Formatka – opis kursów w PWSZ w...

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie

Instytut Ochrony Zdrowia

Zakład Fizjoterapii

PROGRAM STUDIÓW

Studia niestacjonarne

I rok studiów i dalsze

od roku 2010/2011

Kierunek: Fizjoterapia

Tarnów czerwiec 2010 r.

2

Spis treści

Nazwa przedmiotu

Przedmioty podstawowe str.

1. Anatomia prawidłowa człowieka .......................................................................... 4

2. Anatomia funkcjonalna ( do wyboru z Biomechaniką kliniczną) ......................... 6

2a. Biomechanika kliniczna ( do wyboru z Anatomią funkcjonalną) ......................... 7

3. Antropologia .......................................................................................................... 9

4. Biologia medyczna .............................................................................................. 11

5. Fizjologia ............................................................................................................. 12

6. Biochemia ............................................................................................................ 15

7. Biofizyka ............................................................................................................. 17

8. Biomechanika ...................................................................................................... 18

9. Kinezjologia ........................................................................................................ 20

10. Kwalifikowana pierwsza pomoc medyczna ........................................................ 22

11. Psychologia ......................................................................................................... 23

12. Patologia ogólna .................................................................................................. 25

13. Pedagogika .......................................................................................................... 26

Przedmioty kierunkowe

1. Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu

- Metodyka nauczania ruchu ............................................................................... 28

- Gimnastyka ....................................................................................................... 30

2. Kinezyterapia ...................................................................................................... 32

3. Terapia manualna ................................................................................................ 34

4. Fizykoterapia ....................................................................................................... 36

5. Masaż leczniczy .................................................................................................. 40

6. Fizjoterapia ogólna .............................................................................................. 42

7. Podstawy fizjoterapii klinicznej:

- w ortopedii i traumatologii ................................................................................ 44

- w reumatologii .................................................................................................. 46

- w neurologii ...................................................................................................... 48

- w pediatrii.......................................................................................................... 51

- w kardiologii i pulmonologii ............................................................................. 53

- w chirurgii i intensywnej terapii ....................................................................... 55

- w ginekologii i położnictwie ............................................................................. 57

- w geriatrii .......................................................................................................... 58

- w psychiatrii ...................................................................................................... 60

8. Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcjach narządu ruchu:

- w ortopedii i traumatologii ................................................................................ 61

- w reumatologii .................................................................................................. 63

- w neurologii i neurochirurgii ............................................................................ 65

- w neurologii dziecięcej .................................................................................... 68

9. Fizjoterapia kliniczna w chorobach narządów wewnętrznych:

- w kardiologii i pulmonologii ............................................................................. 70

- w geriatrii .......................................................................................................... 72

3

- w psychiatrii ...................................................................................................... 74

- w chirurgii ......................................................................................................... 75

- w ginekologii i położnictwie ............................................................................. 77

- w pediatrii.......................................................................................................... 79

- w onkologii........................................................................................................ 81

- w medycynie paliatywnej ................................................................................. 82

10. Zaopatrzenie ortopedyczne ................................................................................. 84

Przedmioty ogólne

1. Język obcy:

a) angielski (do wyboru z niemieckim i włoskim) .................................................... 85

b) niemiecki (do wyboru z angielskim i włoskim) ................................................... 86

c) włoski ( do wyboru z angielskim i niemieckim) ................................................... 88

3. Technologia informacyjna ..................................................................................... 90

4. Filozofia i etyka ................................................................................................... 92

5. Socjologia ............................................................................................................ 94

6. Seminarium dyplomowe ..................................................................................... 96

Przedmioty specjalnościowe

1. Dietetyka ............................................................................................................. 97

2. Logopedia ............................................................................................................ 98

3. Komunikacja społeczna ( do wyboru z Odnową psychiczną ) .......................... 100

3a. Odnowa psychiczna ( do wyboru z Komunikacją społeczną) ........................... 102

4. Pedagogika specjalna ( do wyboru z Psychologią rozwojową) ........................ 104

4a. Psychologia rozwojowa (do wyboru z Pedagogiką specjalną) .......................... 105

5. Higiena szpitalna (do wyboru z Epidemiologią zakażeń szpitalnych) .............. 106

5a. Epidemiologia zakażeń szpitalnych ( do wyboru z Higieną szpitalną) ............. 110

6. Podstawy pielęgniarstwa ( do wyboru z Promocją zdrowia i higieną oraz

Propedeutyką i historią fizjoterapii) ........................................................................ 113

6a. Promocja zdrowia i higiena ( do wyboru z Podstawami pielęgniarstwa oraz

Propedeutyką i historią fizjoterapii) ........................................................................ 115

6b. Propedeutyka i historia fizjoterapii ( do wyboru z Podstawami pielęgniarstwa

oraz Promocją zdrowia i higieną) ........................................................................... 117

7. Terapia zajęciowa ( do wyboru z Balneologią) ................................................ 118

7a. Balneologia ( do wyboru z Terapią zajęciową) ................................................ 119

Szkolenia

1. Szkolenie biblioteczne ....................................................................................... 121

2. Szkolenie BHP .................................................................................................. 122

3. Szkolenie: Podstawy higieny szpitalnej ............................................................ 125

4

Nazwa przedmiotu Anatomia prawidłowa człowieka

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia /Zakład Fizjoterapii, Zakład WF z

gimnastyką korekcyjną

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/I rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 8 - w tym:

5 ECTS w sem. 1,

3 ECTS w sem. 2

Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1 i 2

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady = 27 h /18 h sem. 1/9 h sem.2

ćwiczenia praktyczne = 63h / 36 h sem. 1/ 27 h sem.2

samokształcenie = 6/ 4 sem.1/ 2 sem.2

Koordynator dr Jerzy Błyszczuk

Prowadzący dr Jerzy Błyszczuk, mgr Eliza Smoła

Sposób zaliczenia wykłady –zal., ćwiczenia - zal. z oceną, egzamin - ocena

Poziom przedmiotu studia pierwszego stopnia

Wymagania wstępne

Język wykładowy polski

Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Opanowanie zasadniczych wiadomości z anatomii opisowej

oraz mianownictwa anatomicznego, znajomość budowy

układów i narządów wchodzących w ich zakres.

Rozpoznawanie izolowanych kości, znajomość budowy

stawów. Znajomość budowy układu nerwowego z

uwzględnieniem podstaw neurobiologii, zrozumienie

funkcjonowania układu nerwowego, wskazanie objawów

uszkodzenia ośrodków i dróg nerwowych. Opanowanie

podstawowych wiadomości o przebiegu nerwów, dużych

naczyń i obszarów zaopatrzenia oraz określenie objawów ich

uszkodzenia. Umiejętność łączenia budowy narządów i

tkanek z ich czynnością. Zapoznanie się ze stosowaniem

wiedzy anatomicznej w praktyce klinicznej (diagnozowaniu,

terapii).

Skrócony opis

przedmiotu Przedmiot ma na celu zapoznanie studenta z budową

człowieka (anatomia prawidłowa) oraz z zasadami

funkcjonowania poszczególnych jej elementów (anatomia

funkcjonalna). Anatomia omawiana jest „pod kątem” pracy

fizjoterapeuty, dlatego też główny nacisk skierowany jest na

te części budowy człowieka, w obrębie których występuje

znaczna urazowość np. kończyna górna, kończyna dolna czy

kręgosłup. W dokładny sposób omawiany jest przede

wszystkim układ ruchu (układ kostno-stawowo-więzadłowy i

układ mięśniowy) oraz układ nerwowy ośrodkowy i

obwodowy. Całość dopełnia ogólna budowa i funkcja

narządów trzewnych (układy: pokarmowy, oddechowy,

5

moczowo-płciowy, krwionośny, limfatyczny i dokrewny)

oraz układu autonomicznego, narządów zmysłów oraz

powłoki wspólnej.

Pełny opis przedmiotu Wykłady

Wiadomości: z układu kostnego - dotyczące budowy kości i procesów związanych z ich wzrostem i

regeneracją, rodzajów połączeń kości, ze szczególnym uwzględnieniem budowy stawowo-więzadłowej,

wzajemnego oddziaływania układu kostnego i tkanek miękkich, różnice płciowe w budowie kostnej

człowieka; z układu mięśniowego - budowy czynnego układu ruchu, dotyczące rodzajów mięśni i rodzajów

wykonywanej przez nie pracy (również w zależności od położenia mięśnia względem stawu), działania mięśni

w grupach czynnościowych i tzw. taśmach mięśniowych, wpływu mięśni na utrzymanie prawidłowej,

pionowej postawy ciała i prawidłowego wysklepienia stopy, roli układu mięśniowego dla organizmu jako

całości.

Wiadomości: z układów trzewnych - zawierające podział trzew na układy i narządy oraz opis budowy dużych

gruczołów trawiennych, naczyń krwionośnych, układu limfatycznego i gruczołów wydzielania wewnętrznego,

opis współdziałania układów trzewnych z innymi tkankami i narządami ciała; z układu nerwowego -

dotyczące budowy i funkcji tkanki nerwowej, połączeń międzykomórkowych w centralnym i obwodowym

układzie nerwowym, zasad powstawania odruchów, krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego i roli opon

mózgowych, układu nerwowego obwodowego – przebieg i zakres unerwienia nerwów czaszkowych i

rdzeniowych, budowy autonomicznego układu nerwowego i jego znaczenia, budowy narządów zmysłów i ich

dróg nerwowych, budowy i funkcji powłoki wspólnej. Uzasadnienie nadrzędnego znaczenia układu

nerwowego.

Ćwiczenia praktyczne

Budowa kostna poszczególnych odcinków kręgosłupa i ich ruchomość, połączenia występujące w obrębie

kręgosłupa, znaczenie jego poprawnej budowy dla całego kośćca; budowa kostna klatki piersiowej ze

znajomością poszczególnych jej elementów i połączeń między nimi, ruchomość klatki piersiowej i jej funkcja;

budowa kostna, stawowa i więzadłowa pasa barkowego, jego ruchomość i znaczenie funkcjonalne; kostna

budowa kończyny górnej wolnej, budowa i możliwości ruchowe połączeń w niej występujących: staw

ramienny, łokciowy, połączenia w obrębie przedramienia, staw promieniowo-nadgarstkowy i stawy ręki;

obręcz miedniczna - jej budowa kostna, połączenia w obrębie miednicy, połączenie obręczy miednicznej z

kręgosłupem; kostna budowa kończyny dolnej wolnej, budowa i ruchomość połączeń w niej występujących:

staw biodrowy, kolanowy, połączenia w obrębie podudzia, staw skokowo-goleniowy, stawy stopy, znaczenie

prawidłowego wysklepienia stopy; budowa kostna czaszki, połączenia występujące w jej obrębie, budowa

ruchomość i znaczenie stawów łączących czaszkę z kręgosłupem. Podział układu mięśniowego na grupy

topograficzne, przebieg i działanie mięśni w tych grupach: mięśnie grzbietu - powierzchowne i głębokie,

mięśnie głowy, szyi i klatki piersiowej - powierzchowne i głębokie, mięśnie pasa barkowego i kończyny

górnej, mięśnie brzucha, obręczy miednicznej i kończyny dolnej, działanie mięśni w grupach

czynnościowych: mięśnie utrzymujące prawidłowe położenie głowy i kręgosłupa, mięśnie działające w czasie

wdechu i wydechu, mięśnie tworzące tłocznię brzuszną, wpływ mięśni na określone ruchy w poszczególnych

stawach kończyn.

Budowa i znaczenie poszczególnych odcinków układu pokarmowego, procesy wydzielania i wchłaniania

zachodzące w tym układzie; budowa i funkcja układu oddechowego ze szczególnym uwzględnieniem budowy

krtani jako narządu powstawania głosu i budowy płuc z opisem procesu wymiany gazowej, rola opłucnej;

budowa i znaczenie układu moczowego, proces powstawania moczu, „dziwna” sieć tętnicza nerki; budowa i

funkcje narządów płciowych żeńskich i męskich; budowa, położenie i działanie serca, budowa i znaczenie

krążenia płucnego oraz dużego obiegu krwi - główne odgałęzienia aorty, zlewisko żyły głównej górnej i

głównej dolnej, znaczenie krążenia wrotnego i układu limfatycznego; budowa centralnego układu nerwowego

- rdzenia kręgowego i mózgowia, położenie i działanie podstawowych ośrodków nerwowych korowych i

podkorowych, formacje substancji białej i jej znaczenie, przebieg wybranych dróg nerwowych czuciowych i

ruchowych, budowa narządów zmysłów i przebieg dróg nerwowych zmysłowych: wzrokowej, słuchowej,

smakowej, węchowej, budowa obwodowego układu nerwowego: nerwy czaszkowe i ich zakres unerwienia,

nerwy rdzeniowe - zakres unerwieni wszystkich gałęzi z poszczególnych splotów i nerwów

międzyżebrowych, układ autonomiczny - budowa i działanie części sympatycznej i parasympatycznej,

budowa i funkcja powłoki wspólnej – skóra i jej wytwory.

Literatura Podstawowa

1. Bochenek A., Reicher M.: Anatomia człowieka. T.1 – 5. PZWL, Warszawa 2005.

6

2. Sokołowska – Pituchowa J.: Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2006.

3. Woźniak W. (red.): Anatomia człowieka. Wyd. Med. Urban&Partner, Wrocław 2003.

4. Sobotta J.: Atlas anatomii człowieka. T. I, II. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2006.

Zalecana

1. Jorritsma W, Ignasiak Z, Żurek G (red. wyd. Pol.):Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii

manualnej. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2004.

2. Sylwanowicz W.: Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 1999.

3. Sokołowski B., Błyszczuk J.: Zarys anatomii człowieka. Cz. 1 – 4. Wydawnictwo skryptowe, Nr 135,

AWF, Kraków 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Anatomia funkcjonalna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia /Zakład Fizjoterapii, Zakład WF z

gimnastyką korekcyjną

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/II rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2

Rodzaj przedmiotu do wyboru z „Biomechaniką kliniczną”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne/ 27 h

samokształcenie / 2 h

Koordynator dr Jerzy Błyszczuk

Prowadzący dr Jerzy Błyszczuk, mgr Eliza Smoła

Sposób zaliczenia ćwiczenia - zal. z oceną


Wymagania wstępne opanowanie zagadnień z Anatomii prawidłowej człowieka


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Utrwalenie i wykorzystane wiedzy z „Anatomii prawidłowej

człowieka” poprzez opanowanie zasad funkcjonowania

poszczególnych elementów budowy organizmu człowieka na

osobniku żywym – living anatomy (in vivio), z użyciem

dermatografu. Uzyskanie praktycznej wiedzy z zakresu

anatomii funkcjonalnej niezbędnej do prawidłowych działań

w zakresie fizjoterapii.

Skrócony opis

przedmiotu Praktyczne wykorzystanie wiedzy z „Anatomii prawidłowej

człowieka” oraz zasad funkcjonowania poszczególnych

elementów budowy organizmu człowieka: układu narządów

ruchu, ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego,

narządów trzewnych, układu autonomicznego, narządów

zmysłów. Ćwiczenia w parach: praktyczna lokalizacja i

kreślenie na skórze partnera (anatomia in vivio) przy pomocy

dermografu elementów narządów ruchu, narządów

7

trzewnych, dużych naczyń i nerwów (rzutowanie na

powierzchnię skóry).

Pełny opis przedmiotu Ćwiczenia praktyczne

Wymagany ubiór sportowy i dermatografy. Ćwiczenia prowadzone w parach. Metodą palpacyjną

odnajdywanie wyczuwalnych elementów kostnych, więzadeł, kaletek maziowych, ścięgien mięśni

powierzchownych.

Za pomocą dermatografu rysowanie na skórze partnera kości, elementów kostnych i szczelin stawowych.

Rysowanie ścięgien początkowych i końcowych mięśni powierzchownych oraz zarys tych mięśni.

I. Wprowadzenie – obręcz barkowa. II. Ramię i przedramię. III. Ręka i czaszka. IV. Kręgosłup i klatka

piersiowa. V. Obręcz biodrowa i udo. VI. Podudzie i stopa. VII. Mięśnie przyczepiające się do tułowia, pasa

barkowego i kości ramiennej. VIII. Mięśnie brzucha i szyi. IX. Mięśnie przedramienia i ręki. X. Mięśnie

obręczy biodrowej i uda. XI. Mięśnie podudzia i stopy. XII. Rzutowanie narządów trzewnych, dużych naczyń

i nerwów na powierzchnię skóry.


1. Bochenek A., Reicher M.: Anatomia człowieka. T.1 – 5. PZWL, Warszawa 2005.

2. Sokołowska – Pituchowa J.: Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 2006.

3. Woźniak W. (red.): Anatomia człowieka. Wyd. Med. Urban&Partner, Wrocław 2003.

4. Sobotta J.: Atlas anatomii człowieka. T. I, II. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2006.

Zalecana

1. Jorritsma W, Ignasiak Z, Żurek G (red. wyd. Pol.):Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii

manualnej. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2004.

2. Sylwanowicz W.: Anatomia człowieka. PZWL, Warszawa 1999.

3. Sokołowski B., Błyszczuk J.: Zarys anatomii człowieka. Cz. 1 – 4. Wydawnictwo skryptowe, Nr 135,

AWF, Kraków 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Biomechanika kliniczna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia /Zakład Fizjoterapii


Punkty ECTS 2

Rodzaj przedmiotu do wyboru z „Anatomią funkcjonalną”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne /27 h


Koordynator dr Wiesław Chwała

Prowadzący dr Wiesław Chwała

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia - zal. z oceną, egzamin - ocena


Wymagania wstępne


Cele Celem kształcenia jest zapoznanie studenta ze sposobami

8

dydaktyczne/efekty

kształcenia

analizy struktury i funkcji systemu ruchowego człowieka, w

warunkach patologicznych – ich uwarunkowań i możliwości

kompensacyjnych. Student powinien opanować umiejętność

opisu i biomechanicznej interpretacji postawy oraz

różnorodnych aktów ruchowych człowieka w warunkach

patologicznych, podczas wykonywania różnorodnych

czynności, a także w różnych dysfunkcjach aparatu ruchu.

Treści programowe przedmiotu uczą właściwej interpretacji

wyników badań funkcjonalnych, wykorzystania uzyskanej

wiedzy do optymalnego doboru sposobu oceny stanu pacjenta

oraz doboru i modyfikacji ćwiczeń leczniczych. Kolejnym

celem jest praktyczne opanowanie zasad przeprowadzania

badania biomechanicznego w zakresie oceny dysfunkcji

postawy ciała i chodu dla potrzeb biomechaniki klinicznej

oraz prowadzenia dokumentacji osiąganych postępów w

procesie fizjoterapii

Skrócony opis

przedmiotu

Treści programowe przedmiotu zawierają analizę struktury i

funkcji systemu ruchowego człowieka, w warunkach

patologicznych – ich uwarunkowań i możliwości

kompensacyjnych. Przedmiot uczy opisu i właściwej

interpretacji wyników badań biomechanicznych,

wykorzystania uzyskanej wiedzy do optymalnego doboru

sposobu oceny stanu pacjenta oraz doboru i modyfikacji

ćwiczeń leczniczych. Program zawiera również zagadnienia

dotyczące opisu i biomechanicznej interpretacji postawy,

różnorodnych aktów ruchowych człowieka w różnych

dysfunkcjach aparatu ruchu. Daje wskazówki służące

praktycznemu opanowaniu zasad przeprowadzania badania

biomechanicznego w zakresie oceny dysfunkcji postawy ciała

i chodu dla potrzeb biomechaniki klinicznej oraz

prowadzenia dokumentacji osiąganych postępów w procesie

fizjoterapii

Pełny opis przedmiotu Ćwiczenia

Zaburzenia funkcjonalne i strukturalne w dysfunkcjach narządu ruchu. Zaburzenia pierwotne i wtórne.

Znaczenie czynnika bólowego w patomechaniźmie tych zaburzeń.

Podstawowe mechanizmy kompensacyjne. Zmiany przeciążeniowe w obrębie narządu ruchu. Zaburzenia

statyki różnych schorzeniach kręgosłupa i kończyn dolnych. Kompensacja w statyce.

Zaburzenia dynamiki ciała w różnych schorzeniach. Kompensacja ubytków funkcjonalnych. Biomechanika

kliniczna ruchów lokomocyjnych z uwzględnieniem przyczyn zaburzeń chodu. Rodzaje chodu

patologicznego. Biomechanika kliniczna stopy w różnych zniekształceniach.

Zaawansowana analiza chodu w wybranych stanach patologicznych. Zmiany funkcji mięśni kończyny dolnej

po urazach i operacji w obrębie stawu kolanowego oraz po alloplastyce stawu biodrowego.

Wybrane zagadnienia zaawansowanej analizy chodu człowieka po udarach, zaburzeniach nerwowo-

mięśniowych.

Biomechaniczna analiza upadków. Biomechaniczna analiza jazdy na wózkach inwalidzkich.

Ergonomiczna ocena obciążeń niektórych pozycji przy pracy i ich wpływ na dysfunkcje, urazy i wypadki.

Czynność mięśni w biomechanizmach chwilowych na wybranych przykładach ćwiczeń leczniczych.

Obciążenia zewnętrzne i wewnętrzne kręgosłupa. Zasady szacowania obciążeń zewnętrznych kręgosłupa.

Biomechaniczne podstawy pierwotnej (ergonomicznej) i wtórnej (rehabilitacyjnej) profilaktyki przeciążeń

narządu ruchu.

Rejestracja elektromiograficzna aktywności mięśni pobudzonych. Zależność między wielkością momentu siły

a aktywnością bioelektryczną mięśni.

9

Analiza kinematycznych i dynamicznych parametrów ruchu ciała i poszczególnych jego części za pomocą

metod trójwymiarowej analizy ruchu Vicon w różnych schorzeniach narządu ruchu – ocena zakresu

dysfunkcji na podstawie raportów multimedialnych z badań pacjentów.

Problemy sterowania ruchami w stanach patologicznych.

Ergonomiczne kryteria oceny stanowisk pracy oraz doboru stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych.

Literatura Literatura podstawowa

1. Błaszczyk J., W., Biomechanika kliniczna PZWL Warszawa, 2004.

2. Zagrobelny Z., M. Woźniewski: Biomechanika kliniczna. AWF Wrocław, 1997.

3. Bober T., Zawadzki J., Biomechanika układu ruchu człowieka BK AWF W-W, 2001.

4. Nałecz M., L. Filipczynski, W. Torbicz. (red.). (1990): Biopomiary t.2. Problemy biocybernetyki i

inżynierii biomedycznej, WKiL. Warszawa.

5. Tylman D.: Patobiomechanika bocznych skrzywień kręgosłupa. Severius, Warszawa, 1995.

Literatura zalecana

1. J.Perry Gait Analysis – Normal and Pathological function, SLACK Incorporated, 1992.

2. Z. Dvir: Clinical Biomechanics, Churchill Livingstone, Nev York 2000

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Antropologia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia / Zakład WF z Gimnastyką

korekcyjną

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/ I rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /9 h

ćwiczenia / 18 h


Koordynator Prof. dr hab. Ryszard Żarów

Prowadzący dr Agnieszka Woronkowicz,



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Przekazanie studentom wiedzy o człowieku jako istocie

biospołecznej, żyjącej w określonych warunkach

ekologicznych i środowisku społecznym. Poznanie

podstawowych prawidłowości rozwoju biologicznego

człowieka oraz antropometrycznej metody jego oceny.

Umiejętność przeprowadzania pomiarów

10

antropometrycznych i określania proporcji ciała człowieka

oraz oceny przebiegu prawidłowego wzrastania. Korzystanie

z norm rozwojowych i metod oceny wieku rozwojowego.

Skrócony opis

przedmiotu

Antropologia jako nauka, definicje antropologii. Główne

działy antropologii. Składowe procesu rozwojowego.

Teoretyczne wzorce rozwoju biologicznego człowieka.

Czynniki rozwoju biologicznego człowieka i ich klasyfikacja.

Etapy /okresy/ rozwoju osobniczego człowieka.

Antropometria jako podstawowa metoda stosowana w

badaniach rozwoju biologicznego człowieka. Wskaźniki

ilorazowe /antropologiczne/. Wiek rozwojowy i kryteria

/metody/ jego oceny. Normy rozwojowe jako biologiczne

układy odniesienia.


Antropologia jako nauka, definicje antropologii. Główne działy (obszary zainteresowań) antropologii.

Antropologia a fizjoterapia, główne zagadnienia i tematyka badań. Rozwój biologiczny człowieka a

auksologia. Definicje rozwoju, pojęcie ontogenezy. Ocena wzrastania i rozwoju morfologicznego dzieci i

młodzieży. Składowe procesu rozwojowego: wzrastanie /rozrost/, różnicowanie, dojrzewanie, poziom, tempo,

rytm /rytmiczność/ rozwoju, kinetyka i dynamika rozwoju. Rozwój jako funkcja czynników genetycznych,

środowiskowych i czasu. Teoria limitowanego ukierunkowania rozwoju – teoretyczne wzorce rozwoju

biologicznego człowieka. Wielopoziomowy rozwój fenotypowy osobnika w ontogenezie - modele rozwoju.

Zmienność międzyosobnicza, norma reakcji, norma adaptacyjna. Czynniki rozwoju biologicznego człowieka,

ich klasyfikacja. Czynniki endogenne. Dymorfizm płciowy. Czynniki egzogenne. Zróżnicowanie geograficzne

i wpływ klimatu oraz wysokości nad poziomem morza na wymiary i procesy rozwojowe. Sezonowa rytmika

wzrastania. Oddziaływanie czynników społeczno-ekonomicznych na wielkość ciała i tempo dojrzewania.

Trendy sekularne /tendencja przemian/ i akceleracja rozwoju, przykłady cech, przyczyny zmian. Etapy

(okresy) rozwoju osobniczego człowieka – kryteria podziału. Charakterystyka morfologiczna i motoryczna

okresów rozwoju osobniczego człowieka. Wiek rozwojowy (biologiczny). Kryteria (metody) oceny wieku

rozwojowego. Normy rozwoju fizycznego jako biologiczne układy odniesienia. Statystyczne zakresy norm.

Ćwiczenia

Antropometria jako podstawowa metoda stosowana w badaniach rozwoju biologicznego człowieka. Punkty

antropometryczne. Cefalometria i somatometria. Przyrządy antropometryczne. Technika przeprowadzania

pomiarów. Praktyczne wykonywanie pomiarów antropometrycznych.

Wskaźniki ilorazowe (antropologiczne), przykłady wskaźników długościowych, szerokościowych i ogólnej

budowy ciała Powierzchnia ciała. Kierunek i tempo zmian wybranych proporcji ciała u chłopców i dziewcząt.

Kształtowanie się wysokości i masy ciała u chłopców i dziewcząt od urodzenia do zakończenia procesu

wzrastania na podstawie średnich arytmetycznych i wielkości przyrostów rocznych. Ocena kinetyki i

dynamiki zmian.

Etapy (okresy) rozwoju osobniczego człowieka – kryteria podziału. Charakterystyka morfologiczna i

motoryczna okresów rozwoju osobniczego człowieka: okres noworodka, niemowlęcia, wczesnego dzieciństwa

(„niezróżnicowanego płciowo”). Podstawowe reguły rozwoju motorycznego. Skala Apgar. Odruchy

bezwarunkowe noworodka. Wiek płodowy, urodzeniowa długość i masa ciała, zakresy zmienności. Przeciętne

dalsze trwanie życia w Polsce w ostatnich latach.

Charakterystyka morfologiczna i motoryczna okresu starszego dzieciństwa („zróżnicowanego płciowo”) –

faza prepubertalna, pubertalna, postpubertalna, Dojrzewanie płciowe dziewcząt i chłopców. Typowa kolejność

(sekwencja zmian) objawów dojrzewania oraz przeciętny wiek ich występowania. Skok pokwitaniowy cech

morfologicznych. Wiek oraz wielkość skoku pokwitaniowego a tempo rozwoju. Regulacja hormonalna okresu

pokwitania. Przebieg i mechanizmy regulacyjne cyklu płciowego kobiety. Wiek występowania menarche w

Polsce. Okres młodzieńczy, dorosły i dojrzały, starości. Cechy starości, mechanizmy starzenia się. Udział

czynników biologicznych i psychospołecznych w starości człowieka. Pojecie wieku rozwojowego

(biologicznego). Kryteria (metody) oceny wieku rozwojowego, wiek szkieletowy (kostny), wiek zębowy,

wiek dojrzałości płciowej - skala Tannera, wiek morfologiczny. Czas stosowania poszczególnych metod

oceny wieku rozwojowego. Pojecie norm rozwojowych. Norma jako biologiczny układ odniesienia.

Statystyczne zakresy norm. Siatki centylowe, pozycje centylowe. Rodzaje norm rozwojowych. Aktualność

norm. Prognozowanie dorosłej wysokości ciała. Charakterystyka wybranych metod prognozowania i ich

praktyczne zastosowanie. Sprawność motoryczna człowieka. Znaczenie aktywności ruchowej dla zdrowia

11

fizycznego, psychicznego i społecznego.


1. Antropologia. Pod red. A. Malinowskiego i J. Strzałko. PWN Warszawa-Poznań 1989

2. Charzewski J. i in. Antropologia. Warszawa 1999

3. Jaczewski A., (red.), Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania, Warszawa 2001.

4. Łaska-Mierzejewska T. Antropologia w wychowaniu fizycznym i sporcie. Warszawa 1999

5. Mięsowicz I. (red.), Auksologia. Rozwój biologiczny człowieka i metody jego oceny od narodzin do

dorosłości, Warszawa 2001.

6. Przewodnik do ćwiczeń z antropologii. Podręczniki i skrypty nr 2. Pod red. S. Gołąba i M. Chrzanowskiej.

AWF Kraków 2007

Zalecana

1. Wolański N. – Rozwój biologiczny człowieka. Wydawnictwo Naukowe PWN 2006

2. Żarów R. Prognozowanie dorosłej wysokości ciała chłopców. Model własny i analiza porównawcza innych

metod. Studia i Monografie 17, AWF Kraków 2001.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Biologia medyczna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia/Zakład Fizjoterapii


Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia / 15 h

samokształcenie/1 h

Koordynator dr Małgorzata Kowal

Prowadzący dr Małgorzata Kowal



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Znajomość zagadnień dotyczących rozwoju człowieka.

Przyczyny zaburzeń tego procesu.

Skrócony opis

przedmiotu

Zapoznanie studentów z przebiegiem procesów tworzenia

gamet i rozmnażania. Przedstawienie mechanizmów, które

przyczyniają się do powstawania wybranych chorób

genetycznych i wad wrodzonych. Poznanie podstaw regulacji

funkcjonowania tkanek i narządów.

Pełny opis przedmiotu 1. Budowa ciała człowieka – pojęcie komórki i tkanki. Typy komórek (komórki somatyczne i płciowe).

12

Podziały komórkowe (mitoza i mejoza) – ich przebieg, różnice między nimi i ich znaczenie. Budowa

męskiego i żeńskiego układu rozrodczego.

2. Lokalizacja i przebieg procesu spermatogenezy i owogenezy, regulacja hormonalna tych procesów.

Różnice w ich przebiegu.

3. Etapy rozwoju zarodkowego u człowieka – zapłodnienie, bruzdkowanie, implantacja, kształtowanie się

listków zarodkowych i ich różnicowanie się w poszczególne tkanki i narządy.

4. Powstawanie, budowa i funkcje błon płodowych. Budowa i funkcje łożyska. Pojęcie bariery łożyskowej

oraz zapoznanie się z jej funkcją. Mechanizmy zabezpieczające prawidłowy rozwój ciąży. Długość

trwania ciąży – metody obliczania.

5. Powstawanie wad rozwojowych – wpływ czynników genetycznych i środowiskowych.. Wady będące

wynikiem nieprawidłowej struktury genomu. Rodzaje i rola czynników teratogennych w kształtowaniu

wad rozwojowych.

6. Mutacje – rodzaje, mechanizmy powstawania oraz najczęściej występujące choroby genetyczne będące

wynikiem nieprawidłowej liczby lub struktury chromosomów. Główne objawy kliniczne.

7. Najczęstsze schorzenia będące wynikiem mutacji genowych. Objawy kliniczne.

8. Wpływ czynników środowiskowych na rozwój zarodka.

9. Ilustracja rozwoju embrionalnego - film.

10. Kolokwium

11. Budowa gruczołów wydzielania wewnętrznego. Podział hormonów ze względu na budowę chemiczną.

Funkcje hormonów. Mechanizm działania hormonów sterydowych i białkowych na komórki docelowe.

Powiązania czynnościowe pomiędzy układami: hormonalnym, nerwowym i immunologicznym.

12. System sprzężeń zwrotnych w układzie hormonalnym. Hormony produkowane przez poszczególne

gruczoły endokrynne – ich funkcje. Podwzgórze, przysadka mózgowa, szyszynka, tarczyca i

przytarczyce.

13. Hormony grasicy, nadnerczy, gonad, trzustki. Hormony tkankowe.

14. Hormony regulujące wzrastanie organizmu. Hormony wpływające na pracę układu mięśniowego i

nerwowego. Skutki dysfunkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego.

15. Kolokwium

Literatura Literatura obowiązkowa:

1. Bartel H. – Embriologia. Wyd. Lek. PZWL W-wa 2007.

2. Connor M., M. Ferguson-Smith – Podstawy genetyki medycznej. Wyd. Lek. PZWL,

W-wa 1998

3. Korf BR „Genetyka człowieka”. PWN W – wa 2003.

4. Traczyk W. – Fizjologia człowieka w zarysie. Wyd. Lek. PZWL , W-wa 2005

Literatura zalecana:

1. Krzanowska H, Sokół – Misiak W (red) „Molekularne mechanizmy rozwoju zarodkowego.” PWN

W-wa 2002.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Fizjologia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia /Zakład WF z Gimnastyką

Korekcyjną

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/I rok, II rok – studia niestacjonarne


3 ECTS w sem. 2,

3 ECTS w sem. 3

13


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011, 2011/2012 i dalsze

sem. 2 i 3

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady = 30 h / 15 h w sem. 2/ 15 h w sem. 3

ćwiczenia = 45 h / 30 h w sem. 2/ 15 h w sem. 3

samokształcenie = 4 h / 3 h w sem. 2/ 1 h w sem.3

Koordynator dr Magdalena Więcek

Prowadzący dr Magdalena Więcek



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zaznajomienie z podstawami czynności życiowych

organizmu człowieka jako funkcjonalnej całości z

uwzględnieniem fizjologicznej roli poszczególnych narządów

i układów w warunkach spoczynkowych oraz podczas

wysiłku fizycznego o różnej intensywności. Nabycie

umiejętności racjonalnego doboru obciążeń wysiłkowych u

osób pełno- i niepełnosprawnych oraz u pacjentów

poddanych procesowi usprawniania leczniczego.

Skrócony opis

przedmiotu

Budowa i zasada działania systemu nerwowego człowieka.

Budowa i podział mięśni oraz mechanizm i energetyka pracy

mięśniowej. Budowa i funkcja układu krążenia i

oddechowego. Przebieg zmian wskaźników fizjologicznych

w czasie wysiłku fizycznego. Progi wydolności fizycznej w

zależności od płci i wieku rozwojowego. Badanie wydolności

fizycznej, próby czynnościowe układu krążenia, metody

oceny tolerancji wysiłkowej w procesie rehabilitacji. Zmiany

adaptacyjne poszczególnych narządów i układów pod

wpływem treningu fizycznego. Podstawy termoregulacji.

Podstawy racjonalnego żywienia w sporcie. Funkcjonalne

podłoże zmęczenia i przetrenowania organizmu człowieka

oraz przyczyny bólu mięśniowego. Indywidualizacja

obciążeń wysiłkowych w zajęciach rehabilitacyjnych,

rekreacyjnych i treningu sportowym.


Mechanizm powstawania i przewodzenia impulsów nerwowych. Rodzaje receptorów. Budowa i zasada

działania synaps nerwowych. Budowa łuku odruchowego. Odruchy u człowieka. Funkcje układu

somatycznego i wegetatywnego. Regulacyjna rola centralnego systemu nerwowego. Najważniejsze

podkorowe i korowe ośrodki nerwowe. Podział i budowa mięśni. Synapsa nerwowo-mięśniowa. Mechanizm

skurczu mięśniowego. Energetyka pracy mięśniowej. Podział włókien mięśniowych. Przyczyny zmęczenia

mięśni i formy wypoczynku. Funkcje i skład krwi – rola elementów morfotycznych i składników osocza.

Liczba hematokrytowa, Odczyn Biernackiego, wskaźnik barwny, podstawowe grupy krwi. Rola małego i

dużego obiegu krwi. Automatyzm i cykl pracy serca. Regulacja czynności mięśnia sercowego. Rodzaje

naczyń krwionośnych. Regulacja przepływu krwi przez łożysko naczyniowe. Ciśnienie krwi i częstość

skurczów serca – wielkości należne, zależności, regulacja. Podstawy elektrokardiografii.

Oddychanie płucne i tkankowe. Transport tlenu i dwutlenku węgla przez krew. Mechanizm wdechu i

wydechu. Dyfuzja gazów oddechowych. Całkowita pojemność płuc i jej składowe. Wentylacja minutowa

płuc. Regulacja oddychania. Rodzaje hipoksji. Wydolność fizyczna. Funkcjonalne i morfologiczne zmiany

14

adaptacyjne poszczególnych narządów i układów pod wpływem treningu fizycznego. Podstawy

termoregulacji. Zmiany parametrów układu oddechowego i krążenia podczas wysiłku o stałej intensywności.

„Martwy punkt” i „drugi oddech”. Deficyt i dług tlenowy. Koszt energetyczny wysiłku. Przebieg zmian

wskaźników fizjologicznych w czasie pracy o stopniowo wzrastającej intensywności. Maksymalny minutowy

pobór tlenu i jego rola w ocenie wydolności aerobowej. Progi metaboliczne i ich rola w ocenie wydolności

fizycznej. Maksymalna moc anaerobowa i jej rola w ocenie wydolności beztlenowej. Metody oceny MAP.

Zmiany wydolności aerobowej i anaerobowej u dzieci w wieku rozwojowym. Dymorfizm płciowy w

poziomie wydolności fizycznej. Podstawy racjonalnego żywienia w sporcie. Nawadnianie podczas wysiłku

fizycznego. Fizjologiczne podłoże zmęczenia i przetrenowania. Przyczyny oraz objawy ostrego i opóźnionego

bólu mięśniowego. Wykorzystanie wyników badań wydolności fizycznej oraz prostych urządzeń

pomiarowych w celu indywidualizacji obciążeń wysiłkowych stosowanych w czasie zajęć rehabilitacyjnych,

rekreacyjnych oraz podczas treningu sportowego.

Ćwiczenia

Obserwacja odruchów rdzeniowych u żaby (film dydaktyczny). Irradiacja pobudzenia w rdzeniu kręgowym.

Zależność czasu reakcji od siły bodźca. Hamowanie i torowanie odruchów. Odruchy u człowieka. Badanie

wybranych odruchów proprioceptywnych, skórnych i wegetatywnych (m.in. odruchów: kolanowego, ze

ścięgna Achillesa, podeszwowego, rogówkowego, źrenicznego). Preparaty mięśnia szkieletowego i mięśnia z

nerwem (film dydaktyczny). Rodzaje skurczów mięśniowych. Zmęczenie i wypoczynek. Zmęczenie mięśnia

izolowanego (film dydaktyczny). Kolokwium zaliczeniowe z układu mięśniowego. Obserwacja rozmazu krwi

ludzkiej. Liczba hematokrytowa. Poziom hemoglobiny. Wskaźnik barwny. Podstawowe grupy krwi.

Kolokwium zaliczeniowe z krwi. Obserwacja skurczów serca metodą Engellmanna (film dydaktyczny).

Automatyzm pracy serca. Wpływ temperatury na pracę serca. Wpływ nerwu błędnego na pracę mięśnia

sercowego. Izolowane serce żaby (film dydaktyczny). Wpływ elektrolitów na akcję serca. Wpływ adrenaliny i

acetylocholiny na pracę mięśnia sercowego. Pomiar ciśnienia krwi u człowieka. Sposoby oznaczania częstości

skurczów serca. Wpływ wysiłku na częstość tętna i ciśnienie tętnicze. Wyliczanie pojemności minutowej

serca metodą Starra. Podstawy elektrokardiografii.

Wstępne wiadomości dotyczące układu oddechowego oraz fizjologii wysiłku fizycznego. Parametry układu

oddechowego. Spirometria. Wentylacja minutowa płuc. Maksymalna wentylacja dowolna. Skład gazów

oddechowych. Minutowy pobór tlenu i wydalanie CO2. Iloraz oddechowy, współczynnik tlenowo-

wentylacyjny i tlenowo-pulsowy. Obliczanie deficytu i długu tlenowego. Zasady badania kosztu

energetycznego wysiłku metodą kalorymetrii bezpośredniej i pośredniej. Zmiany parametrów układu

oddechowego oraz częstości skurczów serca podczas wysiłku o stopniowo wzrastającym obciążeniu. Pojęcie

maksymalnego poboru tlenu. Pomiar maksymalnego poboru tlenu metodą bezpośrednią (film dydaktyczny).

Testy wysiłkowe stosowane w celu oceny wydolności aerobowej. Pojęcie progów metabolicznych. Inwazyjne

i nieinwazyjne metody wyznaczania obciążeń progowych. Oznaczanie maksymalnego poboru tlenu metodami

pośrednimi: Astranda i Margarii. Badanie wydolności fizycznej metodą PWC170. Próby czynnościowe układu

krążenia. Powysiłkowe zmiany częstości tętna i ciśnienia krwi. Metody oceny tolerancji wysiłkowej w

procesie rehabilitacji. Podsumowanie wiadomości z fizjologii wysiłku fizycznego. Praktyczne wykorzystanie

wyników badań wydolności fizycznej i tolerancji wysiłkowej.

Literatura 1. Kozłowski S, Nazar K – „Wprowadzenie do fizjologii klinicznej”. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1999.

2. Traczyk W – „Fizjologia człowieka w zarysie”. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2005.

3. Silbernagl S, Despopoulos A – „Kieszonkowy atlas fizjologii”. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1994

4. Jaskólski A (red.) – „Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka”. Wyd. AWF

we Wrocławiu, 2002

5. Górski J (red.) – „Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego”. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2006.

6. Miętkiewski E – „Zarys fizjologii lekarskiej”. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1997.

7. Kubica R – „Podstawy fizjologii pracy i wydolności fizycznej”. Wyd. skrypt. AWF w Krakowie nr 24,

1995.

8. Halicka-Ambroziak HD, Jusiak R, Martyn A, Opaszowski B, Szarska J, Tyszkiewicz M, Wit B –

„Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów wychowania fizycznego”. Wyd. AWF w Warszawie,

2004.

Dodatkowa

1. Czarkowska-Pączek B. Przybylski J: Zarys fizjologii wysiłku fizycznego. Elsevier Urban & Partner.

Wrocław 2005.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

15

Nazwa przedmiotu Biochemia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia/ Zakład Fizjoterapii

Kier/spec/rok Kierunek: Fizjoterapia / I rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady/15 h

ćwiczenia/ 15 h


Koordynator dr Małgorzata Kowal

Prowadzący dr Małgorzata Kowal

Sposób zaliczenia ćwiczenia – zal. z oceną


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele nauczania: poznanie struktury związków

nieorganicznych i organicznych budujących żywe organizmy.

Poznanie procesów uzyskiwania energii z przemian

metabolicznych i sposobów jej przechowywania. Zapoznanie

się z wpływem wysiłku fizycznego na podstawowe

przemiany metaboliczne.

Skrócony opis

przedmiotu

Komórka- budowa, cykl życiowy. Aminokwasy. Enzymy,

kwasy nukleinowe. Podstawy genetyki człowieka.

Metabolizm. Węglowodany. Mitochondria. Lipidy. Bilans

energetyczny procesów tleno-zależnych i niezależnych.

Budowa mięśni szkieletowych, typy włókien mięśniowych.

Pełny opis przedmiotu Wykład

1. Chemiczne składniki komórki – związki organiczne i nieorganiczne, wiązania i grupy chemiczne w

nich występujące. Budowa komórki zwierzęcej, struktura i funkcje poszczególnych organelli komórki

człowieka.

2. Struktura cząsteczki wody, jej własności fizyczne. Wiązania wodorowe. Woda jako rozpuszczalnik.

Najważniejsze makro- i mikroelementy, ich występowanie i funkcja.

3. Aminokwasy jako jednostki monomeryczne białek. Budowa aminokwasów ich podział i własności

chemiczne. Peptydy i białka – budowa cząsteczek. Ich funkcje. Rozkład aminokwasów i cykl

mocznikowy.

4. Kinetyka i inhibicja enzymów. Ich budowa i klasyfikacja. Kofaktory enzymów, ich podział i

znaczenie. Regulacja aktywności enzymów.

5. Kwasy nukleinowe, ich rodzaje, budowa i funkcje. Upakowanie DNA w jądrze komórkowym.

Kariotyp człowieka – budowa i ilość chromosomów, ich zróżnicowanie.

6. Geny i allele – pojęcie, budowa, rodzaje i funkcje. Cykl życiowy komórki, proces replikacji. Pojęcie

kodu genetycznego oraz wskazanie jego cech. Lokalizacja i przebieg procesu transkrypcji i translacji.

7. DNA a mechanizmy dziedziczenia. Regulacja ekspresji genów u człowieka. Cechy jednogenowe i

wielogenowe – pojęcie i przykłady.

8. Przyczyny niepowtarzalności genotypowej i fenotypowej każdego człowieka: rodzaje zmienności.

Zmienność rekombinacyjna – pojęcie, jej źródła oraz cel istnienia tego zjawiska.

16

9. Metabolizm – podstawowe pojęcia i organizacja. Reakcje anaboliczne i kataboliczne. Budowa i

znaczenie związków wysokoenergetycznych. Hydroliza ATP

10. Węglowodany- budowa, podział i funkcja. Źródła węglowodanów. Metabolizm cukrów w warunkach

tlenowych i beztlenowych. Glikoliza – lokalizacja i przebieg procesu.

11. Struktura mitochondrium, lokalizacja i przebieg cyklu Krebsa oraz oksydatywnej fosforylacji. Bilans

energetyczny procesów tleno- zależnych i niezależnych

12. Transport tlenu do mitochondrium. Erytrocyty jako elementy morfotyczne krwi odpowiedzialne za

przenoszenie tlenu i dwutlenku węgla. Budowa i rola hemoglobiny jako białka transportującego.

13. Lipidy – budowa i funkcje. Synteza i rozpad kwasów tłuszczowych.

14. Lipidy jako składowa błon biologicznych. Ich rola w utrzymaniu płynności błon.

15. Wpływ wysiłku fizycznego na wykorzystanie źródeł energii. Budowa mięśni szkieletowych, typy

włókien mięśniowych – różnice między nimi w sposobie pozyskiwania energii.

Ćwiczenia:

1. Budowa atomu, dysocjacja jonowa, bilans ładunku w roztworze, elektrolity mocne i słabe.

Kwasy i zasady. Pojęcie pH. Hydroliza związków chemicznych.

2. Rola wody i niektórych pierwiastków w strukturze i funkcji wybranych tkanek. Woda jako

główny składnik istoty podstawowej tkanek łącznych. Właściwości i funkcja tkanki łącznej

właściwej.

3. Tkanka chrzęstna: zróżnicowanie strukturalne i przystosowania do spełniania funkcji.

Możliwości regeneracji.

4. Sole wapnia jako chemiczne przystosowanie tkanki kostnej do spełniania funkcji podporowej w

organizmie. Warunki prawidłowej struktury tej tkanki. Najważniejsze cechy budowy tkanki

kostnej zbitej i gąbczastej, jej funkcje. Funkcjonalne przyczyny określonej lokalizacji

wymienionych odmian tkanki kostnej w różnych rodzajach kości. Mechanizmy rozwoju kości.

5. Kolokwium

6. Budowa i własności chemiczne aminokwasów. Tworzenie wiązań peptydowych. Białka ustroju i

ich funkcje. Białka krwi – hemoglobina, mioglobina, budowa i funkcja transportowa. Przegląd

innych wybranych białek. Przeciwciała jako białka syntetyzowane w odpowiedzi na pojawienie

się swoistego antygenu. Ich budowa i funkcja

7. Białka budujące miofilamety miozynowe i aktynowe tkanki mięśniowej. Budowa aparatu

kurczliwego, mechanizm pobudzenia i skurczu.

8. Rola aminokwasów i peptydów jako neuroprzekaźników. Budowa synapsy, mechanizm

przewodzenia impulsów nerwowych, możliwości zaburzeń.

9. Koenzym jako składowa enzymu. Wybrane witaminy jako składowe koenzymów. Ich znaczenie

dla organizmu człowieka i podstawowe źródła.

10. Kolokwium

11. Cukry proste i złożone. Ich budowa i występowanie w przyrodzie. Trawienie cukrów w

przewodzie pokarmowym. Reakcje charakterystyczne dla tej grupy związków.

12. Przebieg procesu glikolizy. Droga pirogronianu w warunkach tlenowych i beztlenowych.

Powstawanie i usuwanie kwasu mlekowego z mięśni. Szlak pentozowofosforanowy i

glukoneogeneza.

13. Synteza i rozpad kwasów tłuszczowych. Proces ich trawienia w przewodzie pokarmowym.

Proces ß – oksydacji.

14. Kolokwium

15. Ćwiczenia zaliczeniowe.


1. Alberts B. i wsp. – Podstawy biologii komórki. PWN, W-wa 2007

2. Berg JM., Stryer L., Tymoczko JL. „Biochemia”. Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa 2007.

3. Cichocki T., J. Litwin, J. Mirecka – Kompendium histologii. Wydawnictwo Uniwersytetu

Jagiellońskiego, Kraków 2009.

4. Connor M., M. Ferguson-Smith – Podstawy genetyki medycznej. Wyd. Lek. PZWL,

17

W-wa 1997

5. Hames DB., Hooper NM. „Biochemia. Krótkie wykłady”. Wydawnictwo Naukowe PWN, W-wa 2007.


1. Kawiak J. i wsp. (red.) – Podstawy cytofizjologii. Wydawnictwo Naukowe PWN,

W-wa 1998.

2. Winter PC., Hickey GI, Fletcher HL. “Genetyka. Krótkie wykłady.” Wydawnictwo Naukowe PWN, W-

wa 2008.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Biofizyka

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia / 15 h



Prowadzący dr Wiesław Chwała, mgr Bartosz Rutowicz

Sposób zaliczenia ćwiczenia - zal. z oceną,


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych właściwości

fizycznych tkanek, opisu i interpretacji zjawisk fizycznych

zachodzących w ustroju pod wpływem zewnętrznych

czynników fizycznych.

Skrócony opis

przedmiotu

Kinematyka, kinetyka, mechanika płynów. Wpływ

czynników mechanicznych na organizm człowieka.

Oddziaływanie prądu elektrycznego i pól

elektromagnetycznych na organizm człowieka. Biofizyka

widzenia i słyszenia. Podstawy bioenergetyki i termokinetyki.


Biofizyka – przedmiot i zakres zainteresowań. Elementy mechaniki płynów – biofizyka układu krążenia i

oddychania opór naczyniowy, lepkość, prawa przepływu.. Wpływ czynników mechanicznych na organizm

człowieka – ultradźwięki i infradźwięki. Oddziaływanie prądu elektrycznego i pól elektromagnetycznych na

organizm człowieka, promieniowania jonizujące. Obwody prądu stałego. Praca i moc prądu elektrycznego.

Działanie laserów, charakterystyka promieniowania laserowego. Obliczanie dawek promieniowania

laserowego. Podstawy cybernetyki – regulacja procesów fizjologicznych. Biofizyka procesów widzenia i

słyszenia. Wybrane zagadnienia z zakresu optyki geometrycznej. Układ oddechowy – wentylacja, sprężyste i

niesprężyste opory oddychania. Czynniki fizyczne: wibracja, zmienne przyspieszenie, hipo- i hiperbaria,

18

Podstawy bioenergetyki i termokinetyki. Rozciąganie i ściskanie tkanek, naprężenia, odkształcenia, prawo

Hooke`a. Skręcanie i zginanie, złamania kości. Pomiar naprężeń w kościach podczas prób

wytrzymałościowych. Kinematyka , kinetyka, mechanika płynów. Obliczanie oporów aero - i

hydrodynamicznych oraz parametrów przepływu. Właściwości elektryczne komórki- przewodnictwo i

potencjały elektryczne w układzie nerwowym. Tkanka mięśniowa – energetyka i mechanizm skurczu mięśnia.

Tkanka łączna – własności biofizyczne. Pomiar oporności ciała człowieka. Obwody prądu stałego. Praca i

moc prądu elektrycznego. Pomiary słyszenia wybranych częstotliwości.

Literatura 1. Jóźwiak Z, Bartosz G: Biofizyka wybrane zagadnienia wraz z ćwiczeniami. Wydawnictwo Naukowe PWN,

Warszawa 2007.

2. Jaroszyk F: Biofizyka. Podręcznik dla studentów. PZWL, Warszawa 2006.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Biomechanika

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 3


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /18 h

ćwiczenia / 27 h

samokształcenie / 2h





Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Celem kształcenia jest zapoznanie studenta ze sposobami

analizy struktury i funkcji systemu ruchowego człowieka, w

warunkach prawidłowych i ich uwarunkowań.

Treści programowe przedmiotu uczą właściwej interpretacji

wyników badań funkcjonalnych, wykorzystania uzyskanej

wiedzy do optymalnego doboru sposobu oceny stanu pacjenta

oraz doboru i modyfikacji ćwiczeń leczniczych.

Kolejnym celem jest praktyczne opanowanie zasad

przeprowadzania badania biomechanicznego w zakresie

oceny postawy ciała i chodu dla potrzeb biomechaniki.

Student powinien uzyskać umiejętność opisu i interpretacji

biomechanicznej aktów ruchowych i statyki człowieka

podczas wykonywania różnorodnych czynności,

biomechanicznej analizy postawy ciała, ruchów w stawach

19

oraz ruchów lokomocyjnych człowieka, biomechanicznej

analizy zmian w warunkach obciążeń zewnętrznych.

Skrócony opis

przedmiotu

Treści programowe przedmiotu zawierają analizę struktury i

funkcji systemu ruchowego człowieka, w warunkach

normalnych i ich uwarunkowań. Przedmiot uczy opisu i

właściwej interpretacji wyników badań biomechanicznych,

wykorzystania uzyskanej wiedzy do optymalnego doboru

sposobu oceny stanu pacjenta oraz doboru i modyfikacji

ćwiczeń leczniczych. Program zawiera również zagadnienia

dotyczące opisu i biomechanicznej interpretacji postawy,

różnorodnych aktów ruchowych człowieka w warunkach

prawidłowych, podczas wykonywania różnorodnych

czynności, ze zwróceniem uwagi na zagadnienia ergonomii

ruchu. Daje wskazówki służące praktycznemu opanowaniu

zasad przeprowadzania badania biomechanicznego w

zakresie oceny dysfunkcji postawy ciała i chodu.


Podstawy biomechaniki. Prawa dynamiki i statyki. Pojęcie siły, momentu siły. Przyczyny ruchów

postępowych i obrotowych. Struktura biomechaniczna układu kostno-stawowego. Biomechaniczna analiza

budowy i funkcji głównych stawów oraz kręgosłupa. Połączenia stawowe. Kinematyka połączeń stawowych –

pary kinematyczne i biokinemetyczne, łańcuchy biokinemetyczne i ich rodzaje. Osteokinematyka i

artrokinematyka. Ruchomość stawów, stopnie swobody, zasady obliczania.

Właściwości mechaniczne narządu ruchu. Określanie wartości i wzajemnych relacji sił zewnętrznych i

wewnętrznych działających na człowieka. Czynny aparat ruchu – czynność mięśni statyczna i dynamiczna,

struktura i siła mięśni. Właściwości mechaniczne mięśnia szkieletowego. Rodzaje dźwigni, rodzaje pracy

mięśniowej. Możliwości zastosowania dźwigni, dźwignie kostne. Działanie mięśnia na belkę kostną. Kąt

ścięgnowo kostny i jego rola na rozwijany moment siły. Czynność ekscentryczna, koncentryczna i

izometryczna. Metodologia badania wartości momentów siły pojedynczych zespołów mięśniowych

mierzonych w warunkach statycznych i dynamicznych. Krzywa Hilla. Wyznaczanie charakterystyki mocy

mechanicznej wybranych zespołów mięśniowych w funkcji obciążenia zewnętrznego. Ogólny środek

ciężkości (OSC), metody wyznaczania. Płaszczyzna podparcia. Równowaga, warunki i rodzaje.

Kinematyczny i kinetyczny opis mechaniki lokomocyjnych form ruchu – chodu i biegu. Cechy i wyznaczniki

chodu. Kryteria oceny techniki ruchu człowieka. Stabilność postawy. Analiza wartości sił reakcji oraz

rozkładu parcia stóp na podłoże podczas chodu. Pojęcie i pomiary symetrii funkcjonalnej. Wykorzystanie

elektromiografii do badania pracy mięśni podczas ruchu całego ciała (w chodzie) i ruchu wybranych

segmentów ciała. Elementy modelowania biomechanicznego. Nowoczesne kierunki rozwoju biomechaniki i

bioinżynierii medycznej. Źródła obciążenia na stanowisku pracy. Ergonomia pracy, mieszkania, wyrobów.

Ergonomiczne podstawy badania i planowania stanowisk pracy w wybranych zawodach. Ergonomiczna ocena

i dobór stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych. Ergonomia pracy fizjoterapeuty. Ergonomia a

profilaktyka.

Metody pomiarowe w biomechanice. Biomechaniczna analiza obciążeń, odciążeń układu ruchu. Obiektywne

sposoby oceny postawy i lokomocji.

Ćwiczenia

Wyznaczanie położenia ogólnego środka ciężkości ciała człowieka metodą składania sił równoległych,

metodą analityczną i trójwymiarowej analizy ruchu

Obliczanie momentów sił mięśniowych na podstawie pomiarów momentów sił zewnętrznych.

Pomiar możliwości siłowych człowieka. Maksymalne i względne wartości momentów sił różnych grup

funkcjonalnych mięśni w warunkach statyki. Topografia dystrybucji siły mięśniowej u człowieka.

Charakterystyka przebiegu zależności siła - czas F = f(t) w warunkach statyki podczas maksymalnie

szybkiego skurczu izometrycznego oraz prób odporności na zmęczenie wybranych grup mięśniowych.

Przebieg składowej pionowej siły reakcji podłoża oraz zmian kątowych w stawach podczas wybranych

ruchów lokomocyjnych. Biomechaniczna analiza odmian lokomocji patologicznych.

Ocena pola pracy ręki w płaszczyźnie czołowej, szacowanie zakresów ruchomości w różnych wariantach

użycia biomechanizmu ręki.

Ocena parametrów kinematycznych stawów kończyn dolnych w ruchach lokomocyjnych Biomechaniczna

20

analiza odmian lokomocji patologicznych

Zakres ruchu w połączeniach obrotowych człowieka w różnych płaszczyznach

Czynność bioelektryczna i mechaniczna mięśni. Kontrola dowolna pojedynczego mięśnia. Wzorce ruchów

jednostawowych. Źródła obciążeń na stanowisku pracy. Aparaturowe i skalowe sposoby oceny obciążeń na

stanowisku pracy.

Literatura Literatura podstawowa:

1.Tadeusz Bober, Jerzy Zawadzki - Biomechanika układu ruchu człowieka, Wydawnictwo BK, Wrocław

2006, wyd. 3.

2. Wychowański M. Wybrane metody oceny dynamiki układu ruchu człowieka. AWF Warszawa, 2008

3. Andrzej Wit Zeszyt do ćwiczeń z biomechaniki. AWF Warszawa.

4. Leszek Nowak, Materiały do zajęć z biomechaniki, Wszechnica Sportowa, Kielce 1998

5. Tadeusz Bober red., Wybrane zagadnienia współczesnej biomechaniki Contemporary biomechanics:

selected topics, AWF Wrocław, wyd I 2008

6. Romuald Będziński Biomechanika inżynierska Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław

1997

7. D. Tejszerska, E. Świtoński red. Biomechanika inżynierska Zagadnienia wybrane Laboratorium, Gliwice

2004

8. Kazimierz Fidelus; Czesław Urbanik Ćwiczenia laboratoryjne z biomechaniki, AWF Warszawa,

9. Nałęcz M., L. Filipczynski, W. Torbicz. (red.). (1990): Biomechanika t.5. Problemy biocybernetyki i


10. Nałecz M., L. Filipczynski, W. Torbicz. (red.). (1990): Biopomiary t.2. Problemy biocybernetyki i


110.Tworzydło M. Red. (1989): Przewodnik do ćwiczeń z biomechaniki i wybrane zagadnienia metrologii.

AWF Kraków

12. Krause M. Ergonomia. Praktyczna wiedza o pracującym człowieku i jego środowisku. Śl. Org. Techn.,

Katowice, 1992.

13. Wykowska M.: Ergonomia. Wyd. Skryptowe AGH Kraków, 1994.

Literatura zalecana

1. Watkins J. (1999): Structure and Function of the Musculosceletar System. Human Kinetics,USA.

2. Zatsiorsky V. (1998): Kinematics of Human Motion. Hardcover, Canadian

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Kinezjologia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/ II rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /18 h

ćwiczenia / 27 h





21


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Poznanie zdolności motorycznych człowieka. Znajomość

struktury, przejawów i uwarunkowań zdolności

motorycznych i

umiejętności ruchowych człowieka oraz podstaw uczenia się i

nauczania czynności ruchowych Umiejętność doboru

ćwiczeń, czasu trwania, częstości zajęć w procesie

usprawniania pacjenta.

Skrócony opis

przedmiotu

Rozwój motoryczny człowieka. Przejawy i struktura

sprawności motorycznej. Czynniki rozwoju zdolności

motorycznych i parametry obciążenia. Metody oceny

sprawności motorycznej. Zasady i procesy sterowania

ruchem.


Rozwój motoryczny człowieka. Przejawy motoryczności człowieka. Sprawność motoryczna. Struktura

sprawności motorycznej, systematyka: strona potencjalna i efektywna. Ruch jako podstawowy środek w

fizjoterapii. Cechy ruchu jako właściwości jego przebiegu w czasie i przestrzeni. Nawyki ruchowe i

automatyzacja czynności ruchowych w motoryczności człowieka. Zdolności – siła, wytrzymałość, szybkość i

zwinność – jako podstawowa kategoria motoryczna. Gibkość jako właściwość morfofunkcjonalna człowieka.

Koordynacyjne zdolności motoryczne – ich struktura i uwarunkowania. Umiejętności jako zdolności

specyficzne człowieka. Sprawność motoryczna i jej diagnoza. Proces uczenia się i nauczania czynności

ruchowych – istota, uwarunkowania, fazy i zasady stymulacji.

Zaburzenia koordynacji ruchowej. Procesy sterowania i regulacji czynności ruchowej. Czynniki rozwoju

zdolności motorycznych. Parametry obciążenia: objętość, częstość zajęć, czas trwania ćwiczenia, specyfika.

Ciągłość i ustawiczność działań usprawniających. Kontrola dowolna pojedynczego mięśnia. Kontrola ruchów

lokomocyjnych. Ruchy manipulacyjne - koaktywacja mięśni agonistycznych i antagonistycznych.

Zdolności manipulacyjne: Budowa i funkcja ręki. Rozwój funkcji ręki w ontogenezie. Ocena funkcji ręki

(jakość chwytu, wartość chwytu, możliwości manipulacyjne). Chwyty patologiczne, aktywna i pasywna

niewydolność chwytu. Kompensacja upośledzeń chwytu. Kształtowanie się lateralizacji. Studium dynamiki

układu, modelowanie matematyczne. Dostosowanie biernego układu ruchu do przenoszenia obciążeń

mechanicznych.

Ćwiczenia

Uczenie się programu motorycznego (informacja zwrotna). Metody oceny sprawności motorycznej. Kontrola

postawy ciała. Charakterystyka czynności bioelektrycznej (EMG) i mechanicznej (zapis siły i

mechanomiogramu) mięśni agonistycznych i antagonistycznych, podczas maksymalnego skurczu

izometrycznego wraz ze zmianą poziomu docelowej siły. Kontrola dowolna pojedynczego mięśnia. Kontrola

ruchów lokomocyjnych.. Ruchy manipulacyjne - koaktywacja mięśni agonistycznych i antagonistycznych.

Proces uczenia się i nauczania czynności ruchowych – istota, uwarunkowania, fazy i zasady stymulacji.


1. Osiński W.: Antropomotoryka. AWF, Poznań 2003.

2. Szopa E., Mleczko E,. Żak. S.: Podstawy antropomotoryki. PWN Warszawa-Kraków, 2000.

3. Raczek J, W. Mynarski W.: Koordynacyjne zdolności motoryczne dzieci i młodzieży. Struktura

wewnętrzna i zmienność osobnicza. AWF Katowice, 1992

4. Starosta W.: Koordynacja ruchowa człowieka. [W]: Motoryczność człowieka – jej struktura, zmienność i

uwarunkowania. Monografie AWF Poznań, 1993

5. Grottel K., Krutki P.: Organizacja mięśnia i sterowanie ruchem.Cz. II – Sterowanie ruchem. AWF, Poznań

1996. Nr 46.

Zalecana

1. Sadowski B.: Fizjologiczne mechanizmy zachowania. PWN, Warszawa 1999.

2. Grottel K., Celichowski J.: Organizacja mięśnia i sterowanie ruchem. AWF, Poznań 1996. Nr 43.

22

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Kwalifikowana pierwsza pomoc medyczna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne medyczne/18 h


Koordynator mgr Zdzisław Wolak

Prowadzący mgr Zdzisław Wolak



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność rozpoznawania nagłego zatrzymania krążenia,

udzielania medycznej pomocy przedlekarskiej, zwłaszcza w

stanach zagrożenia życia. Umiejętność postępowania z

nieprzytomnym, znajomość warunków prowadzenia

reanimacji osób w różnym wieku, rozpoznawanie

niedrożności oddechowej i ostrej niewydolności krążenia.

Umiejętność pośredniego masażu serca. Znajomość

sposobów postępowania przy udzielaniu pierwszej pomocy

medycznej w nagłych stanach utraty przytomności i w

ostrych stanach chorobowych.

Skrócony opis

przedmiotu

Zasady pierwszej pomocy przedlekarskiej w nagłych

zdarzeniach, wypadkach, katastrofach. Hierarchia zagrożeń

życia. Definicja i mechanizmy śmierci. Rozpoznawanie

nagłego zatrzymania krążenia, niedrożności oddechowej i

ostrej niewydolności krążenia. Warunki prowadzenia

reanimacji, postępowanie z nieprzytomnym. Sztuczna

wentylacja płuc – metody bezprzyrządowe i przyrządowe.

Worek Ambu- zasady działania. Pośredni masaż serca.

Reanimacja we wszystkich grupach wiekowych. Omówienie

sposobów udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej w

stanach nagłej utraty przytomności, omdleniach, udarze

mózgu, zatruciach, ukąszeniach, ostrych stanach

chorobowych, urazach, złamaniach, zwichnięciach, rażeniu

prądem, piorunem, oparzeniach. Walka z bólem. Apteczka

23

pierwszej pomocy.


Zasady pierwszej pomocy w nagłych zdarzeniach, wypadkach, katastrofach i klęskach żywiołowych.

Hierarchia zagrożeń życia. Nagłe zatrzymanie krążenia. Proces umierania. Definicja śmierci. Mechanizmy

śmierci. Klasyczna i nowa definicja śmierci. Rozpoznawanie nagłego zatrzymania krążenia. Warunki

prowadzenia reanimacji. Postępowanie z nieprzytomnym. Technika ułożenia bocznego podpartego. Uraz

kręgosłupa. Udrożnienie górnych dróg oddechowych – sposoby bezprzyrządowe. Przyczyny i rozpoznanie

częściowej /całkowitej niedrożności oddechowej. Technika rękoczynu Heimilcha. Sztuczna wentylacja płuc –

metody bezprzyrządowe i przyrządowe. Ocena skuteczności sztucznej wentylacji. Rurka intubacyjna,

laryngoskop. Nakłucie tchawicy. Worek Ambu – zasady działania. Mechanizmy nagłego zatrzymania

krążenia. Rozpoznanie ostrej niewydolności krążenia. Pośredni masaż serca – 1v.2 ratowników. Teoria pompy

sercowej i pompy klatki piersiowej. Reanimacja noworodków, dzieci, kobiet ciężarnych, starców. Nagła

utrata przytomności. Omdlenie. Udar mózgowy, napad drgawkowy. Zatrucia, ukąszenia. Ostre stany

chorobowe – zawał m. sercowego, stany śpiączkowe, obrzęk krtani, astma. Utonięcie. Zachłyśnięcie. Rażenie

prądem v. Piorunem. Uraz – rana, krwotok, zakażenie, wstrząs krwotoczny. Tamowanie krwotoku,

bandażowanie. Zwichnięcia, złamania otwarte/zamknięte. Unieruchomienie transportowe. Uraz kręgosłupa.

Wyjmowanie ofiar wypadków samochodowych. Apteczka I pomocy. Walka z bólem. Oparzenia. Urazy

termiczne.


1. Wytyczne 2005 resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Wyd. Pandit. Kraków 2005.

2. Jakubaszko J: ABC postępowania w urazach. Wydawnictwo Medyczne Górnicki. Wrocław 2003.

3. Gedliczka O.: Zasady postępowania w obrażeniach ciała. Wyd. Medycyna Praktyczna,1993.

Literatura pomocnicza:

1. Podstawowe zabiegi resuscytacyjne i automatyczna defibrylacja zewnętrzna. Wyd. Europejska Rada

Resuscytacji. Polska Rada Resuscytacji –maj- 2006.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Psychologia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Studium Pedagogiczne

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/I rok - – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2

Rodzaj przedmiotu Obowiązkowy

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady/15 h

ćwiczenia /30 h


Koordynator mgr Urszula Kozioł

Prowadzący Dr Wacław Srebro, mgr Urszula Kozioł

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia - zal. z oceną, egzamin – ocena

24


Wymagania wstępne

Język wykładowy Polski

Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Prezentacja podstawowych pojęć z zakresu psychologii

ogólnej , rozwojowej, społecznej oraz psychologii zdrowia i

rehabilitacji, niezbędnych do kształtowania umiejętności

potrzebnych fizjoterapeucie. Zdobycie wiedzy o pacjencie

oraz samym sobie w kontekście przyszłej roli zawodowej.

Skrócony opis

przedmiotu

Wybrane zagadnienia z psychologii poznawczej, rozwojowej,

społecznej oraz klinicznej i defektologicznej wyjaśniające

zachowanie pacjenta w kontekście jego rozwoju, możliwości

poznawczych oraz uwarunkowań emocjonalno-

motywacyjnych. Funkcjonowanie człowieka w szeroko

rozumianej sytuacji trudnej (choroby czy urazu). Psychologia

osobowości i komunikacji w aspekcie przyszłej roli

zawodowej fizjoterapeuty. Autodiagnoza własnego profilu

osobowości studenta oraz zdolności komunikacyjnych.

Relacja pacjent – fizjoterapeuta.


Psychologia jako nauka. Przedmiot, cele , zadania, metody badawcze. Działy w psychologii, obszary

zainteresowań, prawidłowości psychologiczne. Doświadczenie w życiu człowieka. Koncepcja doświadczenia

autotelicznego flow. Osobowość człowieka, koncepcja psychonalityczna Z.Freuda. Mechanizmy obronne-

podział , funkcja , znaczenie i rola w życiu i rozwoju jednostki. Obraz samego siebie- definicja , czynniki

kształtujące oraz wpływ na formułowanie dojrzałej osobowości. Koncepcja C.Rogersa. Postrzeganie drugiego

człowieka. Psychologia zdrowia. Zdrowie w/g definicji WHO. Zdrowie jako dobrostan. Podejście holistyczne.

Choroba. Choroba jako sytuacja trudna. Choroba a schorzenie. Koncepcja K.Wilbera. Nerwice i psychozy.

Typy, rodzaje zaburzeń nerwicowych i psychotycznych. Praca z pacjentem zaburzonym nerwowo lub

psychicznie. Rehabilitacja psychologiczna. Fazy życia a uwarunkowania efektywności rehabilitacji

psychologicznej. Psychoterapia. Przegląd wybranych koncepcji terapeutycznych. Asertywność jako

umiejętność.

Prawa własne, prawa innych- moje i mojego pacjenta. Zachowania agresywne i uległe-ich przyczyny, źródła i

konsekwencje w relacjach międzyludzkich. Test zachowań asertywnych. Bariery w komunikacji. Bariery

nadawcy i odbiorcy- główne typy barier: osądzanie, decydowanie za innych, uciekanie od cudzych

problemów. Koncepcja oparta o proces komunikacji E.Berna. Komunikacja z poziomu Rodzica, Dorosłego i

Dziecka Syndrom wypalenia zawodowego. Przyczyny, objawy , etapy wypalenia zawodowego, sposoby

przeciwdziałania. Skutki wypalenia zawodowego. Ćwiczenia

Ćwiczenia wprowadzające. Co dają fizjoterapeucie wiedza i umiejętności psychologiczne? Wprowadzenie w

techniki i metody pracy w trakcie ćwiczeń, ustalenie wymagań i sposobu zaliczania. Psychologia poznawcza.

Spostrzeganie, uwaga, pamięć, mowa i myślenie, uczenie się i samokształcenie. Rozwojowe ujęcie tych

funkcji, prawidłowości i zaburzenia w ich funkcjonowaniu. Emocje i motywacje. Emocje- klasyfikacja,

komponenty fizjologiczne, wpływ emocji na procesy poznawcze i sprawność działania. Dojrzałość

emocjonalna. Motywacja- charakterystyka procesu, konflikty jako źródło motywacji, potrzeby i wartości jako

motywy, teoria potrzeb Masolowa. Motywacja pacjenta do współpracy z fizjoterapeutą w procesie terapii.

Osobowość. Struktura osobowości, składniki - temperament, charakter, zdolności, postawy, inteligencja.

Cechy dojrzałej osobowości, czynniki ją kształtujące. Test osobowości Eysencka. Poznanie własnych cech

osobowości- ekstrawersji, introwersji, neurotyzmu, zrównoważenia. Analiza możliwości wykonywania

zawodu fizjoterapeuty z uwzględnieniem wyników testu( formy pracy fizjoterapeutycznej, wiek pacjentów).

Psychologia rozwoju człowieka. Rozwój człowieka od poczęcia do późnej starości . Prawidłowości

rozwojowe. Rozwój fizyczny, poznawczy, emocjonalny ,społeczny. Praca fizjoterapeuty z pacjentem w

różnym wieku- umiejętność koncentracji pacjenta, sposoby motywacji zależne od wieku. Inwalidztwo.

Psychologiczne podstawy niepełnosprawności i rehabilitacji. Samoocena inwalidy. Przystosowanie się do

nowej sytuacji, warunki akceptacji inwalidztwa. Strategie radzenia sobie z niepełonosprawnością. Budowanie

nowego sytemu wartości. Uszkodzenie ciała osoby niepełnosprawnej jako problem psychologiczny. Struktura

i funkcje ja-cielesnego, deformacje ja-cielesnego. Możliwości rekonstrukcji ja-cielesnego w procesie

25

rehabilitacji. Stres. Definicja-stres pozytywny i negatywny, przyczyny, symptomy, skutki, choroby

psychosomatyczne. Konstruktywne radzenie sobie ze stresem . Zagrożenia cywilizacyjne. Zdrowy styl życia.

Komunikacja niewerbalna. Przestrzeń człowieka- fizjoterapeuta w przestrzeni intymnej pacjenta. Mimika,

gesty, postawy, nawiązywanie kontaktu. .Strój. Komunikacja parawerbalna. Komunikacja werbalna. Style

komunikowania- partnerski i niepartnerski sposób komunikacji. Umiejętność słuchania. (ćwiczenia

praktyczne). Relacja pacjent- personel medyczny. Błędy jatrogenne, ich kwalifikacja, geneza i konsekwencje.

Ewaluacja zajęć


1.Formański J. Psychologia. PZWL Warszawa 1998.

2.Kowalik S. Psychologia rehabilitacji WAiP Warszawa 2007.

3. Gerrig R, Zimbardo P. Psychologia i życie. PWN Warszawa 2006.

Zalecana

1. Szewczyk W. Rozumieć siebie i innych- zarys psychologii. BIBLOS, Tarnów 1998.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Patologia ogólna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator dr n. med. Antoni Sydor

Prowadzący dr n. med. Antoni Sydor, lek. med. Wojciech Sydor, dr n.

med. Tomasz Miszalski-Jamka



Wymagania wstępne

Język wykładowy Polski

Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych pojęć z

zakresu patologii ogólnej i głównych zmian

patofizjologicznych w stopniu ułatwiającym zrozumienie

problematyki zmian patologicznych w różnych schorzeniach.

Umiejętność wykorzystywania wiedzy z zakresu patologii

ogólnej w procesie rehabilitacji pacjenta.

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawowe pojęcia z zakresu patologii ogólnej i klinicznej.

Klasyfikacja chorób, czynniki chorobotwórcze.


Podstawowe pojęcia – zdrowia, choroby, śmierci: klinicznej i biologicznej. Klasyfikacja chorób, kryteria

26

zjawisk chorobowych, objawy, rokowanie, przebieg i zejście choroby. Czynniki chorobotwórcze zewnętrzne i

wewnętrzne- mechanizm ich działania, czynnik psychiczny w powstawaniu, rozwoju i przebiegu choroby.

Patogeneza ogólna- metody badań procesów patologicznych. Odczynowość ustroju, odporność swoista i

nieswoista, AIDS- nabyta utrata odporności. Molekularne podstawy odczynu zapalnego, regulacja odpowiedzi

zapalnej. Choroba na tle immunizacyjnym, modulacja odpowiedzi immunologicznej. Alergia- mechanizm

reakcji alergicznych. Zmiany postępowe i wsteczne. Choroba nowotworowa- etiopatogeneza i immunologia

nowotworów, występowanie nowotworów, przerzuty nowotworowe, markery nowotworowe. Awitaminozy.

Wstrząs. Zaburzenia termoregulacji: hipertermia, gorączka, hipotermia. Podstawy patofizjologii układu

nerwowego- zaburzenia najważniejszych funkcji układu nerwowego, etiologia i patomechanizm chorób

ośrodkowego układu nerwowego. Zaburzenia czucia i ból. Patologia ogólna krwi i krążenia: choroby krwi i

układu krwiotwórczego, zaburzenia ukrwienia serca, niewydolność krążenia, kardiomiopatie, wady serca,

nadciśnienie tętnicze. Patologia ogólna układu oddechowego- niewydolność oddychania, zespoły zaburzeń

czynności płuc: mechaniki oddychania, osłabienia mięśni oddechowych, hemodynamiki krążenia płucnego.


1. Maśliński S., Ryżewski J. (red): Patofizjologia. PZWL, Warszawa 2002.

2. Kokot F (red.): Choroby wewnętrzne. T.1-2. PZWL, Warszawa 2002.

3. Szczeklik A. (red.): Choroby wewnętrzne T 1. Medycyna Praktyczna 2005.

4. Pączek L., Mucha K., Foroncewicz B. (red.): Choroby wewnętrzne. PZWL 2009.

Zalecana

1. Spodaryk K.: Patologia narządu ruchu. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2002.

2. Prusiński A.: Neurologia Praktyczna. PZWL, Warszawa 2001.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Pedagogika

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne/15 h


Koordynator mgr Beata Nowak

Prowadzący mgr Beata Nowak, mgr Renata Wrzos



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Student zdobywa podstawową wiedzę na temat pedagogiki

jako nauki, posługuje się niezbędnymi pojęciami. Zna

uwarunkowania procesu wychowania w różnych koncepcjach

pedagogicznych, dziedziny wychowania i ich wpływ na życie

człowieka. Stosuje zasady efektywnego uczenia się. Rozumie

27

rolę pozytywnego wzorca osobowego oraz samokształcenia i

autokreacji w życiu człowieka. Rozpoznaje zagrożenia dla

rozwoju osobowości występujące we współczesnym świecie.

Skrócony opis

przedmiotu

Proces kształcenia, ogólna charakterystyka, strategie

nauczania, uczenia się, główne zasady nauczania, cele

kształcenia. Metody nauczania.


Pedagogika jako nauka, przedmiot, zadania, subdyscypliny pedagogiczne, związek pedagogiki z innymi

naukami, potrzeba interdyscyplinarnej wiedzy Podstawowe pojęcia w pedagogice: edukacja, wychowanie,

dziedziny wychowania, kształcenie, nauczanie, uczenie się, socjalizacja, środowisko wychowawcze.

Metody badań pedagogicznych, ze szczególnym uwzględnieniem diagnozy.

Indywidualny i społeczny aspekt wychowania. Wychowanie w świetle różnych koncepcji człowieka na

przestrzeni dziejów.

Proces kształcenia, ogólna charakterystyka, strategie nauczania, uczenia się, główne zasady nauczania, cele

kształcenia. Metody nauczania.

Rola oceny w procesie nauczania i uczenia się.

Reforma polskiej szkoły po 1989r. Aktualne problemy oświaty.

Pojęcie środowiska wychowawczego, jego rodzaje i wpływ na rozwój osobowości ucznia.

Uspołecznienie w szkole, społeczne organy w systemie oświaty, trójpodmiotowość w praktyce edukacyjnej,

współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym, prawa rodziców w szkole, prawa uczniów, prawa dziecka.

Problemy w funkcjonowaniu klasy jako środowiska wychowawczego, w tym uczniowie nieakceptowani,

dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, trudne zachowania uczniów oraz pomoc pedagogiczno –

psychologiczna organizowana w szkole.

Kompetencje współczesnego nauczyciela, działania na rzecz własnego rozwoju.


1. Kwieciński Z., Śliwerski B. /red/ Pedagogika. Podręcznik akademicki, tom I i II, Warszawa 2003.

2. Śliwerski B. Pedagogika, tom I-III, Gdańsk 2006.

3. Placha J., Zabłocki J. K., /red/, Pedagogika - wczoraj, dziś i jutro, Olecko 2003.

Zalecana

1. Suchodolski B., Pedagogika. Podręcznik dla nauczycieli, Warszawa 1992.

2. Godlewski M., Pedagogika, Warszawa 1990.

3. Jaworska T., Leppert R. (red.): Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów, Of. Wyd. "Impuls",

Kraków 1996.

4. Kunowski S.: Podstawy współczesnej pedagogiki, Wyd. Salezjańskie, Warszawa 1993.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

28

Nazwa przedmiotu Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu:

metodyka nauczania ruchu

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia /Zakład Fizjoterapii, Studium

Wychowania Fizycznego



3 ECTS w sem. 1,

4 ECTS w sem. 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1 i 2

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady =30 h/ 15 h w sem. 1 / 15 h w sem. 2

ćwiczenia praktyczne = 60 h/ 30 h w sem. 1/ 30 h w sem. 2

samokształcenie = 6 h/ 3 h w sem.1 / 4 h w sem. 2

Koordynator mgr Kazimierz Mróz

Prowadzący Dr Józef Węglarz, doc. PWSZ, mgr Kazimierz Mróz,

Małgorzata Łaczek-Wójtowicz, mgr Katarzyna Wódka

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia - zal. z oceną


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Przygotowanie studentów do postrzegania aktów ruchowych

człowieka w różnym ujęciu procesu uczenia się i nauczania

ruchów, z uwzględnieniem aspektów rozwojowych i

metodyki nauczania ruchu. Opanowanie podstaw

wykorzystywania różnych form aktywności w nauczaniu

ruchów oraz planowania i kontrolowania procesu opanowania

umiejętności ruchowych.

Skrócony opis

przedmiotu

Umiejętności ruchowe osób zdrowych i niepełnosprawnych.

Uczenie się i nauczanie czynności ruchowych u osób

zdrowych i niepełnosprawnych. Podstawowe cele, zadania,

zasady, metody i środki nauczania czynności ruchowych u

osób zdrowych i niepełnosprawnych. Ogólna charakterystyka

procesu uczenia się i nauczania w wychowaniu fizycznym, z

uwzględnieniem wykorzystania w procesie usprawniania

leczniczego. Terminologia, systematyka i rodzaje ćwiczeń

fizycznych. Praktyczna realizacja podstawowych ćwiczeń

fizycznych, gier i zabaw ruchowych, z wykorzystaniem

przyborów, sportowo-ruchowych form i środków

rehabilitacji, ćwiczeń muzyczno-ruchowych, rekreacyjnych

form ruchowych, z uwzględnieniem zajęć dla małych dzieci.

Bezpieczeństwo i higiena zajęć.


Umiejętności ruchowe- ich miejsce i rola w aktywności fizycznej człowieka zdrowego. Akty ruchowe w

ujęciu rozwojowym, kinezjologicznym i ergonomicznym. Uczenie się i nauczanie czynności ruchowych.

29

Możliwości, uwarunkowania i etapy opanowywania czynności ruchowych w procesie motorycznego uczenia

się człowieka. Podstawowe zasady, metody i środki nauczania czynności ruchowych. Cele, zadania, zasady,

formy, środki i metody nauczania czynności ruchowych. Ogólna charakterystyka procesu uczenia się i

nauczania w wychowaniu fizycznym. Diagnoza i prognoza pedagogiczna w procesie nauczania czynności

ruchowych. Ćwiczenia statyczne i dynamiczne, ułatwianie i utrudnianie ćwiczeń. Metody i formy kontroli i

oceny poziomu opanowywania czynności ruchowych. Kształtowanie równowagi ciała, zdolności

koordynacyjnych i wybranych czynności manualnych. Postaw ciała i lokomocja człowieka w ujęciu

rozwojowym, edukacja i reedukacja posturalna. Bezpieczeństwo i higiena zajęć kształtujących czynności

ruchowe człowieka.


Umiejętności ruchowe- ich miejsce i rola w aktywności fizycznej osoby niepełnosprawnej. Potrzeby i

możliwości kształtowania, doskonalenia i przywracania lokomocyjnych zdolności człowieka. Możliwości

nauczania czynności ruchowych u osób niepełnosprawnych. Cele, zadania, zasady, formy, środki i metody

nauczania czynności ruchowych u osób niepełnosprawnych. Zabawowe i muzyczno- ruchowe formy

kształtowania umiejętności ruchowych oraz czynne i bierne formy ćwiczeń w wodzie, stosowane w procesie

usprawniania. Planowanie i kontrola procesu nauczania czynności ruchowych osób niepełnosprawnych.

Ogólne zasady lokomocji na wózkach inwalidzkich. Przydatność metod stosowanych w wychowaniu

fizycznym w procesie usprawniania leczniczego. Praktyczne wykonanie ćwiczeń równoważnych,

koordynacyjnych, kształtujących postawę ciała i lokomocję człowieka w ujęciu rozwojowym. Edukacja i

reedukacja posturalna. Bezpieczeństwo i higiena zajęć nauczania czynności ruchowych u osób

niepełnosprawnych. Terminologia, systematyka i rodzaje ćwiczeń fizycznych.

Praktyczna realizacja ćwiczeń fizycznych ( w tym dla małych dzieci ):

- porządkowo- dyscyplinujących

- kształtujących

- oddechowych

- rozlużniających,

- korektywnych

- użytkowo-sportowych

- gier i zabaw ruchowych

oraz

- zwinnościowo-akrobatyczych

- uzupełniających.

Praktyczna realizacja gier ruchowych:

- rozwijających siłę skurczu mięśnia

- rozwijających wytrzymałość

- rozwijających skoczność

- rozwijających zwinność

- rozwijających gibkość.

Praktyczna realizacja gier i zabaw ruchowych, z wykorzystaniem przyborów: taśm Thera- band, piłek,

woreczków, laski gimnastycznej. Praktyczna realizacja sportowo- ruchowych form i środków

rehabilitacji, ćwiczeń muzyczno- ruchowych i rekreacyjnych form ruchowych.

Bezpieczeństwo i higiena zajęć.


1. Bahrynowska - Fic J.: Właściwości i metodyka ćwiczeń fizycznych oraz sport inwalidzki. PZWL

Warszawa 1999.

2. Nowotny J: Edukacja i reedukacja ruchowa. Wyd. Kasper 2003.

3. Urniaż J: Ogólna metodyka nauczania ruchu. Wyd. OSW, Olsztyn 2003.

4. Szopa J, Mleczko E, Żak S: Podstawy antropomotoryki. Wyd. PWN 2000.

5. Jezierski R, Rybicka A: Gimnastyka, sport i metodyka. Wyd. AWF, Wrocław 2002.

6. Orzech J, Sobiecka J: Sport osób niepełnosprawnych. AWF Kraków 1989.


1. Ślężyński J: Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych. Studio Wydawnicze AGAT Kraków 1999.

2. Grabowski H: Teoria Fizycznej Edukacji. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1999.

Uwagi 1

Uwagi 2

30

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu:

gimnastyka

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok Kierunek: Fizjoterapia/ I rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2 w tym:

1 ECTS w sem. 1

1 ECTS w sem. 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011

sem. 1 i 2

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne = 60 h / 30 h w sem.1/30 h w sem. 2

samokształcenie = 6 h/ 3h w sem. 1/ 3h w sem. 2

Koordynator mgr Kazimierz Mróz

Prowadzący mgr Kazimierz Mróz, mgr Wojciech Krakowski, mgr Danuta

Majka


Poziom przedmiotu Studia pierwszego stopnia

Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Kształtowanie pożądanego poziomu sprawności motorycznej,

opanowanie podstawowych umiejętności specjalnych,

wzbogacenie wiedzy z zakresu systematyki, nazewnictwa,

techniki oraz metodyki nauczania gimnastyki podstawowej,

oraz współczesnych form gimnastyki. Przygotowanie

teoretyczne i praktyczne studentów do prowadzenia różnych

form gimnastycznych z osobami o różnej sprawności.

Skrócony opis

przedmiotu

Nauka i doskonalenie technik wykonania i metodyki

nauczania: ćwiczeń porządkowo – dyscyplinujących,

kształtujących, stosowanych ćwiczeń gimnastycznych.

Posługiwanie się formami i ćwiczeniami porządkowo –

dyscyplinującymi. Komponowanie własnych układów:

ćwiczeń kształtujących, ćwiczeń stosowanych: wolnych - na

ścieżce gimnastycznej, ćwiczeń równoważnych - na listwie

ławeczki. Nauka i doskonalenie umiejętności oraz metodyka

nauczania w zakresie: gimnastyki podstawowej, gimnastyki

ogólnie usprawniającej, gimnastyki korekcyjnej, wybranych,

współczesnych form gimnastyki.

Pełny opis przedmiotu Ćwiczenia praktyczne semestr 1 - Bhp na zajęciach gimnastyki. Regulamin sali gimnastycznej, przyrządy i przybory – wyposażenie sali

gimnastycznej. Podział gimnastyki, systematyka gimnastyki podstawowej wg Mazurka. Toki lekcji, budowa

konspektu.

- Systematyka ćwiczeń dla potrzeb jednostki lekcyjnej. Podstawowe parametry ćwiczeń pozycja wyjściowa,

31

przebieg ruchu, pozycja końcowa, tempo ćwiczeń, zapis ćwiczeń.

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń porządkowo - dyscyplinujących: musztra elementarna, ustawienie

grup przy przyrządach, podchodzenie i odchodzenie od przyrządów, noszenie i ustawianie przyrządów oraz

sprzętu, formowanie kolumn ćwiczebnych

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń kształtujących we wszystkich pozycjach wyjściowych: wolne, z

przyborami, ze współćwiczącym.

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń kształtujących we wszystkich pozycjach wyjściowych: na

ławeczkach i na drabinkach, przy muzyce i do muzyki.

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń równoważnych na ławeczkach i listwie ławeczki: wejścia i

wyskoki, chody, obniżanie środka ciężkości, półobroty, obroty, pozy, uniki, półwagi, wagi, zejścia i zeskoki.

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń w zwisach i podporach na niskim drążku, drabinkach: wejście na

drążek wymykiem przodem,

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń w zwisach i podporach na niskim drążku, drabinkach: podpory,

odmyk, zeskoki podmykiem, zawrotne.

- Nauka i doskonalenie wykonania ćwiczeń akrobatycznych na ścieżce gimnastycznej: przewroty w przód i w

tył, stanie na rękach, przerzut; bokiem.

- Skoki: przez kozła – rozkroczny, przez skrzynię: zawrotny, kuczny,

- Prowadzenie ćwiczeń kształtujących wg opracowanych konspektów- na ocenę



- Prowadzenie ćwiczeń kształtujących wg opracowanych konspektów- na ocenę Ćwiczenia praktyczne semestr 2

- Zasady bezpieczeństwa w gimnastyce: Przyczyny wypadków, sposoby ochrony w czasie wykonywania

ćwiczeń, odpowiedzialność prawna za zaistniałe wypadki.

- Metody i formy prowadzenia zajęć z gimnastyki. Organizacja i prowadzenie jednostki zajęć, elementy

organizacji jednostki zajęć, formy podziału, formy ustawień, formy prowadzenia (frontalna, indywidualna,

obwód ćwiczebny, tor przeszkód, zajęć w zespołach, zajęć w zespołach z zadaniami dodatkowymi).

- Przydział konspektów dla jednostek chorobowych z określeniem wskazań i przeciwwskazań. Wykonywanie

wybranych ćwiczeń ruchowych w określonych schorzeniach. Przypomnienie stosowanych metod.

- Prowadzenie zajęć z muzyką dla osób niedowidzących, niedosłyszących i osób upośledzonych umysłowo,

według opracowanych konspektów. Omówienie zastosowanych metod.

- Ogólne zagadnienia dotyczące prowadzenia zajęć dla osób z wadami postawy. Przydział konspektów dla

jednostek chorobowych z określeniem wskazań i przeciwwskazań. wykonywania ćwiczeń ruchowych w

określonych wadach postawy. Omówienie różnych metod.

- Prowadzenie zajęć opartych na ćwiczeniach wad postawy dla osób o: - plecach płaskich, plecach okrągłych

wg opracowanych konspektów lekcyjnych. Omówienie zastosowanych metod

- Prowadzenie zajęć opartych na ćwiczeniach wad postawy dla osób o: plecach wklęsłych i plecach okrągło –

wklęsłych wg opracowanych konspektów lekcyjnych. Omówienie zastosowanych metod

- Prowadzenie zajęć opartych na ćwiczeniach wad postawy dla osób - ze skoliozą wg opracowanych

konspektów lekcyjnych. Omówienie zastosowanych metod

- Ogólne zagadnienia dotyczące prowadzenia zajęć dla osób z wadami kończyn dolnych. Przydział

konspektów

- Prowadzenie zajęć z muzyką dla osób z wadami kolan i z wadami stóp wg opracowanego toku. Omówienie

zastosowanych metod.

- Prowadzenie zajęć opartych na grach sportowych dla osób po amputacjach NN i amputacjach RR dla dzieci

młodszych i starszych wg opracowanych konspektów. Omówienie zastosowanych metod.

- Gry i zabawy ruchowe, ich podział, zastosowanie w fizjoterapii z uwzględnieniem wieku pacjentów. Zabawy

i gry stymulujące rozwój psychoruchowy dziecka. Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej. Metoda

zabawowa-naśladowcza a metoda zabawowa-klasyczna

- Fitness w ćwiczeniach relaksacyjnych i uspokajających – wybrane elementy pilates, joga, Tai-Chi,

muzykoterapii. Formy muzyczno-ruchowe w kształtowaniu wybranych zdolności motorycznych z akcentem

na siłę: fit – ball, ćwiczenia TBC z przyborami (ciężarki, taśmy, tubingi itp.).

- Ewaluacja zastosowanych form i metod prowadzenia zajęć. Wybranie najbardziej efektywnych i

zastosowanie – lekcje pokazowe.


1. Eider J. (1999), Nowoczesne formy ćwiczeń gimnastycznych. Uniwersytet Szczeciński.

2. Jezierski R., Rybicka A. (2002), Gimnastyka – Teoria i metodyka. AWF, Wrocław.

3. Karkosz K. (1997), Gimnastyka. Systematyka, technika i metodyka wybranych ćwiczeń. AWF, Katowice.

32

4. Mazurek L. (1980), Gimnastyka podstawowa. Sport i Turystyka,W- wa.

5. Kasperczyk T., (1996), Wady postawy ciała, diagnostyka i leczenie, Wyd. Kasper, Kraków.

6. Kutzner-Kozińska M., (2001) Proces korygowania wad postawy, AWF Warszawa.

7. Owczarek S. (1998) Atlas ćwiczeń korekcyjnych, WSiP, Warszawa.

Zalecana

1. Polak A, Gimnastyka. (2002), Uniwersytet Rzeszowski.

2. Stawczyk Z.(2001) Ćwiczenia ogólnorozwojowe. AWF Poznań.

3. Bondarowicz M.,Owczarek S. (1997) Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej. WSIP Warszawa.

4. Zeyland-Malawka E. (2003) Ćwiczenia korekcyjne, AWF Gdańsk.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Kinezyterapia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/I rok, II rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 12 – w tym:

5 ECTS w sem. 2,

3 ECTS w sem. 3,

4 ECTS w sem. 4


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011, 2011/2012 i dalsze

sem. 2, 3, 4

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady = 27 h/ 9 h w sem.2 / 18 h w sem.3

ćwiczenia praktyczne medyczne/126 h / 36 h w sem.2/

45 h w sem.3/ 45 h w sem.4

samokształcenie = 12 h/ 4 h w sem.2/ 4 h w sem.3 / 4 h w s. 4

Koordynator dr Julian Kilar

Prowadzący dr hab. Marek Pieniążek, prof. nadzw., dr Julian Kilar, mgr

Jolanta Jasińska, mgr Edyta Gondek, mgr Józef Zydroń,

mgr Jolanta Pawelec, mgr Teresa Gniewek



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Opis i interpretacja teoretycznych podstaw techniki i

metodyki usprawniania leczniczego. Zastosowanie urządzeń

i sprzętu w postępowaniu kinezyterapeutycznym. Praktyczne

wykonywanie ćwiczeń leczniczych i zastosowanie

wybranych metod kinezyterapii oraz ocena i

dokumentowanie stanu pacjenta dla potrzeb kinezyterapii,

głównie w zakresie badania i testów narządu ruchu.

Skrócony opis

przedmiotu

Teoretyczne podstawy kinezyterapii. Systematyka

kinezyterapii, baza techniczna, urządzenia i sprzęt. Technika

wykonywania ćwiczeń leczniczych indywidualnych.

33

Umiejętność stosowania, w stopniu podstawowym, metod

kinezyterapii: PNF, Vojty, NDT Bobath SI, CIMT, Johstone`a,

Domana-Delcato. Ocena stanu pacjenta dla potrzeb

kinezyterapii: wywiad, badanie, pomiary, testy, dokumentacja

procesu usprawniania kinezyterapeutycznego. Wskazania i

przeciwwskazania do wykonywania ćwiczeń leczniczych.


semestr 2

Systematyka ćwiczeń w kinezyterapii, kryteria podziału. Rodzaje ćwiczeń biernych – cele, wskazania i

przeciwwskazania, zasady i metodyka prowadzenia ćwiczeń biernych właściwych, biernych redresyjnych,

mobilizacji, manipulacji i trakcji. Ćwiczenia czynno-bierne i wspomagane, ćwiczenia czynne w odciążeniu,

czynne w odciążeniu z oporem, metodyka ich prowadzenia. Ćwiczenia izometryczne – skurcz izometryczny,

izotoniczny, auksotoniczny i izokinetyczny. Rodzaje synergizmów mięśniowych – synergizmy względne i

bezwzględne. Ćwiczenia synergistyczne ipsilateralne i kontralateralne, warunki przerzutu kontralateralnego.

Ćwiczenia samowspomagane – wielkości wspomagania. Ćwiczenia czynne właściwe, zasady prowadzenia

ćwiczeń czynnych właściwych. Zwalczanie zjawiska substytucji i inkordynacji. Ćwiczenia czynne z oporem,

formy oporu i ich wpływ na rodzaj skurczu mięśni. Współczynnik Browne`a i współczynnik Fischera w

prowadzeniu ćwiczeń czynnych w odciążeniu z oporem. Metody treningu z oporem progresywnie

wzrastającym i progresywnie malejącym. Trening leczniczy oparty na dynamicznej i statycznej pracy mięśni.

Wpływ ćwiczeń leczniczych na organizm ludzki. Adaptacja, kompensacja, regeneracja, postawa i statyka ciała

– ich znaczenie w rehabilitacji. Miejsce kinezyterapii w procesie kompleksowego leczenia usprawniającego.

Zasady kinezyterapii, metodyka nauczania ćwiczeń leczniczych. Skutki hipokinezji i akinezji. Ból i sposoby

jego leczenia. Schemat badania narządu ruchu - jego funkcje i rola w aspekcie leczenia usprawniającego.

Zasady dokonywania pomiarów w kinezyterapii. Pomiary orientacyjne, linijne, badanie obwodów kończyn

górnych i kończyn dolnych. Metody goniometryczne (metoda SFTR). Właściwości prawidłowo działających

mięśni, kliniczne metody oceny siły mięśniowej (metoda Lovetta). Dokumentacja wyników usprawniania

ruchowego. Testy funkcjonalne ich metodyka i interpretacja. Testy specjalne w badaniu neurologicznym.

Topografia oraz testy funkcjonalne w badaniu kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego. Testy

funkcjonalne w przypadku patologii mięśniowo-więzadłowo-stawowych obręczy barkowej i kończyn

górnych. Testy funkcjonalne w przypadku patologii mięśniowo-więzadłowo-stawowych obręczy biodrowej i

kończyn dolnych.

Wykłady

semestr 3

Ćwiczenia specjalne. Mechanizm oddychania. Ćwiczenia oddechowe statyczne i dynamiczne, rozprężanie

poszczególnych partii płuc, pozycje drenażowe. Ćwiczenia rozluźniające, treningi relaksacyjne, ćwiczenia

koordynacyjne i kształtujące równowagę. Przyczyny zaburzeń równowagi i koordynacji. Ćwiczenia

ogólnousprawniające – formy ćwiczeń. Kompozycja osnowy w oparciu o schemat konspektu w odniesieniu

do różnych grup dyspanseryjnych. Ćwiczenia w wodzie, właściwości środowiska wodnego. Warunki

bezpieczeństwa. Cele, wskazania i wskaźniki metodyczne gimnastyki porannej, warunki prowadzenia. Nauka

chodzenia, wyznaczniki kinematyczne chodu prawidłowego. Rodzaje i przyczyny chodu patologicznego.

Testy lokomocyjne Chydzińskiego. Etapy nauki chodzenia. Rodzaje chodu o kulach. Poizometryczna

relaksacja mięśni. Metodyka wykonywania relaksacji na przykładzie wybranych mięśni. Wybrane metody

stosowane w kinezyterapii: PNF, Volty, Bobathów, Mc Kenziego.


Semestr 2

Systematyka kinezyterapii. Ćwiczenia bierne właściwe, metodyka i praktyczna nauka wykonywania.

Ćwiczenia czynno-bierne i wspomagane, metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia bierne

redresyjne, metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia czynne w odciążeniu, metodyka i

praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia czynne w odciążeniu z oporem, metodyka i praktyczna nauka

wykonywania. Wyciągi – podział, wskazania i przeciwwskazania. Metodyka i praktyczna nauka

wykonywania ▫ wyciągi kończyn - kątowe, osiowe, ▫ wyciągi kręgosłupa – szyjne, lędźwiowe. Ćwiczenia

samowspomagane – metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia izometryczne – metodyka i

praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia synergistyczne – metodyka i praktyczna nauka wykonywania.

Ćwiczenia czynne właściwe – metodyka i praktyczna nauka wykonywania. Ćwiczenia czynne oporowe –

treningi oporowe terapeutyczne oraz dla pełnosprawnych i sportowców. Ćwiczenia ogólnousprawniające –

indywidualne i zespołowe (konspekt, osnowa). Gimnastyka poranna. Ćwiczenia w wodzie. Ćwiczenia

równoważne i koordynacyjne. Ćwiczenia rozluźniające. Ćwiczenia oddechowe.


34

semestr 3

Miejsce i rola kinezyterapii w procesie rehabilitacji. Podstawy metodyczne kinezyterapii – ogniwa, cele i

zadania, podstawowe zasady, formy i środki kinezyterapii. Plan postępowania kinezyterapeutycznego,

dokumentacja. Znaczenie oceny stanu pacjenta w postępowaniu kinezyterapeutycznym. Baza techniczna.

Urządzenia i sprzęt. Ocena stanu pacjenta dla potrzeb kinezyterapii – badanie podmiotowe, przedmiotowe.

Ocena postawy i statyki ciała. Pomiary długości i obwodów – pomiary orientacyjne i linijne. Badanie siły

mięśniowej – test Lovetta. Pomiar i zapis zakresów ruchu w stawach – metoda SFTR. Badanie kręgosłupa –

funkcje, stabilizacja, topografia ▫ badanie orientacyjne ruchomości kręgosłupa, ▫ badanie linijne ruchomości

kręgosłupa, ▫ testy funkcjonalne i neurologiczne kręgosłupa. Badanie obręczy biodrowej: ▫ badanie miednicy,

stawów krzyżowo-biodrowych, stawu biodrowego – testy funkcjonalne. Badanie stawu kolanowego – testy

więzadłowe, testy łąkotkowe. Badanie podudzia i stawu skokowego – testy funkcjonalne. Badanie obręczy

barkowej – testy funkcjonalne. Badanie stawu łokciowego, nadgarstka i dłoni – typy chwytów, testy

funkcjonalne.


semestr 4

Chód – wyznaczniki chodu, nauka poruszania się z użyciem kul, balkonika, nauka bezpiecznego padania,

chody patologiczne i fizjologicznej przesady. Poizometryczna relaksacja mięśni – metodyka i praktyczna

nauka wykonania na przykładzie wybranych mięśni kończyny dolne, górnej i tułowia. Wybrane metody

stosowane w kinezyterapii: ▫ metoda PNF, ▫ metoda Vojty, ▫ metoda NDT Bobath SI, ▫ metoda CIMT, ▫

metoda Margaret Johnstone, ▫ metoda Doman-Delcato.

Literatura 1. Kwolek A (red.).: Rehabilitacja medyczna. T1, T2. Urban &Partner, Wrocław 2003.

2. Rosławski A., Skolimowski T.: Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. Wyd. Lek. PZWL,

Warszawa 2000.

3. Lewit K.: Terapia manualna w rehabilitacji chorób narządu ruchu. Wyd. ZL Natura, Kielce 2001.

4. Milanowska K.: Kinezyterapia. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2001.

5. Zembaty A. (red.): Kinezyterapia. T. 1 i 2. Wyd. Kasper, Kraków 2002.

6. Nowotny J.: Zarys rehabilitacji w dysfunkcjach narządu ruchu. AWF Katowice 2000.

7. Nowotny J.: Podstawy fizjoterapii. Cz. I i II. Wyd. AWF Katowice 2000.

8. Bates B. i wsp.: Wywiad i badanie fizykalne. Springer PWN, Warszawa 1997.

9. Kilar J. i wsp.: Badanie narządu ruchu. PZWL, Warszawa 2000.

10. Orzech J.: Rozwój koncepcji, technik i metod fizjoterapii. Wyd. Sport i rehab. Tarnów 2005.

Literatura dodatkowa

1. Richardson C., Hodges P.W., Hides J.(red. Saulicz E.): Kinezyterapia w stabilizacji kompleksu lędźwiowo-

miednicznego. Elsevier Urban &Partner. Wrocław 2009.

2. Kenyon K., Kenyon J. (red. Śliwiński Z.): Kompendium fizjoterapii. Elsevier Urban &Partner. Wrocław

2007.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Terapia manualna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA




2 ECTS w sem. 3,

1 ECTS w sem. 4


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 3 i 4

Typ zajęć/liczba ćwiczenia praktyczne= 45 h / 30 h sem.3 / 15 h sem.4

35

godzin samokształcenie = 4h / 3h sem. 3/ 1h sem.4

Koordynator mgr Marcin Mruk

Prowadzący Mgr Marcin Mruk, mgr Agnieszka Gajewska-Podraza



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność opisu i interpretacji założeń biomechanicznych i

patofizjologicznych terapii manualnej, opanowanie

podstawowych technik i metodyki terapii manualnej

(mobilizacji, manipulacji i trakcji) z uwzględnieniem

wskazań, przeciwwskazań i zagrożeń podczas wykonywania

tego typu terapii.

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawy biomechaniczne i patofizjologiczne terapii

manualnej. Techniki terapii manualnej i metodyka

wykonywania poszczególnych zabiegów manualnych.

Badanie i leczenie dysfunkcji narządu ruchu technikami

manualnymi. Wskazania i przeciwwskazania do terapii

manualnej. Podstawy terapii manualnej wg Maitlanda,

Mulligana, założenia i podstawy Ortopedycznej Terapii

Manualnej Kaltenborn-Evjenth, metody E – Technik oraz

poizometrycznej relaksacji mięśni.


semestr 3

Miejsce terapii manualnej w procesie fizjoterapii. Podstawy biomechaniczne i patofizjologiczne terapii

manualnej. Trakcje i mobilizacje – zasady wykonywania. Podstawowe metody terapii manualnej – zbieżności

i różnice. Metodyka wykonywania zabiegów manualnych. Zagrożenia terapii manualnej, wskazania i

przeciwwskazania. Typy połączeń kości. Płaszczyzna lecznicza w terapii manualnej. Ruchy kości i stawów

(rotacja kości – toczenie z poślizgiem w stawie). Kierunek ruchu toczenia i ślizgu w stawie. Ruchy kości i

stawów c.d. (translacja kości – gra stawowa w stawie). Składowe gry stawowej: trakcja – kierunek, stopnie,

trójwymiarowe ustawienie, ślizg – kierunek, stopnie, trójwymiarowe ustawienie, kompresja. Reguła wklęsło-

wypukła. Pojęcie dysfunkcji układu ruchu oraz przyczyny jej powstania. Badanie palpacyjne i techniki

miękkie (punkty okostnowe, skóry, powięzi, tkanki łącznej, blizny) oraz trakcje ręczne. Mechanizmy

kompensacyjne w przebiegu dysfunkcji aparatu ruchu kończyny górnej dolnej i kręgosłupa. Dynamiczny

układ struktur układu mięśniowego, nerwowego, biernego aparatu ruchu oraz narządów wewnętrznych.

Techniki mobilizacyjne jednowymiarowe kończyny górnej, dolnej i kręgosłupa. Metody ryglowania

kręgosłupa do selektywnych technik mobilizacyjnych. Trójwymiarowe techniki mobilizacyjne kończyn,

techniki manipulacyjne stawów kończyn.


semestr 4

Techniki mobilizacji stawów międzykręgowych. Poizometryczna relaksacja mięśni i jej znaczenie w procesie

usprawniania chorych. Podstawy terapii manualnej wg B. Mulligana. Założenia i techniki metody Maitlanda.

Ortopedyczna Terapia Manualna Kaltenborn-Evjenth. Metoda E – Technik (metoda Hanke). Anatomia i

funkcja (powtórzenie, utrwalenie) oraz badanie i leczenie manualne stawów: palców ręki, śródręcza,

nadgarstka, ręki, łokciowego, ramiennego, obręczy barkowej, palców stóp, śródstopia, stępu, stawu

skokowego, kolanowego i biodrowego. Anatomia i funkcja (powtórzenie, utrwalenie) oraz badanie i leczenie

manualne dysfunkcji kręgosłupa: szyjnego i połaczenia C/Th, piersiowego i żeber oraz połączenia Th/L,

lędźwiowego i połączenia L/S oraz miednicy.

Literatura Literatura:

1. Arkuszewski Z: Podręcznik medycyny manualnej. Atlas zabiegów- kręgosłup szyjny. Elipsa-Jaim, Kraków

2001.

36

2. Jorritsma W: Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii manualnej. Wydawnictwo Medyczne Urban

& Partner, Wrocław 2004.

3. Frisch H, Roex J: Terapia manualna. Poradnik wykonywania ćwiczeń. PZWL, Warszawa 2005.

4 .Put M, Szczygieł A, Starzyński J.: Zastosowanie wybranych technik tapingu limfatycznego oraz terapii

manualnej wg. B. Mulligana w usprawnianiu złamań podudzia. Medycyna Manualna. T.X .nr 2 i 3., Głogów

2006.

Literatura dodatkowa

1. Chaitow L. De Lany J. (red. Stodolny J.): Manualna terapia nerwowo- mięśniowa. Przypadki kliniczne.

Elsevier Urban &Partner. Wrocław 2009.

2. Földi M., Strössenreuther R. (red. Woźniewski M.): Podstawy manualnego drenażu limfatycznego. Elsevier

Urban &Partner. Wrocław 2005.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Fizykoterapia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/I rok, II rok – niestudia stacjonarne


3 ECTS w sem. 2,

3 ECTS w sem. 3,

3 ECTS w sem. 4


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011, 2011/2012 i dalsze

sem. 2, 3, 4

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady =18 h / 9 h sem.2 / 9 h sem.3

ćwiczenia praktyczne medyczne = 90 h/ 18h sem.2/

36 h sem. 3/ 36 h sem. 4


Koordynator mgr Piotr Wróbel

Prowadzący mgr Piotr Wróbel, mgr Aldona Kania, mgr Dorota Ogarek,

mgr Agata Trytko, mgr Robert Pabian, mgr Marta Załęcka,

mgr Elżbieta Gancarz



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Opanowanie zasadniczych wiadomości z fizykoterapii

(medycyny fizykalnej), przeprowadzenie wywiadu z

pacjentem pod kątem planowania długo i krótkoterminowych

zabiegów fizykalnych. Student powinien być wyszkolony

metodycznie i umieć odpowiednio przygotować pacjenta do

zabiegu i wykonać zabiegi fizykalne z ciepłolecznictwa,

krioterapii, światłolecznictwa, laseroterapii i elektroterapii a

także opanować wskazania i przeciwwskazania do

wykonywania zabiegów. Celem nauczania jest wykorzystanie

37

poznanych metod fizykoterapii w leczeniu różnych schorzeń,

w poszczególnych jednostkach chorobowych oraz analiza

przypadków klinicznych i interpretacja dokumentacji

medycznej. Zastosowanie poznanych metod terapeutycznych

w zależności od aktualności symptomów zapalnych.

Skrócony opis

przedmiotu

Rys historyczny fizykoterapii w Polsce i za granicą.

Systematyka fizykoterapii. Podstawy fizyczne i biologiczne

zabiegów fizykalnych z zastosowaniem ciepła, zimna,

światła, fali magnetycznej i elektro magnetycznej, fali

ultradźwiękowej a także stałego i zmiennego prądu

elektrycznego małej, średniej i wysokiej częstotliwości.

Reakcje fizjologiczne organizmu ludzkiego na zastosowanie

w/w czynników fizykalnych. Metodyka wykonywania

zabiegów w poszczególnych jednostkach chorobowych oraz

analiza przypadków klinicznych a także wskazania i

przeciwwskazania do wykonywania zabiegów. Planowanie

efektów długo i krótkoterminowych w kompleksowym

leczeniu fizjoterapeutycznym. Wykorzystanie najnowszych

osiągnięć z zakresu aparatury do medycyny fizykalnej.


semestr 2

Rys historyczny fizykoterapii w Polsce i za granicą.

Technika wykonywania zabiegów cieplnych- okłady lignoparafinowe. Rumień cieplny.

Podstawy fizyczne termoterapii. Zabiegi cieplne: ciepłe okłady, kąpiele parafinowe, wykorzystanie zabiegów

cieplnych w różnych schorzeniach. Zabiegi cieplne ogólne: sauna.

Leczenie zimnem: przegląd metod leczniczych- krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa (kriokomora).

Reakcje fizjologiczne organizmu po zastosowaniu krioterapii miejscowej i ogólnoustrojowej.

Hydroterapia. Wpływ masażu podwodnego i kąpieli kontrastowych na ustrój.

Ciepło endogenne:

a) Terapeutyczne wykorzystanie ultradźwięków. Bezpośrednia aplikacja na różne części ciała. Leczenie

krwiaków zgodnie z zasadą „iceberg”. Pośrednia aplikacja ultradźwięków w wodzie. Diagnostyczne

zastosowanie przy złamaniach z przeciążenia. Jonoforeza - wykaz leków, podstawy fizyczne.

b) Diatermia- grzanie głębokie. Curapuls i Terapuls - zasady dawkowania, efekt termiczny i biologiczny,

zasady BHP.

Światłolecznictwo;

a) Zastosowania w leczeniu promieni ultrafioletowych (UV) - Emita

b) Terapeutyczne zastosowanie promieniowania podczerwonego (IR) - Lumina, Solux

c) Promieniowanie spolaryzowane - Bioptron

d) Biostymulacja laserowa- metoda punktowa i scaningowa

Reakcje fizjologiczne organizmu.

Impulsowe pole magnetyczne niskiej częstotliwości. Podstawy fizyczne.

IPM - Jednostki chorobowe.

Wziewania wykaz leków, podstawy fizyczne.

Klimatologia- wykaz uzdrowisk, Zastosowanie polskiego klimatu.

Balneoterapia – wody mineralne, rodzaje kąpieli leczniczych.

Podział i charakterystyka prądów stosowanych w elektroterapii.

Bioelektryczność żywej komórki.

Podstawowe wiadomości dotyczące prądu i jego parametrów.

Działanie prądu stałego na organizm. Mechanizmy elektrokinetycznego działania prądu stałego. Lokalne

zmiany pod wpływem prądu stałego.

Przygotowanie pacjenta do zabiegu, wywiad, dobór elektrod i metody zabiegowej. Wskazania i

przeciwwskazania do stosowania prądu stałego w terapii. Zasady bezpieczeństwa przy wykonywaniu

zabiegów z wykorzystaniem prądów elektrycznych (stały, niskiej i średniej częstotliwości). Galwanizacja:

anodowa, katodowa, podłużna, poprzeczna, jonoforeza, kąpiele elektryczno-wodne: częściowe i całkowite.

Elektrodiagnostyka nerwów i mięśni. Podstawy fizjologiczne elektrodiagnostyki. Metoda jakościowa: prawo

38

skurczu Erba, test Lanego, galwaniczno- faradyczny test Erba, interpretacja wyników. Metoda ilościowa:

reobaza, chronaksja, krzywa i/t i jej interpretacja, wyznaczanie współczynnika akomodacji.

Wykłady

semestr 3

Prąd Träberta (2/5, Ultra Reiz). Charakterystyka parametrów prądu, dawkowanie, efekty powstające w

tkankach, środki ostrożności w czasie wykonywania zabiegów, sposoby aplikacji: metoda lokalna i

segmentarna. Metodyka zabiegów. Leczenie zaburzeń neurowegetatywnych, specyficznych zaburzeń w

skórze, nerwach, mięśniach, stawach.

Terapia bólu. Teorie modelowania informacji bólowej za pomocą bodźca elektrycznego. TENS- przezskórna

elektryczna stymulacja nerwów. Podział i parametry prądów, mechanizm działania na różnych poziomach

modulowania informacji bólowej, techniki zabiegowe: dobór elektrod i miejsca lokalizacji, przygotowanie

pacjenta do zabiegu (wywiad), dobór rodzaju prądu w zależności od oceny dolegliwości bólowych przez

pacjenta. Wskazania i przeciwwskazania.

TENS- kliniczne zastosowanie w różnego rodzaju schorzeniach. Bóle pooperacyjne, bóle barków i w

odcinku szyjnym kręgosłupa, bóle dolnego odcinka kręgosłupa, dolegliwości bólowe w schorzeniach

reumatycznych, bóle naczyniowe, bóle głowy, bolesne miesiączki, bóle porodowe, bóle nowotworowe, urazy

sportowe.

Prądy diadynamiczne wg Bernarda: podział, działanie na tkanki poszczególnych prądów, technika zabiegów.

Mikroprądy: mechanizm działania na tkanki, sposoby emisji, parametry i metodyka zabiegu, wskazania i

przeciwwskazania.

Prądy interferencyjne wg Nemeca, prądy średniej częstotliwości modulowane

Dipol Vector, Isoplanar Vector -techniki czteropolowe i interferencja dwupolowa. Charakterystyka

parametrów, fizjologiczne znaczenie prądów średniej częstotliwości, sposoby aplikacji, rodzaje elektrod,

wskazania, środki ostrożności, przeciwwskazania, techniki lecznicze, ogóle zalecenia dotyczące doboru

parametrów, leczenia bólu ostrego i chronicznego, zmniejszenie napięcia mięśniowego, zmniejszenie

spastyczności, stymulacja narządów w jamie brzusznej i przyspieszenie procesów zdrowienia.

Metody stymulacji mięśni osłabionych, prawidłowo unerwionych.

Prąd Kotza („Rosyjska stymulacja”),

Prądy typu faradycznego.

Neurofizjologiczne efekty stymulacji.

Terapia Wysokotonowa, Energotonowa- HITOP - podstawy fizyczne i biologiczne, metodyka zabiegów,

efekty tkankowe, simul famI, simul famX. 4000 – 32000 Hz.

Neurofizjologiczne efekty HITOP.

Równoczesna modulacja amplitudy i częstotliwości.

Wskazania i przeciwwskazania.

Terapia skojarzona; UD+ TENS, UD+ stymulacja mm., metodyka zabiegów, efekty tkankowe.

Neurofizjologiczne efekty stymulacji. Wskazania i przeciwwskazania.

Stymulacja wysokonapięciowa (HVS): parametry prądu, mechanizm działania, sposoby emisji, techniki

zabiegowe, wskazania i przeciwwskazania.

Wykorzystanie poznanych metod elektroterapii w leczeniu różnych schorzeń, analiza przypadków

klinicznych. Ocena stanu pacjenta, wyznaczenie celów elektroterapii: krótko i długoterminowych.

Zastosowanie poznanych metod terapeutycznych zależności od aktualności symptomów zapalnych.

Przegląd literatury medycznej pod kątem zastosowania nowoczesnych metod fizykalnych w codziennej

praktyce fizjoterapeuty. Zapoznanie z dokumentacją medyczną.


semestr 2

Zapoznanie z regulaminem pracowni i zasadami BHP. Technika wykonywania zabiegów cieplnych- okłady

lignoparafinowe na różne części ciała. Podstawy fizyczne termoterapii.

Zabiegi cieplne: ciepłe okłady, kąpiele parafinowe, wykorzystanie zabiegów cieplnych w różnych

schorzeniach na poszczególne części ciała.

Zabiegi cieplne ogólne: sauna, reakcje fizjologiczne ustroju na ciepło (+80,+120 stopni Celsjusza)

Leczenie zimnem: przegląd metod leczniczych- krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa (kriokomora).

Podstawy fizyczne i reakcje fizjologiczne ustroju na zimno (-100, -130 stopni Celsjusza)

Hydroterapia. Demonstracja masażu podwodnego, kąpieli kontrastowych.

Terapeutyczne wykorzystanie ultradźwięków. Bezpośrednia aplikacja na różne części ciała. Leczenie

krwiaków zgodnie z zasadą „iceberg”. Pośrednia aplikacja ultradźwięków w wodzie. Diagnostyczne

zastosowanie przy złamaniach.


semestr 3

Diatermia- grzanie głębokie. Zapoznanie z aparaturą, zasady dawkowania, efekt termiczny i biologiczny,

39

zasady BHP.

Terapeutyczne zastosowanie promieniowania podczerwonego (IR) Zastosowania w leczeniu promieni

ultrafioletowych (UV), wykorzystanie promieni w różnych schorzeniach na poszczególne części ciała.

Biostymulacja laserowa, promieniowanie spolaryzowane. Podstawy fizyczne i reakcje fizjologiczne ustroju.

Metodyka wykonywania zabiegów w leczeniu różnych schorzeń.

Pole magnetyczne niskiej częstotliwości. Podstawy fizyczne i reakcje fizjologiczne ustroju. Wykorzystanie

zabiegów IPM w różnych schorzeniach na poszczególne części ciała.

Podstawowe wiadomości dotyczące prądu i jego parametrów. Bioelektryczność żywej komórki.

Charakterystyka prądów stosowanych w elektroterapii.

Działanie prądu stałego na organizm. Mechanizmy elektrokinetycznego działania prądu stałego. Lokalne

zmiany pod wpływem prądu stałego.

Przygotowanie pacjenta do zabiegu, wywiad, dobór elektrod i metody zabiegowej.

Wskazania i przeciwwskazania do stosowania prądu stałego w terapii. Zasady bezpieczeństwa przy

wykonywaniu zabiegów z wykorzystaniem prądów elektrycznych (stały, niskiej i średniej częstotliwości).

Praktyka: technika wykonywania zabiegów za pomocą prądu stałego: galwanizacja: anodowa, katodowa,

podłużna, poprzeczna, jonoforeza, kąpiele elektryczno-wodne: częściowe i całkowite.

Elektrodiagnostyka nerwów i mięśni. Podstawy fizjologiczne elektrodiagnostyki. Metoda jakościowa: prawo

skurczu Erba, test Lanego, galwaniczno- faradyczny test Erba, interpretacja wyników. Metoda ilościowa:

reobaza, chronaksja, krzywa i/t i jej interpretacja, wyznaczanie współczynnika akomodacji. Praktyczne

wykonywanie zabiegów.

Zastosowanie poznanych metod terapeutycznych różnych schorzeniach.

Dobór metod w zależności od aktualności symptomów zapalnych, wieku i stanu psychofizycznego pacjenta.


semestr 4

Prąd Traberta (2/5, Ultra Reiz). Charakterystyka parametrów prądu, dawkowanie, efekty powstające w

tkankach, środki ostrożności w czasie wykonywania zabiegów, sposoby aplikacji: metoda lokalna i

segmentarna. Metodyka zabiegów. Wskazania i przeciwwskazania. Leczenie zaburzeń neurowegtatywnych

(kliniczny obraz specyficznych zaburzeń w skórze, nerwach, mięśniach, stawach). Praktyczne wykonywanie

zabiegów.

Terapia bólu. Teorie modelowania informacji bólowej za pomocą bodźca elektrycznego. TENS- przezskórna

elektryczna stymulacja nerwów. Podział i parametry prądów, mechanizm działania na różnych poziomach

modulowania informacji bólowej, techniki zabiegowe: dobór elektrod i miejsca lokalizacji, przygotowanie

pacjenta do zabiegu (wywiad), dobór rodzaju prądu w zależności od oceny dolegliwości bólowych przez

pacjenta. Wskazania i przeciwwskazania. Praktyczne wykonywanie zabiegów.

TENS- kliniczne zastosowanie w różnego rodzaju schorzeniach. Bóle pooperacyjne, bóle barków i w odcinku

szyjnym kręgosłupa, bóle dolnego odcinka kręgosłupa, dolegliwości bólowe w schorzeniach reumatycznych,

bóle deaferentacyjne, bóle naczyniowe, bóle głowy, bolesne miesiączki, bóle porodowe, bóle nowotworowe,

urazy sportowe. Praktyczne wykonywanie zabiegów.

Prądy diadynamiczne: podział, działanie na tkanki poszczególnych prądów, technika zabiegów, praktyczne


Mikroprądy: mechanizm działania na tkanki, sposoby emisji, parametry i metodyka zabiegu, wskazania i

przeciwwskazania, praktyczne wykonywanie zabiegów.

Stymulacja wysokonapięciowa (HVS): parametry prądu, mechanizm działania, sposoby emisji, techniki

zabiegowe, wskazania i przeciwwskazania.

Prądy interferencyjne wg Nemeca, prądy średniej częstotliwości modulowane, techniki czteropolowe i

dwupolowe ( Dipol Vector, Isoplanar Vector.) Charakterystyka parametrów, fizjologiczne znaczenie prądów

średniej częstotliwości, sposoby aplikacji, rodzaje elektrod, wskazania, środki ostrożności, przeciwwskazania,

techniki lecznicze, ogóle zalecenia dotyczące doboru parametrów, leczenia bólu ostrego i chronicznego,

zmniejszenie napięcia mięśniowego, zmniejszenie spastyczności, stymulacja narządów w jamie brzusznej i

przyspieszenie procesów zdrowienia. Praktyczne wykonywanie zabiegów.

Stymulacja mięśni osłabionych, prawidłowo unerwionych. Prąd Kotza („Rosyjska stymulacja”), prądy typu

faradycznego. Neurofizjologiczne efekty stymulacji. Elektrostymulacja w skoliozach. Praktyczne

wykonywanie zabiegów: elektrostymulacja m. czworogłowego uda, m. dwugłowego uda, m. trójgłowego

łydki, mm. Pośladkowych, mm. Obręczy barkowej, mm. Dwugłowego i trójgłowego ramienia, mm. Brzucha.

Terapia energotonowa- podstawy fizyczne, metodyka zabiegów, efekty tkankowe, simul fami, simul famx

Terapia skojarzona: ud+ TENS, ud+ stymulacja mięśni, metodyka zabiegów, efekty tkankowe i stawowe.

Wskazania i przeciwwskazania. Praktyczne wykonywanie zabiegów


klinicznych. Ocena stanu pacjenta, wyznaczenie celów elektroterapii: krótko i długoterminowych.


40

klinicznych.


1. Kahn R.: Elektroterapia-zasady i stosowanie. Wyd. II. PZWL, Warszawa 2005.

2. Mika T. Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 2006.

3. Straburzyński G.: Medycyna Fizykalna. PZWL, Warszawa 2003.

4. Sieroń A. Magnetoterapia i magnetostymulacja. Acta Bio-Opt Inf Med.1998

5. Sieroń A. Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Alfa Media Press, Bielsko-Biała 2000.

6. Zagrobelny Z. Krioterapia miejscowa i ogólnoustrojowa. Urban&Partner, Wrocław 2003.

7. Byl N.: Zastosowanie ultradźwięków jako metody wspomagającej przezskórne podawanie leków:

jonoforeza. Physical Therapy, 1995.

8. Szadurski L. Modulujące działanie promieniowania laserowego i ultradźwięków na reakcje skurczu

tętnic. Fizjoterapia Polska 2003.

Literatura uzupełniająca

1. Bauer A, Wiecheć M. Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. Markmed

Rehabilitacja s.c., Ostrowiec Świętokrzyski 2005.

2. Wróbel P., Niedźwiedzka B., Trąbka R. Wpływ treningu mięśni prądami fazowymi Kotza na przyrost

siły i masy głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda u pacjentów w przebiegu choroby

zwyrodnieniowej stawu rzepkowo-udowego. Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja 2002; 4(2): 218-

221.

3. Wróbel P., Trąbka R. Terapia energotonowa w leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa lędźwiowego.

Fizjoterapia Polska 2003 3(2): 205-209

4. Wróbel P., Trąbka R. Zastosowanie impulsowego pola magnetycznego u pacjentów po artroskopii stawu

kolanowego. Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja 2003 3(1): 31-37

5. Robertson V., Ward A., Low J., Reed A. (red. Łukowicz M.): Fizykoterapia – aspekty kliniczne i

biofizyczne. Elsevier Urban & Partner. Wrocław 2009.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Masaż leczniczy

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/II rok – niestudia stacjonarne


2 ECTS w sem. 3,

2 ECTS w sem. 4,


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 3 i 4

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne medyczne= 54 h/ 27 h sem.3/ 27 h s.4

samokształcenie = 4 h / 2 h sem.3 / 2 h sem.4

Koordynator mgr Tomasz Załęcki

41

Prowadzący mgr Tomasz Załęcki, mgr Ewa Otfinowska,

mgr Sławomir Kozioł, mgr Andrzej Ligęza

Sposób zaliczenia ćwiczenia – zal. z oceną, egzamin - ocena


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność praktycznego zastosowania podstawowych

technik masażu klasycznego w stosunku do poszczególnych

części ciała człowieka, automasażu i masażu sportowego.

Praktyczne opanowanie techniki masażu segmentarnego,

drenażu limfatycznego, masażu przyrządowego i masażu w

środowisku wodnym.

Skrócony opis

przedmiotu

Cele i zadania masażu klasycznego, zasady, normy i

organizacja pracy masującego. Techniki masażu klasycznego.

Praktyczne podstawy stosowania technik masażu klasycznego

na poszczególne części ciała człowieka. Automasaż i

podstawy masażu sportowego. Podstawy anatomiczno-

fizjologiczne masażu segmentarnego. Podstawy drenażu

limfatycznego. Masaż przyrządowy i masaż w środowisku

wodnym. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania ww.

metod masażu.

Pełny opis przedmiotu


semestr 3

Rys historyczny masażu klasycznego. Cele i zadania masażu klasycznego. Zasady etyczno-deontologiczne w

aspekcie wykonywania masażu. Higiena terapeuty i pacjenta. Normy i zalecenia odnośnie pomieszczenia do

wykonywania masażu i jego wyposażenia. Organizacja pracy i warunki pracy masującego. Środki

wspomagające masaż. Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu. Osie, płaszczyzny i regiony

ciała człowieka dla potrzeb masażu. Anatomiczne i fizjologiczne podstawy masażu. Wpływ masażu na: skórę,

stawy, ścięgna i ich pochewki oraz na układy: mięśniowy, nerwowy, krwionośny, limfatyczny i na ogólną

przemianę materii. Podstawy stosowania masażu klasycznego w urazach, chorobach reumatycznych,

wewnętrznych i układu nerwowego. Cele, zadania i zalety automasażu. Ćwiczenia w automasażu.

Odmienność masażu stosowanego w sporcie. Masaż segmentarny: podstawy anatomiczno-fizjologiczne

masażu segmentarnego. Zakres unerwienia segmentarnego narządów wewnętrznych, mięśni i skóry oraz ich

wzajemne powiązania i wynikające stąd zależności. Podstawy kliniczne masażu segmentarnego. Objawy

miejscowe i ogólne. Dawkowanie i optymalne warunki stosowania masażu segmentarnego. Sposoby

stwierdzania odruchowych i bólowych objawów chorobowych. Wykrywanie zmian odruchowych w skórze,

tkance łącznej, mięśniach i okostnej.


semestr 4

Określanie punktów maksymalnych. Kolejność postępowania i kierunki wykonywania masażu

segmentarnego. Przesunięcie odruchowe. Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu

segmentarnego. Pozycje ułożeniowe masowanego. Rozluźnianie wskazanych części ciała. Chwyty

stabilizujące. Przygotowanie rąk terapeuty do masażu. Poznanie technik klasycznych: głaskanie, ugniatanie,

rozcieranie, ucisk, oklepywanie, wibracja. Kształcenie technik masażu klasycznego poszczególnych części

ciała człowieka: kręgosłupa lędźwiowego, kręgosłupa piersiowego i szyjnego, obręczy biodrowej, kończyn

dolnych, kończyn górnych, klatki piersiowej i brzucha. Posługiwanie się środkami wspomagającymi masaż.

Masaż segmentarny: sposoby dotykania. Kształcenie wrażeń dotykowych. Ćwiczenia pamięci dotykowej.

Różnicowanie przebarwień skóry i rzeźby ciała człowieka dla celów diagnostycznych i leczniczych. Chwyty:

diagnostyczne, lecznicze. Technika i kolejność stosowania chwytów przy opracowywaniu: grzbietu, miednicy,

klatki piersiowej, karku i głowy, kończyn górnych, brzucha i kończyn dolnych. Drenaż limfatyczny: podstawy

anatomiczno-fizjologiczne drenażu limfatycznego. Zasady stosowania drenażu limfatycznego. Omówienie

masażu przyrządowego. Masaż w środowisku wodnym.

Literatura

42

Literaura podstawowa:

1. Zborowski A.: Masaż klasyczny. Wyd. A-Z, Kraków 2000.

2. Zborowski A.: Masaż segmentarny. Wyd. A-Z, Kraków 2004.

3. Prochowicz Z.: Podstawy masażu leczniczego. PZWL, Warszawa 2006.

Literatura uzupełniająca:

1. Zborowski A.: Drenaż limfatyczny. Wyd. A-Z, Kraków 2006.

2. Podgórski T.: Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1996.

3. Magiera L.: Klasyczny masaż leczniczy. Wyd. Biostyl, Kraków 2006.

4. Magiera L: Automasaż leczniczy. Wyd. Biostyl, Kraków 2003.

5. Magiera L., Kasperczyk T.: Segmentarny masaż leczniczy. Wyd. Biostyl, Kraków 2001. 6. Chaitow L., Fritz S. (red. Saulicz E.): Masaż leczniczy. Badanie i leczenie mięśniowo-powięziowych

punktów spustowych. Elsevier Urban & Partner. Wrocław 2009.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Fizjoterapia ogólna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia / I rok – studia niestacjonarne


4 ECTS w sem. 1

4 ECTS w sem. 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010 / 2011 i dalsze

sem. 1 i 2

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia praktyczne = 60 h / 30 h sem.1 / 30 h sem.2

samokształcenie = 6 h / 3 h sem.1 / 3 h sem.2

Koordynator lek. med. Marta Kozioł

Prowadzący lek. med. Marta Kozioł, mgr Aldona Kania, mgr Elżbieta

Gancarz, mgr Dorota Ogarek, mgr Edyta Tchórzewska


Poziom przedmiotu

Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Poznanie opisu i interpretacji podstawowych pojęć

dotyczących niepełnosprawności, zmian i zjawisk

charakterystycznych dla różnego rodzaju niepełnosprawności

oraz sposobów łagodzenia lub likwidowania ich skutków.

Opis całokształtu oddziaływania rehabilitacji medycznej i

fizjoterapii. Opanowanie umiejętności wyboru oraz

wykonywania badań i testów niezbędnych dla doboru

środków fizjoterapii.

Skrócony opis

przedmiotu

Problematyka niepełnosprawności, rehabilitacji, rehabilitacji

medycznej i fizjoterapii. Procesy kompensacji, adaptacji i

regeneracji. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego.

43

Ocena stanu funkcjonalnego chorego – testy funkcjonalne,

specyficzne dla różnych schorzeń, dysfunkcji i metod

fizjoterapii. Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii w różnych

placówkach lecznictwa zamkniętego i otwartego.

Wykorzystanie aparatury diagnostyczno-pomiarowej w

diagnostyce funkcjonalnej.


Podstawowe pojęcia i definicje dotyczące niepełnosprawności. Przyczyny, objawy i rodzaje

niepełnosprawności. Typy reakcji na niepełnosprawność ze strony osób poszkodowanych. Definicje i

współzależności pojęć: rehabilitacja, rehabilitacja medyczna, fizjoterapia. Cele rehabilitacji. Cechy polskiej

koncepcji rehabilitacji. Interdyscyplinarność rehabilitacji i jej związki z naukami medycznymi,

humanistycznymi i „o kulturze fizycznej”. Efektywność rehabilitacji w różnych działach medycyny i

wybranych jednostkach chorobowych. Niepełnosprawność w różnych działach medycyny, w wybranych

zespołach i jednostkach chorobowych. Procesy kompensacji, adaptacji i regeneracji w wyrównywaniu

ubytków funkcjonalnych. Plastyczność ośrodkowego układu nerwowego, plastyczność neuronu, procesy

naprawcze po uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego, granice potencjału rehabilitacyjnego.

Miejsce fizjoterapii w kompleksowej rehabilitacji. Organizacja oraz schemat struktury organizacyjnej

rehabilitacji i fizjoterapii. Systematyka fizjoterapii. Ogólna metodyka postępowania rehabilitacyjnego i

fizjoterapeutycznego. Ogólne zasady doboru środków, form i metod fizjoterapii. Skład zespołu

rehabilitacyjnego w odniesieniu do wybranych jednostek chorobowych i okresu usprawniania. Specyfika

rehabilitacji szpitalnej w różnych działach medycyny; specyfika rehabilitacji: w oddziale rehabilitacji,

ambulatoryjnej ogólnej i specjalistycznej, domowej, sanatoryjnej i w ośrodkach rehabilitacji. Organizacja

obozów i turnusów rehabilitacyjnych. Etyka zawodu fizjoterapeuty, jego kompetencje oraz odpowiedzialność

moralna i prawna. Podmiotowe podejście fizjoterapeuty do osoby rehabilitowanej.

Metody oceny stanu funkcjonalnego chorego oraz dokumentowanie tego stanu, dokumentowanie zabiegów

fizjoterapeutycznych w warunkach ambulatoryjnych i oddziału szpitalnego. Rodzaje badań diagnostycznych i

funkcjonalnych niezbędnych przy tworzeniu oraz modyfikowaniu i kontroli wyników rehabilitacji.

Specyficzne testy stosowane w różnych metodach fizjoterapii i w różnych schorzeniach oraz dysfunkcjach.

Aparatura diagnostyczno- pomiarowa, analiza i interpretacja wyników badań aparaturowych. Rola i znaczenie

tych badań w doborze środków fizjoterapii oraz kontroli wyników usprawniania, na różnych etapach

programu rehabilitacji chorego.


1. Zembaty A. (red.): Kinezyterapia. T. I i II. Wyd. Kasper. Kraków 2002.

2. Kwolek A. (red.): Rehabilitacja medyczna. T. I i II. Urban &Partner. Wrocław 2003.

3. Kiwerski J. (red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL. Warszawa. 2005.

4. Nowotny J. (red.): Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu. Medi Page. Warszawa

2006.

5. Kilar J.Z., Lizis P.: Leczenie ruchem. Badanie narządu ruchu. Cz.I. Wyd. Kasper. Kraków 1996.


1. Rosławski A., Skolimowski T.: Badanie czynnościowe w kinezyterapii. Wyd. AWF. Wrocław. 2000.

2. Stoller D.W. i wsp.: 100 rozpoznań – układ mięśniowo-szkieletowy. Wyd. Medi Page. Warszawa 2005.

3. Kenyon K., Kenyon J. (red. Śliwiński Z.): Kompendium fizjoterapii. Elsevier Urban & Partner. Wrocław

2007.

4. Barnes M.P. (red. Opara J.): Podręcznik rehabilitacji medycznej. Elsevier Urban & Partner. Wrocław 2008.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

44

Nazwa przedmiotu Podstawy fizjoterapii klinicznej:

w ortopedii i traumatologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia / Zakład Fizjoterapii

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia / II rok – studia niestacjonarne


3 ECTS w sem. 3

3 ECTS w sem. 4


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012

sem. 3 i 4

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady = 12 h / 6 h sem.3 / 6 h sem.4

ćwiczenia praktyczne = 30 h / 15 h sem.3 / 15 h sem.4

samokształcenie = 2 h / 1 h sem.3 / 1h sem.4

Koordynator dr n. med. Janusz Cwanek

Prowadzący mgr Monika Tybon, mgr Magdalena Ogarek, mgr Agnieszka

Kowal, mgr Joanna Grajdura, mgr Jolanta Pawelec

Sposób zaliczenia wykłady – zal. ćwiczenia – zal. z oceną


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Nabycie przez studenta podstawowych wiadomości dotyczących

badania pacjenta z zakresu ortopedii i traumatologii - wywiad,

badanie czynnościowe pacjenta, prowadzenie dokumentacji

klinicznej.

Nabycie podstawowych wiadomości dotyczących typów urazów,

jednostek i zespołów chorobowych z zakresu ortopedii

i traumatologii z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki

rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów

kompensacyjnych i powiązań przyczynowo-skutkowych między

objawami.

Nabycie podstawowych wiadomości dotyczących chorób,

urazów, zespołów przeciążeniowych kręgosłupa

z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się

zmian, ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych.

Rokowanie, zejście choroby i jej skutki, z uwzględnieniem

rodzaju i stopnia ewentualnej niepełnosprawności.

Zapoznanie się z mechanizmem uszkodzeń urazowych,

uciskowych naczyń, nerwów – leczenie, następstwa wczesne,

późne.

Nabycie podstawowych wiadomości dotyczących amputacji

kończyn górnych, dolnych – przyczyny, poziomy amputacji,

postępowanie przed i pooperacyjne, zaopatrzenie ortopedyczne.

Zapoznanie z najczęściej spotykanymi wadami wrodzonymi

kręgosłupa, klatki piersiowej, szyi, kończyn górnych i dolnych.

Nabycie podstawowych wiadomości dotyczących wad postawy

z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się

45

zmian, ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: badanie

ortopedyczne i diagnozowanie pacjenta dla potrzeb

fizjoterapii oraz na podstawie znajomości jednostek

i zespołów chorobowych planowanie procesu rehabilitacji

z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań do stosowania

zabiegów fizjoterapeutycznych

Skrócony opis

przedmiotu

Badanie i diagnozowanie pacjenta dla celów ortopedycznych.

Urazy narządu ruchu - skręcenia, zwichnięcia, złamania,

zespoły przeciążeniowe, zespoły zużycia stawów i kości

kończyny górnej, miednicy , stawów biodrowych i kończyny

dolnej – rodzaje, objawy, leczenie, powikłania.

Urazy, zespoły przeciążeniowe kręgosłupa – objawy,

leczenie, powikłania.

Amputacje w obrębie kończyn górnych, dolnych – przyczyny,

poziomy amputacji, zaopatrzenie ortopedyczne.

Oparzenia – zasady postępowania, powikłania.

Wady wrodzone kręgosłupa, klatki piersiowej, kończyn –

leczenie zachowawcze, operacyjne.

Wady postawy - z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki

rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów

kompensacyjnych.

Pełny opis przedmiotu Wykłady:

Rys historyczny ortopedii. Traumatologia i jej zakres. Badanie ortopedyczne, prowadzenie dokumentacji

klinicznej.

Pojęcie urazu, choroba urazowa. Wstrząs- patogeneza, rodzaje wstrząsu, postępowanie. Rany – zaopatrzenie

ran, powikłania wczesne i późne. Zakażenia, zapalenia. Oparzenia, odmrożenia – zasady postępowania,

powikłania.

Zwichnięcia, skręcenia stawów, złamania kości – rodzaje złamań, zasady udzielania pierwszej pomocy,

fizjologia zrostu kostnego, powikłania. Zespoły niedokrwienne – przykurcz Volkmana, zespół Sudecka.

Obrażenia tkanek miękkich narządu ruchu. Późne skutki uszkodzeń narządu ruchu – przykurcze,

zesztywnienia stawów – zasady postępowania. Choroby przeciążeniowe narządu ruchu. Choroby

reumatoidalne narządu ruchu z punktu widzenia patologii narządu ruchu.Amputacje – postępowanie przed i

po operacyjne, zaopatrzenie ortopedyczne. Zniekształcenia szyi i klatki piersiowej, kręgosłupa w płaszczyźnie

strzałkowej, czołowej – skoliozy – klasyfikacja, postępowanie z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki

rozwijających się zmian, mechanizmów kompensacyjnych - leczenie zachowawcze, operacyjne.

Wady wrodzone, nabyte kończyn. Wrodzona dysplazja stawu biodrowego, wady wrodzone stóp – leczenie

zachowawcze, operacyjne.

Ćwiczenia praktyczne:

Badanie podmiotowe, badanie przedmiotowe-oglądanie, badanie dotykiem, badanie siły mięśniowej, badanie

zakresów ruchu w stawach badanie czynnościowe narządu ruchu.

Urazy narządu ruchu – skręcenia, zwichnięcia – rodzaje, zasady postępowania leczniczego, złamania kości –

rodzaje, mechanizm urazu, fizjologia zrostu kostnego, postępowanie lecznicze, powikłania

Urazy i złamania, zespoły przeciążeniowe kończyny górnej - stawu barkowego, ramienia, stawu łokciowego,

przedramienia, nadgarstka i ręki /zespół Sudecka, przykurcz Volkmana/.

Urazy i złamania miednicy i kończyny dolnej – złamania i urazy , zespoły przeciążeniowe, zespoły zużycia

stawów biodrowych /złamanie szyjki kości udowej, endoprotezoplastyka stawu biodrowego- rodzaje

endoprotez, postępowanie pooperacyjne/, urazy kolana /łąkotkowe, więzadłowe, zespoły zużycia –

endoprotezoplastyka stawu kolanowego – postępowanie pooperacyjne/. Złamania, urazy goleni, stawu

skokowego i stopy.

Urazy kręgosłupa, porażenia i niedowłady w przebiegu urazów i chorób kręgosłupa i rdzenia kręgowego –

leczenie, postępowanie fizjoterapeutyczne, zaopatrzenie ortopedyczne

Amputacje kończyn – przyczyny, poziomy amputacji, przygotowanie chorych do zaprotezowania –

kształtowanie, hartowanie, wzmacnianie kikuta, zaopatrzenie ortopedyczne. Oparzenia – zasady

46

postępowania, powikłania

Wady wrodzone kręgosłupa, klatki piersiowej, kończyn – leczenie zachowawcze, operacyjne.

Wady postawy – podział, etapy rozwoju wady postawy, diagnozowanie, prognozowanie i leczenie z

uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych.

Literatura Podstawowa:

1) Tylman D., Dziak A. Traumatologia narządu ruchu. PZWL. Warszawa 1996

2) Dega W. Ortopedia i rehabilitacja.T.1-2. PZWL. Warszawa 1996

3) Marciniak W. Szulc A. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja T.1-2 PZWL. Warszawa 2004

4) Żuk T., Dziak A. Ortopedia z traumatologią narządów ruchu- podręcznik dla studentów. PZWL. Warszawa

1993

5) Żuk T., Dziak A. Propedeutyka ortopedii PZWL. Warszawa 1986

6) Kubacki J. Zarys ortopedii i traumatologii AWF Katowice 2004

7) Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii MediPage Warszawa 2005

8) Zagrobelny Z. Zarys Traumatologii. Skrypt AWF. Wrocław 1992

9) Gaździk T. Ortopedia i Traumatologia podręcznik dla studentów medycyny. PZWL Warszawa 2005

Zalecana:

1. Kiwerski J. Schorzenia i urazy kręgosłupa PZWL. Warszawa 2001

2. Kusz D. Kompendium ortopedii PZWL. Warszawa 2009

3. Duckworth A.D., Porter D.E., Ralston S.H.(red. Wall A.): Ortopedia, traumatologia i reumatologia. Urban

& Partner Wrocław 2010

4. Borejko M., Dziak A. Badanie radiologiczne w ortopedii. PZWL. Warszawa 1988

5. Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna Urban & Partner Wrocław 2003

6. Tylman D. Patomechanika bocznych skrzywień kręgosłupa. SEVERUS. Warszawa 1995

7. Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna PZWL Warszawa 2005

8. Thompson J.C. Atlas anatomii ortopedycznej Nettera Urban & Partner Wrocław 2007

9. Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa 2008

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w reumatologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia /III rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 3 ECTS


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 i dalsze

sem. 5

Typ zajęć/liczba godzin wykłady / 7 h

ćwiczenia praktyczne / 14 h


Koordynator dr Ewa Klimek-Piskorz

Prowadzący dr Ewa Klimek-Piskorz, dr Czesław Piskorz

Sposób zaliczenia wykłady – zaliczenie, ćwiczenia – zal. z oceną

47


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne.

Nabycie przez studenta podstawowych wiadomości o

chorobach reumatycznych z uwzględnieniem mechanizmu i

dynamiki rozwijających się zmian, ich odwracalności,

mechanizmów kompensacyjnych i powiązań przyczynowo-

skutkowych między objawami. Nabycie podstawowych

wiadomości o chorobach reumatycznych niezbędnych dla

programowania procesu rehabilitacji i zrozumienia

uwarunkowań jego skuteczności oraz przeciwwskazań do

stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych. Rokowanie

chorób reumatycznych i ich skutki, z uwzględnieniem rodzaju i

stopnia niepełnosprawności.

Efekty kształcenia.

Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych chorób

reumatycznych w stopniu umożliwiającym racjonalne

stosowanie środków fizjoterapii i planowanie procesu

rehabilitacji. Umiejętność przeprowadzenia badania

podmiotowego i przedmiotowego oraz podstawowych testów

klinicznych. Poznanie metod badania narządu ruchu

stosowanych u pacjentów ze schorzeniami reumatycznymi oraz

praktyczna umiejętność ich przeprowadzania. Znajomość

wskazań i przeciwwskazań do kompleksowej rehabilitacji osób

ze schorzeniami reumatycznymi.

Skrócony opis

przedmiotu

Choroby reumatyczne – podział zgodnie z międzynarodową

klasyfikacją. Główne objawy i ogólna charakterystyka

przebiegu wybranych schorzeń reumatycznych. Ogólne zasady,

metody, cele i specyfika postępowania usprawniającego w

chorobach reumatycznych.


Podział chorób reumatycznych zgodny z międzynarodową klasyfikacją. Choroby układowe tkanki łącznej

(reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, skleroderma, zapalenie skórno – i

wielomięśniowe, zespół Sjögrena, mieszana choroba tkanki łącznej), choroby zapalne stawów z towarzyszącym

zajęciem kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowe stawów obwodowych i kręgosłupa, reumatyzm tkanek miękkich

– patogeneza, zmiany anatomopatologiczne, obraz kliniczny oraz przebieg leczenia usprawniającego.


Badanie narządu ruchu: badanie podmiotowe i przedmiotowe. Kliniczne testy czynnościowe . Ogólna

charakterystyka przebiegu najważniejszych schorzeń reumatycznych: patogeneza i objawy kliniczne. Cele,

zasady oraz metody leczenia, wskazania i przeciwwskazania do kompleksowej rehabilitacji w tych chorobach.

Zapobieganie deformacjom i leczenie zachowawcze (możliwości korekcji istniejących deformacji, usprawnianie

chorego w okresie dużego zaostrzenia, podostrym i remisji choroby, zabiegi fizykalne. Zastosowanie leczenia

chirurgicznego w chorobach reumatycznych - postępowanie przed- i pooperacyjne. Zalecany program

rehabilitacji leczniczej w życiu codziennym. Metody kontroli stanu pacjenta w trakcie fizjoterapii. Lecznictwo

uzdrowiskowe w chorobach reumatycznych.

Literatura Literatura obowiązująca:

1. Zimmermann – Górska I. (2008). Reumatologia kliniczna tom 1/2. PZWL Warszawa

2. Rosławski A. (1998). Podstawy fizjoterapii w chorobach reumatycznych. AWF Wrocław.


48

1. Buckup K. (1997). Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. Badanie, objawy, testy (w tłumaczeniu

T.S. Gaździka). PZWL Warszawa

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w neurologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia /II rok - studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady/10 h

ćwiczenia praktyczne/ 24 h


Koordynator dr n. med. Maria Kolasa

Prowadzący dr n. med. Maria Kolasa, lek. med. Barbara Leśniak, mgr

Filip Georgiew , mgr Tomasz Załęcki, mgr Agata Trytko

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia - zal. z oceną,


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Opanowanie teoretyczne jednostek chorobowych

neurologicznych z zakresu centralnego i obwodowego układu

nerwowego.

Skrócony opis

przedmiotu

Patofizjologia układu nerwowego. Choroby i urazy

ośrodkowego układu nerwowego. Choroby i urazy

obwodowego układu nerwowego.


Odruch, łuk odruchowy.

Patofizjologia ośrodkowego układu nerwowego: droga korowo-rdzeniowa /przebieg, objawy uszkodzenia/;

układ pozapiramidowy /objawy uszkodzenia/; móżdżek /budowa, funkcja, objawy uszkodzenia/. Układ

siateczkowaty. Analizator.

Patofizjologia ośrodkowego układu nerwowego c.d.: czucie powierzchniowe i głębokie. /drogi czucia

powierzchniowego i głębokiego, funkcja, objawy uszkodzenia dróg czuciowych/.

Patofizjologia obwodowego układu nerwowego: neuron obwodowy /korzenie, sploty, nerwy obwodowe/ –

objawy uszkodzenia /porażenie obwodowe i korzeniowe/.

Zaburzenia mowy – dyzartria i afazja. Droga wzrokowa – objawy uszkodzenia na różnych poziomach. Odruch

źrenicy na światło – reakcja prosta i konsensualna.

49

Zaburzenia wyższych czynności nerwowych. Objawy uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu

nerwowego na różnych poziomach.

Badanie neurologiczne – część I /ocena zaburzeń przytomności, objawów oponowych, badanie nerwów

czaszkowych/. Badanie neurologiczne – część II /badanie kończyn, zaburzenia chodu, ataksja, zaburzenia

czucia/.

Udary mózgu: definicja udaru, przyczyny, czynniki ryzyka, podziały udarów. Obraz kliniczny udarów

niedokrwiennych mózgu. Objawy ogniskowe i objawy ogólne –omówienie zależności objawów klinicznych

od miejsca uszkodzenia. Omówienie objawów ogólnych udaru wynikających z obrzęku mózgu. Objawy

kliniczne udarów krwotocznych mózgu. Kliniczny przebieg udaru. Następstwa i powikłania udaru mózgu.

Spastyczność. Skale oceny sprawności stosowane u chorych z udarem: skala Barthel, skala Orgogozo.

Padaczka. Podstawy fizjologiczne i patofizjologia powstawania napadów padaczkowych. Padaczka jako

objaw różnych chorób mózgu. Podział napadów padaczkowych. Stan padaczkowy. Postępowanie osób

obserwujących napad padaczkowy. Diagnostyka i leczenie.

Guzy mózgu. Częstość występowania. Objawy kliniczne guza mózgu – ogniskowe i ogólne. Przebieg

kliniczny. Patomorfologia guzów mózgu – łagodne i złośliwe. Diagnostyka i leczenie.

Choroby przebiegające z uciskiem rdzenia kręgowego. Podział guzów w zależności od lokalizacji i

wynikające stąd charakterystyczne objawy kliniczne. Podział guzów na nowotworowe i nienowotworowe oraz

ich omówienie.

Choroby rdzenia kręgowego /część I/. Przypomnienie podstawowych wiadomości z anatomii i neurofizjologii

rdzenia kręgowego. Omówienie chorób z predylekcją do zajmowania szczególnych struktur rdzenia

kręgowego i objawy kliniczne wynikające z ich uszkodzenia /zespół poprzecznego uszkodzenia rdzenia

kręgowego, zespół Brown-Sequarda, zespoły mieszane/.

Choroby rdzenia kręgowego /część II/. Choroby naczyniowe rdzenia kręgowego. Przypomnienie wiadomości

o unaczynieniu rdzenia. Mielopatia szyjna. Jamistość rdzenia – objawy kliniczne. Zwyrodnienie sznurowe –

myelosis funicularis. Stwardnienie zanikowe boczne (SLA) – etiologia, przebieg, objawy kliniczne.

Stwardnienie rozsiane. Częstość występowania, zmiany anatomopatologiczne w układzie nerwowym. Objawy

kliniczne i przebieg choroby.

Choroby obwodowego układu nerwowego: zespół Guillain - Barre, polineuropatie /przyczyny, objawy

kliniczne/, niedowład obwodowy n. VII /przyczyny, objawy kliniczne/. Urazy splotów nerwowych i nerwów

obwodowych /przyczyny, objawy kliniczne/. Choroby mięśni: dystrofie, mięśniowe, miopatie, zapalenia

mięśni, miastenia, /przyczyny, objawy kliniczne/. Zespoły bólowe kręgosłupa szyjnego: zmiany

zwyrodnieniowe, dyskopatia, niestabilność, rwa ramienna /przyczyny, objawy kliniczne/. Zespoły bólowe

kręgosłupa lędźwiowego: zmiany zwyrodnieniowe, dyskopatia, rwa kulszowa i udowa, /przyczyny, objawy

kliniczne/.


Odruch, łuk odruchowy, objawy uszkodzenia łuku odruchowego. Zasady przekazywania informacji w

układzie nerwowym. Neuron jako podstawowa jednostka morfologiczna i czynnościowa układu nerwowego.

Patofizjologia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Neuron centralny i neuron obwodowy. Droga

korowo-rdzeniowa i objawy jej uszkodzenia na różnych poziomach.

Objawy uszkodzenia neuronu obwodowego. Wyjaśnienie pochodzenia poszczególnych objawów. Porównanie

objawów uszkodzenia neuronu centralnego i neuronu obwodowego z podkreśleniem różnic.

Demonstracja przypadków klinicznych**.

Elementy badania neurologicznego: wywiad, badanie zakresu ruchów w stawach, badanie siły mięśniowej,

ocena napięcia mięśniowego, badanie czucia powierzchownego i głębokiego, badanie zborności ruchów,

badanie odruchów fizjologicznych i patologicznych (Babińskiego, Rossolimo, Oppenheima), próba

Romberga, ocena chodu i rodzaje chodów patologicznych w neurologii, objawy rozciągowe, objawy

oponowe. Demonstracja badania, ćwiczenie wybranych elementów badania na sobie.

Udar mózgu: czynniki ryzyka, etiopatogeneza, podział udarów, rodzaje udarów, przebieg i objawy kliniczne.

Tętniak, naczyniak, krwotok podpajęczynówkowy. Patofizjologia krążenia mózgowego. Regulacja przepływu

krwi przez mózg, budowa anatomiczna koła tętniczego mózgu, krążenie oboczne, zespoły tętnic mózgowych.

Reprezentacja ruchowa w korze mózgu. Wpływ lokalizacji uszkodzenia na zakres porażeń.

Guzy mózgu, nowotwory mózgu, objawy kliniczne. Zaburzenia wyższych czynności psychicznych.

Demonstracja przypadków klinicznych.

Urazy mózgu. Wstrząśnienie, stłuczenie mózgu, obrzęk pourazowy, zranienie mózgu, objawy kliniczne.

Krwiak nadtwardówkowy i podtwardówkowy, objawy kliniczne. Twór siatkowaty: budowa, funkcje, objawy

uszkodzenia, sztywność odmóżdżeniowa, sztywność z odkorowania, śpiączka.

Choroba Parkinsona. Zespół parkinsonowski. Etiologia, przebieg, objawy kliniczne. Demonstracja

przypadków klinicznych.

Móżdżek: budowa anatomiczna, funkcje móżdżku i połączenia z innymi strukturami OUN. Przyczyny

uszkodzenia, objawy kliniczne. Zaburzenia czucia głębokiego (drogi czucia głębokiego)- objawy kliniczne.

50

Porównanie ataksji móżdżkowej i tylnosznurowej. Omówienie przypadków klinicznych.

** Demonstracja przypadków klinicznych oznacza: 1. Demonstrację kliniczną omawianych objawów

neurologicznych z krótkim przedstawieniem danych klinicznych (krótkie wiadomości o chorobie, pokaz zdjęć

TK lub MRI); 2. Demonstrację pacjentów z rzadko występującą chorobą – omówienie zespołu

neurologicznego, omówienie wyników badań i przedstawienie sposobu leczenia z podkreśleniem znaczenia

zasad realizacji.

Choroby i uszkodzenia rdzenia kręgowego. Zespoły uszkodzeń rdzenia. Charakter i rozległość porażeń w

zależności od poziomu uszkodzenia rdzenia. Urazy rdzenia kręgowego. Guzy kanału kręgowego. Patologia

uszkodzeń rdzenia.

Choroby uszkadzające rdzeń poprzecznie: jamistość rdzenia, rozmiękanie rdzenia, poprzeczne zapalenie

rdzenia. Pęcherz neurogenny.

Choroby układowe i wybiórcze rdzenia: choroba neuronu ruchowego /(MND), stwardnienie boczne

zanikowe(SLA)/, zwyrodnienie sznurowe rdzenia.

Stwardnienie rozsiane: etiopatogeneza, objawy kliniczne, zespoły, rokowanie.

Zespoły korzeniowe: Rwa kulszowa, rwa udowa- przyczyny, objawy. Zespoły bólowe kręgosłupa szyjnego:

Rwa ramienna, niestabilność - przyczyny, objawy.

Polineuropatie, zespół Guillain-Barre. Zdolność do regeneracji włókien obwodowych.

Uszkodzenie nerwu twarzowego. Porażenie Bella. Przyczyny, objawy kliniczne. Ośrodkowe i obwodowe

porażenie nerwu twarzowego.

Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego: urazy splotów i nerwów obwodowych. Omówienie

przypadków klinicznych.

Choroby mięśni: miastenia, dystrofie mięśniowe, miopatie, objawy kliniczne.


1. Felten D.L., Józefowicz R.F. Netter F.H. Atlas neuroanatomii i neurofizjologii Nettera. Szczudlik A. (red),

Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007.

2. Fuller G. Badanie neurologiczne to proste. PZWL, Warszawa 2005.

3. Konturek S.: Fizjologia człowieka tom IV - Neurofizjologia. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellonskiego,

Kraków, 1998.

4. Longstaff A.: Neurobiologia /Krótkie wykłady. PWN, Warszawa, 2006.

5. Jakimowicz W.: Neurologia kliniczna w zarysie., PZWL, Warszawa, 1987.

6. Kozubski W., Liberski P.P. Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 2006.

7. Mazur R., Kozubski W., Prusiński A.: Podstawy kliniczne neurologii., PZWL, Warszawa, 1999.

8. Prusiński A. Neurologia praktyczna. PZWL, Warszawa, 2005.


1. Bannister R.: Neurologia kliniczna, Brain i Bannister., alfa - medica press, Bielsko–Biała, 1992.

2. Bradley W.G., Daroff R.B., Fenichel G.M., Jankovic J.: Neurologia w praktyce klinicznej. Zasady

diagnostyki i postępowania. Tom 1-3. Czelej, Lublin, 2006.

3. Duus P. Diagnostyka topograficzna w neurologii. PZWL, Warszawa, 1989.

4. Dziak A. Bolesny krzyż. Medicina Sportiva, Kraków, 2003.

5. Dziak A. Bóle szyi, głowy i barków. Medicina Sportiva, Kraków, 2003.

6. Friedman A. (red.) Choroba Parkinsona - mechanizmy, rozpoznawanie, leczenie. Wyd. Czelej, Warszawa

2005.

7. Kiwerski J.(red.) Schorzenia i urazy kręgosłupa. PZWL, Warszawa, 2001.

8. Lewis P. Rowland, (red. wyd. pol.), Hubert Kwieciński, Anna M. Kamińska Neurologia Merritta, tom 1, 2,

3, Urban & Partner, Wrocław, 2008.

9. Lindsay K.W., Bone I.: Neurologia i Neurochirurgia. Urban & Partner, Wrocław, 2006.

10. Mazur R.: Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny. Via Medica, Gdańsk, 2005.

11. Mumenthaler M., Mattle H.: Neurologia. Urban & Partner, wyd.III, Wrocław, 2001.

12. Mumenthaler M., Schliack H. (red.) Uszkodzenia nerwów obwodowych: rozpoznanie i leczenie. PZWL,

Warszawa, 1998.

13.Warlow Ch.: Neurologia. PZWL, Warszawa, 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

51

Nazwa przedmiotu Podstawy fizjoterapii klinicznej :

w pediatrii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia III rok /studia niestacjonarne

Punkty ECTS 3


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 i dalsze

sem. 5

Typ zajęć/liczba godzin wykłady/7 h


samokształcenie /2 h

Koordynator dr Czesław Piskorz

Prowadzący dr Czesław Piskorz, mgr Jolanta Proszowska

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia - zal. z oceną


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Przyswojenie podstawowych wiadomości o różnych

jednostkach chorobowych w pediatrii, niezbędne do


uwarunkowań jego skuteczności oraz wskazań

i przeciwwskazań do stosowania zabiegów

fizjoterapeutycznych. Podstawowe nazewnictwo

i wiadomości o chorobach z uwzględnieniem mechanizmu

i dynamiki rozwijających się zmian, ich powiązań

przyczynowo- skutkowych między objawami. Rokowanie,

zejście choroby i jej skutki, z uwzględnieniem rodzaju

i stopnia niepełnosprawności. Zbieranie wywiadów

i prowadzenie badań czynnościowych. Prowadzenie

dokumentacji klinicznej w stopniu niezbędnym w praktyce

fizjoterapeutycznej. Zastosowanie poszczególnych zabiegów

fizjoterapeutycznych oraz kompleksowego postępowania

rehabilitacyjnego w poszczególnych jednostkach chorobowych

w pediatrii. Opis i interpretacja podstawowych jednostek

chorobowych i zespołów chorobowych w pediatrii w stopniu

umożliwiającym teoretyczne zastosowanie środków fizjoterapii

i planowanie procesu kompleksowej rehabilitacji.

Skrócony opis

przedmiotu

Rozwój psychoruchowy dziecka. Odrębności anatomiczno-

fizjologiczne wieku dziecięcego w zakresie układu krążenia,

oddechowego, nerwowego i narządu ruchu. Badanie i ocena

wybranych parametrów układu krążenia i oddechowego dla

potrzeb kinezyterapii. Fizjologia okresu noworodkowego-

zmiany adaptacyjne w tym okresie. Wcześniactwo, urazy

okołoporodowe, zespół zaburzeń oddychania. Fizjologia

i patologia rozwoju psychoruchowego w pierwszym roku

52

życia. Metody oceny rozwoju fizycznego oraz sprawności

i wydolności fizycznej dziecka .Podstawy badania

przedmiotowego dziecka z uwzględnieniem metodyki badania

układu nerwowego i narządu ruchu. Aktywność fizyczna

dziecka w zdrowiu i w chorobie. Dziecko niepełnosprawne

ruchowo. Podstawy rehabilitacji u dzieci

z różnymi problemami zdrowotnymi ( zaburzeniami rozwoju

psychoruchowego, z MPD, chorobami układu oddechowego,

krążenia, z chorobami narządu ruchu).


Zasięg i obszar działania pediatrii – rola diagnostyczno- lecznicza, prewencyjna i korekcyjno- rehabilitacyjna.

Podstawowe wiadomości o różnych jednostkach chorobowych wieku dziecięcego wymagających

współdziałania fizjoterapeuty , niezbędne do programowania procesu rehabilitacji i zrozumienia uwarunkowań

jego skuteczności. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych w pediatrii.

Podstawowe nazewnictwo i wiadomości o chorobach ( MPD, przepuklina oponowo-rdzeniowa, dystrofie

mięśniowe, wrodzona łamliwość kości, dysplazja stawu biodrowego, jałowe martwice kości, wady postawy,

mukowiscydoza) z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich powiązań

przyczynowo- skutkowych między objawami.

Rokowanie, zejście choroby i jej skutki, z uwzględnieniem rodzaju i stopnia niepełnosprawności.


Rehabilitacja w pediatrii. Rozwój dziecka- okresy ontogenezy. Podstawowe testy oceny rozwoju niemowlęcia i

dziecka, rozwój psychoruchowy dziecka w 1 r. ż. Prenatalne i perinatalne czynniki wpływające na rozwój

psychoruchowy niemowlęcia. Dzieci z grupy ryzyka. Metody wykrywania zaburzeń rozwoju psycho-

ruchowego noworodków i niemowląt. Ocena rozwoju fizycznego dziecka. Sprawność i wydolność fizyczna.

Aktywność ruchowa dziecka zdrowego i chorego. Metody fizjoterapeutyczne stosowane w pediatrii ( Vojta,

Bobath, PNF, Petö, Sherbourne, Faya). Zasady pracy z dziećmi. Metody wspomagające stosowane w procesie

rehabilitacji pediatrycznej( hydroterapia, dogoterapia, hipoterapia, kombinezony kosmiczne itp.)

Zastosowanie poszczególnych zabiegów fizjoterapeutycznych oraz kompleksowego postępowania

rehabilitacyjnego w poszczególnych jednostkach chorobowych w pediatrii (MPD, przepuklina oponowo-

rdzeniowa, dystrofie mięśniowe, wrodzona łamliwość kości, dysplazja stawu biodrowego, jałowe martwice

kości, wady postawy, kręcz szyi, mukowiscydoza). Podstawy teoretyczne metod , technik i ćwiczeń

kinezyterapeutycznych, w tym metod : Bobath, Peto, Rood, Domana- Delcato, terapii manualnej, Vojty, NDT

Bobath SI, Brunnstrom, Brunkow, modele A,B, CPM, McKenziego, Johnstone, CIMT; ćwiczeń: biernych,

wspomaganych, izometrycznych, czynnych w odciążeniu, czynnych w odciążeniu z oporem, czynnych

wolnych, czynnych oporowych, redresyjnych, synergistycznych, oddechowych, relaksacyjnych, czynności dnia

codziennego, pionizacji i nauki chodzenia, technik specjalnych, ogólnokondycyjnych, w wodzie, gimnastyki

porannej i ergoterapii.


1. Kubicka K. Kawalec W. (red): Pediatria. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2003.

2. Kwolek A. (red.): Rehabilitacja medyczna T1 i 2. Urban & Partner, Wrocław 2003.

3. Nowotny J.: Podstawy fizjoterapii. Podstawy teoretyczne i wybrane aspekty praktyczne. Kasper, Kraków

2004.

Zalecana

1. Banaszak. G.: Rozwój niemowląt i jego zaburzenia a rehabilitacja metodą Vojty. Wyd. II. Alfa-medica

press, Bielsko Biała 2004.

2. Sadowska L.: Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju

psychoruchowego. Wydawnictwo AWF Wrocław 2001.

3. Sadowska L. (red.): Neurofizjologiczne metody usprawniania dzieci z zaburzeniami rozwoju. Wyd. AWF

Wrocław 2004.

4. Kułakowska Z.: Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji. Wyd.

Folium, Lublin 2003.

5. Sherborne W.: Ruch rozwijający dla dzieci. PWN, 1997.

6. Szmigiel Cz.: Podstawy diagnostyki i rehabilitacji dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. T. I i II, AWF,

Kraków 2001.

7. Tecklin J.S.: Pediatric Physical Therapy. 3rd

ed. Lippincott Williams & Wilkins, 1999.

8. Kinalski R.: Kompendium rehabilitacji I fizjoterapii. Urban & Partner Wrocław 2002

53

9. Campbell S., Vander Linden D. W., Palisano R.: Physical therapy for children. W.B. Saunders Co., 2000.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w kardiologii i pulmonologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012- i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba godzin wykłady /9 h



Koordynator Dr hab. n. med. Olgierd Smoleński, prof. nadzw.

Prowadzący Dr hab. n. med. Olgierd Smoleński, prof. nadzw., mgr Marta

Bibro

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia praktyczne –zal. z oceną

i.Poziom przedmiotu studia pierwszego stopnia

Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne:


chorobach kardiologicznych i pulmonologicznych z

uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się

zmian , ich odwracalności , mechanizmów kompensacyjnych i

powiązań przyczynowo- skutkowych między objawami.

Nabycie podstawowych wiadomości o chorobach

kardiologicznych i pulmonologicznych niezbędnych dla



stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych. Rokowanie chorób

kardiologicznych i ich skutki , z uwzględnieniem rodzaju i

stopnia niepełnosprawności

Efekty kształcenia:

Umiejętność opisu i interpretacji podstawowych chorób

kardiologicznych w stopniu umożliwiającym racjonalne


rehabilitacji. Umiejętność przeprowadzania badania

podmiotowego i przedmiotowego. Poznanie metod badania

układu krążenia. Znajomość wskazań i przeciwwskazań do

kompleksowej rehabilitacji osób ze schorzeniami

54

kardiologicznymi.

Skrócony opis

przedmiotu

Badanie podmiotowe i przedmiotowe układu krążenia u osób z

różnymi schorzeniami kardiologicznymi i pulmonologicznymi

Podstawowe wiadomości o parametrach układu krążenia takich

jak tętno, ciśnienie krwi. Podstawowe wiadomości o metodach

diagnostycznych stosowanych w kardiologii – EKG,

echokardiogram scyntygrafia, testy wysiłkowe.

Podstawowe wiadomości o parametrach układu oddechowego

takich jak liczba oddechów, tor oddychania ,wzorzec

oddychania, kaszel, duszność. Podstawowe wiadomości o

metodach diagnostycznych stosowanych w pulmonologii –

spirometria, testy wysiłkowe, próby dynamiczne dla układu

oddechowego.

Podstawowe wiadomości o schorzeniach kardiologicznych i

pulmonologicznych z uwzględnieniem mechanizmu,

dynamiki, objawów, rozwijających się zmian i rokowania.

Leczenie fizjoterapeutyczne w wybranych jednostkach

chorobowych, ogólne zasady , metody i cele leczniczego

usprawniania.


Wysiłek fizyczny a czynność układu krążenia u osób zdrowych i u osób z zaburzoną czynnością układu

krążenia. Psychologiczne uwarunkowanie w przebiegu chorób układu krążenia.

Badanie podmiotowe i przedmiotowe układu krążenia u osób z różnymi schorzeniami kardiologicznymi.

Podstawowe wiadomości o parametrach układu krążenia takich jak tętno, ciśnienie krwi. Podstawowe

wiadomości o metodach diagnostycznych stosowanych w kardiologii – EKG, echokardiogram scyntygrafia,

testy wysiłkowe. Parametry określające czynność układu oddechowego. Sposoby oceny sprawności układu

oddechowego. Trening mięśni oddechowych. Przedstawienie schematu postępowania przypadku „toalety

drzewa oskrzelowego”. Metody oceny jakości życia pacjentów kardiologicznych i pulmonologicznych.


Podstawowe wiadomości o schorzeniach kardiologicznych z uwzględnieniem mechanizmu, dynamiki,

objawów, rozwijających się zmian i rokowania takich jak: choroba niedokrwienna serca, zawał serca, wady

serca z uwzględnieniem wad wrodzonych serca i wad nabytych, nadciśnienia tętniczego, niewydolności

krążenia, miażdżycy tętnic obwodowych, schorzeń wymagających leczenia kardiochirurgicznego.

Leczenie fizjoterapeutyczne w wybranych jednostkach chorobowych, ogólne zasady , metody i cele leczniczego

usprawniania.

Badanie podmiotowe i przedmiotowe układu oddechowego u osób z różnymi schorzeniami pulmonologicznymi.

Podstawowe wiadomości o parametrach układu oddechowego takich jak liczba oddechów, tor oddychania,

wzorzec oddychania, kaszel, duszność. Podstawowe wiadomości o metodach diagnostycznych stosowanych w

pulmonologii – spirometria, testy wysiłkowe, próby dynamiczne dla układu oddechowego.

Podstawowe wiadomości o schorzeniach pulmonologicznych z uwzględnieniem mechanizmu, dynamiki,

objawów, rozwijających się zmian i rokowania takich jak: astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc,

mucowiscydoza, wysiękowe zapalenie opłucnej ,niewydolności oddechowej, rozedmie płuc, zapalenia płuc,

nowotworach płuc. Podstawowe wiadomości o zabiegach torakochirurgicznych.

Leczenie fizjoterapeutyczne w wybranych jednostkach chorobowych, ogólne zasady , metody i cele leczniczego

usprawniania.


1. Kozłowski S. , Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1999

2. Rosławski A, Woźniewski M.: Fizjoterapia oddechowa. AWF Wrocław, 1999

3. Rosławski A: Wytyczne fizjoterapii kardiologicznej. PZWL, 1996.

4. Januszewicz A i W (red.): Nadciśnienie tętnicze. Medycyna Praktyczna, 2007.

5. Demczyszak I: Fizjoterapia w chorobach układu sercowo-naczyniowego. Górnicki Wyd. Med., 2006.

6. Paprocka-Borowicz M i wsp.: Fizjoterapia w chorobach układu oddechowego. Górnicki Wyd. Med., 2009.


1. Bromboszcz J: Rehabilitacja kardiologiczna. Kraków 2005.

55

2. Heger J, Roth H: Kardiologia. Urban&Partner, Wrocław 1998.

3. Mandecki K: Kardiologia. PZWL, Warszawa 2005.

4. Rowińska-Zakrzewska E: Choroby układu oddechowego. PZWL, Warszawa 2004.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w chirurgii i intensywnej terapii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 - i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba godzin ćwiczenia praktyczne /14 h


Koordynator mgr Elżbieta Michoń

Prowadzący mgr Elżbieta Michoń, lek. med. Wojciech Sydor



Wymagania wstępne


Cele dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele: Nabycie przez studenta podstawowych wiadomości o

schorzeniach z zakresu chirurgii i intensywnej terapii z


zmian , ich odwracalności , rokowań i powiązań

przyczynowo- skutkowych między objawami. Nabycie

podstawowych wiadomości o schorzeniach z zakresu chirurgii

i intensywnej terapii niezbędnych dla programowania procesu

rehabilitacji i zrozumienia uwarunkowań, jego skuteczności

oraz przeciwwskazań do stosowania zabiegów

fizjoterapeutycznych. Rokowanie schorzeń chirurgicznych i ich

skutki, z uwzględnieniem rodzaju i stopnia

niepełnosprawności.

Efekty kształcenia: Umiejętność opisu i interpretacji

podstawowych schorzeń chirurgicznych i wymagających

intensywnej terapii w stopniu umożliwiającym racjonalne


rehabilitacji. Poznanie metod badania stosowanych w chirurgii

i intensywnej terapii. Znajomość wskazań i przeciwwskazań do

kompleksowej rehabilitacji osób ze schorzeniami z zakresu

chirurgii i intensywnej terapii.

Skrócony opis Badanie podmiotowe i przedmiotowe osób z różnymi

56

przedmiotu schorzeniami z zakresu chirurgii i intensywnej terapii.

Podstawowe wiadomości o metodach diagnostycznych

stosowanych w chirurgii i intensywnej terapii.

Podstawowe wiadomości o schorzeniach chirurgicznych z

uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki, objawów,

rozwijających się zmian i rokowań w wybranych jednostkach

chorobowych.

Podstawowe wiadomości o metodach chirurgicznego leczenia

oparzeń, odmrożeń, niewydolności krążenia obwodowego

( amputacje naczyniowe ).

Leczenie fizjoterapeutyczne w wybranych jednostkach

chorobowych, ogólne zasady , metody i cele usprawniania

leczniczego z uwzględnieniem postępowania przed i po

zabiegu operacyjnym.


Badanie podmiotowe i przedmiotowe osób z różnymi schorzeniami z zakresu chirurgii i intensywnej terapii.

Podstawowe wiadomości o metodach diagnostycznych stosowanych w chirurgii i intensywnej terapii: USG,

USG – Doppler, gastroskopia, kolonoskopia, Rtg, TK, MRI, EKG.

Znajomość oceny stopnia nieprzytomności chorego. Rozpoznawanie dysfunkcji i problemów, u chorego

nieprzytomnego, podlegających postępowaniu fizjoterapeutycznemu.

Podstawowe wiadomości o schorzeniach chirurgicznych z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki, objawów,

rozwijających się zmian i rokowań w wybranych jednostkach chorobowych: schorzenia obwodowych naczyń

tętniczych i żylnych ( miażdżyca tętnic obwodowych , choroba Burgera, choroba Reynauda, zakrzepica żylna,

żylaki kkd, ) , odleżyn, odmrożeń, oparzeń, schorzeń w obrębie jamy brzusznej i klatki piersiowej.

Podstawowe wiadomości o metodach chirurgicznego leczenia oparzeń, odmrożeń, niewydolności krążenia

obwodowego ( amputacje naczyniowe ).

Leczenie fizjoterapeutyczne w wybranych jednostkach chorobowych, ogólne zasady, metody i cele

usprawniania leczniczego z uwzględnieniem postępowania przed i po zabiegu operacyjnym. Rehabilitacja chorego nieprzytomnego oraz sztucznie wentylowanego - ocena stopnia nieprzytomności,

ćwiczenia bierne i pozycje ułożeniowe w profilaktyce powstawania przykurczy stawów, zapobieganie

wstecznym zmianom w obrębie narządów ruchu.

Planowanie i nadzór nad rehabilitacją chorych nieprzytomnych.


1. Fibak J.: Kompendium chirurgii ogólnej, PZWL, Warszawa,1999.

2. Rosławski A.: Podstawy rehabilitacji ruchowej. Sport i Turystyka, Warszawa, 1981.

3. Woźniewski M., Kołodziej J.: Rehabilitacja w chirurgii PZWL Warszawa 2006

4. Szulc R (red.): Usprawnianie lecznicze krytycznie chorych Wyd. med. Urban & Partner Wrocław 2001

Literatura dodatkowa:

1. Milanowska K., Dega W.(red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2003.

2. Kuch J.: Rehabilitacja, PZWL, Warszawa, 1989.

3. Rykowski H.: Choroby naczyń. PZWL, Warszawa, 1989.

4. Straburzyński G.: Fzjoterapia. PZWL,Warszawa,2004.

5. Straburzyńska – Lupa A., Straburzyński G.: Fizjoterapia z elementami klinicznymi, tom 1,2 PZWL

Warszawa 2008

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

57


w ginekologii i położnictwie

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012- i dalsze semestr

sem. 4

Typ zajęć/liczba godzin ćwiczenia praktyczne / 7 h

Koordynator Dr hab. n. med. Wiesław Dobroś

Prowadzący Dr hab. n. med. Wiesław Dobroś, mgr Beata Milas



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia


chorobach w ginekologii i położnictwie z uwzględnieniem

mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian , ich

odwracalności , mechanizmów kompensacyjnych i powiązań

przyczynowo- skutkowych między objawami. Rokowanie

chorób i ich skutki , z uwzględnieniem rodzaju i stopnia

niepełnosprawności. Nabycie podstawowych wiadomości o

typowych chorobach w ginekologii i położnictwie niezbędnych

dla programowania procesu rehabilitacji i zrozumienia


stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych.


podstawowych jednostek i zespołów chorobowych w

ginekologii i położnictwie w stopniu umożliwiającym

racjonalne stosowanie środków fizjoterapii i planowanie

procesu rehabilitacji. Zbieranie wywiadów i prowadzenie

badań czynnościowych. Prowadzenie dokumentacji klinicznej

w stopniu niezbędnym w praktyce fizjoterapeutycznej.

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawowe wiadomości dotyczące anatomii i fizjologii

narządu płciowego kobiety oraz okresu ciąży, porodu i połogu.

Charakterystyka wybranych schorzeń w ginekologii i

położnictwie w aspekcie fizjoterapii. Postępowanie

fizjoterapeutyczne w wybranych schorzeniach

ginekologicznych oraz w okresie ciąży – cele,metody i ogólne

zasady.

Pełny opis przedmiotu Ćwiczenia praktyczne:

Wybrane zagadnienia z anatomii narządu rodnego kobiety. Fizjologia narządu rodnego kobiety – cykl płciowy

kobiety. Zaburzenia cyklu miesiączkowego – przyczyny, objawy. Klimakterium –fizjologia okresu. Przyczyny,

leczenie, zapobieganie niewydolności przepony moczowo – płciowej (opadanie narządu rodnego i wysiłkowe

58

nietrzymanie moczu). Zabiegi operacyjne stosowane w ginekologii. Fizjologia okresu ciąży- ogólnoustrojowe

zmiany przystosowawcze. Ogólne zasady prowadzenia ćwiczeń w czasie ciąży. Przeciwwskazania do ćwiczeń

ruchowych. Szkoła rodzenia. Patologia i uciążliwości okresu ciąży. Przebieg porodu fizjologicznego i

operacyjnego. Fizjologia i patologia okresu połogu po porodzie fizjologicznym i operacyjnym.


1. Bręborowicz G.: Położnictwo i ginekologia. PZWL Warszawa 2008

2. Fijałkowski W, i wsp. :Rehabilitacja w położnictwie i ginekologii. Wyd. AWF Wrocław 1998

3. Kozłowska J. :Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie. Wyd. Skrypt. AWF Kraków 2006

4. Opala T. :Ginekologia podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów. PZWL Warszawa 2003

5. Borys B. :Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka. PZWL Warszawa 2000

Zalecana 1. Fijałkowski W. :Przygotowanie do porodu naturalnego. PZWL Warszawa 1987

2. Fijałkowski W., Karpińska B. :Ruch a zdrowie kobiet. PZWL Warszawa 1985

3. Kolster B., Ebelt-Paprotny G. :Poradnik fizjoterapeuty. Ossolineum Wrocław 2001

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w geriatrii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 - i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba

godzin

wykład/ 8 h



Koordynator dr hab. n. med. Wiesław Dobroś, prof. PWSZ

Prowadzący dr hab. n. med. Wiesław Dobroś, prof. PWSZ, mgr Beata

Milas, mgr Małgorzata Mitera-Pieprzycka

Sposób zaliczenia wykład – zal., ćwiczenia praktyczne –zal. z oceną


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia


procesach starzenia oraz chorobach okresu starości z


zmian , ich odwracalności , mechanizmów kompensacyjnych

i powiązań przyczynowo- skutkowych między objawami.

Rokowanie chorób występujących w starości i ich skutki , z

uwzględnieniem rodzaju i stopnia niepełnosprawności.

Nabycie podstawowych wiadomości o typowych chorobach

okresu starości niezbędnych dla programowania procesu

59

rehabilitacji i zrozumienia uwarunkowań jego skuteczności

oraz przeciwwskazań do stosowania zabiegów

fizjoterapeutycznych w geriatrii.


podstawowych jednostek i zespołów chorobowych okresu

starości w stopniu umożliwiającym racjonalne stosowanie

środków fizjoterapii i planowanie procesu rehabilitacji.

Zbieranie wywiadów i prowadzenie badań czynnościowych.

Prowadzenie dokumentacji klinicznej w stopniu niezbędnym

w praktyce fizjoterapeutycznej.

Skrócony opis

przedmiotu

Charakterystyka procesów starzenia i starości. Zmiany

inwolucyjne zachodzące w poszczególnych układach i

narządach. Kompleksowa ocena geriatryczna. Podstawowe

wiadomości dotyczące najczęstszych problemów

geriatrycznych oraz schorzeń występujących w starości.

Niesprawność ruchowa, upadki, zaburzenia chodu. Choroby

narządu ruchu, układu sercowo-naczyniowego,

oddechowego, nerwowego, przemiany materii i narządów

zmysłu. Skutki unieruchomienia. Specyfika fizjoterapii

stosowanej w geriatrii. Fizjoterapia domowa. Podstawowe

wiadomości dotyczące postępowania fizjoterapeutycznego w

wybranych problemach i schorzeniach okresu starości – cele,

metody, ogólne zasady.


Gerontologia, geriatria – definicje. Populacyjne starzenie się człowieka, Epidemiologia. Teorie starzenia. Rola

wolnych rodników. Objawy starzenia. Zmiany starcze w narządzie ruchu. Najczęstsze jednostki chorobowe

(osteoporoza, choroba zwyrodnieniowa stawów, RZS, ZZSK). Upadki, najczęstsze złamania po upadku,

zapobieganie. Starzenie się układu sercowo-naczyniowego. Zmiany patologiczne w układzie krążenia.

(przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych, miażdżyca tętnic). Ocena wydolności fizycznej. Układ

oddechowy - zmiany inwolucyjne i patologiczne (upośledzenie wydolności płuc, zapalenie płuc). Osobowość,

otępienie starcze. Zmiany chorobowe w mózgu związane z wiekiem. Zaburzenia motoryki przewodu

pokarmowego. Przyczyny i objawy niedokrwistości. Starzenie się a zmysły (wzrok, słuch, węch, smak).

Zaburzenia termoregulacji. Udar cieplny, hipertermia i hipotermia. Zmiany w układzie wydzielania

wewnętrznego. Odżywianie w starszym wieku. Fizjoterapia domowa i w ośrodkach pomocy społecznej.

Dostosowanie mieszkania i otoczenia do potrzeb osoby starszej i niepełnosprawnej.


Podstawowe wiadomości dotyczące procesów starzenia się. Definicje, rodzaje i objawy starzenia.

Biologiczne, psychologiczne i społeczne aspekty starzenia się. Zmiany inwolucyjne i patologiczne narządu

ruchu osób starszych (choroba zwyrodnieniowa stawów, RZS, osteoporoza, polimialgia reumatyczna).

Starzenie się układu krążeniowego. Najczęstsze jednostki chorobowe (nadciśnienie tętnicze, hipotonia,

zapalenie olbrzymiokomórkowe tętnic, choroby krążenia obwodowego). Zmiany inwolucyjne i patologiczne

w układzie oddechowym (zapalenie płuc, Pochp). Podstawowe wiadomości dotyczące choroby Alzheimera,

otępienia, depresji wieku podeszłego. Kompleksowa ocena geriatryczna. Rola, cele, odrębności i metody

fizjoterapii w geriatrii. Rola, metody i formy terapii zajęciowej stosowanej w starości. Zasady postępowania z

osobami z upośledzeniem wzroku i słuchu oraz z zawrotami głowy. Skutki unieruchomienia osób w starszym

wieku -zapobieganie. Odleżyny - postępowanie profilaktyczne, fizjoterapeutyczne i lecznicze.


1. Galus K., Kocemba J.: ,,MSD Podręcznik geriatrii”,Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner Wrocław

1999

2. Grodzicki T., Kocemba J.,Skalska A.: Geriatria z elementami gerontologii ogólnej Via Medica Gdańsk

2007

3. Grodzicki T.,Gryglewska B., Dubiel J.: Nadciśnienie tętnicze u osób w wieku podeszłym. Medical Press,

60

Gdańsk 2003

4. Mace N.L., Rabins P.V. : 36 godzin na dobę. MediPage, Warszawa 2005

5. Rosławski A.: Wybrane zagadnienia z geriatrii. Wyd. AWF, Wrocław 2001.

6. Żakowska-Wachelko B.: Zarys medycyny geriatrycznej. PZWL, Warszawa 2000.

7. Schiefele J., Staudt I., Dach M.: Pielęgniarstwo geriatryczne. Urban& Partner, Wrocław 2004.

8. Kocemba J., Grodzicki T.: Zarys gerontologii klinicznej. Medyczne Centrum Kształcenia

Podyplomowego UJ, Kraków 2000.

Zalecana

1. Rosławski A: Ruch przedłuża młodość. Wyd. AWF, Wrocław 2001.

2. Żak M.: Ocena ryzyka upadków u osób starszych i możliwości prewencji. Gerontologia Polska 8 (3), 1-4;

2000

3. Żakowska-Wachelko B. , Pędzich W.: Pacjenci w starszym wieku. PZWL ,Warszawa 1995.

4. Medicina Sportiva cz. I Wysiłek fizyczny w profilaktyce i leczeniu osteoporozy. Medicina Sportiva,

Kraków 1999

5. Tatoń J.: „Poradnik dla osób z cukrzycą typu 2 niewymagających leczenia insuliną” PZWL 2002

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w psychiatrii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba

godzin


Koordynator mgr Małgorzata Mitera-Pieprzycka

Prowadzący mgr Małgorzata Mitera-Pieprzycka



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Przygotowanie studentów do pracy z pacjentem z

zaburzeniami psychicznymi.

Skrócony opis

przedmiotu

Klasyfikacja i omówienie zaburzeń psychicznych. Leczenie

zaburzeń psychicznych. Cele i metody rehabilitacji zaburzeń

psychicznych.


Psychiatria jako dyscyplina medycyny klinicznej. Psychopatologia życia codziennego. Objawy i zespoły

objawowe chorób psychicznych. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych (według międzynarodowej klasyfikacji,

rewizja dziesiąta). Zaburzenia osobowości. Nerwice. Psychozy (schizofrenia, psychoza maniakalno-

61

depresyjna, paranoja). Zespół psychoorganiczny. Alkoholizm i narkomanie. Ostra i przewlekła reakcja na stres

(PTSD – Zespół Stresu Pourazowego). Upośledzenie umysłowe. Leczenie zaburzeń psychicznych. Cele

rehabilitacji zaburzeń psychicznych. Metody rehabilitacji zaburzeń psychicznych.


1. Bilikiewicz A. (red): Psychiatria. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2001.

2. Semple D, Smyth R, Burns J, Darjee R: Oksfordzki podręcznik psychiatrii. Czelej, Lublin 2007.

3. Namysłowska I: Psychiatria dzieci i młodzieży. PZWL, Warszawa 2004.

4. Stańczak T., Pakuła Z.: Rehabilitacja psychiatryczna. [W] Weiss M., Zembaty A. (red.): Fizjoterapia.

PZWL, Warszawa 2006.

5. Ekdawi M.Y., Conning A.M.: Rehabilitacja psychiatryczna. PZWL, Warszawa, 1995.

6. Sheperd G.: Rehabilitacja w psychiatrii. Towarzystwo Amici di Tworki, Pruszków, 1999.

7. Meder J. (red.): Rehabilitacja przewlekle chorych psychicznie. Biblioteka Psychiatrii Polskiej, Kraków

2000.

Zalecana

1. Jarosz M. (red.): Podstawy psychiatrii. PZWL, Warszawa1988.

2. Scully J.H.: Psychiatria. Urban&Partner Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 1998.

3. Hebanowski M., Kliszcz J., Trzeciak B.: Poradnik komunikowania się lekarza z pacjentem. PZWL,

Warszawa, 1999.

4. Haslam M.: Psychiatria. Wydawnictwo ZYSK I S-KA, Poznań, 1997.

5. Schenk Ch.: Relaksacja - sposób na stres. Wyd. J & BF, 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Fizjoterapia kliniczna w dysfunkcjach narządu ruchu:

w ortopedii i traumatologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia / III rok – studia niestacjonarne


5 ECTS w sem. 5

3 ECTS w sem. 6


Okres (rok

akad/semestr)

2012 /2013

sem. 5 i 6

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /10 h sem.5

ćwiczenia praktyczne medyczne = 65 h / 35 h sem.5 / 30 h s.6

samokształcenie = 6 h / 3 h sem.5 / 3h sem.6

Koordynator dr n. med. Janusz Cwanek

Prowadzący mgr Monika Tybon, mgr Ewa Otfinowska, mgr Katarzyna

Czopkowicz

Sposób zaliczenia wykłady – zal. ćwiczenia – zal. z oceną, egzamin - ocena


Wymagania wstępne


Cele Nabycie przez studenta podstawowych umiejętności

62

dydaktyczne/efekty

kształcenia

dotyczących badania pacjenta z zakresu ortopedii i traumatologii

– przeprowadzanie wywiadu, badanie czynnościowe pacjenta,

prowadzenie dokumentacji klinicznej.

Nabycie umiejętności doboru zabiegów fizjoterapeutycznych

i metod fizjoterapii do rozpoznania klinicznego, okresu choroby

i stanu funkcjonalnego pacjenta.

W oparciu o wiadomości o różnych jednostkach chorobowych

programowanie procesu rehabilitacji oraz prowadzenie

postępowania fizjoterapeutycznego w różnych stadiach i okresach

określonych jednostek chorobowych z uwzględnieniem wskazań

i przeciwwskazań do stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych

Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje:

wykonywanie ćwiczeń leczniczych i zabiegów fizykalnych

u osób z dysfunkcjami narządu ruchu – stosownie do ich

stanu klinicznego i funkcjonalnego; wykonywanie badań i

testów niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii,

stosowanie odpowiednich metod terapeutycznych,


Skrócony opis

przedmiotu

Nabycie przez studenta podstawowych umiejętności

dotyczących badania pacjenta z zakresu ortopedii i traumatologii

– przeprowadzanie wywiadu, badanie czynnościowe pacjenta,

kontrola wyników rehabilitacji, prowadzenie dokumentacji

klinicznej.

Teoria i praktyka fizjoterapii osób dorosłych oraz dzieci i

młodzieży z rozmaitymi dysfunkcjami aparatu ruchu w ortopedii

i traumatologii. Zapoznanie ze specyfiką fizjoterapii w wieku

rozwojowym oraz u osób w wieku podeszłym.

Usprawnianie, sterowanie kompensujące i postępowanie

adaptacyjne w różnych jednostkach.

Pełny opis przedmiot Wykłady

Rola rehabilitacji w ortopedii, wpływ ćwiczeń i czynników fizykalnych na narząd ruchu. Metody leczenia

stosowane w ortopedii.

Postępowanie rehabilitacyjne po urazach narządu ruchu, złamania, skręcenia, zwichnięcia.

Podstawowe zasady leczenia chorego z urazem wielomiejscowym i wielonarządowym.

Złamania szyjki kości udowej – problemy leczenia operacyjnego osób starszych.

Postępowanie rehabilitacyjne w chorobach zwyrodnieniowych stawów z uwzględnieniem

endoprotezoplastyki – rodzaj endoprotezy a postępowanie pooperacyjne. Wady wrodzone stawu biodrowego u

dzieci i młodzieży. Wrodzona dysplazja stawu biodrowego. Choroba Perthesa. Aseptyczne martwice kości.

Młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej.

Dysfunkcje, choroby i zniekształcenia narządu ruchu na tle procesów zapalnych, Zniekształcenia i choroby

ścięgien, więzadeł i tkanki łącznej

Postępowanie rehabilitacyjne w amputacjach naczyniowych i urazowych kończyn.

Postępowanie rehabilitacyjne wczesne i późne w urazach rdzenia kręgowego.

Profilaktyka bólów krzyża. Postępowanie rehabilitacyjne w dolegliwościach bólowych kręgosłupa.

Nowotwory narządu ruchu.

Ćwiczenia praktyczne medyczne

Nabycie przez studenta podstawowych umiejętności dotyczących badania pacjenta z zakresu ortopedii i traumatologii

– przeprowadzanie wywiadu, badanie czynnościowe pacjenta, prowadzenie dokumentacji klinicznej - praca z

pacjentami w oddziale ortopedii.

Postępowanie rehabilitacyjne w zachowawczym leczeniu zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych stawów –artrozy /

coxarthrosis i gonarthrosis/. Postępowanie rehabilitacyjne po endoprotezoplastyce stawów – prezentacja rtg,

usprawnianie chorych w różnych okresach postępowania pooperacyjnego.

Złamanie szyjki kości udowe u osób starszych – metody leczenia i usprawnianie – prezentacja przypadków. Urazy

63

stawu kolanowego- zasady postępowania usprawniającego; fizjoterapia po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych.

Złamania kości goleni i stopy – metody leczenia – prezentacja przypadków w oddziale szpitalnym.

Złamania kości ramiennej, złamania i urazy stawu barkowego i łokciowego, złamania kości przedramienia –

postępowanie usprawniające – praca z pacjentami. Urazy, zespoły uciskowe nerwów, ścięgien kończyny

górnej – leczenie, usprawnianie, zaopatrzenie ortopedyczne – prezentacja przypadków.

Zespół Sudecka, przykurcz ischemiczny Volkmana – rehabilitacja.

Pourazowe zniekształcenia narządu ruchu – przykurcze, zesztywnienia, zaburzenia wzrostu – leczenie,

usprawnianie –prezentacja przypadków.

Oparzenia – zasady postępowania, powikłania.

Postępowanie usprawniające u chorych z wadami postawy –fizjoterapia w skoliozach, wady wrodzone i

nabyte klatki piersiowej, zniekształcenia wrodzone i nabyte kończyn dolnych, gimnastyka lecznicza stóp –

prezentacja przypadków.

Wrodzona dysplazja stawu biodrowego- profilaktyka, leczenie zachowawcze, operacyjne, usprawnianie.

Usprawnianie chorych z zespołami bólowymi kręgosłupa – praca z pacjentem. Zasady usprawniania po

urazach i złamaniach kręgosłupa /złamania kompresyjne, złamania z uszkodzeniem rdzenia kręgowego/ -

postępowanie fizjoterapeutyczne, zaopatrzenie ortopedyczne – prezentacja przypadków w oddziale

szpitalnym. Usprawnianie po amputacjach kończyn; przygotowanie chorego do zaprotegowania, hartowanie,

kształtowanie i wzmacnianie kikuta; nauka zakładania i posługiwania się protezą.


1. Tylman D., Dziak A. Traumatologia narządu ruchu. PZWL. Warszawa 1996

2. Dega W. Ortopedia i rehabilitacja.T.1-2. PZWL. Warszawa 1996

3. Marciniak W. Szulc A. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja T.1-2 PZWL. Warszawa 2004

4. Żuk T., Dziak A. Ortopedia z traumatologią narządów ruchu- podręcznik dla studentów. PZWL.

Warszawa 1993

5. Żuk T., Dziak A. Propedeutyka ortopedii PZWL. Warszawa 1986

6. Kubacki J. Zarys ortopedii i traumatologii AWF Katowice 2004

7. Nowotny J. Podstawy kliniczne fizjoterapii MediPage Warszawa 2005

8. Zagrobelny Z. Zarys Traumatologii. Skrypt AWF. Wrocław 1992

9. Gaździk T. Ortopedia i Traumatologia podręcznik dla studentów medycyny. PZWL Warszawa 2005

Zalecana:

1. Kiwerski J. Schorzenia i urazy kręgosłupa PZWL. Warszawa 2001

2. Kusz D. Kompendium ortopedii PZWL. Warszawa 2009

3. Duckworth A.D., Porter D.E., Ralston S.H.(red. Wall A.): Ortopedia, traumatologia i reumatologia. Urban

& Partner Wrocław 2010

4. Borejko M., Dziak A. Badanie radiologiczne w ortopedii. PZWL. Warszawa 1988

5. Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna Urban & Partner Wrocław 2003

6. Tylman D. Patomechanika bocznych skrzywień kręgosłupa. SEVERUS. Warszawa 1995

7. Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna PZWL Warszawa 2005

8. Thompson J.C. Atlas anatomii ortopedycznej Nettera Urban & Partner Wrocław 2007

9. Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi PZWL Warszawa 2008

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w reumatologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok Kierunek: Fizjoterapia /III rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


64

Okres (rok

Akad/semestr)

2012/2013 i dalsze

sem. 6



Koordynator dr Ewa Klimek-Piskorz

Prowadzący dr Ewa Klimek-Piskorz, dr Czesław Piskorz



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele nauczania

Podstawowe wiadomości o chorobach reumatycznych oraz

zasady prowadzenia rehabilitacji w tych schorzeniach, poprzez

wykształcenie: umiejętności oceny stanu pacjenta z chorobą

reumatyczną ze szczególnym uwzględnieniem problematyki

sprawności funkcjonalnej i jakości życia, umiejętności

postawienia diagnozy rehabilitacyjnej i określenia celu

rehabilitacji (m.in. przez ocenę wykonywania czynności życia

codziennego, sprawności chodu itd.), umiejętności planowania

i prowadzenia rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami

reumatologicznymi (np. z reumatoidalnym zapaleniem

stawów, zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa,

schorzeniami zwyrodnieniowymi narządu ruchu), umiejętność

prowadzenia rehabilitacji pacjentów z tzw. „zespołami

nakładania", umiejętności współpracy z zespołem

terapeutycznym w zakresie planowania rehabilitacji i kontroli

stanu pacjenta z chorobą reumatyczną.

Efekty kształcenia

Nabycie umiejętności przeprowadzania badania podmiotowego

i przedmiotowego pacjentów ze schorzeniami reumatycznymi.

Poznanie metod oceny stopnia zaawansowania choroby

reumatycznej u danego pacjenta, zarówno w przypadku chorób

zapalnych i zwyrodnieniowych

w oparciu o zdjęcia rtg i objawy kliniczne oraz wydolność

czynnościową chorego. Postawienie celu rehabilitacji u

pacjentów ze schorzeniami reumatycznymi. Zasady doboru

ćwiczeń rehabilitacyjnych w zależności od stopnia uszkodzenia

chrząstki stawowej. Prowadzenie ćwiczeń usprawniających z

pacjentami w oparciu o zalecenia lekarskie

(z uwzględnieniem przeciwwskazań). Przygotowanie

programu fizjoterapeutycznego dla pacjenta przed zabiegiem

endoprotezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego.

Rehabilitacja lecznicza po zabiegu endoprotezoplastyki tych

stawów. Ocena stopnia zniszczenia stawów kręgosłupa na

podstawie zdjęć rentgenowskich. Bólowe zespoły

kręgosłupowo-korzeniowe – objawy. Rehabilitacja lecznicza

pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego i

lędźwiowego w zależności od stopnia zmian, z

uwzględnieniem przeciwwskazań. Rehabilitacja lecznicza

65

pacjentów z zespołem bolesnego barku.

Skrócony opis

przedmiotu

Powtórzenie podstawowych wiadomości o chorobach

reumatycznych. Badanie podmiotowe i przedmiotowe

pacjentów ze schorzeniami reumatycznymi. Planowanie

postępowania fizjoterapeutycznego i ćwiczenia praktyczne z

pacjentami ze schorzeniami reumatycznymi.


Reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, sklerodermia, mieszana choroba tkanki

łącznej, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa stawów obwodowych

i kręgosłupa, reumatyzm tkanek miękkich:

1. Demonstracja pacjentów z wybraną chorobą reumatyczną:

badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjenta

objawy kliniczne

obserwacja zmian na zdjęciach rentgenowskich

zalecone leczenie farmakologiczne, fizykalne oraz kinezyterapeutyczne z uwzględnieniem

przeciwwskazań do ćwiczeń ruchowych.

2. Ćwiczenia praktyczne studentów z pacjentami:

samodzielne przeprowadzenie wywiadu

samodzielna ocena stopnia zaawansowania choroby (w oparciu o zdjęcia rtg i objawy kliniczne) i

wydolności czynnościowej chorego

umiejętność samodzielnego zaplanowania zabiegów fizjoterapeutycznych na danym etapie choroby u

konkretnego pacjenta

prowadzenie ćwiczeń usprawniających z pacjentami w oparciu o zalecenia lekarskie (z uwzględnieniem

przeciwwskazań).

Literatura Literatura obowiązująca:

1. Zimmermann – Górska I. (2008). Reumatologia kliniczna tom 1/2. PZWL Warszawa

2. Rosławski A. (1998). Podstawy fizjoterapii w chorobach reumatycznych. AWF Wrocław.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w neurologii i neurochirurgii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/ III rok – studia niestacjonarne


5 ECTS w sem. 5

3 ECTS w sem. 6


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 – i dalsze

sem. 5 i 6

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /10 h sem. 5

ćwiczenia praktyczne medyczne = 65h/ 35 h sem.5/ 30 h s.6 h

66

samokształcenie = 6h / 3 h sem.5 / 3 h sem.6

Koordynator dr n. med. Maria Kolasa

Prowadzący dr n. med. Maria Kolasa, lek. med. Barbara Leśniak, mgr

Tomasz Załęcki, mgr Agata Trytko, mgr Filip Georgiew



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Opanowanie praktyczne specyfiki i prowadzenia rehabilitacji

pacjentów z chorobami układu nerwowego.

Skrócony opis

przedmiotu

Postępowanie rehabilitacyjne i fizjoterapia w chorobach

układu nerwowego.


Rehabilitacja chorych po udarach mózgu: rehabilitacja wczesna (ułożenia, kinezyterapia logopedia), okresy

pionizacji. Rehabilitacja późna /kinezyterapia, nauka chodzenia, terapia zajęciowa/. Usprawnianie następstw i

powikłań udarów. Zaopatrzenie ortopedyczne.

Rehabilitacja w chorobach CSN:

- Stwardnienie rozsiane

- Choroba Parkinsona

- Zwyrodnienie sznurowe rdzenia.

- Jamistość rdzenia

- Stwardnienie boczne zanikowe

Rehabilitacja chorych z guzami CSN. Guzy łagodne i złośliwe - wskazania i przeciwwskazania do

rehabilitacji.

Rehabilitacja chorych po urazach czaszkowo – mózgowych.

Rehabilitacja w chorobach obwodowego układu nerwowego:

Rehabilitacja w chorobach nerwów obwodowych.

Rehabilitacja w dyskopatii kręgosłupa lędźwiowego /rehabilitacja w okresie ostrym, podostrym i przewlekłym

rwy kulszowej, udowej/

Rehabilitacja w dyskopatii i niestabilności kręgosłupa szyjnego /rehabilitacja w okresie ostrym, podostrym i

przewlekłym rwy ramiennej/

Rehabilitacja w chorobach mięśni.

Kompensacja i adaptacja w rehabilitacji neurologicznej.

Ocena wyników rehabilitacji - testy, skale.

Ćwiczenia praktyczne semestr 5/ 45 godz. i semestr 6/ 30 godz.

Elementy badania neurologicznego: wywiad, badanie zakresu ruchów w stawach, badanie siły mięśniowej,

ocena napięcia mięśniowego, badanie czucia powierzchownego i głębokiego, badanie zborności ruchów,

badanie odruchów fizjologicznych i patologicznych (Babińskiego, Rossolimo, Oppenheima), próba

Romberga, ocena chodu i rodzaje chodów patologicznych w neurologii, objawy rozciągowe, objawy

oponowe. Zastosowanie elementów badania neurologicznego w praktyce. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja po udarze mózgu, omówienie etapów rehabilitacji (pionizacja zależna od rodzaju udaru),

zaopatrzenie ortopedyczne, funkcjonalna elektrostymulacja, czynniki obniżające wzmożone napięcie

mięśniowe. Powikłania leżenia i problemy rehabilitacji po udarze mózgu. Elementy innych metod

stosowanych w rehabilitacji po udarze (metody NDT według koncepcji Bobath, PNF, M. Johnstone, CIT i

innych). Praca z pacjentem.

Rehabilitacja w przebiegu guza mózgu. Rehabilitacja po urazach mózgu. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja w przebiegu choroby Parkinsona. Praca z pacjentem.

Usprawnianie chorych z uszkodzeniem móżdżku, metody usprawniania /Ćwiczenia równoważne,

koordynacyjne, chodu, PNF, ćwiczenia Frenkela/.

Usprawnianie chorych z ataksją tylnosznurową. Różnice w usprawnianiu chorych z ataksją móżdżkową i

tylnosznurową.

Rehabilitacja po poprzecznym uszkodzeniu rdzenia. Usprawnianie pęcherza. Spastyczność podstawowa i

reaktywna. Profilaktyka odleżyn. Praca z pacjentem.

67

Rehabilitacja chorych z: jamistością rdzenia, rozmiękaniem rdzenia, poprzecznym zapaleniem rdzenia,

guzami kanału kręgowego. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja chorych z MND. Rehabilitacja chorych ze zwyrodnieniem sznurowym rdzenia. Praca z

pacjentem.

Rehabilitacja chorych na stwardnienie rozsiane. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja w uszkodzeniach włókien obwodowych. Rehabilitacja w przebiegu polineuropatii i zespołu

Guillain - Barre. Rehabilitacja pacjenta z porażeniem nerwu twarzowego. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja chorych z rwą kulszową, udową i ramienną. Okresy rehabilitacji, metody rehabilitacji oraz

profilaktyka pierwotna i wtórna. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja w przebiegu uszkodzenia: splotu ramiennego, lędźwiowego i krzyżowego oraz nerwów

obwodowych kończyny górnej i dolnej. Praca z pacjentem.

Rehabilitacja w przebiegu chorób mięśni. Praca z pacjentem.


1. Barnes M., Ward A.B.: Podręcznik rehabilitacji medycznej. Urban & Partner, Wrocław, 2008.

2. Fries W., Liebenstud I.: Rehabilitacja w chorobie Parkinsona., Elipsa-Jaim s.c., Kraków, 2007.

3. Fuller G. Badanie neurologiczne to proste. PZWL, Warszawa 2005.

4. Grochmal S., Zielińska-Charszewska S.: Rehabilitacja w chorobach układu nerwowego., PZWL,

Warszawa, 1987.

5. Jakimowicz W.: Neurologia kliniczna w zarysie., PZWL, Warszawa, 1987.

6. Kiwerski J. (red.) Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa, 2005.

7. Kolster B., Ebelt-Paprotny G.: Poradnik fizjoterapeuty., Ossolineum, Wrocław, 2001.

8. Kozubski W., Liberski P.P. Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 2006.

9. Kwolek A. Rehabilitacja medyczna. Tom 1, 2, rehabilitacja kliniczna. Urban & Partner, Wrocław, 2003.

10. Leidler P. Rehabilitacja po udarze mózgu. PZWL, Warszawa, 2004.

11. Prusiński A. Neurologia praktyczna. PZWL, Warszawa, 2005.

12. Usprawnianie po udarze mózgu. Poradnik dla terapeutów i pracowników podstawowej opieki zdrowotnej.,

Elipsa-Jaim s.c., Kraków, 2007.


1. Bannister R.: Neurologia kliniczna, Brain i Bannister., alfa - medica press, , Bielsko–Biała, 1992.

2. Bradley W.G., Daroff R.B., Fenichel G.M., Jankovic J.: Neurologia w praktyce klinicznej. Zasady

diagnostyki i postępowania. Tom 1-3. Czelej, Lublin, 2006.

3. Duus P. Diagnostyka topograficzna w neurologii. PZWL, Warszawa, 1989.

4. Dziak A. Bolesny krzyż. Medicina Sportiva, Kraków, 2003.

5. Dziak A. Bóle szyi, głowy i barków. Medicina Sportiva, Kraków, 2003.

6. Felten D.L., Józefowicz R.F. Netter F.H. Atlas neuroanatomii i neurofizjologii Nettera. Szczudlik A. (red),

Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2007,.

7. Friedman A. (red.) Choroba Parkinsona - mechanizmy, rozpoznawanie, leczenie. Wyd. Czelej, Warszawa,

2005.

8. Kiwerski J.(red.) Schorzenia i urazy kręgosłupa. PZWL, Warszawa, 2001.

9. Lewis P. Rowland, (red. wyd. pol.), Hubert Kwieciński, Anna M. Kamińska Neurologia Merritta, tom 1, 2,

3, Urban & Partner, Wrocław, 2008.

10. Lindsay K.W., Bone I.: Neurologia i Neurochirurgia. Urban&Partner, Wrocław, 2006.

11. Mazur R.: Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny.Via Medica, Gdańsk, 2005.

12. Mazur R., Kozubski W., Prusiński A.: Podstawy kliniczne neurologii., PZWL, Warszawa, 1999.

13. Mumenthaler M., Mattle H.: Neurologia. Urban& Partner, wyd.III, Wrocław, 2001.

14. Mumenthaler M., Schliack H. (red.) Uszkodzenia nerwów obwodowych: rozpoznanie i leczenie. PZWL,

Warszawa, 1998.

15.Warlow Ch.: Neurologia. PZWL, Warszawa, 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

68


w neurologii dziecięcej

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/ III rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 i dalsze

sem. 5





Sposób zaliczenia ćwiczenia - zal. z oceną.


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Teoria i praktyka fizjoterapii dzieci i młodzieży, z rozmaitymi

dysfunkcjami aparatu ruchu w neurologii dziecięcej.

Fizjoterapia w całokształcie leczenia chorego. Dobieranie

zabiegów fizjoterapeutycznych i metod fizjoterapii stosownie

do rozpoznania klinicznego, okresu choroby i funkcjonalnego

stanu rehabilitowanej osoby. Fizjoterapia w różnych stadiach i

okresach choroby. Profilaktyka zmian wtórnych.

Usprawnianie, sterowanie kompensacją i postępowanie

adaptacyjne w różnych jednostkach chorobowych.

Kontrolowanie wyników rehabilitacji. Prowadzenie

dokumentacji. Specyfika fizjoterapii w wieku rozwojowym.

Zapoznanie studentów z fizjologią rozwoju

psychomotorycznego oraz podstawowymi, wrodzonymi

i nabytymi chorobami zaburzającymi rozwój

psychomotoryczny i sprawność dzieci od urodzenia do 18 roku

życia. Przedstawienie podstaw rehabilitacji

w wybranych sytuacjach klinicznych.

Umiejętność wykonywania ćwiczeń leczniczych i zabiegów

fizykalnych u dzieci z dysfunkcjami narządu ruchu- stosownie

do ich stanu klinicznego i funkcjonalnego: wykonywania

badań i testów niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii;

wykonywania zabiegów i stosowania odpowiednich metod

terapeutycznych.

Skrócony opis

przedmiotu

Na przykładzie prawidłowego rozwoju dzieci omówienie

przyczyn i czynników ryzyka prowadzących do dysfunkcji

o.u.n., - wraz ze współcześnie obowiązującymi metodami

postępowania leczniczego, w tym – rehabilitacji. Opanowanie

podstaw badania fizjoterapeutycznego dzieci oraz oceny

deficytu rozwojowego lub stopnia niepełnosprawności

69

wynikającej z uszkodzenia o.u.n. Zaznajomienie się

z podstawowymi metodami usprawniania dzieci z m.p.dz.,

przepukliną oponowo-rdzeniową, dystrofiami mięśniowymi,

uszkodzeniami nerwów obwodowych. Przedstawienie zasad

współpracy fizjoterapeuty z lekarzami-pediatrami i lekarzami

innych specjalności w kompleksowym procesie rehabilitacji

dzieci.


Ćwiczenia praktyczne :

Ocena rozwoju psychoruchowego dziecka. Różnice i zaburzenia w rozwoju somatycznym

i psychoruchowym dziecka. Najczęściej stosowane metody oceny rozwoju dzieci (test Denver; monachijska

funkcjonalna diagnostyka rozwojowa, ocena neurorozwojowa wg Vojty, z uwzględnieniem badania

neurologicznego i rozwoju psychoruchowego). Choroby neurologiczne zaburzające rozwój motoryczny

dziecka: mózgowe porażenie dziecięce (m.p.dz.), postacie kliniczne, patomechanizm powstawania i sposoby

wczesnego wykrywania-zależność planu usprawniania od postaci choroby. Badanie i ocena napięcia

mięśniowego. Demonstracja dzieci z różnymi postaciami m.p.dz.: porażenie spastyczne – piramidowe,

dyskinetyczne – pozapiramidowe, móżdżkowe – ataktyczne. Samodzielna ocena rozwoju dziecka z m.p.dz.

i zaprogramowanie usprawniania ruchowego. Technika i zasady rehabilitacji dzieci metodą Vojty i NDT

Bobathów - działania praktyczne .Wady układu nerwowego, rozszczep kręgosłupa i przepuklina oponowo-

rdzeniowa. Wodogłowie. Dziecko wiotkie. Dystrofie nerwowo- mięśniowe. Uszkodzenia nerwów

obwodowych.Choroby uwarunkowane aberracjami chromosomowymi ( zespół Downa). Demonstracja dzieci z

postępującym zanikiem mięśni i zaburzonym rozwojem motorycznym: kryteria diagnostyczne choroby

i usprawnianie dzieci. Demonstracja dzieci z innymi uszkodzeniami o.u.n .i zaburzonym rozwojem

motorycznym: z przepukliną oponowo–rdzeniową, wodogłowiem, po urazach czaszkowo - mózgowych.

Badanie zakresu czynności stawów w wymienionych chorobach i ustalenie programu usprawniania.

Możliwości usprawniania w zależności od wieku dziecka. Metody zbierania wywiadu chorobowego o

zaburzonym rozwoju psychoruchowym dziecka. Badanie przez oglądanie i obserwację dziecka: ocena

ułożenia ciała i postawy ciała, sposobu chodzenia i wykonywania czynności ruchowych precyzyjnych,

umiejętności nawiązywania kontaktu społecznego przez dziecko z innymi dziećmi, rozwoju mowy i innych

czynności. Demonstracja dzieci z prawidłowym rozwojem fizycznym i psychoruchowym, zgodnym z ich

wiekiem kalendarzowym. Demonstracja dzieci z opóźnionym rozwojem psychoruchowym z odniesieniem do

różnych czynników ryzyka. Ocena rozwoju dzieci będących w różnym wieku w odniesieniu do wyników

badania fizjoterapeutycznego. Próba ustalenia deficytu rozwojowego. Neurofizjologiczna metoda oceny

rozwoju dziecka w 1 roku życia. Ocena spontanicznej aktywności ruchowej dziecka metodą obserwacji. Ocena

reakcji ułożenia ciała, odruchów pierwotnych, dowolnych i mimowolnych w poszczególnych miesiącach życia

u dzieci zdrowych i z uszkodzonym ośrodkowym układem nerwowym. Próba oceny rozwoju

neurofizjologicznego dziecka.

Terapia zajęciowa i jej znaczenie w usprawnianiu psychoruchowym dzieci niepełnosprawnych.

Literatura podstawowa: 1. Kubicka K. Kawalec W. (red): Pediatria. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2003.

2. Banaszak. G.: Rozwój niemowląt i jego zaburzenia a rehabilitacja metodą Vojty. Wyd. II. Alfa-medica

press, Bielsko Biała 2004.

3. Sadowska L.: Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju

psychoruchowego. Wydawnictwo AWF Wrocław 2001.

4. Sadowska L. (red.): Neurofizjologiczne metody usprawniania dzieci z zaburzeniami rozwoju. Wyd. AWF

Wrocław 2004


1. Kułakowska Z.: Wczesne uszkodzenie dojrzewającego mózgu. Od neurofizjologii do rehabilitacji. Wyd.

Folium, Lublin 2003.



Kraków 2001.





Uwagi 1

70

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Fizjoterapia kliniczna w chorobach narządów wewnętrznych:

w kardiologii i pulmonologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 - i dalsze

sem. 5



Koordynator dr hab. n. med. Olgierd Smoleński, prof. nadzw.

Prowadzący dr hab. n. med. Olgierd Smoleński, prof. nadzw., mgr Marta

Bibro

Sposób zaliczenia ćwiczenia –zal. z oceną, egzamin - ocena

ii.Poziom przedmiotu studia pierwszego stopnia

Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne:

Podstawowe wiadomości o chorobach kardiologicznych i

pulmonologicznych oraz zasady prowadzenia rehabilitacji w

tych schorzeniach , poprzez wykształcenie: umiejętności oceny

stanu pacjenta z chorobą kardiologiczną i pulmonologiczną ze

szczególnym uwzględnieniem problematyki sprawności

funkcjonalnej i jakości życia , umiejętności postawienia

diagnozy rehabilitacyjnej określenia celu rehabilitacji,

umiejętność planowania i prowadzenia rehabilitacji pacjentów

ze schorzeniami kardiologicznymi i pulmonologicznymi,

umiejętności współpracy z zespołem terapeutycznym w

zakresie planowania rehabilitacji i kontroli stanu pacjenta ze

schorzeniami kardiologicznymi i pulmonologicznymi.


Badanie podmiotowe i przedmiotowe układu krążenia i układu

oddechowego. poznanie metod oceny stanu pacjenta ze

schorzeniami kardiologicznymi. I pulmonologicznymi. Ocena

stopnia zaawansowania choroby, określenie czynnika ryzyka

,rokowania . Postawienie celu rehabilitacji u pacjentów ze

schorzeniami kardiologicznymi i pulmonologicznymi.. Zasady

doboru ćwiczeń w zależności od okresu choroby i

przeciwwskazań wynikających ze stanu pacjenta. Prowadzenie

ćwiczeń usprawniających z pacjentami w oparciu o zlecenie

lekarskie( z uwzględnieniem przeciwwskazań). Przygotowanie

71

programu fizjoterapeutycznego dla pacjentów po zabiegach

kardiochirurgicznych i torakochirurgicznych.

Skrócony opis

przedmiotu

Badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjentów ze

schorzeniami kardiologicznymi.

Badanie tętna w różnych pozycjach ciała, w spoczynku, w

czasie wysiłku i po wysiłku. Fizjoterapia pacjentów z

chorobami układu krążenia.

Kontrolowanie wyników rehabilitacji, ocena jakości życia

pacjenta po chorobie.


schorzeniami układu oddechowego, zbieranie wywiadu

chorobowego dla potrzeb planowania i prowadzenia

rehabilitacji pulmonologicznej.

Fizjoterapia oddechowa :podział metod na metody toalety

drzewa oskrzelowego i metody dotleniające. Fizjoterapia

pacjentów ze schorzeniami układu oddechowego.


Badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi , zbieranie wywiadu

chorobowego dla potrzeb planowania i prowadzenia rehabilitacji kardiologicznej(praca z pacjentem).

Badanie tętna w różnych pozycjach ciała, w spoczynku, w czasie wysiłku i po wysilku.

Praktyczne umiejętność mierzenia ciśnienia tętniczego w spoczynku i po wysiłku.

Rodzaje testów wysiłkowych , obserwacja wykonywania prób wysiłkowych, próba analizowania uzyskanych

wyników. Fizjoterapia pacjentów z chorobą niedokrwienna serca , ustalanie programów rehabilitacji z

uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań. Fizjoterapia pacjentów z zawałem serca – dobór ćwiczeń , metod

w zależności od stanu pacjenta jak również okresu choroby (okres szpitalny, sanatoryjny, ambulatoryjny).

Fizjoterapia pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych, dobór ćwiczeń do stanu pacjenta i poszczególnych

dób po zabiegu . Fizjoterapia pacjentów z miażdżycą zarostowa tętnic , próba oceny stanu pacjenta ,

wykonywanie prób marszowych i na tej podstawie określanie treningu dla pacjenta. . Fizjoterapia pacjentów z

nadciśnieniem , omówienie czynników ryzyka .

Badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjentów ze schorzeniami układu oddechowego , zbieranie wywiadu

chorobowego dla potrzeb planowania i prowadzenia rehabilitacji pulmonologicznej(praca z pacjentem).

Proby dynamiczne układu oddechowego (badanie spirometryczne , próba Jamesa, próba bezdechu dowolnego)-

zajęcia praktyczne.

Test marszu 6- minutowego.

Fizjoterapia oddechowa :podział metod na metody toalety drzewa oskrzelowego i metody dotleniające.

Fizjoterapia oddechowa- układanie przykładowego programu rehabilitacji dla pacjenta ze schorzeniami

oddechowymi. Fizjoterapia pacjentów z astmą oskrzelową , nauka postępowania w przypadku ataku duszności,

ustalanie programów rehabilitacji z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań. Fizjoterapia pacjentów z

COPD– dobór ćwiczeń , metod w zależności od stanu pacjenta jak również okresu choroby (tlenoterapia).

Fizjoterapia pacjentów z wysiękowym zapaleniem opłucnej (dobór pozycji drenażowych) Fizjoterapia

pacjentów po zabiegach torakochirurgicznych, dobór ćwiczeń do stanu pacjenta i poszczególnych dób po

zabiegu . Fizjoterapia pacjentów z zapaleniem płuc, próba oceny stanu pacjenta . Fizjoterapia pacjentów z

mucowiscydozą , omówienie metod oczyszczających drogi oddechowe(inhalacje , oklepywanie aktywny cykl

oddechowy ,technika zmiennego ciśnienia wewnątrzoskrzelowego).


1. Kozłowski S. , Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1999

2. Rosławski A, Woźniewski M.: Fizjoterapia oddechowa. AWF Wrocław, 1999

3. Rosławski A: Wytyczne fizjoterapii kardiologicznej. PZWL, 1996.

4. Januszewicz A i W (red.): Nadciśnienie tętnicze. Medycyna Praktyczna, 2007.

5. Demczyszak I: Fizjoterapia w chorobach układu sercowo-naczyniowego. Górnicki Wyd. Med., 2006.

6. Paprocka-Borowicz M i wsp.: Fizjoterapia w chorobach układu oddechowego. Górnicki Wyd. Med., 2009.


1. Bromboszcz J: Rehabilitacja kardiologiczna. Kraków 2005.

2. Heger J, Roth H: Kardiologia. Urban&Partner, Wrocław 1998.

72

3. Mandecki K: Kardiologia. PZWL, Warszawa 2005.

4. Rowińska-Zakrzewska E: Choroby układu oddechowego. PZWL, Warszawa 2004.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w geriatrii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 - i dalsze

sem. 5

Typ zajęć/liczba

godzin

wykład /10 h



Koordynator dr hab. n. med. Wiesław Dobroś, prof. PWSZ

Prowadzący dr hab. n. med. Wiesław Dobroś, prof. PWSZ, mgr Beata

Milas, mgr Edyta Gondek

Sposób zaliczenia wykład - zal., ćwiczenia – zal. z oceną, egzamin -ocena


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Fizjoterapia osób starszych ze schorzeniami typowymi dla

okresu starości. Nabycie umiejętności dobierania zabiegów

fizjoterapeutycznych i metod fizjoterapii stosownie do

rozpoznania klinicznego, okresu choroby i stanu

funkcjonalnego usprawnianej osoby starszej. Fizjoterapia w

różnych stanach i okresach choroby. Fizjoterapia w

całokształcie leczenia chorego starszego. Profilaktyka zmian

wtórnych. Usprawnianie, sterowanie kompensacją i

postępowanie adaptacyjne w różnych jednostkach

chorobowych okresu starości. Kontrolowanie wyników

fizjoterapii w geriatrii. Prowadzenie odpowiedniej

dokumentacji.

Efekty kształcenia: wykonywanie ćwiczeń leczniczych i

zabiegów fizykalnych u osób starszych z chorobami

typowymi dla okresu starości - stosownie do ich stanu

klinicznego i funkcjonalnego. Wykonywanie badań

funkcjonalnych i wydolnościowych niezbędnych dla doboru

środków fizjoterapii w starości. Wykonywanie zabiegów i

stosowanie odpowiednich metod terapeutycznych w geriatrii.

Skrócony opis Fizjologia i patologia starzenia się w aspekcie fizjoterapii.

73

przedmiotu Znaczenie fizjoterapii w procesie leczenia osób starszych.

Ocena stanu psychoruchowego pacjenta starszego dla potrzeb

fizjoterapii. Specyfika postępowania fizjoterapeutycznego w

schorzeniach typowych dla okresu starości. Wielkie problemy

geriatryczne – postępowanie fizjoterapeutyczne. Aktywność

ruchowa osób starszych. Zabiegi fizykalne stosowane u osób

starszych.

Pełny opis przedmiotu Wykład:

Fizjologia i patologia starzenia się w aspekcie fizjoterapii. Rola fizjoterapeuty w interdyscyplinarnym zespole

terapeutycznym. Znaczenie fizjoterapii w procesie leczenia osób starszych. Ocena stanu funkcjonalnego,

sprawności i wydolności fizycznej dla potrzeb fizjoterapii. Kompleksowa fizjoterapia osób starszych.

Wskazania i przeciwwskazania. Specyfika postępowania fizjoterapeutycznego w schorzeniach typowych dla

okresu starości. Odpowiedni do wieku, stanu funkcjonalnego oraz okresu choroby dobór i stosowanie zasad,

metod i zabiegów fizjoterapeutycznych. Wielkie problemy geriatryczne – postępowanie fizjoterapeutyczne.

Dobór i stosowanie sprzętu rehabilitacyjnego, przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego, środków

wspomagających lub ułatwiających funkcjonowanie osoby starczej. Analizowanie postępów w pracy z

pacjentem w wieku starczym. Aktywność ruchowa oraz planowanie treningu zdrowotnego osób starszych.

Formy aktywności ruchowej i fizjoterapii w Uniwersytetach III wieku. Ocena jakości życia osób starszych.

Profilaktyka geriatryczna. Rehabilitacja środowiskowa – aktywizacja osób starszych.


Aktywność ruchowa osób starszych. Zasady, cele i metodyka ćwiczeń ogólnousprawniających stosowanych

w geriatrii. Zabiegi fizykalne stosowane u osób starszych – wskazania i przeciwwskazania. Nauka

samoobsługi w łóżku, nauka transferu: łóżko-krzesło, łóżko-wózek, nauka poruszania się za pomocą wózka,

balkoników, kul i innych pomocy ortopedycznych. Postępowanie fizjoterapeutyczne w schorzeniach układu

krążenia typowych dla osób w wieku starczym. Fizjoterapia w schorzeniach układu oddechowego

charakterystycznych dla geriatrii. Metody fizjoterapii i ćwiczenia usprawniające w przypadku schorzeń

narządu ruchu w okresie starości. Upadki osób starszych – ocena ryzyka i profilaktyka i fizjoterapia.

Fizjoterapia w schorzeniach neurologicznych osób w starszym wieku (choroba Parkinsona, Alzheimera).

Postępowanie fizjoterapeutyczne w przypadku chorób przemiany materii u osób w wieku podeszłym

(cukrzyca typu II).


1. Galus K., Kocemba J.: ,,MSD Podręcznik geriatrii”,Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner Wrocław

1999

2. Grodzicki T., Kocemba J.,Skalska A.: Geriatria z elementami gerontologii ogólnej Via Medica Gdańsk

2007

3. Grodzicki T.,Gryglewska B., Dubiel J.: Nadciśnienie tętnicze u osób w wieku podeszłym. Medical Press,

Gdańsk 2003

4. Mace N.L., Rabins P.V. : 36 godzin na dobę. MediPage, Warszawa 2005

5. Rosławski A.: Wybrane zagadnienia z geriatrii. Wyd. AWF, Wrocław 2001.

6. Żakowska-Wachelko B.: Zarys medycyny geriatrycznej. PZWL, Warszawa 2000.

7. Schiefele J., Staudt I., Dach M.: Pielęgniarstwo geriatryczne. Urban& Partner, Wrocław 2004.

8. Kocemba J., Grodzicki T.: Zarys gerontologii klinicznej. Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego

UJ, Kraków 2000.

9. Tatoń J.: „Poradnik dla osób z cukrzycą typu 2 niewymagających leczenia insuliną” PZWL 2002

Zalecana

1. Rosławski A: Ruch przedłuża młodość. Wyd. AWF, Wrocław 2001.

2. Żak M.: Ocena ryzyka upadków u osób starszych i możliwości prewencji. Gerontologia Polska 8 (3), 1-4;

2000

3. Żakowska-Wachelko B. , Pędzich W.: Pacjenci w starszym wieku. PZWL ,Warszawa 1995.

4. Medicina Sportiva cz. I Wysiłek fizyczny w profilaktyce i leczeniu osteoporozy. Medicina Sportiva,

Kraków 1999

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

74


w psychiatrii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba

godzin


Koordynator mgr Małgorzata Mitera-Pieprzycka

Prowadzący mgr Małgorzata Mitera-Pieprzycka



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Wykorzystanie procesu rehabilitacyjnego w psychoterapii i

socjalizacji. Umiejętność nawiązania kontaktu werbalnego,

pozawerbalnego i emocjonalnego z pacjentem. Umiejętność

redukowania stresu i reakcji lękowych u chorych

nerwicowych. Znajomość sposobów rehabilitacji

psychiatrycznej poprzez: terapię pracą, zajęciami

artystycznymi (kreatywnymi), muzykoterapię, biblioterapię

itp.

Skrócony opis

przedmiotu

Organizacja pracy oddziału psychiatrycznego i jego pracowni

rehabilitacji. Umiejętność wypracowywania terapeutycznego

i humanitarnego stosunku do chorego. Umiejętność

nawiązania kontaktu werbalnego, pozawerbalnego i

emocjonalnego z pacjentem. Umiejętność nawiązania

kontaktu z dzieckiem zaburzonym psychicznie. Możliwości i

zakres rehabilitacji w poszczególnych jednostkach

chorobowych. Zapoznanie się z podstawowymi technikami

relaksacyjnymi (trening autogenny). Zapoznanie się z

podstawowymi metodami leczenia psychiatrycznego:

psychoterapia indywidualna i grupowa, terapia zabawowa,

gry oraz leczeniem farmakologicznym.


Umiejętność wypracowywania terapeutycznego i humanitarnego stosunku do chorego. Umiejętność

nawiązania kontaktu werbalnego, pozawerbalnego i emocjonalnego z pacjentem. Wykorzystanie procesu

rehabilitacyjnego w psychoterapii i socjalizacji. Umiejętność redukowania stresu i reakcji lękowych u chorych

nerwicowych. Umiejętność nawiązania kontaktu z chorymi psychotycznymi, zwłaszcza depresyjnymi.

Możliwości i zakres oddziaływań rehabilitacyjnych w poszczególnych jednostkach chorobowych. Wczesna

rola rehabilitacji w zapobieganiu odległych następstw chorób psychicznych. Zapoznanie ze sposobami

rehabilitacji psychiatrycznej poprzez terapię pracą, zajęciami artystycznymi (kreatywnymi), muzykoterapią,

biblioterapią itp. Zapoznanie z organizacją pracy oddziału psychiatrycznego w szpitalu ogólnym. Zapoznanie

75

ze strukturą i pracą szpitala psychiatrycznego i jego Pracownią Rehabilitacyjną. Umiejętność nawiązania

kontaktu z dzieckiem zaburzonym psychicznie. Zapoznanie się z podstawowymi technikami relaksacyjnymi

(trening autogenny). Zapoznanie się z podstawowymi metodami leczenia psychiatrycznego: psychoterapia

indywidualna i grupowa, terapia zabawowa, gry oraz leczeniem farmakologicznym.


1. Bilikiewicz A. (red): Psychiatria. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2001.

2. Semple D, Smyth R, Burns J, Darjee R: Oksfordzki podręcznik psychiatrii. Czelej, Lublin 2007.

3. Namysłowska I: Psychiatria dzieci i młodzieży. PZWL, Warszawa 2004.

4. Stańczak T., Pakuła Z.: Rehabilitacja psychiatryczna. [W] Weiss M., Zembaty A. (red.): Fizjoterapia.

PZWL, Warszawa 2006.

5. Ekdawi M.Y., Conning A.M.: Rehabilitacja psychiatryczna. PZWL, Warszawa, 1995.

6. Sheperd G.: Rehabilitacja w psychiatrii. Towarzystwo Amici di Tworki, Pruszków, 1999.

7. Meder J. (red.): Rehabilitacja przewlekle chorych psychicznie. Biblioteka Psychiatrii Polskiej, Kraków

2000.

Zalecana

1. Jarosz M. (red.): Podstawy psychiatrii. PZWL, Warszawa1988.

2. Scully J.H.: Psychiatria. Urban&Partner Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 1998.

3. Hebanowski M., Kliszcz J., Trzeciak B.: Poradnik komunikowania się lekarza z pacjentem. PZWL,

Warszawa, 1999.

4. Haslam M.: Psychiatria. Wydawnictwo ZYSK I S-KA, Poznań, 1997.

5. Schenk Ch.: Relaksacja - sposób na stres. Wyd. J & BF, 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w chirurgii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia /II rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 – i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba godzin ćwiczenia praktyczne /9 h

Koordynator mgr Elżbieta Michoń

Prowadzący mgr Elżbieta Michoń



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele: Przygotowanie teoretyczne i praktyczne do prowadzenia

fizjoterapii i rehabilitacji osób ze schorzeniami chirurgicznymi

i po zabiegach chirurgicznych z uwzględnieniem rozumienia

specyfiki problemów rehabilitacyjnych pacjentów

76

chirurgicznych.

Nabycie umiejętności postawienia diagnozy rehabilitacyjnej i

nakreślenie schematu postępowania usprawniającego z

wykorzystaniem środków kompleksowej rehabilitacji.

Nabycie umiejętności oceny skuteczności stosowanych form

fizjoterapii oraz umiejętności współpracy z zespołem

terapeutycznym w zakresie planowania rehabilitacji i kontroli

stanu pacjentów ze schorzeniami chirurgicznymi i po

zabiegach chirurgicznych.

Efekty kształcenia: Znajomość najczęstszych objawów i

przyczyn schorzeń chirurgicznych.

Umiejętność rozpoznawania dysfunkcji przedoperacyjnych i

powikłań pooperacyjnych u chorych ze schorzeniami

chirurgicznymi.

Umiejętność planowania i nadzór nad rehabilitacją chorych po

zabiegach operacyjnych.

Umiejętność edukacji i zlecania ćwiczeń chorym leczonym

zachowawczo.

Skrócony opis

przedmiotu


schorzeniami chirurgicznymi, zbieranie wywiadu chorobowego

dla potrzeb planowania i prowadzenia rehabilitacji (praca z

pacjentem ).

Ocena ogólnego stanu pacjenta i jego opis (stan świadomości,

wydolność układów: krążenia i oddychania).

Ocena czynników ryzyka rozwoju wybranych schorzeń z

zakresu chirurgii.

Fizjoterapia pacjentów z odleżynami, oparzeniami,

odmrożeniami z uwzględnieniem leczenia zachowawczego i

chirurgicznego.

Rehabilitacja chorych po operacjach: na naczyniach tętniczych

kkd, na naczyniach żylnych kkd.

Fizjoterapia chorych po amputacjach naczyniowych.

Fizjoterapia chorych po operacjach na narządach jamy

brzusznej, klatki piersiowej.

Najczęstsze powikłania pooperacyjne u chorych operowanych

z powodu schorzeń chirurgicznych.

Edukacja i zlecanie ćwiczeń chorym ze schorzeniami

chirurgicznymi.

Planowanie i nadzór nad rehabilitacją chorych po operacjach

chirurgicznych.


Badanie podmiotowe i przedmiotowe pacjentów ze schorzeniami chirurgicznymi, zbieranie wywiadu

chorobowego dla potrzeb planowania i prowadzenia rehabilitacji (praca z pacjentem ).

Ocena ogólnego stanu pacjenta i jego opis (stan świadomości, wydolność układów: krążenia i oddychania).

Ocena czynników ryzyka rozwoju wybranych schorzeń z zakresu chirurgii: odleżyn, oparzeń, odmrożeń,

schorzeń obwodowych naczyń tętniczych i żylnych ( miażdżyca tętnic obwodowych , choroba Burgera, choroba

Reynauda, zakrzepica żylna, żylaki kkd, ) , schorzeń w obrębie jamy brzusznej i klatki piersiowej.

Fizjoterapia pacjentów z odleżynami, oparzeniami, odmrożeniami z uwzględnieniem leczenia zachowawczego i

chirurgicznego.

Fizjoterapia chorych po operacjach: na naczyniach tętniczych kkd, na naczyniach żylnych kkd. Różnice w

postępowaniu usprawniającym u chorych: z przewlekłym i ostrym niedokrwieniem kończyn, z zakrzepicą żył

77

powierzchownych i głębokich kończyn .

Fizjoterapia chorych po amputacjach naczyniowych. Różnice w postępowaniu usprawniającym u chorych:

poddanych amputacjom kkg i kkd, operowanych w trybie pilnym i planowym.

Fizjoterapia chorych po operacjach na narządach jamy brzusznej, klatki piersiowej. Różnice w postępowaniu

usprawniającym u chorych: poddanym operacjom planowym i nagłym, operowanych techniką laparoskopową i

klasyczną. Rozpoznawanie objawów i dysfunkcji układu oddechowego u chorych po urazach i operacjach klatki

piersiowej. Planowanie i nadzór nad rehabilitacją chorych z drenażem klatki piersiowej i po torakotomii.

Najczęstsze powikłania pooperacyjne u chorych operowanych z powodu schorzeń chirurgicznych.

Edukacja i zlecanie ćwiczeń chorym ze schorzeniami chirurgicznymi.

Planowanie i nadzór nad rehabilitacją chorych po operacjach chirurgicznych ze szczególnym uwzględnieniem

różnic programowych dotyczących pacjentów: torakochirurgicznych, kardiochirurgicznych, pacjentów po

operacjach na jamie brzusznej.


1. Fibak J.: Kompendium chirurgii ogólnej. PZWL, Warszawa 1999.

2. Karpel E., Jałowiecki P.(red.): Ogólne powikłania pooperacyjne. PZWL, Warszawa 2009.

3. Woźniewski M., Kołodziej J.: Rehabilitacja w chirurgii. PZWL Warszawa 2006

Literatura dodatkowa:

1. Milanowska K., Dega W.(red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2003.

2. Kuch J.: Rehabilitacja, PZWL, Warszawa, 1989.

3. Rykowski H.: Choroby naczyń. PZWL, Warszawa, 1989.

4. Straburzyński G.: Fzjoterapia. PZWL,Warszawa,2004.

5. Straburzyńska – Lupa A., Straburzyński G.: Fizjoterapia z elementami klinicznymi, tom 1,2 PZWL

Warszawa 2008

6. Rosławski A.: Podstawy rehabilitacji ruchowej. Sport i Turystyka, Warszawa, 1981.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w ginekologii i położnictwie

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012- i dalsze

sem. 4


Koordynator mgr Beata Milas

Prowadzący mgr Beata Milas

Sposób zaliczenia ćwiczenia –zal.z oceną

78


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Fizjoterapia kobiet ze schorzeniami ginekologicznymi oraz w

okresie ciąży , porodu i połogu. Nabycie umiejętności

dobierania zabiegów fizjoterapeutycznych i metod fizjoterapii

stosownie do rozpoznania klinicznego, okresu choroby i stanu

funkcjonalnego usprawnianej kobiety. Fizjoterapia w różnych

stanach i okresach choroby. Fizjoterapia w całokształcie

leczenia chorób w ginekologii i położnictwie. Profilaktyka

zmian wtórnych. Usprawnianie, sterowanie kompensacją i

postępowanie adaptacyjne w różnych jednostkach

chorobowych w ginekologii i położnictwie. Kontrolowanie

wyników fizjoterapii. Prowadzenie odpowiedniej

dokumentacji.

Efekty kształcenia: wykonywanie ćwiczeń leczniczych i

zabiegów fizykalnych u kobiet z chorobami typowymi dla

ginekologii i położnictwa stosownie do ich stanu klinicznego i

funkcjonalnego. Wykonywanie badań funkcjonalnych narządu

płciowego kobiety niezbędnych dla doboru środków

fizjoterapii. Wykonywanie zabiegów i stosowanie

odpowiednich metod terapeutycznych w ginekologii i

położnictwie.

Skrócony opis

przedmiotu

Postępowanie fizjoterapeutyczne w poszczególnych okresach

życia kobiety. Fizjoterapia w wybranych zaburzeniach i

schorzeniach występujących w ginekologii i położnictwie –

cele, zasady i metody adekwatne do rozpoznania klinicznego,

stanu funkcjonalnego i różnych okresów choroby. Wskazania i

przeciwwskazania.


Fizjoterapia w zaburzeniach cyklu miesiączkowego. Klimakterium - postępowanie fizjoterapeutyczne.

Postępowanie profilaktyczne i fizjoterapeutyczne stosowane przypadku niewydolności przepony moczowo –

płciowej (opadanie narządu rodnego i wysiłkowe nietrzymanie moczu). Fizjoterapia przed i po zabiegach

operacyjnych stosowanych w ginekologii. Postępowanie fizjoterapeutyczne w poszczególnych okresach ciąży.

Usprawnianie nerwowo- mięśniowe oraz rodzaje ćwiczeń specjalnych. Zasady i metody postępowania

fizjoterapeutycznego w schorzeniach i uciążliwościach okresu ciąży. Postępowanie fizjoterapeuty w

poszczególnych etapach porodu. Fizjoterapia w okresie połogu po porodzie fizjologicznym i operacyjnym.

Postępowanie fizjoterapeutyczne w przypadku powikłań poporodowych.


1. Bręborowicz G.: Położnictwo i ginekologia. PZWL Warszawa 2008

2. Fijałkowski W, i wsp. :Rehabilitacja w położnictwie i ginekologii. Wyd. AWF Wrocław 1998

3. Kozłowska J. :Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie. Wyd. Skrypt. AWF Kraków 2006

4. Opala T. :Ginekologia podręcznik dla położnych, pielęgniarek i fizjoterapeutów. PZWL Warszawa 2003

5. Borys B. :Ćwiczenia gimnastyczne dla kobiet oczekujących dziecka. PZWL Warszawa 2000

Zalecana

1. Fijałkowski W. :Przygotowanie do porodu naturalnego. PZWL Warszawa 1987

2. Fijałkowski W., Karpińska B. :Ruch a zdrowie kobiet. PZWL Warszawa 1985

3. Kolster B., Ebelt-Paprotny G. :Poradnik fizjoterapeuty. Ossolineum Wrocław 2001

Uwagi 1

79

Uwagi 2

Uwagi 3


w pediatrii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/III rok - studia niestacjonarne

Punkty ECTS 3


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 - i dalsze

sem. 6

Typ zajęć/liczba godzin wykłady / 10 h







Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Fizjoterapia dzieci i młodzieży ze schorzeniami

niedotyczącymi w swej istocie aparatu ruchu – w pediatrii.

Fizjoterapia w całokształcie leczenia chorego. Dobieranie

zabiegów fizjoterapeutycznych i metod fizjoterapii stosownie

do rozpoznania klinicznego, okresu choroby i funkcjonalnego

stanu rehabilitowanej osoby. Fizjoterapia w różnych stadiach i

okresach choroby. Profilaktyka zmian wtórnych.

Usprawnianie, sterowanie kompensacją i postępowanie

adaptacyjne w różnych jednostkach chorobowych.

Kontrolowanie wyników rehabilitacji. Prowadzenie

odpowiedniej dokumentacji. Zapoznanie studentów z fizjologią

rozwoju psychomotorycznego oraz podstawowymi,

wrodzonymi i nabytymi chorobami zaburzającymi rozwój

psychomotoryczny i sprawność dzieci od urodzenia do 18 roku

życia. Przedstawienie podstaw rehabilitacji w wybranych

sytuacjach klinicznych. Nabycie umiejętności wykonywania

ćwiczeń leczniczych i zabiegów fizykalnych u dzieci z

dysfunkcjami niedotyczącymi narządu ruchu-stosownie do ich

stanu klinicznego i funkcjonalnego; wykonywanie badań

funkcjonalnych narządów wewnętrznych i badań

wydolnościowych niezbędnych dla doboru środków

fizjoterapii; wykonywania zabiegów i stosowania

odpowiednich metod terapeutycznych.

Skrócony opis Specyfika fizjoterapii w wieku rozwojowym. Na przykładzie

80

przedmiotu prawidłowego rozwoju dzieci omówienie przyczyn

i czynników ryzyka prowadzących do dysfunkcji układu

oddechowego, krążenia, tkanki łącznej, w chorobach

metabolicznych - wraz ze współcześnie obowiązującymi

metodami postępowania leczniczego, w tym – rehabilitacji.

Opanowanie podstaw badania fizjoterapeutycznego dzieci .

Zaznajomienie się z podstawowymi metodami usprawniania

dzieci z przewlekłymi nabytymi chorobami układu

oddechowego, wrodzonymi chorobami układu oddechowego,

chorobami układu krążenia, chorobami tkanki łącznej

chorobami metabolicznymi. Przedstawienie zasad współpracy

fizjoterapeuty z lekarzami-pediatrami i lekarzami innych

specjalności w kompleksowym procesie rehabilitacji dzieci.


Odrębności morfologiczne i czynnościowe poszczególnych układów organizmu dziecka. Choroby układu

oddechowego wymagające postępowania usprawniającego u dzieci( zapalenie płuc, mukowiscydoza, astma

oskrzelowa) .Choroby układu krążenia – najczęstsze wady wrodzone. Choroby układowe tkanki łącznej

przebiegające z koniecznością prowadzenia zajęć usprawniających u dzieci ( reumatoidalne zapalenie stawów,

gorączka reumatyczna, toczeń trzewny układowy) Choroby metaboliczne – cukrzyca, otyłość.

Niepełnosprawność u dzieci. Terapia zajęciowa i jej znaczenie w usprawnianiu psychoruchowym dzieci

niepełnosprawnych.


Postępowanie rehabilitacyjne u dzieci z przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego. Demonstracja dzieci

z zaburzonym i utrudnionym oddychaniem w astmie oskrzelowej i mukowiscydozie. Sposoby prowadzenia

inhalacji leczniczych. Ułożenie drenażowe. Oklepywanie i masaż wibracyjny. Metody stosowania ćwiczeń

oddechowych, postępowanie rehabilitacyjne u dzieci leczonych z zastosowaniem respiratora.

Postępowanie usprawniające w kardiologii dziecięcej. Diagnostyka chorób układu krążenia. Najczęstsze wady

wrodzone układu krążenia. Rehabilitacja dzieci po zabiegach kardiochirurgicznych. Fizjoterapia w chorobach

układowych tkanki łącznej ( toczeń rumieniowaty układowy , młodzieńcze przewlekłe zapalenia stawów,

gorączka reumatyczna )

Podstawy rehabilitacji dzieci w wybranych stanach ostrych (oparzenia). Choroby metaboliczne-otyłość

i cukrzyca u dzieci w wieku rozwojowym. Znaczenie aktywności ruchowej i treningu fizycznego. Ustalenie

programu ćwiczeń.


1. Kubicka K. Kawalec W. (red): Pediatria. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2003.

2. Lejmbach Z., Przybylska H.: Choroby układu oddechowego wieku dziecięcego. PZWL, Warszawa, 1971.

3. Rosławski A. Lecznicze ćwiczenia oddechowe w chorobach płuc. (W): Medycyna Praktyczna, Kraków

1994.


Zalecana:


Kraków 2001.





Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

81


w onkologii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia / II rok- studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 - i dalsze

sem. 4

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /10 h

ćwiczenia praktyczne medyczne/ 20


Koordynator lek. med. Lila Czapkowicz-Gryszkiewicz

Prowadzący lek. med. Lila Czapkowicz-Gryszkiewicz, mgr Julita

Tomalska

Sposób zaliczenia wykłady – zal., ćwiczenia – zal. z oceną, egzamin - ocena


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Nabycie przez studentów podstawowych wiadomości o

chorobach nowotworowych oraz zasad prowadzenia

rehabilitacji w tych schorzeniach, poprzez wykształcenie

umiejętności oceny stanu pacjenta ze szczególnym

uwzględnieniem problematyki sprawności funkcjonalnej i

jakości życia. Wykształcenie umiejętności określenia celu

rehabilitacji, planowania i wdrażania odpowiednich

programów fizjoterapii w zależności od skutków leczenia

onkologicznego. Nabycie umiejętności i technik kinezyterapii

i drenażu limfatycznego wykorzystywanych w postępowaniu

fizjoterapeutycznym u pacjentów z powikłaniami po

zastosowanym leczeniu nowotworów złośliwych.

Umiejętność współpracy z zespołem terapeutycznym w

zakresie planowania rehabilitacji i kontroli stanu pacjenta .

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawowe wiadomości o chorobach nowotworowych z

uwzględnieniem mechanizmu, dynamiki, objawów,

rozwijających się zmian i rokowania. Metody leczenie

nowotworów złośliwych.

Fizjoterapia w wybranych jednostkach chorobowych, ogólne

zasady, metody i cele leczniczego usprawniania. Fizjoterapia

na oddziale chirurgii onkologicznej, radioterapii,

chemioterapii. Metody fizjoterapii chorych z obrzękami

chłonnymi.


Charakterystyka schorzeń onkologicznych: cechy nowotworów złośliwych i łagodnych, etapy procesów

kancerogenezy, podział histologiczny nowotworów. Epidemiologia nowotworów w Polsce i na świecie.

Czynniki ryzyka zachorowań na nowotwory oraz umiejscowienie nowotworów w zależności od czynnika

82

sprawczego, znaczenie klasyfikacji klinicznej TNM oraz stopniowania zaawansowania klinicznego dla

procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Metody leczenia nowotworów złośliwych: chemioterapia, chirurgia,

radioterapia, , hormonoterapia, immunoterapia, terapia celowana, leczenie skojarzeniowe..Powikłania po

leczeniu nowotworów złośliwych: neurologiczne, uszkodzenia narządowe , defekty psychiczne. Objawy

kliniczne, diagnostyka, leczenie nowotworów złośliwych: gruczołu piersiowego , płuc, śródpiersia i klatki

piersiowej, przewodu pokarmowego , narządów płciowych męskich i żeńskich , układu moczowego , układu

nerwowego, kości i mięsaki tkanek miękkich. Nowotwory wieku dziecięcego.

Ćwiczenia:

Specyfika leczenia onkologicznego, metody fizjoterapii, wskazania i przeciwwskazania. Fizjoterapia na

oddziale chirurgii onkologicznej.

Fizjoterapia przed i po leczeniu raka gruczołu piersiowego: ocena sprawności kończyny górnej, postawy ciała

i stopnia obrzęku limfatycznego. Postępowanie przed zabiegiem chirurgicznym : nauka ćwiczeń

oddechowych, ćwiczeń ruchowych , poznanie zasad profilaktyki przeciwobrzękowej. Usprawnianie ruchowe

po zabiegu operacyjnym : kinezyterapia indywidualna i zespołowa-ustalenie programu rehabilitacji ,dobór

ćwiczeń do stanu pacjenta i poszczególnych dób po zabiegu z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań,

automasaż-znaczenie w profilaktyce przeciwobrzękowej. Zasady protezowania doboru gorsetów

protetycznych, rola fizjoterapii ambulatoryjnej i uzdrowiskowej w dalszym postępowaniu

fizjoterapeutycznych. Kompleksowe metody fizjoterapii w leczeniu powikłań po zabiegu amputacji piersi.

Działanie Klubu Amazonek.

Metody fizjoterapii chorych z obrzękami chłonnymi: kompleksowa terapia obrzęku, pneumatyczny drenaż

chłonny.

Fizjoterapia pacjentów leczonych z powodu raka płuc-dobór pozycji ułożeniowych, nauka efektywnego

kaszlu, ćwiczenia usprawniające, inhalacje , nauka prawidłowego oddychania, profilaktyka zniekształceń

klaki piersiowe.

Fizjoterapia pacjentów po zabiegach w obrębie jamy brzusznej-profilaktyka przeciwzakrzepowa,

usprawnianie ruchowe , techniki podnoszenia i przenoszenia.

Fizjoterapia pacjentów leczonych na oddziale chemioterapii i radioterapii, ustalenie programu rehabilitacji ,

dobór ćwiczeń do stanu pacjenta i okresu choroby.

Literatura Wykaz literatury podstawowej:

1. Jeziorski A.,(red.) Onkologia, Podręcznik dla pielęgniarek, PZWL, Warszawa 2005 2. Kułakowski A., Skowrońska- Gardas A., Onkologia , Podręcznik dla studentów medycyny PZWL,

Warszawa 2003

3. Krzakowski M., Onkologia kliniczna. tom I i II ,Borgis, Warszawa 2006

4. Mika A. K., Po odjęciu piersi, PZWL, Warszawa 2006

5. Zborowski A., Drenaż limfatyczny, Wyd. AZ, Kraków 2006

Wykaz literatury uzupełniającej:

1. Kowalczyk J. R., Samardakiewicz M., Dziecko z chorobą nowotworową, PZWL, Warszawa 1998 2. Pawlicki M.,(red.), Leczenie nowotworów , A-medica press, Bielsko-Biała 1996

3. Pawlicki M., Rak piersi- nowe nadzieje i możliwości leczenia, Wyd.a-Medica Press , Bielsko-Biała 2002

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3


w medycynie paliatywnej

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia / III rok- studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1


Okres (rok 2012 / 2013 - i dalsze

83

akad/semestr) sem. 6

Typ zajęć/liczba

godzin


Koordynator mgr Beata Milas

Prowadzący mgr Beata Milas, mgr Katarzyna Wódka



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Nabycie przez studentów podstawowych wiadomości o

leczeniu paliatywnym oraz rehabilitacji pacjentów objętych

opieką paliatywną poprzez wykształcenie umiejętności oceny

stanu pacjenta ze szczególnym uwzględnieniem problematyki

sprawności funkcjonalnej i jakości życia. Wykształcenie

umiejętności określenia celu rehabilitacji, planowania i

wdrażania odpowiednich programów fizjoterapii w

zależności od stanu funkcjonalnego pacjenta i okresu

choroby . Umiejętność współpracy z zespołem

terapeutycznym w zakresie planowania rehabilitacji i

kontroli stanu pacjenta .

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawowe wiadomości dotyczące medycyny paliatywnej.

Fizjoterapia- ogólne zasady, metody i cele leczniczego

usprawniania pacjentów objętych opieką paliatywną.

Umiejętność dostosowania zabiegów fizjoterapeutycznych i

metod fizjoterapii do stanu funkcjonalnego pacjenta i okresu

choroby. Dobór zaopatrzenia ortopedycznego.


Podstawowe pojęcia i definicje oraz zasady i cele opieki paliatywnej i hospicyjnej. Objawy i zaburzenia

występujące u pacjentów w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej.

Dostosowanie programu fizjoterapii do każdej z faz choroby pacjentów objętych opieką paliatywną,

określenie bliższych i dalszych celów rehabilitacji. Ocena stanu pacjenta oraz zdefiniowanie jego

najważniejszych problemów umożliwiających konstruowanie programu usprawniania .

Dostosowane kinezyterapii do stanu funkcjonalnego pacjenta i okresu choroby, postępowanie u pacjentów z

dusznością. Dobór zaopatrzenia ortopedycznego. Fizykoterapia-wskazania i przeciwwskazania w zależności

od fazy choroby. Terapia zajęciowa, muzykoterapia. Masaż leczniczy i refleksoterapia. Kompleksowa terapia

obrzęku limfatycznego. Skutki immobilizacji oraz kliniczne następstwa unieruchomienia. Dobór zabiegów

fizjoterapeutycznych oraz metod fizjoterapii u pacjentów leżących-profilaktyka i leczenie odleżyn,

kinezyterapia oddechowa i przeciwzakrzepowa.

Literatura Wykaz literatury podstawowej:

1. De Walden-Gałuszko K. :Podstawy opieki paliatywnej. PZWL, Warszawa2005

2. Grzybek M. , Krajnik M., Mularczyk A. Rehabilitacja ruchowa w zaawansowanej chorobie

nowotworowej. Opis przypadku. PMP 2005

3. Krzemieniecki K.(red.) Leczenie wspomagające w onkologii. Wydawnictwo Termedia, Poznań 2008

4. Przeździak B. Zaopatrzenie ortopedyczne. Via Medica, Gdańsk 2003

Wykaz literatury uzupełniającej:

1. Catane R., Schrijvers D. Podręcznik postępowania w zaawansowanej chorobie nowotworowej.

Medipage, Warszawa 2007.

2. Keirse M.Psychologiczne aspekty opieki paliatywnej. Towarzyszenie pacjentom i ich bliskim w

sytuacjach kryzysowych. Polwen,Radom 2007

3. Pyszora A., Kujawa J. Zastosowanie elektroterapii w leczeniu bólu. PMP 2003

84

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Zaopatrzenie ortopedyczne

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia /III rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 - i dalsze

sem. 5

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Filip Georgiew

Prowadzący mgr Filip Georgiew



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Poznanie budowy i opanowanie zasad działania przedmiotów

ortopedycznych. Znaczenie i rola przedmiotów

ortopedycznych w rehabilitacji chorych w różnych

jednostkach chorobowych.

Skrócony opis

przedmiotu

Podział zaopatrzenia ortopedycznego. Omówienie roli i zasad

doboru przedmiotów ortopedycznych: stabilizujących,

odciążających, korygujących, protez, obuwia, wkładek

ortopedycznych, wózków inwalidzkich oraz ułatwiających

pionizację, lokomocję i adaptację osoby niepełnosprawnej do

życia w zmienionych przez dysfunkcję warunkach.


Rys historyczny. Protezy kończyn dolnych i górnych. Ortezy kończyn dolnych, praktyczne zastosowanie

zaopatrzenia. Ortezy kończyn górnych, praktyczne zastosowanie zaopatrzenia. Ortezy tułowia, praktyczne

zastosowanie zaopatrzenia. Obuwie ortopedyczne- rodzaje obuwia korekcyjnego oraz wkładek

ortopedycznych. Sprzęt pomocniczy – wykorzystanie środków lokomocji w usprawnianiu pacjentów: laski,

trójnogi, kule, balkoniki i podpórki, pomoce do pionizacji, wózki inwalidzkie, samochody dla osób

niepełnosprawnych. Pomoce pielęgnacyjne- zastosowanie: łóżka dla obłożnie chorych- szpitalne, specjalne,

rehabilitacyjne, wyposażenie dodatkowe do łóżek, materace przeciwodleżynowe, fotele sanitarne. Sprzęt

medyczny do rehabilitacji ruchowej: cykloergometry rehabilitacyjne, bieżnie, inne rodzaje sprzętu

rehabilitacyjnego i treningowego. Protezy innych narządów i środki pomocnicze – peruki, protezy piersi,

aparaty słuchowe, protezy krtani, zaopatrzenie stomijne, zaopatrzenie w przypadku nietrzymania moczu,

pieluchomajtki i pończochy elastyczne. Architektoniczne i urbanistyczne problemy dostępności dla osób

niepełnosprawnych. Pomoce życia codziennego.

Literatura 1. Przeździak B: Zaopatrzenie rehabilitacyjne. Via Medica. Gdańsk 2007.

85

2. Myśliborski T: Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL. W-wa 1985.

3. Katalogi zaopatrzenia ortopedycznego (różnych firm, w tym zagranicznych) 2008/2009.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Język obcy: język angielski

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Humanistyczny/Zakład Języka Angielskiego

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/ I, II rok – studia niestacjonarne


1 ECTS w sem. 2

2 ECTS w sem. 3

2 ECTS w sem. 4

Rodzaj przedmiotu do wyboru z 3 języków:

j. angielski / j. niemiecki / j. włoski

Okres (rok

akad/semestr)

2010/ 2011, 2011/2011 – i dalsze

sem. 2, 3, 4

Typ zajęć/liczba

godzin

lektorat = 120 h / 30 h sem.2 / 45 h sem.3/ 45 h sem.4

samokształcenie = 11 h / 3 h sem.2/ 4 h sem.3 / 4 h sem.4

Koordynator mgr Jadwiga Chwistek

Prowadzący mgr Jadwiga Chwistek, mgr Jowita Frąc



Wymagania wstępne Student który na egzaminie dojrzałości z wybranego języka

obcego uzyskał wynik powyżej 30% nie może rozpocząć

nauki tego języka obcego od poziomu podstawowego.

Język wykładowy polski i angielski

Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne:

Student będzie zdolny:

opanować cztery umiejętności: słuchanie, mówienie,

czytanie i pisanie oraz gramatykę i słownictwo na

poziomie wyższym (średnio zaawansowanym).

Umiejętności – w wyniku procesu kształcenia student:

wyjaśni treść dłuższego tekstu oryginalnego,

swobodnie wypowiada się na tematy realizowane podczas

zajęć,

zaznajamia się z formą jak i treścią autentycznych

materiałów (artykułów, ulotek, ogłoszeń, listów itp.),

czyta oryginalne artykuły popularnonaukowe.

Skrócony opis

przedmiotu

Przedmiot na poziomie B2 zgodnie z Europejskim Systemem

Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Zajęcia kończą

się egzaminem pisemnym i ustnym na poziomie B2.

Pełny opis przedmiotu TEMATYKA ćwiczeń dotyczy:

86

1) czytania tekstów preparowanych, adaptowanych i oryginalnych,

2) wykonywania ćwiczeń na rozumienie tekstu pisanego z uwzględnieniem nowopoznanego słownictwa,

3) mówienia i słuchania, które obejmuje: dyskusje na temat przeczytanych lub wysłuchanych tekstów,

dialogów oraz ćwiczenia na rozumienie usłyszanego tekstu (ćwiczenia typu: wstawianie brakujących

fragmentów, wybór trafnej i jedynej odpowiedzi spośród kilku podanych, odpowiedzi na pytania),

4) poszerzania słownictwa (w tym słownictwa specjalistycznego) za pomocą różnych ćwiczeń na słownictwo,

5) następujących zjawisk gramatycznych: czasowników modalnych, imiesłowów, czasów: Simple Present,

Present Continuous, Simple Past, Past Continuous, Present Perfect Simple, Present Perfect Continuous, Past

Perfect, Past Perfect Continuous, Future Simple, Future Continuous, Future Perfect Continuous, strony

biernej, mowy zależnej, okresów warunkowych, zdań podrzędnych,

6) form ćwiczeń gramatycznych: przekształcania zdań, tworzenia zdań, wpisywania odpowiedniej formy

czasownika lub innej części mowy,

7) umiejętności pisania listów, wypracowań.

Literatura PODRĘCZNIKI

1. Olejnik D.: Repetytorium leksykalne. Przygotowanie do matury i egzaminów językowych, LektorKlett,

Poznań, 2005.

2. Clark A., Wilson J. J.: Total English, Pearson Longman, 2006.

3. Oxenden C., Latham-Koening Ch.: New English File, Oxford University Press, 1997.

MATERIAŁY DODATKOWE

2. Stanton A., Stephens M.: Fast Track to FCE, Longman, 2001.

3. Evans V.: CPE Use of English Examination Practice, Express Publishing, Swansea, 1998.

4. Thomson A. J., Martinet A. V.: English Grammar Exercises 1, Oxford University Press, 1986.

5. Matasek M.: Język angielski. Testy sprawdzające znajomość słownictwa. Poziom: średnio zaawansowany,

Handybooks, Poznań, 2002.

6. Pohl A.: Test Your Professional English Medical, Pearson Education, 2002.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Język obcy: język niemiecki

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Humanistyczny / Zakład Języka Niemieckiego

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia / I, II rok – studia niestacjonarne


1 ECTS w sem.2

2 ECTS w sem.3

2 ECTS w sem.4

Rodzaj przedmiotu do wyboru z 3 języków:


Okres (rok

akad/semestr)

2010/ 2011, 2011/2012 – i dalsze

sem. 2, 3, 4

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Marta Malec

Prowadzący mgr Marta Malec

Sposób zaliczenia Ćwiczenia – zal. z oceną, egzamin - ocena

87


Wymagania wstępne Student który na egzaminie dojrzałości z wybranego języka

obcego uzyskał wynik powyżej 30% nie może rozpocząć

nauki tego języka obcego od poziomu podstawowego.

Język wykładowy polski, niemiecki

Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Rozwijanie sprawności rozumienia ze słuchu, sprawności

mówienia, czytania, pisania. Osiągnięcie poziomu

opanowania języka zapewniającego w miarę sprawna

komunikację językowa we wszystkich sytuacjach dnia

codziennego.

Student powinien opanować cztery podstawowe sprawności

językowe. Potrafi porozumiewać się w ograniczonej liczbie

przewidywalnych codziennych sytuacji wykorzystując

podstawowe słownictwo i gramatykę.

Skrócony opis

przedmiotu

Przedmiot na poziomie B2 zgodnie z Europejskim Systemem

Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Zajęcia kończą

się egzaminem pisemnym i ustnym na poziomie B2.

Pełny opis przedmiotu Gramatyka Składnia:

1. Zdania pojedyncze: oznajmujące, pytające, rozkazujące.

2. Szyk wyrazów: prosty, przestawny, szyk zdania podrzędnie złożonego

3. Przeczenia: nein, nicht, kein, nie i ich miejsce w zdaniu.

4. Zdania złożone współrzędnie ze spójnikami: aber, denn, deshalb i inne.

5. Zdania podrzędnie złożone: podmiotowe, dopełnieniowe, okolicznikowe, przyczyny, okolicznikowe czasu,

warunkowe rzeczywiste, przyzwalające, zdania przydawkowe z zaimkiem względnym.

Czasownik:

1. Formy czasowe: strona czynna czasownika: Präsens, Präteritum, Perfekt

2. Czasowniki zwrotne

3. Czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone

4. Czasowniki modalne

5. Tryb rozkazujący

6. Rekacja czasowników

Przymiotnik:

1. Odmiana przymiotnika z rodzajnikiem określonym, nieokreślonym, zaimkiem dzierżawczym, z

przeczeniem kein, keine, bez rodzajnika

Zaimek:

1. Odmiana zaimków osobowych, dzierżawczych, zwrotnych

2. Zaimek nieosobowy es.

3. Zaimki względne

4. Zaimki pytające

Liczebnik:

1. Liczebniki główne

2.Liczebniki porządkowe

Rzeczownik:

1. Typy odmian rzeczownika: słaba, mocna

2. Użycie rodzajnika określonego, nieokreślonego, użycie rzeczownika bez rodzajnika

3. Rzeczowniki tworzone od nazw miast, krajów i części świata.

Przyimek:

1. Przyimki z celownikiem

2. Przyimki z biernikiem

3. Przyimki z celownikiem i biernikiem

4. Przyimki z dopełniaczem

Zakres materiału leksykalnego do opanowania czynnego:

1. Dane personalne ( znajomość języków obcych, rodzina, cechy charakteru, życiorys)

2. Dom (miejsce zamieszkania, wygląd domu, poszukiwanie mieszkania, wynajmowanie mieszkania)

88

3. Czas wolny ( zainteresowania, sport, wakacje, telewizja)

4. Żywienie (restauracja, posiłki, jadłospis)

5. Zakupy (rodzaje sklepów, wyprzedaż, przecena, reklamacja)

6. Usługi (poczta, bank, urzędy)

7. Życie rodzinne i towarzyskie (święta, korespondencja, zaproszenie)

8. Zdrowie (higieniczny tryb życia, lekarz, dentysta)

9. Kultura i sztuka (kino, teatr, wystawa)

10. Podróże (lotnisko, dworzec, kasy biletowe, rezerwacja, informacja, hotel, biuro podróży, plan miasta

11. Teksty specjalistyczne.


1. Hueber: Pangram aktuell.

2. Bęza S.; Repetytorium gramatyczne z j. niemieckiego

Pomocnicza:

1. Czasopisma niemieckojęzyczne.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Język obcy: język włoski

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Humanistyczny

Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/ I, II rok – studia niestacjonarne


1 ECTS w sem. 2

2 ECTS w sem. 3

2 ECTS w sem. 4

Rodzaj przedmiotu do wyboru z 3 języków


Okres (rok

akad/semestr)

2010/ 2011 i dalsze

sem. 2, 3, 4

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Urszula Wajda

Prowadzący mgr Urszula Wajda

Sposób zaliczenia Ćwiczenia – zal. z oceną, egzamin

Poziom przedmiotu Studia pierwszego stopnia

Wymagania wstępne Lektorat przeznaczony jest dla studentów rozpoczynających

naukę języka włoskiego od początku.

Język wykładowy polski i włoski

Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Celem kursu jest rozwinięcie podstawowych kompetencji

językowych w zakresie rozumienia tekstu czytanego,

słuchanego, pisania oraz konstruowania własnych

swobodnych wypowiedzi pisemnych i ustnych. Student

nabywa umiejętności swobodnego poruszania się we

włoskojęzycznym obszarze językowym potrafiąc odnaleźć się

89

w rozmaitych kontekstach sytuacyjnych dnia codziennego.

Potrafi wyrażać swoje potrzeby i opinie, uczucia i emocje,

akceptację bądź dezaprobatę, podjąć rozmowę na dowolny

temat natury ogólnej; konstruuje wypowiedzi dotyczące

spraw i zdarzeń typowych dla środowiska pracy, szkoły,

życia prywatnego, w sytuacjach dotyczących podróży,

sposobu spędzania czasu wolnego, zakupów, w restauracji,

barze, podczas wizyty u lekarza itp.,

Student nabywa też umiejętności leksykalnych związanych z

językiem specjalistycznym dotyczącym kierunku studiów

(słownictwo medyczne, służba zdrowia, części ciała, itp.)

Skrócony opis

przedmiotu

Wprowadzeniem do przedmiotu jest krótka prezentacja

Włoch zawierająca ikony kultury włoskiej. Lektorat obejmuje

ćwiczenia związane z rozumieniem tekstów czytanych i

słuchanych o różnej tematyce i stopniu trudności, student

potrafi uchwycić sens i cel usłyszanych i przeczytanych

komunikatów językowych. Student nabywa umiejętność

konstruowania własnej wypowiedzi ustnej i pisemnej zgodnie

z zasadami gramatyki i ortografii włoskiej. Rozróżnia i

posługuje się językiem kolokwialnym oraz formalnym.

Po zakończeniu cyklu zajęć studenci powinni osiągnąć

poziom B2 według Europejskiego Systemu opisu kształcenia

językowego. Zajęcia kończą się egzaminem pisemnym i

ustnym na poziomie B2.

Pełny opis przedmiotu Metody dydaktyczne:

W trakcie zajęć studenci pracują z podręcznikiem oraz materiałami przygotowanymi przez nauczyciela, biorą

aktywny udział w dyskusjach, wykonują ćwiczenia. Studenci przygotowują też własne wypowiedzi dłuższe,

improwizują różne scenki sytuacyjne, krytycznie oceniają wypowiedzi innych studentów.

Treści programowe:

Zakres gramatyczny:

- Rodzajniki nieokreślone, określone, cząstkowe

- Liczba i rodzaj rzeczowników i przymiotników, stopniowanie przymiotników

- Czasowniki regularne i nieregularne, koniugacje, formy czasu teraźniejszego, przeszłego i przyszłego

trybu oznajmującego, czasowniki przechodnie i nieprzechodnie, formy gerundio, condizionale.

- Przyimki proste oraz rodzajniki określone ściągnięte, przyimki niewłaściwe

- Zaimki dopełnienia bliższego i dalszego oraz zaimki pytające, wskazujące, dzierżawcze.

- Okoliczniki miejsca i czasu.

- Liczebniki główne i porządkowe

Zakres tematyczno – leksykalny

- Autoprezentacja, przedstawianie innych osób, miejsce zamieszkania, znajomość języków obcych,

wymiana adresów

- Opis osoby, cech charakteru, miejsca, mieszkania, pogody,

- Zawody, praca, nauka, kształcenie.

- Rodzina, dom

- Życie codzienne, przyzwyczajenia,

- Spędzanie czasu wolnego, zainteresowania kulturalne i artystyczne,

- Wakacje, podróże, środki lokomocji

- Daty, godziny, pory roku, tygodniowy plan zajęć

- Zwyczaje żywieniowe w Polsce i we Włoszech

- Zakupy, ubrania, kolory

- Służba zdrowia, podstawowe słownictwo medyczne, części ciała

-

90

Student otrzymuje zaliczenie z oceną na zakończenie każdego semestru. Warunkiem zaliczenia przedmiotu

jest obecność studenta na zajęciach, oraz aktywny w nich udział, pozytywne wyniki z testów sprawdzających

nabytą wiedzę oraz z wypowiedzi ustnych.

Cały cykl zajęć kończy się egzaminem pisemnym i ustnym.


1. Marco Mezzadri, Paolo E. Balboni, Rete! 1, Guerra Edizioni

2. Marco Mezzadri, Paolo E. Balboni, Rete! 2, Guerra Edizioni


1. Katerin Katerinov, M.C. Boriosi Katerinov, La lingua italiana per stranieri, Corso elementare ed

intermedio, Edizioni Guerra.

2. Jolanta Bielińska Język włoski dla pielęgniarek.

3. T. Marin, Il primo ascolto, Edilingua

A. Chiuchiu, P. Calmati, Quaderni d’italiano, Libro degli esercizi,, Alia

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Technologia informacyjna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Politechniczny / Zakład Informatyki i Systemów

Sterowania


Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator dr inż. Robert Wielgat

Prowadzący dr inż. Robert Wielgat , mgr Robert Jędryka



Wymagania wstępne Znajomość obsługi komputera w stopniu podstawowym w

zakresie szkoły średniej


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Celem zajęć z przedmiotu „Technologia informacyjna” jest

zapoznanie studentów z możliwościami efektywnego

wykorzystania komputera jako narzędzia w pracy/nauce, jak

również wskazania obszarów jego użycia. Efektem

kształcenia powinna być biegła umiejętność przetwarzania

tekstów, wykorzystania arkuszy kalkulacyjnych,

projektowania i tworzenia nieskomplikowanych baz danych

oraz prezentacji. Studenci winni także nabyć umiejętność

korzystania z zasobów informacyjnych oraz usług Internetu.

91

Skrócony opis

przedmiotu

Niniejszy kurs obejmuje programowo przegląd

podstawowych zagadnień z zakresu technologii

informacyjnych (IT). W skład kursu wchodzą: podstawy

technik informatycznych, przetwarzanie tekstów, arkusze

kalkulacyjne, bazy danych, grafika prezentacyjna, usługi w

sieciach informatycznych oraz pozyskiwanie i przetwarzanie

informacji.


1.Omówienie budowy i ogólnych zasad działania podstawowych części składowych komputera:

procesor;

pamięć operacyjna;

karta graficzna;

napędy wewnętrzne;

podstawowe urządzenia peryferyjne;

o napędy zewnętrzne;

o drukarki;

o skanery.

1. Przedstawienie podstawowych elementów i funkcji systemów operacyjnych Windows oraz Linux.

2. Opanowanie umiejętności przetwarzania tekstów z wykorzystaniem Microsoft Word/Open Office Writer:

Podstawowe elementy edytora tekstu Ms Word/OO Writer (okna dialogowe, przyciski

nawigacyjne, pola przewijania, menu kontekstowe).

Projektowanie i elementarne formatowanie dokumentu (otwieranie i przeglądanie dokumentu,

tworzenie dokumentu, formatowanie dokumentu).

Projektowanie i zaawansowane formatowanie dokumentu (tabulatory, wcięcia akapitu i

wyrównywanie tekstowe, symbole, znaki specjalne i znaczniki formatowania, inicjały, pola

dynamiczne, nagłówki i stopki, wyliczenia i numerownia, przypisy).

Automatyzacja powtarzalnych czynności edytorskich (style, sekcje).

Tabele i popularne elementy typograficzne (tabele, ramki, kolumny).

Spisy i indeksy, korespondencja seryjna, dynamiczne łączenie i wymiana danych DDE.

3. Zapoznanie się z arkuszem kalkulacyjnym Microsoft Excel/Open Office Calc:

Podstawowe elementy arkusza kalkulacyjnego:

o wprowadzanie danych;

o formuły;

o adresy relatywne, absolutne i mieszane komórek;

o wykresy.

Zaawansowane elementy arkusza kalkulacyjnego:

o serie danych;

o funkcje logiczne i matematyczne;

o nazwy zakresów;

o sortowanie danych;

o filtrowanie danych;

o pilot danych;

o funkcje finansowe;

Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego w statystyce:

o odchylenie standardowe;

o współczynnik korelacji;

o krzywe regresji;

o histogram;

o rozkład Gaussa;

o analiza danych – testy istotności;

o funkcje finansowe;

4. Bazy danych:

Zapoznanie z systemem bazy danych Ms Access/Open Office Base:

o projektowanie oraz tworzenie tabel;

o definiowanie więzów integralności bazy danych, pojęcia kluczy, zależności między

tabelami;

o definiowanie kwerend (wybierających, obliczeniowych, parametrycznych, krzyżowych) z

92

wykorzystaniem Query By Example;

o tworzenie (auto)formularzy oraz (auto)raportów;

5. Grafika prezentacyjna i menedżerska:

Zasady tworzenia prezentacji multimedialnych;

Układy slajdów i ich style;

Tworzenie i wykorzystanie istniejących schematów i projektów, tworzenie własnych projektów;

Zarządzanie slajdami za pomocą widoków;

Niestandardowe metody tworzenia prezentacji;

6. Omówienie ogólnych zasad funkcjonowania oraz usług sieci Internet:

Omówienie usług Internetu:

o WWW;

o FTP;

Literatura 1. „Open Office 2.0” Praca zbiorowa, Amistad 2005;

2. Systemy telekomunikacyjne. Tom 2. Dodatek 10. Haykin S., Wydawnictwo Komunikacji i Łączności,

Warszawa 2004;

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Filozofia i etyka

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia/ Instytut Humanistyczny


Punkty ECTS 2


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady/30 h

samokształcenie /3h

Koordynator dr Jadwiga Salamon

Prowadzący dr Jadwiga Salamon

Sposób zaliczenia wykłady - zal. z oceną,


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zapoznanie studentów ze specyfiką filozofii i etyki jako,

pogłębioną z pozycji humanistycznych, refleksją nad światem

i jednostką ludzką. Poznanie przez studentów struktury tych

dyscyplin wiedzy oraz charakterystycznego dla nich

fachowego aparatu pojęciowego.

Po zakończeniu cyklu kształcenia studenci powinni posiadać

świadomość faktu, iż przygotowują się do pracy z ludźmi, a

w przypadku pracy z ludźmi nie ma wiedzy zbędnej. Ta ma

miejsce w przypadku pracy z rzeczami, natomiast w pracy z

ludźmi każda wiedza, co jest tylko kwestią czasu, staje się

93

przydatna.

Skrócony opis

przedmiotu

Całość wykładów została tak pomyślana, aby w ich trakcie

miało miejsce dowartościowanie płaszczyzny historii

filozofii, płaszczyzny najważniejszych problemów

filozoficznych na przestrzeni dziejów oraz płaszczyzny

najwybitniejszych postaci wpisanych w historię tej nauki.

Natomiast w przypadku etyki chodzi o uświadomienie sobie

przez studentów jej autonomicznego charakteru oraz

przydatności refleksji etycznej w codziennym życiu i pracy z

chorymi.


Przedmiot i zakres filozofii na przestrzeni dziejów: sens znaczeniowy terminu filozofia w przeszłości i

obecnie; filozofia a nauki szczegółowe; periodyzacja filozofii; główne działy filozofii (ontologia,

epistemologia, antropologia filozoficzna i ewentualnie: aksjologia, estetyka, etyka, logika, metafilozofia, itp.);

filozofia a światopogląd; charakterystyka głównych typów światopoglądów. Narodziny filozofii europejskiej i

jej dorobek do czasów Sokratesa: chronologiczna pierwotność religii względem filozofii, okoliczności

powstania filozofii w miastach jońskich u schyłku VII w. p.n.e; problem kosmosu i prearche u presokratyków;

poglądy filozoficzne Heraklita i ich logiczne konsekwencje w dziedzinie poznania i filozofii człowieka; szkoła

eleacka jako reakcja na problem ruchu; starożytni atomiści; bractwo pitagorejczyków. Przełom sokratejski w

filozofii i system filozoficzny Platona oraz Arystotelesa: okoliczności powstania szkoły sofistów; blaski i

cienie sofistycznej dialektyki; Sokrates a sofiści; istota sokratejskiego przełomu w filozofii; pojęcie systemu

filozoficznego; świat idei i świat rzeczy realnych w systemie platońskim; idealizm obiektywny Platona;

hylemorfizm Arystotelesa; porównanie systemu Arystotelesa i Platona. Narodziny chrześcijaństwa oraz

początki i rozwój jego filozofii: okoliczności powstania chrześcijaństwa oraz dorobek patrystów; problem

scholastyki w filozofii średniowiecznej oraz filozofia a teologia w średniowieczu; civitas dei i civitas terrena

w koncepcji św. Augustyna; prawdy objawione i prawdy rozumowe w koncepcji św. Tomasza; podobieństwa

i różnice w systemach Augustyna i Tomasza; problem neotomizmu. Źródła i kierunki filozofii nowożytnej:

znaczenie odrodzenia w dziejach filozofii europejskiej; spór empiryzmu z racjonalizmem o metody i granice

poznania; kontynentalni racjonaliści: Kartezjusz, Spinoza, Leibniz i ich poglądy(dualizm, monizm, pluralizm).

Brytyjski empiryzm krytyczny i filozofia I. Kanta: brytyjska droga filozofii nowożytnej; J. Lock i jego

empiryzm, G. Berkeley i jego idealizm subiektywny, agnostycyzm D. Humea oraz materializm T. Hobbesa;

istota kopernikańskiego przewrotu w filozofii I. Kanta oraz problem poznania, w tym pojęcie fenomenu i

noumenu. Filozofia w poszukiwaniu sensu i logiki dziejów: wpływ oświecenia na wyeksponowanie

społecznej problematyki życia człowieka; idealizm dialektyczny G. Hegla; mechanizm dziejów w filozofii

Hegla; K. Marks jako młodoheglista; klasa społeczna jako podstawowy element myśli społecznej Marksa;

mechanizm dziejów w filozofii Marksa; jednostka ludzka w heglizmie i marksizmie. Filozofia pozytywizmu:

oświeceniowa geneza pozytywizmu; pozytywizm w rozumieniu A. Comte’a; brytyjski pozytywizm J.S.Milla i

ewolucjonizm H. Spencera; drugi pozytywizm; neopozytywizm Koła Wiedeńskiego; szkoła lwowsko –

warszawska, jej pozytywistyczna geneza, główni przedstawiciele i dorobek. Główne problemy tzw. „filozofii

życia”: pojęcie filozofii życia i jej główne tezy; problem woli życia(bycia) w filozofii A. Schopenhauera;

najważniejsze kwestie w filozofii F, Nietzschego (wola mocy, nadczłowiek, zniesienie tradycyjnej moralności,

teoria wiecznych powrotów); problem wyjaśniania i rozumienia w filozofii W. Diltheya; intuicjonizm i elan

vital (pęd życiowy) w filozofii H. Bergsona. Przegląd najważniejszych współczesnych kierunków

filozoficznych: pojęcie filozofii współczesnej; główne kierunki filozofii współczesnej w dziedzinie bytu,

poznania i człowieka: ewolucjonizm Teilharda de Chardin, fenomenologia E. Husserla, egzystencjonalizm

ateistyczny i teistyczny (J. P. Sartre i G. Marcel) oraz personalizm chrześcijański, neotomizm, neomarksizm

itp. Problem Boga i prawdy w dziejach filozofii: znaczenie problemu Boga dla zrozumienia dziejów Europy;

płaszczyzny mówienia o Bogu (religijna, religioznawcza, filozoficzna) pojmowanie Boga w myśli zachodniej;

dowody na istnienie Boga (ontologiczny i kosmologiczny) oraz ich mutacje; Bóg i Tajemnica; prawda jako

cel każdej nauki; płaszczyzny mówienia o prawdzie (ontologiczna, dialogiczna, epistemologiczna); klasyczna

definicja prawdy; nieklasyczne definicje prawdy; problem prawdy względnej i absolutnej. Główne problemy

filozofii człowieka: człowiek jako gatunek, jako jednostka i jako społeczność; próby definicji człowieka;

dawniejsze i współczesne koncepcje człowieka; człowiek w ujęciu filozofii i religii. Podstawowe pojęcia

etyki: etyka a moralność; etyka normatywna i opisowa; powinności, normy, ideały – podstawowe pojęcia

etyki; człowiek w świecie wartości i etyka w strukturze aksjosfery; moralność jako system normatywny i jej

związki z innymi systemami; etyka ogólna i etyki zawodowe; główne cechy etyki lekarskiej i zawodów

pokrewnych; problemy etyczne zawodu rehabilitanta. Przegląd głównych koncepcji etycznych: etyka a

94

filozofia; etyka w koncepcjach Sokratesa, Platona i Arystotelesa; główne szkoły etyczne starożytności:

epikureizm, stoicyzm, cynizm; główne założenia etyki chrześcijańskiej; etyka formalna I. Kanta, imperatyw

kategoryczny; etyka utylitarystyczna J. Benthama i J.S. Milla; etyka wartości M. Schellera; etyka niezależna

T. Kotarbińskiego.

Literatura Podstawowa 1. Bocheński J: Zarys historii filozofii. Kraków 1993.

2. Bartnik Cz, S: Historia filozofii. Lublin 2001.

3. Tatarkiewicz W: Historia filozofii, t. 1-3. Wydawnictwo Naukowe PWN 2007.

4. Styczeń T: ABC etyki. Lublin 1990.

5. Vardy P, Grosch P: Etyka. Poglądy i problemy, Poznań 1995.

6. Intyre A M: Krótka historia etyki, Warszawa 1995.

Zalecana

1. Galarowicz J: Na ścieżkach prawdy. Kraków 1992.

2. Opara S: Filozofia. Współczesne kierunki i problemy. Warszawa 1999.

3. Sikora A: Spotkania z filozofią. Kraków 2004.

4. Pawlica J: Podstawowe pojęcie etyki. Wrocław – Kraków 1978.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Socjologia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia/ Instytut Humanistyczny


Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2008/2009 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady/30 h


Koordynator dr Jadwiga Salamon

Prowadzący dr Jadwiga Salamon

Sposób zaliczenia wykłady - zal. z oceną


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zasadniczym celem wykładów jest zapoznanie studentów z

miejscem socjologii w całokształcie nauk społecznych.

Równorzędny cel polega także na opanowaniu podstawowej

wiedzy w dziedzinie socjologii ogólnej i empirycznej, w tym

w dziedzinie socjologii zdrowia i choroby oraz poznanie

podstawowych pojęć z języka socjologii.

Zakończenie kursu powinno zaowocować ugruntowaniem w

umysłach studentów przekonania iż poznanie

socjologicznych aspektów życia chorego ułatwia jego

leczenie.

95

Skrócony opis

przedmiotu

Wykłady zostały tak pomyślane, aby studenci od spraw

socjologii ogólnej przeszli do zapoznania się z problematyką

socjologii medycyny, w kontekście przydatności zdobytej

wiedzy w przyszłej pracy zawodowej.


Pojęcie i przedmiot zainteresowań socjologii jako nauki; socjologia na tle innych nauk społecznych; działy

socjologii (ogólna i szczegółowa); główne płaszczyzny sporów w socjologii: indywidualizm - holizm,

funkcjonalizm – konflikt, naturalizm – antynaturalizm. Zwięzły przegląd dziejów socjologii: przednaukowy

(inkubacyjny) okres w dziejach socjologii i jej przedstawiciele; A. Comte i powstanie socjologii w 1837 r.;

wielcy twórcy socjologii do 1939 r. i w okresie powojennym; wybitni przedstawiciele socjologii w Polsce.

Przegląd głównych teorii socjologicznych: kryteria typologii teorii socjologicznych; teoria strukturalno-

funkcjonalna i teoria konfliktu społecznego – główne założenia; relacja rehabilitant – pacjent w kontekście

tych teorii, analiza wariantów zachowań; teoria działania społecznego (zmiany) i jej główne założenia; teoria

interakcjonizmu symbolicznego czyli systemu wymiany nagród i kar i jej założenia; rehabilitacja jako zabiegi

umożliwiające powrót choremu do działania oraz problem wymiany nagród i kar w relacji rehabilitant –

pacjent w kontekście teorii interakcjonizmu. Podstawy życia społecznego: przyrodnicze, ekonomiczne i

kulturowe podstawy życia społecznego; główne koncepcje człowieka (behawiorystyczna, psychodynamiczna,

poznawcza, humanistyczna); podstawowe komponenty osobowości społecznej; problem socjalizacji

człowieka i internalizacji norm. Wartości i potrzeby w życiu społecznym: pojęcie wartości i potrzeb; typy

wartości i rodzaje potrzeb; zdrowie jako nadrzędna wartość i potrzeba; relacja: społeczeństwo – osoby

niepełnosprawne; problem stygmatu i naznaczenia społecznego. Człowiek istota społeczna: sens znaczeniowy

pojęcia człowiek istota społeczna; styczności i interakcje międzyludzkie; więź społeczna; rodzaje więzi

społecznej oraz działania i stosunki społeczne. Mikrostruktura społeczna: pojęcie grupy społecznej jako

elementu składowego mikrostruktury społecznej; komponenty i rodzaje grup społecznych; rodzina jako grupa

społeczna; człowiek chory w rodzinie; zbiorowości terapeutyczne. Makrostruktura społeczna – elementy

składowe makrostruktury społecznej: grupy etniczne, mniejszości, narody, warstwy i klasy; koncepcje narodu,

problem patriotyzmu, nacjonalizmu i szowinizmu; stratyfikacja społeczna. Kontrola społeczna: pojęcie

kontroli społecznej i jej główne mechanizmy; instytucje kontroli społecznej; główne systemy normatywne

(religia, moralność, prawa i obyczaje) oraz zależności między nimi. Główne problemy socjologii zdrowia i

choroby: potoczne i naukowe pojęcie zdrowia i choroby; społeczno-ekologiczny model zdrowia a socjologia;

socjologiczne koncepcje zdrowia i choroby; socjomedyczne wskaźniki zdrowia. Zachowania zdrowotne

człowieka: pojęcie zachowania zdrowotnego; socjologiczne aspekty zachowań zdrowotnych; rola służby

zdrowia w kształtowaniu zachowań zdrowotnych; samobójstwo jako autodestrukcja. Zjawiska dewiacyjno-

patologiczne w życiu społecznym: anomia, dewiacja, patologia; główne teorie zjawisk patologicznych;

społeczne konsekwencje niesprawności, choroby i patologii; problem śmierci jako zjawiska społecznego;

proces umierania i postawy wobec śmierci.


1. Bauman Z.: Socjologia. Poznań 1999.

2. Polakowska-Kujawa J (red.): Socjologia ogólna. Wybrane problemy. Warszawa 1999.

3. Latoszek M.: Socjologia choroby, zdrowia i medycyny (w) Socjologia w Polsce pod red. Krawczyka Z. i

Krawczyka Sowy, Rzeszów 1998.

4. Szczepański J: Elementarne pojęcia socjologii. Warszawa 1976.

5. Sztompka P: Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków 2002.

6. Szacka B: Wprowadzenie do socjologii. Warszawa 2003.

Zalecana

1. Taranowicz J., Majchrowska A., Krawczyńska-Butrym Z.: Elementy socjologii dla pielęgniarek. Lublin

2000.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

96

Nazwa przedmiotu Seminarium dyplomowe

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/III rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 0


Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 i dalsze

sem. 5 i 6

Typ zajęć/liczba

godzin

seminarium = 36 h / 18 h sem.5/ 18 h sem.6


Prowadzący dr Ewa Klimek-Piskorz, dr Maria Kolasa, dr Jerzy Błyszczuk,

dr Wiesław Chwała, dr Czesław Piskorz, dr Julian Z. Kilar,

dr Piotr Wróbel

Sposób zaliczenia ćwiczenia – zal.


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zapoznanie studentów z podstawami badań naukowych,

podstawowymi metodami badawczymi w praktyce klinicznej,

eksperyment badawczy, studium przypadku i obserwacja.

Opanowanie podstaw metodologicznych przygotowania

pracy dyplomowej.

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawy badań naukowych. Eksperyment w badaniach

naukowych, studium przypadku jako metoda badawcza w

praktyce klinicznej. Prace indywidualne i zbiorowe.

Obserwacja jako metoda badawcza. Podstawy

metodologiczne pracy dyplomowej: wybór problemu, wybór

metod badawczych, dokumentowanie przeprowadzonych

badań, redakcja i edycja pracy.


Ćwiczenia

Semestr 5 i 6

Granice eksperymentu w badaniach naukowych – problemy etyczne badań klinicznych. Elementy pracy

zespołowej w pracach doświadczalnych. Studium przypadku jako eksperymentalna metoda badawcza.

Przykłady zastosowania eksperymentalnego studium przypadku w praktyce klinicznej. Obserwacja jako

metoda badawcza. Podstawy metodologiczne pracy dyplomowej. Wybór problemu, planowanie pracy.

Dokumentacja źródłowa pracy, piśmiennictwo, sposoby cytowania, prawo autorskie. Wybór metod

badawczych. Pomiar cech obiektywnych i subiektywnych.

Wyniki surowe i standaryzowane. Redakcja i edycja pracy, załączniki pracy (ankiety, wydruki, i.t.p.), objętość

pracy. Błędy językowe, terminy obcojęzyczne, używanie skrótów, streszczenie. Wystąpienie na zebraniu

naukowym, pomoce audiowizualne, udzielanie odpowiedzi na pytania.

Literatura 1. Beveridge W.I.B.: Wstęp do badań naukowych. PWN, Warszawa 1986, wyd. II.

2. Brzeziński J.: Elementy metodologii badań psychologicznych. PWN, Warszawa 1980, s. 6-17.

3. Drozdowicz Z.: Excellentia Universitas. Wyd. Fund. Humaniora, Poznań 1995.

4. Giambarelli G., Łucki Z.: Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską. Universitas, Kraków 1995.

97

5. Godziszewski J.: Problematyka metodologiczna seminarium magisterskiego (Jak pisać pracę

magisterską?). KUL, Lublin 1987.

6. Karolczak-Biernacka B.: Proces badawczy. Wybrane zagadnienia z metodologii badań naukowych na

użytek Wyższych Szkół Wychowania Fizycznego. Wyd. Skryptowe AWF, Warszawa 1979.

3. Mayntz R., Holm K, Hübner P.: Wprowadzenie do metod socjologii empirycznej. PWN, Warszawa 1985.

4. Boć J.: Jak pisać pracę magisterską. Kolonia Limited. Wrocław 1994.

5. Weiner J.: Technika pisania i prezentowania prac naukowych. Publikacja naukowa, praca seminaryjna,

praca naukowa, referat, poster. UJ, Kraków 1992.

6. Wołoszynowa L.: Metody badań psychologicznych. Paszkiewicz E., Szutrowa T. (red.), seria III, T. 4,

PWN, Warszawa 1985.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Dietetyka

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia/9 h

Koordynator mgr Marta Krawczyk

Prowadzący mgr Marta Krawczyk



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Znaczenie żywienia dla zdrowia człowieka. Umiejętność

doboru składników pokarmowych i odpowiedniej dla danego

pacjenta diety.

Skrócony opis

przedmiotu

Dietetyka jako nauka o żywieniu. Znaczenie i podział

składników pokarmowych i ich funkcje w organizmie.

Podział produktów spożywczych na grupy i ich

charakterystyka. Podstawowa i ponadpodstawowa przemiana

materii. Całkowita przemiana materii. Bilans energetyczny.

Normy żywienia i wyżywienia ludności w Polsce. Ocena

sposobu żywienia. Charakterystyka diet leczniczych

stosowanych w wybranych jednostkach chorobowych- dieta

podstawowa lekkostrawna, wątrobowa, niskocholesterolowa,

wysoko i nisko białkowa, niskosolna, z ograniczeniem

łatwoprzyswajalnych węglowodanów. Dieta w schorzeniach

przewodu pokarmowego. Żywienie dzieci z celiakią. Dieta w

98

chorobach układu krążenia. Dieta w schorzeniach nerek.


Dietetyka jako nauka o żywieniu.

Znaczenie i podział składników pokarmowych i ich funkcje w organizmie.

Węglowodany- budowa chemiczna, podział węglowodanów.

Białka i ich budowa, rola białek w żywieniu. Aminokwasy endogenne i egzogenne.

Tłuszcze i ich rola w żywieniu, podział tłuszczy, skutki nadmiaru i niedoboru w żywieniu.

Składniki mineralne, podział składników mineralnych, ich funkcja w organizmie.

Witaminy i ich rola w organizmie. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach i rozpuszczalne w wodzie.

Podział produktów spożywczych na grupy i ich charakterystyka.

Podstawowa i ponadpodstawowa przemiana materii. Całkowita przemiana materii. Bilans energetyczny.

Normy żywienia i wyżywienia ludności w Polsce. Ocena sposobu żywienia.

Dobra Praktyka Higieniczna (GHP), Dobra Praktyka Produkcyjna(GMP). System Analizy Zagrożeń i

Krytycznych Punktów Kontrolnych (HACCP).

Charakterystyka diet leczniczych stosowanych w wybranych jednostkach chorobowych:

- dieta podstawowa lekkostrawna

- dieta łatwo strawna z ograniczeniem tłuszczu ( dieta wątrobowa)

- dieta niskocholesterolowa

- dieta z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów

- dieta wysoko i niskobiałkowa

- dieta niskosolna

Dieta w schorzeniach przewodu pokarmowego. Żywienie dzieci z celiakią.

Choroby układu krążenia:

- dieta w niewydolności układu krążenia

- dieta w leczeniu miażdżycy

- dieta w nadciśnieniu tętniczym

- zawał mięśnia sercowego

Dieta w schorzeniach nerek:

- niewydolność nerek

- kamica nerkowa

- zespół nerczycowy

Literatura 1. Gawęcki J, Hryniewiecki L (red.): Żywienie człowieka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

2000 r.

2. Dzieniszewski J, Szponar L, Szczygieł B, Socha J (red.): Podstawy naukowe żywienia w szpitalach.

Instytut Żywności i Żywienia im. prof. dra med. A. Szczygła, Warszawa 2001 r.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Logopedia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Ochrony Zdrowia /Zakład Pielęgniarstwa


Punkty ECTS 1


Okres (rok

akad/semestr)

2011/2012 i dalsze

sem. 3

Typ zajęć/liczba

godzin



99

Koordynator mgr Urszula Kozioł

Prowadzący mgr Urszula Kozioł



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność prawidłowego komunikowania werbalnego i

pozawerbalnego w odniesieniu do osób z zaburzeniami

języka i mowy.

Znajomość zaburzeń komunikacji językowej, ich istoty

objawów i przyczyn oraz możliwości poprawiania

sprawności komunikacyjnej w odniesieniu do dzieci i

dorosłych

Skrócony opis

przedmiotu

Ogólna budowa aparatu artykulacyjnego u człowieka.

Neurofizjologiczne podstawy porozumiewania się, mowa i jej

mechanizmy. Zaburzenia komunikacji językowej u dzieci i

sprawności komunikacyjnej u dorosłych. Podstawy diagnozy

i terapii logopedycznej. Możliwości terapii w zaburzeniach

języka i mowy. Funkcjonowanie osób z zaburzeniami

komunikowania się w rodzinie i społeczeństwie.


Ćwiczenia

Rzeczywistość językowa i jej modelowanie. Funkcje języka – komunikatywna i poznawcza, integracyjna,

kulturotwórcza. Komunikowanie. Podstawowe informacje o głoskach i fonemach.. Tworzenie i rozumienie

wypowiedzenia. Mowa i jej mechanizmy. Podstawy anatomii i fizjologii układu nerwowego w odniesieniu do

mowy i języka. Podstawy anatomii i fizjologii narządów mowy, głosu i słuchu. Profilaktyka zaburzeń w

komunikowaniu. Najczęstsze zaburzenia komunikacji językowej u dzieci (zaburzenia mowy pochodzenia

środowiskowego, afazja i dysfazja dziecięca, zaburzenia dyzartryczne u dzieci, dyslalia, jąkanie, przy

rozszczepie podniebienia, u dzieci z upośledzeniami umysłowymi, niedosłyszących i głuchych, autystycznych

i z zaburzeniami psychicznymi). Zaburzenia sprawności komunikacyjnej u dorosłych (afazja i dysfazja,

dyzartria i anartria, język w zaburzeniach prawopółkulowych, mowa laryngotomowanych, mowa osób z

zaburzeniami psychicznymi). Schizofazje. Objawy i podstawa diagnozy różnicowej zaburzeń mowy, zalecenia

logopedyczne. Możliwości terapii w zaburzeniach języka i mowy. Funkcjonowanie osób. z zaburzeniami

komunikowania i ich rodzin. Zdefiniowanie terminu komunikacja. Neurofizjologiczne podstawy

porozumiewania się. Artykulacja, a rozwój mowy dziecka ( zaburzenia artykulacji w okresie rozwoju mowy

dziecka, dojrzałość szkolna w zakresie wymowy). Podstawowe badanie funkcji językowych. Podstawowa

ocena zaburzeń nazywania ( anomia) ,wypowiadania się, rozumienia wypowiedzi, umiejętności powtarzania

oraz dodatkowych zaburzeń w postaci a/dysleksji, a/dysgrafii, a/dyskalkulii. Badanie praksji w szczególnym

odniesieniu do praksji oralnej i werbalnej. Strategie i metody terapii logopedycznej. Zasada stopniowania

trudności. Ustno- twarzowa terapia regulacyjna w zaburzeniach neurologicznych. Afazja jako zmiana

komunikacyjnego aspektu więzi międzyludzkich. Specyfika diagnostyki w afazjologii. Porozumiewanie osób

z afazją. Reintegracja psychospołeczna osób z afazją i ich rodzin. Specyficzne językowe i niejęzykowe

programy terapeutyczne ( komunikowanie pozawerbalne). Podstawowe ćwiczenia oddechowe, fonacyjne i

artykulacyjne. Strategia postępowania terapeutycznego w ruchowych zaburzeniach mowy. Klasyfikacja

zaburzeń głosu. Dysfonia czynnościowa – możliwości poprawy emisji głosu. Zaburzenia językowe w

zespołach otępiennych – deterioracja mowy w okresie starości. Schizofazje. Trudności w komunikowaniu w

rozległych urazach mózgowo- czaszkowych. Zespół zamknięcia. Możliwości komunikowania z

niedosłyszącymi – fonogesty .Funkcjonalne efekty końcowe rehabilitacji, wspomaganie terapii logopedycznej.


100

1. Styczek I: Logopedia. PWN Warszawa, 1984 r.

2. Gałkowski T (red.): Logopedia – pytania i odpowiedzi. Uniwersytet Opolski, Opole 2001 r.

3. Pąchalska M: Afazjologia. PWN W-wa, Kraków 1999 r.


1. Bolejko A: Diagnoza i terapia osób z afazją. Białystok 2003 r.

2. Laider P: Rehabilitacja po udarze mózgu. PZWL, W-wa 2000 r.

3. Paluch A, Drewniak-Wołosz E, Mikosza E: Afa – skala. Impuls, Kraków 2005 r.

4. Herzyk A (red.): Neuropsychologiczne konsekwencje urazów głowy – jakość życia pacjentów. UMCS,

Lublin 2003 r.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Komunikacja społeczna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: fizjoterapia / I rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Odnowa Psychiczna”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 – i dalsze

sem.1

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Jacek Skrobot

Prowadzący mgr Jacek Skrobot



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cel zajęć:

1. Dostarczenie podstaw wiedzy dotyczącej procesu

komunikowania się ludzi,

2. Funkcjonowania człowieka w różnych wymiarach

komunikacji,

3. Przekazanie i rozwinięcie praktycznych umiejętności

„komunikowania się” niezbędnego do:

- nawiązania kontaktu,

- rozwijania relacji,

-rozwijania relacji pomagania przy użyciu psychologicznych

metod oddziaływania,

4. Rozpoznawanie wrażliwości własnej na problemy

drugiego człowieka,

5. Budowanie i rozwijanie umiejętności budowania „relacji”

101

w procesach komunikowania:

-komunikaty werbalne,

-mapa ciała i komunikaty płynące z tej sfery,

-ćwiczenia w odczytywaniu „mapy ciała”,

6. Rozpoznawanie i rozwijanie własnych zasobów,

wykorzystywanych w procesie komunikacji społecznej.

Skrócony opis

przedmiotu

Forma zajęć:

1. Aktywna – zakłada aktywne uczestnictwo studentów,

- „udział w scenkach”, występowanie w rolach /nadawcy

komunikatu, odbiorcy komunikatu?,

- kliniczne aspekty u osoby poszukującej pomocy /różne

formy komunikatów/,

2. Praktyczna – przedstawianie kazusów - ćwiczenie

umiejętności: a tu w szczególności:

komunikaty werbalne:

- praca nad zmianą postaw (komunikaty zakończone

wnioskiem końcowym, komunikaty bez wniosku

końcowego…itp.),

- komunikaty z dużym ładunkiem emocjonalnym (ich moc

sprawcza…),

- korygowanie i rozwijanie zachowań (umiejętności)

nadawcy przekazu – w zależności od różnych odbiorców i

celu,

- ćwiczenia praktyczne modelowanie zachowań,

Praca z wykorzystaniem materiału audiowizualnego.

ZADANIE :

Studenci mają zadanie domowe: Wykonanie nagrania 30

minutowej rozmowy z koleżanką (kolegą) na temat:

„Psychologiczne problemy porozumiewania się”. Z

nagranego materiału winni wybrać około 15 minutowy

fragment nagrania i ten fragment przestawić na zajęciach


1. Wstęp do zagadnień.

2. Rozpoznawanie udziału własnych przekonań w procesie przekazywania komunikatów,

3. Rodzaje komunikatów,

4. Rozpoznanie :

-typu nadawcy,

-typu odbiorcy,

-celu komunikatu,

Od pojedynczych komunikatów – do procesu porozumiewania się.

5. Rozpoznawanie czynników:

-sprzyjających nawiązaniu kontaktu i komunikacji /po stronie nadawcy,

-sprzyjających nawiązaniu kontaktu i komunikacji /po stronie odbiorcy,

6. Rozpoznawanie czynników:

-utrudniających nawiązaniu kontaktu i komunikacji /po stronie nadawcy,

- utrudniających nawiązaniu kontaktu i komunikacji /po stronie odbiorcy,

Wypracowywanie optymalnych warunków komunikacji. Komunikacja w pomocy psychologicznej / po

stronie osoby pomagającej po stronie pacjenta/.

Ćwiczenia /scenki/.

Kształtowanie umiejętności :

102

7. Nawiązywania kontaktu

8. Uważnego słuchania.

9. Empatycznej komunikacji,

10. Rozpoznawania „mapy ciała,

Praca z różnym typem pacjenta /ćwiczenia – scenki/.

Od nawiązania kontaktu do budowania relacji porozumiewania się

1. Analiza wybranych nagrań – nazywanie problemów psychologicznych.

2. Analiza stosowanych interwencji .

o Omawianie wybranych (widocznych) problemów psychologicznych prezentowanych w

nagraniach,

-problemy nadawcy komunikatu,

-problemy odbiorcy,

-problemy w budowaniu relacji.

o Dyskusja nad kierunkami w procesach komunikowania się wzajemnego,

Ćwiczenia praktyczne - odgrywanie scenek:

Literatura 1. Aronson E. Człowiek istota społeczna.

2. Egan G., Kompetentne pomaganie. Zysk i spółka. Poznań.2002.

3. Hartley Peter ; Komunikacja w grupie. Zysk i spółka Poznań,. 2000.

4. Knapp Hersel, Komunikacja w terapii. PWN. W.wa 2009.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Odnowa psychiczna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: fizjoterapia / I rok – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 2

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Komunikacja społeczna”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 – i dalsze

sem.1

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Jacek Skrobot

Prowadzący mgr Jacek Skrobot



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cel zajęć:

1. Dostarczenie podstaw wiedzy dotyczącej procesu

„psychicznego zmęczenia”, rozpatrywanego w

paradygmacie:

o Reakcji na stres,

o Życia w długotrwałym stresie i przeciążeniu,

o Reakcji kryzysowych

103

2. Funkcjonowania człowieka w różnych wymiarach:

o Stresu,

o Przeciążeń (syndrom wypalenia…),

o Przeżywanych kryzysów,

3. Przekazanie wiedzy, dotyczącej „typowych

schematów zachowań” (myślenia -przeżywania-

zachowania) uruchamianych przez osoby o odpowiednim

typie osobowości:

o typ hipochondryczny,

o typ depresyjny,

o typ histrioniczny,

o typ asocjalny – dysocjalny – antysocjalny,

o typ paranoiczny,

o typ anankastyczny,

o typ schizotypowy,

o inne /typy mieszane…./,

4. Praktyczne umiejętności nawiązania kontaktu z

człowiekiem w stresie,

- budowanie relacji pomagania,

- rozwijania relacji pomagania,

5. Różne formy pomocy:

- strategie radzenia sobie ze stresem,

- budowanie relacji wsparcia,

- metody relaksacyjne,

Skrócony opis

przedmiotu

Praktyczne umiejętności nawiązania kontaktu z człowiekiem

w stresie, budowanie relacji pomagania, rozwijania relacji

pomagania. Różne formy pomocy: strategie radzenia sobie ze

stresem, budowanie relacji wsparcia, metody relaksacyjne,

Pełny opis przedmiotu Forma zajęć:

Aktywna – zakłada aktywne uczestnictwo studentów w scenkach, występowanie w rolach :

- pacjenta „uzyskującego pomoc”,

- osoby udzielającej pomocy przy zastosowaniu psychologicznego oddziaływania,

- dyskusja nt. klinicznych aspektów pomocy ( współpraca z psychiatrami, psychologami klinicznymi),

Przedstawianie kazusów - ćwiczenie umiejętności:

1. Rozpoznawania człowieka w procesie „psychicznego zmęczenia”,

o Żyjącego w dystresie,

o Żyjącego w długotrwałym przeciążeniu,

o Kryzysującego,

o Z syndromem „wypalenia zawodowego….”,

2. Ćwiczenie praktycznych umiejętności :

-nawiązania kontaktu z człowiekiem / w stresie, kryzysie, …/,

- budowania relacji pomagania,

- rozwijania relacji pomagania,

3. Praktyczne ćwiczenia różnych form świadczonej pomocy:

- w przypadku dystresu,

- w przypadku „załamania psychicznego”,

- w przypadkach reakcji „na chorobę”,

4. Ćwiczenie metod relaksacyjnych:

- progresywnej relaksacji Jacobsona,

- psychorelaksu – Treningu Autogennego Schulze”a,

- metod „wizualizacyjnych”.

Literatura

104

1. Downs Alan., Jak przezwyciężyć życiowy kryzys. GWP 2003.

2. Okun B.F. Skuteczna pomoc psychologiczna. IPZ – PTP. Warszawa 2002.

3. Sheridan Ch.L. Radmacher S.A. Psychologia zdrowia IPZ – PTP Warszawa 1998.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Pedagogika specjalna

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Psychologia rozwojowa”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/ 2011 – i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin







Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Student zdobywa podstawową wiedzę na temat specyfiki

funkcjonowania osób z różnymi typami niepełnosprawności.

Rozumie pozytywny wpływ zaspokajana ich potrzeb na

efektywność procesu usprawniania. Potrafi komunikować się

z pacjentami i prawidłowo interpretować ich zachowanie.

Skrócony opis

przedmiotu

Specyfika funkcjonowania osób niepełnosprawnych, wpływ

niepełnosprawności na zaspokajanie potrzeb życiowych.


Działy pedagogiki specjalnej. Interdyscyplinarność nauki. Podstawowe pojęcia.

Kryteria rozpoznawania poszczególnych rodzajów niepełnosprawności i ich etiologia.

Specyfika funkcjonowania osób z upośledzeniem umysłowym, wadami wzroku lub słuchu,

niepełnosprawnością ruchową, chorobami przewlekłymi, zaburzeniami psychicznymi oraz niedostosowanych

społecznie.

Wpływ niepełnosprawności na zaspokajanie potrzeb życiowych. Rola pozytywnej motywacji pacjenta do

pokonywania trudności wynikających z dysfunkcji. Psychopedagogiczne uwarunkowania szeroko

pojmowanego procesu rehabilitacji, w tym cele, zasady, metody pracy i współpraca specjalistów w

usprawnianiu psychofizycznym pacjentów niepełnosprawnych w zależności od wieku i możliwości

rozwojowych. Współpraca z domem rodzinnym i pozytywne oraz negatywne postawy rodzicielskie.

System kształcenia specjalnego i integracyjnego w Polsce i na świecie.


1. Dykcik W. (red.): Pedagogika specjalna. Poznań 2005, Wyd. UAM.

105

2. Dykcik W. (red.): Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Przewodnik

metodyczny. Poznań 2001, Wyd. UAM.

3. Głodkowska J.: Poznanie ucznia szkoły specjalnej. Warszawa 2000, WSiP.

4. Vašek Š., Stankowski A.: Zarys pedagogiki specjalnej. Katowice 2006, Wydawnictwo Uniwersytetu

Śląskiego.

5. Wyczesany J.: Pedagogika osób upośledzonych umysłowo. Kraków 2005, Impuls.

6. Wyczesany J., Gajdzica Z. (red.): Edukacja i wsparcie społeczne osób z niepełnosprawnością w wybranych

krajach europejskich. Kraków 2005, Impuls.

Zalecana

1. Hulek A. (red): Pedagogika rewalidacyjna. Warszawa 1988, PWN.

2. Maciarz A.: Uczniowie niepełnosprawni w szkole powszechnej. Warszawa 1992, WSiP.

3. Ministerstwo Edukacji Narodowej o kształceniu integracyjnym i specjalnym. Biblioteczka Reformy nr 35.

Warszawa 2001.

4. Sękowska Z.: Przystosowanie społeczne młodzieży niewidomej. Warszawa 1991, WSiP.

5. Sękowska Z. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. Warszawa 1998, WSPS.

6. Sowa J.: Pedagogika specjalna w zarysie. Rzeszów 1997, Fosze.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Psychologia rozwojowa

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Pedagogika specjalna”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/ 2011 – i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin







Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Umiejętność dostrzeżenia i zinterpretowania widocznych

nieprawidłowości w rozwoju małego pacjenta.

Skrócony opis

przedmiotu

Student zdobywa podstawową wiedzę na temat rozwoju

człowieka, rozumie niezbędne pojęcia. Potrafi dostrzec i

106

zinterpretować widoczne nieprawidłowości w rozwoju

małego pacjenta.


1. Przedmiot i zadania psychologii rozwojowej.

2. Różne modele rozwoju.

3. Zasady i prawidłowości rozwoju psychicznego człowieka.

4. Pojęcie kryzysu, sfery najbliższego i aktualnego rozwoju.

5. Periodyzacja rozwoju człowieka.

6. Fizyczny rozwój dziecka.

7. Rozwój ruchowy dziecka.

8. Rozwój poznawczy dziecka – percepcji, wyobraźni, uwagi, pamięci.

9. Rozwój myślenia - stadia rozwoju intelektualnego wg Piageta.

10. Rozwój mowy.

11. Rozwój emocjonalny.

12. Rozwój moralny.

13. Rozwój osobowości.

14. Problemy uczenia się, nauczania i stymulowania rozwoju w dzieciństwie.

15. Dojrzałość szkolna.


1. Birch A., Malim T., Psychologia rozwojowa w zarysie, Warszawa 1999.

2. Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.,) Psychologia rozwoju człowieka, T.III, Warszawa 2002.

3. Przetacznik-Gierowska M, Makieło-Jarża G., Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego,

Warszawa 1985.

Zalecana

1. Tyszkowa M.(red.), Psychologia rozwoju człowieka, T.I., T.II. Warszawa 2002.

2. Vasta R., Haith M.M., Miller S.A., Psychologia dziecka, Warszawa 1999.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Higiena szpitalna

Kod kursu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok Kierunek: Fizjoterapia/I rok- studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Epidemiologia zakażeń szpitalnych”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin


Koordynator mgr Marta Wałaszek

Prowadzący mgr Marta Wałaszek


107


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zaznajomienie z podstawami higieny w zakładach opieki

zdrowotnej z uwzględnieniem obowiązujących aktów

prawnych, charakterystyką mikroorganizmów , procesami

aseptyki i antyseptyki , higieną personelu, pacjentów i

środowiska oraz zapobieganiem szerzeniu się zakażeń

szpitalnych. Nabycie umiejętności pracy z pacjentem przy

jednoczesnej minimalizacji ryzyka nabycia zakażenia

Skrócony opis

przedmiotu

Zaznajomienie z obowiązującymi aktami prawnymi

dotyczącymi higieny szpitalnej.

Pacjent z zaburzeniami termoregulacji

Pacjent ze zmianami na skórze i błonach śluzowych.

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania przewodu

pokarmowego.

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania układu moczowego.

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania serca i układu

krążenia.

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania układu

oddechowego.

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania układu nerwowego.

Mikroflora człowieka.

Higiena pacjenta.

Higiena pracy – zagrożenia w środowisku pracy.

Zagrożenia biologiczne – postępowanie poekspozycyjne.

Ochrona przed zakażeniem: izolacja

Zakażenia szpitalne: czynniki ryzyka, postacie, zapobieganie.


1. Zaznajomienie z zapisami aktów prawnych dotyczących higieny zakładów opieki zdrowotnej z

uwzględnieniem chorób zakaźnych i zakażeń, założeń certyfikacji ISO i wymagań akredytacyjnych

a) Rozporządzenie MZ w sprawie wymagań jakim powinny odpowiadać pod względem

fachowym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia zakładu opieki zdrowotnej z dnia 10

listopada 2006r (Dz.U. Nr 116 poz.985 z 2006 r. )

b) Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi( Dz. U. 234

poz. 1570 )

c) Ustawa o Państwowej Inspekcji sanitarnej ( Dz. U. z 1998r. nr 90 poz. 575)

d) Ustawa o odpadach z dnia 27 czerwca 1997r ( Dz. U. nr. 96, poz. 592)

e) Rozporządzenie MZ w sprawie odpadów medycznych z dnia 23 sierpnia 2007r

f) Ponadto:

- Konwencja o prawach człowieka i biomedycynie z 1997r

- Kodeks cywilny

- Kodeks etyki zawodowej: rehabilitanta, lekarza, pielęgniarki,

2. Pacjent z zaburzeniami termoregulacji:

a) Zapewnienie terapeutycznego mikroklimatu w pomieszczeniu pacjenta,

b) Stosowanie fizykalnych zabiegów oziębiania chorego,

c) Stosowanie zabiegów napotnych

d) Stosowanie koców hipotermicznych i materaców chłodzonych elektrycznie,

e) Zapewnienie higienicznej bielizny osobistej i pościelowej,

Pacjent ze zmianami na skórze i błonach śluzowych :

108

a) Zmiany zapalne skóry, infekcje skóry, urazy skóry, owrzodzenia,

b) Kąpiele lecznicze,

c) Stosowanie antyseptyków,

d) Pacjent z opatrunkiem na skórze – postępowanie

e) Zapobieganie transmisji krzyżowej między pacjentami

3. Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania przewodu pokarmowego:

a) Masaż powłok brzusznych

b) Masaż podniebienia

c) Ćwiczenia czynne i izometryczne mięśni brzucha

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania układu moczowego:

a) Kąpiele, okłady- działające rozkurczowo

b) Kąpiele lecznicze łagodzące świąd skóry

c) Naświetlania promieniami ultrafioletowymi

4. Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania serca i układu krążenia:

a) Zapewnienie właściwej pozycji w łóżku wraz z udogodnieniami

b) Zapobieganie odleżynom

c) Uruchamianie chorego

Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania układu oddechowego:

a) Zapewnienie właściwego mikroklimatu w Sali

b) Stosowanie inhalacji

c) Uczenie pacjenta ćwiczeń oddechowych

d) Higiena kaszlu i odkrztuszania

e) Oklepywanie sprężynowanie klatki piersiowej

f) Stosowanie pozycji drenażowych

5. Pacjent z zaburzeniami funkcjonowania układu nerwowego:

a) Zapewnienie bezpieczeństwa fizycznego

b) Zapewnienie optymalnego wyposażenia lóżka

c) Właściwe ułożenie pacjenta w łóżku

d) Ustalenie zakresu ćwiczeń z fizjoterapeutą

e) Zaburzenia snu – zabiegi fizjoterapeutyczne

6. Omówienie podstawowych pojęć higienicznych:

Antygen, Biologiczny czynnik chorobotwórczy , Choroba , Choroba zakaźna , Choroba zaraźliwa,

Chorobotwórczość Czynnik etiologiczny, Czynnik ryzyka, Deratyzacja, Dezynfekcja, Dezynsekcja

Drobnoustroje komensale, Drobnoustroje patogenne , Drogi szerzenia się zakażeń, Ekspozycja,

Epidemia, Endemia, , Epidemiologia, Eradykacja , Flora fizjologiczna , Higiena, Kolonizacja

Kontaminacja , Nosiciel , Ognisko epidemiczne , Okres wylegania , Patogeny , Ropa , Rezerwuar,

Skażenie, Wrota zakażenia, Zakażenie , Zakażenie bezobjawowe , Zakażenie egzogenne , Zakażenie

endogenne , Zakażenie kontaktowe Zakażenie kropelkowe, Zakażenie latentne , Zakażenie mieszane

, Zakażenie objawowe Zakażenie oportunistyczne, Zakażenie poronne , Zakażenie pozajelitowe,

Zakażenie szpitalne.

7. Charakterystyka wybranych grup drobnoustrojów:

a) Kryteria podziału drobnoustrojów

b) Charakterystyka wybranych chorobotwórczych bakterii , wirusów, grzybów.

8. Mikroflora człowieka: biologiczne znaczenie prawidłowej mikroflory w ustroju, flora fizjologiczna

skóry, jamy ustnej, górnych dróg oddechowych, przewodu pokarmowego.

9. Higiena pacjenta:

a) Flora mikrobiologiczna skóry pacjenta jako zagrożenie dla pacjenta i personelu,

b) Grzybice skóry,

c) Zabiegi higieniczne,

109

d) Środki i zabiegi antyseptyczne

10. Higiena pracy – zagrożenia w środowisku pracy z uwzględnieniem specyfiki komórek

organizacyjnych:

a) Zagrożenia dermatologiczne

b) Zagrożenia mikologiczne

c) Zagrożenia biologiczne

d) Zagrożenia chemiczne

e) Czynniki rakotwórcze

11. Ochrona personelu przed zakażeniem:

a) Profilaktyka nieswoista,

b) Profilaktyka swoista,

c) Wirus HIV – postępowanie poekspozycyjne

d) WZW- postępowanie poekspozycyjne

e) Meningokoki- postępowanie poekspozycyjnego.

f) Grypa- zasady profilaktyki

12. Ochrona personelu przed zakażeniem- Cd.

a) WZW- postępowanie poekspozycyjne

b) Meningokoki- postępowanie poekspozycyjnego.

c) Grypa- zasady profilaktyki

13. Szczepy wielolekooporrne:

a) mechanizmy nabywania oporności,

b) alertpatogeny jako zagrożenie dla pacjenta,

c) zasady zapobieganie rozprzestrzeniani w środowisku,

d) przerwanie dróg transmisji.

14. Procedury izolacyjne:

a) izolacja standardowa,

b) izolacja powietrzno – kropelkowa,

c) izolacja powietrzno- pyłowa,

d) izolacja kontaktowa.

15. Zakażenia szpitalne :

a) Epidemiologia zakażeń zakładowych,

b) Czynniki ryzyka,

c) Rodzaje zakażeń ,

d) Zapobieganie z uwzględnieniem specyfiki oddziałów szpitalnych.


1. M. Ciuruś: Procedury higieny w placówkach ochrony zdrowia: Instytut Problemów Ochrony Zdrowia

Sp. Z o.o. Warszawa 2009

2. J.K. Karczewski: Higiena, Wydawnictwo CZELEJ Sp. z o.o. Lublin 2002


1. P. Heczko , J. Wójkowska – Mach: Zakażenia szpitalne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

2009

2. Kontrola zakażeń szpitalnych, Polskie Towarzystwo Zakażeń Szpitalnych, Wydawnictwo Medycyna

Praktyczna, Kraków 1996

3. J. Juszczyk, w. Hryniewicz, W. Magdzik, A. Samet: Zakażenia szpitalne, MZ i OS, Warszawa 1996

110

4. M. Jabłoński: Epidemiologia, Folium, Lublin 1996

5. B. Ślusarska, D. Zarzycka, K. Zahrandniczek: Podstawy pielęgniarstwa, Wydawnictwo CZELEJ Sp.

z o.o. Lublin 2004

6. M. Fleischer, B. Bober-Gheek : Podstawy pielęgniarstwa epidemiologicznego, Centrum kształcenia

Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych, Warszawa 2002.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Epidemiologia zakażeń szpitalnych

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia/I rok- studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Higiena szpitalna”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 - dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin






Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Zaznajomienie z epidemiologicznymi podstawami nadzoru

nad zakażeniami w zakładach opieki zdrowotnej, organizacja

kontroli zakażeń, ekonomika zakażeń. Nabycie umiejętności

pracy z pacjentem przy jednoczesnej minimalizacji ryzyka

nabycia zakażenia.

Skrócony opis

przedmiotu

Omówienie podstawowych pojęć epidemiologicznych

Charakterystyka wybranych mikroorganizmów

Flora fizjologiczna organizmu ludzkiego

Zakażenia szpitalne – epidemiologia

Czynniki etiologiczne zakażeń szpitalnych

Czynniki ryzyka zakażeń szpitalnych

Nadzór i kontrola zakażeń szpitalnych

Ochrona personelu przed zakażeniem HIV

Ochrona personelu przed zakażeniem WZW

Zasady postępowania poekspozycyjnego.

Omówienie mechanizmów oporności bakterii na antybiotyki

Zakażenia szpitalne a specyfika oddziałów szpitalnych

111

Przerwanie dróg szerzenia się zakażeń: izolacja

Zapobieganie zakażeniom szpitalnym

Odpowiedzialność cywilna zakładu opieki zdrowotnej za

zakażenie


1. Podstawowe pojęcia i terminologia z zakresu epidemiologii.

Antygen, Biologiczny czynnik chorobotwórczy , Choroba , Choroba zakaźna , Choroba zaraźliwa,

Chorobotwórczość Czynnik etiologiczny, Czynnik ryzyka, Deratyzacja, Dezynfekcja, Dezynsekcja

Drobnoustroje komensale, Drobnoustroje patogenne , Drogi szerzenia się zakażeń, Ekspozycja,

Epidemia, Endemia, , Epidemiologia, Eradykacja , Flora fizjologiczna , Higiena, Kolonizacja

Kontaminacja , Nosiciel , Ognisko epidemiczne , Okres wylegania , Patogeny , Ropa , Rezerwuar,

Skażenie, Wrota zakażenia, Zakażenie , Zakażenie bezobjawowe , Zakażenie egzogenne , Zakażenie

endogenne , Zakażenie kontaktowe Zakażenie kropelkowe, Zakażenie latentne , Zakażenie mieszane

, Zakażenie objawowe Zakażenie oportunistyczne, Zakażenie poronne , Zakażenie pozajelitowe,

Zakażenie szpitalne

2. Charakterystyka wybranych grup drobnoustrojów:

a) Bakterie,

b) Wirusy,

c) Grzyby.

3. Mikroflora człowieka:

a) Biologiczne znaczenie prawidłowej mikroflory w ustroju,

b) Flora fizjologiczna skóry,

c) Flora jamy ustnej,

d) Flora górnych dróg oddechowych,

e) Flora przewodu pokarmowego.

4. Czynniki etiologiczne zakażeń szpitalnych z uwzględnieniem specyfiki oddziałów szpitalnych:

a) Cechy drobnoustrojów chorobotwórczych,

b) Egzotoksyny i endotoksyny,

c) Drobnoustroje będące przyczyna najczęściej występujących zakażeń,

5. Epidemiologia zakażeń w ochronie zdrowia:

a) Źródła i rezerwuary drobnoustrojów w środowisku

b) Postacie kliniczne zakażeń

c) Zakażenia egzogenne i endogenne

d) Czynniki wpływające na wzrost zakażeń

6. Czynniki ryzyka zakażeń szpitalnych:

a) Czynniki ryzyka ze strony pacjenta,

b) Czynniki ryzyka ze personelu ,

c) Czynniki ryzyka ze środowiska

7. Nadzór i kontrola zakażeń szpitalnych:

a) Metody monitorowania,

b) Wskaźniki zakażeń

c) Cele monitorowania

d) Prowadzenie dochodzeń epidemiologicznych

e) Wygaszanie ognisk epidemicznych

8. Ochrona personelu przed zakażeniem HIV

a) Epidemiologia zakażeń HIV

b) HIV i AIDS – zakażenie

c) Pandemia HIV i AIDS

d) HIV i AIDS strach, piętno , izolacja

e) Poradnictwo dotyczące HIV i AIDS

112

f) HIV miejsce pracy i podstawowe środki ostrożności

9. Ochrona personelu przed zakażeniem WZW

a) Epidemiologia wirusowych zapaleń wątroby

b) Zakażenie HCV – klinika , diagnostyka, leczenie

c) Zakażenie HBV – klinika diagnostyka , leczenie

10. Zasady postępowania poekspozycyjnego.

a) Omówienie procedury poekspozycyjnej

b) Gruźlica jako narażenie zawodowe w kontakcie z pacjentem

c) Grypa jako ekspozycja zawodowa

d) Meningokoki – chemoprofilaktuka

11. Szczepy wielooporne:

a) Mechanizmy nabywania oporności,

b) Zagrożenia dla pacjenta,

c) Zasady zapobieganie,

d) Przerwanie dróg transmisji.

12. Drogi szerzenia zakażeń i procedury izolacyjne:

a) Izolacja standardowa,

b) Izolacja powietrzno – kropelkowa,

c) Izolacja powietrzno- pyłowa,

d) Izolacja kontaktowa.

13. Zapobieganie występowaniu zakażeń zakładowych w wybranych obszarach:

a) Oddział położniczo – noworodkowy

b) Oddział dziecięcy

c) Oddział anestezjologii i intensywnej terapii

d) Oddział ortopedii

e) Oddział neurochirurgii

f) Oddział rehabilitacji

14. Zakażenia miejsca operowanego jako powikłanie leczenia istotne w pracy fizjoterapeuty:

a) Zalecenia profilaktyczne CDC

b) Omówienie wybranych przykładów zakażeń

c) Postępowanie izolacyjne

15. Ochrona pacjenta przed zakażeniem na podstawie obowiązującego prawa oraz odpowiedzialność za

zakażenie.


1. P. Heczko , J. Wójkowska – Mach: Zakażenia szpitalne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

2009


1. M. Ciuruś: Procedury higieny w placówkach ochrony zdrowia: Instytut Problemów Ochrony

Zdrowia Sp. Z o.o. Warszawa 2009




Praktyczna, Kraków 1996

4. J. Juszczyk, w. Hryniewicz, W. Magdzik, A. Samet: Zakażenia szpitalne, MZ i OS, Warszawa

113

1996.

5. M. Jabłoński: Epidemiologia, Folium, Lublin 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Podstawy pielęgniarstwa

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Promocja zdrowia i higiena”,

„Propedeutyka i historia fizjoterapii”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 – i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Zdzisław Wolak

Prowadzący mgr Zdzisław Wolak



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Przedmiot obejmuje podstawowe elementy pielęgnowania w

różnych stanach chorobowych. Działania fizjoterapeuty

dotyczą człowieka zdrowego i chorego. W swojej pracy

fizjoterapeuta zetknie się z wieloma problemami pacjentów,

które może rozwiązać dzięki podstawowej wiedzy z zakresu

pielęgniarstwa. Wiedza taka umożliwi mu także

wykonywanie zabiegów fizjoterapeutycznych bez ryzyka

szkodzenia pacjentowi.

Skrócony opis

przedmiotu

Program zawiera elementy pielęgnowania pacjentów w

zaburzeniach funkcji różnych układów, takich jak: układu

oddechowego, sercowo - naczyniowego, pokarmowego,

wydalniczego, nerwowego. Oprócz znajomości kliniki,

fizjologii, umożliwi poznanie sposobów pielęgnacyjnych,

łagodzenia objawów bólu, nudności, wymiotów,

podwyższonej temperatury, itp. postępowania

fizjoterapeutycznego z uwzględnieniem istniejących u

chorego odleżyn, sztucznego odbytu, nietrzymania moczu,

wykonania zabiegów fizjoterapeutycznych, przy założonych

wkłuciach centralnych i obwodowych i innym

monitorowaniu przyrządowym, sondzie żołądkowej i innych

114

sytuacjach w których konieczne jest współdziałanie

fizjoterapeuty z innymi profesjonalistami medycznymi.


Definicja pielęgniarstwa – teorie pielęgnowania, modele pielęgnowania, pojęcie: opieka a pielęgnowanie,

proces pielęgnowania

Pojęcia zdrowia i choroby – ułomność a zdrowie, rozwijanie zdrowia, środowisko zewnętrzne w

chorobie, pielęgnowanie a łagodzenie objawów choroby

Elementy pielęgnowania pacjentów w zaburzeniach układu termoregulacji –

utrzymanie ciepłoty ciała,

sposoby obniżania temperatury w stanach gorączkowych, postępowanie pielęgniarskie w

gorączce, dreszczach i nadmiernym poceniu się,

Elementy pielęgnowania pacjentów ze zmianami na skórze i błonach śluzowych -

utrzymanie czystości skóry, kąpiel w wannie i łóżku,

mycie głowy w łóżku,

zmiana bielizny pościelowej u pacjenta obłożnie chorego,

stosowanie leków na zmiany skórne i błon śluzowych,

świąd, grzybica, wszawica, świerzb – postępowanie pielęgnacyjne,

odleżyny – problem pielęgnacyjny – wykonywanie zabiegów fizjoterapeutycznych u pacjenta z

odleżyną

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami przewodu pokarmowego –

postępowanie pielęgnacyjne w zaburzeniach połykania, odbijaniu, czkawce, wymiotach,

nudnościach, biegunce, zaparciach, wzdęciach,

sztuczny odbyt – postępowanie pielęgniarskie i fizjoterapeutyczne

krwawienia z przewodu pokarmowego i odbytu – postępowanie pielęgniarskie i

fizjoterapeutyczne

pacjent po zabiegu operacyjnym na jamie brzusznej - postępowanie pielęgniarskie i

fizjoterapeutyczne

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami funkcji układu moczowego –

zaburzenia wydalania moczu

obrzęki pochodzenia nerkowego,

zatrzymanie moczu,

nieotrzymanie moczu – problem pielęgnacyjny i fizjoterapeutyczny

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami funkcjonowania serca i układu krążenia –

duszność sercowa – sposoby łagodzenia,

obrzęki pochodzenia sercowego,

zaburzenia rytmu

ból wieńcowy – postępowanie pielęgniarskie i fizjoterapeutyczne

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami układu oddechowego –

kaszel i odksztuszanie wydzieliny – pomoc pielęgniarska,

duszność wdechowa i wydechowa - postępowanie pielęgniarskie i fizjoterapeutyczne

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami układu nerwowego –

ból – pielęgniarskie sposoby łagodzenia bólu,

zaburzenia czynności ruchowych i czuciowych – opieka pielęgniarska,

drgawki – sposoby postępowania,

zaburzenia czucia i snu – stosowna opieka,

neurogenne zaburzenia misji i defekacji,

pacjent nieprzytomny i z zaburzoną świadomością – opieka pielęgniarska

Elementy pielęgnowania pacjentów w chorobach narządów ruchu i traumatologii –

pacjent unieruchomiony z powodu złamań – problemy pielęgnacyjne

pacjenci po wszczepieniu endoprotez – elementy postępowania pielęgniarskiego

pielęgnacja pacjentów z urazami kręgosłupa

uruchamianie pacjentów po złamaniach i urazach – opieka pielęgniarska

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami narządów zmysłów: wzroku i słuchu –

problemy pielęgnacyjne chorych niewidomych i ociemniałych

problemy pielęgnacyjne chorych z upośledzeniem słuchu

izolacja, brak poczucia bezpieczeństwa, zwiększone ryzyko urazu, zmniejszenie aktywności,

poczucie niedowartościowania – jako podstawowe problemy pielęgnacyjne

Elementy pielęgnowania pacjentów z zaburzeniami sfery psychicznej –

115

lęk, splątanie, depresja, fobie, majaczenia, zaburzenia pamięci – opieka pielęgniarska,

lęk przed kompromitacją, nieuświadomienie natury problemów – postępowanie opiekuńcze i

pielęgniarskie

Elementy pielęgnowania pacjentów z chorobą nowotworową –

chemioterapia – opieka pielęgniarska,

amputacje i okaleczenia – opieka pielęgniarska i fizjoterapeutyczna,

radioterapia – odczyny miejscowe i ogólne – postępowanie fizjoterapeutyczne i pielęgniarskie

pielęgniarska opieka psychologiczna

Elementy opieki nad umierającym i osobami pogrążonymi w smutku –

aspekty emocjonalne

objawy śmierci

postępowanie ze zmarłym

postępowanie pielęgnacyjne z pacjentem w podeszłym wieku

dziecko jako podopieczny – problemy pielęgnacyjne


1. Walewska E: Podstawy Pielęgniarstwa chirurgicznego, PZWL, Warszawa 2006

2. Ciechaniewicz W: Pielęgniarstwo ćwiczenia, PZWL, Warszawa 2001,2002

3. Ślusarska B, Zarzycka D, Zahradniczek K: Podstawy pielęgniarstwa, Wyd. Czelej, Lublin 2004

Zalecana

1. Hunt P, Sendell B: Pielęgniarstwo dorosłych z określonymi zaburzeniami fizjologicznymi, PZWL,

Warszawa 1990

2. Collins S, Parker E: Podstawy Pielęgniarstwa propedautyka, PZWL, Warszawa 1994

3. Niemirowska-Mikulska H: Pielęgniarstwo w chorobach płuc, PZWL, Warszawa 1994

4. Kirschnick O: Pielęgniarstwo, Wyd. Med., Wrocław 1997

5. Łepecka-Klusek C: Pielęgniarstwo we współczesnym położnictwie i ginekologii, Wyd. Czelej, Lublin

2003

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Promocja zdrowia i higiena

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Podstawy pielęgniarstwa”,

„Propedeutyka i historia fizjoterapii”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 – i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Izabela Trendota - Horniak

Prowadzący mgr Izabela Trendota - Horniak


116


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Znajomość zagadnień dotyczących prozdrowotnego stylu

życia, promocja zdrowia. Stan zdrowia Polaków, główne

zagrożenia, aktualne wskaźniki epidemiologiczne. Wdrażanie

modelu zdrowego i higienicznego stylu życia

Skrócony opis

przedmiotu

Promocja zdrowia: etapy rozwoju idei i definiowania pojęć,

obszary działania promocji, polimorfizm myślenia o zdrowiu,

medyczne kryteria zdrowia w potocznej świadomości.

Higieniczne aspekty elementów środowiska zewnętrznego

człowieka. Powietrze atmosferyczne: stały skład gazowy i

jego biologiczne znaczenie ze szczególnym uwzględnieniem

osób przewlekle chorych (choroby sercowo-naczyniowe,

reumatoidalne itd.). Higiena mikrośrodowiska pomieszczeń:

mikroklimat, zjawiska akustyczne, jonizacja,

promieniowanie.


Cel i zadania przedmiotu, definicje zdrowia, czynniki determinujące zdrowie. Higiena jako nauka o zdrowiu –

prozdrowotny styl życia, promocja zdrowia. Stan zdrowia Polaków, główne jego zagrożenia, aktualne

wskaźniki epidemiologiczne. „Pole zdrowia”: rola i znaczenia poszczególnych kręgów społeczno-

ekologicznych modelu zdrowia, oddziaływanie czynników warunkujących zdrowie. Promocja zdrowia: etapy

rozwoju idei i definiowania pojęć, obszary działania promocji, polimorfizm myślenia o zdrowiu, medyczne

kryteria zdrowia w potocznej świadomości. Higieniczne aspekty elementów środowiska zewnętrznego

człowieka. Powietrze atmosferyczne: stały skład gazowy i jego biologiczne znaczenie ze szczególnym

uwzględnieniem osób przewlekle chorych (choroby sercowo-naczyniowe, reumatoidalne itd.). Higiena

mikrośrodowiska pomieszczeń: mikroklimat, zjawiska akustyczne, jonizacja, promieniowanie. Zasady

oświetlenia pomieszczeń i miejsca pracy precyzyjnej. Zanieczyszczenia gazowe. Oddziaływanie w/w

czynników na organizm człowieka, ich rola patogenetyczna. Zanieczyszczenia pyłowe i biozanieczyszczenia

powietrza. Mikroflora własna organizmu, nosicielstwo, szczepy lekooporne, zakażenia wewnątrzszpitalne.

Higiena środowiska basenów do rehabilitacji: zasady prawidłowej eksploatacji obiektu, wymogi dla wody i

metody uzdatniania. Higiena środowiska glebowego obiektów rehabilitacyjnych, sorbcja glebowa, procesy

samooczyszczania i ich znaczenie higieniczno-epidemiologiczne.

Wybrane elementy epidemiologiczne chorób infekcyjnych i inwazyjnych, wrota zakażenia, źródło i drogi

przenoszenia zakażeń w środowisku rehabilitacji. Metody niszczenia zarazków w środowisku obiektów do

rehabilitacji: dezynfekcja, pasteryzacja (sterylizacja), dezynsekcja, deratyzacja. Stosowanie metody i ich

skuteczność. Odporność organizmu na zakażenia, rodzaje odporności, czynniki obniżające jej poziom

(choroby, leki, starszy wiek, wyniszczenie). Profilaktyka swoista, znaczenie szczepień ochronnych i surowic

odpornościowych. Choroby wirusowe o szczególnym znaczeniu dla zdrowia społeczeństwa: AIDS, wzw

(wybrane informacje medyczne: etiologia, drogi szerzenia zakażenia, medyczna i społeczna profilaktyka).

Zasady i normy prawidłowego żywienia. Potrzeby energetyczne organizmu, bilans energetyczny, główne

składniki pokarmowe: białka, węglowodany, tłuszcze, piramida żywieniowa. Składniki regulujące: witaminy,

składniki mineralne, pierwiastki toksyczne, „pierwiastki życia”, rola elektrolitów w gospodarce wodnej i

równowadze kwasowo-zasadowej organizmu. Najczęstsze błędy żywieniowe i ich następstwa. Profilaktyka

chorób poprzez właściwe żywienie oraz żywienie specjalne (diety). Woda pitna spożywcza: właściwości i

wymogi. Wody mineralne. Uwarunkowanie patogenetyczne chorób cywilizacyjnych (społecznych).

Najczęstsze jednostki i zespoły chorobowe. Czynniki ryzyka, możliwości prewencyjne, profilaktyka

etiologiczna. Zdrowy styl życia: aktywność ruchowa, umiejętność rozładowywania stresu i higiena układu

nerwowego, profilaktyka żywieniowa, ochrona przed narkomanią i uzależnieniami lekowymi. Specyficzne

potrzeby i zadania opieki nad zdrowiem osób niepełnosprawnych.


1. Marcinkowski J. T. (red.): Podstawy higieny. Wyd. Volumed, Wrocław 1997.


117

2. Karski J. B. (red.): Promocja zdrowia. Wyd. IGNIS, Warszawa 1999.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Propedeutyka i historia fizjoterapii

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA



Punkty ECTS 1

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Podstawy pielęgniarstwa”, „Promocja

zdrowia i higiena”

Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 – i dalsze

sem. 2

Typ zajęć/liczba

godzin



Koordynator mgr Jolanta Jasińska

Prowadzący mgr Jolanta Jasińska, mgr Małgorzata Łaczek - Wójtowicz



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Opis i interpretacja składowych systematyki fizjoterapii.

Wprowadzenie i opis podstaw fizjoterapii. Umiejętność

przypisywania poszczególnych technik i metod fizjoterapii

ich autorom i okresom ich opracowania. Zapoznanie się ze

współczesnym poziomem techniki w rehabilitacji i

fizjoterapii, zarysem sportu osób niepełnosprawnych,

barierami psychospołecznymi w rehabilitacji i wpływem

czynników fizykalnych na ustrój człowieka.

Skrócony opis

przedmiotu

Systematyka fizjoterapii, podstawowe nazewnictwo, działy

medycyny, zespoły chorobowe w których ma zastosowanie

fizjoterapia, opis zabiegów fizjoterapeutycznych. Rys

historyczny fizjoterapii – koncepcje, techniki, metody, ich

twórcy i czasokres powstania. Bariery rozwoju rehabilitacji.

Sport osób niepełnosprawnych – zarys. Ogólny podział

sprzętu rehabilitacyjnego – współczesny poziom techniki w

rehabilitacji i fizjoterapii. Wpływ czynników fizykalnych na

ustrój człowieka


Systematyka fizjoterapii ogólna i szczegółowa, działy fizjoterapii, metody i techniki fizjoterapii.

Podstawowe nazewnictwo z zakresu fizjoterapii. Rys historyczny rozwoju koncepcji, technik i metod

fizjoterapii. Autorstwo i lokalizacja historyczna głównych technik i metod fizjoterapii. Nazewnictwo oraz

sposoby wykonywania poszczególnych zabiegów z zakresu współcześnie definiowanej fizjoterapii.

118

Praktyczne kreślenie współczesnej systematyki fizjoterapii – ogólnej i szczegółowej. Omówienie schematu

leczenia przyrodniczego z przełomu XIX i XX wieku. Zapoznanie się z działami medycyny, zespołami

chorobowymi, jednostkami chorobowymi w których mają zastosowanie zabiegi fizjoterapeutyczne.

Bariery psychospołeczne, architektoniczno-urbanistyczne i komunikacyjne w rozwoju rehabilitacji. Zarys

sportu osób niepełnosprawnych. Podział sprzętu rehabilitacyjnego. Postęp techniczny w fizjoterapii.

Współczesny poziom techniki w fizjoterapii – prezentacja najnowszych rozwiązań technicznych w

rehabilitacji i fizjoterapii.

Wpływ czynników fizykalnych na ustrój człowieka.


1. Orzech J.: Rozwój koncepcji, technik i metod fizjoterapii. Wyd. Sport i Rehabilitacja. Tarnów 2005.

2. Orzech J.: Rozwój techniki i metod fizjoterapii w okresie od 1801 do 2001 roku. AWF Studia i Monografie.

Kraków 2003.

3. Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna. T. I, II. Urban & Partner. Wrocław 2003.


1. Zembaty A. (red.): Kinezyterapia. T. I, II. Wyd. Kasper. Kraków 2002.

2. Kiwerski J.(red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL. Warszawa 2005.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Terapia zajęciowa

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1 ECTS

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Balneologia”

Okres (rok

akad/semestr)

2012/2013 - i dalsze

sem. 6

Typ zajęć/liczba

godzin


Koordynator mgr Magdalena Błach

Prowadzący mgr Magdalena Błach



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne:

Zapoznanie z technikami i formami terapii zajęciowej jako

czynnikami usprawniającymi. Nabycie przez studenta

umiejętności doboru odpowiednich metod terapeutycznych

do pracy z pacjentem niepełnosprawnym ruchowo,

intelektualnie oraz chorym psychicznie.


Znajomość oraz odpowiedni dobór rodzajów i form terapii.

Umiejętność prowadzenia zajęć z ergoterapii w małych

grupach pacjentów oraz z indywidualnym uczestnikiem.

119

Przygotowanie planu rehabilitacji ze szczególnym

uwzględnieniem wykorzystania form terapii zajęciowej.

Skrócony opis

przedmiotu

Rys historyczny terapii zajęciowej (ergoterapii). Cele

zadania i formy terapii zajęciowej. Techniki stosowane w

ergoterapii u pacjentów z różnymi schorzeniami. Podstawowe

techniki artystyczne wykorzystywane podczas sesji terapii

zajęciowej. Charakterystyka ośrodków, placówek i

oddziałów, w których główną formą rehabilitacji jest terapia

zajęciowa.


Rys historyczny terapii zajęciowej w Polsce i na świecie. Cele, zadania i funkcje terapii zajęciowej. Formy i

techniki terapii zajęciowej. Charakterystyka arteterapii, biblioterapii, choreoterapii, dramatoterapii,

sylwoterapii, muzykoterapii, chromoterapii, estetoterapii, ludoterapii, talasoterapii i zajęć relaksacyjnych.

Terapia zajęciowa w schorzeniach narządu ruchu -po amputacjach, w chorobach reumatycznych i

neurologicznych. Terapia zajęciowa w pediatrii – w leczeniu dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

(rodzaje zabaw terapeutycznych z dziećmi). Terapia zajęciowa w oddziałach szpitalnych,

w Warsztatach Terapii Zajęciowej (WTZ) w Domach Pomocy Społecznej (DPS). Omówienie przebiegu

terapii, dokumentacja oraz pisanie programów rehabilitacji ogólnej i zawodowej w w/w ośrodkach (ze

zwróceniem uwagi na czynności samoobsługowe pacjenta).

Istota rehabilitacji zawodowej. Organizacja i prowadzenie terapii grupowej i indywidualnej z dopasowaniem

techniki terapii do schorzenia i zaplanowanego celu terapeutycznego.

Terapia zajęciowa w schorzeniach psychicznych na przykładzie schizofrenii i depresji. Problemy w terapii

psychiatrycznej. Cele i zadania terapii zajęciowej u chorych psychicznie. Od terapii zajęciowej do pracy

zawodowej- ścieżka terapii psychiatrycznej.

Literatura Obowiązkowa:

1. Milanowska K.:Techniki terapii zajęciowej. PZWL Warszawa 1982

2. Kwolek A.:Rehabilitacja medyczna. Urban&Partner Wrocław 2003

3. Kozaczuk L., Terapia zajęciowa w domach pomocy społecznej. Interart. Warszawa 1995

4. Szulc W.:Sztuka i terapia. Centrum Metodyczne 1993

5. Wardaszko-Łyskowska H.: Terapia grupowa w psychiatrii. PZWL Warszawa 1998 Zalecana:

1. Szmidt K., Piotrowski K.: Nowe teorie twórczości. Nowe metody pomocy w tworzeniu. Impuls.

Kraków 2001

2. Szulc W.: Wykorzystanie sztuki w terapii i edukacji. Pielęgniarstwo 2000, 1997, nr 5 (28), s. 15-19.

3. Szulc W.: Zdrowiotwórcze właściwości sztuki czyli arteterapia. W: Aesculapius. Wielkopolska Izba

Lekarska. Kalisz 1998, nr 53, s.12-16.

4. Konieczna E.: Artyterapia w teorii i praktyce. Impuls. Kraków 2004

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Balneologia

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok kierunek: Fizjoterapia – studia niestacjonarne

Punkty ECTS 1 ECTS

Rodzaj przedmiotu do wyboru z przedm. „Terapia zajęciowa”

Okres (rok 2012/2013 i dalsze

120

akad/semestr) sem. 6

Typ zajęć/liczba

godzin


Koordynator mgr Magdalena Błach

Prowadzący mgr Magdalena Błach



Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne.

Pozyskanie przez studentów umiejętności doboru

i stosowania właściwych zabiegów fizykalnych w leczeniu

osób z różnymi chorobami i dysfunkcjami. Opanowanie

wiadomości z balneoterapii (medycyny fizykalnej),

przeprowadzenie wywiadu z pacjentem pod kątem

planowania długoterminowych zabiegów fizykalnych.

Efekty kształcenia.

Znajomość roli i znaczenia leczenia uzdrowiskowego w

całokształcie procesu rehabilitacji. Znajomość wskazań

i przeciwwskazań do wykonywania zabiegów z dziedziny

medycyny fizykalnej. Umiejętność wykorzystania

naturalnych czynników fizykalnych w leczeniu i profilaktyce

różnych schorzeń.

Skrócony opis

przedmiotu

Rys historyczny balneologii w Polsce i na świecie.

Naturalne tworzywa lecznicze, klimat i inne naturalne

czynniki fizyczne stosowane w leczeniu uzdrowiskowym.

Hydroterapia ogólnoustrojowa i miejscowa. Wskazania i

przeciwwskazania do zabiegów. Kompleksowe leczenie

uzdrowiskowe w procesie rehabilitacji.


Rys historyczny medycyny uzdrowiskowej w Polsce i na świecie.

Specyficzne cechy klimatu-walory lecznicze klimatu górskiego nadmorskiego i nizinnego.

Wpływ zabiegów wodoleczniczych na organizm człowieka. Charakterystyka wód leczniczych. Występowanie

wód leczniczych w Polsce. Rodzaje zabiegów przy użyciu wód leczniczych i ich działanie biologiczne.

Kąpiele w wodach leczniczych - czas trwania i częstotliwość. Wody chlorkowo- sodowe (kąpiele solankowe i

w wodzie morskiej). Kąpiele kwasowęglowe – rodzaje, fizjologiczne działanie, wykonywanie kąpieli.

Kąpiele w wodach siarczkowo- siarkowodorowych i radonowych.

Kuracja pitna wodami mineralnymi - fizjologiczne działanie na organizm. Niemiecka klasyfikacja wód

mineralnych, wskazania i przeciwwskazania do kuracji pitnych.

Borowina - rodzaje torfu, właściwości fizyczne. Wykonywanie zabiegów – działanie fizjologiczne i

chemiczne. Półkąpiele i tampony borowinowe. Kąpiele w zawiesinie borowinowej i w „czarnej wodzie

borowinowej” Wskazania i przeciwwskazania do stosowania zabiegów.

Literatura Obowiązkowa:

1. Kasprzak W., Mańkowska A. Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i spa. PZWL Warszawa 2008

2. Lewiński A., Smyczyńska J. Leczenie uzdrowiskowe w chorobach układu dokrewnego.

Balneologia Polska 1-2/2005, s. 5-13

3. Kochański J. W. Balneologia i hydroterapia. Wydawnictwo AWF we Wrocławiu, Wrocław 2002

4. Ponikowska J. Kompendium balneologii. Kierunki i wskazania do leczenia uzdrowiskowego. Toruń

2004

121

Zalecana:

1. Mika T. Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 2006.

2. Straburzyński G.: Medycyna Fizykalna. PZWL, Warszawa 2003.

3. Straburzynska-Lupa A., Straburzynski G. Fizjoterapia z elementami klinicznymi. PZWL Warszawa

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Szkolenie biblioteczne

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Biblioteka PWSZ


Punkty ECTS 0


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia /3

Koordynator mgr Jan Pojedyniec

Prowadzący mgr Wioletta Jachym

Sposób zaliczenia ćwiczenia - zal.


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Cele dydaktyczne: zapoznanie studenta I roku z

funkcjonowaniem i zasadami korzystania z biblioteki

uczelnianej oraz katalogów bibliotecznych.

Efekty kształcenia: Po ukończeniu szkolenia student

powinien znać prawa i obowiązki wynikające z regulaminu

bibliotecznego. Powinien umieć korzystać z poszczególnych

agend bibliotecznych oraz efektywnie przeszukiwać katalogi

w celu dotarcia do właściwych informacji.

Skrócony opis

przedmiotu

Przedstawienie studentom struktury i zasad funkcjonowania

biblioteki uczelnianej. Zapoznanie z regułami korzystania z

biblioteki oraz katalogów bibliotecznych. Wykonanie

ćwiczenia sprawdzającego umiejętność wyszukiwania

pozycji w katalogu.

Pełny opis przedmiotu Treści wstępne i ogólne: struktura biblioteki, charakterystyka księgozbioru, polityka gromadzenia.

Omówienie poszczególnych agend bibliotecznych:

Wypożyczalnia: przedstawienie najważniejszych punktów regulaminu dotyczących możliwości korzystania z

usług wypożyczalni. Zapisy do wypożyczalni, aktualizacja konta czytelnika. Omówienie konta czytelnika z

możliwością wglądu przez sieć Internet. Rezerwacja książek. Ilość wypożyczeń. Kary za przetrzymania

książek.

Wypożyczalnia Międzybiblioteczna

Zasady korzystania z wypożyczalni międzybibliotecznej. Wyszczególnienie osób uprawnionych do

122

korzystania z tej agendy.

Czytelnia Komputerowa Zasady korzystania ze stanowisk komputerowych. Możliwość korzystania ze zbiorów medialnych należących

do biblioteki. Charakterystyka stanowisk komputerowych z uwzględnieniem rodzaju oprogramowania.

Czytelnia Czasopism Zasady korzystania. Omówienie tytułów prasowych prenumerowanych przez bibliotekę.

Czytelnia Książek

Omówienie regulaminu czytelni książek. Zagadnienie wolnego dostępu do półek”, podział księgozbioru

według kierunków kształcenia i charakterystyka księgozbioru podręcznego.

Magazyn czytelni książek – zasady korzystania.

Zajęcia praktyczne z obsługi systemu bibliotecznego PATRON.

Uruchomienie programu, opcje wyszukiwania, rodzaje indeksów, podgląd konta czytelnika. Omówienie

poszczególnych komunikatów, oznaczeń opisu katalogowego. Analiza oznaczeń z uwzględnieniem

dostępności poszczególnych zbiorów.

Ćwiczenia indywidualne z wyszukiwania konkretnych pozycji w katalogu komputerowym.


1. Podstawowym tekstem obowiązującym studentów jest „Regulamin udostępniania zbiorów Biblioteki

PWSZ w Tarnowie”.


1. Żmigrodzki Z (red.): Bibliografia: metodyka i organizacja. Warszawa 2000.

2. Dobrowolski Z: Internet i biblioteka. Warszawa 1998.

3. Łysakowski A: Katalog przedmiotowy. Cz. 1, Teoria. Warszawa 2002.

4. Sosińska-Kalata B.Modele organizacji wiedzy w systemach wyszukiwania informacji o

dokumentach. Warszawa 1999.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Szkolenie BHP

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA

Jednostka Główny Inspektor BHP


Punkty ECTS 0


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011 i dalsze

sem. 1

Typ zajęć/liczba

godzin

wykłady /4

Koordynator mgr Ryszard Mysior

Prowadzący mgr Ryszard Mysior

Sposób zaliczenia wykłady - zal.

123


Wymagania wstępne


Cele

dydaktyczne/efekty

kształcenia

Celem szkolenia jest zapoznanie studentów z :

- podstawowymi zasadami i przepisami bhp obowiązującymi

na terenie Uczelni,

- przepisami bhp dotyczącymi stanowisk pracy i nauki, w tym

z przepisami obowiązującymi w pracowniach i laboratoriach

oraz podczas zajęć wychowania fizycznego,

- zasadami profilaktyki przeciwpożarowej i obsługą

podręcznego sprzętu gaśniczego oraz organizacją ewakuacji

w przypadku zagrożenia,

- organizacją i zasadami udzielania pomocy przedlekarskiej,

- podstawami ergonomii pracy i nauki, w tym organizacją

stanowisk komputerowych,

- zagrożeniami wypadkowymi, rodzajami wypadków, trybem

postępowania powypadkowego oraz świadczeniami z tytułu

zdarzeń wypadkowych,

- organizacją praktyk zawodowych oraz obowiązującymi w

tym zakresie przepisami.

Skrócony opis

przedmiotu

Program szkolenia przygotowany jest w układzie

modułowym. Moduł podstawowy realizują wszystkie grupy.

Celem modułu podstawowego jest przekazanie studentom

informacji związanych z ogólnymi warunkami

bezpieczeństwa na terenie PWSZ. Moduły rozszerzające

przypisane są do specjalności, na których wymagana jest

wiedza specjalistyczna, związana ze specyfiką specjalności i

miejscem odbywania zajęć. Prowadzony proces dydaktyczny

podlega ogólnym zasadom mierzenia jakości w formie testu

sprawdzającego na wybranej grupie studentów po

zakończeniu zajęć.

Organizacja szkoleń oparta na bazie harmonogramu szkoleń

opracowanego dla pierwszego rocznika studentów, który

dopuszcza organizację szkolenia w sobotę. Szkolenie jest

prowadzone w formie jednorazowego spotkania, niezależnie

od prowadzonych zajęć dydaktycznych. Liczebność grupy

szkoleniowej dobiera się z zależności od specjalności i

możliwości lokalowych. Dopuszcza się uczestnictwo w

szkoleniu z inną grupą lub specjalnością studentów, którzy z

istotnych powodów nie uczestniczyli w szkoleniu w

wyznaczonym harmonogramem terminie.


I. MODUŁ PODSTAWOWY

Lp. Blok tematyczny [min]

1. Istota bezpieczeństwa i higieny pracy oraz nauki. 5

2. Charakterystyka aktów prawnych :

1. USTAWA z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U.05.164.1365)

w zakresie :

30

124

1) ustroju i organizacji uczelni zawodowej,

2) organów kolegialnych i jednoosobowych uczelni i ich kompetencji,

3) praw, obowiązków i odpowiedzialności dyscyplinarnej studentów,

4) utrzymania porządku i bezpieczeństwa na terenie uczelni zawodowej.

2. Regulamin Studiów Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie, w zakresie :

1) praw i obowiązków studenta.

3. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie

bezpieczeństwa i higieny pracy uczelniach (Dz.U. Nr 128, poz. 897), w zakresie :

1) ogólnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa na terenie uczelni,

2) bezpieczeństwa pracy i nauki w laboratoriach, warsztatach i pracowniach specjalistycznych,

3) bezpieczeństwa w domach studenckich,

4) szczegółowego uregulowania kwestii bezpieczeństwa studentów przebywających na terenie

uczelni.

4. Zarządzenie Nr 3/99 z dnia 1 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przy

ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków studentów, w zakresie :

1) zdefiniowania wypadku studenta,

2) trybu zgłaszania wypadku i ustalania okoliczności zdarzenia wypadkowego,

3) sporządzania dokumentacji powypadkowej, w tym „protokołu ustalenia okoliczności i

przyczyn wypadku studenta”,

4) wypadków uczniów i studentów w szczególnych okolicznościach.

5. Zarządzenie Nr 8/2000 z dnia 2 października 2000r. i Zarządzenia Nr 6/2002 z dnia 8 maja

2001r. w sprawie regulaminu porządkowych w pracowniach i laboratoriach.

3. Ochrona przeciwpożarowa oraz zasady postępowania w przypadku pożaru lub innego zagrożenia

na terenie uczelni, w zakresie:

1) zagrożeń pożarowych występujących na terenie Uczelni,

2) rozmieszczenia i użytkowania podręcznego sprzętu gaśniczego,

3) dróg ewakuacji i zasad przemieszczania się podczas ewakuacji,

4) ogłaszania ewakuacji na terenie PWSZ,

5) dróg pożarniczych.

30

4. Zasady udzielania pomocy przedlekarskiej, w przypadkach zdarzeń :

1) zasłabnięcia i utraty przytomności,

2) złamania kończyny,

3) zranienia, w tym krwotoku,

4) zatrucia,

5) oparzenia.

Wyposażenie apteczki pierwszej pomocy.

Rozmieszczenie apteczek pierwszej pomocy w budynkach PWSZ oraz zasady korzystania z

materiałów opatrunkowych.

30

5. Zdefiniowanie czynników szkodliwych, niebezpiecznych i uciążliwych dla zdrowia na podstawie

Polskiej Normy ustanowionej przez Polski Komitet Normalizacyjny z dnia 11 stycznia 1999r. –

[PN-N-18002], oraz klasyfikacja na podstawie PN-Z-08052:1980 czynników szkodliwych i

niebezpiecznych występujących w procesach pracy.

15

6. Identyfikacja czynników szkodliwych niebezpiecznych i uciążliwych dla zdrowia występujących

w procesie dydaktycznym:

a) w pracowniach i laboratoriach,

b) podczas zajęć wychowania fizycznego,

c) związanych z pracą na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe,

d) podczas odbywania praktyk zawodowych, oraz zasady zabezpieczania się przed nimi.

60

Ogółem 170

II. MODUŁ ROZSZERZAJĄCY dla kierunku fizjoterapia i pielęgniarstwo 70

1. Charakterystyka aktów prawnych:

1. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2000 r. w sprawie wymagań, jakimi

powinny odpowiadać pod względem technicznym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w

których można wykonywać indywidualną specjalistyczną praktykę i grupową praktykę

pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 27 poz. 344)

2. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie

wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i

urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 74 poz. 366 z późn. zm.)

2. Identyfikacja czynników szkodliwych niebezpiecznych i uciążliwych dla zdrowia występujących

125

w procesie dydaktycznym realizowanym w laboratoriach komputerowych oraz zasady

zabezpieczania się przed nimi na bazie załącznika nr 2 w sprawie szczegółowych zasad stosowania

środków ochrony indywidualnej do Rozporządzenia Ministra Pracy i polityki Socjalnej z dnia 26

września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 129

poz. 844 z późn. zm.)

Literatura

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Nazwa przedmiotu Szkolenie: Podstawy higieny szpitalnej

Kod przedmiotu

Kod ERASMUSA


Kier/spec/rok Kierunek: Fizjoterapia/I rok- studia niestacjonarne

Punkty ECTS 0


Okres (rok

akad/semestr)

2010/2011

semestr 1

Typ zajęć/liczba

godzin

ćwiczenia - 3 h



Sposób zaliczenia ćwiczenia – zal.


Wymagania wstępne


Cele dydaktyczne/

/efekty kształcenia

Cel

Przygotowanie fizjoterapeuty do stosowania zasad higieny

szpitalnej jednostkach ochrony zdrowia.

Wykaz umiejętności

W wyniku realizacji treści modułu fizjoterapeuta potrafi:

- określić zasady organizacji nadzoru nad higieną szpitalną

w zakładach opieki zdrowotnej z uwzględnieniem

obowiązującego prawa,

- omówić cel, istotę, zasady i metody dekontaminacji

środowiska szpitalnego,

- przygotować i wdrożyć procedury postępowania ze

sprzętem rehabilitacyjnym z uwzględnieniem zasad aseptyki i

antyseptyki,

- zastosować zasady obowiązujące w higienie rąk w pracy

rehabilitanta,

- prawidłowo stosować środki ochronny indywidualnej,

- zastosować zasady postępowania z pacjentem izolowanym,

- prawidłowo postępować z odpadami powstającymi w

126

zakładach opieki zdrowotnej .

Skrócony opis

przedmiotu

Podstawy prawne postępowania sanitarno higienicznego w

zakładach opieki zdrowotnej. Metody dekontaminacji

środowiska szpitalnego. Zasady postępowania aseptycznego i

septycznego w procedurach medycznych. Higiena rąk.

Stosowanie środków ochrony indywidualnej. Zasady

postępowania z odpadami w zakładach opieki zdrowotnej.

Pełny opis przedmiot 1. Podstawy prawne postępowania sanitarno higienicznego w zakładach opieki zdrowotnej:

a. Ustawa o chorobach zakaźnych i zakażeniach z 6 września 2001r

2. Metody dekontaminacji środowiska szpitalnego:

a. Dekontaminacja

b. Oczyszczanie

c. Dezynfekcja

d. Sterylizacja

e. Zasady stosowania środków dezynfekcyjnych w pracy rehabilitanta

3. Zasady postępowania aseptycznego i septycznego w procedurach medycznych:

a. Procedury, instrukcje sanitarno – higieniczne; istotne w pracy rehabilitanta

b. Postępowanie ze sprzętem rehabilitacyjnym

4. Higiena rąk:

a. Rodzaje mycia rąk: sanitarne, higieniczne, chirurgiczne

b. Higieniczne mycie i dezynfekcja rąk, wg Normy PN EN 1499, PN EN 1500

c. Pokaz higienicznego mycia i dezynfekcji; rozdanie schematów

d. Zasady utrzymywania higieny rąk ( pielęgnacja, paznokcie, biżuteria)

5. Stosowanie środków ochrony indywidualnej:

a. Definiowanie; odzież robocza, odzież ochronna

b. Rękawice: sterylne, diagnostyczne, foliowe, gospodarcze,

c. Alergia na rękawice lateksowe

d. Fartuchy: bawełniane, flizelinowe, foliowe, chirurgiczne

e. Ochrona oczu: okulary, gogle, przyłbice

f. Buty ochronne: foliowe, gumowce

g. Maski: poziomy filtracji

6. Zasady postępowania z odpadami w zakładach opieli zdrowotnej:

a. Rodzaje odpadów

127

b. Zasady segregacji

c. Kolorystyka opakowań

d. Zasady usuwania odpadów ostrych

e. Zasady postępowania z materiałem potencjalnie infekcyjnym






Praktyczna, Kraków 1996.

2. J. Juszczyk, w. Hryniewicz, W. Magdzik, A. Samet: Zakażenia szpitalne, MZ i OS, Warszawa 1996.

3. M. Jabłoński: Epidemiologia, Folium, Lublin 1996.

Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

Formatka – opis kursów w PWSZ w...

Documents

Transcript of Formatka – opis kursów w PWSZ w...