy ul. Franciszkańskiej 3. Od tego czasu był starannie chroniony przed hitlerowcami, którzy nieraz próbowali aresztować i wywieźć kleryków do obozu.

Dnia 1Xl1946 roku Książę Adam Stefan Sapieha, wyświęcił Karola Wojtyłę w prywatnej kaplicy. Ksiądz Wojtyła swoją mszę prymicyjną odprawił 2 XI (Dzień Zaduszny)1946 r. w krypcie św. Leonarda w Katedrze na Wawelu.

Studia w Rzymie

Już w dniu 15 XI 1946 roku ksiądz Karol Wojtyła został wysłany przez Księcia Metropolitę Sapiehę na studia do Rzymu, gdzie niedługo został przyjęty przez przebywającego w Watykanie prymasa Polski, księdza Kardynała Augusta Hlonda. Młody ksiądz Karol pobierał nauki w Kolegium Belgijskim w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim. Po intensywnych studiach dnia 14 VI 1948 roku zaliczył egzamin doktorski nauk teologicznych.

Wikariat w Niegowici Dnia 15 VI 1948 roku wrócił do Polski i otrzymał dekret nominacyjny na wikarego w Niegowici koło Gdowa, 25 km na wschód od Krakowa. Uczył w szkołach w: Cichawie, Nieznanowicach, Wiatowicach.

Ksiądz Karol prowadził „Żywy Różaniec” oraz pomagał młodzieży w amatorskim teatrze. W Niegowici zainicjował budowę nowego kościoła. Wolny czas zawsze starał się spędzać z chłopcami i dziewczętami na łonie natury. Od tego momentu rozpoczął się dla młodego księdza okres wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce. W celu zmylenia milicji na organizowanych przez siebie wycieczkach zdejmował sutannę i kazał nazywać się towarzyszącej mu młodzieży „ wujkiem”.

Parafia św. Floriana w KrakowieDnia 17 I 1949 roku

ksiądz Karol przeniesiony został do parafii św. Floriana w Krakowie. Tu prowadził zajęcia religijne z młodzieżą akademicką, odbywał pielgrzymki do Sanktuarium Matki Boskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej i nadal pogłębiał wiedzę, opanowując języki nowożytne. Działał w Towarzystwie Teologicznym w Krakowie, głosił nauki Chrystusa, prowadził rekolekcje dla młodzieży, organizował Koła „Żywego Różańca”. W parafii św. Floriana pracował do końca 1951 roku i nadal utrzymywał kontakty z Teatrem Rapsodycznym.

W kościele zainicjował nowe pieśni chóralne; to za Jego sprawą 4 V 1951 roku u św. Floriana odśpiewano po raz pierwszy Mszę św. gregoriańską. Ksiądz Karol udzielał chrztu świętego, dawał śluby, współpracował z organizacjami studenckimi, wydawał skrypty.

Dnia 12 grudnia 1953 r. jego praca habilitacyjna "Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera" została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, jednak Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty.

Katolicki Uniwersytet Lubelski

W 1954 r. zaczął wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam też w niewielkiej

grupie profesorów brał udział w tajnych spotkaniach, na których rozmawiano o trudnej

sytuacji Kościoła. Od 1 XII 1956 r. dr Karol Wojtyła jest zastępcą profesora i etatowym pracownikiem KUL, gdzie równocześnie pisze prace i w 1957 r. otrzymuje

tytuł docenta. .

Biskup

W 1958 r. Karol Wojtyła został wezwany do prymasa Stefana Wyszyńskiego, który zgodnie z decyzją papieża mianował go biskupem pomocniczym Krakowa. W cztery lata potem został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Biskup Karol Wojtyła w latach 1962-1965 brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, gdzie dał się poznać dostojnikom kościoła z całego świata. Pod koniec grudnia 1963 roku ksiądz docent Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim.

• Jako biskup diecezji krakowskiej wizytował parafie, odwiedzał klasztory (w tym zgromadzenie albertynów, założone przez św. Adama Chmielowskiego, Brata Alberta). W 1965 r. otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej, z której Dzienniczkiem oraz orędziem Miłosierdzia Bożego zapoznał się wcześniej. Spotykał się z inteligencją krakowską, zwłaszcza ze środowiskiem naukowym i artystycznym. Ponadto jeździł na Podhale i w Tatry.

Kardynał

W 1967 roku Karol Wojtyła otrzymał z rąk papieża Pawła VI tytuł kardynała. Tym samym kardynał Wojtyła rozpoczął okres intensywnej służby Kościołowi i wiernym. Niełatwa była to

praca, ponieważ rządy komunistyczne w Polsce nie ułatwiły Kościołowi spełniania swej

misji.

Kardynał Wojtyła wraz z prymasem Polski kardynałem Stefanem Wyszyńskim i kardynałem Królem z USA uczestniczył 17 X 1971 r. w Rzymie, w Bazylice św. Piotra, w uroczystości beatyfikacji o. Maksymiliana Kolbego.

Stał się znanym poza Polską autorytetem. Był obok prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego, najważniejszą postacią Episkopatu Polski. Z „Prymasem Tysiąclecia”, ściśle współpracował, okazując szacunek dla jego doświadczenia i mądrości. Jako kardynał odbywał podróże zagraniczne, zapraszany też przez środowiska uniwersyteckie. Wiosną 1976 r. papież Paweł VI zaprosił go do Watykanu, by głosił tam rekolekcje wielkopostne.

Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978, Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o godzinie 16:16.

Papież Jan Paweł II

Pytania1. Kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza :

a)11 XI 1945 r.

b)1 XI 1946 r.

c)1 XI 1942 r.2. Pierwszą placówką , w której pracował ksiądz Karol Wojtyła była parafia w:

a)Niegowici

b)Wadowicach

c)Krakowie

3. Uniwersytet, w którym wykładał etykę profesor Karol Wojtyła to:

a)Uniwersytet Jagielloński

b)Katolicki Uniwersytet Lubelski

c)Uniwersytet Warszawski