�ROK - B

I NIEDZIELA ADWENTU - B

Iz 63, 16b-17, 19b; 64,3-7;1 Kor 1, 3-9; Mk 13, 33-37

Człowiek wobec Tajemnicy Zbawienia

Życie jest nieustannym oczekiwaniem.Wmłodości - na przejście z klasy doklasy,naukończenieszkołypodstawowejiśredniej,naświadectwodojrzałości,dyplomukończeniastudiówitp.Późniejczłowiekczekanaspotkaniezdrugimautentycznymczłowiekiem, na prawdziwąmiłość, na pełną samorealizację w życiu, aby rozwinąćwszystkieswojemożliwości,abybyćwpełnisobą.Jeszczepóźniejczłowiekoczekujepełnegowejściawżycieswoichdzieci. Icodalej?Nacomożna jeszczeczekać?Naemeryturę?Naniedołęstwostarości?Pozostajeniepokójitęsknota,życieprzeszłoobok.Nacojeszczeczekać,wczympokładaćnadzieję? Świadomośćtegostanurzeczyuwielu,szczególniemłodychludzi,wzbudzabunt.Wydajesię im,żeprzyczynazła leżywstrukturachnormującychżycie ludzkie.Stądtendencjeskrajniereformistyczne:burzyćzastanąrzeczywistość.Niszczyćto,cojest.Budowaćnowe,abyżyciebyłoszczęśliwszeipełniejsze.Tragizmtychpostawpolegajednaknatym,żewszelkiezmianyireformysąbezsilnewobecfaktuegzystencjalnegoprzemijania.Możnaniszczyćobowiązującestruktury,możnawichmiejscetworzyćlep-szelubgorsze,aleniktniezmienifaktu,żeczłowiekmusistanąćtwarząwtwarzwobecrzeczywistościodchodzenia,starzeniasię,chorobyiśmierci. UobecniającsięwśródnaswdzisiejszymzgromadzeniuliturgicznymChrystusdajeodpowiedźnapostawionyprzedchwiląproblem.Czuwajcie,boniewiecie,kiedytenczasnadejdzie”(Mk13,33).IstotaChrystusowejodpowiedzipoleganatym,żeukazujeOninny,nowywymiarżycia.Wtejperspektywieśmierćniejestkresem,leczchwiląszczególnegospotkaniaczłowiekazprzychodzącymBogiem.Chwilą,naktórątrzebasięprzygotować. Awięcludzkiniepokójiludzkieoczekiwanieniewyczerpująsięwśródwartościdoczesnych.Przedczłowiekiemrysujesięjakaświelkośćjeszczenieodgadniona;ry-sujesięjakaśprzyszłość,wktórejkryjąsięnieograniczonemożliwościrealizacjipełniczłowieczeństwa.Człowiekczeka.Świadomieczynieświadomie,alenieustannieczekanatoostatniespotkanie,poprzezktóredopełnisięwszystko,cowludzkiejegzystencjiposiadarealnysens. Św.PawełwodczytanymdziśurywkuListudoKoryntianpouczanas,żeowooczekiwanespotkanieniebędzieczymśzupełnienowymizaskakującym.Jestonobow-iemkonsekwencjąiapogeumdziałaniaBożego,którenieustannienarastaitrwa.BógprzezSynaswojegowkraczawkażdeludzkieżycie.Ojciecnasosobiścieznaikocha.Chwilachrztutomomentwezwaniakażdegozosobna,poimieniu.Dlakażdegoznaszapłonęławówczasświecapaschalna,światłoChrystusa.WłączeniwZbawiciela,wJegoCiało,wJegoKościół,otrzymaliśmy,łaskęipokójodOjca”(1KorI,3).Alechrzesttodopieropoczątektrudnej,dalekiejdrogi.Drogi,którawiedzieprzedewszystkimdo

� ROK - B

uporządkowaniasiebiesamego.Abywnaszamarłapostawazaborczegoegoizmuawjejmiejscezapanowałaofiarna,nieobłudnamiłość.Abyśmynauczylisięcieszyćzdobra,asmucićzezła.Abyśmy,chcielidążyćdodobraiszczęściainnychludzi.Ituzaczynasięnowywymiarpowołaniachrześcijańskiego:uporządkowawszysiebie,mamywkraczaćw świat, abymocąBożą porządkowaćwszystko.Abywszystkiemu przywrócić senszamierzonyprzezStwórcę.Abysprawiedliwośćznaczyłarzeczywiściesprawiedliwość,amiłośćbyłarzeczywiściemiłością.WtensposóbpowołanidowspólnotyzChrystusem(por.1Kor1,9)wChrystusieiprzezChrystusadoskonalimyiprzemieniamywszystko,dokonującautentycznejreformysiebieiświata.Wśródtruducodziennejpracyzaśmamyczuwać,bowiemnadejdziedzień,wktórymOnprzyjdzie,abywszystkoudoskonalićidopełnić.Przyjdzieabyostatecznieprzemienićnassamych,realizującwszelkieaspiracjenaszego człowieczeństwa. Przyjdzie, aby ostatecznie przemienić świat, czyniąc zeńKrólestwoswojegoOjca.Itowłaśniejestówmoment,naktóryczekamy,moment,dlaktóregowartożyć.Oto,codziś,napoczątkunowegorokukościelnego,mówidonasPan.Odsłaniaojcowskiplan,arównocześniewytyczanamprogram:nadziś,naAdwent,nacałyrok,nacałenaszeżycie. JakiezJegosłówwyciągniemywnioski?Przedewszystkimrozumiejąc,żełaskaipokójpochodząodOjca,orazżejesteśmywezwanidowspólnotyzSynem,otwórzmysięnadziałanieBoże,azaczerpnąwszymocyznieba,przystąpmydozasadniczejigrun-townejreformysiebiesamychiotaczającegonasświata.SilniTym,którynasumacnia,musimywprzódsamizasłużyćnamianoprawdziwychludzi.Następniezaśstarajmysięprzemieniaćiuświęcaćświat. Byli uczestnicy obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu opowiadają, że jednąz najgorszych udręk było dążeniewładz obozowych do zdeptania ludzkiej godnościuwięzionych.Chodziłooto,abykażdystarałsiętylkoijedyniebyprzetrwać.Zawszelkącenę zdobyćkawałek chleba, zawszelką cenędostać lżejsząpracę.Choćbykosztemcudzegocierpienialubnawetżycia.Liczyćsięmiałotylkojedno:przetrwanie.Pośmierciśw.MaksymilianaKolbepozornienicsięniezmieniło:tesametorturyiokrucieństwa,tosamodążeniedozdeptaniagodnościczłowieka.Ajednakzmieniłosięwiele.Więźnio-wieobozuzrozumieli,żejestcośważniejszegoniżłyżkastrawyichwilawypoczynku.Zrozumieli, że jest cośważniejszego niż przetrwanie, niż samo życie.A tym czymśnajważniejszymjestgodnośćosobyludzkiej.Okazałosię,żeśw.Maksymilianprzezswójczynprzemieniłiuratowałcoś,cozdałosiębyćostateczniestracone. I na tym właśnie polega prawdziwa reforma świata.Aby człowiek szanowałsamegosiebieiżebyszanowałdrugiegoczłowieka,jegożycie,wolność,przekonania.Abychłopiecszanowałdziewczynę,adziewczynachłopca;abymałżonkowiepatrzylinasiebiejaknawolneosoby,aniejaknaużytkoweprzedmioty;abyżycie,każdeżycie,nawetdopierocopoczęte-byłobezpieczne. Jednakreformującsiebieiświatpamiętajmy,żeniechodzioto,bystworzyćwa-runki,wktórychczłowiektunaziemizaspokoiwszystkieswojeaspiracjeipragnienia.Takiceljestnierealny.Wszakzawszektośnieosiągnietego,copragnął;zawszebędąprzełożeniipodwładni,będąchwilerozłąkiipożegnań,będąchoroby,będziestarośći

3ROK - B

śmierć.Zresztą,conajważniejsze:stawianietakiegocelujestnierozumne,boniezgodnezprzeznaczeniemczłowieka.Mamyobowiązekdoskonalićotaczającynasświat.Czyńmyto,abyprzybliżyćostatecznezjednoczeniewszystkiegowBogu.TylkobowiemwBoguzostanieotartawszelkałzaiustaniewszelkibóliostateczniepokonanabędzieśmierć.TylkowBoguchrześcijaninosiągnieswąwielkośćiniezniszczalność. Więcnieustającwcodziennymtrudzie,pełniufnościczuwajmy,ażprzyjdziedzieńspotkania.AobrazemizapowiedziątegoostatecznegospotkanianiechbędziedzisiejszespotkaniezBogiemiludźmituwkościele,aszczególnieprzyeucharystycznymstole.

Ks. M. Brzozowski; SiL-2002

DZIWNY JEST TEN ŚWIAT

“Dziwnyjesttenświat,gdziejeszczewciążmieścisięwielezła,idziwnejestto,żeodtylulatczłowiekiemgardziczłowiek”-brzmiąpierwszesłowapiosenkiCzesławaNiemena,wylansowanejprzedkilkunastulatynafestiwaluwOpolu.Piosenkawyrażagłębokązadumęwspółczesnegoczłowiekanadsobąinadświatemludzkichspraw,“gdziejeszczewciążmieścisięwielezła”,itozła,któregoprzyczynąjestsamczłowiek.Żebysięotymprzekonać,wystarczysięgnąćpocodziennąprasę,obejrzećdziennikiireportażetelewizyjne,wysłuchaćsprawozdańradiowychocoraztonowychkonfliktachzbrojnychwróżnychpunktachkuliziemskiej.Zresztąnietrzebaszukaćdaleko,wystarczyrozejrzećsięwokółsiebieispojrzećwsiebie,abyspostrzec,żeistniejewielezłapośródnas,że“człowiekiemgardziczłowiek”.Aprzecieżczłowiekniechcezła,bronisięprzednim,ucieka przed złem. Wszyscy łakniemy dobroci, uprzejmości, prawdziwie ludzkiegoodnoszeniasiędonaszestronyinnychludzi,pragniemyprzyjaźni,miłości,możliwościrozwojusiebie.Nieraztęsknimyzadobrymsłowem,życzliwymuśmiechem.Tymcza-semnacodzieńspotykamysięczęstozezłośliwością,nieżyczliwością,opryskliwością,brakiemzrozumienia,anawetbrutalnością. Ten rozdźwięk między pragnieniem dobra, a istniejącym złem jest powo-dem wewnętrznego rozbicia człowieka i niepokoju. Niepokój ten wzrasta wraz zuświadomieniemsobie,żenienawiśćmiędzyludźmi,uzbrojonawnowoczesneśrodkimasowejzagłady,jestwstaniezagrozićistnieniuczłowiekanaziemi.Człowiekmyślącyniemożepogodzićsięztakąsytuacją.Próbujeznaleźćwyjścieztegobłędnegokoła.Niełatwojednakznaleźćwłaściwerozwiązanieiwówczasniejednokrotnieczłowiekdecy-dujesięnaucieczkę,ucieczkęprzedsamymsobą,ucieczkęwbezmyślność,ucieczkęwbezsensownybunt,walkohol,wnarkotyki.Czytojednakjestwyjściegodneczłowieka,istotyrozumnejiwolnej?Zpewnościąnie. Tę trudną sytuację człowieka można by porównać do labiryntu, w którymjest wiele ścian, wiele przejść, wiele korytarzy, spośród których nie można znaleźćwłaściwegowyjścia.DlanastymwyjściemjestBóg.OnpodajemamswojąmądrośćwObjawieniu,byśmymoglidostrzectęjedynądrogęprowadzącąkuNiemu,aprzeztosamodajenamskrzydłanadzieinawybawienie.

� ROK - B

WedługObjawieniazawartegowPiśmieśw.,wszystkozostałostworzoneprzezBogadlaobjawieniaJegomiłościichwały.Cowięcej-jakmówidzisiejszepierwszeczytanie-“BógjestnaszymOjcem”(Iz64,7),amywszyscyjesteśmydziełemJegorąk.Bógzmiłościstworzyłświaticzłowieka,obdarzającgoswojąprzyjaźniąipoko-jem.CzłowiekjednakniechciałsięBoguodwzajemnićtakąsamąmiłościąioddaniem.Okazałsięniewdzięczny,chciałtylkobraćniedającnicodsiebie.JakczytamywPiśmieśw.,jużusamegopoczątkudziejówludzkościzaistniałazestronyczłowiekatakawłaśnieniewdzięcznośćwyrażającasięwnieposłuszeństwieibuncie,nazwanagrzechempier-worodnym.Taodmowaczłowieka -odrzucenieprzyjaźniBoga - stało sięprzyczynązrujnowaniapierwotnejharmoniiiporządkuwświecieiwsamymczłowieku,ajejskutkiodczuwamydodziś.TęprawdęwyraziłProrokwkrótkichsłowachpierwszegoczytania:“ZgrzeszyliśmyprzeciwTobieoddawnaibyliśmyzbuntowani”(Iz64,4).Takrozpocząłsiędramatczłowieka,którytrwapoprzezdziejeludzkości.Mimoludzkiejodmowy,Bógjednaknieodwracasięodnas,niepozostawianasswemutragicznemulosowi.Poprzezdziejeludzkości,Bógrozwijainnewłaściwedzieje,dziejezbawieniaponownegoprzy-wróceniaczłowiekadoswejprzyjaźni.MomentemszczytowymhistoriizbawieniajestprzyjścienaświatSynaBożegoJezusaChrystusa,któryobjawiawpełniBogaiJegoplanzbawieniaczłowieka.Tęprawdęzawierająpierwszesłowadrugiegoczytania:“ŁaskawamipokójodBogaOjcanaszegoiodPanaJezusaChrystusa”(1Kor1,3). Przed człowiekiem staje szansa powrotu do przyjaźni z Bogiem. Syn BożyprzynosiDobrąNowinęozbawieniuiporządkujewszystkowedługodwiecznegoplanuBożego(por.1Kor1,5).WChrystusieBógspotykasięzczłowiekiemistawiaprzednimkonieczność ostatecznej decyzji.Dla człowieka, który opowiada się zaBogiem,wszystkowłaśniewBogumaswójsens.Człowieksobieuświadamia,żejakoBożest-worzenie,przywróconeznówdoprzyjaźnizBogiem,jestwłączonywodwieczneplanyBożeiwrazzżyciemotrzymałpowołaniedozajęciaokreślonegomiejscawtymplanie.Życieczłowiekazostajeuskrzydlonenadzieją,bowiernyjestBóg,którypowołałnasdowspólnotyzSynemswoimJezusemChrystusem,Panemnaszym”(1Kor1,9). Jeślipragniemywyrwaćsięztegozagubieniainiepokoju,któryodczuwamywsobieiwidzimywokółsiebie,musimyzdecydowaćsięnapójściedrogą,którąBógdlanaszamierzył.Atądrogą-jakpouczanasdziśśw.Paweł-jestdążeniedowspólnotyzChrystusem.ZNimmamysięłączyć,botylkowNimmożemyzostaćubogaceniwewszystko.Tylko Jego słowomoże namwskazać rozwiązaniewszystkich problemówżyciowych(por.1Kor1,5).ŁączyćsięzChrystusem-toznaczyprzyjąćJegonaukęipełnićjąwswoimżyciu.NaukęChrystusamożnastreścićkrótkowjednymnakazie:miłościBogaiczłowieka.Skoromamymiłować,tomusimyrozpocząćodprzemianysa-mychsiebie.Naszapostawazamkniętawokółsiebieiswoichsprawmusistaćsięotwartą,gotowąnaczynieniedobrawokółsiebie. NajdoskonalsząsposobnośćtejprzemianysiebieiłączeniasięzChrystusemdajenamwłaśnieMsza św.Tunajpierww liturgii słowawsłuchujemysięw słowoPana,zachowujemyjewsercu,bypóźniejwprowadzaćjewczyn.WliturgiieucharystycznejwszyscyrazemłączymysięzChrystusemwJegoOfierzeirazemzNimofiarujemysa-

5ROK - B

mychsiebieBoguOjcu.Mszaśw.,którajestuobecnieniemkrzyżowejOfiaryChrystusa,usposabianasrównocześnienajdoskonalejdowypełnieniaprzykazaniamiłościBogaiczłowieka. Mszaśw.przypominanamtakżeotym,oczymmówidzisiejszaEwangelia:dopotrzebyczujnościwoczekiwaniunapowtórneiostateczneprzyjściePana:“Czuwajcie,boniewiecie,kiedytenczasnadejdzie”(Mk13,33). Pierwszyokresrokuliturgicznego,którywłaśniedziśrozpoczynamy,nazywasięAdwentem.Adwentoznaczaczujneoczekiwanieiprzygotowanie.WrokuliturgicznymAdwentjestczasemoczekiwaniaiprzygotowaniadouroczystościBożegoNarodzenia.Adwent przypomina nam równocześnie, że jesteśmy w okresie oczekiwania i przy-gotowanianaostateczneprzyjścieChrystusa.Naszeoczekiwanieniemożebyćstratączasu.Winniśmygowypełnićwewnętrznąprzemianąiuczynkamimiłości,abyśmy“bylibezzarzutuwdzieńPananaszegoJezusaChrystusa”. Podczassprawowanialiturgiieucharystycznej,łączącsięznaszymZbawicielem,prośmyGoosiłęiwytrwałośćwpracynadprzemianąsiebie,abyśmyniedoznali“brakużadnejłaski,oczekującobjawieniasięPananaszegoJezusaChrystusa”(1Kor1,9).

Ks. Edward Sobieraj; SiL - 1999

Wiem Komu zaufałem

Adwent,począteknowegorokuliturgicznego.Zamknęliśmyrokpełenwielkichwydarzeńdecydującycholosienietylkoposzczególnychjednostek,aleicałegonarodu.Żeby nieraz konflikt, oczywiste zjawiskow każdymkryzysie rozwiązać, trzeba byłozawierzyćczyimśsłowom,zaufaćczłowiekowiczyteżorganizacji.Bywało,żetawiarawkogośokazywałasiędobrymsposobemwspółdziałania,alebywało też,żebyła tonaszapomyłka,aczęstoiprzegrana.Wdziałaniudlaprzyszłościniemawięcinnegosposobuwspółpracyzinnymi,jakzaufać.Zdarzasięjednak,żektośzaufaniezawodzi.Jeślitowynikazbłędu,zniemożliwości,zprzyczynodczłowiekaniezależnych,zaufanietrwanadal.Cofamyjewówczas,gdyczłowiekzawodzi,gdyżjestnieudolny,niekom-petentnyalbocojestnajgorsze,gdycelowowprowadziłnaswbłąd,gdycelowokłamał,żebyzdobyćnaszezaufanie,byjewodpowiednimczasieobrócićprzeciwkonam,czyteżinnymludziom.Świadomość,żezostałemwykorzystany,odczuwamyjakobardzobolesnąkrzywdę.Nietylkodlatego,żenaszwysiłekobrócononazło,aleidlatego,żetenktośinnyokazałsiębyćczłowiekiemzłejwoli.Zaufaniewymagawięcodobydwustronogromnejodpowiedzialnościzasiebie.Przyjąćczyjąśprawdę,towziąćnasiebietroskęojejdalszyrozwój,tobardzozobowiązuje. Ufająwięc sobie tylko ludziemający świadomość, że drugi człowiek posiadarównieżswójpunktpatrzenianaprawdęiżewartopopatrzećnasprawęodinnejstrony,gdyżmożestamtąddoprawdybliżej. Czy wystarczy znać katechizm, Pismo św., historię Kościoła? Czy chodzeniedokościoła,nawetprzyjmowaniesakramentówjestwiarą?Awięcczyznać,wiedzieć

6 ROK - B

oBogubardzodużo,jaksięwienp.oAfryce,czytawiedzajestjużwiarą?Napewnonie.WiedzaoBogutonaraziepocząteknaszejznajomościzBogiem.Podobniejaktojestmiędzyludźmi.Wiemyjuż,gdzietenspotkanyprzypadkowowpodróżyczłowiekmieszka,czymsiętrudni,colubi,czegonieznosi.Byliśmyjużuniegowdomu,długorozmawialiśmy,alenie jesteśmyjeszczeprzyjaciółmi,chociażon, tennowopoznanyczłowiekbardzotegopragnie.Wnascośjeszczestoinaprzeszkodzie,jeszczejesteśmyjakbynaprogu,choćjużwdrzwiachotwartych. CzywięcznamyBoga?Jakiobraz,jakąfotografięwywołujewnaszymsercutawiedzaoBogu,jakązgromadziliśmyprzezlatawnaszychumysłach? WierzyćwBogatoznaczyprzyjmowaćto,żeOnistnieje.WierzyćBogutoznaczyżyć z Nimwmiłości. Często wszystkie nasze trudności z modlitwą, sakramentami,liturgią,kodeksemmoralnymwypływająwłaśniestąd,żemywierzymywBoga,aleniewierzymyBoguidlategoto,copowinnobyćwyrazem,odpowiedziąnasząnamiłośćBogadonasstajesiętylkoobowiązkiem,apojakimśczasieciężarem,którywkońcuodrzucamy,jakożetonasłamie,zamiastbudować. WpierwsząniedzielęAdwentuBógsięnamprzedstawia,pierwszywypowiadasłowapowitania, chcenawiązać rozmowę,przynosi ze sobądary.Nieprawdą jest, żeczłowiekstwarzaBoga.Bibliajestnapisana,opartanamocnymprzekonaniu,żemówito,coBógchcepowiedzieć.Toprzekonaniejestpodstawowe,zasadniczedlajejautorówidlaczytelników. “Tyś,Panie,naszymOjcem, OdkupicielnasztoTwojeimięodwieczne”. NaszBógniema imienia,któreoddawałoby Jego istotębez reszty,określająckimOnjest.CokolwiekwięcoNimmówimy,jesttozawszetylkopoczęściprawdziwe.“Tyś,Panie,naszymOjcem”.Ojcemwyrozumiałymicierpliwym.ProrokIzajaszstawiaBoguzarzutztegopowodu,gdyżwidzi,jakIzrael,chodzącinnymidrogaminiżBoże,sprowadzanasiebienieszczęście,widzijaknaródwybranyniszczysamsiebie.Wrógdepczący,burzącyświątynięBogatylkodlategomożeodnosićtakiezwycięstwa,gdyżIzraelodchodzącodBogautraciłmoc,odciął sięod jejźródła.Niewola,którącierpiIzrael,jestskutkiemodejściaodsprawiedliwości.Popadlioniwmocichwłasnejwinyinawetto,codobre,jestjakokrwawionaszmata.Bógjednakpozostałwierny.Niecofnąłswojejradościiniezamknąłserca.JeśliIzajaszprosiBoga,byBógodkryłobliczeswojeipowrócił,totylkodlatego,żeludziejużniemogąporadzićsobieztymmuremzła,którysamiwokółsiebiewznieśli.Bógzburzyłtenmur.ŚwiadkiemprzyjściaBogaZbawicielajestśw.Paweł.“Wierzę,żejestBóg,którypowołałnasdowspólnotyzSynemswoimJezusemChrystusem,Panemnaszym”. MiłośćBogaprzekroczyławszystkienajśmielszeoczekiwania.WspólnotaludzizSynemBoga.Żyjemywświecie,wktórymtosięnietylkodokonało,alenieustannietrwa.Mało,tawspólnotaciąglesięrozwija,ubogaca,doskonaliażdodniaPana,kiedynastąpiostatecznewypełnienietejwspólnotyiBógzludzkichoczuotrzewszelkąłzę. Często zapominamy o tym, że tu na ziemi nie jesteśmy sami, zwłaszcza gdy

7ROK - B

doświadczamyniewoligrzechu.Wtedywłaśnietrzebanampamiętać,żeobdarzyłnasBógwszelkąłaską,awięci łaskąnawróceniaipowrotudowspólnotyzChrystusem.WAdwencietonawoływaniedonawrócenianabieraszczególnejwymowy.Czasemcoprawdawydajesięnam,żePandomutejziemijakbyzwlekazprzyjściem,aletojestzłudzenie.Nieodszedł.JestOnnieobecny,tylkodlatych,którzyniechcąGowidzieć,lubusiłujązobaczyćGozgodniezeswoimwyobrażeniem.CzekamydniawypełnieniasięBożegozamysłu jużdoświadczającobecnościBogawewspólnocieKościoła,wewspólnocie wspólnot parafialnych, oazowych, neokatechumenalnych, akademickich.Nie lękamysię tegodnia,choćbymiałonnastąpić jużdzisiaj.PrzecieżwbraterskiejwspólnociejużjesteśmywprzyjaźnizChrystusem.. W nowym roku liturgicznym pod tym kątem będziemy patrzeć na dzieje, nahistorięnaszegonarodu.Dlaczegonarodu?Dlatego,żecałynaródżył iżyjeczerpiącmoczBożegoSłowa,zBożychobietnic.Niesposóbpokazaćwszczegółach.DziejePolskiksiążęcej,królewskiej,rozgrabionej,wyzwolonej,walczącejiznowudźwigającejsięiocalającejduchanarodusąrównieżdziejamiobecnościChrystusawświątyniach,rodzinach, w duszach poszczególnych obywateli naszego kraju, w organizacjachspołecznych,kulturalnych,jakrównieżgospodarczychipolitycznych. Wielkierzeczydziejąsięnanaszejziemiikażdyznasnawetjeślitegoniechce,jest ich twórcą. Rozmawiamy, dyskutujemy, szukamy właściwej, dobrej woli. Namchrześcijanomtrzebapamiętaćwtychdyskusjachojednym-nikogowrogiemnienazy-wajmy,choćjegopoglądówniepodzielamy.Uważniesłuchajmytego,comówiąinni,gdyżróżnymidrogamiDuchChrystusaprzychodzi. “Myśmygliną,Tyśnaszymtwórcą”,uważniesłuchajmy,jakądrogąchodziDuchChrystusa.

Ks. Wacław Oszajca; SiL-2005

“NIE DOZNAJECIE BRAKU ŻADNEJ ŁASKI”

W Bogu żyjemy, poruszamy się i jesteśmy - napisał starożytny pisarz. Tenpoglądoddajepostawęczłowiekaantycznego,dlaktóregoreligiabyławszędzieibyławszystkim,byłapowietrzem,bezktóregoniemożnażyć.LekturamitówGrekówczyRzymianujawniaichwiaręwto,żewewszystko,wcałeżycieczłowieka,wszystkiejegoczynnościisprawyingerująbogowie.Św.PawełpowiedziałGrekom,żesąnawskrośreligijni. Człowiek biblijny jest też na wskroś religijny. Też do wszystkich czynnościwzywaBożejpomocy,domagasięBożej ingerencji. “Aniuchonie słyszało, aniokoniewidziało,żebyjakiśbógpozaTobądziałałtyledlatego,cownimpokładaufność”(Iczyt.).Bożkowiepoganzazaniedbaniareligijnewymierzajączłowiekowikarę.Aletakiewidzenieżyciaczłowiekaprowadzidozwyrodnienia religii,mnożeniamodlitw,ofiar,czynności“zabezpieczających”przedniedolą.Wkońcureligiastajesiężałosnymzabobonem. Jest pusta. Obrzędowość wymyślona przez człowieka, wypiera Bożą

� ROK - B

obecność.Karą,jakąwymierzaBógIzraela,jestopuszczenie,oddaleniesięodczłowieka.Awłaściwietoczłowieksamnasiebiesprowadzatękarę,uważając,żeBógniejestmupotrzebny.NajcięższymgrzechemjestzwątpieniewpomocBożą.Notabeneateizm,czylizakwestionowanieistnieniaBoga,jestzarównowświeciepoganjakiwświecieBibliiniedopomyślenia!DodziśuludziWschoduateistajestnienormalnymczłowiekiem.Jakmożnaniewierzyćwżadnegoboga? CzłowiekrezygnujączufnościpokładanejwBoguwchodziwzadufanie,pychęlubrozpacz.“Czemuż,oPanie,dozwalasznambłądzićzdalaoddrógTwoich,takiżsercenaszestajesięnieczułenabojaźńprzedTobą?” Wwielkimdomuwszechświatawszystkomaswojeprzeznaczenie ikażdymaswojezadaniawyznaczoneBożąmądrością.Odczytanieiwypełnienieswoichzadańwtymgospodarstwieprowadzidoautorealizacji,doszczęścia.Chodzeniewtymdomunaośleppowodujezagrożeniedlasamegosiebieiinnych,prowadzidonieszczęścia.Jakoprzykładniechposłużązagrożeniaekologiczne.Wmikrokosmosie,jakimjestczłowiek,teżwszystkomaswojemiejsce.WjegoumyśleisercujestteżmiejscezarezerwowanedlaBoga.Niewypełnienietychprzestrzenilubingerencjawnie“ludzkimiwartościami”prowadzidozagrożeńosobistychistwarzaniebezpieczeństwodlainnych.Jakoprzykładniechposłużą“burzącesięnarodyiludydążącedorzeczyczczych(naczczo).Piętnemglobutego-niespełnienie”. NaszBóg“każdemuwyznaczyłzajęcie”(ewang.)iwzbogaciłnaswewszystko,takiżniedoznajemybrakużadnejłaski(IIczyt.)dosensownegowypełnieniażycia. Ludziehistorycznegoadwentu(StaryTestament)pieczołowicieodczytywaliznakiBożejłaski,chwaliliBoga,byliMuwdzięcznizapomociwysłuchaniemodlitw.KażdąniedolęidoświadczenierozumielijakomonitdopowrotudoBoga,dowzmożeniawNimufności,aniejakookazjędobuntuprzeciwkoNiemu,dozaniedbywaniaiodrzucaniareligijności,pobożności.Wnajwiększychnawetgłębokościachswegoponiżenia,swegogrzechuwołalidoNiego:“Oby§rozdarłniebiosaizstąpił”. My, ludzie eschatologicznego adwentu, możemy kwestionować Boże łaski(wartościchrześcijańskie),możemyodrzucaćBożąpomoc (Kościół, życie sakramen-talne),możemywimiępostępu,naukowościczyeuropejskościpodawaćwwątpliwośćBożąharmonięwszechświata(Bożeprzykazania),możemy-lekceważącrzeczywistośćgrzechupierworodnego-sądzić,żejesteśmysamowystarczalni,żeprzeznaszwysiłeknastąpi złotywiek ludzkości, jej ocalenie, szczęście.Możemy.Ale już tyle razy bezBoganieudałosięzbudowaćArkadü.Tylerazypomyślnośćnarodubudowananawetnaszczytnychideałach,alebezBogawaliłasięwgruzy.Wkrajachpostkomunistycznychwiemycośnatentemat.Czywięcniejestkorzystniej,mądrzejoprzećsięnahistoryczniesprawdzonychwzorcach?Nieprzeżyłasięreligia,przeżyłsięzabobon.NieprzeżyłsięBóg,człowiekjestwdekadencji.AdwenttooczekiwanieczłowiekanaprzyjścieBoga,aletakżeoczekiwanieBogananawróceniesięczłowieka. Boże,“wszędypełnoCiebie,iwotchłaniach,iwmorzu,naziemiiwniebie!”Awmoimsercu?Awmoimżyciu?Nieoddawajmniewmocmojejwiny,megozwątpienia,

9ROK - B

mego zadufania, mojej pychy, mojej próżności. Nie oddawaj mnie w niczyją moc,przybądź!

I. P., Ateneum Kapłańskie; SiL-2002

ADWENT CHRZEŚCIJANINA

ZAdwentemrzeczmasiępodobniejakzczłowiekiem,któryudałsięwpodróż.Zostawiłswójdom.Powierzyłswoimsługomstaranieowszystko.Każdemuwyznaczyłzajęcie.Iprzykazał,żebyczuwał. ChociażdoBożegoNarodzeniajeszczedaleko,tojednakjużterazwyczućmożnaatmosferęoczekiwaniaiprzygotowaniadotejniepowtarzalnejsceneriiŚwiątBożonaro-dzeniowych.Adwentwyznaczaostatniąprostą.Świętatuż,tuż... Dla jednychAdwent jest tylko wezwaniem do intensywniejszych porządków.Choinkaiprezentymająmocprzyćmićbetlejemskiewydarzenie.Uwagęskupiasięnarodzinnejwieczerzy,pełnejwyjątkowegociepłaiżyczliwości. DlainnychAdwentstanowiprzynaglenie,przynaglenieserca,abyzatrzymaćsięnadsobą.Borozsądniejsząwydajesiębyćtroskaosweserceaniżelioczystośćdomu.Bojeślijużdbaćoświątecznywystrój,toprzedewszystkimwswoimwnętrzu,apotemdopieronachoince.Bojeślijużmyślećopodarkach,tonajpierwdlaJezusa.Sąitacy,dlaktórychAdwentjestprzypomnieniembetlejemskiejnocyizarazemzapowiedziątego,coprzyniesienamdrugieprzyjściePana. CzterotygodniowyAdwent jest symbolem życiowegoAdwentu chrześcijanina,któryoczekujenapowrótPana.Tenzaśudałsięwpodróż,powierzającnamswójDomizalecającstannajwyższejgotowościiczuwania. AzatemPanprzyjdzie. Jużniewnędzy i chłodziebetlejemskiej szopy, alewblaskuichwale.Otopierwszypewnik.Drugimjestto,iżnakazałnam,swoimsługom,czekaćiwypatrywaćswegopowrotu.Niezzałożonymirękamiiwgórępodniesionągłową,leczztroskąoJegodom,którypozostawiłnampodopieką. Niezostawił tegoświataprognozomhoroskopów,niezostawiłgo teżślepemulosowi,alenampowierzyłstaranieowszystko.Owszystko!Nieosamdach,ale iościany.Nieodrzwi,aleiookna.Owszystko!Niewykluczającniczego.Wszystkojestważne.Bezpriorytetów ibez jakichkolwiekeliminacji.Religia i życie, gospodarka iekonomia,Kościółipolityka,życieiśmierć,młodośćistarość.Wszystko! Każdemuzeswoichsługpowierzyłzajęcie.WKrólestwieBożym,jużtunaziemi,niemabezrobocia.Choryiwdowa,lekarzinauczyciel,dzieckoimatka,zakonnikimąż,rodzinaimałżeństwo,Kościółipaństwo.Każdemuwyznaczyłzajęcie. I nakazał w końcu, aby czuwać i być gotowym, bo nie wiemy, kiedy Panprzyjdzie.Pocowięcsztuczniekalkulowaćibezsensowniesilićsięnasprecyzowanie,kiedy dokładnie to nastąpi. Przecież powiedział: “Nie wiecie? Czuwajcie!” Jedno idrugieokreślenieniepotrzebujekomentarza.Niktniewie.Alekażdyjestwezwany,by

�0 ROK - B

czuwać. DziśzaczynamyAdwent.Zaokołoczterytygodniezakończymy.IkolejneŚwiętaprzejdądohistorii.Choinkauschnie,aprezentysięznudzą.Niedopuść,bykolejnyAd-wentrozpocząłsiędopierozajedenaściemiesięcy! Życiechrześcijanina-sługiBożego-dopierowtedystajesiępiękneiowocne,gdy jest nieustannymAdwentem, czyliwyczekiwaniemna powtórne przyjęcie Pana.Życiechrześcijaninaprzynosimuszczęście,gdystajesięoczekiwaniempełnymtroskiiodpowiedzialnościzaDom,któryPannamzostawiłpodopiekąisumiennympełnieniemzadań,którekażdemuznaswyznaczył.Dlatego,SiostroiBracie,miejgłowęwniebie,lecznogamistąpajpoziemi!

Artur Wilczek CssR, Homilie Adwentowe; SiL-2005

Wyjątkowy Adwent

SzczególnąwymowęmajątesłowaprorokaIzajasza,którymisięskarży,pełenbólu: “Czemuż,oPanie,dozwalasznambłądzić zdalaodTwoichdróg, tak iż sercenaszestajesięnieczułenabojaźńprzedTobą?”(Iz63,17).Z jegosłówprzebija roz-paczczłowieka,wydanegowłasnymsłabościom-aprzedewszystkimrzuconemunałup takwielkiejwewnętrznej samotności, że nie czuje onw sobie nawet lęku przedBożąsprawiedliwością.Pozostajemuwtedytylkojedno:świadomośćtego,żebłądzi,ajednocześnieogromnabezradność.Wiebowiemdoskonale,żenieznajdujewsobiedośćsił, abywrócićnadrogęwłaściwą. Jego sytuacjaprzypomina sytuacjęniewidomego,który krąży po omacku, zdając sobie sprawę, że nie znajduje się na dobrej drodze.Równocześniemapewność,żegdzieś-możenawetbardzoblisko-jestktoś,ktojestobdarzonydobrymwzrokiemiktomożemupomóc.Dlategozaczynawołaćopomociwrazztymwołaniemwsłuchiwaćsięwodgłoskrokówzwiastującychrychłewybawie-nie. SłowaprorokaIzajaszaukazująwielkieoczekiwaniesynówIzraelanaprzyjściezapowiedzianegoMesjasza,któryswymprzyjściemmiałnapowrótwyprostowaćludz-kiedrogiiskierowaćjekuBogu.Wiemy-tooczekiwaniejużsięspełniło.Przed2000

��ROK - B

latzprzeczystegołonaDziewicyMaryinarodziłsięBożySyn,JezusChrystus,KsiążęPokoju.ToOnsprawiłówcudprzemianyludzkichserc,którymzachwycałśw.PawełpiszącdoKoryntian:“NieustanniedziękujęmojemuBoguzawas,załaskędanąwamwChrystusieJezusie.WNimtobowiemzostaliściewzbogaceniwewszystko:wewszelkiesłowoiwszelkiepoznanie,boświadectwoChrystusoweutrwaliłosięwwas,takiżniedoznajeciebrakużadnejłaski”(1Kor1,4-7a). TąNiedzielązaczynasięwyjątkowyAdwentwdziejachKościoła,którymanasbezpośrednioprzygotowaćdoświętowaniaWielkiegoJubileuszuRoku2000.Stajemywszyscywobec zdarzenia narodzenia JezusawBetlejem -wobec faktu, którego nie“możnauznaćzazamkniętąprzeszłość.PrzedNimstajebowiemcałaludzkahistoria:Jegoobecnośćoświecanasząteraźniejszośćiprzyszłośćświata.(...)SpotykającChrys-tusa,każdyczłowiekodkrywatajemnicęwłasnegożycia”(JanPawełII,BullaIncarna-tionismysterium). ZaczynającysiędzisiajAdwentmanampomócodkryćtęwłaśnietajemnicę.

Bp Marek Jędraszewski; SiL-2002

CZUWAJMY I MÓDLMY SIĘ!

,,Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan domu przyjdzie” (Mk 33,35) Jedna z anegdot opowiada o pracowniku kolejowym, którego zadaniem byłosprawdzaniekółwagonówwczasiepostojupociągów.Pracowniktenprzechodziłodwa-gonudowagonuuderzającmłotkiemwkażdekoło.Sprawdzałwtensposób,czyktóreśzkółniejestpęknięte.Kiedyśjedenzpasażerówpodszedłdotegopracownikaizapytał:„Panie,pocopantorobi?”.Pracownikpodrapałsięrękąpogłowieipowiedział:„Widzipan,pracujęjuż30latnakolei.Kiedyśtłumaczylimi,pocotomamrobićiwiedziałempocotorobię,aleniestetyterazjużotymzapomniałem”. Podobniedziejesięznami.Myteżzapominamyczęstoonajważniejszychprawa-ch.Takbardzozajęcijesteśmyukładaniemsobieżyciatunaziemi,żezapominamyotym,pocoidlakogożyjemy.Takbardzoangażujemysięwzdobywaniewartościmate-rialnych,żezapominamyowartościachwiecznych. Niedziwmysię zatem temu, żeKościół stara sięnamo tychnajważniejszychsprawachnaszegożycianieustannieprzypominać.TemucelowisłużyćmamiędzyinnymiczasAdwentu,którydzisiajrozpoczynamy. Tradycyjniew świętymczasieAdwentu,Kościół zachęcanasdo spojrzeniawtrzechkierunkach:-Cofnięciasiędotegocobyło,wspominającpamiątkęnarodzeniaChrystusa.-DowybiegnięciakutemucoczekanaswprzyszłościwczasiepowtórnegoprzyjściaChrystusaprzykońcuczasów.-Dozastanowieniasięnadteraźniejszością,czylinadtym,jaknajlepiejprzygotowaćsięnaprzyjścieChrystusapodczastegorocznegoAdwentu.

�� ROK - B

CzasAdwentupowinienprzedewszystkimprzypominaćnamtewydarzenia,októrychmówidzisiejszeIczytanie;pełnetęsknotyoczekiwanienaroduwybranegonaprzyjęcieMesjasza: „Obyś rozdarłniebiosa i zstąpił...”.Chrystusprzyszedłna świat,narodził sięwBetlejem.Objawił się światu jakoMesjaszZbawiciel.Dokonałdziełanaszegozbawienia.ZałożyłkrólestwoBożenaziemi.Tojesttenpierwszywymiar,którywAdwenciewspominamyiświętujemy. Czas Adwentu powinien nam również przypominać o powtórnym przyjściuChrystusaprzykońcuczasów:PanJezusprzyjdziewtedynaziemię,abydokonaćsądunad żywymi i umarłymi. Stąd też Jego słowaw dzisiejszej Ewangelii: „Uważajcie iczuwajcie,boniewiecie,kiedyczastennadejdzie”.Adwentprzypominanamwięc,żenatospotkaniezChrystusemSędzią,powinniśmybyćwkażdejchwilinaszegożyciaprzygotowani.Niewiemybowiem,wjakiejchwiliPannadejdzie. JeszczeistotniejszyiważniejszyjesttrzeciwymiarprzeżywaniaAdwentu.OtóżwAdwenciepowinniśmyuświadomićsobieidziękowaćBoguzato,żeJegoprzychodzeniedonasnieograniczyłosiętylkodotychdwóchwydarzeńwhistoriizbawienia:narodzinSynaBożego JezusaChrystusa i Jego powtórnego przyjściaw chwale.Bóg bowiemnieustannie okazuje nam swoją łaskę imiłość, i przychodzi do nasw każdej chwilinaszegożycia. PorazpierwszyprzyszedłBógdokażdegoznaswchwilinaszychnarodzin,kiedyzmiłościpowołałnasdożycia.WchwilichrztuprzyszedłdonasBóg,abyuczynićnasswoimiprzybranymidziećmi.CodziennieprzychodzidokażdegoznasBógprzezto,żepodtrzymujenasprzyżyciu.WkażdymuderzeniunaszegosercamożemyusłyszećJego:kocham,kocham,kocham...wypowiadanedonas. PrzychodzidonascodziennieBógotaczającnasdobrymiikochanymiludźmi,którzysąJegoposłańcami.PrzychodzidonaspoprzezswojeświęteSłowo,któreczy-tamyalbosłyszymywkościele.Przychodzidonaspoprzezświęteznaki-Sakramenty,któreprzyjmujemy.WszczególnysposóbprzychodzidonasChrystuswczasiekażdejMszyśw.,kiedymożemyprzyjąćGodosercapodpostaciąchleba. NiepowinnynaszatemdziwićsłowaJezusazdzisiejszejEwangelii:„Uważajcieiczuwajcie”,czylizawszebądźciegotowinaMojeprzyjście,nato,abyMnieprzyjąć.UważajmyzatemiczuwajmywczasietegorocznegoAdwentu,abyśmy-niedajBoże-nieusłyszelikiedyśodChrystusasłów:wielerazychciałemprzyjśćdociebiezeswojąmiłościąiłaską,alezawszedrzwitwojegosercabyłyzamknięte. Pan Jezus nie przyszedł na świat po to, aby nas potępić, ale po to, aby naszbawić.DlategonapominanaszmiłościąwtęIniedzielęAdwentu,abyśmyczuwali,przypominającnam,żenaszeżyciepowoliupływainiepowinniśmymarnowaćgonieczyniąctego,doczegoBógnaspowołał. Nieodkładajmyzatemnajważniejszychsprawnaszegożycianapóźniej.Zaczni-jmywczasietegorocznegoAdwentużyćikochaćtak,jakżyćikochaćpowinniśmy.Takjakżyćikochaćnaprawdębyśmychcieli. Naszedzisiejszerozważaniezakończmysłowamimodlitwy:

13ROK - B

PoprzeztegorocznyAdwentpomóżnamChrystedobrzeprzygotowaćsiędoŚwiątBożegoNarodzeniainaTwojepowtórneprzyjście.PomóżnambudowaćnaziemiTwojekrólestwo.Daj,abyśmyumieliprzezwyciężaćzłodobrem.Abyśmywmiejscenienawiściwprowadzalimiłość.Wmiejscekłamstwa-prawdę.Wmiejsceobojętności-zrozumienieiwspółczucie.AkiedystaniemyprzedTobątwarząwtwarz,dajabyśmyusłyszelisłowa:«PójdźciebłogosławieniOjcamojegoiposiądźciekrólestwoprzygotowanedlawasodzałożeniaświata».

ks. M. Bendyk, Żyć Ewangelią; SiL-2005

Oczekiwanie na spotkanie

“Nasze życie to sprawa otwarta, niedokończony projekt, który trzeba dopierouzupełnić i urzeczywistnić”. Tak mówił jeszcze przed wyborem na papieża JosephRatzinger.Wtychsłowachodbijasięprzekonanie,żeludzkieżyciejestdojrzewaniemkucelowiostatecznemu,kupełnemuobjawieniu się JezusaChrystusa,Pananaszychdziejów. Z dnia na dzień, z adwentu na adwent, z roku na rok, dorastamy do pełniczłowieczeństwaobjawionejweWcieleniuJezusaChrystusa. Kiedyczekamynajakieśważnespotkanie,musimypamiętaćoczasie,byćdobrzeubraniiprzygotowani.OczekującnaspotkaniezChrystusem,nieznamydniaanigodz-iny,musimywięcbyćzawszegotowi,zawszeprzyodzianiwszatędobraimiłości.DoostatecznegospotkaniazChrystusemdorastamyprzezcałeżycie. Tylejużrazysłyszeliśmyprzestrogę:“Uważajcieiczuwajcie”(Mk13,33).Mimotorobiliśmywielerzeczy“poswojemu”,uparci,przyzwyczajeni,żezawszemamyrację.Jaknaródwybrany,któregolamentsłyszalnybyłdzisiajwpierwszymczytaniuwyjętymzKsięgiprorokaIzajasza.OdczytanyfragmentStaregoTestamentustanowiczęśćpsalmubłagalnegoowyjątkowejekspresjisłowa.Kiedywsłuchiwaliśmysiędzisiajwtesłowa,może wielu z nas przypominały się dzieje tego narodu i lament choćby z ostatnichmiesięcy,kiedyIzraelwychodziłzterytoriówGazy. Jesteśmyniekiedypodobnidotamtychludzi,zczasówStaregoTestamentu.Jakonijesteśmyuparci,apotemmamypretensjedoBoga.“Czemuż,oPanie,dozwalasznambłądzićzdalaodTwoichdróg,takiżsercenaszestajesięnieczułenabojaźńprzedTobą?”(Iz63,17),wołamynieraz. Takie poczucie błądzenia uczy człowieka przynajmniej pokory. “Mywszyscybyliśmyskalani,awszystkienaszedobreczynyjakskrwawionaszmata.Mywszyscyopadliśmyzwiędli jak liście, anaszewinyponiosłynas jakwicher.NiktniewzywałTwojegoimienia,niktsięniezbudził,bysięchwycićCiebie”(Iz64,5-6).Stangrzechuwprowadzamarazm,sen,letarg,jakbyśmierć.Obrazzwiędłychliścijesttuszczególniewymowny. PismoŚwięteuczyjednak,żetrzebaprzezwyciężyćtębeznadziejność,owopoc-

�� ROK - B

zuciewyobcowania.Trzebapostępowaćjakdziecimądrości,zwrócićsięznówdoBoga.Modlącysięludprzezwyciężyłpoczuciegrzesznościpoprzezgłębokąwiarę:“Ajednak,Panie,Tyśnaszymojcem.Myśmygliną, aTynaszym twórcą.Mywszyscy jesteśmydziełemrąkTwoich”(Iz64,7).Człowiekmądrymapoczuciewłasnejtożsamości,czyliwie,kimjest.Wie,żetoBógjestojcemitwórcą,żekuNiemuostateczniepowiniensięzwrócić.Wieluwnaszymświeciemaztymproblemy,ciąglepyta,kimnaprawdęjestem.Wieluwnaszymświeciedokońcaniewie,cotoznaczybyćchrześcijaninem;mówiłotymdobitnieBenedyktXVInaspotkaniuzmłodzieżąwKolonii. “Uważajcieiczuwajcie”.Zakażdymrazem,adwentusilnieprzypominanamtowołanie.Jesttowezwaniedonoszenialampionów,douczestniczeniawroratach.Jesttowezwaniedo chodzeniaw światłości, awięcdowystrzegania się grzechu. Jest towezwaniedowłączeniasięwbłagalnypsalmluduwybranego,wprośbęoodpuszczeniegrzechów.Możewartowzwiązkuztymjużnapoczątkuadwentuprzystąpićdospow-iedziświętej,byczastenprzeżyćwłasceuświęcającej,naczuwaniu. “Uważajcieiczuwajcie”.Totakżewezwanie,byśmyzatrzymalisiętrochęnadpy-taniem,jakżyjemy.“Uważać”tomiećsięnabaczności,dyżurować,jakstrażnik,jaksio-strawszpitalu,jakstrażak.Trzebauważaćnazło,byniedaćsięmupokonać.Aletrzebateżuważaćnadobro,bygonieuronić.Każdąchwilężyciamożnadobrzewykorzystać.Ilejesttakichsytuacji,kiedyczujemy,żepowinniśmypodaćrękę,ategonieczynimy.Niemamysięnabaczności.Zaskakujenaspandomu:niespodziewamysięgoakuratzwieczoraczyopółnocy,czyopianiukogutów,czyrankiem.Mówimy:przyjśćpowinientrochępóźniej. Adwent toczasoczekiwanianaprzyjścieChrystusa,który jestnasząnadzieją.PrzezkolejneczterytygodniebędziemyoczekiwaćnaBożeNarodzenie,wspomnienieprzyjściaJezusanaświatwBetlejemjudzkim.Aleprawdziweoczekiwaniedotyczytychrzeczywistości,któredopieronadejdą.ŚwiętyPawełzapewnianasrazjeszcze,żewtymoczekiwaniuniejesteśmysami,żeBógnasbędzieumacniałażdokońca.On“jestwi-erny”,mówiapostoł(1Kor3,9).DlategoczasAdwentutoprzedewszystkimoczekiwanienapowtórneprzyjścieJezusa,którenastąpinakońcuświata.Wtedybędziemyświadkami“objawieniasięPana”(1Kor3,8). “Uważajcieiczuwajcie”.Niezwykłymprzeżyciemjestuczestniczeniewczyimśumieraniu.Niezwykłetoprzeżyciezwłaszcza,jeśliczłowiekpogodzonyjestzodchodze-niem, jeśli jest spokojny, oczekujący. To wielka łaska wiary wiedzieć, że w życiunależeliśmydoPanaiżewśmiercicałkowiciedoNiegonależymy.Mówisię,że takumierałJanPawełII. Bożyciejestadwentem,oczekiwaniem,czuwaniem,wyglądaniemBoga.Niechbędązapalonenaszepochodnie,amypodobnidosługoczekującychnaPana,byMuotworzyć,gdynadejdzieizakołacze.

ks. Maciej Szczepaniak; SiL-2008

15ROK - B

“Niech nie zastaną was śpiących!”

Jezus kładziewielki nacisknakonieczność czuwania: “Niechnie zastanąwasśpiących!”.Aleczegotaknaprawdęodnasoczekuje?Abyśmyżyliwstaniepogotowia?Abyśmybyliodźwiernymi,którzynigdyniemająprawaspać? Odźwiernyztejprzypowieścimusibowiembyćczujny“zwieczora,opółnocy,o pianiu kogutów, czy rankiem”.W czasach Jezusa takie wymienienie czterech pórrzymskiejstrażybyłosposobempowiedzenia:“Całąnoc”.CzyżbyJezusdomagałsięnaszychnocy?Wdzieńmielibyśmyżyćsobiespokojnie,alegdytylkozapadnienoc,powinniśmyczekać-ażdosamegoświtu!Naco?Naswojąśmierć?Nakoniecświata?NaJegochwalebneprzyjście?(“Jezusmówiłuczniomoswoimprzyjściu”). Tego wszystkiego powinniśmy oczekiwać, zgodnie ze znaczeniem okresu li-turgicznego, w który dzisiaj wkraczamy:Adwent, czas oddawania czci Chrystusowiprzychodzącemudonaszegożyciaidonaszegoświata,odJegopierwszegoprzyjściawnocBożegoNarodzenia,ażpoostatniechwalebneprzyjścienakońcuczasów.Adwentjestlitaniączasów:Jezusprzyszedł,Jezusprzyjdzieznowu,Jezusprzychodzi. Przychodziwtejchwili,tu,gdzieterazjestem,dotego,coterazrobię-oilemojeserceczujnejestnaJegoprzyjście.Chrześcijaninjestciąglena"czatach",oczekującnaosobisteodwiedzinyPana,alejesttakżeuważnynaznakiczasu,nazmierzanieświatadotegowielkiegodnia,jestczłowiekiembędącymstalewpogotowiu.-Nawetnocą? -Dobrze,powróćmydotejnocy.WPiśmieŚwiętymnocjestsymbolemświataziemskiego,jakoprzeciwieństwoświata,którynadejdzieiktórybędzieświatemjasności.Stwierdzenie,żemamyczuwaćnocąoznacza,żecałenaszeistnienietu,naziemi,roz-grywasięwpewnegorodzajunocy. AlepodczasBożegoNarodzeniausłyszymytenpięknytekstzKsięgiIzajasza:“Lud,którysiedziałwciemności,ujrzałświatłowielkie”?Toprawda,Jezusjestnaszymświatłem,przyszedł, abyśmyżyliwświatłości. “Kto idziezaMną -powiedział -niebędziechodziłwciemności”(J8,12).TozdaniejestjednymznajpiękniejszychijednymznajmocniejszychzdańwEwangelii:Jezuswydzieranasnocy.AlejeślizaNimidziemy!Iwłaśniedlategoniewolnonamspać. Śpimy -w sensieduchowym -kiedy tracimy stopniowonasze chrześcijańskieodruchy. Doskonale widzimy, że należałoby się zaangażować tu, nie pozwolić, bywciągnięto nas tam, ale dajemy sobą kierować, poddajemy się powierzchownympoglądom,pogłoskom,nastrojom.Mówimysobie:“Ludziemodląsięcorazmniej, jazresztąteż”.Alenicztymnierobimy.Myślimy:“Powinienembardziejzaangażowaćsięwżyciemojejparafii”.Albo:“Stajęsięegoistą...jestemkłótliwy...”.Alebraknamjakiejkolwiekprawdziwejchęcizmiany.StopniowoświatłoEwangeliiblaknie,wygasa,żyjemy“takjakwszyscy”,wciemności-takjakbyChrystusnigdynieprzyszedł. Takjakbynieprzychodziłstale!Wezwanie,abykochać,abypomagać,abywalczyćosprawiedliwość,toOn.Zachęta,abyodnowićswojąwiaręi lepiejniążyć,lepiejjąprzekazywać,toOn.Onjedenmożedaćnamsiłęwytrwaniawchorobie,Onjedenmoże

16 ROK - B

uczynićnasząstarość“życiem,któresięwznosi”.KażdeJegoprzyjściejestdaremżycia.Dlategotakbardzonalega:“Czuwajcie.Nieśpijcie,macietylkojednożycie”.

ANDRÉ SOVE, Homilie niedzielne; SiL-2008

Pierwsza Niedziela Adwentu

Dzisiajrozpoczynasięnowyrokkościelny.JegopoczątekstanowiAdwent,czyliczterytygodnieprzygotowaniadoBożegoNarodzenia,czterytygodnienaprzyjęcieZba-wiciela.Kościółnamprzypomina,żejeżelipoważnietraktujemyswojechrześcijaństwo,powinniśmy równieżpoważniepotraktować tenokres iprzygotować sięnaprzyjścieJezusawdzieńJegonarodzin. Adwentjestdlakażdegoznaspoważnymrachunkiemsumienia,jestpoważnymrachunkiemsumieniadlacałegoKościoła.Musimysięrozejrzećgdziesięznajdujemyiwyspowiadaćsięnajpierwwciszywłasnegoserca.SpotkaniezBogiemniejestsprawąprostą.Musimysięrozejrzeć,czynieidziemydrogą,naktórejniemożnaspotkaćBoga.Musimyuważać,abyśmysięzNimnierozminęli.Trzebasięzorientować,czyśmyzbytdalekonieodeszliodBoga, ipostaraćsięspotkaćzNimpodczas tychświątBożegoNarodzenia,irazemzNimodbywaćdalsząnasządrogę. „Czemuż,oPanie,dozwalasznambłądzićzdałaodTwoichdróg, tak iżsercenaszestajesięnieczułenabojaźńprzedTobą?OdmieńsięprzezwzglądnaTwojesługi...Obyśrozdarłniebiosaizstąpił”(Iz63,17nn).Piękne,azarazemwstrząsającesątesłowanajwiększegozprorokówIzraela.NaródwybranynieidziezBogiemjednądrogą.Izraelmakamienneserce.BezbojaźniBożej,bezmiłościdoBogabłąkasięnaswoichszal-onychdrogach.JedynieBógmożezmiękczyćtekamiennesercaiwyprostowaćtebłędnedrogi...„Wróć,oPanie,czemudozwalasznambłądzić...” Każdy z nas powinien powtórzyć te słowa wielkiego Proroka i prosić Pana,żebyznowudonaswrócił ze swojąmiłością iprzebaczeniem.Wszyscypowinniśmypowtarzać:Boże, grzeszyliśmy przeciwkoTobie, zabłąkaliśmy się daleko odCiebie,staliśmysięźli,brudnijakstarełachmany.Naszazłośćunosinaszesobą,jakwiatrsucheliście.MusimyzawołaćwrazzIzajaszem:Obyśrozdarłniebiosaizstąpił;TyśnaszymOjcemiZbawcą.Przyjdźznowudonas...iratujoszalałąludzkość!Przyjdźznowudokażdegoznas,nawróćnaszenierozumneserca,przygotuj jenaBożeNarodzenie,nadzieńsąduostatecznegoinawieczność! AdwentjestprzygotowaniemnaspotkaniezChrystusemnarodzonymwBetlejeminaspotkaniezNim,kiedyprzyjdzieprzykońcuczasów.Porazpierwszyprzyszedłwtymcelu,żebynasubogacićswymidarami,swymiłaskami.Przyszedłnampomóc,abyśmyzawszebezpieczni,gotowiiczujnimogliiśćrazemzNimdrogąprowadzącądoJegoostatecznegoprzyjściaidonaszegospotkaniazNimwostatniągodzinęnaszegożyciaiwostatnidzieńświataiczasu.Dzisiejszaniedzielaprzypominanamwłaśnie,żecałenaszechrześcijańskieżyciejestprzygotowaniemdoostatniegodnia,dowiecznegoBożegoNarodzenia;naspotkaniezezmartwychwstałymChrystusem,któryprzykońcunaszegożycia,przykońcuhistorii,świataiczasuznowunasodwiedzidonowego,lep-

17ROK - B

szego,Bożego świata.Dzisiejszaniedzielaprzypominanam,żecałenaszeżycie jest„adwentem”—oczekiwaniemnaprzyjściePana.Całahistoriaświatajest„adwentem”—oczekiwaniemnachwilę,kiedyBógpostawiwiecznąkropkęnakońcuczasu.Dlat-egochrześcijaninwinienpojmowaćswojeżyciejakopielgrzy-mowanienaspotkaniezPanem,któryprzychodziabyzniweczyćcierpienie,grzechiśmierć. PierwsichrześcijaniemielibardzożywąwiaręwponowneprzyjścieJezusa,w„objawieniePananaszegoJezusaChrystusa”.Prowadzilikonsekwentne,chrześcijańskieżycie,abysięokazać„bezzarzutuwdzieńPananaszegoJezusaChrytusa”.DzisiejszaEwangeliapragniewnasobudzićtakąwiaręi takierozumienieżycia.PrzygotowującsiędoBożegoNarodzenia,przygotowujemysięjednocześnienadzieńostatecznyinawieczność,atymsamymodnawiamyswojąwiaręiswojeżycie.Otrzymaliśmyswojeżyciowezadanie iczasdopracy,byśmywykuli swojewłasneszczęście,czyli święteżycieiszczęśliwąwieczność.Cośmyzrobili?WłaśnieAdwentskłanianasdopostawieniasobietakiegopytania. „Co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie” (Mk 13, 37). ZakończeniedzisiejszejEwangeliijestpoważnymupomnieniemJezusa.Czuwanieoznaczagotowośćna spotkanie z Panem i oczekiwanie, podobnie jak czeka się na ukochaną osobę, naprzyjaciela,nawyzwolenie,naocalenie.Ten,którynajbardziejnasumiłowałidałtegodowódw stajence betlejemskiej i na krzyżu, nasz najlepszy Przyjaciel powróci, abynaswprowadzićdowiecznegodomu.Niejestważne,kiedyprzyjdzie.Ważnejest,żeprzyjdzie,anajważniejsze,żebywtedyczuwaćipowitaćGozradością.„Cowammówię,mówięwszystkim:Czuwajcie!” Musimy być zawsze na posterunku, stale gotowi, aby spojrzeć Panu w oczy.Życiemusi być oczekiwaniemna życiewieczne.Nasze rachunkimuszą być zawszeuporządkowane,naszewalizkizawszespakowane.WkażdejchwilitrzebabyćgotowymwyjśćnaspotkaniePana,gdyżkażdachwilamożebyćtąchwilą.

Ivo Bagarić OFM; SiL-2008

WIEM, KOMU ZAUFAŁEM

Kiedy przychodzą trudne czasy, kiedy burzone są kolejnemity i fałszywe au-torytety, jawi się szczególnie ostro pytanie o prawdę i sens ludzkiego losu. Każdyczłowiekszukawtedyfundamentuniezniszczalnego,naktórymmógłbyoprzećswojąbudowlę.Takżedziśniejesteśmywolniodchaosupojęćimyśli.Niejednokrotnietrudnojestmłodemuczłowiekowiodnaleźćdrogęswojegożycia.Spośródwieludróg,którestająprzednim,jesttylkojednadrogapewnachoćtrudna-drogawiary. Słowo“wiara”,jakwieleinnychsłów,posiadaróżnorakieznaczenie.Potocznierozumiemyprzezwiaręuznanie,żektośmówiprawdę,szczególniew tymwypadku,gdysaminie jesteśmywstaniesprawdzićbezpośrednio tego,coktośnamprzekazał.Alenawet topotoczne rozumieniewiarynieogranicza się tylkodoaktu rozumu,dodziałaniarozumu.Oznaczatakżezaufaniewobeckogośdrugiego.Kiedytozaufaniestajesięcałkowite,możemymówićozawierzeniu.Takiezawierzeniemamiejscenaprzykład

�� ROK - B

wtedy,gdydwojemłodychludzi,mężczyznaikobieta,zawierajączwiązekmałżeńskizawierzająsobie,okazująsobiecałkowitąufność ioddająsię sobiewzajemnieażdośmierci.Wzwykłym,potocznymrozumieniuwiarydostrzegamywięcdwapodstawowewymiary:wwierzedokonujesięakceptacjapewnejprawdy,oraznastępujewzajemne,całkowiteprzyjęcieioddaniesięosób.Takiedwawymiaryposiadawiarawsensiereli-gijnym.Bywczłowiekumogłazaistniećwiarapotrzebnejestpoznanietego,wcolubwKogosięwierzy.PoznajemycałyszeregprawdobjawionychprzezBogaikiedyrodzisięlubrozwijawnaswiara,dochodzidoichakceptacji.Wcentrumwiarychrześcijańskiejjestprawdaotym,że-jakmówiśw.Paweł:“ChrystusumarłzgodniezPismemzanaszegrzechy,żezostałpogrzebany,żezmartwychwstałtrzeciegodniazgodniezPismem:iżeukazałsięKefasowi,apotemDwunastu,późniejzjawiłsięwięcejniżpięciusetbra-ciom jednocześnie” (1Kor15,3-6).Wiarachrześcijańskaniezatrzymujesię tylkonaetapierozumowegoprzyjęciaDobrejNowiny.Zaakceptowaniecałejprawdyobjawionejwprowadza człowieka w nieskończoną Bożą rzeczywistość.W wierze dokonuje sięautentycznespotkanieBogazczłowiekiem.WtymspotkaniuznaszejstronymożemyzaufaćBogu,żebędącnaszymStwórcą,jesttakżenaszymZbawicielem,żenigdynasnieopuszcza.Ukogomamiejscetoufnezawierzenie,oddaniesięBogu,utegoobecnyjesttenwielkiskarb,skarbwiary.Posiadanietakiegoskarbu,takdrogocennejperłyjestwielkąradością iszczęściem,ale jednocześniewielkimzobowiązaniem.Mówio tymSłowoBoże. Słowa dzisiejszego pierwszego czytania przepełnione są bólem i cierpieniem.Otonaródwybranyodszedłoddrogisprawiedliwości.ZapomniałoBoguiJegomiłości,pogrążającsięwgrzechuiupadku.Zwyciężonyprzezwrogówwydajesiębyćpozbawi-onywszelkiejnadziei.Aletakniejest.Pannigdynieopuszczatych,którychumiłował.Możedługomilczeć,możedopuszczaćkary,kiedyjednakgrzesznicy,czytonaród,czyposzczególny człowiekwrócą na drogę sprawiedliwości,Bógwyjdzie imnaprzeciw.Dlatego jakocentralnewtymtekścieodczytujemysłowaoufności.KtozaufaBogu,tegoBógotoczyswąszczególnąopieką.Głębokawiaraizaufaniesąsiłą,którapozwalakażdemupodnieśćsięnawetznajwiększegoupadku.Straszliwyzaśdramatrozgrywasięwtedy,gdywsercachludzkichniemawiarywmiłosierdzieBożeinadzieinamożliwośćpokonaniazłaigrzechu. MyślopostawiewiaryizaufaniuBogurozwijawswymliściedoKoryntianśw.Paweł.Wiaraw JezusaChrystusaprzynosikażdemuwierzącemuobfitość łask, którewzmacniajągonadrodzedoOjca.Jesttojużnowywymiarwiary,dlategożenigdynadrodzenaszegożycianiejesteśmysami,boidziemyrazemzChrystusem.Jednocześnieśw.Pawełzwracauwagę,żeszczególnymznakiemdrogichrześcijaninajestoczekiwanie.Mówienieodrodzeukazuje już tenwymiarpielgrzymowaniaczłowiekadopewnegoostatecznegocelu.DlanascelemtymjestJezusChrystus.Dlategopodczasdoczesnejwędrówki jawi się tooczekiwaniena spotkanieznaszymPanem iBogiem.Wżyciukażdegoznasdokonasiętowmomencienaszejśmierci.WwymiarzecałejludzkościoczekiwanienaJezusaChrystusastajesięoczekiwaniemnaJegopowtórneprzyjściewchwale,kiedycałyświatulegnieprzemianieinastanienowenieboinowaziemia.Zau-

19ROK - B

fanieBoguiwiarawrealizacjęBożegoplanuzbawieniazobowiązujenas-jakmówidzisiejszaewangelia-donieustannejczujności.CzasnaszegospotkaniazChrystusem,jak i czaspowtórnego Jegoprzyjściapozostaje tajemnicą.Dlatego teżpotrzebna jestczujność,byzawszebyćgotowymnaspotkaniezPanem.GotowośćtaoznaczapoprostucałkowitezawierzenieBogu,takieskierowanienaBoga,żebywkażdymdziałaniu,wkażdymmiejscu iokażdymczasiemożnabyłoz radościąspotkaćsięzChrystusem.“Czuwajcie”oznaczawięc:“czyńciewszystkowChrystusie”. DzisiejszaniedzielarozpoczynaokresAdwentu,czasszczególnegooczekiwanianaprzyjściePana.Dlaludziwierzących,dlaludzizawierzeniaBogu,jesttoczasszczególnejnadziei.NadziejatawiążesięztajemnicąspełnianiażyciawChrystusie.Nieograniczasięjednakonatylkodowymiarutegoostatecznegospotkaniapośmierci.Nadziejaoga-rnia takżecałeżyciedoczesne.Życiewnaszymkrajunie jest łatwe,aledlatego tymbardziejdlamłodychchrześcijanniemożebyćznakiemrozpaczyibezsilności.Tencałytrudwinnaożywiaćwiara,żemożliwejestdążeniedoprawdyisprawiedliwości.

Ks. Tadeusz Trela, Biblioteka Kaznodziejska

PRZYCHODZENIE PANA

WpierwszymczytaniuprorokIzajaszmodlisięoratunekdlauciśnionegonarodu:“Tyś,Panie,naszymOjcem...Czemuż,oPanie,dozwalasznambłądzićzdalaodTwoichdróg...Obyśrozdarłniebiosaizstąpił...” SzczeramodlitwazanoszonadoBoganiemożenigdypozostaćbezskutku.MożeBógniewysłuchanasodrazu,aledopierowtenczas,gdynamnajbardziejbędziepotr-zebnaJegopomoc,możeniewtejpostaci,jakbyśmysobietegożyczyli,leczwinnej,zupełnienieprzewidzianej.Aleniewolnonamnigdypowątpiewaćwskutecznośćnaszychmodlitw. Ks. Jerzy Langman w swoich wspomnieniach obozowych z Buchenwalduopowiada,jakpewnegorazuzatrudnionyprzynoszeniuworkówzcementem,wyczer-panydoostatnichgranicmodliłsiędoBogaosiłędopracy.Osłabłjednaktakdalece,żeupadłnaziemię,niemogącsiępodźwignąć.Jakieżbyłojegozaskoczenie,gdypatrzącynatoesesman,zamiastgobićikopać,cobyłoregułąwtakichprzypadkach,kazałgoodprowadzićdoblokuidaćmujeść.Bógniewzmocniłsiłwięźniapotrzebnychdopracy,aletakdalecezmiękczyłserceesesmana,żetenprzyszedłmuzpomocą.Takotympiszeautorwspomnień:“WBuchenwaldzieludziesięgorąco,aniektórzystalemodlili.Modlilisięocośimodlilisięzacoś,imodlilisiędlasamejmodlitwy-rozmowyzeStwórcą.Niosącwórzcementem,modliłemsię,bydonieśćworek,bydotrzeć,bywykonaćpracę.Krokimojebyłycorazcięższe,wydawałosię,żewórabsolutnieprzewyższamojesiły.Zdalekawidziałem,iżpracynapodwórzuprzypatrujesięwyjątkowozłośliwyesesman.Jeśliniedoniosę,będębity,akonsekwencjepobicianietrudnoprzewidzieć.Przestrzeńdoprzebyciazmniejszałasiębardzowolno. Pozostałamimodlitwa,najprostsza,związanaztąwłaśniechwilą,najaktualniejsza.Pozwólmi,Panie,donieść,dodajsiły.Pozwólmidokonaćtejpracy,jakoczynukoniecz-

�0 ROK - B

nego,któryTydopuszczasznamnie.Jasięwysilę,ilemożna,aleTy,Panie,dopomóż. Widzę,żemłodyesesman,obserwujemnieterazjużbardzopilnie.Niespuszczazemnieoka,ajasłaniamsięcorazbardziej.-Panie,pomóż,Tywidzisz,iżresztkęsiłdobywam.Tywieszwszystko,tegoniktnierozumielepiejodCiebie,żedalejniemogę,żeladachwilaupadnę.Tywiesz,iżnato,conastąpi,niemamżadnegowpływu. Iupadłem.Byłozaledwiemożeczterykrokidocelu.Upadłem.Mąciłomisięwgłowie. Nadbiegłesesman.Spodziewałemsię,zgodniezresztązezwyczajemwBuchen-waldzie,kopniakówiciężkiegopobicia,oskarżeńosabotaż,bomożeworekpękłprzyupadku.Wszystko jedno, ja dalej niemogłem!... Esesman podniósłmnie. Stałemnachwiejnychnogach.Zawołałkapa.-Jakmożnanatakwycieńczonychludzinakładaćtakieciężary!Jagoobserwowałem,onniemógłiśćdalej.Wyściepowinnitakieworkinosić!Odprowadzićgodoblokuidaćmujeść! Itakkończyopistegowypadkuks.J.Langman:“Sądzę,iżTen,którywysłuchujewszystkichmodlitw,wysłuchałimojej,każącmiupaść,wskrzesiłjednakwesesmanieszczątekobrazuBożego,naktóregopodobieństwozostalistworzeniwszyscyludzienaświecie.Iesesmaniteż”.Ks.JerzyLangman,Oczekiwanie,Buchenwald,Kraków1973,ss.92-93.Drugie czytanie 1 Kor 1,3‑9 Św.PawełwLiściedoKoryntianprzypomina, kim jest dlanasChrystus: jestźródłem,ośrodkiemicelemnaszegożycia. Na topytanie -Kim jestdlanasChrystus? -padłowieleodpowiedziwciąguhistorii.JednąznichdałBeniaminFranklin(†1790),amerykańskipolityk,fizykipub-licysta.WliściedoprzyjacielaEzryStilesa,wypowiadającsięnatematChrystusajakozałożycielanowejreligiiigłosicielanowychzasadmoralnych,m.in.napisał: “JeślichodzioJezusazNazaretu,sądmój,któregosięszczególniedomagasz,jesttaki,iżpozostawionyprzezNiegosystemreligiiinaukmoralnychjestnajlepszy,jakiświatkiedykolwiekwidział,czyteżmaszansęzobaczyć...”Cytatza:JaroslavPelikan,Jezusprzezwieki,Kraków1993,s.225.Ewangelia Mk 13,33‑37 ChrystusPanwzywanasdogotowościnaśmierć:podobniejakdomownicypow-innibyćgotowi,wkażdejchwili,napowrótpanadomu.“Czuwajciewięc,boniewiecie,kiedypandomuprzyjdzie”. Adam Grzymała-Siedlecki, pisarz i publicysta, spisując swoje wspomnienia,wielokrotnienawiązujedoproblemuśmierciosóbsobiebliskichjakidalszych,alepow-szechnieznanych.M.in.odnotował,zesłyszenia,jakpodszedłdozbliżającejsięśmierci

��ROK - B

wielki naszmalarz JuliuszKossak († 1899). “Miał już 75 lat. Przewlekle chorował;wiedział,żezchorobyniewyjdzie;całeżycieoptymistaiucieleśnieniepogody-tymswoimwłaściwościomniesprzeniewierzyłsięiwswejostatniejchwili.Któregośdniapoczułsięwyjątkowosłaby.-Dajcienomilusterko,bomsiędawnoniewidział,jakimjestem. Podano,wpatrzyłsięwswojątwarz.-Każciezawołaćbalwierza,diablozarosłemnagębie,muszęstaranniebyćogolonym,bojakoSodalisMarianusniedziśtojutrojużsięzameldujęMatceBoskiej;muszęładniewyglądać...” (AdamGrzymała-Siedlecki,Rozmowyz samym sobą,Kraków1972, s.80).

Ks. Jan Hojnowski, OPOKA

Cichość i pokora: sposób adwentowego oczekiwania

KolejnyAdwent w naszym życiu. Czas spokoju, zadumy, oczekiwania. Cze-kamynaświęta,naśnieg,nalepszejutro.Czekamynakolejnąwypłatę,napodwyżki,naświątecznychgości.Możnaczekaćzzałożonymirękami,alewtedyoczekiwaniesięwydłuża,wlokąsięgodziny-anamsięwydaje,żetominęłajużwieczność. TowłaśnieAdwentwzbudzawnasuczuciainowenadzieje,którychsobienieuświadamiamywinnymokresie.Naszateraźniejszość,wktórejżyjemy,jestciemnaitrudna–byćmożewydajenamsięczęstobezwyjścia,niedoprzeskoczenia. TowłaśnieAdwentuświadamianamprzyszłość, to, żehistoria się jeszczenieskończyła.Niewszystkopozostanietakjakjest.Coś„nowego”przednami.Coś„nowe-go”nasoczekuje.Ktośmożepowiedzieć,żepozostajeucieczkaztwardejteraźniejszościwpiękną,alenierealnąprzyszłość!Chrystusjednaknienakazujenamucieczkiodtegoświata,wktórymżyjemy,aniniedawałnigdypodstaw,abyśmysnulinierealnemarzeniaolepszej,piękniejszejprzyszłości.OnjestewangelicznymGospodarzem-tym,którypowierzył nam życie, świat, rodzinę, dom, pracę – powierzył towszystko, każdemuwyznaczyłzajęcieikażdemuprzykazał,abyczuwał.Toznaczypracuj,abytowszystko,całetwojezarządzanedobrostawałosięjaśniejsze–bardziejludzkieiboskie. DzisiajJezuszapraszadotwórczegooczekiwanianaświętaBożegoNarodzenia.WłaśniewczasietejEucharystiizostajeszzaproszonyprzezBogabyśwziąłsiędoro-boty,dopracynadsobą,byśopamiętałsię,otrząsnąłztychnawykówiprzyzwyczajeń,któreszkodząTobieibliźnim-byś,chociażpróbowałsięichpozbyć.Adwenttoczasradosnegoprzygotowaniadoświąt,aletakżeprzygotowanianaspotkaniezBogiemwwieczności. Czasem,przedŚwiętamirozmawiamzróżnymiludźmi.WczasieŚwiątwidzę,żeniebyliuKomuniiŚwiętej,więcpytam:„Jaktoświęta,atybezKomunii?”„Ach,proszęksiędza, było tyle kłopotów z przygotowaniem Świąt, sprzątanie, pranie, gotowanie,goście...itd.”Idalejjużniepytam,tylkosięsamzastanawiam,czyJezusjestbardziej

�� ROK - B

zadowolony z naszej gonitwy po sklepowych witrynach czy bardziej Mu chodzi oporządną spowiedź rekolekcyjną, obecność na naukach rekolekcyjnych... itd. Jedno idrugiejestobowiązkiem,alemniesięzdaje,żejesthierarchiawartości,zktórejtrzebajasnozdaćsobiesprawę. Przypominamisięwtymmomenciespotkanie–gościnaJezusaudwóchsióstr:MartyiMariizBetanii,sióstrŁazarza,którychspotkałatałaskagościćwswoimdomuJezusa.ObydwieprzyjmowałyJezusa,tylkojednazapomniaładlaNiegoowszystkim,adrugazajęłasiętymwszystkim.Martaprzygotowywałaposiłek,krzątałasiępokuchni,abyprzyrządzić jedzenie, aMaria usiadła u stóp Jezusa, abyGo słuchać, byćbliskoNiego ionausłyszałaodpowiedźJezusa:„obrałanajlepszącząstkę,którejniebędziepozbawiona”.Jakbardzopotrzebanamdzisiajtegocichego,pokornegozatrzymaniasięnadTajemnicąBożegoNarodzenia?Niesposóbjązgłębić,zrozumieć,ajużnapewnoniezbliżymysiędoniejwzabieganiu,hałasie,brakuczasu.Potrzebanamdobregoprzy-gotowania,dlategowartozostawićwszystko,bynaprawdęodkryć„nanowo”Boga. TrafiłemostatnionafragmentzDzienniczkaśw.SiostryFaustyny,któratakopisujeswojeprzygotowaniedoŚwiątBożegoNarodzenia:„MatkaBożapouczyłamnie,jaksięmamprzygotowaćdoŚwiątBożegoNarodzenia.WidziałamJądziśbezDzieciątkaJezus,powiedziałami:Córkomoja,starajsięocichośćipokorę,abyJezus,któryustawiczniemieszkaw sercu twoim,mógłwypocząć.AdorujGow sercu swoim,niewychodź zwnętrzaswego.Uproszęci,córkomoja,łaskętegorodzajużyciawewnętrznego,abyśnieopuszczającwnętrzaswego,nazewnątrzspełniławszelkieobowiązkiswojejeszczezwiększądokładnością.UstawicznieprzebywajzNimwewłasnymsercu,Oncibędziemocą(...)JesteśmieszkaniemmiłymBogużywemu,wktórymOnustawiczniezmiłościąiupodobaniemprzebywa,ażywaobecnośćBoża,którąodczuwaszwsposóbżywszyiwyraźny,utwierdzicięcórkomoja,wtym,copowiedziałam.StarajsiędodniaBożegoNarodzeniatakpostępować,apóźniejOnsamdacipoznać,wjakisposóbprzestawaćijednoczyćsięzNimbędziesz”.MatkaBożawskazałasiostrzeFaustynie:cichośćipokoręjakoprzygotowaniedoBożegoNarodzenia,takiesamowskazaniekierujedonas.Wartozapytaćsiebie,copostanowię,jakprzeżyjętenczas,wczymsiępoprawię... WzięciedorękiKsięgęŻycia-Biblii,udziałwrekolekcjach,pojednaniusięzBogiem,rodziną,znajomymi,przeczytaniemądrejgazetyczyksiążki,zrobieniewczasietegoAdwentuczegośpożytecznego,dobregoimądrego.Wtedynadchodząceświętabędądlanasradosneireligijne,prawdziwymspotkaniemzBogiem.

ks. Paweł Biedrzycki

23ROK - B

I Niedziela Adwentu

Czekanie-tonostalgiczneimięAdwentu.Któżznasnigdynieczekał?Czekaniewypełniakażdynaszdzień. Sąróżneczekania:sączekania,którepobudzajądoczynu,sączekania,któresiędłużąiprzyprawiająnasoapatię. Toniezachciankaliturgistówkażekażdynowyrokkościelnyzaczynaćodad-wentu,czyliodczekania. OczekiwaniereligijnejestzwiązanezosobąBOGA...Chrześcijaninnieliczynasiebie.OnoczekujewszystkiegoodBoga.OpartyoBogamożeszwszystkoosiągnąćjeślitobędziesłużyłoTwojemuzbawieniu........... Człowiekniewierzącywczekaniumusipolegaćsamnasobie...-młodymilionerszwajcarskimówibutniedoPanaBoga:ocomiałbymCięprosić,jestemzdrowy,mamkochanążonę,udanedzieci,pieniędzyconieco....awystarczyżebrakniezdrowia.......?icowtedy. Tegoroczne czekanie adwentowe wprowadza nas w jubileuszowy rokdwutysiącleciachrześcijaństwa,którywparafiinaszejrozpoczniemypouroczystejpas-terceprocesjąwokółkościołazKsięgąEwangelii-nazakończenieprocesjiprzyjmiemybłogosławieństwoTąKsięgą,byudaćsięwcodzienneżycierealizowaćwszystkiews-kazaniaCHRYSTUSAwniejzawarte.NiechtobłogosławieństwootworzyserceTwojenaBoga,Jegołaskiimiłość. Ewangelia niedzieli dzisiejszej napomina nas byśmybyli czujni. „Czuwajcie ,boniewiecie,kiedyczastennadejdzie”Datyzwiązanezrokiemjubileuszowymsąjużdokładniewyznaczone,leczsątodatyobchodówkościelnych,anajważniejszejestoso-bistespotkaniezBogiem. Nie wiemy kiedy, w ramach tego roku - Bóg będzie chciał nas swoją łaskąobdarować.Obyśmyjejnieprzeoczyli,obyśmyniebylitakzajęciwszystkiminnym,żeprawdziweiwewnętrzneprzyjściePanazostałobyprzeznasniezauważone. Wroku jubileuszowymBógprzygotowujedlakażdegoszczególne łaski,którewypływają ze skarbca kościoła. Uzyskanie tych łaski i ichwykorzystanie zależy odnaszegoprzygotowania,naszejczujnościiwierności. Już dziś w pierwszą niedzielę Adwentu trzeba gorąco prosić Boga, abyśmynajpełniej sięotwarlina strumień łask tego roku jubileuszowego.Stąd tonatarczywewołanieEwangelii:„Czuwajcie”

ks. Andrzej Chruszcz

�� ROK - B

I Niedziela Adwentu

WpierwszaniedzielęAdwenturozpocząłsięnowyrokliturgiczny.Rokliturgicznyjestokresem,podczasktóregoKościółponownieprzemierzacalemisteriumChrystusa,poczynającodJegonarodzinażpoJegopowrótnakońcuczasu.Kościółkażdegorokuproponujemiwędrówkęwiary,refleksjiimodlitwywokółgłównejPrawdyludzkiejhis-torii,wokółJezusaChrystusa,SynaBożego,którypocząłsięzDuchaŚwiętego,narodziłzMaryiDziewicyistałsięczłowiekiem. Dzisiejszetekstyliturgiczneprzypominająnamoprawdzieoczekiwania.Wspom-nienieioczekiwanieprzeplatająsięzesobąwżarliwejmodlitwieprorokaIzajasza:Tyś,Panie,naszymojcem,„Odkupicielnasz”toTwojeimięodwieczne...PrzedTobądrżećbędąnarody...OdmieńsięprzezwzglądnaTwojesługi.Obyśrozdarłniebiosaizstąpił! ŚwiętyPawełmówinamjasnocooznaczajątewszystkieobrazy.„OczekujecieobjawieniasięPananaszegoJezusaChrystusa”.TooczekiwaniejestdaremBoga.„Onteżbędzieumacniałwasażdokońca,abyściebylibezzarzutuwdzieńPananaszegoJezusaChrystusa”. Gdy chodzi o bycie gotowym, Jezus wyjaśnia to, posługując się obrazemodźwiernegolubzarządcydomu,„gotowegootworzyćpanu,gdywróci”: „Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż... iodźwiernemuprzykazał,żebyczuwał”.Odźwiernyztejprzypowieścimusibyćczujnyz„wieczora,opółnocy,opianiukogutów,czyrankiem”.Awięcbyćczujnymnieustan-nie. Czuwaćnieustannie,czylimiećpieczęnadwłasnymżyciem,postępowaniemioczekiwaćnaprzyjściePana.Panniezostawiłtegoświataprognozomhoroskopów,niezostawiłgoteżślepemulosowi,alenampowierzyłstaranieowszystko. Całe nasze życie jestAdwentem, dlatego musimy być czujni, Pan przyjdzie.Dzieńtennadejdzie,kiedyzupełnieniebędziemysięgospodziewali.Możebędziemyprzygotowywaćsiędowesela,promocjilubnazasłużonyodpoczynek.Możezaskoczynasprzypracy,jedzeniu,czywczasiesnu. Wiemy,żeAdwentmadwaaspekty.Przygotowanie siędo świąt, ale jeszcze idrugi,ważniejszy,októrymmówiądzisiejszeczytania.Ilużtochrześcijanuważa,żeAd-wentjestjedynieprzygotowaniedoBożegoNarodzenia-święta„MaleńkiegoJezuska”.Tozamało.PrzeżycieAdwentu,tocoświęcej.Jezusmówinam„czuwajcie”. Największymzagrożeniemnaszychlatjestbierność?Biernośćchrześcijan.Pankażdemuwyznaczyłzajęcie.Niemaczłowieka,którymógłbyczućsięzwolnionyztroskioświat.Najpierwoswójmałyświatek–rodziny,domu,miasta. Czuwajcie,woładonas.Czuwaćtoczućsiępotrzebnym.Byćczujnym,żemożnajakiśskarbstracićalbozdobyć.Czuwać,tobyćwciążgotowym,miećswójcelprzedoczyma.

25ROK - B

Jestwieluczuwających,npwżyciuspołecznym.Czuwa–strażakprzytelefonie,bomożegowezwaćnagledopożaru;czuwa–lekarznapogotowiu,byzarazwyruszyćambulansemtam,gdziezdarzyłsięwypadeklubbyłakatastrofa;czuwa–pielęgniarkaprzychorym,bypomóc,gdynaglezaczniedziaćsięcośzłego;czuwa–policjant;czuwa–zakonnica,modlącsięnocą,zakościół. A czy Ty czuwasz?A może w bierności przesypiasz swoje życie? Czteroty-godniowyAdwent jest symbolemżyciowegoAdwentuchrześcijanina,któryoczekujenapowrótPana.Ciąglenakogośalbonacośczekamy.Całenaszeżycieskładasięzoczekiwań.NajważniejszeznichtoczekanienaBoga,boOnnadajeludzkiemudziałaniucelisens. Gdybymnasktośterazzapytał:CzywierzyszwBoga?Możewpierwszejchwilibylibyśmyzdziwieni.Czymożnao topytaćuczestnikówMszyświętej?Przecieżod-mawiam pacierz (co prawda, niecodziennie, ale odmawiam...), chodzę do kościoła(no,niewkażdąniedzielę,alechodzę...),spowiadamsięnaWielkanoc,wziąłemślubkościelny,posyłamdzieckonanaukę religii,przyjmujęksiędzapokolędzie...Czy tojeszczemało?Anomało.JakprzeżyjesztenAdwent? Możnagoprzeżyćźle.Dla jednychAdwent jest tylkowezwaniemdo intensy-wniejszychporządków.Choinkaiprezentymająmocprzyćmićbetlejemskiewydarzenie.Uwagęskupiasięnarodzinnejwieczerzy,pełnejwyjątkowegociepłaiżyczliwości. Nie jest łatwo utrzymaćDuchaAdwentuw obliczu nacisków komercji, któreprzemieniły tygodnie przed Bożym Narodzeniem w istne szaleństwo zakupów. Czychociażwjednymsklepiejestdzisiajwiadomość,żemamyAdwent?Nie.JużBożeNar-odzenie… Wołajmy razemzpsalmistą:OdnównasBoże idajnamzbawienie!Dajnam!BezBożejłaskinicniezdziałamy.Dlategowołanie:„Dajnam!”Alenajpierw:Odnównas!Bobeznaszegowysiłkuizaangażowanianicniezyskamy.Czyjesteśmygotowiwewnętrznie,duchowoodnowićsię? „Onteżbędzieumacniałwasażdokońca,abyściebylibezzarzutuwdzieńPananaszegoJezusaChrystusa”-mówiśw.Pawełwdrugimczytaniu.Możnawięcnawiązaćdo starochrześcijańskiego, jeszcze aramejskiego hasła liturgicznegoMARANATHA—„Panienasz,przyjdź”(por.lKor16,22;Ap22,20;Didache10,6). Czekanie iczuwanie toprzewodnie ideeAdwentu.Niechniebędąonedlanastylkowzniosłymiogólnikami.Niechstanąsiętematemosobistejrefleksji.Niechocze-kiwanie,staniesiętreściąufnejmodlitwyopogłębienieorazożywieniewłasnejwiary.MusimyzawołaćPrzyjdźznowudonas...Przyjdźznowudokażdegoznas,przygotujmnienaBożeNarodzenie,przygotujmnienadzieńsąduostatecznego,przygotujmnienawieczność!„DuchiOblubienica[Kościół]mówią:Przyjdź!”,ikażdywiernypowtarza:„Przyjdź,PanieJezu”,MARANATHA,PRZYJDŹPANIEJEZU.Amen.

26 ROK - B

I Niedziela Adwentu

Rozpoczynamy kolejnyAdwent naszego życia. Czas znaków, które mówią obliskościBogazczłowiekiem.PierwszymtakimznakiemjestmądrakatechezaKościoła,którychceprzypomniećdzisiejszemuzajętemuczłowiekowi,abypamiętałoObecnymwśródnasBogu.BoOnprzyszedłdonas;dlatego„iwybądźciegotowi,bowchwili,którejsięniedomyślacie,SynCzłowieczyprzyjdzie.(Mt24,44).Pragnęprzypomnieć,żeniejesttoczekanienaświęta,takbardzonastrojowe,ciepłe,świętawspólnegostołu,przełamanychbarier,otwartychserc...Tojestpiękne,aleliturgiadzisiejszawprowadzawtonaszemyśleniezasadnicząkorektę.WAdwenciewszystkoprowadziniedoświąt,aledoosobyChrystusa.ToOnjestprzedmiotemnaszejnadziei,ObietnicąiSpełnieniem.ToChrystusnauczyłnasmodlitwy,którątakczęstoodmawiamy,mówiąc„Ojczenasz...”.OdNiegoprzyszedł,abyzbawićLudswójinaNiegociągleczekamy. Czekanienaosobę, czekanienapewiendramatosoby,nie jest tymsamymcoczekanienaświęto.MywiemypocoprzyszedłChrystus,abyocalićtocobyłozginęło.Naszeczekanieniemożebyćczymśbiernym,mechanicznym,bezideowym.ByłabytowielkatragediaczłowiekaijegoOdkupiciela.Życiejestustawicznymwyczekiwaniemnacoślubnakogoś.Możemysobiewyobrazićjakżeciężkabyłabynaszaegzystencjanaziemi,gdybyśmynanicnieczekali.Koniecświatajestkresemidopełnieniemoc-zekiwania.Czekanieniemusibyćzatemstratączasu.Należypamiętać,żemamydwaAdwenty.Ludzki–kiedytomyoczekujemyprzyjściaBogaiAdwentBoży–wktórymBógoczekujenapowrótczłowieka(jestonzapewnezwyklezadługiinapewnodlaBogasmutny).CzyzwykletoOnmójPaniZbawcamaczekaćnamojąodpowiedź,żekiedyśsięzasmucęistraszniezapłaczęipęknietotwardeserce.IleżBógmacierpliwościdlamniegrzesznika,którytyleplanujenatylerzeczyczeka,azapomina,żeoddniaswoichnarodzinjestumówionyzPanemitylkotakieczekaniemasens.Wszystkosięskończy.MiałracjęstarożytnyfilozofgreckiHeraklit,żewszystkonacopatrzymyjestśmiercią.Wiemy,żebędziemiałoswójkres.Nicniepozostanieponaszychprzyziemnychprag-nieniach.Itakzawszenawet,gdybyśmymieliwszystko–nienasycisięokopatrzeniem,aniuchosłyszeniem.Obserwującświat–zauważamy,żetonaszechrześcijańskieczu-wanieosłabło.Zbytniozadomowiliśmysięwtymdoczesnymiprzemijającymświecie.Jużczasaminiepotrafimytęsknićdodoskonalszejrzeczywistości–wystarczanamszaraprzeciętność.PróbujemyukładaćsobieżyciejakbyBógbyłgdzieśdalekolubniemiałnicdopowiedzenia.Wieluznasżyjetakjakbyniebyłodylematu:dobroczyzło,światłośćczyciemność.Akceptująwszystkoniepodejmująctruduocenyiwyboru.Ajednaktakidylematistnieje.Jestprzecieżciągłenapięciemiedzyświatłem,aciemnością;międzyżyciemzBogiem,ażyciembezNiego.Międzytymiwartościamistoiczłowiek.Imusisamdokonaćwyboru.Bógjednakwswojejdobrociimądrościukazujewieleznaków,takabyśmysięniezagubiliwciemnościachświata:whulankach,pijatykach,rozpuście,wyuzdaniu,kłótniachizazdrości.Tomożestaćsiękońcemnaszegoświata. ŁatwowywnioskowaćzdzisiejszejEwangelii,żewczasachostatecznychnastąpimoralnyupadekludzi–jaktobyłozadniNoego.Równieżśw.Pawełpisze:Awiedzto,żewdniachostatnichnastąpiąchwiletrudne.Ludziebowiembędąsamolubni,chciwi,

27ROK - B

wyniośli,pyszni,bluźniący,nieposłusznirodzicom,niewdzięczni,niegodziwi,bezserca,bezlitośni...miłującyraczejrozkoszniżBoga(2Tm3,1-4).Wtymłączeniukońcaświatazzepsuciemoralnymczłowiekawieludopatrywałosięzwykłegomoralizatorstwaza-prawionegopesymizmem.Rok1945przyniósłpierwszynamacalnydowód,żekryłasięwtymsłusznaintuicja,realistyczneprzeczucie.Gdy6sierpnia–wspomnianegoroku–lotnikamerykańskizrzuciłbombęatomowąnaHiroszimę,zabijając200tysięcyludzi,zawołałprzerażony:„OmójBoże,cośmyzrobili!”.Jegoprzerażeniebyłocałkowicieuzasadnione.Możemy stwierdzić, że od tego dnia łatwo nam zrozumieć, iżwskutekegoizmuinienawiścikoniecświatamożenastąpićwcześniej,niżzpowodujakiejkolwiekkosmicznejkatastrofy.Myślącogroźbiejakąniesiebombaatomowa-RomanBranstaet-ter(+1988)powiedział:niemamwielkiegozaufaniadomądrościludzi,doichrozsądku,alewierzęwichtrwogę.Wpanicznątrwogęprzedwybuchemnowejwojny.Możetatrwogazastąpirozum,któregocorazbardziejbrakludzkości.Jeślimiłośćdorodzicówniepowstrzymujedzieciprzedzabójstwem;miłośćrodzicówdodzieciniepowstrzymujeichprzedaborcjąlubznęcaniemsię–comożepowstrzymaćtakichludzi,gdyzamiast„baysboolowego”kijadostanąmocbroniatomowej?Oczywiściezdajemysobiesprawę,żeniebezpieczeństwotkwiniewenergiiatomowej,alewsamymczłowieku.Niemapotrzeby-piszebpFultonSheen–obawiaćsiętejenergii,jakniemapowoduobawiaćsięsłońca,ponieważBógużywaenergiizawartejwatomach,abyoświetlaćiogrzewaćświat...;gdybynajbardziejniszczącaztychbombdostałasięwręceśw.FranciszkazAsyżu–niezginąłbynawetnajmniejszyptak”. Widzimy jakżewiele zależy od serca człowieka.Nie tylko zbawienie samegosiebie,leczżyciedoczesneiwiecznośćinnych.Zechciejmy,więcprzeżyćtenAdwentgodnie,zdrowo,spokojnieiprzyjaźnie.Wzbudźmypragnieniedobregożycia.Skorzys-tajmyzczasuBożejłaskijakąbędązbliżającesięrekolekcje.Pamiętajmymyczekamy,ażskończysięwszystkocojestśmierciąizaczniesiężycie;aleBógteżczekanaTwójpowrót.PowrótdodomuOjca.Amen.

ks. Jarosław Stefaniak

�� ROK - B

Już teraz czuwaj!

„A dobrze żyć nie odkładaj!” (J. Kochanowski) 1. Wybredne oczekiwanie Byłotowmałym,polskimmiasteczkuwlatachsiedemdziesiątychnaszegostule-cia.WtymczasieżyłosięwPolsceraczejnieźle.Stopażyciowaprzeciętnegoobywatelaniebyłazawysoka,aleprawiewszystkomożnabyłokupić.Oczywiście, jeżelimiałosiępieniądze.Trudnojednakbyłokupićsamochód.Niebyłoichwsklepach.Tylkoci,którymudałosięwyjechaćzagranicę,popowrociemówili,żena„Zachodzie”samo-chodykupujesięwsklepach.Niewszyscywtowierzyli.Dlawieluwydawałosię toniemożliwe.PrzecieżwPolscepotrzebnybyłprzydział, talonna samochód.Dopierotootwierałodrogędokupnasamochodu.Niekażdymógłotrzymaćtakitalon.PrzedewszystkimtrzebabyłonależećdoPZPR.Następnietrzebabyłobyćprzynajmniejdyrek-toremważnegozakładupracy,górnikiem,przodownikiempracy,lekarzem,taksówkar-zemitp.ioczywiściemiećdotegoznajomościiodpowiedniodużopieniędzy.Potrze-bneonebyłyna„opłacenieznajomości”izakupsamochodu,którybyłpozazasięgiemprzeciętnegoobywatela.Wtakiejsytuacjipojawieniesięwmałymmiasteczkunowegosamochoduinowegotaksówkarzabyłowydarzeniemnamiaręcałegomiasteczka,powi-atu,amożemiałonawetjeszczewiększyzasięg. W tych czasach na postoju „Taxi”, z różnychwzględów, było niewiele samo-chodów. Stąd jedna taksówka więcej – stanowiła wydarzenie ważne i niezwykłe.Uważano,żemożnabędziełatwiejiszybciejskorzystaćzusługtaksówkarza.Alewkrótcewszyscyjużwiedzieli,że„sprawa”niejesttakaprostaioczywista.Nowytaksówkarzniechciałwozićpasażerówdopobliskichwiosekczydosąsiadującychmałychmiasteczek.Mówił,żeonbędzietylkojeździłdoodległejo200kilometrówStolicy.Stałwięccodzi-ennienapostojuiczekałnakursdoWarszawy. 2. Na co ty czekasz? Ilerazywspomnianytaksówkarzzawiózłpasażerówdostolicy?Tegodokładnieniewiadomo.AleprawdopodobnieniemiałanijednegokursudoWarszawy.Miałchybajednakczasipieniądzenato,abybezczynniesiedziećnapostoju„Taxi”.Czekałnacośspecjalnego,tracącbezcennyczas!Takiezachowanieczłowiekadorosłegonależyuznaćzanieroztropne.Wkontekście jegodziwnegopostępowanienależypostawićpytanie:„Czymyżyjemyroztropnie?”Abiorącpoduwagę,żedzisiaj rozpoczynamyadwent,awięcczasoczekiwanianaBożeNarodzenieiprzyjścieJezusaChrystusaprzykońcuczasów, trzeba postawić bardziej szczegółowe pytanie: „Na comy czekamy?” Jeżeligłębokozastanowimysięnadtympytaniem,możesięokazać,żemy„czekamynato,abyzacząćczekać!”„Czekamynaczekanie!”Oznaczato,żejesteśmypoprostuleniwiwsprawachdotyczącychBoga,zbawienia,życiareligijnego.Amożemyrównieżmamyjakieś swoje „wybredne czekanie”?Możemy również czekamy na coś specjalnego?Najakąśszczególnąokazję.Najakiścud.Najakiśwstrząs,któryprzemówiłbydonasipowiedziałbynam:„Człowiekuzmądrzej!Ocknijsię!Zacznijporządnieżyć!Takdalej

29ROK - B

niemożna!Wyrwijsięztegoswojegocodziennegomarazmu!”AtymczasemmożeciąglezwlekamyzczekaniemnaZbawiciela?Ciągleodkładamynapóźniejto,abywkażdejchwilibyćgotowymnaspotkaniezPanem.Czyliciągleodkładamyna„potem”to,bybyćczłowiekiem,któryjużdzisiajczuwa!JestgotowynaprzyjściePana.Dobrzeżyje.Jestświęty.Możemówimysobie:„Przecieżjeszczemamczas”,„Niemadoczegosięspieszyć”,„Pocosięspieszyć?”Będęstary,tobędęsiedziałwkościelebędęchodziłzróżańcemwręku–terazniemamnatoczasu!Sąważniejszerzeczydozrobienia”. 3. Nie odkładaj na później Napodobnepokusybył równieżwystawionyśw.Augustyn.Piszeono tymwswoichWyznaniach.Bógwzywagodonawrócenia.Przynagladozmianygrzesznegożycia.Natomiaststareprzyzwyczajeniakuszą,abywdalszymciąguiśćdrogągrzechu,aby niewyrywać się ku światłu, kuBogu, ku zbawieniu.Dusza św.Augustynawiłasię i skręcaław tych trudnychkonfliktach.Z jednej stronywzywał jąBóg,zdrugiejwieloletnieprzyzwyczajenia.„Dawneprzyjaciółki”„ciągnągozaszatęciała”iszepczą:„Żegnasz nas? pomyśl, że od chwili, kiedy cię opuścimy, ta rzecz nie będzie ci jużdozwolona,anitadruga,itonazawsze!”SamBógponaglago,bynawróciłsięczymprędzej,aAugustynbłaga:„Nieodrazu,jeszczechoćchwilę!”Icałetygodniespędzawniezdecydowaniu,wwalcewewnętrznej,ażwreszcie,zpomocądopinguBożego,zbierasięnaodwagęipodejmujedecyzję(por.A.Luciani,Listy do sławnych postaci,s.27).Nawraca się.Staje sięnowymczłowiekiem i zostaje świętym!Każdyczłowiek, szc-zególnieten,którypotrzebujegruntownegonawrócenia,niemożesięociągać,odwlekaćnawróceniawnieskończoność,wbliżejnieokreślonąprzyszłość.Musi,zpomocąBoga,zrobićto„dzisiaj”!Jeżelibowiemniezrobi tegodzisiaj,niezrobi tegonigdy.AlbinoLuciani,przyszłypapieżJanPawełI,snujenastępującąrefleksję:Burze,którebyłyzłemwprzeszłości,terazstająsiędobrem,jeślidopingująnasdopoprawy,dozmiany;stająsięklejnotem,jeśliofiarujemyjeBogu,dającMusposobnośćprzebaczenia.EwangeliawśródprzodkówJezusawymieniaczterykobiety,zktórychtrzybyłyniecałkiemgodnepolecenia:Rahab,TamariBatszebę.Jesttajemnicąpokory,żetekobietyzostałyprzyjęteprzezChrystusa,żezostałydopuszczonedoJegogenealogii,aletakżejesttowrękuBogaargumentuspokajającydlanas:możeciezostaćświętymi,jakakolwiekbyłabyhistoriawaszejrodziny,temperamentikrew,waszaosobistaprzeszłość!Byłobyjednakbłędemczekać,odkładaćwciążnapóźniej.Ktowchodzinadrogę„później”,wyjdzienadrogę„nigdy”.Znamkogoś,ktozeswegożyciauczyniłcośnakształt„poczekalni”.Pociągiprzychodząiodchodzą,aon:„Pojadęnastępnymrazem!Wyspowiadamsięprzykońcużycia!”O„walecznymAnzelmie”mówiłVisconti-Venosta:„Mijadzień,mijadrugi,leczniewracawalecznyAnzelmo”. Tutajmamysytuacjęodwrotną:Anzelma,którywogóleniewyrusza.„Czyniebędęmógłnawrócićsiępóźniej?”–„Zapewne,alemożetobędzietrudniejszeniżteraz:grzechypowtarzanestająsięprzyzwyczajeniemiwięzami,którecoraztrudniejzerwać.Teraz,odrazu,bardzoproszę!”

30 ROK - B

4. Zadatek zbawienia Towłaśnie jest czuwanie, oczekiwanie. „Teraz”, „dzisiaj”, „od razu”.W tychsłowachzawierasięprawdziwamądrośćżyciowaczłowiekawierzącego.Niezwlekać,nie odkładać na potem, ale już dzisiaj żyć pełnią chrześcijańskiego życia. Już dzi-siaj troszczyć się, zabiegaćo to, co jest najważniejsze.Anajważniejszą „rzeczą”dlaczłowiekawierzącegojestzbawienie.Iteraz,wadwencie,jestnajbardziejstosownyczasdozatroszczeniasięoswojezbawienie.Tonieksiądzmazmuszaćmniedotego,bymbyłświęty.Toniemama,ojciecczyżonamająciągleprzypominaćmiomodlitwie,Mszyśw.,spowiedzi.Jasam,każdyznas,musizabiegaćoswojąświętość,toznaczyoswojezbawienie.ŚwiętyPawełkreśliwswoimliściedoFilipianjedneznajważniejszychsłówNowegoOrędzia.Dotycząonewłaśniezbawienia,októretrzebasamemusiętroszczyć.Ototesłowa:„zabiegajcieowłasnezbawieniezbojaźniąidrżeniem”(Flp2,12).AwdzisiejszejEwangeliiJezusChrystuswzywanasdoczuwania,dotroskioswojezbawie-niewkażdymczasie,ponieważniewiadomokiedyprzyjdzieczaszbawienia.Z tegowzględuzawsze,wkażdejchwilitrzeba„byćgotowym”–toznaczybyćświętym.Tylkobowiemdlaświętychjestzbawienie.KsiądzTymoteuszpisze,że„mywszyscymusimynaziemidorosnąćdonieba,dojśćdoziemiobiecanej.(...)Bądźpewien,piszedalej,tamjużcięniebędąwychowywać.Tamjużtrzebabyćwychowanym.Niepchajsiędoniebaztłumem,niewchodźprostozulicy,trzebamiećubranieświąteczne,niemożnazaspać,niechciniebraknieoliwy jakgłupimpannom”(por.Ks.Tymoteusz,Panie, do kogo pójdziemy?,s.99n.).Stawiateżbardzoprowokującepytanie:„Amożetyzrezygnowałeśznieba?”Niewarto,anawetniewolnorezygnowaćznieba.Bojeżelizrezygnujemyznieba,tocóżnamzostanie?Właśnie–dokogóżwówczaspójdziemy?Jakibędziecelnaszegożycia?Jakibędziejegosens?Jakieznaczeniebędąmiaływówczasnaszewysiłki,smutkiiradości,pracaizabawa,miłościitroski,dzieci,mąż,żonaiwszystkoto,conasotacza?Czuwajwięc,zabiegajoswojezbawienie,oswojąświętość,abyśniezmarnowałżycia–tego,tunaziemiitegowiecznego,którejuż„tu”sięzaczyna.JanKochanowskiprzestrzega,abyżyciawświętościnieodkładaćnapóźniej.Naczasbliżejnieokreślony.WPieśniXVnaszpoetapisze:„AprzyszłyczasBógmawmocy,Pogrążonywtwardejnocy.DosyćnarozumczłowieczyDzieńdzisiejszymiećnapieczy;OstateknaBogawkładaj,Adobrzeżyćnieodkładaj!Żyjdobrze,nieodkładając;Bodalszychczasówczekając,Niepodobnymobyczajem,Niepocząwszyżyć,przestajem”(J. Kochanowski, Pieśni. Księgi wtóre, Pieśń XV) JanKochanowskizawarłwtejPieśniprzesłanie,żetenktojużdzisiajnieżyje

31ROK - B

dobrze,święcie,przestajeżyć–takjakbywogólenieżył.Tylkodobreżycie,wświętościjestgodnemianaprawdziwieludzkiegożycia.Takiego,którejestzadatkiemipoczątkiemwiecznegożyciazBogiemiztymi,którychkochamy.

Ks.Witold Wojsa

,, Odnów nas, Boże i daj nam zbawienie ”.

Obraz Ziemi świętej bez Boga.Pamiętamtakielata,wktórychbezprzerwyogłaszanowycieczki,pielgrzymkidoZiemiświętej.Wieluznasodkładałosobieskromnezłotówki,abychoćnakilkadniudaćsiędoZiemiŚwiętejiprzejśćśladamiChrystusa.Udałosię,pojechałemdoJerozolimy,Betlejem,Nazaretu.TobyłdlamniejużnieAdwent–aleŻywaEwangeliaczytanazewzruszeniem.Wtedybyłspokój,niebyłosłychaćstrzałów,nielałasięludzkaniewinnakrew.Dotykałemzszacunkiemmiejscazwiastowania,narodzenia,ugiąłemsięduchowoifizycznienaGolgocieinaGórzeOliwnej.Przeżyłemtojakowielkierekolekcjewmoimżyciu.WpodobnysposóbprzezywałkażdystykającysięzżywymiśladamiChrystusakażdyzpielgrzymów.Aobecnie?Jedniobliczająstratynaskutekbrakuturystówipielgrzymów.Inniokryci bólemspoglądająnaplamykrwi i na zwalonedomy.ZiemiaChrystusanadalkrwawi,przemawiado ludzi ludzkążądzą inienawiścią.Człowiekzniszczyłradość ipokójtejziemi.Goręwzięłyludzieambicje,przewrotnośćiupór.RuinączłowiekastajesięsercebezBoga Bądźmyostrożni–życiekażeludzipysznych,zarozumiałych,naiwnych.Chybanie jednemu z nas życie dało sięwe znaki, podobnie jak przezywającymmiesiące ilatawojnywIzraeliiPalestynie.Tamtaziemiaprzeżyłaróżneniewole.Byłaniewolaasyryjska,babilońska,rzymska–teraznastałczasniewolizła,zachłannościigłupoty.Ojakstrasznąjestniewolagrzechu,wktórejgłównąrolęogrywaszatan.Mamgłębokieprzekonanie,żeiwnaszymżyciu,wnaszejpolskiejrzeczywistościniemożnasobiepozwolićnabrakczuwania,nastanbłogiejbeztroski.Nastolateknampopie,aleciębracieoszukano,naciągnięto,nabitowbutelkę.Światreklam,obiecanek,pięknychsłówdoprowadzanasdorozczarowań.Wystarczykrotkałatwowierność,byskosztowaćgoryczybrakuostrożności.Byłemnaiwny,dałemsięnabraćdzisiejszymsz-tuczkom.Kiedyżycienaswreszcieczegośnauczy?Ktośpowiedziałzżalem–chciałemsiępoddaćdarmowemuuszczęśliwieniu,aonotakmniezniszczyło.Sięgnijmynagłębię,doduszyczłowiekadającemusięuszczęśliwićradościamitej ziemi, naszej współczesnej rzeczywistości, różnym okazjom do takich i innychczynności.Jakwięcwyglądawnętrzeczłowiekapozniszczeniuwiary,człowiekawyr-wanegozprawidełChrystusowejEwangelii.Tostanjużnietzw.Ziemiświętej,toruinaczłowieka,któremuzachciałosięuszczęśliwieniapoprzezsmakgrzechu,przyjemnościdoczesnych.Zapomniałbiedakotym,żeidzisiajtrzebawzmócczujność,przywrócićpięknośladówChrystusanakreślonychprzecieżJegoobecnościąwnaszymsercuprzez

32 ROK - B

wielelat.Chrystusjużniemającyprawabytutamwżydowskiejiarabskiejkrainie,niemającyprawabytuwsercuczłowieka. Przepięknaliturgiadzisiejszejniedzielizdajesięjużniewołać,alekrzyczećkuniebu zwielką tęsknota i niepokojem.Boże, abyś rozdarł niebiosa i zstąpił... czemupozwalasznambłądzićzdalaodtwoichdróg.Opadliśmy,jakzwiędleliścienaziemię,anaszewinyponiosłynas,jakwicher...BożeskryłeśswojeObliczeprzednami!!!(pierwszeczytanie). Jakie jest wyjście z takiej sytuacji ? – Trzeba w porę rozkopać nasze gruzy,wydostaćsięnazewnątrz,pókiwnasjestjeszczetrochężyciaiBoskiegoblasku.BoskiPsalmista podpowiada nam słowa domodlitwy serca : ,,Odnów nasBoże, daj namzbawienie”!KiedyPanJezuswdzisiejszejEwangeliimówinamoczuwaniu, tozpewnościąpragnieczegoświęcej,niżsiedzeniaprzyzegarku,przytelewizorze,noboprzecieżidąświęta.Chrystusowichodzitutajoinne,głębokienastawienienaszegożyciananasząpostawęwobecBoga,donaszychbliźnich,dowłasnegozbawienia.Chodziodokonaniekorektynaszegokursuprzezoceanżycia.Zagubiliśmygdzieśpodrodzenietylkosprawęczuwania, bezpieczeństwa, ale i naszą odpowiedzialność za życie. Jakżewypaczonazostałanaszawolnawola,zakurzonaroztropność,aludzkagodnośćprzykrytabłotemzdradynajzdrowszychzasad–naukiEwangeliiOto jeszcze raz – kolejnyAdwent. Jeszcze jeden raz,może dlawielu z nas os-tatni –wołanieChrystusa : ,, czuwajcie, bo niewiecie kiedyPandomuprzyjdzie ...Czuwać,topamiętaćodrogachPana,tochodzićJegościeżkami,ajeślizdarzyłonamsiępobłądzić,towrócićnaniezmanowcówżycia.TojeszczejednaszansadanaBogu,którychceprzyjśćdonas,abynasumocnićiuczynićludźmigotowyminadzieńPański.Pamiętajmy–życiekarzenaiwnych! Podobami sięmyśl – czas adwentudanynam jeszcze razpo to, abyśmy sięobudzili, abyśmyobudzili naszą pamięć,wspomnieli nawieloletnie doświadczenia znaszegożycia.TonieBógonaszapomniał,alemyzapominamyoNim!Tonamtaktrudnowziąćsiędonaprawytego,cośmyzniszczyli,cozepsuliśmy.Bógzbytwielezanaszapłacił,zgodziłsięzanasdaćnajwyższącenę. O bólu nieobecności Boga tak wiele już w życiu słyszeliśmy, może i samispożywaliśmycierpkieowocelatczymiesięcyjakbypowtórnegopogaństwa,odejścia,brakuBoganacodzieńwrodzinie,wnaszymsercu,anawetwnaszymnarodzie.Naródnawygnaniu,Jerozolimazniszczona,świątynia–dumanarodu-sprofanowana,adlaludzi:,,przyszłośćbezprzyszłości!”TonietylkobólProrokazpowoduJerozolimy,tobólwielunarodówobecnie.Czywięcstaćnasnato,abyznaleźćczasdlaBoga,czystaćnasnaczuwanieirozsądek?Tymwezwaniem:uważajcieiczuwajcierozpoczynamykolejnywnaszymżyciuAdwent.Wzruszającajestczułość,delikatnośćPanaJezusa,którynanasniekrzyczy,niegrozinam,nierobiwyrzutów,leczztroskązwracasiędonasnieznającychczasuJegoprzyjścia.Wzywanasdoczuwaniabędącegoniczyminnym, jakpewnymnapięciem,

33ROK - B

niepokojem roztropnegowartownika.Możemy i powinniśmy się obudzić , uprzątnąćwszystkowokółsiebieiwsercu–przyjśćdoNiegozpokorąiprawdąosobieionaszymżyciuzbliskimi.ZChrystusemjaśniejsze,radośniejszejestżycie.BezChrystusatakszybkoschodzisięnabezdroża,nagruntniepewnypodnogami.JedenzwielkichFrancuzów(Lenau)straciwszywiaręwBoga–borykałsięniemogącznaleźćsobiemiejsca.Udrękatrwałajakbywnieskończoność.Długi tobyładwent ,czaswyjściazwłasnychgruzów.Nieznalazł potem słów, aby wyrazić pustkę opuszczonej przez Boga duszy. Powiada :światstałsiędlamniemiastemoniekończącychsięulicach,zkażdegodomuszyderczoodgrażałamisięśmierć izniszczenie ...gdybyśzajrzałnadnomojejduszy....byłbyśprzerażony!Bogaopuścić,tozginąć.OdnównasBoże!–Takwołaliśmydzisiajwresponsoriummszalnym.PozwólnamBożezacząćodnowa,pozwólmicośjeszczedobregozrobić,naprawićwczasietegoAdwentu – nie chcę tylko czekać z założonymi rękami.Nie dajmy się ponieśćpewnościsiebie,zewszystkojestwporządku,wszystkoOK.–jakwkomputerze.Niechniebierzegórywnaszymmyśleniupoprosturutyna.Totakbardzochwytliwyhaczyknanasząpróżność.Niechostrzeżeniembędądlanassłowanapomnienia:gdybytak,jakmy–myślałBóg,niewiemcobyłobyznami–alejeślimybędziemymyśleli,takjakmyśliBóg–dananamjeszczejednaszansabędziewspaniałymdziełem. Costaniesię,gdyczłowiekniebędzieczuwał?Gdyprzestanieczuwaćmatkanaddzieckiem,kierowcaprowadzącypojazd, lekarznadchorym,dyżurnywczasiebiegupociągu,czyżołnierzwczasieodpowiedzialnejwarty?Czuwaniewinnomiećcharakterradosny,mamiećcharaktermodlitwy,towyraznaszejtroskiorzeczybardzoważnewżyciu.Popełniamyczęstowielebłędów,gubimysię,grzeszymybezdusznością.NaszeżyciejestAdwentem,jestdrogadocelu,dokresu.TewielkiesprawyBożeniemogąnaszaskoczyć,wczasienaszegobłądzenie.Byćgotowym,toczuwać,odświeżyćwsercunasząbojaźń,wrażliwość,uleczyćnieśmiałość,brakodwagispojrzeniaprawdziew oczy.Matkaw domu na święta umyje szybyw oknach, bo chce dobrzewidzieć,swojąmatczynągorliwościąbędzienaspociągaćdoudziałuwrekolekcjach,bywporęotworzyćdrzwiChrystusowi. Niech namw tych dniach towarzyszy: gotowość powrotu do Boga, rozpalenieBoskiejnadzieiwsercach.Oczyśćmyznaleciałościnasząwiarę,wżyciucodziennymożywiajmywzajemnąmiłość.Toprawda,czuwaniejestwielkimwysiłkiem.Możezbytmałoludziczuwaiczeka–alemybędziemyczuwaćiczekać,byChrystusniezastałnasśpiących.Imwcześniejsięprzebudzimy,tymwięcejzyskamydladobrairadościzBożegoNarodzenia.Amen.

34 ROK - B

I niedziela Adwentu

“Tyś, Panie, naszym Ojcem... Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił” (Iz 63, 16. 19) Od dnia pierwszego grzechu, kiedy Bóg olśniłAdama obietnicą Odkupiciela,nadzieje ludzkości skierowały się ku zapowiedzianemuzbawieniu.Prorocybyli jegoniestrudzonymiheroldami.“Tyś,Panie,naszymOjcem,OdkupicielnasztoTwojeimięodwieczne... Oto Tyś zawrzał gniewem, bośmy grzeszyli przeciwTobie od dawna ibyliśmyzbuntowani...Ajednak,Panie,TyśnaszymOjcem”(Iz63,16;64,4-7).Głębokiepoczuciegrzechuiniezdolnościczłowiekadopodniesieniasięprzeplatasięzpragnien-iemzbawienia,zufnościąkuBoguwyrażonąwsłowachniemalewangelicznych:“TyśnaszymOjcem”. Wydaje się, że Izajasz swoją wzruszającą modlitwą chciałby przyspieszyćprzyjścieZbawiciela:“Obyśrozdarłniebiosaizstąpił!”(63,19).Historiamówi,jaktowołanie zostałowysłuchane i obietnicaBogawypełniona. Istotnie, niebiosa rozdarłysię,aludzkośćotrzymałaswojegoZbawiciela,PanaJezusa.ProśbaIzajaszajestjednakciągle aktualna, liturgia zaśpowtarza jąwczasieAdwentu: “Obyś rozdarł niebiosa izstąpił!”SynBożyhistoryczniejużprzyszedłiprzezswojąmękę,śmierćizmartwych-wstaniezbawiłgrzesznąludzkość.Mimototajemnicata,aczkolwieksamawsobiejużwypełniona,powinnaaktualizowaćsiędlakażdegoczłowiekaistalewnimponawiać,byprzywieśćgo“dowspólnotyz...JezusemChrystusem,Panemnaszym”(1Kor1,9).Dopókitawspólnotaniestaniesiędoskonałą,czylidopókiłaskanieogarnieinieprze-mieniczłowiekacałkowicie,maonjeszczepowóddowyczekiwaniaZbawiciela.Panprzychodzinieustannieprzezsakramenty,przezswojesłowo,któregłosiKościół,przeznatchnieniaipobudkiwewnętrzne.NiemakońcaprzyjmowaniuGoipragnieniu,abyprzychodziłzawsze,wsposóbcorazbardziejintymny,głęboki,przemieniający:“DuchiOblubienica[Kościół]mówią:<Przyjdź!>”,ikażdywiernypowtarza:“Przyjdź,PanieJezu”(Ap22,17.20). Św.PawełwyrażającKoryntianomradośćzpowodułaskiBożej,jakąotrzymaliwChrystusie -wNim bowiem zostaliwzbogaceniwewszystko iwNim posiadająwszelkidar-wzywaichdooczekiwania“objawieniasięPana”(1Kor1,4-7).Tosąowedwabieguny,wśródktórychwznosisięłukchrześcijańskiegoAdwentu:wdzięcznapamięćonarodzeniuZbawicielaiowszystkichdarachotrzymanychodNiegoorazoJego chwalebnym“objawieniu się” na końcu czasów. Jeżeli ten okres środkowy jestistotniewypełnionyoczekiwaniemświadomymiczynnym,Bógsam,jakmówiApostoł,wiernych“będzieumacniałażdokońca,abybylibezzarzutuwdzieńPananaszegoJe-zusaChrystusa”(tamże8).Nawiernośćczłowieka,któryżyjeoczekującswojegoBoga,odpowiadawiernościąBóg,któryniezawodniedotrzymujeswoichobietnic. Wiernośćczłowiekazaśpowinnabyćtaka,jakąukazujeEwangelia(Mk13,34-37):powinnabyćofiarnąsłużbąwwypełnianiuwłasnegoobowiązkubezpoddawaniasięzmęczeniuczylenistwu.Takjaktoczynigorliwysługa,któryniezasypiapodczasnieobecnościgospodarza,leczspełniaprace,którezostałymuzlecone;kiedyzaśpow-rócigospodarz“zwieczoraczyopółnocy,czyopianiukogutów,czyrankiem”(tamże

35ROK - B

35),zastaniegozawszenaswoimmiejscu,oddanegopracy,niezalęknionegojakktoś,ktozostałprzyłapanynabłędzie,leczrozradowanego,żezobaczyłpana.AponieważdlachrześcijaninaBógjestnietylkoPanem,leczOjcem,spotkaniebędziepełneradości.-Ty, o Panie, jesteś naszymOjcem, odwiekówTwoje imię jest “Odkupiciel nasz”.Czemuż,oPanie,dozwalasznambłądzićzdalaodTwoichdrógizatwardzaćnaszeserce,takżesięnielękaCiebie?Powróćprzezmiłośćkuswoimsługom...O,gdybyśrozdarłniebiosaizstąpił!Tywychodzisznaprzeciwtymwszystkim,którzypełniąsprawiedliwośćipamiętająoTwychdrogach.OtoTyśzawrzałgniewem,żeśmyzgrzeszyliprzeciwTobieoddawnaibyliśmyzbuntowani.Wszyscybyliśmyskalaniijakbrudneszatysąwszystkienaszedobreuczynki;wszyscyopadliśmyzwiędnięcijakliście,naszewinyzaśponiosłynasjakwicher. NiktniewzywałTwojegoimienia,niktsięniezbudził,bysięchwycićCiebie.Boskryłeśswojeobliczeprzednamiioddałeśnaswmocnaszejwiny.Ajednak,oPanie,TyśnaszymOjcem.Myśmygliną,aTynaszymtwórcą.MywszyscyjesteśmydziełemrąkTwoich.Niegniewajsięzbytnio,oPanie,iniepamiętajciąglenaszychnieprawości.Otowejrzyjnanas,jesteśmywszyscyTwoimludem(Iz63,16-19;64,4-8).-Okażmi,Panie,swojemiłosierdzieidajmiTwojezbawienie...OMądrościnieskończona,przyjdźiprowadźmniedrogamizbawienia.OJasnościchwałyOjca,przyjdźioświećmnieblaskiemcnótTwoich.OSłońcesprawiedliwości,przyjdźiudzielświatłaiżywotnegociepłapogrążonemuwcieniachśmierci.OKrólukrólów,przyjdźkierowaćmną.ONauczycieluludów,przyjdźnauczaćmnie.OZbawicieluświata,przyjdźzbawićmnie(L.daPonte).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy Żyć Bogiem, t. I, str. 34

Uważaj na siebie

Słyszymydzisiaj,wpierwsząniedzielęadwentuwezwanie:Uważajcie i czuwaj-cie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie.MusimyzapytaćojakimczasiemówiłPanJezus? Jakie zegarywyznaczają godziny iminuty tego czasu... Pierwsi chrześcijaniemocnowierzyliwto,żepowtórneprzyjścieJezusanastąpiwkrótce,zaichdni...Gdyzaśtoprzeświadczenieniespełniałosię,twierdzono,żeponowneprzyjścieZbawicielajestpewne,alenieznane.Itakjestpodziśdzień. Często po przeistoczeniu wyznajemy: “Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu,wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy twego przyjścia w chwale”. Toprzyjściewchwaleoznaczaparuzję,czyliponowneprzyjścieJezusanaziemię.Oczeki-wanieprzyjściaJezusa,szczególnieuświadamianamadwent.Jeślitylkowłaściwetenczasrozumiemy...Tenczas,zjednejstronyjestwspomnieniemhistorycznegoprzyjścianaziemięnaszegoZbawiciela.Zdrugiejzaś,tooczyszczeniesumieniaiserca,byPanJezuswKomuniiśw.mógłprzyjśćdonas.Tostanięciewprawdzieosobiesamymma

36 ROK - B

dotyczyćdwóch spotkań.Pierwsze to spotkanie zBogiemwKomunii św., drugie tospotkaniezBogiemwwiecznościposwojeśmierci.Czyrozumiemy,żetaknaprawdę,toniesądwaspotkania,alejedno...?Stądnaszeżycieniepowinnobyćwyglądaniemkońcaświata,alewyglądaniemłaskiBożej.Aonajesttuż!“ŁaskawamipokójodBogaOjcaiodPanaJezusaChrystusa.NieustanniedziękujęmojemuBoguzawas,załaskędanąwamwChrystusieJezusie.WNimtobowiemzostaliściewzbogaceniwewszystko(...)takiżniedoznajeciebrakużadnejłaski”. AprorokIzajaszotejłasce,jakoBożymdziałaniupisze:“Aniuchoniesłyszało,aniokoniewidziało,żebyjakiśbógpozaTobądziałałtyledlatego,cownimpokładaufność.Wychodzisznaprzeciwtych,coradośniepełniąsprawiedliwośćipamiętająoTwoichdrogach”. ByćgotowymnaprzyjęcieKomuniiśw. to tymsamymbyćgotowymnaspot-kaniezBogiem.WarunkiemzaśgodnegoprzyjęciaCiałaChrystusajestbyciewłasceuświęcającej.Częstodrogadotejłaskiwiedzieprzezkonfesjonałwktórymotrzymujemyłaskęodpuszczeniagrzechów. Wiele razy świadkowie Jehowy rozgłaszali datę końca świata. Nigdy to nienastąpiło.Światistniejeamyznim.Chybanajtrudniejuwierzyćwswojąśmierć...copewienczasdowiadujemysięozejściuztegoświatanaszychbliskich.Bierzemyudziałwpogrzebach.Alezawszetosąoni...niemy...nieja.Iniechodzioto,byśmywyglądaliswojejśmierci,albojakświadkowieJehowykońcaświata.AlebyśmykochaliPanaJe-zusaizmiłościdoNiegoprzyjmowaliKomunięśw.czyli–jaksamanazwawskazuje–zNimsięjednoczyli.Nietylkonaświęta,bocotozamiłość,tylkonaświęta... Dopierozaczęliśmyadwent,ajużwwitrynachsklepowychmożemyprzeczytaćżyczenia:WesołychŚwiątlubtympodobne.Zapewnewkrótcebędziemyotrzymywaćlisty i kartki z życzeniami.A spotykając bliskich, których nie widzimy na co dzieńbędziemyskładaćżyczenia.Niechwszystkiesięspełnią...choćtotylkożyczenia.Wez-waniedoczujnościiuwagitocoświęcejniżżyczenia,tomoralnyobowiązekwynikającyzwiary.WspomnianynapoczątkuhuraganKatrina,dał się rozpoznać iprzewidzieć.Dzięki temu znaczna częśćmieszkańcówNowegoOrleanu zdołała się ewakuować iocaliłaswojeżycie.Niestetyniezawszetakprzychodziśmierć.Bywa,żenagleinie-spodzianie.Byniezginąćnawiekimusimyżyćwłasceuświęcającej.Toonadajepokójserca, jakodarbożydzięki łasceuświęcającej spokojniej się śpi, żyje i umiera.Stądadwenttowezwaniedotego,bywsercuzawszebyłoświęto,dziękiobecnościBogawnim.ŚwiatowejsławytenisistastołowyAndrzejGrubbanieczułbólu,gdyjegopłucacorazbardziejniszczyłnowotwór.Gdybyczułból...JeśliplanujemyiśćdospowiedziświętejwprzeddzieńwigiliialbowsamąwigilięBożegoNarodzenia,todziśjaksobierodzimyzwyrzutamisumienia...?Ajeślijużichniemamy,tozczymchcemyprzystąpićdosakramentupojednania?Możepamiętamy,jaknasirodzicemówilidonas:Uważajnasiebie.Mówiligdywsiadaliśmydosamochodu,jechaliśmynawakacje,pochorobiepierwszyrazwyszliśmyzdomu.Dziśpewnieniktnamjużtakniemówi:Uważajnasiebie.Możemytakmówimydoswoichdzieci.AlezawszePanJezustakdonasmówiłimówi:“Uważajcieiczuwajcie,boniewiecie,kiedyczastennadejdzie”.Czyjeśliktośniemawyrzutówsumieniatoznaczy,żeniemagrzechów?GdyAndrzejaGrubbęnicnie

37ROK - B

bolało,toznaczyżebyłwpełnizdrowy?Niechtenczas,któryjestprzednami,wypełnitroskaoto,bywnaszychsercachbyłocorazwięcejmiejscanatego,którynarodziłsięgdynadeszłaPełniaczasu...

ks. Maciej Kubiak - Otorowo

SPIS TREŚCI

Człowiekwspółczesnywobectajemnicyzbawienia(Ks.M.Brzozowski;SiL-2002) 1Dziwnyjesttenświat(Ks.E.Sobieraj;SiL-1999) 3Wiem,komuzaufałem(Ks.W.Oszajca;SiL-2005) 5Niedoznajeciebrakużadnejłaski(A.K.-1993;SiL-2002) 7Adwentchrześcijanina(ArturWilczek,HomilieAdwentowe) 9WyjątkowyAdwent(BpM.Jędrzejewski;SiL-2002) 10Czuwajmyimódlmysię(ks.M.Bendyk;SiL-2005) 11Oczekiwanienaspotkanie(ks.M.Szczepaniak;SiL-2008) 13“Niechniezastanąwasśpiących!”(AndreSeve;SiL-2008) 15PierwszaniedzielaAdwentu(IvoBagarićOFM;SiL-2008) 16

Wiem,komuzaufałem(Ks.T.Trela) 17PrzychodzeniePana(ks.J.Hojnowski) 19Cichośćipokora(ks.P.Biedrzycki) 21INiedzielaAdwentu(ks.A.Chruszcz) 23INiedzielaAdwentu 24INiedzielaAdwentu(ks.J.Stefaniak) 26Jużterazczuwaj(ks.W.Wójsa) 28,,Odnównas,Bożeidajnamzbawienie” 31IniedzielaAdwentu(o.Gabriel) 34Uważajnasiebie(ks.M.Kubiak) 35