Styczeń 2014

nr 2

Cena tylko: 1 zł

„Szkołologia” dostępna będzie również na szkolnej stronie www.spporeba.dl.pl

Nadesłane zdjęcie które wygrało, czekamy na więcej !

Święto Szkoły 3

Zimowe wiersze 4

Zima stulecia 6

!2 prac gimnazjalisty 8

Części mowy 12

Fizyka—quiz 14

Macklemore 16

W tym numerze:

Zimowe myśli

Zaczął padać śnieg biały,

Spadać zaczęły marzenia,

Które nigdy się nie spełniały.

Spadają wśród drzew,

Krzewów otulonych,

Przypominając człowiekowi,

Że jest wśród osamotnionych.

Sam na sam ze swoimi zmartwieniami,

Niedoszłymi marzeniami i chorobami.

Myślami błądzi po górach stromych,

Szukając właściwej ścieżki

I doznań drogich.

Gubi się nad życia przepaścią,

Wpada w nią i doznaje,

Że to było tylko złą baśnią…..

Łucja Wacławik Kochanym Czytelnikom życzymy uda-

nych, pełnych odpoczynku i radosnych

zabaw ferii zimowych

Redakcja z Opiekunami

Zbliżają się ferie

zimowe i dlatego pracu-

jemy w pocie czoła, by

wydać kolejny numer

„Szkołologii” - tak przez

Was oczekiwany.

Styczeń to także

czas poprawiania wszela-

kich ocen—oby były jak

najlepsze :)

A co u nas ? Pracujemy

dzielnie realizując projekt

edukacyjny i pisząc, rysu-

jąc i malując co się da ( z

wyjątkiem ścian i ławek

oczywiście) na zajęciach

artystycznych. Ale powo-

li brakuje nam pomy-

słów, dlatego ZAPRA-

SZAMY DO WSPÓŁ-

PRACY. Liczymy na

Waszą inwencję twórczą,

pomysłowość.

„Szkołologia” to w pew-

nym sensie wizytówka

naszej szkoły —dbajmy

o nią razem.

A teraz pozostaje

nam życzyć twórczych

ferii, zarówno przy czyta-

niu gazetki, jaki i pisaniu

do niej artykułów, zasy-

piecie nas 14 lutego :)

Redakcja

W obecnym roku szkolnym gazetka

realizowana jest w ramach zajęć arty-

stycznych w klasie II a gimnazjum,

które prowadzi Pani Ola Augustyn.

Wszyscy uczniowie się angażują się w

powstawanie naszego pisemka. Równo-

cześnie tym samym realizują projekt

edukacyjny przy współudziale Pana Łu-

kasza Sułkowskiego.

Witajcie zimowo!!!

Kto w redakcji działa? ...czyli słów kilka o nas

Zdjęcia

autorstwa

Łucji Wacławik

Str. 2 nr 2

SKŁAD REDAKCJI :

Klasa II a gimnazjum i gościnnie An-

drzelika Złydaszyk, Konrad Kraus,

Kasia Zapała i Karolina Kraus oraz

dobre duszki z III gimnazjum.

Święto Szkoły

27 listopada 2013 roku ob-

chodziliśmy Święto Patrona

Szkoły. Uroczystości rozpo-

częły się o godz.9.00. Pan

Dyrektor powitał zebranych

nauczycieli, rodziców i

uczniów. Następnie przedsta-

wiono spektakl autorstwa Pani

Oli Augustyn „Życie i twór-

czość Władysława Orkana”,

wyreżyserowany przez Panią

Agnieszkę Rataj i Panię Olę.

W rolę Orkana wcieliło się

dwóch aktorów- Franciszek

Dziedzic i Maciej

Tram. Ponadto grali: Beata

Dawiec ( matka), Dariusz

Popielski (ojciec), Konrad

Kowalczyk ( Sta-

siu), Hubert Sopata (narrator),

Izabela Stróżak, Aleksandra

Luranc , Agnieszka Stec, Ka-

rol Adamczyk i Jan Jania

( oprawa muzyczna).

Swoją obecnością

zaszczycili nas także mali po-

rębianie z przedszkola, którzy

tańcząc i podskakując, śpie-

wali gorczańskie piosenki, co

spotkało się z wielkim aplau-

zem publiczności.

Po przedstawieniu

odbyło się ślubowanie klas

I gimnazjum, a następnie de-

gustacja potraw regionalnych :

chleba ze smalcem, placusz-

ków owsianych, bryndzy

i wiejskiego chleba. Ucznio-

wie z nauczania wczesnosz-

kolnego recytowali wiersze

Orkana, natomiast uczniowie

klas IV – VI przedstawili pre-

zentacje multimedialne i scen-

ki na temat zwyczajów regio-

nalnych.

Na zakończenie

odbyła się góralska zabawa

andrzejkowa przygotowana

przez Panią Elżbietę Świtałę

i Pana Krzysztofa Polaka.

Wszyscy świetnie bawili się

przy dźwiękach góralskich

basów i skrzypek.

redakcja

Str. 3 nr 2

Karolina Kraus

Zła zima

Nasza zima już nie kima,

Ale jest bardzo, bardzo leniwa.

Ale jakaż to zima jak śniegu nie ma,

Obiecanki były – sanki.

Bałwana z gliny ulepimy,

Igloo na zielono zbudujemy.

Kraczą wrony na brzezinie:

- Oj, nieprędko zima przypłynie.

Kasia Zapała

Zima

Zima, zima, biała zima,

Śnieżek prószy z chmurki,

Dzieci już przygotowane

Zjeżdżać z dużej górki.

Pada śnieg, coraz więcej,

Widać tylko czubek noska

Wesołego bałwanka,

Który zagląda do okna kuchni.

Choć tata zmęczony

Odśnieżaniem podwórka,

Śnieg sypie dalej,

Sypie, sypie i końca nie ma.

Oaza Ruch Światło – Życie

W KAŻDY PIĄTEK, PO MSZY ŚWIĘTEJ, W

SALKACH PRZY KOŚCIELE ODBYWAJĄ SIĘ SPOTKA-

NIA OAZOWE PROWADZONE PRZEZ DIAKONA

TOMASZA. PANUJE WESOŁA ATMOSFERA. BAWIMY

SIĘ, ŚPIEWAMY, ROZMAWIAMY O BOGU I INNYCH

WAŻNYCH SPRAWACH. CZASEM OGLĄDAMY TEŻ

FILMY.

NA ANDRZEJKI ZORGANIZOWALIŚMY DYS-

KOTEKĘ, NA KTÓREJ WSZYSCY ŚWIETNIE SIĘ BA-

WILIŚMY. CO DRUGĄ NIEDZIELĘ PROWADZIMY

MSZĘ ŚWIĘTĄ O 10.00, LECZ CZASEM JEST NAS TYL-

KO KILKORO, WIĘC SERDECZNIE ZAPRASZAMY

CHĘTNYCH DO ZAPISANIA SIĘ DO NASZEJ OAZY.

Quiz wiedzy ogólnej – PRAWDA/ FAŁSZ

1. Pierwszym prezydentem, który odwiedził Chiny był John Kennedy. P/F

2. Najmocniejsze trzęsienie ziemi może wynosić 10 w skali Richtera. P/F

3. Przyrząd do mierzenia ciśnienia krwi to stygnometer P/F

4. Diament jest najtwardszym materiałem występującym na ziemi. P/F

5. Serce mężczyzny bije szybciej niż serce kobiety. P/F

6. Pierwszym statkiem, który użył sygnału SOS był Tytanic. P/F

7. Najkrótsza wojna w historii trwała dwie godziny. P/F

8. Corocznie na malarię umiera około półtora miliona ludzi. P/F

9. Gaz propanowy jest bezwonny. P/F

10.Amos był jednym z trzech muszkieterów. P/F

11.Paznokcie na rękach rosną szybciej niż na nogach. P/F

12.Coca- cola początkowo była zielona. P/F

13.Wszystkie zebry są w biało –czarne paski. P/F

14.Mózg neandertalczyka był większy od naszych. P/F

15.Fraza „ślepiec prowadził ślepca” pochodzi z biblii. P/F

16.Najmłodszy papież miał 12 lat. P/F

17.Lewandowski gra w Real Madryt. P/F

18.Mikołaj Kopernik był astronautą. P/F

19.Wynaleziono przeźroczyste telefony. P/F

20.Karol Wojtyła był prezydentem Watykanu. P/F

Odpowiedzi prosimy przekazać do redakcji do dnia 20 lutego. Na zwycięzców czekają nagrody.

Opr. Hubert Brzezicki

Zima stulecia

Str. 6 nr 2

+30°C Polacy śpią bez żadnego nakrycia. Amerykanie zakładają swetry. Mieszkańcy Miami włą-

czają ogrzewanie.

+10°C Mieszkańcy domów komunalnych w Helsinkach zamykają okna. Lapończycy (nie mylić z

Japończykami!) sadzą kwiatki w oknach.

+5°C Lapończycy opalają się na balkonie, jeżeli słonce jest jeszcze nad horyzontem...

+2°C Włoskie samochody nie zapalają.

0°C Woda zamarza.

-1°C Oddech staje się widoczny. Czas zaplanować urlop nad morzem śródziemnym. Lapończycy

jedzą lody popijając zimnym piwem.

-4°C Kot wchodzi pod kołdrę.

-10°C Czas zaplanować urlop w Afryce.. Lapończycy idą popływać.

-12°C Zbyt zimno na śnieg.

-15°C Amerykańskie auta nie zapalają.

-18°C Właściciele domów w Helsinkach włączają ogrzewanie.

-20°C Oddech staje się słyszalny.

-22°C Francuskie auta nie zapalają. Za zimno na jazdę na łyżwach.

-23°C Politycy zaczynają współczuć bezdomnym.

-24°C Niemieckie auta nie zapalają.

-26°C Z oddechu uzyskuje się materiał na budowę igloo...

-29°C Kot wchodzi pod pidżamę.

-30°C Japońskie auta nie zapalają. Lapończyk klnie, kopie w koło swojej Toyoty i zapala Ładę.

31°C Za zimno na pocałunki - usta przymarzają do siebie. Lapońska drużyna narodowa zaczyna

przygotowania do sezonu wiosennego.

-35°C Czas zaplanować dwutygodniową kąpiel w gorących źródłach. Lapończycy odśnieżają da-

chy.

-39°C Rtęć zamarza. Za zimno by myśleć. Lapończycy zapinają ostatni guzik w koszuli.

-40°C Niemiec bierze samochód pod kołdrę. Lapończycy ubierają swetry.

-45°C Lapończycy zamykają okienko w wychodku.

-50°C Lwy morskie opuszczają Grenlandie. Lapończycy zamieniają rękawiczki z pięcioma palcami

na jednopalcowe.

--70°C Niedźwiedzie polarne opuszczają biegun. Na uniwersytecie w Rovaniemi organizuje się

bieg długodystansowy.

-75°C Św. Mikołaj opuszcza krąg polarny. Lapończycy opuszczają nauszniki z czapek na uszy.

-250°C Alkohol zamarza. Lapończycy są wkurzeni.

-268°C Hel staje się płynny.

-270°C Piekło zamarza.

-273,15°C Zero absolutne. Brak ruchu cząstek elementarnych... Lapończycy przyznają: "Tak,jest

nieco chłodno, rozłupmy se flaszeczkę na rozgrzanie..."

Redakcja

Str. 7 nr 2

Dnia 14.01.2014 r. odbył się wywiad z uczennicą klasy II a gimnazjum – Łucją Wacławik.

AA: Łucja co zainspirowało Cię do napisania pierwszego wiersz? Kiedy to było?

Ł: W 2011 r. brałam udział w konkursie poetyckim ‘’Zofii Smreczyńskiej’’. Namówiła mnie do tego pani

Agnieszka Rataj. W tedy to napisałam mój pierwszy list pt. ‘’Ogród w ludzkiej duszy’’.

AA: Ile masz wierszy na swoim koncie? Gdzie można je zobaczyć?

Ł: Około dziesięciu. Można je zobaczyć na gazetce przed klasą nr 11.

AA: czy masz jeszcze jakieś zainteresowania?

Ł: Tak. Interesuje się fotografia i uwielbiam chodzić po górach.

AA: Wiemy że masz swój fanpage na facebooku. Możesz nam coś o nim opowiedzieć?

Ł: Tak zgadza się nazywa się ‘’Łucja Photography’’. Założyłam go 30.12.2012 roku. Zdjęcia i posty zamiesz-

czane są tam regularnie.

AA: Opowiedz nam o swoich konkursach przedmiotowych.

Ł: W 2012 r. brałam udział w konkursie przyrodniczym i zostałam finalistką. Następnym moim osiągnieciem

był konkurs biologiczny w 2013 r. na etapie rejonowym.

AA: Zdradzisz nam swoje plany na przyszłość?

Ł: Wybieram się do szkoły o profilu biologiczno-chemicznym.

AA: Dziękujemy za udzielenie nam wywiadu.

Ł: Ja również dziękuje.

Wywiad przeprowadziły:

Anna Franczyk oraz Aleksandra Chorąży.

WYWIAD

Z ŁUCJĄ WACŁAWIK

Dwanaście prac gimnazjalisty

Str. 8 nr 2

Pewnego razu kilkoro uczniów z gimnazjum uciekło z

lekcji i poszło na wagary. Niestety, jedną z tych osób

byłam ja. Niedługo po ucieczce zostaliśmy przyłapani i

wylądowaliśmy prosto u dyrektora, który od razu we-

zwał naszych rodziców. Siedzieliśmy w jednym pokoju,

a oni w drugim, po dłuższym czasie wyszli i powiedzie-

li, że mają dla nas karę. Myśleliśmy, że jak zwykle będzie

to szlaban na komputer albo coś w tym rodzaju. Jednak

się myliliśmy, to było coś zupełnie innego. Mieliśmy

wykonać dwanaście najtrud-

niejszych prac, jakie uczeń

gimnazjum może otrzymać.

Byłam przerażona, bałam się

Na drugi dzień dyrektor znów zaprosił nas do swojego gabinetu, by oznajmić na

czym polega praca pierwsza. Mieliśmy napisać trzydzieści pięć opowiadań w dzie-

sięć dni. Myślałam, że się załamię. Tego samego wieczoru napisałam dwa opowia-

dania i więcej nie mogłam, oczy same mi się zamykały i pisałam same dziwne rze-

czy. Jednak przyszło mi coś jeszcze do głowy. Nikt przecież nie powiedział, że to

muszą być różne opowiadania, więc przepisałam to samo trzydzieści pięć razy. Po-

kazałam dyrektorowi i powiedziałam, że przecież nikt nie mówił, że prace mają

być różne. Wtedy dyrektor się zdziwił i powiedział ze złą

miną, że mi zalicza.

Str. 9 nr 2

Druga praca polegała na odpowiadaniu na każdej lekcji bez po-

myłki i na ocenę bardzo dobrą, aż przez dwa tygodnie. Co-

dziennie po szkole uczyłam się aż do 24.00. Najgorsze było to,

że nie miałam czasu na komputer, TV i nawet nie odpisywałam

na smsy. Jednak wzięłam się w garść i czytałam po kilka razy

notatki z każdej lekcji, wszystko z podręcznika, nawet w pew-

nych momentach literki mi się mieszały, ale się nie poddawa-

łam. Dałam radę. Zaliczyłam drugą pracę. Nie cieszyłam się, bo

Trzecia praca to było coś bardzo trudnego. Miałam zdobyć czter-

dzieści piątek i osiem szóstek w cztery dni. Jak najszybciej wzięłam

się do pracy, robiłam wszystkie możliwe zadania, nawet te dodatko-

we, zgłaszałam się na lekcji, co mi się kiedyś rzadko zdarzało. Dzię-

ki mojej przyjaciółce dałam radę, kiedy już byłam wykończona, po-

magała mi i robiła za mnie niektóre zadania. Gdyby nie ona, nie

zaliczyłabym tej pracy.

Czwarta praca, jak dla mnie, była najłatwiejsza. Trzeba

było przez cztery miesiące nie zdobyć ani jednej uwagi

negatywnej, a zdobyć co najmniej siedem uwag pozy-

tywnych w miesiącu. To było proste - zbierałam nakręt-

ki, brałam udział w przedstawieniach szkolnych i robi-

Piąta praca to coś strasznego. Każdy z nas miał popra-

wić swoje oceny i zdobyć na półrocze średnią 5,5. Pro-

siłam nauczycieli, żeby podwyższali mi oceny, chociaż o

jeden stopień i żeby się nade mną zlitowali, bo jak nie,

to wyrzucą mnie ze szkoły. Trochę to podziałało, ale

resztę ocen musiałam poprawiać sama. Z dużym wysił-

kiem zaliczyłam piątą pracę. Szósta praca polegała na policzeniu

wszystkich zakrętek uzbieranych przez

uczniów. Liczyłam je przez sześć dni.

Były aż dwadzieścia cztery worki, kiedy

się pomyliłam. Musiałam zacząć od no-

wa. Poradziłam sobie po dłuższym

czasie.

Str. 10 nr 2

Siódma praca wydawała się niewykonalna. Trzeba było wziąć

udział w konkursie historycznym szkolnym, później powia-

towym, a na końcu w rejonowym i wszędzie zająć pierwsze

miejsce. Przeczytałam osiem grubych książek historycznych,

nauczyłam się ponad dwieście różnych dat i wydarzeń. Zaję-

ło mi to ponad miesiąc. Niestety...Nic z tego, bo zajęłam

trzecie miejsce w rejonie. Byłam przekonana, że wyrzucą

mnie ze szkoły. Po dłuższym namyśle dyrektor zlitował się

nade mną i powiedział, że da mi jeszcze jedną szansę, bo

przecież się starałam.

Ósma praca była dość przyjemna, bo lubię w-f, a praca była z

nim związana. Trzeba było ćwiczyć, by jednego dnia zdać trzy-

sta brzuszków, siedemdziesiąt przysiadów i pięćdziesiąt pom-

pek. Ćwiczyłam codziennie rano i po szkole godzinami. W

dzień zaliczania było bardzo ciężko, ale udało się z trudem.

Zrobiłam wszystko, nawet pan od w-fu dał mi dwie szóstki.

Dziewiąta praca to było przepi-

sanie wszystkich zeszytów od

nowa, ponieważ brzydko pisa-

łam. Nowe zeszyty miały być

starannie napisane, a najważniej-

sze rzeczy podkreślone koloro-

wymi pisakami. To nie było takie

trudne, codziennie przepisywa-

łam sobie po jednym zeszycie

i zdążyłam. Miałam na to dwa

i pół tygodnia. Chociaż wszystko

przepisałam, myślałam, że mi

ręka odpadnie.

Dziesiąta praca polegała na zrobieniu prezentacji o

każdym kraju w Europie. Każda prezentacja miała zawie-

rać co najmniej dwadzieścia slajdów. Prezentacje należało

przedstawić przed całą szkołą. Robiłam je przez dwa mie-

siące, Moje oczy były wykończone, bolały mnie od patrze-

nia w laptopa, ale na szczęście miałam specjalne okulary i

one mi pomogły nie oślepnąć. Zaliczyłam. Teraz tylko

dwie prace i koniec. Byłam szczęśliwa.

Str. 11 nr 2

Jedenasta praca była trudna, ale sądziłam, że ją zaliczę.

Miałam zdać egzamin gimnazjalny na 100% ze wszyst-

kich przedmiotów. Z koleżanką uczyłyśmy się po kilka

godzin dziennie aż do dnia egzaminu. Po egzaminie by-

łam zadowolona, bo myślałam, że wszystko dobrze na-

pisałam. Lecz gdy wyniki zostały ujawnione, okazało się,

że napisałam prawie z wszystkich przedmiotów na

100%, ale z matematyki na 65%. Dyrektor powiedział,

że jeśli zaliczę pracę dwunastą, to wyjątkowo uzna tą

nieszczęsną jedenastą.

Dwunasta praca to dostanie się do najlepszej

szkoły średniej w kraju. Od razu wiedziałam, że

się tam nie dostanę, ale chociaż próbowałam. Póź-

niej okazało się, że tak jak mówiłam - nie przyjęli

mnie. Jednak dyrektor nie mógł mnie już wyrzucić

ze szkoły, bo skończyłam gimnazjum, a i rok

szkolny się szczęśliwie zakończył.

I teraz pytam się Was - czy warto chodzić

na wagary?

Aneta

ZACHĘCAMY DO PISANIA PODOBNYCH PRAC. CZEKAJĄ NAGRODY .

Części mowy Zacznijmy od tego, co to w ogóle jest część mowy. A mianowicie, jest to specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów.

Części mowy możemy podzielić na:

1. Odmienne:

- rzeczownik

- przymiotnik

- czasownik

- liczebnik

- zaimek rzeczowny

- zaimek przymiotny

- zaimek liczebny

2. Nieodmienne

- przysłówek

- zaimek przysłowny

- przyimek

- spójnik

- wykrzyknik

- partykuła

Poniżej opis każdej części mowy.

Rzeczownik - to odmienna część mowy odpowiadająca na pytania: kto? co? np. mama, uczeń, ławka, pies.

Rzeczowniki są nazwami:

- rzeczy (tablica, krzesło, lampa)

- roślin (kaktus, tulipan, słonecznik)

- zwierząt (kot, żyrafa, lew)

- ludzi (kierowca, pielęgniarka, rolnik)

- państw (Polska, Hiszpania, Francja)

- miast (Kielce, Warszawa, Moskwa)

- kontynentów (Europa, Australia, Antarktyda)

- planet (Jowisz, Ziemia, Wenus)

- gór (Tatry, Alpy, Himalaje)

- rzek (Wisła, Wołga, Nil)

- jezior (Śniardwy, Mamry, Bajkał)

- wsi (Lasków, Mniszek, Prząsław)

Str. 12 nr 2

Str. 13 nr 2

Rzeczowniki odmieniają się przez liczby i przypadki. Wyróżniamy liczbę pojedynczą i mnogą, np.

uczeń - uczniowie

Przypadki rzeczownika

Mianownik - kto? co?

Dopełniacz - kogo? czego?

Celownik - komu? czemu?

Biernik - kogo? co?

Narzędnik - z kim? z czym?

Miejscownik - o kim? o czym?

Wołacz

Rzeczowniki posiadają swój rodzaj gramatyczny. W liczbie pojedynczej: męski (ten pies), żeński (ta torebka) i nija-ki (to dziecko). W liczbie mnogiej: męskoosobowy (dotyczy wszystkich meżczyzn; np. ci chłopcy) oraz niemęsko-osobowy (dotyczy zwierząt, roślin, kobiet, rzeczy, np. te ławki, te dziewczyny).

Podział rzeczowników:

1. Osobowe i nieosobowe - np. tata, ławka

2. Żywotne i nieżywotne - np. chłopiec, pies

3. Własne (piszemy wielką literą) i pospolite (piszemy małą literą) - np. Kraków, miasto.

4. Zmysłowe (postrzegane przez zmysły) i abstrakcyjne (niewidoczne, np. nazwy uczuć, pojęć) - np. książka, złość.

Odmiana rzeczowników przez przypadki

Rzeczownik: tablica

Mianownik: kto? co? - tablica

Dopełniacz: kogo? czego? - tablicy

Celownik: : komu? czemu? - tablicy

Biernik: kogo? co? - tablicę

Narzędnik: z kim? z czym? - tablicą

Miejscownik: o kim? o czym? - tablicy

Wołacz: tablico!

W odmieniającym się przez przypadki rzeczowniku wyróżniamy temat i koń-cówkę.

Temat to ta część wyrazu, która podczas odmiany nie zmienia się. Końcówka to część wyrazu dodawana do te-matu - jest ona zmienna. W tematach niektórych wyrazów następuje wymiana głosek. Taki temat nazywamy ob-ocznym.

Redakcja

Str. 14 nr 2

Łyk fizyki—quiz

1. Pasteryzacja jest jedną z metod konserwacji żywności i polega ona na……..

2. Który z produktów nie wymaga przechowywania w chłodziarce?

3. Która metoda sporządzania potraw nie jest obróbką termiczną?

4. Z niektórych zawodów wybierz ten, który nie jest związany z produkcją artykułów żywnościowych:

5. Jakim napięciem elektrycznym zasilany jest odkurzacz?

6. W którym z wymienionych niżej urządzeń do podgrzewania potraw wykorzystuje się fale radiowe?

7. Z urządzeń gospodarstwa domowego wybierz, które może pracować bez przyłączonej instalacji kanali-

zacyjnej:

8. Symbole możemy spotkać na opakowaniach niektórych towarów. Który z symboli informuje, że nale-

ży opakowanie przenosić w pozycji pionowej?

9. W przypadku, gdy wyczujemy zapach ulatniającego się gazu należy wykonać następujące czynności:

10. W gniazdkach zasilających urządzenia elektryczne znajduje się styk ochronny.

Któ re z urządzeń pówińńy być pódłąćzóńe dó takiegó gńiazda?

11. Co odkrył Thomas Edison ?

12.Co to jest pompa ciepła?

13.Jezeli w zamkniętym pomieszczeniu otworzy się lodówkę to temperatura:?

14.Jaki poziom napięcia elektrycznego występuje w domowym gniazdku elektrycznym w Polsce?

15.Co oznaczają literki ABCDEFG na etykietach urządzeń AGD?

16.Ktory rodzaj elektrowni nie występuje w Polsce?

17.Ktory rodzaj energii nie zaliczany jest do odnowionej?

18.Co to jest skrót URE?

19.Jednostka naprężenia prądu t:?

Str. 15 nr 2

Str. 16 Tytuł b iu letynu Rok 1, numer 1

Macklemore

Macklemore, właśc. Ben Ha-ggerty (ur. 19 czerwca 1983 r. w Seattle) –amerykański raper. Zaczął tworzyć swoją muzykę w 2000 roku.

Jego teledysk do singla "Thrift Shop" zyskał 450 milionów wy-świetleń w serwisie YouTube, dotarł do pierwszego miejsca na liście Billboard Hot 100.

Macklemore wraz z producen-tem Ryanem Lewisem 8 paź-dziernika 2012 roku wydał swój debiutancki album, zatytułowany The Heist, który dotarł do 2. miejsca na liście Billboard 200.

Piosenki :

Thrift shop

Can’t hould us

Same love

White walls

Topic

Str. 17 Tytuł b iu letynu Rok 1, numer 1

Edison – Intel prezentuje komputer wielkości

Edison wygląda niepozornie. Tak niepozornie jak zwykła karta Secure Digital o wymiarach 24 na 32 mm. Przed laty takie

rozmiary pozwalały jedynie na skonstruowanie nośnika danych. Obecnie dają wystarczająco dużo miejsca, by zmieścić cały

komputer.

Edison ma na pokładzie dwurdzeniowy procesor Quark, nośnik pamięci z wgranym Linuksem oraz moduły łączności

Bluetooth i Wi-Fi. Do czego można wykorzystać taki sprzęt?

Intel podkreślał znaczenie tak zminiaturyzowanego urządzenia dla rozwoju segmentu wearable computers – chodzi o

sprzęt, który będziemy po prostu nosić na sobie.

Rozmiary Edisona pozwalają bez problemu umieścić go w ubraniu, dzięki czemu np. rodzice będą mogli w prosty sposób

kontrolować, co dzieje się z ich dziećmi, w jakiej są

kondycji albo czy nie jest im za zimno. Intel zapre-

zentował nawet przykład takiego ubrania o na-

zwie Mimo Baby Monitor.

To, rzecz jasna, tylko przykład zastosowa-

nia takiego komputera, bo możliwości jest tak na-

prawdę bez liku – ogranicza je jedynie wyobraźnia

użytkowników.

Str. 18 nr 2

Str. 19 nr 2