CO DALEJ Z LASEM NA BRUSIE? · 2018. 3. 19. · lasem, już dziś pełniącym, a w przyszłości...

11
Komentarz: dr Dominik Drzazga Katedra Zarządzania Miastem i Regionem Wydział Zarządzania, Uniwersytet Łódzki Łódź, 23 stycznia 2018 r. www.wz.uni.lodz.pl CO DALEJ Z LASEM NA BRUSIE? Jak warto zagospodarować las?

Transcript of CO DALEJ Z LASEM NA BRUSIE? · 2018. 3. 19. · lasem, już dziś pełniącym, a w przyszłości...

  • Komentarz:

    dr Dominik DrzazgaKatedra Zarządzania Miastem i Regionem Wydział Zarządzania, Uniwersytet Łódzki

    Łódź, 23 stycznia 2018 r.

    www.wz.uni.lodz.pl

    CO DALEJZ LASEM NA BRUSIE?Jak warto zagospodarować las?

  • 2

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    3 Historyczne i obecne funkcje Brusa

    4 Zagospodarowanie przestrzenne Brusa w świetle planów miasta

    7 Przebieg konfliktu wokół sposobów zagospodarowania lasu na Brusie

    9 Kierunki zagospodarowania lasu na Brusie – rekomendacje

    Dr Dominik Drzazga – jest absolwentem kierunku ochrona środowiska na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego, ze specjalnością w zakresie plano-

    wania i zarządzania środowiskiem oraz doktorem nauk ekonomicznych w dyscyplinie

    nauk o zarządzaniu ze specjalnością w zakresie zarządzania miastem i regionem.

    W obszarze jego zainteresowań naukowych i dydaktycznych mieszczą się zagadnienia

    planowania przestrzennego i gospodarki przestrzennej, problematyka zarządzania

    środowiskiem w sektorze publicznym oraz ekonomika i polityka ochrony środowiska.

    Pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Zarządzania Miastem i Regionem

    na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego. Był zatrudniony na stanowisku

    głównego projektanta w Biurze Planowania Przestrzennego Województwa Łódzkiego

    w Łodzi. Prowadzi badania w zakresie skuteczności planowania przestrzennego

    w zarządzaniu zrównoważonym rozwojem w układach terytorialnych. Jest członkiem

    kilku organizacji pozarządowych (m.in. Towarzystwo Urbanistów Polskich, Rada

    Fundacji Centrum Strategii i Rozwoju Impact, Towarzystwo Przyrodników Ziemi

    Łódzkiej) i stowarzyszeń naukowych (Komitet Przestrzennego Zagospodarowania

    Kraju PAN). Brał udział w opracowywaniu krajowych (rządowych) oraz regionalnych

    i lokalnych (samorządowych) dokumentów strategicznych. Na Wydziale Zarządzania

    Uniwersytetu Łódzkiego kierował przez wiele lat studiami podyplomowymi adresowa-

    nymi do kadr samorządowych.

    Więcej o autorze: http://www.eksperci.wz.uni.lodz.pl/nasi-eksperci/dominik-drzazga/

    Dodatkowe wypowiedzi, komentarze:dr Dominik Drzazga

    Katedra Zarządzania Miastem i Regionem

    Wydział Zarządzania, Uniwersytet Łódzki

    e-mail: [email protected]

    http://zarzadzanie.uni.lodz.pl

    https://www.facebook.com/kzmir.wz.ul

    O autorze

    Spis treści

  • 3

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Brus to położone w granicach administracyjnych Miasta Łodzi

    osiedle, które kiedyś stanowiło odrębną jednostkę osadniczą

    (małe miasto), a po II wojnie światowej zostało przyłączone do

    Łodzi. Na obszarze Brusa aż do 2009 r. znajdował się poligon

    wojskowy, którego teren (ok. 146 ha) odkupiony został od

    Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przez władze miasta. Strony

    transakcji ustaliły w umowie kupna-sprzedaży, że obszar ten

    powinien pełnić funkcje rekreacyjno-wypoczynkowe, co było

    powodem do zakupu terenu na preferencyjnych warunkach.

    Teren dawnego poligonu na Brusie położony jest w strefie

    zewnętrznej miasta, przy jego zachodnich granicach i w prze-

    ważającej części (ok. > 80% powierzchni) porośnięty jest

    lasem, już dziś pełniącym, a w przyszłości mogącym pełnić

    w jeszcze większym stopniu, funkcje rekreacyjno-wypoczynko-

    we. Drzewostan na Brusie został częściowo nasadzony (przez

    mieszkańców Łodzi), a częściowo uległ naturalnemu zalesieniu

    w efekcie zachodzenia procesu sukcesji wtórnej. Obszar ten

    stanowi obecnie jeden z większych i – co szczególnie istotne

    – bardziej zwartych kompleksów leśnych w mieście. Na jego

    terenie znajdują się dwa użytki ekologiczne: Majerowskie Pole

    i Majerowskie Błota, objęte ochroną na podstawie ustawy

    o ochronie przyrody, co wskazuje na istotną wartość przyrodni-

    czą tego obszaru.

    Las na Brusie pełni również istotne funkcje aero-sanitarne.

    Mając na uwadze położenie terenów Brusa w pobliżu za-

    chodnich granic miasta, należy wskazać, że obszar ten, przez

    wiele lat utrzymywany był jako niezabudowany także i z tego

    względu, iż stanowi korytarz służący napływowi do miasta

    mas czystszego powietrza zgodnie z dominującym na Niżu

    Polskim kierunkiem wiatrów. Łódź, jak większość dużych miast

    w Polsce boryka się z problemem zanieczyszczenia powietrza

    (w szczególności smogu w okresie zimowym) więc ta funkcja

    lasu (korytarz służący „przewietrzaniu” miasta) jest równie

    ważna i łączy się z przeznaczeniem rekreacyjno-wypoczynko-

    wym i walorami przyrodniczymi tego terenu.

    Poza walorami przyrodniczymi, las na Brusie (dawny poligon)

    ma również istotne znaczenie historyczne i jako taki był już

    miejscem badań archeologicznych; na jego terenie znajdują się

    masowe mogiły – miejsca pochówku Polaków zamordowanych

    przez hitlerowskich okupantów w okresie II wojny światowej,

    a także (prawdopodobnie) mogiły ofiar komunistycznego

    Urzędu Bezpieczeństwa. Przypuszcza się, że nie wszystkie

    groby zostały odnalezione. W chwili obecnej teren leśny

    Brusa stanowi miejsce spacerów i innych form aktywności

    na świeżym powietrzu dla mieszkańców Łodzi, a w szczególno-

    ści korzystają z jego walorów przyrodniczych mieszkańcy kilku

    okolicznych osiedli.

    Mimo iż morfologicznie i funkcjonalnie Brus stanowi teren

    leśny, to formalnie – w ewidencji gruntów i budynków –

    zaklasyfikowany jest jako teren rekreacyjno-wypoczynkowy

    (Bz), zaliczany do kategorii (grupy) gruntów zabudowanych

    i zurbanizowanych. Przyporządkowanie Brusa do tego rodzaju

    użytków gruntownych jest błędne i powinno być zmienione,

    ponieważ daje to niestety potencjalnie podstawę do lokalizo-

    wania na jego obszarze obiektów i aktywności sprzecznych

    z leśnym charakterem terenu.

    Warto również zwrócić uwagę, że teren lasu na Brusie

    wchodzi w skład tzw. Błękitno-Zielonej Sieci, której

    koncepcję opracowano w Katedrze Ekologii Stosowanej

    Uniwersytetu Łódzkiego i Europejskim Regionalnym

    Centrum Ekohydrologii pod auspicjami UNESCO PAN.

    W koncepcji tej założono, że w Łodzi powstawać będzie

    spójny przestrzennie system terenów zieleni naturalnej

    i urządzonej oraz dolin rzecznych i zbiorników wod-

    nych, które przyczynią się do poprawy jakości środo-

    wiska miejskiego, a co za tym idzie także warunków

    życia i zdrowia mieszkańców, co z kolei będzie sprzyjać

    zwiększaniu atrakcyjności Łodzi jako miejsca zamiesz-

    kania i przyczyniać się do jej zrównoważonego rozwoju.

    Historyczne i obecne funkcje Brusa

  • 4

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    „Mimo takich uwarunkowań funkcjonalno-przestrzennych wskazujących – ewidentnie – na potrzebę zachowania tego obszaru

    w stanie leśnym, władze miasta w projekcie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Łodzi (2017)

    (uchwała LXVI/1415/13 z 2017 roku) przewidziały wyłączenie całego terenu lasu na Brusie z systemu przyrodniczego miasta

    i przeznaczenie go pod zabudowę rezydencjonalną, ujmując to następująco:

    teren przeznaczony pod zabudowę, w strefie ogólnomiejskiej, jako przeznaczony do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej niskiej

    na dużych działkach z udziałem terenów rekreacyjno-wypoczynkowych (symbol jednostki M4/RW).

    Koncepcja wprowadzenia zabudowy mieszkaniowej na Brusie podyktowana jest niewątpliwie chęcią sprzedaży tych terenów

    prywatnym inwestorom celem pozyskania dla samorządu środków niezbędnych w budżecie dla finasowania innych miejskich

    inwestycji. Trzeba jednak zauważyć, że prowadzenie chaotycznej prywatyzacji, polegającej na głęboko nieprzemyślanym pozbywaniu

    się składników majątku komunalnego (w tym przypadku zalesionych gruntów wchodzących w skład systemu ekologicznego miasta)

    jest działaniem błędnym i nastawionym wyłącznie na doraźne i krótkookresowe korzyści finansowe.

    Wprowadzenie jakichkolwiek form zabudowy mieszkaniowej, nawet niskiej i o znacznym stopniu rozgęszczenia, wiązałoby się

    z nieuchronną wycinką znacznych (o ile nie przeważających) połaci lasu, a co za tym idzie utratę jego funkcji ekologicznych i aero-sa-

    nitarnych, o których mowa wyżej. Przeznaczenie tych terenów pod budownictwo mieszkaniowe spowodowałoby również utratę ich

    obecnego publicznego charakteru (ograniczony zostałby ich ogólnodostępny charakter).

    Zagospodarowanie przestrzenne Brusa w świetle planów miasta

    Należy zwrócić uwagę, że kierunek zagospodarowania terenu określony w projekcie Studium (2017) dla lasu na Brusie (M4/

    RW) stoi w jawnej i oczywistej sprzeczności ze współczesnymi koncepcjami i trendami w urbanistyce, w ramach których

    mieści się idea kreowania tzw. miast zwartych (compact city) oraz potrzeba budowy spójnego przestrzennie i funkcjonalnie

    systemu przyrodniczego miasta, nazywanego współcześnie zieloną infrastrukturą miejską. W najbardziej rozwiniętych mia-

    stach świata realizowane są obecnie ambitne projekty zalesiania terenów miejskich (rewilding the city), a badania naukowe

    wskazują na wysoką i stale rosnącą wartość tzw. usług ekosystemowych świadczonych przez zieleń miejską, zwłaszcza

    tą o naturalnym lub semi-naturalnym charakterze. Na tym tle kierunki zagospodarowania terenów lasu na Brusie jawią się

    jako anachroniczny pomysł zaczerpnięty z minionej epoki. Propozycja zagospodarowania terenu lasu na Brusie zawarta

    w projekcie Studium, po ewentualnym jej zrealizowaniu, zamiast wspierać kształtowanie spójnego systemu błękitno-zielo-

    nej infrastruktury, prowadziłaby do dezintegracji i osłabienia funkcjonalności systemu ekologicznego miasta.

    Przewidziany w projekcie Studium (2017) sposób zabudowy terenów leśnych na Brusie jest sprzeczny nie tylko ze współcze-

    snymi modelami planowania urbanistycznego, ale także z polityką przestrzenną samego Miasta Łodzi opisaną w Strategii

    przestrzennego rozwoju Łodzi 2020+ (Uchwała Nr LV/1146/13 Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 16 stycznia 2013 r.).

  • 5

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Dokument ten zawiera szereg istotnych rekomendacji prze-

    strzennych, m.in. określa zakres Strefy Wielkomiejskiej oraz

    rekomendacje dotyczące wsparcia polityki „powrotu do miasta”

    (ustalenia tej Strategii są istotną wytyczną dla Studium).

    Co więcej, kierunki zagospodarowania przestrzennego Brusa są

    nawet sprzeczne z samym modelem rozwoju przestrzennego

    miasta przyjętym w ramach opracowanego i upublicznionego

    projektu Studium (2017) (sic!), w którym założono ogranicza-

    nie procesu suburbanizacji miasta. Wyznaczanie tak dużych

    jak na Brusie nowych terenów pod zabudowę mieszkaniową,

    położonych poza zwartą strefą miejską, w sytuacji systema-

    tycznego i szybkiego kurczenia się demograficznego Łodzi jest

    działaniem błędnym.

    Należy wreszcie zwrócić uwagę, że projektowane zapisy

    Studium (2017) w odniesieniu do terenów Brusa w sposób

    rażący naruszają przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r.

    o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Dz.U. 2003

    nr 80 poz. 717, z późniejszymi zmianami, w odniesieniu do

    treści zawartych w art. 1, ust. 4, pkt: 1, 2 i 4, wskazujących, że:

    „…w przypadku sytuowania nowej zabudowy, uwzględnienie

    wymagań ładu przestrzennego, efektywnego gospodarowania

    przestrzenią oraz walorów ekonomicznych przestrzeni

    następuje poprzez:

    1. kształtowanie struktur przestrzennych przy uwzględnieniu

    dążenia do minimalizowania transportochłonności

    układu przestrzennego;

    2. lokalizowanie nowej zabudowy mieszkaniowej w sposób

    umożliwiający mieszkańcom maksymalne wykorzystanie

    publicznego transportu zbiorowego jako podstawowego

    środka transportu;

    3. […];

    4. dążenie do planowania i lokalizowania nowej zabudowy:

    a. na obszarach o w pełni wykształconej zwartej struktu-

    rze funkcjonalno-przestrzennej, w granicach jednostki

    osadniczej, w szczególności poprzez uzupełnianie

    istniejącej zabudowy,

    b. na terenach położonych na obszarach innych niż

    wymienione w lit. a, wyłącznie w sytuacji braku dosta-

    tecznej ilości terenów przeznaczonych pod dany rodzaj

    zabudowy położonych na obszarach, o których mowa

    w lit. a; przy czym w pierwszej kolejności na obszarach

    w najwyższym stopniu przygotowanych do zabudowy,

    przez co rozumie się obszary charakteryzujące się

    najlepszym dostępem do sieci komunikacyjnej oraz

    najlepszym stopniem wyposażenia w sieci wodocią-

    gowe, kanalizacyjne, elektroenergetyczne, gazowe,

    ciepłownicze oraz sieci i urządzenia telekomunikacyjne,

    adekwatnych dla nowej, planowanej zabudowy.”

    Przewidywane w projekcie Studium (2017) zagospoda-

    rowanie terenów Brusa stoi w ewidentnej sprzeczności

    ze wskazanymi wyżej ustawowymi zasadami projekto-

    wania nowej zabudowy, co stanowi o rażącym narusze-

    niu elementarnych reguł racjonalnego gospodarowania

    przestrzenią w mieście.

  • 6

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Źródło: Projekt studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Łodzi (2017); Kierunki, mapa 2k Środowisko przyrodnicze – ze zmianami, Miejska Pracownia Urbanistyczna w Łodzi http://www.mpu.lodz.pl/page/637,wylozenie.html

  • 7

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Opublikowany przez władze miasta projekt Studium w części

    poświęconej zagospodarowaniu lasu na Brusie wzbudził

    szeroką krytykę. Przeciwko przeznaczeniu całości lub części

    lasu na Brusie pod zabudowę rezydencjonalną zaprotestowali

    mieszkańcy Łodzi składając w tej sprawie formalną petycję

    do władz miasta pod którą podpisało się ok. 2500 osób.

    Z apelem w sprawie wycofania z treści projektu Studium

    zapisów mówiących o przeznaczeniu terenów lasu na Brusie

    pod zabudowę, wystąpiło również ponad 140 naukowców

    – specjalistów w zakresie: gospodarki miejskiej, zarządzania

    miastem, geografii miast, ochrony przyrody, biologii środowi-

    skowej, planowania przestrzennego i urbanistyki, pracujących

    w Uniwersytecie Łódzkim i Politechnice Łódzkiej. Krytyczne

    uwagi w tej sprawie, tożsame z apelem naukowców, skiero-

    wał do władz miasta również Oddział Łódzki Towarzystwa

    Urbanistów Polskich w ramach konsultacji społecznych

    projektu Studium. Należy również zaznaczyć, że Miejska

    Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna (ustawowy organ

    doradczy Prezydent Miasta Łodzi w sprawach zagospodarowa-

    nia przestrzennego) opiniując projekt Studium (2017), zaleciła

    w swych uwagach (Uchwała nr4/III/2017 z dn. 30 stycznia

    2017 r. w sprawie opinii do projektu Studium uwarunkowań

    i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Łodzi)

    co następuje:

    • „pozostawić teren Brusa jako niezurbanizowany i wprowa-

    dzić funkcję rekreacyjną z zakazem trwałej zabudowy” oraz

    • „wprowadzić zakaz uruchamiania nowych terenów pod za-

    budowę przed wypełnianiem się rezerw w istniejących

    strukturach o rozpoczętych procesach urbanizacji”,

    • „ograniczyć strefy zabudowy na terenach niezurbanizowa-

    nych, sprawdzić czy wyznaczone powierzchnie wynikają

    z prognozowanego zapotrzebowania wielkości przyję-

    tych wskaźników”.

    Przedstawiciele władz Miasta Łodzi w publicznych zapo-

    wiedziach zadeklarowali, że pod zabudowę mieszkaniową

    przeznaczona zostanie jedynie część lasu na Brusie, a dokładnie

    pas położony wzdłuż ul. Krańcowej (ok. 10% powierzchni

    terenu), natomiast pozostały obszar zostanie przekształcony

    w teren rekreacyjny o charakterze parkowym z infrastruktu-

    rą wypoczynkową.

    Warto jednak zwrócić uwagę na to, że tego typu

    zapewnienia przedstawicieli UMŁ stanowią jedynie

    pozbawione jakiegokolwiek formalnego znaczenia

    niewiążące deklaracje, ponieważ zapisy projektowane-

    go Studium, udostępnionego do konsultacji, wskazują

    na objęcie zabudową rezydencjonalną z udziałem

    funkcji rekreacyjnych całego obszaru lasu na Brusie,

    nie określając jednoznacznie jaka część terenu

    i w którym miejscu ma być zabudowana, a która wolna

    od zabudowy (w projekcie dokumentu powierzchnię

    biologicznie czynną w tej strefie określono na mini-

    mum 50%, ale nie oznacza to, że musi być nią las,

    zaś wskaźnik maksymalnej intensywność zabudowy

    ustalono na 0,2 – tj. stosunek powierzchni zabudowy

    do powierzchni terenu). Zadeklarowany przez władze

    miasta pomysł zabudowy fragmentu obszaru lasu

    wzdłuż ul. Krańcowej, został skrytykowany w szcze-

    gólności dlatego, że zakładał realizację inwestycji

    dokładnie w tym obszarze Brusa gdzie znajduje się

    najstarszy i najbardziej zwarty drzewostan (posadzony

    kilkadziesiąt lat temu przez okolicznych mieszkańców);

    lokalizacja zabudowy mieszkaniowej doprowadziłaby

    więc do jego wycięcia.

    Przebieg konfliktu wokół sposobów zagospodarowania lasu na Brusie

  • 8

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    W efekcie krytyki kierunków zagospodarowania przestrzenne-

    go lasu na Brusie zapisanych w projekcie Studium, Urząd Miasta

    Łodzi zdecydował się zorganizować konsultacje społeczne

    w formie dziesięciu otwartych spotkań, a także przeprowadzić

    głosowanie odnośnie do kwestii zagospodarowania lasu

    na Brusie (m.in. za pośrednictwem platformy Vox Populi –

    https://uml.lodz.pl/dla-mieszkancow/lodzianie-decyduja/kon-

    sultacje-spoleczne/konsultacje-spoleczne-prowadzone/brus/ ;

    https://vox.uml.lodz.pl/glosowania/co-dalej-z-dawnym-poligo-

    nem-na-brusie/vid,40,v). Głosowanie trwa od 4 grudnia 2017 r.

    do 31 stycznia 2018 r. Do dyskusji i głosowania władze miasta

    wybrały trzy podstawowe warianty zagospodarowania terenu:

    1. pierwszy wariant „miejski” zakłada sprzedaż ok. 10 proc.

    powierzchni pod zabudowę rezydencjonalną i sfinanso-

    wanie z tych środków urządzenia pozostałego terenu

    w formie parku;

    2. druga propozycja (posła Waldemara Budy) zakłada

    wybudowanie na Brusie kompleksu rekreacyjno-sportowe-

    go ze stokiem narciarskim, sztucznym jeziorem, strzelnicą,

    itp.;

    3. trzeci wariant, zakłada pozostawienie w stanie nienaruszo-

    nym 150 hektarów naturalnego lasu.

    Dodatkowo przewidziano możliwość wskazania i opisania przez

    głosujących czwartego (4), własnego wariantu zagospodarowa-

    nia terenu.

    Mimo, iż termin głosowania nie upłynął, władze miasta na kon-

    ferencji w dn. 16 stycznia 2018 r. zakomunikowały, że wycofują

    pomysł wprowadzenia na Brusie zabudowy mieszkaniowej.

    Należy jednak podkreślić, że ostatecznie wiążące w kwestii

    Brusa, będzie dopiero stanowisko Rady Miejskiej w sprawie

    uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodaro-

    wania przestrzennego Łodzi. Dla sposobu zagospodarowania

    i użytkowania Brusa istotne będą więc zmiany jakie Miejska

    Pracowania Urbanistyczna w Łodzi wprowadzi do projektu

    Studium, który będzie przedstawiony do głosowania

    Radzie Miasta.

  • 9

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Mając na uwadze przedstawione wyżej walory przyrodnicze,

    aero-sanitarne oraz rekreacyjne i kulturowe lasu, a także

    uwarunkowania demograficzne (kurczenie się populacji

    Łodzi) oraz określone w dokumentach strategicznych miasta

    kierunki jego rozwoju przestrzennego (re-urbnizacja – powrót

    do centrum i rewitalizacja), stwierdzić można, że wyzna-

    czanie jakichkolwiek, mniejszych lub większych, terenów

    pod zabudowę na obszarze lasu było koncepcją błędną, z której

    słusznie zrezygnowano.

    Pomysł budowy na terenie Brusa kompleksu rekreacyjno-

    -sportowego ze stokiem narciarskim, sztucznym jeziorem,

    strzelnicą itp. atrakcjami można ocenić jako wizję wybitnie

    technokratyczną, nieprzemyślaną i pozbawioną jakiegokolwiek

    racjonalnego uzasadnienia, przede wszystkim z tego względu,

    że realizacja proponowanych obiektów wymagałaby wycięcia

    przeważającej powierzchni lasu, który jak wskazano wyżej

    pełni rozliczne, istotne dla miasta funkcje, w tym stanowi już

    cenione przez mieszkańców miejsce wypoczynku. Co więcej

    realizacja tych inwestycji wymagałaby najprawdopodobniej

    likwidacji dwóch obiektów formalnie chronionych na podstawie

    ustawy o ochronie przyrody – wspomnianych już wyżej użytków

    ekologicznych, a także zniszczenia istniejących na Brusie

    stanowisk archeologicznych. Prawdopodobnie wiązałaby się

    również z koniecznością wykonania procedury oceny oddzia-

    ływania na środowisko (zależnie od parametrów technicznych

    projektowanych obiektów). Lokalizowanie tego typu inwestycji

    w obszarach miejskich, o ile istnieje na nie zapotrzebowanie

    i dostępne są środki na ich realizację (a w tym przypadku nie

    przewidziano ich w budżecie miasta), powinno odbywać się

    na terenach niezagospodarowanych w żaden inny użyteczny

    sposób, np. na obszarach wymagających rekultywacji itp.

    Las na Brusie do takich obszarów nie należy. Formy rekreacji

    i obiekty jej służące, wymagające „twardej” infrastruktury

    trwale związanej z gruntem, a także prowadzące do przekształ-

    ceń rzeźby terenu, powinny być lokalizowane poza obszarami

    leśnymi (można pod tym kątem dokonać analizy istniejących

    rezerw terenowych w Łodzi).

    Kierunki zagospodarowania lasu na Brusie – rekomendacje

    Źródło: Google Maps, 17.01.2018 r.

  • 10

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Dyskusji o sposobie zagospodarowania lasu na Brusie nie moż-

    na prowadzić w oderwaniu od kontekstu otoczenia. Odnośnie

    do pomysłu zmiany lasu na Brusie w urządzony park, należy

    zwrócić uwagę, że w bliskim sąsiedztwie Brusa znajdują się

    już rozległe tereny zieleni urządzonej – jest to Park im. Józefa

    Piłsudskiego (potocznie zwany Parkiem na Zdrowiu) o po-

    wierzchni 188,21 ha, w skład którego wchodzą tereny i obiekty

    o różnych funkcjach służących wypoczynkowi i rekreacji takie

    jak: Miejski Ogród Zoologiczny w Łodzi (o pow. 16,64 ha),

    rezerwat przyrody Polesie Konstantynowskie (o pow. 9,8 ha),

    Strefa Wypoczynku, Rekreacji i Animacji w Parku na Zdrowiu

    (teren po dawnym Lunaparku) oraz Aquapark Łódź – Fala (ok.

    10 ha); przeważająca część Parku to jednak rozległy obszar

    zieleni urządzonej, o charakterze spacerowym, wyposażony

    w utwardzone alejki, oświetlenie, małą architekturę, zbiorniki

    wodne itp. Ponadto w sąsiedztwie Parku na Zdrowiu i Brusa

    znajduje się Łódzki Ogród Botaniczny (o pow. 65 ha). Ogółem

    Park na Zdrowiu i Ogród Botaniczny zajmują ponad 253 ha

    powierzchni. Mając to na uwadze pomysł przekształcenia

    całości lub części lasu na Brusie w park, a więc w kolejny w tym

    rejonie miasta obszar zieleni urządzonej (z utwardzonymi

    ścieżkami, małą architekturą, oświetleniem itp.) jest pomysłem

    co najmniej niezrozumiałym i pozbawionym logicznego uza-

    sadnienia. Co więcej, można stwierdzić, że teren Brusa, w swej

    obecnej leśnej formie stanowi bardzo dobre uzupełnienie

    systemu terenów rekreacyjno-wypoczynkowych w tej części

    miasta, na którą składają się obszary o różnym stopniu natu-

    ralności – od ogrodu (botanicznego, zoologicznego), poprzez

    urządzony teren parkowy z obiektami sportowo-rekreacyjnymi

    (większa część Parku na Zdrowiu), po teren naturalnego lasu

    (Brus) i las objęty ochroną prawną (Polesie Konstantynowskie).

    Dzięki takiemu zagospodarowaniu oferta terenów rekreacji

    i wypoczynku lepiej odpowiada zróżnicowanym potrzebom

    mieszkańców miasta, niż w sytuacji gdyby las na Brusie miał się

    stać kolejnym parkiem. Las na Brusie nie powinien dublować

    parkowych funkcji Parku na Zdrowiu, ze względu na to, że zie-

    leń o charakterze leśnym ma nieco inne grono użytkowników

    niż park miejski, a na wypoczynek w obszarach leśnych również

    jest znaczące społeczne zapotrzebowanie.

    Za pozostawieniem na Brusie lasu przemawiają również

    argumenty ekonomiczne – urządzanie na jego terenie parku

    wiązałoby się z poważnymi kosztami inwestycyjnymi związa-

    nymi z utwardzeniem ścieżek, doprowadzeniem oświetlenia,

    umiejscowieniem obiektów małej architektury itp., a następnie

    ponoszeniem znacząco wyższych niż w przypadku lasu kosztów

    eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem tak rozległego,

    parkowego terenu i to wszystko w powiązaniu z utratą

    części walorów przyrodniczych, które również mają swoją

    wartość społeczno-ekonomiczną (w tym przypadku są to tzw.

    usługi ekosystemowe związane z możliwością wypoczynku

    w naturalnym lesie).

    Reasumując, należy więc postulować zmianę zapisu

    projektowanego Studium w odniesieniu do terenu lasu

    na Brusie z dotychczasowej: „zabudowy mieszkaniowej

    jednorodzinnej niskiej na dużych działkach z udziałem te-

    renów rekreacyjno-wypoczynkowych (symbol jednostki

    M4/RW)” na: tereny wyłączone spod zabudowy – tereny

    lasów o powierzchni minimum 3 ha (symbol jednostki L).

    Od strony formalnej teren lasu na Brusie powinien

    więc zostać:

    1. włączony w proponowany w Studium system

    powiązań terenów przestrzeni publicznych jako

    element zespołów terenów leśnych, parkowych

    i rekreacyjno-wypoczynkowych (schemat 8k);

    2. zaliczony do podstawowych elementów systemu

    przyrodniczego miasta jako teren zieleni leśnej,

    o powierzchni minimum 3 ha (z zakazem zabudo-

    wy) (mapa 2k środowisko przyrodnicze);

    3. przekwalifikowany (w ewidencji gruntów i budyn-

    ków) na las (Ls), względnie grunty zadrzewione

    i zakrzewione (Lz), tj. użytki gruntowe należące do

    kategorii gruntów leśnych;

    4. oddany w zarząd Leśnictwa Miejskiego Łódź;

    wówczas należy rozważyć zasadność sporzą-

    dzenia uproszczonego planu urządzenia lasu dla

    tego terenu.

  • 11

    Wydział Zarządzania | Uniwersytet Łódzki

    RAPORT | Co dalej z lasem na Brusie?

    www.wz.uni.lodz.pl

    Brus powinien być lasem miejskim, o sposobie użytkowania zbliżonym do tego, jaki jest w Lesie Łagiewnickim i jako taki – pełnić

    funkcje rekreacyjno-wypoczynkowe typowe dla lasu, a nie parku. Na jego obszarze nie powinna więc być prowadzona gospodarka

    leśna, a jedynie prace porządkowe związane z utrzymaniem czystości. Należy dążyć do utrzymania tego terenu w stanie możliwie

    jak najbardziej zbliżonym do naturalnego, tak aby wraz z Lasem Łagiewnickim stanowił on kluczowe elementy systemu przyrod-

    niczego miasta. Zachowanie równowagi przyrodniczej w lesie miejskim nie wyklucza jednakże jego rekreacyjno-wypoczynkowej

    funkcji. W celu udostępnienia lasu na Brusie mieszkańcom Łodzi można rozmieścić na jego terenie ławki, tablice informacyjne,

    kosze na śmieci, itp. elementy małej architektury, ale w estetyce odpowiadającej terenom leśnym (tj. wykonane z drewna), a nie

    miejsko-parkowej. Uzupełnieniem tej infrastruktury może być wyznaczenie i oznakowanie w lesie tras rowerowych, a także ścieżek

    historycznych i przyrodniczych mających walory edukacyjne. Ze względu na walory rekreacyjne lasu należałoby radykalnie ograni-

    czyć wjazd samochodów, a w szczególności quadów i motocykli, których użytkownicy przyczyniają się do dewastacji tego terenu. Las

    na Brusie może również stanowić miejsce organizacji niektórych rodzajów imprez sportowych takich jak np. biegi przełajowe itp.

    W dalszej perspektywie można rozważać odtworzenie zbiornika wodnego (stawu) znajdującego się na obszarze użytku ekologicz-

    nego Majerowskie Błota, a także renaturyzację rzeki Łódki znajdującej się w południowej części Brusa (której koryto jest silnie

    uregulowane). Zasadność tego typu prac oraz ewentualny zakres inwestycji, powinny być jednak zweryfikowane przez specjalistów

    z zakresu geobotaniki, ochrony przyrody oraz ekologii rzek.

    Historyczne i obecne funkcje BrusaZagospodarowanie przestrzenne Brusa w świetle planów miasta Przebieg konfliktu wokół sposobów zagospodarowania lasu na BrusieKierunki zagospodarowania lasu na Brusie – rekomendacje