Elizaklasa 1

Ja bym chciała mieć małego

pieska. Będzie miała na imię

Serduszko. Będzie miała biały

kolor i założę jej różową kokardę.

Będziemy codziennie chodzić na

długie spacery i bawić się przed

domem.

Olivia klasa 1

Ja bym chciała mieć tarantulę -

małego pajączka. Ta tarantula

będzie niebieska z ośmioma

nóżkami. Z moim pajączkiem

będę się bawiła ogrodzie i

karmiła ją owadami. Zawsze

będę go kochała. Tarantule

chciałabym mieć. Jest dla mnie

ciekawa i lubię oglądać programy

na jej temat.

Oliver klasa 2

Mam 3 koty. Pierwszy jest szaro-biały. Ma na imię

Guliwer. Wszedł do lasu i złapał mysz i wtedy

gromada myszy przyszła, aby pomóc swojemu

koledze. Kot się wystraszył i mysz uciekła. Drugi z

kotów ma na imię Tokio i jest cały czarny. Zawsze

broni swoje terytorium. Kiedy inny kot przychodzi,

odbywa się walka. Zawsze się jego boją i uciekają.

Ostatnim moim kotem jest Szagi. Ona to mama

Guliwera i Tokio. Bardzo dobrze się nimi opiekuje.

One zawsze się jej słuchają. Kochają swoją

mamusię.

Nagle Guliwer, Tokio i Szagi się spotkali. Kazałem

im pójść do domu na pyszną kolację. Po kolacji

położyliśmy się spać. Śpiąc przytulamy się do

siebie.

Aurelia klasa 2

Mój chomik Płatek Śniegu.

Mój chomik jest bardzo słodziutki i jest biały i brązowy. Ma klatkę. Jest

tam wszystko. Płatek śniegu ma koło co się kręci. Płatek śniegu ma

domek i śpi tam. Mój chomik ma pyszne jedzenie. To jest drugie jedzenie

dla chomika.

Antoni klasa 2

Mój kot nazywa się Pretzel.

Jest cały czarny. On lubi spać.

Lubi się ze mną bawić. Pretzel

lubi gonić piłkę. Lubi też jeść.

Ma smutną historię. Jego

mamę wyrzucili w parku.

Dobrzy ludzie dali jej dom.

Wtedy urodził się Pretzel i

wzięliśmy go do siebie. Teraz

już zawsze będzie z nami.

Kianklasa 2

Mój chomik ma na imię Nugget i jest dziewczynką. Jest

cała brązowa i wygląda jak wypieczony nugget. Ma 4

miesiące. Nugget śpi w ciągu dnia a w nocy budzi się,

przeciąga i ziewa pokazując swoje długie, ostre i żółte zęby.

Nugget uwielbia zwiedzać nasz dom w swojej kuli. Jej

ulubionym zajęciem jest gryzienie mnie i wszystkiego

dookoła.

Mój chomik uwielbia ćwiczyć w swojej kuli i na

kołowrotku w swoim domku. Kiedy jest zmęczona

zwiedzaniem domu, wraca do swojej klatki i dostaje

smakołyk. Uwielbia marchewkę, jagody, brukselkę i ziarna.

Jak nie jest głodna to chowa smakołyki do swoich worków

policzkowych i ucieka do swojego domku gdzie je wyjmuje.

Nugget potrafi stać na tylnych nogach jak człowiek i jeść

trzymając jedzenie w rączkach. Gdy tak robi wygląda tak

słodko.

Często bawię się z nią robiąc labirynty i tunele z pudełek,

poduszek i lego. Ona je uwielbia.

Codziennie muszę czyścić jej mieszkanko i sprawdzać czy

jest zdrowa. To duża odpowiedzialność mieć małe

zwierzątko.

Harryklasa 3

Był sobie Mario, piesek. On

poszedł na spacer i wariował

bo tak się cieszył. Spotkał inne

pieski i razem bawili się.

Kiedy wrócił do domu

odpoczywał.

Adamklasa 3

Sebastianklasa 3

Mój ulubiony zwierzak tolis. Lubię je, ponieważ sąszybkie, ładne i mająciekawą naturę. Są małechude z puszystymogonem. Polują na myszy,szczury, króliki i kuryczasami zjadają równieżowoce i warzywa. Listyzaznaczają swój teren. Lisyżyją w rodzinnych grupach.Dlatego są moimiulubionymi zwierzętami.

Marysiaklasa 3

Mój kot się nazywa Rademenes. Bardzo lubię film pt. „Siedem życzeń”.Opowiada on o kocie, wygląda tak samo jak moje kot i nosi to samo imię. Mojezwierzak jest cały czarny jak węgiel. Pewnego dnia Rademenes przyszedł donaszego domu bo był głodny i już z nami został. Lubię przytulać się do niego.Czasami przynosi do naszego domu złapaną mysz, żeby podziękować nam zawszystko co dla niego robimy.

Nikodemklasa 3

Ja bym chciał mieć owczarka szkockiego dużego i futrzastego. Bym się bawił znim w aport i bym chodził z nim na spacery. Byśmy sobie skakali po łące.Byśmy ganiali za kotami, skakali po śniegu, biegali po placu zabaw. I teżganiali się ze sobą oraz bym mu rzucał piłki. Dawał bym mu wodę, jedzenie ipsie chrupki.

Mayaklasa 3

Mojim ulubiony zwierzęciem

to pies o imieniu Osa. Jest to

rasa labrador. Osa jest

dużym psem, jest koloru

czarnego i ma 5 lat. To jest

bardzo energiczny pies i jest

przyjazna dla ludzi. Osy

ulubioną zabawą jest

aportowanie piłki i frizbi.

Jak Osa się nudzi w domu to

rzucamy jej pluszaka i go

gryzie aż go zgryzie. Osa lubi

podjadać innym psom

karmę.

Ameliaklasa 3

Mój przyjaciel zwierzak!

Rok temu dostałam od

rodziców psa. Ma na imię Fibi.

Lubię się z nią bawić

wychodzić na spacer a także

karmić gdy mam gorszy dzień

zawsze ją przytulam i od razu

lepiej się czuję. Nauczyłam ją

bardzo dużo sztuczek na

przykład podaj łapkę, chop.

Pies to najlepsza rzecz którą

dostałam od rodziców. Zawsze

będę o nią dbała bo ją bardzo

kocham.

Brianklasa 4

Mój przyjaciel zwierzak

Raz, gdy spotkałem miałczącego psa.

Witam, jestem Brian. Dzisiaj opowiem wam o historii, która zmieniła mój pogląd na temat psów.Zawsze myślałam, że przez psy są głośne i się plącze pod nogami, żeby wszyscy je zauważali. Lecz pewnegodnia, to co mnie spotkało, zmieniło moją opinię o tych wspaniałych czworonogach.

Kilka tygodni temu wyszedłem na spacer, żeby odpocząć od szkoły. Jak miałem dojść do parku,usłyszałem kota. Gdy podszedłem bliżej, zauważyłem jak wysypywał jakiś proszek z worka do wody, którywyciągną z pyska. Chwilę później pojawił się pies. Nagle, w ułamku sekundy ze wszystkich stron pojawiłysię koty. Wtedy pomyślałem sobie:- No cóż, już dziwniej być nie może.Lecz się pomyliłem. Z tłumu kotów wyszedł wielki biały kot i zaczął rozmawiać z psem. A co byłonajdziwniejsze to to, że rozmawiały ludzkim głosem! Niestety, nie byłem zbyt blisko, żeby usłyszeć całość.Było słychać tylko garstkę słów, które brzmiały:- Koty… władzę całkowitą… psy… porzucone…Z tego co słyszałem te słowa nie miały pocieszyć psa, który krótki czas po rozmowie został wepchnięty dowody z podejrzanym proszkiem. Koty zaczęły się rozchodzić. Kilka minut po całym zamieszaniu,wyszedłem z ukrycia i podszedłem do poszkodowanego psa, który niespodziewanie zaczął miałczeć! Niewiedziałem jak zareagować, więc się go zapytałem:- Co ci się stało?- Zostałem przemieniony w kota!!!Nie mogłem się z nim zgodzić, więc powiedziałem:- Nie całkiem. Zachowujesz się jak kot, chociaż wyglądasz jak pies.- To jeszcze gorzej! - krzyknął pies.- Jak to? - zapytałem się.- Tak to, że teraz nikt nie będzie mnie chciał. Moi koledzy nie będą chcieli znać psa, który miauczy, a koty

nie będą chciały kota, który wygląda jak pies. co ja pocznę?- Nie bardzo wiem, co mogę dla ciebie zrobić. No cóż. Jak to naprawić? - Zapytałem się zaciekawiony.- Jak ci to powiedzieć… - powiedział pies zmieszany.- I co? - zapytałem się nerwowo.- Nie mam pojęcia jak to odkręcić. Nawet nie wiem o co chodzi z tym proszkiem - wyjąkał pies.- To jak mam ci pomóc? - spytałem się, oczekując na dobrą odpowiedź.

Niestety nie znaleźliśmy pomocy, ale dobra wiadomość to to, że ten pies teraz ze mną mieszka.Dzielimy się wszystkim i gdy nikt nie widzi, to możemy ze sobą porozmawiać. Tak dziwnie się zaczęło askończyło się na tym, że to była najlepsza rzecz, która kiedykolwiek mi się przytrafiła. Dałem mu na imięBartek i jest moim najlepszym przyjacielem.

Marcelklasa 4

Mój przyjaciel zwierzak

Mam dużego psa, który ma na imię Lexi. Jest ona taka

milutka i przytulna. Kocham chodzić z nią na długie fajne

spacery. Lexi umie dużo sztuczek i uwielbia, kiedy bawię

się z nią. Lexi ma czarny ogon i nos i grzbiet. Jest bardzo

silna i czuję się przy niej bezpiecznie.

Tymonklasa 4

Mój przyjaciel zwierzak

Ja marzę o czerwonej Konurze Słonecznej. Ten ptak pochodzi z Ameryki

Południowej. Będzie miał na imię Kolorek i będzie mieszkał w domku dla

ptaszków. Będzie miał dużo jedzenia: ziaren słonecznika, pszenicy, owsa i

orzechów ziemnych. Będę się z nim bawił i nagrywał filmiki.

Viktoriaklasa 4

Mój pies nazywa się Benji i najbardziej na świecie kocha skarpety.

Pewnego dnia wybrałam się z Benjim na spacer do parku. Było bardzo ciepło, naokoło dużo piasku, więc postanowiłam zdjąć buty i

skarpety. W pewnej chwili zauważyłam że Benji ucieka ode mnie. Pomyślałam:

-Co się dzieje, dlaczego on ucieka?

Biegłam bardzo szybko i z daleka zauważyłam że Benji bawi się moją skarpetą!!! Krzyknęłam głośno:

-O nie!!! Benji, nie, skąd ją wziąłeś?!

Mój przyjaciel w końcu się zatrzymał. Kiedy mnie zauważył zaczął kopać głęboki dół, żeby ukryć moją skarpetę. Na szczęście zdążyłam. Benji

spojrzał się na mnie niewinnie swoimi dużymi czarnymi oczami. Od razu poczułam, że mój przyjaciel tego żałuje. Dalej trzymał w pysku moją

różową skarpetę. Przyczepiłam mu smycz i powiedziałam:

-Kto jest taki niegrzeczny? Idziemy natychmiast do domu!

Założyłam buty, oczywiście bez skarpet i poszliśmy razem do domu.

Wieczorem, przed pójściem spać poszłam do Benjego i powiedziałam: dobranoc piesku, bądź grzeczny. Leżąc w łóżku obmyślałam

spektakularny plan na jutro.

Wstałam już o 7 rano, obudziłam Benjego i powiedziałam: kochany piesku mam dla Ciebie niespodziankę.

Wyszliśmy z domu w kierunku najbliższego sklepu. Kiedy byliśmy już w środku powiedziałam mojemu najlepszemu przyjacielowi:

- Nie możesz kraść moich skarpet, mam dla Ciebie niespodziankę, możesz sobie wybrać 5 par skarpet, tylko dla siebie!!! Benji zaczął skakać z

radości tak wysoko, że prawie przewrócił półkę z ogórkami!!! 10 minut później wracaliśmy wspólnie do domu- ja z zakupami w ręku, a Benji ze

skarpetą w pysku.

Kocham mojego pieska. Chcę, żeby zawsze był szczęśliwy do końca swoich dni.

Adrianklasa 5

Majaklasa 5

Nathanklasa 5

Mój przyjaciel zwierzak

Imię: HanUrodził się: wrzesień 2018Umarł: luty 2021Hobby: - kamuflowanie jedzenia

- ciągłe próby ucieczki- wchodzenie na samą górę klatki i spadanie w kamikadze stylu- spanie

Han był malutkim chomikiem, który żył 2,5 roku. Umarł ze starości. Bardzo golubiłem i bardzo za nim tęsknię. Han całe swoje życie próbował nam uciec.

Pewnego ranka jak zszedłem na dół do salonu, zobaczyłam że drzwi wklatce Hana są otwarte. Han był w środku i na mnie patrzył. Nakarmiłem go izamknąłem klatkę.

Sytuacja powtórzyła się przez kilka dni. W końcu zablokowaliśmy wejście.Han był bardzo nieszczęśliwy.

Trzy tygodnie później mieliśmy awarię wody w kuchni. Tata odsunąłpanele przy podłodze i nas zawołał.- Chodźcie i patrzcie bo nie uwierzycie!Okazało się że Han przez te kilka nocy przenosił jedzenie z klatki pod meble dokuchni. Udało mu się przenieść jedzenie na co najmniej dwa tygodnie. Wtedyzrozumiałem dlaczego Han był taki nieszczęśliwy, gdy zablokowaliśmy muwyjście. Przekreśliliśmy plan jego Wielkiej Ucieczki .

Patrykklasa 5

Moim przyjacielem zwierzakiem są ptaki. Mam w domu dwie papugi faliste o imionach Kika i Robin. Kika jest samicą i ma zielono-żółte pióra. Robin natomiast to samiec i jest koloru niebiesko-białego. Papugi faliste pochodzą z Australii i dają się oswoić ludziom.Obydwa ptaszki mieszkają u mnie już około dwóch lat. Kika jest energicznym ptaszkiem, nie boi się spacerować po meblach czypodłodze. Często też fruwa po całym mieszkaniu i ląduje w różnych pokojach. Robin z kolei jest spokojny, często naśladuje Kikę i fruwaza nią lub przemiesza się w podskokach tam gdzie ona. Robin jest niezwykły jeśli chodzi o różne dźwięki, które wydaje. Codziennierano to on pierwszy wstaje i budzi wszystkich swoim śpiewem lub dyskutowaniem. Jeśli widzi że ktoś z domowników już nie śpi towtedy piszczy, żeby wypuścić go z klatki. Kika może jest bardziej ruchliwa i odważna, ale za to mało śpiewa i rozmawia w ptasimjęzyku. Lubię moje ptaszki, ale jak przy każdym zwierzątku są również obowiązki. Ja codziennie rano przed szkołą oraz w dni wolnezajmuję się papugami. Sprzątam ich klatkę, wymieniam im wodę do picia i przygotowuję świeże jedzenie. Jednym z ich przysmakówjest gotowany groszek, zielona sałata oraz nasiona: słonecznik lub siemię lniane. Uwielbiają też włośnicę czyli proso senegalskie orazkolby. Kolby dostają tylko czasem, ponieważ dla papug to są słodycze, których nie mogą jeść często, bo nie będą mogły fruwać. Razdziennie muszę też odkurzać, ponieważ zostawiają porozrzucane nasionka i pogubione piórka. Każdego dnia staram się wypuścićpapugi z klatki, żeby mogły trochę polatać w salonie. Jest to bardzo ważne dla ich zdrowia i dobrego samopoczucia. Kiedy Kika zRobinem są poza klatką to bardzo psocą i bałaganią. Cały czas muszę ich pilnować, bo mogą coś zepsuć lub zrobić sobie krzywdę. Oneczęsto lądują na kwiatkach, chowają się między gałązkami i obgryzają liście. Razem z tatą zorganizowaliśmy drzewko dla nich – dużykwiatek z gałązkami, któremu obgryzły już liście, ale ma gałązki więc mogą na nim siedzieć. Zaczepiliśmy też drewniane drabinki ihuśtawki do drzewka i mają mały plac zabaw. Bardzo fajną zabawą moich papug jest wspinanie się po firankach, a kiedy się zmęczą toodpoczywają na karniszu. Najbardziej lubię kiedy papużki przylatują do mnie i siadają na ramieniu lub na głowie. Cieszę się też kiedyjedzą mi z ręki, ale trzeba być wtedy bardzo spokojnym, bo nawet najmniejszy ruch może je spłoszyć. Kocham Kikę i Robina i niezamieniłbym ich na żadne inne zwierzątko.

Juliaklasa 6

„Mój przyjaciel zwierzak”

Cztery lata temu moi rodzice i ja zdecydowaliśmy aby kupić

psa. Wybraliśmy suczkę rasy buldog francuski. Tekila, bo tak

jej na imię, przyjechała do nas z Polski. Była najbardziej

wesołym i przyjaznym buldożkiem z całego swojego

rodzeństwa i dlatego wybraliśmy właśnie ją. Od tego czasu

Tekila jest moim najlepszym przyjacielem. Tekila ma czarną i

białą sierść i ma bardzo krótki ogonek. Jest nieduża i ma

krótkie łapki. Wyglądem przypomina małą świnkę ☺.

Uwielbia spać, jeść i bawić się z kością i piłką. Gdy mama

gotuje coś w kuchni lub gdy ktoś coś je, ona siedzi i czeka

mając nadzieję, że coś jej spadnie na podłogę. Kiedy bawi się

swoją kością, zawsze mocno ciągnie i trzyma jej zębami, aby

nikt jej nie zabrał. Chętnie wychodzi na spacer i kiedy tylko

widzi inne psy próbuje być bardzo odważna i stawia uszy do

góry, lecz gdy tylko większy pies zbliża się do niej, ona kładzie

się na ziemi i udaje niewidzialną. Bardzo śmiesznie to wtedy

wygląda. Bardzo lubi, gdy się ją głaszcze po brzuszku i mruczy

wtedy, a kiedy śpi to chrapie przy czym musi zawsze spać i

siedzieć na czymś miękkim. Kiedy myśli, że jest sama w

domu, lubi zwiedzać wszystkie pokoje i gdy tylko zamykają się

drzwi domu to wbiega po schodach prosto na łóżko w pokoju

moich rodziców. Bardzo kocham mojego psa. Często

dotrzymuje mi towarzystwa, gdy jestem sama w domu. Jest

oddanym i kochanym przyjacielem, który łączy

odpowiedzialność cierpliwość i wrażliwość. Pies to najlepszy

przyjaciel człowieka.

Nikodemklasa 6

„Owczarek niemiecki”

Kiedy byłem młody, zawsze chciałem mieć owczarka niemieckiego.

Odkąd chciałem takiego psa, zawsze wskazywałem palcem na każdego

dużego psa, którego widziałem. Ja zawsze chciałem takiego psa ponieważ

są bardzo szybkie silne. Myślę też, że są niesamowicie piękne. Jeśli

dostanę takiego psa będę dbać o niego bardzo mocno, a jeśli coś by mu

się stało, zawsze będę tam dla niego.

Hannahklasa 6

Magiczna kość.

Rozdział 1. Urodziny.

Koniec. To nie jest normalny sposób, żeby zacząć opowiadanie, ale w tej historii nie wszystko zdarzyło się w kolejności zgodnej z czasem.

- Dzień dobry! - usłyszałam otwierając oczy. Najpierw nie wiedziałam, co się stało, lecz po kilku sekundach zauważyłam moją mamę stojącąnad moim łóżkiem.- Dzień dobry - odpowiedziałam powoli, nadal nie obudziłam się poprawnie.- Nie cieszysz się?- Czemu miałabym się cieszyć?

- Dzisiaj są twoje urodziny!

Rozdział 2. Bessie.

Ubrałam się w mgnieniu oka i zaczęłam biec na dół.- Powoli po schodach! - mama krzyknęła z góry.Biegłam tak szybko, by zobaczyć moją rodzinę, że prawie się poślizgnęłam.

- Wszystkiego najlepszego! - krzyknęli wszyscy, kiedy weszłam do salonu. Moje siostry chciały podejść do mnie i przytulić się, ale mój pies byłszybszy. Ona wabi się Bessie. Została częścią naszej rodziny, kiedy miałam 2 lata. Od tego momentu jesteśmy jak papużki nierozłączki.Zwłaszcza kiedy są nasze urodziny. Tak, dobrze przeczytaliście, mamy urodziny tego samego dnia! Wracając do urodzin - po kilku minutachczekania i życzeń urodzinowych mój tata rzekł:- Czas na prezenty!

Rozdział 3. Magiczna kość.

Tym razem, gdy pobiegłam, to naprawdę się poślizgnęłam, ale na szczęście większość prezentów leżało na podłodze. Dorwałam się dopierwszego prezentu. Ruszałam się tak szybko, że chyba czas zatrzymał się. Dostałam dużo fajnych prezentów: grę karcianą, długopisy, kredki,skarpetki pokryte flamingami i nawet poduszkę w kształcie rogalika, ale w tej historii nie chodzi o moje prezenty, lecz prezenty Beski. Opróczprezentów typowych dla psa (przysmaków), dostała jedną wyjątkową zabawkę. Miała fioletowy kolor i kształt kości. To może brzmieć jaknormalna zabawka, lecz kość miała jeszcze guziki - jasno czerwone guziki. Pod guzikami były numerki: 1983, 327, 642, 2490. Co one znaczą?

Rozdział 4. Zły czas na zabawę.

Jedną z najważniejszych części urodzin jest tort. Moi rodzice wyszli, żeby pójść do kuchni i przygotować ciasto, a moje siostry poszły na górę potelefony, żeby wszystko nagrać.

Uznałam, że to był dobry czas, by pobawić się nową zabawką z moim psem. Natychmiast przywołam Bessie i zaczęłyśmy się bawić. Myślałam,że te czerwone guziki będą wydawały jakiś dźwięk. Myliłam się. Guzik, który nacisnęłam miał numerek 1983. Zrobiło się ciemno, jednak dalejczułam obecność Bessie. Co się stało?!

Część I

Hannahklasa 6

Rozdział 5. 1983.

Zobaczyłam światło. Ale gdzie są wszyscy? Nie słyszałam ani moich rodziców ani sióstr, tylko szczekanie Bessie. Bessie! Nie byłam sama.Lecz byłam na ogromnym polu! Kiedy i jak się tutaj znalazłam?! Rozejrzałam się i dostrzegłam budynki, ale były bardzo małe - byłydaleko.

- Choć Bessie, czas na spacerek - powiedziałam sarkastycznie, lecz ona uśmiechnęła i szczeknęła dwa razy, jakby chciała powiedzieć„super! spacerek!”.

Rozdział 6. Jessica.

- Doszłyśmy! – powiedziałam z trudem. Przeszłyśmy taką długą drogę bez wody i nogi mi odpadały. Spojrzałam przez lewe ramię – nic.Szybko spojrzałam przez prawe - dalej nic. Nie znalazłam Bessie przy moim boku, więc spojrzałam za siebie.- Bessie! – westchnęłam – Wiesz, że nie wolno ci się tarzać. - Podniosła się od razu, gdy zobaczyła, że przyłapałam ją na gorącym uczynku.

- No co tak stoisz! Musimy dowiedzieć się, gdzie jesteśmy - rzekłam zdenerwowana. Przybiegła od razu. Miała uśmiech na pysku i ….błoto też. Przeszłyśmy między domami, żeby znaleźć sklep z ubraniami. Wyszła z tego sklepu dziewczyna w moim wieku. Podbiegłam doniej i zapytałam, gdzie jesteśmy.- To Riverview Valley dziewczyno! - odpowiedziała z entuzjazmem. - Czy to twój pies? - zapytała radośnie.- Tak – odpowiedziałam.- Mogę pogłaskać go?- No pewnie.- Jak się wabi?- To to jest ona i ma na imię Bessie.

- Super! - nieznana dziewczyna pogłaskała Bessie i podniosła się. Zaczęłyśmy rozmawiać o tym jak ona marzy o psie, dopóki mój nam nieprzerwał.- O! To mi przypomniało, że muszę cię zapytać. Czy wiesz, gdzie mogę znaleźć Tilbury? - rzekłam z nadzieją, że wrócę do domu na tort.

- Tak, jest taki sklep z rzeczami potrzebnymi do opieki nad psami. Kilka ulic stąd. - To nie było to, czego chciałam się dowiedzieć, ale toteż pomoże - pomyślałam sobie.- Dzięki - powiedziałam odwracając się.- Ostatnie pytanie. Jak ci na imię?- Jessica.

Część II

Hannahklasa 6

Rozdział 7. Złe Tilbury.

Bessie skakała, kiedy szłyśmy do Tilbury. Obie myślałyśmy, że wrócimy do domu na tort. obie też myślałyśmy źle. Tak długo szłyśmy, żezapomniałyśmy słowa Jessici - „sklep z rzeczami do opieki nad psem”, dlatego byłyśmy zaskoczone, kiedy zobaczyłyśmy znak „Tilbury” nasklepie zoologicznym. Od środka wyglądał normalnie. Ściany zielone jak trawa miały jasno brązowe łapki rozchodzące się w różne strony.Regały były drewniane. Ten sklep miał wszystko co trzeba mieć by opiekować się psem: zabawki, jedzenie, obroże i wiele więcej.Podeszłam do jednego z pracowników, a Bessie podbiegła do przysmaków.- Dzień dobry. Czy pani rozpoznaje tę zabawkę? - zapytałam się trzymając dziwną kość w ręku.- Mogę zobaczyć? – odpowiedziała.

- Proszę – dałam jej fioletową kość. Przekręcała ją i przyciskała. Kiedy zobaczyłam, że chciała nacisnąć guzik, zbladłam tak, że wyglądałamjak duch. Zanim mogłam ją ostrzec było za późno. Nieeee!- Dlaczego były pod przyciskami numerki? – zapytała.- Nie mam pojęcia – odpowiedziałam.- Ja też nie rozpoznaje tej zabawki, przykro mi.- Dziękuję za pomoc. Choć Bessie! – krzyknęłam. Bessie przybiegła z drugiego końca sklepu żując kość z psiej czekolady.- Wiesz, że trzeba za to zapłacić? – usłyszałam.- Wiem.Zapłaciłam i na paragonie zobaczyłam datę 11 kwietnia 1983.

Rozdział 8. Powrót do domu?

Ta data…. To był ten numerek na kości! Sprawdziłam kość: 327, 2490, 642, 2021! Tak! Wrócimy do domu! Złapałam Bessie za obrożę inacisnęłam guzik – jasno czerwony guzik.

Ciemno. Dokładnie tak samo jak wcześniej. Bessie zaszczekała tak jak wcześniej. Zamknęłam oczy, a kiedy je otworzyłam to był naszsalon. Jednak coś było nienormalne. Rozejrzałam się. Za mną była choinka! Nasze urodziny są w kwietniu….

Część III

Maksymilian klasa GCSE

Opis mojego psa

Mam malutkiego kundelka, który wabi się Reks.

Reks jest bardzo milutkim młodym pieskiem.

Bardzo lubi towarzystwo dzieci. Ma bardzo

duże brązowe oczka, malutki ogonek i jest cały

rudy. Jego łapki są mięciutkie jak poduszeczki.

Swoim różowym języczkiem zawsze łaskocze

liżąc mnie po nogach.

Reksio umie wiele sztuczek. Potrafi skakać

przez skakankę! Nie każdy kundelek to potrafi

zrobić, dlatego mój Reks jest naprawdę

wyjątkowy. Kiedy kończę zajęcia szkolne,

Reksio zawsze czeka na mnie na podwórku i gdy

tylko mnie zobaczy zaczyna do mnie biec i

szczekać. Nie zamieniłbym mojego małego

kundelka na innego psa! Reks jest moim małym

włochatym przyjacielem.

Mój przyjaciel zwierzak

Ogólnie przyjętym powiedzeniem jest " najlepszym przyjacielem człowieka jest pies,,. Stwierdzonejest, że pies jest lojalnym stworzeniem, które bezgranicznie kocha swego właściciela. Należy o nie dbać a one odwdzięczą się.Moim przyjacielem jest pies, ale właściwie w moim domu jest kilka zwierząt ponieważ jestem wielbicielką zwierząt.Goldy jest czteroletnim Jack Russel terierem, jest zaborcza o swój teren oraz rodzinę. Jest zazdrosna kiedy nikt nie zwraca na nią uwagi. Jest ona mądra i zna wiele sztuczek które ją nauczyłam. Mojąulubioną sztuczką jest kiedy znajduje piłkę na zawołanie.Oprócz psa mam kotkę Kasię która uwielbia straszyć gości, czasami zachowuje się jak pies i wydajedźwięk podobny do warczenia psa. Kasia wstaje wcześnie z rana i budzi calutki dom swym miauczeniem ponieważ jest głodna.Ostatnio dwie złote rybki dołączyły do grona zwierząt w naszej rodzinie.Sądzę że, dla mnie dom bez zwierząt byłby pusty. Dom w którym mieszkają zwierzęta jest prawdziwym domem wypełnionym miłością i troską. Również zwierzęta pomagają rozładować stres i się zrelaksować się.

Wiktoria klasa A-level

Mój zwierzak

Misia- to imię mojego kota, żyje już ze mną prawie 6 lat. Kończy szóste urodziny 28 lutego. Co rok na jej urodziny kupujemy jejtorcik i mały prezencik. Pamiętam, jak ja kupowaliśmy w mały sklepiku zoologicznym. Pamiętam ze było piec małych kotków wtakiej dużej metalowej klatce. Było mi trudno jednak wybrać zwierzaka, z którym bym spędziła resztę życia. Oparłam się o klatkęrozglądałam się w Okoł do wybrania potencjalnego przyjaciela. A nagle mokry nosek łasił mi się o palec, który ledwo co opierał sięna kratce metalowej. Spojrzałam w dół jak mały kotek ocierał i bawił się moim palcem. Od tamtego momentu wiedziałam ze to tenkot, to będzie mój przyjaciel…

Misia jest zwykłym dachowcem, ma brązowo-czarna sierść tak troszkę jak wymieszana kawa z mlekiem. Jednak, ma niezwykledługie futro. Wydaje mi się ze jest z pochodzenia maine coonem. Pod bródka ma śnieżysto - biało włosy, ale tylko mała plamkę takjak by cały czas miała mokre od picia mleka. Wąsy sięgają jej szerzej niż cala głów, a ogon ma jak wiewiórka (jeden z powodów,dlaczego ma takie przezwisko) Tez dlatego nazwalam ja Misia – wygląda jak taki mis pluszowy. Nóżki ma bardzo malutkie- wyglądajak by miała założone skarpetki. Ma bardzo ciemne (czarne) futro do …. łokci? Do kolan?

Misia jest jednak bardziej dzikim kotem niż udomowionym, woli spędzać czas na zewnątrz ale ostatnio zaczęła spędzać czas w domupewnie dlatego ze ja tez całymi dniami siedzę w środku. Misia uwielbia parapety, lubi oglądać i po prostu zwiedzać to co jest przednią. Czasem siedzi godzinami na parapetach patrząc przez okno przyglądając się temu co się rusza z ziewacz magicznejprzezroczystej ściany.

Misia sama zaczęła do mnie przychodzić żebym z nią się pobawiła albo pogłaskała. Misia ma bardzo wybitny charakter, czasemmyślę ze nawet może być człowiekiem, po sposobie jak się zachowuje. Czasem miałczy przez taki długi czas wydaje misie ze ażśpiewa. Chodzi jak modelka, ogon zawsze w gorę, nosek też w górę, patrzy się na sufit, na paluszkach chodzi jak baletnica.

Zawsze sobie wymyślałam i marzyłam o przyszłości z misia, wyprowadzanie się do własnego mieszkania itd. Tak każdy innywłaściciel uwielbia swojego zwierzaka, tak ja uwielbiam misie. Za jej urodę i zachowanie. Kot ten jest już częścią rodziny. Takiwłaśnie jest mój zwierzak.

Emilia klasa A-level