ASD Pierwsze kroki - Stal

AutoCAD® Structural Detailing 2010

Pierwsze kroki z programem AutoCAD® Structural Detailing, moduł Stal

Copyright© 2009 Autodesk, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone Ta publikacja, ani żadna jej część, nie może być reprodukowana w żadnej formie, żadną metodą i w żadnym celu. AUTODESK, INC. NIE UDZIELA GWARANCJI ANI RĘKOJMI, W TYM UMOWNYCH ORAZ WSZELKICH WYNIKAJĄCYCH Z OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA NA UDOSTĘPNIONE PRZEZ AUTODESK MATERIAŁY, ZARÓWNO W ODNIESIENIU DO WAD TYCH MATERIAŁÓW, JAK I PRZYDATNOŚCI DO PRZEZNACZONEGO UŻYTKU I UDOSTĘPNIA JE WYŁĄCZNIE W TAKIM STANIE, W JAKIM SIĘ ZNAJDUJĄ W CHWILI UDOSTĘPNIENIA. W ŻADNYM WYPADKU AUTODESK, INC. NIE PONOSI ODPOWIEDZIALNOŚCI WOBEC OSÓB TRZECICH ZA SZKODY POWSTAŁE W ZWIĄZKU Z ZAKUPEM LUB UŻYWANIEM UDOSTĘPNIONYCH MATERIAŁÓW, W TYM ZA SZKODY WYNIKŁE POŚREDNIO, BĘDĄCE SKUTKIEM UBOCZNYM ORAZ SZKODY NIEBĘDĄCE ZWYKŁYM NASTĘPSTWEM TAKIEGO ZAKUPU LUB UŻYWANIA. WYŁĄCZNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ, JAKĄ PRZYJMUJE AUTODESK, INC. NIEZALEŻNIE OD FORMY DZIAŁANIA OGRANICZA SIĘ DO WYSOKOŚCI CENY ZAKUPU MATERIAŁÓW, O KTÓRYCH MOWA POWYŻEJ. Autodesk, Inc. zastrzega sobie prawo do wprowadzania poprawek i udoskonalania produktów stosownie do potrzeb. Publikacja ta opisuje stan produktu w momencie jego wydania i może odbiegać od późniejszych wersji produktu. Znaki towarowe firmy Autodesk Następujące znaki są zarejestrowanymi znakami towarowymi firmy Autodesk, Inc. w USA i/lub w innych krajach: Autodesk Robot Structural Analysis, Autodesk Concrete Building Structures, Spreadsheet Calculator, AutoCAD, Autodesk, Autodesk Inventor, Autodesk (logo) i Autodesk Revit. Znaki towarowe innych uprawnionych Wszystkie pozostałe nazwy znaków firmowych, nazwy produktów lub znaki towarowe należą do ich prawnych właścicieli. Współpraca programistyczna z innymi podmiotami ACIS Copyright © 1989–2001 Spatial Corp. Częściowo Copyright © 2002 Autodesk, Inc. Copyright© 1997 Microsoft Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone. International CorrectSpell™ Spelling Correction System© 1995 to własność Lernout & Hauspie Speech Products, N.V. Wszelkie prawa zastrzeżone. InstallShield™ 3.0. Copyright© 1997 InstallShield Software Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone. Należy zapoznać się z bieżącą dokumentacją PANTONE Color Publications w celu odszukania dokładnego koloru. PANTONE® oraz inne znaki towarowe Pantone, Inc. są wyłączną własnością Pantone, Inc.© Pantone, Inc., 2002 Częściowo Copyright© 1991–1996 Arthur D. Applegate. Wszelkie prawa zastrzeżone. Częściowo oprogramowanie bazuje na współpracy z Independent JPEG Group. Czcionki z biblioteki czcionek Bitstream® Copyright 1992. Czcionki z Payne Loving Trust© 1996. Wszelkie prawa zastrzeżone. Wydrukowany podręcznik oraz system pomocy powstały przy użyciu programu Idiom WorldServer™. INSTYTUCJE RZĄDOWE Używanie, powielanie lub ujawnianie podlega ograniczeniom określonym przez Rząd Stanów Zjednoczonych odpowiednio w FAR 12.212 (Commercial Computer Software-Restricted Rights) i DFAR 227.7202 (Rights in Technical Data and Computer Software).

Spis treści

Podręcznik Pierwsze kroki ............................................................................................................................. 1

Pierwsze kroki ............................................................................................................................................ 1

Interfejs użytkownika ................................................................................................................................ 1

Konfiguracja programu .............................................................................................................................. 3

Definicja modelu konstrukcji stalowej ...................................................................................................... 5

Utworzenie nowego projektu ............................................................................................................... 5

Definicja siatki projektowej ................................................................................................................... 6

Definicja słupów .................................................................................................................................. 10

Definicja belek ..................................................................................................................................... 12

Definicja połączeń ............................................................................................................................... 15

Definicja stężeń ................................................................................................................................... 27

Definicja rozkładu płatwi ..................................................................................................................... 32

Definicja elementów warsztatowych .................................................................................................. 35

Automatyczne pozycjonowanie .............................................................................................................. 37

Generowanie rysunków .......................................................................................................................... 38

Podręcznik Pierwsze kroki Dziękujemy za wybranie programu AutoCAD® Structural Detailing. Moduł Stal jest narzędziem do tworzenia dokumentacji wykonawczej dla konstrukcji stalowych. Umożliwia on automatyczną generację rysunków i zestawień materiałów bazując na przestrzennym modelu konstrukcji stalowej. Ćwiczenia zawarte w tym podręczniku pozwolą użytkownikowi na rozpoczęcie pracy z programem i zaprezentują krok po kroku jak stworzyć kompletny projekt ‐ od modelu konstrukcji po dokumentację warsztatową.

Pierwsze kroki

Przed rozpoczęciem ćwiczeń należy zainstalować i zarejestrować program AutoCAD Structural Detailing który stanowi część pakietu AutoCAD® Revit® Structure Suite. Obecnie dostępna jest wyłącznie 32‐bitowa wersja programu, którą można zainstalować na systemie Windows XP/Vista. Pakiet AutoCAD® Revit® Structure Suite zawiera również programy AutoCAD® oraz Revit® Structure.

Interfejs użytkownika

Otwórz program AutoCAD® Structural Detailing, moduł Stal. Po wyświetleniu okna programu przyjrzyjmy sie różnym jego obszarom.

1

Wstążka

Przestrzeń rysunku/modelu Pasek zakładek Układ/Model Inspektor obiektów

Wstążka

Wstążka (Ribbon) jest to element interfejsu użytkownika zastępujący tradycyjne menu i paski narzędzi, pozwalający na łatwe zarządzanie i dostosowywanie obszaru roboczego. Wstążka składa się z kilku paneli, zgrupowanych na kartach oznaczonych według zadania/tematyki. Panele wstążki zawierają wiele poleceń, które dotychczas znajdowały się na paskach narzędzi i w oknach dialogowych, są to m.in.: ikony, listy rozwijane, suwaki, pola tekstowe i inne elementy charakterystyczne dla danej karty. Wstążka eliminuje konieczność wyświetlania wielu pasków narzędzi, sprawiając, że aplikacja wyświetla mniej funkcji i zwiększa obszar dostępny do pracy dzięki umieszczeniu całego interfejsu na niewielkim obszarze, który w każdym momencie pracy można włączyć lub wyłączyć.

2

UWAGA Istnieje możliwość wyboru klasycznego obszaru roboczego ‐ bez wstążki. Można tego dokonać następującymi sposobami:

1 Kliknij Zarządzaj Dostosowanie (Interfejs użytkownika) w oknie dialogowym Dostosuj interfejs użytkownika, na zakładce Dostosowywanie, w drzewku ASD/Obszary robocze wybierz ASD Stal klasyczny kliknij prawy klawisz myszy i wybierz z menu rozwijalnego Ustaw bieżący kliknij Zastosuj

2 Kliknij (w prawym dolnym rogu ekranu) i wybierz ASD Stal klasyczny.

Inspektor obiektów

Po lewej stronie ekranu znajduje się Inspektor obiektów. Inspektor jest narzędziem umożliwiającym zarządzanie elementami (obiektami) utworzonymi w programie AutoCAD® Structural Detailing. Inspektor obiektów prezentuje listy elementów projektu w zależności od etapu projektowania (modelowanie / pozycje / wydruki). Używając Inspektora można wybierać elementy (lub grupy elementów), modyfikować ich właściwości lub używając predefiniowanych filtrów dostosowywać ilość wyświetlanych elementów do własnych preferencji. Filtry umożliwiają zarządzanie wyświetlaniem obiektów zarówno w samym Inspektorze jak i na ekranie.

Pasek zakładek Układ/Model

Na dole ekranu, tuż poniżej przestrzeni rysunku/modelu, znajduje się pasek zakładek Układ/Model. Na pasku tym pojawiły się dwie dodatkowe zakładki – Arkusz Edycyjny i Arkusz Szablonów. Pierwsza służy do edycji i modyfikacji rysunków generowanych dla poszczególnych elementów lub całej konstrukcji (tzw. widoków). Druga zakładka prezentuje szablony rysunkowe dostępne w projekcie.

Konfiguracja programu (Preferencje i Preferencje projektu)

Preferencje

W standardowym oknie dialogowym Opcje programu AutoCAD znajduje się dodatkowa zakładka Structural Detailing. Umożliwia ona m. in. wybór szablonu rysunkowego uruchamianego automatycznie podczas startu programu oraz nazwę przestrzeni pracy. Program udostępnia cztery predefiniowane szablony regionalne (francuski ‐ RBCS‐033.dwt, angielski ‐ RBCS‐044.dwt, polski ‐ RBCS‐048.dwt i rosyjski ‐ RBCS‐070.dwt).

3

Ustawienia standardowe dostosowywane są automatycznie – język pracy ustawiany jest zgodnie z wersją językową zainstalowanego oprogramowania AutoCAD a szablon rysunkowy zgodnie z ustawieniami regionalnymi system operacyjnego.

Zakładka Structural Detailing umożliwia również dostosowanie parametrów wyświetlania poszczególnych obiektów. Tu możemy zdecydować jak szczegółowo będą one prezentowane na ekranie. W ten sposób możemy zwiększyć wydajność wyświetlania modelu konstrukcji na słabszych konfiguracjach sprzętowych. Preferencje projektu

Ta grupa ustawień konfiguracyjnych związana jest bezpośrednio z projektem. W oknie dialogowym Preferencje projektu, możliwy jest wybór dodatkowych baz materiałowych/profili a także zmiana stylów tabeli, wymiarowania czy opisów elementów ustawionych automatycznie przez wybrany szablon rysunkowy.

4

Definicja modelu konstrukcji stalowej

W poniższym ćwiczeniu przedstawiono zastosowanie programu AutoCAD Structural Detailing – Stal. Na przykładzie prostej konstrukcji stalowej (patrz rysunek poniżej) zilustrujemy krok po kroku sposób tworzenia modelu oraz proces przygotowania rysunków końcowych.

Utworzenie nowego projektu

Pierwsze z ćwiczeń pozwoli na utworzenie i nazwanie projektu, w którym zostanie zdefiniowana konstrukcja stalowa.

1 Otwarcie programu AutoCAD® Structural Detailing ‐ moduł Stal:

Kliknij Start ASD (Stal).

2 Kliknij Nowy.

3 W oknie dialogowym Wybierz szablon, wybierz plik RBCX‐048.dwt (szablon polski) i kliknij Otwórz.

5

4 Kliknij Zapisz.

5 Wybierz lokalizację w menu rozwijalnym Zapisz w na górze okna dialogowego i wpisz Pierwsze_kroki_stal w polu Nazwa pliku. Kliknij przycisk Zapisz.

6 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja Siatki Projektowej.

Definicja siatki projektowej

W tym ćwiczeniu zostaną zdefiniowane przestrzenne siatki projektowe. Pierwsza, prostopadłościenna zostanie wykorzystana do utworzenia konstrukcji ram a druga do definicji dachu.

1 Definicja Siatki Projektowej1.

Kliknij Model ASD Elementy (Siatki projektowe). Alternatywnie (dla obszaru roboczego ASD Stal klasyczny), kliknij menu Stal Siatki projektowe Utwórz siatkę projektową.

Na zakładce Rozmiar/podział zmień rozmiary siatki w kierunkach osi X, Y i Z jak pokazano poniżej. Dodatkowo zmień ilość podziałów w kierunku osi Y do 1 a następnie kliknij przycisk (z prawej strony okna dialogowego).

Zmień rozstaw osi w 3 rzędzie na 1000.

6

Na zakładce Opisy osi zaznacz opcję Wys.(Z) a następnie Użytkownika. Kliknij przycisk (z prawej strony okna dialogowego).

Wpisz nazwy opisów osi jak pokazano poniżej.

Kliknij OK a następnie naciśnij przycisk i wskaż dwa punkty w kierunku osi X.

7

UWAGA Upewnij się, że w programie AutoCAD włączony jest tryb Orto (naciśnij klawisz F8 w celu jego włączenia/wyłączenia).

2 Definicja Siatki projektowej2.

W oknie dialogowym Siatka projektowa kliknij przycisk Klin, aby zmienić kształt definiowanej siatki. Na zakładce Rozmiar/podział zachowaj wartości rozmiaru siatki w kierunkach osi X i Y. Zmień rozmiar siatki w kierunku osi Z na 1000, odznacz opcję Nieregularny i zmień ilość podziałów na 1. Zmień wartość opcji Kalenica na 7500.

Na zakładce Opisy osi odznacz opcje wyświetlania nazw osi w kierunkach osi X i Y. Następnie dla osi Z, poniżej opcji Użytkownika, kliknij przycisk .

8

Wpisz jako nazwy osi pokazane poniżej wartości.

Kliknij OK a następnie naciśnij przycisk i wskaż na poziomie 6,00 punkty przecięcia następujących osi: A‐1 i C‐1 (punkty zaznaczono czerwonymi okręgami ‐ patrz rysunek poniżej).

3 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja słupów.

9

Definicja słupów

W tym ćwiczeniu dodamy dodatkowe bazy danych profili w projekcie i załadujemy nowe typy profili. Następnie zdefiniujemy słupy i określimy ich położenie.

1 Deklaracja dodatkowej bazy danych profili EURO.

Kliknij Model ASD Ustawienia (Preferencje projektu). Alternatywnie, kliknij menu Stal Preferencje projektu.

Z okna po lewej stronie wybierz opcję Profile.

W sekcji Baza danych (profile) kliknij i wybierz z rozwijalnego menu Katalog bazę profili EURO. Naciśnij OK, aby zamknąć okno dialogowe. Zauważ, że nazwa nowej bazy profili pojawiła się na liście aktywnych baz danych.

10

22 Dodanie ddodatkowycch profili z baazy danych EEURO.

W pr

wybii nacprofi

3

W teIPE 3

3 Definicja

KliknAlter

Z roz

ST3Sprzektakżedowo

rawym dolny

erz bazę EUiśnij przyciskili.

n sam sposó330; dla typu

słupów.

ij Model ASDrnatywnie, k

wijalnego m

‐215 a dla okrój względee wybrana z olna wartość

ym rogu sekc

a następniRO. Dla typuk Dodaj>. Pr

ób dodaj nasu HEB – HEB

D Elemenliknij menu S

menu Profile

pcji Rodzinaem osi podłukilku predefć w polu Obr

cji Baza dan

ie z rozwijalnu profilu CAEofil pojawi s

stępujące pr120 and dla

ty (PrStal Profil

wybierz IPE

a – Słup. Nacużnej (wartofiniowanych rót).

ych (profile

nego menu BE wybierz prsię na Liście w

) kliknij

Baza danychrzekrój CAE 9wybranych

h 90x9

rofile: dla typa typu UPE –

rofile). e.

E 330, jako M

ciśnij ść kąta obrowartości lub

pu IPE – IPE – UPE 200.

270,

Materiał – ST

aby obróciotu może byćb wpisana ja

TAL

ć ć ako

11

UWA(char

naciś

AGA Aby zobrakterystyki

śnij przycisk

Defini

4

icja bele

W tym ćwiNastępnie

1

Naciśpomopozioczerwsamei zam

4 Przejdź d

ek

czeniu zdefiskopiujemy

1 Definicja

KliknAlter

śnij abyocą 2 punktomie 0,00 i Awonymi okręego sposobumknij okno di

o następneg

niujemy belcałą ramę le

belek ramow

ij Model ASDrnatywnie, k

baczyć więcegeometrycz

y wybrać jaktów, następnA‐1 na pozioęgami ‐ patrzu wstaw słupialogowe.

ej informacji ne, sposób w

.

o wybranymwykończenia

go ćwiczenia

ki i określimeżącą w osi 1

wych.

D Elemenliknij menu S

ko metodę wnie wskaż pumie 6,00 (puz rysunek pop na przecięc

a, Definicja b

my ich położe1 do osi 2.

ty (PStal Profil

wstawienia punkty przecięunkty zaznaconiżej). Używciu osi C‐1. N

m przekroju a powierzch

belek.

enie w mode

rofile). e.

rofilu Wstawęcia osi A‐1 czono wając tego Naciśnij Ente

ni)

w za na

er

elu konstrukccji.

12

W menu Profile i Materiał zachowaj aktualne wartości a dla Rodziny – wybierz Belka. Ustaw obrót jako 0.

Naciśnij aby wybrać jako metodę wstawienia profilu Wstaw za pomocą linii, następnie wskaż dwie skośne linie w definiowanej ramie (linie zaznaczono czerwonymi okręgami ‐ patrz rysunek poniżej). Naciśnij Enter i zamknij okno dialogowe.

2 Kopiowanie ramy.

Wybierz wszystkie elementy ramy (zaznaczając oknem lub wskazując elementy w Inspektorze obiektów).

Używając opcji Kopiuj programu AutoCAD, umieść ramę w osi 2.

13

3 Definicja belek łączących ramy.

Kliknij Model ASD Elementy (Profile). Alternatywnie, kliknij menu Stal Profile.

Z rozwijalnego menu Profile wybierz IPE 270, w menu Materiał i Rodzina zachowaj aktualne ustawienia.

Naciśnij aby wybrać jako metodę wstawienia profilu Wstaw za pomocą linii, a następnie wskaż dwie linie łączące ramy na poziomie 5,00 (linie zaznaczono czerwonymi okręgami ‐ patrz rysunek poniżej). Naciśnij Enter i zamknij okno dialogowe.

14

4 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja połączeń.

Definicja połączeń W tym ćwiczeniu zostaną zdefiniowane cztery typy połączeń elementów a następnie skopiujemy je dla pozostałych słupów i belek.

1 Definicja utwierdzenia słupa.

Kliknij Model ASD Połączenia (Stopa słupa ‐ utwierdzenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Stopa słupa ‐ utwierdzenie.

Wskaż dolną część słupa znajdującego się w punkcie przecięcia osi A i 1.

Na zakładce Blacha czołowa stopy wybierz wartość parametru t (grubość blachy stopowej) jako 25, następnie zdefiniuj szerokość blachy (parametr z prawej strony) jako 320 i długość (parametr na dole) jako 520. W rozwijalnym menu Materiał wybierz STAL ST3S‐215.

15

Na zakładce Żebra, wybierz grupy żeber, które chcesz wygenerować. Zaznacz pierwszą grupę 4 żeber na przedłużeniu półek słupa a następnie drugą grupę, która zawiera 2 żebra prostopadłe do półek słupa. Zdefiniuj wartość parametru h (Wysokość żeber) u góry okna dialogowego jako 180.

16

Na zakładce Śruby kotwiące wpisz rozstawy śrub ‐ parametr z lewej strony okna jako 220 i parametr na dole okna jako 420.

Na zakładce Spoiny zachowaj standardowe ustawienia typów i wielkości spoin a następnie zaznacz opcję Klin (prawy górny róg okna dialogowego). W oknie dialogowym pojawiła się nowa zakładka Klin.

17

Na zakładce Klin wybierz z rozwijalnego menu profil HEB 120 i zachowaj standardową wysokość klina L.

Naciśnij OK, aby wyświetlić połączenie i zamknąć okno dialogowe.

2 Kopiowanie połączenia.

Kliknij Model ASD Połączenia (Kopiuj połączenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Obróbka Kopiuj połączenie.

18

UWAGA Wszystkie elementy generowane przez makra (połączenia, rozkłady elementów etc.) są reprezentowane graficznie przez symbol okręgu. Aby wyselekcjonować połączenie wystarczy kliknąć na odpowiadający mu symbol okręgu.

Kliknij okrąg reprezentujący połączenie stopy słupa a następnie wskaż dolne części pozostałych słupów.

3 Definicja połączenia ramowego słupa i belki.

Kliknij Model ASD Połączenia (Naroże ramy). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Naroże ramy.

Wskaż słup znajdujący się w punkcie przecięcia osi A‐1, następnie kliknij na skośną belką po prawej stronie (zauważ, że wszystkie komunikaty o wymaganych czynnościach wyświetlane są w linii komend).

19

Na zakładce Wzmocnienie wybierz jako Kształt wzmocnienia opcję Na śruby.

Na zakładce Szczegóły wzmocnienia zdefiniuj szerokość blachy czołowej belki (parametr W na górze okna) jako 160. Wybierz wszystkie możliwe do wygenerowania żebra (3 w słupie, 1 w belce). Dodatkowo dla żebra belki zaznacz opcję Cała wysokość. Następnie w rozwijalnym menu Materiał wybierz STAL ST3S‐215.

20

Na zakładce Szczegóły żeber zdefiniuj Wymiar skosu – b, w polu Ustawiony, jako 20 (ustaw wartość zarówno dla Słupa jak i Belki).

Na zakładce Otwory/Śruby wpisz odległość pierwszego rzędu śrub od krawędzi blachy jako 70 a następnie zwiększ ilość Rzędów śrub do 4. Zdefiniuj rozstawy kolejnych rzędów następująco: 200 130 200.

Na zakładce Spoiny zachowaj standardowe ustawienia typów i wielkości spoin a następnie naciśnij OK, aby wyświetlić połączenie.

21

4 Kopiowanie połączenia ramowego.


Kliknij okrąg reprezentujący połączenie ramowe, a następnie zaznacz pozostałe słupy i skośne belki.

UWAGA Połączenia są kopiowane tylko dla elementów spełniających te same wymagania (typ elementu, wielkość, geometria łączonych elementów). W tym przypadku, zamiast pojedynczego zaznaczania pozostałych elementów można zaznaczyć całą konstrukcję i odpowiednie naroża ramy zostaną rozpoznane automatycznie.

5 Definicja połączenia skośnych belek (w kalenicy).

Kliknij Model ASD Połączenia (Blacha czołowa ‐ wierzchołek). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Blacha czołowa ‐ wierzchołek).

Wskaż obie belki w osi 1.

22

Na zakładce Blacha czołowa wybierz opcję Blachy symetryczne, a następnie jako Materiał dla blachy czołowej i żeber ‐ STAL ST3S‐215. Zdefiniuj szerokość blachy czołowej (parametr b) jako 160. Ustaw wysunięcie blachy nad belkę jako 10 a wysokość blachy czołowej jako 450 (parametr z lewej strony).

Na zakładce Żebra zaznacz opcję Symetria pionowa, następnie wybierz, które elementy zostaną wygenerowane – zaznacz środnik i półkę w lewym, dolnym rogu schematu rysunkowego. Wpisz długość żebra (parametr na dole) jako 300.

23

Na zakładce Otwory/Śruby wpisz jako poziomy rozstaw śrub 100. Zdefiniuj odległość pierwszego rzędu śrub od krawędzi blachy jako 70 a następnie zwiększ ilość Rzędów śrub do 3 i zdefiniuj rozstawy pozostałych rzędów następująco: 220 100.


24

6 Kopiowanie połączenia belek w wierzchołku.


Kliknij okrąg reprezentujący połączenie belek w wierzchołku, a następnie zaznacz skośne belki w drugiej ramie.

7 Definicja połączenia belki ze słupem:

Kliknij Model ASD Połączenia kliknij ikonę , a następnie z

menu rozwijalnego wybierz (Blacha czołowa – belka/środnik słupa). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Blacha czołowa – belka/środnik słupa.

Wskaż słup znajdujący się w punkcie przecięcia osi A‐2, a następnie kliknij na belkę znajdującą się na poziomie 5,0 w osi A.

Na zakładce Blacha czołowa wybierz grubość blachy (parametr w lewym górnym rogu) jako 10, następnie określ szerokość blachy (parametr b) jako 150. Wybierz z rozwijalnego menu Materiał ‐ STAL ST3S‐215. Wpisz wartość wysunięcia blachy czołowej ponad górną krawędź półki belki jako 15 a wysokość blachy jako 475 (parametr po prawej stronie).

25

Na zakładce Dopasowanie zachowaj ustawienia standardowe.

Na zakładce – Otwory/Śruby wpisz jako poziomy rozstaw śrub 90. Wpisz odległość pierwszego rzędu śrub od krawędzi blachy jako 50 a następnie zwiększ ilość Rzędów śrub do 3 i zdefiniuj rozstawy pozostałych rzędów następująco: 190 200.


26

8 Kopiowanie połączenia belki ze słupem.


Kliknij okrąg reprezentujący połączenie belki ze słupem a następnie wskaż pozostałe słupy i belki łączące ramy.

9 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja stężeń.

Definicja stężeń

W tym ćwiczeniu, przy użyciu jednego z grupy makr Konstrukcje parametryczne, zostaną zdefiniowane stężenia. Aby to zrobić narysujemy najpierw dodatkowe linie pomocnicze. Nauczymy się także, jak używając filtrów ograniczyć ilość elementów wyświetlanych na ekranie.

1 Wykorzystanie filtra do wyświetlenia na ekranie jedynie Siatki projektowej 1.

W Inspektorze obiektów wybierz filtr Aktualna selekcja z rozwijalnego menu (lewy górny róg okna dialogowego). Zaznacz opcję Użyj filtrów na ekranie i sprawdź na zakładce Model czy ikona Siatki projektowe jest aktywna. Na liście obiektów wybierz siatkę projektową Prostopadłościan i naciśnij przycisk Zastosuj, aby wyświetlić na ekranie tylko wybrany obiekt.

27

2 Definicja linii pomocniczych.

Używając komendy Linia programu AutoCAD®, narysuj linię pomiędzy punktami przecięć osi A‐2 na poziomie 0,00 i A–1 na poziomie 5,00 (punkty zaznaczono czerwonymi okręgami ‐ patrz rysunek poniżej). W ten sam sposób narysuj linię pomiędzy analogicznymi punktami w osi C.

Aby wyświetlić ponownie wszystkie elementy projektu na ekranie, przejdź do Inspektora obiektów i wybierz filtr Wszystkie obiekty z rozwijalnego menu (lewy górny róg okna dialogowego) i naciśnij przycisk Zastosuj.

3 Definicja stężeń.

Kliknij Model ASD Konstrukcje parametryczne (Stężenia). Alternatywnie, kliknij menu Stal Konstrukcje parametryczne Stężenia.

Jako Pierwszą pomocniczą linię stężenia kliknij linię pomocniczą w osi A, a następnie definiując Drugą pomocniczą linię stężenia naciśnij prawy klawisz myszy (w ten sposób akceptujesz odbicie lustrzane pierwszej linii, jako drugą oś stężenia i tym samym decydujesz o utworzeniu stężenia symetrycznego). Definiując

28

Pierwszy słup kliknij na słup znajdujący sie w punkcie przecięcia osi A‐2, następnie wskaż (jako Drugi słup) słup w przecięciu osi A‐1. Jako Ograniczenia (poziome) wskaż belkę na poziomie 5,0 w osi A i blachy stopowe obu słupów, a następnie naciśnij prawy klawisz myszy aby zaakceptować selekcję. Jako Dodatkowe pionowe ograniczenia wskaż obie blachy czołowe belki na poziomie 5,0 w osi A i naciśnij prawy klawisz myszy.

Na zakładce Blachy węzłowe, w grupie opcji Typ blachy węzłowej, zaznacz Skos. Jako Materiał wybierz STAL ST3S‐215. Wpisz 20 jako Odległość od krawędzi D.

Na zakładce Blacha Środkowa, w sekcji Typ blachy środkowej zaznacz opcję Bez blachy.

Na zakładce Krzyżulce, w sekcji Wybór krzyżulców, wybierz przekrój CAE 90x9.

29

Na zakładce Śruby/Spoiny, wpisz 40 w polach Odległość h1 i Odległość h2 i 70 jako Rozstaw śrub a.

Ustawienia pozostałych zakładek zachowaj jako standardowe i naciśnij OK, aby wygenerować stężenia.

Aby wyświetlić wygenerowane stężenia w płaszczyźnie: Kliknij Widok Widoki (Lewo). Alternatywnie, kliknij menu Widok Widoki 3D Lewa.

30

Powiększ lewy dolny róg i kliknij na blachę węzłową.

Aby dostosować kształt blachy do własnych preferencji (zauważ, że wszystkie wygenerowane makrem elementy są w pełni edytowalne) zaznacz uchwyt w prawym dolnym rogu blachy i przeciągnij go do punktu przecięcia z blachą stopową.

31

W podobny sposób dostosuj blachę węzłową w drugim słupie.

Analogicznie wygeneruj stężenia pomiędzy słupami w osi C (zauważ, że wszystkie ustawienia z poprzedniej definicji w makrze Stężenia zostały zachowane).

4 Powróć do izometrycznego widoku konstrukcji:

Kliknij Widok Widoki (Płd. zach. izometryczne). Alternatywnie, kliknij menu Widok Widoki 3D Izometryczny SW.

5 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja rozkładu płatwi.

Definicja rozkładu płatwi

W tym ćwiczeniu, przy użyciu jednego z grupy makr Konstrukcje parametryczne, zostaną zdefiniowane płatwie. Zdefiniujemy także dodatkowe pręty (ściągi) pomiędzy osiami dźwigarów dachowych.

1 Definicja Rozkładu płatwi.

Kliknij Model ASD Konstrukcje parametryczne (Rozkład płatwi). Alternatywnie, kliknij menu Stal Konstrukcje parametryczne Rozkład płatwi.

Kliknij punkt przecięcia osi A‐2 na poziomie 6,00 jako Punkt początkowy pierwszej płatwi, a następnie punkt przecięcia osi A‐1 na tym samym poziomie jako Punkt końcowy pierwszej płatwi.

32

Wskaż następnie przecięcie osi B‐1 na poziomie 7,00 jako Punkt leżący na ostatniej płatwi.

UWAGA W celu precyzyjnego wskazania punktów przecięć osi użyj funkcji Powiększ powiększając wymagany fragment konstrukcji.

Na zakładce Płatwie (w sekcji Rozmieszczenie płatwi), określ ilość pól między płatwiami (parametr z prawej strony okna dialogowego) jako 4 i odległość miedzy nimi jako 1850. Zdefiniuj odległość pierwszej płatwi (od wskazanej linii P1 – P2) jako 100 a następnie wpisz odległość przewieszenia (z lewej i prawej strony) jako 1000.

W grupie opcji Płatew, z rozwijalnego menu Profile wybierz UPE200 a jako Materiał ‐ STAL ST3S‐215. Następnie zdefiniuj pionową odległość przekroju płatwi od punktu wstawienia (lewa strona okna dialogowego) jako 165 (połowa wysokości krokwi IPE330) i zaznacz opcję Obrócona, aby zmienić orientację przekroju (obrót o 180°).

33

2 Definicja Ściągów.

Na zakładce Ściągi wybierz z rozwijalnego menu (pierwsza opcja od góry w kolumnie Ściąg tabeli) ustawienie Pojedynczy. Zachowaj standardowe położenie ściągu w środku pola (Parametry ‐ 3750, 3750) pomiędzy słupami (Szerokość ‐ 7500).

Zaznacz pierwszy rząd tabeli i wciśnij przycisk Właściwości poniżej.

Tu można zmienić parametry ściągów. W tym przypadku zachowaj ustawienia standardowe i naciśnij OK.

Na zakładce Podział zachowaj ustawienia standardowe (ze względu na geometrię i długość płatwi ich podział nie jest konieczny) a następnie naciśnij OK, aby wygenerować płatwie na połaci dachowej.

34

W ten sam sposób zdefiniuj płatwie na pozostałej części dachu.

UWAGA Dla poprawnej definicji orientacji płatwi wskaż charakterystyczne punkty w następujący sposób: P1 (jako przecięcie osi C‐1 na poziomie 6,00) następnie P2 (jako przecięcie osi C‐2 na poziomie 6,00) i P3 (jako przecięcie osi B‐2 na poziomie 7,00).

3 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja elementów warsztatowych.

Definicja elementów warsztatowych

W tym ćwiczeniu zostaną zdefiniowane elementy warsztatowe. Elementem warsztatowym w programie AutoCAD Structural Detailing nazywamy grupę elementów (profili, blach lub części użytkownika) połączonych razem za pomocą łączników warsztatowych (śrub lub spoin). Elementy warsztatowe mogą być w projekcie definiowane automatycznie lub ręcznie (decydują o tym ustawienia Preferencji projektu).

35

11 Definicja elementów warsztatowwych.

W InwyśwZauwczęśc

spektorze owietlić elemeważ, że dla płci) elementy

obiektów klikenty warształatwi, stężeńy warsztatow

knij przycisk atowe utworń i ściągów (we nie został

2

Aby uproje

GrupStal

Naciśwarsobiekwarspłatw

2 Przejdź d

utworzyć eleektu (także p

py (Ele Narzędzia

śnij Enter, abztatowych (któw (oprócztatowe – ścwie (Profil UP

o następneg

ementy warspojedynczych

ementy wars Elementy

by zaakceptoi usunięcie iscz belek i słuciągi (Profil RPE 200).

go ćwiczenia

sztatowe dlah, jak płatwi

sztatowe). Ay warsztatow

ować powtóstniejących)pów) pojawRond 20), stę

a, Automatyc

Elementy wrzone autompojedyncze,ły utworzone

warsztatowematycznie. , niepowiązae.

e, aby

ane

a wszystkiche) kliknij Mo

Alternatywniwe.

elementówodel ASD

e, kliknij me

w

enu

órną definicję. Zauważ, że

wiły się dodatężenia (Prof

ę elementówe w Inspektotkowe elemefil CAE 90x9)

w orze enty i

czne pozycjoonowanie.

36

Automatyczne pozycjonowanie

W tym ćwiczeniu zostaną automatycznie przypisane nazwy (pozycje) wszystkim elementom modelu konstrukcji. Proces ten nazywany jest w programie AutoCAD Structural Detailing pozycjonowaniem.

1 Automatyczna definicja nazw elementów (autopozycjonowanie).

Przejdź do Inspektora obiektów. Upewnij się, że wszystkie kategorie elementów wymaganych do spozycjonowania (ikony na zakładce Model) są włączone – Profile, Blachy, Podczęści ‐ blachy, Podczęści ‐ profile i Elementy warsztatowe.

Na zakładce Model kliknij dowolny element z listy obiektów i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Zaznacz wszystko.

Kliknij ponownie dowolny element z listy obiektów i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Automatyczne pozycjonowanie.

W otwartym oknie dialogowym zachowaj wszystkie ustawienia jako standardowe i naciśnij przycisk Uruchom. Zauważ, że po skończonym procesie w kolumnie Pozycja pojawiły się automatycznie utworzone nazwy elementów.

37

UWAGA Nazwy elementów tworzone są według domyślnych przedrostków zdefiniowanych dla każdej Rodziny elementów. Nazwa elementu warsztatowego składa sie z dużej litery (np. dla belki jest to litera B) i kolejnej liczby (np. dla belek ‐ B1, B2, B3 etc.). W ten sam sposób nazywane są pojedyncze elementy (profile i blachy) ale zamiast dużych liter stosowane są małe (np. dla profili belek – b1, b2 etc. a dla blach – bl1, bl2 etc.).

2 Przejdź do następnego ćwiczenia, Generowanie rysunków.

Generowanie rysunków

W tym ćwiczeniu zostaną automatycznie wygenerowane rysunki wykonawcze dla elementów warsztatowych. Utworzymy także rysunek zestawczy dla całej konstrukcji i zobaczymy jak powstają zestawienia materiałów a także jak umieszczać je na rysunkach.

1 Automatyczna generacja rysunku wykonawczego dla elementu warsztatowego (np. belki):

Przejdź do Inspektora obiektów. Na zakładce Pozycje zaznacz kategorię Rodziny a następnie rozwiń (kliknij znak “+”) kategorię Elementy warsztatowe i Belka. Zaznacz belkę B1, naciśnij prawy klawisz myszy i wybierz opcję Automatyczne wydruki.

38

Na zaszablwars

Na zawybiwarsbędzskład

częśc

oknastron(progrysundobiepozowars

akładce Szablon rysunkowsztatowy 1:1

akładce Formerz z rozwijasztatowy i poie jeden eledowymi). Na

ci ‐ Pojedync

Skale) wszyny okna Formgram automnku z zadeklaerz skalę (1:stałych katesztatowe.

blony wybiewy (predefin10.

maty i skale,alnego menuodczęści (w ment warsztstępnie w gr

cze profile u

ystkie skale pmaty )dodaj atycznie dobarowanej lis10) i format egorii Typu c

rz w kolumnniowany zest

nie Elementytaw widoków

, w grupie opu Tryb pracytym trybie ntatowy z przrupie opcji F

usuń przycisk

poza 10 a prformat rysubierze wielkosty formatówrysunku (A2

części: Pojed

pcji Aranżacy opcję Elemna rysunku wzynależnymi Formaty i ska

kiem (z

rzyciskiem nku A2 ASDość formatuw). W ten sa2 ASD 033.ddyncze blach

y warsztatoww elementu)

cja widokówment wygenerowaelementamale dla Typu

prawej stron

(z prawejD 033.dwt do zawartom sposób wt) dla hy, Element

we ) – El.

w,

ny i u

ny

j

ości

y

39

Na zakładce Opcje zachowaj ustawienia standardowe.

Na zakładce Zestawienie stali zaznacz opcję Dodaj zestawienie i wybierz lokalizację tabeli na rysunku jako Lewy, dolny róg a następnie naciśnij przycisk Generuj.

Po zakończonej generacji rysunku naciśnij przycisk Zamknij.

40

W Inspektorze obiektów przejdź na zakładkę Wydruki i kliknij dwukrotnie na B1, aby wyświetlić rysunek. (Zauważ, że widoki elementu warsztatowego i przynależnych części wstawione są na rysunku jako bloki. Dzięki temu można łatwo korygować rozmieszczenie widoków dostosowując je do własnych preferencji).

2 Definicja grupy Konstrukcja stalowa dla całego modelu konstrukcji.

Wróć do przestrzeni Modelu (kliknij zakładkę Model na pasku zakładek Układ/Model), a następnie w Inspektorze obiektów wybierz również zakładkę Model. Kliknij dowolny element z listy obiektów i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Zaznacz wszystko.

Kliknij Model ASD Grupy (Grupa). Alternatywnie, kliknij menu Stal Narzędzia Grupa.

Naciśnij Enter, aby zaakceptować typ grupy jako Standard, a następnie wpisz nazwę grupy ‐ Konstrukcja stalowa i naciśnij Enter. Zaakceptuj GUW jako układ współrzędnych grupy (ponownie naciskając Enter).

3 Definicja widoku izometrycznego grupy Konstrukcja stalowa.

W Inspektorze obiektów, na zakładce Pozycje, wybierz kategorię Grupy.

41

Zaznamenu

acz grupę Kou kontekstow

onstrukcja swego wybie

stalowa i nacrz opcję Doł

ciśnij prawy łącz dokume

przycisk myent.

szy. Z

W okwidobokuGrup

knie dialogowoku zostanie u/góry lub wpa‐izometria

wym Wybiewygenerowidoki izometa dowolna 1

rz szablon mwany dla całetryczne). W t:50 i naciśnij

możemy wybej konstrukcjtym przypadj OK.

brać jaki typ i (widoki z dku wybierz

44 Modyfika

W InKonsnaciś

acja widoku i

spektorze ostrukcja stalośnij prawy pr

izometryczn

obiektów rozowa_rysunerzycisk mysz

nego grupy K

zwiń drzewkek. Kliknij nay, a następn

Konstrukcja

ko Konstrukca widoku Izonie opcję Do

stalowa.

cja stalowa imetria 1:50stosuj styl.

i i

42

W lewym, górnym rogu okna dialogowego Ustawienie stylów wymiarowania – Grupa, odznacz opcję Niewidoczne krawędzie.

W prawym, dolnym rogu okna dialogowego Ustawienie stylów wymiarowania – Grupa, naciśnij z prawej strony opcji Osie siatki projektowej.

W oknie dialogowym Osie siatki projektowej, z rozwijalnego menu Styl tekstu, wybierz Standard i naciśnij OK.

Zmodyfikowany widok (bez wyświetlania niewidocznych krawędzi profili i ze zmienionym stylem opisów siatek projektowych) powinien wyglądać jak na rysunku poniżej.

43

5 Definicja nowego wydruku.

Na pasku zakładek Układ/Model zaznacz dowolną zakładkę, a następnie naciśnij prawy przycisk myszy i z menu kontekstowego wybierz opcję Z szblonu.

W oknie dialogowym Wybierz szablon z pliku, wybierz szablon rysunkowy A2 ASD 033.dwt i naciśnij Otwórz.

Naciśnij OK, aby zaakceptować A2 ASD jako nazwę arkusza.

6 Dodanie widoku izometrycznego konstrukcji do wydruku A2 ASD.

Na pasku zakładek Układ/Model zaznacz arkusz A2 ASD.

W Inspektorze obiektów, na zakładce Pozycje, kliknij na Izometria 1:50 i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Dodaj jako blok do aktualnego Wydruku.

44

7

Wska

7 Dodanie r

KliknAlter

Naciśkonst

Wska

KliknwarsLista

Naciśkonst

Wska

UWAprawopcję(poptabel

aż punkt wst

różnych typó

ij Rysunki ASrnatywnie, k

śnij Enter, abtrukcji.

aż punkt wst

ij Rysunki ASztatowych). elementów

śnij Enter, abtrukcji.

aż punkt wst

AGA Aby doswy klawisz myę Modyfikacrzez przeciągli do wymag

tawienia wid

ów zestawie

SD Zestawliknij menu S

by zaakcepto

tawienia wid

SD ZestawAlternatyw warsztatow

by zaakcepto

tawienia wid

stosować wiyszy. Następcja. Zmieniajgnięcie krawanego rozm

doku na wyddruku A2 ASD

eń do wydru

wienia Stal Zesta

ować zakres

doku na wyd

wienia nie, kliknij mwych.

ować zakres

doku na wyd

elkość tabelpnie z menu ąc szerokośćwędzi) możesiaru.

ku A2 ASD.

(Zestawiewienia Ze

s zestawienia

druku A2 ASD

(Lista elemenu Stal

s zestawienia

druku A2 ASD

i kliknij na nkontekstowć/wysokość sz dostosow

D.

enie stali). estawienie sttali.

a dla całej

D.

mentów Zestawieniaa

a dla całej

D.

ią i naciśnij wego wybierzwierszy i ko

wać wielkość

z lumn

45

46

Gotowy wydruk z wstawionym widokiem izometrycznym konstrukcji

i zestawieniami materiałów powinien wyglądać jak na rysunku poniżej.

Właśnie zakończyłeś Podręcznik pierwsze kroki z programem AutoCAD® Structural Detailing, moduł Stal.

ASD Pierwsze kroki - Stal

Documents

Transcript of ASD Pierwsze kroki - Stal