1

PROJEKT CZYTELNICZY

„MIKOŁAJEK” (kl. 5)

„Mikołajek” to seria książek napisana przez René Goscinny'ego i zilustrowana przez Jean-

Jacques'a Sempé. Pierwsza historyjka o przygodach Mikołajka została opublikowana w 1959

roku na łamach jednej z francuskich gazet. Początkowo autorzy nie planowali jej kontynuacji,

jednak żywy odzew ze strony czytelników spowodował, że zdecydowali się stworzyć kolejne

opowiadania. Odtąd Goscinny i Sempé aż do 1965 roku publikowali kolejne historyjki. W

ciągu sześciu lat stworzyli ich 221. Wiele z nich zostało zebranych w wydanych w latach 60.

w książkach: Mikołajek, Rekreacje Mikołajka, Mikołajek i inne chłopaki, Wakacje Mikołajka,

Joachim ma kłopoty (później tytuł zmieniono na Mikołajek ma kłopoty).

„Mikołajek” to jedna z propozycji książkowych w kanonie lektur szkolnych,

niezwykle lubiana przez dzieci. To również jedna z pozycji zakupionych w ramach projektu

„Książki naszych marzeń” do szkolnej biblioteki. Lektura została omówiona przez

nauczyciela w kl. 5 w roku szk. 2015/16

Etapy projektu:

- cykl zajęć edukacyjnych w kl. 5 o przygodach Mikołajka (nauczyciel – Bożena Rodak)

* Które z poznanych opowiadań było najzabawniejsze i dlaczego?

* Jaki powinien być nasz stosunek do zwierząt? – „Reks”

zajęcia prowadzone metodą burzy mózgów z wykorzystaniem metaplanu

* Wagarować czy nie – rozmawiamy o skutkach naszych decyzji – „Świetnieśmy się

bawili”

zajęcia z wykorzystaniem poznanych słowników j. polskiego i rysowaniem

drzewka decyzyjnego

* Czy ucieczka z domu to dobry sposób na rozwiązanie naszych problemów? –

„ Uciekam z domu”

zajęcia prowadzone metodą analizy SWOT

* Wulgaryzmom mówimy stop! – „Dżodżo”

* Jak zbudowane jest opowiadanie „Palę cygaro” (puenta w zakończeniu)

- wypracowania domowe uczniów zainspirowane lekturą na temat „Nie jestem gorszy/a od

francuskiego pisarza i też potrafię napisać opowiadanie o przygodach małego łobuziaka”

Nie jestem gorszy/a od francuskiego pisarza i też potrafię wymyślić opowiadanie o

przygodach małego łobuziaka – na podstawie „Mikołajka”

Pani zapowiedziała kartkówkę z arytmetyki na piątek. Ja zamiast się uczyć, grałem w

piłkę nożną.

Nadszedł ten dzień. Stanąłem przed szkołą, chciałem pójść w inna stronę, ale

spotkałem Rosoła, który wyglądał tak, jakby chciał mnie zabić wzrokiem. Zadzwonił

dzwonek. Usiadłem w ławce, dostałem kartkę z zadaniami. Posłałem list do Rufusa:

„Pomocy! Daj rozwiązania! Mikołajek”. Kartka odbiła się od głowy Rufusa i trafiła do

Kleofasa. Kleofas to najgorszy uczeń w szkole. Zaczął coś pisać, tylko że ja myślałem, że to

Rufus pisze, bo pani spoglądała wtedy na mnie. List wrócił do mnie, a ja to spisałem.

Skończyły się lekcje. W poniedziałek pani oddała kartkówki i zapytała:

2

- Mikołajek, ile to jest siedem razy osiem?

Wtedy nerwowo spojrzałem na kartkę, tak żeby pani tego nie zauważyła.

- Pięćdziesiąt dwa – odpowiedziałem.

- To jest źle, ale czemu Kleofas ma tak samo? – zapytała.

- Nie wiem – odpowiedziałem zakłopotany.

- Mikołajku, proszę cię, nie podpowiadaj kolegom – powiedziała pani z uśmiechem na

twarzy.

- A ty Kleofasie zostaniesz po lekcjach za ściąganie – krzyknęła.

- Ale… - wydusił Kleofas.

- Nie ma żadnych ale, zostajesz i już – powiedziała groźnie.

A ja wróciłem do domu. Następnego dnia dostałem fangę w nos od Kleofasa. Hmm… w

sumie należało mi się.

Martyna Kot, kl. 5

Dzisiaj była wycieczka szkolna. Pojechaliśmy do ZOO oglądać zwierzęta. Zbiórka

była o 9.00, ale musieliśmy jeszcze poczekać na Kleofasa, który się spóźnił.

W autobusie siedziałem z Alcestem. Alcest to ten gruby kolega, który ciągle je.

Właśnie kończył jeść bułkę z dżemem, a wycieczka dopiero się rozpoczęła.

Wreszcie dojechaliśmy. Wyszedł Rosół, nasz dyrektor i pani wychowawczyni. Kupili

bilety i zaczęliśmy zwiedzać. Najpierw oglądaliśmy słonie, żyrafy i lemury. Każdy chciał

wszystko widzieć, więc zrobił się gwar i hałas. Ananiasz bardzo chciał zobaczyć żyrafę.

Przepychając się wytrącił Alcestowi bułkę, która wpadła do klatki. Alcest nie był zadowolony

i zaczął się bić z Ananiaszem, chociaż wiedział, że chłopiec nosi okulary i nie wolno go bić.

Rosół natychmiast zareagował i rozdzielił chłopców.

Poszliśmy na wystawę egzotycznych roślin. Byłoby dobrze, ale przewróciłem się na

gablotę która roztrzaskała się, a ja się poobijałem. Po powrocie do domu bardzo bolała mnie

noga. Kiedy mama się o wszystkim dowiedziała, była wściekła. Zadzwoniła do ZOO wnieść

skargę o złe zasady bezpieczeństwa. Dzień później do ZOO przyjechała inspekcja. Minął

tydzień, a placówkę zamknięto. Wszystko przez stłuczoną szybę?

Igor Wiczkowski, kl. 5

Dzisiaj poszliśmy z klasą do ZOO. Mają tam być egzotyczne zwierzęta i bardzo się

cieszę, bo jeszcze nigdy takich nie widziałem. Gdy już doszliśmy, pani uprzedziła nas, że jeśli

będziemy niegrzeczni, to zamknie nas w klatce razem z małpami. Później powiedziała nam,

że możemy się rozdzielić i że o 14.15 mamy być na zbiórce przed wybiegiem dla słoni.

Ja, Alcest i Euzebiusz poszliśmy najpierw do alejki ze zwierzętami z Afryki. Na

początku był wybieg dla zebr, następny był wybieg dla słoni. Euzebiusz powiedział, że mieć

taki długi nos jest fajnie, bo takim nosem można komuś innemu dać fangę w nos. Następne

były wybiegi dla lwów i tygrysów. Trochę się przestraszyłem, gdy lew głośno zaryczał.

Kolejnym wybiegiem był wybieg dla alpak. Przy nich spędziliśmy najwięcej czasu.

Najbardziej spodobała nam się alpaka o rudej sierści, którą nazwaliśmy Szymon. Gdy ja z

Euzebiuszem wpatrywaliśmy się w Szymona, Alcest jedząc drożdżówkę powiedział, że fajnie

by było mieć taką alpakę na własność i zaproponował nam, abyśmy ją ukradli. Wtedy

Euzebiusz zapytał się, gdzie będziemy ją trzymać. Alcest odpowiedział mu, że trzymać

Szymona możemy na placu, na którym czasami gramy w piłkę, bo tam nikt oprócz chłopaków

z naszej klasy nie przychodzi.

3

Po krótkim zastanowieniu zgodziłem się razem z nimi na porwanie Szymona. Kiedy

nikogo w pobliżu nie było, Alcest wszedł na wybieg, złapał Szymka i uciekliśmy na plac.

Gdy byliśmy na placu, przybiegł skądś Kiki (to ten, pies, którego o mało nie adoptowałem) i

wyszarpał kilka kłębków sierści z naszej alpaki. Wkrótce pojawił się też właściciel Kikiego.

Kiedy zobaczył nas na palcu razem z alpaką, zawiadomił o tym naszą panią.

Po piętnastu minutach przyszła nasza pani, a razem z nią zjawił się właściciel ZOO.

Bałem się, że pani zamknie nas razem z małpami, ale wtedy właściciel alpaki zobaczył

Kikiego goniącego Szymona i kilka kłębków rudej sierści na ziemi i nakrzyczał na właściciela

Kikiego, że jest nieodpowiedzialny, że nie potrafi upilnować psa i zakazał mu wchodzić na

teren ZOO, a nam się upiekło.

Natalka Bruździak, kl. 5

4

Nasze wypracowania zainspirowane przygodami Mikołajka

5

6

7

- artykuł/recenzja w szkolnej gazetce internetowej „Szkolne wieści” autorstwa Ani Mokrzyc

- komiksy (prace grupowe piątoklasistów) inspirowane opowiadaniami z lektury,

wykonywane na zajęciach plastycznych

Komiks na podst. jednego z opowiadań „Mikołajka” – „Dżodżo”

8