DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !
description
Transcript of DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !
DYSLEKSJA TO NIE CHOROBA !
ALE PROBLEM Z KTÓRYM MOŻNA SIĘ UPORAĆ
CO TO JEST DYSLEKSJA?Dysleksja to termin stosowany zwykle w stosunku do osób dorosłych. W przypadku dzieci poniżej 10 roku życia
mówimy o dysleksji rozwojowej.
• Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:
CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA
PRZYCZYNY I ETIOLOGIA
Objawy, które cechują dzieci tzw. „ryzyka dysleksji”
Już w okresie przedszkolnym można zauważyć objawy, które mogą sygnalizować ryzyko dysleksji , jednak Rzetelna diagnozeęmożna postawić dopiero po 10 roku życia.
Skala SRD Jeśli rodzice podejrzewają u dziecko dysleksję mogą samodzielnie posłużyć się Skalą Ryzyka Dysleksji ( nie wcześniej jednak niż w pierwszej klasie )
Od 21 do 34 punktów: u twojego dziecka raczej na pewno nie ma ryzyka dysleksji, co nie oznacza, że powinieneś bacznie przyglądać się jego rozwojowi i szkolnym osiągnięciom.
Od 35 do 40 punktów: specjaliści mówią, że twoje dziecko jest „na pograniczu” ryzyka dysleksji. Wątpliwości powinna rozwiać wizyta w poradni pedagogiczno-psychologicznej. A zatem skontaktuj się ze specjalistą na wszelki wypadek, a w czasie zabaw i codziennych zajęć stymuluj i usprawniaj słabo rozwijające się umiejętności dziecka.
Od 41 do 53 punktów: u twojego dziecka występuje umiarkowane ryzyko dysleksji. Koniecznie odwiedź specjalistów w poradni, być może najwyższy czas zacząć pracować z dzieckiem.
Od 54 do 84 punktów: u twojego dziecka występuje bardzo wysokie ryzyko dysleksji! Czeka ciebie i dziecko dużo pracy wraz z nauczycielem terapeutą
ZAJĘCIA Z TERAPEUTĄ MAJĄ
SENS WTEDY, KIEDY RODZICE
POWTARZAJĄ JE Z DZIECKIEM !
Rodzicu nie lekceważ!
TU ZNAJDZIESZ DOKŁADNE INFORMACJE I POMOC
PRAWA UCZNIÓW Z DYSLEKSJĄ ROZWOJOWĄ W SZKOLE
TO NIE PRZYWILEJE I ZWOLNIENIE OD PRACY!• wczesne rozpoznanie (diagnoza)• wczesna, fachowa interwencja: • ukierunkowanie edukacji (ze względu na style uczenia
się, dobór metod nauczania), • terapia• dostosowania wymagań edukacyjnych • wyrównania szans na egzaminach Uczeń i jego rodzice lub prawni opiekunowie powinni
sami zdecydować, czy zechcą skorzystać z podanych powyżej praw
Występujące trudnościSposób dostosowania
warunków egzaminacyjnych
Problemy z czytaniem i rozumieniem tekstu, problemy emocjonalne i trudności z koncentracją uwagi
możliwość pisania sprawdzianu w oddzielnej sali, w której członek komisji egzaminacyjnej na początku jeden raz głośno odczyta instrukcję, tekst wstępny oraz treść zadań, a uczniowie będą mogli równocześnie śledzić wzrokiem tekst zapisany w arkuszu;
Wolne tempo czytania i pisaniawydłużenie czasu pisania o 50% (czas przeznaczony na jednorazowe głośne odczytanie instrukcji, tekstu wstępnego oraz poleceń nie będzie wliczany do czasu rozwiązywania zadań);
Niski poziom graficzny pismapisanie samodzielnie formułowanych odpowiedzi do zadań drukowanymi literami, co zwiększa czytelność pisma;
Problemy z koncentracją uwagi i spostrzeganiem,
możliwość pracy z arkuszem pisanym bezszeryfową czcionką 14 pkt;
Problemy ze stosowaniem zasad ortografii i interpunkcji, z prawidłowością graficzną obliczeń i orientacją przestrzenną
możliwość specjalnego kodowania karty odpowiedzi, aby zadania, w których uczeń samodzielnie formułuje wypowiedź, mogły być sprawdzane za pomocą kryteriów dostosowanych do dysfunkcji uczniów;
Problemy z koncentracją uwagi i orientacją przestrzenną oraz zaburzenia percepcji wzrokowej
możliwość zaznaczania przez uczniów odpowiedzi do zadań zamkniętych bezpośrednio na arkuszach; po zakończeniu sprawdzianu członkowie komisji egzaminacyjnej przeniosą na karty odpowiedzi odpowiednie zaznaczenia uczniów (dotyczy tylko głębokiej dysleksji).
SPOSOBY DOSTOSOWANIA WARUNKÓW EGZAMINACYJNYCH (SPRAWDZIAN I EGZAMIN GIMNAZJALNY)
RODZICU
Rodzicu pamiętaj•Kochaj, ale wymagaj. •Okazuj dziecku swoje uczucia. •Przekazuj dziecku pozytywne informacje o nim (pochodzące od ciebie i osób trzecich). •Dostrzegaj wszystkie osiągnięcia dziecka, nawet bardzo drobne. •Doceniaj nawet niedokończone dzieło dziecka. •Zanim skrytykujesz, pozwól dziecku wyjaśnić. •Zachowaj umiar w udzielaniu pomocy przy odrabianiu lekcji. •Przerzuć na dziecko odpowiedzialność za jego naukę. •Pozwól dziecku podejmować decyzje o dodatkowych zajęciach i innych sprawach. •Pozwól dziecku wybrać kierunek rozwoju i wspieraj je w tym. •Pokaż dziecku korzyści płynące ze spróbowania swoich sił w nowej dziedzinie - i nie naciskaj dłużej. •Okazuj dziecku swoją wiarę w jego sukces. •Stawiaj poprzeczki na miarę własnych ambicji. •Zaufaj dziecku i okazuj mu to zaufanie. •Naucz się rozmawiać z dzieckiem. •Pozwól dziecku poczuć jego sukces. •Naucz się słuchać dziecka. •Nie monologuj. •Rozmawiaj z dzieckiem wtedy, gdy panujesz nad swoimi emocjami. •Nie obarczaj dziecka poczuciem winy. •Wyszukuj pozytywy w każdej sytuacji. •Okazuj zainteresowanie zamiast kontrolować. •Nie mów "nigdy", "wszystko" i "zawsze".
Leonardo da Vinci Tom
Cruise