Fryderyk Chopin - największy polski kompozytor

i pianista

Opracowanie prezentacji multimedialnej:

Wioletta Sadowska

Fryderyk Chopin urodził się

22 lutego 1810 roku w Żelazowej Woli.

Dwór w Żelazowej Woli- własność rodziny Skarbków

Rodzice Fryderyka

Mikołaj ChopinJustyna z domu Krzyżanowska

Ojciec Fryderyka był Francuzem, pochodził z Lotaryngii.

Początkowo był nauczycielem synów hrabiego Skarbka w Żelazowej Woli. Po przeniesieniu się do Warszawy, zostaje wykładowcą literatury i języka francuskiego w Liceum Warszawskim.

Budynek Liceum Warszawskiego

Mama Fryderyka była kobietą bardzo muzykalną. Często grała w domu na fortepianie. Mały Frycek z zachwytem słuchał tej muzyki.

Mama bardzo wcześnie zauważyła nieprzeciętne zdolności syna i przeczuwała jego wielką karierę muzyczną.

Rodzeństwo Fryderyka

Miał starszą siostrę Ludwikę oraz dwie młodsze: Izabelę i Emilkę.

Ludwika

IzabelaEmilia

Przeprowadzka do Warszawy

Plac Zamkowy

Wkrótce po urodzeniu się Fryderyka, rodzina Chopinów przenosi się z Żelazowej Woli do Warszawy.

Tam rodzice prowadzą pensjonat dla chłopców, pochodzących ze szlacheckich domów i kształcących się w Warszawie.

Niezwykły talent młodego Fryderyka

Fryderyk bardzo wcześnie ujawnia niezwykłą muzykalność i łatwość gry na fortepianie. Często grywa na 4 ręce ze swoją siostrą Ludwiką.

W wieku 6 lat Frycek rozpoczyna regularną naukę gry na fortepianie. Jego pierwszym nauczycielem - oczywiście po matce- zostaje pochodzący z Czech Wojciech Żywny.

To jemu 11- letni Chopin ofiaruje na imienimy Poloneza As- dur.

Wojciech Żywny

Mając 7 lat komponuje swój pierwszy utwór.

Jest nim Polonez g- moll.

Fryderyk dedykował ten utwór Wiktorii Skarbek.

W wieku 8 lat występuje na publicznym koncercie w Warszawie.Warszawiacy nazwali chłopca „cudownym dzieckiem”. Odtąd powozy bardzo często zabierają młodego geniusza na prywatne koncerty w salonach.

Po jednym z takich występów „Chopinek” rzucił się matce na szyję i powiedział: - „Mamusiu, w czasie

koncertu wszyscy patrzyli się

na mój kołnierzyk!”.

Salon w arystokratycznym domu

Czas spędzony na nauce

Jest rok 1823. Fryderyk ma wówczas 13 lat. Wstępuje do IV klasy Liceum Warszawskiego.

Po trzech latach nauki, ze względu na zły stan zdrowia, kończy naukę w Liceum z wynikiem celującym.

W tym budynku w latach 1823- 1826

zdobywał wiedzęmłody Fryderyk.

We wrześniu 1826 roku Chopin rozpoczyna naukę w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie. Zajmuje mu ona 6 godzin tygodniowo. Pod bacznym okiem profesora Józefa Elsnera zgłębia tajniki sztuki kompozycji i kontrapunktu. Chopin okazuje się być genialnym uczniem.

W lipcu 1829 roku kończy Szkołę z wyróżnieniem, w jego dokumentach widnieje notatka: „Szczególna zdatność, geniusz muzyczny”.

Józef Elsner

Zdrowie młodego Fryderyka

Odkąd przyszedł na świat, rodzice nieustannie drżą o jego zdrowie, jest bowiem wątłym, chorowitym dzieckiem. By wzmocnić siły organizmu, co roku wyjeżdża na wakacje do Szafarni, do Sokołowa, do Sannik/ Płocka, zapraszany przez przyjaciół. Tam słucha wiejskiej muzyki, spaceruje wśród mazowieckich i kujawskich pól, łąk, rozsochatych wierzb.

Mając 16 lat wyjeżdża z matką i dwoma siostrami (Ludwiką i Emilką)

do Dusznik na kurację, która przynosi upragnioną poprawę zdrowia.

Przyjaciele Chopina

Fryderyk jest miłym, kulturalnym, młodym człowiekiem. Przebywa w najlepszych kręgach ówczesnej Warszawy. Jest duszą towarzystwa,

ma duże poczucie humoru. Sława nie przewraca mu jednak w głowie. Wśród ogromnej rzeszy ludzi

potrafi dostrzec prawdziwych przyjaciół. Zawsze może liczyć na Tytusa Wojciechowskiego,

Jana Białobłockiego, Jana Matuszyńskiego, Dominika Dziewanowskiego z Szafarni.

Ważną rolę w jego młodzieńczym życiu zajmuje Konstancja Gładkowska. Konstancja jest jego pierwszą miłością.

Znacznie później poznaje Marię Wodzińską. Dla niej Fryderyk komponuje Nokturn Es- dur

oraz Walca As- dur.

Maria Wodzińska- uczennica i narzeczona Chopina

Nokturn Es- dur

Konstancja Gładkowska- polska śpiewaczka,

młodzieńczy ideał Chopina

Samodzielne podróże młodego Chopina

Rodzice bardzo wcześnie uczyli Chopina samodzielności. Mieli do niego pełne zaufanie, nic więc dziwnego, że pozwalali mu na samotne podróże. Ciekawość świata, chęć poznania własnego kraju gna go po Polsce. Z Szafarni, gdzie spędza wakacje, wyjeżdża na Pomorze, do Torunia i Gdańska. Z Warszawy udaje się na Mazowsze, w Lubelskie.Odwiedza również matkę chrzestną, Annę ze Skarbków, mieszkającą w Strzyżewie w Poznańskiem. „Przypadkowa” koncertuje w sąsiednim Antoninie- posiadłości księcia Antoniego Radziwiłła.

Jesienią 1828 roku, czyli mając 18 lat wyrusza w podróż do Berlina. Pobyt w Berlinie ma dla Chopina ogromne znaczenie. Tu po raz pierwszy styka się z „muzyką europejską”.

Rok później, latem 1829 roku udaje sięw podróż do Wiednia. Po drodze zwiedza Kraków, Ojców, Pieskową Skałę. Na samym początku swojego pobytu nad Dunajem pisze list do rodziców: „Dziś mędrszy i doświadczeńszy jestem o jakie 4 lata”. W Wiedniu spędza trzy tygodnie. Do domu wraca okrężną drogą przez Pragę, Cieplice, Drezno.

Wiedeń

Ostatni koncert w Warszawie

W 1830 roku ma miejsce koncert pożegnalny, na którym Chopin gra Koncert fortepianowy e- moll i Fantazję na tematy polskie.

Później opuszcza Warszawę, by nigdy już nie powrócić do Polski.

Wyjazd za granicę

Ciężko było mu rozstać się z rodziną, przyjaciółmi, Warszawą. Ciągnęła go jednak ciekawość świata i chęć udowodnienia, że jest wspaniałym pianistą i kompozytorem. Udaje się przez Pragę do Wiednia, a stamtąd w 1831 roku do Paryża.

Fryderyk podróżowałdyliżansem.

Życie w Paryżu

Na emigracji poznał wielu sławnych kompozytorów, pisarzy, malarzy. Dawał koncerty w najsłynniejszych salach koncertowych ówczesnej Europy, np. Sali Pleyela oraz w salonach arystokracji. Chopin przywiązywał ogromną rolę do jakości instrumentu. We Francji jego ulubionymi instrumentami były fortepiany Pleyela.

Ostatni fortepian, na którymgrał Chopin firmy I. Pleyela.

Poświęcił się również pracy dydaktycznej. Jego uczniami byli m.in.: Maria Wodzińska, M. Czartoryska, Karol Mikuli, Maria Kalergis, Delfina Potocka, Jane W. Striling.

Delfina Potocka- uczennica Chopina

Fryderyk Chopin i George Sand

W 1836 roku Chopin spotyka w Paryżu George Sand. Z czasem ta francuska powieściopisarka zaczyna odgrywać znaczącą rolę w życiu Chopina. Dwa lata później wyjeżdżają razem na Majorkę, wyspę położoną na Morzu Śródziemnym, należącą do Hiszpanii. Tam ciężko choruje.

Lato 1839 roku spędza w Nohant- siedzibie George Sand, oddalonej 300 km od Paryża. Powoli wraca do zdrowia. Komponuje Mazurki, kończy rozpoczęte utwory. Jest tam bardzo szczęśliwy. W Nohant wypoczywa każdego roku, aż do 1846.

Nohant

George Sand

Ostatnia podróż

Jest rok 1848. Chopin wyjeżdża w swoją ostatnią podróż do Anglii. Tam udziela lekcji gry na fortepianie i koncertuje, m. in. w obecności królowej Wiktorii. Z Londynu wyjeżdża do Szkocji, gdzie spędza kilka tygodni u rodziny Jane Stirling- uczennicy Chopina.

Big Ben i budynek Parlamentu

Most na Tamizie w Londynie

Ostatni rok życia Chopina

Nastaje 1849 rok. Fryderyk Chopin jest już bardzo chory. Otoczony jest kręgiem oddanych przyjaciół. Częstymi gośćmi w jego paryskim mieszkaniu są: Delfina Potocka i Maria Kalergis- uczennice Chopina; Eugene Delacroix- portrecista Chopina; Cyprian Kamil Norwid- poeta. W sierpniu przyjeżdża do Paryża ukochana siostra Ludwika z mężem i córką.

Fryderyk Chopin- portret namalowany przez E. Delacroixa

ŚmierćFryderyka Chopina

17 października 1849 roku o godz. 2 po północy Fryderyk Chopin umiera.

Zostaje pochowany na cmentarzu Pere- Lachaise w Paryżu, zaś serce sprowadzone do Polski i złożone w kościele św. Krzyża w Warszawie.

Ostatnie chwile życia Fryderyka Chopina

Cyprian Kamil Norwid, wielki polski poeta w nekrologu napisał: „Rodem warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel, Fryderyk Chopin zeszedł z tego świata”.