3

W numerze:

maj / czerwiec

2015 r.

rok 17

numer (5) 85

Redakcja:

Aleksandra Kamińska III c Honorata Buniowska III c Paweł Uszyński III a Paweł Piszczatowski III a Joanna Dąbrowska II a Alicja Tomczyk II b Zuzanna Wyszyńska II b Angelika Gąsowska II c Klaudia Guziak II c Faustyna Pukmiel II c Urszula Wyszyńska II c Aleksandra Sokołowska I c Bartosz Buniowski I b Patrycja Stokowska I a

Opiekunowie:

Marta Gorzkowska Grzegorz Powojski

Dwumiesięcznik

Samorządu Uczniowskiego

Publicznego Gimnazjum

im. Adama Mickiewicza w Szepietowie

Projekt

Święto

Oczyszczalnia

Rajd

Dyktando

Gaśnice

Ognisko

Akademia

Anty…

Dyskoteka

Zlot

Spotkanie

Festyn

Wywiad

Działanie

Wycieczki

Pasja

Twórczość

Media

Sport

Rozrywka

„Dni Europejskie”

W dniach 11 – 15 maja 2015 roku w naszej szkole odbyły się „Dni

Europejskie”, czyli długo oczekiwany projekt edukacyjny klas II. Ten

niezwykły tydzień zapoczątkował X Powiatowy Konkurs Wiedzy o Unii

Europejskiej. We wtorek, środę i czwartek każda z trzech klas II realizowała

swoje zadania przydzielone w ramach projektu. Były to m.in.:

gazetki o tematyce unijnej, np. „Droga Polski do Unii Europejskiej”,

plakaty i zdjęcia przedstawiające dominanty 28 państw Unii,

występy naszych młodych muzyków, którzy zagrali m.in. „Odę do

radości” – hymn Unii Europejskiej(…)

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

2

Podsumowanie projektu edukacyjnego klas II „Dni Europejskie”

W dniach 11 – 15 maja 2015 roku w naszej szkole

odbyły się „Dni Europejskie”, czyli długo oczekiwany

projekt edukacyjny klas II. Ten niezwykły tydzień

zapoczątkował X Powiatowy Konkurs Wiedzy o Unii

Europejskiej. We wtorek, środę i czwartek każda

z trzech klas II realizowała swoje zadania przydzielone

w ramach projektu. Były to m.in.:

gazetki o tematyce unijnej, np. „Droga Polski do

Unii Europejskiej”,

plakaty i zdjęcia przedstawiające dominanty

28 państw Unii,

występy naszych młodych muzyków, którzy zagrali

m.in. „Odę do radości” – hymn Unii Europejskiej,

degustacja potraw narodowych państw

członkowskich Unii,

prezentacje krótkich filmów z przebiegu realizacji

projektu, prezentacje o architekturze, fotografii

w UE czy o tańcach narodowych.

Podsumowanie projektu odbyło się 15 maja

2015 roku na sali gimnastycznej. Najwięcej wzruszeń

wszystkim uczestnikom dostarczył polski taniec

narodowy – polonez, który zaprezentowali uczniowie

klasy II c. W realizację projektu włączyła się cała

społeczność szkolna, która pod kierunkiem

wychowawców i uczniów klas II brała czynny udział

w dekoracji szkoły i klas.

Mamy nadzieję, że projekt edukacyjny

przyniósł oczekiwane efekty, pozwolił zainteresować

uczniów i przybliżyć im tematykę Unii Europejskiej.

Wszystkim uczestnikom serdecznie dziękujemy za

zaangażowanie.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

3

Co zrobiła II a żeby zaistnieć w projekcie?

Co zrobiliśmy 12 maja?

Uczniowie klasy II a przygotowali krzyżówkę na

temat UE,

Na wszystkich trzech przerwach uczennice z klas

I b, II a, III b grały na klarnetach piosenki: „Oda do

radości”, „Tijuana Taxi, „The final countdown”, „Ich

hatt getanzt heut nacht”, „Hej sokoły”, co spotkało

się z zainteresowaniem uczniów,

Przygotowaliśmy gazetki na temat Euro oraz

plakaty o: Wielkiej Brytanii, Luksemburgu oraz

innych 7 krajach UE,

Przystroiliśmy klasę ,,po europejsku”,

15 maja odbyło się podsumowanie projektu.

Co zrobiliśmy 15 maja?

Cała klasa zaśpiewała „Odę do radości”,

Przygotowaliśmy krótki apel o Unii,

Dwie uczennice klasy II a poprowadziły Euro quiz,

Uczennice klas I b, II a i III b zagrały na klarnetach

„Odę do radości”, ,,The final countdown”, ,,Tijuana

Taxi” oraz przebój zespołu Weekend „Ona tańczy

dla mnie” – przy tej piosence uczniowie zaczęli

klaskać :D

Mam nadzieję, że chociaż trochę

zainteresowaliśmy pozostałych uczniów polityką Unii

Europejskiej.

Sia.

Gospodarka Unii Europejskiej, czyli projekt klasy II b

Każdy z nas, aby ukończyć gimnazjum, musi

uczestniczyć w projekcie edukacyjnym. W naszym

gimnazjum ustalono, że to II klasy muszą go

zrealizować. W tym roku to zadanie przypadło na

coroczne Dni Europejskie. Każda II klasa dostała temat,

który miała przedstawić w jednym dniu na

3 przerwach.

Klasa IIb miała do zaprezentowania wiedzę

o gospodarce Unii Europejskiej. Klasa ta podzieliła się

na 3 grupy, które miały przedstawić: usługi UE,

rolnictwo UE oraz przemysł UE.

13 maja od przerwy po 4. lekcji wybrane osoby

omówiły tematy związane z tym zadaniem. Każda

grupa przedstawiła ciekawy program: plakaty,

charakterystyczne przekąski dla danego kraju, jak

i główne wiadomości o państwach.

Klasa bardzo dziękuje za uwagę i życzy powodzenia

pierwszakom w realizacji ich projektu. :)

aizuz_

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

4

Klasa II c – kultura i sztuka w UE

Klasa IIc miała za zadanie przedstawienie

w ciekawy sposób kultury i sztuki w Unii Europejskiej:

architektury, filmu, muzyki, tańca, fotografii.

Bardzo ciężko pracowaliśmy nad tym projektem.

Chcieliśmy, aby każdy wyniósł jakąś nową wiedzę

z tego przedsięwzięcia. Pomysłów było bardzo wiele,

lecz nie byliśmy w stanie wszystkiego zrealizować.

Spośród planów wybraliśmy kilka z nich.

Muzykę przedstawiliśmy w dość interesujący sposób.

Otóż, chłopcy, którzy tą dziedziną się zajmowali,

postanowili, że ustawią głośniki w różnych częściach

korytarza szkolnego i będą odtwarzać różnego rodzaju

muzykę popularną w Europie. Drugim ich pomysłem

były plakaty na temat wybranych gatunków

muzycznych. Cieszyło się to sporym

zainteresowaniem.

Architektura była jedną z łatwiejszych, ale i nie

mniej ciekawych dziedzin kultury Europy. Dziewczyny

zadeklarowały się, że zaprezentują perły Europy

w „smaczny sposób” ;) Upiekły ciasteczka i ciasta

wsadzając w nie wykałaczki ze zdjęciami i małą

informacją na temat słynnych europejskich budowli.

Wykonały również plakat na temat pereł

architektonicznych Europy.

Kategoria „film” była dość trudnym do

zaprezentowania zagadnieniem. Postanowiliśmy

zapoznać uczniów z najsłynniejszymi reżyserami

Europy, dlatego zrobiliśmy ulotki, które rozwiesiliśmy

w całej szkole. Przygotowaliśmy również quiz związany

z tematyką filmową. Uczniowie popisali się

wszechstronną wiedzą o filmach, co nas cieszy:)

Podjęliśmy trudne wyzwanie, jakim było nakręcenie

i zaprezentowania filmu. Był to dodatkowy prezent

z naszej strony. Kręciliśmy go prawie tydzień, grupa

aktorska okazała się bardzo uzdolniona w tym

kierunku. W dniu premiery naszego pierwszego filmu

trochę zżerała nas trema, ale wszystko poszło zgodnie

z planem. Myślę, że większości się spodobał, bo

przecież nie każdemu musiał się podobać, ale

uwierzcie, naprawdę wykonaliśmy kawał dobrej

i ciężkiej pracy :)

Następną dziedziną była fotografia. Chłopcy

mieli twardy orzech do zgryzienia, ale jak przystało na

prawdziwych mężczyzn, podołali wyzwaniu.

Przedstawili plakat z ciekawymi fotografiami

najpiękniejszych miejsc w Europie oraz wykonali

prezentację dotyczącą historii i współczesności

fotografii.

Tańce z różnych krajów Europy zostały

zaprezentowane na plakatach. Dziewczyny

własnoręcznie namalowały tańczące pary i podpisały

najsłynniejsze tańce. Wykonały świetną prezentację,

która cieszyła się również sporym zainteresowaniem.

Podczas podsumowania projektu wraz z quizem

o filmach został przeprowadzony quiz o tańcach

europejskich. Ukoronowaniem podsumowania

projektu był taniec poloneza wykonany przez uczniów

klasy IIc. Wszyscy byli zachwyceni talentem oraz

odwagą tancerzy. Oglądając taniec, słyszałam wiele

pozytywnych komentarzy na temat tańczących

uczniów. Po występie zostali nagrodzeni gromkimi

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

5

brawami.

Myślę, że projekt klas drugich wypadł

wyśmienicie. Nauczyliśmy się dużo o Europie, ale

również dostaliśmy lekcję „jak pracować w grupie",

z której wynieśliśmy wiele dobrego. Choć czasami

dochodziło do ścierania się charakterów, wszystko

wyszło bardzo dobrze. Cieszymy się, że mogliśmy

obdarować was oraz nas samych wiedzą oraz

zdobytym doświadczeniem, mamy nadzieję, że przyda

nam się w życiu dorosłym.

„Niech żyje Maj Trzeci, piękne święto zgody!”

Takie hasło przyświecało tegorocznej akademii

upamiętniającej uchwalenie pierwszej w Polsce

Konstytucji. Przypomniano, jak ważne było uchwalenie

praw dla ówczesnych mieszkańców Rzeczypospolitej.

Zadbano o piękną oprawę artystyczną: recytowano

wiersze, śpiewano pieśni, wykonano dekorację.

Jak funkcjonuje oczyszczalnia ścieków?

20 maja klasy III odbyły wycieczkę do

miejscowej oczyszczalni ścieków. Na jej terenie pan

Marian Kruszewski – zastępca kierownika Zakładu

Wodociągów Kanalizacji i Oczyszczania w Szepietowie

- opowiedział o pracy oczyszczalni, objaśnił cały

mechanizm jej funkcjonowania. Dowiedzieliśmy się, że

Guziaak

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

6

jest to oczyszczalnia biologiczna, gdyż za neutralizację

ścieków odpowiadają bakterie. Pan Kruszewski

zapewnił nas, że ścieki, które produkujemy, spływają

do okolicznych rzek zupełnie czyste, nie zatruwając

życia organizmom wodnym. Mogliśmy się o tym

przekonać, gdyż widzieliśmy ściek przed

oczyszczeniem oraz po jego zakończeniu. Produkt

finałowy ma wygląd czystej wody. Aby ułatwić pracę

oczyszczalni, pamiętajmy, aby nie wrzucać do toalet

żadnych szmatek, plastików czy innych trwałych

surowców.

XII Dni Gimnazjalistów

21 i 22 maja 2015 r. w Hodyszewie i Nowych

Piekutach odbyły się XII Dni Gimnazjalistów, na które

przybyła młodzież z 19 różnych szkół. W tym roku

spotkanie odbywało się pod hasłem "Młodzi dla

Młodych". Nawiązywało ono do Światowych Dni

Młodzieży, które w 2016 r. odbędą się w Krakowie.

Pierwszy dzień naszej przygody rozpoczęliśmy

mszą świętą w Sanktuarium Maryjnym w Hodyszewie.

Następnie otrzymaliśmy listę zadań do wykonania na

10-kilometrowej trasie rajdowej. Z powodu

niesprzyjającej pogody część z nich wykonaliśmy

w budynku Domu Pielgrzyma w Hodyszewie. Wszystkie

dotyczyły Zmyślaków, Przeczuwaków, Myślaków

i Czujaków, którzy mieszkali na czterech różnych

kontynentach: Wodnym, Powietrznym, Ziemskim

i Ognistym. Byli oni bohaterami „Bajki o planecie

Tetrze”. Zadania były następujące: zbudowanie

makiety jednego z kontynentów, ułożenie hymnu,

zaprojektowanie godła i stroju ludowego, ustalenie

kalendarza świąt i uroczystości obchodzonych przez

mieszkańców kontynentów. Później

wymaszerowaliśmy na trasę prowadzącą przez

okoliczne miejscowości. Czekało nas jeszcze jedno

wyzwanie. Musieliśmy znaleźć 5 osób, które były

ubrane w kolorze naszej grupy, czyli czerwonym,

i zrobić z nimi grupowe zdjęcie. Udało się, zdobyliśmy

dodatkowo 5 punktów. Po dotarciu do Nowych Piekut

zakwaterowaliśmy się w szkole i zjedliśmy obiad.

O 20.00 zaczęliśmy wspólną zabawę na szalonej

dyskotece na świeżym powietrzu.

Drugiego dnia mieliśmy jasno wyznaczony cel:

integracja z innymi uczestnikami. Uczniowie z 19 szkół

zostali podzieleni na 4 zespoły. Każda drużyna miała za

Trzeciaki

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

7

zadanie przygotować 10-minutową prezentację

artystyczną (w dowolnej formie) pt. „Budowanie

mostów". Zostaliśmy poproszeni również

o wymyślenie „czegoś" , np. tańca, happeningu, w celu

włączenia do zabawy wszystkich zgromadzonych.

Ostatnim wyzwaniem, które wbrew pozorom nie było

łatwe, było napisanie listu do papieża Franciszka.

Etapem końcowym była prezentacja naszego

wspólnego dzieła na scenie. Okazało się, że nasza

wspólna praca opłaciła się, bo efekt był świetny.

Około godziny 15.00 zostały ogłoszone wyniki.

Nasza szkoła zajęła 3. miejsce, z czego bardzo się

cieszymy oraz gratulujemy zwycięstwa grupie

z Szumowa.

Ortograficzne zmagania 25 maja 2015 roku w naszym gimnazjum

odbyło się XV Powiatowe Dyktando Gimnazjalistów.

W tegorocznym „ortograficznym starciu” wzięło udział

11 czteroosobowych zespołów ze szkół w naszym

powiecie. Celem konkursu jest propagowanie zasad

poprawnej polszczyzny wśród młodzieży, bo jak głosi

ostatnie zdanie dyktanda: „Cóż to za wykształcony

Polak, który ortografii nie zna!”. Nasze gimnazjum

reprezentowała drużyna w składzie: Weronika

Gierałtowska, Małgorzata Łętowska, Julia Staśczak

i Jakub Żochowski. Mogę stwierdzić, że tegoroczne

dyktando nie należało do najłatwiejszych .

W czasie pracy komisji uczestnicy konkursu

obejrzeli film w Gminnym Ośrodku Kultury, a po

pewnym czasie odbyło się upragnione ogłoszenie

wyników. W tym roku I miejsce zajął zespół

z Gimnazjum im. Papieża Jana Pawła II w Czyżewie,

zarówno drużynowo, jak i indywidualnie. Jednak

mamy nadzieję, że w przyszłym roku to w naszej

szkole znajdzie się mistrz ortografii .

Dżejms Błond

Z gaśnicami za pan brat – realizacja ogólnopolskiego programu „Zgaś ryzyko”.

28 maja klasy trzecie, w ramach przedmiotu edukacja dla bezpieczeństwa, wzięły udział w szkoleniu z zakresu posługiwania się gaśnicami. Na 4. lekcji do naszej szkoły przyjechali panowie strażacy z Państwowej Straży Pożarnej z Wysokiego

Mazowieckiego. Formacja ta realizuje na terenie powiatu program „Zgaś ryzyko” zainicjowany przez Komendanta Głównego PSP. Na początku strażacy przeprowadzili z młodzieżą pogadankę na temat zagrożeń pożarowych oraz opowiedzieli o idei

Czujaki

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

8

programu. Głównym jego celem jest ograniczenie liczby ofiar pożarów oraz zatruć tlenkiem węgla w Polsce. Drugim punktem szkolenia była nauka posługiwania się gaśnicami. Każdy uczeń pod czujnym okiem fachowców musiał zgasić ogień. Okazało się, że nie jest

to trudna czynność, o ile wiemy, jak należy postąpić. Mamy nadzieję, że w przyszłości, jeżeli musielibyśmy skorzystać z gaśnicy, to nikt z nas nie spanikuje, zachowa zimną krew oraz podejmie właściwe działania. Dziękujemy panom strażakom za fachowe porady oraz przeprowadzenie szkolenia.

Ognisko klasy la ;)

Dnia 28 maja uczniowie klasy la wraz ze

swoimi rodzicami i wychowawczynią, panią Ewą

Niemyjską, spotkali się na ognisku w Szepietowie

Janówce. Główną inicjatorką imprezy była pani Beata

Komarowska, mama jednego z uczniów.

Do ostatniej chwili nie byliśmy pewni, czy

ognisko się odbędzie, ponieważ przez cały tydzień

padał deszcz. Na szczęście, tego dnia była bardzo

ładna pogoda, z czego byliśmy zadowoleni. O godzinie

17.00 w świetnym nastroju spotkaliśmy się

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

9

w wyznaczonym wcześniej miejscu. Wszyscy przynieśli

mnóstwo różnych ciast, owoców, napoi i wiele innych

pyszności. Na miejscu czekało też na nas rozpalone

ognisko. Po upieczeniu kiełbasek przyszedł czas na

wspólne gry sportowe i zabawy. Graliśmy w piłkę

siatkową, nożną oraz ręczną. Następnie wspólnie

braliśmy udział w różnych zabawach , takich jak: skoki

w workach, rzuty ringiem na punkty czy zabawy

z chustą animacyjną. Czas upłynął bardzo szybko.

O godzinie 20.00 wszyscy wróciliśmy do swoich

domów.

Nie możemy się doczekać następnej tego typu imprezy

klasowej, ale zapewne będziemy musieli poczekać na

nią do września. Patrycja Stokowska kl. la

„Nie lękajcie się świętości”- akademia o Janie Pawle II

29 maja 2015 roku na 4. godzinie lekcyjnej

odbył się uroczysty apel poświęcony świętemu Janowi

Pawłowi II. Montaż został przygotowany przez

uczniów naszego gimnazjum pod kierunkiem pani

Agnieszki Grodzkiej i pani Grażyny Werpachowskiej.

Podczas apelu nasz szkolny „zespół”, stworzony pod

kierunkiem pana Tomasza Paducha, zaśpiewał kilka

ulubionych piosenek Ojca Świętego. Na tę okoliczność

przygotowaliśmy prezentację dotyczącą życia

i działalności Jana Pawła II wyświetloną podczas

uczniowskich recytacji. Akademia została

przygotowana z okazji 10 rocznicy śmierci oraz

1 rocznicy kanonizacji Wielkiego Polaka. Ponadto,

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił rok 2015 –

rokiem Świętego Jana Pawła II. Wszystkie klasy

z zaciekawieniem wysłuchały naszej akademii, za co

bardzo DZIĘKUJEMY. :)

14 czerwca 2015r. w kościele w Szepietowie

zaprezentowaliśmy również tę akademię dla

wszystkich wiernych zgromadzonych na niedzielnej

mszy świętej o godzinie 9.00.

CGB

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

10

Na sportowo bez nikotyny

9 czerwca odbył się w naszej szkole Dzień

Sportu oraz heppening antynikotynowy. Tego dnia

wszyscy uczniowie przyszli do szkoły bez książek. Po

pierwszej lekcji spędzonej z wychowawcami zeszliśmy

do hali na przedstawienie antynikotynowe

w wykonaniu członków koła biologicznego. W czasie

przedstawienia mogliśmy zobaczyć wzorowo

przeprowadzoną resuscytację w wykonani przyszłej

pani doktor Łukasiak . Członkinie kółka rozdawały

maski. Mogliśmy też wygrać lizaki w konkurencji:

„Rzuć do kosza papieros”. Zabawa spotkała się

z dużym zainteresowaniem. Następnie poszliśmy na

stadion z transparentami antynikotynowymi, które

każda z klas mała przygotować. Na miejscu odbyły się

rozgrywki między klasowe: dziewczęta grały w siatkę,

a chłopcy w piłkę nożną. W czasie rozgrywek można

było posłuchać występów dziewcząt, które brały udział

w Konkursie Piosenki i Poezji Angielskiej. Następnie

pan Ostaszewski przywiózł lody, które bardzo

wszystkim smakowały. Kilka minut przed trzynastą

komisja ogłosiła wyniki i rozdała nagrody oraz

dyplomy. Wszyscy byli zachwyceni ( głównie tym, że

wcześniej wrócą do domu :D) rozgrywkami.

Niecierpliwie czekamy na następny Dzień Sportu

i dziękujemy za zorganizowanie takiego święta.

Sia ;-)

Podczas obchodów Dnia Dziecka odbyła się IV

edycja Konkursu Piosenki i Poezji Angielskiej.

W tym roku po raz pierwszy uczestnicy mieli

możliwość wystąpić w kategorii - poezja. Siedem

uczestniczek wystartowało w konkurencji „piosenka”,

pięć uczestniczek recytowało wiersz.

Najwyżej został oceniony przez jury występ Natalii

Łukasiak, która zaśpiewała piosenkę Belli Ferraro Set

on Fire.

II miejsce w kategorii „piosenka” zajęły

Zuzanna Wyszyńska w piosence Jar of Hearts Christiny

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

11

Perri oraz Daria Kamińska w piosence Adele Rolling In

the Deep.

Kina Figlerowicz wywalczyła III miejsce z utworem

Imany You will never know.

W kategorii „poezja” najlepszą recytatorką w języku

angielskim została Gabriela Sołtan, która mówiła

o przyjaźni (wiersz pt. Friendship).

II miejsce zajęła Aleksandra Sokołowska, recytując

wiersz A Letter to Grown-Ups (List do dorosłych).

Justyna Jankowska zajęła III miejsce, recytując wiersz

Dear Santa (Drogi Mikołaju).

Wszystkim uczestnikom serdecznie

dziękujemy za wzięcie udziału w konkursie

i zapraszamy do wystąpienia w kolejnych edycjach.

Szczególne podziękowania chcę przekazać Natalii

Łukasiak, Zuzannie Wyszyńskiej i Kindze Figlerowicz,

które wzięły udział w Konkursie Poezji i Piosenki

Angielskiej w Ciechanowcu.

Nagrody w szkolnym konkursie zostały

ufundowane przez wydawnictwo Oxford oraz Radę

Rodziców. Każdy uczestnik został nagrodzony również

bardzo dobrą oceną z języka angielskiego.

Anna Drągowska

Ostatnia dyskoteka szkolna

10 czerwca w naszej szkole odbyła się ostatnia

dyskoteka w tym roku szkolnym. Wszyscy spragnieni

tańca o godzinie 1630 zebrali się na holu szkolnym i od

razu ruszyli w taneczne pląsy. Niektórzy prawie nie

schodzili z parkietu do godziny 2030. Każdy, kto lubi się

bawić, miał możliwość naprawdę dobrej zabawy. Ci,

którym zwykle coś się nie podoba, troszkę wcześniej

wrócili do domów. Trzecioklasiści będą jeszcze mieć

bal kończący ich pobyt w naszym gimnazjum, pozostali

uczniowie muszą czekać na następny wieczorek do

września.

Czuwaj! Zlot Przyjaźni 12 i 13 czerwca w Czyżewie trwał Zlot

Przyjaźni, w którym brała udział nasza drużyna harcerska.

W piątek pociągiem pojechaliśmy do Czyżewa. Po zostawieniu swoich rzeczy w gimnazjum udaliśmy się na cmentarz, gdzie poznaliśmy historię wielu zasłużonych harcerstwu ludzi, m.in. zmarłej dh Anny Osipowskiej. Następnie odbyło się ognisko, na którym tradycyjnie wysłuchaliśmy gawędy oraz śpiewaliśmy harcerskie piosenki i przyśpiewki. Późnym wieczorem wróciliśmy do szkoły, gdzie zjedliśmy kolację.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

12

Od godz. 22 trwała dyskoteka, na której mieliśmy możliwość poznać wielu harcerzy z innych drużyn. Zabawa trwała aż do 2.00 w nocy.

Następnego dnia zaraz po śniadaniu udaliśmy się do Muzeum Ziemi Czyżewskiej. Poszerzyliśmy naszą wiedzę na temat Czyżewa oraz jego okolic. Mieliśmy możliwość oglądania przedmiotów codziennego użytku, jakimi posługiwano się dziesiątki lat temu.

Po obiedzie nasza drużyna harcerska udała się na stację, aby pociągiem wrócić do Szepietowa. Zlot Przyjaźni w Czyżewie był ciekawym przeżyciem, mamy nadzieję uczestniczyć w nim również w przyszłym roku.

~Aleksaszandra

Wędkarsko-plastyczno-zabawowo-taneczne…ognisko!

17 czerwca zaprosiliśmy dzieci i młodzież

z Placówki Opiekuńczo – Wychowawczej z Zambrowa

na imprezę plenerową. Zorganizowaliśmy ją wspólnie

z Kołem Wędkarskim działającym w Szepietowie.

O godzinie 1700 powitaliśmy naszych gości na

szepietowskich gliniankach. Panowie wędkarze

rozpalili ognisko, dlatego pierwszym punktem

spotkania było pieczenie kiełbasek. Następnie dzieci

pod opieką panów wędkarzy ruszyły łowić rybki.

Prawie wszyscy cieszyli się z udanych połowów.

W nagrodę otrzymali z rąk prezesa Koła

Wędkarskiego, pana Tomasza Sieńczuka, pamiątkową

statuetkę oraz słodycze.

Kolejnym punktem spotkania były warsztaty

plastyczne prowadzone przez dwie panie plastyczki:

Iwonę Kaczyńską z naszego gimnazjum i Hannę Borys

z Gminnego Ośrodka Kultury w Szepietowie. Po około

40 minutach podziwialiśmy piękne prace wykonane

przez dzieci. Ciężko było wybrać najładniejszą, dlatego

wszyscy jednogłośnie zdecydowali, że każda praca

zostanie wyróżniona.

Następnie, po zjedzeniu wspólnie

przygotowanych kanapek oraz lodów, przyszedł czas

na rzuty ringiem. Dziewczęta okazały się

bezkonkurencyjne, zdobywając 560 punktów,

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

13

a chłopcy - 330. Konkurencję nadzorował sołtys

Szepietowa, pan Andrzej Pietrzak, któremu

jednocześnie dziękujemy za duże zaangażowanie

w organizację naszej imprezy. Pod koniec spotkania

przyszedł czas na zabawy z chustą animacyjną

(rzucanie piłką do otworu w chuście, zrzucanie piłeczki

z chusty, kwiat lotosu, fryzjer, przebieganie pod

chustą). Najwięcej frajdy sprawiła dzieciom zabawa

„kwiat lotosu”. Na pożegnanie wszyscy zatańczyliśmy

swing w uliczce, a następnie w kręgu, przy splecionych

rękach, przekazaliśmy sobie iskierkę przyjaźni.

O godzinie 2030 nasi goście odjechali do Zambrowa.

Organizatorami spotkania byli:

Samorząd Uczniowski Publicznego Gimnazjum im.

Adama Mickiewicza w Szepietowie oraz Koło

Wędkarskie w Szepietowie.

Jednocześnie pragniemy wymienić naszych

sponsorów, dzięki którym mogliśmy gościć dzieci,

młodzież oraz opiekunów z Placówki Opiekuńczo

Wychowawczej z Zambrowa:

- sklep Arhelan (szczególne podziękowania dla pana

Andrzeja Pietrzaka, naszego sołtysa, który nawiązał

współpracę z tym sklepem),

- państwo Halina i Mirosław Kietlińscy (przywiezienie

i odwiezienie zaproszonych gości),

- państwo Renata i Stanisław Ostaszewscy

(ufundowanie lodów),

- pan Andrzej Mortel z Patok (przekazanie kiełbasy na

ognisko),

- Samorząd Uczniowski naszej szkoły.

Wszystkim serdecznie dziękujemy i liczymy na dalszą

współpracę.

.

Festyn rodzinny

21 czerwca 2015 r. na Stadionie

Miejskim w Szepietowie od godziny 15.00 do

19.00 bawiliśmy się na festynie dla dzieci,

rodziców i dziadków. Tematem imprezy było

propagowanie zdrowego stylu życia bez

nałogów. Dzięki organizatorom: Publiczne

Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w

Szepietowie, Gminny Ośrodek Kultury w

Szepietowie oraz Klub „Sparta 1951”

Szepietowo, rodziny mogły uczestniczyć

w wielu atrakcjach, takich jak: rozgrywki

w piłkę nożną czy piłkę siatkową, nordic

walking.

Podczas festynu każdy miał

możliwość sprawdzenia swojego stanu

zdrowia, mierząc ciśnienie lub poziom

SU

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

14

cukru we krwi. Każdy również mógł skorzystać z porad

pani doktor, Anny Chludzińskiej.

Uczennice z naszego gimnazjum, pod

kierunkiem pani Ewy Niemyjskiej, demonstrowały, jak

prawidłowo udzielić pierwszej pomocy. Można było

również poćwiczyć resuscytację na specjalnym

fantomie.

Nikt nie wyszedł głodny z imprezy, gdyż

organizatorzy przygotowali degustację zdrowej

żywności: pyszne i pachnące sałatki warzywne,

owocowe, koktajle na bazie naturalnej maślanki,

ciasta dyniowe lub szpinakowe, ciasteczka owsiane czy

chleb ekologiczny na zakwasie. Zainteresowani mogli

wziąć przepisy na zdrową żywność przygotowane

przez gimnazjalistów.

Swoje prace udostępnili także miejscowi

artyści, więc mogliśmy cieszyć oczy dziełami twórców.

Jako że tematem festynu był zdrowy styl życia

bez nałogów, to nie mogło się obejść bez dawki

wiedzy na ten temat. Uczestnicy festynu rozwiązywali

quiz na temat uzależnień. Wyniki były imponujące,

dlatego wszyscy dostali „zdrowe” nagrody.

Na płycie stadionu cały czas dużo się działo,

dzieci mogły bawić się, skakać, biegać, jednocześnie

rywalizując i dostając nagrody.

Niedzielne popołudnie spędziliśmy w bardzo miłej

atmosferze.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

15

Wywiad z…

„Uczniowie mówili do mnie „cześć”” - czyli cała prawda o pani Brygidzie Wasilewskiej.

Mamy przyjemność

zamieścić wywiad z panią

Brygidą Wasilewską,

nauczycielką języka

niemieckiego.

Rozmawiały:

Angelika Gąsowska

i Klaudia Guziak.

Redakcja: Dlaczego wybrała pani zawód nauczycielki?

Pani Wasilewska: Wydaje mi się, że to nie ja wybrałam ten zawód, tylko zawód wybrał mnie. W momencie, kiedy zaczęłam studiować, to planowałam sobie, że będę tłumaczem. Natomiast kiedy zaczęłam studia magisterskie, musiałam zacząć pracować, a jedyną możliwością było podjęcie pracy w szkole. Zaczęłam pracować jako nauczyciel języka niemieckiego gimnazjum i odtąd naprawdę wsiąknęłam w ten zawód, w tę pracę, w szkołę, w uczniów, tak naprawdę w całe to środowisko, że już chyba nie chciałam nic zmieniać. Tak bardzo mi się to spodobało, że stwierdziłam, że to jest to, co chciałabym w życiu robić.

Red.: Dlaczego wybrała pani studia germanistyczne?

Pani W: Z niemieckim pierwszy raz miałam kontakt w liceum. Wy macie o tyle fajnie, że macie go w gimnazjum. W liceum mieliśmy w miarę fajnego nauczyciela, który potrafił nas tym językiem zainteresować. Co prawda, ten nauczyciel szybko się zmienił. Może to nie była jeszcze miłość do języka niemieckiego,

ale jakiś zalążek pasji. Bardzo spodobał mi się język, kultura i tak naprawdę wszystko, co jest związane z krajami niemieckojęzycznymi, czyli Austrią, Szwajcarią,

Niemcami, czyli cała otoczka, język niemiecki był tylko dodatkiem, a później stwierdziłam, że trzeba jakiś język zdawać na maturze. Za językiem angielskim, szczerze mówiąc, nigdy nie przepadałam, więc wypadło na język niemiecki, a że fajnie jest w życiu robić to, co się lubi, to zdecydowałam wybrać studia germanistyczne.

Red: Jeżeli mogłaby pani zmienić zawód, to kim by pani została?

Pani W: Nie chciałabym zmieniać zawodu, ale gdybym musiała, to na pewno byłoby to coś, co wiąże się z językiem niemieckim. Albo byłby to tłumacz, o którym już wspomniałam, albo byłby to np. przewodnik wycieczek po Niemczech, Austrii, ale cały czas coś związanego z językiem niemieckim.

Red: Co najbardziej podoba się pani w Niemczech i dlaczego?

Pani W: Długo zastawiałam się nad tym pytaniem. Tak naprawdę wszystko. Niemcy to jest taki kraj, który jest bardzo zróżnicowany, inny niż nasz. Z jednej strony niesamowita nowoczesność, technologia, innowacyjność. Kraj bardzo się rozwija i idzie do przodu. A z drugiej strony niesamowita kultura i tradycja, Niemcy bardzo szanują swoją tradycję, historię i kulturę. Na przykład w Berlinie z jednej strony wieżowce w kształcie ołówka, fantastyczna, nowoczesna architektura XXI wieku wykraczającą poza jakieś ramy. A z drugiej strony dwie ulice dalej zamek Charlottenburg, który

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

16

jest niesamowicie piękny i jest bardzo ważną atrakcją turystyczną. Jest bardzo ważnym obiektem historycznym dla Niemców. Więc z jednej strony nowoczesność, a z drugiej - historia i tradycja. Właśnie dlatego Niemcy przechodzą z państwa bardzo nowoczesnego w państwo z tradycjami, o wspaniałej kulturze, o pięknych zabytkach, kościołach, katedrach. Pierwszą rzeczą jest to, że potrafią oni to wszystko fajnie połączyć, a druga rzecz to charakter Niemców. Wiem, że jest mnóstwo stereotypów o Niemcach. Jednak możemy o nich powiedzieć, że są niesamowicie konsekwentni, bardzo dbają o swój kraj, są chyba naprawdę wielkimi patriotami. Dbają o to, aby żyło im się dobrze w ich ojczyźnie. Nie śmiecą, nie przekraczają prędkości, są to przykłady z życia codziennego. Poważnie podchodzą do pewnych kwestii np. ochrony środowiska. Więc chodzi chyba o te dwie cechy, nowoczesność, tradycja i charakter Niemców. A trzecią cechą będzie krajobraz, są tam naprawdę piękne widoki.

Red: Czyli wbrew stereotypom możemy się wiele nauczyć od Niemców?

Pani W: Myślę, że tak. Pewnych cech na pewno np. odpowiedzialności, konsekwencji.

Red: Teraz chciałybyśmy porozmawiać o naszej szkole. Co najbardziej podoba się pani w naszym gimnazjum?

Pani W: Na pewno atmosfera, która tu panuje. Macie bardzo sympatycznych nauczycieli, kolegów, koleżanki. Tutaj w szkole

czuje się, że jesteśmy jedną wielką wspólnotą i to rzeczywiście widać na zewnątrz i czuć, że jest miło, sympatycznie. Fajne jest to, że mnóstwo rzeczy dzieje się w naszej szkole, różnego rodzaju konkursy, projekty, zabawy, festyny. Tylko brać i z tego korzystać :) Nie każda

szkoła tak mocno angażuje się w życie szkoły i tak bardzo chce motywować uczniów do różnego rodzaju aktywności, nie tylko nauki. Nie wszędzie tak się dzieje, u nas tak jest, to jest bardzo fajne. Jest taka atmosfera w tej szkole, że chce się do niej przychodzić pracować.

Red: Wnioskując z wcześniejszej wypowiedzi, dobrze pracuje się pani w naszej szkole?

Pani W: Bardzo dobrze :)

Red: Czy uprawia pani jakiś sport?

Pani W: Tak, biegam i jeżdżę na rowerze, ale zdecydowanie wolę bieganie.

Red: Czyli aktywność fizyczną poleca pani młodzieży?

Pani W: Jak najbardziej. Aktywność fizyczna jest bardzo ważnym czynnikiem naszego zdrowia psychicznego. Mnie bieganie daje poczucie pewności. Dzięki aktywności fizycznej jesteśmy zdrowsi. Jest taki fajny reset. Po prostu

biegniesz i o niczym nie myślisz. Rozwiązania problemów przychodzą same, a kłopoty znikają. Tak że gorąco polecam.

Red: Wiele osób mówi, że muzyka pomaga rozwiązywać problemy, więc jakiej muzyki pani słucha i czy ma pani jakiegoś muzycznego idola?

Pani W: Jeżeli chodzi o muzycznego idola, to jest to Linkin Park, zespół, którego słucham praktycznie od jego powstania oraz System Ofa Down, czyli taka mocniejsza muzyka. Mam dużo piosenek, których słucham, generalnie są to piosenki, które mają mnóstwo pozytywnej energii. Są żywe, szybkie i optymistyczne. Wychodzę z założenia, że w życiu mamy tyle problemów, że nie ma sensu dołować się muzyką stonowaną, refleksyjną. Chociaż lubię włączyć sobie czasem Artura Rojka.

Red: Jaki ma pani ulubiony film, ulubioną książkę?

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

17

Pani W: Jeżeli chodzi o filmy, na pewno lubię komedie, filmy akcji i filmy biograficzne. Wszystkie filmy Toma Hanksa, Bruca Willisa i Maryl Streep. To są filmy, do których będę chętnie wracała. Nie mam jednego ulubionego filmu, na pewno lubię: ,,Foresta Gumpa" , „Szklaną Pułapkę”, wszystkie części. A jeżeli chodzi o książkę, to zdecydowanie „Dzieci z Bullerbyn". To jest książka wszech czasów :)

Red: Zostajemy przy literaturze, czy zdarza się pani czytać literaturę niemiecką?

Pani W: Wydaje mi się, że pracując z językiem albo po prostu chcąc znać dobrze język, nie możemy ograniczać się tylko do książek gramatycznych czy repetytoriów. Musimy słuchać radia, muzyki, oglądać telewizję i czytać książki. Polecam Christę Wolf np. „Der geteilte Himmel" , „Ein Tag im Jahr" i Ingborg Bachmann „Der Fall Franza". Jest to kilka książek, które lubię, jeżeli chodzi o literaturę niemiecką.

Red: Skoro czyta pani literaturę niemiecką, to według pani lepsze książki piszą Polacy czy Niemcy?

Pani W: To bardzo trudne pytanie. Wszystko zależy od tego, po jaką książkę sięgacie. Czy sięgacie np. po książkę historyczną, czy po jakieś powieści, romanse itd. Jeżeli wolicie czytać romanse, to

zdecydowanie literatura polska, bo Niemcy nie są mocni w sferze uczuciowej. Natomiast chyba wszystko zależy od autora.

Red: Czy ma pani jakieś hobby?

Pani W: Tak, to na pewno będzie sport, muzyka, są to rzeczy, które mogą człowieka napędzać do działania, dawać bardzo pozytywną energię. Bardzo lubię gotować. Uwielbiam oglądać kabarety, polskie czy zagraniczne. Na pewno będą to też języki obce. Bardzo lubię uczyć się języków obcych, poznawać nowe kultury. Pasjonuje mnie wszystko, co związane z państwami skandynawskimi.

Red: Mówiąc o swoim hobby, wymieniła pani muzykę. Czy gra pani na jakimś instrumencie?

Pani W: Nie, próbowałam kiedyś grać na klarnecie, aczkolwiek nie wychodziło mi to najlepiej, więc szybko porzuciłam ten pomysł.

Red: Chciałybyśmy teraz zająć się różnymi akcjami odbywającymi się w naszej szkole związanymi z językiem niemieckim. Czy może nam pani więcej powiedzieć o konkursie „Deutsch ist einfach''?

Pani W: Konkurs był organizowany przez program, w którym od kilku miesięcy jesteśmy. Nasze gimnazjum zakwalifikowało się do ogólnopolskiego programu ,,Teraz niemiecki" i z tego programu będą organizowane różnego rodzaju akcje, konkursy, projekty itd. Właśnie jednym z takich konkursów był „Deutsch ist einfach'', który polegał na przedstawieniu w formie plakatu w sposób jasny i klarowny jakiejś zasady z języka niemieckiego z gramatyki bądź zasady z leksyki, słowotwórstwa itd. Miało to zachęcić uczniów do nauki języka niemieckiego. Miało udowodnić, że niemiecki wcale nie jest trudny. Nasza szkoła dostała wyróżnienie, wysłaliśmy 15 prac, wszystkie bardzo się spodobały.

Red: Na czym polega praca Instytutu Geothego, którego przedstawicielka odwiedziła naszą szkołę 15 kwietnia?

Pani W: Instytut Geothego jest to organizacja, której główna siedziba znajduje się w Berlinie. U nas w Warszawie jest przedstawicielstwo tego instytutu. Sama instytucja ma na celu budowanie współpracy pomiędzy Polską a Niemcami, promowanie języka niemieckiego, kultury, tradycji obu państw. W Polsce oraz w Niemczech organizowane są różne przedsięwzięcia, jednym z nich było „Deutsch Wagen Tour". Deutsch Wagen Tour zaczęło się w 2009 r. bodajże w kwietniu i był to projekt polegający na wspieraniu języka niemieckiego, zmotywowaniu uczniów do jego nauki w dość innowacyjny sposób, poprzez gry, zabawy, jakieś animacje itd., ale też abypokazać nauczycielom, że można uczyć nie tylko za pomocą podręcznika i zeszytu. Mamy ogromne szczęście, że ta przedstawicielka mogła nas odwiedzić, ponieważ ,,Deutsch Wagen Tour" kończy się 25 czerwca w Poznaniu. Myślę, że uczniom warsztaty bardzo się podobały.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

18

Red: Czy po tych warsztatach planuje pani uczyć niemieckiego poprzez konkursy, gry i zabawy?

Pani W: Tak, oczywiście. Mam tyle pomysłów, tyle planów, aby tylko mieć energię, by to wszystko zrobić. Od września będziemy ruszać z wieloma rzeczami, które będą obejmowały całe gimnazjum.

Red: Mogłaby pani uchylić rąbka tajemnicy o warsztatach języka niemieckiego, które odbyły się w naszej szkole 30 maja ?

Pani W: Były to warsztaty zorganizowane w ramach dnia dziecka. Były to pierwsze tego typu warsztaty organizowane w naszej szkole. Były to też pierwsze warsztaty, gdzie współpracowaliśmy z Gimnazjum nr 2 w Łapach. Odwiedzili nas uczniowie z Łap i razem w ramach warsztatów zaczęliśmy

sobie utrwalać różne rzeczy z języka niemieckiego. Chciałam pokazać, że języka można się nauczyć w sposób bardziej przyjemny. Uczniowie fajnie się bawili, oczywiście po wysiłku trzeba się posilić, dlatego był mały poczęstunek.

Red: Niestety, nasza przemiła rozmowa dobiega końca, chciałybyśmy zapytać, jak wspomina pani początki swojej pracy jako nauczycielki? Może przytrafiła się pani jakaś zabawna historia lub wpadka z początków pani pracy, którą zechciałaby pani się z nami podzielić?

Pani W: Jak zaczynałam pracować, to nie zastanawiałam się nad tym, czy będzie ciężko, czy będzie trudno, czy dam sobie radę, po prostu musiałam podjąć pracę, bo chciałam studiować zaocznie. W momencie, kiedy zaczynałam pracować w swoim

pierwszym gimnazjum, to był też nowy język dla tej szkoły, oni dopiero wprowadzali język niemiecki. Myślę, że z perspektywy tych kilku lat, które przepracowałam, było bardzo ciężko. Wszystkiego musiałam uczyć się sama, układania sprawdzianów, odpytywania przy tablicy, radzenia sobie w jakichś trudnych sytuacjach konfliktowych, uzupełniania dokumentacji szkolnej, dziennika, budowania relacji z uczniami i nauczycielami. Jednak trafiłam do bardzo sympatycznego gimnazjum. Jeżeli chodzi o zabawne sytuacje, to bardzo często brano mnie za uczennicę. Uczniowie czasem mówili do mnie "cześć!", co nie wynikało z ich złośliwości. Była sytuacja, kiedy stałam tyłem na dyżurze i szedł uczeń, który klepnął mnie po plecach i krzyknął "cześć!", a potem taki zdegustowany: „O mój Boże, przepraszam bardzo, nie poznałem pani!".

Mimo wszystko, jeżeli lubicie to, co robicie i widzicie, że wasz zawód staje się waszą pasją, wtedy naprawdę chcecie to robić, chcecie coś osiągać i dążyć do celu.

Red: Na koniec chciałybyśmy zapytać, jak może pani zachęcić uczniów naszego gimnazjum do nauki języków obcych?

Pani W: Tak naprawdę najważniejsze jest uświadomienie sobie tego, że to jest konieczne. Nie wyobrażam sobie teraz mieć pracę i nie umieć języka czy obsługi komputera. W dzisiejszych czasach nie pytają, czy potraficie posługiwać się jakimś językiem, tylko na jakim poziomie macie go opanowany. Dla mnie osobiście języki obce to niesamowita swoboda. Popatrzcie, możecie podróżować gdziekolwiek chcecie i bez problemu komunikujecie się z ludźmi. Kiedyś miałam sytuację, gdy jechałam pociągiem i konduktor nie mógł sprzedać biletu

Niemcowi, bo nie mogli się dogadać. Pomogłam panu konduktorowi, a wszyscy w przedziale takie "woooow" ;) Jest to fajne uczucie przekraczać jakieś granice. Języki dają wolność, poczucie samodzielności, prestiż. Chodzi mi o to, abyście wy też zrozumieli, że języki to jest naprawdę fajny sposób na komunikowanie się.

Red.: Bardzo dziękujemy za miłą rozmowę.

Pani W: Również dziękuję ;)

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

19

Coś się dzieje

w naszej szkole…

27 maja 2015r. odbyła się konferencja lokalna

„Zarabiaj na słońcu" zorganizowana przez zespół

ETION. Spotkanie było częścią projektu „Postaw na

słońce". Na naszą konferencję przybyli przedstawiciele

władz miasta, lokalnych firm, mieszkańcy gminy,

a także eksperci z Banku Ochrony Środowiska oraz

firmy Solartime. Celem konferencji było promowanie

odnawialnych źródeł energii, a w szczególności ogniw

fotowoltaicznych. W czasie spotkania zebrani mogli

obejrzeć prezentację, w której znalazły się wyliczenia

zapotrzebowania energetycznego dla domów z II

części projektu. Po prezentacji głos zabrali eksperci,

którzy opowiedzieli o korzyściach, jakie daje

wykorzystywanie OZE. Po części merytorycznej

przyszedł czas na obiecane ciastko i kawę Emotikon

grin. Z niecierpliwością czekamy na ostateczne wyniki

projektu.

Ola

To był pracowity rok…

Czerwiec to czas, kiedy powoli zaczynamy

podsumowywać mijający rok szkolny. W naszym

gimnazjum dużo się działo. Jeśli chodzi o język

niemiecki, to uczniowie z pewnością potwierdzą, że…

było pracowicie. Ale także ciekawie i zabawnie.

Głównie za sprawą wielu

projektów, które udało się

nam zrealizować.

Rozpoczęliśmy od

projektu wydawnictwa Nowa

Era „Projekt z klasą”, do

którego przystąpili uczniowie

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

20

klas pierwszych. Za naszą pracę otrzymaliśmy tytuł

„dobrze zaPROJEKTowanej szkoły”.

Następnie nasze gimnazjum dostało się do

ogólnopolskiego programu „Teraz niemiecki!”

promującego i wspierającego naukę języka

niemieckiego. Cieszy nas to tym bardziej, że jesteśmy

szóstą szkołą w województwie, której się to udało.

Z kolei 15 kwietnia klasy pierwsze

uczestniczyły w programie „Deutsch Wagen Tour”

Instytutu Goethego – warsztatach, które mają na celu

motywowanie uczniów do nauki języka, poprzez

różnego rodzaju gry, zabawy i animacje. W ramach

DWT nasi uczniowie przygotowali krótkie

przedstawienie po niemiecku „Rotkäpchen”, czyli

dobrze nam znaną baśń braci Grimm o Czerwonym

Kapturku.

To nie koniec naszych działań. 30 maja

uczniowie klas pierwszych oraz uczniowie Gimnazjum

nr 2 w Łapach spotkali się, by uczestniczyć w

pierwszych warsztatach z języka niemieckiego

organizowanych z okazji Dnia Dziecka. Również

w trakcie tego spotkania uczniowie mogli się

przekonać, że nauka języka niemieckiego może być

przyjemna

A na sam koniec udowodniliśmy, że „Niemiecki jest

prosty!” – nasze gimnazjum otrzymało wyróżnienie

w ogólnopolskim konkursie programu „Teraz

niemiecki!”. Konkurs polegał na zaprezentowaniu

w formie graficznej prostej zasady gramatycznej bądź

leksykalnej z języka niemieckiego, pokazującej, jak

w łatwy i przyjemny sposób można się uczyć tego

języka.

Po kilku pracowitych miesiącach czekamy na

zasłużony odpoczynek. A od września ruszamy

z kolejnymi pomysłami

Jeszcze o książkoholizmie….

W projekcie „Między nami czytelnikami”,

w którym jako książkoholicy bierzemy udział od

września, w ramach trzeciego zadania mieliśmy

zaprojektować miejsce sprzyjające czytaniu.

Wykonaliśmy makietę malowniczego zakątka. Film

z naszą prezentacją możecie obejrzeć w internecie

http://youtu.be/STip2NYdPbk. Nasz wysiłek został

doceniony i wyróżniony na trzecim etapie zmagań.

Ogólnie zebraliśmy w tej grze 38 kapsli, jest to

najwyższy wynik w województwie podlaskim.

Przygoda z książkoholizmem była wartościowym

doświadczeniem. Sprawiła nam dużo frajdy. Najwięcej

satysfakcji mamy jednak z tego, że wiele osób w naszej

szkole można zobaczyć na korytarzu z książką. Mamy

nadzieję, że to chociaż minimalnie nasza zasługa.

Zachęcamy do częstego sięgania po lekturę,

zwłaszcza teraz, kiedy przed nami wiele dni słodkiego

lenistwa… Książkoholicy – Ic

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

21

Mażoretki ,,VIVAT"

W skład zespołu mażoretek „Vivat” wchodzą m.in. dziewczyny z Publicznego Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Szepietowie. Występujemy na pokazach estradowych i paradach ulicznych. Prezentujemy choreograficzne układy taneczno-marszowe do muzyki Młodzieżowej Orkiestry Dętej Gminnego Ośrodka Kultury w Szepietowie. Spełniamy nie tylko funkcję widowiskowego „dodatku”, ale przy pomocy wykonywanych gestów sygnalizujemy orkiestrze zbliżający się zakręt, zmianę rytmu czy zakończenie utworu.

Nasze stroje nawiązują kolorami do ojczystej flagi. urozmaicone są według panującej mody złotymi wstążkami. Zespół istnieje od 2 lat. Naszą opiekunką jest pani Dorota Bagińska. Ola Chicheł

Nasi matematycy, czyli wyniki „Kangura”

Jak co roku, uczniowie naszego gimnazjum

brali udział w Międzynarodowym Konkursie

Matematycznym „Kangur”. W naszej szkole

uczestniczyło w nim wiele osób z różnych klas. Test

ten odbywa się w kategoriach: ŻACZEK ( klasy 2 szkoły

podstawowej), MALUCH (klasy 3 i 4 szkoły

podstawowej), BENJAMIN (klasy 5 i 6 szkoły

podstawowej), KADET (klasy I i II gimnazjum), JUNIOR

(klasy II gimnazjum, I liceum i technikum), STUDENT

(klasy II i III liceum).

Osiągnięcia uczniów w naszym gimnazjum były

różne. Kilka osób wyróżniło się w swojej grupie:

1. W kategorii JUNIOR:

Jakub Kwapisz kl. IIIa, który otrzymał

wyróżnienie

Anna Dmochowska kl. IIIb

Wojciech Szymoniak kl. IIIb

2. W kategorii KADET:

Patrycja Stokowska kl. Ia

Jakub Ryszewski kl. Ib

Aleksandra Sokołowska kl. Ic

Gratulujemy wszystkim uczestnikom tego konkursu

i zachęcamy innych do brania w nim udziału za rok. :)

aizuz_

Wycieczka drugich klas

6 maja 2015r. klasy drugie pojechały na

wycieczkę do Warszawy. Wyjazd odbył się nie tak

wcześnie, gdyż o 8.30. Szczęśliwi i pełni nadziei na

ładną pogodę wyruszyliśmy w drogę. Jednak już po

krótkim czasie wiedzieliśmy, że słońce nam dziś nie

dopisze, lecz nie popsuło nam to humorów.

Pierwszym punktem naszej wycieczki była

wizyta w Teatrze Polskim, w którym obejrzeliśmy

„Zemstę" Aleksandra Fredry. W rolach głównych

wystąpili m.in. Daniel Olbrychski, Piotr Cyrwus, Joanna

Trzepiecińska i Jarosław Gajewski. Spektakl przypadł

nam do gustu. Sądzę, iż obejrzenie go przed

wystawieniem sztuki w szkole było bardzo wskazane,

ponieważ mogliśmy podpatrzeć, jak grają tę komedię

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

22

profesjonalni aktorzy i wynieść z tego pożyteczną

lekcję aktorstwa.

Potem pierwsza grupa udała się do

największej państwowej Wytwórni Filmów

Dokumentalnych i Fabularnych w Polsce, druga zaś

grupa pojechała do galerii Sadyba na posiłek i czas

wolny. Na planie „Miasta 44” zostaliśmy przebrani za

prawdziwych powstańców warszawskich.

Namalowano również na naszych twarzach czerwoną

farbą przypominającą krew rany. Wyglądało to bardzo

realistycznie. Po charakteryzacji udaliśmy się na

prawdziwy plan filmowy. Dowiedzieliśmy się na

przykładzie filmu ,,Miasto 44", jak kręci się

profesjonalny film. Zaskoczyło nas wiele rzeczy,

np. poinformowano nas, że przygotowania,

nakręcenie i montaż filmu ,,Miasto 44" trwały aż 8 lat.

Poznaliśmy dotąd nieznane nam zawody w branży

filmowej oraz zobaczyliśmy sprzęt, który jest

potrzebny do produkcji. Dzięki lekcji, jaką wynieśliśmy,

zrozumieliśmy, że praca reżysera, operatora kamery,

montażysty, scenarzysty i innych osób pracujących

przy filmie, który potem oglądamy w kinie, jest bardzo

ciężka i niedoceniana. Po zakończonym wykładzie

zamieniliśmy się z drugą grupą i pojechaliśmy do

galerii Sadyba, a oni doświadczali pozytywnych wrażeń

związanych z wiedzą zdobywaną podczas krótkiej

wędrówki po planie filmowym.

W drodze powrotnej mieliśmy mały, ale

przymusowy „przystanek”, jednak zgodnie przyznali, iż

wycieczkę można zaliczyć do tych udanych. Zmęczeni

i śpiący wróciliśmy do domów bezpiecznie koło

godziny 22.30. Kiedy powtórka? :)

Guziaak

Stój, bo strzelam…

23 czerwca, Dzień Ojca, uczniowie klas

trzecich postanowili spędzić „po męsku”. Wyjechali

więc do Piątnicy, aby potrenować strzelanie.

Wycieczkę zorganizowała pani Niemyjska w ramach

zajęć praktycznych z edukacji dla bezpieczeństwa.

Najpierw wszyscy przeszli rutynowe szkolenie

dotyczące obchodzenia się z bronią palną. Potem

każdy z uczestników oddał dziesięć strzałów w dwóch

seriach z broni krótkiej pod czujnym okiem

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

23

instruktora. Chłopcom bardzo się podobało, ale

i niejedna dziewczyna mogła poszczycić się celnością.

Na zakończenie trzecioklasiści zwiedzili muzeum

Fortów Piątnica , gdzie zgromadzone są militaria

(broń, amunicja itp.) - eksponaty pochodzące z czasów

różnych potyczek, które miały miejsce w okolicach

Łomży od potopu szwedzkiego do zakończenia

II wojny światowej.

snajper

Angela rad udziela „Mam wakacje, wszystko mi wolno...”

Bezpiecznie spędzić wakacje, ale jak?

Już za parę dni nasze długo wyczekiwane wakacje. Nareszcie słońce, odpoczynek i co najważniejsze wolne od szkoły. :) Wakacje to okres kiedy mnóstwo czasu spędzamy na dworze. Jest to czas podróży i fascynującej zabawy. Chciałabym was przestrzec, aby ta zabawa była udana, bez smutnego zakończenia. Oto kilka rad, które warto zapamiętać, żeby wakacje były super bezpieczne i przyjemne. Bo chyba każdy z nas woli mieć przyjemne wspomnienia, niż te nieprzyjemne, które zakończyły się złamaną ręką albo czymś o wiele poważniejszym. Przeczytajcie, może się przydadzą. - Nad wodą: Niestety wiele wakacyjnych wypadków ma miejsce właśnie nad wodą. Dlatego kąpać się można tylko i wyłącznie w miejscach do tego przeznaczonych, przy których CZUWA RATOWNIK, dzięki czemu możemy czuć się troszkę bezpieczniej. Jeśli np. na plaży widzicie czerwoną flagę – oznacza ona zakaz kąpieli.

Najwidoczniej morze jest tego dnia niebezpieczne. Biała flaga – oznacza, że wszystko jest w porządku i śmiało możemy się pluskać w wodzie. Wyobraźmy sobie sytuację, że leżycie sobie na słońcu, opalając się i nagle zachciało się wam pójść popływać. UWAGA! Rozgrzana skóra + zimna woda może =

szok dla naszego organizmu! Wchodźmy do wody powoli, ochlapując się wodą, aby nasz organizm zdołał się przyzwyczaić do zmiany temperatury. Jeśli już przebywacie w morzu, jeziorze czy gdziekolwiek indziej i poczujecie dziwne dreszcze – natychmiast wychodźcie na brzeg. To oznacza, że z waszym organizmem dzieje się coś złego, możecie np. stracić przytomność, więc pobyt w wodzie groziłby utonięciem. Jeżeli pływacie łódką, rowerkiem wodnym itp. koniecznie załóżcie na siebie kamizelkę ratunkową, która w razie wpadnięcia do wody pomoże wam utrzymać się na powierzchni. Kamizelki są dla wszystkich, bo z wodą nie ma żartów! - Opalanie: Żar słoneczny jest bardzo szkodliwym czynnikiem dla naszego ciała. Powoduje wiele chorób skóry, najniebezpieczniejszą jest czerniak - rak skóry. Jednak to wcale nie znaczy, że opalanie jest kompletnie zakazane, opalać się można, tylko należy to robić

z głową. Wszyscy wiemy, że co za dużo to niezdrowo. Nasza skóra ma takie same odczucie, dlatego potrzebuje ona kremów z filtrem ochronnym. Dobrze jest też zadbać o jakąś fajną czapkę lub kapelusz na głowę. Będziemy wtedy czuli się modnie i bezpiecznie.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

24

- Owady: W lecie musimy uważać na osy i szerszenie. Te pierwsze bardzo chętnie lecą poczęstować się naszymi słodkościami. Te drugie mocno kąsają, a ich ugryzienia mogą być bardzo niebezpieczne! Uważajcie więc,

jedząc lody czy inne słodkości na świeżym powietrzu. Zachowajcie również ostrożność, pijąc napoje w puszce. Mała pszczółka niezauważalnie może wpaść do coli, a połknięcie jej niesie za sobą ogromne konsekwencje zdrowotne.

- Burza: Nawet osoba niebojąca się burzy powinna wiedzieć pewne rzeczy. Gdy spacerujemy po lesie i zastanie nas burza, nigdy nie chowajmy się pod drzewem, bo to ono przyciąga największą ilość piorunów. Możemy schronić się w samochodzie lub w jakimś budynku,

ponieważ większość z nich posiada piorunochrony. Pamiętajcie również, aby

wyłączyć telefony komórkowe, które również mogą okazać się

niebezpieczne podczas burzy. W życiu spotykają nas różne sytuacje, dlatego przedstawię wam bardzo krótkie, a jak ważne zasady podstawowej pierwszej pomocy, dzięki którym możecie nawet uratować czyjeś życie:

ABC Pierwszej Pomocy: Zapamiętaj numery: 112- numer alarmowy 997- policja 998- straż pożarna 999- pogotowie ratunkowe 1. Oceń bezpieczeństwo. 2. Oceń przytomność. 3. Sprawdź oddech. 4. Udrożnij drogi oddechowe. 5. Wołaj o pomoc. 6. 30 ucisków. 7. 2 wdechy ratownicze. 8. Dzwoń po pomoc pod numer 112! Pamiętaj, możesz uratować czyjeś życie! Mam nadzieję, że niektóre z powyższych rad weźmiecie sobie do serca i za dwa miesiące zobaczymy się cali i zdrowi. Życzę wam radosnych i przyjemnych wakacji. Aby cały wolny czas był fajnie spędzony. I powodzenia w następnym roku szkolnym. Natomiast uczniom klas trzecich życzę powodzenia i wielu sukcesów w nowych szkołach. Do zobaczenia po wakacjach! Bo wakacje wyczekane, czy deszczowe, czy słoneczne mogą być też niebezpieczne!

Angela :)

Mam pasję: Konie

Dziś przedstawię grupę koni karłowatych.

Jednym z nich jest kuc szetlandzki, hodowany głównie

w Europie i USA.

Konie te używane są głównie do prac rolniczych,

w szczególności ogrodowych (w przeszłości pracowały

w kopalniach). Pomimo niewielkiego wzrostu należą

do jednej z najsilniejszych ras, dożywają nawet 30 lat.

Mają one umaszczenie we wszystkich kolorach ,łącznie

ze srokatym i jabłkowitym.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

25

Następny to Falabella, lekki konik pociągowy

o przyjacielskim i spokojnym charakterze .

To typowa rasa wystawowa i nie ma żadnej wartości

użytkowej. Szybko się uczą i są doskonałymi

towarzyszami zabaw dla dzieci. Hodowany w USA,

Belgii, Holandii oraz Wielkiej Brytanii.

Inną rasę stanowi kuc Nordlan, hodowany głównie

w Norwegii.

To stara rasa, lecz mało znana, są dużo szlachetniejsze

od swoich poprzedników tarpanów. Zachowały jednak

ich cechy, są niewymagające, odważne i żywotne.

Pracują w małych wiejskich gospodarstwach, w polu

lub przy przewozie ładunku. Nadają się na jazdę

wierzchem. Są odporne na zimno i doskonale

poruszają się po ośnieżonym terenie.

Ula

Natchnieni przez patrona…

Opowiastki szkolnej gwiazdki W dzisiejszym numerze nie będzie mojego

opowiadania. Ten artykuł będzie inny niż wszystkie –

może trochę monotonny, ale inny. Chcę podziękować

pani Gorzkowskiej za możliwość publikowania

artykułów, opowiadań i za cierpliwość, której

pozazdrościłby jej niejeden anioł. Chcę podziękować

panu dyrektorowi za to, że ta gazetka dalej

funkcjonuje. Chcę podziękować pani Powojskiej za to,

że dzięki niej mogę rozwijać i polepszać swoje

opowiadania. Chcę podziękować mojej mamie i babci

za inspirację i cierpliwość z jaką słuchają moich

opowiadań, za trafne uwagi i spostrzeżenia – za

wszystko . Dziękuję wszystkim czytelnikom Szeptu, bo

to dzięki Wam dalej funkcjonujemy. Życzę udanych

wakacji, niezapomnianych przygód. Wszystkim

trzecioklasistom życzę powodzenia w nowej szkole.

Trzymam kciuki. DO ZOBACZENIA PO WAKACJACH.

KOCHAM WAS

Sia

Moje Drugie Życie cz. III (ost.)

Podnoszę powieki i znów znajduję się w tej okropnej, ciemnej sali chirurgicznej, na której leżę już od 6 miesięcy. Od czasu wypadku dużo się zmieniło. Zacząłem samodzielnie oddychać, jeść, a nawet chodzić, co prawda nie poruszam się jeszcze na „pełnych obrotach”, ale w moim przypadku to coś niewiarygodnego, że w ogóle staję na nogi. Mój lekarz prowadzący przyznał się, że nie dawał mi żadnych szans na powrót, chociażby w połowie, do normalnego życia. Ja też byłem podobnego zdania… chociaż nie. Ja w ogóle nie wierzyłem w to, że żyję. Teraz zastanawiam się nad ideą mojego życia. Po co to wszystko? Ten cały wypadek, pobyt w szpitalu…

Dlaczego właściwie nie zginąłem? To wszystko zupełnie nie ma sensu. Chciałbym tylko jeszcze choć raz w życiu być szczęśliwy… Tak najzwyczajniej w świecie szczęśliwy. Mieć wokół siebie ukochane osoby i kilka groszy na przeżycie. Tylko, że teraz... Nieważne. Skupiam się na pozytywnych rzeczach. W każdej sytuacji potrafimy znaleźć pozytywy. Dlaczego teraz miałoby być inaczej? Czuję, że moje życie nie pójdzie na marne, że jeszcze się na coś przydam. Przywołuję na usta cień uśmiechu, zamykam oczy i staram się zrelaksować przed tym, co jeszcze mnie czeka.

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

26

Powinienem dać radę. Muszę dać radę. Powoli siadam na skrzypiącym, szpitalnym łóżku i spuszczam nogi na zimną posadzkę. Czuję, że sobie nie poradzę. Patrzę, jak pielęgniarka z ogromną delikatnością odwija z moich nóg opatrunki, bandaże, plastry i Bóg wie, co jeszcze. Stojący obok niej ordynator z cierpliwością oczekuje na rezultat swojej półrocznej pracy nad poprawą stanu moich nóg, od palców stóp począwszy. Na podłodze tony zużytych opatrunków, a ja nie mam siły spojrzeć na moje własne nogi. Pielęgniarka kończy swoją pracę, podnosi się i staje obok lekarza. Zdaje się, że obojgu oddech znacznie przyśpieszył, oboje otwierają oczy ze zdumienia, do czego w rezultacie zmuszam się i ja. Dyskretnie spoglądam w stronę posadzki, a zaraz potem na moje dolne kończyny i … nie wierzę własnym oczom. Co to ma znaczyć? Jak to możliwe, że po tak licznych obrażeniach na moich nogach znajduje się zaledwie kilka szwów i parę siniaków? To niemożliwe! Teraz czuję, że i moje serce przyspieszyło. Biorę głęboki oddech i z przerażeniem patrzę na ordynatora, który w tym samym momencie patrzy na mnie. Wyraz jego twarzy gwałtownie się zmienia i zdziwienie zastępuje szeroki, serdeczny uśmiech i kilka łez. Podbiega do mnie, siada na łóżku i z niedowierzaniem kręci głową. Sam również nie wierzy w mój przypadek. Kiedy dociera do mnie, co się stało, również moja twarz się rozjaśnia. Nie, nie rozjaśnia się, szaleje z radości! Czuję, jak w moje ciało wpływa fala jakiejś nowej, dynamicznej

energii. Nie mogę usiedzieć w miejscu i wstaję. Wstaję na moje własne nogi. O dziwo, nie przewracam się ani nie chwieję. Do sali zbiegają się chyba wszyscy pracownicy szpitala i przykładają dłonie do ust ze zdziwienia i zachwytu, a ja z każdą minutą czuję się coraz lepiej. Pełen nadziei i energii stawiam prawą nogę przed sobą i stwierdzam, że moje życie jeszcze się nie skończyło.

Za godzinę mam bardzo ważny wywiad. Potem kolacja w hotelu i wyjazd do Afryki Północnej. Już prawie zapomniałem o wypadku, chociaż czasem blizna psychiczna daje o sobie znać. Ale nie poddaję się, bo wiem, że mam dla kogo żyć i o co walczyć.

„Nazywam się Edward Deravenel, mam 38 lat i życie przed sobą.”

Faustyna :D

Witajcie w ostatnim w tym roku szkolnym numerze Szeptu. Czy tylko dla mnie ten rok minął za szybko? Dużo

klasówek, kartkówek, nauki. Już za kilka dni wakacje i więcej czasu wolnego. W związku z tym mam do Was jedną

prośbę:

CZYTAJCIE!!!

Tytuł: List w butelce Autor: Nicholas Sparks Rok wydania: 1998

Teresa Osborne – zaczynająca karierę

dziennikarka z Bostonu, wychowująca (po rozwodzie z

mężem, który ją zdradził i ma nową partnerkę oraz

dziecko) samotnie dwunastoletniego syna Kevina za

namową Deanny- swojej pracodawczyni – wyjeżdża

wraz z nią i jej mężem na urlop do Cape Cop. Podczas

porannego joggingu brzegiem plaży Teresa zauważa

butelkę. Myśli, że to jacyś niezbyt porządni turyści

naśmiecili. Gdy podnosi butelkę, zauważa w środku

zwitek papieru. Otwiera ją i wyjmuje papier. Okazuje

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

27

się, że to list – ale nie byle jaki. Jego

autorem jest Garrett. Słowa w nim

zawarte tak wzruszają Teresę, że publikuje

list w gazecie – oczywiście zmienia imiona

autora i odbiorcy. Po tym wydarzeniu

dziennikarka otrzymuje bardzo dużo

telefonów. Jedna z dzwoniących kobiet

twierdzi, że posiada drugi list. Przesyła go

Teresie. Okazuje się, że autorem również

jest Garrett a odbiorcą jego zmarła żona

Charlotte (imię zmienia się w zależności od

wydawnictwa). Teresa jest zauroczona

osobą Garretta. Za pomocą i namową

Deanny młoda dziennikarka odnajduje mężczyznę…

Tu zaczyna się niezwykła walka

pomiędzy przeszłością a przyszłością,

pomiędzy miłością a życiem codziennym.

Koniec jest nieprzewidywalny i

zaskakujący. Szczerze powiem, że raczej

książki nie doprowadzają mnie do łez, ale

tej się udało. Niezwykła, nieprzewidywalna

i szczera aż do bólu. Tak potrafi pisać tylko

Nicholas Sparks.

POLECAM

UDANYCH WAKACJI!!!

Sia ;-)

Tytuł: „Pitch Perfect 2” Reżyseria: Elizabeth Banks Rok produkcji: 2015

Siemaneczko! :)

W ostatnim w tym roku

szkolnym numerze

chciałabym zachęcić was do

obejrzenia filmu pt. ,,Pitch

Perfect 2". Jest to

amerykańska komedia, która

miała premierę niedawno,

otóż 15 maja tego roku.

Ekranizacja jest kolejną

częścią „Pitch Perfect".

Film opowiada o zespole The Bellas, który postanawia

wziąć udział w międzynarodowym konkursie.

Rozgrywki nigdy nie wygrała żadna drużyna z Ameryki.

Kapela składa się z samych dziewczyn, co dodaje

pikanterii całości. Studentki muszą wygrać ten

konkurs, aby ukończyć studia. Nie jest to proste. Nie

mogą realizować prób z kilku powodów: stażów,

mężczyzn.

W realizacji można wyczuć ducha przyjaźni, który jest

między dziewczynami. Nie brakuje tutaj humoru.

Produkcja jest świetna pod każdym względem. Sceny,

aktorzy, obraz, muzyka, wszystko zostało bardzo

dobrze zaplanowane. Szczególnie postacie są bardzo

autentyczne i od początku chce się poznać ich dalsze

losy. Autorzy postanowili postawić na przyjaźń, a nie

rywalizację w grupie, lecz film nie stracił na tym

swojego komizmu, wręcz przeciwnie, nawet zyskał!

Film jest naprawdę bardzo ciekawy. Oceniam go na

10/10.

Guziaak

Tu redaktorzy- trzecioklasiści! „Ale to już było i nie wróci więcej / I choć tyle się

zdarzyło to do przodu / Wciąż wyrywa głupie

serce…” . Jak to najczęściej bywa, i te przyjemne

rzeczy się kończą . Było nam bardzo miło

redagować gazetkę i pisać dla was, jednak

nieubłaganie nadszedł czerwiec i niestety musimy

się pożegnać. Uwierzcie, że naprawdę szybko

minęły nam te trzy lata i możemy się przyznać, że

zżyliśmy się z tym naszym „pisarstwem” i naszą

gazetką, lecz nieuniknione jest nasze pożegnanie..

Mamy nadzieję, że nasi młodsi koledzy dobrze nas

zastąpią

Do zobaczenia! Hola

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

28

Lekkoatletyka

10 maja w Łomży odbył

się półfinał Gimnazjady

Lekkoatletycznej. Niektórzy

z naszych sportowców

wywalczyli awans do finału

Gimnazjady Lekkoatletycznej.

A oto wyniki:

Natalia Markowska: II miejsce na 300 m

III miejsce na 100 m

Ania Dmochowska: II miejsce w skoku w dal

IV miejsce na 300 m

Dominik Wiśniewski: IV miejsce w rzucie oszczepem

Sztafeta 4 x 100 m dziewcząt: VII miejsce:

Aleksandra Dołęgowska, Natalia Markowska, Anna

Dmochowska, Karolina Kondracka

30 maja odbył się Finał Województwa

w Gimnazjadzie Lekkoatletycznej im. Stanisława

Baszenia rozgrywanej w Białymstoku. Naszym

sportowcom dopisała pogoda, a także forma. Wyniki:

Sztafeta dziewcząt 4 x 100m- X miejsce

Natalia Markowska- III miejsce w biegu na 300m i VII

miejsce w biegu na 100 m

Anna Dmochowska -VI miejsce w biegu na 300m

Dominik Wiśniewski -VIII miejsce w rzucie oszczepem

Sztafeta 4 x 100 m dziewcząt - X miejsce:

Karolina Puchacz, Anna Dmochowska, Natalia

Markowska, Katarzyna Ambroziak.

16 maja w Białystoku odbył się Finał

Województwa w Lidze Lekkoatletycznej. Jako drużyna

zajęliśmy : VIII miejsce w województwie. Naszą szkołę

reprezentowały: Natalia Markowska, Natalia Pawlak,

Anna Dmochowska, Oliwia Fornalik, Karolina

Kondracka, Alicja Tomczyk, Ewelina Dąbrowska,

Monika Dąbrowska, Natalia Dąbrowska, Karolina

Puchacz, Natalia Dworakowska, Aleksandra

Mierzwińska.

9 maja odbył się Finał Powiatu

Wysokomazowieckiego w Gimnazjadzie

Lekkoatletycznej. Wyniki:

Natalia Markowska: III miejsce na 100 m

II miejsce na 300 m

Ania Dmochowska: III miejsce na 300 m

I miejsce w skoku w dal

Natalia Pawlak: V miejsce na 100 m

Karolina Kondracka: IV msc na 100 m w biegu przez

płotki

V miejsce w skoku w dal

Aleksandra Mierzwińska: III miejsce na 600m

Natalia Dworakowska: IV miejsce na 600m

Justyna Mierzwińska: IV msc na 1000m

Karolina Puchacz: V msc na 1000 m

Oliwia Fornalik: VII msc w pchnięciu kulą

Sztafeta 4 x 100 m: I miejsce:

Aleksandra Dołęgowska, Ania Dmochowska, Natalia

Pawlak, Natalia Markowska.

Alicja Tomczyk: VI miejsce w skoku w dal

Dominik Wiśniewski: II miejsce w rzucie oszczepem

Marcin Sosnowski: III miejsce w skoku w wzwyż

Michał Gąsowski: III miejsce w rzucie oszczepem

NASZYM SPORTOWCOM GRATULUJEMY WYNIKÓW

I ŻYCZYMY DALSZYCH SUKCESÓW!

Szept nr 5/85 (maj/czerwiec 2015)

29

Jak wasze zeszyty to wytrzymały? Atom jest elektrycznie obojętny, co oznacza, że może w każdej chwili wybuchnąć.

Atom jest elektrycznie obojętny, co oznacza, że elektrony nie są groźne. Imię Rejent znaczy o nim, że jest uczestnikiem sądowym.

Rejent jest pochylonym jak na swój wiek, czyli podeszłym człowiekiem. Ubierał się dobranie do swego stylu.

Płakał z powodu umierającego stanu Ramzesa. Przyszłość człowieka, który mógł zmienić losy świata, posypała się przez jednego pająka.

W obrazie tego człowieka widzimy pustą ciemność, która jest niewidziana. Miała ogromną pustkę, zawód, a także brak wiadomości.

W wyrazach nie występuje porównanie, tylko mowa krótkotrwała, przecinek, mianownik, liczba mnoga.

Dowcipy

*** Katechetka pyta dzieci: -Kto chciałby iść do nieba? Wszyscy się zgłaszają oprócz Jasia. Pani pyta: -Jasiu, a ty czemu nie chcesz iść do nieba? -Bo mama po szkole kazała mi iść do domu.

*** Jak brzmi liczba mnoga od rzeczownika "niedziela"? - Wakacje, proszę pani!

*** Co mówi piłkarz, gdy przychodzi do fryzjera? - GOL!

*** Nauczyciel pyta ucznia: - Gdzie jest Twoja praca domowa? - Nie uwierzy pan, ale po drodze do szkoły zrobiłem z niej samolocik i porwali go terroryści.

*** Na lekcji języka polskiego nauczyciel pyta: - Czym będzie wyraz „chętnie” w zdaniu – „Uczniowie chętnie wracają do szkoły po wakacjach"? Zgłasza się Jasiu: - Kłamstwem, panie profesorze.

*** Na lekcji geografii: - Większą połowę Ziemi zajmują wody. - Tyle razy mówiłam, że nie ma większej i mniejszej połowy, ale jak zwykle większa połowa klasy nie uważała.

*** Blondynka dzwoni na informację PKP: - Chciałam się dowiedzieć, jak długo jedzie pociąg z Warszawy do Gdańska? - Chwileczkę… - Dziękuję!

Talony za prawidłowe rozwiązanie łamigłówek z poprzedniego numeru wylosowali: Karolina Mierzwińska kl. III b, Szymon Rzymski kl. I a, Katarzyna Puławska kl. III b, Patrycja

Stokowska kl. I a, Izabela Szymoniak kl. I b, Magdalena Popławska kl. I a, Agnieszka Mazur kl. I b,

Weronika Gierałtowska kl. III a, Aleksandra Sokołowska kl. I c, Aleksandra Chicheł kl. III a.

Gratulujemy!