Białowieski Park Narodowy.

Prezentacja wykonana przez KarolinęSkorzystałam ze strony

WWW Informacje o Parku Białowieskim. pl.

Białowieski Park Narodowy położony w ponocno- wschodniej części polski

Puszcza Białowieska (po stronie polskiej) położona jest między 23o31' a 24o21' długości geograficznej wschodniej oraz między 52o29' i 52o57' szerokości geograficznej północnej. Puszcza leży na pograniczu Europy Wschodniej i Europy Zachodniej, w sąsiedztwie rozległego kompleksu bagien Polesia.

1916 Pierwsze plany utworzenia obszaru ochrony przyrody w Puszczy Białowieskiej pod przewodnictwem gdańskiego botanika i jednego z twórców ruchu ochrony przyrody dr Hugo Conwentza pozostały bezskuteczne.

1919 Podczas liczenia żubrów przez naukowców powraca idea ochrony chociażby części puszczy - jej orędownikami byli prof. Władysław Szafer, prof. Eugeniusz Kiernik i inż. Jan Kloska.

1921 Nadanie pięciu obszarom o powierzchni 4.594 ha miana obszaru ochrony przyrody.

1929 Obszar o powierzchni 4.640 ha zyskuje miano rezerwatu ścisłego.

1932 Przekształcenie rezerwatu w Park Narodowy w Białowieży.

1939W wyniku okupacji radzieckiej obszary Białowieskiego Parku Narodowego stają się częścią Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Utworzono tam państwowy obszar ochrony przyrody Bielawieskaja Puszcza (Белавеская Пушча) o powierzchni 129.200 ha.

1940 Wydanie dekretu o ochronie całego białoruskiego państwowego obszaru ochrony przyrody.

1941 Okupacja obszarów ochrony przez wojska niemieckie podczas drugiej wojny światowej.

1941 Prowadzenie rujnującej gospodarki leśnej na obszarze Puszczy Białowieskiej i wykorzystanie jej jako terytoriów myśliwskich z inicjatywy Hermanna Göringa.

1944 Podział Puszczy Białowieskiej na część polską i białoruską. Część białoruska pozostała do roku 1957 obszarem ochrony przyrody.

Z historii parku

1947 Wznowienie działalności Białowieskiego Parku Narodowego po polskiej stronie granicy.

1957 Przekształcenie białoruskiego obszaru ochrony przyrody w państwowy obszar myśliwski bez zmiany nazwy.

1976 Włączenie Białowieskiego Parku Narodowego do Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO.

1979 Wpisanie Białowieskiego Parku Narodowego na Światową Listę Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO.

1991 Park Narodowy Bielawieskaja Puszcza (Белавеская Пушча) staje się pierwszym parkiem narodowym na Białorusi.

1992 Rozszerzenie części Puszczy Białowieskiej uznanej za Światowe Dziedzictwo Ludzkości przez UNESCO.

1993 Rozszerzenie Rezerwatu Biosfery na obszar białoruski Puszczy Białowieskiej przez UNESCO.

1996 Rozszerzenie Białowieskiego Parku Narodowego do 10.502 ha.

1998 Wręczenie Dyplomu Rady Europy Białowieskiemu Parkowi Narodowemu.

2005 Rozszerzenie Rezerwatu Biosfery po polskiej stronie granicy.

Charakterystyczną cechą drzewostanów puszczańskich jest złożona wielowarstwowa, wielogatunkowa i różnowiekowa struktura. Drzewostany chronione w Obszarze Ochrony Ścisłej Białowieskiego Parku Narodowego zachowały do dziś cechy dawnych pierwotnych puszcz niżowych, w których nie człowiek a przyroda decydowała o składzie gatunkowym i strukturze drzewostanów.

Cechy charakterystyczne

Flora roślin naczyniowych Puszczy Białowieskiej jest stosunkowo dobrze poznana, choć nie oznacza to, że ich lista gatunkowa jest już zamknięta. Mimo zwartości masywu leśnego na 1070 gatunków stwierdzonych tu roślin naczyniowych jedynie 664 można uznać za składniki naturalne ekosystemów leśnych Puszczy. Pozostałe, to gatunki, które weszły do Puszczy po stworzeniu im właściwych środowisk życia przez człowieka. Takich gatunków jest już 353 i nadal przychodzą coraz nowe. Niektóre gatunki uznane już za wymarłe mogą okazać się wciąż obecnymi. Przykładem gatunków roślin znajdowanych skrajnie rzadko może być storczyk storzan bezlistny stwierdzony w Puszczy na podstawie pojedynczych obserwacji w latach: 1888, 1889, 1925, 1930 i 1996

Flora parku narodowego

Puszcza Białowieska jest środowiskiem życia dla olbrzymiej jak na naszą strefę klimatyczną liczby gatunków zwierząt. Poczynając od bezkręgowców: pierwotniaków, płazińców, obleńców, brzuchorzęsków, mięczaków, dżdżownic, niesporczaków, pająków, roztoczy, wijów, owadów i wielu innych, aż po kręgowce: ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki - dotychczas stwierdzono w Puszczy obecność ponad 12 tysięcy gatunków zwierząt. W całej Polsce jest ich około 35-40 tysięcy. Szacuje się, że puszczańska fauna jest rozpoznana w około 50%, a więc rzeczywista liczba gatunków zamieszkujących ten masyw leśny może liczyć około 25 tysięcy.

Zwierzęta parku

Młody żubr

Koń polski

jaszczurka

zaskroniec

Zapraszam do Parku Białowieskiego kolego aby zaobserwować nw

Białowieży żubra wspaniałego.