ANGLIA W EPOCE WIKTORIAŃSKIEJ

 

Królowa Wiktoria

Wiktoria z rodu Welfów, właściwie: Aleksandryna Wiktoria (ang. Aleksandrina Victoria) (ur. 24 maja 1819 w Londynie, zm. 22 stycznia 1901 w Cowes na wyspie Wight) – królowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii przez 63 lata (od 20 czerwca 1837). Od 1 stycznia 1877 r. także cesarzowa Indii. Żona księcia Alberta Sachsen-Coburg-Gotha.

Książę Albert

(ur. 26 sierpnia 1819 w Coburgu, Bawaria, zm. 14 grudnia 1861 w Windsorze, Berkshire, Wielka Brytania) – drugi syn Ernesta I Sachsen-Coburg-Gotha i jego pierwszej żony - Ludwiki Sachsen-Gotha-Altenburg. Książę, mąż królowej brytyjskiej, Wiktorii.

George Stephenson

(ur. 9 czerwca 1781 w Anglii, zm. 12 sierpnia 1848 w Chesterfield w Anglii) – brytyjski inżynier, który jako pierwszy zaprojektował lokomotywę parową nazwaną Rocket (Rakieta), uważany jest za "ojca brytyjskich kolei parowych".

Isambard Kingdom Brunel (ur. 9 kwietnia 1806 w Portsmouth, zm. 15

września 1859) - brytyjski inżynier, konstruktor statków parowych i mostów, przeważnie wiszących. M.in. most Hungerford w Londynie. W 1829 roku odznaczony Orderem Legii Honorowej. W 2002 roku w plebiscycie BBC na 100 najważniejszych Brytyjczyków wszech czasów zajął drugie miejsce za Winstonem Churchillem.

Florence Nightingale

(ur. 12 maja 1820 we Florencji – zm. 13 sierpnia 1910 w Londynie) - angielska pielęgniarka i działaczka społeczna, zwana również "Damą z lampą".

Jest uważana za twórczynię nowoczesnego pielęgniarstwa.

Karol Dickens

pseudonim Boz (ur. 7 lutego 1812 w Landport koło Portsmouth, zm. 9 czerwca 1870 w Gadshill koło Rochester w hrabstwie Kent) – XIX-wieczny angielski powieściopisarz. Uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela powieści społeczno-obyczajowej w drugiej połowie XIX wieku, w Anglii .

Sir Robert Peel

(ur. 5 lutego 1788 w Bury w Lancashire, zm. 2 lipca 1850 w Londynie), premier Wielkiej Brytanii w latach 1834-1835 oraz 1841-1846. Rząd Peela, który dziś określany jest jako konserwanty-wny (współczesna brytyjska Partia Konserwatywna uważana jest za polityczną spadkobierczynię stronni-ctwa Torysów), wprowadził ustawy promujące wolny handel. Żeby złagodzić skutki wielkiej klęski nieurodzaju, która nawiedziła Anglię i Irlandię w roku 1841-47 zniósł cła na zboże, co wywołało rozłam w partii.

Joseph Lister (ur. 5 kwietnia 1827 w Upton, zm. 10

lutego 1912 w Walmer) – brytyjski chirurg, inicjator antyseptyki. W XIX-wiecznych szpitalach, przed odkryciami Ludwika Pasteura – gdy nie wiedziano jeszcze, że drobnoustroje mogą być przyczyną chorób- warunki higieniczne były fatalne. Dzięki niemu i wykorzystaniu przez niego antyseptycznej teorii Pasteura, liczba zgonów zmalała do 10%.

Karol Darwin

(właśc. Charles Robert Darwin), (ur. 12 lutego 1809 w Shrewsbury, zm. 19 kwietnia 1882 w Downe) – jeden z najważniejszych XIX-wiecznych biologów i jeden z pierwszych badaczy ewolucji.

  Autor teorii ewolucji, będącej obecnie

paradygmatem biologii.

Architektura Wiktoriańska była tworzona w okresie od 1824 do 1900 roku, w którym królowa

Wiktoria rządziła Imperium Brytyjskim. Lata te przypadały na rewolucję przemysłową i wielki boom budowlany. Miliony wiktoriańskich domów, które powstało w tamtym okresie są charakterystycznym elementem ówczesnych miast i miasteczek w Wielkiej Brytanii.

Wpływ na tamtejszą architekturę miało kilka stylów. Początek epoki aż do lat 1840 był pod wpływem klasycyzmu i odrodzenia. Jednak w wyniku wzrostu zamożności społeczeństwa prostota ta została wyparta przez włoski styl renesansu. Od 1850 roku architektura była urozmaicona poprzez różne ilości sztukaterii, a wpływ stylu neogotyckiego zaznaczył się poprzez wystające ganki i wykusze.

Na stopniowe zmiany w architekturze wpływało kilka dodatkowych czynników. W 1850 roku został zniesiony podatek na szkło i cegłę, a materiały stały się tańsze i łatwiej dostępne. Rozwój infrastruktury, a głównie kolei umożliwił rozprowadzanie ich po całym kraju, co zapoczątkowało boom budowlany. Innym czynnikiem było stopniowe wprowadzanie nowych przepisów budowlanych.

W czasach szybkiego rozwoju nastąpił duży przyrost naturalny i migracja ludności do miast. W latach 1850 do 1870 roku powstały miliony domów nie tylko dla bogatych i biednych, ale również dla nowej klasy, klasy średniej.

Typowe cechy charakterystyczne wiktoriańskich domów to:

Wykusze Żelazne balustrady Flamandzkie wiązania cegieł Wzory na murach wykonane z kolorowych

cegieł Kolorowe witraże w drzwiach i oknach Dachy wykonane z łupków Okna przesuwne otwierane do góry Dekoracyjne detale na elewacjach

Domy dla średniej klasy i bogatej

często były projektowane wg własnych preferencji, skutkiem tego są różne pomysły z każdego stylu uwzględniane w tym samym budynku.

Wnętrza były bogato zdobione, ściany tapetami z motywem w kwiaty, a okna zasłaniały ciężkie zasłony. Dywany i chodniki zdobiły salony i sypialnie, pokoje wypełnione były dobrze zrobionymi meblami a stoliki umieszczone po kątach pokryte były fotografiami.

Stroje

Kryształowy Pałac

– budowla w Londynie wzniesiona na Wielką Wystawę w 1851

Opactwo Westminsterskie nazwa oficjalna – The Collegiate

Church of St Peter, Westminster (Kolegiata św. Piotra w Westminsterze) to najważniejsza, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w londyńskim City, świątynia angielska.

Opactwo począwszy od Wilhelma Zdobywcy (1066) jest miejscem koronacji królów Anglii, z wyjątkiem Edwarda V i Edwarda VIII, którzy nie byli koronowani. Od XIII wieku opactwo to również miejsce pochówku królów i zasłużonych osób.

Wielka Wystawa wystawa światowa, mająca

miejsce w Hyde Parku w Londynie od 1 maja do 15 października 1851 roku.

Ekspozycja miała miejsce w tzw. Kryształowym Pałacu (ang. Crystal Palace), który zaprojektował Joseph Paxton. Pałac ten był budowany w latach 1850-1851.

THE END