Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Wydział Farmaceutyczny

Kierunek: Kosmetologia – studia I stopnia

PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOTACH

2011/12

Studia I stopnia

I rok

Przedmioty ogólne - Język obcy - Wychowanie fizyczne - Technologia informacyjna - Człowiek w refleksji filozoficznej - Cielesność w historii sztuki Przedmioty podstawowe - Biologia z genetyką - Histologia - Biofizyka - Anatomia

Przedmioty kierunkowe - Kosmetologia pielęgnacyjna - Chemia surowców kosmetycznych - Fizjoterapia i masaż Przedmioty kierunkowe nie objęte standardami - Chemia ogólna - Elementy botaniki w kosmetologii

� JĘZYK OBCY Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr pierwszy i drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 60 Studia niestacjonarne 36 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Języków Obcych Osoba odpowiedzialna za przedmiot mgr Tadeusz Jurek Cele kształcenia Opanowanie podstawowych pojęć z zakresu kosmetyki i kosmetologii oraz dyscyplin pokrewnych. Znajomość słownictwa używanego w codziennej komunikacji interpersonalnej. Opis treści przedmiotu Ćwiczenia w czytaniu, pisaniu, mówieniu i rozumieniu na tematy z zakresu kosmetyki i kosmetologii oraz dyscyplin pokrewnych. Doskonalenie języka formalnego i nieformalnego w komunikacji związanej z zawodem oraz języka codziennego. Piśmiennictwo Język angielski Gotowicka-Wolińska T., Patoka Z. Język angielski dla kosmetyczek i kosmetologów. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007. Słomski P. Słownik lekarski polsko-angielski. PZWL, Warszawa 1991. Słomski P. Słownik lekarski angielsko-polski. PZWL, Warszawa 1991. Język niemiecki Schubert B. Fachkunde fur Arzthelferinnen. Cornelsen Verlag, Berlin 1997. Nagel U., Romberg Ch. Deutsch im Beruf. Teil I, Kessler Verlag fur Sprachmethodik 1989. Czasopisma niemieckojęzyczne: Medicom, Gesundheit, Medizin heute. Teksty internetowe: ULTRA MED. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie bieżącej kontroli przygotowania do poszczególnych zajęć.

� WYCHOWANIE FIZYCZNE

Punkty ECTS: 0

Etap studiów Semestr pierwszy i drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 60 Studia niestacjonarne - - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Wychowania Fizycznego Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Janusz Przybylski Cele kształcenia Wspomaganie harmonijnego rozwoju psychofizycznego studenta. Rozwijanie i doskonalenie sprawności ruchowej i tężyzny fizycznej. Doskonalenie poczucia odpowiedzialności za zdrowie własne i innych osób. Poznanie podstawowych technik aktywności ruchowej wykorzystywanych w pracy kosmetologa. Opis treści przedmiotu Świadome stosowanie ćwiczeń ruchowych według indywidualnego programu dostosowanego do własnych potrzeb. Rozwijanie wyczucia płynności ruchu, ciężaru oraz przestrzeni i czasu. Wdrażanie do samokontroli zdrowia. Podstawy wiedzy z zakresu kinezyterapii (wady postawy, choroby internistyczne, urazy). Zaznajomienie się z wybranymi dyscyplinami sportowymi. Ćwiczenia z zakresu rehabilitacji ruchowej i rekreacji fizycznej. Zapoznanie się z wybranymi technikami relaksacyjnymi, pogłębienie wiedzy z zakresu kinezyterapii pourazowej. Piśmiennictwo

Nie wymagane Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie aktywnego uczestnictwa w zajęciach. Test sprawności fizycznej.

� TECHNOLOGIA INFORMACYJNA

Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 30 Studia niestacjonarne - - 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmacji Fizycznej i Farmakokinetyki Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Matylda Resztak Cele kształcenia Nabycie umiejętności posługiwania się programami pakietu MS Office w zakresie przygotowania dokumentów takich jak CV, wnioski w połączeniu z grafiką i zdjęciami, przeźrocza o charakterze reklamowym i prezentacyjnym, prac naukowych oraz wszelkiej działalności finansowej (faktury, rozliczenia). Poznanie możliwości wykorzystania Internetu do śledzenia nowości w zakresie kosmetyki i kosmetologii oraz zbierania informacji na żądany temat. Opis treści przedmiotu Historia komputera. Podstawowe elementy budowy komputera. Systemy operacyjne. Pakiet programów MS Office. Program Excell (przygotowanie do pracy, czcionki i formatowanie, wprowadzanie danych, sortowanie, wprowadzanie formuł, wykresy, wykonanie prostych obliczeń statystycznych, zapisywanie i drukowanie). Program Word (przygotowanie do pracy, style, ustawianie strony, kreatory dokumentów, wpisywanie tabel, rysunków, zdjęć, wykresów itp., napisanie prostego dokumentu, zapisanie na wybranym nośniku, wydruk, wpisywanie tabel, rysunków, zdjęć, wykresów itp., napisanie dokumentu zawierającego wyżej wymienione elementy, zapisanie na wybranym nośniku, wydruk). Program Isis, ChemDraw itp., (napisanie dokumentu np. publikacji z wzorami chemicznymi, matematycznymi, przenoszeniem schematów z innych plików lub internetu). Program PowerPoint (przygotowanie slajdów, sortowanie slajdów, przejścia, animacje, przygotowanie prezentacji na wybrany temat). Internet (korzystanie z przeglądarek, wyszukiwanie haseł związanych z kierunkiem studiów). Piśmiennictwo

Karp D. Windows XP PL. Leksykon kieszonkowy. Helion, Gliwice 2003. Gralla P. 100 sposobów na Windows XP PL. Helion, Gliwice 2004. McBride P.K. Office XP to proste. Wydawnictwo RM, Warszawa 2002. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie wszystkich ćwiczeń praktycznych. Końcowy sprawdzian pisemny.

� CZŁOWIEK W REFLEKSJI FILOZOFICZNEJ Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Nauk Społecznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Henryk Lisiak Cele kształcenia Po zakończeniu studiowania przedmiotu student powinien znać podstawowe koncepcje antropologii filozoficznej na temat człowieka, rozpoznawać wartości, poprzez które ludzie nadają sens swej egzystencji, wiedzieć, że ciało ludzkie jest także terenem ekspresji ducha, dostrzegać dramat i skomplikowanie dyskursów międzyludzkich, umieć zinterpretować obraz współczesnego człowieka oraz umieć postawić podstawowe pytania wokół „problemu człowieka”. Opis treści przedmiotu Przedmiot szczegółowo omawia filozoficzne koncepcje człowieka w szeroko pojętej filozofii i antropologii kulturowej. Centrum jego zainteresowań stanowią problemy natury ludzkiej, byt przyrodniczy i duchowy człowieka, jego miejsce w świecie, relacje między człowiekiem a kosmosem i człowiekiem a drugą osobą bądź wspólnotą, wreszcie zagadnienie sensu życia ludzkiego oraz wartości na jakich on się opiera. Zasadnicze pytania określające przedmiot brzmią następująco: Kim jest człowiek? Na czym polega swoistość natury ludzkiej? Co stanowi człowieczeństwo człowieka? Na czym polega fakt, że człowiek stanowi cząstkę przyrody, a z drugiej – radykalnie ją przekracza? Czy życie zmierza do jakiegoś celu czy nie? Jakie życie jest życiem wartościowym? Co czynić, by życia nie zmarnować? Istota ludzka jako jedność psychosomatyczna, fenomenologia ciała, zagadnienie wolności, wezwania globalizacji, kwestia dobra i zła oraz aspekty dyskursów międzyludzkich. Piśmiennictwo Galarowicz J. Na ścieżkach prawdy. PAT, Kraków 1992. Bauman Z. Ciało i przemoc w obliczu nowoczesności, Edytor, 1995. Dogiel G. Antropologia filozoficzna. PAT, Kraków 1994. Freud Z. Wstęp do psychoanalizy. PWN, Warszawa 1992. Krąpiec M.A. Człowiek w kulturze. Gutenberg-Print, Warszawa 1996 Swieżąwski J. Osoba Ludzka – jej natura i zadania. Znak, 26( 195o), s.361-377. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny.

� CIELESNOŚĆ W HISTORII SZTUKI Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Nauk Społecznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Michał Musielak Cele kształcenia Zapoznanie studentów z zagadnieniem cielesności w historii sztuki i podkreślenie jego ścisłego związku z przedmiotem studiów. Opis treści przedmiotu Cielesność w sztuce to niezwykle istotny temat, którego status, na przełomie wieków, nieustannie się zmieniał. Tematem zajęć będzie historia cielesności w sztuce, począwszy od pierwszych przejawów twórczości człowieka aż po przełom w traktowaniu ciała, jaki w XX wieku przyniosła rewolucja naukowa i techniczna. Każde zajęcia będą poruszały inny współczesny problem, którego źródeł będziemy szukać w kolejnych epokach historii sztuki, by lepiej zrozumieć obecne podejście do cielesności i jej problemów, ściśle związanych z przedmiotem studiów. Student powinien umieć wskazać różnice w podejściu do cielesności na przełomie wieków jak również scharakteryzować dzieło kilku artystów, którzy poruszali ten temat.

Piśmiennictwo Clark K. Akt. Studium idealnej formy. PWN 1998. Nead L. Akt Kobiecy. Wydawnictwo Rebis, Poznań 1998. Bakke M. Ciało otwarte. Filozoficzne reinterpretacje kulturowych wizji cielesności. Wydawnictwo UAM, Poznań 2000. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� BIOLOGIA Z GENETYKĄ Punkty ECTS: 4

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 30 Studia niestacjonarne 9 - 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Biotechnologii Roślin Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Barbara Thiem Cele kształcenia Zaznajomienie z wybranymi zagadnieniami z cytologii komórki i cytogenetyki, podstaw genetyki klasycznej, populacyjnej i molekularnej oraz reguł dziedziczeniu człowieka. Poznanie wybranych zagadnień z parazytologii i ekologii. Nabycie umiejętności obserwacji mikroskopowej i rozpoznawania wybranych komórek, tkanek i mikroorganizmów. Uzyskana wiedza pozwoli na zrozumienie innych przedmiotów o charakterze biologicznym i właściwą interpretację podstawowych procesów przyrodniczych. Opis treści przedmiotu Organizacja materii ożywionej. System klasyfikacji organizmów. Budowa komórki prokariotycznej i eukariotycznej. Grzyby i ich znaczenie. Ultrastruktura komórki. Wybrane tkanki roślinne i zwierzęce. Podstawy parazytologii, pasożyty krwi i skóry człowieka. Podstawowe pojęcia genetyki klasycznej, genetyki molekularnej i genetyki populacyjnej. Natura materiału genetycznego. Struktura i ekspresja genów. Geny sterujące rozwojem, apoptoza. Kod genetyczny. Genomy, chromosomy. Genetyka człowieka, poznanie ludzkiego genomu i proteomu, terapia genowa. Zmienność biologiczna: fenotyp, genotyp. Zmienność dziedziczna (genetyczna) – rekombinacyjna i mutacyjna oraz niedziedziczna (środowiskowa). Transpozony. Wpływ środowiska na zmienność człowieka (mutageny, teratogeny). Mechanizmy i rodzaje mutacji DNA. Mutacje chromosomowe strukturalne i liczbowe, aneuploidia, poliploidia. Choroby genetyczne człowieka. Mechanizmy dziedziczenia, genetyka mendlowska. Determinacja płci, dziedziczenie genów sprzężonych z płcią, dziedziczenie cech związanych z płcią. Genetyka populacji. Elementy biotechnologii i inżynierii genetycznej. Wybrane zagadnienia z ekologii. Znaczenie omówionych zagadnień w dalszej nauce i przyszłej pracy kosmetologa. Piśmiennictwo Andrzejewska-Golec E., Świątek L., Materiały do ćwiczeń z parazytologii dla studentów farmacji, Wyd. Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Łódź 2006. Winter P.C., Hickey G.I., Fletcher H.L. Krótkie wykłady GENETYKA. PWN, Warszawa 2004. Jarigina W.N. Biologia. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych. WL PZWL, Warszawa 2004. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny.

� HISTOLOGIA Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 15 Studia niestacjonarne 9 - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Histologii i Embriologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Anna Hochół-Molenda Cele kształcenia Poznanie struktury i funkcji komórek, tkanek oraz narządów ze szczególnym uwzględnieniem budowy histologicznej skóry oraz jej przydatków. Wyjaśnienie mechanizmów interakcji komórkowych warunkujących funkcje skóry. Opis treści przedmiotu Funkcjonalna interpretacja budowy komórek, ich organelli oraz tkanek i narządów. Wyjaśnienie budowy histologicznej skóry i jej przydatków. Cytologia (nauka o komórce) – budowa i czynność komórki, podziały komórkowe, cykl komórkowy, apoptoza. Podstawy budowy organelli komórkowych i ich rola w komórce. Histologia ogólna (nauka o tkankach) – definicja tkanek, budowa i funkcja tkanki nabłonkowej, łącznej, mięśniowej, nerwowej. Histologia szczegółowa (anatomia mikroskopowa narządów) – krew i układ limfatyczny, układ krążenia (serce, tętnice, żyły, naczynia włosowate i limfatyczne), układ dokrewny, układ oddechowy (oskrzela, płuca), układ pokarmowy (żołądek, jelita, wątroba, trzustka), układ moczowy i płciowy (nerka, pęcherz moczowy, jądra, jajniki, gruczoł mlekowy, gruczoły płciowe dodatkowe), układ nerwowy. Budowa histologiczna i funkcja skóry: naskórka, skóry właściwej, tkanki podskórnej. Budowa i rozwój włosów. Budowa i czynność gruczołów potowych i łojowych. Budowa i wzrost paznokci. Odmienność powłok w różnych częściach ciała. Rozwój skóry i jej przydatków. Piśmiennictwo Zabel M. Histologia. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2000. Miśkowiak B. Podstawy histologii oraz technika histologiczna. Wyd. Uczelni. UMiKM, Poznań 1996. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie. Sprawdzian pisemny.

� BIOFIZYKA Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 15 Studia niestacjonarne 9 - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Biofizyki Osoba odpowiedzialna za przedmiot mgr inż. Teodor Świdziński Cele kształcenia Poznanie konsekwencji stosowania zabiegów kosmetycznych, w tym fizykoterapeutycznych, z punktu widzenia praw fizycznych. Zrozumienie wpływu czynników fizycznych na organizm człowieka w celu świadomego podejmowania różnorodnych terapii stosowanych w kosmetologii. Poznanie praktycznych mechanizmów rządzących funkcjonowaniem układu krążenia, mięśniami (w tym serca), układu nerwowego oraz układu regulacji automatycznej na przykładzie opisu działania układu regulacji temperatury organizmów stałocieplnych. Generalnym celem przedmiotu jest nauczenie studentów modelowego systemu myślenia w stosunku do człowieka i przyrody. Opis treści przedmiotu Podstawowe wiadomości o pomiarach. Elementy rachunku błędów. Zjawiska fizyczne związane z funkcjonowaniem błon komórkowych: napięcie powierzchniowe, dyfuzja, osmoza transport dyfuzyjny, ułatwiony z udziałem katalizatorów oraz transport aktywny z udziałem ATP. Polaryzacja elektryczna błon komórkowych – potencjał spoczynkowy i czynnościowy komórki nerwowej i mięśniowej. Przewodzenie impulsów nerwowych wzdłuż neuronów. Energetyka mięśnia; praca, moc i wydajność mięsni. Rodzaje odkształceń mięśnia: izotoniczne, izometryczne. Lepko – sprężyste właściwości mięśnia. Zasady działania eksteroreceptorów. Prawo Webera-Fechnera. Prawa przepływu cieczy lepkich. Układ krwionośny; fala tętna, efekt kumulacji osiowej substancji morfotycznych - Magnusa. Elektrokardiogram serca. Podstawy biofizyki układu oddechowego. Wymiana gazowa w płucach - prawo Henryego. Szybkość reakcji chemicznej – Prawo Archeniusa. Reakcja katalizowana - prawo Michaelisa – Menten. Piśmiennictwo Jaroszyk F. Biofizyka. PZWL, Warszawa 2001. Piskunowicz P., Tuliszka M. Ćwiczenia laboratoryjne z biofizyki. Skrypt AM im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2002. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne – testowe.

� ANATOMIA Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 15 Studia niestacjonarne 9 - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Anatomii Prawidłowej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Małgorzata Bruska Cele kształcenia Opanowanie przez studentów wiadomości dotyczących budowy ciała ludzkiego, ze szczególnym uwzględnieniem układu mięśniowego, kostnego, nerwowego oraz powłok zewnętrznych. Przyswojenie wiedzy pomocnej m.in. w studiowaniu fizjologii człowieka i przedmiotów zawodowych. Po zakończeniu zajęć student powinien znać budowę układów i narządów wchodzących w ich skład, rozpoznawać narządy wewnętrzne i znać ich topografię, posiadać podstawowe wiadomości o przebiegu dużych naczyń i nerwów oraz określić objawy ich uszkodzenia, znać budowę i funkcję skóry oraz przydatków skóry. Opis treści przedmiotu Podstawy anatomii opisowej człowieka (układ kostny, naczyniowy, pokarmowy, oddechowy, moczowo-płciowy i nerwowy); układy ciała ludzkiego, ze szczególnym uwzględnieniem budowy układu mięśniowego, kostnego, naczyniowego, pokarmowego, nerwowego autonomicznego; prawidłowa budowa ciała ludzkiego. Anatomia systematyczna stanowi wprowadzenie do anatomii topograficznej. Zajęcia z anatomii systematycznej ograniczone są do przedstawienia ogólnych wiadomości o układzie szkieletowym (podział, funkcje, rodzaje kości) oraz układzie naczyniowym (ogólna budowa serca, główne pnie tętnicze i żylne oraz przewody chłonne); po nich następują zajęcia z anatomii topograficznej z wykorzystaniem preparatów, modeli anatomicznych, przeźroczy i filmów. Piśmiennictwo Woźniak W. (red.) Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Wydanie II poprawione i uzupełnione, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2003. Sobotta Atlas anatomii człowieka T1 i T2. Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2001. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie. Sprawdzian pisemny.

� KOSMETOLOGIA PIELĘGNACYJNA Punkty ECTS: 15

Etap studiów Semestr pierwszy i drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 60 - 120 Studia niestacjonarne 36 - 72 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Sebastian Kuczyński Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: znać budowę i funkcje skóry, rozpoznać podstawowe rodzaje cery, posiadać umiejętność praktycznego wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych skóry zdrowej i jej przydatków odpowiednio dobranych do rodzaju cery, znać mechanizmy starzenia się ustroju, rozumieć biologiczne zmiany zachodzące w obrębie skóry podczas starzenia, wymienić podstawowe grupy związków stosowanych w kosmetykach pielęgnacyjnych i potrafić dobrać odpowiednie kosmetyki dla pacjenta. Opis treści przedmiotu Miejsce kosmetologii wśród nauk medycznych. Zarys historii pielęgnacji ciała. Szczegółowa budowa i funkcje skóry i jej przydatków. Pacjent w gabinecie kosmetycznym. Podstawowe zasady etyczne postępowania z pacjentem. Choroby przenoszone drogą parenteralną – wirusowe zapalenie wątroby B i C, AIDS. Higiena pracy w gabinecie kosmetycznym. Badanie podmiotowe i przedmiotowe w praktyce kosmetologicznej. Cera – definicja, rodzaje, zasady pielęgnacji. Wpływ promieniowana ultrafioletowego na organizm człowieka i zasady profilaktyki przeciwsłonecznej. Mechanizmy starzenia się skóry, metody profilaktyki i pielęgnacji starzejącej się skóry. Wpływ wybranych schorzeń endokrynologicznych na skórę i organizm człowieka. Zmiany skórne o kobiet ciężarnych. Wpływ doustnych hormonalnych środków antykoncepcyjnych na organizm kobiety. Menopauza i hormonalna terapia zastępcza. Andropauza. Wpływ palenia papierosów na zdrowie i urodę. Pielęgnacja włosów i skóry owłosionej głowy. Pielęgnacja i masaż twarzy, kończyny górnej i dolnej. Podstawy pielęgnacji niemowląt i noworodków. Mężczyzna w gabinecie kosmetycznym i odrębności w pielęgnacji jego skóry. Podstawowe zagadnienia z zakresu kosmetykologii. Piśmiennictwo Peters I.B. i wsp. Kosmetyka. Wydawnictwo REA, Warszawa 2002. Jaroszewska B. Kosmetologia. Wydawnictwo Atena, Warszawa 2001. Martini M-C. (red. pol. W. Placek) Kosmetologia i farmakologia skóry. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2007. Forma zaliczenia pracy studenta Kontrola praktycznych umiejętności studenta i egzamin ustny.

� CHEMIA SUROWCÓW KOSMETYCZNYCH Punkty ECTS: 8

Etap studiów Semestr pierwszy i drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 30 - 75 Studia niestacjonarne 18 - 45 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Chemii Organicznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Lucjusz Zaprutko Cele kształcenia Nabycie umiejętności rozpoznawania głównych grup surowców kosmetycznych, ze wskazaniem w nich substancji aktywnych oraz przyswojenie wiedzy na temat ich właściwości chemiczno-kosmetologicznych, decydujących o zastosowaniu w różnego typu preparatach kosmetycznych. Dostrzeżenie zależności między aktywnością a budową związków – składników surowców kosmetycznych, związaną m.in. z obecnością określonych grup funkcyjnych; znajomość i praktyczna umiejętność zastosowania charakterystycznych reakcji, potwierdzających obecność tych grup. Poznanie i umiejętne posługiwanie się podstawowym sprzętem oraz zasadniczymi technikami laboratoryjnymi, stosowanymi przy: otrzymywaniu, oczyszczaniu, identyfikowaniu i ocenie wybranych składników surowców kosmetycznych. Opis przedmiotu Charakterystyka głównych grup surowców kosmetycznych, jak: związki powierzchniowo czynne, antyutleniacze, środki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, antyhydrotyki i adstringenty, środki nawilżające i natłuszczające, hydrokoloidy, emolienty, środki podwyższające barierę ochronną skóry, środki do barwienia skóry i włosów, substancje zapachowe; z uwzględnieniem występujących w nich klas związków organicznych, jak: alkohole, fenole, aldehydy i ketony, kwasy i pochodne, aminy i sole amoniowe, silikony, itp. Elementy preparatyki organicznej: synteza, wydzielanie i oczyszczanie wybranego surowca kosmetycznego lub jednego z jego składników aktywnych z zastosowaniem różnych technik laboratoryjnych. Elementy analizy organicznej: potwierdzenie budowy składników aktywnych surowców kosmetycznych przez identyfikację grup funkcyjnych z uwzględnieniem właściwości fizykochemicznych, jak konsystencja, lotność, zapach, rozpuszczalność, barwa, itp. Opanowane wiadomości i umiejętności winny stanowić podstawę do przyswojenia wiedzy z zakresu biochemii, receptury i technologii form kosmetyków oraz być przydatne w poznawaniu kosmetologii. Piśmiennictwo Malinka W. Zarys chemii kosmetycznej. Volumed, Wrocław 1999. Molski M. Chemia piękna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Arct J., Pytkowska K. i in. Leksykon surowców kosmetycznych. Wydawnictwo WSZKiPZ, Warszawa 2010. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny – testowy.

� FIZJOTERAPIA I MASAŻ Punkty ECTS: 8

Etap studiów Semestr drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 30 - 60 Studia niestacjonarne 18 - 36 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Fizjoterapii Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Włodzimierz Samborski Cele kształcenia Po odbyciu zajęć student powinien umieć: zastosować profilaktykę w osteoporozie, w bólach kręgosłupa, w wadach postawy; organizować swoje stanowisko pracy w sposób bezpieczny i zgodny z przepisami bhp; praktycznie posługiwać się sprzętem do fizykoterapii; wykorzystywać w sposób prawidłowy wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii; znać metody oceny postawy ciała; umieć doradzić korzystny dla pacjentów rodzaj aktywności ruchowej; znać elementy odnowy biologicznej. Opis treści przedmiotu Fizjoterapia to zblokowane zabiegi z kinezyterapii, fizykoterapii i masażu leczniczego. Kinezyterapia obejmuje całość zagadnień związanych z leczeniem ruchem. Podstawą jej są ćwiczenia o charakterze leczniczym, czyli gimnastyka lecznicza. Fizykoterapia jest działem lecznictwa, w którym wykorzystuje się w celach leczniczych występujące w przyrodzie naturalne czynniki fizykalne, jak promieniowanie słoneczne, wilgotność powietrza oraz czynniki fizykalne wytworzone przez specjalne urządzenia dostarczające energii cieplnej, promieniowania świetlnego, nadfioletowego, podczerwonego, prądów małej i wielkiej częstotliwości, ultradźwięków oraz krioterapii. Masaż leczniczy jest egzogennym bodźcem mechanicznym, którego źródłem jest ściśle określona praca rąk masażysty na tkankach masowanych. Jest środkiem przeciwdziałającym nieubłaganej presji pracy i kłopotów domowych. Wpływ masażu wyraża się podobnie jak w fizykoterapii w odczynach miejscowych w tkankach bezpośrednio poddanych masażowi i ogólnoustrojowych, wywierających wpływ na narządy wewnętrzne. Przedmiot fizjoterapia pozwoli studentowi poprawnie wykonywać zabiegi z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań oraz stosować je szczególnie w celach zapobiegawczych, regenerujących i relaksacyjnych. Piśmiennictwo Zembaty A. Kinezyterapia. Wydawnictwo Kasper, Kraków 2002. Magiera L. Klasyczny masaż leczniczy. Kraków 2002-2004. Forma zaliczenia przedmiotu Sprawdzian praktyczny i egzamin pisemny.

� CHEMIA OGÓLNA Punkty ECTS: 4

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 5 25 Studia niestacjonarne 9 5 13 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Jadwiga Mielcarek Cele kształcenia

Po zaliczeniu zajęć student powinien: znać zasady pracy oraz bezpieczeństwa w laboratorium chemicznym; znać i rozumieć podstawowe pojęcia oraz zjawiska chemiczne; posiadać znajomość podstawowego sprzętu oraz technik laboratoryjnych; posiadać praktyczną umiejętność przeprowadzenia analizy jakościowej substancji prostych; posiadać podstawy wiedzy na temat analizy ilościowej; dostrzegać zjawiska chemiczne w organizmie człowieka, mieć świadomość, że ćwiczenia laboratoryjne z chemii ogólnej modelują sytuacje problemowe zbliżone do występujących w laboratorium analitycznym i gabinecie kosmetycznym. Opis treści przedmiotu

Podstawowe prawa i definicje chemiczne. Stechiometria reakcji. Skład jakościowy i ilościowy związków chemicznych. Metody rozdzielania mieszanin. Rodzaje stężeń roztworów. Budowa chemiczna wody a jej właściwości fizyczne. Woda jako uniwersalny rozpuszczalnik. Znaczenie wody w kosmetyce. Stany skupienia materii. Zależność pomiędzy strukturą substancji, a jej właściwościami - stan ciekły, krystaliczny i amorficzny. Właściwości kryształów jonowych, kowalencyjnych, cząsteczkowych. Układy dyspersyjne i ich właściwości – roztwory właściwe, koloidy, zawiesiny. Rodzaje koloidów – emulsje, piany, aerozole. Układy koloidalne w przyrodzie i ich rola. Sposoby pomiaru i wyrażania odczynu roztworów wskaźniki. Równowagi w roztworach wodnych. Roztwory buforowe. Trwałość substancji chemicznych wpływ temperatury, wilgotności, światła. Metody oceny trwałości substancji chemicznych. Teoria barwności, postrzeganie barw, barwy podstawowe, zjawisko addytywnego mieszania barw. Właściwości chemiczne pierwiastków oraz związków nieorganicznych biologicznie ważnych. Substancje mineralne wykorzystywane w kosmetyce. Podstawowe obliczenia chemiczne stosowane w kosmetyce i laboratorium chemicznym. Piśmiennictwo

Bielański A. Chemia ogólna i nieorganiczna. WN PWN, Warszawa 1998. Otton F.A., Wilkinson G., Gaus P.L. Chemia nieorganiczna. WN PWN, Warszawa 1995. Jonem L., Atkins P. Chemia ogólna. PWN, Warszawa 2004. Mielcarek J., Stefaniak H. Ćwiczenia z chemii ogólnej dla studentów kosmetologii. Wyd. Uczelni AM, Poznań 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie: sprawdzian pisemny.

� ELEMENTY BOTANIKI W KOSMETOLOGII Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 10 5 Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Biotechnologii Roślin Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Jaromir Budzianowski Cele kształcenia Zapoznanie z roślinami dostarczającymi substancji i materiałów stosowanych w kosmetologii od strony ich cytologii, morfologii, anatomii i systematyki. Ukształtowanie praktycznych umiejętności rozpoznawania materiału roślinnego na podstawie budowy morfologicznej oraz anatomicznej (mikroskopowej). Nabycie umiejętności rozumienia i kojarzenia nazw łacińskich roślin i ich organów podawanych na opakowaniach rynkowych preparatów kosmetycznych. Przygotowanie do studiowania na kierunku kosmetologia innych przedmiotów dotyczących surowców pochodzenia roślinnego. Opis treści przedmiotu Cytologia, histologia, organografia i systematyka roślin. Cytologia – budowa komórek roślinnych, komórkowe martwe substancje o znaczeniu diagnostycznym i zastosowaniu w kosmetologii; histologia podstawowe tkanki roślinne ze szczególnym uwzględnieniem tkanek wydzielniczych; organografia budowa morfologiczna i anatomiczna organów roślinnych – ich nazewnictwo; lokalizacja substancji o znaczeniu kosmetycznym – komórki i tkanki wydzielnicze; systematyka – zasady nomenklatury taksonomicznej, chemiczna taksonomii roślin, przegląd ważniejszych grup taksonomicznych roślin kosmetycznych: glony (Fucus), rośliny telomowe – zarodnikowe (Equisetum) oraz nasienne: nagozalążkowe (Ginko, Pinus), okrytozalążkowe – dwuliścienne (Apiaceae, Lamiaceae, Asteraceae) i jednoliścienne (Liliaceae, Iridaceae, Poaceae). Grzyby pleśniowe – patogeny roślin i surowców. Przygotowywanie preparatów mikroskopowych, stosowanie reakcji histochemicznych, rozpoznawanie organów, tkanek i składników komórek pod mikroskopem, znajomość gatunków roślin kosmetycznych. Piśmiennictwo Broda B. Zarys Botaniki Farmaceutycznej. Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2002. Szweykowska A., Szweykowski J. Botanika. PWN, Warszawa 1999. Lack A.J., Evans D.E. Krótkie Wykłady. Biologia Roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie przygotowanych indywidualnych protokołów z seminariów oraz sprawdzianu testowego.

Studia I stopnia

II rok

Przedmioty ogólne - Język obcy Przedmioty podstawowe - Biochemia - Fizjologia z patofizjologią - Higiena - Mikrobiologia

Przedmioty kierunkowe - Kosmetologia upiększająca - Dermatologia - Receptura kosmetyczna Przedmioty kierunkowe nie objęte standardami - Technologia formy kosmetyków - Podstawy ziołolecznictwa - Specjalistyczna aparatura w kosmetyce - Surowce naturalne w kosmetyce - Aromaterapia - Naturalne tworzywa w kosmetologii - Historia kosmetyki

� JĘZYK OBCY Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr trzeci i czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 60 Studia niestacjonarne - - 36 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Języków Obcych Osoba odpowiedzialna za przedmiot mgr Tadeusz Jurek Cele kształcenia Opanowanie języka na poziomie biegłości B2 Europejskiego Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Posługiwanie się językiem specjalistycznym z zakresu nauk o zdrowiu a szczególnie z zakresu kosmetologii. Opis treści przedmiotu Ćwiczenia w czytaniu, pisaniu, mówieniu i rozumieniu w zakresie kosmetyki i kosmetologii oraz dyscyplin pokrewnych. Doskonalenie języka formalnego i nieformalnego w komunikacji związanej z zawodem oraz języka codziennego. Piśmiennictwo Język angielski Gotowicka-Wolińska T., Patoka Z. Język angielski dla kosmetyczek i kosmetologów. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007. Kierczak A. English for Pharmacists. PZWL, Warszawa 1999. Burnside’s Medical Examination Review. Teksty internetowe. Język niemiecki Branżowe czasopisma kosmetyczne i farmaceutyczne. Audycje telewizyjne. Teksty internetowe. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny i ustny.

� BIOCHEMIA Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 30 15 Studia niestacjonarne - 18 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Biochemii Farmaceutycznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Violetta Krajka-Kuźniak Cele kształcenia Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami budowy biomolekuł i przemian metabolicznych zachodzących w komórkach zdrowego organizmu człowieka. Zrozumienie roli i funkcji biologicznych białek, kwasów nukleinowych, węglowodanów, lipidów, hormonów i witamin. Poznanie podstawowych mechanizmów regulacji metabolizmu. Opis treści przedmiotu W trakcie seminariów połączonych z pokazami wybranych technik biochemicznych i molekularnych studenci zapoznają się z następującymi zagadnieniami: charakterystyka biomolekuł – białka, lipidy, polisacharydy, kwasy nukleinowe, aminy biogenne; struktura błon biologicznych; podstawy metabolizmu energetycznego; podstawy transmisji informacji genetycznej; biochemiczne aspekty oddziaływania wolnych rodników; uszkodzenia DNA i innych biomolekuł; układy enzymatyczne metabolizujące ksenobiotyki; specyfika narządowa przemian biochemicznych ze szczególnym uwzględnieniem skóry. Piśmiennictwo Murray R.K., Granner D.K., Mayes P.A., Rodwell V.W. Biochemia Harpera. PZWL, Warszawa 1998 i późniejsze wydania. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� FIZJOLOGIA Z PATOFIZJOLOGIĄ Punkty ECTS: 7

Etap studiów Semestr trzeci i czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 30 48 12 Studia niestacjonarne 18 9 27 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Patofizjologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Marek Simon Cele kształcenia Poznanie fizjologii i patomechanizmów zaburzeń funkcji organizmu oraz poszczególnych układów i narządów, ze szczególnym zwróceniem uwagi na ich skutki w obrębie skóry i tkanki podskórnej. Opis treści przedmiotu Wykłady: Homeostaza wewnątrzustrojowa, oddziaływanie organizmu ze środowiskiem zewnętrznym. Pojęcie zdrowia i choroby ze wskazaniem na szeroki zakres czynników warunkujących patomechanizm chorób. Podstawowe procesy metaboliczne ustroju, zasady odżywiania. Odczynowość – stopnie i zaburzenia. Tolerancja immunologiczna. Alergie. Choroby z autoagresji. Przeszczepy i ich odrzucanie. Fizjopatologia bólu. Fizjopatologia odczynu zapalnego. Termoregulacja i jej zaburzenia. Gorączka. Aspekty farmakokinetyki w procesach patologicznych. Ćwiczenia: Przedziały wodne w ustroju oraz zaburzenia gospodarki wodno elektrolitowej, obrzęki. Układ krwionośny oraz stany zaburzonego krążenia obwodowego. Fizjologia i patofizjologia krwi i układu krzepnięcia. Fizjologia przewodu pokarmowego oraz zaburzenia metabolizmu w ustroju. Układ wewnątrzwydzielniczy oraz wpływ zaburzeń hormonalnych na funkcję skóry. Regulacja gospodarki lipidowej, zaburzenia odżywiania, otyłość, awitaminozy. Podziały komórek, regeneracja oraz starzenie się komórek i tkanek. Mechanizmy wchłaniania i wydalania w jelicie, nerce, płucach i przez skórę. Struktura i funkcja skóry oraz zmiany wywołane procesami patologicznymi i środkami farmakologicznymi. Seminaria: Błony biologiczne - molekularna struktura i funkcja oraz przykłady patomechanizmu chorób na poziomie błon plazmatycznych. Struktura i funkcja nabłonków oraz zaburzenia wchłaniania i sekrecji. Homeostaza wewnątrzustrojowa i jej zaburzenia jako podstawa chorób. Piśmiennictwo Traczyk W.Z. Fizjologia człowieka w zarysie. PZWL, Warszawa 2006. Bręborowicz A. Zarys patofizjologii narządowej. AMiKM, Poznań 2003. Kawiak J. i in. Podstawy cytofizjologii. PWN, Warszawa 1998. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin testowy.

� HIGIENA Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 16 6 8 Studia niestacjonarne 9 3 6 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Medycyny Społecznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Andrzej Kaniewski Cele kształcenia Opanowanie umiejętności zapobiegania zakażeniom w praktyce kosmetologicznej, identyfikowania i oceny czynników środowiska zewnętrznego oddziałujących na człowieka, określania wzajemnych związków pomiędzy czynnikami środowiska a zdrowiem i chorobą oraz wykorzystywania pozytywnego działania tych czynników na organizm, opanowanie podstawowego zasobu wiedzy z zakresu higieny pracy – przede wszystkim w gabinecie kosmetycznym, higieny komunalnej, umiejętność kształtowania prozdrowotnego stylu życia ze szczególnym uwzględnieniem higieny żywienia oraz aktywności fizycznej. Świadome stosowanie zasad bhp oraz ergonomii. Opis treści przedmiotu Higiena jest nauką zajmującą się wzajemnym oddziaływaniem między organizmem człowieka a szeroko pojętym środowiskiem, w którym on żyje, uczy się i pracuje. Prezentuje wpływ środowiska (materialnego i społecznego) oraz zachowań człowieka (stylów życia) na stan jego zdrowia i jakość życia. Prawidłowe żywienie, aktywność fizyczna, higiena psychiczna, higiena wypoczynku. Określenie granicy reakcji fizjologicznej na czynniki środowiska i ustalenie warunków umożliwiających zachowanie równowagi między organizmem a otoczeniem. Dążenie do eliminowania lub ograniczania czynników niekorzystnych i wprowadzania dodatnio działających w celu ochrony zdrowia oraz zapewnienia jak najlepszych warunków rozwoju psychofizycznego jednostce i całej populacji. Profilaktyka chorób zakaźnych i niezakaźnych (cywilizacyjnych, środowiskowych). Profilaktyka uzależnień. Higiena pracy przygotowuje do kompetentnej, odpowiedzialnej, świadomej aktywności zawodowej, uwzględniającej specyfikę wykonywanego zawodu. Piśmiennictwo Marcinkowski J.T. (red.) Podstawy higieny. Volumed, Wrocław 1997. Marcinkowski J.T. (red.) Higiena, profilaktyka i organizacja w zawodach medycznych. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2003. Murawska-Ciałowicz E., Zawadzki M. Higiena. Podręcznik dla studentów wydziałów kosmetologii. Wyd. Medyk, Warszawa 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie sprawdzianu pisemnego.

� MIKROBIOLOGIA Punkty ECTS: 4

Etap studiów Semestr trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 30 Studia niestacjonarne 9 - 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Bakteriologii Farmaceutycznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Marzena Gajęcka prof. UM Cele kształcenia Uzyskanie ogólnej wiedzy teoretycznej i praktycznej z dziedziny bakteriologii, mikologii i wirusologii niezbędnej do podjęcia pracy w zakresie kosmetologii. Zapoznanie z metodami badania wrażliwości drobnoustrojów na środki dezynfekcyjne i antyseptyczne, oceny skuteczności dezynfekcji i sterylizacji, kontroli mikrobiologicznej kosmetyków. Opis treści przedmiotu Morfologia i fizjologia bakterii, grzybów i wirusów. Podstawy etiologii, epidemiologii i kliniki chorób zakaźnych, źródła i drogi szerzenia się zakażeń np. przez kosmetyki, leki, płyny, skórę czy środowisko produkcji. Podstawowe wiadomości o dezynfekcji, antybiotykoterapii, sterylizacji, antyseptyce, konserwacji przeciwdrobnoustrojowej kosmetyków, badanie jałowości i/lub czystości mikrobiologicznej kosmetyku i środowiska produkcji oraz zastosowania kosmetyków, profilaktyka zakażeń drogą kosmetyku, podstawy immunologii. Prawidłowa i patologiczna mikroflora skóry, objawy skórne przy zakażeniach uogólnionych. Czystość mikrobiologiczna kosmetyków i surowców, higiena i aseptyka produkcji oraz badanie czystości mikrobiologicznej kosmetyków. Wybrane zagadnienia z mikrobiologicznej technologii kosmetyków, mikrobiologii żywności, wody i ścieków, mikrobiologii farmaceutycznej, lekarskiej i przemysłowej oraz mikrobiologii środowiska. Piśmiennictwo Burzyńska H., Maciejewska K. Metody badania mikrobiologicznego środków kosmetycznych. Wyd. metodyczne PZH, Warszawa 1977. Kędzia W. (red.) Mikrobiologia farmaceutyczna. Wyd. Akademii Medycznej w Poznaniu, Poznań 1994. Zaremba M., Borowski J. Mikrobiologia lekarska dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa 1997. Libudzisz Z., Kowal K. Mikrobiologia techniczna. Wyd. Politechniki Łódzkiej, Łódź 2000. Normy Polskie dotyczące badań czystości mikrobiologicznej kosmetyków (PN-80/C-77022, PN-85/C-7723). Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny i ustny.

� KOSMETOLOGIA UPIĘKSZAJĄCA Punkty ECTS: 15

Etap studiów Semestr trzeci i czwarty

Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 60 - 120 Studia niestacjonarne 36 - 72 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Sebastian Kuczyński

Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: posiadać umiejętność rozpoznania defektów urody oraz praktycznego wykonywania zabiegów upiększających, znać zasady wykonywania makijażu, posiadać umiejętność usuwania nadmiernego owłosienia, wykonywania manicure i pedicure.

Opis treści przedmiotu Treści programowe obejmują: nadmierne owłosienie, hirsutyzm, obraz kliniczny i leczenie. Metody usuwania nadmiernego owłosienia. Choroby naczyń żylnych kończyn dolnych, żylaki kończyn dolnych – profilaktyka i leczenie. Teleangiektazje i inne skóry defekty związane z układem naczyniowym. Drenaż limfatyczny. Cellulit – etiopatogeneza, obraz kliniczny, profilaktyka i leczenie. Profesjonalne zabiegi usuwające cellulit. Zmiany barwnikowe skóry. Podział, przyczyny, obraz kliniczny, zapobieganie i leczenie. Grupy leków i preparatów kosmetycznych stosowanych w hiperpigmentacjach. Kamuflaż defektów barwnikowych skóry. Nadmierna potliwość i metody zmniejszenia nadmiernego pocenia się. Nieprzyjemny zapach i sposoby walki z nim. Rozstępy i inne częste defekty skóry. Korekta i sposoby kamuflażu. Zmarszczki i inne objawy starzejącej się skóry. Retinoidy i ich zastosowanie w medycynie i kosmetologii. Sposoby upiększania skóry starzejącej się w domu i gabinecie kosmetycznym. Kosmetyki przeciwzmarszczkowe. Definicja kosmetyku, leku i kosmeceutyku. Metody nawilżania skóry. Grupy kosmetyków nawilżających. Pielęgnacja piersi kobiecych. Peelingi oraz inne metody resurfacingu i upiększania skóry. Rola kosmetologa w przygotowaniu pacjenta do peelingu medycznego i opieka nad pacjentem po zabiegu. Kosmetyki kolorowe. Makijaż permanentny. Witaminy i związki witaminopodobne stosowane w kosmetykach. Nutreceutyki. Upiększanie włosów. Piśmiennictwo podstawowe Peters I.B. i wsp. Kosmetyka. Wydawnictwo REA, Warszawa 2002. Adamski Z., Kaszuba A. i wsp.: Dermatologia dla kosmetologów. Wydawnictwo UMP 2008. Martini M-C. (red. pol. W. Placek) Kosmetologia i farmakologia skóry. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007. Kipper K., Petsitis X. Kosmetyka ozdobna i pielęgnacja twarzy. Medpharm, Wrocław 2007.

Piśmiennictwo uzupełniające Barel A.O., Paye M., Maibach H.I. Handbook of cosmetic sciences and technology. Marcel Deker, Inc, New York, Basel 2005.

Forma zaliczenia pracy studenta Kontrola praktycznych umiejętności studenta i egzamin testowy.

� DERMATOLOGIA Punkty ECTS: 8

Etap studiów Semestr trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 30 - 60 Studia niestacjonarne 18 - 36 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Klinika Dermatologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Aleksandra Dańczak-Pazdrowska Cele kształcenia Uzyskanie zarówno wiedzy teoretycznej jak i umiejętności praktycznych w zakresie rozpoznawania oraz diagnostyki różnicowej najczęściej występujących chorób skóry, ze szczególnym zwróceniem uwagi na semiotykę oraz zakres postępowania kosmetologa w poszczególnych dermatozach. Opis treści przedmiotu Dermatologia: semiotyka w powiązaniu z anatomią i fizjologią skóry, podstawy lecznictwa dermatologicznego, choroby bakteryjne i pasożytnicze, choroby wirusowe wraz z AIDS, rumienie, łuszczyca, choroby autoimmunologiczne, choroby naczyniowe, choroby gruczołów potowych i łojowych, zaburzenia barwnikowe, znamiona, czerniak, stany przednowotworowe i nowotwory złośliwe skóry, wybrane łagodne nowotwory skóry, choroby włosów, choroby paznokci, wybrane genodermatozy, fotodermatozy i uszkodzenia skóry czynnikami fizykalnymi, wybrane aspekty psychodermatologii, zmiany skóry w chorobach wewnętrznych, współpraca dermatologa i kosmetologa – rola i zadania. Piśmiennictwo Jabłońska S., Majewski S. Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. WL PZWL, Warszawa 2005 lub 2006. Forma zaliczenia pracy studenta Studenci stacjonarni – zaliczenie ćwiczeń testowe i egzamin końcowy ustny. Studenci niestacjonarni – egzamin testowy.

� RECEPTURA KOSMETYCZNA Punkty ECTS: 5

Etap studiów Semestr trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 30 Studia niestacjonarne 9 - 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Technologii Postaci Leku Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Joanna Karolewska Cele kształcenia Zapoznanie z różnymi układami fizyko-chemicznymi preparatów kosmetycznych, procesami fizycznymi, rozpuszczalnikami i substancjami pomocniczymi pochodzenia naturalnego i syntetycznego, substancjami konserwującymi wykorzystywanymi w technologii wytwarzania preparatów kosmetycznych. Przedstawienie najczęściej stosowanych substancji aktywnych w recepturze kosmetycznej pod kątem ich działania, zastosowania, interakcji. Nabycie umiejętności zastosowania obliczeń rachunkowych niezbędnych w recepturze kosmetyków oraz praktycznej wiedzy na temat oceny wybranych właściwości kosmetyków i sporządzania różnych form preparatów kosmetycznych. Opis przedmiotu Wykłady: Preparaty kosmetyczne jako różne układy fizykochemiczne (roztwory, zawiesiny, emulsje, mleczka, balsamy); rozpuszczalniki stosowane w kosmetyce; substancje pomocnicze wykorzystywane w technologii wytwarzania preparatów kosmetycznych: emulgatory, tenzydy, stabilizatory, substancje konserwujące. Substancje czynne w recepturze kosmetyków - działanie, zastosowanie. Nowoczesne preparaty kosmetyczne w postaci plastrów kosmetycznych i plastrów uwalniających przezskórnie substancję czynną oraz preparaty wybielające i samoopalające; w postaci roztworów, zawiesin, emulsji z zastosowaniem emulgatorów i tenzydów; preparaty z roślin; do barwienia włosów i trwałej ondulacji. Ćwiczenia: Obliczenia stosowane w recepturze kosmetyków (stężenia procentowe; „złota reguła mieszania”; rozcieńczenia etanolu; przeliczenia jednostek miar). Rozpuszczalność substancji czynnych i pomocniczych wg FP VIII, pomiary gęstości i pH kosmetyków. Sporządzanie: wód aromatycznych, roztworów, perfum, olejków do masażu; podstawowych preparatów kosmetycznych stanowiących różne układy fizykochemiczne - toniki, szampony, mydła, emulsje, balsamy, pudry kosmetyczne. Wykonanie preparatów z roślin w postaci nalewek i wyciągów, sporządzanie masek kosmetycznych na bazie naturalnych składników. Piśmiennictwo St.Janicki, A. Fiebieg, M Sznitowska (red.), Farmacja stosowana, PZWL, Warszawa 2002 A.Marzec, Chemia kosmetyków, Dom Organizatora, Toruń 2009 M-Cl. Martini, Kosmetologia i farmakologia skóry, PZWL, Warszawa 2007 R. Glinka, Wł. Brud, Technologia kosmetyków, Oficyna Wydawnicza MA, Łódź 2003 Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny testowy po zaliczeniu wszystkich przewidzianych programem preparatów.

� TECHNOLOGIA FORMY KOSMETYKÓW

Punkty ECTS: 2 Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 15 Studia niestacjonarne 9 - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Technologii Postaci Leku Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Joanna Karolewska Cele kształcenia Zapoznanie z charakterystyką wybranych preparatów kosmetycznych w aspekcie ich technologicznego wytwarzania. Przekazanie podstawowych informacji na temat dobrej praktyki wytwarzania wybranych grup kosmetyków. Zapoznanie z podstawowymi wiadomościami dotyczącymi technologii przemysłowej, trwałości substancji czynnych w wytwarzanych kosmetykach. Nabycie praktycznych umiejętności niezbędnych w ocenie jakości preparatów kosmetycznych. Opis przedmiotu Wykłady: Omówienie procesów jednostkowych, aparatury przemysłowej wykorzystywanej podczas przemysłowego sporządzania preparatów kosmetycznych oraz zasadności zastosowania odpowiednich substancji pomocniczych. Zapoznanie z technologią wytwarzania: kremów, hydrożeli, kosmetyków upiększających, preparatów do higieny jamy ustnej, form kosmetycznych z substancjami przeciwsłonecznymi oraz preparatów kosmetycznych w postaci aerozoli.

Ćwiczenia: Podstawowe badania aplikacyjne wybranych preparatów kosmetycznych (konsystencja, zapach, wchłanianie, łatwość rozprowadzania). Kremy, hydrożele; zastosowanie nowoczesnych podłoży w recepturze preparatów kosmetycznych; sporządzanie kosmetyków upiększających (szminki- metoda wylewania; pudry sypkie i prasowane-zastosowanie tabletkarek; cienie do powiek, lakiery do paznokci). Działanie, zastosowanie i wytwarzania odżywek do różnych rodzajów włosów.

Piśmiennictwo St. Janicki, A. Fiebieg, M Sznitowska (red.), Farmacja stosowana, PZWL, Warszawa 2002 A. Marzec, Chemia kosmetyków, Dom Organizatora, Toruń 2009 , wydanie 3 M-Cl. Martini, Kosmetologia i farmakologia skóry, PZWL, Warszawa 2007 A.Chmiel, Biotechnologia, podstawy mikrobiologiczne i biochemiczne, PWN, Warszawa X. Petsitis, K. Kiper, Kosmetyka ozdobna i pielęgnacja twarzy, MedPharm Polska, Wrocław 2007 E.Fink, Kosmetyka. Przewodnik po substancjach czynnych i pomocniczych, Wrocław 2007, Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny testowy po zaliczeniu wszystkich przewidzianych programem preparatów.

� PODSTAWY ZIOŁOLECZNICTWA Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmakognozji Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Wiesława Bylka – prof. nadzwyczajny UM Cele kształcenia Po zakończeniu przedmiotu student powinien znać surowce roślinne (części roślin, wydzieliny roślinne i surowce uzyskane w wyniku przerobu, jak: żywice, balsamy, oleje roślinne, skrobie) stosowane w leczeniu różnych schorzeń, oraz wykorzystywane w kosmetykach, a także umieć wyjaśnić mechanizmy działania związków czynnych obecnych w surowcach, znać interakcje i przeciwwskazania oraz działania uboczne, wynikające z ich przedawkowania. Opis treści przedmiotu Stosowanie surowców roślinnych w leczeniu i profilaktyce różnych schorzeń, ze szczególnym uwzględnieniem surowców stosowanych w chorobach skóry, włosów, paznokci, a także w chorobach zaburzonego metabolizmu. Przedmiot obejmuje wiedzę, rozpoczynając od pozyskania surowca (uprawy kontrolowane, zbiór ze stanu naturalnego), jego stabilizacji, standaryzacji i zasad otrzymania leków roślinnych, poprzez działanie farmakologiczne, uzasadnione składem chemicznym, poznanie mechanizmów działania biologicznego związków czynnych z uwzględnieniem ich wzajemnego oddziaływania) do wskazań w samoleczeniu. W zakres przedmiotu wchodzą również zagadnienia, związane z bezpieczeństwem stosowania surowców roślinnych (interakcje, przeciwwskazania, działania uboczne), a także z pozycją leku roślinnego w Polsce i na świecie. Związek roślinnych preparatów leczniczych z preparatami kosmetycznymi. Piśmiennictwo Matławska I. red. Farmakognozja. Podręcznik dla studentów farmacji. Wydawnictwo Uczelniane AM, Poznań 2006. Jędrzejko K., Kowalczyk B. Rośliny kosmetyczne. Śląska Akademia Medyczna, 2006 r. Lutomski J. Ziołolecznictwo, tradycja i przyszłość. Gdańsk 2003. Rumińska A., Ożarowski A. Leksykon roślin leczniczych. PWRiL, Warszawa 1990. Lamer-Zarawska E. Zioła dla dzieci. Astrum, Wrocław 1995. Lamer-Zarawska E. Zioła w geriatrii. Astrum, Wrocław 1997. Czasopisma fachowe: Wiadomości Zielarskie, Lek w Polsce, Postępy Fitoterapii, Panacea. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� SPECJALISTYCZNA APARATURA W KOSMETYCE Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 10 - 20 Studia niestacjonarne 5 - 13 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Sebastian Kuczyński Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: znać zasady bezpiecznej obsługi i posiadać umiejętność praktycznego zastosowania podstawowej i specjalistycznej aparatury stosowanej w praktyce kosmetologicznej zgodnie ze wskazaniami. Opis treści przedmiotu Treści programowe obejmują: elektrolecznictwo i jego zastosowanie w kosmetologii. Aparaty do termolizy, elektrolizy, metody Blend, mikrolizy, elektrostymulacji i innych zabiegów elektroleczniczych. Jonoforeza i jej praktyczne zastosowania. Światłolecznictwo i jego zastosowanie w kosmetologii. Źródła promieniowania UV, podczerwonego i widzialnego. Solaria – budowa, podział, ryzyko związane z opalaniem w solariach. Zastosowanie źródeł promieniowania UV w terapii różnych chorób skóry. Terapia fotodynamiczna w kosmetologii i dermatologii. Lasery i laseroterapia w praktyce kosmetologicznej. Lasery nisko- i wysokoenergetyczne, niekoherentne źródła światła. Mikrodermabrazja i jej zastosowanie w kosmetologii. Aparatura diagnostyczna w kosmetologii, dermatologii i medycynie estetycznej. Hydroterapia. Aparatura wykorzystywana do zabiegów wellness i spa. Aparatura niezbędna do dezynfekcji i sterylizacji. Piśmiennictwo Peters I.B. i wsp. Kosmetyka. Wydawnictwo REA, Warszawa 2002. Straburzyński G., Straburzyńska-Lupa A. Medycyna fizykalna. PZWL, Warszawa 1997. Nosowska K. Podstawy sterylizacji i dezynfekcji. Wydawnictwo Czelej, Lublin 1999. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� SUROWCE NATURALNE W KOSMETYCE Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 10 20 Studia niestacjonarne - 5 13 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Renata Dawid-Pać Cele kształcenia Poznanie surowców pochodzenia naturalnego (roślinnego, zwierzęcego, mineralnego) stosowanych w nowoczesnych kosmetykach oraz ich funkcji w preparatach do pielęgnacji ciała. Nabycie umiejętności samodzielnego tworzenia form kosmetycznych na bazie surowców naturalnych. Opis treści przedmiotu Roślinne substancje biologicznie czynne: tłuszcze, białka, węglowodany, flawonoidy, antocyjany, kumaryny, garbniki, saponiny, antrazwiązki, glikozydy fenolowe, olejki eteryczne, balsamy, żywice, kwasy organiczne, substancje mineralne, witaminy, fitohormony i inne – aktywność i zakres stosowania w preparatach kosmetycznych. Surowce roślinne, ekstrakty roślinne o znaczeniu kosmetycznym – działanie i zastosowanie. Sposoby przygotowania naturalnych preparatów z zastosowaniem substancji roślinnych (odwary, maceraty, napary, wyciągi). Substancje pochodzenia zwierzęcego o znaczeniu kosmetycznym: tłuszcze, proteiny, węglowodany, produkty pszczele, enzymy i inne. Substancje pochodzenia mineralnego w preparatach do pielęgnacji ciała: oleje mineralne, glinki kosmetyczne – właściwości i zastosowanie. Możliwości wykorzystania w gabinecie kosmetycznym preparatów na bazie surowców naturalnych: środki oczyszczające, peelingi, maski, kremy i inne preparaty pielęgnacyjne i upiększające zawierające składniki naturalne. Tworzenie różnych form kosmetycznych (toniki, kremy, maski, środki myjące) na bazie surowców naturalnych. Piśmiennictwo Brud W.S., Glinka R. Technologia kosmetyków. MA Oficyna Wydawnicza, Łódź 2001. Lamer-Zarawska E., Noculak-Palczewska A. Kosmetyki naturalne. Astrum, Wrocław 1994. Malinka W. Zarys chemii kosmetycznej. Volumed, Wrocław 1999. Peters I.B. Kosmetyka. Podręcznik do nauki zawodu. Warszawa 2002. Zieliński R. Surfaktanty. Wyd. Uczeln. AE, Poznań 2000. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie sprawdzianu testowego.

� AROMATERAPIA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Gerard Nowak Cele kształcenia Zapoznanie się z definicją, znaczeniem i miejscem aromaterapii we współczesnych metodach leczenia środkami naturalnymi oraz możliwościami jej wykorzystania, a także ograniczeniami stosowania tej metody wpływania na zdrowie człowieka. W wyniku odbytych zajęć studenci powinni rozróżniać zapachy najważniejszych i najbardziej znanych olejków eterycznych stosowanych w aromaterapii, posiadać umiejętność komponowania zestawów terapeutycznych olejków w ramach aromaterapii, oraz znać zasady stosowania preparatów aromaterapeutycznych. Opis treści przedmiotu Wiadomości wstępne: Co to jest aromaterapia? – dyskusja na temat różnych definicji i próba wybrania najodpowiedniejszej, zastosowanie olejków eterycznych w fitoterapii i aromaterapii. Aromaterapia a medycyna tradycyjna – różnice i podobieństwa. Występowanie, otrzymywanie i właściwości olejków eterycznych. Olejki eteryczne stosowane w aromaterapii: pochodzenie, skład chemiczny, zapach, właściwości farmakologiczne i możliwości wykorzystania w aromaterapii, działania niepożądane olejków eterycznych stosowanych w aromaterapii, przeciwwskazania do stosowania niektórych olejków eterycznych stosowanych w aromaterapii. Metody zastosowania olejków eterycznych w aromaterapii. Mieszanki olejków stosowanych w aromaterapii: zasady sporządzania mieszanek olejków eterycznych, zastosowanie w wybranych dolegliwościach. Kryteria i sposoby stosowania preparatów aromaterapeutycznych. Piśmiennictwo podstawowe Brud W.S., Konopacka I. Tajemnice aromaterapii, Pachnąca apteka. Pagina, Warszawa 2001. Kowalewska E. Aromaterapia-pachnąca sztuka. Wiedza i Życie, Warszawa 1996. Piśmiennictwo uzupełniające Arctander S. Perfume and Flavor Materiale of Natura Origin. Allured. Brud W.S., Glinka R. Technologia kosmetyków. Oficyna Wydawnicza, Łódź 2001. Dye J. Aromaterapia. Ravi, Łódź 2000. Czasopismo Aromaterapia. Kwartalnik Polskiego Towarzystwa Aromaterapeutycznego. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie sprawdzianu testowego.

� NATURALNE TWORZYWA W KOSMETOLOGII Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 10 - 5 Studia niestacjonarne 10 - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Technologii Postaci Leku Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Janina Lulek Cele kształcenia Zapoznanie z podstawami dotyczącymi pochodzenia, występowania, charakterystyki fizykochemicznej i biochemicznej tworzyw naturalnych wykorzystywanych w kosmetyce, ze szczególnym uwzględnieniem wód naturalnych i peloidów (borowiny, glinki, muły). Wyjaśnienie zasad klasyfikacji wód podziemnych i butelkowanych oraz możliwości ich wykorzystania w żywieniu funkcjonalnym, kosmetyce, profilaktyce i lecznictwie. Przedstawienie przeglądu preparatów kosmetycznych, posiadających w swym składzie tworzywa naturalne. Zdobycie praktycznej umiejętności charakterystyki wybranych właściwości fizykochemicznych wód naturalnych, peloidów oraz preparatów kosmetycznych zawierających tworzywa naturalne. Opis treści przedmiotu Cykl wykładów wstępnych wprowadza w zagadnienia dotyczące: szczególnych właściwości fizyko-chemicznych wody; pochodzenia, składu i klasyfikacji wód naturalnych i peloidów, rozmieszczenia w Polsce zasobów wód i peloidów wykorzystywanych w celach pielęgnacji urody (spa) oraz umożliwia zapoznanie się z przeglądem preparatów kosmetycznych zawierających wody naturalne, glinki, borowiny i inne tworzywa naturalne. Ćwiczenia dostarczą praktycznej wiedzy na temat niektórych aspektów analizy fizykochemicznej oraz oceny różnic w składzie i właściwościach wybranych butelkowanych wód źródlanych, mineralnych i leczniczych oraz preparatów kosmetycznych zawierających peloidy. Piśmiennictwo podstawowe Ponikowska I., Walczak-Sielicka J., Latour T. Medycyna uzdrowiskowa w zarysie. WATEXT’S, Warszawa 1995. Uzdrowiska polskie- informator - wydanie V, Izba Gospodarcza „Uzdrowiska Polskie”, 1999. Martini M. C. Kosmetologia i farmakologia skóry. PZWL, Warszawa 2007. Piśmiennictwo uzupełniające Fitts C. R. Ground water science Academic Press. London 2002. Balneochemia - chemia wód mineralnych i peloidów w Polsce. Praca zbiorowa pod redakcją Szmytówny M., PZWL, Warszawa 1970. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie testowe.

Informator 2012/20123 Kosmetologia, Studia I stopnia ___________________________________________________________________________

� HISTORIA KOSMETYKI Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr czwarty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - - Studia niestacjonarne 9 - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Historii Nauk Medycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr n. hum. Marcin Moskalewicz Cele kształcenia Student zdobywa wiedzę o interdyscyplinarnym charakterze kosmetologii jako subdyscypiny nauk medycznych usytuowanej na pograniczu farmacji stosowanej, toksykologii i dermatologii; poznaje społeczne tło kosmetyki i kosmetologii, a także genezę i ewolucję dyrektyw Unii Europejskiej oraz polskich przepisów prawnych dotyczących kosmetyków i środków higieny. Uczestnictwo w wykładach przyczynia się do zwiększenia kompetencji zawodowych kosmetologów jako doradców w zakresie doboru kosmetyków i leczenia chorób, które mogą być przez nie powodowane.

Opis treści przedmiotu Historia kosmetyków od paleolitu do starożytnej Grecji: stosowanie środków roślinnych i związków metali ciężkich jako środków upiększających. Historia kosmetyków w czasach nowożytnych: dzieje stosowania i rozpoznawania toksyczności kosmetyków zawierających metale ciężkie. Zmienne ideały urody kobiecej od XVI do XX w., przemiany obyczajowe i ich wpływ na pozycję społeczną kobiet oraz sztukę upiększania. Wpływ sztuki, kinematografii i mediów na społeczne stereotypy zdrowia i urody. Powstanie i rozwój przemysłu kosmetycznego w XX w.; globalizacja i komercjalizacja rynku kosmetyków; historia wybranych firm kosmetycznych oraz ich obecności w Polsce. Charakterystyka dawnych i obecnych zawodów związanych z pielęgnacją i upiększaniem ciała oraz leczeniem chorób skóry. Historyczny rozwój poglądów lekarskich na choroby skóry: wyodrębnienie i rozwój dermatologii. Historia kosmetologii: jej geneza i zakres problematyki naukowo-badawczej. Piśmiennictwo Szczygieł-Rogowska J., Tomalska J. Historia kosmetyki w zarysie: z dziejów kosmetyki i sztuki upiększania od starożytności do połowy XX w. Wyższa Szkoła Kosmetologii, Białystok 2005. Rudowska I. Kosmetyka wczoraj i dziś. Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1989. Koźmińska-Kubarska A. Zarys kosmetyki lekarskiej. PZWL, Warszawa 1984. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie sprawdzianu testowego.

Informator 2012/20123 Kosmetologia, Studia I stopnia ___________________________________________________________________________

Studia I stopnia

III rok

Informator 2012/20123 Kosmetologia, Studia I stopnia ___________________________________________________________________________

Przedmioty ogólne - Ochrona własności intelektualnej Przedmioty podstawowe - Farmakologia - Immunologia - Doraźna pomoc przedmedyczna

Przedmioty kierunkowe - Estetyka Przedmioty kierunkowe nie objęte standardami - Kosmetologia praktyczna - Mikologia - Elementy podologii - Psychologia - Podstawy toksykologii - Marketing i zarządzanie - Podstawy nauki o żywności i żywieniu - Kształtowanie sylwetki i postawy ciała - Wizaż i stylizacja - Etyka zawodowa - Ustawodawstwo

� OCHRONA WŁAŚNOŚCI INTELEKTUALNEJ Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Dorota Olender Cele kształcenia Celem kształcenia jest nabycie przez słuchaczy ogólnej wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z ochroną własności intelektualnej. Opis treści przedmiotu Pojęcie własności intelektualnej. Przedmiot ochrony - dobro niematerialne. Prawo autorskie i prawa pokrewne (przedmiot i podmiot prawa autorskiego, autorskie prawa majątkowe i osobiste). Prawo własności przemysłowej (ochrona wynalazków i wzorów użytkowych, ochrona znaków towarowych i wzorów przemysłowych, ochrona topografii układów scalonych i oznaczeń geograficznych, ochrona prawna odmian roślin i biotechnologia). Prawo własności przemysłowej w odniesieniu do produktów kosmetycznych. Procedura badania zgłoszeń wynalazków. Źródła informacji patentowej.

Piśmiennictwo 1. Sozański Jarosław, Własność intelektualna i przemysłowa w Unii Europejskiej z wyborem

aktów prawnych”, Wydawnictwo „IURIS”, Warszawa-Poznań 2011. 2. Szymanek Tadeusz, Prawo własności przemysłowej. Podręcznik akademicki,

Wydawnictwo Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji, Warszawa 2008. 3. Akty prawne i inne informacje z zakresu ochrony własności przemysłowej dostępne na

stronach Urzędu Patentowego RP www.uprp.pl Forma zaliczenia pracy studenta Ocena pracy studenta i zaliczenie przedmiotu na podstawie testu jednokrotnego wyboru Zaliczenie przedmiotu wymaga spełnienia łącznie następujących warunków: obecność na zajęciach oraz uzyskanie pozytywnej oceny z testu – udzielenie prawidłowej odpowiedzi, na co najmniej 50% pytań

� FARMAKOLOGIA Punkty ECTS: 6

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 45 - Studia niestacjonarne 9 27 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmakologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Teresa Bobkiewicz-Kozłowska Cele kształcenia Poznanie podstawowych pojęć farmakologicznych: mechanizm działania leków, działanie farmakologiczne, wskazania, przeciwwskazania, działania uboczne i niepożądane oraz interakcje poszczególnych leków. Opanowanie wiedzy pozwalającej na bezpieczne stosowanie zabiegów kosmetycznych u osób będących w trakcie farmakoterapii. Poznanie możliwych interakcji lek – kosmetyk oraz lek – fizykalny czynnik kosmetyczny. Zaznajomienie z właściwościami leków do stosowania zewnętrznego. Opis treści przedmiotu Podstawowe zagadnienia związane z działaniem leków. Postacie leków stosowanych ogólnie i miejscowo. Losy leków w organizmie człowieka – podstawy farmakokinetyki. Leki stosowane w zakażeniach drobnoustrojami. Farmakologia leków ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Leki krążeniowe i nasercowe. Leki wpływające na przewód pokarmowy. Leki hormonalne. Leki stosowane w chorobach układu oddechowego. Leki stosowane w chorobach alergicznych. Leki dermatologiczne i preparaty stosowane w różnych schorzeniach skóry. Działania niepożądane leków dermatologicznych stosowanych ogólnie i miejscowo. Witaminy i pierwiastki śladowe. Leki stosowane w leczeniu otyłości. Interakcje leków z czynnikami stosowanymi w czasie zabiegów kosmetycznych. Piśmiennictwo Rajtar-Cynke G. i wsp. Farmakologia dla pielęgniarek. Wyd. Czelej, Lublin 2002. Okulicz-Kozaryn I., Mikołajczak P. Podstawy farmakologii ogólnej z elementami receptury dla studentów medycyny. red: Teresa Bobkiewicz-Kozłowska, Wyd. AMiKM, Poznań 2001. Teresa Bobkiewicz-Kozłowska (red.) Farmakoterapia wybranych schorzeń. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. AMiKM, Poznań 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin testowy.

� IMMUNOLOGIA Punkty ECTS: 4

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 10 5 Studia niestacjonarne 9 4 5 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Biotechnologii Medycznej, Zakład Immunologii Nowotworów Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Dariusz Iżycki Cele kształcenia Przyswojenie aktualnej wiedzy z zakresu immunologii podstawowej na poziomie komórkowym, wyjaśnienie mechanizmów działania profilaktycznych i leczniczych szczepionek, poszerzenie wiedzy na temat nowoczesnych technik immunodiagnostycznych. Opis treści przedmiotu Budowa i funkcje układu odpornościowego. Komórki immunologicznie kompetentne. Antygeny i przeciwciała. Mechanizmy odpowiedzi immunologicznej. Odporność nieswoista - interferony, układ dopełniacza. Regulacja procesów odpornościowych. Immunoprofilaktyka i immunoterapia. Mechanizmy reakcji alergicznych. Elementy diagnostyki immunologicznej. Efekty kształcenia - umiejętności i kompetencje: opisu budowy i funkcji układu odpornościowego; rozumienia działania układu odpornościowego; rozumienia mechanizmów reakcji immunologicznych. Piśmiennictwo Wysocki P., Kowalczyk D., Mackiewicz A. Podstawy Immunologii – skrypt dla studentów II roku Wydziału Farmacji. 2005. Gołąb J., Jakubisiak M., Lasek W. Immunologia. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin pisemny.

� DORAŹNA POMOC PRZEDMEDYCZNA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 5 10 Studia niestacjonarne - 4 5 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Anestezjologii i Intensywnej Terapii Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Hanna Billert Cele kształcenia Nabycie wiedzy o stanach nagłego zagrożenia życia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na odczyny alergiczne oraz opanowanie umiejętności rozpoznawania tych stanów i udzielenia w nich pierwszej pomocy. Opis treści przedmiotu Częstość i okoliczności występowania stanów nagłego zagrożenia życia. Czas jako czynnik decydujący o odwracalności lub nieodwracalności zmian, zachodzących w organizmie człowieka, poddanego działaniu mechanizmów uszkadzających (niedotlenienie, niedokrwienie, urazy fizyczne, zatrucia). Rozpoznawanie niedrożności dróg oddechowych, ostrej niewydolności oddychania z innych przyczyn, nagłego zatrzymania krążenia krwi. Rozpoznawanie odczynów alergicznych zagrażających życiu. Postępowanie z osobami w stanie utraty przytomności. Ogólna wiedza o przyczynach nagłej utraty przytomności (cukrzyca i inne zaburzenia hormonalne, zaburzenia neurologiczne, zatrucia, niedokrwienie, niedotlenienie). ABC resuscytacji; zasady pomocy doraźnej osobom z krytycznymi obrażeniami ciała (tamowanie krwawień, postępowanie ratujące w stanach oparzeń, unieruchamianie złamań, zabezpieczanie sprawnej czynności oddechowej i dostatecznego przypływu krwi). Postępowanie w wybranych stanach zagrożenia życia (porażenie prądem elektrycznym, powieszenie, utonięcie, udary termiczne, zamarznięcia, udary mózgu, zawały serca). Możliwości błędów w udzielaniu pierwszej pomocy i metody ich unikania. Prawna odpowiedzialność za ratowanie człowieka w stanie zagrożenia życia. Piśmiennictwo Armstrong L. Algorytmy w intensywnej opiece medycznej. WL PZWL, Warszawa 1997. Buchfeder S. Podręcznik pierwszej pomocy. WL PZWL, Warszawa 1999. Discoll A. Doraźne leczenie urazów. WL PZWL, Warszawa 1997. Kurek M. Stany nagłe w alergologii. Medical Tribune, Warszawa 2004. Jurczyk W., Łakomy A. Pierwsza pomoc w stanach zagrożenia życia. FHU Grzegorz Słomczyński, Kraków 2006. Forma zaliczenia pracy studenta Kontrola praktycznych umiejętności studenta.

� ESTETYKA Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Historii Nauk Medycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr n. hum. Marcin Moskalewicz Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć z estetyki student powinien: znać funkcje piękna w życiu osób zdrowych, chorych i niepełnosprawnych; posiadać umiejętność oceny kanonów piękna, zwłaszcza harmonii i proporcji twarzy oraz całego ciała; posiadać wiedzę z zakresu psychologii barw i umiejętnie komponować zestawienia barw; umiejętnie interpretować uniwersum sztuki i piękno rzeczywistości; posiadać umiejętność praktycznego wykorzystywania wiedzy z zakresu arteterapii i estetetyki w pracy zawodowej. Opis treści przedmiotu Przedmiot wyjaśnia biologiczne podłoże poznania zmysłowego i reakcję fizjologiczną na negatywne oraz pozytywne doznania estetyczne. Przedstawione są wartości i ideały estetyczne oraz ich odbiór społeczny w poszczególnych epokach, zwłaszcza współcześnie. Poprzez analizę dzieł artystycznych, fotografii, przedmiotów użytkowych i wzorców lansowanych przez mass media przygotowuje się studentów do rozumienia przeżycia estetycznego oraz do własnej kreatywności. Przedmiot uwzględnia społeczne funkcje piękna i brzydoty, uczy rozpoznawać przyczyny zachowań prowadzących do okaleczania ciała (np. tzw. piercing, tatuaże). Dzięki wiedzy z zakresu psychologii barw, studenci są przygotowywani do umiejętnego posługiwania się kolorystyką w zakresie wymaganym od kosmetologów. Przedmiot dostarcza wiedzy o różnicy między universum sztuki a pięknem rzeczywistości. Analizowany jest związek między wyglądem a samopoczuciem i osobowością. Przedstawiane są społeczne uwarunkowania i relatywizm stereotypów urody. Piśmiennictwo Eco U. Historia piękna. Rebis, Poznań 2005. Eco U. Historia brzydoty. Rebis, Poznań 2007. Gołaszewska M. Estetyka współczesności. Wydawnictwo UJ, Kraków 2001. Tatarkiewicz W. Dzieje sześciu pojęć. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� KOSMETOLOGIA PRAKTYCZNA Punkty ECTS: 9

Etap studiów Semestr piąty i szósty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 30 - 60 Studia niestacjonarne 18 - 36 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Dermatologii i Katedra Naturalnych Surowców Roślinnych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Aleksandra Dańczak-Pazdrowska Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: posiadać umiejętność rozpoznawania najczęściej występujących chorób skóry oraz zalecenia właściwej i odpowiedniej do rozpoznania klinicznego metody pielęgnacji skóry. Dodatkowo student powinien potrafić podjąć decyzję o skierowaniu pacjenta do odpowiedniego lekarza specjalisty w celach diagnostyki oraz leczenia. Powinien również znać podstawowe grupy związków stosowanych w kosmetyce, kosmetykach i lekach dostępnych w aptekach bez recepty (OTC), które stosowane są w praktyce kosmetologicznej, posiadać umiejętność przygotowania pacjenta do zabiegu z zakresu dermatologii estetycznej, chirurgii plastycznej oraz pielęgnacji skóry po zabiegu. Opis treści przedmiotu Zasady współpracy kosmetologa z lekarzem dermatologiem, lekarzem wykonującym zabiegi medycyny estetycznej i chirurgiem plastycznym. Trądzik – etiopatogeneza, przebieg i obraz kliniczny, leczenie. Pielęgnacja skóry łojotokowej i trądzikowej. Trądzik różowaty – elementy etiopatogenetyczne, obraz kliniczny, profilaktyka i leczenie. Pielęgnacja skóry chorego na trądzik różowaty. Nadmierna potliwość – przyczyny, obraz kliniczny oraz postępowanie w nadmiernej potliwości. Preparaty kosmetyczne stosowane w nadmiernej potliwości. Skóra alergiczna – etiopatogeneza, obraz kliniczny, pielęgnacja i leczenie chorób alergicznych skóry. Problem suchej skóry- przyczyny, profilaktyka, leczenie. Pielęgnacja włosów i paznokci, hipo i hiperpigmentacja skóry – podział, przyczyny, obraz kliniczny, profilaktyka i leczenie. Owrzodzenia podudzi – podział, przyczyny, leczenie, opatrunki stosowane w leczeniu owrzodzeń podudzi. Elementy medycyny estetycznej – zastosowanie peelingów, mezoterapii, toksyny botulinowej, wypełniaczy i innych metod w terapii defektów skóry i objawów starzenia się. Rozstępy- metody leczenia i profilaktyka. Zasady współpracy między kosmetologiem a lekarzem dermatologiem, chirurgiem i lekarzem wykonującym zabiegi z zakresu medycyny estetycznej. Rola kosmetologa w przygotowaniu pacjenta i pielęgnacji skóry po zabiegach z zakresu medycyny estetycznej. Zastosowanie krioterapii, laseroterapii. Dermatoskopia w dermatologii. Piśmiennictwo Koźmińska - Kubarska A. Zarys kosmetyki lekarskiej. PZWL, Warszawa 1991. Martini M-C. Kosmetologia i farmakologia skóry. PZWL 2008. Forma zaliczenia pracy studenta Test oraz egzamin ustny

� MIKOLOGIA Punkty ECTS: 6

Etap studiów Semestr szósty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 30 Studia niestacjonarne 9 9 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Mikologii Lekarskiej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Zygmunt Adamski Cele kształcenia Po zakończeniu cyklu zajęć z mikologii lekarskiej student powinien: umieć rozpoznawać zmiany skórne o charakterze zakażenia grzybiczego skóry gładkiej, skóry owłosionej i paznokci, grzybice podskórne i układowe, znać zasady diagnostyki mikologicznej, sposoby pobierania materiału do badań, metody hodowli, znać ogólne zasady leczenia zakażeń grzybiczych, wiedzieć, że omawiane schorzenia są szeroko rozpowszechnione w środowisku i cechują się dużą zakaźnością. Powinien uświadomić sobie, że ćwiczenia z mikologii lekarskiej mają zapoznać studentów z problemem o szerokim zasięgu epidemiologicznym, z którym na pewno spotkają się w swojej praktyce kosmetycznej. Rzetelna wiedza na temat profilaktyki, objawów klinicznych i grup ryzyka pozwoli uniknąć rozprzestrzeniania się zakażeń wśród klientów gabinetów kosmetycznych, umożliwi zastosowanie lepiej dobranych środków i metod pielęgnacyjnych oraz ewentualne pokierowanie do lekarza na specjalistyczne leczenie przeciwgrzybiczne. Opis treści przedmiotu Mikologia lekarska jest działem medycyny zajmującym się badaniem grzybów, ich systematyką, budową, symptomatologią poszczególnych zespołów chorobowych wywołanych zakażeniami grzybiczymi, zasadami diagnostyki laboratoryjnej, farmakoterapii w grzybicach oraz postępowania leczniczego. Cykl zajęć z mikologii przybliży historię mikologii, systematykę grzybów, podstawowe pojęcia mikologiczne, znaczenie grzybów w środowisku naturalnym człowieka, patogeny chorobotwórcze dla człowieka (dermatofity, grzyby drożdżopodobne, drożdżaki lipofilne z rodzaju Malassezia, grzyby pleśniowe), problem grzybic podskórnych i głębokich oraz wpływ alergizujący i toksyczny na organizm człowieka. Zajęcia z mikologii przybliżą również problem grzybic u dzieci oraz grzybic przenoszonych przez zwierzęta. Piśmiennictwo Adamski Z., Batura-Gabryel H. Mikologia lekarska dla lekarzy i studentów. Wydawnictwo Naukowe AM, Poznań 2005. Midgley G., Hay R.J., Clayton Y.M. Mikologia lekarska. Wydawnictwo Czelej, Lublin 1997. Baran E. Zarys mikologii lekarskiej. Volumed, Wrocław 1998. Szepietowski J. Grzybice skóry i paznokci. Vademecum Lekarza Praktyka. Medycyna Praktyczna, Kraków 2001. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin testowy

� ELEMENTY PODOLOGII Punkty ECTS: 3

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - 15 Studia niestacjonarne 9 - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot mgr Ewa Pelant Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: posiadać umiejętność rozpoznawania najczęściej występujących defektów skóry i paznokci stóp. Powinien prawidłowo stosować zabiegi pielęgnacyjne i korygujące rozpoznane wady. Dodatkowo student powinien potrafić podjąć decyzję o skierowaniu pacjenta do odpowiedniego lekarza specjalisty w celach diagnostyki oraz leczenia. Powinien również znać podstawowe grupy związków stosowanych w kosmetyce, kosmetykach i lekach dostępnych w aptekach bez recepty (OTC). Ponadto studenci posiądą umiejętność doboru odpowiedniego opatrunku w zależności od potrzeb pacjenta. Opis treści przedmiotu Pojęcie podologii w Polsce i za granicą. Budowa i funkcje kończyny dolnej – zarys. Paznokieć wrośnięty. Metody leczenia i korekty wrastania paznokci. Rekonstrukcja płytki paznokciowej. Pobieranie materiału mikologicznego. Usuwanie i profilaktyka modzeli i nagniotków. Usuwanie pęknięć i rozpadlin skóry strony podeszwowej. Zastosowanie nowoczesnych metod pielęgnacji stóp za pomocą frezarki i kosmetyków. Wdrożenie nowatorskich metod klamrowych korekty płytki paznokciowej. Korekta stopy przy pomocy mas plastycznych i nakładek żelowych. Stopa cukrzycowa – definicja, rozpoznanie, metody doboru opatrunków, pielęgnacja stopy po przebytym leczeniu. Piśmiennictwo Podstawy podologii kosmetycznej Praca zbiorowa pod redakcją Macieja Koselaka 2010 Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie ustne i praktyczne na modelu.

� PSYCHOLOGIA Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Psychologii Klinicznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Ewa Mojs Cele kształcenia Zdobycie przez studentów wiedzy z zakresu psychologii ogólnej i wskazanie im możliwości spożytkowania nabytych umiejętności w przyszłej pracy zawodowej. Opis treści przedmiotu Wykłady

1. Podstawowe paradygmaty w psychologii 2. Podstawowe elementy komunikacji interpersonalnej 3. Autoprezentacje, struktura ja, osobowość- Wprowadzenie pojęć

Ćwiczenia Emocje:

1. Wpływ emocji na zdrowie człowieka 2. Rola i dynamika emocji: lęku, złości, smutku 3. Sposoby modyfikowania niekorzystnych dla zdrowia stanów emocjonalnych. 4. Procesy poznawcze: spostrzeganie, uwaga, pamięć

Osobowość:

1. osobowość a funkcjonowanie człowieka 2. Teorie osobowości 3. Zaburzenia osobowości i ich związek ze zdrowiem

Elementy wiedzy psychologicznej wykorzystywane w zawodzie kosmetologa. Piśmiennictwo Sęk H. red. Społeczna psychologia kliniczna. PWN, Warszawa 2004. Jarosz M. red. Psychologia lekarska. PZWL, Warszawa 1988. Doliński D. Ekspresja emocji. 2000. Strelau J. red. Psychologia ogólna ( Emocje podstawowe i pochodne s. 351-521), GWP 2006. Matuszewski T. Psychologia poznawcza. Warszawa 1996. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne w formie testowej ( 20 pytań) na ocenę.

� PODSTAWY TOKSYKOLOGII Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Toksykologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Jadwiga Jodynis-Liebert (studia stacjonarne), prof. dr hab. Ewa Florek (studia niestacjonarne) Cele kształcenia Poznanie dróg wchłaniania i wydalania oraz przemian jakim ulegają trucizny w ustroju. Zrozumienie podstawowych pojęć i zjawisk determinujących działanie toksyczne związków chemicznych. Poznanie właściwości toksycznych wybranych grup związków oraz zagrożeń związanych ze środowiskowym narażeniem człowieka na związki chemiczne. Uświadomienie możliwości działania toksycznego niektórych składników kosmetyków. Opis treści przedmiotu Definicja i zakres pojęciowy toksykologii, trucizny i zatrucia, losów trucizn w ustroju. Profilaktyka zatruć. Toksyczność ostra i przewlekła. Toksyczność wybranych grup związków chemicznych: niemetale i ich związki, metale, rozpuszczalniki, leki i narkotyki. Piśmiennictwo Seńczuk W. (red.) Toksykologia. Podręcznik dla studentów, lekarzy i farmaceutów. WL PZWL, Warszawa 1999. Brandys W. (red.) Toksykologia. Wybrane zagadnienia. Uniwersytet Jagielloński, Kraków 1999. Forma zaliczenia pracy studenta Egzamin

� MARKETING I ZARZĄDZANIE Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr szósty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 15 - Studia niestacjonarne 9 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Elżbieta Nowakowska Cele kształcenia Zapoznanie z istotą marketingu, jego funkcjonowaniem w firmie, otoczeniem rynkowym ze szczególnym uwzględnieniem dóbr konsumpcyjnych i usług. Zaznajomienie ze znaczeniem zarządzania i postrzegania firmy w otoczeniu jako obiektu zarządzania, zarządzaniem jako procesem informacyjno-decyzyjnym, oceną sprawności działań oraz z istotą pracy kierowniczej, zarządzaniem kapitałem ludzkim i intelektualnym firmy. Nabycie wiedzy na temat etapów i procedur dotyczących zarządzania marketingowego firmy kosmetycznej oraz umiejętności podejmowania decyzji marketingowych dotyczących produktów, cen, promocji i dystrybucji. Opis treści przedmiotu Marketing – pojęcie, koncepcja marketingowa, pojęcie segmentacji rynku (rynek konsumentów i rynek producentów), wyznaczanie celów marketingowych (budżet i realizacja), marketing w systemie usług kosmetycznych (czynniki wpływające na jakość usług i ich poprawę), marketing społeczny (zachowania społeczne, kompozycje marketingowe w kontekście społecznym). Orientacja marketingowa i plan marketingowy (badanie marketingowego rynku docelowego, specyfika usług kosmetycznych, projektowanie usług, rozwój promocji, strategie cenowe i dystrybucji, trendy w rozwoju marketingu usług kosmetycznych, budowanie tożsamości firmy), elementy public relations, etyka w marketingu. Zarządzanie – pojęcie, wiedza o filozofii marketingowego zarządzania firmą (produkt, cena, dystrybucja, promocja, personel). Charakterystyka zarządzania – otoczenie firmy, obsługa klienta, wizerunek firmy, zarządzanie sobą i personelem, negocjacje zewnętrzne na rynku usług, umiejętność postępowania z regułą marketingową: dialog, partnerstwo, gromadzenie informacji, klient współtwórcą usługi, komunikacja z klientem. Piśmiennictwo Rogoziński K., Nicholls R.F. (red.) Marketing Usług na przykładach. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Poznań 2001. Koźmiński A.K., Piotrowski W. (red.) Zarządzanie - Teoria i Praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. Mruk H. (red.) Komunikowanie się w biznesie. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Poznań 2002. Krawulski J. Public Relations (wybrane zagadnienia). Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Poznań 2002. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� PODSTAWY NAUKI O ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIU Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 5 10 Studia niestacjonarne 9 4 5 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Bromatologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Juliusz Przysławski Cele kształcenia Uzyskanie podstawowej wiedzy z zakresu fizjologii żywienia człowieka, wartości odżywczej żywności ze szczególnym uwzględnieniem białek, tłuszczów, węglowodanów, witamin i składników mineralnych, podstawowych metod analitycznych dotyczących analizy żywności, oceny sposobu żywienia, stanu odżywienia i niedożywienia, roli i znaczenia składników odżywczych żywności w promocji i/lub zapobieganiu chorobom, u podłoża rozwoju których leży nieodpowiedni sposób odżywiania się, wzajemnego oddziaływania paraleków i kosmetyków ze składnikami pożywienia, prowadzenia poradnictwa w zakresie prawidłowego żywienia, podstaw postępowania dietetycznego, obecności w żywności substancji dozwolonych oraz zanieczyszczeń chemicznych, fizycznych i mikrobiologicznych, zakażeń i zatruć pokarmowych. Opis treści przedmiotu Nauka o żywności i żywieniu jest dziedziną wiedzy zajmującą się wartością odżywczą żywności i żywieniem, wpływem składników odżywczych i nieodżywczych występujących w żywności na zachowanie homeostazy organizmu ludzkiego, podstawami żywienia człowieka zdrowego i chorego, metodami oceny wartości odżywczej żywności, sposobu żywienia, stanu odżywienia, interpretacji uzyskanych wyników badań w oparciu o normy żywienia i wyżywienia, zalecenia żywieniowe oraz normy biochemiczne. Piśmiennictwo Gertig H., Przysławski J. Bromatologia – podstawy nauki o żywności i żywieniu. PZWL, Warszawa 2005. Gertig H., Duda G. Żywność a zdrowie i prawo. PZWL, Warszawa 2004. Gawęcki J., Hryniewiecki L. (red.) Żywienie człowieka: podstawy nauki o żywieniu. WN PWN, Warszawa 1998. Hasik J., Gawęcki J. (red.) Żywienie człowieka zdrowego i chorego. WN PWN, Warszawa 2000. Gertig H. (red.) Materiały do ćwiczeń z bromatologii. Wydawnictwo Uczelniane AM, Poznań 1981. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie pisemne.

� KSZTAŁTOWANIE SYLWETKI I POSTAWY CIAŁA Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 30 Studia niestacjonarne - - 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Janusz Przybylski Cele kształcenia Umiejętność świadomego stosowania ćwiczeń ruchowych według programu dostosowanego do indywidualnych potrzeb. Rozwijanie wyczucia płynności ruchu, ciężaru oraz przestrzeni i czasu, wdrażanie do samokontroli zdrowia i rozwoju. Poznanie zasad prowadzenia zespołowych ćwiczeń relaksacyjnych i gimnastycznych oraz treningu zdrowotnego. Opis treści przedmiotu Czynniki wpływające na sposób kształtowania sylwetki. Rodzaje sylwetki. Zmiana sylwetki z wiekiem. Elementy treningu rekreacyjnego i sportowego. Świadome kształtowanie masy mięśniowej. Wady postawy ciała. Metody korygowania wad postawy. Terapia ruchem. Podstawy techniki ćwiczeń aerobiku, fitness i pilates. Wskazania i przeciwwskazania do wymienionych ćwiczeń. Ćwiczenia w okresie ciąży. Zasady i metody prowadzenia zbiorowych i indywidualnych ćwiczeń gimnastycznych kształtujących sylwetkę i korygujących postawę ciała. Gimnastyka odchudzająca. Elementy treningu nordic walking. Piśmiennictwo Ochech J. Kształtowanie sylwetki ciała (Monografia treningu siły mięśniowej tom III). Wydawnictwo Sport i Rekreacja, Tarnów 2002. Kuński H. Trening zdrowotny osób dorosłych. Poradnik lekarza i trenera. Warszawa 2002. Kołodziej J., Kołodziej K. Postawa ciała, jej wady i korekcja. Fosze, Rzeszów 2004. Selby A., Herdman A. Pilates. Kształtowanie ładnej sylwetki ciała. Delta, Warszawa 2003. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie.

� WIZAŻ I STYLIZACJA Punkty ECTS: 2

Etap studiów Semestr szósty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 30 Studia niestacjonarne - - 18 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Sylwia Nawrot Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: znać zasady wykonywania makijażu profesjonalnego. Posiadać umiejętność rozróżniania i korygowania kształtów twarzy, odpowiedniego doboru makijażu do typu urody, okazji i wieku oraz praktyczną umiejętność jego wykonania. Znać zasady rozróżniania typów urody według pór roku, umieć korygować niedoskonałości urody przez odpowiednią stylizację sylwetki, fryzury i grę kolorów. Posiadać umiejętność rozróżniania różnych tonacji kolorystycznych, znać aspekt psychologiczny poszczególnych kolorów. Opis treści przedmiotu Akcesoria wizażysty. Typy urody według pór roku (wiosna, lato, jesień, zima). Rodzaje kształtów twarzy i zasady ich korekcji. Techniki kamuflażu. Elementy analizy kolorystycznej. Podstawowe wiadomości o kolorach. Makijaż krok po kroku. Techniki makijażu oczu. Rodzaje makijaży (makijaż dzienny, makijaż wieczorowy, makijaż fantazyjny, makijaż ślubny, makijaż kobiety dojrzałej, makijaż fotograficzny). Makijaż artystyczny – makijaże stylizowane (makijaże epok i kultur). Stylizacja ubioru i sylwetki. Nowości w modzie i kosmetyce kolorowej. Podstawy makijażu permanentnego. Piśmiennictwo Peters I.B. i wsp. Kosmetyka. Wydawnictwo REA, Warszawa 2002. Jaroszewska B. Kosmetologia. Wydawnictwo Atena, Warszawa 2001. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie. Sprawdzian praktyczny.

� ETYKA ZAWODOWA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr piąty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Nauk Społecznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Michał Musielak Cele kształcenia Zapoznanie studentów z rolą etyki zawodowej i kodeksów etycznych oraz zasadami etyki zawodów medycznych. Wykształcenie nawyku postępowania zgodnego z normami etyki zawodowej oraz umiejętności zachowań odpowiadających wykonywanemu zawodowi. Opis treści przedmiotu W ramach przedmiotu będą realizowane następujące szczegółowe zagadnienia: etyka zawodowa na tle etyki ogólnej, charakterystyka i funkcje etyki zawodowej, funkcje kodeksów etycznych, zasada prawdomówności, szacunek dla autonomii i prywatności chorego, tajemnica zawodowa, zasada nieuszkodzenia i czynienia dobra. Treści te odniesione zostaną do przypadków najczęściej spotykanych w działalności zawodowej kosmetologa, poparte zostaną analizą zachowań w konkretnych sytuacjach życiowych. Piśmiennictwo Beuchamp T.L., Childress J.F. Zasady etyki medycznej. Warszawa 1996. Brzeziński T. Etyka lekarska. Warszawa 2002. Ignaczewski J. Zgoda pacjenta na leczenie. Warszawa 2003. Łuków P. Granice zgody: autonomia zasad i dobro pacjenta. Warszawa 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie na podstawie odpowiedzi ustnej.

� USTAWODAWSTWO Punkty ECTS: 1

Etap studiów Semestr szósty Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 6 9 - Studia niestacjonarne 4 5 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Elżbieta Nowakowska Cele kształcenia Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami prawnymi dot. praw i obowiązków przedsiębiorcy (w aspekcie gabinetu i przedsiębiorstwa kosmetycznego). Po zakończeniu studiowania przedmiotu student powinien posiadać podstawową umiejętność interpretacji Kodeksu Cywilnego oraz Kodeksu Pracy Powinien również znać akty prawne dot. zwalczania nieuczciwej konkurencji, systemu podatku dochodowego oraz prawa własności przemysłowej. Dodatkowo powinien nabyć umiejętność wyszukiwania w dostępnych mediach obowiązujących aktów prawnych i odpowiedniej ich interpretacji. Opis treści przedmiotu Polskie ustawodawstwo prawne dot. określenia zasad działalności podmiotów na polskim rynku kosmetycznym. Omówione zostaną zasady tworzenia, charakter i zakres działalności spółek handlowych oraz kwestie zachowania praw autorskich w różnych przypadkach na rynku kosmetycznym. Prowadzenie własnej działalności wymaga zapoznania się z szeregiem aktów prawnych obowiązujących na rynku. Akty prawne określają zakres praw i obowiązków, jakie nakłada prawo polskie na przedsiębiorcę. Zostaną omówione wybrane aspekty z Kodeksu Cywilnego, Kodeksu Pracy jak również zasady zwalczania nieuczciwej konkurencji i prawidłowe postępowanie mające na celu ochronę danych osobowych zarówno pracowników jak i klientów. Dodatkowo zostanie przybliżona Ustawa o kosmetykach jako określająca bezpośrednio pozycję kosmetyków na rynku oraz omówiony zostanie system podatku dochodowego od osób fizycznych i firm. Piśmiennictwo

1. Gertig H. Regulacje prawne w kosmetyce. Wyd. Naukowe UMiKM, Poznań 2007. 2. Kodeks Cywilny - nowelizacja z 2009 3. Ustawa – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. 2003 119 ze zmianami do 2010) 4. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994, Nr 24 ze zmianami

do 2010) 5. Ustawa - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 ze zmianami) 6. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. 1993 Nr 47 ze zmianami do

2007) 7. Ustawa o kosmetykach (Dz. U. 2001 ze zmianami do 2009) 8. Ustawa o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 1997 ze zmianami do 2010) 9. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 ze zmianami do

2009) Forma zaliczenia pracy studenta

Zaliczenie – test.

Przedmioty fakultatywne

Studia I stopnia

Przedmioty fakultatywne - Ochrona różnorodności biologicznej w siedliskach naturalnych - Obliczenia chemiczne - Rośliny egzotyczne w kosmetykach - Rośliny kosmetyczne i lecznicze w uprawie i produkcji - Techniki relaksacji - Aktywność ruchowa promocją zdrowia - Fotoprotektory i fotouczulacze - Kosmetyki stosowane w wieku starszym - Pielęgnacja stóp zmienionych chorobowo - Promieniowanie UV w kosmetologii - Produkcja kosmetyków i kontrola ich jakości - Ruch jako profilaktyka chorób zawodowych - Składniki roślinne w suplementach diety - Jak rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie salonu fryzjersko - kosmetycznego - Komunikacja społeczna - Masaż sportowy i odnowa biologiczna - Nutrikosmetyki - Ruch jako element zdrowego trybu życia - Toksykologia środowiska - Wellnes – budowanie równowagi psychicznej - Wykorzystanie światła w praktyce kosmetycznej i klinicznej - Zakażenia grzybicze paznokci

� OCHRONA RÓŻNORODNOŚCI BIOLOGICZNEJ W SIEDLISKACH NATURALNYCH

Punkty ECTS: 1 Etap studiów Sugerowany Rok pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 5 10 Studia niestacjonarne - 2 7 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Biotechnologii Roślin Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Barbara Thiem Cele kształcenia Poznanie różnych form ochrony przyrody i zachowania bioróżnorodności. Upowszechnianie ekologicznych postaw wobec środowiska naturalnego i rozwijanie poczucia piękna z obcowania z przyrodą . Zapoznanie się z roślinami kosmetycznymi, leczniczymi, w tym chronionymi, występującymi w naturalnym środowisku, w różnorodnych zbiorowiskach roślinnych; poznanie ich morfologii i biologii rozwoju. Opis przedmiotu Przedmiot prowadzony jest w postaci ćwiczeń terenowych w ciekawym obiekcie przyrodniczym, w okolicy Poznania (Radojewo), o dużych walorach edukacyjnych oraz w formie zajęć seminaryjnych. Studenci zapoznają się z wybranymi gatunkami roślin kosmetycznych i leczniczych w zespołach roślinnych (zbiorowiskach leśnych, łąkowych, aluwialnych, wodnych i bagiennych, przydrożnych) na tle ogólnej charakterystyki przyrodniczo-kulturowej badanego obszaru. Poznają gatunki chronione flory i fauny, drzewa pomnikowe, chronione obiekty przyrody ożywionej i nieożywionej. Wyjazd terenowy jest okazją do poznania pięknych roślin wczesnowiosennych lasu liściastego. Piśmiennictwo Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny Polskie, PWN, Warszawa 1986.

Piękoś-Mirkowa A., Mirek Z. Rośliny chronione. Multico 2006.

Kozłowski S., Ekorozwój. Wyzwanie XXI wieku. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2000.

Forma zaliczenia pracy studenta zaliczenie na podstawie sprawozdań z zajęć terenowych i przygotowanie prezentacji.

� OBLICZENIA CHEMICZNE Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Chemii Nieorganicznej i Analitycznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Jadwiga Mielcarek Cele kształcenia Głównym celem jest przygotowane absolwentów kosmetologii do poprawnego przeprowadzania podstawowych obliczeń chemicznych, niezbędnych w laboratorium analitycznym. Po opanowaniu materiału student powinien: - sprawnie posługiwać się pojęciami stężenia roztworu, wyrażonego w różny sposób - umieć przeprowadzić poprawnie obliczenia związane z roztworami o określonym stężeniu,

dotyczące zatężania, rozcieńczania i mieszania roztworów - posiadać umiejętność przeliczania stężeń - potrafić zaproponować metodę praktycznego otrzymania roztworu o określonym stężeniu - rozumieć, na czym polega proces rozpuszczania i krystalizacji substancji stałych - umieć wykonać proste obliczenia oparte na równaniach reakcji, dla reagentów zmieszanych

w stosunku stechiometrycznym i niestechiometrycznym - wyjaśnić pojęcia roztwory nasycone i nienasycone, rozpuszczalność - znać i rozumieć zależności jakie występują między rozpuszczalnością substancji a temperaturą - znać zasady obliczania pH roztworu i sposoby jego pomiaru w odniesieniu do produktów kosmetycznych

- znaleźć w życiu codziennym przykłady posługiwania się stężeniami roztworów Opis treści przedmiotu Program seminariów obejmuje obliczenia chemiczne z zakresu stechiometrii i stężeń roztworów oraz niektórych metod analizy chemicznej klasycznej (ilościowej i jakościowej), stosowanych w laboratoriach analitycznych. Roztwory, wyrażanie stężeń: stężenia procentowe i molowe (procent objętościowy i wagowy), stężenie molowe, ppm, ułamki molowe. Umiejętność przeliczania stężeń roztworów z jednej jednostki na inną. Rozpuszczanie substancji, solwatacja, hydratacja. Hydraty, woda krystalizacyjna. Podstawowe obliczenia w chemii analitycznej ilościowej. Piśmiennictwo Wesołowski M., Szefer K., Zimna D. Zbiór zadań z analizy chemicznej. Wydawnictwo Sigma-Not, 2002. Cygański A., Ptaszyński B., Krystek J. Obliczenia w chemii analitycznej. Wydawnictwo Sigma-Not, 2004. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzian pisemny.

� ROŚLINY EGZOTYCZNE W KOSMETYKACH Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Renata Dawid - Pać Cele kształcenia Poznanie surowców otrzymywanych z roślin egzotycznych, stosowanych w nowoczesnych kosmetykach. Nabycie wiedzy dotyczącej właściwości farmakologicznych i kosmetologicznych tych surowców, zastosowania w preparatach kosmetycznych oraz związków czynnych odpowiedzialnych za te własności. Zdobycie umiejętności samodzielnej oceny prawidłowości doboru, wchodzących w skład kosmetyków, komponentów pochodzenia egzotycznego. Opis treści przedmiotu Studenci oceniają obecne tendencje na rynku kosmetycznym, poznając i wyznaczając dzięki temu miejsce i rolę substancji oraz surowców pozyskiwanych z roślin egzotycznych w obecnych na rynku, nowoczesnych preparatach kosmetycznych. Poznają roślinne substancje biologicznie czynne otrzymywane z surowców egzotycznych, warunkujące aktywność i zakres ich stosowania w kosmetykach. Porównują właściwości, skład chemiczny i funkcje surowców egzotycznych w preparatach do pielęgnacji ciała z surowcami pochodzącymi z roślin rodzimych, zawierającymi te same związki czynne. Oceniają działanie i zastosowanie olejów roślinnych otrzymywanych z roślin polskich i egzotycznych. Wyszukują w składzie INCI, preparatów stosowanych w gabinecie kosmetycznym, surowce egzotyczne i samodzielnie oceniają prawidłowość doboru w oparciu o wiedzę dotyczącą składu chemicznego i działania. Piśmiennictwo Jędrzejko K., Kowalczyk B., Bacler B. Rośliny kosmetyczne. Wyd. ŚAM Katowice 2006. Lamer-Zarawska E., Noculak-Palczewska A. Kosmetyki naturalne. Astrum, Wrocław 1994. www.elsevier.com www.blackwell-synergy.com Wiadomości Polskiego Towarzystwa Kosmetologów. Forma zaliczenia pracy studenta Obecność na zajęciach, omówienie wybranego surowca z rośliny egzotycznej.

� ROŚLINY KOSMETYCZNE I LECZNICZE W UPRAWIE I PRODUKCJI

Punkty ECTS: 1 Etap studiów Sugerowany Rok pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 15 Studia niestacjonarne - - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmakognozji Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Ewa Witkowska-Banaszczak Cele kształcenia Zapoznanie z uprawą roślin z których pozyskiwane są wyciągi do celów kosmetycznych i leczniczych na wzorcowych plantacjach oraz z metodami i warunkami przetwarzania surowców roślinnych do celów kosmetycznych. Opis treści przedmiotu Zwiedzanie plantacji roślin leczniczych prowadzonej w sposób kontrolowany. Zapoznanie - z pozyskiwaniem surowców z upraw zgodnie z wymaganiami GAP; - metodami i warunkami suszenia, rozdrobnienia, pakowania, magazynowania i konfekcjonowania; - metodami analitycznymi pozwalającymi na określenie tożsamości i czystości surowców, zgodnie z obowiązującymi dla nich normami; Zwiedzanie zakładów produkujących wyciągi z surowców roślinnych do celów kosmetycznych i leczniczych oraz leki ziołowe. Poznanie procesów produkcji zgodnie z wymaganiami GMP.

Piśmiennictwo Farmakognozja. Podręcznik dla studentów farmacji. UM, Poznań 2008. Glinka R., Góra J. Związki naturalne w kosmetyce. Warszawa 2000. Jędrzejko K., Kowalczyk B., Balcer B. Rośliny kosmetyczne. Katowice 2006. Lamer-Zarawska E. (red.) Fitoterapia i leki roślinne. Warszawa 2007. Rumińska A., Ożarowski A. Leksykon roślin leczniczych. PWRiL, Warszawa 1990. Czasopisma fachowe - Wiadomości Zielarskie; Informator dla Plantatorów; Lek w Polsce. Forma zaliczenia pracy studenta Pisemna praca kontrolna.

� TECHNIKI RELAKSACJI Punkty ECTS: 1 Etap studiów Sugerowany rok pierwszy Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 15 Studia niestacjonarne - - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot mgr Ewa Pelant Cele kształcenia Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami dotyczącymi metod masażu akupresurowego, pędzelkowego – azjatyckiego i technik relaksacji. Historia, wskazania i przeciwwskazania. Techniki masażu: akupresurowego stóp, masażu pędzelkowego -azjatyckiego. Technika relaksacji. Opis treści przedmiotu Wykład na temat podstaw masażu akupresurowego, pędzelkowego – azjatyckiego i technik relaksacji. Pokaz masażu pędzelkowego – azjatyckiego. Ćwiczenia masażu pędzelkowego – azjatyckiego. Pokaz elementów masażu akupresurowego stóp. Ćwiczenia elementów masażu akupresurowego stóp. Pokaz technik relaksacji. Ćwiczenia technik relaksacji. Piśmiennictwo Lewandowski G. Masaż leczniczy. Łódź 2005. Magiera L. Automasaż leczniczy. Kraków 1998. Magiera L. Leksykon masażu i terminów komplementarnych. BIO-STYL, Kraków 2001. Podgórski T. Masaż klasyczny. Warszawa 1998. Prochowicz Z. Podstawy masażu leczniczego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004. Zborowski A. Masaż segmentarny. Wydawnictwo AZ, Kraków 2000. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzian praktyczny.

� AKTYWNOŚĆ RUCHOWA PROMOCJĄ ZDROWIA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 15 Studia niestacjonarne - - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Janusz Przybylski Cele kształcenia Rozwój sprawności ruchowej poprzez kształtowanie uzdolnień motorycznych. Zapoznanie z różnymi formami aktywności ruchowej. Wszechstronne kształtowanie osobowości i sprawności fizycznej. Wszechstronny rozwój sprawności kondycyjno- koordynacyjnej. Kształtowanie postawy współdziałania w zespole i wzajemnej współodpowiedzialności. Poznanie wpływu ćwiczeń ogólnorozwojowych i specjalistycznych na wydolność organizmu. Wszechstronne przygotowanie do pełnego uczestnictwa w zespołowych grach sportowych. Opis treści przedmiotu Aerobic, taniec współczesny, ćwiczenia w siłowni, ćwiczenia w siłowni „cardio”, lekka

atletyka, koszykówka, siatkówka, piłka nożna, unihoc, mini gry sportowe, tenis, tenis stołowy,

judo.

Piśmiennictwo Ainsworth B. Compendium of Physical Activities: an update of activity codes and MET intensities. Med. Sci. Sport Exerc., 2000. Kuński H. Podstawy treningu zdrowotnego. S i T, Warszawa 1985. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzenie kompetencji studenta w formie testowej.

� FOTOPROTEKTORY I FOTOUCZULACZE Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 10 5 - Studia niestacjonarne 4 5 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Chemii Farmaceutycznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Beata Stanisz Cele kształcenia Zapoznanie studentów z: - destrukcyjnym efektem działania promieni UV na skórę - fototypami skóry i kryterium doboru kosmetyków - faktorami i ich oznakowaniem na kosmetykach - podziałem filtrów przeciwsłonecznych - profilem bezpieczeństwa kosmetyków przeciwsłonecznych - substancjami fotouczulającymi - profilem bezpieczeństwa substancji fotouczulających Opis treści przedmiotu Poszerzenie wiedzy z zakresu wpływu słońca na procesy starzenia skóry, choroby nowotworowe; zapoznanie studentów z substancjami leczniczymi fotouczulającymi i wiadomościami w zakresie doboru kosmetyku z substancjami filtrującymi promieniowanie UV do cery z problemami Piśmiennictwo Martini C.M. Kosmetologia i farmakologia skóry. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007. Mierzejewski J. Elementy dermatologii kosmetycznej. Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, 2008. Ostrowska E. Bezpieczne opalanie. Gazeta Farmaceutyczna, 6, 2008. Brzozowska Z. Słońce na indeksie. Gazeta Farmaceutyczna, 5, 2008. Nadulska A. Słońce przez filtry. Gazeta Farmaceutyczna, 7, 2007. Malinka W. Zarys chemii kosmetycznej. Wydawnictwo Volumed, Wrocław 1999. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie ustne.

� KOSMETYKI STOSOWANE W WIEKU STARSZYM Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - - Studia niestacjonarne 9 - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra I Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Elżbieta Nowakowska Cele kształcenia Zapoznanie studentów z koniecznością i warunkami stosowania kosmetyków do pielęgnacji skóry dojrzałej. Opis treści przedmiotu Warunki, jakim muszą odpowiadać kosmetyki do pielęgnacji skór dojrzałych. Zapoznanie z: działaniem substancji neutralizujących stany zapalne naskórka i skóry właściwej, regeneracją uszkodzonych struktur komórkowych (kolagen, elastyna), z przywróceniem i utrzymaniem równowagi biologicznej naskórka, z rolą witaminy C, E, pantenolu i glikanu w kosmetykach dla pań w wieku starszym. Piśmiennictwo Les Nouvelles – nowości w kosmetyce. Magazyn kosmetyki profesjonalnej (kwartalnik). Beauty Forum – Edycja polska. Health and Beaty Media (miesięcznik). Salon i Elegancja. Kosmetik International. (miesięcznik). Forma zaliczenia pracy studenta Praca kontrolna.

� PIELĘGNACJA STÓP ZMIENIONYCH CHOROBOWO Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot lek. med. Małgorzata Wilk-Jędrusik Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: znać zasady podstawowej, bezpiecznej pielęgnacji stóp, decydować o pokierowaniu klienta do leczenia dermatologicznego, wyjaśniać klientom na czym polega zakażenie grzybicze i dlaczego niezbędne jest leczenie. Opis treści przedmiotu Pedicure w praktyce kosmetologa, współpraca na linii kosmetolog-dermatolog w leczeniu schorzeń skóry stóp i paznokci. Definicja grzybic skóry stóp i paznokci; etiologia, odmiany oraz klinika grzybic skóry stóp i paznokci. Zasady postępowania kosmetologa w przypadku podejrzenia grzybicy u klienta. Zasady pielęgnacji skóry stóp i paznokci zmienionych grzybiczo. Edukacja pacjenta w ramach profilaktyki przeciwgrzybiczej. Możliwość współpracy pomiędzy kosmetologiem i dermatologiem w diagnostyce grzybic. Piśmiennictwo Adamski Z. Mikologia lekarska dla lekarzy i studentów. Wydaw. Naukowe AM w Poznaniu, 2005. Braun-Falco O., Plewig G., Wolff H.H., Burgdorf W.H.C. Dermatologia. Wydawnictwo Czelej, Lublin, 2002. Jabłońska S., Chorzelski T. Choroby skóry. PZWL, Warszawa, 2002. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie bez egzaminu.

� PROMIENIOWANIE UV W KOSMETOLOGII Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 14 1 Studia niestacjonarne - 8 1 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Sebastian Kuczyński Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: Potrafić określać fototyp skóry klientów, znać skład promieniowania słonecznego, znać wczesne i późne reakcje skóry na promieniowanie słoneczne, metody profilaktyki i leczenia zmian o charakterze photoaging, wiedzieć na czym polega światłolecznictwo i którym klientom można je zasugerować, rozumieć pojęcia: photoaging, fotokancerogeneza, reakcja rumieniowa, fototoksyczna (szczególne zwrócenie uwagi na zakaz przyjmowania psoralenów przed niekontrolowaną ekspozycją na promieniowanie słoneczne, solaria!), fotoalergiczna. Opis treści przedmiotu Zasady określania fototypu skóry. Wczesne i późne efekty działania promieni UV. Photoaging. Fotokancerogeneza. Światłolecznictwo. Próby świetlne. Wykonywanie prób rumieniowych. Sposoby określania MED, SPF. Filtry UV – sposoby określania ich skuteczności. Normy dotyczące narażania na promieniowanie UV i sposoby ochrony przed nim. Inne obszary wykorzystywania promieniowania UV. Piśmiennictwo Braun-Falco. Dermatologia. Wydawnictwo Czelej Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G. Fizjoterapia. PZWL, Warszawa 2003. Mika T. Fizykoterapia. PZWL, Warszawa 1996. Kaszuba A. i wsp. Choroby i nowotwory skóry wywołane promieniowaniem ultrafioletowym. Łódź 2004. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie praktyczne.

� PRODUKACJA KOSMETYKÓW I KONTROLA ICH JAKOŚCI Punkty ECTS: 1

Etap studiów Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 5 10 Studia niestacjonarne 2 7 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Sebastian Kuczyński Cele kształcenia Po zakończeniu zajęć student powinien: posiadać wiadomości dotyczace funkcjonowania nowoczesnej fabryki kosmetyków, znać zasady postępowania w dziale kontroli jakości dużego zakładu produkującego kosmetyki. Opis treści przedmiotu Treści programowe obejmują: praktyczną obserwację produkcji kosmetyków od substratu do ich logistyki, zasady postępowania w dziele kontroli jakości, nowoczesną technologię produkcji i pakowania kosmetyków (ćwiczenia odbywają się w NIVEA POLSKA SA).

Piśmiennictwo podstawowe Adamski Z., Kaszuba A. i wsp.: Dermatologia dla kosmetologów. Wydawnictwo UMP 2008. Martini M-C. (red. pol. W. Placek) Kosmetologia i farmakologia skóry. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007. Piśmiennictwo uzupełniające Barel A.O., Paye M., Maibach H.I. Handbook of cosmetic sciences and technology. Marcel Deker, Inc, New York, Basel 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Obecność na zajęciach oraz zaliczenie testowe testowy.

� RUCH JAKO PROFILAKTYKA CHORÓB ZAWODOWYCH Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 1 14 Studia niestacjonarne - - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Janusz Przybylski Cele kształcenia Rozwijanie autoedukacyjnej aktywności studentów. Kształtowanie czynnej i samodzielnej postawy w działaniach na rzecz tężyzny fizycznej, zdrowia i urody, przeciwdziałania wadom postawy. Poznanie możliwości profilaktyki chorób zawodowych w pracy kosmetologa. Opis treści przedmiotu Technika ułożenia ciała i utrzymanie dobrej postawy w trakcie wykonywania ćwiczeń i w życiu codziennym; Praca nad wzmocnieniem głębokich mięśni tułowia – mięśni stabilizujących kręgosłup i miednicę; Zapobieganie bólom pleców poprzez wzmacnianie wewnętrznych mięśni tułowia; Wzmacnianie mięśni małych i słabych; Zapobieganie powstawania kontuzji układu kostnego, mięśniowego i więzadłowego; Zwiększenie zakresu ruchu w stawach; Poprawa elastyczności i sprężystości ciała oraz koordynacji ruchowej; Redukowanie stresu, rozluźnianie napięcia mięśniowego; Redukcja dysharmonii mięśniowej; Wprowadzanie różnych technik oddechowych. Piśmiennictwo Telec B., Gajewski T. Dolegliwości układu ruchu związane ze sposobem wykonywanej pracy, witryna internetowa: http://www.womp.zgora.pl Dziennik Ustaw z 2002 r. Nr 199 poz. 1673: Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzenie kompetencji studenta w formie testowej.

� SKŁADNIKI ROŚLINNE W SUPLEMENTACH DIETY Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok drugi Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmakognozji Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr hab. Wiesława Bylka prof. UM Cele kształcenia Poznanie składu, właściwości i działania surowców roślinnych, wchodzących w skład suplementów diety wpływających korzystnie na stan skóry, metabolizm, stosowanych w dietach odchudzających. Uświadomienie zalet i niebezpieczeństw wynikających ze stosowania suplementów diety, szczególnie pochodzenia roślinnego. Opis treści przedmiotu Lek roślinny dobrze udokumentowany, tradycyjny, a suplement diety. Roślinne suplementy diety stosowane w profilaktyce chorób cywilizacyjnych z uwzględnieniem działania ubocznego, interakcji i przeciwwskazań. Suplementy diety stosowane w profilaktyce i leczeniu wybranych schorzeń, leczeniu uzależnień. Roślinne afrodyzjaki. Zasady doboru roślinnych suplementów diety. Niebezpieczeństwa związane ze stosowaniem suplementacji. Postaci produktów suplementujących dietę.

Piśmiennictwo Materiały udostępniane przez producentów leków roślinnych (ulotki informacyjne). Instytut Leków, PZH, GIS. Czasopisma: Polish Journal Cosmetology, Wiadomości Kosmetyczne, Lek w Polsce, Wiadomości Zielarskie, Gazeta Farmaceutyczna, Fitoterapia, Terapia i Leki. Forma zaliczenia pracy studenta Pisemna praca kontrolna w formie monografii wybranego produktu.

� JAK ROZPOCZĄĆ DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ W ZAKRESIE SALONU FRYZJERSKO-KOSMETYCZNEGO

Punkty ECTS: 1 Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 15 - - Studia niestacjonarne 9 - - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Elżbieta Nowakowska Cele kształcenia Zapoznanie studentów z zagadnieniami natury organizacyjno - prawnej dotyczących działalności gospodarczej w zakresie salonu fryzjersko - kosmetycznego. Opis treści przedmiotu Wybór formy organizacyjno - prawnej. Opracowanie biznes planu. Analiza finansowa firmy (opłacalność przedsięwzięcia). Opis inwestycji. Rozpoznanie rynku. Plan marketingowy. Plan zatrudnienia. Techniczno - organizacyjny plan działania. Piśmiennictwo Akty Prawne i Dzienniki Ustaw RP do 2008. Hope E. Public relations instytucji użyteczności publicznej. Scientific Publishing Group, Gdańsk 2005. Koźmiński A.K., Piotrowski W. Zarządzanie - teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005. Krawulski J. Public relations. (wybrane zagadnienia). Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2002. Mruk H. Komunikowanie się w biznesie. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2002. Rogoziński K., Nicholls R. Marketing usług na przykładach. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2001. Forma zaliczenia pracy studenta Praca kontrolna.

� KOMUNIKACJA SPOŁECZNA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra Medycyny Społecznej, Zakład Higieny Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Jarosław Skommer Cele kształcenia

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z technikami skutecznego porozumiewania się z klientem w różnych sytuacjach pracy zawodowej.

Student powinien posiąść wiedzę w zakresie:

• komunikacji werbalnej i niewerbalnej, • właściwego sposobu budowania przekazu, • umiejętności stosowania argumentacji emocjonalnej i racjonalnej, • znaczenia aktywnego słuchania, • barier komunikacyjnych, • spostrzegania społecznego (błędów w spostrzeganiu innych i jego znaczenia

dla efektywnego porozumiewania się) • praw perswazji, • technik ingracjacyjnych.

W trakcie zajęć student poznaje pojęcie i zasady funkcjonowania marketingu społecznego oraz jego znaczenia we współczesnych usługach pielęgnacyjnych i zdrowotnych.

Opis treści przedmiotu Komunikacja społeczna decyduje o jakości i skuteczności porozumiewania się między ludźmi. W zawodach medycznych i paramedycznych spełnia ona fundamentalne znaczenie, ponieważ często decyduje o efektach leczenia pacjenta, postrzeganiu pracownika przez jego pacjenta lub klienta, podejmowanych przez pacjenta zachowaniach prozdrowotnych. Umiejętne budowanie relacji z innymi kształtuje takie cechy jak zaufanie, otwartość, kompetencje, wiarygodność itp. Porozumiewanie się między ludźmi jest podstawowym procesem, w trakcie którego człowiek dowiaduje się o tym co myśli i czuje druga osoba. Najważniejsza w komunikacji jest jej skuteczność rozumiana jako dokładne zrozumienie przez odbiorcę intencji, myśli i emocji przekazywanych przez tego kto tę informację przekazuje. Piśmiennictwo Aronson E., Wilson T.D., Akert R.M. Psychologia społeczna. ZYSK I S-KA, 2006. Leathers D.G. Komunikacja niewerbalna. PWN, 2007. Doliński D. Psychologiczne mechanizmy reklamy. GWP, 2003. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzian praktyczny.

� MASAŻ SPORTOWY I ODNOWA BIOLOGICZNA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 15 Studia niestacjonarne - - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Klinika Fizjoterapii, Reumatologii i Rehabilitacji Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Wojciech Manikowski Cele kształcenia Zapoznanie się z różnicami pomiędzy masażem klasycznym a sportowym. Nauka technik charakterystycznych dla masażu sportowego. Poznanie pojęcia, systemów, zadań oraz zasad stosowania odnowy biologicznej. Ćwiczenia stosowane po urazach sportowych uwzględniające specyfikę zawodu kosmetologa. Opis treści przedmiotu Powstawanie coraz większej liczby wysokospecjalistycznych gabinetów czy kompleksów kosmetyczno – zdrowotnych powoduje, że wśród potencjalnych klientów jest duża liczba sportowców w różnym okresie przygotowań. Dlatego niezmiernie ważna rzeczą jest znajomość podstaw masażu sportowego, odnowy biologicznej czy ćwiczeń jakie stosuje się w przypadku urazów skóry (blizny, oparzenia czy odmrożenia). Piśmiennictwo Magiera L., Walaszek R. Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej. 2004 Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzian praktyczny.

� NUTRIKOSMETYKI Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne 8 7 - Studia niestacjonarne 4 5 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Chemii Farmaceutycznej Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Judyta Cielecka-Piontek Cele kształcenia Zapoznanie studentów z zagadnieniami dotyczącymi: kryterium wyboru, analizy składu jakościowego, dostępności oraz profilu bezpieczeństwa suplementacji nutrikosmetykami. Opis treści przedmiotu Kryteria wyboru nutrikosmetyków. Charakterystyka substancji aktywnych wchodzących w skład preparatów: opóźniających efekty starzenia, wzmacniających włosy i paznokcie, antycellulitowych, wspomagających proces odchudzania, wspomagających i utrwalających efekty opalania oraz stosowanych w kulturystyce. Wykorzystanie mikroelementów w nutrikosmetykach. Profil bezpieczeństwa stosowania nutrikosmetyków. Piśmiennictwo Rejestr leków i preparatów farmaceutycznych dopuszczonych do obrotu. Schlossman M. L., The Chemistry and Manufacture of Cosmetics. Allured Publishing Corporation, 2000. Draelos Z. D. Kosmeceutyki, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2006. Malinka W. Zarys chemii kosmetycznej, Wydawnictwo Volumed, Wrocław 1999. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie test.

� RUCH JAKO ELEMENT ZDROWEGO TRYBU ŻYCIA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 1 14 Studia niestacjonarne - 1 8 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Wychowania Fizycznego Sportu Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Janusz Przybylski Cele kształcenia Rozwijanie autoedukacyjnej aktywności studentów. Wzmacnianie i zachowanie zdrowia fizycznego i psychofizycznego poprzez rozbudzenie zainteresowań do spontanicznej aktywności rekreacyjno – sportowej. Opis treści przedmiotu Ćwiczenia fizyczne budujące dobre samopoczucie z punktu widzenia fizjologicznego i psychofizycznego, dążenie do osiągnięcia przez studenta maksymalnej sprawności fizycznej poprzez różnorodne formy ruchowe dostosowane możliwości, gustu i jego oczekiwań, zastosowanie środków dydaktycznych kształtujących odpowiedzialność studenta za funkcjonalne doskonalenie własnego organizmu.

Piśmiennictwo Ainsworth B. Compendium of Physical Activities: an update of activity codes and MET intensities. Med. Sci. Sport Exerc. 2000. Kuński H. Trening zdrowotny osób dorosłych. Poradnik lekarza i trenera. Warszawa 2002. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzenie kompetencji studenta w formie testowej.

� TOKSYKOLOGIA ŚRODOWISKA Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 12 3 Studia niestacjonarne - 7 2 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Zakład Toksykologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot prof. dr hab. Ewa Florek Cele kształcenia Skażenie powietrza atmosferycznego, wody i gleby ma szkodliwy wpływ na zdrowie człowieka. Celem kształcenia w ramach fakultetu jest wzbogacenie wiedzy na temat zanieczyszczenia przez czynniki fizyczne, biologiczne i chemiczne środowiska człowieka, a także zapoznanie się z obiektywnymi metodami oceny ryzyka zdrowotnego związanego z narażeniem na substancje chemiczne. Część praktyczna pozwoli na prezentację metod badania zanieczyszczenia powietrza. Opis treści przedmiotu 1. Toksykologia środowiska – wiadomości wstępne 2. Zanieczyszczenia powietrza

a) Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego b) Zanieczyszczenia powietrza wewnątrz pomieszczeń

3. Zanieczyszczenia wody i gleby 4. Szacowanie ryzyka zdrowotnego 5. Monitoring i biomarkery 6. Ekotoksykologia 7. Medycyna środowiskowa 8. Metody badania zanieczyszczenia powietrza z pokazem badania zanieczyszczenia

powietrza 9. c.d. Badania zanieczyszczenia powietrza Piśmiennictwo 1. Environmental Toxicology W. Casarett & Doull’s Toxicology The Basic Science of Poisons 6th (Ed) MacGrew-Hill Medical Publishing Division, New York 2001. 2. Klaasen C.D., Watkins III J.B. (red.) Casarett & Doull’s Essentials of Toxicology. McGraw-Hill Companies, New York 2003. 3. vanLoon G.W., Duffy S.J. Chemia środowiska, PWN, 2007. 4. Seńczuk W. (red.) Toksykologia współczesna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005. Forma zaliczenia pracy studenta Test.

� WELLNES – BUDOWANIE RÓWNOWAGI PSYCHOFIZYCZNEJ Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 1 14 Studia niestacjonarne - 1 8 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr Janusz Przybylski Cele kształcenia Rozwijanie autoedukacyjnej aktywności studentów. Kształtowanie osobowości zdolnej do przyjęcia na siebie świadomej odpowiedzialności za własną sprawność i zdrowie. Opis treści przedmiotu - ćwiczenia rozbudzające sprawność, zdrowie i poczucie szczęścia - ćwiczenia pozwalające na umiejętne redukowanie stresu negatywnego z wykorzystaniem

możliwości płynących ze stresu pozytywnego; - ćwiczenia odczuwania harmonii ciała, umysłu i ducha, umiejętność optymistycznego

reagowania na bodźce zewnętrzne; - ćwiczenia o zróżnicowanym tempie ruchu, różna intensywnością; - ćwiczenia koncentracji, samoobserwacji i jakości wykonywanych elementów; - ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne. Piśmiennictwo Zatonia M., Jethona Z. Aktywność ruchowa w świetle badań fizjologicznych i promocji zdrowia. Wrocław 1998. Cendurski Z. Przewodzić innym. Warszawa 1997. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzenie kompetencji studenta w formie testowej.

� WYKORZYSTANIE ŚWIATŁA W PRAKTYCE KOSMETYCZNEJ I KLINICZNEJ Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - - 15 Studia niestacjonarne - - 9 Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Katedra i Klinika Fizjoterapii, Reumatologii i Rehabilitacji Osoba odpowiedzialna za przedmiot mgr Katarzyna Galasińska Cele kształcenia Wskazanie wybranych jednostek chorobowych i ich omówienie. Przedstawienie działania leczniczego światła spolaryzowanego emitowanego przez lampę Bioptron, (dermatologia, chirurgia plastyczna). Zapoznanie studentów z pojęciem helioterapia. Omówienie terapii FIR (terapia podczerwienią) w kosmetyce. Omówienie definicji sensybilizacji fotochemicznej. Zapoznanie studentów z metodyką zabiegów i z zasadami BHP. Zastosowanie lampy Sollux w kosmetyce leczniczej i pielęgnacyjnej. Opis treści przedmiotu Po odbyciu zajęć student powinien: znać podstawowe zasady prowadzenia zabiegów, znać wskazania i przeciwwskazania do zabiegów; potrafić scharakteryzować poznane jednostki chorobowe i trafnie zaproponować zabieg; rozumieć rolę leczenia i profilaktykę w chorobach skóry; potrafić teoretycznie i praktycznie omówić wybrane schorzenia dotyczące kierunku. Student po odbyciu zajęć powinien wykorzystać w sposób prawidłowy wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii, praktycznie powinien posługiwać się sprzętem do fizykoterapii; umieć doradzić korzystny dla pacjentów rodzaj promieniowania; potrafić organizować swoje stanowisko pracy w sposób bezpieczny i zgodny z przepisami bhp; potrafić omówić działanie promieniowania i jego dawkowanie na ustrój; potrafić wymienić lampy kwarcowe stosowane w praktyce kosmetycznej. Piśmiennictwo Kiełczyńska - Czajka H. Fizykoterapia w kosmetyce. Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1982. Mika T. Fizykoterapia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa1996. Forma zaliczenia pracy studenta Sprawdzian ustny.

� ZAKAŻENIA GRZYBICZE PAZNOKCI Punkty ECTS: 1

Etap studiów Sugerowany Rok trzeci Wymiar zajęć Wykłady Seminaria Ćwiczenia Studia stacjonarne - 15 - Studia niestacjonarne - 9 - Jednostka organizacyjna prowadząca zajęcia Zakład Mikologii Lekarskiej i Dermatologii Osoba odpowiedzialna za przedmiot dr med. Agnieszka Zawirska Cele kształcenia Zapoznanie się z poszerzonym zakresem zagadnień z zakresu mikologii lekarskiej i dermatologii, i zastosowanie ich w praktyce kosmetologicznej ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń epidemiologicznych i sposobów przeciwdziałań zakażeniom grzybiczym. Opis treści przedmiotu Uczestnicy zajęć powinni zapoznać się z podstawowymi schorzeniami i uszkodzeniami płytek paznokciowych rąk i stóp. Zakażenia grzybicze są najczęstszą patologią paznokci. Obecnie wywoływane są głównie przez grzyby antropofilne (przede wszystkim Trichophyton rubrum). Zajęcia poświęcone będą biologii grzybów, ich epidemiologii i możliwości zakażania paznokci. Ważną częścią zajęć będzie terapia i profilaktyka.

Piśmiennictwo Braun-Falco O., Plewig G.,Wolff H. H., Burgdorf W.H.C. Dermatologia. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2004. Midgley G., Hay R.J.,Clayton Y.M. Mikologia Lekarska. Wydawnictwo Czelej, Lublin 1997. Adamski Z., Batura - Gabryel H. Mikologia Lekarska. Wydanie II. Wydawnictwo Naukowe UM, Poznań 2007. Adamski Z., Kaszuba A. (red.) Dermatologia dla kosmetologów. Wydawnictwo Naukowe UM, Poznań 2008. Forma zaliczenia pracy studenta Zaliczenie ustne.