ANDRZEJ PAJĄK

2
INSTYTUT INFORMATYKI pająk ANDRZEJ PAJĄK Andrzej Pająk urodził się 8 maja 1945 roku w Stryszawie (województwo małopolskie). W 1958 roku rozpoczął naukę w 5-letnim Li- ceum Pedagogicznym w Żywcu, w którym zdał maturę w 1963 roku. W tym samym roku zo- stał przyjęty na studia na Wydziale Łącznoś- ci Politechniki Warszawskiej. Dyplom (z wy- różnieniem) magistra inżyniera elektronika w specjalności Automatyka i Maszyny Mate- matyczne otrzymał w marcu 1969 roku, już na Wydziale Elektroniki. Bezpośrednio po ukoń- czeniu studiów podjął pracę w ówczesnej Ka- tedrze Budowy Maszyn Matematycznych jako asystent stażysta, a później na stanowisku asys- tenta i starszego asystenta (Katedra z czasem została przekształcona w Instytut Budowy Ma- szyn Matematycznych, a następnie Instytut In- formatyki). W 1979 roku uzyskał stopień dok- tora nauk technicznych przyznany przez Radę Wydziału Elektroniki Politechniki Warszaw- skiej za rozprawę Niektóre problemy koordy- nacji współbieżności w systemach rozpro- szonych. Po 1979 roku był zatrudniony w Ins- tytucie Informatyki na stanowisku adiunkta, starszego wykładowcy (w latach 1989 –2001) i ponownie adiunkta, na którym pracuje do chwili obecnej. Zainteresowania naukowe i dydaktyczne Andrzeja Pająka dotyczą szeroko rozumianych zagadnień języków i metod programowania, algorytmów, struktur danych, języków formal- nych, modelowania i analizy systemów współ- bieżnych i rozproszonych. Ma znaczny do- robek we wprowadzaniu tych zagadnień do praktyki dydaktycznej. Prowadzi lub prowa- dził takie wykłady, jak: „Analiza algorytmów”, „Techniki kompilacji”, „Programowanie obiek- towe”, „Algorytmy i struktury danych”, „Struk- tura języków programowania”, „Oprogramo- wanie systemowe”, a także liczne kursy progra- mowania w językach Algol, Fortran, Pascal, C, C++ i Java. W 1971 roku odbył dwumiesięczny staż zawodowy w ośrodku obliczeniowym Poli- techniki Helsinskiej (Helsinki University of Technology). Przygotowując rozprawę doktor- ską odbył w 1977 roku staż naukowy w INRIA (Institut National de Recherche en Informatique et en Automatique) w Rocquencourt, Francja. W zespole CORNAFION kierowanym przez Profesora Claude’a Kaisera zajmował się prob- lemami weryfikacji poprawności protokołów komunikacyjnych w systemach rozproszonych. Wyniki dotyczące tej tematyki, rozszerzone o zagadnienia badania efektywności proto- kołów, zostały przedstawione w rozprawie doktorskiej. Słowa kluczowe n algorytmiczne aspekty grafiki komputerowej n zaawansowane struktury danych n języki programowania n techniki kompilacji n modele współbieżności

Transcript of ANDRZEJ PAJĄK

Page 1: ANDRZEJ PAJĄK

INSTYTUT INFORMATYKI

p a j ą k

ANDRZEJ PAJĄKAndrzej Pająk urodził się 8 maja 1945 rokuw Stryszawie (województwo małopolskie).W 1958 roku rozpoczął naukę w 5-letnim Li -ceum Pedagogicznym w Żywcu, w którym zdałmaturę w 1963 roku. W tym samym roku zo -stał przyjęty na studia na Wydziale Łącznoś-ci Politechniki Warszawskiej. Dyp lom (z wy -róż nieniem) magistra inżyniera elek tronikaw spe cjalności Automatyka i Ma szyny Mate -ma tycz ne otrzymał w marcu 1969 roku, już naWy dzia le Elektroniki. Bez po średnio po ukoń -cze niu studiów podjął pracę w ówczesnej Ka -tedrze Budowy Maszyn Ma tematycznych jakoasystent stażysta, a póź niej na stanowisku asys -tenta i starszego asystenta (Katedra z czasemzo stała przekształcona w Ins tytut Budowy Ma -szyn Matematycznych, a następnie Instytut In -formatyki). W 1979 roku uzyskał stopień dok -tora nauk technicz nych przyznany przez RadęWydziału Elek troniki Politechniki War szaw -skiej za roz pra wę Niektóre problemy koordy -na cji współ bież ności w systemach roz pro -szo nych. Po 1979 roku był zatrudniony w Ins -ty tu cie Infor ma ty ki na stanowisku adiunkta,starszego wykła dowcy (w latach 1989–2001)i po now nie adiunkta, na którym pracuje dochwili obecnej.

Zainteresowania naukowe i dydaktyczneAndrze ja Pająka dotyczą szeroko rozumia nychzagadnień języków i metod progra mo wa nia,algorytmów, struktur danych, języ ków for mal -nych, modelowania i analizy syste mów współ -bieżnych i rozproszonych. Ma znacz ny do -ro bek we wprowadzaniu tych zagadnień doprak tyki dydaktycznej. Prowadzi lub pro wa -dził takie wykłady, jak: „Analiza algorytmów”,„Techniki kompilacji”, „Pro gra mo wa nie obiek -

towe”, „Algorytmy i struktury da nych”, „Struk -tura języków programowania”, „Opro gra mo -wa nie systemowe”, a także licz ne kursy pro gra -mowania w językach Algol, Fortran, Pascal,C, C++ i Java.

W 1971 roku odbył dwumiesięczny stażza wodowy w ośrodku obliczeniowym Poli -tech niki Helsinskiej (Helsinki University ofTech nology). Przygotowując rozprawę dok tor -ską odbył w 1977 roku staż naukowy w INRIA(Institut National de Recherche en Infor ma ti queet en Automatique) w Rocquencourt, Fran cja.W zespole CORNAFION kierowanym przezPro fesora Claude’a Kaisera zajmował się pro b -lemami weryfikacji poprawności protokołówkomunikacyjnych w systemach roz pro szo nych.Wyniki dotyczące tej tematyki, roz szerzoneo zagadnienia badania efektyw ności proto -ko łów, zostały przedstawione w roz prawiedoktorskiej.

Sło wa klu czo wen algorytmiczne aspekty

grafiki komputerowej

n zaawansowane strukturydanych

n języki programowania

n techniki kompilacji

n modele współbieżności

Page 2: ANDRZEJ PAJĄK

W latach 1983–1985 w ramach urlopubez płatnego w Politechnice Warszawskiej pra - cował jako wykładowca w USTO (Uni ver sitédes Sciences et Technologies d'Oran, Algieria),prowadząc wykłady z metod nu me rycznychi podstaw optymalizacji dyskretnej. Po po wro -cie do Instytutu angażował się w roz maitedzia łania z obszaru dydaktyki i spraw or ga ni -za cyj nych. W latach 1988–1999 peł nił funk -cję zas tępcy dyrektora Instytutu ds. na uczania.W 1990 roku, we współpracy z Ins tytutemTele komunikacji Politechniki War szaw skieji spon sorującym partnerem fran cus kim — Ins -titut Télésystèmes (filia France Télécom), zor ga -nizował Studium Po dy plo mo we Tele in for ma -ty ki CITCOM, a w latach 1990–1993 był kie -row nikiem tego Studium. W latach 1993–1995był członkiem Rady Pro gramowej Kursów Za -stosowań Mate ma ty ki Pol skiej Akademii Nauk.Uczestniczył w pra cach licznych komisji RadyWydziału i ko mi sji powoływanych przez Dzie -kana. Był także przedstawicielem Wydziałuw Rektorskiej Ko misji ds. Informatyzacji Uczel -ni (1999–2002).

Uczestniczył w kilku dużych projektachba dawczych Instytutu, m.in.: w projekcie sys - temu KRTM/GEO 20 był współautorem opro -gra mowania aplikacyjnego pod nazwą SFINX;

w projekcie SLOT był autorem biblioteki gra -ficz nej niskiego poziomu i współautorem opro -gramowania sterującego wizualizacją te renudla symulatora lotu; w projekcie „Cyf ro waarchiwizacja zdjęć” dla PAP opracował (wrazz M. Rudowskim) interakcyjne oprogra mo wa -nie obsługujące proces archiwizacji i wy szu ki -wania. Wyniki tych prac były dokumento wa new publikacjach, na konferen cjach krajowychlub w raportach technicz nych. Był współau to -rem 4 publikacji książ ko wych: System SFINX(Wydawnictwo SIGMA, 1981; z G. Pro chow -skim i J. Sobolewskim), Makrogeneratory, asem -blery i konsolidatory (PWN, 1983; z A. Wigu -rą), Grafika kompu terowa: metody i narzędzia(praca zbiorowa pod red. J. Zabrodzkiego,WNT, 1994) oraz Język C++: mechanizmy,wzor ce, biblioteki (Wyd. BTC, 2010; z R. No -wakiem).

W 2003 roku otrzymał Medal Komisji Edu - kacji Narodowej. Wcześniej był trzykrotniewy różniany nagrodami Ministra i kilka ra zy na -grodami Rektora Politechniki Warszawskiej.

Jest żonaty, ma dwie córki. Włada ję zy -kiem fran cuskim, angielskim i rosyjskim. Po -za za wo do wo interesuje się turystyką górską,muzyką kla sycz ną i gwarą góralską.

INSTYTUT INFORMATYKI

P