Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu ... · Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia...
Transcript of Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu ... · Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia...
Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu:
Inżynieria powierzchni i metody spawalnicze w inżynierii powierzchni
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn
Specjalność: Inżynieria Spawalnictwa
Opracował: Michał Kawiak
Zatwierdził: prof. Jerzy Nowacki
Szczecin 2010
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 2 -
SPIS TREŚCI
Przedmowa .............................................................................................................................. 3
Wstęp .............................................................................................................................. 3 Wskazówki metodyczne ............................................................................................................. 4 Bezpieczeństwo i higiena pracy w procesach spawalniczych .................................................... 5 Zużycie części maszyn i urządzeń ............................................................................................. 6 Materiały stosowane na powłoki napawane i natryskiwane cieplnie ........................................ 7
Podstawowe technologie spawalnicze nakładania powłok – podział ...................................... 10 Napawanie ............................................................................................................................ 10 Natryskiwanie ........................................................................................................................... 11
Przykładowe procesy napawania i natryskiwania cieplnego ................................................... 13 Ćwiczenie nr 1 Napawanie elektrodą otuloną, drutem litym i drutem proszkowym ........... 16 Ćwiczenie nr 2 Badanie przyczyn zniszczenia wału napędowego katamaranu po napawaniu .
...................................................................................................................... 18 Ćwiczenie nr 3 Badanie próbek stalowych z natryskiwaną cieplnie powłoką ochronną z WC
i AL2O3 ...................................................................................................................... 20 Ćwiczenie nr 4 Badanie próbki inconelu z naniesioną powłoką ochronną ........................... 22 Ćwiczenie nr 5 Regeneracja części zużytych mechanicznie ................................................. 24
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 3 -
PRZEDMOWA Niniejszy skrypt przeznaczony jest dla studentów drugiego roku studiów Wydziału
Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu
Technologicznego w Szczecinie kierunku Mechanika i Budowa Maszyn specjalności
Inżynieria Spawalnictwa. Skrypt stanowi pomoc dydaktyczną do ćwiczeń laboratoryjnych z
przedmiotu Inżynieria powierzchni i metody spawalnicze w inżynierii powierzchni.
Zajęcia laboratoryjne, poprzez praktyczne zilustrowanie podstawowych zagadnień
komputerowego wspomagania w spawalnictwie, mają na celu zapoznanie:
1 Z metodami spawalniczymi w inżynierii powierzchni
2 Z możliwościami metod nanoszenia warstw
3 Z przyczynami zużycia części maszyn i urządzeń.
4 Z materiałami do nanoszenia warstw
5 Oceną uzyskiwanych powierzchni
6 Z technologią procesów spawalniczych w inżynierii powierzchni.
Autorzy wyrażają nadzieję, że niniejszy skrypt będzie pomocny w przygotowaniu się do
poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych, ich prawidłowym wykonaniu i przez to przyczyni
się do wypełnienia przedstawionego celu.
WSTĘP Skrypt składa się z czterech zasadniczych części: wskazówek metodycznych, zestawu
tematycznych instrukcji ćwiczeń laboratoryjnych, wytycznych do sporządzenia sprawozdania
oraz materiałów pomocniczych w postaci załączników.
Każda instrukcja posiada jednolity układ, zawierający następujące dane:
1. Cel ćwiczenia.
2. Przygotowanie do ćwiczenia.
3. Przebieg ćwiczenia.
4. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
5. Uwagi do sprawozdania
6. Literatura.
Niniejszy skrypt nie zawiera wiadomości podstawowych z zakresu tematyki ćwiczeń
laboratoryjnych.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 4 -
WSKAZÓWKI METODYCZNE Ćwiczenia laboratoryjne ze spawalnictwa wyróżniają się w sposób szczególny tym, że
organizacja ćwiczeń stanowi kompromis pomiędzy wymaganiami procesu dydaktycznego, a
warunkami i przepisami bezpieczeństwa pracy w procesach spawalniczych. Osiągnięcie celu
zajęć dydaktycznych wymaga ich realizacji na rzeczywistych, przemysłowych stanowiskach
spawalniczych. Praca na takich stanowiskach, ze względu na szczególne zagrożenia dla życia
i zdrowia człowieka uwarunkowana jest szeregiem przepisów BHP. Wspomniany kompromis
polega na takiej realizacji zajęć dydaktycznych, które z jednej strony spełniają wymagania
BHP dotyczące spawalni i szkolenia zawodowego spawaczy, a z drugiej wymagania
wynikające z programu nauczania przedmiotu "Spawalnictwo" w szkole wyższej.
Ogół przedsięwziętych środków, które zawiera niniejszy skrypt oraz REGULAMIN
ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH ZE SPAWALNICTWA, każdorazowo wywieszany na
tablicy informacyjnej Zakładu Spawalnictwa, pozwala na bezpieczną realizację ćwiczeń
laboratoryjnych, pod warunkiem przestrzegania przez studenta zasad bezpieczeństwa i
higieny pracy podczas zajęć.
Ćwiczenia laboratoryjne prowadzone są w oparciu o "Regulamin zajęć laboratoryjnych ze
spawalnictwa", który ustalają studenci z Kierownikiem Zakładu Spawalnictwa na początku
każdego semestru, zgodnie z zapisem "Regulaminu studiów Zachodniopomorskiego
Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie", który głosi, że ... "Zasady zaliczenia danego
zajęcia ustala ze studentami prowadzący te zajęcia na początku semestru. Ustalenia te
obowiązują obie umawiające się strony"...
Do ćwiczenia student przygotowuje się na podstawie zamieszczonych w niniejszym
skrypcie instrukcji, korzystając z zalecanej literatury. Literatura uzupełniająca
wykorzystywana jest przy wykonywaniu ćwiczenia (normy), sporządzaniu sprawozdania z
ćwiczeń oraz pogłębieniu wiedzy. Zaleca się również do korzystania z "Poradnika Inżyniera.
Spawalnictwo." Przygotowanie się do ćwiczenia polega na zapoznaniu się z materiałem
literaturowym w zakresie wyznaczonym przez temat i cel ćwiczenia. Dla udogodnienia, każda
instrukcja zawiera pakiet zagadnień, które student powinien obowiązkowo opanować, aby
zostać dopuszczony do wykonania ćwiczenia. Student powinien zwrócić szczególną uwagę na
pojęcia nowe, wynikające z terminologii spawalniczej, oraz te zagadnienia, które pojawiają
się w instrukcji, a są mu niezrozumiałe np. zasada działania transformatora. Braki w
przygotowaniu nie pozwalają na czynne uczestniczenie w przebiegu ćwiczenia i są przyczyną
błędów w notatkach, a w konsekwencji, błędnej analizy przebiegu i wniosków z ćwiczenia.
Prawidłowe wykonanie notatek z ćwiczenia (sprawozdanie wykonuje się po zajęciach)
wymaga wcześniejszego zapoznania się z "Wytycznymi do sporządzania sprawozdania z
ćwiczeń laboratoryjnych ze spawalnictwa".
Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia sporządza każdy student indywidualnie według
zamieszczonych w niniejszym skrypcie "Wytycznych do sporządzenia sprawozdania z
ćwiczeń laboratoryjnych ze spawalnictwa".
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 5 -
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY W PROCESACH
SPAWALNICZYCH Ze względu na zagrożenia występujące podczas wykonywania ćwiczeń laboratoryjnych ze
Spawalnictwa szczególnego znaczenia nabiera znajomość i przestrzeganie przepisów "BHP
podczas prac spawalniczych". Znajomość przepisów BHP i odpowiedniego zachowania się
podczas ćwiczeń laboratoryjnych ze spawalnictwa obowiązuje studenta zawsze i w każdym
przypadku.
Nieprzestrzeganie zasad BHP podczas zajęć traktowane jest jako niezdyscyplinowanie w
czasie trwania ćwiczeń i podlega rygorom regulaminowym. Z tego względu każdy student
przed przystąpieniem do ćwiczenia przechodzi podstawowe przeszkolenie w zakresie BHP i
podpisuje własnoręcznie oświadczenie na formularzu zakładowym i "Karcie ćwiczeń
laboratoryjnych" następującej treści "Oświadczam, że zostałem pouczony o zasadach
bezpieczeństwa i higieny pracy w procesach spawalniczych w zakresie ujętym w książce
Kłosowska D. ,Kłosowski S., "Bezpieczeństwo i higiena pracy w procesach spawalniczych."
Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin, 1977".
Zasady te obejmują:
zagrożenia przy spawaniu elektrycznym łukowym;
zagrożenia przy spawaniu i cięciu gazowym;
porażenie prądem elektrycznym;
warunki użytkowania butli z gazami spawalniczymi;
wybuchowość acetylenu;
ochronę osobistą spawacza podczas spawania ręcznego łukowego oraz
spawania i cięcia gazowego;
wymagania dotyczące spawalnia i stanowisk spawalniczych.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 6 -
ZUŻYCIE CZĘŚCI MASZYN I URZĄDZEŃ
Zużycie powierzchni roboczej przedmiotu pociąga za sobą pogorszenie jego własności
użytkowych. Może być ono spowodowane wieloma różnymi procesami fizycznymi i
chemicznymi występującymi w czasie eksploatacji, a wynikającymi głównie z warunków
pracy. Mechanizmy zużycia są bardzo złożone i zawierają wiele powiązanych wzajemnie
czynników, z których najważniejsze to:
rodzaj i wielkość obciążenia mechanicznego,
prędkość poślizgu trących powierzchni roboczych
temperatura pracy konstrukcji,
twardość i struktura trących powierzchni roboczych,
stan powierzchni roboczej,
środowisko korozyjne,
rodzaj materiału ściernego,
współczynnik tarcia powierzchni roboczych,
czas trwania procesu zużycia
Najprostszym wskaźnikiem zużycia jest ubytek materiału warstwy roboczej przedmiotu,
wynikający głównie z odkształcenia plastycznego, tarcia, korozji lub pękania warstwy
wierzchniej. Analiza przyczyn zużycia części maszyn wskazuje, że ok. 50 % części ulega
zużyciu ściernemu, 15% - zużyciu adhezyjnemu, 8% - erozji, 8% - frettingowi, 5% - w
wyniku korozji i ok. 14% - łącznemu oddziaływaniu np. korozji, erozji i ścierania. W celu
racjonalnego doboru materiałów dodatkowych i ustalenia warunków technologicznych
nakładania powłok, zapewniającego maksymalną trwałość napawanego lub natryskiwanego
elementu przy minimalnych kosztach, jest niezbędne zrozumienie poszczególnych zjawisk
towarzyszących każdemu z tych procesów zużycia. Do takich procesów zaliczamy:
zużycie ścierne (przez rysowanie lub bruzdowanie, mikroskrawanie,
żłobienie dużymi cząsteczkami),
zużycie adhezyjne (przez utlenianie, scuffing, zużycie zmęczeniowe, przez
łuszczenie, pitting, fretting),
zużycie pod wpływem obciążeń udarowych,
zużycie pod wpływem wysokich temperatur,
zużycie erozyjne
zużycie kawitacyjne
zużycie korozyjne [poradnik, klimpel]
Przykłady modeli procesów zużycia zamieszczono na poniższych rysunkach
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 7 -
MATERIAŁY STOSOWANE NA POWŁOKI NAPAWANE I NATRYSKIWANE CIEPLNIE
Rozwój technologii napawania i natryskiwania cieplnego umożliwił wykonywanie powłok
z praktycznie wszystkich znanych materiałów konstrukcyjnych o dowolnych grubościach, na
przedmiotach o dowolnych kształtach i wymiarach, wytworzonych z dowolnych materiałów
konstrukcyjnych.
Podstawowym zadaniem spawalniczych technologii napawania i natryskiwania cieplnego
jest zapewnienie możliwie najlepszych własności eksploatacyjnych powłoki, przy możliwie
najmniejszych kosztach. Stosowane obecnie materiały dodatkowe na powłoki nakładane za
pomocą technologii spawalniczych są następujące:
materiały metalowe,
materiały ceramiczne,
cermetale,
tworzywa sztuczne.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 8 -
W analizie doboru materiału dodatkowego, bez uwzględnienia kosztów procesu
spawalniczego, należy wziąć pod uwagę następujące parametry:
wymagane właściwości eksploatacyjne powłoki: twardość, odporność na
ścieranie, na obciążenia udarowe, cieplne, żaroodporność odporność na
korozję,
dostępną postać materiału dodatkowego,
własności spawalnicze materiału dodatkowego,
koszt materiału dodatkowego.
Wyżej wymienione grupy materiałów można podzielić bardziej szczegółowo, i tak do
grupy materiałów metalowych (na osnowie żelaza i innych) stosowanych na powłoki
napawane i natryskiwane zalicza się:
powłoki z czystych metali,
stale węglowe i niskostopowe,
stale stopowe i niskostopowe do obróbki cieplnej stale wysokowęglowe,
stale średniowęglowe obrabiane cieplnie,
stale narzędziowe i szybkotnące stale o strukturze częściowo austenitycznej,
stale wysokostopowe martenzytyczne odporne na korozję,
stale manganowe austenityczne,
stale wysokostopowe austenityczne i austenityczno-ferrytczne,
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 9 -
stale na osnowie żelaza o dużej zawartości węglików,
czysty nikiel i stopy niklu z miedzią,
stopy na osnowie kobaltu,
stopy miedzi
Materiały ceramiczne:
węgliki (W, Cr, Ti, Mo, Zr, Hf, V, Nb, Ta),
azotki (Ti, V, Zr, Nb, Hf, Ta, W, Cr, Mo),
borki (Ti, Zr),
krzemki (Mo, W),
i ich różne mieszaniny.
Cermetale – kompozyty metalowo-ceramiczne
Tworzywa sztuczne
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 10 -
PODSTAWOWE TECHNOLOGIE SPAWALNICZE NAKŁADANIA
POWŁOK – PODZIAŁ
NAPAWANIE Do podstawowych metod napawania stosowanych w praktyce produkcyjnej należy
napawanie: elektrodami otulonymi, drutem proszkowym samoosłonowym, łukiem krytym
drutem elektrodowym lub taśmą elektrodową, metodą MIG drutem litym lub drutem
proszkowym, metodą MAG drutem litym lub drutem proszkowym, metodą TIG, plazmowo,
elektrożużlowo, acetylenowo-tlenowo oraz laserowo. Wiele z tych metod ma swoje odmiany
zależne np. od ilości elektrod, rodzaju prądu, stopnia mechanizacji procesu. Poniżej
zamieszczono kryteria decydujące o wyborze technologii regeneracji elementów maszyn przy
napawaniu ręcznym i zmechanizowanym.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 11 -
Na rysunkach poniżej przedstawiono charakterystyki kilku podstawowych procesów
napawania w celu porównania ich podstawowych orientacyjnych wartości.
NATRYSKIWANIE Natryskiwanie cieplne jest to proces w którym materiał powłokowy jest nagrzewany do
stanu plastycznego lub ciekłego wewnątrz lub na zewnątrz urządzenia do natryskiwania, a
następnie rozpylany i nanoszony na przygotowana powierzchnię. Specjalne właściwości
powłok można uzyskiwać przez dodatkowa obróbkę mechaniczną lub cieplną bądź przez
uszczelnianie.
Natryskiwana powłoka jest połączona z podłożem adhezyjnie, dyfuzyjnie lub
mechanicznie. Źródłem ciepła stapiającym materiał dodatkowy – w postaci drutu, pręta, żyłki,
proszku lub stopionego materiału – może być płomień gazowy, łuk elektryczny, łuk
plazmowy, wiązka lasera lub sam stopiony materiał powłokowy.
W zależności od użytej technologii natryskiwania i urządzenia, które jest do dyspozycji,
nałożone powłoki mogą mieć grubość 0,01-2,0 mm w jednym przejściu z wydajnością do 50
kg/h. Cecha powłok natryskiwanych cieplnie jest ich porowatość (do 10%) i częściowe
utlenianie. Ze względu na metodę otrzymywania oraz użyty materiał dodatkowy uzyskiwane
powłoki mogą być odporne na korozje, na wysokie temperatury, na zużycie erozyjne i
ścierne, izolacyjne.
Podstawowe materiały dodatkowe stosowane do natryskiwania oraz porównanie danych
techniczno-ekonomicznych metod natryskiwania przedstawiono w tabeli poniżej.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 12 -
Zaletą technologii natryskiwania cieplnego jest to, że w procesie tym nie występuje
przegrzanie warstwy podłoża co obserwuje się w warstwach przetapianych. Twarde, odporne
na ścieranie i korozje warstwy można nanosić na elementy, których nie można przegrzać ze
względu na skomplikowany kształt lub są z materiału o niskiej temperaturze topnienia.
Pewnego rodzaju wadą tego procesu jest stosunkowo duża porowatość warstwy, niewielka
przyczepność warstwy oraz utlenianie cząsteczek czego można uniknąć przez:
natryskiwanie plazmowe w próżni
natryskiwanie naddźwiękowe
stosowanie warstw pośrednich
stosowanie natryskiwania płomieniowego proszkowego z przetapianiem
natryskanej warstwy.
Podstawowe metody natryskiwania powłok to:
natryskiwanie płomieniowe (drutem, prętami ceramicznymi, proszkiem –
poddźwiękowe, naddźwiękowe)
natryskiwanie łukowe
natryskiwanie plazmowe
natryskiwanie laserowe
natryskiwanie stopionym materiałem
inne metody nanoszenia warstw – napawanie indukcyjne, metoda
przygrzewania rezystancyjnego, platerowanie wybuchowe, napawanie
tarciowe, napawanie termitowe, napawanie łukowe z użyciem past.
Natryskiwanie cieplne ma wiele zastosowań, główne dziedziny przedstawiono na
poniższym rysunku.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 13 -
PRZYKŁADOWE PROCESY NAPAWANIA I NATRYSKIWANIA
CIEPLNEGO Poniżej zamieszczono przykładowe schematy procesów napawania i natryskiwania
cieplnego wraz z parametrami (biegunowość, rodzaje elektrod, ruch końca elektrody,
przygotowanie powierzchni, możliwości zastosowań). Więcej informacji przedstawiają
pozycje literaturowe, np.: Klimpel A., „Napawanie i natryskiwanie cieplne”, WNT,
Warszawa 2000.
Tablica 1 Napawanie
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 14 -
Natryskiwanie cieplne
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
WSTĘP
- 15 -
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Napawanie elektrodą otuloną, drutem litym i drutem proszkowym
- 16 -
Ćwiczenie nr 1 NAPAWANIE ELEKTRODĄ OTULONĄ, DRUTEM LITYM I DRUTEM PROSZKOWYM
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest:
zapoznanie się z podstawowymi metodami napawania różnymi materiałami
dodatkowymi (elektroda, drut lity i proszkowy);
przeprowadzenie procesów napawania (EO, MAG);
wykonanie zgładów do badań makroskopowych wcześniej wykonanych
próbek;
wykonanie pomiaru twardości na przekroju poprzecznym uzyskanych
napoin;
określenie udziału materiału napoiny w materiale podstawowym i jej
własności (twardość) w zależności od parametrów.
2. Przygotowanie do ćwiczenia
Do ćwiczenia należy opanować następujące zagadnienia:
kryteria doboru materiałów dodatkowych w zależności od napawanego
elementu;
wpływ parametrów i ilości ściegów na właściwości napoin i głębokość
wtopienia;
zasady wykonywania napoin.
3. Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie składa się z następujących etapów:
wybranie materiału podstawowego;
dobór materiałów dodatkowych;
określenie geometrii złącza (grubość materiału, długość złącza);
wykonanie napoin: elektroda otulona EN i stelitopodobna (dwie średnice
3,25 mm i 5,0 mm), drut lity i proszkowy; dla średnich i wysokich
parametrów prądowych (zgodnie z danymi producenta na opakowaniu);
napoiny wykonać w kolejności: 1 ścieg, 2 ściegi i 3 ściegi dla każdego
podanego powyżej materiału dodatkowego;
wykonać próbki do badań makroskopowych (cięcie, szlifowanie, trawienie)
i zdjęć makroskopowych;
dokonać pomiarów twardości w skali HRC lub HV na przekrojach
uzyskanych próbek EN-ISO 6507-1:1997- „Metale -- Pomiar twardości
sposobem Vickersa -- Metoda badań”.
4. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
charakterystyka metod (zalety, zastosowania i ograniczenia);
zasady doboru materiałów dodatkowych.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Napawanie elektrodą otuloną, drutem litym i drutem proszkowym
- 17 -
5. Uwagi do sprawozdania
W sprawozdaniu podać:
temat, numer ćwiczenia i datę;
imię, nazwisko i grupę osoby wykonującej sprawozdanie;
parametry złącza i materiałów;
opis badań makroskopowych uzyskanych napoin;
zdjęcia (szkice) napoin;
wyniki pomiarów twardości HRC lub HV;
wyczerpujące wnioski.
6. Literatura
1. Tasak E., „Spawalność stali”, FOTOBIT, Kraków, 2002.
2. Klimpel A., „Napawanie i natryskiwanie cieplne”, WNT, Warszawa 2000.
3. Poradnik inżyniera – Spawalnictwo, WNT, Warszawa 203333305, pod
redakcją J. Pilarczyka
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Badanie przyczyn zniszczenia wału napędowego katamaranu po napawaniu
- 18 -
Ćwiczenie nr 2 BADANIE PRZYCZYN ZNISZCZENIA WAŁU NAPĘDOWEGO
KATAMARANU PO NAPAWANIU
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest:
zapoznanie się z podstawowymi metodami napawania różnymi materiałami
dodatkowymi (elektroda, drut lity i proszkowy);
ocena zniszczenia wału katamaranu i podanie przyczyn(y) ukręcenia wału;
wykonanie zgładów do badań makroskopowych;
wykonanie pomiaru twardości na przekroju poprzecznym części wału wraz
z napoiną;
wykonanie zdjęć mikrostruktury zniszczonej części wału (napoina, SWC,
materiał rodzimy);
opis przełomu części zniszczonego wału;
2. Przygotowanie do ćwiczenia
Do ćwiczenia należy opanować następujące zagadnienia:
kryteria doboru materiałów dodatkowych w zależności od napawanego
elementu;
powstawanie przełomów, opisy przełomów;
zjawisko korozji międzykrystalicznej;
zasady wykonywania napoin;
zasada trawienia chemicznego;
badania mikroskopowe;
zasada pomiaru mikro i makrotwardości
3. Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie składa się z następujących etapów
zagadnienia dotyczące wału i zamocowania go w katamaranie;
materiały dodatkowe do napawania;
ocena zniszczenia i opis przełomu wału;
wykonanie pomiarów mikro bądź makrotwardości na przekroju
poprzecznym próbki - EN-ISO 6507-1:1997- „Metale -- Pomiar twardości
sposobem Vickersa -- Metoda badań”.;
wykonanie zdjęć mikrostruktury na przekroju poprzecznym próbki części
wału dla różnych powiększeń 200, 400, 800 razy;
wykonać zdjęcia makroskopowe dla części wału (napoina-SWC-materiał
rodzimy);
4. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
charakterystyka metod (zalety, zastosowania i ograniczenia);
zasady doboru materiałów dodatkowych do napawania
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Badanie przyczyn zniszczenia wału napędowego katamaranu po napawaniu
- 19 -
wpływ różnych warunków otoczenia na właściwości stali nierdzewnych i
kwasoodpornych
5. Uwagi do sprawozdania
W sprawozdaniu podać:
temat, numer ćwiczenia i datę;
imię, nazwisko i grupę osoby wykonującej sprawozdanie;
parametry złącza i materiałów;
opis badań makroskopowych badanej próbki;
zdjęcia (szkice) napoin;
opis przełomu części wału katamaranu
wyniki pomiarów twardości HV;
zdjęcia mikrostruktury dla powiększeń x200, 400, 800
wyczerpujące wnioski
podanie przyczyn zniszczenia wału, określenie mikro i makrostruktury –
jakościowe, wyniki makro lub mikortwardości.
6. Literatura
1. Tasak E., „Spawalność stali”, FOTOBIT, Kraków, 2002.
2. Klimpel A., „Technologia spawania i cięcia metali”, WPŚ, Gliwice 1997.
3. Dokumentacja programu MatSpaw Expert.
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Badanie próbek stalowych z natryskiwaną cieplnie powłoką ochronną z WC i AL2O3
- 20 -
Ćwiczenie nr 3 BADANIE PRÓBEK STALOWYCH Z NATRYSKIWANĄ
CIEPLNIE POWŁOKĄ OCHRONNĄ Z WC I AL2O3
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest:
zapoznanie się z podstawowymi metodami natryskiwania różnymi
materiałami dodatkowymi;
porównanie powłok z WC i Al2O3;
wykonanie zgładów do badań makroskopowych;
wykonanie pomiaru mikrotwardości na przekroju poprzecznym badanych
próbek;
wykonanie zdjęć makrostruktury badanych próbek;
opis przełomu części zniszczonego wału;
2. Przygotowanie do ćwiczenia
Do ćwiczenia należy opanować następujące zagadnienia:
kryteria doboru materiałów dodatkowych w zależności od natryskiwanego
elementu;
zasada wykonywania powłok natryskiwanych cieplnie;
zasada trawienia chemicznego;
badania mikroskopowe;
zasada pomiaru mikro i makrotwardości;
badania makroskopowe;
przygotowanie części przed natryskiwaniem cieplnym;
właściwości warstw uzyskanych po natryskiwaniu cieplnym.
3. Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie składa się z następujących etapów
materiały dodatkowe do natryskiwania;
opis metod natryskiwania cieplnego;
wykonanie zgładów metalograficznych;
wykonanie zdjęć mikrostruktury na przekroju poprzecznym próbek dla
różnych powiększeń 200, 400, 800 razy;
wykonanie pomiarów mikrotwardości na przekroju poprzecznym próbek -
EN-ISO 6507-1:1997- „Metale -- Pomiar twardości sposobem Vickersa -
- Metoda badań”.;
wykonać zdjęcia makroskopowe dla dwóch badanych próbek (napoina-
SWC-materiał rodzimy);
ocena jakościowa mikrostruktur uzyskanych warstw;
wnioski z przeprowadzonych badań
4. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
charakterystyka metod (zalety, zastosowania i ograniczenia);
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Badanie próbek stalowych z natryskiwaną cieplnie powłoką ochronną z WC i AL2O3
- 21 -
zasady doboru materiałów dodatkowych do natryskiwania;
cel stosowania warstw natryskiwanych;
5. Uwagi do sprawozdania
W sprawozdaniu podać:
temat, numer ćwiczenia i datę;
imię, nazwisko i grupę osoby wykonującej sprawozdanie;
parametry złącza i materiałów;
metodykę badań;
opis badań makroskopowych;
zdjęcia (szkice) naniesionych warstw;
wyniki pomiarów mikrotwardości HV;
zdjęcia mikrostruktury dla powiększeń x200, 400, 800
wyczerpujące wnioski
6. Literatura
1. Dobrowolski Z., "Podręcznik spawalnictwa", WNT, Warszawa, 1978.
(Literatura uzupełniająca)
2. Pierożek B., Lassociński J., "Spawanie łukowe stali w osłonach gazowych",
WNT, Warszawa, 1987.
3. Polska Norma. PN-77/M-69420. "Spawalnictwo. Spoiwo stalowe do spawania
i napawania."
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Badanie próbki inconelu z naniesioną powłoką ochronną
- 22 -
Ćwiczenie nr 4 BADANIE PRÓBKI INCONELU Z NANIESIONĄ POWŁOKĄ
OCHRONNĄ
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest:
zapoznanie się z podstawowymi metodami natryskiwania cieplnego
(natryskiwanie wybuchowe);
zastosowanie Inconelu na powłoki natryskiwane;
wykonanie badań makroskopowych;
wykonanie pomiaru mikrotwardości na przekroju poprzecznym próbki;
wykonanie zdjęć mikrostruktury badanej próbki
2. Przygotowanie do ćwiczenia
Do ćwiczenia należy opanować następujące zagadnienia:
kryteria doboru materiałów dodatkowych w zależności od natryskiwanego
elementu;
zasada wykonywania powłok natryskiwanych cieplnie;
zasada trawienia chemicznego;
badania mikroskopowe;
zasada pomiaru mikro i mikrotwardości;
badania makroskopowe;
przygotowanie części przed natryskiwaniem cieplnym;
właściwości warstw uzyskanych po natryskiwaniu cieplnym.
3. Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie składa się z następujących etapów
materiały dodatkowe do natryskiwania;
opis metod natryskiwania cieplnego;
wykonanie pomiarów mikrotwardości na przekroju poprzecznym próbek -
EN-ISO 6507-1:1997- „Metale -- Pomiar twardości sposobem Vickersa -
- Metoda badań”.;
wykonanie zdjęć mikrostruktury na przekroju poprzecznym próbek dla
różnych powiększeń 200, 400, 800 razy;
wykonać zdjęcia makroskopowe próbek (napoina-SWC-materiał rodzimy);
ocena jakościowa mikrostruktur uzyskanych warstw;
wnioski z przeprowadzonych badań.
4. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
charakterystyka metod (zalety, zastosowania i ograniczenia);
zasady doboru materiałów dodatkowych do natryskiwania;
cel stosowania warstw natryskiwanych;
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Badanie próbki inconelu z naniesioną powłoką ochronną
- 23 -
5. Uwagi do sprawozdania
W sprawozdaniu podać:
temat, numer ćwiczenia i datę;
imię, nazwisko i grupę osoby wykonującej sprawozdanie;
parametry złącza i materiałów;
metodykę badań;
opis badań makroskopowych;
zdjęcia (szkice) naniesionych warstw;
wyniki pomiarów mikrotwardości HV;
zdjęcia mikrostruktury dla powiększeń x200, 400, 800
wyczerpujące wnioski
6. Literatura
1. Tasak E., „Spawalność stali”, FOTOBIT, Kraków, 2002.
2. Klimpel A., „Napawanie i natryskiwanie cieplne”, WNT, Warszawa 2000.
3. Poradnik inżyniera – Spawalnictwo, WNT, Warszawa 203333305, pod
redakcją J. Pilarczyka
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Regeneracja części zużytych mechanicznie
- 24 -
Ćwiczenie nr 5 REGENERACJA CZĘŚCI ZUŻYTYCH MECHANICZNIE
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest:
zapoznanie się z podstawowymi metodami regeneracji części maszyn przez
natryskiwanie i napawanie różnymi materiałami dodatkowymi;
cel i złożoność metod służących do regenerowania;
możliwości zastosowań natryskiwania i napawania w różnych gałęziach
przemysłu;
ocena zniszczeń elementów kół zębatych,
dobór metody naprawczej (jeżeli jest uzasadnione wykonanie naprawy
elementu);
opracowanie przykładowej technologii napawania lub natryskiwania dla
danego elementu
2. Przygotowanie do ćwiczenia
Do ćwiczenia należy opanować następujące zagadnienia:
kryteria doboru materiałów dodatkowych w zależności od natryskiwanego
lub napawanego elementu;
zasada wykonywania powłok napawanych i natryskiwanych cieplnie;
części maszyn poddawane różnym metodą naprawczym;
przygotowanie części przed natryskiwaniem cieplnym i przed napawaniem;
właściwości warstw uzyskanych po napawaniu i natryskiwaniu cieplnym;
3. Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie składa się z następujących etapów
materiały dodatkowe do natryskiwania i napawania;
opis metod natryskiwania cieplnego i napawania;
opis wad, uszkodzeń badanych elementów;
możliwości zastosowań badanych elementów;
opracowanie technologii naprawczej.
4. Zagadnienia do samodzielnego opracowania
charakterystyka metod (zalety, zastosowania i ograniczenia);
zasady doboru materiałów dodatkowych do natryskiwania i napawania;
cel stosowania warstw natryskiwanych i napawanych;
5. Uwagi do sprawozdania
W sprawozdaniu podać:
temat, numer ćwiczenia i datę;
imię, nazwisko i grupę osoby wykonującej sprawozdanie;
opisać uszkodzenia badanych elementów;
wykonać zdjęcia makroskopowe badanych elementów;
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki
Regeneracja części zużytych mechanicznie
- 25 -
podać przykładowe technologie regeneracje części maszyn;
podać zasadność stosowania metod naprawczych do tego typu części
wnioski
6. Literatura
1. Tasak E., „Spawalność stali”, FOTOBIT, Kraków, 2002.
2. Klimpel A., „Napawanie i natryskiwanie cieplne”, WNT, Warszawa 2000.
3. Poradnik inżyniera – Spawalnictwo, WNT, Warszawa 203333305, pod
redakcją J. Pilarczyka
Szczecin (data:R.M.D)
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH ZE SPAWALNICTWA
ĆWICZENIE NR: (wg tematyki ćwiczeń laboratoryjnych)
TEMAT: (wg tematyki ćwiczeń laboratoryjnych)
Nazwisko i Imię WYDZIAŁ:
GRUPA DZIEKAŃSKA:
ZESPÓŁ:
WZÓR
strony tytułowej